Σάββατο 16 Απριλίου 2022

Οι καταθλιπτικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν συχνότερα αυτές τις 6 λέξεις…!!!!

Με πάνω από 300 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως να υποφέρουν από κατάθλιψη, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για μια επιδημία. Και δεδομένου της τωρινής κατάστασης, δεν είναι δύσκολο να αναρωτηθούμε το γιατί.

Όλα όσα κάνετε, από τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδράτε με τους γύρω σας μέχρι τον τρόπο που κοιμάστε και κινείστε, η κατάθλιψη μπορεί να αλλάξει τα πάντα.

Αυτή η αλλαγή είναι ιδιαίτερα αισθητή στον τρόπο που γράφετε και μιλάτε. Αν έχετε ακούσει ποτέ την φράση «γλώσσα της κατάθλιψης», θα ξέρετε πως επιδρά σημαντικά στους άλλους.

Σκεφτείτε γνωστούς και αγαπημένους μουσικούς που πέθαναν με άσχημο τρόπο: Λέιν Στάλεϊ, Κερτ Κομπέιν και Τσέστερ Μπένινγκτον. Τι έλεγαν τα πιο δημοφιλή τραγούδια τους; 

Ο τρόπος που τα έγραψαν είναι ένας σημαντικός δείκτης για το πώς αισθάνονταν και η ζωή τους τελικά τελείωσε με αυτοκτονία αφού πάλεψαν με την κατάθλιψη για πολλά χρόνια.

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Clinical Psychοlοgical Science» αποκάλυψε μια κατηγορία λέξεων που μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια αν κάποιος έχει κατάθλιψη. Μερικές από τις συνηθισμένες φράσεις τονίζονται παρακάτω.

Προφανώς, αν δεν είστε επαγγελματίας γιατρός, δεν μπορείτε να διαγνώσετε μια ασθένεια όπως η κατάθλιψη. Ωστόσο, αν προσέξετε τις λέξεις που χρησιμοποιούν οι αγαπημένοι σας πιθανώς μπορείτε να τους βοηθήσετε μακροπρόθεσμα.

Συνηθισμένες λέξεις και φράσεις που πιθανώς υποδηλώνουν την κατάθλιψη:

«Εγώ», «ο εαυτός μου», «εμένα»
Αυτό το μοτίβο αντωνυμιών δηλώνει ότι τα άτομα με κατάθλιψη είναι περισσότερο επικεντρωμένα στον εαυτό τους και λιγότερο συνδεδεμένα με τους ανθρώπους γύρω τους. Αυτές οι αρνητικές αντωνυμίες είναι βασικά πιο αξιόπιστες στην αναγνώριση της κατάθλιψης από άλλες αρνητικές λέξεις, σύμφωνα με τους ερευνητές.

«Πάντα», «ποτέ»
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα άτομα με προφανή συμπτώματα κατάθλιψης έτειναν να χρησιμοποιούν απόλυτες λέξεις στον λόγο τους. Έτσι, αν ακούτε ποτέ κάποιον αγαπημένο σας να λέει επανειλημμένα φράσεις όπως «πράγματα σαν και αυτό πάντα συμβαίνουν» ή «ποτέ δεν θα μπορέσω να το κάνω», δώστε προσοχή.

«Θα έπρεπε…»
Το να εστιάζουν πάντα στα πράγματα που «πρέπει» ή «δεν πρέπει» να κάνουν είναι μέρος της ασπρόμαυρης σκέψης τους που συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την κατάθλιψη.

«Οι σκέψεις απέχθειας και αρνητικής εντύπωσης για τον εαυτό τους συχνά εμφανίζονται στην κατάθλιψη, οπότε τα «πρέπει» είναι ένα σύμπτωμα αυτής της περιορισμένης και άκαμπτης σκέψης», λέει η Δρ. Serani

«Δεν μπορώ…»
Αυτό είναι λίγο περίπλοκο γιατί συχνά τα άτομα με κατάθλιψη «δεν μπορούν» να πλύνουν τα πιάτα ή «δεν μπορούν» να σηκωθούν από το κρεβάτι- και φυσικά «δεν μπορούν» απλώς να το σταματήσουν αυτό.

«Πολλά άτομα με κατάθλιψη χρησιμοποιούν επίσης την φράση ‘δεν μπορώ’ πολύ όπως ‘δεν μπορώ να το κάνω αυτό,’ ‘δεν μπορώ να νιώσω καλύτερα’ κτλ.», λέει η Δρ. Serani. «Η ασθένεια της κατάθλιψης αποκλείει την δυνατότητα για πολλά πράγματα».

«Είμαι καλά»
Ένα από τα σημαντικότερα σημάδια της κατάθλιψης είναι η σκέψη ότι την αντιμετωπίζουν «καλά». Μια έρευνα διαπίστωσε πως πολλές γυναίκες προσπαθούν να κρύψουν την κατάθλιψη από φίλους και την οικογένεια τους αντί να προσπαθήσουν να ζητήσουν βοήθεια. 

Αν έχετε κάποιον αγαπημένο που είναι πάντα «καλά» θα πρέπει να προσέξετε. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτή τη φράση πιθανώς αισθάνονται πολύ αδύναμοι ή ευάλωτοι για να ζητήσουν βοήθεια.

«Ποιο το νόημα;»
Η κατάθλιψη είναι δυστυχώς μια από τις πιο θανατηφόρες ασθένειες επειδή όλα αυτά τα συναισθήματα μπορούν να καταπιέσουν το άτομο και να το κάνουν να θέλει να εγκαταλείψει την ζωή.

«Αν νομίζετε ότι δεν υπάρχει τρόπος να αισθανθείτε καλύτερα και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, θέλετε να τελειώσει», λέει η Δρ. Serani. «Έτσι, πιστεύετε ότι ο θάνατος είναι ο τρόπος για να βελτιώσετε την κατάσταση.»

Τα άτομα που εκφράζουν την αίσθηση ότι δεν υπάρχει λόγος να ζεις ή ότι «δεν μπορούν να συνεχίσουν» μπορεί ήδη να έχουν ήδη σκέψεις αυτοκτονίας.

Παρόλο που στο συγκεκριμένο άρθρο επισημαίνονται αρκετές λέξεις και φράσεις των καταθλιπτικών ατόμων, σαφώς υπάρχουν και άλλες.




π. Φιλόθεος Φάρος : Τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν χωρίς όρια, ανίκανα να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο…!!!!

Ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος σε μια μνημειώδη συνέντευξη στον Αρ. Βικέτο στον “Φιλελεύθερο” της Κύπρου

«Τα Χριστούγεννα για τον σύγχρονο άνθρωπο δεν έχουν καμία πνευματική αξία, είναι ένα καταναλωτικό επεισόδιο. Δηλαδή, είναι Χριστούγεννα χωρίς Χριστό», διαπιστώνει με πίκρα ένας κληρικός με 46 συναπτά έτη διακονίας στην Εκκλησία της Ελλάδος. 

Πρόκειται για τον πατέρα Φιλόθεο Φάρο, ο οποίος σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Σχολή, Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ποιμαντική Ψυχολογία στις ΗΠΑ και είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων.

-Το νόημα των Χριστουγέννων Πάτερ Φιλόθεε, ποιο είναι το νόημα των Χριστουγέννων στην εποχή μας;

Tα Χριστούγεννα κατά την εκτίμηση μου είναι δυστυχώς σήμερα απλώς μια έξαρση της καταναλωτικής δραστηριότητας του σύγχρονου ανθρώπου. Ο άνθρωπος της εποχής μας , έχοντας πλούτο και υλικές ανέσεις, αισθάνεται πως δεν του χρειάζεται κάποια πνευματικότητα, πιστεύει ότι με τα υλικά αγαθά είναι καλυμμένος, είναι πλήρης. 

Επομένως, τα Χριστούγεννα για τον σύγχρονο άνθρωπο δεν έχουν καμία πνευματική αξία, είναι ένα καταναλωτικό επεισόδιο. Δηλαδή, είναι Χριστούγεννα χωρίς Χριστό. Ο Χριστός ενανθρωπίστηκε για να αποκαλύψει ένα τρόπο ζωής, ο οποίος ανταποκρίνεται στην ανθρώπινη φύση και εξασφαλίζει στον άνθρωπο πληρότητα. 

Συνεπώς, ο άνθρωπος πρέπει να βρίσκεται σε κοινωνία με τον Θεό και τον συνάνθρωπό του, να ενωθεί με τον Θεό και τον συνάνθρωπό του. Δυστυχώς, αυτά δεν υπάρχουν σήμερα.

Όσο αφορά τη λατρεία και τις μεγαλοπρεπείς λειτουργίες αυτά αποτελούν μια ανώνυμη λατρεία με έντονο στοιχείο της επίδειξης. Αυτά δεν έχουν σχέση με τον Χριστό, ο οποίος περπατούσε ξυπόλητος και δεν είχε «που την κεφαλή κλίναι».

-Η εικόνα που δίδετε είναι ζοφερή. Πόση ευθύνη έχει γι αυτό η διοικούσα Εκκλησία, δηλαδή για το ότι γιορτάζουμε Χριστούγεννα χωρίς Χριστό;

Ένα άλλο τραγικό στοιχείο, το οποίο συνιστά απομάκρυνση από το πνεύμα του Χριστού, είναι ότι πάντα αναζητούμε την ευθύνη να την βρούμε σε κάποιον άλλο. Την ευθύνη την έχουμε όλοι. Εγώ γνωρίζω για την προσωπική μου ευθύνη. Πόση ευθύνη έχει ο Αρχιεπίσκοπος, ο Πατριάρχης δεν γνωρίζω, διότι δεν είμαι μέσα στην καρδιά τους. 

Εγώ ο ίδιος έχω υποδουλωθεί σε αυτό τον υλισμό, που κυριαρχεί στην εποχή μας. Δεν είμαι εξαίρεση. Όσο περισσότερο θυσιάζω την κοινωνία με τον Θεό και τον συνάνθρωπο χάρη της απόλαυσης, της βολής και καλοπέρασης, αδειάζω. Η ζωή δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα.

-Δηλαδή, ο κληρικός, ιδιαίτερα ο Επίσκοπος, πρέπει πρώτα από όλα να είναι ο ποιμήν ο καλός;

Είναι πρόκληση για μας τους κληρικούς να εμφανιζόμαστε από τους πλουσιότερους των συνανθρώπων μας. Ο οποιοσδήποτε κληρικός είναι αναφορικά με την οικονομική του κατάσταση πάνω από το μέσο όρο του Έλληνα πολίτη. Πολλοί από εμάς τους κληρικούς ζούμε με τρόπο πριγκιπικό. 

Η πρόκληση είναι εξωφρενική και διερωτώμαι, πώς ο πιστός λαός, όπως συνηθίζουμε να τον λέμε, ανέχεται αυτή την κατάσταση. Ο Χριστός καταδικάζει την υποδούλωση στα υλικά αγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά και έχουμε και την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων.

-Τι πρέπει να γίνει για να αλλάξει αυτή η κατάσταση;

Κοιτάξτε στο χώρο τον εκκλησιαστικό υπάρχουν Επίσκοποι, ακόμη και στο περιβάλλον του Αρχιεπισκόπου, οι οποίοι είναι «φραγκοφονιάδες», οι οποίοι έχουν ταρίφα για να τελέσουν ένα μυστήριο και για να λειτουργήσουν στους ναούς της Μητρόπολής τους. 

Δεν αρκεί το “mea culpa” του Αρχιεπισκόπου, πρέπει να γίνει κάτι. Χρειάζεται μετάνοια, που σημαίνει αλλάζω τρόπο ζωής, κάνω μεταβολή 180 μοιρών. Η μετάνοια δεν είναι μια απλή δήλωση. Μετανοείς αληθινά, όταν είσαι αποφασισμένος να αλλάξεις ριζικά.

– Πώς είδατε εσείς τα τελευταία δραματικά γεγονότα στην Ελλάδα και τη συμπεριφορά των νέων;

Είναι μια τραγική στιγμή, γιατί κατά τρόπο κραυγαλέο αποκαλύπτεται ότι κάθε ένας από εμάς κινείται από ιδιοτέλεια. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε μόνο για τον εαυτό μας, αγνοώντας τους άλλους. Αυτό είναι σατανικό. 

Δυστυχώς αυτό κάνουμε τώρα. Οι πάντες προσπαθούμε να εκμεταλλευτούμε τα πάντα..,να καπηλευθούμε αυτό που βιώνουν οι νέοι, το οποίο δεν έχει σχέση από αυτό, το οποίο ακούμε ότι βιώνουν οι νέοι μας. Αυτή τη στιγμή η νεολαία μας βρίσκεται σε σύγχυση, γιατί η ελληνική οικογένεια, το ίδιο νομίζω συμβαίνει και στην Κύπρο, περνά μεγάλη κρίση.

Δηλαδή, τα παιδιά σήμερα μεγαλώνουν χωρίς όρια, μεγαλώνουν με τρόπο, που τα κάνει ανίκανα να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό κόσμο. Οι γονείς το κάνουν αυτό για λόγους καθαρά ιδιοτελείς, έστω και αν δεν το συνειδητοποιούν απολύτως. 

Δηλαδή, αυτή η κτητικότητα και ο υπερπροστατευτισμός είναι ο τρόπος, που προσπαθούν να κρατήσουν τα παιδιά για τον εαυτό τους. Εκπληρώνουν οι γονείς κακώς οποιαδήποτε επιθυμία των παιδιών τους. Έτσι, ο νέος βρίσκεται σε μια τραγική αναπηρία, η οποία θα του στοιχίσει τη ζωή του. 

Θα ζήσει σε μια κόλαση. Γιατί, πιο καίριες ανάγκες του δεν θα ικανοποιηθούν, γιατί αν πλησιάζει κάποιον με τη διάθεση να έχει αυτό που θέλει, αδιαφορώντας για τις ανάγκες του άλλου- και μάλιστα όταν και ο άλλος κάνει το ίδιο - οι σχέσεις είναι καταδικασμένες. Αυτή τη σύγχυση και αυτό τον πανικό βιώνουν σήμερα οι νέοι.

– Λέγεται ότι οι Σουηδοί, όταν υπάρχει μια κρίση γίνονται καταθλιπτικοί, στέφονται εναντίον του εαυτού τους – γι’ αυτό και έχουν πολλές αυτοκτονίες.

Εμείς οι Έλληνες, όταν δεν πάει κάτι καλά στη ζωή μας, ζητάμε κάπου έξω από εμάς τον «εχθρό». Αλλά ο «εχθρός» δεν είναι έξω από εμάς. Το τραγικό είναι ότι οι έφηβοι δεν γνωρίζουν με ποιον είναι οργισμένοι. 

Είναι οργισμένοι κυρίως με τους γονείς τους, με το οικογενειακό τους περιβάλλον, γιατί εκεί κρίνεται η δυνατότητα του νέου να είναι αυθύπαρκτο πρόσωπο. Αν ο νέος μέσα στο σπίτι έχει αναπτύξει μια υγιή προσωπικότητα, τότε οι οποιεσδήποτε αρνητικές εξωτερικές συνθήκες δεν θα τον καταβάλλουν.

Ο ρόλος της Εκκλησίας

Το ποιμαντικό έργο της Εκκλησίας πρέπει να είναι το έργο του Χριστού, ο οποίος δεν έδωσε ούτε ένα κομμάτι ψωμί σε κανένα πτωχό. Αυτό δεν ήταν τυχαίο, γιατί ο Χριστός ήλθε να μάθει τους ανθρώπους να ζουν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην υπάρχουν πτωχοί και πλούσιοι, κάποιοι, που να εκμεταλλεύονται κάποιους άλλους. 

Εμείς σήμερα διαστρέφουμε το μήνυμα του Χριστού και μετά ερχόμαστε τάχα να καλύψουμε τα συμπτώματά του.

Είναι το πάθος της εξουσίας, το οποίο διακατέχει πάρα πολλούς από εμάς τους κληρικούς. Και μας διακατέχει, γιατί δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας, δεν έχουμε αυτοεκτίμηση και προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση της εσωτερικής μας ανεπάρκειας. Γιατί, πολλοί από εμάς, αν μας βγάλετε τα γένια και τα ράσα, δεν είμαστε τίποτα. Θα ήμασταν σκέτα μηδενικά.

Όμως οι περισσότεροι από εμάς τους κληρικούς αποκτάμε κύρος, νομίζουμε ότι μπορούμε να καθορίζουμε τις ζωές των άλλων, μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά άμφια και έχουμε και την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων. Και έτσι νομίζουμε ότι θα αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας. 

Το πάθος της εξουσίας κυριαρχεί στη ζωή της Εκκλησίας, η οποία τελικά δεν είναι αυθεντική Εκκλησία. Η Εκκλησία δεν είναι οργάνωση, ούτε νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. 

Η Εκκλησία είναι τρόπος υπάρξεως, τα μέλη της πρέπει να έχουν μια καρδιά και μια ψυχή και να μοιράζονται ό,τι έχουν, να βαστάζουν αλλήλων τα βάρη, αυτοί που είναι δυνατοί να μην καμαρώνουν, αλλά να προσπαθούν να σηκώσουν το βάρος των αδυνάτων. Αυτό είναι η πραγματική Εκκλησία.




Να τους κοιτάς κατάματα τους φόβους σου ώσπου να φοβηθούν και να φύγουν…!!!!

Η χειρότερη στιγμή της ημέρας ήταν αυτή. Όταν η μαμά σε σκέπαζε, σε φιλούσε, σου έλεγε καληνύχτα και βγαίνοντας απ’ το δωμάτιο έσβηνε το φως. Και ξαφνικά όλα τα ροζ συννεφάκια του δωματίου σου γίνονταν μαύρα, έτοιμα για καταιγίδα, η αστερόσκονη γινόταν χαλάζι, η Πεντάμορφη κακιά μάγισσα και ο Πρίγκιπας ένας φοβερός δράκος που έβγαζε φωτιές απ’ το στόμα.

Το φοβόσουν το σκοτάδι, τα μεταμόρφωνε όλα σε τρομακτικά, άγνωστα και παγωμένα. Αυτό το πηχτό μαύρο σύννεφο, που ήταν το ίδιο με ανοιχτά ή με κλειστά τα μάτια, σε έκανε να βουρκώνεις και να μετράς ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, ως το δέκα, γιατί δεν ήξερες παραπάνω, τα δευτερόλεπτα που γίνονταν λεπτά, που γίνονταν ώρες ώσπου να ξημερώσει.

Όσο τα χρόνια περνούσαν και ο φόβος σου για το σκοτάδι αποτελούσε ένα μακρινό εφιάλτη, ένιωθες πολύ γενναία που τώρα έσβηνες και μόνη σου το φως. Παρόλα αυτά όταν έβλεπες σκιές στο σκοτάδι πάντα η φαντασία σου τις μετέτρεπε σε λύκους, δράκους, μάγισσες. 

Είχες βρει όμως ένα κόλπο για να τα ξεχνάς όλα. Τραγουδούσες δυνατά μέσα σου και φανταζόσουν πως είσαι στη μέση ενός κύκλου με δεμένα τα μάτια και «τα φυλάς».

Γύρω σου όλες σου οι φίλες, η μαμά κι ο μπαμπάς κρατιόνταν χέρι χέρι και αυτός ο κλοιός ήταν τόσο δυνατός όσο ο ομφάλιος λώρος. Και ένιωθες ασφάλεια, ζεστασιά και γαλήνη ώσπου να σε πάρει ήσυχα και μαλακά ο ύπνος.

Πρώτες μέρες στο σχολείο, νέες εμπειρίες, νέες εικόνες, νέοι φόβοι. Ο μεγαλύτερος αυτών το διάλειμμα. Θυμάσαι όλα τα παιδιά να κυνηγιούνται, να παίζουν, να χτυπιούνται κι εσύ καθισμένη στα σκαλιά να τα κοιτάζεις από μακριά ευχόμενη να ακούσεις τον ήχο του κουδουνιού για να μπεις ξανά στην τάξη.

Ήθελες τόσο να είσαι θαρραλέα, να μην τρέμεις πως θα σε ρίξουν κάτω, πως θα χτυπήσεις, πως θα σε κοιτούν όλοι, πως ίσως σε κοροϊδέψουν. Έκλεινες σφιχτά τα μάτια και μετρούσες, μετρούσες, τώρα ήξερες και παραπάνω από το δέκα, ως το εκατό και ξανά απ’ την αρχή. 

Μέσα στις φωνές και τα γέλια ακούγονταν λεπτές κοριτσίστικες φωνές να τραγουδούν : «Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει…» και αστραπιαία έκλεινες και τ’ αυτιά.

Και ξανά κενό. Τα χρόνια μαζί με τους φόβους που τα συνόδευαν πέρασαν και τη σειρά τους πήραν άλλα και μετά άλλα.

Γυμνάσιο. Στην τάξη χαμός και φασαρία, πειράγματα, ξύλο, γέλια. Η πόρτα κλείνει με κρότο και επικρατεί ησυχία. Περπατάει, ανεβαίνει στο βάθρο, τοποθετεί σχολαστικά το δερμάτινο χαρτοφύλακα πάνω στην έδρα. Το βλέμμα του σκανάρει το χώρο κι εσύ πετρώνεις στη ματιά του. 

Στυγερή, αμείλικτη σαν του ανακριτή. «Αγαλματάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα, μέρα ή νύχτα;». Ανοίγει το χαρτοφύλακα και βγάζει έξω αυτό το μαύρο μικρό μπλοκάκι. 

Το ξεφυλλίζει, οι στιγμές μοιάζουν αιώνες κι αυτός ο κόμπος στο λαιμό σου δεν κατεβαίνει με τίποτα. Κοιτάει, σταματά το ξεφύλλισμα και με το δάκτυλό του ακουμπά τη σελίδα. Σηκώνει το δείκτη στον αέρα και σε στοχεύει : «Εσύ!».

Και τα χρόνια περνούν σαν το νερό, κυλούν ανάμεσα στα δάχτυλά σου και μένουν μόνο οι στιγμές, σαν μικρές στάλες γυαλίζουν στην παλάμη σου. Οι φόβοι του μικρού παιδιού, της έφηβης κοπέλας παίρνουν άλλες μορφές και γίνονται φοβίες μιας γυναίκας.

Φτάνοντας στα πρώτα – άντα. Η φοβία των φιλενάδων σου; Μήπως δε βρουν κάποιο «καλό παιδί» να παντρευτούν. Κι όταν λέμε καλό δεν εννοούμε καλό για εμάς αλλά καλό στα χαρτιά: καλή δουλειά, καλά λεφτά, καλή οικογένεια, καλό αυτοκίνητο. H δική σου φοβία; 

Να καταλήξεις δίπλα σε κάποιον που δεν μιλάει μέσα σου. Ο καλός στα χαρτιά ήρθε, έκανε τα πάντα, είχε τα πάντα, ήταν ένα λαχείο που έλεγαν κι οι φίλες σου, κι εσύ χωρίς αμφιβολία ήσουν για ακόμα μια φορά πολύ τυχερό κορίτσι. Θα τον ακολουθούσες, θα τον παντρευόσουν και η ζωή σου θα γινόταν παραμυθένια.

Ο φονιάς του νου σου όμως, ο φόβος, σου χτύπησε ξανά την πόρτα κι εσύ αφελής κι ανυποψίαστη του άνοιξες και τον κοίταξες κατάματα, χωρίς να τρέξεις να κρυφτείς. 

Να τα αφήσεις όλα πίσω, δουλειά, γονείς, φίλους, σπίτι, να τον ακολουθήσεις, να ξεκινήσεις μια νέα ζωή, δίπλα του. Κι αν δεν; Αν κάτω από τα εκατό παπλώματα στα οποία θα κοιμόσουν ένιωθες το μπιζέλι στον πάτο τους; 

Αν το σώμα σου ήταν εκεί και η καρδιά σου μακριά; Αν έχανες τις στιγμές σου, τις δικές σου μικρές στιγμές, αυτό που ήσουν εσύ για σένα;

Σε τρόμαζε ο εγωιστικός τρόπος σκέψης σου, από την άλλη σε φανταζόσουν να χορεύεις πάνω κάτω στο σπίτι σαν την τρελή, να χάνεσαι ώρες ατελείωτες στις σκέψεις σου χωρίς επαφή με κανέναν, να τρως από την κατσαρόλα, να μιλάς ακατάπαυστα στο τηλέφωνο. Θα μπορούσε να είναι έτσι; 

Θα άντεχες να αλλάξεις τόσο όσο να καταφέρεις να στηρίζεις έναν άντρα που θα γυρνούσε από την δουλειά κουρασμένος; Θα μπορούσες να πνίξεις το παιδί, και να κομματιάσεις το λώρο;

Λουσμένη στον ιδρώτα, χωρίς να έχει ζέστη, εκείνο το μουντό πρωινό του Σεπτέμβρη στο λιμάνι του Πειραιά, οι βαλίτσες σου στο τσιμέντο, το εισιτήριο κι ένα τσιγάρο στο χέρι. Óλα ήταν γκρι και το πλοίο πλησίαζε προς το μέρος σου απειλητικά.

Θυμήθηκες το κορίτσι που φοβόταν το σκοτάδι, που έσφιγγε την κούκλα και μετρούσε ως το δέκα, κάτι ροζ υπήρχε μέσα σου ακόμα. Γύρισες την πλάτη στην προβλήτα και άρχισες να τρέχεις. Mέσα σου η κοριτσίστικη φωνή αναμειγμένη με τις φωνές και τα γέλια στο προαύλιο του σχολείου τραγουδούσε «ήταν ένα μικρό καράβι, ήταν ένα μικρό καράβι, που ήταν α-α-αταξίδευτο..»

Mερικά χρόνια μετά… Φόβος για την ανεργία, την εξαθλίωση, τον πόνο, το θάνατο, την απώλεια. Ο μεγαλύτερος φόβος όλων όμως; O φόβος για τον φόβο. 

Ο πιο ανασταλτικός παράγοντας για την ζωή. Ένα συναίσθημα που πάντα έβαζε τρικλοποδιές στα ρίσκα σου, στα γούστα σου, στις αποφάσεις σου, στις τρέλες σου. Αυτό που πάντα κατάφερνε να σε κρατάει πίσω. Αναρωτιέσαι: μήπως τελικά θα πρέπει να προκαλείς τους φόβους σου;

Σ’ ένα μαύρο σαν καμένο δάσος, με πανύψηλα δέντρα, τόσο ψηλά που κρύβουν και το παραμικρό κομμάτι ουρανού η ίδια λεπτή κοριτσίστικη φωνή σου τραγουδά : «περπατώ περπατώ μες το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ. Λύκε, λύκε ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;»




Γράφει η Eleni Q

Εξάψεις : Τι τις προκαλεί;

Εκτός από την εμμηνόπαυση, που είναι η πιο συνηθισμένη αιτία που θα ακούσουμε, τι μπορεί να προκαλέσει εξάψεις;

Οι εξάψεις είναι ένα σύμπτωμα που τις περισσότερες φορές συνδέεται με την εμμηνόπαυση. Δεν είναι όμως η μοναδική αιτία. Οι εξάψεις μπορούν να διαρκέσουν από μισό λεπτό μέχρι και αρκετά λεπτά. 

Υπάρχει έντονη αίσθηση ζέστης στο πάνω μέρος του σώματος, συχνά ιδρώτας, και μπορεί να υπάρχουν και συμπτώματα όπως ζάλη και ταχυπαλμίες.

Ποιες είναι οι άλλες πιθανές αιτίες για εξάψεις, εκτός από την εμμηνόπαυση;

Κάποιο φάρμακο που παίρνετε
Είναι παρενέργεια αρκετών φαρμάκων για την κατάθλιψη, για την οστεοπόρωση, ορισμένων στεροειδών αλλά και φαρμάκων όπως η Σιλδεναφίλη. Πρόκειται για φάρμακα που επηρεάζουν τα επίπεδα ορισμένων χημικών στον οργανισμό που με τη σειρά τους ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του σώματος. Όσο το σώμα σας συνηθίζει στα φάρμακα, το σύμπτωμα μάλλον θα υποχωρήσει.

Υπερθυρεοειδισμός
Η υπερβολική παραγωγή ορμονών από τον θυρεοειδή αυξάνει την ταχύτητα του μεταβολισμού μας, και οι εξάψεις είναι συχνό φαινόμενο σε αυτή την περίπτωση, μαζί με γενικότερη ευαισθησία στη ζέστη και την αυξημένη εφίδρωση.

Το αυξημένο στρες
Το άγχος μπορεί να εμφανίζεται με διάφορα συμπτώματα. Σε κάποιους ανθρώπους, για παράδειγμα, "χτυπάει" ως πόνος στη μέση. Η ξαφνική αίσθηση ζέστης είναι αρκετά συχνό φαινόμενο σε περιόδους έντονου στρες και συνδέεται με τους μηχανισμούς του οργανισμού μας για να διαχειρίζεται τις δύσκολες καταστάσεις.

Ο χώρος που κοιμόσαστε
Αν το υπνοδωμάτιό σας είναι αρκετά ζεστό, ή αν σκεπάζεστε πολύ βαριά, είναι πιθανό να ξυπνήσετε μέσα στη νύχτα από ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος ή από ιδρώτα. Ιδανικά, ο χώρος που κοιμόμαστε πρέπει να έχει σχετικά χαμηλότερη θερμοκρασία από το υπόλοιπο σπίτι.

Η πολλή καφεΐνη
Σε ορισμένα άτομα που εμφανίζουν ευαισθησία στην καφεΐνη, η κατανάλωση προϊόντων που την περιέχουν μπορεί να προκαλέσει εξάψεις.

Διάφορες λοιμώξεις
Οποιαδήποτε λοίμωξη μπορεί να προκαλέσει πυρετό ως σύμπτωμα μπορεί να φέρει και εξάψεις. Θα υπάρχει και κόπωση, μυϊκοί πόνοι και αυξημένη εφίδρωση. Η ουρολοίμωξη είναι από τις πιο συνηθισμένες αιτίες, για παράδειγμα.




Συντάκτης - Δημοσιογράφος

Για να μην αναρωτηθείς ξανά πώς ένα καλό παιδί χτυπά, βιάζει, σκοτώνει…!!!!

«Μα, ήταν ένα πολύ καλό παιδί», «Δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα..», «Ήταν από καλή οικογένεια…» και πόσες άλλες τέτοιες φράσεις δεν έχουμε ακούσει σωρηδόν, όταν αποκαλύπτεται μία τραγική ιστορία, ένα έγκλημα.

Το παρακάτω κείμενο θα μπορούσε να έχει γραφτεί από μία εκπαιδευτικό, η οποία στην πορεία της καριέρας της έχει αντιμετωπίσει πολλά περιστατικά με τα παιδιά.

Ένα κείμενο – γροθιά στο στομάχι που αποκαλύπτει, ότι το πώς μεγαλώνουμε και χειριζόμαστε τα παιδιά ως γονείς μπορεί να καθορίσει την μετέπειτα συμπεριφορά τους.

«Θα σου πω όλη την ιστορία, από την αρχή. Για να μην αναρωτηθείς ξανά πώς ένα καλό παιδί καταλήγει να κλωτσάει στο κεφάλι έναν άνθρωπο πεσμένο στο έδαφος, να σκοτώνει έναν σκύλο, να βιάζει μια γυναίκα, να σκοτώνει έναν άνθρωπο.
 
Όλα ξεκίνησαν όταν τα αγόρια σου ήταν δύο- τριών χρονών. Είχατε πάει βόλτα σε μια καφετέρια. Και τα είδες να μαδάνε την γλάστρα του μαγαζιού και να γεμίζουν τον τόπο χώματα και σκέφτηκες πως αυτό το παιχνίδι θα τα απασχολήσει για λίγο και ήπιες μια ακόμα γουλιά εσπρέσο. Και όταν ο σερβιτόρος προσπάθησε να τους μιλήσει, έγινες έξαλλη που ανακατεύεται με ξένα παιδιά.

Και τότε που πετούσανε πετρούλες στην παραλία επάνω σε μια κοπέλα και εκείνη σε στραβοκοίταξε και σκέφτηκες πως δεν έχει ιδέα από παιδιά, η κακομαθημένη!

Ίσως να φταίει και εκείνη η πρώτη φορά που ο μικρός άρπαξε το φτυαράκι από το χέρι ενός παιδιού, στο πάρκο κι εσύ έκανες ότι δεν είδες. Και μεταξύ μας, καμάρωσες που το παιδί σου είναι διεκδικητικό.

Και όταν το παιδάκι αντέδρασε, το χτύπησε με το φτυάρι στο κεφάλι. Και κατά βάθος το ευχαριστήθηκες.

Φταίει που μετά, στο νηπιαγωγείο, εσύ ο περήφανος μπαμπάς, συμβούλεψες τα μικρά να ρίχνουν και από καμία ψιλή, αν χρειαστεί (αλλά μόνο αν χρειαστεί, δεν είσαι παράλογος), γιατί δεν είναι τίποτα φλώροι. Και κάθε που η δασκάλα προσπαθούσε να σου μιλήσει, την έβγαζες τρελή και έλεγες ότι τα έχει βάλει στο μάτι.

Και τότε που ο μικρός έσπασε τα τουβλάκια στο σχολείο και σας ζήτησε να τα αντικαταστήσετε, χάιδεψες την φράντζα του και είπες να μην ανησυχεί. Η μαμά θα πάρει καινούρια. Και τον έλουσες φιλιά και δεν είπες τίποτα άλλο. Και φεύγοντας, του πήρες παγωτό, σίγουρη ότι θα είχε μια δύσκολη μέρα, στα χέρια της.

Και μετά, στο δημοτικό, που τα αγόρια έπαιζαν μπάσκετ με την παρέα τους και ήρθε εκείνος ο μικρός, ο Γιωργάκης, που έχει νανισμό. Και τα αγόρια δεν ήταν πρόθυμα να χάσουν το παιχνίδι, για ένα μπασμένο.

Και τον έδιωξαν, τον κορόιδεψαν, και του πέταξαν την τσάντα. Και όταν σου εξιστόρησε το περιστατικό ο διευθυντής, εσύ, μπαμπά, καμάρωσες, γιατί τα αγόρια σου είχαν γίνει σκληρά αντράκια. Και είπες ότι φταίει ο Γιωργάκης που το πήρε κατάκαρδα, χωρίς λόγο. Μάλλον δεν είναι δυνατός χαρακτήρας, σαν τα δικά σου.

Και έπειτα, στο γυμνάσιο, που ήρθε στην τάξη η Ελένη. Και ήταν ένα ανεπτυγμένο κορίτσι, σωστή γυναίκα. Και ο μεγάλος την γούσταρε. Και του είπες ότι οι γκόμενες θέλουν και λίγο νταηλίκι. Και εκείνος το πήρε το μήνυμα (είχε χρόνια καταλάβει πώς να είναι σωστός γιος για σένα ) και την στρίμωξε στις τουαλέτες.

Και την έβγαλε φωτογραφίες και τις έδειξε στην τάξη. Και όταν βρέθηκες μπροστά στους εξαγριωμένους γονείς της, τους είπες ότι έτσι είναι τα αγόρια, γεμάτα ορμόνες και ανώριμα. Και αν δεν θέλουν προβλήματα, να της μάθουν να μην προκαλεί. Και έφυγες με ψηλά το κεφάλι, γιατί ήσουν πια σίγουρος ότι τα αγόρια σου δεν είναι γκέι. Μεγάλη υπόθεση!

Μετά όμως δεν ήταν πια μικρά παιδιά. Και δεν είχες απέναντι έναν κακομοίρη σερβιτόρο, μια κακομαθημένη άτεκνη, ένα μυξιάρικο στο πάρκο, μια ξινή δασκάλα, έναν ανίσχυρο διευθυντή, ένα ανήλικο κορίτσι. Είχες τον νόμο. Κι αν εσύ τους έμαθες ότι νόμοι δεν υπάρχουν, είσαι ο μόνος ένοχος.

Αυτά τα γράμματα, δεν μ’ αρέσει να τα διαβάζω. Δεν συμπαθώ τον θυμωμένο εαυτό μου. Θα προτιμούσα να μπορώ να σε συγχωρώ που δεν ξέρεις τί κάνεις. 

Όμως δεν μπορώ να μην το παίρνω προσωπικά, όταν σε βλέπω να φτιάχνεις έναν κόσμο με τους δικούς σου όρους, χωρίς να σε νοιάζει ποιον κόσμο παλεύω εγώ να φτιάξω. Αυτόν που έχω τάξει στα δικά μου παιδιά κι εσύ συνεχώς με βγάζεις ψεύτρα.

Θυμώνω, επειδή το παιδί σου το πήρα στα χέρια μου, τότε που όλα μπορούσαν να αλλάξουν. Και το έβλεπα να χάνει τον δρόμο του, μέρα με την μέρα. Και έκανα τα πάντα για να σώσω την αθωότητά του, μα οι προσπάθειες μου έπεφταν στον δικό σου τοίχο.

Μην αναρωτηθείς «γιατί», λοιπόν. Μην ζητήσεις τα ρέστα. Είχες φορέσει χειροπέδες στο παιδί σου, πολύ πριν το κάνουν αυτοί.”




Παρασκευή 15 Απριλίου 2022

Πως να πετύχω ό,τι επιθυμώ…!!!!

Θετικός προγραμματισμός
Για να μπορέσεις να πετύχεις περισσότερα θα πρέπει να νιώθεις καλύτερα και για να συμβεί αυτο θα πρέπει να ασχολείσαι, όσο το δυνατόν περισσότερο, με θετικές έννοιες και αντιλήψεις. 

Σαφώς το να βλέπεις τη θετική πλευρά των πραγμάτων είναι πρόκληση, γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πιο εύκολο να είναι αρνητικοί παρά θετικοί. Αξίζει όμως να προσπαθήσεις γιατί αυτο θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην καθημερινότητα σου και θα μεγιστοποιήσει την παραγωγικότητα σου.

Επιμονή
Όσες δυνατότητες κι αν έχεις, όσο ταλέντο κι αν διαθέτεις, όσο αξιόλογο άτομο κι αν είσαι, κάποια στιγμή θα συναντήσεις δυσκολίες. Κάποιες φορές τα πράγματα δεν θα είναι όπως θέλεις, δεν θα πηγαίνουν όπως υπολόγιζες. Θα τύχουν αναποδιές, ίσως χρειαστεί να συναντήσεις την αποτυχία, ίσως σκεφτείς πολλές φορές να τα παρατήσεις. 

Εδώ είναι που έρχεται η επιμονή και αλλάζει τους κανόνες υπέρ σου. Όσο μεγάλος κι αν είναι ο στόχος σου, όσες φορές κι αν αποτύχεις, αν βάλεις την επιμονή στο παιχνίδι πάντα θα κερδίζεις. Αν δεν τα παρατήσεις, μπορείς να πετύχεις τα πάντα!

Γνώση
Η γνώση είναι δύναμη για αυτόν που είναι διατεθειμένος να την αξιοποιήσει. Θα πρέπει να γνωρίζεις με ακρίβεια τι θέλεις να πετύχεις. Πολλές φορές θα συναντήσεις «σταυροδρόμια», σε πολλές περιπτώσεις οι επιλογές που θα έχεις μπορεί να είναι πάμπολλες κι αν δεν γνωρίζεις που ακριβώς θέλεις να πας, το πιθανότερο είναι να χαθείς. 

Αν γνωρίζεις που θέλεις ακριβώς να πας, είναι πιο εύκολο να φτάσεις εκεί. Ο δημιουργικός οραματισμός, δηλαδή το να φαντάζεσαι αυτο που επιθυμείς μπορεί να σε βοηθήσει πολύ. Καθώς οπτικοποιείς την επιθυμία σου δίνεις χρήσιμες πληροφορίες στον εγκέφαλο σου για το ποια κατεύθυνση θέλεις.

Πράξεις
Για να μπορέσουν να εκφραστούν οι δυνατότητες που έχεις και για να υλοποιηθούν οι ιδέες σου θα πρέπει να πράξεις. Αρκετοί έχουν την αίσθηση οτι μπορούν να «κατακτήσουν τον κόσμο» απο την άνεση του καναπέ τους, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια. Κάποιες επιθυμίες ίσως χρειάζονται λιγότερες προσπάθειες και άλλες ίσως χρειάζονται περισσότερες. 

Όμως σε κάθε περίπτωση χρειάζεται δράση. Θα πρέπει να κινητοποιηθείς. Σε καθημερινή βάση θα πρέπει να σκέφτεσαι, να λες και να πράττεις οτιδήποτε σε φέρνει πιο κοντά στην επίτευξη του στόχου. Οι κατάλληλες πράξεις είναι κομβικής σημασίας στην υλοποίηση της επιθυμίας σου.

Αυτοβελτίωση
Σκοπός της αυτοβελτίωσης δεν είναι να αγγίξεις την τελειότητα, αλλά να βελτιώνεσαι καθημερινά. Το να γίνεσαι καθημερινά ένα καλύτερο άτομο μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα στην επίτευξη του στόχου σου. 

Βάζοντας ένα στόχο πρακτικά αυτο που ζητάς είναι εξέλιξη, βρίσκεσαι στο σημείο Α και επιθυμείς να προχωρήσεις προς κάτι καλύτερο, δηλαδή προς το σημείο Β. Απο το σημείο που βρίσκεσαι, ως το σημείο που θέλεις να πας υπάρχει μια διαφορά. 

Η αυτοβελτίωση σε βοηθάει να καλύψεις αυτη τη διαφορά καθώς σου δίνει τη δυνατότητα να εξελιχθείς και να προοδεύσεις. Οποιοσδήποτε κι αν είναι ο στόχος σου, αυτο που σου ζητάει είναι: εξέλιξη – αυτοβελτίωση.




John Evans – Σύμβουλος Αυτοβελτίωσης και Προσωπικής Εξέλιξης

«Ό,τι πίνετε η τρώτε νά τό κάνετε πρώτα «στριφτό». Ἔτσι δέν θά έχετε πρόβλημα»…!!!!

Ο π. Σίμων Αρβανίτης έλεγε πολλά για την κατάσταση της κοινωνίας.

Θα έλθουν, έλεγε, πολύ δύσκολες ημέρες.

Ο κόσμος έχει ξεφύγει από τον δρόμο.

Μια φορά ρωτήθηκε ο πατήρ Σίμων:
Τι γίνεται με τις βόμβες που πέφτουν συνέχεια στην
Αθήνα;

Ήταν η χρονιά του 1982 ή 83 και ο Γέροντας είπε: «Αυτά δεν είναι τίποτα.

Πάρα πολλά θα δείτε. Πάρα πολλά για να δοκιμαστεί ο λαός που δεν καταλαβαίνει».

Ίαση και προφητεία.

Μια χριστιανή, η οποία είχε ζήσει από κοντά και είχε λάβει πολλές χάρες από τον Γέροντα, σε μια περίπτωση που η κόρη της, ενώ ήταν καταδικασμένη από τους γιατρούς του Νοσοκομείου Παίδων «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» και ανέμεναν την κατάληξη του παιδιού μέσα σε λίγες ώρες, η μικρή ασθενής «γύρισε» και έγινε γρήγορα καλά.

Η μάνα έκανε τάμα, μόλις έπαιρνε την κόρη της από το Νοσοκομείο, να πήγαινε πρώτα το παιδί της στον Γέροντα και μετά στο σπίτι της.

Επί πλέον, να πουλούσε ένα οικόπεδο που είχε προίκα της και να έδινε τα χρήματα στο Μοναστήρι.

Όταν, όμως, πήγε με το παιδί στον Γέροντα και του τα είπε όλα αυτά, εκείνος της είπε:

«Τι είναι αυτά που λες, παιδί μου;

Ο Θεός δεν πληρώνεται. Να αγαπάτε τον κόσμο, να μην κρατάτε μίσος στην καρδιά σας, να μη σας ενδιαφέρει τι κάνει ο διπλανός σας και να βοηθάτε, όταν βλέπετε άνθρωπο να υποφέρει.

Και όταν οι άνθρωποι καταλάβουν ποιο είναι το φάρμακο, θα σωθούνε, ειδεμή θα πάνε χαμένοι».

Η μάνα τον ρώτησε: Ποιό είναι το φάρμακο Γέροντα; Και ο Γέροντας της είπε:

«Η Αγία Κοινωνία με την Ιερά Εξομολόγηση και μετάνοια, παιδί μου.

Θα έρθει ημέρα που δεν θα έχετε μέρος να θάβετε τους νεκρούς και θα τους θάβετε ομαδικά σε λάκκους από τα ατυχήματα και τις αρρώστιες.

Αυτή είναι η κατάντια του ανθρώπου από την αμαρτία.

Ξέχασε τον Θεό, τις νηστείες.

Δεν προσέχει τίποτα ιερό».

Ξεκαθάρισμα. Ο Γέροντας συχνά έλεγε: «Έρχεται η ώρα που θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι», εννοώντας πολέμους και ακαταστασίες (υλικές και πνευματικές) και ημέρες εκδικήσεως.

Ανάγκη, για αγιότητα!

Ο Γέροντας έλεγε στους πατέρες της Μονής:

Ο κόσμος ένα πράγμα έχει περισσότερο ανάγκη, την αγιότητα!

Ο άνθρωπος πρέπει να μιμηθεί την απλότητα των μικρών παιδιών και, απευθυνόμενος προς τον Θεόν, να λέγει:
«Τι θέλεις, Κύριε, να κάμω»;

Προσέχετε τον διάβολο. Θέλει τη διχόνοια, τη σύγχυση, την ακαταστασία. Μην ακούτε τους λογισμούς, που σας ενσπείρει.

Ο Χριστός μας, η Παναγία μας, οι Άγιοί μας, είναι γλυκύτατοι, ωραιότατοι, με πολλή αγάπη. Σ’ αυτούς να καταφεύγετε, για να σας προστατεύουν από τους δαίμονες.

Όταν κάνεις κάτι από ζήλο και μεγάλη αγάπη προς τον Χριστό μας, και στραβό να είναι, ο Θεός, επειδή γίνεται από ζήλο και αγάπη για κείνον, το δέχεται και το ευχαριστείται.

Σταύρωμα στα φαγητά. Ο Γέροντας έλεγε, ό,τι πίνουμε ή τρώμε να το κάνουμε πρώτα «στριφτό», εννοώντας να το σταυρώνουμε, γιατί την εποχή μας όλα τα τρόφιμα είναι γεμάτα ορμόνες και φυτοφάρμακα. Έτσι, με το «στριφτό», δεν θα έχουμε πρόβλημα.

Ο κόσμος γεμίζει δαιμονικούς γορίλες. Στη μαρτυρία του για τον Γέροντα, γράφει, μεταξύ άλλων, ένα πνευματικό του τέκνο: «Κοιμάμαι ξανά και βλέπω πάλι τον Γέροντα, με τα πνευματικά του παιδιά, στην κορυφή ενός ψηλού βουνού.

Κάποιο απ’ τα παιδιά τόλμησε, ενώ γνώριζε ότι ο Γέροντας είχε κοιμηθεί, να τον ρωτήσει, πώς θα πορευθούμε στη ζωή χωρίς εκείνον.

Οδήγησε τότε την ομάδα σε ένα τέτοιο σημείο του βουνού, ώστε να φαίνονται οι πρόποδές του.

Στο αντίκρισμα, όλοι τρόμαξαν. Υπήρχε ένας κόσμος γεμάτος από τεράστιους γορίλες.

Και λέγει ο Γέροντας. Αυτός θα είναι ο κόσμος σε μερικά χρόνια. Στην ερώτηση, πως θα ανταπεξέλθουμε, απάντησε προφητικά:

«Εσείς θα έχετε το αρνί, κι’ εγώ θα σας δίνω το χορτάρι». Το αρνί είναι ο Χριστός, ήθελε να πει ο Γέροντας, όπως αναφέρει και το Ευαγγέλιο.

Όταν λοιπόν θα είμαστε στον Χριστό, θα έχουμε την προστασία του Θεού με την ευχή τη δική του».

Αποφθέγματα του π. Σίμωνος Αρβανίτη (+1988), επιλεγμένα από τα πέντε βιβλία που έγραψε γι’ αυτόν ο μαθητής του π. Ζωσιμάς.




blablaworldnews.blogspot.gr

Γιατί η τεχνολογία του Iphone δεν είναι γήινη…!!!!

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως η τεχνολογία του Iphone δεν είναι γήινη, όπως επίσης του smartphone αλλά και της smart TV; Αν σας έχει περάσει από το νου, να ξέρετε ότι δεν είστε οι μόνοι. Υπάρχουν αρκετές φανταστικές εκδοχές που προσπαθούν να αποδείξουν αυτή την εικασία. Μια από αυτές είναι και η παρακάτω.

Ο Τιτανικός, το πασίγνωστο υπερωκεάνιο που βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912, μετά από σύγκρουση με ένα παγόβουνο, έφερε περίεργα πράγματα στο παρασκήνιο που κανείς δεν περίμενε ή δεν φανταζόταν να ακούσει ποτέ. 

Περίπου εβδομήντα χρονιά μετά, ο βυθός που εξακολουθεί να φιλοξενεί το μεγάλο πλοίο, έφερε στην επιφάνεια έναν καινούργιο κόσμο τεχνολογίας. Την τεχνολογία του Iphone.

Πολλές ερευνητικές αποστολές οργανώθηκαν για την ανεύρεση του ναυαγίου, όμως το μεγάλο βάθος όπου βρίσκεται, περίπου στα 3.800 μέτρα και η ασφυκτική πίεση του νερού εκεί κάτω, έκανε τις προσπάθειες απογοητευτικές.

Τελικά, την 1η Σεπτεμβρίου 1985, το απίθανο έγινε κατορθωτό. Από τότε, χιλιάδες αντικείμενα έχουν ανασυρθεί και εκτίθενται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, σε μια αποστολή ανέλκυσης συνέβη κάτι απίστευτο. 

Δύο από τα ρομποτικά, μη επανδρωμένα βαθυσκάφη που εξερευνούσαν το ναυάγιο συγκρούστηκαν μεταξύ τους από λάθος χειρισμό.

Στο ένα από τα δύο χάθηκε εντελώς ο έλεγχος οπότε άρχισε να βυθίζεται και, καθώς παρασυρόταν από τα ρεύματα της θάλασσας, βρέθηκε αρκετά μακριά από το σκαρί του Τιτανικού, μέχρι που ακούμπησε με πάταγο τον βυθό. 

Οι τεχνικοί από την επιφάνεια έκαναν διάφορες προσπάθειες να ανακτήσουν τον έλεγχο, αλλά χωρίς να τα καταφέρουν. Μετά από λίγο, όταν η άμμος που σηκώθηκε κατακάθισε, μία από τις κάμερες του βαριά τραυματισμένου βαθυσκάφους κατέγραψε κάτι σαν γυαλιστερό μέταλλο που... 

ήταν σχεδόν παντού καλυμμένο από ανεμώνες και άλλα είδη θαλάσσιων φυτών και ζώων τα οποία διατηρούσαν μια συμβιωτική αποικία. Στην αρχή, οι υπεύθυνοι φαντάστηκαν πως πρόκειται για κάποιο καράβι που είχε ναυαγήσει πριν χρόνια, ίσως, εκατοντάδες. Όμως δεν ήταν έτσι.

Το μέταλλο ήταν λαμπερό και δεν έδειχνε κανένα σημάδι αποσύνθεσης. Έστειλαν ένα άλλο βαθυσκάφος να εξερευνήσει το σημείο. Οι προβολείς έδειξαν ότι αυτό που έβλεπαν ήταν μέρος μίας ατράκτου. 

Σταδιακά, σκουπίζοντας και απομακρύνοντας οτιδήποτε είχε ριζώσει στην πορώδη αλλά καλά στιλβωμένη επιφάνειά του, αποκαλύφθηκε πως το βυθισμένο αντικείμενο είχε αρκετά μεγαλύτερο μέγεθος και από τα δύο βαθυσκάφη μαζί.

Εξωτερικά ήταν άθικτο και ήταν στρογγυλό. Ήταν ένας δίσκος. Στην πραγματικότητα ήταν ένας ιπτάμενος δίσκος, σφηνωμένος στο βυθό.

Όταν οι υπεύθυνοι ενημέρωσαν την εταιρία για την ανακάλυψη, εκείνη ξεκίνησε μία νέα αποστολή, παράλληλη με του Τιτανικού. Τα χρήματα, όμως, δεν επαρκούσαν. Επιπλέον, η νέα αποστολή έπρεπε να μείνει μυστική. 

Η χρηματοδότηση ήρθε από την Apple και τον Steve Jobs, ο οποίος είχε καλές διασυνδέσεις με την εταιρία που ασχολούνταν με την ανέλκυση αντικειμένων του Τιτανικού. 

Ο ναυαγισμένος ιπτάμενος δίσκος δεν ανασύρθηκε ποτέ από τον υδάτινο κόσμο που βρισκόταν, γιατί η τεχνολογία και τα τεχνικά μέσα βυθού δεν ήταν ικανά για να ξεφρακάρουν και, τελικά, να αποτραβήξουν το απόρρητο, πλέον, αντικείμενο.

Ωστόσο, μικρότερα βαθυσκάφη εντόπισαν την είσοδο για το εσωτερικό του εξωγήινου σκάφους και μπήκαν μέσα. Σταδιακά απέσπασαν και ανέσυραν στην επιφάνεια ό,τι μπορούσε να ξηλωθεί.

Ανάμεσα σε πολλά άλλα ήταν και η τεχνολογία του iphone. Όχι, φυσικά, με την μορφή που την ξέρουμε σήμερα. Ήταν πολύ περισσότερο – έτη φωτός μακριά – από αυτό που κυκλοφόρησε στο εμπόριο. 

Απλά, οι ειδικοί του Τζομπς και της Apple κατάφεραν να αποκωδικοποίησουν ένα πολύ μικρό μέρος, σχεδόν απειροελάχιστο, από την τεχνολογία επικοινωνίας που χρησιμοποιούσαν οι επιβαίνοντες εξωγήινοι πιλότοι.

Τα προβλήματα της Apple κορυφώθηκαν το 1985 – τη χρονιά που ανακαλύφθηκε ο Τιτανικός – και απομάκρυνε τον Steve Jobs από την εταιρία, αν και ήταν ένας από τους τρεις συνιδρυτές της. 

Έτσι, εκείνος ίδρυσε το 1986 την NeXT και αγόρασε την Pixar, του Τζορτζ Λούκας, παραγωγού της σειράς ταινιών όπως Ο Πόλεμος των Άστρων, Ιντιάνα Τζόουνς και άλλες. 

Δεν ήταν τυχαίο ότι το 1996, η Apple που συνέβαλε αρχικά στη χρηματοδότη ανέλκυσης του καρφωμένου στο βυθό ιπτάμενου δίσκου, προέβη στην εξαγορά της NeXT φέρνοντας πίσω τον Τζομπς και ανεβάζοντάς τον στη θέση του προέδρου του ΔΣ, θέση που διατήρησε μέχρι το θάνατό του.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο Στηβ είχε στα χέρια του μια εξωγήινη τεχνολογία που μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 90 κατάφεραν οι άνθρωποί του να αποκωδικοποιήσουν, να την φέρουν στα ανθρώπινα μέτρα και, τελικά, να την εφαρμόσουν στο iphone που παρουσιάστηκε για... 

πρώτη φορά το 2007, οπότε και άνοιξε τον δρόμο για όλες τις ενέργειες που απαιτούνται για να κατασκευαστούν και παρασκευαστούν smartphone σε όλο τον κόσμο, από πολλές άλλες εταιρίες που αντέγραψαν και προσάρμοσαν τη νέα τεχνολογία στα δικά τους δεδομένα.

*Αν και από τα παραπάνω, μερικά γεγονότα και κάποιες συγκυρίες μπορεί να μοιάζουν ότι ταιριάζουν, ενώ παράλληλα τα πρόσωπα που αναφέρονται είναι αληθινά και υπαρκτά, η όλη ιστορία είναι προϊόν φαντασίας και μυθοπλασίας και καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. 

Η όλη ιδέα προέκυψε από ένα σχετικό topic στο φόρουμ της iphonehellas.gr/forum και ένα βίντεο το οποίο δέχεται αρκετά επικριτικά σχόλια.




diadrastika / Image by Pete Linforth from Pixabay
Σπύρος Μακρής
περιεχόμενο φαντασίας, με στοιχεία δημιουργικής γραφής

Τετάρτη 13 Απριλίου 2022

Αν ο πρώην σου έλεγε κάτι απο αυτά, ήσουν με σιγουριά σε μια τοξική σχέση...!!!!

Μόλις ξεκινάει να θεραπεύεται η πληγή από έναν χωρισμό, είναι πολύ πιο εύκολο να δεις τη σχέση με μια πιο ειλικρινή ματιά. Αυτό δεν μπορείς να το κάνεις όταν είσαι φρεσκοχωρισμένος και τα συναισθήματα είναι πολύ έντονα.

Όταν φτάσεις σ' αυτή την ώρα, λοιπόν, του απολογισμού, μπορεί να συνειδητοποιήσεις πράγματα που θα μπορούσες να έχεις κάνει διαφορετικά ή ότι πραγματικά δεν έκανες τελικά ποτέ υποχωρήσεις. Μπορεί, όμως, να βρεις και τα σημάδια μιας τοξικής σχέσης μέσα στη δική σου. Τι κάνει η τοξική σχέση; Κακό στην ευεξία σου!

Εάν καθίσεις και αναλογιστείς, θα δεις ότι υπάρχουν πολλά σημάδια που μπορούν να σου δείξουν μια τοξική σχέση. Αλλά ακόμα κι αν δεν μπεις στη διαδικασία ν' αποκωδικοποιήσεις τόσες συμπεριφορές, μπορείς να καταλάβεις απ' τον τρόπο που σου μιλούσε ο πρώην σου!

Αρχικά, όμως, ας καθορίσουμε ποια είναι η τοξική σχέση. Σύμφωνα με το Psychology Today, κάθε σχέση που έχει αρνητικό αντίκτυπο σε εσένα, φυσικά, διανοητικά ή συναισθηματικά, είναι μια τοξική σχέση. Μια σχέση απ' την οποία λείπουν μερικές βασικές αρχές (εμπιστοσύνη, υποστήριξη, κ.λπ.) μπορεί να είναι τοξική.

Επιστρέφοντας στον τρόπο που σου μιλούσε ο πρώην σου, οι ψυχολόγοι λένε πως αν ο πρώην σου έλεγε κάτι απ' αυτά, ήσουν με σιγουριά σε μια τοξική σχέση!

«Είναι δικό σου λάθος. Και είναι πάντα…»
Σε μια σχέση δεν γίνεται πάντα να φταίει μόνος ένας. Επομένως, εάν αισθάνεσαι ότι είχες πάντα άδικο, δεν σημαίνει ότι είχες πάντα, αλλά ότι ο πρώην σου σ' έκανε να νιώθεις σαν να έχεις πάντα άδικο κι εκείνος δίκιο. Εάν ο πρώην σύντροφός σου σε κατηγορούσε για όλα σας τα προβλήματα και προσπαθούσε συνεχώς να σε αλλάξει, τότε ναι ήσουν σε μια τοξική σχέση.

«Είσαι τρελή. Αυτό δεν συνέβη ποτέ»
Μήπως αισθάνεσαι ότι οι αναμνήσεις σου έρχονταν σε σύγκρουση μ' εκείνες του πρώην σου; Μήπως συνήθιζε να λέει «ποτέ δεν το είπα/ έκανα αυτό»; Αυτή είναι μια πολύ συνηθισμένη τακτική ενός ανθρώπου που προσπαθεί να σε χειραγωγήσει και να σε κάνει να πιστεύεις ότι δημιουργείς μια δική σου πραγματικότητα, κάνοντάς σε ν' αμφιβάλεις ακόμα και για τα ίδια σου τα συναισθήματα!

«Μην ακούς την αδερφή σου»
Δεν είναι ασυνήθιστο να βγαίνεις με κάποιον που δεν συμπαθεί όλα τα μέλη της οικογένειάς σου. Αλλά το να προσπαθεί ο σύντροφός σου να σε απομακρύνει απ' τους αγαπημένους σου ανθρώπους, θεωρώντας ότι σου κάνουν κακό, είναι ένα δείγμα ότι τελικά εκείνος σου κάνει κακό.

ΥΓ: Εξαιρούνται οι περιπτώσεις όπου όντως το οικογενειακό περιβάλλον είναι τοξικό ή/και κακοποιητικό.

«Αυτό ήταν χαζό»
Σύμφωνα με ψυχολόγους, ένα σύνηθες σημάδι των τοξικών σχέσεων, είναι ότι μπορεί ο σύντροφος να κριτικάρει την εξωτερική εμφάνιση, τη συμπεριφορά ή την καριέρα του άλλου.

Εάν ο σύντροφός σου χαρακτήριζε χαζές τις συμπεριφορές σου στη δουλειά, κάνοντάς σε μάλιστα να πιστεύεις πως σου αξίζει να μην σου πηγαίνουν καλά τα πράγματα, τότε δεν ήσουν απλά σε μια τοξική σχέση, αλλά σε μια συναισθηματικά κακοποιητική σχέση.




Αφροδίτη Πρέβεζα
ΞΕΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ

Το φαινόμενο της προβολής : Είναι δικά τους τα συναισθήματα ή δικά μας ;

O Φρόιντ ήταν ο πρώτος που αντιλήφθηκε την ύπαρξη αυτής της συνηθισμένης ψυχικής λειτουργίας.

Στην ψυχοθεραπευτική μου πρακτική, οι θεραπευόμενοι συχνά παραπονιούνται ότι ο/η σύζυγος, ο στενός τους φίλος ή ο συγγενής τους «προβάλλει» συνεχώς. Συνήθως εκφράζεται κάπως έτσι: «Έκανε προβολή πάνω μου!», «Της είπα να σταματήσει να προβάλει».

Προβολή συμβαίνει όταν ένα άτομο αποδίδει ένα χαρακτηριστικό σε ένα άλλο άτομο που στην πραγματικότητα προέρχεται από εκείνο. Η έννοια της προβολής προέρχεται από τον ίδιο τον Sigmund Freud. 

Ο Freud, που είχε σπουδάσει νευρολόγος, δανείστηκε τον όρο από τη νευρολογία. Εκεί σήμαινε την ικανότητα των νευρώνων να μεταφέρουν ερεθίσματα από το ένα επίπεδο του νευρικού συστήματος σε ένα άλλο.

Οι άνθρωποι προβάλλουμε συνεχώς και από μόνο του αυτό δεν είναι ούτε καλό, ούτε κακό. Εξαρτάται από το ποια συναισθήματα/ χαρακτηριστικά προβάλλονται και αν ο εαυτός τα αρνείται ή όχι. 

Η προβολή μπορεί να βρίσκεται στη βάση εκπληκτικών χαρακτηριστικών όπως η ενσυναίσθηση, η γενναιοδωρία και τα ερωτικά συναισθήματα – ή αρνητικών χαρακτηριστικών και συναισθημάτων όπως η οργή, η αλαζονεία και η περιφρόνηση.

Η ψυχική αυτή λειτουργία βοηθά τους ανθρώπους να ερωτευθούν αλλά και να μισήσουν ο ένας τον άλλο. Όμως, στην καθημερινή γλώσσα, η προβολή αναφέρεται συνήθως σε αρνητικά χαρακτηριστικά, που ο εαυτός αρνείται και έτσι τα αντιλαμβάνεται ως προερχόμενα από ένα άλλο άτομο.

Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς πότε ένας άλλος άνθρωπος χρησιμοποιεί την προβολή. Είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιληφθούμε όμως πότε εμείς προβάλλουμε. Γιατί. Επειδή η προβολή είναι ασυνείδητη.

Γιατί οι άνθρωποι προβάλλουμε;

Συχνά αναγνωρίζουμε δυσάρεστα, αρνητικά χαρακτηριστικά σε άλλους, τα οποία μισούμε σε εμάς τους ίδιους. Αυτή η διαδικασία συμβαίνει ασυνείδητα.

Ας πάρουμε το κλασικό παράδειγμα του Freud: ένας άνδρας που είναι άπιστος στη σύζυγό του, αλλά ο οποίος κατηγορεί τη σύζυγό του για απιστία. Αυτός ο άνδρας, ας τον ονομάσουμε Herr M, έχει αυστηρούς κώδικες ηθικής για τον εαυτό του.

Θεωρεί ότι είναι τίμιος, καλός σύζυγος και πολίτης. Επικρίνει έντονα τον εαυτό του για την απιστία του, αλλά δεν φαίνεται να το σταματά.

Ο Herr M αποκηρρύσσει και αρνείται το γεγονός της ίδιας του της απιστίας, την οποία θα θεωρούσε απαράδεκτη σε ένα άλλο άτομο και στη συνέχεια την προβάλει στη σύζυγό του, καθιστώντας εκείνη την «κακιά» της υπόθεσης.

Στο νου του Herr M, το γεγονός της απιστίας του δεν έχει καθόλου να κάνει με τις υποψίες της συζύγου του. Αυτό ονομάζεται «τμηματοποίηση», καθώς διατηρεί την απιστία του σε ένα ξεχωριστό κομμάτι της ζωής του, τόσο καλά σφραγισμένο από την υπόλοιπη ζωή του. Αυτή η διαδικασία του επιτρέπει να νιώθει ότι είναι καλός άνθρωπος, όταν απιστεί ξανά και ξανά.

Μήπως χρησιμοποιούμε κι εμείς την προβολή;

Όπως προαναφέρθηκε είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι ο συνομιλητής μας προβάλλει πάνω μας ή σε κάποιον άλλο. Ωστόσο, το εγχείρημα αποδεικνύεται δυσκολότερο όταν μιλάμε για εμάς τους ίδιους. Κάποια σημάδια που μαρτυρούν ότι μπορεί να προβάλλουμε είναι τα εξής:

– Νιώθουμε συχνά εξαιρετικά πληγωμένοι, αμυντικοί ή ευαίσθητοι για κάτι που κάποιος είπε ή έκανε.

– Είμαστε εξαιρετικά αντιδραστικοί και βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε κάποιον άλλο.

– Δυσκολευόμαστε να είμαστε αντικειμενικοί, να δούμε άλλες οπτικές γωνίες εκτός από τη δική μας και να μπούμε ουσιαστικά στη θέση του άλλου.

– Παρατηρούμε ότι αυτή η κατάσταση της αντιδραστικότητας επαναλαμβάνεται πια σαν μοτίβο.

Αν παρατηρήσετε κάποια από αυτά, ρωτήστε τον εαυτό σας τα εξής:

– Είναι αυτή η συμπεριφορά που απεχθάνομαι σε αυτό το άτομο κάτι που βρίσκω αφόρητο στον εαυτό μου;

Με ποιους τρόπους κάνω κι εγώ το ίδιο;

– Τι είδους αφηγήματα λέω στον εαυτό μου γι’ αυτό το άτομο ή την κατάσταση;

– Ποιον ή τι μου θυμίζει αυτός ο άνθρωπος/ η κατάσταση;

Αν μπορέσετε να αποδεχτείτε όλες σας τις σκέψεις και τα συναισθήματα και δεν προσπαθείτε απλώς να τα ξεφορτωθείτε με κάθε τρόπο, δεν θα χρειάζεστε τη λειτουργία της προβολής. Επιπροσθέτως, θα γίνετε ένας πιο ανεκτικός και ευέλικτος άνθρωπος. 




Γονείς : Είναι η Νο.1 δουλειά σας να γνωρίζετε τι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού σας…!!!!

Γονείς: Είμαι υποδιευθυντής σε Γυμνάσιο. Ο νούμερο ένα ρόλος μου είναι να δημιουργώ και να διατηρώ σχολικές συνθήκες τέτοιες που τόσο οι μαθητές όσο και οι δάσκαλοι να νιώθουν ασφαλείς (σωματικά, πνευματικά και συναισθηματικά), να διδάσκουν και να διδάσκονται, να καινοτομούν και να κοινωνικοποιούνται.

Παίρνω τη δουλειά μου πολύ σοβαρά, όπως και οι συνάδελφοί μου, και δουλεύουμε πολύ σκληρά καθημερινά προκειμένου να κάνουμε στον χώρο εργασίας μας το καλύτερο που μπορούμε.

Δεν έχω λόγια για να περιγράψω πόσο χρόνο σπαταλώ καθημερινά, για να αντιμετωπίσω καταστάσεις που προκύπτουν από την ανεξέλεγκτη χρήση κινητών τηλεφώνων από τους μαθητές.

Σε περιπτώσεις που χρειάζεται να ψάξω το κινητό κάποιων παιδιών, αυτά που βλέπω μου γυρίζουν το στομάχι (ακατάλληλες φωτογραφίες, βίντεο, μηνύματα κ.λ.π.). 

Τα παιδιά που οι μαθητές μας είναι πρόθυμοι να δοκιμάσουν σε τόσο μικρή ηλικία γίνονται όλο και χειρότερα χρόνο με τον χρόνο.

Όταν τηλεφωνώ σε γονείς για να τους ενημερώσω για το τι συμβαίνει, τους ρωτώ πάντα πόσο συχνά ψάχνουν το κινητό των παιδιών τους. Σοκάρομαι από το γεγονός, ότι το 90% αυτών λέει, ότι δεν το ψάχνουν ποτέ.

Και όταν με ακούν ταραγμένο, με κατηγορούν, ότι τους λέω ψέματα για το παιδί τους ή περιμένουν από εμένα απλά να διορθώσω την κατάσταση.

Γονείς: Είναι η νούμερο 1 δουλειά σας ως γονείς να γνωρίζετε τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή στη ζωή του παιδιού σας

Τα παιδιά δεν δικαιούνται μυστικότητα. Οι συσκευές τους ανήκουν σε εσάς. Θα πρέπει να κάνετε «δύσκολες» συζητήσεις μαζί τους για τη ζωή, για τις σχέσεις, για το σώμα τους, για το μέλλον τους κ.λ.π. 

Είναι δική σας ευθύνη να τους παρέχετε κοινωνική και συναισθηματική στήριξη, να μάθουν να αντέχουν στις δύσκολες καταστάσεις, να ελέγχετε τις δραστηριότητές τους.

Και σταματήστε να στέκεστε συνεχώς απέναντι στο σχολείο και στους δασκάλους –συνεργαστείτε μαζί μας! Δεν είμαστε ο εχθρός. Προσπαθούμε να εκπληρώσουμε τον ρόλο τόσο του γονιού όσο και του εκπαιδευτικού σε πολλές καταστάσεις και αυτό δεν είναι εύκολο.

Οι συμβουλές μου είναι οι εξής τρεις:

1.Τρώτε όλοι μαζί σαν οικογένεια κάθε βράδυ και μιλάτε.
Μην επιτρέπετε συσκευές την ώρα εκείνη. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι γονείς αφιερώνουν μόνο 8 λεπτά της ημέρας τους σε συζητήσεις με τα παιδιά τους. Αυτό είναι απαράδεκτο!

2.Ελέγχετε τα κινητά τους ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ!
Χρειάζεται να μάθετε να εξερευνείτε τον κόσμο τους. Ενημερωθείτε για το πώς δουλεύουν κάποιες εφαρμογές. Κατεβάστε τις στα κινητά σας! Βάλτε τα παιδιά σας να σας δείχνουν τι ανεβάζουν σε αυτές και τι συζητήσεις κάνουν. Και έπειτα δώστε τους τις σωστές συμβουλές. Φτιάξτε περιεχόμενο ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ και γίνεται μέρος της διαδικτυακής τους παρουσίας.

3.Δημιουργήστε ευκαιρίες ώστε να έχουν εμπειρίες
Πηγαίνετε τα παιδιά σας να δουν και να κάνουν νέα πράγματα! Να μάθουν νέα πράγματα. Αυτό, όχι μόνο ενισχύει το πνευματικό τους επίπεδο, αλλά και τη σχέση σας μαζί τους.

Τέλος, μην αφήνετε τα παιδιά να παίρνουν τα κινητά στα δωμάτιά τους, να κλείνουν τις πόρτες και να εξαφανίζονται για ώρες. Τίποτα καλό δεν συμβαίνει στο διαδίκτυο πίσω από κλειστές πόρτες! Αυτό είναι μακράν το επικίνδυνο μέρος στο οποίο πηγαίνουν οι μαθητές καθημερινά.

Σας παρακαλώ βοηθήστε μας!

Δείτε το αρχικό post του εκπαιδευτικού:
Γράφει ο μπαμπάς-blogger και εκπαιδευτικός Chris Cochran




infokids.cy

Τρίτη 12 Απριλίου 2022

Ο Θεός είναι ο καλύτερος γιατρός, και η Προσευχή το καλύτερο φάρμακο…!!!!

Ο Θεός είναι ο καλύτερος γιατρός, και η Προσευχή το καλύτερο φάρμακο!

Του κόσμου τους ανθρώπους να έχεις, άμα ο Θεός δεν θέλει, δεν γίνεται τίποτα. Όσα και να πούμε, χιλιάδες κηρύγματα να ακούσετε, αν δεν έρθει το άγιο Πνεύμα για να μας στερεώσει, να μας στηρίξει και να μας βοηθήσει, αν δεν έρθει η χάρις του Θεού, τίποτε δεν κάνουμε.

Γι’ αυτό λέει ο απόστολος Παύλος: «Αυτός δε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ο Θεός και πατήρ ημών, ο αγαπήσας ημάς και δους παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα αγαθήν εν χάριτι, παρακαλέσαι υμών τάς καρδίας και στήριξαι υμάς εν παντί λόγω και έργω αγαθώ» (Β Θεσ. 2,16-17).

Σας τα είπα αυτά, λέει, και παρακαλώ το Θεό να σας στηρίξει, να σας δυναμώσει, να σας βοηθήσει για να μην πέσετε στην αμαρτία.

Πέτρος να είσαι, Παύλος να είσαι, ασκητής Αντώνιος να είσαι στα βουνά να πας, μην έχεις αυτοπεποίθηση. Να φοβάσαι τον εαυτό σου και να μην του έχεις εμπιστοσύνη. Ο μεγαλύτερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας. 

Οι άλλοι δεν μπορούν τόσο να σε βλάψουν, όσο μπορείς να βλάψεις εσύ τον εαυτό σου, με τις βλακείες σου, με τις ανοησίες σου, με τα εγκλήματα σου, με τις απατεωνιές σου και με τα σφάλματά σου. Εσύ λοιπόν είσαι ο μεγαλύτερος εχθρός του εαυτού σου.

Να μην έχουμε ποτέ εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, αλλά να παρακαλούμε το Θεό για να μας στερεώσει στην πίστη. Γιατί αν έρθει κανένας διωγμός εδώ πέρα - και προφητεύω ότι θα έρθει -, θα γίνουν φοβερά πράγματα· τότε θα πέσει το κόσκινο το μεγάλο. Και θα είμεθα τότε ευτυχείς, αν μείνουν μέσα στην πόλη 100-200 Χριστιανοί.

Τους άλλους θα τους πάρει το ρεύμα. Θα τους σηκώσει ως άχυρο, που το φυσά το σηκώνει και το πετά ο άνεμος. Έτσι θα τους σηκώσει όλους αυτή η θύελλα του διαβόλου, αυτός ο άνεμος. Και θα μείνουν μόνο τα βράχια. 

Όσοι είναι σταθεροί, μόνο αυτοί θα μείνουν κοντά στο Θεό. Τους άλλους θα τους πάρει το ρεύμα του ποταμού και θα τους καταστρέψει και θα τους διαλύσει.

Η Προσευχή πανίσχυρο όπλο

Τι πρέπει να κάνουμε, ευρισκόμενοι σ’ αυτό τον αιώνα, σ’ αυτή τη γη, για να μείνουμε με το Χριστό; Ιδού τι μας συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος. Ένα όπλο πανίσχυρο, που πρέπει πάντοτε να έχουμε μαζί μας οι Χριστιανοί, είναι η προσευχή. Να μην είμαστε άοπλοι σ’ αυτή την σκληρά μάχη.

«Το λοιπόν προσεύχεσθε, αδελφοί, περί ημών» (Β Θεσ. 3,1). Σ’ αυτά τα χρόνια που ζούμε, σας παρακαλώ πολύ, λέει ο απόστολος, προσεύχεσθε για μένα. 

Ένας Παύλος παρακαλούσε τους Χριστιανούς της Θεσσαλονίκης να προσεύχονται γι’ αυτόν! Το σκεφτήκατε αυτό; Αν ο Παύλος είχε ανάγκη από τις προσευχές των Χριστιανών, πόσο μάλλον εμείς;

Αλλά εμείς αυτή την προσευχή, που είναι όπλο ισχυρό – πανίσχυρο για όλες μας τις ανάγκες, υλικές και πνευματικές, την αμελούμε.

Έχουμε μεγάλο και σκληρό αγώνα. Πρέπει να νικηθούν οι δαίμονες. Και πρέπει να νικήσει ο χριστιανισμός. Βοηθήστε και εσείς οι Χριστιανοί. Και σήμερα, αν δεν έχουν επιτυχία οι επίσκοποι και οι ιεροκήρυκες, αιτία είναι ότι δεν προσεύχονται γι’ αυτούς οι Χριστιανοί.

Αν πίσω από κάθε επίσκοπο, πίσω από κάθε κήρυκα του ευαγγελίου, υπήρχαν δέκα άνθρωποι να προσεύχονται, για να τους δυναμώνει ο Θεός και να τους φωτίζει, θαύματα θα γίνονταν. Τώρα εμείς είμαστε θεομπαίκτες. 

Βλέπεις τον κήρυκα του ευαγγελίου να ανεβαίνει στον άμβωνα; Παρακάλεσε το Θεό να τον φωτίσει, για να πει πέντε λόγια σωστά. Βλέπεις τον ιερέα; Παρακάλεσε το Θεό να τον δυναμώσει στον σκληρό αυτό αγώνα που έχουμε.

Κάντε προσευχή και θα δείτε θαύματα

Το πρωί που σηκώνεστε κάνετε προσευχή; Διαβάζετε Γραφή; Ψάλλετε το Θεό; Προσευχή, παιδιά· «αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α Θεσ. 5,17).

Θα δούμε θαύματα – θα δείτε θαύματα, παιδιά, στη ζωή σας. Τώρα στα γηρατειά μου, κάθομαι καμιά φορά και θυμούμαι τα θαύματα που έκανε ο Θεός στη ζωή μου και δακρύζω.

Θαύματα· μικρό παιδί πως εσώθηκα! Είχαμε ένα κήπο μικρό εκεί στο σπιτάκι και ήταν τότε τα πηγάδια ανοιχτά. Και εγώ μικρός ήμουν πολύ ζωηρός. Ξαφνικά, εκεί που έτρεχα, γλιστρώ και πέφτω κάτω στο στόμιο του πηγαδιού. 

Το σώμα μου το μισό σχεδόν κοιτούσε μέσα στο πηγάδι, ευτυχώς η ισορροπία του σώματος μου ήταν προς τα έξω. Λίγο τι και θα έπεφτα μέσα. Αφού έβλεπα σαν καθρέπτη το νερό. Μόλις κατόρθωσα και γλίτωσα. Αν έπεφτα μέσα, θα είχα πνιγεί. Κάποια προσευχή με έσωσε.

Έχω κι άλλες πολλές περιπτώσεις, μεγάλες. Βλέπει ο άνθρωπος θαύματα στην προσευχή. Λοιπόν έτσι να κάνετε και εσείς και ο Κύριος θα σας σώσει και από σωματικούς κινδύνους και από πνευματικούς κινδύνους· μεγάλα και θαυμαστά θα ποιήσει ο Κύριος. Μεγάλα εν Χριστώ. 

Όχι εμείς οι μικροί και ανάξιοι, αλλά η δύναμη του Κυρίου, «η Θεία χάρις η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλειπόντα αναπληρούσα» (ακολ. χειροτ.).

Ο Θεός θα δώσει τη χάρη, όταν υπάρχει ταπείνωση, αγάπη, συναίσθηση ότι είμεθα ένα μηδενικό. Και τα μηδενικά αξιοποιούνται. Διαβάστε το βιβλίο «Ακολούθει μοι». Εκεί στο τέλος γράφει· Τα μηδενικά αξιοποιούνται, όταν υπάρχει μπροστά η μονάδα.

Αν έχεις ένα μηδενικό, γίνεται δέκα· αν έχεις δύο μηδενικά, γίνεται εκατό· αν έχεις τρία μηδενικά γίνεται χίλια… Η συναίσθηση της μηδαμινότητος μας όταν έχουμε μπροστά τον Ένα. «Έν τω Θεώ ποιήσομεν δύναμιν» (Ψαλμ. 59,14). 

Θα τα δούμε αυτά. Δεν είναι μύθος ο χριστιανισμός, αλλά είναι μία πραγματικότης την οποία την αισθανόμεθα και καθένας Χριστιανός είναι ένας μικρός Χριστός. Διαβάστε το βιβλίο που συνέστησα και στους ιερείς «Η ζωή Του ζωή μου».

Λοιπόν είμεθα σύμφωνοι; Πνευματικοί άνθρωποι να είστε, να προσεύχεστε και για μας και για την Εκκλησία ολόκληρον. Άντε στο καλό, στην ευχή του Χριστού· και δεν πειράζει, παιδάκι μου, θα τραβήξομε εμείς το δρόμο μας.

Ο Χριστός «Λοιδορούμενος ούκ αντελοιδόρει» (Α΄ Πετρ. 2,23) και οι απόστολοι έλεγαν «λοιδορούμενοι ευλογούμεν» (Α ΄ Κορ. 4,12).




Δευτέρα 11 Απριλίου 2022

Οξυζενέ: ΔΕΝ είναι μόνο για πληγές : 10 χρήσεις που θα σας εκπλήξουν…!!!!

10 τρόποι χρήσης του οξυζενέ
Η επιστημονική ονομασία του είναι «υπεροξείδιο του υδρογόνου», αλλά οι περισσότεροι το γνωρίζουμε ως «οξυζενέ».

Η πιο γνωστή χρήση του είναι φυσικά η απολύμανση μιας εξωτερικής πληγής, πριν εφαρμόσουμε σε αυτή οινόπνευμα ή/και ιώδιο.

Το οξυζενέ έχει όμως πολλές ακόμη εφαρμογές και μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο στο σπίτι για πολλούς λόγους.

Δείτε στις παρακάτω 10 τρόποι χρήσης του οξυζενέ

1. Ξανθαίνει τα μαλλιά: Είναι ένας οικονομικός τρόπος για να κάνετε πιο ανοιχτές ανταύγειες στα μαλλιά σας. Θέλει βέβαια προσοχή για να μην το παρακάνετε. Φροντίστε να βάλετε οξυζενέ στα μαλλιά και να το αφήσετε να δράσει για 10 λεπτά. Στη συνέχεια δείτε πόσο έχει αλλάξει το χρώμα και στη συνέχεια αποφασίστε αν θέλετε να το αφήσετε να δράσει περισσότερο.

2. Λεύκανση δοντιών: Ανακατέψτε σόδα και οξυζενέ για να κάνετε μια σπιτική πάστα λεύκανσης των δοντιών που μπορείτε να τη χρησιμοποιείτε καθημερινά και η οποία θα αφαιρέσει τους λεκέδες από τα δόντια σας.

3. Αντισηπτικό για το στόμα: Χρησιμοποιήστε ένα καπάκι γεμάτο με οξυζενέ για να ξεπλύνετε το στόμα σας. Εκτός από το να λευκάνει τα δόντια σας θα σκοτώσει και τα μικρόβια που προκαλούν την κακή αναπνοή.

4. Απολυμαίνει την οδοντόβουρτσα: Μουλιάστε την οδοντόβουρτσά σας σε οξυζενέ για να σκοτώσετε τα βακτήρια σταφυλόκοκκου -και όχι μόνο- που υπάρχουν σε κάθε μπάνιο.

5. Καταπολεμάει την ακμή: Βάλτε λίγο οξυζενέ πάνω στα σπυράκια και τα άλλα σημάδια που δημιουργεί η ακμή. Αφήστε το να δράσει για 1-2 λεπτά και ξεπλύνετε.

6. Μαλακώνει τους κάλους: Προσθέστε οξυζενέ σε χλιαρό νερό και μουλιάστε τα πόδια σας στο διάλυμα.

7. Αφαιρεί το κερί από τα αυτιά: Βάλτε 1-2 σταγόνες οξυζενέ στο αυτί σας, περιμένετε για 1-2 λεπτά και στη συνέχεια βάλτε και 1-2 σταγόνες ελαιόλαδο. Περιμένετε 1 λεπτό ακόμα και στραγγίξτε όλα τα υγρά από το αυτί σας.

8. Καταπολεμάει τις μολύνσεις στα αυτιά: Βάλτε 6-8 σταγόνες οξυζενέ σε κάθε αυτί για να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματα κάποιας μόλυνσης.

9. Καταπολεμάει τους μύκητες των ποδιών: Αναμίξτε ίσα μέρη οξυζενέ και νερού. Βάλτε το διάλυμα σε ένα σκούρο γυάλινο μπουκάλι και ψεκάστε τα σημεία των ποδιών όπου έχουν αναπτυχθεί μύκητες. Επαναλάβετε κάθε βράδυ.

10. Απολυμαίνει το εσωτερικό του ψυγείου: Ψεκάστε λίγο οξυζενέ στις εσωτερικές επιφάνειες του ψυγείου και αφήστε το να δράσει για μερικά λεπτά. Στη συνέχεια καθαρίστε με ένα καθαρό πανί. Το οξυζενέ θα απολυμάνει τις επιφάνειες στις οποίες ακουμπούν οι τροφές.




Τρεις αλήθειες…!!!!

Ένας άνθρωπος αιχμαλώτισε ένα καναρίνι, που του είπε: 
- Τι θέλεις από μένα; Δες τα ισχνά πόδια μου και το μικροσκοπικό κεφάλι μου. Τι μπορείς να πάρεις από μένα; Δώσε μου την ελευθερία μου και θα σου πω τρεις χρήσιμες αλήθειες.

- Τρεις αλήθειες;

- Ναι. Άκουσε με καλά. Θα σου πω την πρώτη ενώ με κρατάς στο χέρι σου. Θα σου πω τη δεύτερη όταν θα είμαι ασφαλές πάνω σ' ένα κλαδί. Θα σου πω την τρίτη όταν θα έχω φτάσει στην κορυφή αυτού του λόφου.

- Εντάξει, είπε ο άνθρωπος, πες μου την πρώτη.

Τότε το καναρίνι του είπε:

- Αν χάσεις κάτι, ακόμα κι αν είναι τόσο πολύτιμο όσο η ζωή σου, μη λυπηθείς γι' αυτό ούτε στιγμή.

Ο άνθρωπος κράτησε το λόγο του και άνοιξε το χέρι του. Το καναρίνι πέταξε σ' ένα κλαδί, απ' όπου είπε τη δεύτερη αλήθεια:

- Αν σου πουν κάτι παράλογο, μην το πιστέψεις πριν σου το αποδείξουν!

Το πουλί πέταξε μέχρι την κορυφή του λόφου.

- Ποια είναι η τρίτη αλήθεια; ρώτησε ο άνθρωπος.

- Είναι, πως στο κορμί μου υπάρχουν δυο υπέροχα κοσμήματα που ζυγίζουν πολύ. Αν με είχες σκοτώσει, τώρα θα ήταν δικά σου.

Ο άνθρωπος έπεσε κάτω απογοητευμένος και δάγκωσε το δάχτυλό του μέχρι να ματώσει. Εκείνη τη στιγμή άκουσε το πουλί που γελούσε. Σηκώθηκε και το ρώτησε γιατί γελάει.

- Είσαι ανόητος, του είπε το πουλί, σου είπα πρώτα να μη λυπηθείς ποτέ για κάτι που έχασες. Εσύ λυπήθηκες για τα κοσμήματα.

Σου είπα μετά να μην πιστέψεις ποτέ έναν παραλογισμό, με κανέναν τρόπο. Σου είπα ότι έχω δυο κοσμήματα που ζυγίζουν πολύ κι εσύ το πίστεψες, παρόλο που όλο το κορμί μου είναι πολύ ελαφρύ.

Αντίο, είσαι ανόητος.