Σάββατο 29 Ιουνίου 2019

500 παιδιά στο Παίδων για απεξάρτηση από τις οθόνες...!!!!

Συγκλονίζουν οι αριθμοί που καταγράφουν τον εθισμό των παιδιών στις δραστηριότητες που σχετίζονται με τα social media και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια 

Η Ίλια Θεοτοκά, κλινική ψυχολόγος-θεραπεύτρια του Αιγινήτειου Νοσοκομείου μιλάει στο Open TV και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φαίνεται… 

«Το πρόβλημα είναι οι δραστηριότητες στο μέσο, όχι το μέσο καθ’ αυτό. Κατά βάση τα social media και τα παιχνίδια είναι αυτά που προκαλούν εθισμό, γιατί υπάρχει η άμεση ικανοποίηση, όπως π.χ. τα likes. 

Μια συμπεριφορά που ικανοποιείται, τείνει να επαναλαμβάνεται. Ενεργοποιείται η ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Το ίδιο ισχύει και με τις χημικές ουσίες. Υπάρχουν και οι συμπεριφορικές εξαρτήσεις, που είναι ο τζόγος και η εξάρτηση από το διαδίκτυο που έχουν τα ίδια συμπτώματα στέρησης. 

Υπάρχουν συμπτώματα, όταν το παιδί δεν υπακούει σ’ αυτό που λένε. Όταν δεν βάλεις όρια από νωρίς, είναι δύσκολο να πειθαρχήσουν μετά τα παιδιά. Οι γονείς δεν βάζουν όριο στα παιδιά γιατί νιώθουν ενοχές. Σε κάθε ηλικία υπάρχει διαφορετικό όριο, αν μιλάμε για ηλικίες 4-5 ετών, που χρησιμοποιεί το tablet του γονιού του. 

Ακόμα κι αν δεν πάρει tablet στα 5, σημασία έχουν οι χρόνοι. Η αμερικανική παιδιατρική εταιρία έχει ορίσει τους χρόνους που θα πρέπει τα παιδιά να είναι μπροστά από μία οθόνη. 

Το θέμα είναι ότι ο γονιός πρέπει να ορίσει στο παιδί, χρόνο καθημερινά, μία ώρα την ημέρα, 2 ώρες το σαββατοκύριακο το πολύ. Οι γονείς πρέπει να εκπαιδευτούν. Το ότι δεν μπορούν οι γονείς να βάλουν όρια, είναι θέμα δικό τους. 

Η εφηβεία είναι αργά να βάλεις όρια. Τα βάζεις από νωρίς και τα τηρείς. Τα όρια κάνουν τα παιδιά πιο ευτυχισμένα και πιο υγιή». 

Ο Μανώλης Παπασάββας, διοικητής του Παίδων Αγία Σοφία-Αγλαΐα Κυριακού, μίλησε για το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται σε ειδική μονάδα του νοσοκομείου. «Από το 2007 ξεκίνησε η μονάδα. 

Πάνω από 500 έφηβοι έχουν προσέλθει στην μονάδα. Γίνεται εξατομικευμένη προσέγγιση σχετικά με την προβληματική χρήση του διαδικτύου. Μας έρχονται παιδιά από 3-4 ετών μέχρι την ηλικία των 16 ετών. 

Πρόσφατη έρευνα έχει δείξει ότι σε παιδιά ηλικίας 5-12 το 78% χρησιμοποιεί το ίντερνετ, ενώ το ποσοστό πηγαίνει στο 90% σε ηλικίες παιδιών 10-12 ετών. 

Τα παιδιά έχουν εθιστεί στη χρήση διαδικτύου, παίζουν παιχνίδια ως το ξημέρωμα, ζουν απομονωμένα, κλείνονται στον εαυτό τους, δεν έχουν φίλους, παρουσιάζουν φοβίες…». 

Ο κ. Παπασάββας κάνει έκκληση στους γονείς «…με το που διαπιστώσουν ότι τα παιδιά χρησιμοποιούν πολλές ώρες το ίντερνετ, να καλέσουν αμέσως βοήθεια. Να μας καλέσουν, παρέχουμε συμβουλευτικές προτάσεις». 

Τα όνειρα δεν είναι πια για μας… Ή είναι μόνο για μας ;

«…Κι εσύ τώρα μου ζητάς, τα όνειρα δεν είναι πια για μας…» 

Υπέροχο τραγούδι. Μαγική αυλή, 2002GR. Όσοι ανήκετε στην γενιά των τριαντάρηδων θα το θυμάστε…15 χρόνων τραγούδι και, όμως, διαχρονικό. Και τώρα που ξεκινήσατε να διαβάζετε το κείμενο αναρωτιέστε πού θέλω να καταλήξω. 

Ποιο είναι το θέμα. Σίγουρα δεν είναι η θέση μου να κάνω κριτική σε ένα τραγούδι, ούτε να αναφερθώ στους στίχους του. Επιστρέφοντας λοιπόν, ένα βράδυ σπίτι, απογοητευμένη από όλη την κατάσταση που βιώνουμε, άκουγα στο αμάξι αυτό το τραγούδι. Χάθηκα στις σκέψεις μου. 

Γύρισα το χρόνο πίσω. Τότε που είχα όνειρα. Που είχαμε όλοι όνειρα. Στόχους. Την εποχή που ο περισσότερος κόσμος χαμογελούσε. Ξέγνοιαστος, χωρίς σοβαρά προβλήματα. Τότε που όλα ήταν πιο αθώα, πιο αγνά, πιο εύκολα. 

Θυμάμαι σαν σήμερα, τη στιγμή που ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι θέλω να πάω στην Αθήνα και να γίνω δημοσιογράφος. Ήταν ένα από τα όνειρά μου. Και, πράγματι, μετά από λίγο καιρό το κατάφερα. Το πραγματοποίησα. Και ήμουν 25 χρόνων. 

Ο καθένας από εσάς είχε τότε πολλά όνειρα. Άλλος να καταξιωθεί επαγγελματικά, άλλος να γίνει καλός γονιός, άλλος να ταξιδέψει σε όσες το δυνατόν περισσότερες χώρες και να γνωρίσει άλλους πολιτισμούς, άλλος να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση. 

Μέχρι και πριν λίγο καιρό, οι περισσότεροι από εσάς καταφέρατε να δείτε κάποια όνειρά σας να παίρνουν σάρκα και οστά. Και νιώσατε ευχαρίστηση, ψυχική γαλήνη, ικανοποίηση. 

Τα πράγματα, όμως, ανατράπηκαν. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση όχι από τη μία στιγμή στην άλλη. Εκεί που ζούσαμε σε μία χώρα που σχετικά εύκολα μπορούσες να υλοποιήσεις τους στόχους σου, και να βγάλεις χρήματα, τώρα μας γύρισε την πλάτη και έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο. Φυσικά, δεν φταίει η Ελλάδα γι’ αυτό. 

Φταίνε οι εκάστοτε κυβερνήσεις; Φταίμε εμείς; Δεν είμαι αρμόδια να απαντήσω σε αυτό. Αφήνω την απάντηση να τη δώσει ο καθένας από εσάς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι πλέον στη χώρα μας, πολύ δύσκολα μπορείς να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου. Μα τι λέω; Όχι μόνο δεν μπορείς να ονειρευτείς, αλλά πλέον νιώθεις τα χτυπήματα ένα ένα στο κορμί σου. Σαν να σε διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα. 

Όσοι έχετε ένα δικό σας σπίτι που με μόχθο το αποκτήσατε, κινδυνεύετε τώρα να το χάσετε, οι λογαριασμοί τρέχουν, τα χαράτσια, οι έκτακτες εισφορές. Φόροι, φόροι, φόροι. Μερικοί από εσάς, μάλιστα, που έχετε και οικογένεια, έχετε χάσει τον ύπνο σας. Αντί για όνειρα, βλέπετε αριθμούς. 

Οι μισθοί μειώνονται, οι λογαριασμοί αυξάνονται. Πώς μπορείτε να ονειρευτείτε όταν η καθημερινότητά σας έχει γίνει μαρτύριο; Θα μου πείτε, τώρα, γιατί σας τα λέω όλα αυτά. Θαρρείς δεν τα ξέρουμε… 

Και εκεί, λοιπόν, που οδηγώ και συνεχίζω να κάνω μαύρες σκέψεις και να συγκρίνω την εποχή που έζησα σαν έφηβη με την εποχή που ζω τώρα και ζούμε δηλαδή όλοι μας, συνειδητοποιώ ότι η πιο άτυχη γενιά είναι η δική μου. 

Η γενιά των τριαντάρηδων. Ο κόσμος που χτίζαμε τόσα χρόνια, καταρρέει. Βλέπουμε τους κόπους μας να χάνονται. Παλεύαμε τόσα χρόνια για κάτι. Και αυτό το κάτι έρχονται τώρα να μας το πάρουν, δίνοντάς μας μία κλωτσιά. 

Τυχαίνει και μιλάω με πολλούς ανθρώπους καθημερινά. Άνδρες και γυναίκες. Οι περισσότεροι είναι κοντά στην ηλικία μου. Οι μισοί από αυτούς έχασαν τις δουλειές τους, και οι άλλοι προσπαθούν με νύχια και με δόντια να τις κρατήσουν, παρά τις μεγάλες μειώσεις που δέχονται. 

Υπάρχει και ένα μικρό ποσοστό, πολύ μικρό θα έλεγα, που έχει ακόμη όνειρα. Να δημιουργήσει κάτι δικό του, παρ'όλη την κρίση που περνάμε. Και τους βγάζω το καπέλο που παίρνουν τέτοιο ρίσκο. Για κάποιους από αυτούς πιστεύω ότι θα τα καταφέρουν. Γιατί έχουν ψυχή και αντοχές. Οι υπόλοιποι όμως; 

Στην πιο παραγωγική μας ηλικία, είμαστε θεατές σε ένα έργο που λίγο πολύ όλοι ξέρουμε μέσα μας βαθιά, τι τέλος θα έχει. Όσο και αν μην θέλουμε να το παραδεχτούμε. Και τι ; Να καταθέσουμε έτσι τα όπλα; Οι πολεμιστές μάχονται και διεκδικούν. Και στο τέλος τα καταφέρνουν. 

Ίσως αυτό που περνάμε να είναι ακόμη μία δοκιμασία. Πρέπει να οπλιστούμε με δύναμη και αισιοδοξία ότι θα τα καταφέρουμε. Να εστιάσουμε σε αυτό που θέλουμε να κάνουμε. Ακόμη και αν είναι άδικο αυτό που ζούμε. Και τότε τα όνειρα θα είναι μόνο για μας… 




Για όλα φταίνε οι άλλοι ; Όχι βέβαια. Ας κάνουμε αυτοκριτική...!!!!

Αποτύχαμε στη δουλειά μας; Μας φταίει το αφεντικό μας. Ήταν παράξενος, είχε πολλά κόμπλεξ, συμπαθούσε την «κλίκα» του. Αποτύχαμε στο γάμο μας; Μας φταίει ο σύντροφος που επιλέξαμε. Δεν ήταν, τελικά, αυτό που έδειχνε. Είχε άσχημη συμπεριφορά, ζήλευε, είχε παραξενιές, δεν υπήρχε επικοινωνία, και στο ερωτικό κομμάτι της σχέσης ήταν απών. Αποτύχαμε στις σπουδές; Ήταν δύσκολα τα θέματα. Δεν έπεσαν τα «sos». Απέτυχε η μία κυβέρνηση; Φταίνε οι πολιτικοί. Δεν έκαναν αυτά που μας υποσχέθηκαν. 

Η αποτυχία είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε εμείς οι ίδιοι πρώτα. Φταίμε. Όχι 100%, άλλα έχουμε μερίδιο ευθύνης. Αν για παράδειγμα απολυθήκαμε από τη δουλειά μας, δεν φταίει μόνο το αφεντικό μας. Ίσως και εμείς δεν ήμαστε σωστοί στις υποχρεώσεις μας και δεν ήμαστε παραγωγικοί. 

Δεν θα πρέπει να κοιτάμε μία ζωή τι κάνει ο συνάδελφός μας, και αν η θέση που έχει, την έχει επειδή είναι κολλητός του αφεντικού. Ότι κάνουμε το κάνουμε για τον εαυτό μας πρώτα. Και όχι για να αποδείξουμε κάτι στους άλλους. 

Τώρα, αν ο γάμος διαλύθηκε, δεν πρέπει να ρίχνουμε τις ευθύνες στον σύντροφο μας. Ήταν δική μας επιλογή. Τις επιλογές μας πρέπει να τις στηρίζουμε ακόμη και αν δεν ήταν οι πιο σωστές, γιατί ήταν δικές μας. Τι θα πει, δεν ήταν αυτός που ονειρευόμασταν ; 

Μήπως πρέπει πρώτα από όλα να μάθουμε πώς θέλαμε να ήταν αυτός που περιμέναμε; Αν δηλαδή επιλέξουμε τον σύντροφό μας, με βάση την εξωτερική ομορφιά, θα πρέπει να υποστούμε και τις συνέπειες. Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να τον κατηγορήσουμε για πράγματα που γνωρίζαμε εξαρχής ότι δεν έχει… Είναι άδικο. 

Και πάμε τώρα στους μαθητές Λυκείου που προετοιμάζονται για τις εξετάσεις. Τις περισσότερες ώρες τις περνούν σερφάροντας στο διαδίκτυο, και όχι πάνω από τα βιβλία τους. Κάνουν φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, αλλά αν δεν διαβάσουν δεν πρόκειται στις εξετάσεις να γράψουν καλά. 

Οι πιο πολλοί μελετούν τα «sos» θέματα και στα υπόλοιπα δεν δίνουν καμία απολύτως σημασία. Πλησιάζουν οι εξετάσεις, πέφτουν άλλα θέματα από εκείνα που είχαν διαβάσει και βρίζουν τους καθηγητές τους και αυτούς που επέλεξαν να τα βάλουν. 

Δε λέω, και εγώ πέρασα από αυτήν την κατάσταση, και το να ρίχνεις ευθύνες στους άλλους είναι το πιο εύκολο. Δεν είναι, όμως, έτσι. Θα πρέπει να καταλάβεις και να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις μεγάλο μερίδιο ευθύνης. 

Όπως μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχεις και για τη σημερινή κατάσταση που βιώνουμε σαν χώρα. Γιατί όσο και αν θέλουμε να βρίζουμε τους πολιτικούς και τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ευθύνη είχαμε και εμείς και, μάλιστα, μεγάλη. Και αυτό φαίνεται καθαρά στην κάλπη. 

Εκεί είναι η στιγμή της αλήθειας. Εκεί κρίνονται όλα. Και εκεί όλοι εμείς, όλοι κάθε φορά κάνουμε το ίδιο λάθος. Ψηφίζουμε ανθρώπους που η ιστορία έδειξε ότι δεν πρέπει να τους έχουμε καμία απολύτως εμπιστοσύνη. 

Αλλά, κακά τα ψέματα, έτσι ο Νεοέλληνας. Προκειμένου να βολέψει το παιδί του στο δημόσιο, ή να λαδώσει κάποιον για να κάνει τα στραβά μάτια στην προβληματική του επιχείρηση, ψήφιζε το ανάλογο κόμμα που θα του εξασφάλιζε αυτές τις παροχές. Και όχι μόνο. 

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ρίχνω το φταίξιμο σε όλους, αλλά σε μία αρκετά μεγάλη μερίδα κόσμου, που τους ψήφιζε τόσα χρόνια, γιατί τους βόλευε η κατάσταση. Η ευθύνη είναι δικιά μας. Άλλωστε εκλογές πλησιάζουν και θα φανεί τι επιλογή θα κάνουμε. 

Που θέλω να καταλήξω; Ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους για ότι κακό μας συμβαίνει. Εμείς οι ίδιοι το προκαλούμε. Εμείς κάναμε την επιλογή στο τέλος βγήκε ακατάλληλη. Δεν μας επιβάλλει κανείς τίποτα. 

Έχουμε μέχρι στιγμής τουλάχιστον, την ελευθερία, να επιλέγουμε πράγματα, ανθρώπους, καταστάσεις. Σίγουρα υπάρχουν και περιπτώσεις που θα αδικηθούμε. 

Αλλά αυτό που έμαθα μέσα από τη ζωή μέχρι τώρα, είναι ότι τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Ακόμη και μία κακή επιλογή μπορεί να σε βοηθήσει να προχωρήσεις παραπέρα. Θα φας τα μούτρα σου, θα δεις την πραγματικότητα, και τότε θα έρθει η ώρα που θα θες να την αλλάξεις. Και θα το κάνεις.

Ας σταματήσουμε να γκρινιάζουμε και ας κάνουμε αυτοκριτική. Τότε θα αλλάξουν πολλά πράγματα στη ζωή μας. Και πρώτα από όλα οι επιλογές μας. Θα είναι αυτές ακριβώς που μας αξίζουν. 




Παρασκευή 28 Ιουνίου 2019

Μια Ελληνίδα ειδικός εξηγεί :Πώς θα αλλάξει η σχέση μας με το φαγητό μέσα από την κλινική ύπνωση...!!!!


Στη συναισθηματική πείνα στοχεύει η θεραπευτική μέθοδος που περιγράφει η Άννα Λιάσκα, σύμβουλος ψυχικής υγείας εξειδικευμένη στην Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία. 

Η Άννα Λιάσκα, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας*, καταρρίπτει τους μύθους γύρω από την ύπνωση και εξηγεί πώς μπορεί η συγκεκριμένη θεραπευτική μέθοδος να μας βοηθήσει να αλλάξουμε τη σχέση μας με το φαγητό, βγάζοντας από τη ζωή μας τις συνήθειες που βαραίνουν τη σιλουέτα αλλά και την ψυχική μας διάθεση. 

Η Κλινική Υπνοθεραπεία αποτελεί μια θεραπευτική μέθοδο που τείνει να εξάπτει τη φαντασία και την περιέργεια του ελληνικού κοινού και παράλληλα να προβληματίζει για το τι είναι τελικά και το πώς μπορεί να χρησιμεύσει θεραπευτικά. 

Στη χώρα μας μοιάζει να πλαισιώνεται από ένα πέπλο μυστηρίου και ίσως σε αυτό να έχουν συμβάλει διάφοροι μύθοι που επικρατούν γύρω από την ύπνωση καθώς και εικόνες που συναντάμε στο διαδίκτυο και στις κινηματογραφικές ταινίες. 

«Θα κοιμάμαι;», «θα χάσω τον έλεγχο;», «θα θυμάμαι μετά την ύπνωση;» είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που γεννούνται στο μυαλό ενός ατόμου σχετικά με την Κλινική Υπνοθεραπεία. 

Σας προσκαλώ λοιπόν να ανατρέξουμε μαζί νοερά σε εκείνες τις στιγμές όπου όντας έντονα απορροφημένοι σε κάποια σκέψη, χάνουμε την αίσθηση όσων συμβαίνουν γύρω μας. 

«Θα κοιμάμαι;», «θα χάσω τον έλεγχο;», «θα θυμάμαι μετά την ύπνωση;» είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που γεννούνται στο μυαλό ενός ατόμου σχετικά με την Κλινική Υπνοθεραπεία. 

Σε όλους μας έχει συμβεί να μας μιλάει κάποιος και καθώς είμαστε τόσο βυθισμένοι στην θάλασσα του νου μας να μην ακούμε τίποτα. Ίσως να χρειάζονται κάποια δευτερόλεπτα ώστε να επαναφέρουμε την προσοχή μας στην «επιφάνεια» του εξωτερικού κόσμου όταν η φωνή του συνομιλητή μας μοιάζει με εξασθενημένο απόηχο. 

Αυτή η τόσο οικεία σε όλους μας αίσθηση μπορεί εύκολα να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε εμπειρικά τι είναι η Ύπνωση και πώς μπορεί καθημερινά ο νους μας να λειτουργεί σε αυτή την κατάσταση χωρίς εμείς να το συνειδητοποιούμε. 

Μιλάμε λοιπόν για μια φυσική κατάσταση του νου που δεν έχει καμία σχέση με τον ύπνο ή με την απώλεια ελέγχου καθώς η ικανότητα ενός ανθρώπου να υπνωτίζεται είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό με το οποίο γεννιέται, όπως αναφέρει και ο Ίρβιν Γιάλομ στο βιβλίο του «Ο δήμιος του έρωτα». 

Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια κατάσταση «χαλαρής εγρήγορσης» του εγκεφάλου μας, κατά την οποία η αντίληψη μας μετατοπίζεται από τον εξωτερικό στον εσωτερικό μας κόσμο και είναι εστιασμένη σε αυτόν. 

«Κλινική Ύπνωση είναι μια φυσική κατάσταση του νου που δεν έχει καμία σχέση με τον ύπνο ή με την απώλεια ελέγχου καθώς η ικανότητα ενός ανθρώπου να υπνωτίζεται είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό με το οποίο γεννιέται», εξηγεί η σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Άννα Λιάσκα.

Η Σύγχρονη Κλινική Υπνοθεραπεία με θεωρητικές βάσεις στη Συγκινησιακή Νευροεπιστήμη είναι η μέθοδος θεραπείας που χρησιμοποιεί την ύπνωση ως το πλαίσιο μέσα στο οποίο εφαρμόζεται η ψυχοθεραπεία από έναν επαγγελματία ψυχοθεραπευτή. 

Στόχο έχει την υποσυνείδητη προσέγγιση ενός προβλήματος προκειμένου αυτό να αντιμετωπιστεί γρήγορα, αποτελεσματικά και σε ένα πλαίσιο ασφάλειας. 

Έχοντας άμεση πρόσβαση στο υποσυνείδητο, εργαζόμαστε θεραπευτικά στα βαθιά επίπεδα του νου με μη συνειδητά ψυχοσυναισθηματικά μοτίβα, με μοτίβα σκέψης και συμπεριφοράς που είναι δυσλειτουργικά, για να επιφέρουμε ριζικές ασυνείδητες αλλαγές. 

Κλινική ύπνωση και διατροφικές δυσκολίες 

Η Κλινική Υπνοθεραπεία εφαρμόζεται αποτελεσματικά σε ένα μεγάλο εύρος ψυχοσυναισθηματικών και ψυχοφυσιολογικών διαταραχών ανάμεσα στις οποίες είναι και οι διατροφικές διαταραχές και ιδιαίτερα αυτές που αφορούν την υπερβολική κατανάλωση τροφής όπως είναι η ψυχογενής βουλιμία και η επεισοδιακή ή συναισθηματική υπερφαγία. 

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμηθούμε πως η σχέση μας με την τροφή αναπτύσσεται από τις πρώτες στιγμές της ύπαρξης μας στον κόσμο. Από τις πρώτη κιόλας φορά που ως βρέφη θηλάζουμε, η τροφή αρχίζει να συνδέεται άρρηκτα με συναισθήματα φροντίδας, ασφάλειας, συναισθηματικής ευδαιμονίας και άνεσης. 

Έτσι λοιπόν μπορούμε να αντιληφθούμε την άμεση σύνδεση που έχουν η τροφή και οι διατροφικές συμπεριφορές που υιοθετούμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας με αντίστοιχους ψυχοσυναισθηματικούς παράγοντες που τις διαμορφώνουν. 

Αυτή η βαθιά χαραγμένη στο υποσυνείδητο σχέση μεταξύ τροφής και συναισθημάτων καθρεφτίζεται μέσα από τον τρόπο με τον οποίο θρέφουμε τον οργανισμό μας καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας. 

Για να τραφούμε, βέβαια, χρειάζεται να καταναλώνουμε τόσο τις τροφές που αφορούν την βιολογική μας πείνα όσο και εκείνες που αφορούν τη συναισθηματική μας πείνα, δηλαδή την πείνα μας για αγάπη, φροντίδα, στοργή, ασφάλεια, τρυφερότητα, χαρά, μια αγκαλιά και πολλά ακόμα άλλα. 

Επειδή όμως μοιάζει τα πάντα να είναι τροφή, πολύ συχνά η ανάγκη μας για συναισθηματική τροφή μπερδεύεται με την ανάγκη μας για φαγητό. 

Έτσι, όταν δεν αναγνωρίζουμε πως «πεινάμε» για μια αγκαλιά, και άρα δεν καλύπτουμε την ανάγκη μας αυτή με τον αντίστοιχο τρόπο, προσπαθούμε να καλύψουμε το συναισθηματικό κενό που δημιουργείται τρώγοντας τελικά φαγητό. 

Όταν δεν αναγνωρίζουμε πως «πεινάμε» για μια αγκαλιά, προσπαθούμε να καλύψουμε το συναισθηματικό κενό που δημιουργείται τρώγοντας τελικά φαγητό. 

Η Κλινική Υπνοθεραπεία στόχο έχει, ως θεραπεία Υποσυνειδήτου, να εντοπίσει τη βαθιά ασυνείδητη αιτία της εκάστοτε δυσλειτουργικής για την ζωή του ατόμου διατροφικής συνήθειας. 

Το σημείο δηλαδή από το οποίο ξεκινά η διατροφική δυσκολία και διατηρείται μέσω του υποσυνείδητου. 

Ένα σημαντικό κομμάτι της θεραπευτικής διαδικασίας είναι η σύνδεση με το σώμα και η επαφή με τις αυθεντικές του ανάγκες ώστε να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τον τρόπο έκφρασης τους και έτσι να τις φροντίζουμε με τον κατάλληλο τρόπο. 

Ακόμα, μέσω της Υπνοθεραπείας το άτομο προσεγγίζει την μη συνειδητή πλευρά του εαυτού του, που συνδέεται με την διατροφική του δυσκολία. 

Η πτυχή αυτή του εαυτού έμαθε κάποτε να καλύπτει τις συναισθηματικές τις ανάγκες μέσω της κατανάλωσης φαγητού προκειμένου να αισθανθεί πληρότητα. Εντοπίζοντας τη συγκεκριμένη πλευρά και φροντίζοντας τις συναισθηματικές της ανάγκες ανοίγει ο δρόμος για τη θεραπευτική αλλαγή, καθώς αυτό το κομμάτι του εαυτού μας δεν θα χρειάζεται πια να τρώει προκειμένου να «χορτάσει» συναισθηματικά. 

Η ενασχόλησή μας με την τροφή είναι κομμάτι του τρόπου ύπαρξης μας και μάλιστα μείζονος σημασίας καθώς χωρίς το φαγητό δεν θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στη ζωή. Είναι χρήσιμο να καταρρίψουμε το μύθο πως οι διατροφικές δυσκολίες συνδέονται μόνο με αυξημένο σωματικό βάρος.

Διατροφική δυσκολία είναι οποιαδήποτε δυσκολία υπάρχει στη σχέση μεταξύ του εαυτού μας και του φαγητού, ανεξαρτήτως του σωματικού μας βάρους, και όπως κάθε στενή σχέση χρειάζεται και αυτή την αμέριστη προσοχή και τη φροντίδα μας για να διατηρείται μέσα στα χρόνια σε ισορροπία. 




*Η Άννα Λιάσκα είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας και έχει εξειδικευτεί στην Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία. Είναι κάτοχος Διπλώματος Ανώτερης Πρακτικής στην Κλινική Ύπνωση – Βιοθυμική Ψυχοθεραπεία καθώς και του βρετανικού διπλώματος Advanced Qualification in Hypnotherapy Practice του GHSC. Είναι πιστοποιημένη από το Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής και μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Συμβουλευτικής. Εργάζεται θεραπευτικά στο «Θεραπευτικό Μονοπάτι» (www.therapypath.gr). 

Ανιδιοτελής αγάπη: Η σχέση ενός puma με το «κορίτσι-Μόγλη» μετά από ένα αεροπορικό δυστύχημα...!!!!

Η Anna, ένα βραβευμένο animation του 2015 θα σε κάνει να ανατριχιάσεις από συγκίνηση. 

Την άνοιξη του 1941 ένα αεροπλάνο πέφτει στις καναδικές οροσειρές και η καταστροφή του είναι ολοκληρωτική. Η μοναδική επιζώσα ένα μικρό κοριτσάκι, που δεν είναι σε ηλικία να καταλάβει το μέγεθος της τραγωδίας. Προφανώς οι γονείς της σκοτώθηκαν μαζί με τους υπόλοιπους επιβάτες και το πλήρωμα του αεροσκάφους. 

Η μικρή μπουσουλάει, ίσα που περπατάει -είναι σε αυτή την ηλικία, του ενός με δύο ετών περίπου- και χαζεύει στα συντρίμμια, προσπαθώντας να βρει κάτι να φάει ή να πιεί λίγο νερό από τις λάσπες. Ξαφνικά ένα puma κάνει την επιθετική εμφάνισή του. Κι εκεί που νομίζει ότι ο νόμος της φύσης και τα ένστικτα θα νικήσουν, νικάει η αγάπη, το ανώτερο των συναισθημάτων. 

Τα δύο πλάσματα γίνονται φίλοι, το puma προστατεύει την μικρή κι αυτή παίζει μαζί του. Τότε, στην ιστορία εμφανίζεται ένα ακόμα άκακο πλάσμα, ένας σκύλος. Ο σκύλος ψάχνει στα συντρίμμια και βρίσκει την κούκλα της μικρής. 

Της τη δίνει και αυτομάτως γίνονται φίλοι κι αυτοί. Ακολουθεί μία μίνι κόντρα μεταξύ puma και σκύλου, η οποία σβήνει πριν ακόμα αρχίσει, βλέποντας τη μικρή να χαίρεται με την κούκλα της και να μη δίνει σημασία στη δική τους αντιπαράθεση. 

Η μικρή φεύγει με τον σκύλο -με αυτόν θα μπορέσει να ζήσει καλύτερα λόγω συμβατότητας ή θα την οδηγήσει σε κατοικήσιμη περιοχή - και χάνεται πίσω από έναν βράχο, ενώ το puma μένει να τους κοιτάζει. 

Μια μαγική ιστορία για τη δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης, που δαμάζει και τα πιο άγρια ένστικτα. 

Δείτε την ταινία:



Ένα αρνητικό μυαλό δεν θα σου προσφέρει ποτέ μια θετική ζωή...!!!!

Ένας αρνητικά σκεπτόμενος σύντροφος, μια χειριστική φίλη, ένας συνάδελφος θρασύς και τοξικός που κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σε μειώσει με κάθε ευκαιρία. Εσύ. Εσύ που προσπερνάς όλα τα παραπάνω, τα δέχεσαι παθητικά και ελπίζεις σε μια μέρα θετική. Δεν θα σου την προσφέρεις ποτέ.

Το ότι αρνείσαι να δεχτείς κάποια «στραβά» της ζωής σου είτε από φόβο, είτε από συνήθεια, δεν βοηθά. Και κυρίως δεν βοηθά εσένα. Ελπίζοντας σε μια ευτυχία, δώρο εξ’ ουρανού με μεταμεσονύχτιες προσευχές να τη συνοδεύουν… Άστο. Αυτά τα πράγματα πηγαίνουν αλλιώς. Και για να μιλάμε σωστά, χτίζονται. Βήμα βήμα, σκαλί το σκαλί, ανάσα την ανάσα. Με θέληση.

Όταν βασική σου προτεραιότητα είναι οι άλλοι, ο σύντροφος, η φίλη, η μάνα, ο συνάδελφος, τότε μην περιμένεις μια ζωή γεμάτη ευτυχία να σου σερβιριστεί για πρωινό. Δεν τη θες. Δεν το δείχνεις. Δεν το νιώθεις. Δε σε αφορά ειλικρινά.

Σε ενδιαφέρει να συντηρήσεις μια αδιάφορη σχέση που σε ρίχνει και εν καιρώ φθίνει, αλλά τη θες, σε ενδιαφέρει να κρατήσεις τη φίλη, γιατί… είναι φίλη, σε ενδιαφέρει η μάνα γιατί είναι μάνα και δε θες να τη στεναχωρήσεις, σε ενδιαφέρει ο συνάδελφος γιατί θες η επαγγελματική σου εικόνα να είναι «ακέραια» και «συνεπής» και δέχεσαι ό,τι δέχεσαι.

Θα σου πω το εξής. Άλλο ακέραιος και συνεπής και άλλο θύμα. Άλλο «θέλω να βλέπω τη μητέρα μου ευτυχισμένη» και άλλο «θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να μην απογοητευτεί από εμένα». Άλλο «θέλω να είμαι καλά με το σύντροφό μου» και άλλο «δέχομαι τα πάντα προκειμένου να είναι αυτός καλά, άρα… και εγώ» και άλλο «Έτσι είναι η Γιώτα μωρέ, την ξέρω, μην της χαλάσω το χατίρι» και άλλο «γίνομαι χίλια κομμάτια για να περάσει το δικό της».

Όταν προτεραιότητά σου είναι οι άλλοι, οι όποιοι άλλοι και η σχέση σου μαζί τους, τότε μάντεψε: χάνεις εσένα. Πηγαίνεις με τα νερά τους, διαβάζεις τους κώδικες επικοινωνίας τους και «για το καλό της σχέσης σας» τους υιοθετείς, χάνεις την ταυτότητά σου, χάνεις το είναι σου το αληθινό, τις δικές σου ανάγκες, τα δικά σου θέλω και έπειτα χάνεσαι.

Ποιο το νόημα όλων αυτών; Ποιος εν τέλει είναι καλά; Ποιος άραγε έχει διατηρήσει την πιο αρνητική στάση στην ιστορία; Προσοχή! Αρνητικός δεν είναι μόνο εκείνος που υιοθετεί μια στάση «μίζερη» απέναντι στη ζωή, ή κάνει μαύρες σκέψεις και το εκφράζει. Αρνητική είναι η τοξικότητα, η εξάρτηση, η παθητικότητα στο χειρισμό. Ξέρεις την απάντηση.

Όταν κάνω λόγο για θετικότητα και «θετική ζωή», μιλάω για την ευτυχία. Για μια ευτυχία ολόψυχη και ολοκληρωμένη. Απόλυτη, χαμογελαστή, βαθιά. Προσωπικά, ξέρω ότι την αξίζεις. Κι εγώ την αξίζω και όλοι μας. 

Κατά πόσο όμως έχουμε τα μάτια μας πραγματικά στραμμένα σε εκείνη την πολυπόθητη κυρία Ευτυχία, όταν διαρκώς μπουκώνουμε με αρνητισμό οικειοθελώς, μαζεύουμε χαστούκια τα οποία εξίσου οικειοθελώς δεχόμαστε, καταπίνουμε συναισθήματα;

Η απάντηση είναι μέσα μας και την ξέρουμε όλοι. Όταν ξεκινήσουμε σοβαρά να ακούμε τη φωνή μας, το παιδί μέσα μας, τις ανάγκες, τα θέλω, το σώμα, τη διαίσθησή μας, όταν ξεκινήσουμε να νιώσουμε τα όνειρά μας, όταν αποδεχτούμε τα δεδομένα της πραγματικότητάς μας ως έχει, τα αγκαλιάσουμε και περάσουμε σε «ξεσκαρτάρισμα» ανθρώπων, καταστάσεων και μη υγιών για εμάς συνθηκών, τότε η κυρία Ευτυχία θα μας κλείσει το μάτι.

Τότε, θα αισθανθούμε μέσα μας ένα Φως. Τότε, αυτό το Φως θα περιλούσει την καρδιά μας και θα αστράψει το μυαλό μας. Τότε θα ευτυχήσουμε. Κόντρα σε προβλέψεις δυσοίωνες για την έως τώρα πορεία μας, κόντρα σε φόβους και εγκλωβισμούς. 

Η κυρία Ευτυχία τότε θα μας χαμογελάσει και όσο τη στηρίζουμε θα μας στηρίζει. Φυσικά, όμορφα και αβίαστα. Όπως οφείλει να είναι η Ευτυχία για τον κάθε ένα από εμάς. Όπως την αξίζουμε.




Photo: Author/Depositphotos

Το σύμπαν συνωμοτεί, μας δοκιμάζει...!!!!

Το σύμπαν είναι ικανό να σου προσφέρει ότι ζητήσεις, να γίνει υπηρέτης σου για να σε κάνει ευτυχισμένο. Ένα πράγμα μονάχα ζητά από σένα, να απαιτείς από εκείνο μόνο πράγματα που πραγματικά επιθυμείς. Να μην παίζεις μαζί του, να μην το εξαπατάς.

Βέβαια πολλές φορές δεν ξέρεις τι ακριβώς θες. Έτσι, ζητάς τον ουρανό με τ’ άστρα από το σύμπαν με την ελπίδα να σου χαρίσει έστω και το πιο μικρό του άστρο. Μα ούτε αυτό στο δίνει. Γιατί το σύμπαν δεν χαρίζεται, χρυσό μου, διεκδικείται και κερδίζεται. Για το σύμπαν, το να διεκδικείς αυτό που θες είναι η απόδειξη ότι αξίζεις να το αποκτήσεις.

Το σύμπαν δε μας χαρίζει ό,τι επιθυμούμε. Μας δοκιμάζει για να ανακαλύψει αν το αξίζουμε. Βάζει εμπόδια ανάμεσα σε μας και τις επιθυμίες μας. Χτίζει φράχτες και τοίχους που μας χωρίζουν από τα όνειρα μας. 

Και εμείς; Τι κάνουμε εμείς; «Τα γκρεμίζουμε» μας φωνάζει η λογική μας. Μα τα γκρέμισες; Ή μήπως συμβιβάστηκες με ένα μικρό άστρο ενώ λαχταρούσες ολόκληρο φεγγάρι; Μα ποιο φεγγάρι; Αξίζεις εσύ το φεγγάρι; Τόσο όμορφο και λαμπερό, τόσο εντυπωσιακό και μοναδικό. Είναι ένα και εσύ δεν είσαι ο μόνος που το διεκδικείς.

Για δες, έφτασες στα μέσα του τοίχου. Σχεδόν γκρεμίστηκε μα οι αντοχές σου στέρεψαν. Κάποιος πιο δυνατός τον γκρέμισε πριν προλάβεις εσύ. Μην πεις ότι είναι άδικο, δεν είναι. 

Το σύμπαν είναι πάντα δίκαιο και περιμένει διαρκώς από σένα να του αποδείξεις μέχρι που μπορείς να φτάσεις για τα όνειρα σου. Τον βλέπεις να κρατά το φεγγάρι σου και να χαμογελά. Μοιάζει αλήθεια ικανοποιημένος. 

Τι θα κάνεις τώρα; Τι θα σκεφτείς; Μην ξεχάσεις, όσο ζεις, το σύμπαν σου δίνει διαρκώς ευκαιρίες. Ακόμα και όταν νιώσεις πως όλα έχουν τελειώσει, το σύμπαν σε μια απρόσμενη στιγμή θα σου δώσει μια ακόμα ευκαιρία. Τι θα κάνεις, λοιπόν; Θα την εκμεταλλευτείς;

Είναι γνωστό πως όταν κάτι το θέλεις πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει δικό σου. Κάποιοι άνθρωποι δεν το πιστεύουν αυτό, υπάρχουν όμως πολλοί που το πιστεύουν και απογοητεύονται όταν νιώθουν ότι το σύμπαν πρόδωσε τις προσπάθειες τους. 

Αν ανήκεις σε αυτή την κατηγορία,να θυμάσαι πως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, πράγματι όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει δικό σου. Πρόσεξε όμως, όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ. Όταν είσαι ικανός να κάνεις τα πάντα στο όνομα αυτού του «κάτι».

Και αν προσπάθησες και απογοητεύτηκες, και αν θεωρείς πως το σύμπαν δε σε έχει ανταμείψει, και αν νιώθεις ότι ήθελες κάτι πάρα πολύ μα δεν πραγματοποιήθηκε να θυμάσαι από δω και πέρα πως ό,τι δε γίνεται στη ζωή σου, δεν το θες αρκετά. 

Σταμάτα να κυνηγάς τα αδύναμα θέλω σου και ξεκίνα να διεκδικείς το “πάρα πολύ” που κρύβεις μέσα σου. Σταμάτα να αμφισβητείς αν τελικά το σύμπαν συνωμοτεί. Ναι, συνωμοτεί,όχι για τα θέλω σου όμως, συνωμοτεί για τα πάρα πολύ σου.




Τζένης Ντεμιράι

Μέχρι χθες ήμουν αυτό που μπορούσα, από σήμερα θα είμαι αυτό που επιθυμώ...!!!!


Μέχρι πρόσφατα ήμασταν αυτό που μπορούσαμε, ή, για να το πούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, αυτό που μας άφηναν οι άλλοι να είμαστε. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η καρδιά μας ζεστάθηκε και το βλέμμα μας απέκτησε γενναιότητα και θάρρος. 

Αφήσαμε πίσω τους φόβους μας και αποφασίσαμε ότι από σήμερα θα είμαστε αυτό που εμείς επιθυμούμε, χωρίς περιορισμούς, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς φόβο!

Αυτή η αλλαγή δεν γίνεται αμέσως, είναι αποτέλεσμα ενός άγνωστου ταξιδιού, το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε. Το προσωπικό επίτευγμα δεν έρχεται απαραίτητα με την ηλικία, όπως οι πρώτες ρυτίδες και τα πρώτα λευκά μαλλιά. 

Η επίτευξη της πληρότητας, αυτό το αίσθημα ευημερίας και εσωτερικής ισορροπίας, δεν είναι κάτι προγραμματισμένο εκ των προτέρων στον εγκέφαλό μας, κάτι που μπορούμε να κατεβάσουμε και να ενεργοποιήσουμε ως εφαρμογή για smartphone.

«Η ευτυχία είναι όταν αυτό που σκέφτεστε, αυτό που λέτε κι αυτό που κάνετε βρίσκονται σε αρμονία μεταξύ τους».
-Ghandi-

Υπάρχει κάτι πολύ περίεργο σε αυτή την προσωπική αναζήτηση που είναι κοινή για όλους μας. Μερικές φορές, σε κάποιους περιπάτους, ίσως ακούσουμε φευγαλέες συζητήσεις άλλων ανθρώπων, κι όλοι επιθυμούν το ίδιο, όλοι κάνουν την ίδια επίκληση, μια μορφή ικεσίας: «Εγώ, το μόνο που θέλω είναι να είμαι ευτυχισμένος».

Αυτή η φράση συχνά εκφράζεται με μια αίσθηση απελπισίας και μια πραγματική επιθυμία να βιώσει κάποιος κάτι που φαίνεται αδύνατο. 

Μας πλημμυρίζει ένα αίσθημα απώλειας της προσωπικότητάς μας, σαν να είμαστε εγκλωβισμένοι σε μια πραγματικότητα με την οποία δεν ταυτιζόμαστε, στην οποία δεν ανήκουμε, γιατί δεν μας φέρνει πραγματική ευτυχία. 

Αυτό που σας προτείνουμε είναι να στοχαστείτε πάνω σε αυτό το άρθρο και να ξεκινήσετε να κάνετε αλλαγές στον τρόπο που υπάρχετε και διαχειρίζεστε μια νέα πραγματικότητα, πιο ικανοποιητική!

Το μυστικό για μια ζωή γεμάτη: αρχίστε από σήμερα! 

Για πολλά χρόνια, όλες οι μελέτες για την ευτυχία έχουν έναν στόχο: να μας δείξουν πώς να γίνουμε ευτυχισμένοι. Στην πραγματικότητα, είναι εύκολο να δούμε ότι όλα τα βιβλία που προορίζονται για να μας προσφέρουν ψυχολογική υποστήριξη στη ζωή μας, ορίζουν την ευτυχία μόνο ως έναν στόχο που πρέπει να επιτευχθεί. 

Η ευτυχία, όμως, δεν πρέπει να αποτελεί στόχο, αλλά μια συνέπεια, ένα προϊόν δράσης που εκτελούμε καθημερινά, εκείνων που δίνουν νόημα στη ζωή μας.

Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα, αυτό του Alastair Humphreys, ενός ανθρώπου που θα μπορούσαμε να του δώσουμε τον χαρακτηρισμό του «τυχοδιώκτη». 

Αυτός ο συγγραφέας και εκπαιδευτής ενθάρρυνσης ενηλίκων εργάζεται για το National Geographic. Το 2012, ξεκίνησε μια εκστρατεία για τους αναγνώστες μέσω του περιοδικού. 

Σκοπός του ήταν να τους διδάξει τον τρόπο να βοηθήσουν την προσωπική τους ανάπτυξη, ώστε να μπορέσουν τελικά να κάνουν αυτό που επιθυμούσαν οι ίδιοι, και όχι αυτό που επιθυμούσαν οι άλλοι από αυτούς.

Για να το πετύχει αυτό, τους δίδαξε μια τεχνική που ονομάζεται «μικρο-περιπέτειες». Είναι μια άμεση πρόσκληση να βρεθεί η εσωτερική ισορροπία ξεκινώντας μια σειρά από μικρές καθημερινές προκλήσεις. Ο τρόπος για να γίνει αυτό δεν θα μπορούσε να είναι απλούστερος. Δείτε τι πρότεινε ο Alastair Humphreys στους αναγνώστες του. 

Η καθημερινή αναζήτηση της απόλαυσης, της γνωριμίας και της ελευθερίας. 

Το μυστικό μιας πληρέστερης ζωής είναι να ξεκινήσουμε σήμερα, όπως ήδη είπαμε. Αλλά γι 'αυτό, θα χρειαστούμε δύο βασικά συστατικά : συνεχή αφοσίωση και δημιουργικότητα. Μόνο τότε οι καθημερινές μας μικρές περιπέτειες θα μας επιτρέψουν να οικοδομήσουμε νέες σκέψεις, νέα συναισθήματα και απόλυτη ευημερία.

Διαβάστε ορισμένα παραδείγματα μικρο-περιπέτειας:

• Αλλάξτε το δρομολόγιο που χρησιμοποιείτε για να φτάσετε στη δουλειά σας. Αν κυκλοφορείτε συνήθως με αυτοκίνητο, πάρτε το λεωφορείο και απολαύστε τη στιγμή για να παρατηρήσετε την πόλη σας και τους κατοίκους της.

Εάν ταξιδεύετε ήδη με λεωφορείο, κατεβείτε στη στάση πριν από τη συνηθισμένη στάση σας, στη συνέχεια συνεχίστε με τα πόδια. Επωφεληθείτε από την παρούσα στιγμή, τι αισθάνεστε, τι βλέπετε και τι σας περιβάλλει.

• Κάντε πικ-νικ σε ένα πάρκο, διευρύνετε τον κύκλο των γνωριμιών σας και συναντήστε νέους ανθρώπους.

• Σπάστε τη ρουτίνα σας, τολμήστε να χαθείτε μέσα στην πόλη, να ρίξετε το βλέμμα σας σε νέα πράγματα.

• Το πρωί, βρείτε χρόνο να διαλογιστείτε χαζεύοντας την ανατολή του ηλίου. Σκεφτείτε τους στόχους σας ακόμη κι όσα δεν θέλετε να κάνετε.

• Κάνετε καινούργια πράγματα κάθε μέρα: ένα νέο άθλημα, ένα νέο βιβλίο, ένα νέο πάθος, μια νέα φιλία, ένα νέο κούρεμα, μια νέα σκέψη…

Ίσως σήμερα να είναι η αρχή για όλα αυτά που αναζητούμε κι επιθυμούμε….

Η εφαρμογή αυτών της κάθε μικρής περιπετειούλας θα σας δώσει τη δυνατότητα να δημιουργήσετε μικρές αλλαγές στην καθημερινή σας ζωή, που θα σας δώσουν μια εντελώς νέα ώθηση. Θα συνειδητοποιήσετε γρήγορα ότι η αληθινή ευτυχία είναι μέρος μιας ολόκληρης διαδικασίας και δεν είναι αυτός ο μη επιτεύξιμος στόχος που συχνά απεικονίζεται από τα περιοδικά και τα βιβλία ψυχολογικής βοήθειας. 

Αυτό που θα κάνουμε είναι να γκρεμίσουμε τα τείχη, τους φραγμούς και τις συμπεριφορές που μας περιορίζουν και δεν μας αφήνουν να αναδείξουμε την αληθινή μας προσωπικότητα.

Αυτό που ήμουν χτες και αυτό που είμαι σήμερα. 

Μερικοί άνθρωποι υπερηφανεύονται ότι δεν αλλάζουν ποτέ, ότι δεν αλλάζουν τίποτα στην προσωπικότητά τους, ότι έχουν πάντα τον ίδιο τρόπο σκέψης, τις ίδιες συμπεριφορές και τις ίδιες αξίες. 

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αυτό το είδος προσωπικότητας, διότι οι άνθρωποι, είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται ως άτομα, να είναι πιο ευέλικτοι και να προσαρμόζονται στην εξελικτική πραγματικότητα, προκειμένου να μπορέσουν να οικοδομήσουν μια πιο ολοκληρωμένη, πιο αληθινή και πιο ικανοποιητική ευτυχία.

Δεν είναι τραγωδία να αλλάξουμε την προσωπικότητά μας από τη μία μέρα στην άλλη. Διότι, παρά τα χτυπήματα, τις απογοητεύσεις και τις απώλειες από τα οποία υποφέρουν όλοι, μπορεί και πρέπει να προκύψει κάτι καινούργιο, κάτι όμορφο, φωτεινό και, χωρίς αμφιβολία, πολύ ισχυρότερο. 

Αυτό που είμαστε σήμερα είναι αποτέλεσμα του παρελθόντος μας, γιατί μας δίνει την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον και την ευχαρίστηση ενός δώρου που πρέπει να επωφεληθούμε από το να είμαστε πλήρως εμείς οι ίδιοι.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ευτυχία είναι μια διαδικασία και όχι αυτοσκοπός. Πρέπει να μάθουμε ότι σήμερα είναι πάντα η καλύτερη στιγμή για να λάβουμε αποφάσεις, να διεκδικήσουμε και να ξεπεράσουμε τα εμπόδια των φόβων μας, ώστε να επιτύχουμε ό, τι πραγματικά αξίζουμε, ευτυχισμένες μέρες…




Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ. Εικόνα: Rudolph Carl Gorman 

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Θέλει κότσια να είσαι ντόμπρος, ευθύς, τίμιος και αληθινός...!!!!

Οι καθαρές ψυχές σπανίζουν, αλλά αξίζουν

Ως συνήθως τα σπάνια, τα γνήσια και τα καθαρά αξίζουν. Το ατόφιο χρυσάφι, το αληθινό διαμάντι και οι «καθαρές» ψυχές είναι το όνειρο όλων των κυνηγών θησαυρών.

Πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τον αυθορμητισμό τους , ντρέπονται να πουν ποιοι πραγματικά είναι , τι θέλουν, τι τους αρέσει.

Αν’ αυτού «κρύβονται» πίσω από μάσκες, δήθεν γούστα και προσχήματα και εσχάτως και ψεύτικα προφίλ στα Social Media (για να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη του συρμού).

Με συνέπεια να ζουν την ζωή κάποιου άλλου, οι πράξεις τους και οι επιθυμίες τους να μην είναι σε αρμονία, άλλα να λένε και άλλα να εννοούν.

Θέλει κότσια να είσαι ντόμπρος, ευθύς , τίμιος και αληθινός. Δεν είναι εύκολο. Αλλά ο άνθρωπος που διαθέτει τέτοια χαρίσματα είναι, αποδεικνύεται αληθινός θησαυρός και όχι άνθρακας. Αγκάλιασέ τον γιατί το αξίζει.




Γιάννη Αραχωβίτη

Σάλος από νέα έρευνα : Χημικά από τα αντηλιακά μπαίνουν στο αίμα μετά από μια μόλις ημέρα χρήσης...!!!!

Σάλος από νέα έρευνα: Χημικά από τα αντηλιακά μπαίνουν στο αίμα μετά από μια μόλις ημέρα χρήσης!

Στο αίμα περνούν υψηλές συγκεντρώσεις χημικών από τα αντηλιακά μετά από μια μόλις ημέρα χρήσης, όπως υποστηρίζει πιλοτική έρευνα που διενεργήθηκε από το Center for Drug Evaluation & Research, ενός παρακλαδιού του Food and Drug Administration (FDA) των ΗΠΑ.

Η έρευνα, σύμφωνα με το CNNi, έδειξε πως η περιεκτικότητα του αίματος σε κάποια συγκεκριμένα χημικά αυξανόταν όλο και περισσότερο με την καθημερινή χρήση των αντηλιακών και αυτά (σ.σ. τα χημικά) έμεναν στο σώμα για τουλάχιστον 24 ώρες μετά την χρήση του προϊόντος.

Τα τέσσερα χημικά που μελετήθηκαν από τους επιστήμονες ήταν τα: αβοβενζόνη, οξυβενζόνη, εκαμσούλη και οκτοκρυλένιο. Είναι στη λίστα των 12 χημικών που η FDA συνέστησε στις εταιρίες αντηλιακών να ελέγχουν πριν θεωρήσουν τα προϊόντα τους ασφαλή.

Ωστόσο, είναι αυτός ο λόγος για να μη φοράει κανείς αντιηλιακό; Φυσικά και όχι, απαντούν οι ειδικοί.

«Πρέπει να γίνουν μελέτες για να εξακριβωθεί το κατά πόσο προκύπτουν πράγματι επιπτώσεις από την απορρόφηση (σ.σ. από το σώμα) συγκεκριμένων υλικών», σημείωσε ο Dr. David Leffell, δερματολόγος της Ιατρικής Σχολής του Yale και εκπρόσωπος Τύπου του American Academy of Dermatology. 

Όπως συμπλήρωσε, μέχρι να εξακριβωθεί αυτό, ο κόσμος πρέπει να συνεχίσει να επιδεικνύει ιδιαίτερη προσοχή στην αντηλιακή του προστασία.

«Ο ήλιος είναι ο πραγματικός εχθρός εδώ», είπε ο Scott Faber, υποδιευθυντής του Environmental Working Group (EWG), μίας συμβουλευτικής ομάδας που δημοσιεύει κάθε χρόνο έναν ετήσιο οδηγό σχετικά με τα αντηλιακά.

«Δεν είναι νέο το ότι τα πράγματα που βάζεις στο δέρμα σου απορροφούνται από το σώμα», σημείωσε και συνέχισε: «Αυτή η έρευνα αποτελεί απλά έναν τρόπο για να δείξει η FDA τις εταιρείες πως πρέπει να εξετάζουν αν η απορρόφηση των χημικών (σ.σ. που έχουν τα αντηλιακά τους) αποτελεί κίνδυνο για την υγεία».

Πώς διενεργήθηκε η έρευνα
Στην έρευνα της FDA συμμετείχαν 24 εθελοντές, στους οποίους ανατέθηκε – τυχαία – να χρησιμοποιήσουν αντηλιακά σε μορφή σπρέι ή κρέμας, τα οποία περιείχαν τα παραπάνω χημικά στοιχεία. Κάθε αντηλιακό περιείχε ένα.

Τους ζητήθηκε να βάζουν το προϊόν στο 75% του σώματός τους, τέσσερις φορές την ημέρα για συνολικά τέσσερις ημέρες. Οι ερευνητές σε περίοδο επτά ημερών (μεταξύ αυτών και οι μέρες που χρησιμοποιούσαν το προϊόν), συνέλλεξαν 30 δείγματα αίματος από κάθε εθελοντή.

Μέχρι το τέλος της πρώτης ημέρας, πέντε από τα έξι άτομα που χρησιμοποιούσαν αντηλιακό το οποίο περιείχε εκαμσούλη είχαν στον οργανισμό τους σημαντική ποσότητα του χημικού. Όσο για τα άλλα τρία στοιχεία (αβοβενζόνη, οξυβενζόνη και οκτοκρυλένιο), άρχισαν να εμφανίζονται σε ποσότητες μετά την πρώτη ημέρα.

«Παρατηρώντας τα αποτελέσματα, ξεχώριζε κάτι σχετικά με την οξυβενζόνη», δήλωσε ο David Andrews, επιστήμονας του EWG.

«Η οξυβενζόνη απορροφήθηκε από το σώμα σε περίπου 50 έως 100 φορές υψηλότερη συγκέντρωση σε σχέση με τις άλλες τρεις χημικές ουσίες που εξετάστηκαν», εξήγησε.

Από έρευνα του 2008 και ύστερα, το εν λόγω χημικό έχει συνδεθεί με μειωμένη τεστοστερόνη σε αγόρια στην εφηβεία, ορμονικές αλλαγές σε άντρες και επιπλοκές σε εγκυμοσύνες και γέννες.

Από τα τέσσερα χημικά, η οξυβενζόνη είναι το ποιο συχνό στοιχείο που συναντάται σε αλλεργίες.

Ελβετική έρευνα εντόπισε τα τέσσερα στοιχεία στο 85% των δειγμάτων μητρικού γάλακτος που εξέτασε, δημιουργώντας ανησυχία για τους κινδύνους που ίσως διατρέχουν τα βρέφη.

Είναι χαρακτηριστικό πως στην Χαβάη έχουν απαγορευτεί τα αντηλιακά που περιέχουν οξυβενζόνη και οκτινοξικό, γιατί έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους υφάλους και τη ζωή που αυτοί φιλοξενούν.




cnn.gr 

Δείτε αυτό το βίντεο και ίσως... δεν ξαναβγείτε ποτέ στον ήλιο χωρίς αντηλιακό...!!!!

Αν μέχρι στιγμής δεν έχετε καταλάβει τι ακριβώς κάνει το αντηλιακό στο δέρμα και το βάζετε απλώς επειδή ξέρετε ότι προστατεύει, δείτε το παρακάτω βίντεο.

Ο εικαστικός δημιουργός Τόμας Λέβεριτ δημιούργησε μία ταινία πολύ μικρού μήκους στην οποία κινηματογράφησε διάφορους εθελοντές κάτω από ακτίνες UV.

H υπεριώδης ακτινοβολία δείχνει αμέσως αν κάποιος έχει βάλει αντηλιακό ή όχι.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι μετά από αυτό το βίντεο όχι μόνο θα απλώνετε σωστά το αντηλιακό αλλά θα το κάνετε με ακρίβεια ώστε να πηγαίνει παντού, θα χρησιμοποιείται επαρκή ποσότητα (2ml ανά τετραγωνικό εκατοστό δέρματος) και θα το ανανεώνετε κάθε δύο ώρες. Όλο το καλοκαίρι! 

Η κατάθλιψη ίσως είναι ο τρόπος του εγκεφάλου να μας πει ότι πρέπει να λύσουμε ένα πρόβλημα...!!!!

Η ιδέα ότι η κατάθλιψη μπορεί να είναι μια βιολογική προσαρμογή, παρά μια ψυχική διαταραχή, είναι μία συγκλονιστική εξελικτική προσέγγιση. 

Κάθε στιγμή, περίπου το 5% του πληθυσμού των ανεπτυγμένων χωρών, αναφέρει ένα μέτριας ή μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο. 

Η μείζων καταθλιπτική διαταραχή είναι τόσο συνηθισμένη που εκτιμάται ότι ένας στους έξι ανθρώπους, θα τη βιώσει σε κάποιο σημείο της ζωής του. 

Ο επιπολασμός της κατάθλιψης παρουσιάζει επίσης οικονομικά προβλήματα. Είναι μία από τις πιο κοινές αιτίες δυσλειτουργικότητας και αναπηρίας, έχει επιπτώσεις στο χώρο εργασίας και είναι υπεύθυνη για ένα πλήθος δαπανών που σχετίζονται με την αυτοκτονία. 

Το οικονομικό βάρος της κατάθλιψης μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, για παράδειγμα, εκτιμάται ότι ανήλθε σε 210,5 δισ. δολάρια το 2010. 

Γιατί λοιπόν μια τέτοια εξουθενωτική κατάσταση επηρεάζει τόσους πολλούς ανθρώπους; 

Η παραδοσιακή αντίληψη είναι ότι η κατάθλιψη είναι μια κατάρρευση του τρόπου που τα πράγματα υποτίθεται ότι δουλεύουν στον εγκέφαλο μας, όπως χημικές ανισορροπίες που μπορούν να αποκατασταθούν μέσω ενός συνδυασμού φαρμάκων και μεταβολών συμπεριφοράς. 

Αλλά υπάρχει και η θεωρία που υποστηρίζει ότι αντί η κατάθλιψη να είναι καθαρά μια διαταραχή, μπορεί να είναι μια συγκεκριμένη στρατηγική συμπεριφοράς που έχουμε εξελίξει, δηλαδή μια βιολογική προσαρμογή που εξυπηρετεί έναν σκοπό. Αυτός ο σκοπός μπορεί να είναι ότι πρέπει να σταματήσουμε ότι κάνουμε, για να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε ένα σημαντικό πρόβλημα. 

Οι Άντριους και Τόμσον επεξεργάστηκαν πρώτοι την ιδέα αυτή, που ονομάζεται «υπόθεση αναλυτικού μηρυκασμού», σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Psychological Review το 2009. 

Η βασική ιδέα είναι ότι αυτό που θεωρούμε σαν διαταραχή, στην πραγματικότητα είναι ένας τρόπος που ο εγκέφαλός μας αναλύει και υπεραναλύει ένα πρόβλημα, με την ελπίδα να βρεθεί ένας τρόπος αντιμετώπισης του. 

Οι ερευνητές προτείνουν ότι ένα δύσκολο ή περίπλοκο πρόβλημα, προκαλεί μια «καταθλιπτική» αντίδραση σε μερικούς ανθρώπους που τους βάζει σε ένα είδος αναλυτικής λειτουργίας. 

Με την κατάθλιψη υπάρχει μια αύξηση στον μηρυκασμό, στην εμμονή για την πηγή του πόνου, μαζί με αυξημένη αναλυτική δραστηριότητα στον εγκέφαλο και τον ύπνο REM, που βοηθά στην επεξεργασία της μνήμης. 

Ένα σημαντικό σύμπτωμα της κατάθλιψης είναι η ανηδονία, η αδυναμία δηλαδή να απολαύσετε τις συνήθεις δραστηριότητες. Σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση, αυτά τα πράγματα θα μπορούσαν να διαταράξουν αυτή τη φάση «επεξεργασίας». 

Αυτή η υπόθεση θα μπορούσε να εξηγήσει το γεγονός ότι τα περισσότερα καταθλιπτικά επεισόδια συμβαίνουν μετά από ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή μας, όπως ο θάνατος ή το τέλος μιας σχέσης. 

Οι Άντριους και Τόμσον στο άρθρο τους, υποδεικνύουν ακόμη ότι η ιδέα αυτή θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί η κατάθλιψη και το άγχος έχουν συννοσηρότητα. 

Υποθέτουμε ότι η κατάθλιψη και το άγχος συχνά συνυπάρχουν επειδή ορισμένα προβλήματα απαιτούν τόσο την ανάλυση (προωθούμενη από καταθλιπτική επίδραση) όσο και την επαγρύπνηση (προωθούμενη από το άγχος), έγραψαν στο άρθρο τους. 

Η ανάλυση επιτρέπει σε κάποιον να κατανοήσει τον παράγοντα υποκίνησης. Η επαγρύπνηση είναι ένας τρόπος να προσπαθήσουμε να την εμποδίσουμε από το να ξανασυμβεί. 

Οι συνέπειες για τη θεραπεία 
Όσο συναρπαστικές και να είναι οι εξελικτικές εξηγήσεις, είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι είναι σωστές, ειδικά αν δεν έχουν ακόμη ενισχυθεί από άλλες έρευνες. 

Η ιδέα ότι η κατάθλιψη μπορεί να είναι μια βιολογική προσαρμογή, παρά μια διανοητική διαταραχή δεν έχει ακόμη τη συναίνεση της κοινότητας της ψυχικής υγείας. Και ακόμα κι αν η υπόθεση είναι σωστή, είναι πιθανόν ελλιπής και δεν εξηγεί όλες τις πτυχές της κατάθλιψης. 

Τα πολύπλοκα προβλήματα συνήθως έχουν διάφορες αιτίες. Περίπου το 20% των περιπτώσεων κατάθλιψης δεν ακολουθούνται μετά από ένα σημαντικό συμβάν ζωής, μπορεί να υπάρχει κάποια αιτία στο παρελθόν, αλλά δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα. 

Γνωρίζουμε επίσης ότι η γενετική μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο στην ευαισθησία ενός ατόμου στην κατάθλιψη. Όπως επισημαίνουν οι Άντριους και Τόμσον, υπάρχουν διάφοροι τύποι κατάθλιψης, μερικοί από τους οποίους μπορεί να έχουν διαφορετικές αιτίες. Λένε επίσης ότι υπάρχουν εναλλακτικές εξελικτικές εξηγήσεις που θα μπορούσαν να συνυπάρχουν με την υπόθεσή τους. 

Αν όμως η υπόθεση του αναλυτικού μηρυκασμού θα μπορούσε να επικυρωθεί περαιτέρω, θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις για το πώς αντιμετωπίζουμε αυτό το είδος ψυχικής ασθένειας στο μέλλον. 

Σε αυτή την περίπτωση, η προσέγγιση για τη θεραπεία της κατάθλιψης θα μπορούσε να αλλάξει για να αντιμετωπίζει περισσότερο την υποκείμενη αιτία παρά να θεραπεύει μόνο τα συμπτώματα. 

Ένας ανθρωπολόγος είπε ότι εάν η θεωρία είναι σωστή, η αντιμετώπιση της κατάθλιψης με αντικαταθλιπτικά φάρμακα, μπορεί να είναι σαν να θεραπεύεις ένα σπασμένο οστό με παυσίπονα αντί να παρέχονται και παυσίπονα και ένας γύψος για να βοηθήσουν να επουλωθεί το σπάσιμο. 

Με αυτή τη λογική, η ψυχοθεραπεία θα ήταν ένα σημαντικό μέρος της θεραπείας, καθώς μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να καταλάβουν καλύτερα και να αντιμετωπίσουν αυτό που θα μπορούσε να είχε προκαλέσει τα καταθλιπτικά επεισόδια τους. 

Τα παραδοσιακά αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι πολύ αποτελεσματικά, ακόμη και ζωτικής σημασίας, για μερικούς. Αλλά αυτές οι προσεγγίσεις δεν λειτουργούν μακροπρόθεσμα για όλους, γι’ αυτό και οι ερευνητές διερευνούν κάθε είδους διαφορετικές θεραπείες. 

Ακόμη και αν διαπιστωθεί ότι η κατάθλιψη είναι ένα είδος εξελικτικού «εργαλείου» ή προσαρμογής, δεν θα βοηθούσε αναγκαστικά τους ανθρώπους να λύσουν το πρόβλημα που την προκάλεσε. Όμως, νέες θεωρητικές προσεγγίσεις για τη θεραπεία της κατάθλιψης, μπορεί να μας βοηθήσουν να σκεφτούμε νέες ή καλύτερες μορφές θεραπείας, κάτι που είναι πάντα ευπρόσδεκτο. 




Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyΝow.gr

Aσυνείδητος ρακοσυλλέκτης...!!!!

Ακούμε πολλές φορές την φράση “Σκέψου θετικά“, “Μάθε τρόπους να έλξεις αυτό που θες'', “κάνε θετικούς οραματισμούς” και άλλες παρεμφερείς δηλώσεις/φράσεις που στην αρχή τις δεχόμαστε με όλη μας την χαρά αλλά στο τέλος γυρνάμε στα ίδια και τα ίδια. Ακόμα και αν προσπαθήσουμε πολύ σύντομα αποκαρδιωνόμαστε γιατί δεν πέτυχε! Ναι όντως δεν πέτυχε! Αλλά το γιατί έχει σημασία! 

Τις περισσότερες φορές είναι γιατί δεν το κάνουμε συνειδητά! Ναι μεν έχουμε την θέληση όμως οι πράξεις μας αλλά και ο τρόπος σκέψης μας δεν αφήνουν το αποτέλεσμα να υλοποιηθεί! Θέλουμε πολύ αλλά κάτι γίνεται και μας τραβάει πίσω και όχι απλά γυρνάμε στα ίδια αλλά είναι και πολύ χειρότερες οι καταστάσεις που θα βιώσουμε! 

Ένας φαύλος κύκλος με αποτέλεσμα να παγιώνεται μέσα μας και να νομίζουμε πως δεν γίνεται τίποτα! Ίσως γιατί δεν θέλουμε να τα πετάξουμε! Ίσως γιατί νομίζουμε, όπως οι ρακοσυλλέκτες, πως κάποτε θα μας χρειαστούν! Είναι όμως τόσο απλό! Πέταξε τα σκουπίδια που έχεις μέσα σου αλλά και έξω σου! 

Μη γίνεσαι “ασυνείδητος ρακοσυλλέκτης”. 

Πως περιμένεις μια αλλαγή όταν κρατάς τα άχρηστα, τα “σκουπίδια“, αυτά που δε σε εξυπηρετούν, για να γίνεις αυτό που θέλεις και σε κάνουν να βιώνεις ξανά και ξανά το ίδιο “παραμύθι”. 

Όταν στο μυαλό σου έχεις αποθηκεύσει άχρηστες αναμνήσεις/πληροφορίες που σε κρατούν γαντζωμένο στο παρελθόν και πολλές φορές δημιουργούν και το μέλλον (βλ. σκεπτομορφές). 

Όταν ο κύκλος των “φίλων” σου ή γνωστών σου σε τραβάει ακόμα πιο κάτω, ενώ γνωρίζεις πως είναι συνεχίζεις να τους τρέφεις! Το αποτέλεσμα προφανές! Καμία εξέλιξη! 

Πρέπει λοιπόν πρώτα να κάνεις χώρο για να έρθει το καινούργιο! Δεν μπορείς να κάνεις ανακαίνιση στο σαλόνι σου χωρίς να πετάξεις τα παλιά σου έπιπλα! Το ίδιο γίνεται και μέσα σου! 

Πέταξε λοιπόν τα “σκουπίδια” που σε ταλαιπωρούν και το νέο, όχι απλά θα έχει χώρο για μπει αλλά θα έχει και την συγκεκριμένη θέση θα το περιμένει! Διώξε τις επαφές που προσπαθούν να σε γειώσουν, τους αρνητικούς! Αυτούς που τόσα χρόνια δεν μπορούσες να αποχωριστείς γιατί ήταν “φίλοι”(;) 

Ξέρεις ποιοι είναι πολύ καλά και πάντα ήξερες! Τόλμη θέλει και απόφαση!

Θα μείνεις έκπληκτος συνειδητοποιώντας πως ήταν τόσο απλό, χωρίς να σημαίνει πως δεν θέλει προσπάθεια! 

Φτάνει να θέλεις πραγματικά το καινούργιο στη ζωή σου! 




Νάσου Παπαδόπουλου 
Νάσος 3,14

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

15 μάντρας που θα σας δώσουν δύναμη όταν την έχετε ανάγκη περισσότερο...!!!!

«Αυτό που δεν μας σκοτώνει, μας κάνει δυνατότερους» – Friedrich Nietzsche 

«Επιτέλους έμαθα ένα μεγάλο μάθημα. Ξέρω πλέον ότι μπορώ να νικηθώ και να προδοθώ. Δεν είμαι τόσο σκληρή και πανούργα όσο νόμιζα. Βλέπω ξεκάθαρα τώρα αυτά που δεν μπορούσα να δω, μόλις χτες το πρωί. 

Αυτή την χρονική στιγμή, είναι το μόνο καλό πράγμα που προέκυψε μέσα από όλο αυτό. Αλλά με κάποιον τρόπο, είναι ό,τι χρειάζομαι. Ξέρω τον εαυτό μου καλύτερα σήμερα απ’ ότι χτες και ξέρω τι πρέπει να κάνω». 

Αυτές οι εύστοχες γραμμές προέκυψαν από μια ζωντανή συζήτηση που είχα σήμερα στο διαδίκτυο με την Cara, ένα από τα καινούργια μέλη στα μαθήματά μας (μου έδωσε την άδεια να το μοιραστώ αυτό μαζί σας). 

Όπως μπορείτε να πείτε, η Cara είχε ένα ταραχώδες παρελθόν και ξεκινάει μόλις τώρα να δυναμώνει την νοοτροπία της και να ξεπερνάει αυτά που συνέβησαν. 

Αν είστε σε μια παρόμοια κατάσταση ή απλά νιώθετε ότι η ζωή είναι πιο σκληρή μαζί σας τώρα τελευταία απ’ όσο συνήθιζε, τότε ακολουθούν κάποια μάντρα (που χρησιμοποιώ προσωπικά) για να σας βοηθήσουν να ξαναβρείτε το ρυθμό σας και να νιώσετε καλύτερα. 

1. Ασχέτως του τι συμβαίνει, μπορείτε πάντα να δίνετε τις μάχες του σήμερα. Μόνο όταν προσθέτετε τις άπειρες μάχες του χτες και του αύριο, η ζωή γίνεται υπερβολικά πολύπλοκη. 

2. Ποτέ μην υποθέτετε ότι έχετε κολλήσει με τον τρόπο που κυλάνε τα πράγματα αυτή τη στιγμή. Η ζωή αλλάζει κάθε δευτερόλεπτο και το ίδιο και εσείς. 

3. Η ζωή πάντα ξεκινάει τώρα - μόλις τώρα - όχι αύριο ή μεθαύριο ή μετά από τρεις μέρες. Μπορείτε να έχετε το καινούργιο ξεκίνημα που θέλετε, όποτε το θέλετε. 

4. Οι καλύτεροι άνθρωποι έχουν κάποιου είδους ουλή ή σημάδια. Μην ντρέπεστε για τα δικά σας. 

5. Ένα θετικό παρόν αλλάζει ένα προβληματικό παρελθόν. Όταν κοιτάτε πίσω, δεν βλέπετε τι αφήσατε πίσω. 

6. Δεν είστε θύματα. Μπορεί να έχετε δοκιμαστεί, πονέσει, προδοθεί, χτυπήσει και αποθαρρυνθεί, αλλά τίποτα δεν σας νίκησε. Το άτομο ή η κατάσταση που σας πλήγωσε είναι πιο αδύναμο από εσάς, επειδή είστε ακόμα εδώ. Γι’ αυτό μην αφήσετε αυτή την εμπειρία να σας αποδυναμώσει. Αφήστε την να σας αναπτύξει. 

7. Ακόμα και όταν είναι δύσκολο, να γελάτε. Το χαμόγελο δε σημαίνει πάντα ότι είστε χαρούμενοι. Μερικές φορές σημαίνει ότι είστε δυνατοί. Και είστε. 

8. Όταν σταματάμε να λυπόμαστε τον εαυτό μας, αρχίζουμε να νιώθουμε πιο δυνατοί. 

9. Έχει ειπωθεί ότι η μεγαλύτερη μορφή προσευχής είναι να ευχαριστείτε. Αντί να προσεύχεστε για τις διάφορες περιστάσεις να ευχαριστείτε το Θεό για αυτά που έχετε. (θα δείτε γιατί) 

10. Το να μιλάμε για τα προβλήματά μας, είναι ο μεγαλύτερος εθισμός μας. Σταματήστε αυτή την αρνητική συνήθεια σήμερα. Να μιλάτε για τις χαρές σας, τις αγάπες σας και τα όνειρά σας. 

11. Όσο πιο πολύ ζείτε, τόσο πιο πολύ μαθαίνετε. Όσο πιο πολύ μαθαίνετε, τόσο πιο πολύ συνειδητοποιείτε πόσα λίγα ξέρετε. Το να νιώθετε ελλιπείς είναι απόλυτα φυσιολογικό και υγιές. 

12. Σκεφτείτε όλα τα εκατοντάδες χιλιάδες βήματα και παραστρατήματα και ευκαιρίες και συμπτώσεις που σας έφεραν εδώ. Με κάποιο τρόπο μοιάζει σαν το μεγαλύτερο θαύμα του κόσμου. Δεν είναι έτσι; Έχετέ το αυτό στο μυαλό σας και να διαλογίζεστε με το γεγονός ότι είστε ένα έργο σε εξέλιξη και κάθε μεγάλη επιτυχία απαιτεί κάποια πάλη. 

13. Μερικές φορές για να είστε επιτυχημένοι αύριο, πρέπει να είστε λαθεμένοι σήμερα. Γι’ αυτό μην αφήνετε το φόβο της λαθεμένης απόφασης να σας αποτρέψει από το να πάρετε οποιαδήποτε απόφαση. Στο τέλος του φόβου σας είναι το άτομο που θέλετε να γίνετε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. 

14. Το πιο σημαντικό αυτή τη στιγμή είναι η θετική σκέψη. Κάντε την κάθε στιγμή σημαντική και ζωτικής σημασίας με το να κάνετε κάτι ουσιαστικό/σημαντικό. Είναι τόσο απλό. Στην τελική, αυτό είναι η επιτυχία. 

15. Οτιδήποτε είναι να συμβεί, θα συμβεί, είτε ανησυχείτε είτε όχι. Γι’ αυτό κάντε το καλύτερο που μπορείτε αυτή τη στιγμή και βρείτε ηρεμία με το να ξέρετε ότι αυτοί είστε. Δεν χρειάζονται περαιτέρω κριτικές. Μερικές φορές πρέπει να περάσετε μέσα από τις χειρότερες στιγμές για να πάρετε τις καλύτερες. Και μερικές φορές οι καλύτερες στιγμές έρχονται πιο σύντομα από όσο υπολογίζουμε. 

Τελικές σκέψεις… 

Σήμερα… Ανησύχησε λιγότερο και χαμογέλα περισσότερο. Να παραπονιέσαι λιγότερο και να εκτιμάς περισσότερο. Να περιμένεις λιγότερα και να προετοιμάζεις περισσότερα. Να κρίνεις λιγότερο και να σέβεσαι περισσότερο. Να παίρνεις λιγότερα και να δίνεις περισσότερα. Και θα αρχίσεις να νιώθεις πολύ καλύτερα, εγγυημένα… 




Μετάφραση: awakengr.com via marcandangel.com

Είσαι ευτυχισμένος με τον τρόπο που επέλεξες να ζεις ;

Η ώρα της κατάρρευσης των νεανικών μύθων, είναι η καταλυτικότερη στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου. Όσο νωρίτερα έρθει, τόσο μεγαλύτερο εύρος ποιοτικής ζωής θα έχει ο ενδιαφερόμενος και το «ενδιαφερόμενος» έχει κυριολεκτική έννοια, αν σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με νοοτροπία ανήλικου στα πενήντα τους. Δεν θα ασχοληθώ όμως μ’ αυτή τη κατηγορία, θα αναφερθώ μόνο σ’ εκείνους που έζησαν το χτίσιμο του παραμυθένιου οικοδομήματος το οποίο πλέον έχει γίνει μπάζα. 

«Αξιοζήλευτες» καριέρες που κατέληξαν σε εκμηδένιση προσωπικού χρόνου και στιγμών, στο βωμό της επιτυχίας και της αναγνώρισης απ’ τους γύρω, στη χρήση ηρεμιστικών για τη διαχείριση του στρες και του άγχους της δουλειάς αυτής...,

γάμοι για να γεννηθεί ένα παιδί, γιατί έτσι θα καταξιωθεί κάποιος κοινωνικά ή μάλλον γιατί έτσι μας έμαθαν πως κάποιος καταξιώνεται κοινωνικά, κάνοντας οικογένεια, έρωτες για οικονομικούς λόγους, αγάπες με συμβόλαιο εξαγοράς συναισθήματος, αποφάσεις ζωής με γνώμονα την οικογένεια. 

Για όλα τα παραπάνω μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να τα πετάξουμε από πάνω μας οριστικά, να τα ζήσουμε. Ο τρόπος να απομυθοποιήσεις κάτι, είναι να το περάσεις από μέσα. 

Ακόμα και το παιδί, το οποίο πραγματικά αλλάζει τη φιλοσοφία ενός ατόμου για τον κόσμο, αν δεν γίνει για τους σωστούς λόγους και με πλήρη επίγνωση της σοβαρότητας της επιλογής αυτής, είναι τρομακτικά τα τραύματα που θα μπορούσε να αποκτήσει και να έχει ανοιχτά αιωνίως. 

Οπότε για αυτό το τελευταίο, βάζω έναν αστερίσκο και λέω, πως καλό θα ήταν, να μην το ζήσουμε και να αποφασίσουμε κάποια στιγμή πως δεν το θέλαμε, ας μην ισοπεδώσουμε μια ψυχή για να θρέψουμε τον εγωισμό μας, ας τον αφήσουμε και λίγο πεινασμένο. 

Εν κατακλείδι, οι ερωτήσεις: Πόσα λεφτά βγάζεις; Τι δουλειά κάνεις; Παντρεύτηκες; Έχεις παιδιά; Είναι πολλές και περιττές. Η ερώτηση είναι μια: Είσαι ευτυχισμένος όπως ζεις; Αν η απάντηση είναι ναι, όλα τα υπόλοιπα είναι άχρηστα, ακόμα και το κείμενο αυτό. 




Αλέξανδρος Παύλου 

Είμαι όλα όσα μου λείπουν...!!!!


«Εγώ είμαι οι γονείς μου, οι φίλοι μου,οι σύντροφοί μου…Είμαι όλα όσα μου λείπουν. 

Αναλαμβάνω την διαπαιδαγώγηση που ποτέ δεν έλαβα, δέχομαι να μου δώσω την αγάπη που δεν πήρα όπως την είχα ανάγκη.Επιτρέπω να μου αποκαλυφθεί δίχως κανέναν φόβο το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης κοιτάζοντας ψηλά λαμβάνοντας τις αντανακλάσεις μέσα μου.

Αποσυνδέομαι από ο,τιδήποτε δημιουργεί Σκιά, από ό,τι πεισματικά δεσμεύει με χαμηλές συχνότητες διακαών πόθων.

Παραδίνομαι με απόλυτη εμπιστοσύνη στο Άγνωστο. Ο Ουρανός μέσα μου.» 




Γιώργος Χρονάς-Ποιητής

Το τσάκρα του Ηλιακού Πλέγματος : Η σημασία του...!!!!

Τι είναι το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος; 
Ίσως έχετε αναρωτηθεί για αυτό το τσάκρα. Το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος βρίσκεται μεταξύ του αφαλού και του ηλιακού πλέγματος και είναι το βασικό τσάκρα για την προσωπικότητα, την ταυτότητα του Εγώ μας. 

Αυτό το τσάκρα είναι η μονάδα παραγωγής της δύναμης της θέλησής μας. Ενώ το ιερό τσάκρα αφορά την χαρά και την απόλαυση, το τρίτο τσάκρα αφορά την αίσθηση του ποιοι είστε. 

Αυτό το τσάκρα έχει να κάνει με την αίσθηση της ξεχωριστής σας δύναμης, την αξιοπιστία σας, την υπευθυνότητά σας και την αυτοπεποίθησή σας. 

Με την ενέργεια αυτού του τσάκρα, μπορεί να μεταμορφώσετε την αδράνεια σε κίνηση. Αυτό το τσάκρα σας επιτρέπει να ξεπεράσετε κάθε πρόκληση που μπορεί να αντιμετωπίσετε στη ζωή. 

Η σημασία του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος και τα στοιχεία του 

Φωτιά 
Το στοιχείο του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος είναι η φωτιά. Συνδέεται με την ηλιακή ενέργεια του φωτός, την ζέστη ή με όποιο άλλο στοιχείο σχετίζεται το κίτρινο χρώμα. 

Χρώμα: Κίτρινο 
Το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος συμβολίζεται με το κίτρινο χρώμα. Μπορεί ακόμα να είναι ελαφρώς κιτρινοκόκκινο μιας και συνδέεται με το στοιχείο της φωτιάς. 

Που βρίσκεται το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος: 
Το τσάκρα αυτό βρίσκεται στο στάδιο του ηλιακού πλέγματος μεταξύ του αφαλού και του χαμηλότερου μέρους του στήθους. Σχετίζεται έντονα με το πεπτικό σύστημα, και συνδέεται άμεσα με το υπογαστρικό πλέγμα. 

Η κύρια λειτουργία αυτού του τσάκρα είναι να μετατρέπει την ύλη σε ενέργεια, τροφοδοτώντας έτσι το σώμα σας με ενέργεια. Συνδέεται επίσης και με το πάγκρεας. 

Σύμβολα του τσάκρα του ηλιακού πλέγματος 

Τα σύμβολα που σχετίζονται με αυτό το τσάκρα είναι: 

· Κύκλος με δέκα πέταλα 

· Τρίγωνο που δείχνει προς τα κάτω 

Το σύμβολο του τριγώνου συμβολίζει το στοιχείο της φωτιάς, ένα σύμβολο μεταμόρφωσης. Η φωτιά μετατρέπει την ύλη σε ενέργεια, επιτρέποντάς σας να συνεχίσετε την πορεία σας προς τα μπροστά. Τα πέταλα αντιπροσωπεύουν την φλόγα.
 
Ποια η σημασία του και για τι είναι γνωστό το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος; 

Το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος συνδέεται με τα ακόλουθα ψυχολογικά και συμπεριφορικά χαρακτηριστικά: 

· Εκδήλωση της θέλησης 

· Διανοητικές δεξιότητες 

· Τα συν και τα πλην στη ζωή 

· Προσωπική ενέργεια και δύναμη 

· Τρόπους δημιουργίας σχεδίων και τακτικών και υλοποίησή τους 

· Έκφραση της Σοφίας 

Η πρωταρχική λειτουργία αυτού του τσάκρα έχει να κάνει με την παροχή ενέργειας ώστε να προχωράμε μπροστά και να καταλαβαίνουμε τις προσωπικές μας επιθυμίες και τους στόχους μας στον κόσμο. 
Όταν το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος βρίσκεται εκτός ισορροπίας: 

Όταν αυτό το τρίτο τσάκρα είναι ισορροπημένο, θα σας είναι εύκολο να βρείτε τη θέση σας μεταξύ της προσωπικής σας δύναμης και των γαλήνιων αλληλεπιδράσεων με τους άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, ένα ανισόρροπο τσάκρα ηλιακού πλέγματος θα μπορούσε να χαλάσει την αυτοπεποίθησή σας και την κοινωνική σας ζωή. 

Όταν αυτό το τσάκρα είναι καλά ισορροπημένο, τότε: 

· Θα είστε δυναμικοί 

· Η δύναμη της θέλησής σας θα σας δώσει τα αποτελέσματα που επιθυμείτε, με αποτελεσματικότητα 

· Θα έχετε καλή επικοινωνία με τις σχέσεις σας 
Όταν το τσάκρα αυτό είναι εκτός ισορροπίας, τότε: 

· Θα έχετε την τάση να είστε πολύ επιθετικοί στο περιβάλλον σας και με διάφορα άτομα 

· Θα νιώθετε ότι είστε αβοήθητοι και ότι έχετε μπλοκαρισμένη ενέργεια και χαμηλή αυτοπεποίθηση 

· Θα έχετε εμμονή με τις μικρές λεπτομέρειες 

· Μπορούν να σας χειραγωγήσουν 

· Θα χρησιμοποιείτε με λάθος τρόπο τη δύναμή σας 

· Δε θα έχετε σκοπό ή φιλοδοξίες 

· Θα κάνετε μεγάλα σχέδια χωρίς την παραμικρή ιδέα πώς να τα υλοποιήσετε 

Συμπέρασμα 
Για να συνοψίσουμε, αυτό το τσάκρα βρίσκεται μεταξύ του αφαλού και του ηλιακού πλέγματος και αφορά τη δύναμη της θέλησης. Το τρίτο τσάκρα μεταμορφώνει την ύλη σε ενέργεια, επιτρέποντάς μας να προχωράμε στη ζωή μας. 

Με ισορροπημένο τσάκρα ηλιακού πλέγματος μπορείτε αποτελεσματικά να τροφοδοτείστε με ενέργεια μέσω των σχέσεών σας και των στόχων σας στη ζωή. Όταν αυτό το τσάκρα είναι εκτός ισορροπίας μπορεί να έχετε χαμηλή αυτοπεποίθηση και έλλειψη δύναμης της θέλησης. 




ByMr T
Μετάφραση: awakengr.com via spiritualunite.com