«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, φόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ'όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου...»
Οι τελευταίες καραμέλες που μου απομένουν
Mario de Andrade
Ένα έξοχο κείμενο από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από τη Βραζιλία).
N’αγαπάςανθρώπους που κρύβουν μέσα τους το φως, ανθρώπους με ζεστό βλέμμα, που σε κάνει να αισθάνεσαι οικειότητα, με διεισδυτική ματιά, που μπορεί να διαβάσει κατευθείαν μέσα σου, με αληθινό χαμόγελο και παιχνιδιάρικο παιδικό βλέμμα, που δε ξέρεις ποτέ τι σκαρφίζεται.
N’αγαπάςανθρώπους ονειροπόλους, με εκείνη τη συνεχή αίσθηση του ανικανοποίητου στο βλέμμα τους σαν να ψάχνουν διαρκώς κάτι, ανθρώπους που συνεχίζουν να ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά παρά τα εμπόδια, γιατί έχουν καταλάβει ότι τα εμπόδια συνήθως τα κατασκευάζουμε εμείς, που δημιουργούν, που τολμούν, που δε φοβούνται να τσαλακωθούν ή να χαθούν και που προσπαθούν να βρουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα στην τέχνη.
Ν’αγαπάςανθρώπους που σε καταλαβαίνουν, χωρίς να χρειάζεται πάντα να μιλήσεις, που επικοινωνείτε με χαμόγελα, βλέμματα και σιωπές που βρίσκεις κομμάτια του εαυτού σου σε εκείνους, που αποτελούν ένα σταθερό σημείο αναφοράς και σου υπενθυμίζουν την ταυτότητα και τον προορισμό σου αντίθετα προς τα καθημερινά αποπροσανατολιστικά μηνύματα.
Ν’αγαπάς ανθρώπους που σε εκτιμούν για αυτό που είσαι -όχι γι’αυτό που θέλουν να είσαι, όχι γι’αυτό που θα έπρεπε να είσαι, όχι γι’αυτό που ήσουν, ανθρώπους που σε αντιμετωπίζουν ως προτεραιότητα στη ζωή τους και όχι απλά ως μια δεύτερη επιλογή, «που σε κοιτάνε λες και είσαι κάτι μαγικό»* που αγαπούν τις ατέλειές σου ,δεν τις ανέχονται απλώς.
Ν’αγαπάς ανθρώπους που εκφράζουν την αγάπη τους ή αν δεν το έχουν πολύ με το «σ’αγαπώ», δε χάνουν ευκαιρία να αποδεικνύουν το ενδιαφέρον τους με πράξεις, ανθρώπους που δεν υπολογίζουν χιλιόμετρα για να είναι κοντά σου, που μπορείς να τους πάρεις τηλέφωνο ό,τι ώρα χρειαστείς γιατί «καμία» ώρα δε θεωρείται ακατάλληλη, που είναι ανοιχτοί σε ξαφνικές προτάσεις.
Ν’αγαπάς ανθρώπους που καταλαβαίνουν την πολυπλοκότητα και τη σχετικότητα των πραγμάτων και δεν σε γεμίζουν με αφορισμούς, «τους σιωπηλούς ανθρώπους με το θορυβώδες μυαλό».*
Ν’αγαπάς ανθρώπους που ζουν αληθινά, που βιώνουν έντονα και τις χαρές και τις λύπες, που κλαίνε είτε από συγκίνηση και χαρά είτε από στενοχώρια, που στα δίνουν όλα ή στα παίρνουν όλα,όμως,δεν υπάρχει συμβιβασμός ή μέση λύση, που μπορεί να πάθεις χίλια δύο μαζί τους, αλλά σίγουρα δε θα βαρεθείς.
Ν’αγαπάς ανθρώπους αισιόδοξους, που βλέπουν ευκαιρίες, όχι εμπόδια που πιστεύουν σε σένα πριν από σένα και σε βοηθούν να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου, που δε σταματούν να πιστεύουν στο καλό και το όμορφο που υπάρχει στον κόσμο, παρόλο που συχνά έρχονται αντιμέτωποι με το αντίθετο.
Με λίγα λόγια ν’αγαπάς «εκείνους που αγαπούν τη ζωή και η λύπη τους είναι η δύναμη τους. Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους. Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ. Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν. Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.»
Αν έχεις δίπλα σου τέτοιους ανθρώπους να τους αγαπάς και το κυριότερο να τους το λες και να τους το δείχνεις, επειδή έχουν περάσει πολλά ως μειονότητα και συνήθως δεν έχουν καταλάβει πόσο ξεχωριστοί είναι.Aν είσαι ένας από αυτούς, τότε καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Ζαρκάδα Σιμόνη,φοιτήτρια Ψυχολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό πανεπιστήμιο Αθηνών
Βιβλιογραφία: Kατ’εξαίρεση το παρόν κείμενο -πέρα από κάποιες αποσπασματικές παραπομπές(*Loukini.gr,Λουκία Μιτσάκου:αρθρογράφος,**lifo )- δεν στηρίζεται πάνω σε βιβλιογραφία. Είναι καθαρά βιωματικό και βασίζεται σε όσα έχω αποκομίσει από την ίδια τη ζωή. Ίσως αυτή τελικά να είναι ο καλύτερος δάσκαλος.
H Αγνοδίκη έζησε στην Αθήνα τον 4ο π.Χ. αιώνα. Ήθελε να σπουδάσει Ιατρική, αλλά αυτό ήταν αδύνατο στην εποχή της, αφού αν το τολμούσε ως γυναίκα θα ερχόταν αντιμέτωπη ακόμα και με θανατική ποινή.
Λόγω της αυστηρής απαγόρευσης, είχε παρατηρηθεί μεγάλο ποσοστό θνησιμότητας στις επίτοκες, γιατί πολλές ντρεπόντουσαν να εξεταστούν από άνδρες. Αυτός ήταν ο κυριότερος λόγος που ήθελε η νεαρή κοπέλα να γίνει μαία.
Κόντρα στις απαγορεύσεις και τις προκαταλήψεις της εποχής, η Αγνοδίκη αποφάσισε να πάρει το ρίσκο και να πραγματοποιήσει το όνειρο της.
Αφαίρεσε από επάνω της κάθε τι που μαρτυρούσε τη θηλυκή της πλευρά, έβαλε αντρικά ρούχα και μαθήτευσε δίπλα στον Ηρόφιλο, έναν από τους πιο ονομαστούς γιατρούς και έναν από τους πρώτους ανατόμους εκείνης της περιόδου. Η σχολή που είχε ιδρύσει στην Αλεξάνδρεια είχε σπουδαία φήμη.
Ηρόφιλος, ο δάσκαλος της Αγνοδίκης της Αθηναίας
Κέρδισε γρήγορα τις εντυπώσεις και όλοι μιλούσαν για τον νεαρό που διέπρεπε στη μαιευτική και τη γυναικολογία.
Αυτό που έκανε εντύπωση, πέρα από τις γνώσεις, ήταν τα λεπτά δάχτυλα του «νεαρού γιατρού», αλλά και η περίεργη γλυκύτητα του προσώπου του. Για να τις καθησυχάσει, αποκάλυπτε σε κάποιες περιπτώσεις ότι ήταν γυναίκα, με σκοπό να την εμπιστευθούν και να αισθανθούν ακόμα πιο ασφαλείς στα χέρια της.
Το μυστικό της δεν διέρρευσε. Είχε τόση πολύ δουλειά που πλέον είχε γίνει αισθητή η προτίμηση στο πρόσωπό της. Οι άνδρες συνάδελφοί της, μη γνωρίζοντας ότι έχουν να ανταγωνιστούν μια γυναίκα, έψαχναν να βρουν τρόπο να εξαφανίσουν τον νεαρό γιατρό που τους πήρε την πελατεία.
Έτσι ξεκίνησαν να τον κατηγορούν ανοιχτά ότι συνάπτει εξωσυζυγικές σχέσεις με τις κυρίες που εξετάζει. Οι συκοφαντίες πύκνωσαν τόσο που τελικά συνελήφθη και οδηγήθηκε σε δίκη.
Η Αγνοδίκη αποφάσισε προς υπεράσπισή της να αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα. Το κατηγορητήριο ξέσπασε και απαίτησε άμεσα την θανατική της καταδίκη.
Την υπερασπίστηκαν όλες οι γυναίκες που είχε γιατρέψει. Οι δικαστές χωρίς να έχουν να της προσάψουν κάποια άλλη βαριά κατηγορία, αναγκάστηκαν να την αθωώσουν γιατί το πλήθος είχε εξαγριωθεί με την άδικη κατηγορία.
Η Αγνοδίκη η Αθηναία ήταν η πρώτη γυναίκα μαιευτήρας – γυναικολόγος στην Ιστορία.
«Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ’ τη χαρά του να δίνεις. Να το θυμάσαι, κοριτσάκι». Το γράφει ο Ρίτσος στο ποίημα «Πρωινό Άστρο» κι είναι ένας στίχος που μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση όταν τον πρωτοδιάβασα, κυρίως γιατί το ίδιο πράγμα μου έλεγε και μου ξανάλεγε η γιαγιά μου, για πολλά χρόνια.
Τότε που την άκουγα δεν καταλάβαινα τι εννοούσε. Περνώντας τα χρόνια όμως και μεγαλώνοντας ανακάλυψα ότι η γιαγιά κι ο ποιητής έχουν απόλυτο δίκιο. Η χαρά του να δίνεις είναι πιο μεγάλη κι απ’ το πιο πολύτιμο απόκτημα που μπορεί να κερδίσεις.
Αν καταφέρεις να κάνεις τρόπο ζωής αυτή τη συμπεριφορά, θα με θυμηθείς. Λέγεται αλλιώς κι αλτρουισμός, ανιδιοτέλεια. Να δίνεις, δηλαδή, χωρίς να αποσκοπείς σε κανένα κέρδος. Κάτι συμβαίνει όμως κι αυτό που κερδίζεις, τελικά, είναι πέρα από κάθε προσδοκία.
Κερδίζεις συναισθήματα, αγάπη, φίλους, εμπειρίες. Κερδίζεις τόσα πολλά και τόσο ανεκτίμητα πράγματα που γίνεσαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου.
Και τι είναι αυτό που μπορείς να δίνεις; Δε χρειάζεται να πας μακριά για να το βρεις. Μπορείς να δίνεις αυτά που σου περισσεύουν. Αυτά που εσένα δε θα σου λείψουν, θα κάνουν χαρούμενο όμως αυτόν που θα τα πάρει. Αν δεν είσαι από αυτούς που αποτιμούν τον κόσμο σε κέρματα, αντικειμενικές αξίες και χρηματιστήρια, βρίσκεις τίποτε πιο όμορφο απ’ το να χαρίζεις τη χαρά;
Να δίνεις, αυτό να κάνεις στη ζωή σου, να δίνεις. Να δίνεις ευκαιρίες στους άλλους ανθρώπους, να δίνεις το χρόνο σου και να δίνεις αγάπη. Εκεί βρίσκεται όλη η μαγεία. Η αγάπη έχει ένα πολύ ιδιαίτερο και μοναδικό χαρακτηριστικό.
Όσο περισσότερο τη χαρίζεις και τη σκορπάς, τόσο περισσότερο μεγαλώνει κι εξαπλώνεται.
Και να το κάνεις χωρίς να περιμένεις την ανταμοιβή, εκεί κρύβεται το μυστικό. Να προσφέρεις ένα χαμόγελο στους περαστικούς και τη θέση σου στο λεωφορείο. Να δίνεις αίμα. Να δίνεις συμβουλές, δίσκους και βιβλία στους φίλους σου. Είναι σαν να δίνεις τη νεραϊδόσκονη που χρειάζονται τα μαγικά.
Κι ακόμη, να δίνεις το χρόνο σου και τον εαυτό σου σε όλους όσους σε χρειάζονται και σε όσους πραγματικά μετράνε για σένα. Και μη φοβάσαι ότι έτσι θα χαθείς και θα σπαταλήσεις όλα όσα έχεις μέσα σου. Ίσα-ίσα, θα κερδίσεις τα πάντα, γιατί θα πάρεις πίσω την εμπιστοσύνη και την αγάπη όλων αυτών που σε απόκτησαν.
Πάνω απ’ όλα, να θυμάσαι να μη δίνεις για να δημιουργείς υποχρεώσεις που περιμένεις ότι θα σου ξεπληρωθούν μια μέρα. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι για να μπαίνουν στη ζυγαριά ούτε κι αποτιμώνται.
Αν καταλαβαίνεις στα αλήθεια τι πάει να πει προσφορά, ξέρεις ότι δίνεις ό, τι θα ήθελες να σου δώσουν. Έτσι απλά. Χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς κρυμμένες σκέψεις. Δίνεις, γιατί έτσι γεμίζει η καρδιά σου. Γεμίζεις εσύ. Και γεμίζεις τόσο, όσο να θες να βουτήξεις τα χέρια μέσα σου και να μοιράσεις τη χαρά που σε κατακλύζει σε όλους όσους βρίσκονται γύρω σου.
Πώς γίνεται αυτό λοιπόν; Πώς γίνεται κι η χαρά του να δίνεις είναι μεγαλύτερη από τη χαρά του να παίρνεις; Πώς γίνεται και είναι τόσο πολύτιμη κι ατίμητη; Δεν ξέρω. Δεν ξέρω αν μπορούν να το νιώσουν όλοι οι άνθρωποι αυτό το τόσο δυνατό κι ατόφιο συναίσθημα.
Αυτήν την έντονη πληρότητα που σε κάνει να θες να φωνάξεις απ’ την κορυφή ενός λόφου για να φτάσει η φωνή σου και στα πιο απομακρυσμένα αυτιά.
Δεν ξέρω πώς γίνεται κι η χαρά της ανιδιοτελούς προσφοράς σε γεμίζει με τόση χαρά που τη νιώθεις σε κάθε κύτταρό σου ξεχωριστά και σε καθοδηγεί, σε κάνει να λάμπεις και σε κρατά χαμογελαστό για μέρες.
Τόση χαρά που θες να την τραγουδήσεις, αλλά δεν έχει γραφτεί ακόμη το τραγούδι που να την περιγράφει. Αυτή τη χαρά παίρνεις πίσω όταν δίνεις τον εαυτό σου. Και τη βρίσκεις μέσα σε μια ζεστή αγκαλιά, σ’ ένα ειλικρινές χαμόγελο και σ’ ένα ζευγάρι μάτια.
«Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ’ τη χαρά του να δίνεις». Να το θυμάσαι κάθε φορά που πας να προσπεράσεις κάποιον που σε χρειάζεται. Να το θυμάσαι όταν φοβάσαι να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να δοθεί. Να το θυμάσαι.
Κι αν δεν έχει γίνει ακόμα, θα έρθει η στιγμή που θα το νιώσεις. Κι όταν αυτό συμβεί, το συναίσθημα θα είναι τόσο δυνατό που θα σε συνεπάρει και θα σε εθίσει. Δεν ξέρω όμως να σου πω πώς και γιατί γίνεται αυτό. Είναι μαγικό!
Η Εσωτερική σύνδεση είναι μια ισχυρή αυτο-θεραπευτική διαδικασία έξι βημάτων που παρέχει έναν οδικό χάρτη ώστε να μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας. Η εκμάθηση και εξάσκηση αυτών των έξι βημάτων θα οδηγήσουν σταδιακά στην αγάπη για τον εαυτό σας, αντί να συνεχίζετε την εγκατάλειψη του εαυτού σας.
Τα έξι βήματα της Εσωτερικής Σύνδεσης :
1. Γίνετε πρόθυμοι να αισθάνεστε τον πόνο και να αναλαμβάνετε την ευθύνη των συναισθημάτων σας.
Όλα τα συναισθήματα αποτελούν πηγή πληροφοριών και μας δείχνουν αν αγαπάμε τον εαυτό μας ή αν τον έχουμε εγκαταλείψει, ή αν οι άλλοι μας δίνουν αγάπη ή μας ασκούν έλεγχο.
Το πρώτο βήμα είναι να παρατηρήσετε συνειδητά την αναπνοή σας ώστε να είστε παρόντες στο σώμα σας και να αγκαλιάσετε με συμπόνοια όλα τα συναισθήματα. Πρόκειται για μια μετακίνηση προς τα συναισθήματά σας και όχι μακριά από αυτά με διάφορες μορφές αυτο-εγκατάλειψης, όπως είναι η επίκριση του ευατού, η στροφή στους εθισμούς ή η μη ανάληψη της ευθύνης σας.
2. Προχωρήστε στην πρόθεση να μάθετε.
Στην εσωτερική σύνδεση, υπάρχουν μόνο δύο πιθανές προθέσεις κάθε δεδομένη χρονική στιγμή :
• Να προστατεύεστε από τον πόνο, αποφεύγοντας την ανάληψη ευθύνης, μέσω διαφόρων μορφών εθιστικής ή ελεγκτικής συμπεριφοράς
• Να ενδιαφέρεστε να μάθετε τι είναι αυτό που προκαλεί τον πόνο. Για να μετουσιώσετε τον πόνο σε αγάπη, θα πρέπει να κατανοήσετε την αιτία του ίδιου του πόνου.
Προσκαλέστε στην καρδιά σας την παρουσία της αγάπης του εσώτερου εαυτού σας και συνειδητά ανοίξτε στο να μάθετε να αγαπάτε τον εαυτό σας.
3. Μάθετε για τις ψευδείς πεποιθήσεις σας.
Το τρίτο βήμα είναι μια βαθιά και ευσπλαχνική διαδικασία εξερεύνησης – να μάθετε σχετικά με τις πεποιθήσεις και τις συμπεριφορές σας και για το τι συμβαίνει με ένα άτομο ή κατάσταση που μπορεί να σας προκαλεί πόνο.
Ρωτήστε τον εαυτό σας – το εσωτερικό παιδί – «Τι σκέφτομαι ή κάνω που προκαλεί τα οδυνηρά συναισθήματα της αδημονίας, της κατάθλιψης, της ενοχής, της ντροπής, της ζήλιας, του θυμού της μοναξιάς ή της κενότητας;» Αφήστε την απάντηση να έρθει από μέσα σας – από τα συναισθήματά σας.
Μόλις κατανοήσετε τι σκέφτεστε ή κάνετε που προκαλεί αυτά τα συναισθήματα, τότε εξερευνήστε τα με τον πληγωμένο εαυτό σας ώστε να κατανοήσετε τους φόβους και τις ψευδείς πεποιθήσεις που οδηγούν στις σκέψεις ή πράξεις αυτο-εγκατάλειψης. Αν νιώθετε μόνοι, πληγωμένοι ή αβοήθητοι από κάποιον, ρωτήστε τον εαυτό σας τι συμβαίνει ανάμεσα σε εσάς και το άλλο άτομο που προκαλεί αυτά τα συναισθήματα.
4. Κάντε διάλογο με τον εσώτερο εαυτό σας.
Δεν είναι τόσο δύσκολο όσο πιστεύετε να συνδεθείτε με τον εσώτερο καθοδήγητή σας. Το κλειδί είναι να είστε ανοικτοί να μάθετε σχετικά με το να αγαπάτε τον εαυτό σας. Οι απαντήσεις μπορεί να έρθουν άμεσα ή με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί να έρθουν με λόγια ή εικόνες ή σε όνειρα. Όταν η καρδιά σας είναι ανοικτή στη μάθηση, οι απαντήσεις θα έρθουν.
5. Κάντε πράξη τις δράσεις αγάπης που μάθατε στο βήμα 4.
Έχετε ανοίξει στον πόνο, προχωρήσατε στην μάθηση, ξεκινήσατε διάλογο με τα συναισθήματά σας και συνδεθήκατε με τον εσώτερο εαυτό σας. Στο βήμα πέντε, αναλαμβάνετε τις δράσεις αγάπης που, με την πάροδο του χρόνου, θεραπεύουν την ντροπή, την αδημονία και την κατάθλιψη που είναι το αποτέλεσμα της αυτο-εγκατάλειψής σας.
Μερικές φορές οι άνθρωποι σκέφτονται την «αγάπη προς τον εαυτό» ως ένα συναίσθημα που πρέπει να το επικαλεστούν. Ένας καλός τρόπος να εφαρμόσετε την «αγάπη προς τον εαυτό» είναι δίνοντας έμφαση στις πράξεις, «τι μπορώ να ΚΑΝΩ ώστε να αγαπώ τον εαυτό μου;» αντί για «Πως μπορώ να ΑΙΣΘΑΝΘΩ την αγάπη για τον εαυτό μου;»
6. Αξιολογήστε τις πράξεις σας.
Αφού κάνετε τις πράξεις αγάπης, στοχαστείτε ώστε να δείτε αν ο πόνος σας, ο θυμός ή η ντροπή θεραπεύονται. Αν όχι, επιστρέψτε στα προηγούμενα βήματα μέχρι να ανακαλύψετε την αλήθεια και τις πράξεις αγάπης που σας φέρνουν γαλήνη, χαρά και μια βαθιά αίσθηση εσωτερικής αξίας.
Με την πάροδο του χρόνου, θα ανακαλύψετε ότι η αγάπη προς τον εαυτό σας βελτιώνει τα πάντα στη ζωή σας – τις σχέσεις σας, την υγεία και την ευεξία σας, την ικανότητα να υλοποιείτε τα όνειρά σας και την αυτοεκτίμησή σας.
Το να αγαπάτε και να συνδέεστε με τον εαυτό σας είναι το κλειδί ώστε να είστε ικανοί να αγαπάτε και να συνδέεστε με άλλους και να δημιουργείτε σχέσεις αγάπης. Η αγάπη προς τον εαυτό σας είναι αυτή που σας καθιστά ικανούς να αυξήσετε τις δονήσεις σας και να γίνετε συνδημιουργοί.
Η αγάπη προς τον εαυτό είναι το κλειδί προς την δημιουργία μιας παθιασμένης, πλήρους και χαρούμενης ζωής.
Σε έχω όμως υπόψιν μου! Σε σκέφτομαι, αλλά το πρόγραμμα μου δεν μου επιτρέπει να έχω τον χρόνο να ασχοληθώ μαζί σου. Ξέρω και καταλαβαίνω ότι με ζητάς, ότι με θέλεις, αλλά βλέπεις, έχω τόσα και τόσα να κάνω μέσα στη μέρα μου. Θέλω να αφιερωθώ σε σένα, θέλω να επικοινωνήσω μαζί σου, θέλω να βάλω ένα πρόγραμμα ανέλιξης και προσευχής, όμως θα το κάνω, να είσαι σίγουρος όταν τελειώσουν οι υποχρεώσεις μου.
Αγαπημένο μου παιδί.
Δεν σε έστειλα στη γη για να γεμίσεις τον χρόνο σου με υλικά και δεσμευτικά προγράμματα, αλλά αφού αυτό επέλεξες για να περάσεις τη ζωή σου, το Σέβομαι. Μην ψάχνεις να βρεις δικαιολογίες για να νιώθεις εσύ καλύτερα, ως προς την απόσταση που έχεις μαζί Μου. Αλλά αφού Μου απευθύνεις τον λόγο, θα Σου πω το εξής.
Να ξέρεις ότι ποτέ δεν θα βρεις τον χρόνο για να είσαι κοντά μου, όπως λες. Οι μέρες και τα χρόνια θα περνάνε. Θα ψάχνεις τρόπο να γεμίσεις από όλα όσα σε περιβάλλουν και να αναζητάς μέσα σε αυτά την πληρότητα, την ευτυχία και την αρμονία. Και όλα θα είναι σαν τον καπνό, όλα θα είναι σαν την γεύση της σοκολάτας, η οποία κρατά για μερικά λεπτά και ύστερα χάνετε.
Γιατί σε αυτά που έχεις στηρίξει την ζωή σου, είναι εφήμερα και ανούσια. Κι όταν παιδί μου θα σε δω στο κρεβάτι του πόνου ή πνιγμένο μέσα στα προβλήματα, θα Σε οδηγώ, θα σου μιλώ και δεν θα έχεις τη δυνατότητα να Με ακούσεις ή να Με καταλάβεις.
Πολύ απλά, όχι γιατί δεν είσαι άξιος, αλλά γιατί δεν έχεις μάθει τη φωνή Μου και δεν ξέρεις με ποιο τρόπο να Με ξεχωρίσεις. Έτσι κάθε τι που θα Σου στέλνω θα το απορρίπτεις συνέχεια γιατί δεν θα ταιριάζει με την λογική σου. Γιατί η λογική σου παιδί Μου σε κάνει άκαμπτο και σκληρό. Αυτή τη σκληρότητα βιώνεις. Μέσα από αυτή σου την σκληρότητα πληγώνεσαι.
Είδες ακόμη και οι κορμοί των δέντρων που μοιάζουν άκαμπτοι, σε έναν δυνατό αέρα κουνιούνται, πάλλονται, για να μπορούν μέσα από αυτή την κίνηση να μην σπάνε. Το λυγίζω παιδί Μου μη το φοβάσαι. Το λυγίζω είναι ισορροπία και υπάρχει για να δίνεται η δυνατότητα της επαναφοράς.
Όταν κάτι λυγίζει, σημαίνει ότι εκείνη την ώρα δεχόμενο μία πίεση λυγίζει ανάλογα, για να μην σπάσει. Έτσι σε έχω κάνει κι εσένα παιδί Μου, να είσαι ευλύγιστος και ευπροσάρμοστος. Αυτό το ευπροσάρμοστο και το ευλύγιστος κάνε το χρήση παιδί Μου, για να μπορέσεις να φέρεις εσύ εσένα μέσα στον δρόμο της αγάπης.
Μίλα Μου παιδί Μου, ακόμη και μέσα σε αυτή την τόσο θορυβώδη καθημερινότητά σου. Δεν χρειάζεται παιδί Μου, ειδική στιγμή για να μιλήσεις με τον Πατέρα σου. Θα βρεις έστω 5 λεπτά για να μιλήσεις μαζί Μου. θα τα βρεις.
Κι όταν αρχίσεις να μιλάς μαζί Μου, ύστερα θα λαχταράς να έρθει η ώρα Μας. Θα είναι η καλύτερη στιγμή της μέρας σου. Θα ξέρεις ότι όλα σου τα βάρη, προβλήματα, υποθέσεις που μέχρι εχθές θεωρούσες ότι σε κρατούν σε απόσταση από μένα, θα αλλάξουν, θα γίνουν ανάλαφρα. Αλλά παράλληλα θα μάθεις να Με ακούς, να Με νιώθεις, να Με αντιλαμβάνεσαι.
Θα έρθει η μέρα, παιδί Μου, που θα καταφέρεις να Με ακούσεις. Γιατί να θυμάσαι πως κάθε λεπτό της ζωής σου προσπαθώ να σε κάνω Με δεις, να Με ακούσεις και σου λέω «μίλα μου παιδί Μου, ζήτα Μου».
Μελέτησε τον δρόμο Μου για να νιώσεις πιο ελεύθερος από όλα τα πουλιά του κόσμου. Όταν το «περιστέρι» Άγιο Πνεύμα Μου ενεργοποιηθεί μέσα σου παιδί Μου, τότε η Βασιλεία των Ουρανών για σένα είναι στη γη. Έλα παιδί Μου, σε περιμένω!!!
Υπάρχει ένα καζάνι στο εσωτερικό του στέρνου μας. Αυτό το καζάνι το λένε ψυχή. Ανάλογα το υλικό που βάζεις μέσα του, υλικό που επιλέγει και τοποθετεί η καρδιά εκεί, η φλόγα που θα παραχθεί στη βάση του για να εκκινήσει την διαδικασία δράση-αντίδραση, θα είναι τρεμοπαίζουσα ή λαίλαπα.
Από σένα εξαρτάται το μένος της. Από σένα και την καρδιά σου, και όλα εκείνα που θα βάλετε μαζί στο ενδόμυχο σας καζάνι. Μιλάω για τα όνειρα, τους στόχους μιας ζωής, η οποία σου δόθηκε σαν αφορμή και ευκαιρία μαζί, για να μετεξελίξεις τον εαυτό σου στην καλύτερη δυνατή εκδοχή του.
Η συνταγή είναι απλή – συλλαμβάνεις όνειρα, με ονειροπαγίδα την καρδιά σου, έπειτα τα βάζεις στο καζάνι, ανάβεις φωτιά, παράγεις αποτέλεσμα. Παιχνιδάκι;
Κι όμως, μια μεγάλη μερίδα ονειροπόλων αποτυγχάνουν στο να φτάσουν την ένταση της φλόγας εκεί που πρέπει για να βγει το αποτέλεσμα επικό, να πάρει ο αέρας του ονείρου σάρκα και οστά, και να τοποθετήσει αυτόν που το συνέλαβε σε μια νέα δουλειά, μια νέα σχέση, μια νέα πόλη, χώρα, ήπειρο, ζωή.
Τι φταίει; Αφού η συνταγή είναι απλή, τότε κάπου πρέπει να χωλαίνει η εκτέλεση.
Θα σου πω τι φταίει.
Το καζάνι της ψυχής δεν αρέσκεται σε αδύναμο, ασθενικό υλικό. Το απορρίπτει, αρνούμενο ν’ ανάψει στη βάση του φλόγα δυνατή για να φτάσει σε αποτέλεσμα, αφού ισχνό υλικό θα καταλήξει σε ισχνό αποτέλεσμα. Η ψυχή δεν παίρνει μικρά όνειρα, αφού έχει φτιαχτεί για να χειρίζεται τα μεγάλα, εκείνα που αλλάζουν ζωές, κι όχι απλά παραστάσεις.
Αν θα ονειρευτείς, τότε ξεκόλλα τη σκέψη απ’ τη γη και παρ’ την στον ουρανό. Παρ’ την πέρα από αυτόν, σκίσε τη στρατόσφαιρα, μπες σε τροχιά και διάλεξε αστέρι.
Μη σκέφτεσαι ‘the sky is the limit’ όταν μπορείς να σκεφτείς ‘the space is the limit’ ή, ακόμη καλύτερα, ‘there is no limit’.
Όσο πιο πολύ αψηφάς τη βαρύτητα των αρνητικών σκέψεων και των ''δεν μπορώ'' σου, τόσο πιο πολύ θα θεριεύει η φωτιά κάτω από το καζάνι των ονείρων σου. Όσο πιο μεγάλο το όνειρο, τόσο πιο πολύ θα σε βοηθήσουν το σύμπαν και η ζωή να το πετύχεις.
Να κάνεις μεγάλα όνειρα, λοιπόν, αντί για μικρά. Να κυνηγάς τη φλόγα που είναι ικανή να λιώσει το μέταλλο των αμφιβολιών σου παρά εκείνη που θα σου σιγοβράζει μια χλιαρή σου επιθυμία να πετύχεις κάτι, τόσο όσο χρειάζεται για να πείθεις τον εαυτό σου σε τακτά χρονικά διαστήματα πως κάτι ψήνεται και στο δικό σου καζάνι.
Σιγοβράζοντας τα όνειρα σου δεν πας πουθενά – θέλουν φωτιά και λαύρα και τόλμη και θυσίες και πείσμα και επιμονή για να σου δώσουν κι αυτά με τη σειρά τους πίσω, μα όταν θα το κάνουν, θα καταλάβεις γιατί άξιζε να τα κυνηγήσεις τόσο έντονα.
Θα γυρίσεις, τότε, τα μάτια σου μέσα και θα κοιτάξεις στο βάθος του στέρνου σου. Θα κάνεις απολογισμό – θα συσχετίσεις τον κόπο με τα αγαθά που κτήθηκαν, τη φλόγα με το όνειρο, το πριν με το μετά. Θα φορέσεις το καλύτερο χαμόγελο ικανοποίησης που διαθέτεις.
Θα συνειδητοποιήσεις πως, πλέον, ανήκεις στην ελίτ των ονειροπόλων που κατάφεραν να μεταμορφώσουν τον αέρα σε ύλη, τον μόλυβδο όλων εκείνων των αρχικών ''μη'' και ''μα'' στο χρυσάφι των μετουσιωμένων τους ονείρων.
Θα αφεθείς στη νιρβάνα που επιφέρει η επίτευξη ενός μεγάλου στόχου, κι έπειτα θα θέσεις τον επόμενο και θα τον κυνηγήσεις κι αυτόν, με την ίδια ένταση και πάθος που κυνήγησες όλους τους προηγούμενους.
Το ένα όνειρο φέρνει το άλλο, φτάνει να κάνεις εκείνο το πρώτο, το αρχικό, και να είναι μεγάλο, για να ξεκινήσει η αλυσιδωτή αντίδραση. Μη φοβάσαι τα μεγάλα όνειρα, τα μικρά να φοβάσαι, γιατί η επίτευξη του καθενός από αυτά τα τελευταία θα σε σπρώχνει όλο και πιο πολύ σε ένα comfort zone από το οποίο θα είναι δύσκολο να απεγκλωβιστείς, σαν χρυσόψαρο σε γυάλα με χαμηλή στάθμη νερού.
Το να είσαι ένα μ' αυτό που υπάρχει δεν σημαίνει ότι δεν αλλάζεις πια τίποτα ή ότι γίνεσαι ανίκανος να αναλάβεις δράση.
Το κίνητρο όμως για ανάληψη δράσης προέρχεται από ένα βαθύτερο επίπεδο, όχι από εγωική επιθυμία ή φόβο.
Η εσωτερική ευθυγράμμιση με την παρούσα στιγμή διευρύνει τη συνειδητότητά σου και τη φέρνει σε ευθυγράμμιση με το όλον, του οποίου η παρούσα στιγμή είναι αναπόσπαστο μέρος. Το όλον, η ολότητα της ζωής, δρα τότε μέσα από σένα.
Χωρίς να ζεις σε ευθυγράμμιση με τον πρωταρχικό σου σκοπό, όποιο σκοπό και να σκεφτείς, ακόμα και αν είναι να δημιουργήσεις έναν παράδεισο στη γη, θα είναι του Εγώ ή θα καταστραφεί από το χρόνο. Αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε οδύνη.
Αν αγνοήσεις τον εσωτερικό σου σκοπό, ό,τι και να κάνεις, ακόμα και αν φαίνεται πνευματικό, το Εγώ θα τρυπώσει μέσα στο πώς το κάνεις, κι έτσι το μέσο θα διαφθείρει το σκοπό.
*Από το βιβλίο "Για μια νέα ζωή", Έκχαρτ Τόλλε, Εκδ. Λιβάνη
Γιατί το Σύμπαν δεν πραγματοποιεί όλες τις «ευχές» ?
Ποιες είναι οι βασικές προϋποθέσεις για το Σύμπαν ?
Μήπως τα λέμε λάθος ?
Μήπως δεν μας καταλαβαίνει ?
Ποιος είναι ο τρόπος που θα «δουλέψει» υπέρ μας ?
Γιατί σε άλλους δουλεύει και σε άλλους όχι ?
Το Σύμπαν έχει γίνει «μόδα», όλα εκεί τα τοποθετούμε, προσπαθούμε να είμαστε θετικοί, ζητάμε διάφορα, έχουμε πάρει ένα σορό βιβλία που μας λένε πώς να έλξουμε και να μαγνητίσουμε από σύντροφο, λεφτά, σπίτι, δουλειά, καλές σχέσεις.
Ποιο είναι το μυστικό που κρύβεται και το Σύμπαν πότε δουλεύει υπέρ μας και πότε όχι ?
Πώς γίνεται σε αυτά που θέλουμε πολύ να μην «κουνιέται» από τη θέση του, ενώ για άλλα να υπάρχει αμεσότητα, όπως μία θέση για παρκάρισμα ?
Να ξεδιπλώσουμε λοιπόν το «κουβάρι» για να δούμε τα γιατί και τις απορίες που εύλογα ο καθένας έχει.
Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα ότι το Σύμπαν δεν είναι μαγικό ραβδάκι, ούτε ένα είδος τζίνι που θα μας κάνει τις ευχές μας. Το Σύμπαν είναι γενικό για όλους και μπορούν όλοι να έχουν πρόσβαση σε αυτό, όμως χρειάζονται μερικές βασικές προϋποθέσεις για να μας «ακούσει», για να φτάσει η φωνή μας μέχρι εκεί.
Ο άνθρωπος που θα καταφέρει η φωνή του να φτάσει στο Σύμπαν, είναι αυτός που έχει καταφέρει να καθαριστεί απόλυτα από όλα όσα έχει δημιουργήσει και μαζέψει σε όλη του τη ζωή. Αυτά που υπάρχουν δηλαδή στην ατομική μας «αποθήκη». Η αποθήκη αυτή ακούει στο όνομα αιθερικό πεδίο. Για να το καταλάβουμε το αιθερικό πεδίο θα το παραλληλίσουμε με το σπίτι μας.
Φανταστείτε λοιπόν ότι είστε μέσα στο σπίτι σας ( αιθερικό σας πεδίο), το οποίο έχει πάρα πολύ καλή ηχομόνωση. Ότι λέτε δηλαδή εκεί μέσα το ακούτε μόνο εσείς και κανένας άλλος.
Πώς μπορείτε να ακουστείτε έξω από το σπίτι σας ( αιθερικό σας πεδίο) ? Μόνο όταν το αιθερικό πεδίο «γκρεμιστεί» θα υπάρχει πρόσβαση στο Σύμπαν.
Το αιθερικό πεδίο λοιπόν έχει μέσα του όλα όσα δομήσαμε όλα μας τα χρόνια από σκέψεις, λόγια, πράξεις, κριτική, αδικίες. Οπότε όταν ζητάμε οτιδήποτε από το Σύμπαν εκείνο θα μας επιστρέψει ότι υπάρχει μέσα σε αυτό το σπίτι ( αιθερικό πεδίο). Αν έχουμε διαπράξει αδικία, αυτή θα μας επιστρέφεται, αν έχουμε πει ψέματα, ψέματα θα επιστρέψουν. Τι υπάρχει μέσα σε αυτό το σπίτι ( αιθερικό πεδίο) μόνο εσείς το γνωρίζεται και κανένας άλλος.
Κάνε μία λίστα, γράψε εκεί όλα όσα έχεις δώσει στη ζωή σου. Από σκέψεις, λόγια, συναισθήματα, πράξεις. Προσπάθησε να μπεις μέσα, μέσα εκεί στην αλήθεια, εκεί σε αυτά που προσπαθείς να κρύψεις από τους άλλους.
Όταν ολοκληρώσεις αυτή τη λίστα θα δεις τι ακριβώς έχεις να λαβαίνεις από το Σύμπαν. Αν θέλεις τώρα να ανοίξεις πρόσβαση στην ευλογία και την ευημερία, θα πρέπει να προετοιμάσεις το «έδαφος».
Να γκρεμίσεις αυτά τα τείχη από το αιθερικό πεδίο για να μπορείς πια να ζητάς και να έχεις ανταπόκριση. Ο δρόμος «γκρεμίζω» λέγεται συγνώμη και συγχώρεση. Εκεί που χρωστάμε συγνώμη χρωστάμε και συγχώρεση.
Αν κάποτε έπραξα μία αδικία αυτή συνεχίζει να βρίσκεται ενεργειακά μέσα στο οίκημά μου. Για να φύγει από εκεί μόνο με τη συγνώμη μπορεί. Αναζητώ πως και γιατί έκανα αυτή την αδικία. Ψάχνω να βρω πώς έπρεπε να είχα χειριστεί την κατάσταση αυτή. Τι μπορούσα να κάνω άλλο που να μην ήταν αδικία. Ζητώ συγνώμη από τον άνθρωπο που τον έφερα σε αυτή την άδικη θέση.
Ενώ παράλληλα τον συγχωρώ για τυχόν αρνητικές σκέψεις που τον ανάγκασαν οι πράξεις μου να κάνει για μένα. Αυτή τη διαδρομή τη δουλεύω με σύνεση και συνέπεια στο τετράδιό μου. Ζητώ από το Σύμπαν να κάνει την κάθαρση αυτή με ασφάλεια και προστασία. Ψάχνω μετά να βρω πότε έκανα παρόμοια αδικία.
Όσο δουλεύουμε τη συγνώμη και συγχώρεση θα αρχίσει να καθαρίζει το οίκημά μας.
Προσοχή! Επειδή συνήθως βιαζόμαστε να τελειώνουμε μία ώρα αρχύτερα, για να φτάσουμε στη δυνατότητα να έλξουμε αυτά που θέλουμε, αυτή η διαδικασία δεν γίνεται να τελειώσει μέσα σε μία βδομάδα. Θέλει πολλές βδομάδες και αρκετούς μήνες για να αλλάξουμε τα τείχη. Αν θελήσετε να είστε ειλικρινείς με τους εαυτούς σας θα δείτε ότι δεν γίνεται να δημιουργήσω λάθος τοίχο, μέσα στα 30, 40, 50 χρόνια που ζω και να περιμένω να τον αλλάξω σε μία μέρα ή σε μία βδομάδα. Γιατί πολύ απλά έχω ασχοληθεί με την επιφάνεια και μόνο.
Παράλληλα με την κάθαρση αυτή, μπορούμε να βάλουμε στην διαδρομή μας και τις επιθυμίες μας.
Τι είναι αυτό που επιθυμώ ?
Γιατί το επιθυμώ ?
Το θέλω για μένα έτσι απλά ή υπάρχει πίσω του ένα ''φαίνεστε'' ?
Αν για παράδειγμα το παρκάρισμα είναι εύκολο να το κάνετε, είναι γιατί το ζητάτε αποκλειστικά από σας για σας. Είναι μία σας πραγματική ανάγκη, οπότε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για να γίνει πραγματικότητα. Θα μου πείτε εδώ το Σύμπαν πώς με ακούει ενώ στα άλλα κουφαίνεται? Όλα τα ακούει και δεν κουφαίνεται, απλώς επειδή στη ζωή σας έχετε κάνει και πράγματα μέσα από αγνότητα και αγάπη έτσι απλά, έχετε να λαβαίνετε τέτοια μικρά.
Αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι ότι αυτό που ζητάτε είναι για σας και μόνο και όχι για να περηφανεύεστε.
Άρα συνοψίζοντας πρώτα κάνουμε τη λίστα με όλα όσα έχουμε κάνει στη ζωή μας, όσα περισσότερα θυμηθούμε τόσο το καλύτερο. Μετά αρχίζουμε τη συγνώμη και συγχώρεση. Στη συνέχεια αναζητάμε μέσα στις επιθυμίες μας που υπάρχει δόλος και όχι ουσιαστική ανάγκη.
Το Σύμπαν είναι τσιγκούνικο για όποιον αρνείται τον εαυτό του ( Ταγκόρ). Αρνείται τον εαυτό του ( και όχι το εγώ του ) εννοεί, αυτόν που δεν έχει ιδέα ποιος είναι και συντηρεί την εγωιστική του δομή. Ο εγωιστής είναι κτητικός, επικριτικός και φυσικά νομίζει ότι αγαπάει τον εαυτό του. Αγαπάει το εγώ του και αυτό διαφημίζει με αλαζονεία.
Ο Εαυτός είναι η ουσιαστική μας δομή με βάση την αγάπη . Οι εγωιστές μπορεί και εκείνοι να κάνουν χρήση το Σύμπαν, με μία βασική διαφορά.
Δεν έχουν ιδέα η βοήθεια που τους έρχεται από πού είναι και που έχουν πουλήσει την ψυχή τους ? Θα τους δίνεται η «βοήθεια» αλλά η άλλη μεριά θα τη ζητήσει πίσω με τόκο. Ενώ η αγνή φυσική ενέργεια θα σου δώσει παραπάνω από αυτά που έχεις ανάγκη όταν φτάσεις στην απόλυτα κάθαρση του εγωιστικού δρόμου και μπεις στον δρόμο της αγνής αγάπης.
Το Φως και το Σκοτάδι είναι δύο δυνάμεις στο σύμπαν. Το Φως ανήκει στον Θεό, στη δικαιοσύνη, στην αγάπη και το Σκοτάδι στην άλλη μεριά. Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν που έχουν καταφέρει να μαγνητίζουν διάφορα καλό είναι να αναζητήσουν ποια δύναμη χρησιμοποιούν.
Γιατί αν έχουν διαπράξει αδικίες στη ζωή τους και συνεχίζουν να μαγνητίζουν διάφορα, χωρίς τη διαδρομή κάθαρσης, τότε διατρέχουν θανάσιμο κίνδυνο και άμεσα θα πληρώσουν το τίμημα. Όσοι διαπράττουν αδικίες και συνεχίζουν να έλκουν
( υλικό πλούτο) η κόλαση είναι μέσα στα σπίτια τους, το μόνο που τους μένει είναι να τη βιώσουν και πρακτικά.
Ψάξε λοιπόν καλά πριν αρχίσεις να ζητάς πώς έχεις δομήσει τη ζωή σου. Γράψε τώρα για όλα αυτά που έχεις δώσει ή που νομίζεις ότι έδωσες, πόσα ήταν μέσα από τα πρέπει, από τα δήθεν, από το προσποιούμαι ? Αυτά σου χρωστάει το σύμπαν. Αν θέλεις να τα αλλάξεις ο δρόμος σου ανοίχτηκε.
1. Αναβάλετε τα καθήκοντα σας μέχρι να έχετε έμπνευση.
Κάποιοι μπορεί να σας περιφρονούν για την αναβλητικότητα σας, και υπάρχουν φορές που το να χρονοτριβείτε δεν ότι καλύτερο, αλλά αυτό θα μπορούσε να οφείλετε στο ότι κάνετε ευδοκιμεί στα πλαίσια της έμπνευσης, αντί της υποχρέωσης..
Αξιολογήστε το αυτό την επόμενη φορά που θα αισθανθείτε άσχημα επειδή αναβάλετε κάτι. Τις περισσότερες φορές, η έμπνευση γνωρίζει πολύ περισσότερα για το τι μπορούμε να πετύχουμε σε ό, τι κάνουμε. Εάν έχετε την τάση πραγματικά να μεγαλουργείτε, όταν εμπνέεστε, αυτό μπορεί να οφείλετε στο ότι είστε προορισμένοι για μεγάλα πράγματα!!
2. Πιστεύετε πως το συγκεκριμένο ωράριο εργασίας είναι μια παράνοια!
Κατά βάθος, ακόμη και ως παιδί, βλέποντας έναν ενήλικα με ένα κοστούμι αφοσιωμένο στη δουλειά ου σας φαινόταν κάπως τρελό.. Ίσως πιστεύατε πως οι άνθρωποι δεν πρέπει να ζουν σε καλούπια και στεγανά.. Τώρα, ως ενήλικας, κάνετε το ότι μπορείτε για να σπάσει το καλούπι.
3. Νιώθετε ελεύθεροι να κάνετε αυτά που θέλετε..
Αναγνωρίζετε την αξία του χρόνου σας, και η αξία αυτή είναι η ευτυχία η ίδια. Αν δεν είστε ευχαριστημένοι για κάτι, δεν αξίζει το κάνετε.. Αντιλαμβάνεστε σκοπός σας είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από το να βγείτε έξω και απλά να υπάρχετε.
4. Είστε ιδεαλιστές!
Ο κόσμος δεν είναι στα καλύτερά του αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι σίγουρο.. Δεν σας νοιάζει πόσο μη ρεαλιστικές μπορεί να φαίνονται οι ιδέες σας στον μέσο άνθρωπο: το καλύτερο που μπορείτε να έχετε είναι μόνο αρκετά καλό για σας. Θέλετε να δείτε τα προβλήματα του κόσμου να λύνονται με κάθε κόστος.
5. Έχετε πάρα πολλές ιδέες και αυτό σας τσαντίζει.
Έχετε ένα μυαλό γεμάτο ιδέες που σας τρελαίνουν, σωστά; Έχετε πάρα πολλές ιδέες και δεν ξέρετε πως να τις διαχειριστείτε.. Μην αφήνετε ότι συμβαίνει στο κεφάλι σας να εκτροχιαστεί.. Γράψτε όλα αυτά που σκέφτεστε και πάρτε 3 ή 4 πράγματα που νιώθετε πως πρέπει να ακολουθήσετε με όλη την ενέργειά σας. Μην ακυρώνετε τις παλιές σας ιδέες.. Κρατήστε αυτές τις ιδέες σε περίπτωση που τις χρειαστείτε.
Κάτω από τα ρούχα που φοράς , ποιος νομίζεις πως είσαι ;
Γυμνός είσαι , γυμνός γεμάτος δέρμα.
Δέρμα που καλύπτει μεγάλη επιφάνεια πάνω στο κορμί σου και σε κατακλύζει.
Δέρμα που καλύπτει τον ίδιο σου τον εαυτό, την σκοτεινή πλευρά σου, όλο το μίσος, την κακία, την ανασφάλεια που κρύβεις μέσα σου!
Μα ποτέ δεν το αφήνεις να βγει προς τα έξω γιατί ξέρεις πως πληγώνει πολύ και πολλούς!
Και αναρωτιέμαι η αγάπη σου που είναι; Πόσο βαθιά την έχεις θάψει;
Mέχρι σήμερα μπορεί να μην ήθελα να το παραδεχτώ, όμως τώρα ναι, το παραδέχομαι.
Ο κόσμος είναι κακός!
Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο πιο λίγο θα μείνεις μόνος σου! Μόνος σου ναι!
Ενάντια στον κόσμο που σε μειώνει και παίζει μαζί σου.
Ενάντια στον κόσμο και στις χαζές φήμες που βγάζει γιατί δεν έχει τι άλλο να πει.
Ενάντια σε αυτούς που πιστεύουν πως είσαι λίγος , ενώ εκείνοι είναι ένα βήμα πριν την καταστροφή.
Ενάντια σε αυτούς που είναι τόσο λίγοι και το μόνο που κάνουν είναι να κρίνουν με ευκολία τα λόγια και τις πράξεις των άλλων!
Ενάντια σε αυτούς που η προσωπική τους ζωή δεν καλύπτει τα κενά τους, γιατί πολύ απλά είναι ανύπαρκτη!
Ενάντια στους κενούς από συναισθήματα ανθρώπους , στους άδειους από ψυχικά χαρίσματα!
Ενάντια στην ψευτιά και στην υποκρισία που δυστυχώς κυριαρχεί στις μέρες μας..
Ενάντια σε αυτούς που δεν πιστεύουν πως είσαι αληθινός και δεν υποκρίνεσαι, που δεν κατανοούν την αλήθεια σου και την αγάπη που εκφράζεις!
Σ’ αυτούς που δεν μπορούν να δεχτούν και να δώσουν αγάπη, γιατί φοβούνται μην εξαρτηθούν ή μην πληγωθούν!
Ε, λοιπόν ενάντια θα πάω σε όλο αυτό, όπως το φαινόμενο της ''πεταλούδας'' , θα χτυπήσω τόσο δυνατά τα φτερά μου και θα δημιουργήσω την απόλυτη αλλαγή!
Θα φέρω τα πάνω κάτω ανακατεύοντας όλες τις ενέργειες χρησιμοποιώντας τα, όχι για να αποδείξω ότι μπορώ αλλά για να υπάρχει στην ψυχή μου ισορροπία, γιατί δεν υπάρχει στην ζωή μόνο το άσπρο και το μαύρο!
Οι επιλογές μας είναι άπειρες και οι δυνατότητες μας να κάνουμε και να ζήσουμε το καλύτερο αμέτρητες και η πεταλούδα ξεκίνα το υπέροχο και ασύγκριτο της ταξίδι!
Ένα ταξίδι με απρόσμενες εξελίξεις που γεμίζουν το είναι μας εμπειρίες.
Και ξαφνικά εκεί κατάλαβα πόση δύναμη είχα. Άνοιξα τα μάτια και είδα πως όλα είναι καλά όπως πριν, ή τουλάχιστον θα γινόταν ξανά όπως πριν.
Δύσκολες μέρες για μένα και την οικογένεια μου, ένα πρόβλημα υγείας ήρθε στα 17 Μου, έτσι απροειδοποίητα λες και ήμουν έτοιμη να το ζήσω! Καλά εδώ που τα λέμε δε σε ρωτάει κιόλας, έβαλα κ εγώ το χεράκι μου βέβαια.. άγχος για το οτιδήποτε.. Άγχος για τις εξετάσεις, άγχος για τους φίλους, άγχος… άγχος για όλα.
Με τα πολλά οι μέρες του χειρουργείου πλησίαζαν χωρίς όμως εγώ να είμαι έτοιμη. Φοβόμουν, ανησυχούσα, ένιωθα δειλή κ αδύναμη. Αδύναμη κυρίως!
Δεν ήθελα να γίνει ήθελα να ζήσω ήμουν τόσο μικρή κ ήταν τόσο άδικο..κάποιες σκέψεις μου ήταν αυτές! Ήθελα λέει να οργανώσω ένα μεγάλο πάρτι αποχαιρετισμού (φυσικά κ δεν με άφησαν ούτε οι γονείς ούτε ο γιατρός μου)..
Έκλαιγα και ήμουν θλιμμένη συνεχώς, μπορούσα απλά να κοιμάμαι και να μην σκέφτομαι, γιατί έτσι εγώ ξεχνούσα το πρόβλημά μου! Ήρθε η ώρα και πήγαμε. Σκεφτόμουν να φύγω και να μην προχωρήσουμε στη διαδικασία ήμουν δειλή ή δυνατή που δεν έφυγα τελικά; Δυνατή φυσικά δεν θέλει και ερώτημα!
Μετά την εγχείρηση ήρθε και η εντατική! Ανοίγω τα μάτια και χαμογελάω πιο δυνατή από πότε! Μπράβο μου νιώθω περήφανη γι’ αυτό! Ούτε εγώ δεν το πίστευα, μπορούσα και τα είχα καταφέρει και τώρα όλα είναι καλά! Μια εμπειρία ήταν, όχι ότι πρέπει να έχουμε εμπειρίες από τα πάντα αλλά οκ μάλλον έπρεπε!
Τώρα 7,5 χρόνια μετά έτοιμη πλέον να μιλάω για εκείνη τη δύσκολη φάση της ζωής μου, αν με ρωτήσεις πώς βγήκα από αυτή τη δοκιμασία πιο ώριμη, πιο δυνατή και αφού μπόρεσα αυτό τότε μπορώ τα πάντα. Α! και με πιο γερό κεφάλι, να τα λέμε κ αυτά, ολόκληρο χειρουργείο του κάναμε!!
Είναι η δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας και δεν το ξέρουμε μέχρι να έρθει αυτή η δύσκολη στιγμή (όποια κ αν είναι αυτή) και να την ανακαλύψουμε!
Μην περιμένεις από κανένα να σου «δώσει» δύναμη, ψάξε μέσα σου θα τη βρεις μόνος σου. Μην ξεχνάς πως δεν πρέπει να αφήσεις ποτέ κανέναν να σε κάνει να νιώσεις αδύναμος . Πίστεψε σε σένα και θα εκπλαγείς από το πόση δύναμη έχεις μέσα σου… έτσι ξαφνικά!
Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής είναι το να πορευόμαστε με οδηγό το φως, τη γαλήνη της ψυχής και την ηρεμία του μυαλού στο μονοπάτι μας. Η κατάσταση της ψυχικής μας υγείας επηρεάζει άμεσα τις σκέψεις και τις αντιδράσεις μας στις καταστάσεις της ζωής.
Πολλές φορές όμως δυστυχώς επικρατούν κάποιες άχρηστες ιδέες και συμπεριφορές στην καθημερινότητά μας οι οποίες δεν μας οφελούν καθόλου, αποτελούν ένα είδος πνευματικών εμποδίων τα οποία μας τραβούν προς τα πίσω, δε μας αφήνουν να απολαύσουμε την ουσία της ζωής και δεν ενισχύουν την διαδικασία της εξέλιξης και βελτίωσης του εαυτού μας προς το καλύτερο.
Σύμφωνα με τον Βούδα, αν συνειδητοποιήσεις πόσο τέλειος είναι ο κόσμος και ξεχάσεις τις ψεύτικες αλλοιώσεις που εσύ προκαλείς στον κόσμο αυτό, τότε θα σηκώσεις το κεφάλι πάνω και θα αρχίσεις να γελάς από χαρά με τον ουρανό.
Έτσι αν οι άνθρωποι αποδεσμευτούν από διαδικασίες και συμπεριφορές που δεν τους χρησιμεύουν σε τίποτα τότε σίγουρα η ζωή τους θα μεταμορφωθεί προς το καλύτερο, το πιο όμορφο και το πιο γαλήνιο.
Ακολουθούν 13 πνευματικά εμπόδια τα οποία αν καταφέρετε με γενναιότητα να αποβάλλετε από τη ζωή σας, τότε τα φτερά θα σας θα ανοίξουν, οι ορίζοντες σας θα διευρυνθούν και και η στροφή προς το καλύτερο θα είναι 180 μοίρες ορατή και αισθητή.
1. Ξεφορτώσου την προσκόλληση με την ύλη :
Το να έχεις μία εμμονική επιθυμία να αποκτάς όλο και περισσότερα υλικά αγαθά μπορεί να αποτελέσει την πηγή μίας μακροχρόνιας δυστυχίας μέσα σου. Η επιθυμία είναι η ρίζα της βαθιάς λύπης πόσο μάλλον αν βασίζεται στην απόκτηση υλικών αγαθών και καταναλωτικών προϊόντων.
2. Ξεφορτώσου τις ενοχές :
Το να είσαι συνέχεια ενοχικός δε σε ωφελεί καθόλου και σε απομακρύνει από τη θετικότητα που είναι καλό να υπάρχει στη ζωή σου. Οι ενοχές δε δίνουν ποτέ τη λύση στο πρόβλημα και την απάντηση στην ερώτηση.
3. Ξεφορτώσου την έντονη αυτοκριτική :
Η αυτοκριτική σε πολλές περιπτώσεις είναι καλό πράγμα. Όταν όμως φτάνεις στο σημείο να κατηγορείς συνέχεια τον εαυτό σου ακόμα και για τα λάθη της συμπεριφοράς άλλων, αυτό αποτελεί εμπόδιο στην παραγωγικότητά σου και την ηρεμία του μυαλού σου.
4. Ξεφορτώσου την προκατάληψη :
Ένα προκατειλημμένο μυαλό απέναντι σε καταστάσεις και ανθρώπους στενεύει την όραση και δημιουργεί παρωπίδες οι οποίες δε σε αφήνουν να δεις την πραγματικότητα όπως έχει. Αντίθετα αυτό που βλέπεις είναι μία αλλοιωμένη εκδοχή της, που πατάει πάνω στις απόψεις και τα πιστεύω που δημιουργούν την προκατάληψη.
5. Ξεφορτώσου την αρνητική σκέψη :
Η αρνητικότητα στη σκέψη προκαλεί μία μαύρη αύρα η οποία δε αφήνει κανένα περιθώριο στην αισιοδοξία. Ο αρνητισμός έλκει και προκαλεί μόνο αρνητικά γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις στη ζωή.Οπότε ξεφορτώσου και άρχισε να τη βλέπεις πιο θετικά..
6. Ξεφορτώσου τη συνεχόμενη σκέψη :
Όταν σκέφτεσαι συνέχεια ξεφεύγεις από το παρών και την παρούσα πραγματικότητα. Η συνεχόμενη σκέψη δημιουργεί άγχος, παραπληροφόρηση του μυαλού και δυστυχία. Δε σε αφήνει να ζήσεις τη κάθε στιγμή της ζωής σου καθώς εγκλωβίζεσαι στη δίνη μιας συνεχόμενης και αδιάκοπης σκέψης.
7. Ξεφορτώσου την αναζήτηση της έγκρισης των άλλων : Όταν αναζητάς την έγκριση των άλλων αυτό σε κάνει να φαίνεσαι μικρός στα μάτια τους. Φρόντισε να είσαι ο εαυτός σου και σε όποιον αρέσεις. Σε αυτούς που θα αρέσεις είναι και αυτοί που αξίζουν για σένα.
8. Ξεφορτώσου την κακία προς τους άλλους :
Το να κρατάς μανιάτικη πικρία και μίσος απέναντι σε άλλους έχεις ως συνέπεια να εδραιώνει δυσάρεστα συναισθήματα που μαυρίζουν την ψυχή και μπορούν να προκαλέσουν μακροχρόνια μέχρι και προβλήματα στην υγεία. Ξεφορτώσου τα έτσι ώστε να απελευθερωθείς από το κακό που προκαλούν.
9. Ξεφορτώσου την αναβλητικότητα :
H αναβλητικότητα σε φέρνει όλο ένα και πιο κοντά στο ποτέ. Ο άνθρωπος που αναβάλει συνεχώς δε θα καταφέρει τίποτα. Κάνε χθες αυτό που είπες θα κάνεις σήμερα, και δες τη ζωή και την ψυχολογία σου να βελτιώνεται.
10. Ξεφορτώσου το παρελθόν :
Μην αφήνεις τις αναμνήσεις του παρελθόντος να στοιχειώνουν το παρών σου και να διαμορφώνουν το μέλλον σου. Ότι έγινε έγινε.. Άστο πίσω σου και συνέχισε προς το καλύτερο.
11. Ξεφορτώσου τις κακές παρέες :
Αν κάνεις παρέα με 9 επιτυχημένους ανθρώπους, εσύ θα είσαι ο δέκατος. Αν από την άλλη κάνεις παρέα με 9 αποτυχημένους πάλι εσύ θα είσαι ο δέκατος όπως έλεγε σοφά η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη. Διάλεξε λοιπόν τις παρέες σου έξυπνα και ξεφορτώσου αυτές που δε σου προσφέρουν κανένα καλό.
12. Ξεφορτώσου να παίρνεις τα πράγματα προσωπικά :
Μη παίρνεις προσωπικά τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο άλλος φανερώνει την ποιότητα του χαρακτήρα και δεν έχει να κάνει με εσένα.
13. Ξεφορτώσου τις κακές συνήθειες :
Ίσως και το πιο σημαντικό. Όταν κόβεις συνήθειες που κάνουν κακό στην σωματική και ψυχική υγεία θα δεις προφανής και άμεσες αλλαγές στην ποιότητα της ζωής σου. Το σώμα σου θα έχει ευεξία, οι πράξεις σου θα είναι πιο παραγωγικές και η αυτοπεποίθηση που θα αποκτήσεις θα σου δώσει τη γαλήνη που θα ποτίσει τη ψυχή σου.
Ξεκίνα λοιπόν σιγά σιγά και με συγκέντρωση. Επικεντρώσου κάθε φορά στο να ξεφορτωθείς ένα ένα αυτά τα πνευματικά εμπόδια. Δες τη ζωή σου να αλλάζει προς το καλύτερο. Κοίτα τον ουρανό και γέλα από χαρά και ευγνωμοσύνη για τον άνθρωπο που εσύ είσαι..
Οι ψυχές είναι άυλες, αθάνατες, και αποτελούν τον πυρήνα της ύπαρξής μας.Είναι η μόνη ζωντανή πραγματικότητα που μας συγκροτεί και μπορούμε να την αντιλαμβανόμαστε.
Όταν γεννιόμαστε σε αυτή τη ζωή, η ψυχή είναι κρυστάλλινα καθαρή, με ιδιότητες φωτεινές και πολύ ελκυστικές. Καθώς μεγαλώνουμε, αρχίζουμε να αναπτύσσουμε μια αμυντική προσωπικότητα απέναντι στον πόνο της φθοράς που βιώνουμε, την απόρριψη την κακοποίηση και την παραμέληση.
Η προσωπικότητα διαμορφώνεται γύρω από την ψυχή, και χτίζεται με στρώματα επί στρωμάτων αμυντικών μηχανισμών. Αυτή η κατασκευή της προσωπικότητας είναι εντελώς λανθασμένη, καθώς βασίζεται αποκλειστικά στην αντίσταση στο περιβάλλον. Η συναισθηματική μας αντιδραστικότητα προέρχεται από την προσωπικότητα, όχι από την ψυχή.
Όσο πιο αμυντικοί γινόμαστε, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από την ουσία μας, μέχρι να ξεχαστεί τελείως η ψυχή. Αυτή η κατάσταση πνευματικής χαλάρωσης -νοοτροπία, οδηγεί στην πεποίθηση ότι "είμαι η τελική έκδοση της προσωπικότητάς μου".
Η ψυχή όμως είναι αγκυροβολημένη στις βασικές καταστάσεις της ύπαρξης. Στη δύναμη, την αγάπη, τη θέληση, τις αξίες, την ευδαιμονία, τη δύναμη, την γαλήνη κλπ. Αυτές οι καταστάσεις είναι συνυφασμένες με τις πνευματικές αισθήσεις, το μυαλό και τα συναισθήματά μας.
Προέρχονται από την έμφυτη ύπαρξή μας και δεν βασίζονται από αντιδράσεις και επιρροές άλλων προσώπων, τόπου ή καταστάσεων. Μια συνειδητοποιημένη ψυχή έχει την ικανότητα οικειότητας, γιατί συνδιαλέγεται συνεχώς με τις δικές του έντονες εμπειρίες.
Παρακάτω θα βρείτε μια λίστα με αποδεκτές αλήθειες που η ψυχή σας θέλει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή. Μην ξεχνάτε ποτέ τον αληθινό σας εαυτό!
1. Κανείς δεν είναι μόνος στο ταξίδι του πρός τη θέωση.
Ίσως κατά καιρούς, αισθάνεστε ότι βαδίζετε σε αυτόν τον κόσμο, σαν μια έρημη χαμένη ψυχή. Δεν είναι αλήθεια. Ποτέ δεν είμαστε μόνοι μας. Ακόμη και όταν όλοι οι δικοί σας άνθρωποι σας εγκαταλείπουν, η απόλυτη δύναμη του Χριστού είναι κοντά με όλους τους τρόπους. Αρκεί να έχουμε πίστη στην αίσθηση της παρουσίας Του.
2. Αναγνωρίστε και σεβαστείτε την θεική καταγωγή σας.
Όλοι μας έχουμε την επιτακτική ανάγκη να γνωρίσουμε τις ρίζες μας. Ξεκινάμε από την αναγνώριση της δικής μας οικογένειας, για να έχουμε καλύτερη εικόνα και την αίσθηση του "ανήκειν". Προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε την ταυτότητα και τις κλειδωμένες μνήμες της ψυχής. Η αναγνώριση της πραγματικής καταγωγής μας, δίνει το έναυσμα μια αδιάκοπης αναζήτησης για το δρόμο της επιστροφής στην πατρίδα.
3. Καλωσορίστε τις καλές και κακές εμπειρίες.
Η ζωή είναι ένας φαύλος κύκλος που δίνει άνισες μερίδες καλών και κακών εμπειριών. Αποδεχτείτε οτιδήποτε έρχεται και αντιμετωπίστε τα γεγονότα, σαν μια ευκαιρία να μάθετε και να αναπτύξετε την κρυμμένη δύναμη της ψυχής σας.
4. Η Αγάπη έρχεται πρώτη.
Όλοι κάνουμε λάθη. Κανείς δεν είναι τέλειος μέσα σε αυτό τον φθαρτό και ψεύτικο κόσμο. Αποδεχτείτε τις ατέλειές σας, προσπαθώντας τίμια και ειλικρινά να γίνετε το άτομο που σας προτρέπει η ψυχή σας να γίνετε. Η αγάπη έχει μόνο καλά στοιχεία να δώσει, και αυτές οι ιδιότητες βρίσκονται στην ψυχή. Όταν δίνεται από το περίσσευμα της ψυχής σας αυτόματα διπλασιάζεται το φωτεινό απόθεμά της.
5. Κατανοήστε ότι είναι αδύνατο να ελέγχετε τα πάντα στη ζωή σας.
Είναι καλό να σχεδιάζετε την επόμενη κίνηση σας, αλλά όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα είχατε προγραμματίσει, μην απογοητεύεστε. Σκεφτείτε το νόημα της ύπαρξής σας, και τον λόγο δοκιμασίας της ψυχής σε αυτό τον κόσμο. Να είστε δεκτικοί στις αλλαγές και να προσαρμόζεστε συνεχώς στις περιστάσεις, για να διατηρείτε την ηρεμία και την σύνδεση με τη δύναμη του Φωτός.
6. Αντιμετωπίστε τους φόβους σας.
Η απερισκεψία, η παρορμητικότητα, η έλλειψη φόβου, και η απροσεξία δεν συνδυάζονται με τη λογική. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα πράγματα που μπορούν να σας βλάψουν, κατά μεγάλο ποσοστό έρχονται με δική σας θέληση. Μην αφήνετε το φόβο να σας κυριεύει. Πάρτε ρίσκα όποτε χρειάζεται, αλλά με σωστή αξιολόγηση σκέψης.
7. Έχετε πίστη.
Η εμπιστοσύνη που δίνεται στο Φως της αλήθειας, συμβάλει στην πνευματικότητα και τον τρόπο που ζείτε, επηρεάζοντας και άλλους ανθρώπους γύρω σας. Προσπαθήστε να διατηρείτε την ηρεμία, και την ακεραιότητα της ψυχής σας, χωρίς να την πετάτε πληγώνοντάς την. Ίσως να μην παίρνετε πάντα αυτό που θέλετε στη ζωή, αλλά η ψυχή, σας επιβεβαιώνει πάντα για την καλή ή κακή πορεία σας.
8. Όλα έχουν αρχή και τέλος.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσετε ότι οι άνθρωποι βρίσκονται για λίγα χρόνια εδώ στη Γη. Τίποτα από όσα αγαπάτε, κοπιάσατε, και δεθήκατε, δεν διαρκεί για πάντα, ακόμη και ο πόνος και οι αντιξοότητες. Εάν περνάτε από άσχημες καταστάσεις, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι μια φάση του κύκλου ζωής και θα τελειώσει σύντομα. Η καθημερινή μας ζωή είναι χαοτική και οι περισσότεροι έχουμε καταστροφικές συνήθειες, που μας αφήνουν λίγο χρόνο για αυτοανάλυση και βαθύ συλλογισμό.
Ψυχή χωρίς σκοπό, είναι μια χαμένη ψυχή. Συχνά, όσοι δεν έχουν σκοπό, νιώθουν ανασφάλεια, αμφισβήτηση και απόρριψη. Η ανακάλυψη αυτού του σκοπού της ψυχής, είναι η αποστολή του κάθε ανθρώπου πάνω στη γη. Γιατί ακόμα και τα προβλήματα έχουν ένα λόγο ύπαρξης.
9. Μάθετε να λέτε "Όχι" και να το υποστηρίζετε.
Κάποια στιγμή όλοι μας βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση όταν πρέπει να πούμε "όχι". Το δίλημμα παραμένει όταν σκεφτόμαστε αν είναι καλύτερα να επηρεάσει αρνητικά τη δική μας κατάσταση, ή των άλλων που ζητούν κάτι από εμάς. Αξιολογήστε το αίτημά τους και δείτε πώς μπορείτε να βοηθήσετε χωρίς να φοβάστε τι λέξεις και την άρνηση. Να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας, χωρίς να τον αδικείτε. Εμπιστευθείτε την ψυχή σας.
10. Η αξία σας δεν ορίζεται από άλλους.
Προσδιορίστε την δική σας αξία γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να εκτιμήσει τον εαυτό σας καλύτερα από εσάς. Μην υποτιμάτε τις αξίες και τις πεποιθήσεις που πηγάζουν από την ψυχή σας, απλά και μόνο για να συσχηματισθείτε με τους άλλους.
11. Αφήστε τους άλλους στην ησυχία τους και μην τους επικρίνετε.
Τα πράγματα γύρω μας αλλάζουν συνεχώς. Το ίδιο γίνεται και με τις πεποιθήσεις και πιστεύω της κάθε εποχής. Όταν κάποιος προσαρμόζεται και επιτρέπει τις ιδεολογίες των άλλων να τον επηρεάζουν άσχημα, αλλοιώνει της όψη της ψυχής του. Προσπαθήστε να δίνετε προβάδισμα στα δικαιολογητικά της επιθετικής στάσης των άλλων χωρίς να αμαυρώνετε την ψυχή σας με την επίκριση. Θα νιώσετε ηρεμία, και θα κάνετε εσείς τη διαφορά στο περιβάλλον σας.
12. Ο δυναμικός χαρακτήρας αντικατοπτρίζει την ψυχή σας.
Ο χαρακτήρας σας θα δεχθεί μεταβολές μέσα από πολλαπλές δοκιμασίες, ιδιοτροπίες και βάσανα. Ενισχύστε την ψυχή σας μέσω της επικοινωνίας με τον Χριστό, δίνοντας στον εαυτό σας την ευκαιρία να αισθανθεί ικανός με την εμπειρία της επιτυχίας. Η δύναμη που θα αντλήσετε θα δώσει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να συνεχίσετε τον αγώνα σας.
13. Αφήστε την ομορφιά της σκέψης να λάμψει.
Η ομορφιά βρίσκεται μέσα σας, και οι σκέψεις περιγράφουν το ποιοι είστε. Ο τρόπος που σκέφτεστε και αντιλαμβάνεστε μια κατάσταση, όπως και η αντίδραση σε μια ενέργεια, λένε πολλά περισσότερα για την ψυχή σας από οτιδήποτε άλλο.
14. Η μουσική είναι θεραπευτικό φάρμακο της ψυχής.
Η μουσική διατηρεί την ψυχή σας εναρμονισμένη με την σύνθεση της ευτυχίας,και αθανασίας . Αναζωογονεί το μυαλό, θεραπεύει τον πόνο και ανανεώνει την αίσθηση ζωής.
Mozart - Musik of Angel's ♥
15. Διατηρήστε την επαφή με την ψυχή σας.
Είναι επιτακτική η ανάγκη της ψυχής να θυμάται τον προορισμό της. Γιατί έρχεται σε αυτό τον κόσμο της δοκιμασίας; Είναι πολύ σημαντικό η περιήγησή της να μην ξεφεύγει από το θείο σκοπό της. Μέσω της πνευματικής αναζήτησης, επιδιώκει να δοθούν απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που προκύπτουν κατά την διάρκεια του ταξιδιού, για να την οδηγήσουν στην πνευματική ολοκλήρωση και θέωση.
Μιλάμε πολύ συχνά για την ενότητα οικογένεια, όμως για να έχουμε επίγνωση της ενότητας και να εισχωρήσουμε στην ενότητα, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να σταθούμε έξω και πάνω από το παιχνίδι της Γης. Χρειάζεται να νιώσουμε πολύ βαθιά μέσα μας, ότι όλοι οι ανθρώπινοι άγγελοι είναι αδέρφια μας και είναι ο εαυτός μας.
Χρειάζεται να νιώσουμε ότι είμαστε πολίτες του πλανήτη Γη και του Σύμπαντος και να πετάξουμε από πάνω μας οριστικά τις ταυτότητες. Χρειάζεται να τελειώνουμε με το παιχνίδι της Γης ν’ αποταυτιστούμε ολοκληρωτικά και να είμαστε οι παρατηρητές του παιχνιδιού.
Όσο εμείς συνεχίζουμε να δίνουμε ταυτότητες στον εαυτό μας, τότε κρατάμε τον εαυτό μας διχασμένο και διαχωρισμένο από τους άλλους ανθρώπινους αγγέλους και όπου υπάρχει διαχωρισμός, υπάρχει και σύγκρουση. Και βέβαια, αφού η σύγκρουση υπάρχει μέσα μας, τότε μεταφέρεται κι έξω από εμάς.
Αν δίνω π.χ. στον εαυτό μου πολιτική ταυτότητα και με ονομάζω «αριστερή», τότε αυτόματα διαχωρίζω την θέση μου και βάζω απέναντί μου τον «δεξιό» και τον θεωρώ αντίπαλό μου και όχι αδερφό μου.
Σ’ αυτόν τον διαχωρισμό βρίσκει την ευκαιρία και το εγώ μας να πάρει τον έλεγχο κάνοντας συνεχώς κριτική και μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους κι είμαστε οι «σωστοί».
Και σπαταλάμε την ενέργειά μας προσπαθώντας πάντα ν’ αποδείξουμε, ότι είμαστε οι καλύτεροι και ότι εμείς έχουμε δίκιο, ενώ όπως γνωρίζουμε όλα αυτά είναι τα παιχνίδια της διττότητας.
Το ίδιο συμβαίνει κι όταν με ονομάζω χριστιανή και διαχωρίζω την θέση μου και βάζω απέναντί μου, όλους τους άλλους ανθρώπινους αγγέλους που πιστεύουν σε άλλες θρησκείες. Όπως γνωρίζουμε πλέον, υπάρχει μόνον μία θρησκεία στην Γη κι αυτή είναι η αγάπη. Ο Θεός αγάπη εστί, όπως είπε κι ο Ιησούς!
Όσο για την αρχαία Ελληνική μας καταγωγή που συχνά πυκνά υπερηφανευόμαστε, ας χαλαρώσουμε. Υπήρξαν κι άλλοι σπουδαίοι αρχαίοι πολιτισμοί πάνω στον πλανήτη, δεν είναι ο μοναδικός ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός. Γι’ αυτό ας απελευθερώσουμε αυτόν τον φανατισμό, σχετικά με την ελληνική μας ταυτότητα.
Αγαπώ την Ελλάδα μας και την ευγνωμονώ που με φιλοξενεί, προφανώς η ψυχή μου επέλεξε να ενσαρκωθεί στην Ελλάδα, γιατί μου ταιριάζουν οι ενέργειές της, αλλά νιώθω ότι είμαι πολίτης του πλανήτη Γη.
Και να μην ξεχνάμε ότι στις 1000 και πλέον ενσαρκώσεις μας, ενσαρκωθήκαμε σε όλα τα μέρη της Γης και περάσαμε από όλους τους πολιτισμούς, γιατί η ψυχή μας ήθελε ολοκληρωμένη εμπειρία, από ολόκληρο τον πλανήτη. Οπότε όλοι είμαστε όλα και δεν μας χρειάζονται πια οι ταυτότητες ου μας κρατάνε διαχωρισμένους.
Κάτι άλλο που το θεωρώ πολύ σημαντικό και θέλω να το επισημάνω είναι, ότι χρειάζεται επίσης να σταματήσουμε να παίρνουμε θέση μέσα στο παιχνίδι και να βλέπουμε τους άλλους ανθρώπινους αγγέλους σαν θύματα, που είναι «άτυχοι», που η ζωή τους συμπεριφέρεται πολύ σκληρά και είναι χρέος μας και πρέπει να είναι σκοπός της ζωής μας, το να τους βοηθάμε.
Και βέβαια να βοηθάμε τους άλλους, όταν το θέλουμε κι όταν μπορούμε, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός της ζωής μας. Ο σκοπός της ζωής μας είναι η εξέλιξή μας. Και αυτή η πεποίθηση που συνεχίζει να είναι ακόμα πολύ ισχυρή μέσα μας και μας την πέρασαν οι θρησκείες, μας έπεισε ότι θα σώσουμε την ψυχή μας και τον εαυτό μας, μόνον όταν προσφέρουμε στους άλλους και τους βοηθάμε.
Όμως όπως έχουμε ξαναπεί, εδώ βρισκόμαστε για ν’ αναλάβει ο καθένας μας την ευθύνη του εαυτού του, να «σώσει» την δική του ψυχή και να μάθει να αγαπάει τον εαυτό του. Κανένας ανθρώπινος άγγελος οικογένεια δεν είναι θύμα. Ούτε θύτης, ούτε θύμα, γιατί όπως γνωρίζουμε τις εμπειρίες του καθενός μας και τους ρόλους που παίζουμε εδώ στη Γη, τις δημιουργεί η ψυχή μας.
Και χρειάζεται ν’ αλλάξουμε ολοκληρωτικά αντίληψη σε σχέση μ’ αυτό, γιατί όταν εμείς παίρνουμε θέση μέσα στο παιχνίδι και κάθε φορά που εκφράζουμε τον «οίκτο μας» για τους αδύναμους και τους λυπόμαστε, (που στην ουσία μας καθρεφτίζουν την δική μας αυτολύπηση), τότε δεν τους βοηθάμε καθόλου και επιτρέπουμε ακόμα να σέρνεται και να συντηρείται μια παλιά ενέργεια και μια δόνηση χαμηλής συχνότητας που τους καθρεφτίζει ότι είναι αδύναμοι άνθρωποι, ενώ είναι θεοί δημιουργοί.
Αλλά και για μας επίσης αυτό που συμβαίνει κάθε φορά που νιώθουμε έτσι, είναι να κρατάμε χαμηλά την δόνησή μας κι αυτό βέβαια βολεύει πάρα πολύ την διττότητα και την κάθε εξουσία πάνω στη Γη, γιατί τους διευκολύνουμε, να παίζουν τα παιχνίδια τους εις βάρος μας και να μας ελέγχουν.
Εμείς όμως βρισκόμαστε εδώ για ν’ ανεβάσουμε την δόνηση της Γης, γιατί μόνον όταν ανεβάσουμε την δόνηση συλλογικά, θ’ αλλάξουν τα πράγματα πάνω στην Γη και θα σταματήσουν οι διαχωρισμοί, οι αντιθέσεις και η δυστυχία.
Και αυτή είναι η υγιής βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε πρώτα στον εαυτό μας και στην συνέχεια σε όλους τους ανθρώπινους αγγέλους. Δηλαδή αντί να μας λυπόμαστε και να λυπόμαστε και τους άλλους, ας αλλάξουμε την δόνηση του πλανήτη και την πραγματικότητά του.
Όμως για ν’ ανεβάσουμε την δόνηση της Γης, χρειάζεται να σταματήσουμε να παίρνουμε θέση μέσα στο παιχνίδι, χρειάζεται να σταθούμε έξω και πάνω από το παιχνίδι και να είμαστε μόνον οι παρατηρητές του παιχνιδιού, ζώντας συνειδητά την κάθε στιγμή στο τώρα μας.
Θα σας θυμίσω τα λόγια του Άγιου Γερμανού, από την Ανώτερη Επικοινωνία «ανακαλύψτε την ομορφιά» το 2013 :
''Αγαπημένοι μου παίρνετε ακόμα θέση μέσα στο παιχνίδι, μέσα στη διττότητα; Βλέπετε εσείς με τα ίδια μάτια τους θύτες και τα θύματα;
Και πριν δώσετε την απάντηση, νιώστε και παρατηρείστε τον εαυτό σας, γιατί θ’ ανακαλύψετε ότι ακόμα παίρνετε θέση υπέρ του θύματος, υπέρ αυτών που εσείς θεωρείτε αδύναμους. Η αγάπη όμως οικογένεια δεν παίρνει θέση και δεν κάνει διακρίσεις κι εσείς θέλετε να είστε η αγάπη.
Γιατί ο θύτης και το θύμα είναι ένας ρόλος και όλοι είναι ο εαυτός μας. Οπότε, όταν ο θύτης κακοποιεί και χειραγωγεί το θύμα του, το κάνει από έλλειψη αγάπης στον εαυτό του, αλλά και το θύμα που δέχεται την κακοποίηση και την χειραγώγηση, τα δέχεται γιατί επίσης δεν αγαπάει τον εαυτό του.
Όλα είναι ο εαυτός μας και όλα έχουν να κάνουν με την αγάπη στον εαυτό μας. Γι’ αυτό εάν εσείς αγαπημένοι μου αγαπάτε τον εαυτό σας, τότε έχετε μέσα σας, έχετε στη καρδιά σας μεγάλη αποδοχή, συμπόνια και κατανόηση και για τον θύτη και για το θύμα, χωρίς να παίρνετε θέση και με την επίγνωση ότι όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι της διττότητας, που όμως όταν εσείς παίρνετε θέση, σας κρατάει διχασμένους''. Άγιος Γερμανός
Και εκτός από το να μην παίρνουμε θέση μέσα στο παιχνίδι και ν’ αποταυτιστούμε, χρειάζεται επίσης και να αποσυνδεθούμε ενεργειακά από όλες τις σχέσεις εξάρτησης ή ενεργειακής υποστήριξης, για να προχωρήσουμε σαν αυτόνομες, ανεξάρτητες και κυρίαρχες Υπάρξεις, Θεοί επίσης στις υψηλότερες συχνότητες του φωτός. Μόνον έτσι στην ζωή μας θα κυριαρχεί μόνον η αγάπη.
Βέβαια οικογένεια μπορεί εδώ να επισημαίνω (και πάντα μέσα από την δική μου εμπειρία εξέλιξης), τι χρειάζεται για την ολοκληρωτική μας απελευθέρωση, αλλά εάν μας ενδιαφέρει ακόμα το παιχνίδι και θέλουμε ακόμα να παίξουμε και να εμπειραθούμε μέσα σ’ αυτό, φυσικά και δεν υπάρχει καμία κριτική και είναι εντάξει να συνεχίζουμε να παίζουμε με όποιον τρόπο εμείς επιλέγουμε.
Όμως εάν μας ενδιαφέρει η εξέλιξή μας, η ελευθερία μας και η ελευθερία της Γης, τότε χρειάζεται να ενώσουμε όλες τις αντιθέσεις μέσα μας και να σταθούμε έξω και πάνω από το παιχνίδι, για να προχωρήσουμε συνειδητά στην ενότητα.
