Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2017

Έρευνα : Τι κρύβουν οι λέξεις που χρησιμοποιείς για τον εαυτό σου ;

Πολλά!
Η προσωπικότητα σου μπορεί να αποκαλυφθεί απλώς και μόνο από τον τρόπο που στέλνεις μηνύματα.

Για παράδειγμα μπορείς να μαντέψεις στοιχεία του χαρακτήρα του αγαπημένου σου συγγραφέα διαβάζοντας τα έργα του. Πιθανότατα μπορείς να μάθεις πολλά και για τη δική μου προσωπικότητα από τις λέξεις που χρησιμοποιώ στις αναρτήσεις μου.

Η επιλογή των λέξεων μπορεί να δείξει εάν έχεις κατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας ή αν λες ψέματα.

Η βωμολοχία σε κάνει πιο πειστικό. Είναι η αλήθεια ηλίθιε :

…η αισχρολογία στην αρχή ή το τέλος του λόγου αυξάνει σημαντικά την πειστικότητα του και τον αντίκτυπο στον δέκτη. Η βωμολοχία δεν έχει καμία επίπτωση στην αξιοπιστία του ομιλητή.

Η επιλογή των λέξεων αλλάζει όταν ψεύδεσαι :

Μια ανάλυση 242 γραπτών κειμένων κι ομιλιών κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι ψευδόμενοι παρήγαγαν περισσότερες λέξεις που υποδήλωναν συναίσθημα και λιγότερες εγωκεντρικές από τους ειλικρινείς. Ακόμα, οι ψεύτες που είχαν κίνητρο, απέφευγαν συνηθισμένες λέξεις όταν ψεύδονταν, ενώ αυτοί χωρίς κίνητρο ήταν πιο αρνητικοί.

Πράγματα που είναι εύκολο να κατανοήσει ο εγκέφαλος, μοιάζουν πιο αληθινά απ’ αυτά που είναι δυσκολότερα στην κατανόηση. Για αυτό ακόμα τείνουμε να αρεσκόμαστε στο οικείο πιο πολύ από ότι στο άγνωστο. Επίσης αποδεχόμαστε τις απλούστερες εξηγήσεις πιο εύκολα από τις αναλυτικότερες και ακριβέστερες.

Και για αυτό οι μικρές λέξεις είναι πιο αποδοτικές από τις μεγάλες και για αυτό όταν προσπαθείς να φανείς εξυπνότερος φαίνεσαι ηλίθιος.

Οι λέξεις επηρεάζουν τον τρόπο λήψης των αποφάσεων μας. Όταν το έγκλημα παρουσιάζεται να οργιάζει και να καταστρέφει την κοινωνία ο κόσμος είναι υπέρ της αστυνομίας και των κατασταλτικών μέτρων, ενώ όταν παρουσιάζεται η αστυνομία να ασκεί υπερβολική βία χωρίς σκοπό ο κόσμος τάσσεται εναντίον της.

Αλλά μπορούν οι λέξεις να προβλέψουν μια συμπεριφορά?
Επαγγελματίες πυγμάχοι που ενθαρρύνθηκαν από τους κοντινούς τους κι ασκήθηκαν συστηματικά πριν από τον αγώνα είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να νικήσουν, από αυτούς που πιέστηκαν και αποσπαζόντουσαν από κοινωνικά θέματα.

Το να μιλάς θετικά και να χρησιμοποιείς λέξεις σχετικές με τα αισθήματα θεωρείται εντυπωσιακό κατόρθωμα. Ο τρόπος με τον οποίο μιλάν οι εργαζόμενοι μιας εταιρίας μπορεί να προβλέψει την επικείμενη επιτυχία ή αποτυχία της.

Και φυσικά ν αρχίσεις ν ανησυχείς έντονα, όταν οι υπάλληλοι μιας επιχείρησης αρχίσουν να την αποκαλούν «η εταιρία» ή ακόμα χειρότερα «εκείνη η εταιρία» και να αναφέρονται στους συναδέλφους τους ως «αυτοί». 

Αυτές οι εταιρίες θα έχουν πρόβλημα επειδή οι υπάλληλοι διαχωρίζουν την επιχείρηση από αυτούς και την αισθάνονται σαν κάτι ξένο. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που οι οικονομικοί σύμβουλοι αναφέρουν ότι, στις συγκεκριμένες εταιρίες, όταν οι υπάλληλοι δεν είναι ευχαριστημένοι τότε συνήθως οι επιχειρήσεις τους καταρρέουν.

Ποιος διευθυντής θα καταστρέψει την εταιρία; Μέτρα τις φορές που χρησιμοποιούν το «εγώ» στις αναφορές τους.

Η Laura Rittenhouse, μια ιδιόρρυθμη οικονομική αναλύτρια, μετρά τις φορές που χρησιμοποιείται το «εγώ» στις ετήσιες αναφορές από τους διευθυντές διαφόρων εταιριών, καταλήγοντας πως αυτό μαζί με κάποιες άλλες εκφράσεις προβλέπει την μελλοντική πορεία της εταιρίας (βασικό εύρημα : οι εγωκεντρικοί είναι κακό νέο…).
Η λέξη «εγώ» κρύβει πολλά. Οι ισχυροί άνθρωποι δεν τη χρησιμοποιούν πολύ. Οι λιγότερο ισχυροί διαρκώς. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν σπανίως το εγώ όταν ψεύδονται για να διαφοροποιηθούν ψυχολογικά από τον εαυτό τους.

Αλλά ένα συμβολικό «εμείς» μπορεί να είναι εξαιρετικά ισχυρό. Απλώς αναφέροντας το κάνει τον διπλανό σου θετικά προσκείμενο προς εσένα και δημιουργεί ένα αίσθημα οικειότητας.

Τα ζευγάρια που λένε «εμείς» συχνά είναι πιο ικανοποιημένα από τη σχέση τους. Η χρήση του «εσύ» είναι κακό σημάδι. Η χρήση του «εμείς» μπορεί ίσως να προβλέψει εάν θα επιβιώσεις από μια ανακοπή καρδιάς.

Η χρήση λέξεων τύπου «εμείς» από ζευγάρια σε τρίτους υποδηλώνει μια ικανοποιητική σχέση…

Σε μια έρευνα, όταν τα οι σύζυγοι μιλούσαν για θέματα του γάμου τους, οι λέξεις τύπου «εμείς» έδειχναν μια καλή σχέση, ενώ η χρήση λέξεων τύπου «εσύ» υποδείκνυε προβλήματα. Τέτοιου τύπου λέξεις όπως εσύ, δικό σου, μόνος/η σου, ήταν πιο εμφανή σε διενέξεις, συνήθως όταν οι δύο συμμετέχοντες κατηγορούσαν αλλήλους για διάφορα θέματα.

Το «εμείς» μπορεί να σώσει και τη ζωή σου. 
Σε μία έρευνα, πάρθηκαν συνεντεύξεις από ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια κι από τους συζυγούς τους. Απάντησαν σε μια σειρά από ερωτήσεις όπως «όταν ξαναθυμάστε το πώς διαχειριστήκατε την κατάσταση, τι νομίζετε πως κάνατε καλύτερα;». Όσο πιο πολύ χρησιμοποιούσαν το «εμείς» οι σύζυγοι, τόσο πιο υγιής ήταν οι ασθενείς 6 μήνες αργότερα.

Η μίμηση της επιλογής λέξεων του συνομιλητή σου βελτιώνει τις διαπραγματεύσεις σας.

Στην πραγματικότητα, η ομοιότητα στην επιλογή λέξεων μπορεί να προβλέψει ποιοι θα ερωτευθούν. Το να εξετάζονται οι λέξεις που χρησιμοποιούν νέα ζευγάρια είναι πιο αποτελεσματικό στην πρόβλεψη της μακροζωίας της σχέσης τους από το να παρακολουθείται ο τρόπος που αλληλεπιδρούν.

Παρ’ όλα αυτά οι λέξεις δεν είναι τα πάντα

Η γλώσσα του σώματος μπορεί να είναι 8 φορές πιο ισχυρή από τις λέξεις.

Η γλώσσα είναι παράξενο πράγμα. Ακούμε τους ειδήμονες της γλωσσολογίας να λένε πράγματα σαν τον κανόνα 7-38-55 πρωτοδιατυπωμένο το 1971 από τον καθηγητή ψυχολογίας στο UCLA Albert Mehrabian : 55% από αυτό που υπονοείς βγαίνει από τη γλώσσα του σώματος, 38% από τον τόνο της φωνής σου και ένα ασήμαντο 7% από τις λέξεις που διαλέγεις.

Και σε περίπτωση που είσαι περίεργος : όπως συμβαίνει και σ’ εσένα να κολλάνε οι λέξεις στην άκρη της γλώσσας σου, έτσι και στους κωφάλαλους που χρησιμοποιούν την νοηματική οι λέξεις κολλάνε την άκρη των δακτύλων τους.

Το φαινόμενο «στην άκρη των δακτύλων» (ΑΤΔ) στη νοηματική, παραλληλίζεται με το φαινόμενο «στην άκρη της γλώσσας» (ΑΤΓ) στην ομιλούμενη. Κατά τη διάρκεια ενός ΑΤΔ, οι άνθρωποι είναι βέβαιοι ότι γνωρίζουν ένα σήμα αλλά δεν μπορούν να το ανακαλέσουν.




Για την απόδοση στα Ελληνικά – Νίκος Γιώτης
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Κρίση πανικού : Η χειρότερη εμπειρία της ζωής μου ή δώρο από τον εαυτό μου για ζωή ;

Ένα παιδί υπεύθυνο, που έκανε πάντα το ''σωστό''. Οι γονείς περήφανοι, με καμάρι πάντα έλεγαν : «Δεν έχεις ανάγκη εσύ θα τα καταφέρεις». Το ίδιο οι δάσκαλοι και οι καθηγητές. Ένα παιδί που όλοι ήξεραν ή μάλλον όλοι περίμεναν ότι θα πετύχει.

Έτσι, λοιπόν, με τις προσδοκίες όλων να το κινητοποιούν ωρίμασε γρήγορα και απέκτησε την ανάγκη του ελέγχου και της αναγνώρισης των άλλων! Έκανε ό,τι μπορούσε κι ό,τι δεν μπορούσε για να το αγαπούν και να το θέλουν κοντά τους. 

Τα χρόνια περνούσαν, οι υποχρεώσεις μεγάλωναν, η καθημερινότητα είχε απαιτήσεις και το παιδί που είχε πια μεγαλώσει ήταν τέλειο για όλους, έκανε πάντα ό,τι περίμεναν οι άλλοι κι έτσι ένιωθε χρήσιμο κι αγαπητό. Πάντα πετύχαινε κάθε στόχο και οι άλλοι πίστευαν όλο και πιο πολύ ότι μπορεί τα πάντα και ζητούσαν όλο και περισσότερα!

Ήρθε όμως και η στιγμή της ''αποτυχίας'', μια κατάσταση τόσο άγνωστη και ανυπόφορη! Τι γίνεται τώρα; Τι θα πουν οι άλλοι; Χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα και μέσα σ αυτά ήρθε εκείνος! Το όνομα του ''Πανικός''.

Ένας κόμπος στον λαιμό, ιδρώτας, τρέμουλο, ταχυπαλμίες και ένας φόβος για την στιγμή, για το αύριο, για τα πάντα! Μια φωνή ούρλιαζε θα πάθεις κακό, δεν θα τα καταφέρεις, θα τρελαθείς! Μα κάτω από όλα αυτά πιο πολύ φόβος ότι χάνει τον έλεγχο! Ποιος; Το τέλειο παιδί; Αυτό αποκλείεται, δεν μπορεί να συμβαίνει, δεν χωρούσε στο μυαλό!

Κι όμως, για πρώτη φορά ένιωθε πως οι άλλοι δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και πλέον την τέλεια εικόνα του είχε αντικαταστήσει η λύπηση από κάποιους γι αυτό που του είχε συμβεί και η αδιαφορία από τους περισσότερους που του φώναζαν: «Δεν έχεις τίποτα, στο μυαλό σου είναι όλα».

Πέρασε καιρός μέσα στον φόβο την μοναξιά και στο θυμό ώσπου ζήτησε βοήθεια και άρχισε το ταξίδι της αυτοανακάλυψης! Ο δρόμος μακρύς και πολλές φορές δύσβατος, καθώς οι συνειδητοποιήσεις διαδέχονταν η μια την άλλη.

«Είναι όλα στο μυαλό σου», η φράση που τον θύμωνε! Κι όμως τελικά είχαν δίκιο… όλα ήταν στο μυαλό του. Μια αράδα από πεποιθήσεις επιτυχίας και αποδοχής είχαν μετατρέψει τα χρόνια του σ έναν αγώνα δρόμου για να πείθει όλους τους άλλους για το πόσο καλό παιδί ήταν! 

Τότε κατάλαβε πόσο ενάντια στον εαυτό του λειτουργούσε, αφού δεν έκανε σχεδόν ποτέ αυτό που ήθελε πηγαίνοντας αντίθετα στο μέσα του, με αποτέλεσμα να είναι μεν καλός αλλά όχι καλά!

Ο εαυτός του όμως ήταν πάντα εκεί και περίμενε να τον ανακαλύψει και να τον αγαπήσει! Ο τρόπος για να του δείξει πόσο τον υποτιμούσε και τον αδικούσε ήταν η κρίση πανικού!

Τώρα θα σκέφτεστε : «Είναι τρόπος αυτός; Είναι σκληρό! Είναι δύσκολο!». Ναι έχετε δίκιο η κρίση πανικού είναι εφιάλτης γι’ αυτόν που την βιώνει, τον αποδυναμώνει και τον αποξενώνει. 

Πάνω απ’ όλα όμως είναι ένα σπουδαίο δώρο από τον ίδιο μας τον εαυτό για να μας φωνάξει : «Φτάνει! Δεν έχω άλλο χώρο για τους άλλους, μπορώ κι εγώ να κάνω λάθος! Είμαι εδώ και θέλω να μ’ αγαπάς εσύ όπως είμαι ή ακόμη καλύτερα γι αυτό που Είμαι»!

Μόνο τη στιγμή που θα αντιληφθείς την κρίση πανικού σαν ευκαιρία για αλλαγή από τον ίδιο σου τον εαυτό, μπορείς να δεις το κρυμμένο όφελος, να νικήσεις τις κρίσεις και να πάρεις την δύναμη σου πίσω. Δοκίμασε το, αξίζεις!




Η Μαρία Βέη διοργανώνει το σεμινάριο: 
«Σεμινάριο Stress Free». 
Συγγραφέας Μαρία Βέη - enallaktikidrasi.com

Πολύ μπροστά οι Αρχαίοι Κρήτες - Από το 7000 π.Χ. είχαν καλοριφέρ...!!!!

Από το 7000 π.Χ. έκτιζαν κυλινδρικά σπίτια με επίπεδες ή θολωτές στέγες, στις κορφές των οποίων υπήρχε άνοιγμα.

Στο δάπεδο, ακριβώς κάτω από το άνοιγμα, υπήρχε η εστία. Τα σπίτια αυτά δεν είχαν εσωτερικούς τοίχους και έτσι η όποια θερμότητα από την κεντρική εστία, μεταδιδόταν σε ολόκληρο το κτίσμα. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η ενδοδαπέδια κεντρική θέρμανση εφευρέθηκε πριν από το καλοριφέρ.

Η πρώτη είναι ανακάλυψη των Μινωιτών, το δεύτερο των Ρωμαίων….Στα βασιλικά δωμάτια της Κνωσού, κάτω από το δάπεδο, υπήρχαν σωλήνες, μέσα από τις οποίες περνούσε ζεστό νερό και ζέσταινε τους χώρους.

Την πανάρχαια πόλη ξέθαψε στα 1900 ο Εβανς κι αυτό σημαίνει ότι δεν ήξερε τις εκεί επιδόσεις ο Σουηδός Μ. Τρίβαλντ, που το 1716 λάνσαρε την ενδοδαπέδια θέρμανση, σε μορφή περίπου όπως είναι σήμερα.

Ούτε οι πλούσιοι Ρωμαίοι γνώριζαν την ενδοδαπέδια θέρμανση. Αυτοί χρησιμοποιούσαν το «υπόκαυστον» :

Άναβαν στα υπόγειά τους φωτιά και με ανοιχτούς αγωγούς που περνούσαν μέσα από τους τοίχους, έστελναν ζεστό αέρα και θέρμαιναν τους χώρους.

Οι Βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν τα «πυριατήρια», για να θερμαίνουν τα λουτρά των παλατιών τους.

Η σύγχρονη κεντρική θέρμανση έπρεπε να περιμένει ως τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν πια το πετρέλαιο και ο ηλεκτρισμός βρίσκονταν σε κοινή χρήση.

Το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για πετρελαιοκαυστήρα δόθηκε μόλις το 1885 αλλά η βασισμένη στο πετρέλαιο κεντρική θέρμανση ξεκίνησε να υιοθετείται από το 1930 κι έπειτα.

Είχε προηγηθεί η εφεύρεση του θερμοστάτη. Νωρίτερα, τα σπίτια θερμαίνονταν με την ηλεκτρική θερμάστρα, εφεύρεση του Αμερικανού Γουίλ Χανταγουέι.




ethnos.gr, cretanmagazine.gr

Μας είπαν πως το Wi-Fi είναι επικίνδυνο. Δεν μας είπαν όμως πόσο μεγάλη ζημιά προκαλεί...!!!!

Τη σήμερον ημέρα, όλοι είναι συνδεδεμένοι. Τα κινητά και οι υπολογιστές έχουν απλοποιήσει πολύ τις τηλεπικοινωνίες και έτσι μπορούμε να ερχόμαστε σε επαφή ακόμα και με άτομα που ζουν πολύ μακρυά από μας. Αλλά με τι κόστος; Πώς επηρεάζεται η ζωή μας;

Πέντε μαθήτριες λυκείου έκαναν ένα πείραμα για το μάθημα της βιολογίας με σκοπό να απαντήσουν στην ερώτηση αυτή και τα αποτελέσματα είναι σοκαριστικά. Τα κορίτσια παρατήρησαν πως δυσκολευόντουσαν να προσέξουν στο μάθημα και αναρωτιόντουσαν ποια μπορεί να είναι η αιτία.

“Όλοι έχουμε βιώσει δυσκολία στην συγκέντρωση εάν την προηγούμενη μέρα κοιμηθήκαμε με το κινητό δίπλα στο κεφάλι μας, όπως και δυσκολία στο να κοιμηθούμε,” εξηγεί η Lea Nielsen, μία από τις μαθήτριες που πήραν μέρος στο πείραμα.

Τα κορίτσια αποφάσισαν να κάνουν το πείραμα για να δουν αν το Wi-Fi είχε κάποια σχέση με το πρόβλημα αυτό. Πήραν 400 σπόρους από κάρδαμο και τους μοίρασαν σε 12 δοχεία. Όλoι ήταν στο ίδιο δωμάτιο, στην ίδια θερμοκρασία, με την ίδια ποσότητα νερού. Έβαλαν έξι routers δίπλα σε ένα Wi-Fi router, που εκπέμπουν την ίδια ακτινοβολία όπως ένα κινητό.
Μετά από 12 μέρες, τα αποτελέσματα τις σόκαραν.
Οι σπόροι που ήταν σε μεγάλη απόσταση από το Wi-Fi router μεγάλωσαν κανονικά και έγιναν πράσινοι.

Όσοι όμως ήταν δίπλα στο router? Αυτό είναι άλλη ιστορία.
Οι περισσότερο από αυτούς τους σπόρους πέθαναν ή μεταλλάχτηκαν. Δεν μεγάλωσαν καθόλου. Το πείραμά τους κατέληξε στο ότι η ακτινοβολία του Wi-Fi μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την υγεία μας.

“Πλέον, κανείς από μας δεν κοιμάται κοντά στο κινητό του πια. Είτε το βάζουμε μακρυά, είτε σε άλλο δωμάτιο. Και ο υπολογιστής είναι πάντα κλειστός.”
Ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης είπαν πως θα επαναλάβουν το πείραμα των κοριτσιών σε μεγαλύτερη κλίματα για να βγάλουν πιο λεπτομερή συμπεράσματα.




Η αθανασία της ψυχής και το δόγμα της μετεμψύχωσης...!!!!

Στους ώριμους διαλόγους του ο Πλάτων υποστηρίζει τη διάκριση του θνητού σώματος από την αθάνατη ψυχή, ενώ υιοθετεί και την ορφική ή πυθαγόρεια δοξασία της μετενσάρκωσης της ψυχής σε νέο σώμα. Στην πλατωνική φιλοσοφία οι δύο αυτές θέσεις συνδέονται οργανικά με τη θεωρία των Ιδεών.

Η αθάνατη ψυχή
Ο Πλάτων αναφέρεται σε αρκετούς διαλόγους στις τελευταίες μέρες του Σωκράτη. Πάντοτε τονίζει την καρτερική και αξιοπρεπή του στάση μπροστά στο θάνατο, μόνο όμως στον Φαίδωνα ο Σωκράτης εμφανίζεται να ανυπομονεί σχεδόν να πεθάνει, ακριβώς γιατί πιστεύει ακράδαντα στην αθανασία της ψυχής του. 

Οι περισσότεροι πλατωνιστές συμφωνούν ότι θα ήταν λάθος να συνδέσουμε την αθανασία της ψυχής με τον ιστορικό Σωκράτη. Το πιο πιθανό είναι ότι ο Σωκράτης υιοθετούσε μια αγνωστικιστική στάση σε σχέση με την μετά θάνατον ζωή, όπως ακριβώς δηλώνει στις τελευταίες λέξεις της πλατωνικής Απολογίας : «Αλλά έφτασε πια η ώρα να πηγαίνουμε, εγώ για να πεθάνω και εσείς για να ζήσετε. 

Ποιος από τους δύο μας πηγαίνει σε καλύτερη μοίρα δεν το ξέρεις κανείς άλλος παρά μόνο ο θεός» (42a).Όταν λοιπόν στον Μένωνα και τον Φαίδωνα ο Σωκράτης φαίνεται να υποστηρίζει την αθανασία της ψυχής και το δόγμα της μετεμψύχωσης, τότε θεωρούμε ότι πρόκειται για θέσεις του Πλάτωνα και όχι του Σωκράτη.

Η πίστη στην αθανασία της ψυχής και τη μετεμψύχωση εκφράζεται για πρώτη φορά στον Μένωνα – έναν διαλόγο που οι ειδικοί τοποθετούν ανάμεσα στη σωκρατική και την ώριμη φάση της συγγραφικής δραστηριότητας του Πλάτωνα. 

Ο Σωκράτης αποδέχεται μια δοξασία που άκουσε από «άνδρες και γυναίκες σοφούς περί τα θεία πράγματα» (η περιγραφή ταιριάζει στους κύκλους των Ορφικών), σύμφωνα με τους οποίους «η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη, και κάποτε αυτή τελειώνει – πράγμα που αποκαλούμε θάνατο - και τότε ξαναγεννιέται, δεν χάνεται όμως ποτέ» (81b). 

Ο Φαίδων, τώρα, που πιθανόν γράφεται αμέσως μετά τον Μένωνα, είναι ολόκληρος αφιερωμένος στην αθανασία της ψυχής. Εκεί ο Πλάτων, με αφορμή τον επικείμενο θάνατο του Σωκράτη, προσφέρει τρεις ή τέσσερις «αποδείξεις» για την αθανασία της ψυχής : 

(α) Το επιχείρημα των «εναντίων» (70c-72e) : όπως τα πάντα, έτσι και η ζωή παράγεται από τον αντίθετό της θάνατο, ο οποίος με τη σειρά του την διαδέχεται σε έναν αέναο κύκλο. 

(β) Το επιχείρημα της «ανάμνησης» (72e-77a) : αφού η γνώση των Ιδεών προϋπάρχει των αισθήσεων, οι ψυχές μας ήρθαν σε επαφή με τις Ιδέες πριν γεννηθούμε, και άρα προϋπήρχαν του σώματος και της γέννησής μας. 

(γ) Το επιχείρημα της «συγγένειας» (78b-80e) : η ψυχή είναι συγγενής με τις νοητές Ιδέες, οπότε το πιθανότερο είναι να κατευθυνθεί προς τον χώρο του νοητού και του αιωνίου, ενώ το σώμα προς τον χώρο του θνητού και μεταβλητού. 

(δ) Τέλος ένα τελευταίο επιχείρημα (102a-107a) : καθώς οι ενάντιες Ιδέες αλληλοαποκλείονται, αφού η ψυχή μετέχει εξ ορισμού στη ζωή, δεν είναι συμβατή με τον θάνατο, και επομένως δεν πεθαίνει ποτέ.

Για την αθανασία της ψυχής και τη μετενσάρκωσή της σε άλλο σώμα συνηγορούν και οι εσχατολογικοί μύθοι του Πλάτωνα. Τόσο στον μύθο του Ηρός της Πολιτείας , όσο και στους μύθους του Φαίδωνα, του Φαίδρου , του Τίμαιου και των Νόμων , ο Πλάτων μιλά για μετά θάνατον κρίση των ψυχών, για τιμωρία των αδίκων και επιβράβευση των δικαίων, και για επιστροφή σε νέα μορφή βίου.

Η σημασία της αθανασίας της ψυχής
Κατά τον Πλάτωνα, ο κόσμος μας είναι διχασμένος. Aπό τη μια μεριά, υπάρχει η ασαφής και χαοτική πραγματικότητα της καθημερινής μας εμπειρίας, με την οποία είναι εξοικειωμένοι όλοι οι άνθρωποι. 

Kαι από την άλλη, υπάρχει το σταθερό σύμπαν των αιώνιων Iδεών , την ύπαρξη του οποίου λίγοι υποψιάζονται. O ένας είναι ο κόσμος της αίσθησης και της ανθρώπινης γνώμης (της «δόξας»), και ο άλλος ο κόσμος της νόησης και της αλήθειας. Στον διχασμένο πλατωνικό κόσμο, ο άνθρωπος προσπαθεί να ισορροπήσει. 

Kατά βάση έλκεται από τον κόσμο των αισθήσεων, είναι κι αυτός ευμετάβλητος, παρορμητικός, ατελής. Yπάρχει όμως και ένα αντίθετο στοιχείο μέσα του, κάτι το σταθερό και αιώνιο, που συγγενεύει με τον κόσμο των Iδεών – η ψυχή του.

Στον Φαίδωνα, ο άνθρωπος παρουσιάζεται ως ένωση ενός θνητού σώματος και μιας αθάνατης ψυχής. Tο σώμα του είναι ολοκληρωτικά παραδομένο στη διαρκή μεταβολή, ενώ η ψυχή του είναι από την ίδια τη φύση της συγγενής με τις Iδέες. Για τον φιλόσοφο ο θάνατος δεν είναι συμφορά αλλά απελευθέρωση της ψυχής από τη φυλακή του σώματος. 

Η φιλοσοφία είναι «μελέτη θανάτου» (Φαίδων 67de). Mε την αποδέσμευσή της από το σώμα, η ψυχή απαλλάσσεται από ένα δυσβάστακτο βάρος και μπορεί πλέον να αφιερωθεί απερίσπαστη στη θέαση των Iδεών.

Στην Πολιτεία ο Πλάτων θα προχωρήσει σε μια νέα διάκριση. Πιο σημαντική από την αντίθεση σώματος και ψυχής είναι η αντίθεση ανάμεσα στα μέρη της ίδιας της ανθρώπινης ψυχής. H ψυχή διαιρείται σε τρία μέρη : στο «επιθυμητικό», στο «θυμοειδές», και στο «λογιστικό», που στεγάζει το λογικό και την ορθή κρίση και είναι το μόνο αθάνατο. 

Άρα ο αγώνας δεν διεξάγεται ουσιαστικά ανάμεσα στην ψυχή και στο σώμα, αλλά ανάμεσα σε αντίθετες δυνάμεις της ίδιας της ψυχής. Επομένως η ψυχή, και ειδικά το ανώτερο και αθάνατο μέρος της, είναι αυτό που εξασφαλίζει στον άνθρωπο τη δυνατότητα της επαφής με τις Iδέες.

Το δόγμα της μετεμψύχωσης
H γνώση των Iδεών είναι ευκολότερη όταν η αθάνατη ψυχή είναι απαλλαγμένη από το σώμα, μπορεί όμως να επιτευχθεί και κατά τη διάρκεια της επίγειας διαδρομής της, αν η ψυχή καταφέρει να επιβάλει τον δικό της νόμο στο σώμα και να αποφύγει τους περισπασμούς του. 

Tότε η ψυχή παραμερίζει τα δεδομένα των αισθήσεων και χρησιμοποιώντας μόνο τη νόηση, διατυπώνει έγκυρες κρίσεις για τα υπάρχοντα πράγματα. Aυτή η έγκυρη γνώση που στηρίζεται στις Iδέες είναι, κατά τον Πλάτωνα, μια μορφή «ανάμνησης». 

H ενσαρκωμένη ψυχή ξαναφέρνει στη μνήμη της την άμεση θέαση των Iδεών, που βίωσε όταν ήταν απαλλαγμένη από το σώμα. H μοναδική αυτή εμπειρία έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στην ψυχή, συσκοτίστηκε όμως, και κατά κάποιο τρόπο «ξεχάστηκε», όταν η ψυχή επανενώθηκε με ένα θνητό σώμα. H φιλοσοφική μύηση είναι επομένως μια διαδικασία βαθμιαίας ανάμνησης των λησμονημένων γνώσεων της ψυχής.

Ο Πλάτων δείχνει να αποδέχεται την ορφική ή πυθαγόρεια δοξασία των διαδοχικών μετενσαρκώσεων της αθάνατης ανθρώπινης ψυχής – αν και είναι αλήθεια ότι αυτή η αποδοχή γίνεται πάντοτε σε μυθολογικά συμφραζόμενα. 

Θα μπορούσε βεβαίως κάποιος να ισχυριστεί ότι η μετεμψύχωση είναι ένας αλληγορικός τρόπος για να δηλωθεί η πεποίθηση του Πλάτωνα ότι το ανθρώπινο είδος έχει έμφυτη τη δυνατότητα έγκυρης διανοητικής γνώσης.




Συγγραφέας: Βασίλης Κάλφας
· Lorenz, H. «Plato on the Soul.» Fine, G. ed. The Oxford Handbook of Plato. Oxford, 2008.

· Snell, B, Η ανακάλυψη του πνεύματος: ελληνικές ρίζες της ευρωπαϊκής σκέψης. Αθήνα, 1981.

· Robinson, T.M. Plato’s Psychology. Toronto, 1995.

Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Πώς έσωσε ο Ταξιάρχης στρατιώτη σε πολεμική κατάσταση της Κύπρου με τους Τούρκους...!!!!

Μπορεί στις μέρες μας το Αγιοτόκο νησί της Λέσβου να έγινε αποθήκη ψυχών μιας αποτυχημένης πολιτικής ως αναφορά το προσφυγικό, μπορεί να έγινε ο κυματοθραύστης των νεοποχίτικων ...

επιλογών να αλλοιωθεί πληθυσμιακά ο κοινωνικός Ευρωπαικός ιστός. Αλλά το ίδιο το νησί και οι κάτοικοι του βρίσκονται στο ¨μάτι των Αρχαγγελικών δυνάμενων» όσο και να το εποφθαλμιά το βάσκανο μάτι των αγαρηνών.

Δεν έχουν περάσει πέντε με έξη χρόνια που μας διηγήθηκαν μια ιστορία.

Μία μέρα βρέθηκε στο νησί της Λέσβου και συγκεκριμένα στο Μανταμάδο μια ηλικιωμένη τουρκάλα.

Εκ πρώτης όψεως θα έλεγε κάποιος ότι ήταν τουρίστρια σαν αυτές που κατά κόρον γεμίζουν το νησί από την απέναντι πλευρά της Θάλασσας του Αρχιπελάγους.

Αυτή όμως είχε κάτι το διαφορετικό.

Ρωτούσε και ξαναρωτούσε .

Που βρίσκεται ο ΜΑΥΡΟΣ;

Οι ντόπιοι , όπως μου είπαν δεν κουράστηκαν να σκεφτούν, γιατί ο ΜΑΥΡΟΣ για αυτούς είναι ο φημισμένος Ταξιάρχης τους στην περιώνυμο Ιερά Μονή του στο Μανταμάδο.

Τον ονομάζουν ΜΑΥΡΟ λόγω της μαύρης απόχρωσης του μοναδικού γλυπτού στην Ορθοδοξία ανάγλυφου που απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ που πλάστηκε από χώμα και το αίμα των μαρτυρησάντων Μοναχών της περιοχής στα χέρια των σαρακινών – αγαρηνών πειρατών.

Όμως , τους έκανε εντύπωση , πως η Τουρκάλα γνώριζε το ιδιαίτερο αυτό προσωνύμιο του Ταξιάρχη.

Και αυτός ήταν ο λόγος που την ρώτησαν.

Η ίδια δεν δυσκολεύτηκε να τους περιγράψει την αιτία για την οποία βρέθηκε στα μέρη τους.

Τους εκμυστηρεύθηκε εν τη απλότητι της , ότι ο γιός της ήταν πιλότος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας από την απέναντι αεροπορική βάση….

Και τον τελευταίο καιρό δεν ήταν απλώς προβληματισμένος αλλά και φοβισμένος , μέχρι που σκεφτόταν να εγκαταλείψει την δουλειά του αυτή.

Όχι μια αλλά τις περισσότερες φορές που διατάχθηκε να πετάξει πάνω από το νησί του συνέβησαν παράξενα και επικίνδυνα πράγματα.

Όχι μόνο πάθαινε κρατήματα στην μηχανή του αεροπλάνου αλλά έβλεπε μπροστά του ένα θεόρατο ΜΑΥΡΟ να του κλείνει τον δρόμο και να τον αποπροσανατολίζει.

Η ίδια Τουρκάλα συνέχισε τις εκμυστηρεύσεις της …

Από Μυτιληνιούς τουρίστες που μας επισκέπτονται στα μέρη μας έμαθα – ποιος είναι ο ΜΑΥΡΟΣ αυτός , όπως τον λέτε εσείς .

Σήμερα βρίσκομαι εδώ για τον παρακαλέσω να μην φοβερίζει τον γιό μου που δεν θέλει να ξαναπετάξει και σκέφτεται να αφήσει την δουλεία του σαν ιπτάμενος.

ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ

Εμείς φταίμε που εν τη πράξη απομακρυνόμαστε από την ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ της βιωματικής Θεολογίας και φέρνουμε τον Πάπα από την Ρώμη περαντζάδα στο νησί των Αρχαγγέλων , δήθεν με τις γνωριμίες του να βοηθήσει την σημερινή αποπνικτική κατάσταση.

Ξεχνάμε πολλά για αυτό και είμαστε αναπολόγητοι, την στιγμή που έχουμε δωρεάν αρχαγγελική άνωθεν προστασία.

Τελικά και τα F- 35 καλά είναι , αλλά πολύ ανώτερος λειτουργικά είναι ο ΜΑΥΡΟΣ με την ΡΟΜΦΑΙΑ του, αλλά εμείς δεν φροντίζουμε να αξιοποιήσουμε πνευματικά αυτά τα αντιαεροπορικά συστήματα μακράς εμβέλειας.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ
«Πασίγνωστος είναι ο Μανταμάδος για το μεγάλο προσκύνημα του Ταξιάρχη του. Η Εκκλησία του Αγίου βρίσκεται σε μικρή απόσταση απ’ το χωριό, σ’ ένα ανοιχτό, ολόφωτο χώρο από ελιές και πεύκα. Ο αρχικός ναός χτίστηκε πριν από το 1700. Το 1879 ανοικοδομήθηκε εκ βάθρων. Το εικόνισμα του Αγίου είναι ανάγλυφο, κατασκευασμένο από άγνωστο υλικό. Ο θρύλος αναφέρει ότι το φιλοτέχνησε ένας μοναχός, από πηλό και αίμα. Στην περιοχή υπήρχε παλιό μοναστήρι.

Σε μια επιδρομή τους Σαρακηνοί πειρατές έσφαξαν τους μοναχούς. Γλίτωσε μονάχα ένας που είχε σκαρφαλώσει στη στέγη. Οι Αγαρηνοί τον κυνήγησαν. Αλλά όταν τον πλησίασαν είδαν μπροστά τους να έρχεται μια μανιασμένη θάλασσα που απειλούσε να τους καταπιεί. Τρομαγμένοι άφησαν τον καλόγερο και έφυγαν.

Ο μοναχός, που απέδωσε τη σωτηρία του στον Ταξιάρχη, μάζεψε πηλό και με το αίμα των σκοτωμένων συνάδελφων του έφτιαξε το εικόνισμα του Αγίου.

Ο Ταξιάρχης είναι ο προστάτης Άγιος της περιοχής αλλά και όλης της Λέσβου. Ιδιαίτερα τον σεβόταν οι Τούρκοι για τα πολλαπλά του θαύματα.

Φορούσε σιδερένια παπούτσια και έτρεχε παντού να προστατεύσει τους χριστιανούς. Η μορφή του εβένινου εικονίσματος πείθει ότι είναι έργο μιας φλογερής πίστης, ενός απλού ανθρώπου. Το σκοτεινό πρόσωπο είναι γεμάτο δύναμη καθώς προβάλλει μέσα απ’ το αστραφτερό ασημένιο πλαίσιο.

Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου είναι το μοναδικό ανάγλυφο, εικόνισμα της Λέσβου. Ακόμα και σήμερα οι προσκυνητές τρέφουν ανάμεικτα συναισθήματα για αυτή τη μοναδική εικόνα.

Άλλοτε αντικρίζουν το πρόσωπο του Αγίου πολύ άγριο και απόμακρο και άλλοτε πολύ ήρεμο και οικείο, πιστεύοντας ό,τι κατά αυτό τον τρόπο ο Άγιος προσπαθεί να τους περάσει διάφορα μηνύματα.»

Στην Λέσβο γνωρίσαμε ανθρώπους που δεν πίστευαν στον ΑΓΙΟ ΘΕΟ αλλά πίστευαν στον ΜΑΥΡΟ ΤΑΞΙΑΡΧΗ.

Στην εύλογη απορία μου

Μα τι λέτε;

Μου ανέφεραν βιώματα προσωπικά και οικείων τους που όταν εκφράστηκαν άσχημα για τον Ταξιάρχη τους περιέλαβε κατ ιδίαν και για τα καλά ο ΜΑΥΡΟΣ.

ΚΑΙ συνέχισαν

πώς να μην το πιστεύουμε όταν σε ΑΥΤΟΝ οφείλουμε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ μας από τα 500 και χρόνια της τουρκοκρατίας.

Φυσικά δεν τους έχουμε ρωτήσει σήμερα αν πιστεύουν αν θα τους σώσει ο ΜΑΥΡΟΣ από την νέα καμουφλαρισμένη βαρβαροκρατία;

« Ξημερώνει η Άγια Ημέρα της 8ης Νοεμβρίου 1912 και στις 7 ώρα το πρωί μπροστά στη Μυτιλήνη βρίσκεται ο ελληνικός στόλος: Τα θωρηκτά «Αβέρωφ», «Σπέτσαι», «Ύδρα», «Ψαρά», τα αντιτορπιλικά «Ιέραξ», «Νίκη», «Ασπίς», τα τορπιλοβόλα «12» και «14», το πλοίο εφοδιασμού «Κανάρης» και το επίτακτο «Πέλοψ». Αργότερα έφθασαν το «Καλουτάς», το «Ισμήνη», το εύδρομο «Αρκαδία» και άλλα βοηθητικά πολεμικά.

Οι Έλληνες της Μυτιλήνης ξεχύνονται στους δρόμους, πλησιάζουν τις ακρογιαλιές, στα Τσαμάκια, στο λιμάνι, στο Κιόσκι, κι ακούνε από την μπάντα του «Αβέρωφ» το εμβατήριο «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά» και η καρδιά τους γεμίζει από ξέφρενη χαρά και μεγαλείο. 

Το παραλήρημα του πλήθους από ενθουσιασμό είναι αφάνταστα μεγάλο. Χαιρετίζουν την πολυπόθητη λευτεριά. Χιλιάδες ελληνικές σημαίες στόλισαν τα χριστιανικά σπίτια, τα δημόσια κτήρια, το δημοτικό κήπο και την προκυμαία.

Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα και χαιρετιστήριοι πυροβολισμοί ακούγονταν από τα χριστιανικά παράθυρα και μπαλκόνια και ο κόσμος αγκαλιαζόταν και φιλιόταν με γνωστούς και άγνωστους, φωνάζοντας ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.» lesvosnews.net

Και αν δεν πιστεύουμε τις έκτακτες ενέργειες του Ταξιάρχη ας αναλογιστούμε την παρουσία του ΜΑΝΤΑΜΑΔΙΩΤΗ στην μαρτυρική Κύπρο.

ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΗ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ




Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
official.gr

Τι είπε ο Σατανάς στο παγκόσμιο συνέδριο των δαιμόνων…!!!!

Ιδου πως εργαζεται ο Σατανας. Ενω διδει συμβουλες στους δαιμονες πως να εργαζονται εναντιον των ανθρωπων, ταυτοχρονως γινονται και σε μας πολυτιμες γνωσεις πως να εργαζομεθα εναντιον των δαιμονων. Ι. Δ.

Ο Σατανάς κάλεσε ένα παγκόσμιο συνέδριο. Στην εναρκτήρια ομιλία του προς τους πονηρούς αγγέλους του, είπε:

“Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς απ’ το να πηγαίνουν στην εκκλησία. Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να γνωρίζουν την αλήθεια. Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε από το να σχηματίσουν μια στενή, μόνιμη σχέση με τον Χριστό. Εάν κερδίσουν εκείνη την σύνδεση με τον Χριστό, η δύναμή μας πάνω σ’αυτούς συντρίβεται.

Έτσι ας τους αφήσουμε να πηγαίνουν στις εκκλησίες τους, ας τους αφήσουμε να έχουν τον συντηρητικό τρόπο ζωής τους, αλλά να κλέβουμε τον χρόνο τους, έτσι ώστε να μην μπορούν να κερδίσουν εκείνη την εμπειρία με τον Ιησού Χριστό. Αυτό είναι που θέλω να κάνετε εσείς οι άγγελοι. Αποσπάστε τους από το να κερδίζουν κρατώντας τον Σωτήρα τους και διατηρώντας εκείνη την ζωτική σύνδεση όλη τους την ημέρα ! ”
“ Πως πρέπει να το κάνουμε αυτό; ” φώναξαν οι άγγελοί του.

“ Κρατῆστε τους ἀπασχολημένους στά ἀνούσια τῆς ζωῆς καί βρεῖτε ἀναρίθμητα σχέδια γιά νά γεμίζουν τά μυαλά τους” ἀπάντησε.

“ Πειράξετὲ τους γιά νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, νά ξοδεύουν, καί νά δανείζονται, νά δανείζονται, νά δανείζονται.

Πεῖστε τίς συζύγους τους νά πηγαίνουν στήν ἐργασία γιά πολλές ὧρες καί τούς συζύγους νά ἐργάζονται 6-7 μέρες τήν ἑβδομάδα,10-12 ὧρες τήν ἡμέρα ὥστε νά παρέχουν τόν κενό τρόπο ζωῆς τους. Ἐμποδίστε τους ἀπό τό νά ξοδεύουν χρόνο μέ τά παιδιά τους. 

Καθώς ἡοἰκογένειά τους θά διαλύεται, σύντομα τό σπίτι τους δεν θά προσφέρει καμμιά φυγή ἀπό τίς πιέσεις τῆς δουλειᾶς !” Δελεάστε τους ὥστε νά παίζει τό ραδιόφωνο ἤ τό κασετόφωνο, ὅποτε ὁδηγοῦν.

Υπερδιεγείρετε τα μυαλά τους, έτσι ώστε να μην μπορούν ν’ ακούσουν εκείνη την μικρή, χαμηλή φωνή. Κρατήσετε την τηλεόραση, το βίντεο, τα CD και τα Computer τους μέσα στα σπίτια τους. Αυτό θα γεμίζει τα μυαλά τους με τα νέα 24 ώρες την ημέρα.

Γεμίστε με ισχνά, όμορφα μοντέλα τα περιοδικά έτσι ώστε οι σύζυγοι να πιστεύσουν ότι η εξωτερική ομορφιά είναι ο,τι σημαντικότερο, και να γίνουν ανικανοποίητοι με τις συζύγους τους. Χα ! Εκείνο θα διαλύσει τις οικογένειές τους γρήγορα ! 

Ακόμη και στην ψυχαγωγία τους, αφήστε τους να γίνουν υπερβολικοί. Έχετέ τους να επιστρέφουν από την ψυχαγωγία τους εξαντλημένοι, ανήσυχοι και απροετοίμαστοι για την ερχόμενη εβδομάδα.

Μην τους αφήνετε να πηγαίνουν έξω στην φύση και να ατενίζουν τα μεγαλεία του Θεού. Στείλτε τους σε πάρκα διασκέδασης, σε αθλητικά γεγονότα, σε κονσέρτα και σε κινηματογράφους. Κρατήστε τους απασχολημένους, απασχολημένους, απασχολημένους !!

Και όταν συναντιούνται σε πνευματικές ευκαιρίες, βάλτε τους σε κουτσομπολιό και αχρεία ομιλία έτσι ώστε να φεύγουν με λυπημένη συνείδηση και ταραγμένα αισθήματα. 

Πηγαίνετε μπροστά, και αφήστε τους ν’ ασχοληθούν με το κέρδισμα ψυχών. Αλλά γεμίστε την ζωή τους με τόσο πολλούς καλούς λόγους να μην έχουν καιρό να αναζητήσουν την Δύναμη του Χριστού. Σύντομα θα εργάζονται με την δική τους δύναμη, θυσιάζοντας την υγεία και την οικογένειά τους για το καλό της υπόθεσης. Αυτό θα δουλέψει! ”

Ήταν απλώς ένα συνέδριο. Και οι πονηροί άγγελοι πήγαν ανυπόμονα στις θέσεις τους για να προκαλέσουν τους πάντες, να γίνουν απασχολημένοι, απασχολημένοι, και να τρέχουν εδώ κι εκεί.




agiooros.net

Αυτό για τις ΕΛΙΕΣ το ήξερες ;

Αυτό για τις ΕΛΙΕΣ το ήξερες;
Καταναλώνοντας 3-4 ελιές τη μέρα ή 3 κουταλιές της σούπας ωμό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο προστατεύετε τον οργανισμό σας από τον καρκίνο. Μία πολυφαινόλη που περιέχει η ελιά, η υδροξυτυροσόλη, καταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα και εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό τους.

Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει μελέτη του ομογενή επιστήμονα Τομ Καραγιάννη, διευθυντή του Τμήματος Μοριακής και Γονιδιακής Έρευνας του Ινστιτούτου Baker της Μελβούρνη. Συγκεκριμένα, ο κ. Καραγιάννης τονίζει ότι για να υπάρξουν οφέλη στην υγεία από την κατανάλωση λαδιού και ελιών θα πρέπει κανείς να καταναλώνει είτε 50 ml ωμού παρθένου ελαιολάδου, είτε 3-4 ελιών την ημέρα ή ακόμη και συνδυασμό αυτών.

Παράλληλα ο ομογενής επιστήμονας τονίζει ότι η αντικαρκινική επίδραση της υδροξυτυροσόλης in vitro και in vivo είναι δύσκολο να αμφισβητηθεί λόγω του μεγάλου αριθμού των αποδείξεων που υπάρχουν.

Η υδροξυτυροσόλη εκτός από την ελιά υπάρχει και στο κρητικό δίκταμο, στη λεβάντα, στη λουίζα, στα σταφύλια, στα χαρούπια και στην αγριομυρτιά.

Η μελέτη του κ. Καραγιάννη θα βραβευτεί αύριο στο πλαίσιο της 2ης Διεθνούς Ιατρικής Ολυμπιάδας, έδειξε ότι η υδροξυτυροσόλη καταστρέφει τα καρκινικά ερυθρολευχαιμικά κύτταρα Κ562 αλλά όχι τα μονοπυρηνικά κύτταρα του περιφερικού αίματος.




Εξαλείφει τον πόνο στα οστά & τις αρθρώσεις,κάνει τα μαλλιά & τα νύχια να μεγαλώνουν & καταπολεμά τη δυσανεξία στη γλουτένη...!!!!

Το τσόφλι του αυγού είναι μια φυσική πηγή μετάλλων και περιέχει 90% ασβέστιο. Το ασβέστιο απορροφάται από το σώμα εύκολα, επειδή η χημική του σύνθεση είναι σχεδόν πανομοιότυπη με εκείνο των δοντιών και των οστών των ανθρώπων.

Αν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες, το ασβέστιο μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη της οστεοπόρωσης, διεγείρει το μυελό των οστών για την παραγωγή κυττάρων και βοηθά στην καταπολέμηση των υψηλών επίπεδων χοληστερόλης και υψηλής αρτηριακής πίεσης.

Τα τσόφλια των αυγών περιέχουν επίσης σίδηρο, ψευδάργυρο, χαλκό, μαγγάνιο, φθόριο, φώσφορο, χρώμιο και μολυβδαίνιο.

Ως εκ τούτου, πολλοί ειδικοί συστήνουν τα τσόφλια των αυγών ως ένα αποτελεσματικό συμπλήρωμα ασβεστίου και ανόργανων συστατικών.

Συνιστάται η κατανάλωση 1,5 έως 3 γραμμαρίων από τσόφλια αυγών την ημέρα.

Εδώ είναι μερικές ιδέες για το πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα τσόφλια των αυγών :

Για την ενίσχυση του οργανισμού και τον καθαρισμό του αίματος
Πάρτε πέντε τσόφλια αυγών, συνθλίψτε τα καλά και βάλτε τα σε 3 λίτρα νερό. Φυλάξτε αυτό το μείγμα στο ψυγείο σας για 7 ημέρες, πριν να το χρησιμοποιήσετε αντί για νερό. Πίνετε δύο ή τρία ποτήρια του μείγματος αυτού ημερησίως. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε χυμό λεμονιού, αν θέλετε.

Θυρεοειδής Αδένας
Παίρνουμε 8 τσόφλια αυγών. Στη συνέχεια, τα πλένουμε και τα συνθλίβουμε καλά, έτσι ώστε να πάρουμε μια λεπτή σκόνη.

Στύβουμε 2 λεμόνια στα τσόφλια των βιολογικών αυγών και διατηρούμε το μείγμα στο ψυγείο για αρκετές ημέρες. Όταν τα τσόφλια αραιώσουν, στραγγίζουμε το υγρό και το ανακατεύουμε με 1 λίτρο ρακί και 1 κιλό μέλι. Αφήνουμε το μείγμα για 7 ημέρες πριν από τη χρήση. 

Καταναλώνουμε ένα κουταλάκι δύο έως τέσσερις φορές
την ημέρα μετά τα γεύματα.

Γαστρίτιδα και έλκος
Συνθλίβουμε καλά πολλά πλυμένα τσόφλια αυγών και στη συνέχεια παίρνουμε ποσότητα που χωράει στην μύτη ενός κουζινομάχαιρου ή ίση με το ¼ ενός κουταλακιού του γλυκού. Αναμειγνύουμε την ποσότητα αυτή με δύο κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού. Όταν τα κελύφη γίνουν αραιά, προσθέτουμε 100 ml ζεστό γάλα.

Καταναλώνουμε αυτό το μείγμα δύο φορές την ημέρα με άδειο στομάχι το πρωί και πριν πάμε για ύπνο. 




Advertisement
revealedtheninthwave.blogspot.gr via beextrahealthynow
Η σελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Συμβουλεύεστε πάντα το γιατρό σας. Η χρήση όσων αναφέρονται είναι αποκλειστικά και μόνον δική σας ευθύνη.

Τα παιδιά μπορούν να διδαχθούν την ενσυναίσθηση-10 τρόποι...!!!!

Η Δρ. Michele Borba, μία διεθνής αναγνωρισμένη εμπειρογνώμονας και συγγραφέας θεμάτων περί παιδιών, εφήβων, γονέων, εκφοβισμού και ηθικής ανάπτυξης, στο άρθρο της με τίτλο «Η Κρίση της Ενσυναίσθησης : Γιατί τα παιδιά είναι σκληρότερα;» ανέφερε πολλά αληθινά παραδείγματα παιδιών δημοτικού, τα οποία κρίθηκαν ένοχα για δολοφονία. 

Σύμφωνα με την ίδια, «αυτοί (οι δολοφόνοι) ήταν όλοι παιδιά χωρίς ίχνος συμπόνιας – η μοναδική αρετή, που οι ειδικοί λένε ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε αποτρέψει τη διάπραξη των φρικτών πράξεών τους.»

Φυσικά, οι γονείς δεν θα μπορούσαν ποτέ εκ προθέσεως να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με σκοπό να γίνουν εν ψυχρώ δολοφόνοι, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι πράξεις μας, τα λόγια και τα παραδείγματά μας, διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στο πώς τα παιδιά μας θα συμπάσχουν με άλλους.

Σύμφωνα με τη Δρ. Michele Borba :
«Η ενσυναίσθηση, η πρώτη ουσιαστική αρετή της ηθικής νοημοσύνης, είναι η ικανότητα να ταυτιζόμαστε και να αισθανόμαστε τις ανησυχίες ενός άλλου ατόμου. Είναι το ισχυρό συναίσθημα που σταματά τη βίαιη και σκληρή συμπεριφορά και μας προτρέπει να συμπεριφερόμαστε με ευγένεια στους άλλους. 

Επειδή η ενσυναίσθηση προκύπτει φυσικά, και αρκετά νωρίς, τα παιδιά μας γεννιούνται με ένα τεράστιο ενσωματωμένο πλεονέκτημα για την ηθική τους ανάπτυξη. Αλλά, η ανάπτυξη αυτής της θαυμάσιας ικανότητας των παιδιών μας να συμπονούν τους άλλους, δεν αποτελεί εγγύηση. 
Παρόλο που τα παιδιά γεννιούνται με την ικανότητα για ενσυναίσθηση, αυτή πρέπει να καλλιεργηθεί σωστά, διαφορετικά θα παραμείνει αδρανής.»

Περαιτέρω στο άρθρο της, η Δρ. Michele Borba περιγράφει λεπτομερώς τους πέντε παράγοντες που είναι ιδιαίτερα καταστροφικοί για την ενσυναίσθηση και σηματοδοτούν κρίση στην ανάπτυξή της:

1. Συναισθηματική μη διαθεσιμότητα των γονέων
2. Απουσία υποστηρικτικών πατέρων
3. Καταιγίδα σκληρών εικόνων από τα μέσα ενημέρωσης
4. Εκμάθηση απόκρυψης των συναισθημάτων στα αγόρια κατά την ανατροφή τους
5. Κακομεταχείριση στην κούνια

Η Δρ. Michele Borba καταλήγει στο άρθρο της με μία πρόσκληση προς τους ενήλικες να αναγνωρίσουν την ανάγκη για αντιμετώπιση της κρίσης της ενσυναίσθησης και της «επιδημίας της κακίας των παιδιών» και τους ενθαρρύνει να καλλιεργήσουν την ηθική νοημοσύνη των παιδιών.

Σε σχετικά άρθρα για την «Ενσυναίσθηση και την Ευγένεια,» η Δρ. Michele Borba αποκαλύπτει τα παρακάτω μυστικά για την ανατροφή συμπονετικών παιδιών, έχοντας υπόψη ότι «ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο τα παιδιά μαθαίνουν την ενσυναίσθηση, είναι μέσα από δικές τους μαρτυρίες ή από τα ίδια τα βιώματά τους» :

1. Επισημάνετε τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων στο παιδί σας.
Βοηθήστε το παιδί σας να αντιληφθεί τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων τονίζοντας τις εκφράσεις προσώπου, τη στάση του σώματος και τη συμπεριφορά των ανθρώπων σε διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις. 

Μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να το κάνετε αυτό είναι με τη χρήση εικόνων ή αφισών από παιδικά βιβλία, με την περιγραφή του βλέμματος του αγαπημένου τηλεοπτικού χαρακτήρα του παιδιού σας, ή με τη χρήση ενός καθρέφτη, με τον οποίο το παιδί, σας δείχνει την έκφραση του προσώπου του για διαφορετικά συναισθήματα (π.χ. λυπημένος, χαρούμενος, θυμωμένος).

Σε σχέση με τα δεινά των πλημμύρων που έπληξαν τους συνανθρώπους μας, θα μπορούσε κανείς να δείξει και φωτογραφίες των θυμάτων, όπως στις ειδήσεις (βεβαιωθείτε ότι αυτές είναι κατάλληλες για την ηλικία των παιδιών) και επίσης επισημάνετε τα συναισθήματά τους. Συζητώντας ανοιχτά για τα συναισθήματα, θα βοηθήσει τα παιδιά μας (και εμάς τους γονείς, επίσης!) να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματά μας με πιο θετικό και αποτελεσματικό τρόπο.

2. Υποδυθείτε ρόλους για να τονίσετε τα συναισθήματα των άλλων.
Η παιδική ηλικία είναι συνήθως η καλύτερη στιγμή για να υποδυθεί ρόλους το παιδί σας, οπότε, χρησιμοποιήστε αυτό προς όφελός σας. Εκ περιτροπής, αλλάξετε ρόλους με το παιδί σας και υποδυθείτε ότι το παιδί σας βρίσκεται σε κάποια κατάσταση. Ζητήστε από το παιδί σας να υποστηρίξει την πλευρά του άλλου ατόμου και ρωτήστε το, «Πώς θα αισθανόσουν στη θέση του;»

Στα μικρότερα παιδιά ίσως αρέσει περισσότερο αυτή η διαδικασία «θεάτρου» αν χρησιμοποιηθούν μαριονέττες, κούκλες ή φιγουρίνια.

Για παράδειγμα, (πάλι, σε σχέση με την πρόσφατη καταστροφή από τις πλημμύρες) :
Προσποιηθείτε ότι το αγαπημένο παιχνίδι του παιδιού σας έχει παγιδευτεί σε μια πλημμύρα. Αν έχετε ένα κουκλόσπιτο, δοκιμάστε να το βυθίσετε μέχρι τη μέση σε νερό και τοποθετείστε τις κούκλες ή τα φιγουρίνια του παιδιού σας πάνω στη στέγη του. 

Πείτε στο παιδί σας να υποδυθεί το ρόλο των παιχνιδιών, δηλαδή, να εκφράσει τα ενδεχόμενα λόγια ή συναισθήματά τους. Λάβετε μέρος και εσείς εκφράζοντας τα δικά σας φανταστικά συναισθήματα επίσης.

3. Ζητήστε από το παιδί σας να φανταστεί τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων.
Βοηθήστε το παιδί σας να συνδεθεί με τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων κάνοντας το να φανταστεί πώς αισθάνονται άλλοι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις. Ίσως να θέλετε να ξεκινήσετε με ανθρώπους τους οποίους γνωρίζουν προσωπικά και στη συνέχεια να συμπεριλάβετε ακόμη και αγνώστους.

Για παράδειγμα : Το παιδί σας έφτιαξε μία ξεχωριστή κάρτα γενεθλίων για τον εξάδελφό του. Πείτε στο παιδί σας να φανταστεί πώς θα αισθανθεί ο εξάδελφός του μετά την παραλαβή της κάρτας. Ρωτήστε και πάλι το παιδί σας, «Πώς θα αισθανόσουν στη θέση του;»

4. Επαινέστε το παιδί σας για τις ευαίσθητες και ευγενικές του πράξεις.
Η Δρ. Michele Borba λέει «ένας από τους πιο απλούς και αποτελεσματικούς τρόπους για την ενίσχυση οποιασδήποτε συμπεριφοράς είναι ο έπαινος της πράξης αμέσως μόλις συμβεί.» Έτσι, όταν παρατηρήσουμε ότι τα παιδιά μας είναι ευγενικά και συμπονετικά, θα πρέπει να τους εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για αυτό.

Για παράδειγμα: «Εκτιμώ ότι μόλις τώρα προσευχήθηκες για τα θύματα της πλημμύρας και ότι θέλεις να τους βοηθήσεις δίνοντας τους κάποια από τα ρούχα σου. Οι πράξεις σου κάνουν τον πατέρα σου και εμένα ευτυχής, γνωρίζοντας ότι νοιάζεσαι για τους άλλους.»

5. Πάντα να ρωτάτε, «Πώς θα αισθανόσουν;»
Όταν προκύπτει μία ευκαιρία κάντε στο παιδί σας αυτή την ερώτηση, χρησιμοποιώντας καταστάσεις από βιβλία, την τηλεόραση, τις ταινίες και την πραγματική ζωή. Για παράδειγμα, «Οι πλημμύρες κατέστρεψαν τα σπίτια πολλών ανθρώπων και πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Κοίταξε αυτή την εικόνα τους στην εκκλησία. Πώς νομίζεις ότι αισθάνονται;»

6. Χρησιμοποιήστε τον τύπο «αισθάνομαι + έχω ανάγκες.»
Στο βιβλίο με τίτλο «Μεγαλώνοντας ένα Ηθικό Παιδί,» οι συγγραφείς Michael Schulman και Eva Mekler διαπίστωσαν ότι ένας καλός τρόπος για να αυξηθεί η ευαισθησία στα παιδιά είναι να τους κάνουμε ερωτήσεις ώστε να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα συναισθήματα και τις ανάγκες των ανθρώπων.

Αυτό σημαίνει ότι επισημαίνουμε τα συναισθήματα ενός ατόμου στα παιδιά μας και στη συνέχεια ζητούμε από τα παιδιά να μαντέψουν τι μπορεί να χρειάζεται το συγκεκριμένο άτομο ώστε να αντιμετωπίσει τα συναισθήματά του.

Για παράδειγμα :
Γονέας : Κοίταξε εκείνο το μικρό αγόρι που κλαίει και είναι βρεγμένο στο κέντρο εκκένωσης. Πώς νομίζεις ότι αισθάνεται;

Παιδί : Νομίζω ότι κρυώνει.
Γονέας : Τι νομίζεις ότι χρειάζεται ώστε να αισθανθεί καλύτερα;
Παιδί : Ίσως να χρειάζεται μία κουβέρτα ή μερικά στεγνά ρούχα.

Στη συνέχεια μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό ως ξεκίνημα για τη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, τα οποία μπορεί η οικογένειά σας να δωρίσει στα θύματα της πλημμύρας. Προωθήστε την ενεργή συμμετοχή των παιδιών σας σε αυτό. (Μπορεί να είναι αγώνας στην αρχή, αλλά συνεχίστε την προσπάθεια).

7. Συζητήστε σχετικά με το γιατί η αναίσθητη ή η αδιάφορη συμπεριφορά είναι απαράδεκτη.
Κατά τη διάρκεια των περιπτώσεων, όταν το παιδί σας εμφανίζει αναίσθητη, αδιάφορη ή απαθή συμπεριφορά, βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας γνωρίζει γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη.

Η Δρ. Michele Borba προτείνει να εξηγήσουμε αυτό που μας ενδιαφέρει σχετικά με τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και πώς αισθανόμαστε για τις αδιάφορες πράξεις των παιδιών μας.

Για παράδειγμα, μπορούμε να πούμε : «Ανησυχώ για το ότι δεν θέλεις να μοιραστείς τα πράγματά σου με άλλους, ειδικά με αυτούς που έχουν ανάγκη, όπως τα θύματα της πλημμύρας. Ας προσπαθήσουμε να εξετάσουμε πώς αισθάνονται τώρα. Στην οικογένειά μας, πάντοτε συμπεριφερόμαστε με ευγένεια στους άλλους και μοιραζόμαστε ότι μπορούμε.»

Ή, «Η συμπεριφορά σου απέναντι στην αδελφή σου είναι απαράδεκτη. Αναμένουμε από εσένα να συμπεριφέρεσαι απέναντι σε αυτήν και σε άλλους, όπως θα ήθελες να σου συμπεριφέρονται.»

8. Θέστε συνέπειες για την αδιάφορη συμπεριφορά.
Αν τα παιδιά μας εξακολουθούν να είναι απαθείς και αδρανείς προς τα συναισθήματα των άλλων, θα πρέπει να θέσουμε συνέπειες για τέτοια συμπεριφορά. Βεβαιωθείτε όμως, ότι οι συνέπειες είναι σημαντικές και κατάλληλες για την ηλικία και «ταιριάζουν στο έγκλημα» των παιδιών.

Τις περισσότερες φορές, οι καλύτερες συνέπειες για την απάθεια και την αναισθησία είναι τρόποι με τους οποίους το παιδί μπορεί να επανορθώσει.

Για παράδειγμα, «Ήσουν κακός απέναντι στο φίλο σου νωρίτερα, έτσι δεν σου επιτρέπεται να παίξεις μαζί του τώρα.»

Μπορείτε, επίσης, να επιμείνετε ώστε το παιδί σας να απολογηθεί ειλικρινά σε οποιονδήποτε στον οποίο ήταν αδιάφορος.

9. Αναζητήστε ευκαιρίες εθελοντισμού (κυρίως σαν οικογένεια).
Υπάρχει καλύτερος τρόπος για να διδάξουμε την ενσυναίσθηση από την ίδια την υιοθέτησή της; Υπάρχουν αμέτρητοι τρόποι με τους οποίους εσείς και η οικογένειά σας μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη συμπόνια σας για τα θύματα της πλημμύρας, ως ελατήριο για την πραγματοποίηση καλών πράξεων.

Βέβαια, δεν θα πρέπει να περιμένουμε το χτύπημα μιας καταστροφής ώστε να γίνουμε εθελοντές. Αντιθέτως, θα πρέπει να κάνουμε τον εθελοντισμό και την εξυπηρέτηση άλλων ανθρώπων μέρος της ζωής μας. Μπορούμε να ξεκινήσουμε κάνοντας μικρά πράγματα, όπως τη διοργάνωση πάρτι γενεθλίων για συγκεκριμένο σκοπό, τη δωρεά παλιών βιβλίων και παιχνιδιών, ή ίσως ακόμη και την παραχώρηση χορηγίας σε ένα παιδί.

10. Αφήστε «κληρονομιά καλοσύνης» στο παιδί σας.
Η Δρ. Michele Borba τονίζει τη σημασία της καλλιέργειας της ενσυναίσθησης στα παιδιά μας. Αφήνοντας «κληρονομιά καλοσύνης» στο παιδί μας σημαίνει ότι βοηθάμε τα παιδιά μας να έχουν ισχυρές και ευγενικές καρδιές – κάτι που είναι απολύτως αναγκαίο σε έναν κόσμο γεμάτος βία, εκφοβισμό και αδιαφορία. 

Η Δρ. Michele Borba λέει: «Είναι ένα δώρο το οποίο θα δωρίζεται συνέχεια – τα παιδιά σας θα το περάσουν στα παιδιά τους, και αυτά στα δικά τους και θα έχετε επηρεάσει το μελλοντικό τους κόσμο.»

Ακριβώς όπως και οτιδήποτε άλλο διαμορφώνει τη συμπεριφορά και τις στάσεις των παιδιών μας, πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά μας, να είναι ευγνώμων ή πώς να συμπεριφέρονται στα σπίτια των άλλων ή πώς να εκφράζουν θετικά συναισθήματα, αφού η κάθε μέρα μπορεί να είναι γεμάτη προκλήσεις. 

Αυτό που είναι σημαντικό όμως είναι να μην τα παρατάμε. Σε τελική ανάλυση, το μέλλον των παιδιών μας και ίσως ακόμα και το μέλλον των ανθρώπων γύρω μας, μπορεί κάλλιστα να εξαρτώνται από την επιμονή μας.




ελεύθερη μετάφραση από το http://www.kidsgo.com.cy

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

Δείτε ένα σπάνιο προικοσύμφωνο του 1671...!!!!

Ο πατέρας πρόκειται να αποκαταστήσει την κόρη του και φτιάχνει ένα προικοσύμφωνο με όλα τα υπάρχοντα που θα της δώσει….

Η προίκα ήταν ένα στοιχείο χαρακτηριστικό των γάμων παλαιότερα, αφού η νύφη έπρεπε να έχει το κατιτίς της και να μην την πάρει ο γαμπρός χωρίς τίποτα. Από κινητά και ακίνητα, κάθε πατέρας φρόντιζε να προικίσει αναλόγως τα κορίτσια του… 

Δείτε λοιπόν ένα προικοσύμφωνο του 1671 και… απολαύστε τι περιλάμβαναν τα προικιά της κόρης.

«Εν έτι 1671 μηνί Ιανουαρίω ημέρα δεκάτη εν Σύρω.

Εν ονόματι της Αγίας Τριάδος και της Κοκκίνης προστάτιδος της νήσου Σύρου Προικοσύμφωνον της πρώτης μας κόρης και της θυγατρός του Κωστάκη και της Σμαράγδας και της μακαρίτισσας της γυναικός μου Πιπινίτσας ήτις θα πάρη νόμιμον σύζυγον τον Ντεμογιαννάκη του Κωνσταντάκη της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Και εγώ και η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Πιπινίτσα δίδομεν την συγκατάθεσίν μας εις το να πάρη η κόρη μας Κατή, νόμιμον σύζυγον και να τον έχη να τον νέμεται μέρα νύκτα, τον Ντεμογιαννάκη Μανωλάκην του Κωνσταντάκη και της Πιπινίτσας Πηνελόπης Βαρβαρίτσας.

Εν πρώτοις δίδομεν από τα φύλλα της καρδιάς μας την ευχήν να τρισευτυχήσουν και να πολυχρονίσουν.

Δεύτερον δε τέσσαρα εικονίσματα το πρώτον εις ξύλον δυνατόν και χονδρόν δύο δάκτυλα και τα άλλα εις αχιβάδα.

Τρία υποκάμισα τα δύο μικρά και το ένα μεγάλο, δύο μικρά αποκατινά (εσώβρακα) παστρικά, ατρύπητα και ολόγερα.

Δύο μισοφόρια ολόγερα και μπουγαδιασμένα.

Ενάμισυ ζευγάρι κάλτσες εως ότου να γίνη ο γάμος έχη καιρόν να πλέξη και την άλλη για να γίνουν δύο ζευγάρια.

Ενα φουστάνι από τσίτι ριγωτό, άλλο ένα από σακονέτα της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου.

Ενα μανδύλι του λαγιού και δύο μανδοσαλάμια.

Μια φασκιά για τα καλορίζικα.

Δύο ζεύγη παπούτσια το ένα μπαλωμένο.

Σαράντα πήχες βρακοζώνα και μετά τον θάνατο του παπού μας άλλη τόση.

Του γαμβρού μια σκούφια να την φορή βραδιά παρά βραδιά δια να μη του τρυπήση γρήγορα.

Δύο τσουκάλια κάστρινα της καραίτισσας της γιαγιάς μου.

Δύο φλιτζάνια του καφέ χωματίνια.

Το αμελέτητο (σ.σ. δοχείο νυχτερινής ανακούφισης) με δύο χέρια νεροπαστρικό και άπιαστο.

Τρεις βελόνες της κάλτσας.

Ένα ζάρφι χωματένιο.

Ένα στρώμα μπαλωμένο της μακαρίτισσας της γιαγιάς μου από φύλλα καλαμόφυλλα.

Ένα λύχνο χωματένιο και άλλον έναν από ντενεκέ.

Ένα κλειδί.

Μια ψυράγγα (χωράφι) ίθα με μιά παλέστρα του γαϊδάρου.

Τρία ρεάλια, πέντε παράδες και επτά άσπρα.

Κοντά με όλα αυτά που τους κάμαμεν τους νοικοκυραίους της Σύρου την μίαν κάμαραν του σπιτικού που καθούμαστε και άμα πεθάνω εγώ και ο παππούς της Κατής όλο το σπίτι.

Ακόμη δε και αυτά 2 κόττες ένα πετεινό, είκοσι αυγά, ένα κόσκινο, μία μπιρμπιτσέλια σπητίσια μακαρόνια, και αν προφθάσουμεν θα κάνουμε άλλα τόσα.

Δέκα οκάδες ελιές και πέντε οκάδες χαμάδα, 2 βάζα κάπαρι, δύο ντουζίνες χήνους, σαράντα κοπόνια κρομμύδια όλα αυτά να τα κάμουν θάλασσα να τρών και να πίνουν όλο το οκταήμερο γαμβρός και νύμφη και όλο το συμπεθεριό και οι ποιό κοντά γειτόνοι.

Εις τον γαμβρόν, την Κατή με τα ούλα της.

Ο πενθερός
Κωνσταντάκης της Σμαράγδας
Εν Σύρω τη 10 Ιανουαρίου 1671»




Ο μόνος τρόπος να αλλάξεις τον κόσμο είναι να μην τον αφήσεις να σε αλλάξει...!!!!

Κοίταξε εκείνον τον περαστικό.
Σκέφτηκε κάτι και θέλησε να χαμογελάσει μόνος του αλλά ντράπηκε μην τον περάσουν για τρελό και το καταπίεσε.
Θέλει να φαίνεται φυσιολογικός.

Κοίταξε εκείνη την έφηβη.
Θέλει απλά να είναι ο εαυτός της μα φοβάται πως δεν θα την αποδεχτούν σε αυτά τα κιλά, με αυτά τα ρούχα, με αυτή την προσωπικότητα. Προσπαθεί να μην ξεχωρίσει. Θέλει να είναι φυσιολογική.

Κοίταξε εκείνο το αγόρι.
Δε θέλει να πάει στο σχολείο γιατί νιώθει κουρασμένος. Του ρουφά την ενέργεια κάθε σχόλιο που τον ρίχνει άλλο ένα σκαλί στην σκάλα της αυτοεκτίμησής του. Κακοποιήθηκε. Όχι σωματικά αλλά από λόγια που χαράχθηκαν στην μνήμη του. Δε συγκαταλέγεται στους νταήδες του σχολείου. Δε μιλά όπως όλοι, ούτε ντύνεται. Είναι ευαίσθητος. Τα βράδια κλαίει. Ναι κλαίνε και οι άντρες. Δεν το λέει σε κανέναν. Θα ήθελε να είναι φυσιολογικός.

Κοίταξε εκείνους τους απρόσωπους με τα κουστούμια.
Στοιβάζονται μέσα στο ασανσέρ, ακουμπούν ο ένας τον άλλον μα κανείς δεν λέει καλημέρα. Όλοι κοιτούν προς άλλη κατεύθυνση. Σαν αστεία ρομπότ καθωσπρεπισμού νομίζουν πως αυτό είναι το φυσιολογικό. Άνθρωπος σημαίνει αυθορμητισμός, το ξέχασαν.

Κοίτα εκείνους τους βιαστικούς με τις ηχηρές τους κόρνες.
Βουλιάζουν μέσα σε δρόμους που οδηγούν σε έναν καθημερινό θάνατο. Ψάχνουν, βιάζονται να βρουν τον εαυτό τους και όλο του απομακρύνονται. Να περάσουν πιο γρήγορα τον δρόμο, να πάνε πιο γρήγορα στην δουλειά, να ζήσουν πιο γρήγορα, μα πιο γρήγορα πεθαίνουν. Έχουν τόσες υποχρεώσεις. Όλα με κόπο κατακτιούνται, λένε. Που χρόνος για βόλτα στην παραλία; Αυτό είναι το φυσιολογικό.

Κοίταξε εκείνη την κοπέλα.
Κοιτάει εκείνο τον ζητιάνο, σκέφτεται να του δώσει το παλτό της. Αλλά πού να τρέχει τώρα; Δεν θα 'ταν φυσιολογικό. Πιο φυσιολογικό θα 'ταν απλά να προσπεράσει.

Κοίταξε και μένα.
Θέλω να τρέξω, να σε βρω, να σου πω τι ρημάζει την ψυχή μου και τι την ανυψώνει, να σε αιφνιδιάσω με τις πράξεις μου.

Έπειτα να κοιτάξω τους αγνώστους, να χαιρετηθούμε αντί να στρέψουμε το κεφάλι προς την άλλη. Κάποιες μέρες, βλέπεις, νομίζω δεν υπάρχω, είμαι αόρατη. Κανείς δε με βλέπει, μόνο κοιτάζει από την άλλη. Κανείς δε με αγγίζει. 

Άραγε πως ξέρω πως στ’ αλήθεια υπάρχω; Θέλω να πω σε εκείνη την κοπέλα στο λεωφορείο πόσο όμορφα μαλλιά έχει , να χαμογελάσω σε όποιον θελήσω χωρίς να σκεφτούν πως είμαι περίεργη.

Όταν τους αγνοώ ενώ είναι καθισμένοι δίπλα μου γιατί δεν είμαι περίεργη;

Από πότε το να είσαι άνθρωπος είναι περίεργο;

Από πότε το να είσαι μηχάνημα είναι φυσιολογικό; 

Θέλω να πετάξω όλες τις γνώσεις που μου 'μαθαν. Θέλω να μάθω, να μάθω και να ξαναμάθω από επιλογή και όχι από υποχρέωση.

Θα 'θελα να ραντίσω με λίγο αυθορμητισμό και ζεστασιά την ψυχρότητα και αδιαφορία μέχρι να πεθάνει. Δεν είναι το μίσος το αντίθετο της αγάπης, η αδιαφορία είναι. Και από τότε που ο αδιάφορος είναι ο φυσιολογικός, στο λέω, αυτόν τον κόσμο θα τον ρημάζει η μοναξιά.

Σκέψου λοιπόν πόσο γελοίοι και ψεύτικοι φαινόμαστε μέσα στην φορεσιά του φυσιολογικού.

Γι’ αυτό δε θέλω να είμαι φυσιολογική. Θέλω να είμαι λίγο περίεργη. Ή μάλλον πολύ.

Τσιγκουνιές δε χωράνε στην ζωή.
Ίσως ο μόνος τρόπος για να αλλάξεις τον κόσμο είναι να μην αφήσεις τον κόσμο να σε αλλάξει.




Ανθής Κατερίνη.

Όπου σε πάει η καρδιά...!!!!

Μέσα στη μοναξιά του σπιτιού της, μια ηλικιωμένη γυναίκα, ξέροντας πως δεν της μένει πια πολύς καιρός ζωής, αποφασίζει να γράψει μια επιστολή, μια πολυσέλιδη επιστολή με μορφή ημερολογίου, στη νεαρή εγγονή της, που βρίσκεται μακριά. Η γιαγιά συμβουλεύει την εγγονή της :

... «Δεν υπάρχουν χειρότεροι εχθροί, λέει η γιαγιά στην εγγονή, από αυτούς που φωλιάζουν μέσα μας, κι αξίζει τον κόπο ένα ταξίδι στα βάθη του εαυτού μας...(...)...Καθένας αντλεί την έμπνευση από τον κόσμο που γνωρίζει καλύτερα…. Η ζωή δεν είναι αγώνας δρόμου, αλλά σκοποβολή : δε μετράει η οικονομία χρόνου, αλλά η ικανότητα να βρεις ένα κέντρο..

Η καρδιά του ανθρώπου είναι σαν τη γη, η μισή φωτισμένη από τον ήλιο, η μισή στη σκιά... Το να κάνουμε λάθη είναι φυσικό, να φεύγουμε όμως δίχως να τα έχουμε καταλάβει είναι σαν ν’ ανατρέπεται το νόημα μιας ζωής

...Κάθε φορά που θα νιώθεις χαμένη, μπερδεμένη, να σκέφτεσαι τα δέντρα, να θυμάσαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν. Να θυμάσαι ότι ένα δέντρο με πλούσια φυλλώματα και λίγες ρίζες ξεριζώνεται με το πρώτο φύσημα του αέρα, ενώ σ’ ένα δέντρο με πολλές και βαθιές ρίζες ο αέρας γλιστρά ανάμεσα στα φυλλώματα χωρίς να κινδυνεύει το δέντρο.

Ρίζα και φυλλώματα πρέπει ν’ αναπτύσσονται με το ίδιο μέτρο, πρέπει να μένεις μέσα στα πράγματα και πάνω από αυτά, μόνο έτσι θα μπορέσεις να προσφέρεις σκιά και καταφύγιο, μόνο έτσι θα μπορέσεις να γεμίσεις με λουλούδια και καρπούς τη κατάλληλη εποχή.

Κι όταν θ’ ανοιχτούν μπροστά σου τόσοι δρόμοι και δεν θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις, μην ακολουθήσεις ένα στη τύχη, αλλά κάθισε και περίμενε...

Πάρε βαθιές, γεμάτες εμπιστοσύνη ανάσες, όπως τη μέρα που ήρθες στον κόσμο, χωρίς ν’ αφήσεις τίποτα ν’ αποσπάσει την προσοχή σου. Περίμενε, περίμενε κι άλλο.

Μείνε ασάλευτη, σιωπηλή κι άκουσε την καρδιά σου. Κι όταν σου μιλήσει, πήγαινε όπου σε πάει εκείνη….. »




Απόσπασμα από το βιβλίο: « Όπου σε πάει η καρδιά», της Susanna Tamaro, Εκδότης  ΩΚΕΑΝΙΔΑ. 

Το μέλλον σου θα αλλάξει αν αλλάξεις τον τρόπο που ζεις στο παρόν...!!!!

Το πρόβλημα με το να ζεις στο παρελθόν ή στο μέλλον είναι ότι έτσι δεν μπορείς να ευτυχήσεις. Ένα μυαλό που πιστεύει ότι θα ευτυχήσει μόνο όταν εκπληρωθούν κάποιες προϋποθέσεις, πάντα θα δημιουργεί καινούριες προϋποθέσεις μόλις εκπληρωθούν οι παλιές.

Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος του τύπου "θα είμαι ευτυχισμένος όταν...". Οι επιμέρους προϋποθέσεις μπορεί να είναι ουσιαστικά οτιδήποτε : "Όταν θα τελειώσω το σχολείο", "Όταν θα πιάσω δουλειά", "Όταν θα πάρω προαγωγή", "Όταν θα έχω περισσότερα λεφτά", "Όταν θα βρω ταίρι", "Όταν κάνω παιδί", "Όταν θα αγοράσω σπίτι", "Όταν θα λύσω αυτά τα προβλήματα", και πάει λέγοντας. 

Ας μην παρεξηγηθώ : αυτοί οι στόχοι από μόνοι τους δεν είναι άσχημες ιδέες. Αν θέλεις παιδί, ή περισσότερα λεφτά, ή οτιδήποτε άλλο, μην κάθεσαι ούτε στιγμή. Όμως οι σκέψεις για το μέλλον είναι εγγυημένο ότι δεν πρόκειται να σε αφήνουν να απολαύσεις τη διαδικασία της επίτευξης αυτών των στόχων, ούτε τα αποτελέσματα όταν θα έρθουν. Το μυαλό σου θα ξεκινάει πάλι από την αρχή και θα είσαι στην ίδια θέση που είσαι και αυτή ακριβώς τη στιγμή.

Αν θέλεις η "κάποια μέρα" να είναι διαφορετική, πρέπει να δεσμευτείς απέναντι στον εαυτό σου ότι θα αρχίσεις να απολαμβάνεις τη ζωή σου στη σημερινή της κατάσταση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Έτσι κι αλλιώς ζεις στο παρόν, μπορείς λοιπόν κάλλιστα να βιώσεις την κάθε στιγμή του και να την απολαύσεις. 

Από δω και πέρα, κάθε φορά που χάνεις το κουράγιο σου, που είσαι θυμωμένος ή αναστατωμένος με οποιονδήποτε τρόπο, προσπάθησε να παρατηρήσεις πόσο απομακρύνεσαι από την παρούσα στιγμή. 

Το μυαλό σου θα παράγει σκέψεις που θα σου υπενθυμίζουν γεγονότα του παρελθόντος ή φόβους για το μέλλον. Αν επαναφέρεις την προσοχή σου στο παρόν, θα νιώσεις σύντομα πιο θετικά και θα συνεχίσεις τη ζωή σου. Όσο βαθαίνει η κατανόησή σου για τη διαδικασία της σκέψης, αυτό θα γίνεται όλο και πιο εύκολο και η κατάθλιψή σου θα εξαφανιστεί.

Αυτό που λέω είναι προφανές, αλλά εξαιρετικά σημαντικό. Η μόνη αληθινή και διαρκής ευτυχία που μπορείς να βρεις είναι ακριβώς εκεί που βρίσκεσαι. 

Η παρούσα στιγμή είναι ένα μαγικό, διαρκώς μεταβαλλόμενο μέρος που περιμένει να το χαρείς. Είναι ένα μέρος τόσο θαυμάσιο, που δεν είναι δυνατόν να νιώσεις μέσα του κάτι άλλο εκτός από ευτυχία. Δεσμεύσου σήμερα να σφίξεις τα χαλινάρια της σκέψης σου και να αρχίσεις να απολαμβάνεις τη ζωή σου.




*Από το βιβλίο "Μην το σκέφτεσαι... Ζήσε!", Ρίτσαρντ Κάρλσον, Εκδ. Καστανιώτη