Τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, παρασυρόμαστε από τα θέλω μας και δεν σκεφτόμαστε τα θέλω, τη διάθεση, την κατάσταση, την κούραση, τα συναισθήματα, τις δυσκολίες, τους αγώνες, των γύρω μας.
Είναι λογικό να θέλουμε πράγματα, να επιδιώκουμε, να ονειρευόμαστε. Ωστόσο, όταν κάτι που κάνουμε επηρεάζει και κάποιον άλλο, καλό θα ήταν να σκεφτόμαστε καλύτερα την όποια μας ενέργεια.
Ένα απλό παράδειγμα. Έστω ότι θέλουμε να πάμε μια εκδρομή ένα ηλιόλουστο πρωινό κάποιου Σαββάτου, με κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο.
Εμείς μπορεί να είμαστε γεμάτοι ενέργεια, ευδιάθετοι και να θέλουμε να περάσουμε καλά με το αγαπημένο μας πρόσωπο, όμως εκείνος να είναι κουρασμένος, γιατί μόλις γύρισε από επαγγελματικό ταξίδι.
Στην περίπτωση αυτή, όσο κι αν θέλουμε να τον δούμε, καλό θα ήταν, πριν κάνουμε την όποια πρόταση, να σκεφτούμε και την κατάσταση του άλλου. Πως είναι; Μήπως προτιμά να ξεκουραστεί;
Μήπως αν του πούμε να πάμε αυτή την εκδρομή, χωρίς να έχει την ενέργεια που θα ήθελε, τον φέρουμε σε δύσκολη θέση και δεχθεί μόνο και μόνο, για να μην μας στεναχωρήσει; Στην περίπτωση αυτή, δεν σκεφτόμαστε τον άλλο, αλλά τα δικά μας θέλω.
Σίγουρα θα ήταν πολύ προτιμότερο να του λέγαμε, την σκέψη μας για την ιδέα που είχαμε να πάμε εκδρομή, προσθέτοντας και κάτι σχετικά με την κατάστασή του, όπως για παράδειγμα, «ξέρω ότι είσαι κουρασμένος, γι’αυτό μπορούμε να το κάνουμε μιαν άλλη φορά» ή ακόμα καλύτερα, να ακούσουμε ο ίδιος τι έχει να μας προτείνει, αν θέλει να μας προτείνει κάτι.
Αυτό το απλοϊκό παράδειγμα, βρίσκει εφαρμογή σε πολλές παραλλαγές καθημερινά στη ζωή μας. Κάνουμε αυτά που θέλουμε ΕΜΕΙΣ, αδιαφορώντας (σε πολύ μεγάλο βαθμό;) για τα θέλω των γύρω μας. Τι πραγματικά θέλει ο άνθρωπος, τον οποίο έχουμε μπροστά μας;
Πως ΕΚΕΙΝΟΣ θα νιώσει καλύτερα; Δυστυχώς, αυτό, σπάνια έως ποτέ, το σκεφτόμαστε, γιατί δεν έχουμε μάθει να ακούμε τον άλλο και να προσπαθούμε να βρεθούμε στη θέση του, να δούμε πως μπορεί να νιώθει, έστω να πάρουμε μιαν ιδέα.
Μονάχα, βλέπουμε τα πράγματα από τη δική μας σκοπιά, δρούμε με τα δικά μας στάνταρ και αν μας πουν και κάτι ή δεν γίνει κάτι όπως θέλουμε, νευριάζουμε και σκοτεινιάζουμε.
Ας μάθουμε να σκεφτόμαστε, τι μπορεί να θέλει ο άλλος. Ας μάθουμε να ακούμε τον άλλο. Ας μάθουμε να παραμερίζουμε τα εγωιστικά μας θέλω, για να δώσουμε προτεραιότητα στα θέλω και την κατάσταση των γύρω μας.
Εννοείται, προς Θεού, πως δεν λέμε να αδιαφορούμε, για όσα εμείς θέλουμε ή να αλλάξουμε τι μας αρέσει. Αγαπάμε τον εαυτό μας σε φυσιολογικά πλαίσια, αλλά να σκεφτόμαστε διπλά ή και καλύτερα τριπλά, όταν κάτι αφορά και κάποιον συνάνθρωπό μας!
Αν το κάνουμε αυτό, σίγουρα θα έχουμε κάνει ένα μικρό βήμα ως προς το να γίνουμε καλύτεροι, ένα μικρό βήμα προς το Φως.
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου