Σάββατο 13 Αυγούστου 2016

Η ευτυχια βρίσκεται στις μικρές λεπτομέρειες.....!!!!!!

Ένας σκύλος κάνει επιτόπου σβούρες κυνηγώντας την ουρά του χωρίς να μπορεί να τη φτάσει. Με τον ίδιο τρόπο ο άνθρωπος μπαίνει σε μια ατέρμονη προσπάθεια να κατακτήσει αυτό το οποίο είναι κομμάτι του αναπόσπαστο, δίπλα του, μέσα του ή πίσω του. Είναι τόσο απορροφημένος στο κυνηγητό για να την ανακαλύψει και το άγχος όταν δεν την αποκτήσει που ούτε καν τη βλέπει. Την ευτυχία.

Η ευτυχία έχει τόσα πολλά πρόσωπα και χρώματα όσα κι οι άνθρωποι που κατοικούν στη Γη. Για κάποιους ευτυχία είναι η αναγνώριση, η χλιδή, μια καλή δουλειά, για άλλους η οικογένεια, για κάποιους τα χρήματα ή μια στέγη, γι’ άλλους ο έρωτας, τα χρώματα της φύσης, τα χαμόγελα γύρω τους, μια αγκαλιά που θα δώσουν ή θα πάρουν. Η σπουδαιότητα που έχουν τα πράγματα για κάθε άνθρωπο είναι υποκειμενική.

Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι που τους ρωτάς τι θέλουν απ’ τη ζωή τους και απαντάνε «ευτυχία». Για όλους μας εννοείτε η ευτυχία. Πιστεύουμε ότι η υγεία, τα χρήματα, η εξουσία είναι τα μέσα για να την αποκτήσουμε. Οι περισσότεροι από εμάς είναι υγιείς, άλλοι από εμάς έχουν επιτύχει ή έχουν αποκτήσει πολλά απ’ τα υλικά που ονειρεύονταν. Είμαστε όμως ευτυχισμένοι;

Το κυνήγι προς την ευτυχία οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη δυστυχία. Δικαιολογημένα ονομάστηκε απ’ τους ψυχολόγους «χαμένη Ατλαντίδα των συναισθημάτων», όλοι λένε ότι υπάρχει αλλά κανείς δεν ξέρει πού να ψάξει να τη βρει.

Πόσες ανθρώπινες ζωές εκεί έξω έχουν θέσει στόχο να είναι συνεχώς ευτυχισμένοι και πόσο περισσότερο χρόνο έμειναν σε ένα γραφείο, πόσα παιδιά ή συντρόφους παραμέλησαν, πόσο έρωτα στερήθηκαν ή ποια χόμπι θυσίασαν γιατί νόμιζαν πως έτσι θα αποκτήσουν ευτυχία; Αυτά από μόνα τους δεν ορίζουν ευτυχία; Γιατί λοιπόν να τη θυσιάσουμε για να την αποκτήσουμε όταν την έχουμε ήδη;

Το σπίτι, η περιουσία κι η αναγνώριση μπορεί να προσφέρουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ευτυχία, αλλά από μόνα τους ούτε τη διδάσκουν ούτε τη χαρίζουν. Είναι όπως όταν αγοράζουμε μια γυάλα για το ψάρι και δεν έχουμε ακόμα αποκτήσει το ψάρι ή δεν έχουμε σκεφτεί πώς θα το θρέψουμε για να μεγαλώσει. 

Αν δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος αξιοποιώντας αυτά που ήδη έχεις, δε θα γίνεις ευτυχισμένος ούτε με τα περισσότερα γιατί πάντα κάτι θα λείπει κι εσύ πάντα θα αναζητάς όσα υποτίθεται δεν έχεις. Άρα μια ζωή θα είμαστε ανικανοποίητοι και δυστυχείς.

Ξέρεις, η ζωή δε μας χρωστάει τίποτα. Εμείς χρωστάμε στον εαυτό μας. Ακόμα και το λυχνάρι του Αλαντίν να είχαμε όλοι στο σπίτι, αυτό θα μπορούσε να μας φέρει υλικά αγαθά, να αλλάξει καταστάσεις, να φέρει ανθρώπους κοντά μα δε θα μας έφερνε την ευτυχία. 

Για τον απλούστατο λόγο ότι η ευτυχία δεν είναι υλικό αγαθό αλλά μία από τις πολλές οπτικές γωνίες που επιλέγει κανείς να βλέπει τα πράγματα. Μια φίλη πρόσφατα πέρασε από καρκίνο. «Θα με ταλαιπωρήσει μα δε θα με σκοτώσει» είπε. 

Ένας άλλος φίλος μια μέρα μου διηγήθηκε πώς έγινε το ατύχημα που του στοίχησε το πόδι του «Ενώ έβλεπα το πόδι μου να κόβεται, σκεφτόμουν πως για να μπορώ να το βλέπω, ακόμα ζω».

Η ευτυχία είναι και δικαίωμα κι επιλογή του καθενός. Όπως επιλογή είναι και το να είσαι δυστυχισμένος. Αν υπάρχουν εννιά άνθρωποι που μας αγαπάνε κι ένας που δε μας αγαπάει, εμείς επιτρέπουμε σ’ αυτόν τον έναν άνθρωπο να μη μας αφήνει να ευτυχίσουμε. Τι θα γινόταν αν αρκούμασταν στην αγάπη των εννιά αντί να ζητάμε την αγάπη του ενός;

Ευτυχία είναι να είσαι αυτάρκης. Ευτυχία είναι όταν δεν υπάρχει τίποτα να ζητήσεις. Ευτυχία είναι στα μικρά απλά και καθημερινά που δε δίνεις σημασία στην προσπάθειά σου να ανακαλύψεις αυτό που ήδη έχεις. Η ευτυχία είναι η αξιοποίηση όλων όσων μας περιτριγυρίζουν.

Είναι οι κοινωνικές ανθρώπινες σχέσεις που αναπτύσσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, είναι οι φίλοι που δε μας εγκαταλείπουν, οι στιγμές με την οικογένεια, το φαγητό που θα δώσεις στον άστεγο, το γράμμα που θα αφήσεις στην πόρτα της, το χαμόγελο που θα ζωγραφίσεις σ’ ένα δακρυσμένο πρόσωπο, η ελπίδα που θα δώσεις στο αδιέξοδο του άλλου, ο χρόνος που θα αφιερώσεις στο κατοικίδιό σου, το δείπνο που θα ετοιμάσεις στη σχέση σου, η προπόνηση που θα κάνεις για να πάρεις το μετάλλιο, τα μαθήματα κιθάρας που θα ξεκινήσεις, η συγχώρεση, τα όνειρα που θα κάνεις ανεξαρτήτως ηλικίας και κοινωνικοοικονομικού υπόβαθρου.

Στις μικρές λεπτομέρειες βρίσκεται. Στις μοναδικές στιγμές που εύχεσαι να σταματούσε ο χρόνος, στις ανατολές κάθε εποχή του χρόνου, στην ελευθερία που νιώθεις όταν βουτάς στο νερό, στον αέρα που σου κτυπά το πρόσωπο και σε κάνει να κλείνεις τα μάτια, στις μπίρες που μοιράστηκες με τους σημαντικούς άλλους της ζωής σου, στην αγάπη που δέχεσαι απ’ τους αφανείς ήρωες στην πορεία σου.

«Όταν πήγα στο σχολείο με ρώτησαν τι ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω. Έγραψα: ευτυχισμένος. Μου είπαν ότι δεν κατάλαβα το ερώτημα και τους είπα ότι δεν καταλαβαίνουν τη ζωή». John Lennon





Μαρία Παναγιώτου
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Μας Απωθούν Συμπεριφορές, που Θυμίζουν τα Ελαττώματα μας.....!!!!!!

Η ευκολία να κρίνουμε και να αναγνωρίζουμε λάθη, ελαττώματα και “χαλασμένες πτυχές” στους άλλους είναι ίσως η πιο τρανταχτή ένδειξη της αδυναμίας μας να τα αποτινάξουμε εμείς οι ίδιοι από μέσα μας.

Το να κριτικάρουμε και να βάζουμε στον τοίχο ανθρώπους, συμπεριφορές και γεγονότα που κατά τα λεγόμενά μας μας ενοχλούν, είναι μια κάθαρση που επιτελείται εκ του ασφαλούς, αφού ουσιαστικά κάνουμε καθρέφτισμα των σφαλμάτων ή των χαρακτηριστικών που έχουμε και εμείς οι ίδιοι, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

Δεν ανεχόμαστε και δε συγχωρούμε προσωπικότητες ίδιας εμβέλειας της δικής μας, γιατί ασυνείδητα εντοπίζουμε τις άσχημες ομοιότητες μεταξύ τους και τις μεταφράζουμε ως διαφορές, για να είμαστε ηθικά καλυμμένοι την ώρα της κρίσης μας προς εκείνους και φυσικά για να μη περάσουμε ποτέ στο άχαρο στάδιο της κρίσης του ίδιου μας του εαυτού, αφού στη πραγματικότητα εκείνον πρέπει να διορθώσουμε.

Επειδή η φράση “μη κάνεις όσα δε θες να σου κάνουν”, τείνει να χάσει τη παιδευτική της ισχύ - εφόσον οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε διαχειριστεί κάποιον ή κάτι με τρόπο του οποίου δε θα θέλαμε να είμαστε αποδέκτες-, πρέπει να δούμε και τη συνέχεια ή μάλλον τη συνέπεια που έχει το δεύτερο σκέλος που θα είχε η φράση αυτή.

Το δεύτερο σκέλος, λοιπόν, αφορά στη περίπτωση που παθαίνεις - ή βρίσκεσαι μπροστά ως έμμεσος αποδέκτης -, μιας κατάστασης που είχες και εσύ στο παρελθόν δημιουργήσει και δεν είχες σκεφτεί και υπολογίσει τα κατάλοιπα που είχε αφήσει.

Μη θέλοντας να παραφράσω το παρακάτω γνωμικό, το παραθέτω αυτούσιο, χωρίς να είμαι σύμφωνη, βέβαια, με την απόλυτη έννοια που φέρει η λέξη μίσος:

«Όταν μισούμε έναν άνθρωπο, τον μισούμε για κάτι που μας θυμίζει τον εαυτό μας. Κάτι που δεν έχουμε εμείς μέσα μας, δεν μπορεί ποτέ να μας συγκινήσει…» – Herman Hesse

Ο λόγος που το παρέθεσα, ήταν για να καταστήσω σαφή τη δύναμη που έχει ο εγκέφαλος μας να αναγνωρίζει και ταυτόχρονα να αμύνεται ψευδώς, έναντι γνώριμων εδαφών που του προκαλούν δυσφορία, όταν αντιληφθεί το μερίδιο ευθύνης που του αντιστοιχεί.

Μπορεί να μη μισούμε, ακριβώς, αλλά εκνευριζόμαστε και ψάχνουμε αιώνια ένα '' γιατί '' εκεί που δεν υπάρχει  ''επειδή'', χάριν της απέλπιδης προσπάθειάς μας να βάλουμε σε τάξη την αδικία που νιώθουμε πως έχουμε υποστεί.

Για παράδειγμα, αν δεν έχεις πει ποτέ στη ζωή σου ψέμα σε κάποιον, δε θα νιώσεις ριγμένος όταν τύχεις αποδέκτης, ούτε θα τον κατηγορήσεις, απλά θα τον αφαιρέσεις από τη ζωή σου με συνοπτικές διαδικασίες. 

Όταν, όμως, η συμπεριφορά αυτή θυμίζει τη δική σου – χωρίς να το καταλαβαίνεις άμεσα -, επιμένεις να κινείσαι γύρω από την τροχιά του και να προσπαθείς να βρεις την αιτία, σε ένα κλίμα απόλυτης σύγχυσης και αναπάντητων ρητορικών ερωτημάτων, αφού στη πραγματικότητα τα ερωτήματα πρέπει να διαβαστούν σε ένα εσωτερικό επίπεδο. 

Η ανοσογνωσία που διακατέχει τον κόσμο σε τέτοιες περιπτώσεις, υπερκαλύπτει και θολώνει τοπία στους εγκεφαλικούς του υποθαλάμους και οδηγεί σε αναγνώριση σφαλμάτων, μονάχα όταν τα εντοπίσει σε τρίτους. Οι πάσχοντες αυτού του συνδρόμου, νιώθουν βαθιά αδικία και αισθάνονται έκπληκτοι, που κάποιος μπόρεσε να τους φερθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Στην ουσία δεν είναι τα ίδια τα γεγονότα, συμπεριφορές ή χαρακτηριστικά που μας επηρεάζουν και μας απωθούν ή έλκουν στους άλλους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα αναγνωρίζουμε και τα αντιμετωπίζουμε με ωμή ειλικρίνεια ως οικεία ή ξένα στοιχεία της δικής μας ψυχομετρίας.





Ελευθερία Καρακατσίνα - freedomsays
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Οι ρόλοι που παίζουμε στη ζωή μας......!!!!!

Ως παιδιά όλοι έχουμε βιώσει κάποια στιγμή την απογοήτευση επειδή οι ανάγκες μας δεν ικανοποιήθηκαν και προσπαθούσαμε να βρούμε τρόπους για να τις ικανοποιήσουμε.

Αυτά που θέλουμε να πάρουμε από τους άλλους είναι αρχικά η προσοχή, η επιβεβαίωση, η ασφάλεια και η αποκλειστικότητα της αγάπης και της προσοχής τους.

Έτσι λοιπόν προκειμένου να διεκδικήσουμε με κάποιο τρόπο όσα έχουμε ανάγκη, όλοι μας αναγκαζόμαστε να παίξουμε κάποιους συγκεκριμένους ρόλους.

Ο πρώτος ρόλος είναι ο ρόλος του Τρομοκράτη. Μαθαίνουμε από το περιβάλλον μας ότι με τη φωνή και την απειλή μπορούμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε. 

Με αυτόν τον τρόπο ίσως να μπορέσουμε να έχουμε αυτό που θέλουμε από τον άλλον, αλλά μάλλον θα χάσουμε την αγάπη και τον σεβασμό του. Έχουμε λοιπόν, δημιουργήσει μαζί του μια σχέση φόβου και επειδή δεν αντέχει τις φωνές μας, την επιθετικότητα και τις απειλές μας έτσι κάνει αυτό που του ζητάμε.

Ο δεύτερος ρόλος είναι αυτός του Θύματος, όπου προσπαθούμε να ελέγχουμε τους άλλους και να έχουμε αυτό που θέλουμε παίζοντας τον ρόλο του αδικημένου και του αδύναμου. Σ’ αυτό το ρόλο δημιουργούμε κυρίως αίσθηση ενοχής στους άλλους ώστε να σταματήσουν να κάνουν αυτό που μας ενοχλεί. 

Ακόμη, το θύμα παίρνει αξία και κέρδος και από κάτι άλλο, πιστεύοντας πως όσο είναι αδικημένος, οι άλλοι είναι οι άδικοι άρα εκείνος είναι ο σωστός.

Ένας ακόμη ρόλος είναι αυτός του Απόμακρου. Σ’ αυτή την περίπτωση εάν έχουμε έναν γονιό σε ρόλο τρομοκράτη, θύματος ή ανακριτή είναι πολύ εύκολο να απομακρυνθούμε συναισθηματικά. Γενικότερα οι άνδρες μπαίνουν στον ρόλο του Τρομοκράτη ή του Απόμακρου ενώ η γυναίκα προσπαθεί να καλύψει τις ανάγκες της παίζοντας το ρόλο του Θύματος ή του Ανακριτή. 

Ως απόμακροι μην έχοντας μεγάλη συναισθηματική επαφή με τους άλλους προστατεύουμε τον εαυτό μας. Επίσης, αν συνδυάζουμε τον Απόμακρο με το Θύμα και κόβουμε την επικοινωνία («κάνουμε μούτρα»), ο άλλος νιώθει πως μας έχει κάνει κάτι, ότι εκείνος φταίει και προσπαθεί να μας κάνει να του χαμογελάσουμε ή να του μιλήσουμε. Από τον ρόλο του απόμακρου ελέγχουμε τους άλλους μέσα από την ανάγκη τους να έχουν την προσοχή μας.

Ο τελευταίος ρόλος όπου επιδιώκουμε να παίρνουμε ενέργεια, προσοχή και να ελέγχουμε τους άλλους, είναι του Ανακριτή. Μαθαίνουμε πως εάν κρίνουμε, αν κριτικάρουμε κάποιον, μπορούμε να τον βάλουμε σε αμυντική θέση και να πάρουμε την προσοχή που θέλουμε από αυτόν καθώς προσπαθεί να δικαιολογήσει τον εαυτό του και να απολογηθεί. 

Πιο συχνά μπαίνουμε σ’ αυτόν τον ρόλο όταν ο άλλος είναι απόμακρος όπου προκαλούμε να απαντήσει στην κριτική μας και έτσι να πάρουμε την προσοχή που δεν μας δίνει με άλλον τρόπο.

Αυτές οι επικοινωνίες είναι δυσάρεστες, διότι πληγωνόμαστε και εμείς και συνήθως παίζουμε αυτούς τους ρόλους με ανθρώπους που αγαπάμε.

Χρειάζεται όμως όλοι να μπούμε σε έναν διαφορετικό ρόλο, αυτό του Ενήλικα. Αυτός είναι ο πιο δύσκολος ρόλος, διότι είναι ένας ώριμος άνθρωπος που έχει αξία και σεβασμό για τον εαυτό του και τους άλλους, έχει αγάπη για τον εαυτό του και για τους άλλους και μπορεί να εκφράσει τις ανάγκες του με έναν ώριμο τρόπο χωρίς να χρειάζεται να καταλήξει σ’ αυτά τα παιχνίδια. 

Επικοινωνεί χωρίς να φωνάζει, να κλαίει, να κριτικάρει, να απειλεί και να κατηγορεί. Εξηγεί τις ανάγκες, τα συναισθήματα και τις πεποιθήσεις του με έναν ώριμο τρόπο. Με σεβασμό προς τον εαυτό του όπου αυτό σημαίνει ότι δεν καταπιέζει τα συναισθήματα του, αλλά και με σεβασμό προς τους άλλους που σημαίνει ότι μιλάει με τον τρόπο που θα ήθελε ο άλλος να μιλάει γ’ αυτόν.

Μπορούμε να εκφράσουμε τις ανάγκες μας σαν ανάγκες χωρίς να κριτικάρουμε, να απειλούμε και να κατηγορούμε τους άλλους. Σαν μια απλή ανάγκη με εξήγηση γιατί αυτή η ανάγκη είναι σημαντική για εμάς και για το πώς νιώθουμε όταν δεν ικανοποιείται.

Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τον τρόπο που ζητάμε κάτι και θα αλλάξει όλος ο τρόπος επικοινωνίας μας με τους άλλους ανθρώπους.





Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος ψυχικής υγείας- BSc (Hons) Psychology
Πηγή: iasismed
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Τι Θα Θυσίαζες για να Βρεις την Ευτυχία ;

Γνωρίζετε το ρητό που λέει, «Δεν εκτιμάμε αυτά που έχουμε, μέχρι να τα χάσουμε«; Έχω καταλάβει πως αυτή η φράση σχετίζεται αρκετά με την αναζήτησή της ευτυχίας. Το πιο δύσκολο πράγμα για να νιώσετε ευτυχισμένοι είναι να προσδιορίσετε τις καταστάσεις ή τα πράγματα στη ζωή που σας φέρνουν χαρά.

Ειλικρινά, δεν αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά τα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους, μέχρι να έρθει η στιγμή που θα μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε θυσίες για να τα κρατήσουμε.

Θυσία ορίζεται η εγκατάλειψη κάτι επιθυμητού για χάρη κάποιου άλλου πράγματος που θεωρείται πιο σημαντικό. Μου θυμίζει την πρώτη φορά που βρέθηκα αντιμέτωπη με μια δύσκολη απόφαση σχετικά με την ευτυχία και τις θυσίες.

Όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών οι γονείς μου ζούσαν χωριστά. Ο πατέρας μου είχε ξαναπαντρευτεί και έμενε σε μια διαφορετική πόλη, ενώ εγώ έμενα μαζί με την μητέρα μου. Όπως όλα τα κορίτσια στην εφηβεία, νόμιζα ότι η μητέρα μου ήταν σκληρή και αφόρητη και μου φερόταν σαν παιδί παρά την προφανή ωριμότητα μου. Όταν θα έκλεινα τα δεκαέξι, ήθελα απεγνωσμένα να εγκαταλείψω το σπίτι, γιατί θα ήταν το μόνο που θα με έκανε να αισθανθώ καλά.

Ένα πρωινό του Σαββάτου, καθόμουν μαζί με τον πατέρα μου στην αυλή του σπιτιού του και αποφάσισα να του εκμυστηρευτώ το σχέδιό μου. Του είπα ότι ήμουν έτοιμη να νοικιάσω το δικό μου διαμέρισμα όταν κλείσω τα δεκαέξι. Ήμουν έτοιμη να εργαστώ με ημιαπασχόληση σε κάποια επιχείρηση, ενώ τελειώνοντας το λύκειο να πάρω μια υποτροφία για να μπω στο πανεπιστήμιο. 

Είχα ένα πολύ καλοδουλεμένο σχέδιο για τους σκοπούς μου. Η απάντηση του πατέρα μου ήταν η ίδια ακριβώς που έδινε κάθε φορά που τον βομβάρδιζα με ατελείωτες πληροφορίες σχετικά με μια απόφαση που έπαιρνα αιφνίδια. Έβγαλε ένα επιφώνημα, που ήταν απλά ένας ήχος επιβεβαίωσης.

Αργότερα, όταν αφομοίωσε τα όσα του ανέφερα, γύρισε και μου είπε, «Εντάξει, αυτό είναι το σχέδιό σου;» Φυσικά, σκεφτόμουν, πόσο ηλίθια ήμουν που του το αποκάλυψα. Αλλά ο μπαμπάς ήταν ένας τύπος που ανέλυε λεπτομερώς τα σχέδια και τις προθέσεις του και ήθελε να με βοηθήσει να σχηματίσω μια πιο σαφέστερη εικόνα των επιδιώξεών μου.

Τότε άφησε στην άκρη το σταυρόλεξο του και τον καφέ και πήρε μια μεγάλη κίτρινη κόλλα χαρτί χαρτί για να σημειώσει όλα όσα θα έπρεπε να κάνω μόνη μου από δω και πέρα. Έβαλε στη λίστα αντικείμενα που θα χρειαζόμουν στο νέο μου διαμέρισμα, όπως έπιπλα, πιάτα και προμήθειες τροφίμων, καθώς και πετσέτες και κλινοσκεπάσματα. 

Πρόσθεσε πράγματα που δεν είχα σκεφτεί καθόλου, όπως την πληρωμή των λογαριασμών και τα έξοδα διατροφής, τα έξοδα της σχολής και της ένδυσης. Όλα αυτά υπερέβαιναν σε μεγάλο βαθμό το εισόδημα που θα είχα από την ημιαπασχόληση και υπολόγισε πόσες ώρες παραπάνω θα έπρεπε να δουλεύω την εβδομάδα για να παίρνω τον ελάχιστο μισθό που απαιτείται, προκειμένου να τα βγάζω πέρα.

Θυμάμαι πως συγκλονίστηκα από τον αριθμό των ωρών, που έπρεπε να δουλεύω. Ήμουν πολύ δραστήρια έφηβη, συμμετείχα σε χορωδίες, σε ομάδες μπέιζμπολ, σε εκκλησιαστικές ομάδες, και έκανα πολλές άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες. 

Ήξερα ότι δεν μπορούσε να συνεχίσω να ασχολούμαι με όλες αυτές τις δραστηριότητες ταυτόχρονα με τη δουλειά. Επίσης θα θυσίαζα τον χρόνο που περνούσα με τους φίλους μου και θα έβαζα σε κίνδυνο τους βαθμούς μου στο σχολείο.

Ο πατέρας μου μου έκανε μια απλή ερώτηση : Είσαι διατεθειμένη να τα παρατήσεις όλα, για να αναλάβεις μόνη σου τη ζωή σου; Προφανώς ήξερε την απάντηση. Ήξερε την απάντηση πολύ πιο πριν αφήσει στην άκρη τον καφέ του. Η αλήθεια ήταν ότι όλες αυτές οι δραστηριότητές μου με έκαναν να νιώθω πολύ χαρούμενη, και μισούσα τη σκέψη του να τις χάσω. Αλλά έπρεπε να ξεχάσω την ιδέα της ανεξαρτητοποίησης για να κρατήσω αυτά τα πράγματα.

Η ευτυχία δεν έρχεται με την εκπλήρωση όλων των επιθυμιών. Η ευτυχία δεν απαιτεί να έχουμε τα πάντα αιωνίως. Απλά είναι πολύ απατηλό να περιμένει κανείς να βρίσκει τα πάντα ρόδινα και ιδανικά κάθε στιγμή της ημέρας.

Έχω μάθει πως για να είναι κάποιος πραγματικά ευτυχισμένος, θα πρέπει να θυσιάζει ορισμένα πράγματα, ώστε να κρατήσει κοντά του αυτά που του δίνουν πραγματικά χαρά και εμπλουτίσουν τη ζωή του. Για να είμαστε ευτυχισμένοι, θα πρέπει να απολαμβάνουμε τη μεγάλη εικόνα της ζωής μας αντί να εστιάζουμε σε μικρολεπτομέρειες της ζωής που μας εκνευρίζουν και μας κάνουν να νιώθουμε ευέξαπτοι.

Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να ευγνωμονούμε για όσα έχουμε, αντί να επικεντρωνόμαστε σε αυτά που δεν έχουμε. Όταν ήμουν δεκαπέντε, η μητέρα μου μου παρείχε μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου και πλήρωνε τα έξοδα για ό,τι τρέλα είχα στο μυαλό μου. 

Επίσης,είχα ένα πατέρα που ασχολήθηκε μαζί μου και μου έδειξε ότι πρέπει να πάρω μια σκληρή απόφαση για τον εαυτό μου, και δεν μου είπε απλά «Όχι» όταν του ανοίχτηκα. Όταν ήμουν δεκαπέντε, είχα κάθε λόγο να είμαι ευτυχισμένη (αν και τότε εγώ δεν το ήξερα!)





Μετάφραση και Επιμέλεια Κειμένου: share24.gr 
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Ποιος κινεί τα νήματα στη ζωή σου ; Οι άλλοι, οι καταστάσεις ή εσύ ;

Τι κάνουμε όταν η ζωή μας έχει ξεφύγει; Όταν νοιώθουμε δυσαρεστημένοι με τις επιλογές μας ή τις σχέσεις μας; Όταν στην εξέλιξη της ζωής μας, διαπιστώνουμε πως χάσαμε τα ηνία; Τα νήματα της ζωής μας ξεκινούν από μέσα μας. Απλώς δεν ξέρουμε που είναι κρυμμένα. Εμείς χρειάζεται, να τα βρούμε, για να τα πάρουμε στα χέρια μας.

Με την γνώση της ψυχολογίας, μπορούμε – αντί να ρίξουμε ευθύνη στους άλλους, στις καταστάσεις ή ν’ αυτό-ενοχοποιηθούμε- , να καταλάβουμε πολλά περισσότερα για τον εαυτό μας, γιατί αποτυγχάνουμε και πώς μπορούμε, να κινούμε τα νήματα της ζωής μας. Πώς πετυχαίνουμε, αν έχουμε τη θέληση, να κάνουμε αλλαγές.

Το αθώο κίνητρο της αποδοχής
Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και το περιβάλλον μέσα στον οποίο μεγαλώσαμε προσδιορίζουν καθοριστικά τον τρόπο που σκεφτόμαστε, κάνουμε επιλογές και δημιουργούμε σχέσεις, τόσο ως παιδιά όσο κι ως ενήλικες. Σύγχρονες έρευνες για την επίδραση του περιβάλλοντος στην ανάπτυξη, σε μονοζυγωτικούς διδύμους (ίδιο γονίδιο) οι οποίοι μεγάλωσαν σε διαφορετικά περιβάλλοντα, έδειξε πως ανέπτυξαν διαφορετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους.

Η ιστορία μας ξεκινά κάπως έτσι: ένα από τα ισχυρότερα κίνητρα της ανθρώπινης συμπεριφοράς είναι η αγάπη, η αποδοχή κι η εκτίμηση των άλλων. Τα παιδιά κάνουν ό,τι μπορούν για να κερδίσουν το ενδιαφέρον, την προσοχή και την αποδοχή των άλλων. 

Η οικογένεια, η εκπαίδευση και η κοινωνία ενισχύουν την επιθυμία για επιδοκιμασία - και προσδιορίζουν τους τρόπους και τους όρους που την κερδίζουμε ή τη χάνουμε. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες τα παιδιά αναπτύσσουν τρόπους να σκέφτονται, ν’ αντιδρούν, βρίσκουν ένα ρόλο και μια θέση ανάμεσα στους άλλους. 

Δηλαδή μαθαίνουν πώς (μπορούν ή πως αποτυγχάνουν) να ικανοποιούν μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη: της αποδοχής των άλλων.

Το ζωτικό αυτό κίνητρο αλλά και οι τρόποι που αναπτύξαμε τότε, μπορούν να φτάσουν να προσδιορίζουν τη στάση μας ως ενήλικες στις συντροφικές/ερωτικές σχέσεις, στον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους, στη συμπεριφορά μας στον επαγγελματικό τομέα ή σε συγκεκριμένα κοινωνικά περιβάλλοντα.

Σε κάποιους, η εκπλήρωση αυτής της ανάγκης δεν προσδιορίζει μόνον τομείς, αλλά διαμορφώνει ολόκληρη τη ζωή τους: κάνουν τα πάντα για να είναι αγαπητοί, αρεστοί. Στους ενήλικες, η επίδραση αυτή δεν πάντα συνειδητή, ούτε αντιλαμβάνονται πως έχουν αναπτύξει συγκεκριμένα μοντέλα και τρόπους συμπεριφοράς που έχουν τις ρίζες τους στα πρώτα χρόνια της ζωής. 

Ούτε πότε, ούτε πώς αυτοί οι μηχανισμοί συμπεριφοράς ενεργοποιούνται. Συμβαίνουν χωρίς απαραίτητα να το αντιλαμβάνονται. Μπορούμε όμως να τους αποκρυπτογραφήσουμε.

Το πρώτο βήμα : αποκαλύπτοντας τις κρυφές αιτίες

Ανακαλύπτοντας όσα μάθαμε ως παιδιά, ρίχνουμε φως στις πιο βαθιές πλευρές του εαυτού μας. Ανακαλύψτε τις δικές σας επιρροές. Κάποιοι :

· Μαθαίνουν από νωρίς να βάζουν τους άλλους πρώτους, πάνω από τους ίδιους, να φροντίζουν όσο μπορούν, οι άλλοι να είναι χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, μαζί τους.

· Εισπράττουν αποδοχή και φροντίδα μόνον όταν γίνονται ευχάριστοι στους άλλους.

· Έχουν δεχτεί ισχυρή κριτική στα νεαρά τους χρόνια κι αναπτύσσουν συμπεριφορές με καταδεκτικότητα κι ενδοτικότητα, καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούσαν τότε ν’ αποφύγουν την επίκριση ή τη σύγκρουση.

· Τροφοδοτούνται με το φόβο πως αν δεν είναι έτσι όπως τους θέλουν οι άλλοι, τότε θα τους απορρίψουν ή θα τους εγκαταλείψουν.

· Δεν ενισχύθηκαν κατάλληλα ώστε ν’ αναπτύξουν αρκετή εκτίμηση για τον εαυτό τους: στο οικογενειακό περιβάλλον δεν καταλάβαιναν τις ανάγκες τους ως παιδιά.

Γνωρίζοντας τις αρχικές επιρροές που δεχτήκαμε ως παιδιά, κατανοούμε καλύτερα τον εαυτό μας, τι μπορεί να μας έχει καθορίσει και πώς. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για να κατανοήσουμε ουσιαστικότερα από τι επηρεάζεται και πώς διαμορφώθηκε η ενήλικη στάση μας.

Τώρα, ας κατανοήσουμε τη συμπεριφορά μας
Μπορείτε τώρα να συσχετίσετε αυτές τις αρχικές εμπειρίες με τους τρόπους και τα μοντέλα συμπεριφοράς που αναπτύξατε ως ενήλικες. Κάποιοι :

· Προσπαθούν να μοιάσουν ή να μιμηθούν τους άλλους, να συμπεριφερθούν έτσι ώστε να τους ικανοποιήσουν για να κερδίσουν την αποδοχή.

· Αναλαμβάνουν ολοκληρωτικά να κάνουν τον άλλο χαρούμενο: το σύντροφο, τον εργοδότη, τους φίλους, συχνά για να το πετύχουν φτάνουν να προσπαθούν να νοιώσουν όπως νοιώθει ο άλλος.

· Έχουν το μοντέλο «καλός, καλός… μέχρι να κάνω την έκρηξη» και την παθητική επιθετικότητα: ένα μέρος του εαυτού μας κάνει ότι μπορεί για να ικανοποιήσει τον άλλο, ενώ ένα άλλο λυπάται κι υποφέρει, γκρινιάζει και μουτρώνει. Αυτό εκφράζεται με μια συμπεριφορά του τύπου κρύο μια ζέστη.

· Εξιδανικεύουν τον άλλον: δίνουμε στο Θεό το θρόνο και κρατάμε το σκαμνάκι για τον εαυτό μας.

· Αναλαμβάνουν το ρόλο του Φροντιστή: είναι ο άνθρωπος που φροντίζει για όλα, προσπαθεί να κάνει τους άλλους χαρούμενους, θέλει να προλαμβάνει κάθε τους ανάγκη.

Αναγνωρίσατε κάποιο δικό σας μοντέλο συμπεριφοράς ή των κοντινών σας προσώπων;

Το κλειδί είναι πως οι αρχικές αιτίες (όπως αναφέραμε) διαμορφώνουν αντίστοιχα την ενήλικη μας στάση: εκείνοι που μαθαίνουν να βάζουν τους άλλους πιο πάνω από τον εαυτό τους, εξακολουθούν και στην ενήλικη ζωής τους - εφόσον οι άλλοι είναι καλύτεροι προσπαθούν να τους μοιάσουν ή να τους μιμηθούν. 

Όσοι για να εισπράξουν αποδοχή χρειαζόταν να γίνονται ευχάριστοι στους άλλους, αναπτύσσουν αντίστοιχες στρατηγικές ως ενήλικες: είναι οι άνθρωποι που προσπαθούν να κάνουν χαρούμενο το σύντροφο τους, τον εργοδότη τους, τους φίλους τους.

Η καταδεκτική και ενδοτική συμπεριφορά των παιδικών χρόνων, εξελίσσεται και στους ενήλικες: είμαι καλός, καλός (πολλές φορές χωρίς όρια) μέχρι να κάνω την έκρηξη ή να μουτρώσω που δεν με καταλαβαίνει ο άλλος ή δεν με λαμβάνει υπόψη. 

Ο φόβος της απόρριψης μας οδηγεί στην εξιδανίκευση του άλλου και η ανάγκη της εκτίμησης των άλλων - που δεν λάβαμε ικανοποιητικά ως παιδιά - στην προσπάθεια να γίνουμε απαραίτητοι και σημαντικοί μέσα από την (υπερ)φροντίδα μας για τους άλλους…

Μπορείτε τώρα εσείς, να ξαναδιαβάσετε τις δυο παραγράφους, να συνδυάσετε και να κατανοήσετε αιτίες, μοντέλα, συμπεριφορές.

Το θέμα είναι πως μέσα από αυτές τις στρατηγικές, χάνουμε. Πάντα χάνουμε. Η αρχική μας επιθυμία της αποδοχής, μέσα από την επίδραση του περιβάλλοντος, μας οδήγησε στην ανάπτυξη στρατηγικών. Τα μοντέλα αυτά μπορούσαν να μας προσφέρουν μια περισσότερο ή λιγότερο ικανοποιητική προσαρμογή μέσα στον οικογενειακό αστερισμό. 

Ήταν ότι καλύτερο μπορούσαμε ν’ αναπτύξουμε ΤΟΤΕ. Σήμερα όμως είναι τα μοντέλα που χρησιμοποιούμε κι άλλα θέλουμε κι άλλα συμβαίνουν στη ζωή μας. Φυσικό δεν είναι;

Πώς να κινώ τα δικά μου νήματα: Νέα μοντέλα, άλλοι τρόποι

Η ζωή είναι σαν ένα παιχνίδι: όπως μάθαμε να το παίζουμε μικροί έτσι συνεχίζουμε ως ενήλικες. Απλώς δεν το ξέρουμε. Όταν καταλάβουμε τον τρόπο που λειτουργούμε ως παίχτες, μπορούμε ν’ αλλάξουμε και να κατευθύνουμε τον τρόπο που παίζουμε. Τότε, αρχίζουμε ν’ απολαμβάνουμε, τόσο το παιχνίδι όσο και τον εαυτό μας. Τότε, κινούμε εμείς τα νήματα στη ζωή μας.

Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο ή αδύνατο, μπορούμε να κατευθύνουμε τη ζωή μας εκεί που θέλουμε. Ως ψυχοθεραπεύτρια έχω δει το συνδυασμό της προσωπικής θέλησης με της διεργασίας με τον εαυτό να πετυχαίνει το φαινομενικά αδύνατο.

Για να ξεκινήσετε προσπαθήστε ν’ αντιληφθείτε πότε ενεργοποιείται ο μηχανισμός για την επιδοκιμασία των άλλων. Διερευνήστε τα βαθύτερα κίνητρα ή τους φόβους που υποκινούν τη συμπεριφοράς σας. Μπορείτε να θέσετε στον εαυτό σας τις ερωτήσεις:

· Τι προσπαθώ να πετύχω πραγματικά όταν δίνω πάρα πολλά;

· Τι φοβάμαι πως θα συμβεί αν σταματούσα να βάζω τους άλλους πάνω από εμένα;

· Αντιμετωπίστε κατά πρόσωπο τους φόβους σας.

Τέλος, φυσικά τολμήστε να θεραπεύσετε τα παλιά τραύματα, καθώς μπορεί να είναι ενεργά από το παρασκήνιο, κι έτσι θα πετύχετε η ζωή που ζείτε να είναι πραγματικά δική σας!





Όλγα Μουλάκη, M.Sc., Ψυχολόγος
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

15 πράγματα για τα οποία δεν θα χρωστάτε σε κανέναν εξηγήσεις.....!!!!!!!

Πολλές από τις επιλογές που κάνουμε την ζωή μας υπόκεινται σε ερωτήσεις και σχόλια από τον περίγυρό μας.Φαίνεται σαν να έχουν όλοι άποψη για το τι κάνουμε, πως συμπεριφερόμαστε και με ποιους κάνουμε παρέα. Κάποιοι το παρακάνουν. ζητώντας μας εξηγήσεις για τις επιλογές που κάναμε στην ζωή μας.

Ο δημοφιλής μπλόγκερ και ψυχολόγος, Ντέιβιντ Γουίλιαμ υποστηρίζει, ότι ενώ μπορεί να αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε σε κάποιες περιπτώσεις, κάποια πράγματα δεν αφορούν κανέναν άλλον εκτός από εμάς. 

Δείτε παρακάτω μια λίστα με 15 πράγματα για τα οποία δεν οφείλεται εξηγήσεις σε κανέναν, ακόμα και αν νομίζετε, ότι πρέπει να απολογηθείτε.

1.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για την κατάσταση της ζωής σας.
Είτε συγκατοικείτε με τον πρώην ή την πρώην σας, είτε κοιμάστε σε διαφορετικό ξενοδοχείο κάθε βράδυ ή ζείτε μαζί με τους γονείς σας, δεν χρειάζεται να απολογηθείτε σε κανέναν. Αν έχετε πλήρη συνείδηση της κατάστασής σας, τότε σημαίνει πως έχετε τους λόγους σας για να κάνετε την εκάστοτε επιλογή και αυτό δεν αφορά κανέναν άλλον.

2.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για τις προτεραιότητές σας.
Έχετε την δική σας άποψη για το τι είναι αυτό που κάνει εσάς και τους αγαπημένους σας ευτυχισμένους, πράγμα που είναι η κύρια προτεραιότητά σας. Από την στιγμή που όλοι είμαστε ξεχωριστοί άνθρωποι με διαφορετικές αξίες, όνειρα και προτεραιότητες, οι κύριες προτεραιότητές σας θα είναι διαφορετικές από του ανθρώπου που κάθεται δίπλα σας. Δεν οφείλετε καμία εξήγηση για τις προτεραιότητες που έχετε θέσει στην ζωή σας.

3.Δεν οφείλετε καμία συγγνώμη, αν δεν έχετε μετανιώσει πραγματικά.
Αν δεν έχετε μετανιώσει για τις πράξεις σας ή ακόμα θεωρείτε, ότι ο άλλος έκανε λάθος ή δεν σας ενδιαφέρει και πολύ η συγχώρεση του, δεν χρειάζεται να απολογηθείτε. Κάποιοι άνθρωποι βιάζονται να ζητήσουν συγγνώμη και να επουλώσουν πληγές που δεν είναι ακόμα έτοιμες να επουλωθούν με αποτέλεσμα απλά να χειροτερεύουν τα πράγματα.

4.Δεν οφείλετε καμία εξήγηση για τον χρόνο, που θέλετε να περνάτε μόνοι σας..
Μπορεί να ανησυχείτε, ότι θα σας χαρακτηρίζουν αγενή ή αντικοινωνικό, όταν ακυρώνετε τα σχέδιά σας για να περάσετε λίγο χρόνο μόνοι σας και να ηρεμήσετε. Ωστόσο, το να θέλετε να περάσετε χρόνο μόνοι σας με τον εαυτό σας είναι απόλυτα φυσιολογικό και αναγκαίο και πολλοί άνθρωποι πρέπει να υιοθετήσουν αυτή την συνήθεια.

5.Δεν οφείλετε σε κανέναν την συμφωνία σας στις προσωπικές τους πεποιθήσεις.
Επειδή κάποιος μπορεί να εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις με πάθος, δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνήσετε με όσα λέει. Αν δεν συμμερίζεστε τις απόψεις του άλλου, είναι άδικο και για τον εαυτό σας και τον άλλον να προσποιηθείτε, ότι συμφωνείτε. Είναι προτιμότερο να εκφράσετε την δική σας άποψη, ακόμα και αν φέρει διαφωνίες.

6.Δεν οφείλετε σε κανέναν να αποδέχεστε ό,τι και αν λένε.
Έχετε κάθε δικαίωμα να πείτε όχι. Στην πραγματικότητα, οι πιο πετυχημένοι άνθρωποι είναι αυτοί που λένε όχι σε οτιδήποτε δεν αποτελεί προτεραιότητά τους. Αναγνωρίστε την ευγενική προσφορά του άλλου, αλλά μην φοβηθείτε να αρνηθείτε την πρότασή του.

7.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για την εξωτερική σας εμφάνιση.
Μπορεί να είστε κοντοί, ψηλοί, αδύνατοι, παχουλοί ή ό,τι θέλετε και σας κάνει να αισθάνεστε όμορφα με τον εαυτό σας, χωρίς να οφείλετε εξηγήσεις σε κανέναν. Η εξωτερική σας εμφάνιση αφορά εσάς και κανέναν άλλον.

8.Δεν οφείλετε εξηγήσεις σε κανέναν για τις διατροφικές σας συνήθειες.
Μπορεί να υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα φαγητά, που δεν σας αρέσουν και δεν τα τρώτε. Δεν χρειάζεται να εξηγήσετε σε κανέναν, γιατί δεν τα προτιμάτε. Οι διατροφικές σας συνήθειες είναι καθαρό προσωπικό σας θέμα.

9.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για την προσωπική σας ζωή.
Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για το που σας αρέσει να κάνετε σεξ και ποιον. Μπορεί να θέλετε να περιμένετε μέχρι την πρώτη νύχτα του γάμου σας ή να σας αρέσουν οι εφήμερες σχέσεις. Είναι καθαρά προσωπικό σας θέμα και δεν αφορά κανέναν άλλον.

10.Δεν οφείλετε εξηγήσεις για την καριέρα σας ή τις επιλογές που κάνετε στην ζωή σας.
Κάποιες φορές, οι περιστάσεις μας αναγκάζουν να διαλέξουμε μεταξύ της καριέρας και του “να έχεις ζωή.” Η απόφαση δεν είναι εύκολη. Αν επιλέξετε την καριέρα, δεν σημαίνει πως δεν νοιάζεστε για την οικογένεια ή την κοινωνική σας ζωή. Σημαίνει, ότι θέλετε να δουλέψετε πάνω σε κάτι που θα σας δώσει περισσότερη ασφάλεια στο μέλλον. Όπως και να έχει δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για τις επιλογές που κάνετε στην καριέρα σας.

11.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για τις θρησκευτικές ή πολιτικές σας πεποιθήσεις.
Σε όποια θρησκεία και αν πιστεύετε ή δεν πιστεύετε, είναι προσωπικό σας θέμα. Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για τους λόγους που σας οδήγησαν σε αυτή την επιλογή. Αν κάποιος δεν μπορεί να σας δεχτεί για αυτό που είστε, είναι δικό τους πρόβλημα, όχι δικό΄σας.

12.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για το ότι είστε μόνοι.
Είτε είστε μόνοι σας από επιλογή, είτε όχι είναι προσωπικό σας θέμα. Το να μην έχεις σχέση δεν είναι κάποιου είδους ψυχική διαταραχή. Είστε ελεύθεροι να επιλέξετε, αν θέλετε να είστε μέσα σε μια σχέση ή όχι.

13.Δεν οφείλετε σε κανέναν να βγείτε μαζί του, επειδή σας το ζήτησε.
Μπορεί ο άλλος να είναι όμορφος και ευγενικός, αλλά δεν χρειάζεται να βγείτε μαζί του, αν δεν θέλετε, απλά και μόνο, επειδή σας το ζήτησε. Αν δεν θέλετε να βγείτε ραντεβού, μην βγείτε.

14.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για την απόφασή σας σχετικά με τον γάμο.
Είτε θέλετε να παντρευτείτε και να κάνετε οικογένεια, είτε δεν θέλετε είναι δικό σας προσωπικό θέμα. Ακόμα και η μητέρα σας, που θέλει όσο τίποτα άλλο να γίνει γιαγιά, θα πρέπει να σεβαστεί την όποια απόφασή σας.

15.Δεν οφείλετε σε κανέναν εξηγήσεις για τις επιλογές σας στις σχέσεις.
Κάποιες φορές, οι άνθρωποι κάνουν ανάρμοστα σχόλια για τις σχέσεις των άλλων, ενώ στην ουσία δεν τους αφορά καθόλου. Τα σχόλια μπορεί να ποικίλουν από πολύ θετικά έως πολύ αρνητικά. Όπως και να έχει ζήστε την ζωή σας και ποτέ μην μένετε ή φεύγετε από μια σχέση, επειδή κάποιος άλλος σας είπε πως πρέπει να το κάνετε.





by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

7 φράσεις για να θυμάστε όταν περιστοιχίζεστε από αρνητικότητα.....!!!!!!

Το ακούμε ξανά και ξανά: «Σταμάτα να νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι». Λοιπόν, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι πιο εύκολα το λέει κάποιος παρά το κάνει.

Ο κόσμος είναι γεμάτος με ευκαιρίες να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους άλλους, ελπίζοντας ότι θα το εγκρίνουν. Όταν το κάνουμε, συνήθως καταλήγουμε με το να διαψεύδονται οι προσδοκίες τους και οι δικές μας. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι ότι σπάνια συγκρίνουμε τα μήλα με τα μήλα (σημ. Μεταφρ: επιτραπέζιο παιχνίδι συγκρίσεων) επειδή έχουμε μόνο ένα μέρος της εικόνας.

Δεν βλέπουμε τον πετρώδη δρόμο, την δυστυχία και τις δοκιμασίες γιατί οι περισσότεροι βάζουν τον καλύτερό τους εαυτό στην επίδειξη. Και επειδή ψάχνουμε να βρούμε έγκριση, συνήθως δεν είμαστε στην καλύτερή μας κατάσταση.

Η μέρα μας σπαταλιέται κάνοντας πράγματα επειδή όλοι οι άλλοι κάνουν τα ίδια, και όχι επειδή πιστεύουμε ότι προσθέτουν κάτι χρήσιμο στην ζωή μας. Συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τα κατορθώματα άλλων ανθρώπων, και όχι αποκλειστικά με τα δικά μας ξεχωριστά επιτεύγματα.

Πώς απελευθερωνόμαστε από το να νοιαζόμαστε τι λένε ή τι κάνουν οι άλλοι; Λοιπόν, το πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς δε νοιάζεται. Απλά δεν νοιάζονται.

Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνεις ή δεν κάνεις, γιατί όλοι ανησυχούν για τον εαυτό τους και το τι νομίζουν οι άλλοι. Και οι «άλλοι» σημαίνει όλοι ως μια ομάδα, όχι κάθε ένα άτομο ξεχωριστά. Όταν καταλάβεις ότι προσπαθείς να κερδίσεις την έγκριση ή είσαι φοβισμένος να διακριθείς από μόνος σου, θυμήσου ότι η δύναμη που χρειάζεσαι βρίσκεσαι μέσα σου.

7 φράσεις για να θυμάσαι όταν περιστοιχίζεσαι από αρνητικότητα :

Θυμήσου αυτή τη φράση όταν οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν
«Τα μεγάλα πνεύματα πάντα αντιμετωπίζουν βίαιες αντιθέσεις από τα μέτρια μυαλά. Το μέτριο μυαλό είναι ανίκανο να καταλάβει τον άνθρωπο που αρνείται να υποκλιθεί τυφλά στις συμβατικές προκαταλήψεις και επιλογές αντί να εκφράσει τις γνώμες του θαρραλέα και ειλικρινώς»- Albert Einstein

Θυμήσου αυτή τη φράση όταν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είσαι τρελός που κάνεις αυτό που κάνεις
«Αν το να είσαι εγωμανής σημαίνει ότι πιστεύω σε αυτό που κάνω και στην τέχνη μου ή την μουσική, τότε από αυτή την άποψη μπορείς να με αποκαλέσεις έτσι.. Πιστεύω σε αυτό που κάνω και θα το λέω.» John Lennon

Θυμήσου αυτή τη φράση όταν ονειρεύεσαι το μεγάλο
«Τόσοι πολλοί άνθρωποι στην πορεία, οτιδήποτε και αν φιλοδοξείς να κάνεις, θα σου πούνε ότι δεν μπορεί να γίνει. Αλλά το μόνο που χρειάζεται είναι φαντασία. Ονειρεύεσαι. Σχεδιάζεις. Φτάνεις.» Michael Phelps

Θυμήσου αυτή τη φράση όταν οι άνθρωποι διαφωνούν με την προσέγγισή σου
«Μην χάνεις την ενέργειά σου προσπαθώντας να διαφωτίσεις ή να αλλάξεις γνώμες. Κάνε επιτυχία, φαλίρισε , υπόμενε και οι γνώμες θα αλλάξουν φυσιολογικά όταν είσαι το αφεντικό. Ή όχι. Ποιος νοιάζεται; Κάνε το κομμάτι σου και μη νοιάζεσαι αν τους αρέσει» Tina Fey

Θυμήσου αυτή τη φράση όταν νιώθεις μόνος σε αυτό που κάνεις
«Πίστεψε στον εαυτό σου και θα έρθει η μέρα που οι άλλοι δε θα έχουν άλλη επιλογή από το να πιστέψουν σε εσένα» Cynthia Kersey

Θυμήσου αυτή τη φράση όταν νιώθεις σαν να πρέπει να σαι πιο λίγος από ότι είσαι
«Δεν υπάρχει τίποτα το φωτισμένο στο να μαζεύεσαι ώστε οι άλλοι άνθρωποι να μη νιώσουν ανασφαλείς γύρω σου. Είμαστε όλοι προορισμένοι να λάμψουμε, όπως λάμπουν τα παιδιά.» Marianne Williamson

Και όταν όλοι οι άλλοι αποτυγχάνουν θυμήσου αυτή τη φράση
«Αγαπητέ μου, δε δίνω δεκάρα» Margaret Mitchell

Ας το αντιμετωπίσουμε. Δε μπορούμε να ευχαριστήσουμε τον καθένα. Είναι αδύνατο έργο να ικανοποιούμε τις προσδοκίες κάποιου που θα καταλήξει να μας κρίνει παρόλα αυτά γι αυτό που κάνουμε. Όταν επιτρέπουμε στην γνώμη των άλλων να επηρεάζει αυτό που κάνουμε και τον τρόπο που το κάνουμε, κανείς δεν κερδίζει. Δεν κερδίζουμε και ο άλλος σίγουρα δεν κερδίζει.

Είναι επιλογή μας να αρχίσουμε να υποστηρίζουμε αυτό που πιστεύουμε επειδή θα υπάρχει πάντα κάποιος που θα διαφωνεί μαζί μας. Στην πραγματικότητα, αν οι άνθρωποι δεν διαφωνούν , τότε πιθανώς γινόμαστε ειλικρινείς στον εαυτό μας.

Είναι καιρός να αλλάξουμε το σημείο εστίασης, στα άτομα που έχουν σημασία στη ζωή μας. Όταν εστιάζουμε στα άτομα που αγαπάμε και που μας αγαπάνε όλα τα άλλα μοιάζουν να χάνονται στο παρασκήνιο.

Είναι όταν δεν βλέπουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό που γινόμαστε υπερ-εξυπηρετικοί. Με το να προσπαθούμε να ευχαριστούμε άλλους για να σκέφτονται πιο καλά πράγματα για μας, λέμε στον εαυτό μας ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί έτσι όπως είμαστε. Τελικά γίνεται αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Όταν ξέρουμε ποιοι είμαστε και ποιες είναι οι προτεραιότητές μας στη ζωή, αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για μας γίνεται λιγότερο σημαντικό. Πρέπει να πιστέψουμε σε αυτές τις αξίες και πιο πολύ στον εαυτό μας.

Υπάρχουν πολλοί «ακόλουθοι» στον κόσμο. Είναι άνθρωποι που αισθάνονται άνετα στη ρουτίνα τους και είναι ευχαριστημένοι με την επικρατούσα κατάσταση. Αλλά για να ζήσουμε την αυθεντική και πιο ευτυχισμένη ζωή πρέπει να απελευθερωθούμε από την αγέλη και να ζήσουμε σύμφωνα με τις αξίες μας.

Η πραγματική επιτυχία έρχεται όταν ξέρουμε ότι κρινόμαστε και συνειδητοποιούμε ότι δεν μας νοιάζει. Όταν συμβαίνει αυτό, ξέρουμε ότι ζούμε την καλύτερη ζωή.





Μετάφραση: awakengr.com via 
www.powerofpositivity.com

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2016

Απίστευτο ! Δείτε τι προκαλεί η ανάγνωση ενός βιβλίου στο ανθρώπινο μυαλό....!!!!!!!

Δεν το λέει ένας μανιώδης βιβλιοφάγος, έτσι και αλλιώς η μαρτυρία του δεν θα ήταν αντικειμενική, αλλά επιστήμονες που οδηγήθηκαν σε αυτό το συμπέρασμα έπειτα από ενδελεχή έρευνα: για πέντε ημέρες από τη στιγμή που ολοκληρώνει κάποιος ένα μυθιστόρημα, στο μυαλό του γίνεται μια έκρηξη.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο αμερικανικό πανεπιστήμιο της Εμορί και το συμπέρασμά της είναι ότι διαβάζοντας ένα βιβλίο προκαλείται αυξημένη συνδεσιμότητα στον εγκέφαλο και νευρολογικές αλλαγές που επιτείνουν τη δύναμη της μνήμης.

Οι αλλαγές αυτές καταγράφηκαν στο αριστερό κροταφικό φλοιό, στην περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη δεκτικότητα για τη γλώσσα, καθώς και την αισθητηριακή περιοχή του εγκεφάλου .

Οι νευρώνες της περιοχής αυτής έχουν συσχετιστεί με την εξαπάτηση του νου να νομίζει ότι κάνει κάτι που δεν είναι. Για παράδειγμα, σκέφτεται ότι τρέχει (χωρίς στην πραγματικότητα να το κάνει) και έτσι μπορεί να ενεργοποιήσει τους νευρώνες που σχετίζονται με τη φυσική πράξη της λειτουργίας.

«Οι νευρωνικές αλλαγές που βρήκαμε συνδέονται με μια φυσική αίσθηση και το σύστημα κίνησης. Εδειξαν πως με την ανάγνωση ενός μυθιστορήματος, ο αναγνώστης μεταφέρεται στο σώμα του πρωταγωνιστή» σημειώνει ο νευροεπιστήμονας καθηγητής Gregory Berns , επικεφαλής της μελέτης.

Για τις ανάγκες της μελέτης, 21μαθητές κλήθηκαν να διαβάσουν το ίδιο βιβλίο (το θρίλερ «Πομπηία» του Ρόμπερτ Χάρις) και αφού το ολοκλήρωσαν, οι επιστήμονες σάρωσαν τους εγκεφάλους τους. 

Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από ενδεικτικά : όντως εκείνες τις πέντε ημέρες μετά την ανάγνωση του βιβλίου, στους εγκεφάλους των μαθητών προκλήθηκε μια μικρή έκρηξη που όμως συν τω χρόνω αποδείχθηκε πως δεν ήταν χρονικά περιορισμένη (εντός των πενθημέρου), αλλά κρατούσε πολύ περισσότερο.





Όσοι αγαπούν με όλη τους την καρδιά, διαγράφουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο.....!!!!!!!!

Όλοι ψάχνουμε να βρούμε την αληθινή αγάπη στο πρόσωπο ενός συντρόφου. Αυτού του μοναδικού ανθρώπου που θα μας χαρίσει απλόχερα όλη τη ζεστασιά, τη φροντίδα, την ευτυχία και την προστασία που έχει να μας προσφέρει. Μπορεί όμως κανείς να περιγράψει με λόγια αυτή την αγάπη; Είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, η αγάπη βρίσκεται παντού γύρω μας και γίνεται εμφανής μόνο μέσα από πράξεις και συναισθήματα που προκαλεί.

Κάπου εκεί έξω υπάρχει μια μερίδα ξεχωριστών ανθρώπων που μπορούν και αγαπούν με όλη τους την καρδιά, δίνοντας έτσι νόημα και χρώμα στην ουσία της αληθινής αγάπης. Δεν μπορεί κανείς να μετρήσει την αγάπη που έχουν να δώσουν αυτοί οι άνθρωποι. 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι υπέρμετρη και ανιδιοτελής. Δε ζητούν ποτέ ανταλλάγματα, ούτε αναγνώριση για όσα προσφέρουν. Τα αισθήματα τους πηγάζουν απ' τα βάθη της ψυχής τους και γι' αυτό είναι αυθεντικά.

Έχουν παλμό τα συναισθήματα και δεν απαντώνται σε γκρίζες ζώνες. Τα πάντα στη ζωή τους βιώνονται στα άκρα. Από τ' άσπρο στο μαύρο κι απ' το μαύρο στο κόκκινο αφού το πάθος τους είναι αστείρευτο. 

Αγαπούν με όλο τους το είναι, αλλά διαγράφουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, πριν φτάσουν από το ένα σημείο στο άλλο έχουν εξαντλήσει όλα τα πιθανά ενδεχόμενα, παλεύοντας με όση δύναμη διαθέτουν.

Έχουν καθαρή ψυχή και βοηθούν, εμπιστεύονται, δίνονται και αγαπάνε υπερβολικά. Γι’ αυτό και πληγώνονται πιο πολύ από τον καθένα. Τα μάτια τους λένε αλήθειες και οι κουβέντες τους είναι ξηγημένες. Έτσι, γνωρίζεις ότι το «ναι» και το «όχι» τους είναι απόλυτα και ξεκάθαρα.

Φλερτάρουν συχνά με τα όριά τους βάζοντας στην άκρη τυχόν εγωισμούς για χάρη όσων αγαπούν. Δεν παραιτούνται εύκολα και αναζητούν αφορμές για ν' αντέξουν περισσότερο απέναντι στην όποια δυσκολία. 

Δίνουν μάχη προκειμένου να προστατέψουν ό,τι τους ενδιαφέρει και ξέρουν καλά ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν ζητούν μια κάλπικη τελειότητα. Επιλέγουν να σ’ αγαπήσουν γι’ αυτό ακριβώς που είσαι.

Επιλέγουν να μην αγαπούν καθόλου αν δεν μπορούν ν' αγαπήσουν στα άκρα. Δεν αφήνουν ανόητες φοβίες να τους κρατούν πίσω και να τους αιχμαλωτίζουν σε κλουβιά. Αν και αρχικά μοιάζουν επιφυλακτικοί, στην πορεία ανοίγονται σαν σελίδες από βιβλίο. Όσο διαβάζεις, τόσο πιο κοντά στην πηγή της υπόθεσης θα φτάνεις. 

Δε διστάζουν να φανερώσουν τις αδυναμίες τους, ακόμη κι αν γνωρίζουν ότι μπορούν να μετατραπούν σε όπλο εναντίον τους στην περίπτωση που πέσουν στα λάθος χέρια.

Αν κάποια στιγμή ο άνθρωπος που θα ξεπερνούσε τα όρια του και θα έκανε τα πάντα για σένα φτάσει στο σημείο να σε σιχαθεί, τότε σίγουρα έχεις μια πραγματική ήττα στο ενεργητικό σου. Παθιάζονται μ' έναν τρόπο σχεδόν επιθετικό ή απομακρύνονται απόλυτα. Δεν ασπάζονται τη θεωρία του ν' αγαπάς τους ανθρώπους λιγότερο από το άνευ όρων. Δεν είναι στη φύση τους κάτι τέτοιο.

Όταν αποφασίσουν να φύγουν, φεύγουν μια και καλή. Δε μένουν στη μέση τελειωμένων καταστάσεων και δεν προσπαθούν να αναγκάσουν κανέναν να τους θυμάται όταν πλέον δεν υπάρχουν πουθενά. 

Ξέρεις, πονούν διπλά όταν φεύγουν. Και γι’ αυτόν που αφήνουν πίσω αλλά και γιατί αναγκάστηκαν να φύγουν. Γνωρίζουν όμως ότι έφυγαν δίνοντας τη μάχη τους και ξέρουν πότε ν' αποδεχτούν την ήττα τους. Ο χρόνος δεν περιμένει κανέναν. Είναι άσκοπο να επιμένουν όταν πρέπει να αποχωρήσουν προκειμένου να μπορέσουν να προχωρήσουν.

Τα έχουν βρει με τη μοναξιά τους και και δεν επιθυμούν να γεμίσουν τα κενά τους με ό,τι πιο φθηνό βρεθεί στο δρόμο τους. Τα συναισθήματα τους πρέπει να είναι αληθινά και πάνω απ’ όλα δυνατά. Δε φοβούνται την ισχύ τους. Επικαλούνται τη σιωπή και χωρίς να λένε πολλά αφήνουν τις πράξεις τους να μιλήσουν αντ' αυτών.

Μπορούν να γίνουν ό,τι καλύτερο θα βρει κανείς στη ζωή του ή ό,τι χειρότερο αν αναγκαστούν να τον διαγράψουν. Ό,τι τους δώσεις θα εισπράξεις. 

Αν όμως τους δώσεις την αγάπη και το σεβασμό σου, θα την εισπράξεις πίσω στο δεκαπλάσιο. Δε θέλουν να καταλάβουν τα πάντα. Πολλές φορές απλά αποδέχονται όσα δεν κατανοούν. Αφήνουν την καχυποψία και τις άμυνες στην άκρη. Τα τείχη δεν τους ταιριάζουν.

Μην υποτιμάς τα συναισθήματά τους. Δεν μπορείς να γνωρίζεις καν πόσο θάρρος χρειάστηκαν για να ξεγυμνώσουν την ψυχή τους μπροστά σου. Αν τους κάνεις να σε σιχαθούν θα σε διαγράψουν μια για πάντα. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θα σε αγνοήσουν τόσο που ίσως αρχίσεις να αμφιβάλλεις για το αν όντως υπάρχεις.

Αν σταθείς τυχερός και η ζωή σε ανταμείψει μ' έναν τέτοιον άνθρωπο, μην τον αφήσεις να χαθεί. Κράτα τον κοντά σου. Πέρνα το χρόνο σου μαζί του και μην τον σπαταλάς σε ανθρώπους που σ' αγαπούν μόνο όταν βολεύουν οι συνθήκες. 

Δεν ξεγελιούνται από τυχόν λάθη του παρελθόντος ή τις άσχημες πλευρές του εαυτού σου γιατί διακρίνουν σε σένα όλη εκείνη την ομορφιά που θεωρείς ότι έχεις χάσει. Θα σε βοηθήσουν να σταθείς στα πόδια σου όταν θα νομίζεις ότι δεν αντέχεις άλλο και θα είναι εκεί για να σου προσφέρουν την αγκαλιά τους σε κάθε σου στιγμή. Δύσκολη ή εύκολη.





Μαρία Τσιρίγου - pillowfights.gr

Η ανάγνωση βιβλίων προσθέτει και χρόνια ζωής.....!!!!!!!!

Η ανάγνωση βιβλίων όχι μόνο κάνει καλό στο μυαλό και στον ίδιο τον εγκέφαλο απομακρύνοντας την πιθανότητα εκδήλωσης άνοιας - κάτι ήδη γνωστό- αλλά συνδέεται και με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Οι άνθρωποι που διαβάζουν ένα βιβλίο έστω και για μισή ώρα κάθε μέρα (συνολικά 3,5 ώρες την εβδομάδα), μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά περίπου 20%, σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Το όφελος από την ανάγνωση εφημερίδων και περιοδικών είναι πολύ μικρότερο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια επιδημιολογίας Μπέκα Λέβι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Γιέηλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ιατρικής «Social Science and Medicine», ανέλυσαν στοιχεία για 3.635 ανθρώπους, συσχετίζοντας τις αναγνωστικές συνήθειες καθενός, με τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του σε βάθος 12 ετών.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι διάβαζαν περίπου 3,5 ώρες την εβδομάδα, ήταν κατά μέσο όρο 17% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν πρόωρα από οποιαδήποτε αιτία, ενώ για όσους διάβαζαν πάνω από 3,5 ώρες εβδομαδιαίως η πιθανότητα ήταν 23% μικρότερη.

Στη διάρκεια της 12ετούς μελέτης, πέθαναν το 27% των αναγνωστών βιβλίων και το 33% όσων δεν διάβαζαν καθόλου βιβλία. Όσα περισσότερα βιβλία διάβαζε κάποιος, τόσο μειωνόταν ο κίνδυνος θανάτου του.

Η νέα μελέτη, σύμφωνα με τη Λέβι, δείχνει ότι «η ανάγνωση βιβλίων ακόμη και για μισή ώρα καθημερινά προσφέρει σημαντικό πλεονέκτημα επιβίωσης, σε σχέση με όσους δεν διαβάζουν καθόλου. 

Και αυτό το πλεονέκτημα για τους αναγνώστες των βιβλίων ισχύει άσχετα με το εισόδημά τους, την μόρφωσή τους, την εξυπνάδα τους, το φύλο τους, την ηλικία τους, την οικογενειακή κατάστασή τους ή άλλες παραμέτρους».

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι τα βιβλία προάγουν το λεγόμενο βαθύ και αφοσιωμένο διάβασμα - περισσότερο από τις εφημερίδες, τα περιοδικά ή τις αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα - πράγμα που ωφελεί περισσότερο το νου και τον εγκέφαλο. Επιπλέον, το λεξιλόγιο, η λογική, η συγκέντρωση και η κριτική σκέψη ευνοούνται από τα βιβλία, ιδιότητες που επίσης συμβάλλουν στο πλεονέκτημα επιβίωσης που χαρίζει η ανάγνωσή τους.

Η έρευνα δεν έκανε διάκριση για το είδος των βιβλίων, όμως οι περισσότεροι συμμετέχοντες διάβαζαν λογοτεχνία.





ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΚΥΡΙΟΣ ΤΥΠΟΣ

Τρίτη 9 Αυγούστου 2016

10 φαγητά για να κάνετε αλκαλικό το σώμα σας και να καταπολεμήσετε τις ασθένειες + video ....!!!!!!


Η ζωή έχει σχέση με ισορροπία. Εξισορρόπηση εργασίας και διασκέδασης, οικογένειας και φίλων, αποταμίευσης και σπατάλης και ας μην ξεχάσουμε την εξισορρόπηση υγιεινής διατροφής και περιστασιακής απόλαυσης. Η ισορροπία είναι επίσης το κλειδί, όταν πρόκειται για τα επίπεδα pH του σώματος.

Η αλκαλική δίαιτα
Ακριβώς όπως και με την μέτρηση του επιπέδου pH στην πισίνα σας για να βεβαιωθείτε ότι τα πράγματα λειτουργούν ομαλά, το σώμα χρειάζεται να διατηρεί ένα ισορροπημένο επίπεδο pH για να παραμείνει υγιές. Όταν τρώμε τροφές που σχηματίζουν οξέα, το σώμα προσπαθεί να εξισορροπήσει το επίπεδο του pH του αίματος με την απελευθέρωση πολλών αλκαλικών μεταλλικών στοιχείων στην κυκλοφορία του αίματος, όπως ασβέστιο, φώσφορο και μαγνήσιο.

Αν δεν τρώτε αρκετές αλκαλικές τροφές, το σώμα πρέπει να τραβήξει αυτά τα άλατα από τα οστά, τα δόντια και τα όργανά μας που μπορεί να προκαλέσει κόπωση και να θέσει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας μας πιο ευάλωτους σε ασθένειες.

Τρόφιμα που δημιουργούν οξέα είναι τα περισσότερα δημητριακά, τα φασόλια, το κρέας, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα ψάρια,τα fast foods και τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Μια ισορροπημένη διατροφή, όταν πρόκειται για το ρΗ θεωρείται ότι είναι αυτή που περιλαμβάνει τρόφιμα που σχηματίζουν οξέα σε αναλογία 20-40% και 60-80% τρόφιμα που σχηματίζουν αλκάλια. Έτσι ποια είναι τα καλύτερα τρόφιμα για να έχουμε αλκαλικό pH στο σώμα;

Ελέγξτε την παρακάτω λίστα και αρχίστε να τα ενσωματώνετε στην διατροφή σας για να μην αφήσετε τα βασικά μέταλλα να διαφεύγουν και να κρατήσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα σε άριστη κατάσταση.

Αβοκάντο
Δεν είναι μόνο νόστιμα τα αβοκάντο. Έχουν ένα pΗ από 8.0, που αλκαλοποιεί το σώμα και βοηθά στην εξουδετέρωση όξινων τροφών στο στομάχι. Απλώστε λίγο αβοκάντο σε τοστ ή σάντουιτς, προσθέστε το στην σαλάτα ή κάντε ένα σπιτικό guacamole!

Ώριμες μπανάνες
Τρώγοντας μια μπανάνα που δεν είναι αρκετά ώριμη μπορεί να οδηγήσει σε δυσκοιλιότητα,οξύτητα στο στομάχι και στην κακή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών. Τρώγοντας μια ώριμη μπανάνα με μερικές μικρές καφέ κηλίδες παρέχει στον οργανισμό βιταμίνες,μέταλλα και αλκαλικότητα.

Αμύγδαλα
Τα αμύγδαλα και το γάλα αμυγδάλου είναι μεγάλες πηγές αλκαλικότητας. Βοηθούν στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης, στην βελτίωση της λειτουργίας του εγκεφάλου, ενισχύουν την υγιή πέψη και αφήνουν το σώμα απόλυτα ισορροπημένο.

Σπαράγγια
Τα σπαράγγια θεωρούνται ότι είναι από τα πιο ισχυρά τρόφιμα για αλκαλικό σχηματισμό, με pΗ 8,5. Παρέχει επίσης στο σώμα ίνες, νερό, βιταμίνες, μέταλλα και αντιοξειδωτικά.

Καρπούζι
Το καρπούζι έχει pΗ 9,0 και προσφέρει βιταμίνες, μέταλλα και νερό που κρατά τους ηλεκτρολύτες ισορροπημένους. Αυτό το νόστιμο φρούτο έχει επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες που το καθιστά ιδανικό για την εξάλειψη των τοξινών.

Καγιέν Πιπέρι
Το πιπέρι καγιέν έχει πολλά οφέλη για την υγεία, όπως το ότι είναι μια καλή πηγή αλκαλικότητας στο σώμα. Είναι ένα αντι – βακτηριακό μπαχαρικό με pH 8.5 που βοηθά στην βελτίωση της κυκλοφορίας, στην μείωση της αρτηριακής πίεσης, την εξάλειψη των τοξινών και ενισχύει την λειτουργία του εγκεφάλου !

Παπάγια
Η παπάγια χρησιμοποιείται συχνά για να απαλύνει τα προβλήματα πέψης. Είναι ιδιαίτερα θρεπτική και περιέχει φυτικές ίνες, νερό, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά που βελτιώνουν την γενική υγεία. Είναι μια μεγάλη πηγή αλκαλικών για το σώμα.

Μπρόκολο
Το μπρόκολο είναι ένα πολύ αλκαλικό τρόφιμο που προσφέρει πολλές φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά. Σαν σταυρανθές λαχανικό, θα σας βοηθήσει να μην πεινάτε και να είστε αλκαλικοί.

Λεμόνια
Το λεμόνι έχει όξινη γεύση αλλά όταν γίνεται πέψη, στην πραγματικότητα μετατρέπεται σε μια αλκαλοποιητική ουσία για το σώμα. Προσθέστε μερικές φέτες λεμόνι ή χυμό λεμονιού στο νερό σας όλη την ημέρα.

Σκόρδο
Προσθέτοντας σκόρδο στα φαγητά σας δεν τα νοστιμίζετε μόνο αλλά εξουδετερώνετε και τα όξινα τρόφιμα όπως το κρέας, το ψάρι, το τυρί και τα αυγά. Ρίξτε λίγο σκόρδο στα χορταρικά σας για να σας δώσει πολλές φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά, διατηρώντας το σώμα αλκαλικό.

Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας!

Οι πληροφορίες που δίδονται έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την γνωμάτευση του ιατρού σας!


Δευτέρα 8 Αυγούστου 2016

Υπάρχει μαγική συνταγή για την ευτυχία; Όχι, αλλά τα 30 μυστικά που συγκεντρώσαμε είναι ότι κοντινότερο μπορείτε να βρείτε....!!!!!!

Τι είναι η ευτυχία;Βασικά στιγμές – αν δεχτούμε ότι δεν είσαι χρηματιστής από το Μανχάταν, εμβαπτισμένος στο αμερικάνικο όνειρο από τη στιγμή που γεννήθηκες. Στιγμές σαν αυτές που ξυπνάς χαρούμενος επειδή είναι Σάββατο ή επειδή έχεις ωραία σχέδια για σήμερα, ή και τα δύο, που συνειδητοποιείς ότι σε αγαπάνε, που κουλουριάζεσαι στον καναπέ για να διαβάσεις βιβλία ένα βροχερό απόγευμα με αχνιστό καφέ δίπλα σου. Τέτοια μικρά και καθημερινά, τέλος πάντων.

Το να είσαι ευτυχισμένος, όμως, γενικότερα, το να απαντάς αμέσως «ναι» στην ερώτηση «είσαι ευτυχισμένος;» είναι λίγο πιο περίπλοκο – και λίγο πιο δύσκολο. 

Ιδού τριάντα διαφορετικοί τρόποι να το πετύχετε, και να το κάνετε να διαρκέσει.

1. Συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι η ζωή δεν είναι, και δεν θα γίνει ποτέ, τέλεια. Ένας σοφός είπε κάποτε πως το μυστικό δεν είναι να έχεις όλα αυτά που θέλεις, αλλά να θέλεις όλα αυτά που έχεις.

2. Μην παίρνετε τον εαυτό σας πολύ στα σοβαρά.

3. Και ακόμα περισσότερο, μην παίρνετε τους άλλους πολύ στα σοβαρά.

4. Να έχετε πάντα έναν σκοπό. Δεν πειράζει αν δεν είναι σπουδαίος, δεν είναι ανάγκη να θέλετε να γίνετε αστροναύτης ή να αλλάξετε τον κόσμο. Μπορεί να είναι κάτι μικρό, όπως το να έχετε ιστορίες να διηγείστε, ή απλώς να περνάτε καλά κάθε μέρα. Αρκεί να είναι ένας σκοπός.

5. Να περνάτε πολύ χρόνο με τους φίλους σας. Ακόμα και όταν χρειάζεται να θυσιάζετε χρόνο από τη δουλειά για να το κάνετε. Ή μάλλον, ειδικά τότε.

6. Να ζητάτε υποστήριξη όταν την χρειάζεστε.

7. Και να την δίνετε όταν σας τη ζητούν.

8. Μην μπερδεύετε τον υλισμό με την επιτυχία. Ούτε αυτή, ούτε η ευτυχία μετριούνται σε μεγάλα σπίτια και ακριβά έπιπλα.

9. Μην τρέχετε να τα προλάβετε όλα. Τις μέρες που έχετε πολλή δουλειά, ή που χωρίζει ο καλύτερος σας φίλος, τα πιάτα θα μένουν άπλυτα και τα e-mail αναπάντητα. Δεν πειράζει.

10. Να είστε αυθόρμητοι.

11. Να είστε δημιουργικοί.

12. Να είστε ο εαυτός σας.

13. Γράψτε κάθε μέρα κάτι που σας έκανε χαρούμενο. Δεν χρειάζεται να είναι κάτι γκράντε, που σας άλλαξε τη ζωή – δε συμβαίνουν τέτοια πράγματα κάθε μέρα. Μπορεί να είναι κάτι μικρό κι ασήμαντο, ένας αστείος διάλογος στη δουλειά, ή ένα καινούριο τραγούδι που αγαπήσατε με την πρώτη.

14. Προσπαθήστε να μαθαίνετε κάθε μέρα κάτι καινούριο.

15. Θυμηθείτε πως ό,τι στραβό και αν συμβαίνει, θα περάσει. Πάντα περνάει.

16. Κοιμηθείτε τουλάχιστον οκτώ ώρες κάθε βράδυ.

17. Κάντε μεγάλες συζητήσεις – και απολαύστε τις.
 
18. Βρείτε ένα χόμπι.

19. Διαβάστε.

20. Βοηθήστε τους άλλους. Δεν είναι ανάγκη να γίνετε κάπου εθελοντής αν πιστεύετε ότι δεν έχετε χρόνο. Βοηθήστε τους φίλους/ τους γονείς/ τους συναδέλφους σας να κάνουν/ να μάθουν/ να τελειώσουν κάτι που τους δυσκολεύει.

21. Μην κουράζεστε για πράγματα που δεν έχουν σημασία.

22. Ακούστε περισσότερη μουσική.

23. Δείτε λιγότερη τηλεόραση.

24. Κάντε ό,τι καλύτερο μπορείτε. Και αναγνωρίστε στον εαυτό σας ότι κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε. Δεν θα είναι πάντα αρκετό – αλλά δεν πειράζει.

25. Γελάστε περισσότερο. Αν δεν έχετε ανθρώπους στη ζωή σας που σας κάνουν να γελάτε, δείτε αστεία βίντεο με πιγκουίνους στο YouTube. Πιάνουν πάντα.

26. Μην συζητάτε πολύ κάθε τι που σας στεναχωρεί. Είναι μύθος το ότι θα νιώσετε καλύτερα αν το «βγάλετε από μέσα σας». Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερο το αναλύετε, τόσο πιο σημαντικό κάνετε το μυαλό σας να το θεωρεί.

27. Μην καταπιέζετε πολύ τον εαυτό σας. Ναι, είναι σημαντικό να τρώτε σωστά και να κάνετε οικονομία, αλλά είναι σημαντικότερο να σπάτε πού και πού τους κανόνες σας για να φάτε ένα λαχταριστό γλυκό ή να αγοράσετε κάτι που θέλετε πολύ.

28. Πείτε στους πιο υπέροχους ανθρώπους της ζωής σας ότι τους αγαπάτε.

29. Μην περνάτε χρόνο με ανθρώπους που σας κάνουν να νιώθετε άβολα, ή να αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας.

30. Βρείτε τι είναι αυτό που σας κάνει χαρούμενους. Και κάντε το όσο πιο συχνά μπορείτε.





Ηρώς Κουνάδη

“Δώσε χρόνο στον εαυτό σου ”....!!!!!!

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Πήγαινε σπίτι σου, ακόμα και αν δεν σε περιμένει κανείς εκεί. Φύγε από ένα φανταχτερό πάρτι, χωρίς να πιεις ένα τελευταίο ποτό. Αφήστε πίσω τις σχέσεις που δεν χρειάζεστε, απαλλαγείτε από κακές συνήθειες, από την κατάθλιψη, από τους λάθος ανθρώπους, από ανθρώπους που δεν αγαπάτε πια.

Δώστε στον πρώην αγαπημένο σας την ευκαιρία να νιώσει καλύτερα με μια αδερφή ψυχή, που θα κάνει την ζωή τους πιο άνετη. Αν δεν μπορείτε να κάνετε ο ένας τον άλλον ευτυχισμένο, κάντε ένα βήμα πίσω και δώστε στον εαυτό σας την ευκαιρία να βρει την αγάπη κάπου αλλού.

Μην είστε άπληστοι. Μην στερείτε από κάποιον άλλον την ευκαιρία να βρει την ευτυχία και μην στερείτε και από τον εαυτό σας την ευκαιρία να ευτυχίσετε. Ο καθένας ζει την ζωή του διαφορετικά. Οι εμπειρίες είναι δικές σας, άσχετα από το αν έχουν την έγκριση των άλλων ή όχι.

Αν ταιριάζουν οι ρυθμοί σας, τότε έχετε βρει την αδελφή ψυχή σας. Αν δεν ταιριάζουν οι ρυθμοί σας, τότε δείτε αυτές τις σχέσεις ως πολύτιμες εμπειρίες, ευχαριστείστε τους και απομακρυνθείτε. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας.

Μην περιμένετε μέχρι να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Αν δεν αισθάνεστε καλά τώρα, δεν πρόκειται να φτιάξουν τα πράγματα στο μέλλον. Μην περιμένετε μέχρι τα πράγματα να φτάσουν στο απροχώρητο και θα πρέπει να πάρετε μια απόφαση υπό πίεση.

Δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Μην μολύνετε τον εαυτό σας με ενοχές. Οι ενοχές μπορούν να καταστρέψουν όχι μόνο την ψυχή σας, αλλά και το μυαλό και το σώμα σας. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και μην χαλάτε την ζωγραφική της ζωής σας.

Εκτιμήστε την ζωή σας περισσότερο από τους άλλους. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας. Αν κάποιος υποτιμά την ζωή σας, απομακρυνθείτε. Απομακρυνθείτε, γιατί πάνω από όλα είστε υπεύθυνοι μόνο για την ζωή σας. Η ζωή είναι το πολυτιμότερο δώρο, μην το σπαταλάτε. Μην προσφέρετε την αγάπη σας σε εκείνους που δεν μπορούν να την εκτιμήσουν.

Η εξερεύνηση του εαυτού μας είναι δύσκολη διαδικασία. Μόνο εσείς μπορείτε να ορίσετε τα όριά σας και μέχρι ποιο σημείο μπορούν οι άλλοι να σας χρησιμοποιήσουν. Το να θυσιάζετε τον εαυτό σας επί ματαίω, να βοηθάτε ανθρώπους που δεν ζήτησαν την βοήθειά σας, αυτόματα σας κάνει να χάνετε πολλή ενέργεια, που θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε σε για κάποιον που πραγματικά χρειαζόταν την βοήθειά σας.

Οι σχέσεις είναι γόνιμες, όταν υπάρχει ανταλλαγή και συνεργασία. Είναι σαν τον χορό. Αν αρχίσεις να πατάς στα βήματα του άλλου, αν ο χορός σου γίνει επώδυνος, τότε πρέπει να κλείσεις την μουσική και να περιποιηθείς τις πληγές σου. Μετά ξεκινήστε έναν καινούργιο χορό με ομορφιά και χάρη. Ίσως, μαζί με έναν νέο συνεργάτη. Αυτό ισχύει για όλα τα είδη σχέσεων.

Το να βρείτε διέξοδο σε μια δύσκολη κατάσταση είναι καλό, αλλά το να αποφύγετε τελείως την δύσκολη κατάσταση είναι ακόμα καλύτερο. Πάντα ξέρουμε πότε είναι η σωστή στιγμή για να φύγουμε: εμπιστευθείτε τον εαυτό σας, μην προσπαθείτε να τον πείσετε ότι κάνει λάθος. Να είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας και τους γύρω σας.

Όσο και αν θέλετε να πιστεύετε το αντίθετο, δεν υπάρχουν κακοί άνθρωποι. Υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί από εμάς. Μπορεί να μην γνωρίζουμε, γιατί μπαίνουν στην ζωή μας αυτοί οι άνθρωποι, αλλά το σίγουρο είναι, ότι μπαίνουν. Η μόνη ευθύνη που έχετε είναι απέναντι στον εαυτό σας και σε κανέναν άλλον.

Ό,τι συμβαίνει στην ζωή μας, συμβαίνει με την άδειά μας. Εμείς είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για το πως είναι η ζωή μας αυτή την στιγμή, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιούμε. Εμείς ζωγραφίσαμε την ζωή μας με γκρι, επιλέξαμε να φοβόμαστε τα πάντα, επιλέξαμε να είμαστε ξένοι στην ίδια μας την ζωή.

Κοιτάξτε γύρω σας. Μήπως ήρθε η ώρα για μια αλλαγή; Μήπως ήρθε η ώρα να αφήσουμε όλα τα άσχημα γύρω μας; Αναμφίβολα είναι δύσκολο να αφήσουμε πίσω μας όλα εκείνα από τα εκείνα έχουμε επιβιώσει, άσχετα από το τι λέει ο καθένας. Η φυγή είναι δύσκολη, αλλά είναι απαραίτητη. Πάρτε τον χρόνο σας, σκεφτείτε το και μην αφήσετε την ευκαιρία να φύγετε να πάει χαμένη.

Σταματήστε να ακούτε τις συμβουλές άλλων και να ζείτε με τις σκέψεις κάποιου άλλου. Κοιτάξτε μέσα σας. Που είναι η άγκυρά σας; Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να κάνετε την διαφορά. Σταματήστε να ψάχνετε την άγκυρά σας αλλού. Το ίδιο ισχύει και για την ευτυχία: αν δεν μπορείτε να την βρείτε στον εαυτό σας, δεν μπορείτε να την βρείτε ούτε στους άλλους.

Αφήστε πίσω σας τις ενοχλητικές αυταπάτες και τους φόβους. Συνεχίστε να ονειρεύεστε και να προσπαθείτε. Ποτέ μην σταματάτε και μην φοβάστε τα λάθη. Τα λάθη σημαίνουν, ότι έχετε προσπαθήσει για κάτι και αυτό είναι υπέροχο. Μην φοβάστε την αντίδραση των άλλων ανθρώπων. 

Δεν μπορείτε να την προβλέψετε μέχρι να κάνετε αυτό που θέλετε. Αλλά ακόμα και αν μπορούσατε να την προβλέψετε, γιατί να φοβάστε; Θα έχετε την ευκαιρία να φύγετε και να προχωρήσετε.

Η αλήθεια είναι, ότι όλα έρχονται στην ώρα τους. Ακόμα και τα θαύματα. Οπότε δώστε χρόνο στον εαυτό σας και μην καθυστερείτε. Αν καθυστερήσετε, όλα αλλάζουν. Αδράξτε την μέρα!





Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες μας είναι οι δεύτεροι γονείς μας.....!!!!!

Υπάρχουμε γιατί γεννηθήκαμε απ’ τους γονείς μας. Κι οι γονείς μας υπάρχουν γιατί γεννήθηκαν απ’ τους δικούς τους γονείς. Τη μαμά και τον μπαμπά τους. Τη γιαγιά και τον παππού μας, δηλαδή. Θέλω να σταθώ, όμως σ’ αυτές τις δύο τελευταίες λέξεις. Γιαγιά και παππούς. Δύο λέξεις μικρές, δισύλλαβες μα παράλληλα τόσο πολύτιμες, τόσο σημαντικές, τόσο γεμάτες.

Γεμάτες αγάπη, τρυφερότητα, φροντίδα, ιστορίες, παραμύθια, βόλτες, ταξίδια, εμπειρίες. Γεμάτες ζωή και ζωντάνια. Γεμάτες χαρά και ξεγνοιασιά. Τα πιο όμορφα και γλυκά συναισθήματα βρίσκονται στην ψυχή τους, στην καρδιά τους, στα πρόσωπά τους κι ανιδιοτελώς μας έχουν προικίσει με αυτά.

Αναμφιβόλως, έχετε ακούσει τη σοφή, λαϊκή ρήση που λέει «του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου». Έτσι είναι! Είμαστε δυο φορές παιδιά τους κι είναι δυο φορές γονείς μας. Είναι οι άνθρωποι που συναντήσαμε αμέσως μετά τους γονείς μας στο μαιευτήριο, μόλις είχαμε καταφτάσει σε τούτον εδώ τον κόσμο.

Άκουσαν το πρώτο μας κλάμα, το πρώτο μας γέλιο, την πρώτη μας λέξη. Μας κράτησαν σφιχτά στην αγκαλιά τους και δεν μπορούσαν να κρύψουν τη συγκίνησή τους, αφού κρατούσαν το σπλάχνο απ’ το σπλάχνο τους, ένα κομμάτι απ’ το δικό τους κομμάτι. Μια μικρογραφία του γιου τους ή της κόρης τους. Ένα ακόμη παιδί τους.

Από εκείνη την πρώτη στιγμή άρχισε να αναπτύσσεται μια σχέση ιδιαίτερη, ξεχωριστή, αγνή και μοναδική. Μεγαλώναμε εμείς, αλλά εκείνοι γίνονταν παιδιά κοντά μας.

Ατελείωτες ώρες παιχνιδιού στο μυρωδάτο κήπο της γιαγιάς –που τον περιποιούταν καθημερινά κι ανελλιπώς–, βόλτες κι εξορμήσεις με τον παππού σε μέρη που φάνταζαν μαγικά στα μικρά, γεμάτα θαυμασμό κι απορία συνάμα μάτια σου. Αναλύατε τα πάντα, για τη φύση, για τα ζώα, για τη θάλασσα ενώ στο σπίτι η γιαγιά φρόντιζε να υπάρχει στο τραπέζι το αγαπημένο σου φαγητό που κι ο καλύτερος μάγειρας στον κόσμο δεν μπορεί να το κάνει πιο νόστιμο απ’ αυτή.

Γιατί η γιαγιά βάζει το μεράκι της και την αγάπη της στα πάντα. Κι ο παππούς, βέβαια, αλλά σε άλλα θέματα. Ο παππούς ήταν φοβερός παραμυθάς κι είχε μια απίστευτη ικανότητα να σου διηγείται ιστορίες απ’ τα παλιά με τέτοιο τρόπο που κρεμόσουν απ’ τα χείλη του.

Μεγαλώνοντας, παρέμειναν ίδιοι. Μόνο που αντί να σου λένε ιστορίες, σου έκαναν δώρο τις καλύτερες συμβουλές. Ποτέ δε θα ξεχάσω τα σοφά λόγια του παππού μου που έλεγε «Σαν το μπόι σου θα βρεις, σαν τον εαυτό σου κανένα, να προσέχεις, παιδάκι μου, γιατί ο κόσμος είναι κακός» ή τη χαρακτηριστική φράση της γιαγιάς που ήταν ανέκαθεν ταπεινή και ξεστόμιζε με σιγουριά «Η απλότητα στον άνθρωπο κάνει την ομορφιά». Πόσο δίκιο είχαν; Μας συμβούλευαν όπως ακριβώς κι οι γονείς μας. Ίσως κάποιες φορές και καλύτερα.

Αν έπρεπε να βρω ένα ελάττωμα σε αυτούς τους ανθρώπους αυτό το θα ήταν το ότι όταν είμαστε κοντά τους μας «κακομαθαίνουν». Μας κάνουν όλα τα χατίρια, ανεξαιρέτως. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γνωστό σε όλους «χαρτζιλίκι» της γιαγιάς και του παππού που εμείς κάναμε πως τάχα δεν το θέλουμε κι εκείνοι το έβαζαν διακριτικά στην τσέπη μας, χωρίς να το αναφέρουν πουθενά.

Είναι υπερποστατευτικοί μα δε γίνονται ούτε στο ελάχιστο επικριτικοί ή αυστηροί όπως μπορεί να ήταν με τους δικούς μας. Ακόμη κι όταν μας μάλωναν, μας μάλωναν γλυκά κι ούτε μας πέρναγε απ’ το νου ότι έχουμε κάνει γκάφα. Τις παραξενιές τους και τις ιδιοτροπίες τους δεν τις καταλάβαμε ποτέ, αφού το μόνο που τους ένοιαζε είναι να κάνουν ό,τι περνούσε απ’ το χέρι τους για να μας βλέπουν να χαμογελάμε.

Ακόμη κι αν αυτή τη στιγμή δε βρίσκονται κοντά μας, ξέρουμε πολύ καλά ότι μας προσέχουν από εκεί που είναι και δεν τους ξεχνάμε ποτέ. Κάποιος πεθαίνει, μόνο όταν παύεις να τον θυμάσαι. Κι εμείς δε θα πάψουμε ποτέ να τους θυμόμαστε. Τους έχουμε στο νου και στην καρδιά μας, να φυλάνε αγέρωχα τις καλύτερες αναμνήσεις μας μαζί τους.

Οι γιαγιάδες κι οι παππούδες, τελικά, είναι η απίθανη ευκαιρία που σου δίνει η ζωή να έχεις κι άλλους γονείς. Κι άλλους ανθρώπους - θησαυρούς. Επιπλέον υποστηρικτές και συμβουλάτορες. Να τους σέβεσαι, να τους εκτιμάς και να τους αγαπάς με όλο σου το «είναι», γιατί για να γίνεις εσύ αυτό που είσαι σήμερα, έχουν βάλει κι εκείνοι το λιθαράκι τους.





Ανδριάνα Νίκου - pillowfights.gr