Δώδεκα παράλογες ιδέες που μας τρελαίνουν.....!!!!!!!

Κάποιες ιδέες μας προκαλούν νευρώσεις χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε..!! Διαβάστε παρακάτω ποιες είναι αυτές οι ιδέες καθώς και τον αντίλογο τους σύμφωνα με τον  Αμερικανό ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή ALBERT ELLIS που ανέπτυξε τη  ΛΟΓΙΚΟΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΉ ΘΕΡΑΠΕΊΑ.

1. Πρέπει να μας αγαπάνε οι « σημαντικοί άλλοι» για ότι κάνουμε. Για να ξεπεραστεί αυτό, θα πρέπει να συγκεντρωθούμε στο δικό μας αυτοσεβασμό, στο να κερδίζουμε εκτίμηση για πρακτικούς σκοπούς και να αγαπάμε παρά να αγαπιόμαστε.

2. Συγκεκριμένες ενέργειες είναι άσχημες και ότι οι άνθρωποι που τις κάνουν πρέπει να τιμωρηθούν. Μπορεί κάποιες πράξεις να είναι αντικοινωνικές και οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται νευρωτικά αλλά πρέπει να τους δοθεί η ευκαιρία να αλλάξουν.

3.Η ιδέα ότι είναι απαίσιο να μην πηγαίνουν τα πράγματα όπως τα θέλουμε. Σύμφωνα με τον Ellis, στην περίπτωση αυτή θα ήταν καλό να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε ή να ελέγξουμε την κατάσταση ώστε να γίνει πιο ικανοποιητική. Αν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε καλό θα είναι να τις δεχθούμε προσωρινά όπως είναι.

4.Η ιδέα ότι η ανθρώπινη δυστυχία προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες . Το πώς αντιμετωπίζουμε εμείς τις δύσκολες καταστάσεις, μπορεί κατά ένα μεγάλο μέρος να συντελέσει στην ευτυχία ή τη δυστυχία μας.

5.Η ιδέα ότι είναι καλύτερο να αποφεύγουμε τις δυσκολίες παρά να τις αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο. Η πραγματικότητα είναι ότι ο πρώτος, «εύκολος» τρόπος αποδεικνύεται ότι είναι και ο χειρότερος σε βάθος χρόνου.

6.Η ιδέα ότι αν κάτι είναι επικίνδυνο μας αναστατώνει και αποκτάμε εμμονή με αυτό. Αν και συχνά αγνοούμε οτιδήποτε πρέπει ειλικρινά να το αντιμετωπίσουμε, θα πρέπει να το καταστήσουμε ακίνδυνο ή αλλιώς να αποδεχθούμε το αναπόφευκτο.

7.Η ιδέα ότι χρειαζόμαστε κάτι άλλο, ισχυρότερο ή μεγαλύτερο από τον εαυτό μας για να βασιστούμε. Αυτό, όχι μόνο δεν ισχύει, αλλά αντιθέτως πρέπει να πάρουμε ρίσκα, να σκεφτούμε και να δράσουμε χωρίς εξαρτήσεις.

8.Η ιδέα ότι πρέπει να είμαστε τέλειοι σε όλα. Η τελειότητα δεν υπάρχει και για το λόγο αυτό πρέπει να δεχτούμε τον εαυτό μας σαν ατελές ον που έχει ανθρώπινες αδυναμίες.

9.Η ιδέα ότι κάτι που κάποτε επηρέασε τη ζωή μας θα την επηρεάζει αιώνια. Στην πραγματικότητα μπορούμε να μάθουμε από τις εμπειρίες μας αλλά να μην προσκολληθούμε ή προκαταληφτούμε από αυτές.

10.Η ιδέα ότι πρέπει να έχουμε απόλυτο έλεγχο στα πράγματα. Η ζωή όμως είναι γεμάτη πιθανότητες και εκδοχές. Μπορούμε όμως, παρόλα αυτά, να την απολαύσουμε!

11.Η ιδέα ότι η ανθρώπινη ευτυχία μπορεί να κατακτηθεί με την αδράνεια. Δεν είναι αλήθεια γιατί είμαστε πραγματικά χαρούμενοι όταν καταπιανόμαστε με δημιουργικούς σκοπούς ή όταν αφοσιωνόμαστε σε πρόσωπα και πράγματα έξω από εμάς.

12.Η ιδέα ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στα συναισθήματά μας. Δεν ισχύει γιατί έχουμε πραγματικό έλεγχο στα συναισθήματα μας αν αποφασίσουμε να δουλέψουμε για να αλλάξουμε τις εσφαλμένες πεποιθήσεις μας.

Παραγιουδάκη Πίστη,

Ψυχολόγος http://iatropedia.gr
http://psixologikosfaros.gr

Ποιός σε ακινητοποιεί ;

Στη ζωή σου θα βρεις πολλά άτομα που θα θελήσουν σε ακινητοποιήσουν , να σε αποθαρρύνουν και να σε πείσουν ότι αυτό που ονειρεύεσαι δεν είναι εφικτό . Αυτοί που θέλουν να σε ακινητοποιήσουν είναι αυτοί που ξεβόλεψες και ενόχλησες. Φοβούνται ότι θα χάσουν κάτι σπουδαίο - την ασφάλεια τους , την ρουτίνα τους. Ίσως αισθάνονται ότι θα σε χάσουν. Αισθάνονται ότι απειλούνται.

Τέσσερεις τύποι ανθρώπων που θέλουν να σε ελέγχουν :

1. Ο τρομοκράτης θα πει "δεν είναι ασφαλές" !!!

Αυτός κινητοποιείται από τους φόβους του και τείνει να μεγαλοποιεί τα ρίσκα.

2. Ο συντηρητικός λέει "δεν είναι αυτός ο τρόπος που συνήθως το κάνουμε" !!!

Σε αυτόν δεν αρέσουν οι αλλαγές . Αυτός συχνά αναπολεί το παρελθόν και είναι εξαρτημένος από το συνηθισμένο και την ρουτίνα.

3. Ο ηττοπαθής λέει "Δεν είναι δυνατόν, δεν γίνεται" !!!

Αυτός βλέπει προβλήματα παντού και το όνειρο του δεν θα υλοποιηθεί.

4. Ο ανταγωνιστής λέει ότι "Δεν θα σε αφήσω , δεν θα σε επιτρέψω" !!! 

Αυτός χρησιμοποιεί εξουσία και εκφοβισμό για να μπλοκάρει το μονοπάτι σου. Ο ανταγωνιστής ίσως να σου εναντιωθεί επειδή φοβάται ότι θα χάσει χρήματα ή τον έλεγχο σου και έχει την δύναμη να σε σταματήσει.

Πιθανόν αναγνώρισες ότι μερικά από αυτά τα άτομα είναι ήδη στη ζωή σου. Πιθανόν ήδη έχεις αντιληφτεί ότι μερικοί από αυτούς είναι άτομα που σε αγαπούν.

Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση; Τους επιτρέπεις να σου κλείσουν το δρόμο; Ανταγωνίζεσαι τα λεγόμενα τους και τις πεποιθήσεις του; . Επιλέγεις το όνειρο σου αντί το βόλεμα σου;

απόσπασμα από ένα αγαπημένο βιβλίο

ΤHE DREAMGIVER

Bruce Wilkinson

μετάφραση Σεβαστή Βόλα

Η εμπειρία μου 

Οι πιο πειστικοί Bulies της ζωής σου είναι οι άτομα που θέλουν το" καλό " σου . Άτομα που "νοιάζονται" για σένα και δεν θέλουν να ρισκάρεις, να πονέσεις , να χάσεις , να αποτύχεις και να πληγωθείς . Είναι άτομα που είναι κυριευμένα από φόβο , που θεωρούν επιτυχία το ασφαλές και το βόλεμα και έχουν εξάρτηση από το οικείο. Είναι άτομα που θέλουν να σε ελέγχουν και δεν σου επιτρέπουν να λάμψεις και να βγάλεις την ομορφιά σου .

και εγώ λέω 

Δες το δυναμικό σου!!!! Τα λόγια των άλλων χαρακτηρίζουν τους άλλους . Μη συντονίζεσαι με το δονητικό τους πεδίο. Μη ρουφάς την αρνητικότητα τους και τις χαμηλές δονήσεις τους . .Αυτοί επιλέγουν να βλέπουν κινδύνους και εμπόδια , ίδιοι θύματα του εαυτού τους και αρχιτέκτονες της φυλακής τους ακτινοβολούν τις περιοριστικές τους πεποιθήσεις. Παρατήρησε τους ανθρώπους που σε αμφιβάλλουν . 

Δες με ποιες λέξεις και συμπεριφορές σε ακινητοποιούν. Παρατήρησε τις συσπάσεις στο πρόσωπο τους την ώρα που κλέβουν ενέργεια και σε αμφισβητούν. Κάθε φορά που σε αμφιβάλλουν οι μυς του προσώπου συσπώνται με ένα συγκεκριμένο τρόπο. 

Δεσμεύσου με τον εαυτό σου να είσαι στο φως , στην ενέργεια του φωτός. Άφησες τους να νιώσουν τις δονήσεις σου μέσω της ενέργειας σου. Φαντάσου ότι είσαι ένας καθρέφτης και ακτινοβολείς το φως της ψυχής σου .. Κατανοείς τους φόβους και την στάση αυτών που σε ρίχνουν μα δες το σαν πρόκληση !!! 

Σκέψου ότι τους έστησες σε αυτό το ρόλο για να σε προκαλούν και παρόλ 'αυτά εσύ στηρίζεις, εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου και προχωράς. Ανέβασε το δονητικό τους πεδίο θυμίζοντας τους το δυναμικό τους , ότι .υπάρχουν δεκάδες τρόποι για να υλοποιηθεί κάτι, ότι εσύ νιώθεις ασφαλής ακόμα και όταν είσαι στο άγνωστο και δήλωσε ότι έχεις ήδη δεσμευτεί με τον εαυτό σου να προχωρήσεις. Δες το φωτεινό θεϊκό ον πίσω από το σώμα τους. Εστιάσου ότι είναι φωτεινές ψυχές ανεξάρτητα από το τι δείχνει η πραγματικότητα και τα λεγόμενα τους.

Από την στιγμή που ονειρεύεσαι , όλο το σκηνικό αρχίζει να στήνεται , οι ρόλοι έχουν αρχίσει να διανέμονται, οι ηθοποιοί παίρνουν την θέση τους και το νέο σενάριο της ζωής σου αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

Μια συμβουλή μόνο σου δίνω. Να απολαύσεις την διαδρομή μέχρι να παιχτεί και η τελευταία πράξη του έργου διότι η διαδρομή πιθανόν να έχει προκλήσεις και πολλούς νταήδες !!! 

Καλό δρόμο!

Σεβαστή Βόλα ,

πιστοποιημένη Life Coach

EFT και NLP Practitioner

loving-me.com

http://psixologikosfaros.gr

Μπορούμε να "μάθουμε" να αγαπάμε τον... "οποιονδήποτε" ;

Συμβουλές και μέθοδοι από τον Dr Robert Epstein! 

Ποιό πιστεύετε πως είναι το βασικό λάθος στον τρόπο που προσεγγίζουμε την αγάπη; 

Για τους περισσότερους ανθρώπους του δυτικού πολιτισμού, οι σχέσεις μας είναι ένας τομέας της ζωής μας που τον αφήνουμε εντελώς στην τύχη. Σχεδιάζουμε την εκπαίδευση μας, την καριέρα μας, τα οικονομικά μας, τη συνταξιοδότησή μας, αλλά νιώθουμε ακόμα άβολα με την ιδέα ότι θα πρέπει να προγραμματίσουμε στη ζωή μας την αγάπη. Ωστόσο, για πολλούς αιώνες, η ρομαντική αγάπη θεωρήθηκε ως μια μορφή τρέλας, αλλά το πάθος δε σχετίστηκε με τη νόμιμη βάση για το γάμο μέχρι προσφάτως. 

Γιατί δίνουμε τόση έμφαση στο πάθος; 

Το πρόβλημα ξεκινά από τα παραμύθια. Προωθούν κάποιους πολύ ανθεκτικούς μύθους. Ο μύθος του ενός και μοναδικού είναι μία πολύ καταστροφική πλάνη. Πιστεύουμε πως Ο ένας είναι εκεί έξω για μας, εάν και εφόσον θα μπορέσουμε ποτέ να τον/την βρούμε. Πιστεύουμε ότι κάποτε θα τον βρούμε Τον ένα και πως αυτός ή αυτή ποτέ δεν θα αλλάξουν, ούτε και εμείς επίσης. 

Πώς αυτός ο μύθος μας επηρεάζει; 

Επηρεάζει στο πώς θα επιλέξουμε το σύντροφό μας. Αν νομίζουμε ότι αγαπάμε κάποιον αμέσως, τότε είμαστε ερωτευμένοι με μια εξιδανικευμένη εκδοχή του προσώπου, ή, όπως λέει και ο ήρωας του Σαίξπηρ ο δούκας Ορσίνο, είστε απλά «ερωτευμένοι με τον έρωτα». 

Τα παραμύθια μας ενθαρρύνουν να ψάξουμε για τον κεραυνοβόλο έρωτα, αλλά οι σχέσεις που βασίζονται σε αυτό το είδος σχεδόν πάντα καταλήγουν σε κατάρρευση. Ιστορικά αυτές οι απροσδόκητες συνδέσεις αποτελούν ένα είδος τρέλας. 

Επίσης, όταν οι προσδοκίες μας παραβιάζονται - όταν δηλαδή οι σύντροφοί μας μας απατούν ή σταματούν να προσέχουν την εξωτερική τους εμφάνιση ή παύουν να κοιμούνται μαζί μας - παθαίνουμε κατάθλιψη ή θυμώνουμε. Και σπάνια κάνουμε την προσπάθεια να κρατήσουμε τα πράγματα ως έχουν. 

Οπότε εάν δεχτούμε ότι το πρότυπο αυτό για να βρούμε την αγάπη δε λειτουργεί, υπάρχει κάποιο άλλο που φέρνει αποτελέσματα; 

Το εξήντα τοις εκατό των γάμων παγκοσμίως γίνεται από προξενιό ή από τους γονείς, και κατά το ήμισυ σε αυτούς τους γάμους, οι άνθρωποι μαθαίνουν να αγαπούν ο ένας τον άλλο με την πάροδο του χρόνου. 

Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Ινδία, στη δεκαετία του 1980 αποκάλυψε πως η «αγάπη» από τον κεραυνοβόλο έρωτα άρχισε να ξεθωριάζει μετά από περίπου δύο χρόνια, αλλά η αγάπη των προσυμφωνημένων γάμων αυξάνεται σταδιακά, ξεπερνώντας ακόμα και την αγάπη στους γάμους που προκλήθηκαν καθαρά από αυτό το συναίσθημα. Δέκα χρόνια μετά, η αγάπη των προσυμφωνημένων γάμων ήταν δύο φορές πιο ισχυρή. 

Και τι συμβαίνει με τη σεξουαλική έλξη; 

Η φυσική έλξη είναι σημαντική, ειδικά στο αρχικό στάδιο μιας σχέσης. Αλλά είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να διακρίνουμε τον πόθο από την αγάπη. Όταν η φυσική έλξη είναι πολύ ισχυρή, μπορεί να τυφλώσει, και πολλοί άνθρωποι που νομίζουν ότι είναι ερωτευμένοι στην πραγματικότητα νιώθουν μόνο πόθο. 

Πιστεύετε πως θα πρέπει να εντάξουμε τους προσυμφωνημένους γάμους στη Δύση; 

Όχι, καθόλου - αλλά είναι δυνατό για μας να πάρουμε τον έλεγχο της αγάπης στη ζωή μας. Δε χρειάζεται να εγκαταλείψουμε την αγάπη εξ ολοκλήρου στην τύχη. Συνήθως αφήνουμε τη χαλάρωση και την ειρήνη του μυαλού μας εξ ολοκλήρου στην τύχη, αλλά στη συνέχεια μάθαμε να χρησιμοποιούμε ασιατικές τεχνικές χαλάρωσης για να ταιριάζουν στις δικές μας ανάγκες. Πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και με τη διαδικασία να μάθουμε για την αγάπη. 

Πώς μπορούμε να πάρουμε τον έλεγχο της αγάπης στη ζωή μας; 

Κατ' αρχάς, πρέπει να δεχθούμε ότι δεν υπάρχει ένας «σωστός» σύντροφος προορισμένος για μας. Ο μύθος της αδελφής ψυχής είναι μία επιβλαβής χαζομάρα. Πρέπει να κοιτάξουμε γύρω μας με νέα μάτια, νέες υποθέσεις και νέες δεξιότητες. 

Οπότε μπορούμε να αγαπάμε τον οποιονδήποτε; 

Δεν πιστεύω ότι μπορούμε να ερωτευτούμε τον οποιονδήποτε, αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω μας, με τους οποίους θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μία αγάπη που να διαρκέσει. Δύο άνθρωποι πρέπει να συμβαδίζουν και τουλάχιστον να έλκονται με κάποιον τρόπο μεταξύ τους 

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να διευρύνουμε των κύκλων των κατάλληλων για μας ανθρώπων. 

Όχι, σίγουρα όχι. Πρέπει να σκεφτούμε αν πιστεύουμε πως η αγάπη είναι κάτι το μαγικό, μυστικιστικό για το οποίο δεν έχουμε κανέναν έλεγχο, ή εκτός αν υπάρχουν ικανότητες που μπορούμε να μάθουμε ότι θα μας βοηθήσουν. 

Πρόσφατες μελέτες στο Μεξικό, στην Ιταλία και στο Ηνωμένο Βασίλειο ανακάλυψαν νευρολογικούς και χημικούς συσχετισμούς της αγάπης. Ο μεγαλύτερος μύθος απΆόλα για την αγάπη είναι ότι δεν μπορεί να μελετηθεί επιστημονικά. 

Πιστεύετε πως η μέθοδός σας κάνει τον έρωτα εμπόρευμα; Αποτελεί αυτό μία πιο πεζή εναλλακτική λύση για την «πραγματική» αγάπη; 

Η παθιασμένη αγάπη είναι ένα αγαθό, πωλείται σε μας από τον κινηματογράφο, τα μυθιστορήματα και τα τραγούδια. Δυστυχώς, αυτό το αγαθό πωλείται σε μια μορφή τόσο ρεαλιστική όσο και απρόσιτη για τους περισσότερους ανθρώπους. 

Προτείνω να θέσουμε τη ρομαντική αγάπη σε μια πιο σταθερή βάση. Είναι καταθλιπτικό να πιστεύουμε ότι η «πραγματική» αγάπη θα έρθει να μας βρει. Είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος για να αφήσω οποιαδήποτε μορφή ευτυχίας στην τύχη. 

Psychologies 

Επιμέλεια/Μετάφραση για το Psyhealth: 

Ευτυχία Βαϊμάκη, 

MSc Μετάφρασης, 

http://www.psyhealth.gr

Να γίνεις αυτό που είσαι.....!!!!!!!!!

Γιατί άραγε ένα παιδί διακατέχεται από οργή ; Γιατί σε μια κοινωνία όπου κυριαρχεί η βία και οι ακρότητες, αναρωτιόμαστε όλοι για το πως είναι δυνατόν να γίνονται όλα όσα γίνονται ; Και δεν αναρωτιόμαστε το αυτονόητο ; Γιατί το ερώτημα πάντα είναι "πως είναι δυνατόν να έκανε αυτό το πράγμα; " και αντ' αυτού δε ρωτάμε "γιατί μεγάλωσε χωρίς αγάπη; "Ένας άνθρωπος μεγαλώνει και οδηγείται στη βία και εμείς μένουμε άναυδοι εκείνη τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Μια κοινωνία ρέπει προς τη βία και μένουμε επίσης αποσβολωμένοι να κοιτούμε. Αλλά τα μεγάλα ερωτήματα είναι αλλού και ανακύπτουν σε προσωπικό επίπεδο. Πως θα αλλάξω τον κόσμο άραγε αν δεν αλλάξω τον εαυτό μου ; Αν δε δώσω στο παιδί μου όλα όσα απαιτούνται για να γίνει ένας υγιής άνθρωπος ; Και δεν είναι τόσα πολλά αυτά. 

Ίσως να είναι ένα και μόνο πράγμα. Ίσως απλά χρειάζεται να του δώσω αγάπη. Και ποιος γονιός δεν αγαπά το παιδί του, θα αναρωτηθεί εδώ ίσως κανείς. Πολλοί, θα μπορούσα να απαντήσω, αλλά ας μην το προσεγγίσω έτσι γιατί μοιάζει σαν προσπάθεια δική μου, να αποποιηθώ τις δικές μου ευθύνες και να κάνω αυτό που συνήθως κάνουμε. Να είμαστε δηλαδή σε ένα θρόνο, μοιράζοντας κατηγορίες από ψηλά, σε οτιδήποτε κινείται από κάτω, αλλά μη δυνάμενοι να δούμε το μόνο πράγμα που δε βρίσκεται στο αφ'υψηλού οπτικό μας πεδίο. Δηλαδή τον εαυτό μας. 

Στην πορεία της δουλειάς μου, έχω δει πολλά παιδιά που ως ενήλικες πια συνεχίζουν να διακατέχονται από ενοχές σχετικά με το γονεικό τους περιβάλλον. Δεν αντέχουν τη βαθύτερη αίσθηση ότι έχουν μέσα τους ίσως απορρίψει αυτό το περιβάλλον και το βιώνουν ως απειλητικό για την ύπαρξή τους. Και πολλά από αυτά τα αισθήματα, τα έχουν απωθήσει σε πολύ έντονο βαθμό γιατί ασυνείδητα αισθάνονται ότι δε μπορούν να τα αντέξουν. 

Και επίσης ασυνείδητα φοβούνται το τι θα φέρει η παραδοχή του θυμού που υπάρχει προς το γονεικό περιβάλλον. Οι αλυσίδες όμως που κουβαλούμε από τα παιδικά μας χρόνια δε σπάνε με απώθηση. Όσο περίεργο κι αν αυτό ακούγεται, οι αλυσίδες σπάνε με έναν και μόνο τρόπο. Με την όσο γίνεται πιο συνειδητή παραδοχή ότι υπάρχουν. Και δε μιλώ για την επιφανειακή διάσταση των καθηλώσεων που αντιλαμβανόμαστε. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε είναι απλά η επιφανειακή αίσθηση του τι συμβαίνει στο βάθος.

Η κορυφή του παγόβουνου. Λόγω της απώθησης, το μέγεθος του θυμού είναι απείρως μεγαλύτερο. Αποδεχόμαστε τον επιφανειακό θυμό που εντοπίζουμε, αλλά δεν αποδεχόμαστε τον υπόλοιπο θυμό που έχει ήδη μετασχηματιστεί σε κάτι άλλο. Σε κάποιον μπορεί να είναι μια κατάθλιψη, σε κάποιον άλλο μια κρίση πανικού, σε κάποιον τρίτο μια νεύρωση κάποιας μορφής και πάει λέγοντας. Και όλα συντείνουν σε μια κοινή ίσως συνισταμένη. Ο άνθρωπος συνεχίζει να υπάρχει και να ζει όχι με βάση αυτό που πραγματικά μέσα του είναι, αλλά με βάση όλα όσα ατυχώς κληρονόμησε από τους γονείς του. 

Η ιστορία των γονιών του, κληρονομήθηκε από τον ίδιο και συνεχίζει να τη βιώνει χωρίς να του ανήκει. Και νοιώθει πως κουβαλά κάτι ξένο, χωρίς να ξέρει τι είναι αυτό και χωρίς να καταλαβαίνει ποιος είναι ο λόγος που δε μπορεί να το ξεφορτωθεί. Οι αλυσίδες δε σπάζουν. Μόνο η αποδοχή της ύπαρξής τους μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για να τις αποτινάξει κανείς. Μόνο τότε αρχίζει το μαγικό ταξίδι, του να γίνει κανείς αυτό που πραγματικά είναι...

http://chriskakoulidis.blogspot.com

http://psixologikosfaros.gr

Διώξτε το στρες με 1 πανεύκολη τεχνική....!!!!!!!!

Στρες. Πέντε γράμματα που όμως έχουν τη δύναμη να μας προκαλέσουν από πονοκεφάλους, αϋπνία και κόπωση έως διατροφικές διαταραχές, καρδιαγγειακά προβλήματα και διαβήτη. Αυτά είναι τα κακά νέα. 

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει ένας πολύ απλός αλλά απίστευτα αποτελεσματικός τρόπος να διώξουμε το στρες: η ίδια μας η αναπνοή. 

Ο δρ Andrew Weil (ο οποίος θεωρείται αυθεντία στο χώρο της εναλλακτικής ιατρικής - έχει εκδώσει περισσότερα από δέκα βιβλία με πωλήσεις πάνω από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως - λέει από την έδρα του στο πανεπιστήμιο της Αριζόνα όπου διδάσκει : «Αν έπρεπε να δώσω μία μόνο συμβουλή για το πώς να ζούμε καλύτερα και πιο υγιεινά, θα έλεγα απλώς να μάθουμε να αναπνέουμε σωστά». Τι σημαίνει λοιπόν «αναπνέω σωστά»; 

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν αναπνέουμε σωστά; 

Αν παρατηρήσουμε την αναπνοή ενός μωρού θα δούμε ότι με κάθε εισπνοή φουσκώνει η κοιλιά του. Αυτή είναι και η σωστή, ή αλλιώς, διαφραγματική αναπνοή. Όπως εξηγεί ο φυσιοθεραπευτής κ. Αναστάσιος Χόρτης, «όταν εισπνέουμε βαθιά, το διάφραγμα (δηλαδή ο μυς που χωρίζει το στήθος από την κοιλιακή χώρα) ''κατεβαίνει'' και πιέζει τα όργανα της κοιλιάς ώστε να δώσει χώρο στους πνεύμονες να χωρέσουν όσο το δυνατό περισσότερο οξυγόνο. 

Στην εκπνοή επανέρχεται ψηλότερα βοηθώντας τους πνεύμονες να αποβάλουν διοξείδιο του άνθρακα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, επειδή δεν αναπνέουμε σωστά, ο αέρας δεν φτάνει μέχρι τα κατώτερα τμήματα των πνευμόνων, όπου βρίσκονται πολλά μικρά αιμοφόρα αγγεία τα οποία ευθύνονται για τη μεταφορά του οξυγόνου στα κύτταρα. Με τη σωστή λοιπόν αναπνοή παρέχουμε αρκετό οξυγόνο στα κύτταρα όλου μας του σώματος, επιβραδύνουμε τους καρδιακούς παλμούς και εξισορροπούμε την αρτηριακή πίεση». 

Αναρωτηθείτε, πότε νιώθουμε καλύτερα; Όταν η αναπνοή μας είναι κοφτή και γρήγορη, όπως όταν είμαστε αγχωμένοι, ή όταν αναπνέουμε ήρεμα και βαθιά; 

Anti-stress τεχνική αναπνοής 

Χρησιμοποιώντας τη διαφραγματική αναπνοή βοηθάμε σημαντικά τον εαυτό μας και σε συναισθηματικό επίπεδο. Όπως λέει ο κ. Θωμάς Φύλιος, συντονιστής βιωματικών σεμιναρίων Ολιστικής Ευεξίας και μεθόδων αυτοβελτίωσης, «όταν εστιάζουμε την προσοχή μας στην αναπνοή, επικεντρωνόμαστε στον παρόντα χρόνο, δηλαδή στη στιγμή, στο τώρα. 

Ουσιαστικά γινόμαστε παρατηρητές του εαυτού μας. Παρατηρώντας την αναπνοή μας μαθαίνουμε να παρατηρούμε και ό,τι άλλο μας συμβαίνει χωρίς να ταυτιζόμαστε με αυτό, όπως για παράδειγμα, τις σκέψεις μας, οι οποίες είναι και η βασική αιτία του άγχους μας». Ο ίδιος προτείνει μια απλή anti-stress τεχνική αναπνοής ώστε να μάθουμε να αναπνέουμε συνειδητά: 

Άσκηση παρατήρησης

1. Βάζουμε την προσοχή μας στην αναπνοή.

2. Παρακολουθούμε τη διαδρομή κάθε εισπνοής και εκπνοής (χωρίς να αλλάξουμε κάτι στον τρόπο που αναπνέουμε).

3. Αν μας έρχονται σκέψεις από το παρελθόν ή το μέλλον, απλώς τις παρατηρούμε και εστιαζόμαστε ξανά στην αναπνοή μας. Ο εστιασμός στην αναπνοή μας κρατάει στο εδώ και τώρα. Μετά από αρκετή εξάσκηση θα μπορούμε εύκολα να αποφορτιζόμαστε από άγχος ,συναισθηματική φόρτιση και σωματική κούραση. Καλή επιτυχία !

quenn.gr 

http://www.psyhealth.gr

Πως μπορώ να επικοινωνώ με τους διδασκάλους.....!!!!!!!!

Η καθαρή πρόθεση είναι το βασικό «συστατικό» για την επικοινωνία με τις Ανώτερες Πνευματικές Οντότητες.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αυτή την ιδιότητα και αυτή την ικανότητα επικοινωνίας με το Θείο.

Η λογική και η πολύ σκέψη είναι αυτή που μας κρατά σε απόσταση, αλλά και ο φόβος.

Είναι περίεργο γιατί συνήθως εμείς οι άνθρωποι φοβόμαστε αυτό που δεν θα έπρεπε να φοβόμαστε. Δεν γίνεται να φοβάμαι το χέρι μου, το πόδι μου. Να φοβάμαι να αγγίξω τα μαλλιά μου. Να νιώθω ανασφάλεια κάθε φορά που ακούω τον χτύπο της καρδιάς μου ή όταν συγκεντρώνομαι στην αναπνοή μου. Όλα αυτά είναι φυσικές διαδρομές και έχουμε αποκτήσει οικειότητα μαζί τους. 

Το ίδιο θα κάνουμε και με αυτή την ιδιότητα που έχουμε από τη φύση μας. Από τη φύση μας αναπνέουμε και από τη φύση μας μπορούμε να έχουμε επικοινωνία με την Πηγή μας.

Το μυαλό και όλες οι ασφαλιστικές δικλίδες είναι ο λόγος που μένουμε σε απόσταση από τη φυσική μας υπόσταση.

Για να δοκιμάσετε την επικοινωνία, καθίστε για λίγα λεπτά σε ηρεμία και παρατηρήστε την αναπνοή σας, χωρίς καμία διάθεση ή πρόθεση να την κατευθύνεται. Απλώς εναρμονιστείτε μαζί της και αφεθείτε στον ρυθμό της. Λίγα λεπτά μετά θα αρχίσουν να ανοίγονται εικόνες και πληροφορίες. Αν όχι με την πρώτη φορά, δοκιμάστε πάλι και πάλι. Άλλωστε για κάθε μας πρώτο βήμα η επανάληψη και η επιμονή μας έδωσε τα αποτελέσματα. 

Δωροθέα 

http://zefira21.blogspot.gr

Γιατί ήρθες στον κόσμο αυτόν; Ανακάλυψε τον σκοπό σου.....!!!!!!!!!

Μερικά πρωινά αισθάνεσαι ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο που θα μπορούσες να είσαι μέρος του. Νιώθεις την έλξη προς κάτι, αλλά δεν μπορείς να το βρεις και να το υλοποιήσεις. Θυμάσαι ιστορίες από συγγραφείς ή μουσικούς που έχουν αισθανθεί το κάλεσμα νωρίς στη ζωή. Βαθιά μέσα σου επιθυμείς να είχες και εσύ αυτό το “χάρισμα” της συνειδητοποίησης του λόγου της ύπαρξής σου. Υπάρχει τρόπος να αποκαλυφθεί;

Όπως ένας γλύπτης σμιλεύει το έργο του και σιγά σιγά παίρνει μορφή έτσι και εσύ δεν έχεις παρά να σκάψεις για να αποκαλύψεις το αριστούργημα. Σκοπός της ζωής σου είναι αυτό το αριστούργημα που απλά περιμένει κάτω από την επιφάνεια να απελευθερωθεί.

Η τέχνη της ενδοσκόπησης

Ο πιο γρήγορος τρόπος για την αποκάλυψη του σκοπού της ζωής σας είναι μέσα από την τέχνη της ενδοσκόπησης. Η κατάδυση στα βαθύτερα αποστάγματα του εαυτού προϋποθέτει να συναρμολογήσετε τα κομμάτια του παζλ με τίτλο: «Ο σκοπός της ζωής μου». Σκεφτείτε το σκοπό της ζωής σας ως μια χρυσή κλωστή. Για κάποιους το νήμα παίρνει τη μορφή μιας συγκεκριμένης καριέρας, ενώ για άλλους μοιάζει με έναν τρόπο ύπαρξης ή έκφρασης.

Η τέχνη της αποκάλυψης

Τελικά προσπαθείτε να βελτιώσετε τη ζωή σας. Θέλετε περισσότερο ξύσμα, περισσότερη γεύση, περισσότερη πληρότητα. Με λίγα λόγια θέλετε να γίνετε ένας καλύτερος άνθρωπος. Θέλετε να ξυπνήσετε το πρωί ενθουσιασμένος πηδώντας από το κρεβάτι με δίψα για τη ζωή όπως τότε που ήσασταν παιδί. Το τοπίο είναι νεφελώδες τώρα, ενώ το αριστούργημα καθυστερεί να αποκαλυφθεί. Για να ξεκαθαρίσει το πεδίο δεν έχετε παρά να απαντήσετε στην ακόλουθη ερώτηση: Γιατί θέλετε να βρείτε τον σκοπό της ζωή σας; Κατόπιν, καταγράψτε τις σκέψεις σας.

Τα εργαλεία για το ταξίδι σας

Πριν από κάθε μεγάλη περιπέτεια τα εργαλεία πρέπει να είναι σε κατάσταση λειτουργίας. Για αυτή την αναζήτηση τα εργαλεία είναι τα εξής: Θα χρειαστείτε ένα στυλό και χαρτί και τη μνήμη εργασίας. Πριν προχωρήσετε, υπάρχουν μερικά πράγματα που θα πρέπει να αγκαλιάσετε εκ των προτέρων.

1. Χαιρετίζω τη σκληρή δουλειά και την κουραστική προσπάθεια που θα χρειαστεί για να ξεθάψω το μεγάλο έργο της ζωής μου.

2. Ξέρω ότι ο σκοπός μου δεν μπορεί να είναι άμεσα εμφανής, αλλά θα αφιερώσω χρόνο για να τον ανακαλύψω.

3. Πιστεύω ότι η εξεύρεση του σκοπού μου είναι απολύτως εφικτή.

4. Γνωρίζω ότι η εξεύρεση του σκοπού της ζωής μου θα οδηγήσει σε ορισμένες δραστικές-θετικές αλλαγές.

Ο φόβος για το άγνωστο

Ο φόβος για το άγνωστο είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα γιατί είσαι άνθρωπος. Ο πρώτος φόβος που μπορεί να αντιμετωπίσετε κατά πάσα πιθανότητα είναι οι εσωτερικές φωνές: «Δεν αξίζεις να έχεις έναν σκοπό» ή «Ποτέ δεν θα βρεις αυτό που ψάχνεις». Ο εσωτερικός αυτός διάλογος δεν είναι πραγματικός, απλά είσαι ιδιαίτερα φοβισμένος Για τον αντιμετωπίσετε, χρειάζεται αρχικά να συνειδητοποιήσετε ότι απλά συμβαίνει. Εξοικειωθείτε με τους εσωτερικούς δράκους και μόνο τότε θα μπορέσετε να τους καταπολεμήσετε.

Πρώτο βήμα : Οι ερωτήσεις για τη μεγάλη αποκάλυψη

Καταγράψτε τις απαντήσεις σας, αφού προηγουμένως έχετε απενεργοποιήσει την αυτοκριτική.

· Αν είχες όλα τα χρήματα του κόσμου, πώς θα περνούσες τον χρόνο σου;

· Πώς μοιάζει μία τέλεια ημέρα για εσένα; Περιέγραψε την με κάθε λεπτομέρεια.

· Ποιες δραστηριότητες σου δίνουν ζωή;

· Τι αγαπάς να κάνεις;

Δεύτερο βήμα: Το ταξίδι στην παιδική ηλικία

Το επόμενο βήμα συνδέεται με ένα ταξίδι στο παρελθόν αυτή τη φορά. Όταν ήσασταν παιδί, η ζωής σας ήταν ελεύθερη, παιχνιδιάρικη και ζωντανή. Μεγαλώνοντας, όμως, παραμερίσατε αγαπημένες συνήθειες για χάρη της πρακτικότητας. Τώρα δεν έχετε παρά να κλείσετε τα μάτια σας και να κάνετε μια βόλτα μέσα από τη μνήμη σας προσπαθώντας να ανασύρετε τη σοφία της παιδικής ηλικίας.

· Τι σου έδινε τεράστια χαρά ως παιδί;

· Τι έκανες όταν έχανες την αίσθηση του χρόνου;

· Τι έκανες με τις ώρες όταν οι γονείς σου προσπαθούσαν να σε σταματήσουν;

· Τι σου άρεζε βαθιά πριν ο κόσμος της ενήλικης ζωής σού υπαγορεύσει να το σταματήσεις;

Τρίτο βήμα: Εξέτασε προσεκτικά τις απαντήσεις σου

Η δουλειά σου τώρα είναι να εξετάσεις όλες τις απαντήσεις σου. Από τις δύο λίστες προκύπτουν κοινές απαντήσεις; Ίσως θέλατε να γίνετε συγγραφέας από τότε που ήσασταν παιδί και η γραφή να σας δίνει ζωντάνια. Είναι βέβαιο ότι το γράψιμο είναι ο σκοπός της ζωής σας. Ίσως, πάλι, εσένα σε γοήτευε το σύμπαν και τα αστέρια, και διάβαζες βιβλία στον ελεύθερο χρόνο. Ό,τι και να γοήτευε τον καθένα τελικά, δεν μένει παρά να ξυπνήσετε το όνειρό σας που για λίγο έμεινε στη λήθη και αποκοιμήθηκε.

Σάννα Νάνου

http://www.flowmagazine.gr

Οι ψυχολόγοι λένε : αγάπησε τον εαυτό σου....!!!!!!!!

Μάθε πως μπορείς να το κάνεις... 

Αγαπάς τον εαυτό σου; Απόδειξη... 

Η απόδειξη είναι η ίδια σου η ζωή. Μήπως παραμένεις σε μια σχέση με έναν σύντροφο που σε κακοποιεί συναισθηματικά ή σωματικά; Μήπως ζηλεύεις πολύ; Μήπως η χαμηλή σου αυτοεκτίμηση δημιουργεί προβλήματα; 

Στο πρόσφατο live chat που κάναμε με την ψυχολόγο Χρυσούλα Μαυράκη οι περισσότερες απαντήσεις είχαν ως κεντρικό πυρήνα αυτό ακριβώς. Πρέπει να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Μόνο τότε θα λύσεις τα προβλήματά σου... Πώς όμως γίνεται αυτό; Η ψυχολόγος απαντά... 

“Το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι πάρα πολύ σημαντικό, όσο και να πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που αγαπούν τον εαυτό τους είναι εγωκεντρικοί, εγωιστές, εγωπαθείς και αυτό που λέμε “παρτάκηδες”. 

Οι περισσότεροι από το μεγάλωμα, από την αγωγή, από την ανατροφή που έχουμε δεχθεί είμαστε ενοχικοί, δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας, θεωρούμε πως ό, τι μας συμβεί μας αξίζει κι ότι πρώτα αγαπάμε τους άλλους, δηλαδή να αγαπάμε τον πλησίον μας χωρίς όμως να αγαπάμε με τον ίδιο τρόπο τον εαυτό μας. Ο καλός Χριστός που έκανε μια βαθιά τομή για τη φιλοσοφία της εποχής είπε να αγαπάμε και τους άλλους όσο αγαπάμε τον εαυτό μας. Θεώρησε δηλαδή αξιωματική αλήθεια ότι πρώτα από όλα πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας”. 

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ... 

Για να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας και μάλιστα έμπρακτα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας τα εξής:

1. Σημειώνουμε τα θετικά μας σημεία αλλά και τα αρνητικά μας. Τα αρνητικά ξέρουμε ότι θα σβήσουν στη λάμψη των θετικών, αλλά τα θετικά δεν τα αγνοούμε τα έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας. Σκεφτόμαστε πόσα προσόντα έχουμε, πόσο αξίζουμε και πόσο περισσότερο θα δείξουμε αυτά τα θετικά μας στοιχεία, χωρίς βέβαια να εγκαταλείπουμε και την προσπάθεια να διορθώσουμε τα κακά μας στοιχεία.

2. Αναδεικνύουμε τα καλά μας σημεία. Μια γυναίκα η οποία έχει όμορφα μάτια, ακόμη και αν δεν έχει τέλειο δέρμα ή έχει πολλά κιλά, τονίζοντας τα μάτια της αυτόματα κλέβει την παράσταση και η πρώτη εντύπωση που θα έχει οποιοσδήποτε την συναντήσει, θα είναι τα υπέροχα μάτια της. Και βέβαια δεν μένουμε στα κυριολεκτικά, πάμε και στα μεταφορικά. Δηλαδή μια έξυπνη γυναίκα αναδεικνύει το χιούμορ της, την εξυπνάδα της που μπορεί να είναι ανώτερα της εξωτερικής της εμφάνισης όπου με αυτό τον τρόπο όμως κλέβει την παράσταση.

3. Κανακεύουμε τον εαυτό μας. Του κάνουμε κάποια χατήρια και τον επιβραβεύουμε για όλη την προσπάθεια. Είναι σκληρό το να αρνούμαστε στον εαυτό μας όλα όσα τον ευχαριστούν. Αντίθετα πρέπει με μέτρο και βέβαια βάση των δυνατοτήτων μας να έχουμε πάντα κάτι τι να τον ανταμείψουμε. Μια έξτρα επίσκεψη στο κομμωτήριο, μια επίσκεψη σε ένα spa μία στο τόσο, ένα καινούριο πουκάμισο που θα το συνδυάσουμε με τα υπάρχοντα ρούχα μας και θα μας δώσει ένα τόνο φρεσκάδας στην εμφάνισή μας. Είναι κάτι που κάνουμε για να δείξουμε στον εαυτό μας ότι τον αγαπάμε και τον αναδεικνύουμε. 

4. Φροντίζουμε τον εαυτό μας οπωσδήποτε τόσο ως προς την υγεία όσο και προς την εξωτερική εμφάνιση. Αν αγαπάς τον εαυτό σου ακολουθείς την προληπτική υγιεινή, πηγαίνεις και κάνεις εξετάσεις που σου χρειάζονται και δεν παραλείπεις τίποτε: Ούτε να πας στον οδοντίατρο, ούτε με το τεστ παπ, ούτε την μαστογραφία όταν πια είσαι σε ηλικία να το κάνεις και με αυτό τον τρόπο του δείχνεις ότι νοιάζεσαι για εκείνον.

Αν εμείς οι ίδιοι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, πως περιμένουμε να μας αγαπήσουν οι άλλοι; Αν εμείς οι ίδιοι δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας, πως είναι δυνατόν να κάνουμε τους άλλους να πιστέψουν σε εμάς; Ας υποθέσουμε ότι είμαι πωλητής και πουλάω μια καινούρια μάρκα σκούπας... Αν εγώ δεν πιστεύω ότι η σκούπα είναι καλή και είναι για τα σκουπίδια, πως θα πείσω τον αγοραστή να την πάρει; Αν πιστεύουμε στον εαυτό μας και τον αγαπάμε και τον αναδεικνύουμε και τον φροντίζουμε, τότε θα το καταλάβουν και οι άλλοι.

5. Τέλος, για να αγαπάμε τον εαυτό μας πρέπει να μάθουμε και να τον σεβόμαστε. Δηλαδή εκτός από το να τον αναδεικνύουμε, να τον φροντίζουμε και να τον προστατεύουμε και να τον κανακεύουμε, θα πρέπει οπωσδήποτε να τον σεβόμαστε και να τον προστατεύουμε από κάθε επίθεση -είτε μείωσης είτε απόρριψης, είτε λεκτικής και συναισθηματικής βίας- κρατώντας αυτούς που το κάνουν μακριά μας και βάζοντάς τους στη θέση τους.

Με άλλα λόγια για να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας θα πρέπει να μάθουμε και να κρατάμε όλους εκείνους που μας πληγώνουν, που μας μειώνουν, που μας υποτιμούν και μας υποβαθμίζουν μακριά μας. 

http://www.tlife.gr/ 

http://www.psyhealth.gr

Μια καλημέρα για αρχή.....!!!!!!!

Είναι πολλές οι φορές που σκέφτομαι, πόσο μόνοι μπορεί να νιώθουμε όλοι μας μέσα σε αυτήν τη μεγάλη πόλη. Πολλές οι φορές που σκέφτομαι πόσο θα θέλαμε να πούμε καλημέρα σε κάποιον, να του χαμογελάσουμε, έτσι απλά, γιατί ξυπνήσαμε κεφάτοι και αισιόδοξοι ή επειδή κάτι όμορφο μπορεί να συνέβη στη μέχρι τώρα απλή και προβλέψιμη ζωή μας.

Παρόλο όμως που πολλοί από εμάς μπορεί να σκεφτήκαμε έτσι ακριβώς, ταυτόχρονα, την ίδια μέρα, και να βρεθήκαμε στον ίδιο δρόμο την ίδια στιγμή,κανείς μας τελικά να μην τόλμησε να πει εκείνη την καλημέρα και να προσφέρει εκείνο το τόσο απλό και ανθρώπινο χαμόγελο.

Φοβισμένοι όλοι μας μήπως θεωρηθούμε «περίεργοι» ή «προβληματικοί», κλεινόμαστε όλο και περισσότερο στο μικρό κλουβί μας, και συντροφιά με το μεγάλο μας Εγώ συνεχίζουμε τη μοναχική μας πορεία στους εξίσου μοναχικούς αν και πολυπληθείς δρόμους.

Και είναι τόσες οι φορές που νιώθω εκείνη την ίδια μοναξιά στους χώρους της πολυκατοικίας μου ή σε οποιαδήποτε άλλη πηγαίνω ως επισκέπτης, καθώς όλοι μας βιαστικά προσπερνάμε τους υπόλοιπους ενοίκους χωρίς μια λέξη, χωρίς ένα σημάδι οικειότητας, χωρίς έστω ένα βλέμμα φιλικής διάθεσης.

Σκέφτομαι λοιπόν, πόσο πιο ανθρώπινες θα ήταν οι συνθήκες αν τολμούσαμε να κάνουμε την αρχή και να πούμε μια καλησπέρα στο γείτονα, στην κυρία στο ασανσέρ, στο φοιτητή που συναντήσαμε στην εξώπορτα, στον κάθε ένοικο που θα βλέπαμε στους χώρους της πολυκατοικίας.

Και τελικά, πόσο πιο όμορφο θα ήταν όλο αυτό, αν με ένα μαγικό τρόπο μπορούσε να εξαπλωθεί έξω από το χώρο του σπιτιού μας, αν μπορούσε να μεταφερθεί στη γειτονιά, στο δρόμο, στη δουλειά, στα στέκια μας, στην πόλη ολόκληρη…

Ίσως βέβαια να μην χρειάζεται μαγεία για όλο αυτό. Ίσως απλά να χρειάζεται μια θετική στάση απέναντι στα πράγματα, μια αισιόδοξη ματιά απέναντι στις καταστάσεις, μια απλή ευκαιρία στον εαυτό μας να αποδείξει ότι όντως είναι ένα κοινωνικό ον που πάνω από όλα μπορεί να συμπεριφέρεται με ανθρωπιά και ευγένεια.

Καθώς μεγαλώνω, καθώς θυμάμαι όσα διδάχθηκα και όσα οι γονείς μου με έμαθαν, παρατηρώ ότι αυτός ο κόσμος τείνει να με κάνει να τα ξεχάσω. Μα τελικά, παρατηρώ πως κάποιες αξίες, κάποιες αρχές, μοιάζουν σαν τα όνειρα που είχαμε για τον εαυτό μας όταν ήμασταν μικροί και ακόμα παλεύουμε να τα κρατήσουμε στη μνήμη σαν στυλοβάτες και σαν φάρους μέσα στους γρήγορους ρυθμούς ενός κόσμου που εύκολα μυθοποιεί και εύκολα ξεχνάει. 

Και αν τελικά μοιάζει δύσκολο να αλλάξουμε τον κόσμο, αν η φωνή μας είναι πολύ μικρή για να μπει στα σπίτια όλης της γης, ας κάνουμε την αρχή με το δικό μας σπίτι και ας είναι η πρώτη λέξη, έστω και σιγανή, ένα απλό, ανθρώπινο μα τόσο αναγκαίο «καλημέρα».

Χρήστος Δασκαλάκης, 

Συγγραφέας,
flowmagazine.gr

Η μέθοδος του σαλαμιού....!!!!!!

Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας, συνειδητά ή όχι, εμείς ζητάμε κάτι από άλλους και οι άλλοι από εμάς. Μικροί, εμείς ζητάμε από τους γονείς μας φαγητό, παιχνίδια, αγάπη, ασφάλεια, ενώ εκείνοι από εμάς υπακοή, σχολική απόδοση κλπ. Μετά, ολόκληρο το πλέγμα των σχέσεών μας με τον υπόλοιπο κόσμο στηρίζεται στην ανταλλαγή. 

Διεκδικούμε από αυτούς,διεκδικούν από εμάς, τους δίνουμε και μας δίνουν υλικά και άυλα αγαθά. "Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, πλήρες και αυτάρκες" (No man is an island, entire of itself) μας θυμίζει ο John Donne. Σε αυτό στηρίχτηκε ο πολιτισμός, το οικονομικό σύστημα, ολόκληρη η κοινωνία.

Με εξαίρεση την άσκηση βίας (πόλεμος, ληστεία, κλοπή) για να πάρουμε πρέπει να δώσουμε ("do ut des" δίνω για να δώσεις, έλεγαν οι λατίνοι). Στόχος μας είναι ναμεγιστοποιήσουμε το λαβείν και να ελαχιστοποιήσουμε το δούναι. Ανάμεσα στους πολλούς τρόπους που υπάρχουν για να το καταφέρουμε αυτό, είναι και η "μέθοδος του σαλαμιού" (the salami technique). 

Ως γνωστό, το σαλάμι δεν τρώγεται όλο μαζί αλλά κόβοντας μια φέτα κάθε φορά. Αντίστοιχα, αν ζητήσουμε να μας δώσουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, πιθανόν να το αρνηθούν. Τι κάνουμε λοιπόν; Κόβουμε το αίτημα μας σε μικρά αιτήματα-φέτες και ζητάμε ένα κάθε φορά. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

Σε επιστολή που δημοσιεύτηκε στη "Στήλη αναγνωστών" καθημερινής εφημερίδας, ένας παλιός, γνωστός επιχειρηματίας, αναφερόμενος στο θέμα μας, διηγήθηκε δύο περιστατικά από την πείρα του. Σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές του που τσιμπούσαν τις τιμές κάθε χρόνο (φέτες) εκείνος τις κρατούσε σταθερές, ώσπου δεν κάλυπτε πλέον το κόστος του. Όταν κάποτε τις αύξησε και αυτός στα επίπεδα των άλλων (ολόκληρο το σαλάμι), οι πωλήσεις του έπεσαν. Επίσης, όταν αναγκάστηκε να μειώσει προσωπικό απολύοντας ένα αριθμό υπαλλήλων (ολόκληρο το σαλάμι) συνάντησε έντονες αντιδράσεις, που θα είχε αποφύγει αν τις είχε κάνει σταδιακά (φέτες). 

Η μέθοδος του σαλαμιού εφαρμόζεται και στις διαπραγματεύσεις. Ας υποθέσουμε ότι εκπρόσωποι του προσωπικού μιας εταιρείας έχει μια σειρά αιτημάτων: αύξηση μισθού, μείωση ωραρίου, αύξηση ημερών αδείας κλπ (ολόκληρο το σαλάμι). Διαπραγματευόμενοι όμως με τον εργοδότη παρουσιάζουν μόνο ένα αίτημα και προσπαθούν σκληρά να το ικανοποιήσουν (πρώτη φέτα). 

Όταν το επιτύχουν, παρουσιάζουν το δεύτερο, μετά το τρίτο και λοιπά. Τι γίνεται όμως όταν κάθεσαι από την άλλη μεριά του τραπεζιού και είσαι ο εργοδότης; Πρέπει έγκαιρα να αντιληφθείς την μέθοδο του σαλαμιού που εφαρμόζουν οι άλλοι για να αντιδράσεις. Πώς; Αρνούμενος να συμφωνήσεις σε ένα μόνο αίτημα, ζητώντας εξ αρχής να τεθούν όλα τα αιτήματα επάνω στο τραπέζι. Τότε, έχοντας όλη την εικόνα μπροστά σου, έχεις την ευελιξία να διαπραγματευτείς πραγματικά, δηλαδή, να αρνηθείς ένα αίτημα επειδή αποδέχεσαι κάποιο άλλο.

Σε άλλο άρθρο μου με τίτλο "Επτά συμβουλές για να βελτιωθείτε στις διαπραγματεύσεις" ανέφερα την αγορά ενός αυτοκινήτου που είχα κάνει ζητώντας, ανάμεσα στα άλλα, χαμηλή τιμή για τα αξεσουάρ. Όταν αγοράζεις (ή πουλάς) κάτι στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι ένα (ολόκληρο το σαλάμι) αλλά μια σειρά πραγμάτων. Στην περίπτωση ενός αυτοκινήτου το αποτελούν η τιμή του, η τιμή των αξεσουάρ, οι όροι πληρωμής, ο χρόνος εγγύησης, η παροχή δωρεάν οδικής βοήθειας, το σέρβις κλπ. (φέτες). Αυτή η κατάτμηση δίνει την ευκαιρία, διαπραγματευόμενοι (ως αγοραστές ή ως πωλητές) να επιτύχουμε καλύτερους όρους. 

Η μέθοδος εφαρμόζεται ασυνείδητα στην καθημερινή μας ζωή. Για παράδειγμα, ένας νέος ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια άγνωστη νέα. Αν της πει "μόλις τώρα σε είδα και σε ερωτεύτηκα και θέλω να κοιμηθώ απόψε μαζί σου" (ολόκληρο το σαλάμι) στην καλύτερη περίπτωση θα τον περάσει για τρελό και στη χειρότερη θα φάει τσαντιά στο κεφάλι. Έτσι ο νέος προτιμά να ακολουθήσει την κλασική διαδικασία του φλερτ, που εδώ δεν είναι τίποτε άλλο από το τεμάχισμα του σαλαμιού σε λεπτές φέτες. 

Πώς το λέει η παροιμία; "αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι" (σιγά-σιγά ωριμάζει το άγουρο φρούτο). Την ίδια μέθοδο ακολουθούν και οι κλέφτες, που αφαιρούν μικρές ποσότητες (φέτες) κάθε φορά από τον κλεπτόμενο είδος, για να μην γίνουν εύκολα αντιληπτοί. 

Η μέθοδος του σαλαμιού έχει επιτυχία όταν το άλλο μέρος δεν αντιλαμβάνεται ότι την εφαρμόζεις εναντίον του. Όταν το αντιληφθεί, αντιδρά κατάλληλα και την εξουδετερώνει.

Άρης Γαβριηλίδης, 

Οικονομολόγος, Συγγραφέας,

http://www.flowmagazine.gr

Γίνε αυτό για το οποίο έχεις γεννηθεί.....!!!!!!!!

Πόσα είσαι ικανός να πετύχεις; Τι είναι μια ρεαλιστική προσδοκία και τι είναι καθαρή τρέλα; Υπάρχει όριο στο πόσο ψηλά μπορείς να στοχεύσεις; 

Η απάντηση είναι απλή! Είσαι ικανός να πετύχεις οτιδήποτε θελήσεις. Μπορείς να βάλεις όποιον στόχο θέλεις. Όλοι έχουμε ακούσει την έννοια των «ρεαλιστικών στόχων». Τη στιγμή όμως που αποδέχεσαι τον διαχωρισμό του ρεαλιστικού και του ουτοπικού, τότε ο ίδιος περιορίζεις τον εαυτό σου.

Ο υποτιθέμενος ρεαλισμός είναι τα όρια της στείρας φαντασίας της κοινωνίας στην οποία ζεις. Ειδικά λοιπόν στην Ελλάδα της κρίσης ο ρεαλισμός έχει στενέψει πολύ, οι στόχοι των περισσότερων ανθρώπων είναι απλώς η επιβίωση. Και όλα αυτά διότι έχουν πειστεί πως οτιδήποτε πέρα από αυτό δεν είναι εφικτό.

Είναι ένα μεγάλο ψέμα!

Ας εξετάσουμε την έννοια της προοπτικής. Προοπτική είναι όλα αυτά που μπορείς να είσαι αλλά δεν έχεις γίνει ακόμα. Είναι όλα αυτά που μπορείς να πετύχεις αλλά δεν έχεις πετύχει ακόμα. Είναι μια «εν υπνώσει» ικανότητα – μια δυναμική!

Σκέψου ένα γονιμοποιημένο ωάριο. Αυτό το ένα και μοναδικό κύτταρο έχει την ικανότητα να σχηματίσει κάθε μέλος του σώματος. Κάθε κύτταρο, από τον εγκέφαλο μέχρι τα νύχια των ποδιών μπορεί να σχηματιστεί από αυτό το ένα και μοναδικό κύτταρο. Η δυναμική του είναι πραγματικά συγκλονιστική. Εσύ είσαι αυτό το κύτταρο!

Όπως το γονιμοποιημένο ωάριο, έτσι και ο ανθρώπινος νους έχει απεριόριστη δυναμική. Μπορεί να δημιουργήσει οτιδήποτε θελήσει. Ο άνθρωπος βρίσκεται στη γη για χιλιάδες χρόνια κι ωστόσο κάθε μέρα ανακαλύπτει και δημιουργεί καθημερινά.

Είναι αδύνατον να εξαντλήσουμε τη δημιουργική δύναμη του νου μας, η λειτουργία του οποίου παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο ακόμα και για τη σημερινή επιστήμη. Αλλά ακόμα κι αν δεν κατανοούμε τη λειτουργία του, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη δύναμή του.

Η δύναμη βρίσκεται μέσα σου

Το πιο χρήσιμο εργαλείο σου είναι ο νους σου. Η απάντηση στην ερώτηση «τι είναι ρεαλιστικό και τι είναι επιτεύξιμο» βρίσκεται στο μυαλό σου. Εάν το μυαλό σου αποδεχτεί ότι κάτι είναι επιτεύξιμο, θα βρει έναν τρόπο να το υλοποιήσει.

«Ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει οτιδήποτε συλλάβει και πιστέψει το μυαλό του.» Αυτά είναι τα αθάνατα λόγια του Napoleon Hil ο οποίος κατανόησε πραγματικά ότι «δεν υπάρχουν περιορισμοί εκτός από αυτούς που γνωρίζουμε».

Το δυναμικό σου περιορίζεται μόνο από τον τρόπο σκέψης σου. Αυτό που για σένα είναι ανέφικτο, είναι περίπατος για κάποιον άλλον. Είναι όλα στο μυαλό! Έχεις τη δύναμη και την ικανότητα να πετύχεις τα πάντα.

Η κρίσιμη ερώτηση στην οποία όμως πρέπει να απαντήσεις είναι «Τι θέλεις απ’ τη ζωή σου;»

Σκέψου τις πιθανότητες!Πριν αρχίσεις να ξύνεις το κεφάλι σου και να δημιουργείς δικαιολογίες σκέψου το εξής. Εάν τα χρήματα δεν ήταν εμπόδιο, τι θα ήθελες από τη ζωή; Εάν όλη η γνώση κι ο πλούτος τη γης ήταν στα χέρια σου, τι θα ήθελες;

Ακόμα κι αν είχες όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου, είναι μάλλον απίθανο να βρεις τρεις στόχους για τους οποίους θα είσαι απόλυτα παθιασμένος και για τους οποίους θα αφιέρωνες κάθε ώρα της ζωής σου. Εκεί λοιπόν είναι το πρόβλημά – όχι στις δυνατότητες – αλλά στον τρόπο σκέψης.

Η όρασή σου περιορίζεται από εσένα τον ίδιο. Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πραγματικά τι θέλουν. Και για αυτό φταίει κατά βάση η εκπαίδευση, αφού έχει πάρει τις απεριόριστες δυνατότητές τους και τις έχει συμπιέσει σε μικρούς, περιορισμένους τίτλους όπως «δικηγόρος, γιατρός, τραγουδιστής, λογιστής κ.ο.κ.».

Δεν έχει σημασία τι τίτλο σου έχουν επιβάλλει. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να απελευθερωθείς από αυτόν Δεν είσαι αυτό που κάνεις! Ασκείς ιατρική αλλά δεν είσαι γιατρός! Τραγουδάς αλλά δεν είσαι τραγουδιστής! Είσαι ένα ον με απεριόριστες δυνατότητες που έχει αποφασίσει να ασκήσει προσωρινά κάποιο επάγγελμα.

Καλλιέργησε το μυαλό σου!

Κοίταξε βαθιά μέσα σου και εξέτασε τον τρόπο σκέψης σου. Έχεις αποδεχτεί πράγματα μόνο και μόνο επειδή όλοι οι άλλοι φαίνεται να τα έχουν αποδεχτεί; Έχεις αποδεχτεί τους κανόνες της κοινωνίας ως δικούς σου;

Η κοινωνία τιμά το μέτριο! Δεν της αρέσουν οι άνθρωποι οι οποίοι πάνε μπροστά διότι έτσι εκτίθεται η περιορισμένη αντίληψή της και το ρηχό όραμά της. Αυτός είναι ο λόγος που η μετριότητα είναι απόλυτα αποδεκτή και ουσιαστικά αποτελεί τον πραγματικό στόχο των κανόνων της κοινωνίας που ζεις.

Εάν θέλεις περισσότερα, τότε είσαι ουτοπιστής, τρελός ή απλά κάτι δεν πάει καλά μαζί σου.

Η λύση είναι μπροστά σου… αν θέλεις να πετύχεις κάτι που δεν το έχει πετύχει κανείς μέχρι τώρα, κάνε κάτι που δεν το έχει κάνει κανείς!

Η πραγματική ουτοπία είναι ότι οι άνθρωποι προσπαθούν να υλοποιήσουν τα όνειρά τους, σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας. Αλλά όπως είπαμε το μεγαλύτερο όνειρο κάθε κοινωνίας είναι να γίνεις ένας υπάκουος, μέτριος πολίτης.

Βρες τον δικό σου τρόπο…

Ξέχνα τις αυθεντίες, ξέχνα την πεπατημένη και άνοιξε τον δικό σου δρόμο! Μην ξεχνάς πως κάθε αυθεντία και κάθε πεπατημένη καταξιώθηκε αφού οι πρωτεργάτες του έκαναν το διαφορετικό! Ψάξε βαθιά μέσα σου ποια είναι η κλίση σου.

Ποιος είναι ο κρυμμένος θησαυρός σου που περιμένει να ανακαλυφθεί. Μην τον αφήσεις να πάει χαμένος. Πρόσθεσε το δικό σου λιθαράκι στην ύπαρξη! Ανάπτυξε τη δυναμική σου προκαλώντας τον εαυτό σου να μεγαλώσει πέρα από τα όρια που σου θέτουν οι καναλάρχες που χρηματοδοτούνται από τα κεφάλαια των δισεκτομμυριούχων για να παραμένεις υπό έλεγχο. Γίνει αυτό για το οποίο έχεις γεννηθεί να πετύχεις.

Κλείνοντας, παραθέτω κάποια σοφά λόγια της Marianne Williamson “Ο μεγαλύτερος φόβος μας, δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς. Ο βαθύτερος φόβος μας είναι ότι είμαστε δυνατοί πέρα από κάθε όριο. Είναι το φως μας, όχι το σκοτάδι μας που μας τρομάζει.

Αναρωτιόμαστε, ποιος είμαι εγώ για να ξεχωρίσω, να γίνω λαμπρός, να γίνω μια ιδιοφυία ή ένας σοφός; Στην πραγματικότητα, ποιος είσαι εσύ για να μην γίνεις όλα αυτά;».

Photo Artist : Fernando Bottero

thepsychologysecrets.blogspot.gr

http://www.thessalonikiartsandculture.gr

11 γεγονότα που χρειάζεται να αποδεχτείς για να προχωρήσεις.....!!!!!!!!!

Όταν μπορούμε να αποδεχτούμε κάποια πράγματα, μπορούμε να αλλάξουμε απλά, σε σημαντικό βαθμό τη ζωή μας.

Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο Δρόμος των Δακρύων” Εκδόσεις opera

1. Όσο και να μας αγαπάει η μητέρα μας, κάποτε θα μας αφήσει, όπως κι εμείς εκείνη.

2. Δεν θα έχουμε ποτέ την αποκλειστικότητα στην αγάπη των γονιών μας.

3. Αυτό που μας πλήγωσε δεν θεραπεύεται πάντοτε μ’ ένα φιλί.

4. Θα πρέπει να δεχόμαστε την αγάπη που είναι ανάκατη με μίσος, και το καλό που έχει μέσα του κάτι κακό.

5. Ο πατέρας (ή η μητέρα) σου δεν πρόκειται να σε παντρευτούν ούτε κι αν τα κατάφερες να είσαι όπως σε ήθελαν (κι όχι μόνο αυτό, αλλά πιθανότατα δεν εγκρίνουν καθόλου το πρόσωπο που διάλεξες για να τους αντικαταστήσεις στην καρδιά σου).

6. Κάποιες επιλογές μας περιορίζονται από τη σωματική μας διάπλαση.

7. Σε όλες τις σχέσεις υπάρχουν προβλήματα και συγκρούσεις.

8. Οι επιθυμίες των ανθρώπων που αγαπάμε δεν συμπίπτουν πάντοτε με τις δικές μας, μερικές φορές μάλιστα είναι ασυμβίβαστες μεταξύ τους.

9. Δεν έχει καμιά σημασία πόσο έξυπνοι, ή πόσο προσεκτικοί είμαστε, κάποτε έρχεται η σειρά μας να χάσουμε.

10. Η ύπαρξη μας σ’ αυτόν τον κόσμο είναι αδυσώπητα εφήμερη.

Αυτό πάντως που είναι πιο δύσκολο να δεχτεί κανείς ( εγώ τουλάχιστον), και όχι γιατί δεν είναι αλήθεια, είναι ότι:

11. "Είμαστε Εντελώς Ανίκανοι Να Προσφέρουμε Στα Αγαπημένα Μας Πρόσωπα Την Προστασία Που Θα Θέλαμε Ενάντια Σε Κάθε Κίνδυνο, Σε Κάθε Πόνο, Ενάντια Στις Ματαιώσεις, Τον Χαμένο Χρόνο, Τα Γηρατειά Και Τον Θάνατο."

Οι απώλειες αυτές αποτελούν μέρος της ζωής μας. Είναι σταθερές καθολικές και αναπόδραστες, και τις χαρακτηρίζουμε «απαραίτητες», γιατί μέσα απ’ αυτές μεγαλώνουμε.

Πράγματι, είμαστε αυτοί που είμαστε χάρη σε όλα όσα χάσαμε και το πώς αντιμετωπίσαμε τις απώλειες εκείνες.

enallaktikidrasi.com

Thessaloniki Arts and Culture, 

http://www.thessalonikiartsandculture.gr