Σάββατο 14 Αυγούστου 2021

10 λόγοι για τους οποίους οι άντρες δεν μπορούν να διαχειριστούν μια γυναίκα με βάθος…!!!!

Όσο πιο βαθιά είσαι τόσο πιο δύσκολο είναι να βρεις κάποιον που να θέλει να έχει σχέση μαζί σου. Μπορεί να έχεις πολλά ραντεβού αλλά από ένα σημείο και μετά η σχέση αποτυγχάνει στο να έχει περαιτέρω πρόοδο και αυτό συμβαίνει κυρίως λόγω της έντασης του βάθους σου. Δεν είναι ο κάθε άντρας αρκετά δυνατός ώστε να διαχειριστεί μια γυναίκα με βάθος.

Αυτοί είναι οι λόγοι:

1. Μια γυναίκα με βάθος ρωτά βαθυστόχαστες ερωτήσεις. Μια γυναίκα με βάθος θα εξερευνήσει περαιτέρω την ζωή σου και θα κάνει ερωτήσεις που ίσως δεν είσαι προετοιμασμένος για να απαντήσεις. Ακόμα και στο πρώτο ραντεβού, θα ψάξει βαθύτερα και θα κάνει προσωπικές και φιλοσοφικές ερωτήσεις- δε θα απολαύσει ποτέ μια ρηχή συζήτηση.

2. Είναι ειλικρινής. Πολύ ειλικρινής - συχνά απότομη . Μια γυναίκα με βάθος παίρνει την ακεραιότητα της στα σοβαρά και σε ένα πράγμα που πιστεύει είναι η ειλικρίνεια. Αν την ρωτήσεις οτιδήποτε θα σου πει την αλήθεια και θα περιμένει από εσένα να κάνεις το ίδιο.

3. Ξέρει τι θέλει. Ή ποιον θέλει. Μια γυναίκα με βάθος ξέρει αμέσως αν της αρέσεις και δεν χρειάζεται να βγει άλλα ραντεβού ή να εξερευνήσει τις άλλες επιλογές που έχει ώστε να σιγουρευτεί για τα συναισθήματα της. Η καρδιά της χτυπά μόνο για συγκεκριμένους ανθρώπους τους οποίους καταλαβαίνει κατευθείαν.

4. Μια γυναίκα με βάθος θέλει μια βαθιά σχέση. Θέλει μεγάλες συζητήσεις για την ζωή σου, θέλει να ακούει ιστορίες για το παρελθόν σου, θέλει να καταλάβει τον πόνο σου και να προσθέσει αξία στην ζωή σου. Θέλει μια αληθινή σχέση που να υπάρχει πέρα από τις εξόδους και την διασκέδαση.

5. Δε φοβάται την οικειότητα. Δεν φοβάται να δεθεί περισσότερο ή να ρισκάρει να πληγωθεί στη συνέχεια. Δε φοβάται πως θα παγιδευτεί η ελευθερία της ή ότι θα γίνει ευάλωτη. Το βάθος και η οικειότητα πάνε μαζί και πάντα θα διατηρεί την ομορφιά της οικειότητας σε μια σχέση.

6. Βλέπει μέσα από εσένα. Βλέπει ποιος είσαι πραγματικά και τι μπορεί να σε κάνει ευάλωτο. Δεν είναι αυτή που θα σε κρατήσει πίσω υποδεικνύοντας σου τι βλέπει σε εσένα και το πόσο καλά μπορεί να σε διαβάσει. Ακόμα και αν αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι άβολα , θέλει να ξέρεις πως σε καταλαβαίνει και ότι μπορείς να είσαι ο εαυτός σου μαζί της.

7. Επιθυμεί τη σταθερότητα. Χάνει το ενδιαφέρον της από ασυνεπείς ή επιθετικές συμπεριφορές. Επιθυμεί μια δυνατή σύνδεση και ένα στέρεο δεσμό και ξέρει ότι η σταθερότητα είναι το θεμέλιο αυτού του δεσμού. Μια γυναίκα με βάθος δε θα συμμετάσχει σε άστατα ραντεβού.

8. Είναι έντονη. Μπορεί να είναι ελαφρώς τρομακτική γιατί βάζει ένταση σε οτιδήποτε και αν κάνει. Τα συναισθήματα της είναι γεμάτα ένταση το ίδιο και οι σκέψεις της. Δε θα είναι ποτέ αδιάφορη για τα πράγματα που την ενδιαφέρουν –δεν είναι ο καθένας δυνατός ώστε να διαχειριστεί την ένταση της.

9. Μια γυναίκα με βάθος ξέρει να αγαπά μόνο βαθιά. Αν δεν την αγαπάς βαθιά, θα φύγει. Δεν ξέρει πώς να βγει ‘τυχαία’ με κάποιον που της αρέσει ή να είναι απλώς φίλη με κάποιον για τον οποίο έχει αισθήματα. Ξέρει πότε κάποιος δεν μπορεί να της δώσει μέρος από αυτό που θέλει και σιγά σιγά θα αποσπαστεί από οποιονδήποτε ο οποίος δεν είναι πρόθυμος να της δώσει αυτή τη βαθιά αγάπη που αναζητά.

10. Δε θα σε περιμένει. Δε θα περιμένει να φτιάξεις το μυαλό σου ή να σε βλέπει να είσαι διστακτικός μαζί της. Είναι δυνατή και παθιασμένη και δε θα χαραμίσει τα συναισθήματα της σε κάποιον που δεν εκτιμά το βάθος της. Ακόμα και αν αναζητά ένα συγκριμένο είδος αγάπης, μια γυναίκα με βάθος δεν φοβάται να είναι μόνη της.




Από τη Rania Naim
Μετάφραση: awakengr.com

Τι σημαίνει «σέβομαι» μέσα σε μια σχέση...!!!!

Όταν ακούμε την ερώτηση «μ’ αγαπάς;», απαντάμε αυτόματα «Ναι». Χωρίς να ψάχνουμε βαθιά μέσα μας τι νιώθουμε πραγματικά – αγάπη η εξάρτηση. Άλλωστε, πολύ

Όταν ακούμε την ερώτηση «μ’ αγαπάς;», απαντάμε αυτόματα «Ναι». Χωρίς να ψάχνουμε βαθιά μέσα μας τι νιώθουμε πραγματικά – αγάπη η εξάρτηση. 

Άλλωστε, πολύ συχνά μπερδεύουμε τα συναισθήματα που νιώθουμε: συνήθεια, φόβο μοναξιάς, εξάρτηση, τρυφερότητα. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά που διαφοροποιεί τις υγιείς σχέσεις από τις τοξικές είναι η παρουσία του σεβασμού.

Ο σεβασμός σε ένα ζευγάρι
Σε κάθε σχέση ανάμεσα σε ανθρώπους, σεβασμός σημαίνει ότι αναγνωρίζω την αξιοπρέπεια της προσωπικότητας ενός συντρόφου. Τι σημαίνει ακριβώς αυτό; 

Οι σύντροφοι λαμβάνουν υπόψη την άποψη της άλλης πλευράς, ακούνε τα σχόλια και τις ανάγκες τους, προσπαθούν να δράσουν με έναν τρόπο που δεν προκαλεί απογοήτευση στο άλλο μισό. Ο σεβασμός προϋποθέτει εμπιστοσύνη και ελευθερία στις σχέσεις.

Σε έναν γάμο, η φύση του σεβασμού μπορεί να αλλάξει. Οι σύζυγοι συχνά παραπονιούνται για την έλλειψή του. Η επαναφορά αυτού του χαρακτηριστικού, απαραίτητη για μια υγιή σχέση, είναι δύσκολη, αλλά πιθανή. Ας σκεφτούμε την «εσωτερική» και «εξωτερική» πλευρά του σεβασμού στην οικογένεια.

Στην πρώτη περίπτωση, χρειάζεται να δημιουργηθούν άνετες συνθήκες για τον σύντροφο. Αυτό προϋποθέτει έναν ήρεμο τόνο ομιλίας και ένα αυθεντικό ενδιαφέρον για τη ζωή του άλλου. Όσο για την «εξωτερική» πλευρά, σημαίνει ότι ένα άτομο χρειάζεται να συμπεριφέρεται σωστά δημοσίως στο/στη σύντροφό του/της. 

Να μην τον/τη προσβάλει δημοσίως και να μην προκαλεί δυσάρεστα σχόλια για τη μεταξύ τους σχέση. Επιπλέον, δεν πρέπει να περιορίζεται ο προσωπικός χώρος ή η ελευθερία του άλλου με απαγορεύσεις και χειραγώγηση.

Πώς δείχνουμε και χτίζουμε σεβασμό σε μια σχέση;
Ο σεβασμός σε μια σχέση αντανακλάται στο πώς αντιμετωπίζουμε και συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλο σε καθημερινή βάση. Ακόμα κι αν διαφωνούμε ή έχουμε έναν καυγά (ναι, οι καυγάδες συμβαίνουν και στις υγιείς σχέσεις), μπορούμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε τις απόψεις και τα συναισθήματα του άλλου επιχειρηματολογώντας δίκαια.

Ο σεβασμός δεν έχει καμία σχέση με τον έλεγχο ή τη χειραγώγηση. Ο σεβασμός μας επιτρέπει αντιθέτως να νιώθουμε ελεύθεροι να είμαστε ο εαυτός μας και να αγαπιόμαστε γι’ αυτό που είμαστε.

Σε μια υγιή σχέση, λοιπόν, ο σεβασμός περιλαμβάνει τα παρακάτω στοιχεία:

– Μιλάμε ανοιχτά και με ειλικρίνεια ο ένας στον άλλο

– Ακούμε πραγματικά τι λέει ο άλλος

– Εκτιμάμε τα συναισθήματα και τις ανάγκες του

– Συμβιβαζόμαστε όταν πιστεύουμε ότι χρειάζεται

– Μιλάμε με καλοσύνη ο ένας στον άλλο

– Στηρίζουμε τα ενδιαφέροντα, τα χόμπι και την καριέρα ο ένας του άλλου

– Εξελισσόμαστε μέσα από μια σχέση, εξελίσσοντας και την ίδια τη σχέση

– Τιμάμε και σεβόμαστε τα όρια του άλλου, ό,τι κι αν συμβεί

Φυσικά, αν και είναι σημαντικό να σεβόμαστε τον/τη σύντροφό μας σε μια σχέση, είναι εξίσου σημαντικό να δείχνουμε σεβασμό στον εαυτό μας. Ο αυτοσεβασμός είναι το κλειδί για να χτίσουμε αυτοπεποίθηση και να διατηρήσουμε υγιείς σχέσεις, καθώς έτσι θέτουμε όρια και χτίζουμε εκτίμηση σε όλη τη ζωή μας.




Ό,τι σε πόνεσε, έγινε η δύναμη σου...!!!!

«Τι κάνεις;», σε ρωτάνε..
«Καλά», απαντάς, «μια χαρά!».
Στολίζεις και με ένα χαμόγελο την απάντησή σου και βιάζεσαι να χαμηλώσεις το βλέμμα.

Ξέρεις πως να τους ξεγελάς, το έχεις με τον καιρό συνηθίσει. Κι εκείνοι ήσυχοι πως όλα είναι καλά συνεχίζουν την κουβέντα. Είσαι εκεί, τους ακούς, τους μιλάς, συμμετέχεις στην παρέα με μια διάθεση χαρούμενη και όλα φαίνονται φυσιολογικά.

Όμως μέσα σου υπάρχει αντάρα. Οι σκέψεις έχουν στήσει τρελό χορό και η καρδιά σου έχει μουδιάσει από φόβο. Νιώθεις σα να κρατάς μια χειροβομβίδα που κάποιος έχει απασφαλίσει και προσπαθείς να αποφύγεις την έκρηξή της. Και το ξέρεις, είσαι σίγουρη τώρα πια, η χειροβομβίδα είσαι εσύ!

Κι αν σε ρωτήσουν τι έχεις, στ’ αλήθεια δεν ξέρεις τι να τους απαντήσεις. Γιατί δεν είναι κάτι μεγάλο, κάτι χειροπιαστό, κάτι σπουδαίο να περιγράψεις. Μόνο μικρά. 

Πολλά μικρά, που σιγά σιγά μαζεύτηκαν και σωριάστηκαν το ένα πάνω στο άλλο. Κι είναι αυτά τα μικρά ρε φίλε τόσο μεγάλα ώρες ώρες, που σε πνίγουν.

Παίρνεις μια βαθιά ανάσα και σηκώνεις ψηλά το κεφάλι. Είσαι δυνατή εσύ, θα τα καταφέρεις. Έτσι δεν είναι; Μόνο που εσύ νιώθεις ευάλωτη και φοβισμένη όσο ποτέ άλλοτε. 

Σα να είσαι σ’ ένα λαβύρινθο και προσπαθείς να βρεις τη σωστή διαδρομή. Και κάθε φορά που βλέπεις λίγο φως τρέχεις να φτάσεις εκεί, σίγουρη πως αυτή τη φορά τη βρήκες τη ρημάδα την έξοδο. 

Όμως πάλι σκοντάφτεις σε αδιέξοδο. Πέφτεις, ματώνεις, πονάς, στενοχωριέσαι, θυμώνεις, απελπίζεσαι. Κι ύστερα σηκώνεσαι με κόπο, σκουπίζεις τα δάκρυα και ξεκινάς πάλι να ψάχνεις διέξοδο. Αναζητάς μια χαραμάδα φως, ένα χέρι να σε κρατήσει, μια φωνή να σε καθησυχάσει.

Φοβάσαι. Κι είναι αυτός ο φόβος ο χειρότερος εχθρός σου, γιατί σε ρουφάει σαν κινούμενη άμμος και σε παραλύει. Κουλουριάζεσαι σε μια γωνιά, ζαρώνεις, σα να προσπαθείς να γίνεις αόρατη, να μη σε βλέπουν για να μη ρωτάνε. 

Γίνεσαι για λίγο θεατής της ίδιας της ζωής σου και κρυμμένη παλεύεις με τους δικούς σου δαίμονες. Ο φόβος και η ανασφάλεια κερδίζουν την μάχη. Μα ο πόλεμος δεν τελείωσε. Το ξέρεις, έτσι;

Σκέψου τι πέρασες. Τα όμορφα, τα άσχημα, τα δύσκολα, τα ζόρια. Όλα εκείνα που πίστευες πως δεν θα άντεχες, μα άντεξες. Όλα εκείνα που πίστευες πως δεν θα περάσουν ποτέ, μα πέρασαν. Όλα εκείνα που σε σημάδεψαν, σε διαμόρφωσαν, σε έφεραν εδώ που είσαι τώρα. 

Κι αν σε γέμισαν σημάδια και πληγές, δεν πειράζει. Σου φανέρωσαν μια δύναμη που δεν ήξερες καν ότι την έχεις. Σου έμαθαν να παλεύεις. Σου έμαθαν να τολμάς, να αγωνίζεσαι, να σηκώνεσαι όταν πέφτεις και ποτέ να μην εγκαταλείπεις. Και το πιο σημαντικό, σου έμαθαν να ονειρεύεσαι.

Σήκω λοιπόν και τώρα. Μπορείς! Τίναξε από πάνω σου τη σκόνη και συνέχισε τον αγώνα. Στο τέλος θα τα καταφέρεις, θα δεις.

Γιατί στο είπε κάποτε, θυμάσαι; «Μη φοβάσαι, κοριτσάκι, εγώ είμαι εδώ!».

Και το νιώθεις, είναι! 




Μπάρμπυ Κορμαρή

Μάθε να προσπερνάς τους σκάρτους της ζωής και μην κολλάς στον πόνο...!!!!

Η σκέψη φέρνει πόνο. Όχι άλλη σκέψη. Όχι άλλο πόνο. Κι όσο σκέφτεσαι, τόσα ατέλειωτα τα γιατί… Όσο παιδεύεις και δεν αφήνεις το μυαλό σε ησυχία τόσο πονάς και υποφέρεις. Κι αν οι φίλοι σε πρόδωσαν, μη λυγίζεις. Κι αν οι άνθρωποι σε απογοήτευσαν, μην το βάζεις κάτω. Κι αν ο έρωτας σε τσάκισε, μη στέκεσαι σ’ αυτό!

Να συγχωρείς και να προχωράς. Μην τιμωρείς τον εαυτό σου επειδή κάποιοι σου φέρθηκαν σκάρτα και σε ξεγέλασαν. Μην πιστέψεις ότι εσύ δεν αξίζεις, σκέψου μόνο ότι εμπιστεύτηκες τους ανθρώπους περισσότερο από όσο τους άξιζε.

Και ο χρόνος θα επιβεβαιώσει πως δεν τους άξιζε. Κι αν σου πω να τους συγχωρέσεις θα είναι για δικό σου καλό! Μάθε να το κάνεις για τη δική σου ηρεμία. Για να απελευθερωθείς και να πας παρακάτω. Όχι άλλα εκδικητικά σενάρια. 

Να συγχωρείς ή έστω να αδιαφορείς και να προχωράς μπροστά. Μη σκέφτεσαι και μην αναλύεις το καθετί. Σου ξαναλέω. Η σκέψη πονάει.

Κι αν σου φέρθηκαν σκάρτα, μη σκας. Ο τροχός γυρίζει, η ζωή γνωρίζει. Για τον έρωτα που σε σακάτεψε δεν αξίζει να σπαταλάς άλλο χρόνο. Για τον φίλο που σε πούλησε μην υπολογίζεις την αξία του, ήταν πολύ φθηνή. Μάθε να προσπερνάς για να είσαι εσύ καλά! Να λες πάμε παρακάτω. Ακούς; 




Δέσποινα Χατζάκη

Να εμπιστεύεσαι τη ζωή. Aκόμη κι όταν κάτι δεν σου αρέσει, κάποιο μάθημα σου δίνει...!!!!

Η ζωή ξέρει.
Να εμπιστεύεσαι τη ζωή να ρέεις πλάι της, ή ξοπίσω της. Ακόμη κι όταν κάτι δεν σου αρέσει, έχε της εμπιστοσύνη, έχε ευγνωμοσύνη.

Όλα αυτά που φέρνει, ξέρει γιατί τα φέρνει κι όμως μπορεί να υπάρχουν στιγμές που χάνεις την ελπίδα σου, κι όμως μπορεί ξανά να νιώθεις πως σε αδικεί, αλλά δεν είναι αλήθεια! Κάποιο μάθημα σου δίνει.

Κλάψε, γέλασε, νιώσε, θύμωσε, έλα κοντά σε εσένα και ο χρόνος θα σου δείξει το μάθημα που χρειάζεται να πάρεις, για να σταθείς ξανά αγέρωχος – στα πόδια σου.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Θυμάσαι την τελευταία φορά που μοιράστηκες κάτι δικό σου με αγνώστους; Σήμερα αυτό είναι κάτι που έχει χαραχθεί στο μυαλό σου, κάτι έχεις πάρει από αυτό.

Καμία συνάντηση δεν είναι τυχαία, καμία αλλαγή δεν είναι τυχαία, κανένας αποχωρισμός και κανένας γυρισμός δεν είναι τυχαίος. Και εν τέλει κανένας άνθρωπος δεν είναι τυχαίος.

Η ζωή φέρνει τους ανθρώπους γύρω σου τη στιγμή που πρέπει με μεγάλη σοφία. Όταν θα μπορέσεις να το συνειδητοποιήσεις, τότε απευθείας θα γίνεις περισσότερο χαρούμενος και ήρεμος.

Κι αν προγραμματίζεις κάτι κι αυτό καθυστερεί η δεν πετυχαίνει, έχε υπομονή θα καταλάβεις σίγουρα το γιατί.

Ανασυγκροτήσου και πάτα στα πόδια σου. Μόνος σου, λεύτερος. Με εμπιστοσύνη στη ζωή!

Κι αυτή σίγουρα θα στο ανταποδώσει! Μην γκρινιάζεις, μην απελπίζεσαι, αφέσου στα χέρια της. Η ανταμοιβή θα είναι καλύτερη απ αυτή που νιώθεις τώρα πως θα έχεις, μόνο σταμάτα να περιμένεις. Ζήσε το τώρα! Αφέσου σε αυτό, ευλόγησε το, αγάπησε το. Σεβάσου το. Έχε όνειρα, ελπίδα και υπομονή, ότι μπορείς να φανταστείς μπορείς και να το ζήσεις.




Ελένη Κακλαμάνου

Τετάρτη 11 Αυγούστου 2021

7 πράγματα που καθαρίζονται με μωρομάντηλο εκτός απ’ τα μωρά…!!!!

Δεν υπάρχει μαμά που να μην έχει μωρομάντηλα πρόχειρα ανά πάσα στιγμή, είτε τοποθετημένα σε στρατηγικά σημεία του σπιτιού είτε φυλαγμένα σε τσάντες, στο αυτοκίνητο κλπ. Και είναι απολύτως φυσικό, αφού τα μωρά (και τα μικρότερα παιδιά) μπορεί να χρειαστούν καθάρισμα εκεί που δεν το περιμένεις κι ένα απλό μωρομάντηλο μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο. 

Πέρα απ’ τον καθαρισμό του μωρού, όμως, τα μωρομάντηλα έχουν κι άλλες σωτήριες χρήσεις που τα καθιστούν ως ένα υπερχρήσιμο εργαλείο για μαμάδες και για νοικοκυρές.

Μέικ απ
Το μέικ απ μπορεί να είναι σωτήριο για την καθημερινή μας εμφάνιση – αφού κρύβει επιτυχώς τα σημάδια της κούρασης και του γήρατος – αλλά η αφαίρεσή του μετά από μια κουραστική μέρα ή μακρόσυρτη έξοδο είναι πάντα μανίκι. 

Σε τέτοιες περιπτώσεις, που αδυνατείτε να ακολουθήσετε την κλασική διαδικασία, τα μωρομάντηλα κάνουν τη δουλειά μια χαρά και δεν χρειάζεται να λερώσετε μια κανονική πετσέτα με υπολείμματα μακιγιάζ.

Λεκέδες σε ρούχα
Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί στη δυσάρεστη θέση να λεκιαστεί το ρούχο μας κάτω από τις χειρότερες δυνατές συνθήκες: ενώ βρισκόμαστε εκτός σπιτιού, σε νυχτερινή έξοδο, κάποια κοινωνική εκδήλωση ή, ακόμη χειρότερα, σε επαγγελματικό ραντεβού. 

Σε τέτοιες περιπτώσεις, λοιπόν, ένα μωρομάντηλο είναι υπερπολύτιμο αφού, αν είστε γρήγορη, μπορεί να εξαφανίσει τον λεκέ στο άψε σβήσε σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Σκόνη σε έπιπλα
Αν δεν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε βρεγμένο πανί για να μην αφήσει λεκέδες από νερό που θέλουν πέρασμα με στεγνό πανί στο κάπακι, μπορούμε να ξεσκονίσουμε ένα έπιπλο με μωρομάντηλο γυαλίζοντάς το ταυτόχρονα. 

Επιπλέον, τα μωρομάντηλα που έχουν στεγνώσει (π.χ. αν ξεχάσουμε ανοιχτό το πακέτο) δεν χρειάζεται να πεταχτούν αφού μπορούν να χρησιμοποιηθούν άνετα ως στεγνά ξεσκονόπανα μιας χρήσης.

Λεκέδες από πουλιά στο αυτοκίνητο
Οι πιο συχνοί λεκέδες στο σασί και τα τζάμια του αυτοκινήτου, πέρα από τη σκόνη, είναι εκείνοι από περιττώματα πουλιών. Επειδή δεν μπορούμε να πλένουμε συνεχώς το αυτοκίνητο κι επειδή, αν μείνουν, είναι και δύσκολο να βγουν αλλά προκαλούν και διάβρωση στο χρώμα, καλό είναι να τους αφαιρούμε αμέσως. 

Ο καλύτερος τρόπος είναι να έχουμε πάντα πρόχειρα στο αυτοκίνητο μωρομάντηλα που κάνουν τη δουλειά αμέσως και χωρίς να αφήσουν ίχνη.

Σημάδια στους τοίχους
Σε ένα σπίτι που κυκλοφορούν παιδιά οι τοίχοι είναι αδύνατο να μείνουν αλώβητοι από κάθε λογής σημάδια που αν μείνουν πολύ καιρό δεν βγαίνουν με τίποτα. Κι όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάθε μαμά έχει έναν αναπάντεχο σύμμαχο που τη βγάζει ασπροπρόσωπη. 

Τα μωρομάντηλα είναι το τέλειο εργαλείο για να αφαιρέσουμε λεκέδες από τοίχους, αρκεί να ενεργήσουμε αμέσως, χωρίς καθυστέρηση.

Είδη υγιεινής
Η καθαριότητα του μπάνιου είναι μια δουλειά που πρέπει να γίνεται συχνά, αλλά ο χρόνος δεν είναι πάντα αρκετός με συνέπεια τα είδη υγιεινής να μαζεύουν λεκέδες και σκόνη. Ένας γρήγορος τρόπος να απαλλαγούμε από αυτά χωρίς να κάνουμε ολόκληρη φασίνα είναι να χρησιμοποιήσουμε μωρομάντηλα που παίρνουν τη σκόνη, αφαιρούν τους λεκέδες και δεν χαράζουν τις προσελάνες, όπως θα έκανε ένα οποιοδήποτε πανί.

Λίπη σε μαγειρικά σκεύη
Τα λιπαρά υπολείμματα σε κατσαρόλες, τηγάνια και ταψιά μας ταλαιπωρούν πολύ συχνά, ειδικά όταν δεν έχουμε χρόνο να τα καθαρίσουμε αμέσως, μένουν πολύ ώρα και σκληραίνουν. Εάν όμως έχουμε πάντα πρόχειρα μωρομάντηλα στην κουζίνα μας, μπορούμε να κάνουμε ένα πρώτο καθάρισμα με αυτά, αφού το μωρομάντηλο δεν ανακατεύει τα λίπη αλλά τα αφαιρεί κάνοντας το πλύσιμο του σκεύους πολύ πιο εύκολο.




Λίνα Σερέτη
Φωτό : © Παρέχεται από: Mama365.gr

Ο καθένας παίρνει αυτό που πιστεύει πως του αξίζει…!!!!

«Ο καθένας σ’ αυτή τη ζωή παίρνει αυτό που του αξίζει». Πασίγνωστο απόφθεγμα, όλοι το έχουμε πει, είτε για να δώσουμε ελπίδα, είτε σαν συμπέρασμα μετά το πέρας μιας κατάστασης. Αναρωτιέμαι, όμως, υπάρχει κάτι το αντικειμενικό σ’ αυτή τη φράση ή είναι εντελώς υποκειμενικό το θέμα;

Αν την αντιμετωπίσουμε εντελώς ψυχρά, θα σκεφτόμασταν πως υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που μετράει τον καθένα μας, τον κοστολογεί και τον αποζημιώνει ή ζημιώνει στο τέλος, δίνοντάς του αυτό που του αξίζει ή στερώντας του όσα δεν του αξίζουν, αλλά κατέχει. Αφήνοντας, ωστόσο, στην άκρη τα μεταφυσικά, όλο αυτό από κάπου μπάζει.

Ποιος ορίζει την αξία του καθενός, με ποιο μέτρο και πώς αποφασίζεται τι θα λάβει και τι όχι; Απ’ την επαγγελματική του καταξίωση, τους ανθρώπους γύρω του ή τον ίδιο ατομικά;

Κρίνεται απ’ το χαρακτήρα και τις προθέσεις του ή το αποτέλεσμα; Και ποιο το χρονικό σημείο της κρίσης; Η στιγμή της κτήσης, της απώλειας ή ενός γενικού απολογισμού εκεί, κατά τη δύση μας; Πολλές απορίες, η κάθε μία γεννάει άλλες δέκα.

Οποιοδήποτε αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα θα ήταν απόλυτο κι επισφαλές. Με τη μικρή μου πείρα ζωής, όμως, και μέσα από διάφορες συζητήσεις και διαφωνίες κατέληξα πως, ίσως, η φράση να πλησιάζει την αλήθεια με μια μικρή τροποποίηση:

«Ο καθένας προσπαθεί να πάρει αυτό που πιστεύει πως του αξίζει».

Σκέψου το. Πόσες φορές παρατήρησες ανθρώπους να χαραμίζονται - σύμφωνα με τα δικά σου μάτια, ως εξωτερικός παρατηρητής - σε σχέσεις ή δουλειές που έκρινες πως δεν τους άξιζαν. Πίστευες ότι ήταν για πολύ ανώτερα, αλλά εκείνοι έμεναν σε καταστάσεις που θεωρούσες πως τους υποτιμούσαν. 

Τι τους έλειπε, μια χαρά παιδιά, δεν καταλάβαινες. Δεν είχαν θάρρος, σωστό κριτήριο ή διάθεση; Όχι. Δεν είχαν αυτοεκτίμηση κι αυτοπεποίθηση. Όσο υπέροχοι κι ικανοί έμοιαζαν στα δικά σου μάτια, οι ίδιοι δεν το έβλεπαν ή, κι αν το έβλεπαν, δεν είχαν το συστατικό εκείνο που θα τους ωθούσε να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω.

Κι απ’ την άλλη, τώρα, έχεις δει ανθρώπους κι έχεις σκεφτεί πως δεν τους αξίζει η επιτυχία ή η ευτυχία που βιώνουν. Κακιά σκέψη, ζηλόφθονη. Ξεκόλλα. 

Αυτοί οι τύποι, ασχέτως με τη δική σου γνώμη, πίστεψαν στην προσωπική τους αξία και πάλεψαν για όσα θεωρούσαν πως αξίζουν. Είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και κατάφεραν να αποκτήσουν όσα ήθελαν, γιατί είχαν την πεποίθηση πως τους άξιζαν. Το να απορείς, αντί να παραδειγματιστείς, δεν ωφελεί.

Έρχεται τώρα η αντίθετη άποψη, που ισχυρίζεται ότι βλέπουμε διαφόρους να πετυχαίνουν με ύπουλα μέσα κι ανέντιμα. Κι αυτοί το αξίζουν, απλώς επειδή δεν έχουν ηθικούς φραγμούς; Αν ναι, τότε τι ζωή είναι αυτή που επιβραβεύει την ατιμία κι αν όχι τι λέμε τόση ώρα για αξίες κι απολαβές;

Η τύχη. Φτάνει με το παραμυθάκι της τύχης. Αν υπάρχει, υπάρχει για όλους, αν δεν υπάρχει, δεν έχει κανείς μας. Υπάρχουν οι συμπτώσεις, ναι, αλλά μια έρμη σύμπτωση από μόνη δεν αρκεί. 

Υπάρχουν αυτοί που έχουν μάτια ανοιχτά, εκμεταλλεύονται συγκυρίες κι αρπάζουν ευκαιρίες. Υπάρχουν οι τολμηροί κι οι άτολμοι, οι τζογαδόροι της ζωής κι οι ωμά ρεαλιστές.

Καμία τύχη λοιπόν, κανένα μάτι τρίτου, κανένα αντικειμενικό «αξιόμετρο». Ο χαρακτήρας, η αυτοεκτίμηση κι οι πράξεις. Δεν μπορεί κανείς να ορίσει την αξία σου παρά μόνο εσύ ο ίδιος. Εσύ επηρεάζεσαι από γνώμες, εσύ υποτιμάς ή υπερεκτιμάς τις δυνατότητές σου, κανένας άλλος. 

Εσύ θα επιλέξεις το δρόμο που θα ακολουθήσεις, πόσο ψηλά θες να φτάσεις, αν είσαι ικανοποιημένος με όσα έχεις ή θες κι άλλα.

Δεν είναι εύκολο, οι άνθρωποι επηρεαζόμαστε, κουραζόμαστε να παλεύουμε, παραιτούμαστε. Αν σου έχεις πίστη όμως, θα ξανασηκωθείς, θα ξαναπροσπαθήσεις, μέχρις ότου αποφασίσεις το μάταιο ή όχι του αγώνα σου, το εφικτό ή το ανέφικτο του στόχου σου.

Extra tip: Άλλο πιστεύω σε εμένα, άλλο είμαι υπερφίαλος. Όποιος έχει μια στοιχειώδη ωριμότητα κι αυτογνωσία καταλαβαίνει ως πού μπορεί να φτάσει, πότε κυνηγάει όνειρα και πότε χίμαιρες. Δε γίνεται να ξυπνήσεις κλητήρας και σε δυο μέρες να ζητάς να γίνεις δήμαρχος, έτσι επειδή είσαι όμορφος. Ούτε γίνεται να κοροϊδεύεις αιωνίως τον εαυτό σου μέσα σε μια επίπλαστη ευτυχία. Στη συνειδητοποίηση να σε δω κι εσένα, κι εμένα, κι όλους μας. Αν εσύ κρίνεις πως σε υποτιμά η όποια συνθήκη, τι θα πράξεις.

Και μην ανησυχείς. Πες το καρμική δικαιοσύνη, πες το συμπαντική ισορροπία ή Θεία δίκη. Όπως θες πες το, αλλά οι συμπεριφορές επιστρέφονται, αργά ή γρήγορα στον αποστολέα. Το καλό γυρνάει πάντα σε όποιον το έδωσε και το κακό σε όποιον το προξένησε. Ο μεγαλύτερος κριτής είναι ο ίδιος ο εαυτός μας.

Κι αν ανακαλύψεις πως δεν έλαβες αυτό που πίστευες πως άξιζες ή αν αυτό που κατέκτησες δε σου άξιζε, γι’ αυτό κι εν τέλει το έχασες, δε θα μπορείς να κατηγορήσεις κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό σου - τον χαρακτήρα σου, τις επιλογές σου, τις πράξεις και τις παραλείψεις σου. 




Τίποτα δεν είναι πιο ιερό, από ένα δέντρο…!!!!

“Για μένα τα δέντρα υπήρξαν πάντα οι πιο διεισδυτικοί ιεροκήρυκες. Τα σέβομαι όταν ζουν σε οικογένειες και φυλές, σε δάση και άλση. Και ακόμη περισσότερο τα σέβομαι όταν στέκονται μόνα τους. Είναι σαν τα μοναχικά άτομα. Όχι σαν τους ερημίτες που έχουν αποσυρθεί μακριά για να κρύψουν κάποια αδυναμία τους , αλλά σαν τα υπέροχα μοναχικά άτομα, όπως ήταν ο Μπετόβεν και ο Νίτσε.

Στα ψηλά κλαδιά τους θροΐζει ο κόσμος, ενώ οι ρίζες τους αναπαύονται στο άπειρο. Όμως δεν χάνουν τον εαυτό τους, παλεύουν με όλη τους τη δύναμη για ένα και μόνο πράγμα: να εκπληρώσουν τις ανάγκες τους σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους, να δημιουργήσουν το δικό τους σχηματισμό, να εκπροσωπήσουν τους εαυτούς τους. 

Τίποτα δεν είναι πιο ιερό, τίποτα δεν είναι πιο υποδειγματικό από ένα όμορφο και δυνατό δέντρο. Όταν ένα δέντρο κόβεται και αποκαλύπτεται η θανατηφόρος πληγή του, μπορεί κανείς να διαβάσει όλη την ιστορία του στο φωτεινό δίσκο του κορμού του : στα δαχτυλίδια του φαίνονται τα χρόνια του, ενώ στα σημάδια του φαίνονται ο αγώνας, τα δεινά..., 

όλες οι ασθένειες, η ευτυχία και η ευημερία, τα δύσκολα χρόνια αλλά και τα ωραία, οι επιθέσεις που άντεξε, οι καταιγίδες που έχει υπομείνει. 

Και κάθε νέο παιδί του χωριού σίγουρα γνωρίζει ότι το σκληρότερο και το πιο ευγενές ξύλο είναι αυτό που έχει στενότερα δαχτυλίδια, κι ότι εκεί ψηλά στα βουνά και μέσα στο συνεχή κίνδυνο αναπτύσσεται το πιο άφθαρτο, το ισχυρότερο, το ιδανικό δέντρο.

Τα δέντρα είναι ιερά. Όποιος ξέρει πώς να μιλήσει μαζί τους, όποιος ξέρει πώς να τα ακούσει, μαθαίνει την αλήθεια. Δεν κηρύττουν μάθηση και παραινέσεις, κηρύττουν τον αρχαίο νόμο της ζωής.

To δέντρο λέει: Ένας πυρήνας είναι κρυμμένος μέσα μου, μια σπίθα, μια σκέψη, είμαι ζωή από την αιώνια ζωή. Μοναδικά είναι η μορφή και οι φλέβες του δέρματος μου, το μικρότερο φύλλο στα κλαδιά μου, αλλά και η μικρότερη ουλή στο φλοιό μου. Έγινα για να σχηματοποιήσω και να αποκαλύψω την αιωνιότητα στη μικρότερη μου λεπτομέρεια.’

To δέντρο λέει: Η δύναμή μου είναι η εμπιστοσύνη. Δεν ξέρω τίποτα για τον πατέρα μου, δεν ξέρω τίποτα για τα χιλιάδες παιδιά που κάθε άνοιξη σπέρνονται από μένα. 

Ζω μέχρι τέλος για το μυστικό του σπόρου μου, και δεν με νοιάζει για τίποτα άλλο. Πιστεύω ότι ο Θεός είναι μέσα μου. Πιστεύω ότι η εργασία μου είναι ιερή. Μ αυτή την αλήθεια ζω.’

Όταν απογοητευόμαστε και δεν μπορούμε να αντέξουμε τη ζωή μας, τότε το δέντρο έχει κάτι να μας πει: Σταθείτε! Σταθείτε! Κοιτάξτε εμένα! Η ζωή δεν είναι εύκολη, η ζωή δεν είναι δύσκολη. Αυτές είναι παιδαριώδεις σκέψεις. . . . Το σπίτι δεν είναι ούτε εδώ ούτε εκεί. Το σπίτι είναι μέσα σας, αλλιώς δεν είναι πουθενά.

Ενώ τα δέντρα θροΐζουν το βράδυ, ενώ είμαστε ανήσυχοι μέσα στις δικές μας παιδαριώδεις σκέψεις: Τα δέντρα έχουν μακρές σκέψεις, μεγάλες και ξεκούραστες αναπνοές, όπως έχουν και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις δικές μας. 

Όσο εμείς δεν τα ακούμε, παραμένουν σοφότερα από εμάς. Αλλά όταν μάθουμε πώς να ακούμε τα δέντρα, η στενότητα η ταχύτητα και η παιδική βιασύνη των σκέψεών μας, θα αντικατασταθούν από ανείπωτη χαρά. Όποιος έχει μάθει πώς να ακούει τα δέντρα δεν θέλει πλέον να είναι ένα δέντρο. Δεν θέλει να είναι τίποτα εκτός από αυτό που είναι.”

*Απόσπασμα από το βιβλίο του Hermann Hesse: “Bäume: Betrachtungen und Gedichte” [Δέντρα: Σκέψεις και Ποιήματα] που εκδόθηκε το 1984.




Τρίτη 10 Αυγούστου 2021

Το #1 σημάδι που δείχνει ότι δεν αγαπάς τον εαυτό σου…!!!!

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν αγαπάς τον εαυτό σου; Γιατί αν το έχεις αναρωτηθεί, αυτό σημαίνει ότι έχεις μέσα σου την αμφιβολία. Και ίσως τελικά δεν αγαπάς τον πολύτιμο σου εαυτό.

Φυσικά μπορεί να φροντίζεις την εξωτερική σου εμφάνιση, να προσέχεις τι τρως και τα κιλά σου, να πηγαίνεις στο γυμναστήριο, να έχεις φίλους, να αγαπάς την οικογένειά σου, αλλά και πάλι, μέσα σου να αναρωτιέσαι αν πραγματικά αγαπάς τον εαυτό σου.

Το #1 σημάδι που δείχνει ότι δεν αγαπάς τον εαυτό σου είναι το ότι δεν εμπιστεύεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό, δεν εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου

Όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δεν πιστεύεις στην κρίση σου. Αναρωτιέσαι αν έχεις δίκιο ή άδικο, αν αυτό που θέλεις ή που πρόκειται να κάνεις είναι σωστό ή λάθος. Αρχίζεις να ρωτάς τους ανθρώπους γύρω σου τι νομίζουν. 

Κάνεις μια δημοσκόπηση για το τι θα ήθελαν, τι θα διάλεγαν ή πώς θα φέρονταν οι άλλοι, αν ήταν στη θέση σου. Αλλά φυσικά δεν είναι στη θέση σου! Εσύ είσαι στη θέση σου, εσύ είσαι ο εαυτός σου, εσύ έχεις να πάρεις την απόφαση που είναι σημαντική για εσένα! 

Ωστόσο, δεν ρωτάς τον εαυτό σου, ρωτάς τους άλλους! Έχεις να πάρεις μία απόφαση, μικρή ή μεγάλη, σημαντική ή ασήμαντη, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι η απόφαση αυτή σχετίζεται με εσένα, με το πόσο καλά θα είσαι εσύ μέσα σου, με το πόσο καλά θα είσαι στη ζωή σου. 

Και όμως, αντί να προκύψει μέσα σου η απάντηση, νιώθεις ότι έχεις «παγώσει», ότι το μυαλό σου δε μπορεί να κινηθεί προς μία κατεύθυνση και να πάρει μία απόφαση. 

Ζυγίζεις μέσα σου τα υπέρ και τα κατά, αλλά παρόλα αυτά δε μπορείς να αποφασίσεις. Η ζυγαριά δε γέρνει ξεκάθαρα από τη μία ή την άλλη μεριά. Αρχίζεις να βασανίζεσαι από την αμφιβολία. «Και αν δε μου βγει;», «Και αν κάνω λάθος;» και αρχίζεις να ρωτάς τους ανθρώπους γύρω σου τι νομίζουν ότι είναι καλό για σένα. 

Τώρα που το διαβάζεις το συνειδητοποιείς; Εσύ, ρωτάς κάποιον άλλον τι νομίζει ότι είναι καλό για εσένα! Σαν να μην το ξέρεις εσύ, αλλά το ξέρει ο άλλος! Αυτό όμως είναι κάτι παραπάνω από βασική αμφισβήτηση του εαυτού σου! 

Αυτό είναι έλλειψη αυτοπεποίθησης: δεν πιστεύεις στις δυνάμεις σου, στις ικανότητές σου, στη βασική ικανότητα του να αγαπάς τον εαυτό σου και άρα να έχεις την κρίση να πάρεις την απόφασή σου και να την στηρίξεις.

Φοβάσαι το λάθος
Ένα δεύτερο σημάδι ότι δεν αγαπάς τον εαυτό σου είναι ότι φοβάσαι μήπως κάνεις κάποιο μεγάλο, ανεπανόρθωτο λάθος. Μα, αν αγαπούσες τον εαυτό σου θα καταλάβαινες ότι η εσωτερική σου φωνή έχει τη δική της σοφία και σε καθοδηγεί στον σωστό δρόμο για εσένα. Αν αγαπούσες τον εαυτό σου θα συνειδητοποιούσες ότι ακόμα και αν κάνεις κάποιο λάθος στην πορεία, αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. 

Μπορείς να μάθεις από το λάθος σου, μπορεί να το διορθώσεις και, φυσικά, μπορεί το λάθος να σου δείξει έναν άλλον δρόμο, κάτι που δεν είχες φανταστεί ότι υπάρχει. Αλλά για να μπεις σε αυτή τη διαδικασία πρέπει να αγαπάς και να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου. 

Αλλιώς, ο φόβος σου μήπως κάνεις κάποιο λάθος σε κρατάει πίσω και δε σε αφήνει να εξελιχθείς. Ο φόβος σου μήπως κάνεις κάποιο λάθος δεν δίνει το περιθώριο στον εαυτό σου να κάνει επιλογές ανθρώπων, πραγμάτων, καταστάσεων που θα κάνουν τη ζωή σου καλύτερη. Δε διαλέγεις όμως, σημαίνει ότι μένεις στάσιμη.

Απαξιώνεις τον εαυτό σου
Ένα τρίτο σημάδι ότι δεν αγαπάς τον εαυτό σου είναι ότι έχεις μειωμένες απαιτήσεις από τη ζωή σου. Βλέπεις, όταν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας δεν τον βλέπουμε άξιο και για κάτι καλύτερο. Μένουμε στα ίδια και τα ίδια, δεν παίρνουμε ένα ρίσκο και δεν αναζητάμε το καλύτερο. Ο λόγος; Επειδή φοβόμαστε ότι δεν αξίζουμε το καλύτερο! 

Αν όμως πιστεύεις κάτι τέτοιο για τον εαυτό σου, αυτό σημαίνει ότι δεν τον αγαπάς αρκετά! Γιατί αν αγαπούσες τον εαυτό σου θα ήθελες το καλύτερο για εσένα και μάλιστα θα έμπαινες και στη διαδικασία να το διεκδικήσεις. Μένεις όμως σε κάτι μέτριο, ή ακόμα και σε κάτι κακό επειδή δεν αγαπάς αρκετά τον εαυτό σου για να αναζητήσεις το καλύτερο.

Πιέζεσαι και καταπιέζεσαι
Όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου δεν είσαι καλά μέσα σου. Δε σου αρέσει η ζωή σου. Νιώθεις ότι πιέζεσαι, ότι καταπιέζεσαι, αλλά παρόλα αυτά δε μπορείς να ξεφύγεις. Όλη αυτή η κατάσταση σου δημιουργεί δυσφορία και, αν συνεχιστεί για καιρό, μπορεί να σου προκαλέσει μόνιμη στεναχώρια, κατάθλιψη.

Μαθαίνοντας όμως να αγαπάς και να σέβεσαι τον εαυτό σου μπορείς να βελτιώσεις τη ζωή σου. Αγαπώντας τον εαυτό σου μαθαίνεις να λες «ναι» στις επιθυμίες σου, μαθαίνεις να παίρνεις μικρά ρίσκα, να μη φοβάσαι να κάνεις λάθος. 

Όταν αγαπάς τον εαυτό σου του δίνεις την ευκαιρία να μάθει κάτι καινούριο, επενδύεις στην αυτοβελτίωση σου. Όταν αγαπάς τον εαυτό σου βελτιώνεις τις σχέσεις σου και κάνεις τη ζωή σου καλύτερη.

* Υπάρχει μέθοδος για να βρείτε την ευτυχία: λέγεται mindfulness και διδάσκεται σε όλα τα μεγάλα πανεπιστήμια του κόσμου. Στο βιβλίο μου «Mindfulness: Βρες τον εαυτό σου, βρες την ευτυχία σου» θα μάθετε αυτή τη μέθοδο όπως τη διδάχτηκα στο Harvard.




Αυτά είναι τα 13 πνευματικά εμπόδια που αν καταφέρεις και ξεφορτωθείς η ζωή σου θα αλλάξει 180° ...!!!!

Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής είναι το να πορευόμαστε με οδηγό το φως, τη γαλήνη της ψυχής και την ηρεμία του μυαλού στο μονοπάτι μας. Η κατάσταση της ψυχικής μας υγείας επηρεάζει άμεσα τις σκέψεις και τις αντιδράσεις μας στις καταστάσεις της ζωής.

Πολλές φορές όμως δυστυχώς επικρατούν κάποιες άχρηστες ιδέες και συμπεριφορές στην καθημερινότητά μας οι οποίες δεν μας οφελούν καθόλου, αποτελούν ένα είδος πνευματικών εμποδίων τα οποία μας τραβούν προς τα πίσω, δε μας αφήνουν να απολαύσουμε την ουσία της ζωής και δεν ενισχύουν την διαδικασία της εξέλιξης και βελτίωσης του εαυτού μας προς το καλύτερο.

Σύμφωνα με τον Βούδα, αν συνειδητοποιήσεις πόσο τέλειος είναι ο κόσμος και ξεχάσεις τις ψεύτικες αλλοιώσεις που εσύ προκαλείς στον κόσμο αυτό, τότε θα σηκώσεις το κεφάλι πάνω και θα αρχίσεις να γελάς από χαρά με τον ουρανό.

Έτσι αν οι άνθρωποι αποδεσμευτούν από διαδικασίες και συμπεριφορές που δεν τους χρησιμεύουν σε τίποτα τότε σίγουρα η ζωή τους θα μεταμορφωθεί προς το καλύτερο, το πιο όμορφο και το πιο γαλήνιο.

Ακολουθούν 13 πνευματικά εμπόδια τα οποία αν καταφέρετε με γενναιότητα να αποβάλλετε από τη ζωή σας, τότε τα φτερά θα σας θα ανοίξουν, οι ορίζοντες σας θα διευρυνθούν και και η στροφή προς το καλύτερο θα είναι 180 μοίρες ορατή και αισθητή.

1. Ξεφορτώσου την προσκόλληση με την ύλη: Το να έχεις μία εμμονική επιθυμία να αποκτάς όλο και περισσότερα υλικά αγαθά μπορεί να αποτελέσει την πηγή μίας μακροχρόνιας δυστυχίας μέσα σου. Η επιθυμία είναι η ρίζα της βαθιάς λύπης πόσο μάλλον αν βασίζεται στην απόκτηση υλικών αγαθών και καταναλωτικών προϊόντων.

2. Ξεφορτώσου τις ενοχές: Το να είσαι συνέχεια ενοχικός δε σε οφελεί καθόλου και σε απομακρύνει από τη θετικότητα που είναι καλό να υπάρχει στη ζωή σου. Οι ενοχές δε δίνουν ποτέ τη λύση στο πρόβλημα και την απάντηση στην ερώτηση.

3. Ξεφορτώσου την έντονη αυτοκριτική: Η αυτοκριτική σε πολλές περιπτώσεις είναι καλό πράγμα. Όταν όμως φτάνεις στο σημείο να κατηγορείς συνέχεια τον εαυτό σου ακόμα και για τα λάθη της συμπεριφοράς άλλων, αυτό αποτελεί εμπόδιο στην παραγωγικότητά σου και την ηρεμία του μυαλού σου.

4. Ξεφορτώσου την προκατάληψη: Ένα προκατειλημμένο μυαλό απέναντι σε καταστάσεις και ανθρώπους στενεύει την όραση και δημιουργεί παρωπίδες οι οποίες δε σε αφήνουν να δεις την πραγματικότητα όπως έχει. Αντίθετα αυτό που βλέπεις είναι μία αλλοιωμένη εκδοχή της, που πατάει πάνω στις απόψεις και τα πιστεύω που δημιουργούν την προκατάληψη.

5. Ξεφορτώσου την αρνητική σκέψη: Η αρνητικότητα στη σκέψη προκαλεί μία μαύρη αύρα η οποία δε αφήνει κανένα περιθώριο στην αισιοδοξία. Ο αρνητισμός έλκει και προκαλεί μόνο αρνητικά γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις στη ζωή.Οπότε ξεφορτώσου και άρχισε να τη βλέπεις πιο θετικά..

6. Ξεφορτώσου τη συνεχόμενη σκέψη: Όταν σκέφτεσαι συνέχεια ξεφεύγεις από το παρών και την παρούσα πραγματικότητα. Η συνεχόμενη σκέψη δημιουργεί άγχος, παραπληροφόρηση του μυαλού και δυστυχία. Δε σε αφήνει να ζήσεις τη κάθε στιγμή της ζωής σου καθώς εγκλωβίζεσαι στη δίνη μιας συνεχόμενης και αδιάκοπης σκέψης.

7. Ξεφορτώσου την αναζήτηση της έγκρισης των άλλων: Όταν αναζητάς την έγκριση των άλλων αυτό σε κάνει να φαίνεσαι μικρός στα μάτια τους. Φρόντισε να είσαι ο εαυτός σου και σε όποιον αρέσεις. Σε αυτούς που θα αρέσεις είναι και αυτοί που αξίζουν για σένα.

8. Ξεφορτώσου την κακία προς τους άλλους: Το να κρατάς μανιάτικη πικρία και μίσος απέναντι σε άλλους έχεις ως συνέπεια να εδραιώνει δυσάρεστα συναισθήματα που μαυρίζουν την ψυχή και μπορούν να προκαλέσουν μακροχρόνια μέχρι και προβλήματα στην υγεία. Ξεφορτώσου τα έτσι ώστε να απελευθερωθείς από το κακό που προκαλούν.

9. Ξεφορτώσου την αναβλητικότητα: H αναβλητικότητα σε φέρνει όλο ένα και πιο κοντά στο ποτέ. Ο άνθρωπος που αναβάλει συνεχώς δε θα καταφέρει τίποτα. Κάνε χθες αυτό που είπες θα κάνεις σήμερα, και δες τη ζωή και την ψυχολογία σου να βελτιώνεται.

10. Ξεφορτώσου το παρελθόν: Μην αφήνεις τις αναμνήσεις του παρελθόντος να στοιχειώνουν το παρών σου και να διαμορφώνουν το μέλλον σου. Ότι έγινε έγινε.. Άστο πίσω σου και συνέχισε προς το καλύτερο.

11. Ξεφορτώσου τις κακές παρέες: Αν κάνεις παρέα με 9 επιτυχημένους ανθρώπους, εσύ θα είσαι ο δέκατος. Αν από την άλλη κάνεις παρέα με 9 αποτυχημένους πάλι εσύ θα είσαι ο δέκατος όπως έλεγε σοφά η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη. Διάλεξε λοιπόν τις παρέες σου έξυπνα και ξεφορτώσου αυτές που δε σου προσφέρουν κανένα καλό.

12. Ξεφορτώσου να παίρνεις τα πράγματα προσωπικά: Μη παίρνεις προσωπικά τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο άλλος φανερώνει την ποιότητα του χαρακτήρα και δεν έχει να κάνει με εσένα.

13. Ξεφορτώσου τις κακές συνήθειες: Ίσως και το πιο σημαντικό. Όταν κόβεις συνήθειες που κάνουν κακό στην σωματική και ψυχική υγεία θα δεις προφανής και άμεσες αλλαγές στην ποιότητα της ζωής σου. Το σώμα σου θα έχει ευεξία, οι πράξεις σου θα είναι πιο παραγωγικές και η αυτοπεποίθηση που θα αποκτήσεις θα σου δώσει τη γαλήνη που θα ποτίσει τη ψυχή σου.


Ξεκίνα λοιπόν σιγά σιγά και με συγκέντρωση. Επικεντρώσου κάθε φορά στο να ξεφορτωθείς ένα ένα αυτά τα πνευματικά εμπόδια. Δες τη ζωή σου να αλλάζει προς το καλύτερο. Κοίτα τον ουρανό και γέλα από χαρά και ευγνωμοσύνη για τον άνθρωπο που εσύ είσαι..




Δευτέρα 9 Αυγούστου 2021

Ερωτεύσου κάποιον που ξέρει πώς να φροντίσει την ψυχή σου…!!!!

Εσύ που σκουπίζεις τα δάκρυα σου κοιτάζοντας το Facebook, άκουσε με. Μην χαραμίζεις τα δάκρυα σου για ανθρώπους που δεν το αξίζουν. Μην δίνεις την ψυχή σου σε άπληστους που ξέρουν μόνο να εκμεταλλεύονται νομίζοντας πως θα σου δώσουν κάτι ως αντάλλαγμα. Μάθε να προστατεύεσαι. Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου.

Αυτή η ζωή είναι πολύ μικρή και πολύ πολύτιμη για να την χαραμίσεις σε ανθρώπους και πράγματα που σου στερούν την ευτυχία.

Μην αφήσεις τις ψεύτικες υποσχέσεις τους να σε ξεγελάσουν. Μην ερωτευτείς ανθρώπους που δεν σε εκτιμούν. Μην υποτιμάς τον εαυτό σου.

Αντιθέτως, ερωτεύσου κάποιον που ποτέ δεν θα σε εγκαταλείψει. Κάποιον που θα είναι εκεί για σένα αλλά που βλέπει και ένα μέλλον μαζί σου. Κάποιον που ενθουσιάζεται στην ιδέα να περάσει το υπόλοιπο ταξίδι του μαζί σου.

Ερωτεύσου κάποιον που ποτέ δεν θα σταματήσει να παλεύει για σένα. Κάποιον που θα προστατεύσει την σχέση σας από όποιον και ό, τι που προσπαθήσει να την βλάψει. Κάποιον που δεν θα φοβάται να αντιμετωπίσει εμπόδια εφόσον είστε μαζί.

Ερωτεύσου κάποιον που δεν θα προσπαθήσει να σε αλλάξει. Κάποιον που θα σε αποδεχτεί γι' αυτό που είσαι αλλά και επίσης θα λατρεύει τις ατέλειες σου, θα φροντίσει την τραυματισμένη σου ψυχή και θα σε βοηθήσει να διαχειριστείς το συναισθηματικό σου φορτίο.

Ερωτεύσου κάποιον που θα σε κάνει να σταματήσεις να αναρωτιέσαι αν αξίζεις. Κάποιον που θα έχει την απάντηση σε όλες τις επώδυνες ερωτήσεις που έκαναν την ζωή σου μίζερη τόσο καιρό. 

Κάποιον που θα ησυχάσει τις ανασφάλειες σου, θα αγκαλιάσει τους φόβους σου και θα σε κάνει να νιώθεις πως δεν είσαι μόνος/η σε αυτόν τον κόσμο. Κάποιον που θα προσφέρει την καρδιά του για να προστατευτείς.

Ερωτεύσου κάποιον που δε θα σε αφήσει ποτέ να λυπηθείς. Κάποιον που δεν θα εγκαταλείψει την προσπάθεια μετά από έναν ανούσιο καβγά. 

Κάποιον που δεν θα σε κάνει να πιστέψεις πως η αγάπη πρέπει να είναι δύσκολη αλλά αντιθέτως δεν θα σταματήσει να σε αγαπά ακόμα και στα χειρότερα σου.

Σημαντικότερα, ερωτεύσου κάποιον που θα σου αποδείξει πως η αληθινή αγάπη υπάρχει. 

Κάποιον που θα εκφράσει την αγάπη του για σένα με συναισθήματα που δεν έχεις ξανανιώσει. Κάποιον που θα φέρει πίσω τις ελπίδες σου και που θα είναι εκεί για να ξέρεις πως πάντα υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ.

Για οτιδήποτε άλλο απλώς δεν αξίζει. Στην ζωή, υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι μέτρια.

Η αγάπη δεν πρέπει να είναι ένα από αυτά.




Μαγεία Τ.

Στο δρόμο της ζωής μας, σταματούν μόνο εκείνοι που έχουν να μας διδάξουν κάτι…!!!!

Προσωπικά πιστεύω πως ο καθένας από μας βρίσκεται σ’ αυτήν τη ζωή για να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερος.

Πιστεύω βαθιά πως υπάρχει ένα τέλειο θεϊκό σχέδιο για τον καθένα μας, που έχει ως στόχο να μας δημιουργήσει τις κατάλληλες ευκαιρίες και τα απαραίτητα γεγονότα, έτσι ώστε να μάθουμε εκείνο που δεν ξέρουμε και μέσα από αυτήν τη γνώση να γίνουμε καλύτεροι και να εξελιχθούμε.

Δεν πιστεύω πως αυτό το θαύμα που το λέμε ζωή ξεκινάει από μια “τυχαία” στιγμή κατά την οποία ενθουσιάστηκαν ο πατέρας και η μητέρα μας και πως τελειώνει επίσης με ένα “τυχαίο” ατύχημα, μια αρρώστια ή έστω ένα θάνατο από γηρατειά.

Αυτό το θαύμα έχει μέσα του ένα σκοπό: το σκοπό της ζωής μας, που είναι εντελώς προσωπικός για τον καθένα μας. Μας δίνει τη δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση να μάθουμε και να εξελιχθούμε, έτσι ώστε να γίνουμε καλύτεροι, αναπτύσσοντας τη θεϊκή μας διάσταση.

Αυτά λοιπόν τα μαθήματα που ο καθένας από μας παίρνει στη ζωή του είναι απόλυτα προσωπικά. Παίρνουμε από τη ζωή αυτό που μας χρειάζεται και επειδή ο καθένας έχει να μάθει κάτι διαφορετικό, γι’ αυτό και τα μαθήματα τελικά είναι ένα καθρέφτισμα του εσωτερικού μας κόσμου και είναι εντελώς διαφορετικά για τον καθένα.

Τα μαθήματα ζωής τα παίρνουμε από τις συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων. Έτσι λοιπόν έλκουμε στη ζωή μας είτε τα άτομα εκείνα που έχουν την ιδιότητα που οφείλουμε να μάθουμε, ώστε να μας διδάξουν με τη συμπεριφορά τους, είτε τα άτομα εκείνα που θα μας αναγκάσουν με εκείνα που θα μας κάνουν να πάρουμε το μάθημά μας.

Ας υποθέσουμε πως κάποιος πρέπει να μάθει στη ζωή του να συγχωρεί. Τότε θα προσελκύσει στη ζωή του δύο ειδών ανθρώπους. Πρώτον, εκείνους που ξέρουν να συγχωρούν, οι οποίοι θα τον διδάξουν με τη συμπεριφορά τους πόσο πολλά έχει να κερδίσει όταν θα μάθει να συγχωρεί και πιθανόν να συγχωρήσουν και τον ίδιο για κάτι που θα τους κάνει.

Και δεύτερον, ανθρώπους που θα τους αγαπήσει πολύ, οι οποίοι θα του δημιουργήσουν με τη συμπεριφορά τους ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα, ώστε ορμώμενος από τη μεγάλη αγάπη που τους έχει να οδηγηθεί στο να μάθει να συγχωρεί.

Το ίδιο θα συμβεί όταν εμείς χρειαστεί να μάθουμε την αγάπη χωρίς όρους, την ειλικρίνεια, τη δύναμη ή οποιοδήποτε άλλο μάθημα που θα μας κάνει καλύτερους.

Στο δρόμο της ζωής μας σταματούν μόνον οι άνθρωποι που έχουν να μάς μάθουν κάτι. 

Οι φίλοι, οι συγγενείς, οι εραστές, οι συνάδελφοι και οι γείτονές μας είναι εκείνοι που είναι και όχι κάποιοι άλλοι, επειδή ο καθένας από αυτούς έχει κάτι να μας μάθει με τη συμπεριφορά του.

Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει να μας διδάξει τίποτε δε θα σταματήσει στη ζωή μας. Πιθανό να τον γνωρίσουμε, αλλά δεν θα υπάρξει συνέχεια σ’ αυτήν τη γνωριμία.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αντώνη Καλογήρου “Η Δυναμική της Επιτυχίας” από τις εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας




Η ζωή σου μαθαίνει, να ξεκόβεις από τους τοξικούς, χωρίς θυμό, χωρίς καβγάδες…!!!!

Αν υπάρχει κάτι που μας δίδαξε η ζωή, είναι ότι πρέπει να μάθουμε να τελειώνουμε με ανθρώπους που μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα, όμως, δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα στις πράξεις. Μ’ αυτούς που καταντούν τοξικοί, που μας καταπιέζουν, που μας προσβάλλουν, που μας επιβάλλουν πράγματα και μας κριτικάρουν, που καταντούν ενοχλητικοί.

Σίγουρα έχουν περάσει κάποια πράγματα από το μυαλό μας διαβάζοντας τα πιο πάνω επίθετα. Σίγουρα, όλοι έχουμε ανθρώπους στη ζωή μας με τις πιο πάνω τοξικές συμπεριφορές αλλά δε βρίσκουμε τη δύναμη να τελειώσουμε μαζί τους.

Γιατί; Επειδή συνήθως αυτά τα άτομα είναι στο πιο κοντινό μας περιβάλλον. Μπορεί να είναι οι γονείς μας, τα αδέρφια μας, ένας κολλητός μας, η σχέση μας ή κάποιος που ερωτευτήκαμε.

Άτομα που γενικά πιστεύουμε ότι χρειαζόμαστε, άτομα που αγαπάμε και άτομα που από μας, έχουν άπειρα συγχωροχάρτια και όλο το εκμεταλλεύονται.

Πρέπει να μάθουμε να τελειώνουμε με αυτούς τους ανθρώπους. Χωρίς θυμό, χωρίς αισθήματα, χωρίς να περιμένουμε πια κάτι απ’αυτούς. 

Απλά να τελειώνουμε. Μπορεί να νιώθουμε ότι θα αφήσουν ένα μεγάλο κενό, όμως, στην ουσία θα ξαλαφρώσουμε από ένα μεγάλο βάρος που κουβαλούσαμε καιρό και δεν θέλαμε να το παραδεχτούμε.

Κι αυτό το κενό θα αφήσει χώρο για ένα νέο κολλητό, για μια νέα σχέση, για μια νέα συνάδελφο. Θα προσέξουμε άτομα που δεν προσέχαμε πριν και θ’αγαπήσουμε περισσότερο τον εαυτό μας.

Η αρνητική ενέργεια, οι χτυπητές κουβέντες, οι καβγάδες, τα νεύρα, τα υπερβολικά θέλω τους, η ασφυκτική στάση τους, η κριτική, η ειρωνεία και η κοροϊδία, το να μην είμαστε ο εαυτός μας, μας ρίχνουν ψυχολογικά, χωρίς πολλές φορές να το καταλαβαίνουμε.

Νομίζουμε ότι μπορούμε να αγνοούμε κάποια πράγματα, όμως ο οργανισμός μας τα απορροφά σαν σφουγγάρι, δημιουργώντας ένα μεγάλο βάρος μέσα μας, που το κουβαλάμε όπου πάμε και το εξωτερικεύουμε κι εμείς με τη σειρά μας σε άλλους ανθρώπους που δε φταίνε σε τίποτε, μοιάζοντας στο τέλος στο τέρας που μισούμε.

Είναι, όμως, πάρα πολύ δύσκολο να βγάλουμε κάποιους ανθρώπους από τη ζωή μας ή να τους βάλουμε σε μια επιθυμητή μακρινή απόσταση, έτσι ώστε να μην μπορούν πια να μας πληγώνουν. 

Πολλές φορές λυπόμαστε ή νιώθουμε τύψεις, άλλες πάλι μας θολώνει το μυαλό ο έρωτας και η αγάπη και δικαιολογούμε τα πάντα.

Υπάρχει και μια μικρή ευθύνη στους άλλους που πάντα επιστρέφουν δήθεν αλλαγμένοι και μετανιωμένοι, για να καταλάβουμε μετά από λίγο καιρό ότι τίποτα δεν άλλαξε. Αλλά τη μεγαλύτερη ευθύνη για την οποιαδήποτε δυστυχία μας, την έχουμε πάντα εμείς.

Εμείς τους αφήνουμε να μας ρουφάνε το αίμα, εμείς τους αφήνουμε να περνάνε τα όρια και να μας συμπεριφέρονται άσχημα, εμείς είμαστε οι αδύναμοι.

Ας βρούμε, λοιπόν, τη δύναμη είτε με ψυχολογική στήριξη είτε ψάχνοντας μέσα μας, για να τελειώνουμε πραγματικά με τις τοξικές συμπεριφορές των ανθρώπων που δεν αλλάζουν, κόβοντας το κακό από τη ρίζα, βγάζοντάς τους από τη ζωή μας.




Πράξια Αρέστη 

«Μεγαλώνοντας γίνομαι ίδια η μάνα μου και νιώθω υπέροχα γι’ αυτό!»…!!!!

«Ίδια η μάνα σου έγινες», μας υπενθυμίζει κάποιες φορές η εσωτερική μας φωνή και το κορμί μας διαπερνά ένα ρίγος, σκέτο ξυράφι. Δεν είναι παράξενο, αφού συχνά αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που δεν θέλουμε ούτε να σκεφτόμαστε και η καλύτερη εκδίκηση για την μάνα μας που της έχουμε σούρει τα μύρια όσα από την εφηβεία και δώθε. 

Βεβαίως, υπάρχει πάντα και η άλλη σκοπιά, αφού όταν γινόμαστε μητέρες κι εμείς, αλλάζει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε κάποια πράγματα. 

Αυτή η γυναίκα παρατηρεί το πόσο μοιάζει στην αγαπημένη της μαμά όσο μεγαλώνει, το απολαμβάνει ειλικρινά και μοιράζεται τη χαρά της μαζί μας.

«Είναι πολύ συνηθισμένο να ακούς γυναίκες να λένε πόσο πολύ δεν θέλουν να μοιάσουν στις μαμάδες τους. Ακούγεται σκληρό, αλλά δεν είναι και τόσο κατακριτέο. Είναι φυσιολογικό να θέλουμε να γίνουμε σοφότερες, κομψότερες, «νεανικότερες» και πιο έξω καρδιά από τις γυναίκες που μας μεγάλωσαν.

Εγώ πάλι, όσο μεγαλώνω και γίνομαι ίδια η μάνα μου, τόσο πιο πολύ μου αρέσει αυτή η εξέλιξη – το απολαμβάνω και χαίρομαι γι’ αυτό. Όχι απλά χαίρομαι, είμαι περήφανη.

Βλέπετε, από μικρή θυμάμαι τη μητέρα μου να είναι η φωνή της λογικής μέσα στο σπίτι μας. Πάντα υπομονετική και πάντα έτοιμη να σηκώσει αγόγγυστα όλα τα βάρη είτε της αναλογούσαν είτε όχι. Κοινώς, μια υπέροχη μαμά και μια γυναίκα που ήξερε πως να κουμαντάρει το σπίτι της.

Τότε, βέβαια, δεν έβλεπα αυτή τη γυναίκα ως κάτι παραπάνω από τη μαμά μου, δεν μπορούσα να την ξεχωρίσω από αυτόν τον ρόλο και, όπως είναι φυσικό, δεν μπορούσα να αντιληφθώ τι είδους άνθρωπος είναι. 

Έβλεπα σ’ εκείνη κάποιον που ήταν ταυτόχρονα ο φύλακας άγγελός μου, αλλά και το εμπόδιο στο να κάνω ότι μου καπνίσει. Το σημαντικότερό μου πρότυπο, αλλά και όλα εκείνα στα οποία ήθελα να πάω κόντρα. Μια σωστή οικογενειάρχη, αλλά και μια συμβατική γυναίκα, μέλος μιας παλιότερης γενιάς.

Μεγαλώνοντας, όμως, αφού ξεπέρασα κάποια στεγανά που έχουμε όλοι ως νέοι, ξαναγνώρισα τη μάνα μου, ως ίση προς ίση, ως μια πολύ πολύ στενή φίλη κι όχι μια γυναίκα σε έναν τυποποιημένο ρόλο. 

Περάσαμε πολύ χρόνο μαζί, μοιραστήκαμε στιγμές μοναδικές και κάναμε πράγματα που αγαπάμε κι οι δύο. Μιλήσαμε ώρες ατελείωτες για τη ζωή και τα βάσανά της, όσα μας προβληματίζουν και όσα μας κάνουν χαρούμενες.
Κάπως έτσι, στα 40 μου – η μητέρα μου έχει μόλις περάσει τα 60 – αρχίζω να συνειδητοποιώ όλο και πιο πολύ πόσο της μοιάζω. Όχι στην όψη – είμαι ίδια ο πατέρας μου – αλλά σε όλα τα υπόλοιπα.

Όπως κι εκείνη, συμμετέχω σε ομάδες ή συλλογικότητες και αφιερώνω πολύ χρόνο σε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη μας. Κι είναι φυσικό, αφού μου έμαθε από μικρή να ενδιαφέρομαι για τους άλλους και να κάνω πράγματα για καλό σκοπό χωρίς να περιμένω ανταλλάγματα.

Μου έμαθε επίσης πως, ακόμη κι αν δεν μπορούμε ν’ αλλάξουμε κάτι που συμβαίνει και δεν μας αρέσει, πάντα έχουμε τη δυνατότητα να αντιδράσουμε και να γίνουμε μέρος της λύσης. 

Είναι μαχήτρια και όλα όσα πέρασε τα έχει αντιμετωπίσει με θάρρος και αισιοδοξία για την επόμενη μέρα. Και οφείλω να παραδεχτώ πως, μέχρι μια ηλικία, με προστάτευσε απ’ όλ’ αυτά, αφήνοντάς με να είμαι κάτι σαν παρατηρητής στα βάσανα της οικογένειας. Αλλά το παράδειγμά της ήταν τόσο δυνατό, που δεν θα μπορούσε να μη με διαμορφώσει σαν άνθρωπο.

Τελικά, πήρα την ανθεκτικότητά της στα χτυπήματα της μοίρας, τη στωικότητα και το χιούμορ της – που, ομολογώ, μπορεί να γίνει έως και ανάρμοστο – αλλά και την αποφασιστικότητά της όταν η ροή των γεγονότων δε σηκώνει καθυστερήσεις. Πήρα και κάποια ελαττώματά της, φυσικά, αλλά πλέον είναι τόσο οικεία που δεν με εξοργίζουν, όπως όταν ήμουν μικρότερη.

Δεν το περίμενα ποτέ, αλλά καθώς γίνομαι μια εκδοχή του πιο αγαπημένου μου ανθρώπου σ’ αυτόν τον κόσμο, νιώθω υπέροχα.

Και ως μητέρα κι εγώ, ελπίζω οι δύο κόρες μου να πάρουν κάποια πράγματα από μένα – από εμάς – και όταν το συνειδητοποιήσουν, να νιώσουν όμορφα, σαν να διατηρούν στο πέρασμα του χρόνου κάτι οικείο και αγαπημένο μαζί…»




Μαγκιά είναι να κοιτάς τον άλλον στα μάτια και να λες έφταιξα…!!!!

Μαγκιά είναι να κοιτάς τον άλλον στα μάτια και να λες έφταιξα.
Το πιο άκυρο πράγμα που έχω ακούσει από άνθρωπο είναι να ξεστομίζει ότι δεν κάνει λάθος ποτέ! Είναι ακριβώς το πιο μεγάλο λάθος της ζωής του.

Όλοι κάνουμε λάθη άλλοτε μικρά και άλλοτε μεγάλα το θέμα είναι πως τα διαχειριζόμαστε. Και καλά τα μικρά, π.χ. σκουντουφλησες πάνω σε κάποιον στο δρόμο, δεν είναι και τόσο δύσκολο λες με μεγάλη ευκολία ένα συγνώμη σου λέει και ο άλλος δεν πειράζει (συνήθως) και έξω από την πόρτα. 

Στα μεγάλα τι κάνεις;
Όταν έχεις αδικήσει άνθρωπο και το καταλαβαίνεις αφού έχεις κάνει τη μαλακία τι κάνεις; Πως το μαζεύεις αυτό;

Εκεί οφείλεις να δείξεις από τι είσαι φτιαγμένος. Όσο και αν σφίγγεται το στομάχι σου, όσο και αν βλέπεις το…τσουνάμι να έρχεται από την πλευρά του άλλου, άλλο τόσο οφείλεις μαζέψεις τις δυνάμεις σου να σταθείς στα πόδια σου μπροστά του και να πεις συγνώμη σε αδίκησα δεν τα μέτρησα σωστά τα πράγματα, μπορούμε να το διορθώσουμε; 

Αν θες να εξακολουθείς να λέγεσαι μάγκας αλλιώς ανήκεις σε άλλη κατηγορία.

Δεν είναι εύκολο το ξέρω και το ξέρω γιατί το έχω κάνει. Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος ειδικά αν ξέρεις ότι ο άνθρωπος απέναντι σου ίσως και να μην το εκτιμήσει και να προσπαθήσει να σε πατήσει. Ξέρεις κάτι δεν είναι απαραίτητο να τον αφήσεις.

Στάσου μπροστά του πες αυτά που έχεις να πεις, δώσε τις εξηγήσεις σου και ότι και να γίνει να ξέρεις ότι τουλάχιστον προσπάθησες να εξηγήσεις ή ακόμα και να διορθώσεις τα πράγματα. 

Το συναίσθημα είναι απίστευτα λυτρωτικό και αν ο άνθρωπος που έχεις απέναντι σου δεν είναι ένα μίζερο βόδι, που λέει και μια ψυχή, τότε σίγουρα θα είστε και οι δύο σε καλύτερη κατάσταση από ότι πριν.

Αρκεί βέβαια να το εννοείς και να μην το πεις απλά γιατί σε πιάσανε στα πράσα γιατί τότε αγαπητέ μου δεν έχει αξία.
Μην προσπαθήσεις να το καλύψεις ειδικά λέγοντας ένα άθλιο ψέμα γιατί η αλήθεια όσα βαρίδια και να της βάλεις αργά ή γρήγορα θα βγει στην επιφάνεια.

Μην προσπαθήσεις να βγεις από πάνω το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του επιβεβαιώσεις το ποσό ρηχός και βλάκας είσαι.

Ο κόσμος μας δυστυχώς έχει γεμίσει από δήθεν μάγκες δεν θέλουμε άλλους. Από πραγματικούς μάγκες έχουμε ανάγκη και μάλιστα μεγάλη.

Γιατί ο άνθρωπος που παραδέχεται τα λάθη του είναι ένας άνθρωπος που ξέρει να παλεύει. 

Γιατί όταν θα σε κοιτάξει στα μάτια μετά από αυτό δεν θα έχει τίποτα να κρύψει και το βλέμμα του θα είναι καθαρό όπως και η ψυχή του. Γιατί ο άνθρωπος που έχει τα κότσια να παραδεχτεί το λάθος του ξέρεις ότι δεν θα τα παρατήσει εύκολα.

Τέτοιος άνθρωπος προσπαθώ να είμαι κάθε μέρα. Εσύ; 




Λιάνα Ζαφειράτου