Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2021

Το Θαύμα της Συγχώρεσης...!!!!

Όσοι κάνουμε τα Μαθήματα Θαυμάτων σίγουρα έχουμε εξοικειωθεί πια με την λέξη «συγχώρεση». Σε αυτή την έννοια αναφέρονται όλα τα μαθήματα. Η συγχώρεση είναι η σωτηρία σου. Η συγχώρεση είναι η ευτυχία σου. Η συγχώρεση είναι το φως με το οποίο θα δεις.

Επομένως η συγχώρεση έχει μείζονα σημασία.
Όμως καταλαβαίνεις τι είναι η συγχώρεση;
Ένα από τα πρώτα μαθήματα λέει πως δεν καταλαβαίνεις τον σκοπό του κάθε πράγματος (μάθημα 7).

Είναι ώρα λοιπόν, να ανοίξεις το νου σου και να έρθεις στον Πατέρα σου με άδεια χέρια. Να αναγνωρίσεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Να αφήσεις να φύγουν όλες οι ιδέες και οι ορισμοί για το τι είναι η συγχώρεση και το ποιος είσαι σύμφωνα με την οπτική αυτού του κόσμου. 

Μην κρατιέσαι από καμία απολύτως, όσο «καλή», «πνευματική» και «λογική» σου φαίνεται. Παράδωσέ τες όλες στο ιερό σου άδυτο. Δώσε τες όλες στον Ιερό σου Εαυτό και περίμενε να δεις τι θα γίνει.

Ας δούμε τι ΔΕΝ είναι συγχώρεση!

Συγχώρεση σε καμία περίπτωση δεν είναι να συγχωρείς κάποιον άλλον για κάτι που σου έκανε! Η παραδοσιακή αντίληψη για την συγχώρεση βασίζεται στην πεποίθηση ότι ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ σε αδίκησε, σε έβλαψε, σε πρόσβαλλε. 

Ότι δηλαδή μια πράξη ενός ατόμου ή μιας ομάδας, κάποιου πολιτικού φορέα ή κόμματος, κάποιου κράτους, ίσως ακόμα και κάποιων αγαπημένων προσώπων ή εχθρών, σε κατέστησε δυστυχή ή σε έβλαψε με οιοδήποτε τρόπο. Ότι δηλαδή κάποιος / κάτι που είναι διαχωρισμένος από εσένα σου είναι ικανός να σου προξενήσει κακό.

Και όταν συγχωρείς, σύμφωνα με την παραδοσιακή αντίληψη πάντα, λες: «Σε συγχωρώ για το κακό που μου έκανες». «Σε συγχωρώ που αμάρτησες εναντίον μου». 

Στα Μαθήματα Θαυμάτων, όμως, διαβάζεις σε πολλά σημεία, ξανά και ξανά: «Δεν υπάρχει αμαρτία». «Δεν υπάρχει ενοχή». Δεν υπάρχει τίποτα που κάποιος να μπορεί προκαλέσει σε κάποιον άλλο.

Άκου, λοιπόν! Όποτε φαντάζεσαι ότι επιθυμείς να συγχωρέσεις κάποιον άλλον γι αυτό που σου έχει κάνει, αυτό που κάνεις πραγματικά είναι να επιτίθεσαι σε αυτό το άτομο και στον εαυτό σου, γιατί έτσι παραδέχεσαι ότι εφόσον ένας αδελφός σου είναι ικανός να σε βλάψει, τότε κι εσύ θα μπορούσες να κάνεις το ίδιο.

Αν είναι δυνατόν να αμαρτήσει ο αδελφός σου, τότε κι εσύ θα μπορούσες να αμαρτήσεις. Έτσι η αμαρτία αποκτά πραγματικότητα μέσα στο νου σου.

Είσαι ο Υιός του Θεού! Είσαι μια επέκταση του Νου του Ίδιου του Θεού. Με αυτή την έννοια είσαι Θεός. Και ως Θεός, είτε σου αρέσει είτε όχι, είσαι άτρωτος, αθώος, και απόλυτα ασφαλής.

Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι απολύτως τίποτα δεν μπορεί να συμβεί στην ζωή σου, εκτός κι αν είναι από δική σου θέληση, την δική σου επιλογή. Είναι αδύνατον οποιαδήποτε ύπαρξη να κάνει κάτι ΣΕ ΣΕΝΑ.

ΠΟΤΕ μην κοιτάς έξω από σένα γιατί δεν υπάρχει τίποτα εκεί!
Υπάρχει μόνο ο Εαυτός σου και ΕΙΣΑΙ όλη η Δημιουργία.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.
Συγχώρεση είναι αυτή η συνειδητοποίηση. Και ότι δεν μπορείς να βάλεις σε τίποτα ως καλό ή κακό, και ότι απλά δεν μπορείς να κρίνεις καθόλου.

Ανοίξου σε αυτή την σκέψη, και μαζί της έρχεται και η συνειδητοποίηση μαζί με την εμπειρία. Και θα γνωρίζεις ότι ΟΛΑ όσα ζεις, είναι πράγματι δική σου επιλογή. Ακόμα κι αυτά που θεωρείς ως πόνο, δυστυχία και ασθένεια δεν είναι παρά δικές σου μάταιες φαντασιώσεις και ότι μπορείς να είσαι δυστυχής από δική σου επιλογή.

Άκουσε, λοιπόν, τώρα!
Αν κάποιος άλλος αδελφός φαίνεται πως συμμετέχει στην υλοποίηση της δικής σου επιλογής να είσαι δυστυχής, τότε αυτό το κάνει μόνο και μόνο από αγάπη!! Κι επειδή εσύ το θέλησες να βρίσκεται εκεί. Κι εσύ αντί να γυρίσεις και να του πεις «Ευχαριστώ», του λες, «Σε συγχωρώ για το κακό που μου έκανες»;;;

Η συγχώρεση δεν έχει να κάνει με το να συγχωρείς κάποιον άλλον γι' αυτό που σου έκανε. Αφού είναι αδύνατον κάποιος να σου κάνει τίποτα. Αν είσαι θυμωμένος, ποτέ μην αυταπατάσαι και νομίζεις ότι θυμώνεις με κάποιον άλλον. Θυμώνεις με τον εαυτό σου. 

Αν είσαι πληγωμένος ποτέ μην αυταπατάσαι και νομίζεις ότι κάποιος άλλος σε πλήγωσε. ΜΟΝΟ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ.

Κι αυτές μπορείς να επιλέξεις να τις αλλάξεις.

«…Αυτή είναι η αλήθεια, και στην αρχή απλά λέγεται και έπειτα επαναλαμβάνεται πολλές φορές ∙ μετά γίνεται αποδεκτή επιλεκτικά, με πολλές επιφυλάξεις. Έπειτα λαμβάνεται υπόψη όλο και πιο σοβαρά, και εν τέλει γίνεται αποδεκτή ως η αλήθεια.  

Μπορώ να επιλέξω να αλλάξω τις σκέψεις που πληγώνουν. Και σήμερα θα πάω ακόμα πιο πέρα από αυτές τις λέξεις, θα προσπεράσω όλες τις επιφυλάξεις, και θα φτάσω στην πλήρη αποδοχή της αλήθειας μέσα σε αυτές…» (από το Μάθημα 284)

Αυτό που θα συνειδητοποιήσεις μέχρι τον πιο βαθύ πυρήνα της ύπαρξής σου είναι ότι η συγχώρεση είναι μόνο η συνειδητοποίηση μέσα σου ότι ποτέ δεν υπάρχει, ούτε ποτέ θα υπάρξει κάτι για να συγχωρήσεις.

Είσαι ο Υιός του Θεού.
Είσαι η επέκταση του Νου του Θεού.
Είσαι μια παντοδύναμη ύπαρξη Φωτός.

Ο μόνος λόγος που βρίσκεσαι εδώ στην γη είναι να απελευθερώσεις όλα όσα σε εμποδίζουν να νιώσεις ότι όλα αυτά είναι αλήθεια. Και τελικά, εφόσον η συγχώρεση είναι η σωτηρία του κόσμου, αυτό που έχει μόνο να κάνεις είναι απελευθερώσεις, να αφήσεις να φύγουν, να συγχωρέσεις όλα τα πράγματα που φαίνεται ότι με οποιοδήποτε τρόπο εμποδίζουν την επίγνωσή σου ότι είσαι ο άτρωτος Υιός του θεού, μία ύπαρξη Φωτός και Αγάπης.

Η αληθινή συγχώρεση είναι απλά η απελευθέρωση από όλα τα εμπόδια που φαίνεται πως σε διαχωρίζουν από την κληρονομιά σου, από την αληθινή του Ταυτότητα ως Υιός του Θεού. 




Στάσου για λίγο...!!!!

Απλώς σταμάτα τα πάντα για μια στιγμή! 

Άλλαξε τη ρουτίνα σου…

Φρέναρε τις σκέψεις σου…

Χαλάρωσε τις χορδές του νου σου…

Άνοιξε την καρδιά σου…

Οι πεποιθήσεις σου θα καταρρεύσουν…

και θα αλλάξει ο τρόπος που κοιτάζεις. 

Σταμάτα για λίγο, σταμάτα εκεί που βρίσκεσαι, σταμάτα να πηγαίνεις εκεί που πηγαίνεις, απλώς σταμάτα για μια στιγμή και άσε τον εαυτό σου να “είναι” εκεί ακριβώς που είναι. Η στάση, έστω και για μια στιγμή, μπορεί να είναι ευλογημένη.

Κοίτα γύρω σου! Μπορεί να δεις πράγματα που δεν τα είχες προσέξει όταν τα προσπερνούσες βιαστικά. Μπορεί να είναι το έντονο άρωμα της γης μετά την ξαφνική μπόρα. 

Μπορεί να είναι η ομορφιά που νιώθεις βλέποντας εκείνο το κορίτσι να παίζει ανέμελα στην παιδική χαρά. Όταν ο νους κάνει διάλειμμα από τις συνεχόμενες σκέψεις του, όλα μοιάζουν διαφορετικά. Αλλάζει ο τρόπος που αντικρίζουμε τα πράγματα. 

Όταν βαδίζεις σ’ αυτή την κατάσταση της εγρήγορσης, τότε αναπνέεις μέσα από κάθε λουλούδι, πετάς με κάθε πουλί, νιώθεις το κάθε πετραδάκι να τρίζει κάτω από το πόδια σου. Βρίσκεις παντού την ομορφιά και τη σοφία. 

Γιατί η σοφία βρίσκεται εκεί όπου γεννιέται η ομορφιά. Και η ομορφιά γεννιέται παντού, από κάθε υλικό της ζωής. Δε χρειάζεται να την αναζητήσεις. Θα έλθει εκείνη σε σένα.

Όταν ο νους σου ησυχάζει, όταν τα συναισθήματα καταλαγιάζουν, τότε μετατρέπεις ότι κάνεις σε διαλογισμό και κατά συνέπεια σε ένα δώρο, σε μια προσφορά, από σένα για την ψυχή σου και από την ψυχή σου στο σύμπαν. Δεν έχει σημασία πλέον τι κάνεις. Ότι και να κάνεις γίνεται διαλογισμός. Γίνεται θεϊκό! 

Μαγειρεύοντας το φαγητό, νιώθεις την αγάπη του σύμπαντος που σου έφερε την τροφή, και θέλοντας να ανταποδώσεις αυτό το δώρο, βάζεις στην προετοιμασία του φαγητού όλη την αγάπη της ύπαρξής σου. Δεν έχει σημασία πόσο απλό είναι το φαγητό. Η αγάπη σου μεταμορφώνει μια απλή σούπα στο πιο πολυτελές γεύμα.

Όταν βιώνεις την ανταλλαγή της σεξουαλικής ενέργειας σε αυτή την κατάσταση, τότε γνωρίζεις την ύψιστη αλήθεια της Ύπαρξής σου. Η καρδιά του εραστή ή της ερωμένης σου γίνεται το σπίτι σου. Το σώμα του εραστή ή της ερωμένης σου γίνεται δικό σου. Η ψυχή σου δεν φαντάζεται πια ότι είναι χωρισμένη από οτιδήποτε. 

Ένα χαμόγελο όταν είσαι σε εγρήγορση θα σε στείλει στα ουράνια. Ένα απλό χαμόγελο. Απλώς σταμάτα τα πάντα για μια στιγμή και χαμογέλα. Χωρίς λόγο. Μόνο και μόνο επειδή αυτό σε κάνει να νιώθεις όμορφα. 

Μόνο και μόνο επειδή η καρδιά σου γνωρίζει ένα μυστικό και επειδή η ψυχή σου γνωρίζει ποιο είναι αυτό το μυστικό. Χαμογέλα γι’ αυτό. Χαμογέλα πολύ. 

Το χαμόγελο θα γιατρέψει ότι σε βασανίζει. Άφησε την αγάπη που κρύβεται μέσα σου να αναδυθεί. Κι η αγάπη θα σε κάνει να κλάψεις… από ευτυχία. 

Απλώς σταμάτα τα πάντα για μια στιγμή... 




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό... 

Όταν σου ‘ρχεται να φωνάξεις : “Ευγενικός είμαι, μα όχι ηλίθιος”…!!!!

Κατά τα πρωτόγονα χρόνια οι ανθρώπινες σχέσεις δεν έμοιαζαν σε τίποτα με τις ανθρώπινες σχέσεις έτσι όπως είναι δομημένες σήμερα. Τότε στηρίζονταν καθαρά στα ζωικά ένστικτα και στο αίσθημα επιβίωσης. Ήταν ωμές κι απολίτιστες. Με την εξέλιξη του είδους, του πνεύματος και του πολιτισμού, οι σημερινές σχέσεις έφτασαν να βασίζονται σε δύο βασικές αρχές, το σεβασμό και την ευγένεια. 

Ευγένεια! Όλοι σου μιλούν γι’ αυτήν, από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου. Γονείς, αδέρφια, οικογένεια, δάσκαλοι, καθηγητές, φίλοι, γνωστοί, άγνωστοι. 

Από πολύ μικρή ηλικία μαθαίνουμε πώς να είμαστε ευγενικοί, πώς να συμπεριφερόμαστε ανάλογα με την περίσταση και το πρόσωπο που έχουμε απέναντί μας, πώς να είμαστε κομψοί εκεί που πρέπει και πώς να έχουμε τρόπους. 

Κι εδώ για να μην παρεξηγηθούμε, δε μιλάω φυσικά για την ευγένεια που βρωμάει δηθενιλίκι και ποζεριά. Ούτε για τους καλούς τρόπους που αποπνέουν αίσθημα πολυτέλειας κι ευγενή ανατροφή. Αναφέρομαι καθαρά στην ευγένεια –κι αυτή είναι αρετή μεγάλη– που απορρέει από αισθήματα σεβασμού και σεμνότητας. 

Κι αν η ευγένεια είναι αρετή, υπάρχει μια θεωρία που θέλει τον πολύ ευγενικό να είναι ηλίθιος! 

Όντας λοιπόν πολύ ευγενικός ζεις σε μια συνεχή εγρήγορση κι ένα μόνιμο άγχος να μην προσβάλλεις, να μην ενοχλήσεις και να μην πειράξεις τη ζωή των άλλων. 

Κάνεις τα στραβά μάτια σε στιγμές που πρέπει να ειπωθούν λόγια και συναισθήματα, κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις για να αποφύγεις τσακωμούς και φασαρίες, συμπεριφέρεσαι ευγενικά σε αγενείς κι άξεστους για να μην τους δώσεις αξία. 

Μα πάνω απ’ όλα νιώθεις πως δεν έχεις δικαίωμα να διαταράξεις την ισορροπία των άλλων! Συγχαρητήρια, κάπως έτσι ο τίτλος του «ηλίθιου» σου ανήκει δικαιωματικά γιατί έτσι επιλέγουν να σε βλέπουν.

Ή που στραβός είναι ο γιαλός ή που στραβά αρμενίζεις! Αυτό δε σκέφτεσαι; Ε, λοιπόν κοίτα να δεις! Είμαστε για τους ανθρώπους ό,τι δικαίωμα τους δώσουμε. 

Απλά οι άνθρωποι, παρτάκηδες κι υπερόπτες, όταν εσύ τους δίνεις το δικαίωμα του ευγενικού αυτοί λαμβάνουν στον εγκέφαλό τους λανθασμένο μήνυμα ότι αφού δεν αντιδράς ίσως και το IQ σου να κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα. 

H ευγένεια συνάδει συνήθως με ανεξάντλητες δόσεις υπομονετικότητας. Είτε αυτό αφορά τις φιλικές σου σχέσεις είτε τις ερωτικές, έχεις μία απίστευτη ικανότητα να υπομένεις πράγματα και γεγονότα τα οποία δε σου ταίριαζαν και θα ‘πρεπε κατά πολύ να έχεις απορρίψει. 

Έχεις κάνει το μ@λάκα – ή όπως θέλεις πες το– σε στιγμές που η μοναδική απάντηση που άρμοζε στους ανθρώπους ήταν το μεσαίο δάχτυλο του χεριού σου υψωμένο στον αέρα -και ναι, αυτό δεν το θεωρώ αγενές. 

Άσε που αυτήν την απάντηση ακόμη τους τη χρωστάς. Κι αν με ρωτάς για συνοδευτικό, προτείνω το «σύρε και γ@μήσου» που είναι και πιο ποιητικό! 

Αχ και πόσο θα ‘θελες να φωνάξεις τώρα σ’ αυτούς που σου αράδιαζαν ψέματα με το τσουβάλι, ότι όχι μόνο γνώριζες την αλήθεια, αλλά γέλαγες και μαζί τους που είναι τόσο αφελείς – και συνεχίζεις να γελάς ακόμη με την κατάντια τους. 

Ότι όχι μόνο ήξερες ότι σε κορόιδευαν, αλλά ότι το είχες κι υπό έλεγχο. Ότι αν κατάφεραν να σου πλασάρουν το ψέμα το έκαναν με τη συγκατάθεσή σου. Φαντάσου ήττα που θα τρώγανε οι κουτοπόνηροι!

Χρωστάς και μία απάντηση σε όλους αυτούς τους γλοιώδεις τύπους που σε υποτίμησαν και σε προσέβαλαν πιστεύοντας ότι τα κενά και τα κόμπλεξ καλύπτονται όταν ποδοπατάς τους άλλους. Αυτοί βέβαια μπορεί και να ‘χουν ελαφρυντικά! 

Αλλά και σ’ εκείνους τους ανακατωσούρες που δεν ήξεραν να κάνουν τίποτα άλλο στη ζωή τους από το ν’ ανάβουν φιτιλιές, να γκρινιάζουν, να σχολιάζουν ύπουλα και κακόβουλα και να το παίζουν ιστορία στις πλάτες άλλων.

Ήσουν πάντα αυτός που ήξερες όλα όσα συνέβαιναν στα παρασκήνια και ταυτόχρονα δεν ήξερες τίποτα. Έχεις προλάβει εκβάσεις και γεγονότα που έπρεπε να καταλαγιάσεις, μα πάνω απ’ όλα ξέρεις να περνάς από κόσκινο τους ανθρώπους της ζωής σου για να μπορείς ν’ αφήνεις χώρο σ’ αυτούς που τον αξίζουν! 

Βέβαια όπως και κάθε ευγενικός ξέρεις πολύ καλά ότι όταν αυτή η υπομονή ξεχειλίσει απ’ τα όρια της, οι σκηνές που θ’ ακολουθήσουν θα είναι ακατάλληλες για ανηλίκους. Το ότι δε μίλησες και δεν αντέδρασες τις στιγμές που ίσως να έπρεπε, δεν τους δίνει το δικαίωμα να σε θεωρούν χαζό ή αφελή. 

Όταν μάλιστα η ευγένεια τρέφεται για χρόνια από εκμετάλλευση και κοροϊδία, μπορεί να μετατραπεί με ευκολία στη χειρότερη αγένεια. Ποιος είδε το Θεό και δεν το φοβήθηκε! Στην τελική από πότε η ευγένεια σημαίνει ηλιθιότητα; 

Ήσουν, είσαι και θα είσαι πάντα ένας αθεράπευτα ευγενικός με μία ευγένεια που ίσως να σε βλάπτει. Μπορεί όντως λοιπόν εσύ ν’ αρμενίζεις στραβά, γιατί ο κόσμος που ζούμε έχει την τάση να κατασπαράζει τους ευγενικούς με το ζόρι κι εσύ απ’ ότι φαίνεται αδυνατείς να προσαρμοστείς. 

Μπορεί τελικά και να ‘ναι κι ο γιαλός στραβός γιατί τους ανθρώπους τους μάθανε ν’ ανακαλύπτουν τις αδυναμίες των άλλων και να χτίζουν την ευτυχία τους πάνω σ’ αυτές. 

Πάντως όπως και να ‘χει όταν θα ‘ρθει η στιγμή να μυρίσει μπαρούτι, όλα γύρω θα καίγονται, θα μυρίζουν αγένεια και θα φωνάζουν «Ευγενικός είμαι, μα όχι ηλίθιος»! 

Κι άσε τους τότε να σε μάθουν απ’ την αρχή! 




Χριστίνα Σούκη 

Δεν είναι ο ΦΟΒΟΣ για τον Covid, ούτε η αγωνία του θανάτου…!!!!

""ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ για τον Covid, ούτε η αγωνία του θανάτου από μια εύκολα διαδιδόμενη πλην ελάχιστα θανατηφόρα ίωση. Είναι ο θρήνος πως τίποτε δε θα είναι πια το ίδιο. Γιατί ζωή δεν είναι μόνο όσα ζούμε αλλά και όσα θυμόμαστε. 

Και εμείς οι κάποιας ηλικίας, οι παλιάνθρωποι τρόπον τινά, έχουμε μνήμες ασύμβατες με το νέο κόσμο που επιβάλλεται από τη νέα τάξη πραγμάτων… e-food, e-mail, e-shoping, e-banking, e-school, e-dating, e-moticons, e-working... και πάει λέγοντας. 

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ (?) 

όμως ο φόβος της αρρώστιας θα επανέρχεται ως απειλή νέου ιού, 

γι’ αυτό μην πίνεις, μην καπνίζεις, μην ξενυχτάς, μην αντιδράς, μη φανατίζεσαι, stay cool, μείνε μόνος και σε απόσταση ασφαλείας, αποστειρωμένος, με ακρωτηριασμένα συναισθήματα, με κλονισμένο ψυχισμό, χωρίς κριτικό πνεύμα, χωρίς αντιδράσεις, χωρίς μνήμες. 

ΠΑΝΔΗΜΙΕΣ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ πέρασε πολλές. Όμως αυτή είναι η πρώτη που οδηγεί ντουγρού σε αλλαγή πολιτισμού. 

Δημιουργείται μπροστά στα μάτια μας ο άβουλος κι ελέγξιμος «μετάνθρωπος», που e-ζει στο νέο κόσμο του e-φασισμού, προσαρμόσιμος παντού και αποξενωμένος. 

Ο COVID ΘΕΤΕΙ ΞΑΝΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ τι είναι Συμφέρον και Ωφέλεια. Συμφωνούμε όλοι πως πρέπει να κοιτάμε το συμφέρον μας, αλλά ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ; 

Εκείνο που μας οδηγεί σε πολιτιστική υποβάθμιση, με βίαιη αναστολή ή περιστολή ελευθεριών του λόγου και της μετακίνησης, με εξοβελισμό της τέχνης, με καταστροφή της μεσαίας τάξης, με ελευθερία άφιξης μόνο για τους ΠΕΠ, με την απειλή ενός πολέμου των πολιτισμών και με αλλαγή του «ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ» σε «ΠΛΗΡΩΝΩ ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ»; 

-ΑΦΟΥ 87% ΤΩΝ ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ προέρχονται από εσωτερικούς χώρους, γιατί μας έκλεισαν μέσα; 

-Γιατί καταδιώκουν τις πλατείες, γιατί απαγορεύουν τη θάλασσα, την εκδρομή, την υπαίθρια αγορά, το θερινό σινεμά, το αρχαίο θέατρο, τη βόλτα, τη συναυλία, τα ανοιχτά κολυμβητήρια, τα όργανα γυμναστικής σε δημοτικά άλση; 

-Γιατί απαγόρευσαν το ψάρεμα και την ορειβασία; 

-ΓΙΑΤΙ ΡΙΧΝΟΥΝ ΑΔΡΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ σε ήδη φτωχοποιημένους, ενώ οι ίδιοι οι κυβερνώντες ζουν το «Μεγάλο Φαγοπότι», με τον «Μεγάλο Περίπατο», με τους πανάκριβους στολισμούς, με εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ για προπαγάνδα, χωρίς καμμία κίνηση βελτίωσης του ήδη «ημιθανούς» Συστήματος Υγείας; 

Η ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΥΠΕΡ-ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ των ΜΜΕ καλλιεργεί τη μονοδιάστατη σκέψη και τη συναισθηματική αποσταθεροποίηση. Μας οδηγούν στη Νεύρωση (φόρα σωστά τη μάσκα, κράτα απόσταση, μην ακουμπάς τίποτα..., 

βάλε αντισηπτικό, τήρησε σχολαστικά τους κανόνες υγιεινής κλπ), στην Κατάθλιψη (μη μετακινείσαι, μην αντιδράς, μην είσαι κι εσύ σαν τους «ψεκασμένους»), στην Μαζική Παράνοια και τελικά (μέσω έξαρσης της φοβίας και της καχυποψίας) στην Ψύχωση. 

ΚΑΝΟΥΜΕ, ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ. Αυτοί είναι, λέει, που προτείνουν τα μέτρα κι όχι εμείς οι κυβερνώντες. 

Μα, υπάρχουν διάσημοι επιστήμονες που προτείνουν διαφορετικά μέτρα, τα οποία μάλιστα είναι και προφανή: 

-καραντίνα ΜΟΝΟ στους ευπαθείς και ηλικιωμένους, (σε όσους το επιθυμούν και όχι επιβολή σε κανέναν!) 

-άμεση βελτίωση του Συστήματος Υγείας, 

-έμφαση στις πρωτοβάθμιες δομές, άνοιγμα νοσοκομείων που έκλεισαν (πχ Λοιμωδών) κλπ. 

ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ: Όταν η επιστήμη γίνεται άλλοθι της πολιτικής, δεν καλλιεργείται ούτε ο επιστημονικός τρόπος σκέψης, ούτε η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την επιστήμη. Μάλιστα, η μαζική δυσπιστία και καχυποψία απέναντι στους χρησιμοποιούμενους... 

«βολικούς και χρήσιμους ηλίθιους επιστήμονες» αυξάνεται όταν μαθαίνουμε ότι το αναμενόμενο ΕΜΒΟΛΙΟ… ναι μεν, "θα είναι ακίνδυνο", αλλά οι εταιρείες που θα το παράξουν «δεν θα φέρουν καμία ευθύνη έναντι του νόμου»!! 

ΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ, που δεν πυροβολεί στα πόδια. 

Το μυαλό είναι ο στόχος τους. Θα καταλήξουμε ζόμπι ή θα ανεβάσουμε τις στροφές στο νου μας; 

Μας θέλουν φτωχούς για να τους έχουμε ανάγκη. 

Μας κρατάνε αμόρφωτους για να τους πιστεύουμε. 

Μας φοβίζουν διαρκώς για να μην τους αντιστεκόμαστε 

Τα όσα ζούμε δεν είναι εικονική πραγματικότητα, ούτε ασκήσεις επί χάρτου, ούτε προσομοίωση. Είναι πραγματικά πυρά . Πιο πραγματικά δεν γίνεται. 

Σπάσε τα δεσμά του μυαλού σου ..."" 




Dr Γρηγόρης Βασιλειάδης Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής 

Πρόσεξε πως θα μεταφράσεις τα σημάδια…!!!!

Ήταν μια φορά ένας άνθρωπος ο οποίος προσευχόταν θερμά κάθε μέρα να του δώσει ο Θεός τη δύναμη να κατανοήσει το νόημα της ζωής αλλά και να το ασκήσει ο ίδιος παραδειγματικά. Ένα βράδυ ονειρεύτηκε ότι πήγε σε ένα δάσος και εκεί ανακάλυψε όλες τις απαντήσεις στις ερωτήσεις του. Έτσι, την επόμενη μέρα, βάλθηκε να οδοιπορήσει πραγματικά μέχρι το γειτονικό δάσος του χωριού του για να αναζητήσει την Αλήθεια. 

Σύντομα έφτασε σε ένα ξέφωτο όπου παρατήρησε κάτι περίεργο να κινείται κοντά στα βράχια. Κρύφτηκε λοιπόν πίσω από κάτι μεγάλους θάμνους για να δει τι συμβαίνει. Το ζώο που σερνόταν στο έδαφος δεν ήταν άλλο από μια αλεπού χωρίς πόδια. Ο άνθρωπος έμεινε έκπληκτος. 

Μας πως είναι δυνατόν ένα πλάσμα χωρίς πόδια να επιβιώνει σε έναν τόσο άγριο κόσμο; Έπρεπε να το ανακαλύψει. Έτσι κάθισε αναπαυτικά και περίμενε εκεί μέχρι το σούρουπο. 

Όταν το φως του ήλιου άρχισε να εξασθενεί ο άνθρωπος είδε ένα ιδιαίτερα ασυνήθιστο θέαμα. Μέσα απ’ το δάσος ξεπρόβαλε ένα γιγάντιο λιοντάρι κρατώντας σφιχτά στα σαγόνια του μια γενναιόδωρη μερίδα κρέατος. 

Πλησίασε την αλεπού χωρίς πόδια στο ξέφωτο και απόθεσε μπροστά της το κομμάτι με το κρέας. Ο άνθρωπος γύρισε στο σπίτι του και έμεινε όλη τη νύχτα ξάγρυπνος στο κρεβάτι του προσπαθώντας να αποσυμβολίσει το νόημα αυτού που είδε για να ανακαλύψει την αλήθεια. 

Τελικά, ύστερα από μεγάλο στοχασμό και γύρω στο ξημέρωμα κατέληξε στο εξής συμπέρασμα: «Το μόνο που έχω να κάνω είναι να δείξω απόλυτη εμπιστοσύνη στο σχέδιο του Μεγάλου Δημιουργού και εκείνος θα μου προσφέρει ό,τι κι αν έχω ανάγκη στα πόδια μου. 

Το μόνο που χρειάζεται λοιπόν είναι να παραδοθώ. Αυτό είναι το νόημα τη εικόνας που είδα στο δάσος. Η απόλυτη παράδοση!». 

Δύο εβδομάδες αργότερα, ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και σχεδόν ετοιμοθάνατος από την έλλειψη τροφής και νερού ο ίδιος άνθρωπός δέχτηκε άξαφνα ένα ισχυρό αφυπνιστικό χαστούκι. 

Ο πόνος ήταν δυνατός αλλά και η τρομάρα του μεγάλη αφού δεν μπόρεσε να καταλάβει ποιος τον χαστούκισε. Ήταν τότε που άκουσε μια αυστηρή φωνή από έναν άλλο κόσμο να του λέει αποδοκιμαστικά : 

«Βρε πανηλίθιε, 

όλο το νόημα αυτού που είδες 

κρύβεται στο λιοντάρι, 

όχι στην αλεπού… 

Γίνε σαν το λιοντάρι !» 




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό… 

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2021

Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην με ξαναπληγώσει κανείς…!!!!

Είναι ίσως η πιο δύσκολη απόφαση που πήρες.
Είναι η στιγμή που τερματίζεις και πας ξανά από την αρχή…στον δρόμο όμως που εσύ θες.
Είναι αυτή η ανάγκη να μην πονάς άλλο.
Είναι η νέα εσύ. 

Πόσες φορές έχεις πληγωθεί, έχεις δώσει αγάπη κι έχεις πάρει πόνο, έχεις γίνει θυσία και στην πρώτη δυσκολία δεν ήταν κανείς εκεί; 

Πόσες φορές άκουσες άσχημα λόγια και κριτικές, που δεν ζήτησες, από ανθρώπους που λένε ότι σου χαλούν τη διάθεση, την ευτυχία, τη ζωή σου την ίδια…”για το καλό σου”; 

ΤΕΛΟΣ! 

Βάλε τέλος στον πόνο και πες ένα μεγάλο αντίο σε όποιον δεν αξίζει να είναι δίπλα σου. 

Γεννήθηκες για να βρεις την ευτυχία και αυτή θα απομακρύνεται όσο εσύ επιλέγεις να ζεις με ανθρώπους μίζερους. 

Σταμάτα, πάρε βαθιά ανάσα και συνέχισε σωστά. Μάθε να τους αναγνωρίζεις και μην κάνεις πίσω σε κάθε τι που σε προσβάλλει. 

Ο μόνος τρόπος για να μην πληγώνεσαι συνέχεια από τους άλλους είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να βάζεις όρια, στενά όρια. 

Δες τι σε πειράζει πραγματικά, τι σε ενοχλεί, μέχρι που έχουν δικαίωμα να περπατούν οι άλλοι στη ζωή σου και κάνε ξεκάθαρη τη θέση σου απέναντί τους. 

Άκου με, γεννήθηκες για είσαι ευτυχισμένη γι’ αυτό μην αρκείσαι σε τίποτα λιγότερο. 

Όσοι αξίζουν θα μείνουν. 

Όσοι φύγουν δεν άξιζαν και να σου πω κάτι;
Καλύτερα να πονέσεις μια φορά επειδή έφυγε κάποιος παρά κάθε μέρα για χρόνια επειδή βάζεις τον εαυτό σου από επιλογή στον βυθό του πόνου και μάλιστα χωρίς μπρατσάκια! 




Μην αφήσεις κανέναν να σου φορτώσει τα “σκουπίδια” του…!!!!

Επειδή ο καθένας μας κουβαλάει βαρύ φορτίο καθημερινά… 

Η αλληγορία του απορριμματοφόρου 

Μια μέρα βρισκόμουν σε ένα ταξί και πήγαινα στο αεροδρόμιο. Το ταξί προχωρούσε στη δεξιά λωρίδα του δρόμου, όταν ξαφνικά ένα μαύρο αυτοκίνητο πετάχτηκε από ένα χώρο στάθμευσης ακριβώς μπροστά μας. Ο οδηγός του ταξί πάτησε το φρένο, γλίστρησε και κατάφερε να μην χτυπήσει το άλλο αυτοκίνητο για λίγα μόλις εκατοστά! 

Ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να μας φωνάζει. Ο δικός μου οδηγός απλώς του χαμογέλασε και τον χαιρέτισε. Ήταν πολύ φιλικός απέναντί του. 

Έτσι τον ρώτησα: «Γιατί το έκανες αυτό; Αυτός ο τύπος παραλίγο να καταστρέψει το αυτοκίνητό σου και να μας στείλει στο νοσοκομείο!». Τότε εκείνος με δίδαξε κάτι που σήμερα πλέον ονομάζω «Η αλληγορία του απορριμματοφόρου». 

Ο οδηγός μου εξήγησε ότι πολλοί άνθρωποι μοιάζουν με απορριμματοφόρα. Περιφέρονται γεμάτοι σκουπίδια, γεμάτοι πίκρα, θυμό και απογοήτευση. Καθώς τα σκουπίδια τους γίνονται όλο και περισσότερα, χρειάζονται ένα μέρος να τα πετάξουν και μερικές φορές αυτό το μέρος μπορεί να είστε κι εσείς. 

Μην το πάρετε όμως προσωπικά, απλώς χαμογελάστε τους, χαιρετίστε τους, ευχηθείτε τους να είναι καλά και φύγετε. 

Δεν αξίζει να κουβαλάτε τα δικά τους σκουπίδια και να τα εξαπλώνετε και σε άλλους ανθρώπους στη δουλειά σας, στην οικογένειά σας ή και σε αγνώστους. 




Είναι δύσκολο να αποχαιρετήσεις το οικείο, αλλά εκεί κρύβεται η ελευθερία…!!!!

Μου μιλάς για ελευθερία την ίδια στιγμή που θέλεις να με εγκλωβίσεις εκεί, όπου ανάσα δεν παίρνω. Μου λες ότι σου μοιάζω κι εγώ σε κοιτάζω στα μάτια και σου λέω, «Εγώ δεν είμαι εσύ!», «Είμαι εγώ!» Με μεγάλωσες κάνοντάς με να πιστέψω τις δικές σου ανάγκες για δικές μου. Με έμαθες να είμαι το καλό παιδί για όλους και χωρίς να το καταλάβω έγινα το κακό παιδί για μένα. 

Πέρασαν τα χρόνια για να καταλάβω ότι η ζωή μου ήταν μια αναπαραγωγή της δικής σου, πασπαλισμένη με έντονα συναισθήματα, πάθη, έρωτες, δράματα. 

Πέρασαν τα χρόνια για να καταλάβω ότι με είχες καταδικάσει από άγνοια να μη χαίρομαι, να μη ζω. Μια μέρα με συνάντησα μπροστά στον καθρέπτη μου και μου ζήτησε να ξανασυστηθώ. Μου ζήτησε να σπάσω τις αλυσίδες! 

Σάστισα! Άκουσα μέσα μου ένα κρακ… κάτι έσπασε με κρότο… και κλάματα άρχισαν να κυλάνε από τα μάτια μου. Πήρα μια φωτογραφία σου και άρχισα να σου λέω… 

«Εγώ δεν είμαι εσύ!» Συνέχεια, συνέχεια να επαναλαμβάνω δυνατά και με ένταση στην αναπνοή, την ίδια φράση μέχρι που την ένιωσα στο πετσί μου… 

«Εγώ δεν είμαι εσύ! Είμαι εγώ!…» Kι εκεί άρχισα να ανασαίνω πιο ρυθμικά, σιγά σιγά όλο και πιο ήρεμα, πιο σιγά, μέχρι που ένιωσα να ηρεμώ τελείως. Τότε έσφιξα τη φωτογραφία σου πάνω μου σα να έσφιγγα εσένα. 

Τότε ένιωσα να σε αγαπάω από την αρχή γιατί ένιωσα να αγαπάω και να αποδέχομαι εμένα! Τότε ένιωσα να αρχίζω να με καταλαβαίνω και να καταλαβαίνω κι εσένα. Τότε άρχισα να γαληνεύω με τα μέσα μου και να γαληνεύω μαζί σου. 

Άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ήρθε η ώρα να τελειώσουν οι στείρες επαναλήψεις της ζωής μου, γιατί τελείωσε η άγνοιά μου. Και τότε άρχισα να ζω και να χαίρομαι! Άρχισα να αναλαμβάνω την ευθύνη της ζωής μου και του εαυτού μου! Άρχισα να νιώθω ελεύθερη! 

Είναι δύσκολο να αποχαιρετήσεις το οικείο και επαναλαμβανόμενο μοτίβο της ζωής σου μέχρι τη μέρα που θα ξημερώσει και θα καταλάβεις ότι είσαι έτοιμος. 

Τότε, καταλαβαίνεις πως το κρακ αυτό που ένιωσες, ο πόνος αυτός που βίωσες ήταν για να απελευθερωθείς από τις αλυσίδες σου. 

Τότε συνειδητοποιείς, πως πίσω από τον πόνο που ένιωσες όταν έσπασες το καλούπι… πίσω από αυτόν τον πόνο που σε διαφοροποιεί από «εκείνους» κρύβεται αυτό που ζητάς, και λέγεται ελευθερία! 

Αφιερωμένο σε αυτούς που θέλουν και είναι έτοιμοι να σπάσουν τις αλυσίδες τους.




Λίνας Παυλοπούλου 

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021

Ανδρέας Κονάνος : Μην ασχολείσαι με το πώς σου φέρονται οι άλλοι. Θα αρρωστήσεις. Μάθε ΕΣΥ να αγαπάς…!!!!

Να λες στον άνθρωπό σου : «Σ’ ευχαριστώ για όσα έχεις κάνει για μένα. Που υπάρχεις, που με βασανίζεις. Με βοηθάς να μαθαίνω να σε συγχωρώ» 

Η αγάπη είναι το επιστέγασμα και η βάση. Αυτή σκεπάζει όλες τις αρετές. Είναι η ασφάλεια και η σιγουριά ότι πας καλά. Διότι, αν όλα αυτά τα κάνεις χωρίς αγάπη, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, δεν έχει νόημα. 

Διότι όλα αυτά τα βρίσκεις κι αλλού: σε αρχαίους φιλοσόφους, ρήτορες, ιδρυτές διάφορων φιλοσοφικών συστημάτων. Είχαν τιθασεύσει, ίσως, το «εγώ» τους, δεν έπιναν πολύ, δεν έτρωγαν, δεν κοιμούνταν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είχαν κι αγάπη. 

Αγάπη να ‘χεις. Αγάπη να βγάζεις. Αγάπη ν’ αφήσεις. Κι όσοι θα έρχονται έπειτα από χρόνια κοντά στον τάφο σου και θα σε θυμούνται και θα σε φέρνουν στη σκέψη και στο μυαλό τους, θα λένε :  «Α, αυτός ο άνθρωπος είχε αγάπη. Είχε καλοσύνη. 

Σε κανέναν δεν είπε κάτι κακό ούτε κράτησε σε κάποιον κακία. Λόγο για κάποιον δεν είπε. Δεν τον θυμάμαι να κατηγόρησε, να κατέκρινε. Ποτέ. Τα χέρια του, συνέχεια ελεημοσύνες. Το στόμα του έσταζε μέλι. Τα μάτια του, πάντα γεμάτα δάκρυα απ’ τον πόνο των ανθρώπων. Τα πόδια του πήγαιναν συνέχεια εδώ κι εκεί, σε αρρώστους και βασανισμένους». 

Αυτό μ’ αρέσει πολύ. Είναι κάτι που ζηλεύω. Είναι το ανώτερο χάρισμα. Έτσι δεν λέει και η Αγία Γραφή; «Πίστη, ελπίδα κι αγάπη. Μείζων δε τούτων, η αγάπη». Το ανώτερο. Σήμερα μιλήσαμε για τα ανώτερα. Καλή δύναμη σου εύχομαι. 

Κάνε ένα βήμα ν’ αγαπήσεις, να χαρείς, να νιώσεις τον πλούτο αυτής της ομορφιάς μες στην ψυχή σου. Και μην πληγώνεσαι αν δεν σ’ αγαπούν. Δεν αξίζει να στενοχωριέσαι αν δεν σε αγαπούν. Μην ασχολείσαι με το πώς σου φέρονται οι άλλοι, διότι θα αρρωστήσεις. Μάθε εσύ ν’ αγαπάς. 

Ανεξαρτήτως του τι κάνουν οι άλλοι. Μάθε εσύ - σαν τον Θεό - να δίνεις. Σαν τον ήλιο να λάμπεις. Άσε τους άλλους. Αν δεν σ’ αγαπούν, δεν πειράζει. Γιατί ούτε κι εσύ αγαπάς πάντα. Αν μάθεις την τέλεια αγάπη, τότε θ’ αγαπάς. Ώσπου να μάθεις, κάνεις λάθη. Έτσι είναι οι άνθρωποι. 

Μην περιμένεις πολλά απ’ τους ανθρώπους. Μην απαιτείς και λες: «Εγώ σ’ αγάπησα. Τώρα θέλω κι εσύ να μ’ αγαπάς». Μην κινείσαι έτσι. Εσύ θα τρέφεσαι απ’ αυτή την πηγή, που θα βγαίνει από μέσα σου. Κι αν οι άλλοι σου ανταποδώσουν την αγάπη, θα ‘ναι ωραία. 

Αν δεν σου την ανταποδώσουν, δεν πειράζει. Μην γκρινιάζεις, γιατί μετά χάνεις αυτό το καλό που κάνεις και είναι μισό. Εσύ θ’ αγαπάς. Αγάπη, αγάπη, αγάπη. Ωραία λέξη. Καλή δύναμη. 

Και γράψε αυτή τη λέξη στην καρδιά σου. Λέγε τη και με το στόμα σου. Και πες τη και σήμερα σε κάποιον. 

Πες τη στο παιδί σου, στη γυναίκα σου, στον άντρα σου, πες τη στα αδέλφια σου. Σε παρακαλώ, σήμερα βρες κάποιον και πες του τη λέξη «σ’ αγαπώ». Σ’ εμένα μην την πεις πάλι. Διότι εγώ το ξέρω. Μου την έχεις ξαναπεί τόσες φορές. 

Πες την όμως και σε κάποιους που δεν την έχεις πει, γιατί δυσκολεύεσαι. Εκεί θέλω να το πεις. Κι αν σε κοροϊδέψουν και λίγο, δεν πειράζει. Συνέχισε να τη λες έπειτα από μέσα σου. Μην τη λες με τρόπο που να προκαλείς. Να λες στον άνθρωπό σου: 

«Σ’ αγαπώ και σ’ ευχαριστώ για όλα όσα έχεις κάνει για μένα. Σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις. Που με βοηθάς. Που με στηρίζεις. Που με βασανίζεις. Και με βοηθάς και με τον τρόπο αυτό να μαθαίνω. Και με βοηθάς να σε υπομένω, να σε συγχωρώ». 

Από το βιβλίο του Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» 




Η δυστυχία είναι σαν μια μολυσματική ασθένεια…!!!!

Η δυστυχία είναι σαν μια μολυσματική ασθένεια
και εξαπλώνεται γρηγορότερα απ’ ότι η αρρώστια… 

Η ενέργειά της πυροδοτεί με φόβο και αρνητικότητα τα «πάντα» και μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε της επιτρέψει να τον πλησιάσει. 

Γι΄ αυτό κάθε φορά που παραδίνεσαι στη δυστυχία
χρειάζεται να ξέρεις ότι δεν “μολύνει” μόνο την ύπαρξη σου ολόκληρη αλλά κι όλους όσους είναι γύρω σου… 

Και αφού ¨τα πάντα είναι ένα¨ η μόλυνση της προχωρά ακόμα πιο πέρα, μολύνοντας τη συλλογική ανθρώπινη ψυχή, στην οποία ανήκουμε όλοι… 

Μην παραδίνεσαι λοιπόν αμάχητη σε αυτήν…
Βρες το τρόπο και το χρόνο μέσα στην ημέρα σου,
ακόμα κι αν σε περιτριγυρίζουν δυσκολίες να ξεφύγεις από την μέγγενη της… 

Κλείσε τα μάτια και ανάσανε βαθιά… συνειδητά…
ξέροντας ότι αυτή η δυσκολία δεν μπορεί να σε αποδυναμώσει… 

Ανάσανε βαθιά… συνειδητά…
Γέμιζε ζωή με την κάθε σου ανάσα ξέροντας ότι κι αυτό θα περάσει…

κι εσύ, θα βγεις μέσα από αυτή την εμπειρία πιο δυνατός… πιο ολοκληρωμένος…
πιο κοντά σε Σένα… 

Ανάσανε βαθιά… συνειδητά…
πιστεύοντας ότι αξίζεις τα καλύτερα και κάλεσέ τα να έρθουν στη ζωή σου… 




Nα μη φοβάσαι τη μοναξιά, σου δίνει τα δικά της μαθήματα…!!!!

Ο εαυτός σου είναι ο μόνος άνθρωπος που θα είναι για πάντα δίπλα σου. Είναι εκείνος που σε κατοικεί και στεγάζει την ψυχή σου με όλες τις αδυναμίες σου, αλλά παράλληλα κι εκείνος που σου δίνει δύναμη να τις υπερβείς, να τις ξεπεράσεις και να τις κατακτήσεις με τον καλύτερο τρόπο. 

Ό,τι χρειάζεσαι αρχικά είσαι εσύ. Ο καλός και πιστός εαυτός σου είναι εκείνος που θα σε οδηγήσει στην ευτυχία και σε όσα επιθυμείς, αλλά μόνο εφόσον τα έχεις βρει πραγματικά μαζί του. 

Η μοναξιά είναι ο δάσκαλός σου. Θα σου μάθει πως να νικάς, αλλά και πως να αντιμετωπίζεις τον εαυτό σου κάθε φορά που χάνεις. Θα σου μάθει να εκτιμάς τα μικρά, εκείνα τα πολύτιμα, που αξίζουν μια ολόκληρη ζωή. 

Θα σε διδάξει μέσα από τα λάθη σου να σέβεσαι όσα έχεις στη ζωή σου και να τα προσέχεις όπως τους αρμόζει γιατί μια μέρα, εκεί που δε θα το περιμένεις, θα κάνουν φτερά και θα πετάξουν από την αγκαλιά σου. 

Επιπλέον, θα σου μάθει να ξεχωρίζεις ό,τι ξεχωρίζει από τη μάζα, εκείνο το διαφορετικό που δεν ανήκει σε όσα μισείς. Θα μάθεις να έχεις υπομονή για το καλύτερο και να μη βολεύεσαι στα αναλώσιμα. 

Θα μάθεις με τη βοήθεια της μοναξιάς να κρατάς όσους πραγματικά ενδιαφέρονται και νοιάζονται για εσένα και θα διώξεις τις βιτρίνες και τα θέατρα που βολεύονται μαζί σου. Θα μάθεις να κρατάς τους αληθινούς και να διώχνεις τους ψεύτικους. 

Θα μάθεις να είσαι καθαρός και τίμιος άνθρωπος, αν αφιερώσεις για λίγο τον εαυτό σου στο κύμα της μοναξιάς. Τότε θα καταλάβεις. 

Το κυριότερο, θα μάθεις να σε σέβεσαι και να σε αγαπάς. Υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό; Είναι καλό καμιά φορά να κοιτάμε τον εαυτό μας και τις προτιμήσεις μας. Είναι καλό καμιά φορά να φροντίζεις και τον εαυτό σου, πίστεψέ το. 

Να το βοηθάς να εξελιχθεί για να μη μένει στάσιμος. Να κάνεις όνειρα για το μέλλον και σχέδια για ταξίδια. Να διαβάζεις βιβλία που έχουν να σου προσφέρουν. 

Να φροντίζεις για την ομορφιά και την υγεία σου. Να σε φροντίζεις και να σε αγαπάς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο γιατί αν δεν το κάνεις εσύ, τότε ποιος θα το κάνει για εσένα; 

Πρέπει να αντιληφθείς πως η ζωή σου εξαρτάται από τα χρώματα που εσύ τη ζωγραφίζεις. Της βάζεις μαύρο; Μαύρη θα είναι. Στο χέρι σου για να την ομορφύνεις και να την κάνεις καλύτερη και πιο μαγική είναι ο ίδιος σου ο εαυτός και οι επιλογές σου. 

Αν έχεις τον εαυτό σου στην καλύτερή του μορφή και την υγεία σου, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα και να σε οδηγήσεις παρέα με τους πιο σωστούς στόχους στην κλίμακα της κορυφής και της επιτυχίας. Πρέπει να κάνεις περήφανο τον εαυτό σου, δε νομίζεις; 

Ο άνθρωπος ο οποίος έχει αφεθεί για λίγο διάστημα στην μοναξιά και τα έχει βρει με τον εαυτό του και τις επιθυμίες του, είναι ολοκληρωμένος. 

Είναι άνθρωπος με ποιότητα και μέτρο που ξέρει τι θέλει και έχει δημιουργήσει αποκλειστικά το δικό του μοναδικό χαρακτήρα με τις προσωπικές του απόψεις και τα ολοδικά του θέλω που θα τον κάνουν συνεχώς, στην πορεία της ζωής του και ακόμη μέχρι το τέλος του, καλύτερο άνθρωπο από ό,τι ήταν μέχρι χθες. 

«Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.», έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης. 




Ευαγγελία Μικέ 
Image artist: Léon Spilliaert. 

12 φράσεις που αφυπνίζουν, παρηγορούν και ενδυναμώνουν…!!!!

Οι λέξεις μας επιτρέπουν να εκφράσουμε τις σκέψεις μας στους άλλους. Όπως γνωρίζουμε όμως ο λόγος είναι δύναμη. Μπορεί να είναι μια καταστροφική δύναμη ή μια δημιουργική δύναμη. 

Σε αυτό το άρθρο θα ασχοληθώ με τις φράσεις εκείνες που συντέθηκαν από τα αρχαία χρόνια και συνεχίζουν να συντίθενται ακόμα και σήμερα και έχουν σκοπό να μας δυναμώνουν, να μας αφυπνίζουν και να μας παρηγορούν στις δύσκολες στιγμές. 

Θεωρώ ότι η δύναμή τους είναι αυταπόδεικτη διότι προέρχονται από τη σοφία εκατομμυρίων ανθρώπων στο πέρασμα χιλιάδων ετών. Προσωπικά, είμαι πολύ ευγνώμων για την ύπαρξή τους, μιας και έχουν σταθεί ως φάροι, στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου. 

Θα περάσει κι αυτό 
Όσο δύσκολη κι αν είναι η κατάσταση ή οι συνθήκες κάτω από τις οποίες βρισκόμαστε κατά καιρούς, η φράση «Θα περάσει κι αυτό» μας υπενθυμίζει πως όλα είναι κύκλοι. Άλλοτε η ζωή μας φέρνει προκλήσεις και άλλοτε μας φέρνει χαρές. Το σίγουρο είναι ότι όλα περνούν και όλα είναι εφήμερα. 

Όλα γίνονται για το καλό μας 
Είναι αλήθεια ότι όταν βιώνουμε δυσκολίες, ξεχνάμε πόσες φορές στο παρελθόν έχει αποδειχτεί αυτή η φράση. Πράγματα που φαίνονταν ότι πήγαιναν λάθος, τελικά μας οδήγησαν στο σωστό σημείο, με τους σωστούς ανθρώπους, στις κατάλληλες συνθήκες. 

Η φράση αυτή μας λέει ότι υπάρχει όντως μια ανώτερη νοημοσύνη, η οποία ρυθμίζει τα πράγματα έτσι, ούτως ώστε να επιτευχθεί πάντα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, έστω κι αν δεν το βλέπουμε αυτή τη στιγμή. 

Στο τέλος όλα ακολουθούν το Θείο Σχέδιο 
Αυτή η φράση μας βοηθάει να αποταυτιστούμε από τους ρόλους μας, τους πολέμους, τις ταμπέλες και να συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά όλοι ερχόμαστε για να επιτελέσουμε ένα σκοπό. Μας υπενθυμίζει ότι μπορούμε να χαλαρώσουμε τον φανατισμό μας και μας επιτρέπει να θαυμάσουμε τη σοφία που διέπει τα πάντα, η οποία έγινε αντιληπτή, από τα αρχαία κιόλας χρόνια. 

Το πυκνότερο σκοτάδι υπάρχει λίγο πριν την αυγή 
Όταν βιώνουμε την αποκορύφωση των προβλημάτων μας, αυτή η φράση μπορεί να μας βγάλει από την απελπισία υπενθυμίζοντάς μας ότι τα προβλήματα πυκνώνουν λίγο πριν έρθει η ελπίδα και το φως. 

Όλα είναι στο μυαλό 
Πόσες φορές έχουμε αισθανθεί σίγουροι για κάτι και πόσες φορές έχει αυτό αποδειχθεί λάθος; Η φράση «Όλα είναι στο μυαλό» μας υπενθυμίζει την υποκειμενικότητα των πραγμάτων. Αυτό που η νευροεπιστήμη έχει αποδείξει σήμερα, ότι πραγματικά συμβαίνει. Ότι δηλαδή, μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο αυτά που συμβαίνουν μέσα στο κρανίο μας. 

Όλα είναι καθρέφτες 
Αυτή είναι ίσως η πιο ισχυρή και συνάμα δύσκολη φράση αυτογνωσίας. Μας υπενθυμίζει ότι κάθε φορά που θυμώνουμε, που θαυμάζουμε, που εκνευριζόμαστε, όλα αυτά, δεν απευθύνονται παρά μονάχα στον εαυτό μας, εφόσον ο εξωτερικός κόσμος, έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε, είναι αντανάκλαση του εαυτού μας. 

Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις 
Μια σκληρή, ίσως ακόμα και οδυνηρή φράση, η οποία λειτουργεί με έναν εκπληκτικό διττό τρόπο. Από τη μία μας υποδεικνύει ότι αυτό που ζούμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα των προηγούμενων επιλογών μας και από την άλλη μας υπενθυμίζει να κάνουμε τις σωστές επιλογές, για να έχουμε το μέλλον που επιθυμούμε. 

Όλα είναι Δούναι και Λαβείν 
Μοιάζει πολύ με τη φράση «Ό,τι σπείρεις θα θερίσεις» αλλά στην πραγματικότητα μας λέει και κάτι ακόμα. Ότι αν θέλουμε να λάβουμε, θα πρέπει να δώσουμε. Και σε μια πιο αυτογνωσιακή προσέγγιση λειτουργεί και αντίστροφα. Εάν δίνεις πολλά θα πρέπει να μάθεις και να δέχεσαι ώστε, να υπάρξει ισορροπία. 

Όλα ξεκινούν από μέσα μας 
Μια άκρως ισχυρή υπενθύμιση της ευθύνης μας, όχι μόνο για αυτά που συμβαίνουν σε εμάς αλλά και για αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Μια φράση κλειδί, που μας προτρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη του εαυτού μας αλλά και του κόσμου στον οποίον ζούμε. 

Όταν θέλεις κάτι πολύ, το σύμπαν θα συνωμοτήσει 
Περίφημη φράση του Coelho η οποία αναπαράχθηκε άπειρες φορές από άλλους συγγραφείς, οι οποίοι διατύπωσαν το ίδιο πράγμα με διαφορετικό τρόπο. Έπειτα, η υποστήριξη των επιστημόνων της κβαντικής φυσικής όπου ο «παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο» έδωσε γερά θεμέλια στην πεποίθηση ότι, όταν θέλεις κάτι πολύ, τελικά θα το πετύχεις. Μια φράση που μας δίνει δύναμη και κουράγιο να επιδιώξουμε τα όνειρά μας ακόμα κι όταν βρισκόμαστε υπό αντίξοες συνθήκες. 

Τι θέλει να μου πει; 
Η πιο ενοχλητική ερώτηση που κάνει ο άνθρωπος που ακολουθεί το δρόμο της αυτογνωσίας. Είτε πρόκειται για μια ασθένεια είτε πρόκειται για μια δύσκολη κατάσταση, η ερώτηση – σφαλιάρα – μας υπενθυμίζει ότι τα πράγματα δεν συμβαίνουν. Γίνονται για μας και έχουν κάτι να μας διδάξουν. Και όσο πιο γρήγορα μάθουμε τι έχουν να μας διδάξουν, τόσο πιο γρήγορα θα απελευθερωθούμε από αυτά. 

Στο τέλος όλα θα πάνε καλά 
Ίσως η πιο παρηγορητική φράση που μας θυμίζει ότι η φυσική κατάσταση των πραγμάτων είναι το καλό. Είτε πρόκειται απλά για μια πεποίθηση είτε για σοφία που εκπορεύεται από την εμπειρία της ανθρωπότητας, αυτή η φράση λειτουργεί ανακουφιστικά και λυτρωτικά. Εξάλλου πολύ αργότερα προστέθηκε και άλλο ένα κομμάτι σε αυτή τη φράση «Στο τέλος όλα θα πάνε καλά, κι αν δεν πάνε καλά, σημαίνει ότι δεν είναι το τέλος». 

Εσείς ποια φράση θα προσθέτατε; 




Μωυσής 
© Δημοσιεύεται με άδεια από τον δικτυακό τόπο enallaktikidrasi.com – Δεν επιτρέπεται η αναδιανομή 

30 σημάδια για να καταλάβετε πως η ζωή σας έχει αλλάξει για πάντα…!!!!

Πότε συνειδητοποιεί κανείς πως η ζωή του έχει πράγματι αλλάξει; Ποιά είναι η στιγμή εκείνη που το αντιλαμβάνεται; Και τι συνέπειες μπορεί να έχει για τον ίδιο η συνειδητοποίηση και επίγνωση της αλλαγής αυτής; 

Στη δημοφιλή ιστοσελίδα Quora, όπου χρήστες από όλο τον κόσμο ανταλλάζουν απόψεις, μια γυναίκα έθεσε την εξής ερώτηση: Πότε ξέρεις πως η ζωή σου έχει αλλάξει; 

Πολλές από τις απαντήσεις που δόθηκαν παρουσιάζουν πραγματικό ενδιαφέρον - μας υπενθυμίζουν πράγματα που υπάρχουν στη ζωή και ίσως είχαμε ξεχάσει, όπως επίσης και πτυχές της πραγματικότητας, που ποτέ δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο σημαντικές είναι. 

Σας παρουσιάζουμε 30 από τις σημαντικότερες, που μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή μας έχει αλλάξει μια για πάντα: 

1. Την πρώτη φορά που πραγματικά καταλαβαίνεις το νόημα της φράσης «Αν έχεις την υγεία σου, έχεις τα πάντα» 

2. Την πρώτη φορά που συνειδητοποιείς πως τα λεφτά δεν μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία, επειδή επιτέλους καταλαβαίνεις τι σημαίνει η λέξη «ευτυχία». Δεν θα σας πω εγώ τι σημαίνει, θα σας πω μόνο πως δεν αρχίζει με Lamborghini ή τελειώνει με Gucci 

3. Την πρώτη φορά που πραγματικά ερωτεύεσαι, ραγίζει ίσως η καρδιά σου και όμως μαθαίνεις πως θα επιβιώσεις 

4. Την πρώτη φορά που χάνεις κάποιον γονιό. Την επόμενη φορά που χάνεις κάποιον γονιό 

5. Όταν το «Μαμά, θέλω αυτό», έγινε «Μαμά, εσύ τι θα ήθελες;» 

6. Όταν συνειδητοποιείς πως δεν έχεις άλλη επιλογή, πέραν του να είσαι δυνατός 

7. Όταν οι κοντινοί σου φίλοι αρχίζουν να χρησιμοποιούν επίσημο τόνο, όταν σου απευθύνονται 

8. Όταν αρχίζεις να νιώθεις άνετα με τη μοναξιά 

9. Όταν ανακτείς τις αισθήσεις σου, μετά το πρώτο σου χειρουργείο. Συνειδητοποιείς πως είμαστε πολύ εύθραυστα πλάσματα. Και πόση άγνοια έχουμε, της πραγματικής αξίας της ζωής και του θανάτου 

10. Όταν τα γενέθλια σου δεν σε ενθουσιάζουν πια 

11. Όταν το «ας συναντηθούμε και κανονίζουμε» αλλάζει σε «ας κανονίσουμε και συναντιόμαστε» 

12. Όταν μπορείς να διηγηθείς την ιστορία σου και να μην κλάψεις. Ξέρεις πως οι πληγές έχουν επουλωθεί 

13. Όταν η αδερφή σου αρχίζει να ζητάει από εσένα, αντί του πατέρα σας, να της αγοράσεις κάτι 

14. Όταν μπορείς να βρεις κάτι καλό σε κάθε άσχημη κατάσταση και κάθε άνθρωπο 

15. Όταν ιδανικά που προηγουμένως θεωρούσες μαύρα ή άσπρα, πλέον δείχνουν γκρι 

16. Όταν μπορείς να διακρίνεις τις καλές πλευρές των εχθρών σου και τις κακές των φίλων σου 

17. Όταν ταξιδεύεις για πρώτη φορά σε μία εντελώς διαφορετική χώρα με άλλη κουλτούρα, για να καταλάβεις πως όλοι μας είμαστε τόσο όμοιοι και τόσο διαφορετικοί ταυτόχρονα 

18. Όταν οι φίλοι σου είναι τόσο απασχολημένοι με τη ζωή τους που σταματούν να απαντούν τις κλήσεις σου 

19. Όταν δεν σε ενδιαφέρει πλέον το να κοιτάζεις πίσω 

20. Όταν δεν υπάρχει μητέρα να σου υπενθυμίσει πως πρέπει να φας ζεστό το φαγητό σου 

21. Όταν συνειδητοποιείς πως δεν χρειάζεται να εμφανίζεσαι ως κάποιος άλλος, για να αρέσεις σε κάποιον 

22. Όταν ο χρόνος έχει για σένα μεγαλύτερη αξία από τα χρήματα 

23. Όταν αρχίζεις να αποταμιεύεις χρήματα για να αγοράσεις δώρα στους γονείς ή φίλους σου, αντί για τον εαυτό σου 

24. Όταν δεν μισείς τα πρωινά της Δευτέρας, αλλά αντιθέτως τα περιμένεις με ευχαρίστηση 

25. Όταν σήμερα αναγνωρίζεις την πραγματική αξία πραγμάτων, που θεωρούσες δεδομένα πριν από μερικά χρόνια 

26. Όταν πηγαίνεις στο γιατρό και μπορείς ο ίδιος να εξηγήσεις τι ακριβώς συμβαίνει, χωρίς να περιμένεις από την μητέρα σου αν το κάνει 

27. Όταν ψάχνεις τις απαντήσεις στην καρδιά σου, αντί να ζητάς να μάθεις τη γνώμη άλλων και, στις καθημερινές σου συζητήσεις, ακούς περισσότερο από ό,τι μιλάς. 

28. Όταν λαμβάνεις ένα προσκλητήριο γάμου από κάποιον φίλο ή φίλη που συνηθίζατε να παίζετε μαζί, ως παιδιά, και συνειδητοποιείς πως μπορείς να είναι η σειρά σου 

29. Όταν καταλαβαίνεις πως η ζωή δεν αλλάζει- εσύ αλλάζεις 

30. Όταν έχεις φτάσει σε σημείο να αποκρίνεσαι στο άκουσμα δυσάρεστων νέων λέγοντας απλώς «εντάξει» 




Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2021

Για να σε ζηλεύουν, κάτι έχεις κάνει καλά…!!!!

Κάνεις κάτι που σου αρέσει… Αυτό πάει καλά. Ξαφνικά βγαίνεις απ’ το συνηθισμένο και ξεχωρίζεις. 

Κάκιστο! Ρώτησες τους υπόλοιπους; Κυρίως συγγενείς που σε ξέρουν σαν κάτι ίδιο πάνω κάτω με εκείνους; Που σε δέχονται επειδή προσέχουν τ’ αρνητικά σου και τα τονίζουν και ιδίως τις ατυχίες σου. 

Έτσι, άλλωστε, νιώθουν καλύτεροι. Γεμίζουν αγαλλίαση κι ευφροσύνη ψυχής επειδή εκείνοι γλίτωσαν. 

Λοιπόν; Αυτούς τους ρώτησες; 

Έκανες ευτυχισμένο τον εαυτό σου κι αυτόματα προξένησες δυστυχία σ’ εκείνους. Τους έκανες να σε φθονούν.

Μην χαλιέσαι. Ο φθόνος είναι μια κινητήριος δύναμη.

Προχώρα περισσότερο. Καν’ τους να ζηλέψουν κι άλλο.

Οι φθονεροί άνθρωποι έχουν εθιστεί στην κακία και στα “πρέπει”. Δείλιασαν όταν ήρθε για εκείνους η ώρα να ξεφύγουν. Σκλαβώθηκαν. 

Κοιτάνε τριγύρω και βλέπουν πως υπάρχουν κι εκείνοι που πέτυχαν περισσότερα ερήμην των κανόνων. 

Αυτό είναι!
Η πείνα της ζήλιας τους τρυπά το στομάχι. Αλίμονο. Μάταιη τόση οσφυοκαμψία. Κάτι πρέπει να κάνουν. 

Κατασκευάζουν ιστορίες. Διασύρουν. Για λίγο νιώθουν γεμάτοι, ικανοποιημένοι, σχεδόν ευτυχείς βλέποντας ότι προκάλεσαν στεναχώρια ή έστω πιστεύοντας το. Πράσινα, ζηλιάρικα ανθρωπάκια, σκεφτείτε.

Λυτρωθείτε, επιτέλους. Ο φθόνος είναι φθορά. Νικήστε τον. 

Όλα από εσάς ξεκινάνε. Απ’ την δική σας έλλειψη ελευθερίας. Αυτό ζηλεύετε. Αυτό που ποθείτε περισσότερο. 

Παλέψτε να ζήσετε όπως θέλετε. Κι αφήστε εμάς τους υπόλοιπους στην ησυχία μας! 




Ρένα Γέρου 

Βυθίσου στη σιωπή αν θέλεις να γνωρίσεις ποιος είσαι αληθινά…!!!!

Ας μείνουμε ακίνητοι για μια στιγμή και ας ξεχάσουμε όλα όσα μάθαμε ποτέ, όλες τις σκέψεις που είχαμε, κάθε προκατάληψη για το νόημα και τον σκοπό των πραγμάτων. 

Δεν γνωρίζουμε την πραγματική τους φύση. Ας αφήσουμε κάθε εικόνα που έχουμε για τον κάθε ένα να αποσυρθεί από τον νου μας. Έτσι καθιστάμεθα αθώοι, δίχως επίκριση, δίχως επίγνωση κακόβουλων ή καλών σκέψεων που πέρασαν από τον νου μας για οποιονδήποτε, του εαυτού μας συμπεριλαμβανομένου. 

Έτσι φτάνουμε στο Σωκρατικό «εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Η σκέψη μας έχει κβαντωθεί, μπορεί να γίνει οτιδήποτε. Σε αυτή τη στιγμή, όπου απουσιάζει οποιαδήποτε ερμηνεία για τον εαυτό μας και τον άλλον, αναγνωρίζουμε ότι δεν τον γνωρίζουμε. Ακριβώς γι’ αυτό είμαστε ελεύθεροι να τον μάθουμε εκ νέου. 

Ο αδελφός μας ξαναγεννιέται και μαζί ξαναγεννιόμαστε και εμείς. Τώρα αυτός είναι ελεύθερος και είμαστε και εμείς ελεύθεροι επειδή η παλιά μάθηση πέθανε και άφησε χώρο για να ξαναγεννηθεί η αλήθεια. 

Να ξαναθυμηθούμε ποιοι είμαστε. Αυτός είναι ο στόχος. Αυτή είναι πράγματι η αλήθεια, η κατάσταση της ενθύμησης, από όπου απουσιάζει η λήθη. 

Ιουλία Πιτσούλη – «Μυστική Οδύσσεια», Εκδόσεις Διόπτρα 




Την παίδεψα πολύ την ψυχή μου και δεν της άξιζε…!!!!

Τα φτερά μου δεν τα έχει δει κανείς.
Και πως να τα δει, τα κρύβω και την κατάλληλη στιγμή θα τα βγάλω να πετάξω.

Ν’ αγγίξω τα όνειρα μου θέλω.

Κι ας μην με πιστεύει κανείς, γιατί έχω τα πόδια μου καρφωμένα στο έδαφος.

Κάποτε πετούσα μακριά με το κόκκινο φόρεμά μου, εκείνο το αγαπημένο που με έκανε να μοιάζω όμορφη.

Πέρασε καιρός για να το καταλάβω και να μην ταπεινώνω τον εαυτό μου.

Πέρασε καιρός για να καταλάβω ότι έπρεπε να γιατρέψω τα φτερά μου και να πετάξω ψηλά.

Να μην σέρνομαι έπρεπε, να μην μεμψιμοιρώ, να κοιτάζω με περηφάνια την ψυχή μου.

Αυτήν μου απέμεινε κι ήταν αυτήν που ήξερε πάντα να πετάει καμαρωτά, όσο βάρος κι αν κουβαλούσε.

Γιατί η ψυχή είναι ατελείωτη και μπορεί να ξαναρχίζει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.

Γιατί είχα μια φλογερή επιθυμία να κατακτήσω τα πάντα.

Το μόνο που κατάφερα ήταν να πληγώσω τον εαυτό μου.

Εγώ τα ξερίζωσα τα φτερά μου, εγώ θα τα ράψω.

Με την ψυχή που κουβαλάω.

Γιατί τίποτα δεν έχει να φοβηθεί μια παθιασμένη ψυχή.

Γιατί κάποτε κάρφωσα βαθιά τον ήλιο μέσα μου.

Γιατί κάποτε κάποιοι μου τα έκοψαν και μετά με κατηγόρησαν ότι δεν μπορώ να πετάξω.

Γι' αυτό με πείσμα κρατιέμαι απ’ τις φτερούγες μου και ονειρεύομαι την μέρα που θα φύγω.

Κι ας μου έχετε καρφώσει τα πόδια στην γη.

Γιατί η ευτυχία έχει μεγάλα φτερά και δεν κλείνεται στο κλουβί της ανασφάλειας, της μιζέριας.

Η ψυχή είναι που μετράει κι αυτήν την ρουφιάνα την παίδεψα πολύ κι έκανα υπομονή για να μάθω να φεύγω ψηλά. 




Ηρώ Αναστασίου 

Όταν όλα πάνε στραβά, φέρε στο νου σου τα εξής...!!!!

Στη ζωή θα συναντήσεις αρκετές προκλήσεις. 
Τα προβλήματα και οι δυσκολίες στη ζωή είναι αναπόφευκτα. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να θυμάσαι όταν όλα πάνε στραβά για να νιώθεις καλύτερα και να παίρνεις κουράγιο. Οπότε μπροστά στις δυσκολίες, φέρνε στο νου σου τα εξής: 

#1 Κι αυτό θα περάσει 
Μερικές φορές οι δύσκολες στιγμές στη ζωή δείχνουν λες και θα κρατήσουν για πάντα. Είτε αντιμετωπίζεις θέματα στη δουλειά, είτε προβλήματα στην οικογένεια, είτε αγχωτικές καταστάσεις, πολύ λίγα είναι τα προβλήματα που θα κρατήσουν για πάντα. Οπότε θύμισε στον εαυτό σου, ότι τα πράγματα δεν θα είναι χάλια για πολύ. 

#2 Κάποια πράγματα πάνε καλά 
Όταν νιώθεις πως όλα πηγαίνουν στραβά στη ζωή σου, είναι δύσκολο να αναγνωρίσεις τι πάει καλά. 

Είναι εύκολο να παραγνωρίσεις τα καλά και να εστιάσεις μόνο στα κακά. Θύμισε στον εαυτό σου ότι κάποια πράγματα πάνε καλά. Ψάξε συνειδητά για το θετικό, ακόμα κι αν είναι κάτι μικρό. 

#3 Έχω κάποιον έλεγχο 
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα να θυμάσαι είναι ότι έχεις τον έλεγχο της κατάστασης. Ακόμα κι αν δεν έχεις τον πλήρη έλεγχο, αυτό που μπορείς πάντα να κοντρολάρεις είναι η συμπεριφορά σου και οι αντιδράσεις σου. Εστίασε λοιπόν στο να διαχειρίζεσαι αυτό που ελέγχεις. Σταμάτα να τρέχεις για όλα, 10 πράγματα να θυμάσαι όταν όλα πηγαίνουν Στραβά στη ζωή 

#4 Μπορώ να ζητήσω βοήθεια 
Το να ζητάς βοήθεια μπορεί να είναι δύσκολο ορισμένες φορές. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες. 

Πες σε όσους προσφερθούν να βοηθήσουν τι συγκεκριμένα είναι αυτό που χρειάζεσαι. Μη διστάζεις να καλέσεις φίλους και συγγενείς για να ζητήσεις βοήθεια, είτε χρειάζεσαι οικονομική ενίσχυση, συναισθηματική στήριξη είτε βοήθεια σε πρακτικά θέματα. 

#5 Όλο αυτό θα έχει μικρή σημασία σε λίγα χρόνια 
Τα περισσότερα από τα προβλήματα για τα οποία ανησυχούμε σήμερα, δεν θα έχουν σημασία σε λίγα χρόνια. Θύμισε στον εαυτό σου πως οτιδήποτε κι αν πηγαίνει στραβά τώρα είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό ολόκληρης της ζωής σου. 

#6 Μπορώ να το αντιμετωπίσω 
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης στη διαχείριση των δυσκολιών οδηγεί σε στρες. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να θυμάσαι ότι μπορείς να τα καταφέρεις στις δύσκολες στιγμές. Ακόμα κι αν νιώθεις θυμωμένος, πληγωμένος, απογοητευμένος ή λυπημένος, είναι απλώς ένα συναίσθημα που θα περάσει. Θα τα καταφέρεις! 

#7 Κάτι καλό θα βγει από αυτό 
Όσο άσχημη κι αν είναι η κατάσταση, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα βγει και κάτι καλό από αυτή. 

Στη χειρότερη περίπτωση θα πάρεις ένα μάθημα ζωής. Ίσως μάθεις να μην ξανακάνεις το ίδιο λάθος στο μέλλον ή ίσως βγεις από αυτή την άσχημη κατάσταση έτοιμος για κάτι καλύτερο. Ψάξε το θετικό που μπορεί να βγει από αυτή τη δυσκολία. 

#8 Μπορώ να αποδεχτώ ότι είναι εκτός του ελέγχου μου 
Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι εκτός του ελέγχου σου. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν και τη συμπεριφορά των άλλων. 

Μην ξοδεύεις χρόνο προσπαθώντας να πιέσεις τους άλλους να αλλάξουν ή προσπαθώντας να κάνεις τα πράγματα διαφορετικά αν δεν είναι μέσα στον έλεγχο σου. Το να επενδύεις χρόνο και ενέργεια σε πράγματα που δεν καταφέρνεις, θα σε κάνει να νιώσεις αβοήθητος και εξαντλημένος. 

Η αποδοχή είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να γίνεις ανθεκτικός. Φροντίζεις αρκετά τον εαυτό σου;, 10 πράγματα να θυμάσαι όταν όλα πηγαίνουν Στραβά στη ζωή 

#9 Έχω ξεπεράσει παλιές δυσκολίες 
Ένα από τα πράγματα να θυμάσαι όταν όλα πάνε στραβά, είναι ότι έχεις ξεπεράσει αντίστοιχα προβλήματα και στο παρελθόν. Μην παραβλέπεις παλιές δυσκολίες που κατάφερες να υπερνικήσεις. 

Θύμισε στον εαυτό σου όλα τα παλιά προβλήματα που ξεπέρασες και θα αποκτήσεις αυτοπεποίθηση στην διαχείριση και των τρεχόντων προβλημάτων. 

#10 Χρειάζεται να φροντίσω τον εαυτό μου 
Όταν όλα στη ζωή φαίνονται να πηγαίνουν στραβά, φρόντισε τον εαυτό σου. Ξεκουράσου αρκετά, αθλήσου, φάε υγιεινά και πέρνα χρόνο κάνοντας πράγματα που σου αρέσουν. Όταν φροντίζεις καλύτερα τον εαυτό σου θα είσαι σε μεγαλύτερη ετοιμότητα να ξεπεράσεις τα προβλήματα. 




Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2021

" Γιαγιά, πώς αντιμετωπίζεις τον πόνο;"…!!!!

" Γιαγιά, πώς αντιμετωπίζεις τον πόνο;" 

" Με τα χέρια σου, γλυκιά μου. Αν το κάνεις με το μυαλό σου τον πόνο αντί να μαλακώνεις, θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο." 

" Με τα χέρια γιαγιά;" 

" Ναι. Τα χέρια μας είναι οι κεραίες της ψυχής μας. Αν τα κάνετε να κινούνται ράβοντας, μαγειρεύοντας, ζωγραφίζοντας, παίζοντας ή βυθίζοντας τα στη γη στείλτε σημάδια φροντίδας στο βαθύτερο κομμάτι του εαυτού σας. Και η ψυχή σου είναι καταπραϋντική γιατί της δίνεις σημασία. Οπότε δεν χρειάζεται πλέον να σου στέλνει πόνο για να σε προσέξουν." 

" Πραγματικά τα χέρια είναι τόσο σημαντικά;" 

" Ναι, παιδί μου. Σκεφτείτε τα νεογέννητα : αρχίζουν να γνωρίζουν τον κόσμο χάρη στο άγγιγμα των χεριών τους. Αν κοιτάξεις τα χέρια των ηλικιωμένων σου λένε για τη ζωή τους περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος. Ό, τι είναι χειροποίητο λέγεται ότι γίνεται με την καρδιά. 

Γιατί πραγματικά είναι: τα χέρια και η καρδιά συνδέονται. Οι μασέρ το γνωρίζουν καλά: όταν αγγίζουν το σώμα ενός άλλου ανθρώπου με τα χέρια τους δημιουργούν μια βαθιά σύνδεση. Είναι ακριβώς αυτή η σύνδεση από την οποία προέρχεται η θεραπεία. Σκέψου τους εραστές : όταν αγγίζουν τα χέρια τους κάνουν έρωτα με τον πιο θεσπέσιο τρόπο." 

" Τα χέρια μου γιαγιά... πόσο καιρό είχα να τα χρησιμοποιήσω έτσι!" 

" Μετακινήστε τα αγάπη μου, ξεκινήστε να δημιουργείτε μαζί τους και όλα μέσα σας θα κινηθούν. Ο πόνος δεν θα περάσει. Αλλά θα μετατραπεί στο πιο όμορφο αριστούργημα. Και δεν θα πονέσει πια. Γιατί έχεις καταφέρει να κεντηθείς την ουσία." 




Έλενα Μπερναμπέ