«Από κάποιο ορισμένο σημείο και πέρα, όλο το σύμπαν μετατρέπεται σε μια συνεχή διαδικασία μύησης» – Robert Anton Wilson
Είστε έτοιμοι να μάθετε την αλήθεια; Θέλετε να γνωρίσετε ποιοι πραγματικά είστε;
Ποια είναι η βαθύτερη ύπαρξή σας; Τι σημαίνει να είστε ένα ον που αντιλαμβάνεται μια άπειρη πραγματικότητα χρησιμοποιώντας πεπερασμένες μεθόδους; Το πιθανότερο είναι ότι δεν είστε έτοιμοι, αφού η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν είναι.
Σε περίπτωση όμως που ανήκετε στις εξαιρέσεις κι όπως είπε ο Terence McKenna «έχετε πάρει στα σοβαρά την ιδέα ότι η κατανόηση του σύμπαντος είναι δική σας ευθύνη, διότι η μόνη κατανόηση του σύμπαντος που θα σας χρησιμεύσει είναι η δική σας αντίληψη», τότε αυτό το άρθρο είναι για σας.
Φανταστείτε ότι είστε η αρχέγονη ενέργεια. Σκεφτείτε τον εαυτό σας να κινείται με την ταχύτητα του φωτός από το πρωταρχικό μοναδικό στάδιο της Μεγάλης Έκρηξης.
Μπορείτε είτε να δημιουργείστε είτε να καταστρέφεστε, αλλά αλλάζετε συνεχώς μορφή. Γίνεστε έκρηξη γαλαξιών, έκρηξη αστεριών, έκρηξη πλανητών.
Γίνεστε το πολύτιμο νερό και το οξυγόνο ή ακόμα και η διαδικασία της ίδιας της ζωής. Γίνεστε ζώντες οργανισμοί: φυτά, δέντρα, ζώα. Στη συνέχεια, μετατρέπεστε σε ένα ιδιόμορφο είδος ζώου που ονομάζεται άνθρωπος και το οποίο μπορεί να δώσει έννοιες στα πράγματα και στις διάφορες πτυχές του εαυτού του.
Αυτό μπορεί πραγματικά να διασπάσει την άπειρη δομή σας μέσα από μια διαδικασία δοκιμών και λαθών που σας υπενθυμίζουν τη διαδικασία της εξέλιξης.
Στη συνέχεια μετατρέπεστε σε ένα μοναδικό ανθρώπινο ον, με μοναδικά δακτυλικά αποτυπώματα και ξεχωριστά χαρακτηριστικά προσώπου.
Γεννηθήκατε μια συγκεκριμένη ημερομηνία και σας δίνουν ένα συγκεκριμένο όνομα. Μεγαλώνετε με μια συγκεκριμένη αντίληψη για το ποιοι είστε ή πιθανόν είστε και αυτή η ιδέα σας οδηγεί, αναπόφευκτα, στο να κάθεστε αυτή τη στιγμή και να διαβάζετε αυτό το άρθρο.
Ο πρώτος νόμος της θερμοδυναμικής είναι ο εξής: «Η ενέργεια δεν μπορεί ούτε να δημιουργηθεί ούτε να καταστραφεί, μπορεί όμως να αλλάξει μορφή». Αυτό είναι επίσης γνωστό ως νόμος διατήρησης της ενέργειας.
Αυτή είναι η αλήθεια για το ποιοί είστε. Είστε μια πτυχή της θερμοδυναμικής. Είστε η προσωποποίηση της ενέργειας που ενυπάρχει στο σύμπαν και που περπατά, μιλά, γελά και πηγαίνει στην τουαλέτα και που ήδη αλλάζει μορφή από την αρχή του χρόνου. Οτιδήποτε από το οποίο είστε κατασκευασμένοι κάποτε βρισκόταν στα πύρινα σωθικά ενός άστρου.
Η ενέργεια που ρέει μέσα στο σώμα σας αυτή τη στιγμή είναι ακριβώς η ίδια που έτρεχε στην αρχή του σύμπαντος. Απλώς πέρασε μέσα από πολλές διαφορετικές μορφές για να έρθει τελικά να δώσει ζωή στο σώμα, το μυαλό και την ψυχή σας με τη ζωντάνια που διαθέτει.
Το πραγματικό βάθος της ύπαρξής σας είναι μια κβαντική μοναδικότητα που επιθυμεί, ποθεί και λαχταρά να παρατηρήσει τον εαυτό της στην πράξη και να αποκτήσει αυτογνωσία σε ολόκληρο το γαλαξιακό της μεγαλείο.
Δεν είστε ένας κόκκος μέσα στο σύμπαν, είστε ολόκληρο το σύμπαν μέσα σε έναν κόκκο. Πράγματι, είστε το σύμπαν που προσπαθεί να πειστεί για την ύπαρξή του.
Όπως είπε ο Alan Watts «Οτιδήποτε κάνετε είναι ό,τι κάνει ολόκληρο το σύμπαν σε αυτό που αποκαλείτε εδώ και τώρα. Είστε αυτό που κάνει ολόκληρο το σύμπαν με τον ίδιο τρόπο που ένα κύμα κάνει ό,τι κάνουν όλοι οι ωκεανοί.
Η πραγματική ύπαρξή σας δεν είναι μια μαριονέτα που η ζωή τη σέρνει όπου θέλει. Η πραγματική και βαθύτερη ύπαρξή σας είναι ολόκληρο το σύμπαν».
Είστε ενέργεια που δεν μπορεί ούτε να δημιουργηθεί ούτε να καταστραφεί, αλλά μπορεί να αλλάζει μορφή. Αλλάζατε μορφή από την αρχή του σύμπαντος, όταν γίνατε άστρο κι όταν εξερράγη το άστρο σας κι έγινε η γη.
Αλλάξατε μορφή πολλές φορές μέσα από τη διαδικασία της εξέλιξης: αλλάξατε όταν γεννηθήκατε και θα αλλάξετε όταν πεθάνετε. Η ζωή δεν είναι αυστηρά γραμμική, είναι έντονα μη γραμμική. Η ζωή έχει και θα έχει πάντα μια μη γραμμική διάσταση. Δεν μπορείτε να ξεφύγετε από αυτό.
Υπάρχει μόνο η απόλαυση της απόλυτης μη γραμμικής ομορφιάς και κομψότητας της μορφής: της αγάπης. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα να μισήσουμε τον κόσμο μέσα από τη χειραγώγηση της αυστηρής γραμμικότητας και της ιδέας του διαχωρισμού: του φόβου.
Θα μπορούσα να συνεχίσω να μιλώ για τον τρόπο που η συνδυαστική κατανόηση της αρχής της αβεβαιότητας του Heisenberg, η εξίσωση Schrodinger, το θεώρημα της μη πληρότητας του Gödel, η κβαντική διεμπλοκή, το πείραμα τη διπλής σχισμής και της ερμηνείας των πολλών κόσμων του κβαντικού αινίγματος οδηγούν φυσιολογικά σε αυτό το συμπέρασμα.
Όλα αυτά όμως είναι γραμμικές ανοησίες που μάταια προσπαθούν να προωθήσουν τη μη γραμμική σκέψη. Υπάρχει ακόμη και η υπόθεση του Βιοκεντρισμού που αποκαλύπτει το πώς η ζωή συνεχίζεται και μετά τον θάνατο.
Εκείνο που πραγματικά χρειάζεται να γνωρίζετε είναι ότι το μόνο παράδοξο της πραγματικότητας είναι ότι εσείς αποτελείτε ένα παράδοξο που περπατά και μιλά. Η ίδια η πραγματικότητα περιλαμβάνει τη συνειδητότητά μας και αυτό δημιουργεί το παράδοξο.
Ο χώρος και ο χρόνος είναι απλώς εργαλεία του νου μας τα οποία χρησιμοποιούμε για να σχηματίσουμε έννοιες.
Εμείς είμαστε η αρχέγονη ενέργεια, η ίδια ενέργεια που υπάρχει ήδη από την αρχή του σύμπαντος και έχει περάσει από αρκετές μορφές μέχρι να γίνει εμείς (εσείς και εγώ) που αντιλαμβανόμαστε το σύμπαν (που είναι ο εαυτός μας).
Στο τέλος της ημέρας, η φύση της πραγματικότητας προχωρά πέρα από τη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης ή οποιασδήποτε άλλης θεωρίας.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλες οι ανθρώπινες θεωρίες είναι εγγενώς πεπερασμένες και φορτωμένες με προκαταλήψεις (αρχή της πεπερασμένης προκατάληψης): βασίζονται στην εσφαλμένη υπόθεση ότι το σύμπαν είναι κάτι που βρίσκεται «εκεί έξω» και όχι μέσα μας, γεγονός που μας γυρίζει πίσω στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι αποτελούμε μια πτυχή του σύμπαντος που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του.
Δεν είμαστε ανεξάρτητα, συνειδητά όντα που αντιλαμβάνονται το σύμπαν. Είμαστε αλληλοεξαρτώμενες πτυχές του σύμπαντος που συνειδητά αντιλαμβάνεται τον εαυτό του. Ο G. Spencer δήλωσε αινιγματικά: «Το σύμπαν πρέπει να επεκταθεί και να ξεφύγει από τα τηλεσκόπια μέσω των οποίων εμείς, που είμαστε το σύμπαν, προσπαθούμε να το συλλάβουμε» .
Ποιοι είμαστε λοιπόν; Είστε εγώ. Ποιος είμαι εγώ; Είμαι εσείς. Είμαστε ο Κόσμος. Είμαστε η ίδια η δομή και η δομή της ύπαρξης που αντιλαμβάνεται τον εαυτό της. Αλλά, και εδώ είναι το πρόβλημα, έτσι είναι κι όλοι οι άλλοι.
Δεν αποτελώ κάτι σημαντικό επειδή γνωρίζω ότι το σύμπαν είναι αυτό που είμαι κι εγώ. Αποτελώ κάτι σημαντικό επειδή το σύμπαν είναι αυτό που είμαι κι εγώ. Και ξαφνικά όλοι εμείς δεν είμαστε τελικά τόσο μικροί.
Άρθρο του Gary Z McGee
