Money therapy....!!!!!!!!!

Τα οικονομικά μας και ο τρόπος που τα διαχειριζόμαστε μπορούν να επηρεάσουν τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική μας υγεία. Μήπως ήρθε η στιγμή να μπούμε σε πρόγραμμα;

Αρέσουν σε όλους μας, ακόμα και σε αυτούς που ισχυρίζονται ότι τους αφήνουν παγερά αδιάφορους, μας κάνουν τη ζωή ευκολότερη, και παρά το ότι πολλοί σπεύδουμε να τονίσουμε ότι δεν φέρνουν την ευτυχία, ο διαχρονικά διδακτικός νομπελίστας ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Tζορτζ Μπέρναρντ Σω σημειώνει ότι αυτό ισχύει όταν ανήκουν σε άλλους… 

Ο λόγος, βέβαια, για τα χρήματα, που πάντα απασχολούσαν και απασχολούν τους ανθρώπους και που σήμερα πια που η οικονομική κρίση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχει χτυπήσει την πόρτα όλων μας ήρθε ο καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας μαζί τους. Πώς; Κάνοντας money therapy.

Η κρίση βλάπτει την ψυχολογία

Όλοι - είτε προερχόμαστε από χώρους που έχει ακουμπήσει η κρίση είτε από χώρους που έχουν μείνει ανέπαφοι ακόμα- νιώθουμε οικονομική ανασφάλεια τα τελευταία χρόνια. Αυτό συμβαίνει επειδή αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε πλήρως τον έλεγχο πάνω στα οικονομικά μας και στο τι πρόκειται να συμβεί. Έτσι, είμαστε όλοι πιο συγκρατημένοι και πιο αγχωμένοι για το μέλλον. 

Πλέον, η οικονομική ανασφάλεια ανήκει σε μία κατηγορία αυτονόητων και δεδομένων προβληματισμών, όπως είναι για παράδειγμα η υπαρξιακή κρίση ή τα ζητήματα υγείας. Μάλιστα, πολλές φορές νιώθουμε ότι χάνουμε την ταυτότητά μας και την αξία μας όταν δεν μπορούμε να προσφέρουμε οικονομικά, καθώς στις μέρες μας καθοριζόμαστε πιο πολύ από αυτό που έχουμε παρά από αυτό που είμαστε. 

Επίσης, έχουμε συνηθίσει στις ανέσεις που φέρνουν τα χρήματα. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι η ανάγκη μας και η αγωνία μας να έχουμε χρήματα, αφού αυτό είναι φυσιολογικό. Άλλωστε, σύμφωνα με την επικρατέστερη ιεράρχηση των ανθρωπίνων αναγκών, που είναι γνωστή ως Πυραμίδα των Αναγκών, στη βάση της Πυραμίδας βρίσκεται η ανάγκη της επιβίωσης. 

Το να έχουμε φαγητό, θέρμανση και να καλύπτουμε τις βασικές μας ανάγκες με τα χρήματα έχει να κάνει με την επιβίωσή μας. Συνεπώς είναι λογικό και φυσιολογικό να έχουμε αγωνία - μέχρι ενός βαθμού - για τα χρήματα. 

Αν όμως θεωρούμε ότι τα λεφτά καθορίζουν την αξία μας, τότε αποκτούν και μία ψυχολογική σημασία, οπότε ξεφεύγουμε από την ανάγκη επιβίωσης και προχωρούμε σε ανώτερες ανάγκες που έχουν να κάνουν με την αξία, την ικανότητα κ.λπ.

Τι θα μας πει ο ψυχολόγος

Για να διατηρήσουμε την ψυχική μας ισορροπία στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, αλλά και για να αποκτήσουμε μία υγιή σχέση με τα χρήματα, θα πρέπει :

* Να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε, και αν χρειάζεται να ξεπεράσουμε, τα πρώιμα βιώματά μας (π.χ. ότι περάσαμε στερημένη παιδική ηλικία), που συμβάλλουν στη δημιουργία κάποιων βασικών αντιλήψεων για τη ζωή και κατ’ επέκταση για τα χρήματα, αλλά και για την αξία μας σε σχέση με τα χρήματα (μπορεί, για παράδειγμα, να έχουμε την πεποίθηση ότι αξίζουμε μόνο ανάλογα με τα λεφτά που βγάζουμε ή ότι αν μείνουμε χωρίς λεφτά θα καταστραφούμε κ.λπ.).

* Να αναρωτηθούμε πού τοποθετούμε τα χρήματα ως προς τις ανάγκες μας, τις ψυχικές και τις κοινωνικές.

* Να αποκτήσουμε μια πιο υγιή αντίληψη σε σχέση με τα χρήματα, δίνοντας σημασία στις ικανότητές μας, στα επιτεύγματά μας, στις σχέσεις μας και όχι στην εφήμερη αξία που μας δίνουν τα χρήματα. 

* Να απεξαρτηθούμε από τον καταναλωτισμό.

* Να ελέγξουμε την ασφάλεια που μας προσφέρουν τα χρήματα. Ας αναλογιστούμε: Τα χρειαζόμαστε για να καλύψουν τις βασικές μας ανάγκες ή για να νιώθουμε ασφάλεια του τύπου «Αν θελήσω να αλλάξω σπίτι, θα έχω την οικονομική δυνατότητα»; Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι είναι πιθανό ένας άνθρωπος να μην αισθάνεται ποτέ ασφαλής με τα χρήματα που έχει.

* Να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας αν νιώθουμε ότι η σχέση μας με τα χρήματα είναι πολύ προβληματική, αν για παράδειγμα ο οικονομικός φόβος που όλοι έχουμε αυτήν την εποχή σε εμάς είναι τόσο έντονος και επηρεάζει τόσο τη ζωή μας, που αγγίζει τη φοβία. 

Τι θα μας πει ο οικονομολόγος

* Θέτουμε στόχους

Τι δυσκολότερο στην περίοδο της κρίσης από το να καταφέρουμε να αποταμιεύσουμε κάποια χρήματα. 

Πώς θα τα καταφέρουμε: Χρειάζεται να κάνουμε κάποια αλλαγή ή ακόμα καλύτερα αλλαγές που θα μας βοηθήσουν να εξοικονομήσουμε χρήματα (π.χ. να σταματήσουμε το κάπνισμα ή να παίρνουμε φαγητό από το σπίτι μαζί μας στη δουλειά αντί να παραγγέλνουμε απ'έξω). 

Παρ’ όλα αυτά, αν δεν έχουμε θέσει έναν ξεκάθαρο στόχο στο μυαλό μας, τον οποίο να επαναλαμβάνουμε στον εαυτό μας συχνά, δεν θα καταφέρουμε να κρατήσουμε αυτά τα χρήματα στην άκρη. Χρειάζεται, δηλαδή, να έχουμε εξηγήσει στον εαυτό μας λεπτομερώς τι τα θέλουμε. 

Για να το πετύχουμε, μπορούμε να κάνουμε το εξής: Φανταζόμαστε ότι έχουμε κερδίσει το λαχείο. Στη συνέχεια, φτιάχνουμε μια λεπτομερή λίστα με το τι θα θέλαμε να κάνουμε αυτά τα χρήματα. Όχι τι θα μας έλεγαν οι άλλοι να τα κάνουμε, π.χ. να αγοράσουμε ένα σπίτι ή να τα επενδύσουμε, ή πώς θα εντυπωσιάζαμε τους άλλους, π.χ. αγοράζοντας ένα ακριβό αυτοκίνητο, αλλά τι θα θέλαμε εμείς στην πραγματικότητα. 

Αν βρούμε ποια είναι αυτά τα λίγα πράγματα που αγοράζονται με χρήματα και θα μας έκαναν πιο ευτυχισμένους, θα μπορέσουμε να θέσουμε στόχους, ώστε να καταφέρουμε να αποταμιεύσουμε.

* Σταματάμε τις πιστωτικές κάρτες

Έρευνες έχουν δείξει ότι θα ξοδέψουμε 75% περισσότερα χρήματα αν χρησιμοποιήσουμε πιστωτική κάρτα αντί για μετρητά. Αυτό συμβαίνει επειδή η κάρτα έχει κατά κάποιον τρόπο μία μη πραγματική υπόσταση, αφού πληρώνουμε και νιώθουμε ότι δεν δίνουμε πράγματι χρήματα εκείνη τη στιγμή και επίσης καθώς είναι ένας γρήγορος τρόπος πληρωμής δεν το σκεφτόμαστε καλά πριν προχωρήσουμε με τις αγορές.

Πώς θα τα καταφέρουμε: Μπορούμε να ξεκινήσουμε θεωρώντας τα λεφτά που πληρώνουμε με την πιστωτική ως χρήματα που θα δουλέψουμε υπερωρίες για να τα βγάλουμε. Όσο πιο δύσκολα χρήματα τα θεωρούμε στο μυαλό μας τόσο πιο πολύ θα σκεφτούμε πριν τα ξοδέψουμε. 

Αν συνηθίζουμε να ψωνίζουμε στο Ίντερνετ, καλό είναι να το σταματήσουμε. Άλλωστε, είναι πιο εύκολο να χαλάμε περισσότερα όταν ψωνίζουμε διαδικτυακά, ειδικά αν στις διάφορες ιστοσελίδες υπάρχουν ήδη καταχωρισμένα τα στοιχεία μας. 

*Δεν τσακωνόμαστε για τα οικονομικά

Συχνά διαλέγουμε ή μας τυχαίνει να βρίσκουμε συντρόφους που είναι ακριβώς το αντίθετο από εμάς όσον αφορά στην οικονομική μας φιλοσοφία. Το πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουμε, κυρίως όταν συζούμε με κάποιον ή έχουμε οικογένεια και πρέπει να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα, είναι να τσακωνόμαστε πολύ και έντονα για τα οικονομικά.

Πώς θα τα καταφέρουμε: Αντί να τσακωνόμαστε, είναι σκόπιμο να προσπαθήσουμε να συνεργαστούμε για να διαχειριστούμε καλύτερα τα οικονομικά της οικογένειας και να δούμε ως πρόκληση αυτήν τη νέα οικονομική κατάσταση. 

Επίσης, θα μας βοηθήσει να συζητήσουμε για τα χρήματα, την αξία που έχουν για εμάς, τον ρόλο που έπαιζαν στην οικογένειά μας όταν μεγαλώναμε, ποιοι είναι οι φόβοι μας σχετικά με αυτά, ποιες ανάγκες νιώθουμε ότι μας καλύπτουν κ.λπ., ώστε να βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στις ανάγκες και τις αντιλήψεις του καθενός μας. 

Η συμβουλή που επίσης δίνουν οι ειδικοί στα ζευγάρια είναι να θέσουν κοινούς οικονομικούς στόχους και να προσπαθήσουν να τους επιτύχουν μαζί, σε συνεργασία, όπως θα πρέπει να κάνουν σε όλους τους τομείς της κοινής τους ζωής. 

* Προσπαθούμε να βγάλουμε περισσότερα

Πρόκειται για μία συμβουλή που δίνουν όσοι γνωρίζουν καλά από οικονομικά, αφού όταν έχουμε οικονομικά προβλήματα μια καλή ιδέα είναι να εστιάσουμε στο να βγάλουμε περισσότερα χρήματα αντί να προσπαθούμε να ξοδεύουμε λιγότερα, που συχνά είναι πολύ δύσκολο. 

Πώς θα τα καταφέρουμε: Δυστυχώς στις μέρες μας, και δεδομένης της οικονομικής κρίσης, είναι πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε αυτήν τη συμβουλή. 

*Χαλαρώνουμε

Όταν σκεφτόμαστε τα οικονομικά μας, είμαστε αγχωμένοι, και αυτό βέβαια είναι φυσιολογικό, αλλά οι οποιουδήποτε τύπου συναισθηματισμοί δεν βοηθούν όταν έχουμε να κάνουμε με οικονομικά ζητήματα.

Πώς θα τα καταφέρουμε: Είναι σκόπιμο να ξεκουραστούμε, να χαλαρώσουμε, να πάμε μια βόλτα, να ακούσουμε μουσική και μετά να κοιτάξουμε τους λογαριασμούς και τα οικονομικά μας, ώστε να είμαστε όσο πιο ήρεμοι γίνεται. 

Αλλιώς δεν θα σκεφτούμε λογικά, απλώς θα πανικοβληθούμε. Μια καλή ιδέα θα ήταν να ορίσουμε μία ημέρα την εβδομάδα στην οποία θα ασχολούμαστε με τα οικονομικά μας θέματα και τη διευθέτησή τους. 

* Αναζητούμε τη σωστή συμβουλή 

Αν είμαστε υπερχρεωμένοι ή/και νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε την κατάσταση, είναι πολύ πιθανό να μην μπορούμε πράγματι να βρούμε μόνοι μας την άκρη και να νιώθουμε όλο και χειρότερα. 

Πώς θα τα καταφέρουμε: Είναι σκόπιμο να ζητήσουμε βοήθεια από κάποιον ειδικό στα οικονομικά, ίσως και από έναν δικηγόρο ή ανεξάρτητο οργανισμό, που θα μας βοηθούσε να διαπραγματευτούμε και να διευθετήσουμε τα χρέη μας. Όσο περισσότερο βαθαίνει η οικονομική κρίση, τόσο πιο πολλοί επαγγελματίες (π.χ. δικηγόροι) ασχολούνται με την καθοδήγηση πολιτών για να ξεφύγουν από τα χρέη και τα οικονομικά προβλήματα.

Οδηγίες προς σπάταλους και μη

Αν το πρόβλημά μας είναι ότι δεν μπορούμε με τίποτε να καταφέρουμε να βάλουμε φρένο στα όσα ξοδεύουμε λόγω της προσωπικότητάς μας, θα βοηθηθούμε αν:

1. Καταγράφουμε σε ημερολόγιο εσόδων-εξόδων καθετί που ξοδεύουμε και την αιτιολογία. 

2. Κρατάμε ένα συγκεκριμένο ποσό στο πορτοφόλι μας.

3. Πληρώνουμε μόνο με ρευστό.

4. Αποφεύγουμε τις πιστωτικές κάρτες.

5. Δεν πηγαίνουμε στα μαγαζιά.

6. Εκπαιδευόμαστε ώστε να προτιμάμε τις πιο συμφέρουσες επιλογές.

7. Δεν έχουμε πρόσβαση στο Ίντερνετ και στις αγορές μέσω αυτού.

8. Φτιάχνουμε μία φορά τον μήνα λίστα με το τι χρειαζόμαστε και δεν ψωνίζουμε περισσότερα.

9. Κάνουμε κάτι διαφορετικό κάθε φορά που θέλουμε να ψωνίσουμε, π.χ. να πηγαίνουμε για τρέξιμο.

10. Καταγράφουμε τι νιώθουμε όταν ξοδεύουμε.

Αν πάλι το πρόβλημά μας είναι ακριβώς το αντίθετο, ότι είμαστε δηλαδή πολύ «σφιχτοί» και θέλουμε να αλλάξουμε αυτό το χαρακτηριστικό μας, θα πρέπει να ψάξουμε ποια ιδέα μας έρχεται στο μυαλό κάθε φορά που αποφασίζουμε να μην ξοδέψουμε κάτι. 

Στη συνέχεια, χρειάζεται να ακυρώσουμε αυτήν την ιδέα και να τολμήσουμε να ξοδέψουμε κάτι παραπάνω από αυτό που θα φανταζόμασταν. Ο στόχος είναι να δούμε τις επιπτώσεις και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν θα είναι τόσο τρομερές. 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής. 

Άννα Δάλλα 

http://www.vita.gr

Θετική ψυχολογία : Γίνεται και καλύτερα.....!!!!!!!!!

Η αισιοδοξία, η χαρά και η ευδαιμονία δεν είναι άπιαστοι στόχοι. Μπορούμε να τις κατακτήσουμε, αρκεί να… εξασκηθούμε με τον σωστό τρόπο, υποστηρίζουν οι εκπρόσωποι της θετικής ψυχολογίας.

Όλοι είμαστε εξοικειωμένοι - ίσως και περισσότερο από όσο θα θέλαμε- με τα αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο θυμός, η ζήλια, ο φόβος, η ντροπή και η λύπη. Η θετική ψυχολογία εστιάζει στην άλλη άκρη του φάσματος των συναισθημάτων, εκεί όπου κυριαρχούν η ελπίδα, η χαρά, το ενδιαφέρον και η ικανοποίηση. 

Δεν πρόκειται, ωστόσο, για μια απλοϊκή άποψη που μας προτρέπει να… χαμογελάμε, ζώντας μια υποτιθέμενα ανέφελη ζωή, χωρίς ίχνος θυμού ή θλίψης. 

Αντιθέτως, πρόκειται για έναν νέο κλάδο της ψυχολογίας που μελετά τις θετικές διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως η αισιοδοξία, το νόημα της ζωής και η ψυχική ανθεκτικότητα, οι οποίες μας ωθούν να εξελιχθούμε και να προοδεύσουμε. 

Με πυξίδα τη χαρά 

Όταν βιώνουμε και εκφράζουμε με συστηματικό τρόπο στη ζωή μας θετικά συναισθήματα, όπως η χαρά, το ενδιαφέρον, η ευχαρίστηση, η ευγνωμοσύνη και η ικανοποίηση, έχουμε και απτά αποτελέσματα που αφορούν στη σκέψη, τη διάθεση, αλλά και την υγεία μας. Ποια είναι αυτά; 

* Διευρύνουμε τον ορίζοντα της σκέψης μας.

* Αντιμετωπίζουμε καλύτερα τις συνέπειες των αρνητικών συναισθημάτων, τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν μεν, αλλά τα διαχειριζόμαστε πιο αποτελεσματικά, χωρίς να τα αφήνουμε να μας εξουσιάζουν. 

* Εξασφαλίζουμε καλύτερη ψυχική υγεία και μεγαλύτερες ψυχολογικές αντοχές απέναντι στις αντιξοότητες και τα προβλήματα της ζωής μας. 

* Κινητοποιούνται οι μηχανισμοί που μας φέρνουν πιο κοντά στην ψυχική ισορροπία και την ευημερία.

* Ωφελείται η υγεία μας. (Σήμερα υπάρχουν έρευνες σε εξέλιξη που αφορούν τα θετικά συναισθήματα και τον ρόλο τους στη υγεία και ιδιαίτερα στην πρόληψη, αλλά και στην καλύτερη αντιμετώπιση των καρδιαγγειακών νοσημάτων.) 

Τα «κλειδιά» της θετικότητας

Η θετική στάση ζωής δεν εξαντλείται στο να έχουμε ένα μόνιμο χαμόγελο κολλημένο στα χείλη μας και να αγνοούμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας. Υπάρχουν ορισμένα βασικά «κλειδιά» που ενισχύουν τα θετικά συναισθήματα και την ικανοποίηση που αυτά επιφέρουν. Ας δούμε ποια είναι τα κυριότερα σύμφωνα με τις θεωρίες της θετικής ψυχολογίας. 

1. Το νόημα της ζωής

Σήμερα οι περισσότεροι τείνουμε να ερμηνεύουμε τη ζωή και τις εμπειρίες μας μέσα από ένα αρνητικό πρίσμα (π.χ. «Είμαι πάντα άτυχος», «Σε μένα συμβαίνουν όλα», «Είμαι αδικημένος»). Η θετική ψυχολογία μας προτρέπει να αναζητήσουμε μια συνειδητά πιο θετική στάση ζωής. 

Να υιοθετήσουμε ένα θετικό μοτίβο, το οποίο μας κινητοποιεί, μας χαρίζει ικανοποίηση και μας ωθεί να προσπαθήσουμε για την προσωπική μας βελτίωση, αλλά και για σκοπούς πέρα και πάνω από εμάς. Το νόημα της ζωής μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό για τον καθένα από εμάς. Ποια είναι τα συστατικά του, ωστόσο; 

Είναι η ύπαρξη ενός σκοπού (στη ζωή, την εργασία), η πίστη ότι ακολουθώντας τον σκοπό μας μπορούμε να κάνουμε κάποια διαφορά στον κόσμο, οι αξίες με τις οποίες πορευόμαστε, η αίσθηση της προσωπικής αξίας, αλλά και η ικανότητα αναγνώρισης μιας θετικής δυναμικής στα αρνητικά γεγονότα. 

Με απλά λόγια, το μυστικό είναι να δώσουμε ένα θετικό νόημα στο σύνολο της ύπαρξής μας. Για παράδειγμα, ένας ερευνητής που δουλεύει 14 ώρες την ημέρα χωμένος στο εργαστήριό του νιώθει βαθιά ικανοποιημένος, επειδή η δουλειά του γίνεται για έναν σκοπό πέρα από το ιδιοτελές όφελος και σε εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου. 

2. Η ψυχολογική ανθεκτικότητα

Γιατί κάποιος καταρρέει μπροστά σε μια δυσκολία, ενώ κάποιος άλλος όχι; Η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε με αποτελεσματικότητα τις αντιξοότητες της ζωής ονομάζεται ψυχική αντοχή ή ανθεκτικότητα. 

Σημαντική παράμετρο της ψυχολογικής αντοχής αποτελεί το δίκτυο των σχέσεών μας με φίλους και συγγενείς και η ικανότητά μας να «χρησιμοποιούμε» αυτό το δίκτυο ώστε να ενισχύουμε τη βίωση θετικών συναισθημάτων. Η ανθεκτικότητα είναι ένας προστατευτικός παράγοντας απέναντι στα δύσκολα και δεν σημαίνει ότι μπορούμε να «τα κάνουμε όλα μόνοι μας». 

Αντιθέτως, αποτελεί δείγμα ψυχολογικής ανθεκτικότητας το να καταλαβαίνουμε πότε χρειαζόμαστε βοήθεια και να την αναζητάμε. Ακόμη ένα στοιχείο του ψυχικού σθένους είναι η ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας και η πίστη ότι σε κάθε περίπτωση δεν είμαστε έρμαια των συνθηκών, αλλά υπάρχει έστω και κάτι που μπορούμε να κάνουμε. 

3. Το απολαμβάνειν

Η ικανότητα να χαιρόμαστε με τα μικρά πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινή μας ζωή και να μην τα αφήνουμε να μας προσπερνούν είναι κάτι που, σύμφωνα με τους εκπροσώπους της θετικής ψυχολογίας, μπορούμε να καλλιεργήσουμε και να ενισχύσουμε. 

Η έννοια του «απολαμβάνειν» αφορά την ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε αλλά και να εντείνουμε τα θετικά βιώματα της ζωής μας, δηλαδή να νιώθουμε πιο έντονα τη χαρά, την ευχαρίστηση, την ευγνωμοσύνη και την περηφάνια. 

Αλλάζοντας στάση ζωής

Έχουμε γεννηθεί και μεγαλώσει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που μας έχει «εκπαιδεύσει» να εστιάζουμε διαρκώς σε ό,τι δεν πάει καλά. Επομένως, και η τάση των περισσοτέρων από εμάς να επικεντρωνόμαστε στα αρνητικά είναι αποτέλεσμα μάθησης, γεγονός που αποδεικνύει ότι μπορούμε να μάθουμε και… αλλιώς, δηλαδή έναν πιο θετικό τρόπο σκέψης. 

Η θετική ψυχολογία υποστηρίζει - και το αποδεικνύει βάσει ερευνών - ότι μπορούμε να υιοθετήσουμε μια θετική στάση ζωής με δεδομένο ότι θα κάνουμε μια συνειδητή προσπάθεια εξάσκησης.

* Καταρχήν απομακρυνόμαστε από τους ανθρώπους που σκέφτονται αρνητικά. Άλλωστε, τα συναισθήματα -θετικά και αρνητικά- είναι αποδεδειγμένα μεταδοτικά.

* Λέμε «ναι» στις τεχνικές χαλάρωσης και διαλογισμού, επειδή μας βοηθούν να αποκτήσουμε επίγνωση του σώματός μας και καλύτερο έλεγχο των σκέψεών μας. 

* Εκτελούμε ασκήσεις θετικών συναισθημάτων (ευγνωμοσύνης, αλτρουισμού κ.λπ.) στη ζωή μας, όπως αυτές που αναλύουμε στις διπλανές στήλες.

* Γυμναζόμαστε. Η άσκηση συμβάλλει στην ψυχοσωματική υγεία.

* Εξασκούμαστε σε ασκήσεις νοερής απεικόνισης, όπως η επικέντρωση στην εικόνα μια ήσυχης παραλίας ή σε ασκήσεις ανάκλησης μιας όμορφης εμπειρίας ή επιτυχίας. Τέτοιες ασκήσεις βοηθούν στην εστίαση της προσοχής, τη μείωση της υπερέντασης και την ενίσχυση αισθημάτων ικανοποίησης. 

* Με τη βοήθεια κάποιου ειδικού, μπορούμε να «αναπλαισιώσουμε» το νόημα που αποδίδουμε σε γεγονότα και εμπειρίες της ζωής μας που μέχρι τώρα τα αντιλαμβανόμασταν αποκλειστικά αρνητικά.

Ασκήσεις συναισθημάτων 

Οι ασκήσεις που ακολουθούν είναι ενδεικτικές. Για να έχουν αποτέλεσμα, πρέπει να γίνονται συστηματικά και με υπομονή.

Για την ευγνωμοσύνη

- Κάθε βράδυ καταγράφουμε 3 πράγματα που πήγαν καλά μέσα στην ημέρα μας για τα οποία είμαστε ευγνώμονες (π.χ. ότι ξυπνήσαμε χωρίς πονοκέφαλο, ότι κάποιος μας φέρθηκε ευγενικά).Έτσι εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας σε έναν τρόπο σκέψης που εστιάζει σε ό,τι πάει καλά και το οποίο πριν το αγνοούσαμε ή το θεωρούσαμε δεδομένο. 

- Σκεφτόμαστε τα πρόσωπα που μας βοήθησαν στη ζωή μας και τους απευθύνουμε ένα γράμμα ευγνωμοσύνης, το οποίο δεν είναι απαραίτητο να τους το δώσουμε. Το κάνουμε για εμάς.

Για την ενίσχυση της ικανοποίησης

Σκεφτόμαστε διεξοδικά ποια είναι τα πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε καλά, με την έννοια ότι ασχολούμενοι με αυτά χάνουμε την αίσθηση του χρόνου (ο χρόνος σταματά, γιατί αυτό που κάνουμε μας ικανοποιεί ή μας δίνει χαρά). 

Μπορεί να είναι π.χ. η φροντίδα του κήπου, το παιχνίδι με τον σκύλο, κάποιες πλευρές της εργασίας (όλες είναι λίγο δύσκολο!), η τηλεφωνική συνομιλία με τους γονείς, κάποιο χόμπι, όπως η επίλυση σταυρολέξων ή η χειροτεχνία. 

Αφού εντοπίσουμε τις δραστηριότητες που μας ευχαριστούν, επιλέγουμε μία και φροντίζουμε να την κάνουμε επί 2 εβδομάδες καθημερινά. Στη συνέχεια, επιλέγουμε μια άλλη και ασχολούμαστε και πάλι καθημερινά για 2 εβδομάδες. 

Πρόκειται για ασκήσεις ευχαρίστησης που έχουν ένα νόημα για εμάς προσωπικά, χωρίς να χρειάζεται να έχουν απαραίτητα έναν μεγαλειώδη στόχο. 

Συχνά, κάποιες ευχάριστες δραστηριότητες μπορούν ταυτόχρονα να είναι ευκαιρία ή τρόπος να ενισχύσουμε κάποιες δεξιότητες (όπως η επίλυση προβλημάτων και η αποτελεσματική διαχείριση του χρόνου), αυξάνοντας έτσι και την αυτοπεποίθησή μας.

Για τον αλτρουισμό και την αίσθηση νοήματος

Στην ανατολίτικη φιλοσοφία, η οποία έχει δανείσει πολλά στοιχεία στη θετική ψυχολογία, η έννοια της αλληλεγγύης είναι ανεπτυγμένη και θεωρείται σημαντικός παράγοντας στον δρόμο για την ευτυχία. 

Σήμερα έχουν γίνει έρευνες που υποστηρίζουν ότι ο αλτρουισμός που εκφράζεται μέσα από τον εθελοντισμό και την προσφορά αυξάνει την αίσθηση της ικανοποίησης από τη ζωή, αλλά και το επίπεδο της υγείας. 

Φροντίζουμε, λοιπόν, να κάνουμε καθημερινά μια πράξη αλτρουισμού, που μπορεί να είναι κάτι απλό, όπως π.χ. να ταΐσουμε το σκυλάκι της γειτονιάς, να συμμετέχουμε στον σύλλογο γονέων του σχολείου, να δώσουμε τα παλιά βιβλία ή τα ρούχα που δεν φοράμε πια. 

Πού εφαρμόζεται η θετική ψυχολογία

* Στην ψυχοθεραπεία, όπου τα θετικά συναισθήματα δεν θεωρούνται μόνο ενδείξεις επιτυχίας της θεραπείας, αλλά αποτελούν από μόνα τους μηχανισμό αλλαγής. 

* Στην εκπαίδευση, όπου διεξάγονται έρευνες στο πλαίσιο των οποίων τα παιδιά διδάσκονται πώς να είναι ανθεκτικά, να χειρίζονται το στρες και να αναπτύσσουν ένα νόημα ζωής. 

* Στην εργασία, όπου σε εργασιακούς χώρους μεγάλων πολυεθνικών, όπως η Google, εφαρμόζονται προγράμματα με βάση τη θετική ψυχολογία.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΕΝΕΔΙΑΤΟΥ, ψυχολόγο, Μ.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, πρόεδρο του Δ.Σ. και επιστημονική υπεύθυνη της Ελληνικής Εταιρείας Διαταραχών Διάθεσης «ΜΑΖΙ».

Νίκη Ψάλτη 

http://www.vita.gr

Θηλυκός ή αρσενικός εγκέφαλος ;

Αν κοιτάξουμε προσεκτικά τα δάχτυλά μας και κάνουμε το τεστ που ακολουθεί θα πάρουμε την απάντηση.

Καθήστε και χαλαρώστε. Μετά χωρίς να το πολυσκεφτείτε πλέξτε τα δάχτυλα των χεριών σας, ώστε να κοιτάνε προς τα μπροστά. Ποιος αντίχειρας είναι από επάνω; Ο δεξιός ή ο αριστερός; Αν είστε άνδρας το πιθανότερο είναι να πρόκειται για τον αριστερό, αν είστε γυναίκα για τον δεξιό. 

Στη συνέχεια, ξεμπλέξτε τα χέρια σας και κοιτάξτε προσεκτικά τα δάχτυλά σας. Στους άνδρες συνήθως ο παράμεσος είναι μακρύτερος από τον δείκτη, ενώ στις γυναίκες το συνηθισμένο είναι να έχουν παρόμοιο μήκος. Κάπως έτσι τα δάχτυλά μας μπορούν να μας δώσουν μία πρώτη απάντηση για το αν έχουμε ανδρικό ή γυναικείο εγκέφαλο.

Όλοι έχουμε διαφορές, άλλες ικανότητες, άλλα ταλέντα, άλλες κλίσεις, κάποια από αυτά έχουν να κάνουν με το αν είμαστε άνδρες ή γυναίκες. 

Για παράδειγμα, οι άνδρες παθιάζονται με τα αυτοκίνητα, ενώ οι γυναίκες έχουν την ικανότητα να κατανοούν και να συμπάσχουν με τους άλλους. Φταίει όμως άραγε ο τρόπος που είμαστε φτιαγμένοι ή έχει μόνο να κάνει με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζει η κοινωνία και οι γύρω μας γνωρίζοντας εκ των προτέρων το φύλο μας;

Οι διαφορές αυτές μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι θα μπορούσαν να αφορούν μόνο βιβλία αυτοβοήθειας και περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας, αλλά οι διαφορές του φύλου, όπως τις ονομάζουν οι επιστήμονες που τις μελετάνε, έχουν τελικά μεγάλη επιστημονική, αλλά και πρακτική σημασία.

Ο καθηγητής Baron-Cohen από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, που εμπνεύστηκε το τεστ με τα δάχτυλα, βασίστηκε στην επιστημονική θεωρία ότι οι ορμόνες της μητέρας στη διάρκεια της κύησης παίζουν μεγάλο ρόλο στη δημιουργία ενός αρσενικού ή θηλυκού εγκεφάλου. 

Για παράδειγμα, μεγάλο ρόλο παίζει η τεστοστερόνη καθώς εικάζεται ότι περισσότερη τεστοστερόνη στην εγκυμοσύνη οδηγεί σε αρσενικό εγκέφαλο. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο μακρύτερος παράμεσος σε σχέση με τον δείκτη σημαίνει – σύμφωνα με τις έρευνες - υψηλή τεστοστερόνη. Έτσι, λοιπόν εξηγείται και το τεστ των δαχτύλων που φιλοδοξεί να καθορίσει το φύλο του εγκεφάλου μας.

Ποια είναι, όμως, η αξία της μελέτης των διαφορών του φύλου; Είναι κάτι περισσότερο από το να εξηγήσουμε το γιατί οι άνδρες δυσκολεύονται να θυμηθούν ακόμα και τα γενέθλια των παιδιών τους ή γιατί υπάρχουν λιγότερες γυναίκες που συμμετέχουν σε αγώνες με βελάκια. 

Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες συνειδητοποιώντας πόσο πολλές και ποιες διαφορές έχουν οι άνδρες από τις γυναίκες αρχίζουν να τους αντιμετωπίζουν διαφορετικά και πιο εξατομικευμένα όσον αφορά στην ιατρική ή την ιατροφαρμακευτική τους θεραπεία. 

Για παράδειγμα, οι ειδικοί έχουν παρατηρήσει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετική αντοχή στον πόνο και ότι ανάλογα με το φύλο του κάθε ασθενή η απάντηση στα παυσίπονα είναι διαφορετική. 

Βασισμένοι σε αυτήν τη διαπίστωση δεν είναι μακριά η στιγμή που οι επιστήμονες θα δημιουργήσουν φάρμακα που θα απευθύνονται μόνο σε άνδρες ή μόνο σε γυναίκες.

Άννα Δάλλα

http://www.vita.gr

Οδηγός αντιστρές από το Α ως το Ω.....!!!!!!!!

Δεν υπάρχει κανένας σύγχρονος άνθρωπος που να μην έχει βιώσει ή να βιώνει τις συνέπειες του άγχους στη ζωή, την καθημερινότητα και την υγεία του. Καιρός να τις περιορίσουμε.

Στις μέρες μας οι περισσότεροι αισθανόμαστε συνέχεια αγχωμένοι και φυσικά βιώνουμε όλες τις αρνητικές σωματικές και ψυχικές συνέπειες αυτής της κατάστασης. Παρ’ όλα αυτά, είναι στο χέρι μας να περιορίσουμε το στρες, που καραδοκεί να στοιχειώσει τη ζωή μας. Πώς; Με τη βοήθεια ενός αλφαβητικού οδηγού, που περιλαμβάνει τις συμβουλές των ειδικών.

Α. Αναπνοή

Ο διαλογισμός παράγει αισθήματα ευτυχίας και γαλήνης, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που μελέτησε την επίδραση του διαλογισμού στον εγκέφαλο βουδιστών μοναχών. Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Richard Davidson από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, εξηγεί ότι καθώς το πρώτο βήμα του διαλογισμού είναι η αναπνοή, μπορούμε όλοι να προσπαθήσουμε να εφαρμόσουμε τουλάχιστον αυτήν. Κατ’ αρχάς, χρειάζεται να βρούμε ένα ήσυχο μέρος.

Μπορούμε να ξαπλώσουμε ή να κάτσουμε οκλαδόν και στη συνέχεια να κλείσουμε τα μάτια και να επικεντρωθούμε στο σημείο ανάμεσα στα μάτια (στο μέτωπό μας) ή στην αναπνοή μας. Φροντίζουμε να εισπνέουμε και να εκπνέουμε από τη μύτη και μετράμε τη διάρκεια της εισπνοής και της εκπνοής μας, ώστε η δεύτερη να είναι διπλάσια της πρώτης. Ξεκινάμε την αναπνοή μας από το κάτω μέρος της κοιλιάς, ανεβάζοντάς τη σιγά-σιγά προς τα πάνω, μέχρι τον λαιμό. 

Β. Βότανα

Η βαλεριάνα, η πασιφλόρα και το μελισσόχορτο είναι τα γνωστότερα όπλα στη φαρέτρα της φύσης κατά του στρες. Τα βρίσκουμε εύκολα, σε διάφορες μορφές, και δεν έχουμε παρά να τα δοκιμάσουμε, λαμβάνοντας πρώτα τη γνώμη κάποιου ειδικού.

Γ. Γυμναστική

Βοηθά διπλά, τόσο γιατί η σωματική άσκηση περιορίζει το στρες και συμβάλλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων με πιο θετική διάθεση, όσο και επειδή μειώνει την αντίδραση του εγκεφάλου στο στρες μακροχρόνια -σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Πρίνστον-, γεγονός που μας επιτρέπει να χειριζόμαστε καλύτερα τις δύσκολες καταστάσεις όταν αυτές προκύπτουν. Ακόμα περισσότερο μάλιστα βοηθά η άσκηση που γίνεται σε ανοιχτό χώρο, όπως διαπίστωσε σκοτσέζικη έρευνα.

Δ. Δέχομαι

Μαθαίνουμε να δεχόμαστε ό,τι δεν μπορούμε να αλλάξουμε. Άλλωστε, το να αγχωνόμαστε για ό,τι δεν περνάει από το χέρι μας δεν έχει καμία αξία. Είναι καλύτερο να επενδύσουμε την ενέργειά μας στο να συνειδητοποιήσουμε τι και γιατί συνέβη και να αντιδράσουμε καλύτερα και ψυχραιμότερα αργότερα. 

Ε. Εμψύχωση

Αφήνουμε τις τύψεις και τις ενοχές στο πλάι και συνειδητοποιούμε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε η κινητήρια δύναμη του εαυτού μας και πρέπει να τον φροντίζουμε και να τον εμψυχώνουμε προκειμένου να είμαστε ήρεμοι και να νιώθουμε καλά.

Ζ. Ζώα

Όσοι αγαπάμε τα ζώα και μας αρέσει να περνάμε χρόνο μαζί τους γνωρίζουμε ότι καταφέρνουν να μας μειώσουν το στρες. Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον το επιβεβαιώνει, αποκαλύπτοντας ότι οι νέοι που ασχολούνται με τα άλογα παρουσιάζουν σημαντική μείωση των επιπέδων του στρες.

Η. Ηρεμία

Η ηρεμία σε όλες τις εκφάνσεις και τις έννοιές της είναι πολύ σημαντική. Γενικά είναι σκόπιμο να ρίξουμε τους ρυθμούς μας για να αντιμετωπίσουμε το στρες. Οι σημερινοί άνθρωποι είμαστε πιο αγχώδεις και για τον επιπρόσθετο λόγο ότι είμαστε πιο βιαστικοί από ό,τι στο παρελθόν. Ένα παράδειγμα θα μας πείσει: Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χερτφορντσάιρ, κινούμαστε 10% γρηγορότερα κατά μέσο όρο από ό,τι πριν από μία δεκαπενταετία. 

Θ. Θρησκεία

Η πίστη στον Θεό μπορεί να μειώσει τα επίπεδα του στρες, γιατί παρέχει ένα ψυχολογικό στήριγμα σε κάποιους ανθρώπους, την αίσθηση ότι ανήκουν σε μία κοινωνική ομάδα που τους υποστηρίζει, αλλά και την πεποίθηση ότι μία μεγαλύτερη δύναμη φροντίζει για εκείνους. Έτσι μειώνεται το στρες που νιώθουν. 

Ι. Ιατρική βοήθεια και παρέμβαση

Το χρόνιο στρες προκαλεί κατάθλιψη, έχουν επιβεβαιώσει οι έρευνες των ειδικών. Αν, λοιπόν, νιώθουμε να βυθιζόμαστε σε μία στενοχώρια που διαρκεί υπερβολικά, είναι καθημερινή και επιπλέον η ένταση των συναισθημάτων είναι ανυπόφορη, δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στην καθημερινότητά μας, δεν νιώθουμε ικανοποίηση από τίποτε, έχουμε προβλήματα με την όρεξη και τον ύπνο μας, είμαστε συνέχεια κουρασμένοι και δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε, χρειάζεται να επισκεφτούμε έναν ψυχίατρο προκειμένου να εκτιμήσει την κατάσταση και, αν το κρίνει απαραίτητο, να μας χορηγήσει αντικαταθλιπτικά.

Κ. Κοινωνικότητα

Ένα υποστηρικτικό κοινωνικό δίκτυο μας βοηθά να νιώθουμε λιγότερο στρες. Στις μέρες μας οι άνθρωποι είμαστε πιο στρεσαρισμένοι και για τον επιπλέον λόγο ότι τείνουμε να ζούμε μοναχικές ζωές. Το να είμαστε με αγαπημένους ανθρώπους μάς βοηθά να χαλαρώσουμε. Επίσης, έχουμε σε κάποιον να αποταθούμε όταν τα πράγματα δυσκολέψουν και χρειαστούμε βοήθεια και υποστήριξη.

Λ. Λογική

Η αλήθεια είναι ότι όταν μιλάει το στρες ο νους μας σωπαίνει και δυσκολευόμαστε να δούμε τα πράγματα και τις καταστάσεις λογικά και στη σωστή τους διάσταση. Και όμως, κάθε φορά που αισθανόμαστε αγχωμένοι, θα πρέπει να κάνουμε ακριβώς αυτό: να προσπαθούμε να δούμε τα πράγματα λογικά και να καταρρίψουμε τα όσα το στρες μάς «βάζει» να σκεφτόμαστε. 

Μ. Μοναξιά

Αν θέλουμε να βρούμε την εσωτερική μας ηρεμία, είναι σκόπιμο να επιζητήσουμε και λίγη μοναξιά. Το να είμαστε με άλλους ανθρώπους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ασχέτως με το πόσο αγαπητοί και ενδιαφέροντες είναι για εμάς, έρχεται σε ασυμφωνία με τον βιοψυχολογικό μας ρυθμό. Το να περνάμε χρόνο μόνοι μας, π.χ. διαβάζοντας ένα βιβλίο, ακούγοντας την αγαπημένη μας μουσική ή πηγαίνοντας μία μεγάλη μοναχική βόλτα, μας βοηθά να ξαναβρούμε τον εσωτερικό μας συγχρονισμό. 

Ν. Ναι

Λέμε «ναι» σε ό,τι μας ευχαριστεί, μας χαλαρώνει και μας ξεκουράζει. Μπορεί να είναι η εξοχή, ο χορός, ο εθελοντισμός, το να ξεκινάμε καινούργια πράγματα και να δοκιμάζουμε τις δυνατότητές μας.

Ξ. Ξεφάντωμα

Όπως και αν το δούμε, όταν διασκεδάζουμε και περνάμε καλά, έχουμε μετά περισσότερες δυνάμεις για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες. Μπορεί να μας βοηθήσει το να ακολουθούμε ένα χόμπι, να βγαίνουμε συχνότερα, ή ακόμα και κάτι πιο απλό, όπως το να χαμογελάμε και να φοράμε χρωματιστά ρούχα καθημερινά.

Ο. Όχι

Είναι μία απλή λέξη, αλλά μπορεί να κάνει θαύματα κατά του άγχους. Είναι ζωτικής σημασίας για να μας βοηθήσει να οργανώσουμε τη ζωή μας και τα όσα μπορούμε να φέρουμε σε πέρας. Δεν έχει μόνο να κάνει με τη δουλειά, αλλά και με τους φίλους και την οικογένειά μας. Αν μας φαίνονται πολλά όσα μας ζητάνε, δεν έχουμε παρά να πούμε «όχι» με αποφασιστικότητα. 

Π. Προσαρμοστικότητα

Η προσαρμοστικότητα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά εκείνα που διαχωρίζουν τον άνθρωπο από τα ζώα, επειδή είναι απαραίτητο να χρησιμοποιεί κανείς τη λογική και να έχει παράλληλα υψηλή νοημοσύνη ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται. Ο στόχος θα είναι να προσαρμοστούμε στις καινούργιες συνθήκες και να ενταχθούμε σε μία νέα κατάσταση επιβιώνοντας συναισθηματικά και πρακτικά και διατηρώντας την προσωπικότητά μας. 

Ρ. Ρεφλεξολογία 

Η ρεφλεξολογία υπόσχεται ότι με ειδικές πιέσεις στα δάχτυλα των ποδιών μπορεί να μειώσει το στρες. Επιπλέον, το μασάζ βοηθά στον περιορισμό της μυϊκής έντασης και -σύμφωνα με έρευνες- στη μείωση των επιπέδων της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης. 

Σ. Σεξ

Μειώνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες και το άγχος και μας βοηθά να τα βγάλουμε πέρα. Από την άλλη πλευρά, το στρες περιορίζει την ικανότητά μας να αποδώσουμε στο σεξ. Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να προτιμάμε το σεξ από το στρες.

Τ. Ταξινόμηση

Το να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας, να τις ταξινομήσουμε και να τις βάλουμε σε μία σειρά, συνειδητοποιώντας τι έχει πραγματικά σημασία για εμάς και για τι αξίζει να διαταράσσουμε κάθε φορά την ηρεμία μας, θα μας βοηθήσει πολύ. Αν το σκεφτούμε καλά, θα δούμε ότι είναι πολύ λίγα αυτά που πράγματι αξίζουν να μας στρεσάρουν.

Υ. Ύπνος

Σύμφωνα με γερμανική έρευνα, όσοι κοιμούνται μόνο 6 ώρες έχουν υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης στο αίμα κατά 50%. Το ιδανικό είναι να προσπαθούμε να κοιμόμαστε 8 ώρες καθημερινά. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι το ίδιο το στρες προκαλεί αϋπνία, οπότε ίσως χρειαστούμε βοήθεια σε μια τέτοια περίπτωση. 

Φ. Φιλοσοφία 

Αν το φιλοσοφήσουμε, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δεν κερδίζουμε τίποτε με το να υποβάλλουμε τον εαυτό μας σε στρεσογόνες καταστάσεις. Ένας πολύ καλός τρόπος να παραμένουμε ήρεμοι είναι το να φροντίζουμε να κρατιόμαστε μακριά από τις «κακοτοπιές». Είναι, δηλαδή, σκόπιμο να αποφεύγουμε όσους και όσα γνωρίζουμε από πριν ότι χαλάνε την ηρεμία μας. Επειδή, όμως, είναι μία λύση συχνά βραχυπρόθεσμη, καλό είναι να ασχοληθούμε με τη «συστηματική απευαισθητοποίηση» από αυτό που μας αγχώνει. Μπορούμε, για παράδειγμα, να εκθέτουμε τον εαυτό μας σε φανταστικές καταστάσεις που θα μας έκαναν να αγχωθούμε και σιγά-σιγά να τις απομυθοποιήσουμε. 

Χ. Χιούμορ

Το χιούμορ και το γέλιο μάς κάνουν πάντα να αισθανόμαστε καλύτερα. Κάνουν τα πράγματα να μοιάζουν λιγότερο σημαντικά και ανυπόφορα. Επίσης, το γέλιο φαίνεται να μειώνει τις ορμόνες του στρες στον οργανισμό.

Ψ. Ψυχοθεραπεία

Αν βλέπουμε ότι όλα τα άλλα δεν μπορούν να βοηθήσουν και το στρες στοιχειώνει τη ζωή μας και την καθημερινότητά μας, μειώνοντας παράλληλα σημαντικά την ποιότητά της, τότε είναι σκόπιμο να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό. Ειδικά η γνωσιακή- συμπεριφοριστική θεραπεία, θα μας βοηθήσει να μάθουμε να βλέπουμε τα προβλήματά μας με άλλο μάτι και να υιοθετήσουμε μηχανισμούς για να αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα και τα απρόοπτα.

Ω. Ω-3 λιπαρά οξέα

Τα ω-3 λιπαρά οξέα, που προέρχονται από τα ψάρια, όπως και όλα τα αντιοξειδωτικά, οι βιταμίνες, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία που μπορούμε να πάρουμε αν ακολουθούμε τη μεσογειακή διατροφή (χαρακτηρίζεται από κατανάλωση άφθονων φρέσκων λαχανικών και φρούτων, ελαιολάδου και προϊόντων ολικής άλεσης), προστατεύουν τον οργανισμό μας από τη βλαβερή επίδραση του στρες. 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής.

Άννα Δάλλα

http://www.vita.gr

Εσωτερική γαλήνη....!!!!!!

                          

Πώς μπορούμε να είμαστε ήρεμοι, τη στιγμή που καθημερινά ακροβατούμε ανάμεσα στη δουλειά, το σπίτι, την οικογένεια και ότι άλλο προκύψει; Και όμως, υπάρχουν λύσεις για να ανακτήσουμε την εσωτερική μας γαλήνη, όταν το στρες «χτυπάει κόκκινο».

Όλοι λίγο-πολύ κάθε μέρα μοιραζόμαστε την ίδια καθημερινότητα. Σηκωνόμαστε πρωί, φτιάχνουμε πρωινό, ξυπνάμε τα παιδιά, τα ετοιμάζουμε για το σχολείο, μαγειρεύουμε και φεύγουμε για τη δουλειά. Κουραστικό; Και είναι μόνο το πρωινό ξεκίνημα. Όλη μας η μέρα κυλάει σε ξέφρενο ρυθμό. Γι’ αυτό, με μεγάλη μας χαρά αναζητήσαμε απλές και γρήγορες λύσεις αντι-στρές που θα μας χαρίσουν εσωτερική γαλήνη και ηρεμία στη διάρκεια της τρελής καθημερινότητας. 

1. Αφήστε με μόνο 

Το να είμαστε συνεχώς μαζί με άλλους ανθρώπους, όσο ευχάριστα και αν περνάμε μαζί τους, μπορεί τελικά να μας αποσυντονίσει. Η αναζήτηση της εσωτερικής μας γαλήνης απαιτεί λίγες στιγμές μοναξιάς καθημερινά, π.χ. για έναν περίπατο, για να ακούσουμε το αγαπημένο μας μουσικό κομμάτι, για να διαβάσουμε έστω και δυο σελίδες από ένα καλό βιβλίο ή ακόμα και για να απολαύσουμε μια ταινία στο DVD. 

2. Food boosters 

Όταν νιώθουμε πολύ πιεσμένοι, μια καλή ιδέα είναι να φάμε μια χούφτα ηλιόσπορους ή πασατέμπο (κολοκυθόσπορο) ή ένα κουλούρι με άφθονο σουσάμι. Είναι πιθανό να συμβάλουν στην ηρεμία μας, χάρη στην περιεκτικότητά τους σε μαγνήσιο, ένα μέταλλο που έχει την ιδιότητα να ηρεμεί το νευρικό και το μυϊκό σύστημα. Επίσης, μαγνήσιο περιέχουν οι μπανάνες και τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά. 

3. Relax 

Οι σφιγμένοι μύες αποτελούν το χαρακτηριστικό σημάδι του άγχους. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να χαλαρώσουμε τους μυς μας, για να νιώσουμε πιο γαλήνιοι. Μια τεχνική που μπορούμε να εφαρμόσουμε είναι να σφίγγουμε και να χαλαρώνουμε διαδοχικά κάθε μυϊκή ομάδα του σώματός μας (χέρια, πόδια, κοιλιά, ώμοι, αυχένας). 

Μπορούμε, λόγου χάρη, να σφίξουμε πολύ δυνατά τη γροθιά μας και μετά να τη χαλαρώσουμε σταδιακά. Το ιδανικό, βέβαια, είναι να εφαρμόσουμε την τεχνική ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό. 

4. 10΄΄ χαλάρωσης 

Ένα χασμουρητό διαρκεί μόλις 10΄΄, αλλά φαίνεται ότι είναι αρκετά για να ηρεμήσει η αναπνοή μας και να χαλαρώσουμε. Μάλιστα, πολλοί νευροεπιστήμονες μελετούν ήδη τον τρόπο που το χασμουρητό επηρεάζει τους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και γενικότερα τη διάθεσή μας. 

Ίσως χρειαστεί να χασμουρηθούμε 1-2 φορές «ψεύτικα» προτού μας έρθει ένα αληθινό χασμουρητό. Ωστόσο, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Cambridge εξηγούν ότι και το τεχνητό χασμουρητό είναι εξίσου αποτελεσματικό με το αληθινό. 

5. Β happy 

Το έντονο στρες μειώνει τα αποθέματα των βιταμινών του συμπλέγματος Β. Για να ενισχύσουμε τον οργανισμό μας, λοιπόν, πρέπει να καταναλώνουμε τρόφιμα πλούσια σε αυτές τις βιταμίνες (κρέας, κοτόπουλο, όσπρια, αυγά, δημητριακά ολικής άλεσης). 

6. Τα 15΄ της ηρεμίας 

Καθημερινά, κυριολεκτικά τρέχουμε για να προλάβουμε - έχει υπολογιστεί ότι ακόμη και ο ρυθμός που περπατάμε είναι 10% γρηγορότερος σε σχέση με την προηγούμενη εικοσαετία. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να επιβραδύνουμε τους ρυθμούς μας και να νιώσουμε πιο ήρεμοι; Με 15΄ διαλογισμού την ημέρα, απαντούν οι ειδικοί. Το μόνο που χρειάζεται είναι να καθίσουμε σε μια καρέκλα σε ένα ήσυχο δωμάτιο, να κλείσουμε τα μάτια και να επικεντρωθούμε στην αναπνοή μας. 

Εάν στο μυαλό μας εισβάλλουν και άλλες σκέψεις, ήρεμα τις διώχνουμε και στρέφουμε και πάλι την προσοχή μας στην εισπνοή και την εκπνοή του αέρα που αναπνέουμε. Σταδιακά, το μυαλό μας θα ηρεμήσει. Ίσως χρειαστούν 2-3 προσπάθειες μέχρι να το πετύχουμε, αλλά μετά θα μας φαίνεται πολύ πιο εύκολο. 

7. Με τα μάτια της φαντασίας 

Η δημιουργία μιας ευχάριστης εικόνας στο μυαλό μας έχει τη δύναμη να μας ηρεμήσει, εφόσον, βέβαια, εξασκηθούμε αρκετά. Μια εικόνα που συνήθως δρα χαλαρωτικά είναι αυτή της παραλίας. Ας κλείσουμε τα μάτια, λοιπόν, και ας σκεφτούμε πως είμαστε ξαπλωμένοι σε μια χνουδωτή πετσέτα πάνω στην άμμο, ακούγοντας τον παφλασμό των κυμάτων και νιώθοντας τον ήλιο να ζεσταίνει το σώμα μας.

Νίκη Ψάλτη 

http://www.vita.gr

Πνευµατικότητα : Αναζητώντας το χαµένο νόηµα....!!!!!!!

Δύσκολα πια μπορούμε να βρούμε στις μέρες μας το νόημα και την πνευματικότητα που λείπουν από τη ζωή μας. Η πνευματικότητα δεν είναι ταυτόσημη με κάποιο δόγμα, πίστη, ιδεολογία. Είναι μια εμπειρία που κάθε άνθρωπος μπορεί να πλησιάσει και να βιώσει με το δικό του τρόπο.

Οι γιορτές φτάνουν στο τέλος τους, τέλειωσαν σχε­δόν, αφήνοντας τους περισσότερους κουρασμέ­νους, παραχορτασμένους, λίγο ευχαριστημένους ίσως για μερικές όμορφες στιγμές με αγαπημένους ανθρώπους, κάποια δώρα… 

Τη βαθύτερη υπόσχεσή τους, όμως, για λίγες στιγμές πνευματικότητας ή νοήματος σπάνια την κρατούν. Πόσο τα έχουμε ανάγκη τελικά; Πόση πνευματικότητα χρειαζόμαστε στη ζωή μας; Πού μπορούμε να τη βρούμε; 

Μια εποχή αβεβαιοτήτων 

Βρισκόμαστε στην αρχή ενός νέου αιώνα, μιας νέας χιλιετηρίδας και μιας νέας εποχής. Μιας εποχής που με το ένα χέρι φέρνει μια ασύλληπτη, συγκλονιστική πρόοδο των επιστημών και της τεχνολογίας και με το άλλο τη σχεδόν ολοκληρωτική κατάρριψη αξιών, πεποιθήσεων, πίστεων, ιδανικών. 

Αν αυτό είναι καλό ή κακό, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε ακόμη. Ίσως είναι ευχή και κατάρα: Δεν έχουν μείνει πολλά σταθερά πράγματα για να πιαστούμε πάνω τους, αλλά από την άλλη είμαστε ελεύθεροι να συλλάβουμε και να δημιουργήσουμε καινούργια.

Το σίγουρο είναι πως όλα όσα ήταν αυτονόητα για τους παππούδες μας, αυτά που έδιναν δομή στη ζωή τους, νόημα και δύναμη στις δύσκολες εποχές που περνούσαν, σημαίνουν πολύ λίγα ή σχεδόν τίποτα πια για εμάς: θρησκείες και φιλοσοφίες, ιδεολογίες, πολιτική, δόγματα, κοινωνικοί θεσμοί, ηθικές αξίες, ακόμη και βασικά κοινωνικά σχήματα, όπως είναι ο γάμος και η οικογένεια. 

Από όλα αυτά εξακολουθούν ακόμη να υπάρχουν κάποια μικρά δείγματα, από τα οποία πιανόμαστε καμιά φορά σε ώρα ανάγκης, χωρίς να μπορούν να μας δώσουν πάντα τη στήριξη που γυρεύουμε και χρειαζόμαστε. 

Δεν έχει για όλα απαντήσεις η επιστήμη 

Χρειαζόμαστε άραγε πια τα «πιστεύω» του παρελθόντος, αφού η ιστορία μάς έχει δείξει ότι όλα αυτά δεν εμπόδισαν τον άνθρωπο από το να είναι αυτοκαταστροφικός, πολεμοχαρής και απάνθρωπος; Στο όνομα των περισσότερων θρησκειών έγιναν τεράστια εγκλήματα και οι πιο μεγάλες και αγνές ιδεολογίες αλλοιώθηκαν από τη διαφθορά και παρήκ­μασαν. 

Και, επιπλέον, η επιστήμη μοιάζει να έχει τις απαντήσεις και στα πιο δύσκολα ερωτήματα της ύπαρξης: Οι σκέψεις και τα συναισθήματα, λένε οι νευροεπιστήμονες, δεν είναι παρά χημικές αντιδράσεις μέσα στον εγκέφαλο. 

Η αλυσίδα του DNA, λένε οι βιολόγοι, είναι αυτή που κάνει τον καθένα από εμάς μοναδικό, αλλά, αν τη βάλουμε στο εργαστήριο, μπορούμε να φτιάξουμε όσα αντίτυπα θέλουμε από τον καθένα. Για όλα υπάρχει εξήγηση, τα μυστήρια λύνονται. 

Κι όμως, σε κάποια από τα ερωτήματα δεν μπορεί να απαντήσει ούτε η επιστήμη. Δεν μπόρεσε ποτέ να απαντήσει ικανοποιητικά στα καίρια υπαρξιακά ερωτήματα του ανθρώπου: «Γιατί γεννιόμαστε;», «Γιατί πεθαίνουμε;», «Υπάρχει νόημα στη ζωή μας και ποιο είναι αυτό;», «Γιατί υπάρχει πόνος και αδικία;», «Τι είναι καλό και κακό;». 

Δεν μπορεί να απαντήσει ούτε καν σε όλα αυτά τα ερωτήματα που η ίδια γεννά προοδεύοντας: «Αν το σύμπαν υπάρχει εδώ και 15 δισεκατομμύρια χρόνια, τότε τι υπήρχε πριν, πού, πώς;», «Υπάρχει ζωή αλλού εκτός από τη Γη;», 

«Αυτή η καταπληκτική πολυπλοκότητα του σύμπαντος προέρχεται από μια απλή σύμπτωση ή υπάρχει κάποιο “σχέδιο’’ πίσω από όλα και ποιο;», «Είναι η κατασκευασμένη στο εργαστήριο ζωή εφάμιλλη της ζωής που φτιάχτηκε από τη φύση;».

Οι θρησκείες προσφέρουν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, η καθεμιά με το δικό της τρόπο και σύμφωνα με το δικό της σύστημα αξιών και τη δική της κοσμοθεωρία. Το πρόβλημα είναι ότι, για να καθησυχάσει κανείς πραγματικά την αγωνία των ερωτημάτων του, πρέπει να πιστεύει σταθερά και αληθινά. 

Μια πίστη ευκαιριακή και χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση μάλλον μπερδεύει περισσότερο παρά ανακουφίζει όταν προ­σπαθούμε να βρούμε απαντήσεις και νόημα. Γι’ αυτό και πολλές φορές η στροφή προς τη θρησκεία δεν είναι παρά ένα ­περιστασιακό «σωσίβιο», μια παρηγοριά, όταν τίποτε άλλο δεν βοηθά, που όμως μπορεί να καταλήξει σε απογοήτευση. 

Τα χίλια «πρόσωπα» της πίστης 

Η πνευματικότητα τι άλλο θα μπορούσε να είναι, αν δεν έχει να κάνει με θρησκευτική πίστη; Έχει να κάνει με την ανθρώπινη γνώση και σοφία, με την ομορφιά, με την αγάπη, με το καλό και το δίκαιο. Πολλοί μιλούν για την πνευματικότητα, όμως ο καθένας εννοεί κάτι διαφορετικό.

Για τον έναν είναι ο διαλογισμός και η φιλοσοφία ζεν, για τον άλλον η μελέτη μεγάλων φιλοσόφων της αρχαιότητας, για άλλους η απόλαυση μιας συγκεκριμένης μουσικής, ο αλτρουισμός, η καλλιτεχνική δημιουργία, τα θαύματα της φύσης, όπως ο έναστρος ουρανός, ο βυθός της θάλασσας, τα σπήλαια, οι ψηλές κορυφές των βουνών, τα άγρια ζώα και φυτά. 

Για κάποιους είναι απλές καθημερινές στιγμές, κατά τις οποίες για λίγα λεπτά αισθάνονται να βρίσκουν νόημα στη ζωή : στις ματιές αγαπημένων προσώπων, στην κηπουρική, σε βαθιές ερωτικές στιγμές, σε στιγμές οικογενειακής ή προσωπικής γαλήνης και πληρότητας. 

Σε μια εποχή που αμέτρητα εξωτερικά ερεθίσματα διεκδικούν διαρκώς την προσοχή μας -ακόμη κι όταν δεν το θέλουμε-, που είμαστε συνεχώς σε «επικοινωνία», προσωπική ή μαζική, τα λιγότερο επικοινωνιακά και κοινωνικά «κομμάτια» του εαυτού μας μπαίνουν σε αναγκαστική αδράνεια, αν δεν τους αφιερώσουμε μερικές στιγμές ησυχίας. 

Το να συνειδητοποιούμε κάποιες στιγμές ότι απλά ζούμε, ότι υπάρχουμε, έτσι, χωρίς να πρέπει να κάνουμε κάτι, μπορεί να είναι απολύτως απαραίτητο για την εσωτερική μας ζωή. 

Οι στιγμές που ανοίγουν τα «παράθυρα» της συνείδησης 

Το σίγουρο είναι ότι το να αρνούμαστε κάθε είδους πνευματικότητα, είτε εκ πεποιθήσεως («Όλα τα εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο η επιστήμη και η λογική») είτε γιατί δεν υπάρχει χώρος και χρόνος στη ζωή μας γι’ αυτήν (και αυτό είναι μάλλον το συνηθέστερο), είναι σαν να αγνοούμε την ύπαρξη των δύσκολων ερωτημάτων της ζωής ή να αποφεύγουμε να τα αντιμετωπίσουμε. Τίποτε, όμως, δεν μπορεί να μας εγγυηθεί ότι δεν θα βρεθούμε μπροστά τους εντελώς απροετοίμαστοι, όταν μια μεγάλη αλλαγή αναστατώσει τη ζωή μας. 

Πολλές φορές, μάλιστα, κάτι τέτοιο, μια μοιραία αλλαγή, ένα τραγικό ή ακόμη και ένα χαρμόσυνο γεγονός, αποτελεί την αφορμή για να αποκτήσουμε μια ματιά πιο «πνευματική» πάνω στα πράγματα, όπως το διηγείται ο Πάνος : «Ήμουν μαζί στην αίθουσα τοκετού με τη γυναίκα μου όταν γέννησε την κόρη μας, πιο πολύ γιατί το ήθελε εκείνη και δεν ήθελα να της χαλάσω το χατίρι. 

Η εμπειρία αυτή, όμως, μου άλλαξε τον τρόπο που βλέπω και αντιλαμβάνομαι τα πάντα γύρω μου. Αυτό το “θαύμα” της ζωής την ώρα που γεννιέται, όταν συμβαίνει μπροστά στα μάτια σου, δεν μπορεί να μη σε κάνει να αναρωτηθείς τι είναι η ζωή, από πού ερχόμαστε, πού πάμε όταν φεύγουμε, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. 

Άρχισα να ζω πιο συνειδητά, να αναζητώ στιγμές πιο βαθιές μέσα στην καθημερινότητά μου, να δίνω μεγαλύτερη σημασία στους ανθρώπους και τα πράγματα γύρω μου, στη φύση. Ψάχνω να βρω ένα δικό μου πιο πνευματικό τρόπο να είμαι συνδεδεμένος με τη ζωή... ». 

Ακόμη κι αν ή δεν θέλουμε να υπακούμε σε «συνταγές» θρησκευτικού ή πνευματικού τύπου, η ανάγκη (και η επιθυμία) να αισθανθούμε ότι συνδεόμαστε με κάτι πάνω και πέρα από εμάς, που όμως μας περιλαμβάνει, και ότι υπάρχει κάποιο νόημα σε αυτό που κάνουμε και είμαστε, πέρα από το νόημα που δίνει η καθημερινή αναγκαιότητα, δεν μπορεί να αγνοηθεί. 

Η πνευματικότητα είναι σχεδόν ταυτόσημη με την αναζήτηση νοήματος και όπως γράφει ο Irvin Yalom στην Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία, «Ο άνθρωπος μοιάζει να έχει ανάγκη από νόημα. Το να ζει κανείς χωρίς νόημα, χωρίς σκοπιμότητα, χωρίς αξίες ή ιδανικά, φαίνεται, όπως έχουμε δει, πως είναι πηγή μεγάλης αγωνίας. Στην πιο βαριά μορφή της, μπορεί να οδηγήσει κάποιον στην απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή του... ». 

Πέρα από την αγχώδη καθημερινότητα 

Αν, όμως, ούτε η αφοσίωση σε μια θρησκευτική πίστη, ούτε τα «μοντέρνα» πνευματικά μονοπάτια του τύπου «λίγο βουδισμός, λίγο διαλογισμός, λίγο ορθοδοξία, λίγο οικολογία και λίγο σούσι» δεν ικανοποιούν τα υπαρξιακά μας ερωτήματα, αλλά ούτε και ο απόλυτος ορθολογισμός δεν μας καθησυχάζει, τότε τι; 

Η πνευματικότητα είναι μάλλον μια υπόθεση εντελώς προσωπική, για την οποία μάλιστα δεν είναι κι εύκολο να μιλά κανείς - καμιά φορά είναι πιο δύσκολο και από το να μιλά για τη σεξουαλικότητά του. Πώς να πει κανείς με λόγια και να εξηγήσει τι ακριβώς ψάχνει; 

Η Ζήνα, μια 33χρονη εργαζόμενη μητέρα, το τοποθετεί κάπως έτσι: «Η ζωή που κάνω είναι αγχώδης και κυλά σε βιαστικούς ρυθμούς. Ανάμεσα στο σπίτι, τα παιδιά, τη δουλειά, δεν υπάρχει καιρός για να σκεφτώ κάτι άλλο πέρα από αυτά. Κι όμως, θυμά­μαι ότι όταν ήμουν φοι­τήτρια, ­διάβαζα πότε-πότε βιβλία φιλοσοφίας, Πλάτωνα και Σαρτρ, και αυτά που διάβαζα με συνέπαιρναν και με έκαναν πάντα να σκέφτομαι πιο βαθιά τα πράγματα. 

Τα ξαναθυμάμαι όλα αυτά καμιά φορά και τότε αρχίζω να αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να περιμένω να γεράσω, να πάρω σύνταξη, για να μπορώ να αναρωτηθώ αν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από όλες τις πρακτικές λεπτομέρειες της καθημερινότητας… ». 

Πνευματικότητα, ισορροπία και υγεία 

Η πνευματικότητα φαίνεται πως δεν είναι καλή μόνο για την ψυχή και το πνεύμα. Έρευνες που έχουν γίνει σχετικά αποδεικνύουν ότι άνθρωποι που πιστεύουν σε κάποια θρησκεία είναι λιγότερο ευάλωτοι σε σωματικές παθήσεις, όπως υψηλή πίεση, καρδιαγγειακά νοσήματα, πως η υγεία τους επανέρχεται γρηγορότερα μετά από εγχειρήσεις και το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι πιο ισχυρό. 

Επίσης, πάσχουν λιγότερο από κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές. Φυσικά, τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στο διαφορετικό τρόπο ζωής των συγκεκριμένων ανθρώπων (λιγότερες καταχρήσεις, πιο υγιεινές συνήθειες) και στη θεραπευτική επίδραση της συχνής επαφής με άλλους ανθρώπους σε λειτουργίες και θρησκευτικές τελετές. 

Αυτό, όμως, δεν τα κάνει λιγότερο αποκαλυπτικά για το πόσο η πνευματικότητα μπορεί να έχει θετική επιρροή με πολλούς διαφορετικούς τρόπους στη ζωή των ανθρώπων.

Λουίζας Βογιατζή

http://www.vita.gr

Σαββατοκύριακο: Η γιορτή που χάνουμε....!!!!!!!!

Είναι πράγματι το Σαββατοκύριακο η γιορτή της δικής μας εβδομάδας ή δύο ακόμη ημέρες για να κάνουμε όλα όσα δεν προλαβαίνουμε τις υπόλοιπες;

Από την Τετάρτη αρχίζουμε την αντίστροφη μέτρηση. Μετράμε τις ημέρες μέχρι την Παρασκευή το απόγευμα. Δεν βλέπουμε την ώρα να έρθει το Σαββατοκύριακο. Χωρίς δουλειά, χωρίς πρωινό ξύπνημα ίσως, συνήθως όμως με πολύ τρέξιμο και πολλές υποχρεώσεις. 

Το χαμένο weekend της ελληνικής οικογένειας 

Έως σχετικά πρόσφατα, το Σαββατοκύριακο παρέμενε αφιερωμένο στην οικογένεια, τους φίλους, την ψυχαγωγία και κυρίως την ξεκούραση και την άντληση δύναμης για το ξεκίνημα της καινούργιας εβδομάδας. Τώρα πια έχει σχεδόν πάψει να αποτελεί «γιορτή και σχόλη». Κι αυτό για αρκετούς λόγους : 

1. Αχ, αυτά τα ψώνια! Τα ψώνια δεν περιορίζονται στα μαγαζιά της περιοχής, αλλά εκτείνονται σε ακτίνα δεκάδων χιλιομέτρων μέσα από πηγμένους δρόμους προς τα εμπορικά κέντρα, τα malls, τους εκθεσιακούς χώρους, τα «στοκατζίδικα». Αναμφίβολα, για τους πιο πολλούς ανθρώπους είναι κι αυτός ένας τρόπος «ξεκούρασης» και ψυχαγωγίας. 

2. Η Κυριακή έπαψε να είναι «ιερή» Το άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή, κάτι αρκετά συνηθισμένο πια, έφερε κατά καιρούς σε διάφορες χώρες έντονες κοινωνικοπολιτικές διαμάχες. Η Κυριακή να παραμείνει ημέρα για την προσωπική ζωή, την οικογένεια, την ανάπαυση απαιτούν οι μεν, ελευθερία και μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά επιδιώκουν οι δε. 

3. Πάνε πια οι μικρές τελετουργίες Πάνω από όλα, όμως, μοιάζει να έχει αλλάξει για εμάς το νόημα του Σαββατοκύριακου. Το σίγουρο είναι ότι απέχει πια πολύ από το να είναι διήμερο ιεροτελεστιών, όπως το μπάνιο του Σαββάτου, η κυριακάτικη λειτουργία, το οικογενειακό γεύμα, οι επισκέψεις συγγενών. 

4. Όλες οι δουλειές μέσα σε δύο ημέρες Το Σάββατο είναι ημέρα για διάφορες δουλειές που δεν μπορούν να γίνουν τις καθημερινές: καθαριότητα, οργάνωση του σπιτιού. Σε αυτά προστίθενται και οι διάφορες δραστηριότητες των παιδιών, που είναι πια οργανωμένες και προϋποθέτουν την ενεργή -και πολύωρη συνήθως- συμμετοχή των γονιών. 

Από τη «μανιοκατάθλιψη»… 

Το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι είναι πολλά τα «πρέπει» που συσσωρεύονται το Σαββατοκύριακο. Η ένταση της καθημερινότητας, αντί να ανακοπεί και να εκτονωθεί, συνεχίζει, αυξημένη μάλιστα πολλές φορές λόγω υπερβολικού ζήλου -να πάμε κι εκεί, να προλάβουμε κι αυτό, να δούμε κι αυτούς!- και κορυφώνεται όσο περνά η ημέρα. Το αποτέλεσμα; 

Χρειάζεται τουλάχιστον η μισή Κυριακή για να συνέλθει κανείς από την κούραση του Σαββάτου. Η άλλη μισή είναι έτσι κι αλλιώς μελαγχολική... λόγω Sunday blues, που είναι η θλίψη για το Σαββατοκύριακο που πέρασε και η ψυχική προετοιμασία για την καινούργια εβδομάδα που αρχίζει. Θα μπορούσαμε να είχαμε απολαύσει λίγο περισσότερο τη «γιορτή», αλλά πάει, πέρασε. Υπάρχει άλλος τρόπος; Ίσως. 

… στην απόλαυση της ελευθερίας μας 

Ο Βασίλης, 36 ετών, το δικό του διαφορετικό Σαββατοκύριακο το ονομάζει «αμαρτία»: «Την πρώτη φορά έγινε λίγο από τύχη και λίγο σκόπιμα. Ήταν Παρασκευή απόγευμα, μόλις είχα γυρίσει από το γραφείο και η γυναίκα μου το ίδιο, ξεθεωμένοι και οι δύο. Ω του θαύματος, συνειδητοποιώ ότι δεν έχουμε κανονίσει απολύτως τίποτα για ολόκληρο το Σαββατοκύριακο. 

Δεν μας έχει καλέσει κανείς, ούτε εμείς έχουμε πει σε κανέναν να έρθει. Καμία υποχρέωση, κανένα σχέδιο. Αποφασίζω να την παρασύρω στην «αμαρτία» ενός τεμπέλικου Σαββατοκύριακου χωρίς πρόγραμμα, χωρίς εξόδους, χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς την παραμικρή ένταση, με το ρίσκο βέβαια να βαρεθούμε θανάσιμα... 

Μου υπενθυμίζει ότι έχουμε ξεμείνει και πρέπει να κάνουμε έφοδο στο σουπερμάρκετ. Το αναβάλλω για την επομένη και ανοίγω ένα μπουκάλι καλό κρασί. Μένουμε στην κουζίνα να τσιμπολογάμε τα απομεινάρια του ψυγείου μας πίνοντας κρασί και καταλήγουμε στον καναπέ να βλέπουμε ότι να ’ναι στην τηλεόραση. Λίγο το κρασί και περισσότερο η κούραση της εβδομάδας, μας παίρνει ο ύπνος νωρίς. Μέσα στη νύχτα, μεταφερόμαστε στο κρεβάτι μας. 

• Σάββατο Ξυπνάμε σχετικά νωρίς ξεκούραστοι και φρέσκοι. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος, μιας και είναι Σάββατο πρωί, να αρχίσουν τώρα τα μεγάλα σχέδια. Καταφέρνω να την παρασύρω με “ανήθικες” προτάσεις και το κρεβάτι μάς ρουφάει ξανά. Μετά σηκώνομαι και ετοιμάζω, με φαντασία και προσπάθεια, λόγω έλλειψης εφοδίων, ένα καλό πρωινό.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, έχουμε περάσει και το μεσημέρι του Σαββάτου υπέροχα τεμπέλικα. Κάποια στιγμή, η γυναίκα μου θυμάται τα ψώνια. Της αντιπροτείνω να δοκιμάσουμε κάτι αλλαγές στο σαλόνι που είχαμε σκεφτεί να κάνουμε. 

Της αρέσει η ιδέα. Αρχίζουμε να παίζουμε μετακινώντας τα έπιπλα. Στο τέλος, ξαπλώνουμε ο ένας στον καναπέ και ο άλλος στο πάτωμα και απολαμβάνουμε το έργο μας. Πεινάμε. Παραγγέλνουμε πίτσες και φτιάχνουμε μια αυτοσχέδια σαλάτα. Τρώμε έτσι όπως είμαστε, από τα κουτιά, και αρχίζουμε να μιλάμε. 

Πόσο καιρό είχαμε να το κάνουμε αυτό έτσι αβίαστα και με όρεξη; Σχεδόν ποτέ δεν έχουμε αρκετό χρόνο είτε για να αρχίσουμε είτε για να τελειώσουμε μια κανονική συζήτηση. Τέλεια! 

• Κυριακή Ξυπνάμε αργά. Πόσος ύπνος μάς έλειπε... Έχουμε γλυκαθεί από την τεμπελιά και βαριόμαστε να κανονίσουμε κάτι για την υπόλοιπη μέρα. Πετάγομαι μόνο για να αγοράσω εφημερίδες. Η γυναίκα μου τηλεφωνεί με τις ώρες τις φίλες της που είχε καιρό να μιλήσει. Τελειοποιούμε την καινούργια διαρρύθμιση του σαλονιού μας. 

Φτιάχνουμε μακαρονάδα, σκέτη με τυρί. Παραγγέλνουμε και κάτι αμαρτωλά γλυκά. Η ημέρα περνά ήρεμα, τεμπέλικα. Νιώθουμε καλά να είμαστε μαζί και κάνουμε πράγματα πότε μαζί και πότε ο καθένας για τον εαυτό του, χωρίς όμως να είναι ο καθένας κλεισμένος στον εαυτό του, όπως γίνεται άλλες φορές. 

Η Κυριακή τελειώνει χωρίς να έχουμε βγει σχεδόν καθόλου έξω από την πόρτα. Αισθανόμαστε γλυκά ξεκούραστοι και λίγο σαν παιδιά που έκαναν κάτι απαγορευμένο. Συνειδητοποιούμε με έκπληξη και οι δύο ότι δεν βαρεθήκαμε ούτε μία στιγμή και υποσχόμαστε ότι θα το ξανακάνουμε». 

«Προγραμματισμένα» ξεσπάσματα 

Αν το Σαββατοκύριακο υποτίθεται ότι προορίζεται για εμάς τους ίδιους και τους δικούς μας, για τον ίδιο λόγο είναι και η στιγμή που εκδηλώνονται οι εντάσεις. Όπως σε όλες τις γιορτές, η προσδοκία για κάτι ιδιαίτερο, πιο ωραίο, πιο χαρούμενο, πιο γεμάτο, όπως το φαντάζεται αυτό ο καθένας, μας κάνει ιδιαίτερα «ευαίσθητους» όταν δεν πραγματοποιείται. 

Γενικά, όσο πιο δύσκολη είναι η εβδομάδα μας, τόσο περισσότερα προσδοκούμε από το Σαββατοκύριακο για να αποζημιωθούμε. Προσπαθούμε, λοιπόν, να πετύχουμε ένα συνδυασμό πολύ φιλόδοξο, αλλά δυστυχώς εντελώς ανέφικτο: Να προσφέρουμε περισσότερα στον εαυτό μας, περισσότερα στη σχέση μας, περισσότερα στην οικογένειά μας. Επειδή δεν το πετυχαίνουμε, απογοητευόμαστε, θυμώνουμε και εντέλει συντηρούμε την ένταση. 

Πώς να κάνετε καλύτερα τα Σαββατοκύριακά σας :

• Μην προγραμματίζετε τα πάντα για το τέλος της εβδομάδας 

Το Σαββατοκύριακο μπορεί κανείς να τα κάνει όλα ή να μην κάνει τίποτα. Συνήθως, επιλέγουμε το πρώτο. Ακριβώς επειδή παραπονιόμαστε ότι ποτέ δεν έχουμε χρόνο, προσπαθούμε τότε να κάνουμε όσα θα θέλαμε και δεν προλαβαίνουμε: 

Από το να βγούμε να δούμε φίλους και γνωστούς, να πάμε στο καινούργιο εστιατόριο, μπαρ, συναυλία, έκθεση, mall, μέχρι να πλύνουμε το αυτοκίνητο, να αθληθούμε, να βάψουμε το γραφείο... Είναι, επίσης, οι ημέρες που γονείς και λοιποί συγγενείς περιμένουν να τους αφιερώσουμε χρόνο. Ένα μείγμα από αίσθηση καθήκοντος, ενοχές και φόβο να μην «χάσουμε» κάτι, μας σπρώχνει να γεμίζουμε τα Σαββατοκύριακά μας με σχέδια. Και καταλήγουμε την Κυριακή το βράδυ, στρεσαρισμένοι και ανικανοποίητοι, να αναρωτιόμαστε πώς πέρασε πάλι το Σαββατοκύριακο χωρίς να το καταλάβουμε. 

• Απενοχοποιήστε το «χασομέρι» 

Φυσικά, πολλά από τα πολύ γεμάτα Σαββατοκύριακα περνάνε πολύ ευχάριστα και μας γεμίζουν με ένα αίσθημα πληρότητας και ικανοποίησης. Οι περισσότεροι όμως από εμάς νιώθουμε κατά καιρούς την ανάγκη να μην κάνουμε τίποτα, κυρίως τίποτα που να έχει ένταση, τρέξιμο, πίεση, υποχρέωση. Δυσκολευόμαστε, όμως, να το προσφέρουμε αυτό, έστω και πότε-πότε, στον εαυτό μας. 

Κι όλα αυτά γιατί έχουμε μάθει να αντιστεκόμαστε στις «άχρηστες» και «εγωιστικές» ανάγκες της τεμπελιάς, του ύπνου, του χασομεριού, του «παιχνιδιού» χωρίς πρόγραμμα. Έχουμε ενοχές να αφεθούμε στη σχεδόν παιδική, άσκοπη και ανέμελη ευχαρίστηση. 

Είναι παράξενο, αλλά είναι σαν να φοβόμαστε να αλλάξουμε πολύ τους εντατικούς, καθημερινούς ρυθμούς μας το Σαββατοκύριακο. Κι όμως, αυτό είναι το νόημά του: Να μην κάνουμε το ίδιο που κάνουμε και τις υπόλοιπες ημέρες. 

• Μη σκέφτεστε μόνο τους άλλους, σκεφτείτε και τον εαυτό σας! 

Δεν είναι λίγες οι φορές που πέφτουμε στην παγίδα να κάνουμε πράγματα μόνο και μόνο επειδή (νομίζουμε ότι) αυτό περιμένουν οι άλλοι από εμάς. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές δεν έχουμε ακριβώς ξεκαθαρίσει μέσα μας από ποιον αναμένεται τι, ούτε για ποιο λόγο. 

Με αυτό τον τρόπο, ρισκάρουμε πολύ συχνά να μην ικανοποιούμε τελικά τις δικές μας προσωπικές ανάγκες, αλλά τις ανάγκες ενός τρόπου ζωής που θα θέλαμε να έχουμε χωρίς να ξέρουμε καλά-καλά αν είναι αυτός που πραγματικά μας ταιριάζει. 

Μπορούμε έως ένα βαθμό να ζούμε έτσι, όταν αυτό συμβαίνει με τη δουλειά, την καθημερινότητα, τις υποχρεώσεις μας. Τα Σαββατοκύριακα, όμως, είναι η μικρή εβδομαδιαία προσωπική μας πολυτέλεια και γιορτή, αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε. Αυτή - τουλάχιστον μια φορά στο τόσο- οφείλουμε να την αφιερώνουμε συνειδητά και αποκλειστικά στη φροντίδα του εαυτού μας και των ανθρώπων που μας είναι πολύτιμοι. 

Λουίζα Βογιατζή 

Συμβουλευτική ψυχολόγος. 

http://www.vita.gr

Κάρμα : Δράση και Αντίδραση Αιτία και Αποτέλεσμα.....!!!!!!!!

Μέσα στο πλαίσιο των συμπαντικών πνευματικών νόμων βασική θέση έχει ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος, ο νόμος του κάρματος. Είναι ένα ενεργειακό σύστημα που υπάρχει στη γη χιλιάδες χρόνια τώρα. Είναι αυτόνομο και λειτουργεί από μόνο του είτε κάποιος θελήσει να το αναγνωρίσει και να το παρατηρήσει, είτε όχι. Παραμένει στο πεδίο του και τον επηρεάζει στη ζωή του.

Εδώ υπάρχει μια αντίφαση, από τη μια έχει το δικαίωμα της επιλογής μέσα από το νόμο της ελεύθερης βούλησης και από την άλλη ο ίδιος έχει δεσμευτεί με την ενέργεια του κάρματος. Με χρέη και οφειλές του παρελθόντος που αν δεν έχει τη γνώση, τα επαναλαμβάνει ούτως ώστε να χάνει την παρούσα ζωή του. Παρόλα αυτά έχει το δικαίωμα μετασχηματισμού και απαλλαγής, όταν έρχεται η επίγνωση, έρχεται και η ελευθερία.

Κάρμα=πράξη. Η σκέψη και η πράξη που φέρνει το ανάλογο αποτέλεσμα. Το κάρμα είναι άχρονο. Μια πράξη του τώρα, που η αιτία βρίσκεται στο παρελθόν, έχοντας τη δυναμική το αποτέλεσμά της να επηρεάσει το μέλλον. Ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, βιώνω αυτό που σκέφτομαι και πράττω.

Από τη στιγμή που γεννιόμαστε παίρνουμε μαζί μας την ενέργεια του κάρματος η οποία καθορίζει τις επιλογές μας και την πορεία μας (πεπρωμένο). Επί της ουσίας όμως δεν υπάρχει πεπρωμένο αλλά μαθητεία και σκοπός ζωής, με διαφορετικά δυναμικά εκπλήρωσης για τον καθένα. 

Μας δίνεται δηλαδή η ευκαιρία να βγούμε από αυτές τις ενέργειες καθώς μας δίνεται η γνώση της ύπαρξής μας. Η εξέλιξη και επίγνωση του εαυτού μας έχει ως αποτέλεσμα να αποδεσμευόμαστε από το κάρμα, έτσι ώστε να δημιουργούμε εμείς το μέλλον μας.

Εάν συνειδητοποιήσουμε αυτές τις ενέργειες, που σημαίνει πως αναλαμβάνουμε με αγάπη τις ευθύνες των πράξεών μας. Εάν αποδεχτούμε και συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, τότε παράλληλα απαλλασσόμαστε αυτόματα από τα καρμικά δεινά. 

Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο όμως απαιτείται η υπέρβαση του εγώ, η βαθειά συγχώρεση και η αγάπη. Όλες αυτές οι ενέργειες που είναι οι πράξεις του καθενός μας, καταγράφονται ως εντύπωμα στο αρχείο της ψυχής, η οποία τις κουβαλά μέχρι να ξεχρεώσει. 

Ώσπου να έρθει η συνειδητή γνώση, η απελευθέρωση, η ανάληψη ευθυνών και η ακύρωση. Με έναν τρόπο μπορούμε να πούμε, πως το κάθε χρέος είναι και ένας από τους λόγους που επιλέγει η ψυχή την επόμενή της ενσάρκωση. 

Δημιουργεί στο πλάνο της, δυνατότητες και γεγονότα που θα την φέρουν κοντά με ανθρώπους, που έχει καρμικούς δεσμούς ώστε να δεχτεί το κατάλληλο μάθημα και να έρθει η απελευθέρωση και η ισορροπία.

Έτσι επιλέγουμε να συναντήσουμε αυτές τις ψυχές ως φίλους, συγγενείς ή συνεργάτες και ανάλογα τη μαθητεία, την αντίληψη και την ετοιμότητά μας μπορούμε να τους απελευθερώσουμε και να απελευθερωθούμε. Τα μεγαλύτερα καρμικά μαθήματα τα δεχόμαστε μέσα από την οικογένεια και τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους, συνήθως μαζί τους φέρνουμε τις περισσότερες δεσμεύσεις.

Αρχικά απαιτείται η παρατήρηση και η αναγνώριση του συστήματος που ανήκουμε. Σύστημα είναι η οικογένεια, η εργασία, η πόλη, η χώρα, ο πλανήτης. Η αποδοχή του συστήματος είναι η βάση της αποδοχής των επιλογών, των πράξεων και αποτελεσμάτων. 

Η μεγαλύτερη δυναμική της καρμικής ενέργειας οφείλεται κυρίως στις σκέψεις και τα συναισθήματα. Ένα συναίσθημα δίνει κίνηση στη σκέψη, η σκέψη στην πράξη και η πράξη φέρνει το αποτέλεσμα ανάλογα με την μορφή που είχε το συναίσθημα και η πρόθεση. 

Όλα τα συναισθήματα βιώνονται, που σημαίνει ότι επιδρούν σε όλα τα πεδία του ανθρώπου αλλά και στο περιβάλλον του. Με αυτόν τον τρόπο επιδρά και το κάρμα.

Στην καθημερινότητα εκφράζεται με την φράση: “ότι έσπειρες θα θερίσεις”. Είναι με λίγα λόγια ένας φαύλος κύκλος γεγονότων που όταν δεν γνωρίζεις τις αιτίες είναι δύσκολο να βγεις. Εάν μπορούσαμε να δώσουμε μια εικόνα θα λέγαμε πως ενεργειακοί λώροι συνδέουν την τωρινή ζωή ενός ανθρώπου με τις προηγούμενες οφειλές. 

Όταν έρχεται η συνειδητοποίηση τότε ο καθένας είναι έτοιμος, δηλώνοντας απλά την πρόθεσή του να κόψει τέτοιους λώρους και να απελευθερώσει τις καρμικές ενέργειες ανώδυνα. Έτσι απαλλάσσεται από το κάρμα και πηγαίνει σε μια ευρύτερη συνείδηση, αρκεί να δώσει την άδεια για να το σταματήσει.

Μια εκδοχή ψυχικών τραυμάτων που βασίζεται σε καρμικές συμπεριφορές προς τον ίδιο μας τον εαυτό είναι είτε στο τώρα είτε στο παρελθόν, συνειδητά ή ασυνείδητα βρισκόμενοι σε μια δύσκολη κατάσταση, επιλέγουμε να μπλοκάρουμε μόνοι μας τα συναισθήματά μας. 

Δεσμεύουμε το μέλλον μας με όρκους και κατάρες που θα μας ακολουθούν συνεχώς. Όταν για παράδειγμα βρεθούμε σε κατάσταση ψυχικού πόνου προκειμένου να δείχνουμε δυνατοί απαρνιόμαστε κάθε τύπου ευαισθησίας, κλάμα, συμπόνια, έκφραση και εκδήλωση συναισθημάτων. Αυτός είναι ένας όρκος. 

Μέσα από συναισθηματική φόρτιση ανάλογα με το τι βιώνουμε κάθε φορά, κάνουμε δηλώσεις που μας δεσμεύουν και στις επόμενες ενσαρκώσεις. Κάτι ανάλογο είναι εάν για κάποια αρνητική συμπεριφορά μας δεν καταφέρουμε να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας. 

Θεωρούμε πως δεν μας αξίζει η χαρά και η ευτυχία, αυτοτιμωρία. Αυτή είναι μια κατάρα. Έτσι κουβαλάμε πάνω μας εξαιτίας των συμπεριφορών μας κατάρες και ενεργειακά στιλέτα σταλμένα από εμάς ή από άλλους που έχουμε αδικήσει και πληγώσει σε αυτή ή σε άλλες ζωές.

Μόνο όταν αποδεχόμαστε τις επιλογές και συγχωρούμε τον εαυτό μας ακυρώνουμε και απελευθερωνόμαστε από όλα αυτά. Κυρίως με την αγάπη προς τον εαυτό μας αλλά και την κατανόηση ότι η ψυχή μας προκειμένου να συλλέξει εμπειρίες, αποφασίζει να περάσει από διαφορετικούς ρόλους μέσα στην κάθε της ενσάρκωση. 

Ρόλους που δε συμβαδίζουν με την τωρινή μας συνειδητότητα. Αφού δε μπορούμε να αποδεχτούμε πως είναι η ίδια ψυχή που ήταν δολοφόνος, ληστής, αυτόχειρας, που έχει τιμήσει και δουλέψει με σκοτεινές δυνάμεις, που έχει καταχραστεί την εξουσία, και πολλά άλλα. 

Όλα αυτά τα έχουμε βιώσει ήδη, δεν είναι απαραίτητο να τα κουβαλάμε τώρα και να βασανίζεται εσωτερικά η ψυχή μας, από πόνους του παρελθόντος. Επίσης άλλες φορές επιλέγουμε να βιώσουμε σοβαρές ασθένειες ψυχικούς ή σωματικούς πόνους ώστε να εξιλεωθούμε και να αποκολληθούμε από μια τέτοια ενέργεια, πηγαίνοντας στο επόμενο επίπεδο ανάπτυξης. 

Όμως και αυτό ακόμα δεν είναι απαραίτητο πλέον γιατί προσφέροντας αγάπη στον εαυτό μας, συγχρόνως του προσφέρουμε τη μεγαλύτερη δυναμική θεραπεία του σώματος και της ψυχής, αρκεί να έχουμε την πρόθεση, τότε ενεργοποιείται η αυτοθεραπεία.

Εάν με κάποιους ανθρώπους έχουμε ολοκληρώσει μέρος των μαθημάτων μας και αντιληφθούμε συμπεριφορές μη πραγματικές στο τώρα, τότε είμαστε έτοιμοι να αποκολληθούμε κόβοντας λώρους που μας απομυζούν ενέργεια και δε συμβάλλουν πλέον στην εξέλιξή μας. 

Αρχικά χρειάζεται η πρόθεση για απελευθέρωση χωρίς ανασφάλεια και φόβο. Είναι συνήθης φαινόμενο να δυσκολευόμαστε να αφήσουμε κάτι και ας είναι άχρηστο, φοβόμαστε την απώλεια, την έλλειψη. Γιατί δε γνωρίζουμε πως το κενό που θα δημιουργηθεί, θα γεμίσει με την κατάλληλη ενέργεια που χρειαζόμαστε στο τώρα μας. 

Κάθε φορά που αφήνουμε χώρο στο νου, στις σκέψεις, στα συναισθήματα, στην καθημερινότητά μας, είναι ένα δώρο προς τον εαυτό μας καθώς έτσι ανοίγουμε χώρο και του επιτρέπουμε να δημιουργήσει. Μέσα από τέτοιου είδους κενά έρχεται η πληρότητα. 

Όταν λοιπόν αντιληφθούμε πως χρειάζεται να κάνουμε τέτοιας μορφής αποκοπή με έναν άλλον άνθρωπο είτε το γνωρίζει ο άλλος είτε όχι, ζητώντας την κατάλληλη ενεργειακή υποστήριξη και συνδημιουργία με τον ανώτερο εαυτό, με ανώδυνο τρόπο απλά συμβαίνει. Έτσι απελευθερωνόμαστε και οι δυο.

Η τωρινή ενέργεια της γης ευνοεί περισσότερο από ποτέ τις καρμικές αποκοπές. Οι άνθρωποι πλέον μπορούν να δέχονται τα μαθήματά τους ανώδυνα χωρίς ψυχικό πόνο. Έχουν τη δυνατότητα ν’ απελευθερωθούν και να δημιουργήσουν θετικά σενάρια για τον εαυτό τους, τα οποία θα επηρεάσουν με έναν μαγικό τρόπο θετικά και όλο το περιβάλλον γύρω τους.

Η αγνή πρόθεσή μας είναι η αρχή προς την ελευθερία.

www.ypernoisis.gr

http://inspireyourlife.gr

7 μικρές κινήσεις που θα σας αλλάξουν αμέσως τη ζωή.....!!!!!!!!

Στην ιστοσελίδα Quora τέθηκε το ερώτημα «Ποιες είναι μερικές μικρές καλές συνήθειες που ακολουθείτε κάθε μέρα;» και οι αναγνώστες πόσταραν εκατοντάδες σχετικές απαντήσεις. Οι συνήθειες αυτές δεν θα σας πάρουν πάνω από 5 λεπτά κάθε μέρα για να τις κάνετε και μπορούν να σας αλλάξουν τη ζωή.

1. Στρώστε το κρεβάτι σας, αμέσως μόλις σηκωθείτε

Και για την ακρίβεια, στρώστε το καλά! Τεντώστε τα σεντόνια και διπλώστε καλά την κουβέρτα. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο θα έχετε σβήσει από τη λίστα σας μία από τις δουλειές του σπιτιού που πρέπει να κάνετε, αλλά και όταν θα γυρίσετε νωρίς το βράδυ κουρασμένοι στο σπίτι θα έχετε ένα τέλεια στρωμένο κρεβάτι για να ξαπλώσετε.

2. Βάλτε τα πάντα στη θέση τους

Ό,τι κι αν είναι αυτό που χρησιμοποιήσατε, μόλις τελειώσετε βάλτε το αμέσως πίσω στη θέση του. Κάθε φορά που βάζετε κάτι στη θέση του, γλιτώνετε τον εαυτό σας από το να χρειάζεται να συμμαζέψετε αργότερα, ειδικά όταν μαζεύονται πολλά μικρά πράγματα που αφήνετε έξω. Επιπλέον, με αυτόν τον τρόπο θα γνωρίζετε πάντοτε που βρίσκεται το κάθε τι.

3. Συμμαζέψτε πριν πάτε για ύπνο

Μπορεί να νομίζετε ότι θα σας πάρει πάνω από 5 λεπτά αλλά εάν εφαρμόζετε συστηματικά αυτή την τακτική, θα δείτε ότι δεν θα σας πάρει πολύ χρόνο. Το βράδυ, λόγω κούρασης καταλήγετε να έχετε το νεροχύτη γεμάτο με πιάτα και τα ρούχα σας να είναι πεταμένα σε όλο το σπίτι. Αυτό σημαίνει ότι μόλις ξυπνήσετε το πρωί το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσετε είναι… το χάος! Βάλτε στο καθημερινό σας πρόγραμμα το να μαζεύετε λίγο το σπίτι πριν πάτε για ύπνο και δεν θα το μετανιώσετε.

4. Προγραμματίστε την ημέρα σας σε ένα post it

Αντί να κάνετε τεράστιες λίστες με τα πράγματα που έχετε να κάνετε μέσα στην ημέρα που σας δημιουργούν άγχος, προτιμήστε να γράφετε σε ένα post it 3 πράγματα που πρέπει να κάνετε μέσα στη μέρα. Ίσως τα 3 πράγματα να σας ακούγονται λίγα, αλλά είναι πολύ καλύτερα να γράφετε μόνο λίγα και να τα κάνετε όλα, παρά να γράφετε 10 και να προλαβαίνετε να κάνετε μόνο τα μισά.

5. Δείξτε ενθουσιασμό

Πολλοί είναι εκείνοι που περνούν όλη τους τη ζωή κατσουφιασμένοι και σκυφτοί. Αντί να χαίρονται για την καινούρια τους δουλειά, προβληματίζονται για το εάν θα τα καταφέρουν και αντί να ενθουσιάζονται με το ταξίδι που πηγαίνουν, ανησυχούν ότι θα μείνει πίσω η δουλειά τους. Έχοντας αυτή τη στάση ζωής, όμως, αφήνετε όλες τις χαρούμενες στιγμές. Το να δείχνετε ενθουσιασμό, ακόμα και για τα μικρά καλά που συμβαίνουν στη ζωή σας δεν σας κοστίζει τίποτα και θα ωφελήσει την ψυχολογία σας.

6. Συμπεριφερθείτε στους ξένους σαν να είναι φίλοι σας

Αντί να αντιμετωπίζετε τους ανθρώπους που δεν γνωρίζετε με καχυποψία και προσοχή, προσπαθήστε να τους αφήσετε να σας πλησιάσουν και να τους γνωρίσετε καλύτερα.

7. Ντυθείτε καλύτερα απ’ ό,τι απαιτεί η περίσταση

Ακόμα κι αν πηγαίνετε με τους φίλους σας, αυτό δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να βγαίνετε από το σπίτι σας με τη φόρμα και το τρύπιο σας t-shirt. Δεν εννοούμε να βάλετε κουστούμι, αλλά είναι σημαντικό να είστε περιποιημένοι και καλοντυμένοι, όπου κι αν πηγαίνετε, αφού με αυτόν τον τρόπο θα ξεχωρίσετε και θα νιώσετε καλύτερα με τον εαυτό σας.

www.huffingtonpost.gr

http://inspireyourlife.gr