Εκεί γεννήθηκαν. Σ’ όλα τα «δε θα τα καταφέρεις», που φύτρωσαν στο κεφάλι σου από σκάρτα, μισά λόγια, απ’αυτά που πάντα πιστεύεις, παρά την κακία που αναγνωρίζεις μέσα τους. Σ’ όλες τις φορές που ξέχασες για λίγο ποιος είσαι. Δακρυσμένος, λειψός, τύφλα από ξίδια κακής ποιότητας, ανήμπορος να ξεχωρίσεις τη φαντασία από την αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα. Σ' όλα τ' απογεύματα που έτρεξες ν'ανοίξεις το φως, πριν προλάβει να τρυπώσει το σκοτάδι στο δωμάτιο, πριν προλάβουν οι ανοιχτές πόρτες να κλείσουν. Σ' όλες τις φορές που κοίταξες κάτω απ'το κρεβάτι σου να βρεις το τέρας, μα τελικά δεν κατάφερες να το προλάβεις. Τότε που κοιμήθηκες με την τηλεόραση ανοιχτή, να μη σου τρυπάει η ησυχία τ'αυτιά. Σ' όλα τα «δεν μπορώ» που έγιναν χαμένες μέρες. Κι οι μέρες, χρόνια, ζωή ολόκληρη που δε θυμάσαι πως πέρασε κι αν τελικά σου 'δωσε κάτι να θυμάσαι. Εκεί γεννήθηκαν όλοι σου οι φόβοι. Μετά μεγάλωσαν, θήλασαν από την ανασφάλεια σου, θέριεψαν και πήραν μορφή, πιο ισχυρή απ' τη δική σου. Ήθελες να γίνεις καλλιτέχνης το θυμάσαι; Να γράφεις ποίηση για τους απεγνωσμένους, να είσαι αναρχικός και να γυρίσεις τον κόσμο μ' ένα σάκο και μια φωτογραφική μηχανή. Να πηγαίνεις αντίθετα, να φωνάζεις γι' αυτά που πιστεύεις, να προσπαθήσεις για την παγκόσμια ειρήνη κι ας σε λέγανε τρελό ή φαντασμένο. Δεν πατούσες γη, ο στόχος ήτανε τ'αστέρια. Ήθελες δυάρι κι αγκαλιά, μεθυσμένο σεξ σε γωνίες, ήθελες έρωτα βίαιο και ζωή στο ρίσκο. Αντί γι' αυτό, λιώνεις σ' ένα αδιάφορο μεταλλικό γραφείο απ'τα ΙΚΕΑ, έχεις μια δουλίτσα, μια σχεσούλα, ένα σπιτάκι, είσαι βουτηγμένος στην αδράνεια και τη δηθενιά. Κι εγώ ήθελα να 'μαι ελεύθερη, μα πνίγηκα σε μισοτελειωμένες ιστορίες, σ' ανθρώπους που δεν ήξεραν τί ήθελαν και μου φόρτωσαν την δική τους δειλία.
Αφήσαμε τους φόβους μας να μας καταπιούν. Έγιναν απωθημένα που έβρεχαν κάθε βράδυ μαξιλάρια, άδειαζαν πακέτα και μπουκάλια. Έκαναν το προσδόκιμο μια φτηνή επιβίωση. Έγινε το «φοβάμαι» τρόπος ζωής και τα μισά πράγματα, συνήθεια. Αυτό το γαμημένο «δε θα είμαι αρκετός», που χτυπούσε σαν στριγκλιά στα μέσα μας το συνηθίσαμε τόσο, που έγινε τελικά στ' αυτιά μας ένα τραγούδι. Γιατί ο άνθρωπος δεν έχει μάθει να διεκδικεί. Θέλει να πηγαίνει με τη μάζα, να δηλώνει γιατρός στο ΙΚΑ και όχι χωρίς σύνορα. Θέλει γάμο και παιδιά που τα εγκρίνει η μαμά και η εκκλησία, δάνειο με χαμηλό επιτόκιο και διακοπές στη Μύκονο ή τη Χαλκιδική. Κι αν δεν τα θέλει, θα τα θελήσει με το στανιό. Γιατί μόνο έτσι είναι σίγουρη η επιτυχία. Με συνταγή παλιά, χιλιοφορεμένη. Ο φόβος εκεί, φρουρός και φίλος, κλειδώνει δυο φορές την πόρτα το βράδυ, κλείνει τα παράθυρα κι αφήνει απ’έξω το φως. Φτιάχνει μεθοδικά μια ζωή με ιδέες άλλων, με ηθική και αρχές που δε θέλησες ποτέ να υιοθετήσεις, μα τις δέχτηκες ως κοινωνικά απομεινάρια. Σκουπίδια μιας σούπας που κατάφερε το σύστημα να μας περάσει ως νόμους κι εμείς τα φοβηθήκαμε τόσο που τ’ αγαπήσαμε για να μη μας βλάψουν. Μα τελικά αυτό που φοβάσαι περισσότερο, είναι το ίδιο ακριβώς πράγμα που θα σου χαρίσει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.
Χωρίς «γιατί» και «ίσως», που ακόμα και οι μεγαλύτερες ηλιθιότητες θα έχουν άλλη γεύση, ήπια και οικεία, γιατί θα ‘χουν προκύψει από σένα. Θα είναι κομμάτι σου και θα τις αγαπάς, μαζί με όλα σου τα λάθη που σου έδειξαν μια μέρα το δρόμο προς την Ιθάκη σου. Ακόμα και οι πιο σκοτεινοί φόβοι, μου ‘χαν πει κάποτε, φαντάζουν τόσο μικροί στο φως της μέρας. Στείλε εκείνο το γαμημένο το μήνυμα κι ας μην απαντήσει ποτέ. Παράτα τη Νομική και γράψου στην Καλών τεχνών, σπούδασε φιλοσοφία κι ας μην ξέρεις τι θα κάνεις όταν τελειώσεις. Πες «σ’αγαπώ» και ξαναπές το γιατί δεν υπάρχει ψυχή που δε θέλει να το ακούει. Μετά βρίσε, βρίσε πολύ, στείλε στο διάολο αυτούς που δε σου αξίζουν. Φύγε απ’ότι σε σαπίζει κι ας τρέμεις το μετά. Να θυμάσαι. Ο δρόμος που είναι πραγματικά δικός σου, είναι αυτός που σε φοβίζει περισσότερο. Κι αν το ξεχνάω εγώ καμιά φορά, έλα να μου το ψιθυρίσεις.
Γιοβάννα Κοντονικολάου http://www.pillowfights.gr http://www.psixologikosfaros.gr
Αρκεί μονάχα η αγάπη; Συχνά ακούμε ανθρώπους να λένε "Τον/την αγαπώ", ακόμη και αν αναγνωρίζουν και οι ίδιοι ότι η σχέση τους είναι επιβλαβής, καταχρηστική ή ανθυγιεινή. Μένουν σε αυτή τη σχέση για τους λάθος λόγους και μερικές φορές θεωρούν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να την εγκαταλείψουν.
Είναι πιο περίπλοκο, από ό,τι νομίζει κανείς επιφανειακά, να αφήσει μία άρρωστη σχέση, καθώς υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους άνδρες και γυναίκες μένουν σε αυτήν. Οι παρακάτω τομείς, επεξηγούν μερικούς από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι αποφασίζουν να μείνουν σε μια σχέση που τους κάνει κακό.
Εξάρτηση ή συνεξάρτηση : Έ να από τα δύο μέρη της σχέσης μπορεί να εξαρτάται οικονομικά από τον σύντροφό του, πιστεύοντας ότι χωρίς χρήματα δεν θα έχει τον πλούσιο τρόπο ζωής που έχει ως τώρα ή απλά πιστεύει ότι δεν θα είναι σε θέση να σταθεί στα δικά του πόδια.
Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μείνουν σε μια καταχρηστική ή νοσηρή σχέση, επειδή ο σύντροφός τους, τους παρέχει μία πλούσια και μεγαλοπρεπή ζωή, μέσα από αγορές λαμπερών, επώνυμων πραγμάτων, ταξίδια και επισκέψεις σε πανάκριβα μαγαζιά. Αλλά όταν αγαπάς αυτό περισσότερο από το σύντροφό σου, τότε κάτι ανθυγιεινό κρύβεται στη σχέση. Επίσης, κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι αν εγκαταλείψει τη σχέση, δεν έχει πουθενά να πάει.
Αποφασίζοντας να μείνει τελικά στη σχέση, αρχίζει και νιώθει ανημπόρος να αντιδράσει, ένα συναίσθημα που μετατρέπεται σε εγκλωβισμό όσο παραμένει σε αυτήν. Πιστεύοντας ότι η κακοποίηση είναι φυσιολογική: Ίσως κάποιος μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η κακοποίηση ήταν κοινή και δεν αναγνωρίζει ότι η σχέση του είναι κακοποιητική.
Χαμηλή αυτοεκτίμηση : Ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να πιστεύει ότι η κακοποίηση είναι δικό του σφάλμα επειδή ο σύντροφός του τον κατηγορεί συνεχώς.
Εγκυμοσύνη ή γονεϊκή σχέση : Ένα άτομο μπορεί να νιώθει ότι πιέζεται να μείνει σε μια άρρωστη σχέση λόγω εγκυμοσύνης ή μπορεί να νιώθει ότι ζορίζεται να μεγαλώσει το παιδί και από τους δύο γονείς. Επίσης, ο κακοποιητικός σύντροφος μπορεί να απειλήσει ότι θα πάρει το παιδί, αν ο άλλος σύντροφος φύγει. Αλλαγή : Ένα άτομο μπορεί να μείνει σε μια άρρωστη σχέση, επειδή ο σύντροφός του υπόσχεται ότι θα αλλάξει και ελπίζει ότι τελικά θα το κάνει (κάτι που σπανίως γίνεται). Βόλεμα : Μερικοί άνθρωποι μπορούν να εγκατασταθούν σε μια νοσηρή σχέση επειδή δεν θέλουν να είναι συνέχεια μόνοι. Η σκέψη του να μείνει κανείς μόνος, μπορεί να είναι πολύ τρομακτική για κάποιους και έτσι να προτιμήσει να είναι με κάποιον. Ένας σύντροφος που φοβάται να είναι μόνος του, αρχίζει να φαντάζεται ότι το να βρίσκεται έστω και σε μια κακή σχέση, είναι το καλύτερο που μπορεί να έχει. Έτσι λοιπόν, διαστρεβλώνει την οπτική του, με το να σκέφτεται ότι η μοναχική ζωή θα είναι πολύ χειρότερη από ό,τι στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι. Μία "ικανοποιητική" σχέση : Κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι ο κακοποιητικός σύντροφος είναι "αρκετά καλός για μένα" και μπορεί να αισθάνεται ότι δεν αξίζει κάτι καλύτερο. Ή ο κακοποιητικός σύντροφος μπορεί να τον έχει ήδη πείσει ότι κανείς άλλος δεν θα τον αγαπήσει περισσότερο από ό, τι εκείνος και οι "αδυναμίες" του δεν θα είναι ανεκτές από κανέναν άλλον παρά μόνο από τον ίδιο που τις κατανοεί και τις δέχεται. Γνωστική παραφωνία : Η γνωστική παραφωνία είναι ένας τρόπος για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας, έτσι ώστε να μην νιώθουμε ποτέ ότι κάναμε κάτι λάθος. Η απόφαση για να χωρίσει κανείς είναι δύσκολη, διότι αυτό θα τον φέρει αντιμέτωπο με τις παρελθοντικές του αποφάσεις, ότι δηλαδή έμεινε για πολύ καιρό σε μία άσχημη σχέση, χάνοντας πολύτιμα χρόνια από τη ζωή του και να αναγνωρίσει το γεγονός ότι τελικά αυτή η σχέση ήταν λάθος. Εάν δεν μπορεί να δεχθεί και να συμβιβαστεί ότι αυτή η σχέση είναι ένα λάθος, θα εξακολουθήσει να εκλογικεύει την παρούσα δέσμευσή του σε αυτήν. Είναι σημαντικό να μην θέσετε σε κίνδυνο την προσωπική σας αξία. Γνωρίστε ποιες είναι οι ανάγκες σας, πώς να τις επικοινωνήσετε και πώς να βρείτε μία σχέση στην οποία θα μπορείτε να είστε ευτυχής. Ζητήστε βοήθεια από έναν ψυχολόγο, αν πιστεύετε ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας είναι μπλεγμένα. Μοιραστείτε τις ανάγκες σας, μετατρέψτε αυτές σταδιακά σε επιθυμίες και θα βρείτε την αυτοπεποίθηση να πάρετε τις αποφάσεις που θα σας ωφελήσουν μακροπρόθεσμα.
psychcentral.org http://www.psixologikosfaros.gr
Για κάποιους η ευτυχία είναι ένας άπιαστος στόχος, που όσο περισσότερο πλησιάζουν, τόσο περισσότερο απομακρύνεται. Λίγοι όμως, αντιλαμβάνονται πως δεν είναι είναι ο στόχος που απομακρύνεται, αλλά όλα τα εμπόδια που εμείς οι ίδιοι βάζουμε ανάμεσα σε εμάς και το στόχο μας.
Εμπόδια που είτε έχουν τη μορφή υλικών αγαθών, είτε τη μορφή κοινωνικής θέσης και επαγγελματικής καταξίωσης, είτε απλά σκέψεις και κόμπλεξ που εν τέλει μας ακινητοποιούν σε σχέση με το καθημερινό κυνήγι της ευτυχίας.
Αποδεσμευτείτε από τις παρακάτω αντιλήψεις και θα νιώσετε πιο ανοιχτοί στην ευτυχία, πιο όμορφα με τον εαυτό σας και πολύ πιο κοντά στο στόχο σας.
1. Μη ζείτε τη ζωή σας με τις προδιαγραφές των άλλων Οι γονείς σας θα έχουν πάντα το «θράσος» να έχουν προσδοκίες και απαιτήσεις πάνω στη δική σας ζωή, αλλά στο χέρι σας είναι να βρείτε κι εσείς το θράσος, να τις αγνοήσετε και να ζήσετε τη ζωή που εσείς θέλετε. Δεν θα είναι εύκολη η απάρνηση των γονεϊκών προτύπων, αλλά δεν θα συγκρίνεται με την ελευθερία που θα νιώσετε, τη στιγμή που θα επιλέξετε εσείς τη μοίρα σας και το πως θα πορευτείτε στη ζωή. 2. Μην αντιστέκεστε στην αλλαγή Οι αλλαγές στη ζωή είναι δεδομένες, καθημερινές και – το βασικότερο - εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, παρά να τις αποδεχτούμε. Πρέπει να παραμένετε δεκτικοί και ευέλικτοι, αλλά όχι παθητικοί και μεμψίμοιροι απέναντι στις αλλαγές. Μη ξεχνάτε άλλωστε πως όλα αυτά είναι στο πρόγραμμα και ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται. 3. Ξεχάστε το παρελθόν και προχωρήστε Ό,τι έγινε, έγινε, ανήκει στο παρελθόν και δε μπορείτε να το ξαναζήσετε, όσο και αν το αναπαράγετε στο μυαλό σας. Είτε μετανιώνετε για τα λάθη του χθες, είτε αναπολείτε τις χαρούμενες παρελθούσες στιγμές, είτε ανησυχείτε για το μέλλον, δεν καταφέρνετε τίποτα, αφού το μόνο από αυτά που ισχύει και αξίζει την προσοχή και όλη σας την ενέργεια είναι το παρόν και μόνο αυτό. 4. Μην επιμένετε στις ταμπέλες Οι ταμπέλες και οι χαρακτηρισμοί που τόσο γενναιόδωρα προσδίδουμε στους άλλους, αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό, εκτός του ότι συχνά απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, μας περιορίζουν, καταπιέζουν και κελιδώνουν τους ορίζοντές μας, καθώς πέφτουμε στην παγίδα να εξυπηρετούμε αυτή τη συγκεκριμένα ετικέτα. Τα στερεότυπα σας εμποδίζουν να δείτε ποιος πραγματικά είναι ο άλλος, να τον αγαπήσετε για αυτό που αληθινά είναι και εν τέλει να αγαπήσετε και τον ίδιο σας τον –πολύπλευρο- εαυτό.
5. Δώστε τέλος στις αυτοκαταστροφικές σας τάσεις Τη στιγμή που θα αποτινάξετε από πάνω σας όλες τις ταμπέλες, θα είναι και η στιγμή που θα πάψετε να αυτομαστιγώνεστε για όσα λάθη ή σωστά έχετε κάνει. Κανείς δεν είναι τέλειος και όλοι εξελισσόμαστε κάθε μέρα, με κάθε μας βήμα και σκέψη.
Κάθε φορά που υποτιμάτε τον εαυτό σας, το μόνο που καταφέρνετε είναι να ανακόψετε την πρόοδό σας, αφού ουσιαστικά θα αρνείστε να αποδεχτείτε τον εαυτό σας, το ότι κάνετε λάθη και έχετε ελαττώματα, όπως όλοι. 6. Δε χρειάζεται να έχετε πάντα δίκιο Δεν χρειάζεται και δεν το χρειάζεστε να έχετε πάντα δίκιο σε κάθε κατάληξη της κάθε κουβέντας. Άλλοτε θα έχετε και άλλοτε δεν θα έχετε. Σε κάθε ευκαιρία, όμως μαθαίνετε και οι γνώσεις σας διαρκώς θα διευρύνονται. Πάντα θα είστε δάσκαλος και μαθητής ταυτόχρονα, όσα πτυχία και να έχετε στον τοίχο σας καδραρισμένα. 7. Μη γκρινιάζετε Οι αφορμές για παράπονα και γκρίνια είναι πολλές και δεν θα υπάρξει ποτέ έλλειψη από αυτές. Πριν όμως αρχίσετε να γκρινιάζετε για το πιο ασήμαντο πράγμα που σας χάλασε τη μέρα, σκεφτείτε αν τη στιγμή που παραπονιέστε, λείπει κάτι από τη ζωή σας και αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε μη προχωρήσετε με το παράπονο. Δεν έχετε λόγο να γκρινιάζετε. Η γκρίνια δεν είναι δικαίωμα. Η γκρίνια είναι γκρίνια και δεν αρέσει σε κανέναν.
http://www.psixologikosfaros.gr
Πώς μαζεύει κανείς τα «κομμάτια του» στις δύσκολες στιγμές για να πάρει κουράγιο, να αντέξει και να αντισταθεί… Για όλους υπάρχουν αδιέξοδα, μαυρίλες και ανυπέρβλητες στιγμές. Όλοι, επιβεβαιώνουν οι σύγχρονες έρευνες, φτωχοί κ πλούσιοι, αδύναμοι ή δυνατοί, περνούν κρίσεις και κρίσιμες ώρες, με λάθη μοιραία, ή μαθήματα - λάθη, που μπορούν, αντίστροφα, να συμβάλλουν στην προσωπική επιβίωση και αντοχή.
Στις κοινωνίες του σήμερα, όπου το αύριο δεν είναι πλέον, απαραίτητα, μια καλύτερη μέρα, σημασία αποκτά η μέθοδος, η ψυχραιμία και εσωτερική δύναμη για να ξεπερνιούνται, συνέχεια πια στη ζωή, οι δύσκολες στιγμές. Τα όνειρα μπορεί για τις γενιές της κρίσης να μοιάζουν ότι καίγονται, οι κοινωνικοί ψυχολόγοι όμως διδάσκουν σήμερα, πώς να κρατάει κανείς τη φλόγα ζωντανή. Υπάρχει τρόπος, υποστηρίζει η Άννυ Μέρφυ Πωλ στο πολυσυζητημένο βιβλίο της Brilliant : The New Science of Smart. Η τεχνική θεωρείται επίσημη μέθοδος της κοινωνικής ψυχολογίας, και έχει βεβαιώσει τα αποτελέσματά της με πληθώρα ερευνητικών καταγραφών. Ονομάζεται Επιβεβαίωση αξιών, Values Affirmation.
Είναι σαν μια σύντομη, νοητική σάρωση στον εγκέφαλό μας, τον οποίο καλούμαστε να ανακρίνουμε για το τι –πραγματικά μετρά εκείνη την ώρα για μας πιο πολύ. Τις στιγμές που κανείς νιώθει ότι καταρρέει, ότι δεν έχει ελπίδα, κουράγιο, ή δυνάμεις ν αντέξει τις κακουχίες της ζωής, το «Σκανάρισμα των προσωπικών Αξιών», εξηγεί η Άννυ Μέρφυ Πωλ, το values affirmation, αποδεδειγμένα μπορεί να γίνει χείρα βοηθείας και μάλιστα καθοριστικά ουσιαστική. Η οδηγία είναι απλή, προσθέτει. «Κάντε μια λίστα με τις αξίες που έχουν την μεγαλύτερη σημασία για εσάς, ή, εναλλακτικά, για 10 λεπτά, γράψτε σ ένα κομμάτι χαρτί το ένα και βασικό, κυρίαρχο, που έχει την κεντρική σημασία στη ζωή σας. Μπορεί αυτό», εξηγεί η επιστήμονας, «να είναι η στενή σχέση με την οικογένεια, ή, το όνειρο κάποιου να γίνει φωτογράφος, η καριέρα, οι αγαπημένοι του άνθρωποι ή, για κάποιον η ισχυρή θρησκευτική του πίστη.»
Είναι σημαντικό την ώρα της δυσκολίας να θυμάται και να ξαναθυμάται κανείς τι είναι γι' αυτόν πρωτίστως πιο σημαντικό.» Σαν άσκηση μπορεί να ακούγεται απλή διευκρινίζουν οι ειδικοί επιστήμονες, είναι όμως εντυπωσιακή η πληθώρα των άμεσων πρακτικά ανακουφιστικών αποτελεσμάτων, που η «Σάρωση των Αξιών» προσφέρει. 1.Μειώνει σημαντικά - και σωτήρια εκείνη τη στιγμή - το στρες. Πρόσφατη Έρευνα του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια UCLA διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες που εφάρμοσαν την τεχνική Επιβεβαίωσης Αξιών εμφάνισαν πτώση των επιπέδων κορτιζόλης, και οι ερευνητές τονίζουν ότι η μέθοδος μπορεί να ελέγξει με επιτυχία τις νευρο-ενδοκρινολογικές αντιδράσεις που το στρες από μια σοβαρή αντιξοότητα μπορεί να δημιουργεί. 2. Ενισχύει την δύναμη της θέλησης. Σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Ψυχολογίας, Προσωπικότητας και Κοινωνικής Συμπεριφοράς οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μέθοδος μπορεί να τροφοδοτήσει και να ενισχύσει τη δύναμη της θέλησης ενός ατόμου, όταν η δυνατότητα του αυτό-ελέγχου του, μετά και από επανειλημμένες δυσκολίες δείχνει να έχει εξαντληθεί. 3. «Διευρύνει το πλάνο» του προβλήματος που απασχολεί το άτομο εκείνη την στιγμή. Βοηθά έτσι στο να θυμίζει το “big picture”, να ξεκολλάει το μυαλό από την στενή έννοια και ένταση το προσωρινού προβλήματος.Ο Joshua Correll του Πανεπιστημίου του Σικάγο διαπίστωσε σε σχετικές έρευνες ότι η άσκηση της Επιβεβαίωσης Αξιών βοήθησε τους συμμετέχοντες να διατηρήσουν την ευκρίνειά τους, να αξιολογήσουν σωστά και χωρίς υπερβολές το πρόβλημα, και να αποτρέψουν την αρνητική αντίδραση σε νου και σώμα που μια δύσκολη ώρα ενεργοποιεί. 4. Βοηθά στο να μαθαίνει κανείς από τα λάθη του, που είναι πολύ πιο δύσκολο τελικά από ό,τι φαντάζονταν και οι επιστήμονες και εμείς. Ο ερευνητής Michael Inzlicht του Πανεπιστημίου του Τορόντο ανακοίνωσε σε δημοσίευση στο περιοδικό Psychological Science ότι παρόλα αυτά η τεχνική Επιβεβαίωσης Αξιών κάνει τους ανθρώπους πιο δεκτικούς στο να αντιλαμβάνονται αντικειμενικά τα δικά τους λάθη και να αποκτούν την δύναμη να τα διορθώσουν, άμεσα ή σταδιακά. 5. Συμβάλλει εντυπωσιακά στο να ξεπερνά κανείς εμπόδια και να καλύπτει «χάσματα και κενά». Πολλαπλές μελέτες του καθηγητή Geoffrey Cohen του πανεπιστημίου του Στάνφορντ έχουν δείξει ότι η μέθοδος βοηθά σε εντυπωσιακό βαθμό άτομα από χώρους μειονοτήτων, ειδικά στις ακαδημαϊκές τους σπουδές, να ο υπερβούν ή και να αγνοήσουν τα χαρακτηριστικά σύνδρομα που έχει αποδειχθεί ότι συνοδεύουν φοιτητές από ομάδες μειονοτήτων, που ονομάζονται χαρακτηριστικά σύνδρομα της “στερεότυπης απειλής”.
Έχει αποδειχθεί η ουσιαστική βοήθεια που προσφέρει η άσκηση Σάρωσης των Αξιών σε χιλιάδες περιπτώσεις ανθρώπων που ξεπέρασαν μαζί με τις δυσκολίες, τον εαυτό τους, δεν το 'βαλαν ποτέ κάτω, και πέτυχαν να κάνουν στη ζωή τους τη διαφορά. Με άλλα λόγια «Η Σάρωση των Αξιών» είναι η πρακτική που αποδεικνύει, με τη βούλα τω γιατρών το «Τίποτε δεν είναι Ανέφικτο», όσο αυτό αντηχεί την φωνή της καρδιάς μας και το κυρίαρχό εσωτερικό μας Ιδανικό. Οι δυσκολίες στις μέρες μας δεν δείχνουν να εκλείπουν, και έτσι τα Όνειρα, - μας λένε με αυτό τον τρόπο οι Ψυχολόγοι - απέμειναν για τους Ψύχραιμους και Δυνατούς..!!!
http://www.psixologikosfaros.gr
