Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Σημάδια ότι περνάς πολύ χρόνο στο internet......!!!

Αν πολλά από τα παρακάτω στοιχεία ισχύουν και για εσένα, τότε μάλλον περνάς υπερβολικά πολύ χρόνο στο internet.

1. Όταν βρίσκεις ένα ευρώ στον δρόμο, ακούς την φωνή «Συγχαρητήρια! Έχετε Κερδίσει!» μέσα στο κεφάλι σου.

2. Η προοπτική της κάθε τηλεφωνικής επικοινωνίας προκαλεί αδικαιολόγητα επίπεδα άγχους.

3. Έχεις ξεχάσει πως είναι να παρακολουθείς τηλεόραση.

4. Παθαίνεις μια κρίση πανικού όταν δεν μπορείς να συνδεθείς ξανά στο ασύρματο δίκτυο.

5. Όταν πηγαίνεις cinema, μετράει σαν «διάλειμμα από την τεχνολογία».

6. Η φράση «follow me» δεν περιλαμβάνει καμία σωματική κίνηση.

7. Μπορείς να στείλεις συναισθηματικά πολύπλοκα, ρομαντικά μηνύματα κάνοντας Like στο Facebook.

8. Αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους που λένε ότι δεν έχουν Facebook, σαν να έχουν μια φρικτή ασθένεια και πρέπει να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για να φαίνεσαι αισιόδοξος.

9. Μπορείς να ονομάσεις περισσότερες διασημότητες που έχουν διαρρεύσει γυμνές τους φωτογραφίες από ότι πρωτεύουσες χωρών.

10. Δεν έχεις διαβάσει ένα ολόκληρο βιβλίο τον τελευταίο χρόνο, αλλά διάβασες ολόκληρες τις σελίδες της Wikipedia για τον ύπνο, την αυθυποβολή και τον Chuck Norris, σήμερα.



25 ψέματα ανδρών που δεν πίστεψε ποτέ καμία γυναίκα.......!!!

I Love The Way You Lie», «Beautiful Liar» και πολλά άλλα pop άσματα αποδεικνύουν περίτρανα πως ακόμα και τους εξακριβωμένους ψεύτες οι γυναίκες συνεχίζουν να τους αγαπούν. Κάθε γυναίκα με υποτυπώδες I.Q., όμως, μπορεί να δει ξεκάθαρα τον ψεύτη πίσω από τις παρακάτω κλισέ/ γελοίες/ παρατραβηγμένες ατάκες, γιατί πολύ απλά τις έχει μάθει απ’ έξω και ανακατωτά από άλλους ψεύτες που προηγήθηκαν. 

Το αν επιλέγει να πιστέψει κάποια από αυτές ή εξακολουθεί να έλκεται από τον ψεύτη είναι ένα άλλο, πολυσέλιδο κεφάλαιο, το οποίο δεν μας ενδιαφέρει επί της παρούσης.

Αν όμως λες στο κορίτσι σου προφανέστατες μούφες και πραγματικά γίνεσαι πιστευτός, τότε πρέπει να ξανασκεφτείς αυτά τα περί υποτυπώδους I.Q. που λέγαμε στην αρχή, και να αποδεχθείς το γεγονός πως η NASA μάλλον θα συνεχίσει το έργο της και χωρίς να την εντάξει στο ανθρώπινο δυναμικό της. 

Εμείς συνθέσαμε μια λίστα με 25 ψέματα που απειλούν να πλήξουν την αξιοπιστία σου, ώστε να τα αποφύγεις και να βρεις άλλα, πιο πιστευτά. Ψεύτη, ήρθε η ώρα σου, βγαίνεις.

Όπως κι αν είσαι μου αρέσεις.

Άρα μπορώ να μείνω αξύριστη για κανά μήνα, ναι;

Μου είναι αδιάφορο με πόσους έχεις πάει πριν από μένα.

Τόσο που, αν αρχίσω να τους μετράω μπροστά σου, θα κλείσεις τ’ αφτιά σου και θα τραγουδάς ΛΑ ΛΑ ΛΑ ΛΑ ΛΑ ΔΕΝ Σ’ ΑΚΟΥΩ ΛΑ ΛΑ ΛΑ ΛΑ.

Δεν με ενδιαφέρει η γυναίκα να είναι νοικοκυρά.

Αλλά δεν σε χάλασε που λάμπουν οι μπιντέδες.

Ποιος, αυτός ο ψηλός είναι ωραίος; Σιγά το αγγούρι.

Ο ψηλός είναι αγγούρι, ο κοντός είναι μπάμιας, εσύ ποιός είσαι; Ο μπαρμπα-Στάθης;
                           
Δεν έχω κανέναν λόγο να αυνανιστώ, αφού έχω εσένα.

Ναι, και τις τσόντες στον υπολογιστή τις κρατάς κειμήλιο για τα παιδιά σου.

Θέλω πολύ να βρεθούμε με την αδερφή σου και τα ανίψια σου το Σαββατοκύριακο.

Όσο θέλω και εγώ να βρεθούμε με τον φίλο σου τον Γιάννη τον Βρώμα.

Οι φαντασιώσεις μου είναι μόνο μαζί σου.

Τόσες επαναλήψεις ούτε το Ρετιρέ.

Πρώτη φορά μου συνέβη, μάλλον έφταιγε το άγχος μου να αποδώσω.

Έτσι έλεγαν και όσοι έγραφαν κάτω από τη βάση στις Πανελλήνιες.

Αφού είναι κολλητή σου, δεν μπορώ να τη δω ερωτικά.

Α, πολύ λογικό, αφού είναι κολλητή μου εξαφανίστηκε το στήθος της και της φύτρωσαν μούσια.

Δεν μου αρέσει το μεγάλο στήθος.

Εντελώς συμπτωματικό το γεγονός πως το δικό μου είναι μικρό.

Δεν έχω πιει πολύ, κανά σνηφάκι και δυο μοτίχο

Όταν σε πρωτοείδα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν πως φαίνεσαι αξιόλογη.

Σε μπαρ ήμουν ή σε job interview;

Όχι, το σώμα σου είναι τέλειο, απλά ίσως χρειάζεσαι λίγη γυμναστική.

Γιατί η γυμναστική άλλωστε συστήνεται στις κορμάρες.

Ήσουν τόσο καυτή που δεν μπόρεσα να κρατηθώ.

Να ξέρω άλλη φορά να μπαίνω κανά μισαωράκι στο ψυγείο.

Δεν έχασα πολλά στο στοίχημα, κάτι ψιλά.

Ψιλά κουδουνίζουν και στις τσέπες σου, τα τελευταία σου;

Σιγά μη ζηλεύω τον βλάκα τον πρώην σου.

Βλάκας; Βλάκας που του 'φυγα εννοείς, ε;

Με όλες τις άλλες έβαζα προφυλακτικό.

ΣΤΑΝΤΑΡ.

Πάντα έβρισκα τις πορνοστάρ φτηνές.

Αν δεν πρωταγωνιστεί η Μαριόν Κοτιγιάρ εσύ τσόντα δεν βλέπεις.

Δεν θεωρώ μάγκα κάποιον που έχει πάει με πολλές.

Ίσα που τον λυπάσαι κιόλας τον κακομοίρη.

Ορκίζομαι θα σου το έλεγα, δεν βρήκα την κατάλληλη στιγμή

Όπου «κατάλληλη στιγμή» = «έτοιμος να ακούσω τα δικαιολογημένα βρισίδια σου»; Ναι, μάλλον δεν την βρήκες.

Δεν έχουμε καμία ωραία στο γραφείο.

Γιατί αν είχατε, θα ήμουν η πρώτη που θα το έλεγες.

Όχι, δεν κοιμάμαι, είδα όλη τη σκηνή που ξανασμίξανε μετά από χρόνια.

Θρίλερ βλέπαμε όμως.

Δεν της έστειλα μήνυμα, τυχαία βρεθήκαμε στο μπαρ.

Στο επόμενο επεισόδιο θα μου πεις τα ίδια για το ξενοδοχείο;

Δεν θα μπορούσα ποτέ να σου πω ψέματα.

Αυτό πιάνεται;



25 γυναικεία ψέματα που δεν πίστεψε ποτέ κανένας άνδρας......!!!

               
Δύο εβδομάδες πριν, η ειδικός Αλεξάνδρα Χαρίτου είχε αποκρυπτογραφήσει σε ένα από τα γνωστά της επικά, και βγαλμένα απ” τη ζωή κάθε ζεύγους άρθρα, 25 ψέματα ανδρών που δεν πίστεψε ποτέ καμία γυναίκα. Ψέματα που, όπως σωστά ισχυρίστηκε, δεν γίνονται πιστευτά όχι μόνο από τις γυναίκες που τα ακούνε, αλλά ούτε από τους ίδιους τους άντρες που τα λένε. Τόσο εγώ όσο και οι φίλοι μου – δηλωμένοι φανατικοί των γραπτών της Αλεξάνδρας- αναλύσαμε και συμφωνήσαμε με όσα μας καταλόγισε.

Αμέσως μετά, αρχίσαμε να φτιάχνουμε, να συνθέτουμε, να χτίζουμε πετραδάκι πετραδάκι την απάντηση. Το αστείο με τις γυναίκες δεν είναι ότι λένε ψέματα που τρυπώνουν στο dna τους και καταλήγουν να περνάνε οι ίδιες για αλήθεια. Το αστείο είναι ότι νομίζουν πως τα πιστεύουμε. Ας αρχίσει λοιπόν ο Πόλεμος των Κόσμων. Όχι, εσύ Tom Cruise, εσύ τους πολέμησες τους εξωγήινους, φτάνει.

Αυτά είναι τα 25 πιο στάνταρ ψέματα που ακούει ένας άντρας – κορίτσια συγνώμη αν διαλύω εδώ το αναπαυτικό ροζ συννεφάκι στο οποίο λέτε τα δικά σας -, αλλά δεν γίνεται να πιστέψει πια. Τη λίστα παρακαλώ :

Δεν με νοιάζει πόσα λεφτά βγάζεις

Ευτυχώς ρε συ, γιατί σε έναν μήνα τελειώνει η σύμβασή μου, ξαναμπαίνω στο ταμείο ανεργίας και δεν ήξερα πώς να στο φέρω.

Φυσικά μπορείς να κοιτάς κι άλλες γυναίκες. Αρκεί να μένεις εκεί. Στις άλλες εννοείς; Μπορώ; Πόσο large Θεέ;

Καλά, τη λατρεύω τη μητέρα σου.

Καλά, τη στιγμή που σου πρότεινε να μου μαγειρεύεις λίγο πιο συχνά, νόμιζα ότι θα σηκωθείς να την φιλήσεις από την έκσταση.

Δεν είμαι από αυτές τις υπερβολικές που ενοχλούνται από δυο τριχούλες στο νιπτήρα.

Αγάπη μου, δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά έχω να ξυριστώ από το τελευταίο πρωτάθλημα της ΑΕΚ (στο μπάσκετ).

Το μέγεθος δεν μετράει.

Στις πόσες φορές περίπου το πιστεύετε αυτό, εσείς τα κορίτσια;

Ναι, πες και στα παιδιά να περάσουν, σου ''χω πει ότι τους συμπαθώ πολύ''.

Ναι, τόσο πολύ που την τελευταία φορά που ήρθαν είπες να μην μας ενοχλήσεις και δεν έβγαλες άχνα πέντε ώρες στο σαλόνι.
                         
Με τον Γιάννη, είμαστε μόνο φίλοι

Φαντάζομαι. Γι” αυτό κάθε φορά που μας βλέπει μαζί τρέμει περισσότερο κι απ' τη γιαγιά μου με το προχωρημένο Πάρκινσον.

Δεν φταις εσύ.

Δεν είναι ότι βαρέθηκα να ακούω αυτήν την παπάτζα ατάκα, αλλά χασμουριέμαι σαν να θέλω να καταπιώ ένα ολόκληρο περιστέρι.

Δεν έχω ξανακάνει καλύτερο σεξ στη ζωή μου.

…είπε και πίστεψε πως θα πας στα μούτρα του Ρόκο Σιφρέντι και θα του φωνάξεις “Γα-τά-κι’!

Δεν έχω απατήσει ποτέ κανέναν. Πρώτα χωρίζω και μετά προχωράω.

Αγάπη, δεν θέλω να σε αναστατώσω, αλλά γνωριστήκαμε στο πάρτι γενεθλίων του πρώην σου. Εχμ, πριν χωρίσετε.
Με όλους τους προηγούμενους έβαζα προφυλακτικό

ΣΤΑΝΤΑΡ.
Πάχυνα γαμώτο, έφτασα τα 54 κιλά

Το 54 προκύπτει από ένα ανακάτεμα του αληθινού της βάρους, του βάρους που ιδανικά θα ήθελε να έχει, του βάρους που θεωρεί ότι θα ήθελες εσύ να έχει, του δικού σου βάρους και της απόστασης που πρέπει να κρατήσει από αυτό. Το 54 δεν είναι αληθινός αριθμός.

Τίποτα δεν έχω, μια χαρά είμαι.

Μάσκαρα είναι αυτό που στάζει στο πάτωμα ή άρχισε να λιώνει η βαφή των μαλλιών σου;

Δεν κοιτάζω την εξωτερική εμφάνιση.

Ισχύει. Καμιά φορά, ένας άντρας μπορεί να κρυφτεί ικανοποιητικά πίσω από το πορτοφόλι του.

Δεν θέλω σχέση

Γι' αυτό με έχεις ρωτήσει οτιδήποτε υπάρχει να ρωτήσει ένας άνθρωπος κάποιον άλλο μέσα σε 14 λεπτά.

Μου αρέσουν τα αθλητικά, άνετα βλέπω ένα ολόκληρο ματς ποδοσφαίρου.

Ναι, ναι, ξέρεις και τι είναι το οφσάιντ.
Θέλω να μείνουμε φίλοι, αλήθεια.

Ξέρω, ξέρω. Θα τα ξαναπούμε του Προφήτη Ηλία.
Με τα κορίτσια δεν μιλάμε ποτέ για άλλους γκόμενους.

Μόνο για νανοτεχνολογία, Eurogroup και την αποχώρηση του Φίλιπ Ροθ από την ενεργό δράση.

Δεν το άκουσα (το κινητό)

Χαλάς τώρα ολόκληρο φρέσκο μανικιούρ για ψύλλου πήδημα;

Σε 5 λεπτά είμαι εκεί

Μπερδεύτηκες νομίζω. Δεν σε ρώτησα σε πόση ώρα θα μπεις επιτέλους στο ταξί για να έρθεις.

Αν αυνανίζομαι; Μα καλά, για ποια μ” έχεις περάσει;

Για έναν φυσιολογικό άνθρωπο, ίσως;
Είμαι ιδεολογικά κατά του γάμου.

Καλά, αν σε ζητήσει ο Χαβιέ ο Μπαρδέμ, να τον ενημερώσω ότι δύσκολα.

Το ωραίο να λέγεται. Δεν έχω κόμπλεξ να παραδεχτώ ότι κάποια είναι πιο όμορφη από μένα

Καθρέφτη, καθρεφτάκι της, ποια είναι η τελευταία γυναίκα που παραδέχτηκε ως πιο όμορφη; Και τι της συνέβη μετά από αυτό;

Το αφεντικό μου μου έχει μεγάλη αδυναμία

Είναι κι αυτά τα στενά φορέματα που βοηθούν να φανεί καλύτερα η δουλειά σου στην εταιρία.

Τελειώνω........




Αξίζει τον σεβασμό όλων μας.......!!!!!!!!!!

Τη φωτογραφία την τραβηξε φιλος που πηγε στην Ρωσια ....
ρωτησε και εμαθε για αυτο το σκυλι ο ιδιοκτητης του ειναι στο νοσοκομειο .... 

καθε πρωι φευγει απο το νοσοκομειο με την ταμπελιτσα και ενα κουβαδακι και παει και μενει στο συγκεκριμενο σημειο μεχρι το απογευμα η ταμπελιτσα γραφει οτι δεν ζητιανευει οτι απλα ειναι το αφεντικο του αρρωστο και χρειαζεται την βοηθεια του κοσμου..... 

το απογευμα παιρνει το κουβαδακι με οτι λεφτα εχει μαζεψει και γυριζει στο νοσοκομειο διπλα στο αφεντικο του...... 

το ακολουθησαν για να δουν αν αληθευει η ιστορια και ηταν οντως ετσι !!!!!!! 

ειναι εκπληκτικη η αγαπη που εχει στο αφεντικο του !!!!!!!

ποιος ανθρωπος θα το εκανε αυτο για καποιον αλλο ανθρωπο......????

Η φωτογραφία είναι από το προφίλ της … Tina Stan
Και ο σχολιασμός επίσης.



*** Τ ΄ Αστέρια ***, - Μία Αληθινή Ιστορία.......!!!

Ήταν μιά γλυκιά καλοκαιρινή βραδυά τού 2003 καί βρισκόμουν με μιά παρέα σε ένα γραφικό ψαροχώρι, σε κάποιο νησί τού Ιονίου. 

Εκείνο το βράδυ είχαμε καθήσει σ΄ένα ταβερνάκι στην άκρη τού χωριού, επάνω στη μεγάλη βοτσαλένια παραλία.
Κάποια στιγμή, καί αφού είχαν έρθει κι άλλοι στο τραπέζι μας καί γινόταν ένας μικρός σαματάς, κατώρθωσα να ξεφύγω, θέλοντας να περπατήσω γιά λίγο στην παραλία. 

Καθώς απομακρύνθηκα από τα λιγοστά φώτα, κοίταξα ψηλά, καί τότε αντίκρυσα τον απόλυτο έναστρο Ουρανό! Μυριάδες άστρων πάνω απ΄το κεφάλι μου. Τόσο φωτεινά, τόσο κοντινά, πού, γιά μιά στιγμή κοντοστάθηκα μπροστά στο πλατύ πέλαγο καί σήκωσα τα χέρια μου ψηλά, θέλοντας να αγγίξω κάποιο αστέρι ! 

'' Πολλά απ΄αυτά ίσως δεν υπάρχουν πιά......" άκουσα να λέει μιά βαθιά γυναικεία φωνή, με ξενική προφορά .
Ξαφνιασμένος γυρίζω πίσω μου καί διακρίνω τη λεπτή φιγούρα μιάς γυναίκας, καθισμένης επάνω στα βότσαλα.

'' Τρόμαξες;;'' με ρώτησε. 
'' Εε, ναί, λίγο, δεν πειράζει,...αλλά συνεχίστε, κάτι λέγατε...με ενδιαφέρει πολύ ό,τι έχει σχέση με αστέρια.''

'' Έλεγα πως πολλά δεν υπάρχουν πιά, αλλά εξακολουθούν να μας στέλνουν το φως τους καί την αγάπη τους. Κάποτε τ΄αστέρια έδειχναν το δρόμο στούς ανθρώπους καί υπήρχε σύνδεση μεταξύ τους, μα αυτό οί άνθρωποι το έχουν ξεχάσει. 

Αυτοί οί γίγαντες τ΄ Ουρανού δεν αποτελούν έτσι απλά ένα μέρος τού αχανούς Κοσμικού συστήματος. Κάθε άστρο είναι ένας ολόκληρος κόσμος, πέραν κάθε φαντασίας, είναι οντότητες με ιδιαίτερη νόηση καί συγκεκριμένο σκοπό ύπαρξης.

Δεν υπάρχουν εκεί από τύχη ή από καπρίτσιο...''
Μόλις προέφερε τη λέξη ΄καπρίτσιο΄ επιβεβαίωσα την αρχική μου σκέψη πως επρόκειτο γιά Ιταλίδα ή Ελληνοιταλίδα.

'' Πολύ μ' αρέσουν αυτά πού μού λέτε, αλλά πείτε μου, εσάς τι σας έχουν διδάξει τ' αστέρια;;...'' 

Κοίταξε ψηλά καί χαμογέλασε. Τα μάτια της άστραψαν. '' Θα σού πω κάτι...πού ακούγεται ποιητικό...αλλά είναι καί αληθινό...αν συγκεντρωθείς μέσα σου μπορείς να τα ακούσεις, κάτι θα έχουν να σού πούν,...κάποιο μήνυμα ίσως...γιά σένα........ Νομίζεις είμαι τρελή;;;''

'' Χαχα...όχι βέβαια!, έχω γνωρίσει τρελούς καί ξέρω πώς είναι. Καμμία σχέση. Όμως, εκείνους θα τούς χαρακτήριζα διαφορετικά. Τη λέξη τρέλα την έχω συνδυάσει με την εξώκοσμη ιδιοφυία...''
'' Ααα, εντάξει τότε, '' είπε γελώντας.

'' Κάποτε είχα έναν δάσκαλο, '' συνέχισε, '' μη φανταστείς... ήταν φίλος μου, δεν υπάρχει πιά. Αυτός λοιπόν,δεν σού δίδασκε θεωρίες καί πολύπλοκα φιλοσοφικά συστήματα κ υποσυστήματα καί μεθόδους πού μόνο σύγχυση προκαλούν. 

Με απλά λόγια, σού έδειχνε τον τρόπο να δείς την τωρινή σου εικόνα καί σε ''παρέσυρε'' μέσα σου σε ένα υπέροχο ταξίδι, φτιάχνοντας τον δικό σου δρόμο προς τον αληθινό σου ατόφιο εαυτό. Σού έδινε τα εφόδια γιά να αντιληφθείς εσένα καί ό,τι συμβαίνει γύρω σου με τρόπο μοναδικό. Κι εκεί ήταν πού άρχιζε η μεγάλη, καί πολλές φορές επώδυνη εργασία. Βλέπεις,τα εσωτερικά ξεκαθαρίσματα πάντα πονάνε! Είναι όμως το πιό δυνατό διαβατήριο !!!''

''...Όμως δεν ήθελα να σού πω αυτό, αλλά κάτι βασικό πού μού δίδαξε όταν πρωτοάρχισα να μαθαίνω κοντά του... Είχαμε πάει σε ένα βουνό μαζί με άλλους φίλους, καί, όπως τώρα, είχε ξαστεριά. Σε μιά στιγμή με φώναξε δίπλα του, σήκωσε το χέρι του κι άρχισε να μού μιλά δείχνοντας μου τον Ουράνιο θόλο. 

Ξαφνικά σταμάτησε καί μού χαμογέλασε με πολλή αγάπη. Όταν τον ρώτησα τι είχε συμβεί, εκείνος είπε: '...η κλασσική περίπτωση,...ενώ σού έδειχνα τούς μακρυνούς γαλαξίες καί τα άλλα αστέρια, εσύ κάποιες στιγμές κοιτούσες επίμονα το δάχτυλό μου. Θα βλέπεις πάντοτε μακρυά, η επιμονή στα κοντινά πλάνα κουράζει καί περιορίζει το οπτικό σου πεδίο καί παγιώνει μία αλλοιωμένη πραγματικότητα μέσα σου. Εφόσον θέλεις να πας μακρυά, θα κοιτάς μακρυά. 

Καί όσο πιό μακρυά κοιτάς, τόσο θα μικραίνουν τα εμπόδια καί οί αποστάσεις. Στην καθημερινή πραγματικότητα, το όποιο δάχτυλο μπορεί να είναι μιά θολούρα, μιά κρίση, μία πλάνη, ένας άνθρωπος, μία δύσκολη συνθήκη ζωής, ένα τέχνασμα τού Εγώ. Καί ασφαλώς αυτά είναι μέρος τού μαθήματος, εργαλεία γιά την καλλίτερη προσέγγιση καί κατάκτηση τού στόχου. 

Είναι ψυχικές δοκιμασίες πού ζητούν την προσοχή μας, ζητούν τον ώριμο καί σωστό χειρισμό μας. Οί σοφές λύσεις στις δυσκολίες, καί πάντα με οδηγό την καρδιά, είναι σκαλοπάτια ανόδου. Ό Δρόμος πρός τον Ουρανό κρύβει πολλές παγίδες,...αλλά είναι Υπέροχος!!! Θα μάθεις πολλά στη πορεία...δηλαδή τα ξέρεις........'

Μιλήσαμε λίγο ακόμη στη παραλία, μετά την καληνύχτισα κι έφυγα. Έκτοτε δεν την ξαναείδα...



Η τέχνη του '' ναι '' και του ΄΄ όχι '' .......!!!

             
Πόσες φορές λέτε ναι ενώ σύσσωμος ο εαυτός σας φωνάζει μέσα σας όχι;

Πόσα όχι έχετε πει ενώ λαχταρούσατε να πείτε ένα ολόκαρδο ναι; 

Σαν την κίνηση ενός εκκρεμούς ολόκληρη η ζωή μας κινείται ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο λέξεις που καθορίζουν την καθημερινότητά μας πολύ περισσότερο από όσο συνήθως συνειδητοποιούμε. Κι όμως, συχνά δεν τολμάμε να τις ξεστομίσουμε. Ή τις αντιστρέφουμε παρά τη θέλησή μας χτίζοντας το ίδιο το πεπρωμένο μας με βεβιασμένα όχι και απρόθυμα ναι. 

Στην προσωπική ιστορία όλων μας υπάρχουν εκείνες οι φορές που σύραμε κυριολεκτικά τον εαυτό τους σε αρνήσεις ή καταφάσεις για τις οποίες επαναστατούσαμε εσωτερικά. Κι αν αυτό το επαναλαμβάναμε ξανά και ξανά ίσως να είχε ως αποτέλεσμα μια συνεχώς αυξανόμενη εσωτερική πίεση ή μια σταδιακή αποξένωση από τον εαυτό μας. 

Βλέπετε , κάθε φορά που το κάνουμε αρνιόμαστε κι ένα κομμάτι της προσωπικής μας αλήθειας, των βαθύτερων επιθυμιών μας ή των πραγματικών μας αναγκών. Όμως δεν είμαστε οι μόνοι. Η ίδια η ιστορία είναι γεμάτη με μοιραία ναι και όχι που καθόρισαν τις μοίρες λαών κι ανθρώπων. 

Η μια από τις δυο Εθνικές μας Επετείους είναι συνυφασμένη με το περίφημο Όχι και η μοίρα της Ευρώπης κρίνεται από τα σκληρά παζαρευόμενα Ναι ή Όχι στο Ευρωσύνταγμα. Ίσως αν όλες οι άλλες λέξεις εξέλιπαν οι δυο αυτές ολιγοσύλλαβες λέξεις θα μπορούσαν σαν το κουκούτσι του φρούτου να κλείνουν μέσα τους όλες τις άλλες έννοιες. Από μια άποψη αποτελούν την επιτομή του δυιστικού τρόπου που βλέπουμε τον κόσμο αντιπροσωπεύοντας το πλην και το συν, τη ζωή και το θάνατο. 

Αν το καλοσκεφτείτε θα διαπιστώσετε πως κάθε επιλογή μας είναι το αποτέλεσμα της διαλεκτικής ανάμεσα στις δυο αυτές λέξεις που στην ουσία δεν είναι παρά δυο αντίθετες ψυχολογικές στάσεις. Όλοι άλλωστε μπορούμε να βεβαιώσουμε πως υπάρχουν στιγμές που νιώθουμε πως θεοί και δαίμονες συγκρούονται μέσα μας πριν βγάλουμε την ετυμηγορία της άρνησης ή της κατάφασης.

To Mεγάλο Ναι ή το Μεγάλο όχι;
Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτή η εσωτερική πάλη σφραγίζει ολόκληρη τη ζωή όπως τόσο εύγλωττα αποτυπώνει στον ποιητικό του λόγο ο Καβάφης :« Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα, που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι, να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησή του. 

Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξανάλεγε. Κι όμως, τον καταβάλλει εκείνο το όχι- το σωστό- εις όλην την ζωή του.» Με κάποιο τρόπο το έχουμε ζήσει όλοι αυτό, έστω σε μικρή κλίμακα αφού κάθε στιγμή, ό,τι κάνουμε και ό,τι λέμε δεν είναι τίποτα άλλο από μια μετάθεση ανάμεσα στο ναι και στο όχι. 

Το ίδιο το πεπρωμένο μας επωάζεται την ώρα που αυτές οι δυο αντίθετες έννοιες παζαρεύονται μέσα μας.. Αυτή όμως είναι η στιγμή της μέγιστης δύναμης και ελευθερίας μας: εκεί, στο σύνορο ανάμεσα στο ναι και στο όχι όταν ακόμα δεν έχουμε βγάλει απόφαση. Τότε που τα πάντα είναι πιθανά, όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και εμείς κάνουμε αστραπιαίους συνυπολογισμούς επιθυμιών, αναγκών, συμφερόντων, συναισθημάτων, λογικής , εξαρτημένων αντανακλαστικών και κοινωνικών κανόνων. 

Είναι το αντίστοιχο της αρχής της αβεβαιότητας στην κβαντική φυσική. Όλα μπορούν να συμβούν, αλλά ακόμα είναι στην περιοχή του ανεκδήλωτου σαν το περιστρεφόμενο νόμισμα που δεν έχει πέσει ακόμα κορώνα ή γράμματα. Τότε είναι, σ’ εκείνον τον μετέωρο χρόνο, που μπορούμε να αλλάξουμε πεπρωμένο ! Πώς ; 

Εισάγοντας νέα δεδομένα στο νου μας, τέτοια που να μας οδηγήσουν σε μια κατάφαση εκεί που παλιά μόνο αρνιόμαστε και σε μια άρνηση εκεί που πάντα υποχωρούσαμε. Βλέπετε, είναι τελικά τέχνη να μπορούμε να πούμε ένα καθοριστικό όχι που βάζει όρια και λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας ή ένα ναι που να δηλώνει την κατάφασή μας στη ζωή και την ικανότητά μας να συνεχίζουμε παρά τις όποιες αντιξοότητες.

Τα Ναι Που Αρνηθήκαμε στον Εαυτό Μας
Υπάρχουν κάποια Ναι που χρωστάμε στον εαυτό μας. Κάποια βαθύτερα αιτήματά του τα οποία έχουμε αγνοήσει. Για να μην χαλάσουμε το χατίρι κάποιου που αγαπούσαμε. Για να αποφύγουμε την ένταση. Για να μας αγαπούν και να μας θέλουν. Γιατί αυτό περίμεναν οι άλλοι από εμάς. 

Σιγά-σιγά από παιδιά μάθαμε να υποτασσόμαστε και να καταπιέζουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας . Στην πραγματικότητα ολόκληρος ο πολιτισμός έχει χτιστεί με τα τούβλα του ναι και του όχι που οριοθετούν τις επιθυμίες μεταξύ των ανθρώπων. Τα «καλά» παιδιά, οι «καλές» σύζυγοι, οι «καλοί» πολίτες έπρεπε να υποτάξουν τα θέλω τους σ’ εκείνα των άλλων. 

Κι έτσι μας έγινε εξαρτημένο αντανακλαστικό. Θυμηθείτε πόσες φορές έχετε βάλει τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές σας; Όλες αυτές τις φορές αρνηθήκατε να παραχωρήσετε μια συγκατάθεση στον εαυτό σας. Όμως, η κρυφή δύναμη αυτών των ανείπωτων Ναι είναι τρομερή. 

Συχνά κάτω από αυτά βρίσκονται θαμμένα όνειρα ζωής, ταλέντα που έμειναν ανεκμετάλλευτα, δυνατότητες που δεν αξιοποιήθηκαν. Πόσοι άνθρωποι λ.χ. δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους ή ποτέ δεν έκαναν αυτές που πραγματικά ήθελαν επειδή αντί να πουν το Ναι της καρδιάς τους είπαν Ναι σ’ εκείνα που ήθελε το οικογενειακό τους περιβάλλον; 

Πόσες γυναίκες με σπουδαία ταλέντα και μεγάλες ικανότητες υποτάχθηκαν και τις έθαψαν σιωπηλά για να δώσουν το προβάδισμα στην οικογένεια; Όταν συμβαίνει αυτό, όταν αρνιόμαστε να παραχωρήσουμε το μεγάλο Ναι στον εαυτό μας συμβαίνει ένα παράξενο φαινόμενο. Καθώς οι μέρες διαδέχονται η μια την άλλη αυτού του τύπου τα ανεκπλήρωτα όνειρα φαίνονται όλο και πιο μακρινά έτσι που κάποτε μοιάζουν σαν να μην ήταν ποτέ δικά μας , σαν να ανήκουν σε κάποιους άλλους. 

Κι όμως αφήνουν το ενεργειακό τους εκμαγείο στην ψυχή μας. Όμως , δεν είναι μόνο αυτά. Συχνά , η ίδια η καθημερινότητά μας είναι διάστικτη από τα κενά που αφήνουν τα μικρά ανείπωτα Ναι μας αφήνοντάς μας με μια αίσθηση έλλειψης ικανοποίησης. Ή θυμού. Όταν δεν κάνουμε καθόλου χώρο για να ικανοποιηθούν οι δικές μας ανάγκες συχνά ο εαυτός μας νιώθει προδομένος όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από εμάς τους ίδιες. 

Ένας βαθύς υπόγειος θυμός μπορεί τότε να αναπτυχθεί και να υπονομεύσει από τις σχέσεις μέχρι την υγεία μας. Πολλές φορές ούτε σ’ αυτό τον θυμό δεν κάνουμε χώρο. Αυτή άλλωστε είναι μια κοινή συνήθεια μεταξύ των ανθρώπων. Αρνούνται να δεχθούν ότι νιώθουν ορισμένα συναισθήματα. Ζήλια , εκδικητικότητα, οργή ή ακόμα και έρωτας για λάθος πρόσωπα, όλα αυτά συχνά συναντούν το μεγάλο Όχι της κοινωνίας που έτσι εξαναγκάζει τα μέλη της να αποκοπούν από τα συναισθήματά τους. 

Για πολλούς ανθρώπους το μεγαλύτερο Ναι που θα μπορούσαν να προσφέρουν στον εαυτό τους είναι να αποδεχθούν τα «ακατάλληλα» συναισθήματά τους και να πουν «ναι, νιώθω έτσι και το αποδέχομαι.» 

Για άλλους η μεγάλη αυτό-συγκατάθεση μπορεί να σχετίζεται με φαινομενικά μικρές και ασήμαντες καθημερινές επιλογές: από το να δώσουν προσωπικό χρόνο στον εαυτό τους μέχρι να πουν στα ίσια ότι θέλουν κάτι.

Μερικές Χρήσιμες Ερωτήσεις

Κάντε μια παύση αυτή τη στιγμή και αναλογιστείτε :

Α. Πόσες φορές αρνηθήκατε να πείτε Ναι στον εαυτό σας την περασμένη εβδομάδα 

Για να μη χαλάσετε το χατίρι κάποιου που αγαπάτε; 

Για να αποφύγετε την ένταση ή τις αντιπαραθέσεις; 

Για να σας αγαπούν και να σας αποδέχονται; 

Επειδή ντραπήκατε να πείτε όχι; 

Επειδή το Ναι σας ήταν ένας ελιγμός ,μια παραχώρηση, προκειμένου να πετύχετε κάτι σημαντικότερο; 

Επειδή αυτό το Ναι το επιβάλλει το κοινωνικό πρωτόκολλο; 

Επειδή σας έμαθαν ότι πρέπει να βάζετε τις ανάγκες των άλλων πριν από τις δικές σας; 

Β. Σε ποιους τομείς συνήθως αρνείστε να πείτε Ναι στον εαυτό σας; 

Στην διεκδίκηση προσωπικού χρόνου
Στην αγορά κάποιων πραγμάτων ή υπηρεσιών για προσωπική σας απόλαυση 

Στην αποδοχή κάποιων «ανεπιθύμητων» συναισθημάτων 

Στο δικαίωμά σας να βαριέστε να κάνετε κάποια πράγματα 

Στην ανάγκη σας να το ρίξετε έξω 

Στο να παραδεχθείτε ανοιχτά ότι κάτι στη συμπεριφορά του άλλου σας ενόχλησε 

Στο να διεκδικήσετε για τον εαυτό σας την καλύτερη θέση, το αναπαυτικότερο κάθισμα, το μεγαλύτερο κομμάτι, την καλύτερη θέα κλπ 

Στο να πείτε «δεν πειράζει» ή «δεν θέλω» ή «δεν είναι ανάγκη» ενώ στην πραγματικότητα και πείραζε και θέλατε και ήταν ανάγκη. 

Στο να πείτε «δεν με νοιάζει, ότι θέλεις εσύ» ενώ κατά βάθος ξέρατε πολύ καλά τι εσείς θέλατε 

Στο να επιτρέψετε στον εαυτό σας να μην είναι η εξυπηρετική, η πρόθυμη η καλόβολη υποχωρώντας στις αξιώσεις κάποιων που συνεχώς σας ζητάνε χάρες και εξυπηρετήσεις 

Γ. Σκεφτείτε τώρα όλη τη ζωή σας : υπάρχουν κάποια όνειρα που αρνηθήκατε ή κάποια ταλέντα και ικανότητες που δεν αξιοποιήσατε; Γιατί; 

Για να μην έρθετε σε ρήξη με το περιβάλλον σας; 

Για να μην ρισκάρετε μια σχέση σας; 

Για να σας αγαπούν και να σας θέλουν; 

Γιατί θέλατε να είστε υπάκουη κόρη ή καλή σύζυγος /μητέρα; 

Γιατί νομίζατε ότι δεν ήταν τόσο σημαντικά όσο η καλή σας σχέση με εκείνους που δεν τα ευνοούσαν; 

Οι ίδιες οι απαντήσεις σας μπορούν να γίνουν φακοί στο σκοτάδι και να σας δείξουν αυτό που κρύβεται πίσω από την άρνηση συγκατάθεσης στον εαυτό σας.

Η Δυσκολία να Πούμε Όχι
Πόσο μακριά μπορεί να πάει η αυτό-άρνηση; Μπορεί να ροκανίσει τον χρόνο σας – ιδίως τον ελεύθερο - την αυτοεκτίμησή σας, την αυτονομία σας, τις σχέσεις σας, με λίγα λόγια μπορεί να πέσει σαν πιράνχας στη ζωή σας. 

Η αλήθεια είναι πως συνήθως δεν πάει μόνη της. Πηγαίνει μαζί με την δυσκολία να ειπωθεί ένα όχι και να τεθούν όρια στις αξιώσεις του περιβάλλοντος. Γιατί ,τα βεβιασμένα Ναι δεν είναι παρά αυτή ακριβώς η δυσκολία να πείτε ένα ξεκάθαρο και σαφές Όχι. 

Πόσοι άνθρωποι δεν κάνουν με μισή καρδιά ή και βρίζοντας μέσα τους τις χάρες και τις εξυπηρετήσεις που δεν μπόρεσαν να αρνηθούν στους άλλους; Πόσες γυναίκες δεν παραχώρησαν το απρόθυμο σώμα τους στο σεξουαλικό αίτημα του συντρόφου τους μόνο και μόνο για να μην τον απογοητεύσουν; Πόσες φορές δεν βρεθήκαμε φορτωμένοι με υποχρεώσεις που αναλάβαμε για λογαριασμό τρίτων επειδή δεν είχαμε το σθένος να πούμε όχι; 

Αν αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζετε ως επαναλαμβανόμενο μοτίβο στη ζωή σας , ίσως θα πρέπει να μάθετε να λέτε μερικά καθοριστικά όχι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα φτάσετε στο σημείο να μη δίνετε του αγγέλου σας νερό! Όμως πρέπει να εξετάσετε αν η ανάγκη να σας αγαπούν και να έχουν καλή γνώμη για σας οι άλλοι σας σπρώχνει συχνά να τους προσφέρετε γην και ύδωρ παραχωρώντας περισσότερα από αυτά που πραγματικά αντέχετε. 

Από την άλλη πλευρά η κοινωνική ψυχολογία μας βεβαιώνει πως η διάθεση προσφοράς και αλληλεγγύης είναι μια εγγενής ιδιότητα των ανθρώπων. Κατά βάθος όλοι χαιρόμαστε να προσφέρουμε χαρά στους άλλους. Νιώθουμε ικανοποίηση όταν μπορούμε να τους φανούμε χρήσιμοι και να τους βοηθήσουμε. Όμως συχνά αυτό ξεπερνάει το μέτρο και φτάνει να γίνεται καταναγκασμός. 

Λέμε ναι, όχι πια με την καρδιά μας αλλά επειδή δεν μπορούμε ή δεν τολμάμε να πούμε όχι. Για να μην παρεξηγηθεί, ο άλλος. Για να μην θυμώσει, ο άλλος. Γιατί θα μας κατακρίνει , ο άλλος. Γιατί ντρεπόμαστε να αρνηθούμε, στον άλλο. Γιατί θα κακοκαρδιστεί , ο άλλος. Γιατί θα διαταραχθεί η αγάπη ,του άλλου. 

Γιατί θα μας τιμωρήσει με κάποιο τρόπο, ο άλλος. Γιατί είναι πιο ανήμπορος, πιο αδύναμος, πιο ευαίσθητος από εμάς, ο άλλος. Πάντα ο άλλος. Εμείς πουθενά. Όπως σημειώνει η Σούζαν Νιούμαν στο βιβλίο της “The Book of No”, «αν είστε από τους τύπους στους οποίους προστρέχουν πάντα οι άλλοι, αν σας καλούν να κάνετε πράγματα γι αυτούς και ζητούν κάθε τόσο τη βοήθειά σας είναι επειδή πάντα λέτε Ναι. Ίσως λοιπόν ήρθε η ώρα να μάθετε την τέχνη να λέτε όχι».

Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνετε είναι καθορίσετε τα όριά σας. Πρώτα για σας την ίδια. Πόσο από τον χρόνο , τη σκέψη, τα χρήματα ή τις υπηρεσίες σας μπορείτε να προσφέρετε κάθε φορά στους άλλους χωρίς να νιώσετε ότι πέφτετε θύμα εκμετάλλευσης ή ότι εξουθενώνεστε και αποστραγγίζεστε από ενέργεια; 

Η ειλικρινής απάντηση θα σας δώσει το μέτρο της αντοχής και της ανοχής σας. Εξίσου ειλικρινής πρέπει να είστε με τον εαυτό σας ως προς τα αυθεντικά σας συναισθήματα. Θέλετε πραγματικά να κάνετε αυτό που σας ζητάει ο άλλος ή απλά υποχωρείτε; Αν η καρδιά σας αρνείται, σεβαστείτε τη. 

Η αλήθεια όμως είναι πως αν έχετε εκπαιδεύσει το περιβάλλον σας να σας θεωρεί κάτι σαν την επέμβαση πρώτων βοηθειών ίσως θα σας είναι πιο δύσκολο να κάνετε απότομες και ριζικές αλλαγές. Αρχίστε με μικρά όχι. Μην αναλαμβάνετε να λύσετε όλα τα προβλήματα των άλλων. 

Το σύνδρομο του σωτήρα είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που δυσκολεύονται να πουν όχι. Στην πραγματικότητα είναι η δική τους βαθύτερη ανάγκη να αισθάνονται χρήσιμοι. Και αξιαγάπητοι. Όμως έτσι υποδουλώνονται. Το ερώτημα είναι υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος να λέμε Όχι χωρίς να κάνουμε τον άλλο να νιώθει αποκλεισμένος; Υπάρχουν πολλοί.

Η Τέχνη των Ορίων και της Διεκδίκησης
Το πρώτο βασικό βήμα είναι να ξεχωρίσετε τις δικές σας ανάγκες και επιθυμίες από εκείνες των αγαπημένων σας. Αν είστε από τους ανθρώπους που συνηθίζετε να υποχωρείτε για χάρη των άλλων ίσως να μην μπορείτε πια να ξεχωρίσετε τι εσείς θέλετε πραγματικά. 

Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό φαινόμενο. Εκείνοι που μια ζωή σπεύδουν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των άλλων χάνουν την επαφή με τον εαυτό τους και πρέπει να ανασυνδεθούν μαζί του από την αρχή. Εφόσον λοιπόν καταφέρετε να ξεχωρίσετε τι θέλετε κατά βάθος , άσχετα αν αυτό θα ευχαριστήσει το περιβάλλον σας, το δεύτερο βήμα σας καλεί να το εκφράσετε όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Αυτή η ξεκάθαρη δήλωση είναι πολύ σημαντική. 

Όσοι έχουμε περάσει από το σχολείο του έρωτα ξέρουμε πολύ καλά πόσα Όχι μας σήμαιναν Ναι. Όταν όμως έχουμε να κάνουμε με την καθημερινότητα και την τέχνη να βάζουμε όρια είναι αναγκαίο αυτό που λέμε να το εννοούμε. 

Και να το τηρούμε. Αν πούμε Όχι ή Ναι και υπαναχωρήσουμε έχουμε δώσει διπλό μήνυμα στους άλλους και είναι σαν να τους προτρέπουμε να παραβιάσουν τα όριά μας ξανά. Από την άλλη πλευρά έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που θα εκφράσουμε την άρνηση ή την κατάφασή μας. Πολλοί άνθρωποι γρυλίζουν το Ναι τους και πετάνε το Όχι τους σαν δόρυ πάνω στον άλλο. 

Ο στόχος δεν είναι να επιτεθούμε ούτε να οχυρωθούμε για να μη μας πάρουν φαλάγγι. Αυτό που πραγματικά έχει νόημα είναι να επικοινωνήσουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε , νιώθουμε και μπορούμε. Αν κρατήσετε αυτό κατά νου θα βρείτε τον τρόπο να σεβαστείτε πρώτη εσείς τα δικά σας όρια καλώντας και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. 

Παρατηρήστε τους ανθρώπους των οποίων τα όρια σπάνια παραβιάζονται από το περιβάλλον τους: συνήθως έχουν μια σταθερή στάση εκτίμησης προς τον εαυτό τους. Βλέπετε η αδυναμία να βάλουμε όρια ή να πούμε ένα καθοριστικό Όχι στις παράλογες αξιώσεις των άλλων σχετίζεται συχνά με χαμηλή αυτοεκτίμηση. 

Από την άλλη πλευρά το να πούμε ένα εξίσου καθοριστικό Ναι επιτρέποντας στον εαυτό μας ορισμένες χαρές είναι ίσως κάτι που του χρωστάμε εδώ και χρόνια. Αν το να ξέρουμε να λέμε Όχι είναι η τέχνη των ορίων τότε και το να ξέρουμε να λέμε Ναι είναι η τέχνη της διεκδίκησης. Σ’ αυτήν συμπεριλαμβάνεται και η ικανότητά μας να μπορούμε να ζητάμε ή να δεχόμαστε μια προσφορά. 

Οι τρεις πιο δύσκολες εκφράσεις λένε , είναι να πει κάποιος «σ’ αγαπώ», «με συγχωρείς» και «βοήθησέ με». Το να αποδεχθούμε ότι χρειαζόμαστε την βοήθεια των άλλων και κυρίως το να τη ζητήσουμε είναι ένα μεγάλο βήμα ωριμότητας. Μας βγάζει από την ψευδαίσθηση του σωτήρα κι από την αλαζονεία της αυτονομίας. 

Κανείς δεν είναι πραγματικά αυτόνομος. Όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να μην μπορεί και κυρίως να μην πρέπει να τα κάνει όλα. Ας του δώσουμε την άδεια να ζητάει και την ευθύτητα να αποκρίνεται ένα ειλικρινές Ναι η Όχι . 

«Στην πραγματικότητα η μόνη λανθασμένη απόκριση» ομολόγησε κάποτε η Αναίς Νιν που συνέχεε την αγάπη με το σεξ και ποτέ δεν είπε Όχι από τότε που γνώρισε τον Χένρι Μίλερ «είναι η δυσκολία να αγαπήσουμε».





Ιουλίας Πιτσούλη

Σ'αγαπώ ασφυκτικά.........!!!

Η ασφυκτική αγάπη, οι σχέσεις εξάρτησης, μας κλέβουν τις αληθινές σχέσεις.

Ωραίος σαν θεός και μέγας κυνηγός. Ο Ενδυμίων. Μια μέρα παρασύρθηκε και συνέχισε να κυνηγά ως αργά. Ο ήλιος έδυσε κι εκείνος εξακολουθούσε να καταδιώκει το θήραμά του μέχρι που η λαμπερή σελήνη ανέβηκε στον ουρανό. Και καθώς αρμένιζε γαλήνια στο στερέωμα έστρεψε το βλέμμα της στη Γη. Κοίταξε κάτω και τον είδε. Κι εκείνος αυτήν. 

Και τότε συνέβη κάτι παράξενο. Δέθηκαν με κάτι σαν μάγια. Έναν έρωτα που καθήλωσε τον Ενδυμίωνα. Όμως για να ενωθεί με την ουράνια αγαπημένη του έπρεπε να πέσει σε έναν παράξενο ύπνο, λέει ο μύθος, κι από εκείνη τη βραδιά εξακολουθούσε να κοιμάται ενώ μέσα στον ύπνο του ερωτοτροπούσε με τη θεά Σελήνη κάνοντας μαζί της 50 κόρες. Τόσες, όσοι οι σεληνιακοί μήνες που μεσολαβούσαν ανάμεσα σε κάθε αρχαία ολυμπιάδα. 

Ο έρωτας του Ενδυμίωνα και της Σελήνης έμεινε παροιμιώδης για την καθήλωση στην οποία τον οδήγησε. Ο κυνηγός είχε γίνει θήραμα. Η συμβολική σημασία του αξύπνητου αλλά δραστήριου ερωτικά ύπνου του ήταν μια υπόμνηση γι αυτό που μας συμβαίνει όταν ερωτευόμαστε: μια υπνωτισμένη προσκόλληση του νου σε ένα ερωτικό αντικείμενο. 

Από μια άποψη όλοι οι έρωτες μας υπνωτίζουν και μας προκαλούν ένα είδος καθήλωσης τουλάχιστον όσο διαρκεί το πρώτο διάστημα, του μέλιτος. Όμως, όταν περάσει η πρώτη «τρέλα» ο ένας από τους δυο μισοξυπνάει. Και τότε αλίμονό του εκείνου που τα μάτια του είναι ακόμα θολά από τον ύπνο και εξακολουθεί να κοιτάζει μαγεμένος τον ερωτικό του σύντροφο. 

«Μέσα στη νύχτα μαγεμένος ο Ενδυμίων από την ετερόφωτη Σελήνη δεν υποψιάζεται ούτε τη σκοτεινή πλευρά της» γράφει ο ποιητής Νίκος Αντωνάτος περιγράφοντας μια πραγματικότητα που αφορά εκείνους που προσδένονται ασφυκτικά στο ερωτικό άρμα του συντρόφου τους και δεν καταφέρνουν να ξεκολλήσουν ακόμα και χρόνια μετά, όταν περάσει όλο το εύλογο και παράλογο διάστημα του έρωτα. Λες και ζουν και υπάρχουν μόνο για τον άλλο. 

Οι δικές τους ανάγκες, τα δικά τους γούστα, ο εαυτός τους εξαφανίζονται. Ο άλλος αναγορεύεται σε παντοδύναμο θεό που έχει τη δύναμη να επιφέρει την πιο ακραία ευτυχία ή δυστυχία στον ψυχισμό του ερωτικά υποτελούς. Τον ανεβάζει στα ουράνια ή τον καταβαραθρώνει στα Τάρταρα με μια λέξη, μια κίνηση, μια άρνηση να σηκώσει το τηλέφωνο ή μια θερμή ματιά. Τα πάντα διογκώνονται και αποκτούν τεράστια σημασία, ακόμα και το πετάρισμα των βλεφάρων.

O άνθρωπος - Κισσός
Εκείνοι που αγαπούν ασφυκτικά αγκαλιάζουν σαν κισσός. Ταυτόχρονα διαπερνώνται από ριπές ζήλιας αν ο σύντροφός τους κοιτάξει αλλού και βυθίζονται στην πιο μαύρη απελπισία με την αδιαφορία του. Σαν βρέφη που αποκόπτονται βίαια από τον μαστό της μάνας τους θρηνούν σπαρακτικά με την απομάκρυνσή του. 

Πώς γεννιέται όμως αυτή η ασφυκτική αγάπη; Είναι βαθιά ψυχολογική εξάρτηση; Υπόλειμμα από την εποχή που είμαστε ένα με τη μητέρα μας; Απόπειρα να ξαναβρούμε έναν απωλεσθέντα παράδεισο; Ή μήπως πρόκειται για την αναβίωση μιας σχέσης από προηγούμενη ζωή; Σύμφωνα με τη θεωρία της μετενσάρκωσης όλοι έχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς και ημιτελείς καταστάσεις από το παρελθόν, από άλλες ζωές. Ανάμεσά τους υπάρχουν κάποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες. 

Σχέσεις που έμειναν μετέωρες. Κάτι τις διέκοψε απότομα. Ο ένας από τους δυο πέθανε ή χρειάστηκε να φύγει μακριά ή εξαναγκάστηκε για διάφορους λόγους να εγκαταλείψει τη σχέση. Εκείνος που έμεινε πίσω κράτησε μέσα του το σοκ του χωρισμού και μια ανεκπλήρωτη βαθιά ανάγκη που καταγράφηκε στην ψυχή του αφήνοντας μια αίσθηση αγωνίας και ανασφάλειας. 

Έτσι, όταν ξανασυναντά σε επόμενη ζωή το αγαπημένο πρόσωπο έχει την τάση να προσδεθεί επάνω του για να μην το ξαναχάσει. Η θεωρία της μετενσάρκωσης δίνει με αυτόν τον τρόπο μια εξήγηση για τις έντονες σχέσης εξάρτησης. Μια άλλη παρεμφερής προσέγγιση υποστηρίζει πως οι ασφυκτικές σχέσεις δημιουργούνται ανάμεσα σε αδελφές ψυχές που όταν ξανασυναντούν η μια την άλλη προσδένονται με ισχυρότατα δεσμά. 

Σαν αυτά που περιγράφει ο Πλάτων στο Συμπόσιό του για τους ανθρώπους που ήταν κάποτε στρογγυλοί και που ο Δίας διαχώρισε κι από τότε ψάχνουν το άλλο τους μισό που σαν το συναντήσουν το αγκαλιάζουν μεθυσμένοι από χαρά και δεν ξεκολλάνε πια. Πίσω από όλες τις θεωρίες και τους μύθους διαφαίνεται πάντα ένας ψυχολογικός παράγων. Μια ανάγκη για επανασύνδεση. Μια βαθύτερη λαχτάρα για έναν άρρηκτο δεσμό. 

Πρόκειται για τη βαθιά νοσταλγία της ψυχής μας που αποζητά ξανά την πρώτη της αγάπη, δηλαδή την μακαριότητα της σύνδεσής της με το Όλον, το Θεό. Όμως, στην καθημερινότητα αυτό παίρνει άλλες μορφές. Η πιο κοινή είναι οι ερωτικές μας εμμονές.

Οι Ναρκομανείς του Έρωτα
Κάπως, κάποτε όλοι το διαπιστώσαμε από πρώτο χέρι πως υπάρχουν έρωτες που μας κάνουν και βγάζουμε φτερά. Αλλά υπάρχουν κι άλλοι έρωτες που μας τα δένουν. Σφιχτά, τόσο σφιχτά που ξεχνάμε ότι τα έχουμε και νομίζουμε πως το μόνο που μας μένει είναι να αρπαχτούμε από το αγαπημένο πρόσωπο. 

Για να υψωθούμε με τα δικά του φτερά. Για να έχουμε λόγο ύπαρξης, αξία ως άνθρωποι και για να έχει η ζωή μας νόημα και χαρά. Κι έτσι γινόμαστε φόρου υποτελείς στην αγάπη. Συμπεριφερόμαστε σαν ναρκομανείς. Αυτός ο χαρακτηρισμός μάλιστα δεν είναι καν μια υπερβολή αλλά μια επιστημονική αλήθεια. Οι ψυχολόγοι δεν διστάζουν να επισημάνουν πως εκτός από τους εθισμένους στα ναρκωτικά και το αλκοόλ, υπάρχουν και οι εθισμένοι στην αγάπη.

Προσδένονται ασφυκτικά πάνω σε ένα άλλο πρόσωπο και ζουν τη ζωή τους μέσα από αυτό. « Ακόμα κι αν χρειαστεί να αποκηρύξει τη βάφτισή του, όλα τα σκεύη και τα σύμβολα για τη σωτηρία της ψυχής του, είναι τόσο δέσμιος του έρωτά της ώστε εκείνη μπορεί να κάνει, να ξεκάνει και να ξανακάνει ό,τι θέλει σ’ αυτόν όσο η πείνα του γι αυτήν κυριαρχεί σαν θεός μέσα του» γράφει ο Σαίξπηρ στον Οθέλλο. 

Μέγας γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και των παθών της ο μεγάλος αυτός συγγραφέας έχει άλλη μια ακόμα πιο ζοφερή περιγραφή της ερωτικής υποτέλειας. Μάλιστα, αναγνωρίζοντας ότι όντως πρόκειται για μια κατάσταση ύπνωσης την τοποθετεί στο «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας». Εκεί, η μαγικά ερωτοχτυπημένη ηρωίδα του απογυμνώνεται από κάθε αξιοπρέπεια καθώς ζητιανεύει την ερωτική εύνοια του αγαπημένου της. « Είμαι σκυλί σου» του λέει «κι όσο εσύ με δέρνεις τόσο σου κουνάω την ουρά μου. 

Λοιπόν σαν τέτοιο μεταχειρίσου με, κλώτσα με, χτύπα με, παράτησέ με, χάσε με, μόνο την άδεια δώσε μου σε μένα την ανάξια να τρέχω το κατόπι σου». Λες κι η ίδια της η ζωή κρεμόταν από την παρουσία του. Λες και κάθε αξία που θα μπορούσε να έχει, εκείνος της την έδινε. 

Ακόμα και με την περιφρόνησή του. Ποιος άραγε θα μπορούσε ποτέ να νιώσει έτσι παρά μόνο εκείνος που με κάποιο τρόπο έχει ξεχάσει τον εαυτό του και βρίσκεται σε κάτι βαθύτερο κι από ύπνο. Σε κατάσταση νάρκης. Σαν τον Ενδυμίωνα.

Τα βήματα της απεξάρτησης
Φαίνεται λοιπόν πως κάπως έτσι βιώνεται πράγματι γιατί όπως προκύπτει εκείνος που παγιδεύεται στον ερωτικό εθισμό αποκτά τη συμπεριφορά του ναρκομανούς. Αποζητά ξανά και ξανά με απόγνωση την παρουσία και την ανταπόκρισή του ερωτικού του αντικειμένου κι όταν δεν την έχει υποφέρει από ένα κανονικό στερητικό σύνδρομο που συμπεριλαμβάνει και σωματικά συμπτώματα. 

Παθαίνει ταχυπαλμίες ή λιποθυμικές τάσεις. Πέφτει σε κατάθλιψη και παραίτηση. Κυριεύεται από έντονη νευρικότητα κι απελπισία. 

Τελικά, αισθάνεται ανημπόρια να τα βγάλει πέρα στη ζωή χωρίς την «αγάπη» του άλλου γι αυτό και μια μερίδα ψυχολόγων προτείνουν ειδικά προγράμματα απεξάρτησης στηριγμένα στα 12 βήματα όπως αυτά των Ανώνυμων Ναρκομανών ή Ανώνυμων Αλκοολικών. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όσοι πάσχουν από ερωτικό εθισμό υποφέρουν βαθιά και στην ψυχή και στο σώμα γιατί μέσα τους, στο ίδιο το σώμα τους μαίνονται οι χημικές θύελλες. 

Ειδικές μελέτες του εγκεφάλου αποκαλύπτουν πως ένας νευροδιαβιβαστής, η φαινυλεθυλαμίνη, μια ουσία που εκκρίνεται όταν είμαστε ερωτευμένοι προκαλεί συναισθήματα ευφορίας και ενθουσιασμού μαζί με μια έντονη υπερδιέγερση. 

Κάθε φορά που νιώθουμε κύματα μακαριότητας και αγαλλίασης να μας τυλίγουν καθώς συναντάμε τον άνθρωπο που είμαστε ερωτευμένοι, στον εγκέφαλό μας έχει παραχθεί μια νέα «δόση» αυτής της ουσίας. Δεν είναι λοιπόν απλά σχήμα λόγου αλλά βιοχημική πραγματικότητα όταν μερικοί λένε στον αγαπημένο τους «είσαι το ναρκωτικό μου».

Οι Ερωτικά Υποτελείς και οι Φυγάδες
Υπάρχουν δυο βασικές κατηγορίες παικτών στο ερωτικό παιχνίδι: εκείνοι που είναι πρόθυμοι να γίνουν ερωτικά υποτελείς κι εκείνοι που προσπαθούν να κρατηθούν μακριά από τον κίνδυνο της ερωτικής δέσμευσης. Οι εξαρτημένοι και οι αντι-εξαρτημένοι. Οι δεύτεροι βγάζουν πύρινους λόγους για τις αρετές της μοναχικότητας, της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας ενώ οι εξαρτημένοι δεν κουράζονται ποτέ να παραθέτουν τις χαρές της συντροφικότητας, του μοιράσματος και της στοργικής στενής σχέσης. 

Αν και συνήθως αυτοκατατασσόμαστε σε μια από τις δυο κατηγορίες υπάρχει το ενδεχόμενο ακόμα και ο αντι-εξαρτημένος να «κολλήσει» σε μια σχέση. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να εξηγηθεί ως μια συνάντηση με τον σύντροφο που κάποτε σε άλλη ζωή χάθηκε προτού προλάβει η σχέση να φθαρεί. Κατά κανόνα πάντως επιλέγουμε έναν από τους δύο ρόλους . 

Όμως, ενώ οι ερωτικά υποτελείς και οι φυγάδες παραμένουν μόνιμα στο στρατόπεδό τους έχουν παράλληλα τον τρόπο τους να βρίσκουν ο ένας τον άλλο. Αν κοιτάξετε γύρω σας, ή και στη ζωή σας, θα δείτε πως αυτοί οι διαφορετικοί μεταξύ τους τύποι έλκονται αμοιβαία. Δημιουργούν σχέσεις τις οποίες ο εξαρτημένος επιδιώκει να είναι στενές, υποστηρικτικές και αυτοκόλλητες ώστε να κάνουν τα πάντα μαζί, ενώ ο αντι-εξαρτημένος διεκδικεί το δικαίωμά του στην ελευθερία, στην απόσυρση και στην αυτοδιάθεση. 

Ποιος έχει δίκιο; Στην πραγματικότητα κανείς. Και οι δυο φοβούνται εξίσου. «Οι αντι-εξαρτημένοι φοβούνται να ανοιχτούν, να δεσμευτούν, να αφήσουν την καρδιά τους ανοίξει και να αγαπήσει γιατί ρισκάρουν τον τρομερό πόνο της απόρριψης ή της εγκατάλειψης. Οι ερωτικά εξαρτημένοι αρπάζονται από τον άλλον για να μη νιώθουν τη μοναξιά τους, το κενό , τον βαθύ πόνο που υπάρχει μέσα τους» γράφει στο βιβλίο του "Face to face with Fear" o δρ. Tόμας Τρομπ.

Δεν αντέχω τη μοναξιά !
Ο μεγαλύτερος τρόμος του ερωτικά εξαρτημένου είναι να μείνει μόνος του ή να μην αγαπιέται. Γι αυτό συχνά δημιουργεί απελπισμένες σχέσεις και καταβάλει εξίσου απελπισμένες προσπάθειες να τις διατηρήσει. Προσπαθεί να ευχαριστήσει τον πολύτιμο άλλο, να τον κολακέψει, να προσαρμοστεί στις επιθυμίες και τις παραξενιές του και σιγά – σιγά δίχως να το καταλάβει καταλήγει ικέτης της αγάπης του. 

Με τον καιρό χάνει τα δικά του όρια, την αίσθηση του εαυτού του. Οι υποχωρήσεις του υπονομεύουν την ατομική του αίσθηση αξιοπρέπειας και αξίας και τότε αισθανόμενος πως δεν αξίζει και πολλά γίνεται ακόμα πιο υποχωρητικός και πρόθυμος να ικανοποιήσει τον σύντροφό του. Όσο πιο πολύ χάνει τον εαυτό του στον άλλο τόσο περισσότερο γαντζώνεται επάνω του για να υπάρχει. 

Μέσα σ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο ο συναισθηματικά εξαρτημένος αναπτύσσει έναν περίτεχνο τρόπο χειρισμού: υπερπροσφέρει, γίνεται χίλια κομμάτια και ύστερα θυματοποιείται νιώθοντας κατά βάθος θυμό και για τον εαυτό του και για τον άλλο. Αν μάλιστα αυτός ο άλλος είναι ο τύπος του αντι-εξαρτημένου θα αντιμετωπίζει όλη αυτή την υπερπροσφορά σαν μια ασφυκτική αγκαλιά νιώθοντας καταπίεση, απειλή αλλά και ενοχές. 

Ο ερωτικά υποτελής σύντροφός του θα φροντίσει να του τις καλλιεργήσει. Τα παράπονα του για αδιαφορία, έλλειψη συναισθηματισμού και διαθεσιμότητας τον κάνουν και νιώθει ακόμα εντονότερη τη διάθεση να αποσυρθεί στα ενδιαφέροντά του και να απομακρυνθεί από τη σχέση που πλέον τη νιώθει σαν βάρος αν όχι σαν διώκτη του. 

Έτσι ξεσπά ανάμεσα στο ζευγάρι ο τρίτος παγκόσμιος. Κανείς δεν έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τις πραγματικές ανάγκες του.

Όταν γκρεμίζονται οι ψευδαισθήσεις
Όλοι είμαστε αιχμάλωτοι του μικρού παιδιού μέσα μας. Εκείνου που πίστεψε πως μόνο του δεν αξίζει και δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και πως πρέπει να βρει κάποιον που θα του δώσει αξία και ασφάλεια. Εκείνου που πίστεψε πως όλοι αργά ή γρήγορα εγκαταλείπουν, φεύγουν ή πεθαίνουν. 

Ο εξαρτημένος ρίχνει το βάρος στον σύντροφό του δίχως να αναλαμβάνει τις ευθύνες του εαυτού του περιμένοντας από αυτόν να του θεραπεύσει τη βαθιά υπαρξιακή του μοναξιά. Ο αντι-εξαρτημένος αρνείται με τη σειρά του να συνειδητοποιήσει τη βαθιά του ανάγκη για συντροφικότητα και ζεστασιά κι έτσι αποσύρεται στον ιδιωτικό του κόσμο για να νιώσει ασφαλής. 

Μολονότι εμφανίζεται πιο αυτάρκης η περίφημη μοναχικότητά του γίνεται η ασπίδα του και κρύβεται πίσω της για να μην αισθανθεί τον φόβο του πληγωμένου παιδιού που κατοικεί μέσα του και πάσχει από βαθύ φόβο εγκατάλειψης. «Καλύτερα να παραιτηθεί κανείς από την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να βρει έναν σύντροφο που θα τον καταλάβει και θα τον αγαπήσει αληθινά. 

Άλλωστε, φροντίζω μόνος μου τον εαυτό μου πολύ καλύτερα. Το να ανοιχτώ και να εμπλακώ σε μια στενή ερωτική σχέση δεν έχει νόημα. Αργά ή γρήγορα θα καταλήξει κι αυτή σε μια νέα απογοήτευση». Με αυτές τις ψευδαισθήσεις τρέφει τον εαυτό του ο φυγάς των στενών σχέσεων ενώ ο ερωτικά υποτελής έχει πειστεί πως κάπου υπάρχει ο τέλειος σύντροφος. 

Εκείνος που θα τον καταλάβει πραγματικά, θα τον αγαπήσει και θα διώξει μακριά του κάθε σκιά πόνου και μοναξιάς. Σε όποια από τις δύο θέσεις κι αν βρισκόμαστε πιστεύουμε εξίσου σε παραμύθια. Στην πραγματικότητα, μέχρι να αποφασίσουμε να κάνουμε ψυχολογική δουλειά με τον εαυτό μας, κανείς δεν βλέπει τον σύντροφό του όπως είναι. 

Απλώς προβάλλουμε ο ένας στον άλλο τους φόβους ή τις ανεκπλήρωτες ανάγκες μας. Για εκείνους που έχουν μεγάλη συναισθηματική προσκόλληση στον σύντροφό τους είναι προφανές πως χρειάζεται να ξαναβρούν τον εαυτό τους. Να τον νοιαστούν προσωπικά αντί να περιμένουν από τον άλλον να το κάνει γι αυτούς. Και να τολμήσουν να κάνουν πράγματα μόνοι τους ή να πάρουν πρωτοβουλίες που δεν συμπεριλαμβάνουν τον σύντροφό τους όπως το να πάνε με άλλη παρέα μια εκδρομή. «Τι νιώθω ; Τι θέλω πραγματικά;

Πώς μπορώ να δείξω έμπρακτη αγάπη και φροντίδα στον εαυτό μου; Μήπως ήρθε η ώρα να μου αφιερώσω προσωπικό χρόνο και να με τιμήσω;» Ιδού 4 βασικά ερωτήματα με τα οποία μπορεί ο συναισθηματικά εξαρτημένος να ξεκινήσει το συναρπαστικό ταξίδι που θα τον οδηγήσει και πάλι στον εαυτό του και θα του επιστρέψει την ενέργειά του πίσω. 

Και αυτός όπως και ο αντι-εξαρτημένος χρειάζεται να βρουν το θάρρος να κοιτάξουν με αληθινή εντιμότητα τον εαυτό τους. Αυτή είναι τελικά μια πανανθρώπινη αλήθεια που όσο δεν την αντικρίζουμε θα συνεχίζουμε να χτίζουμε και να γκρεμίζουμε σχέσεις εσαεί.

Εσένα, τον Εαυτό σου αναζητάς
Ενήλικες που ερωτοτροπούμε ενώ τα πληγωμένα και φοβισμένα παιδιά μέσα μας πεινούν και διψούν για αγάπη και αποδοχή. Και πίσω από αυτά τα παιδιά, στο βάθος του είναι μας, σαλεύει κάτι ακόμα βαθύτερο: μια υπαρξιακή λαχτάρα για επανασύνδεση με έναν εαυτό τέλειο και ολοκληρωμένο που δεν έχει ανάγκη να βρει κάποιον για να συμπληρωθεί. Είναι ήδη πλήρης. 

Από την κατάσταση της πληρότητάς του μπορεί να δημιουργήσει ολοκληρωμένες σχέσεις επεκτείνοντας τον εαυτό του και ακτινοβολώντας τη χαρά και την αγάπη του στους άλλους. Αυτή είναι η βαθύτερη θεραπεία του υπαρξιακού μας διαχωρισμού. Το ξαναθυμήθηκα σε ένα πρόσφατο ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη όπου παραβρέθηκα σε μια σέμα, μια τελετή περιστρεφόμενων Δερβίσηδων. 

Φεύγοντας αγόρασα ένα βιβλίο με ποιήματα του αρχηγού του τάγματος, του μεγάλου σούφι μυστικιστή του 13ουαιώνα Τζελαλεντίν Ρουμί. Στην πρώτη σελίδα αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό των σχέσεων: «Αν μπορέσεις αληθινά να κοιτάξεις το πρόσωπο του Αγαπημένου θα δεις τον εαυτό σου σε Εκείνον. Εσύ είσαι ο οίκος εσύ και ο οικοδεσπότης. Δεν υπάρχει κανείς άλλος εκτός από εσένα άλλωστε. Εσένα, τον εαυτό σου είναι που αναζητάς. Εσένα.»







Ιουλίας Πιτσούλη

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Αλλάξτε όνομα, αλλάξτε ζωή......!!!

Ανακαλύψτε τι κρύβεται πίσω από το όνομά σας
Πείτε για μια στιγμή δυνατά το όνομά σας, να το ακούσετε. Πώς σας φαίνεται; Ίσως να αισθάνεστε ότι είναι πολύ περισσότερα από μια λέξη. Όπως κάθε όνομα, φέρει μαζί του μια ιστορία, ένα οικογενειακό παρελθόν. Αν είναι όνομα προγόνου περιέχει κάτι από την ενέργεια της γιαγιάς και του παππού από όπου προήλθε αλλά και όλης της προγονικής γραμμής από την οποία κληροδοτήθηκε. 

Αν είναι όνομα ελεύθερης επιλογής των γονιών ή των αναδόχων περιέχει κάτι από την ενέργεια των φαντασιώσεων που τους έκαναν να επιλέξουν αυτό το όνομα. Όλα τα ονόματα έχουν φόρτιση. 

Έχουν επίσης και μια συγκεκριμένη δόνηση που σχηματίζεται από τους ήχους των γραμμάτων, από την ενέργεια του παρελθόντος από το οποίο προέρχονται , από το νόημα της ίδιας της λέξης και από κάτι παραπάνω, κάτι «μαγικό» που δικαιολογεί αυτούς που λένε πως όποιος γνωρίζει το όνομα των αόρατων όντων μπορεί να τα εξουσιάζει. Η πεποίθηση αυτή πηγαίνει χιλιετίες πίσω και αποτυπώνεται στην κατά τη Βίβλο Δημιουργία του κόσμου όπου ο Θεός φέρνει όλα τα ζώα μπροστά στον Αδάμ για να τους δώσει όνομα και να τα εξουσιάσει.

Το ίδιο το Όνομα του Θεού είναι μυστικό και άρρητο , δεν μπορεί καν να προφερθεί. Αν και σήμερα οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το όνομά τους απλώς σαν στοιχείο της ταυτότητάς τους , οι εσωτερικές παραδόσεις αποκαλύπτουν πως στην ουσία είναι μια «σφραγίδα». 

Δημιουργεί ένα ενεργειακό αποτύπωμα γύρω μας κάθε φορά που το ακούμε, επιδρώντας στον ψυχισμό, στη συμπεριφορά, στις σχέσεις και στο ίδιο το πεπρωμένο μας. Παρατηρείστε για παράδειγμα πως όταν σας αποκαλούν με κάποιο χαΪδευτικό , υποκοριστικό ή παρατσούκλι κάτι αλλάζει στην αίσθηση του εαυτού σας συχνά και στην ίδια τη διάθεσή σας. 

Όσο αδιόρατη κι αν φαίνεται αυτή η αλλαγή είναι ωστόσο παρούσα. Σ’ αυτήν ακριβώς αποβλέπουν όλες οι μυήσεις που επιβάλλουν την αλλαγή του ονόματος του μυούμενου. Από τη χριστιανική βάπτιση όπου από «μπέμπης» «μπέμπα», «μωρό» το βρέφος αποκτά ένα είδος οντότητας με το όνομα που του δίνεται, μέχρι την είσοδο στο μοναχικό βίο όταν ο μοναχός παίρνει νέο όνομα. 

Ωστόσο κάθε αλλαγή ονόματος συνεπάγεται μεταβολή της ιδιαίτερης δόνησης που συνοδεύει το άτομο κάτι που από μόνο του επιφέρει επίσης μεταβολές στη ζωή του . Αυτό γίνεται φανερό με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο στην καριέρα καλλιτεχνών που αλλάζοντας το όνομά τους γνώρισαν την επιτυχία. 

Ένας από αυτούς ήταν στη δεκαετία του 70 ένας άσημος τραγουδιστής που περνούσε απαρατήρητος μέχρι που κάποιος ατζέντης τον μετονόμασε σε Έγκελμπερτ Χάμπερντινγκ και τον οδήγησε στην επιτυχία με τα ίδια ακριβώς τραγούδια! 

Από την άλλη πλευρά δεν είναι βέβαια καθόλου τυχαίο το πόση έρευνα αγοράς γίνεται προκειμένου να δοθεί όνομα σε ένα καινούργιο προϊόν, σε μια εταιρία, σε ένα μαγαζί ή ακόμα και σε ένα πολιτικό κόμμα. Μερικά ονόματα στοιχίζουν δισεκατομμύρια.

Φως στη μυστηριώδη δύναμη των ονομάτων ρίχνει η αριθμολογία που ακολουθώντας την Πυθαγόρεια αρίθμηση μετατρέπει κάθε γράμμα σε αριθμό και αθροίζοντας όλα τα γράμματα μιας λέξης βγάζει το σύνολο, τον περίφημο λεξάριθμο που με τη σειρά του έχει αντιστοιχιστεί με ορισμένες πολύ συγκεκριμένες ιδιότητες. 

Το πιο ενδιαφέρον στην ιστορία αυτή είναι πως κάθε φορά που χρησιμοποιούμε μια χαϊδευτική λέξη αντί το όνομα κάποιου είναι σαν να τον καλούμε να ανταποκριθεί με τον ιδιαίτερο τρόπο που αντιστοιχεί όχι μόνο στο νόημα της λέξης που του λέμε αλλά και στη δόνηση που αντιστοιχεί στον λεξάριθμό της. Ελάτε όμως να δούμε πώς θα βρίσκετε τον λεξάριθμο των ονομάτων και τη βαθύτερη σημασία τους.

Σύμφωνα με την Πυθαγόρεια αρίθμηση τα γράμματα αντιστοιχούν στους ακόλουθους αριθμούς:

Α = 1,                           Ι =  10,                   Ρ =  100,
Β = 2,                           Κ = 20,                   Σ =  200,
Γ = 3,                            Λ = 30,                  Τ =  300,
Δ = 4,                           Μ = 40,                  Υ =  400,
Ε = 5,                           Ν = 50,                  Φ =  500,
Ζ = 7,                           Ξ = 60,                   Χ =  600,
Η = 8,                           Ο = 70                   Ψ =  700,
Θ = 9,                           Π = 80                   Ω =  800. 

Για να βρείτε το λεξάριθμο που αντιστοιχεί στο όνομά σας αθροίζετε τους επιμέρους αριθμούς των γραμμάτων και αθροίζετε επίσης και το τελικό αποτέλεσμα ώστε να καταλήξετε σε ένα μονοψήφιο αριθμό. 

Συνήθως το υποκοριστικό έχει διαφορετική αριθμητική αξία όπως στην περίπτωση της Ελένης λ.χ. που έχει ως λεξάριθμο το 8 (Ε=5 + Λ=30 + Ε=5 + Ν=50 + Η=8 που καταλήγουν σε 98 τα οποία αθροιζόμενα 9+8 δίνουν 17 κι αυτό με τη σειρά του 8) ενώ το Λένα έχει λεξάριθμο 5 ( Λ=30 +Ε=5 + Ν=50 +Α=1 = 86, δηλαδή 8+6= 14 και 1+4=5). 

Στην περίπτωση αυτή η Ελένη ως Λένα δίνει μεγάλη σημασία στην ελευθερία ενώ ως Ελένη δίνει έμφαση στα υλικά αγαθά. Σε κάθε περίπτωση το βαφτιστικό μας όνομα είναι αυτό με το οποίο είμαστε κατά βάθος συντονισμένες ενώ το υποκοριστικό μας αποτελεί ένα επίκτητο πεπρωμένο.

Το ίδιο ισχύει και με το πλήρες ονοματεπώνυμό μας το οποίο αν αλλάξει π.χ. λόγω γάμου, τότε μας οδηγεί επίσης σε ένα επίκτητο πεπρωμένο.

Η Σημασία των Αριθμών
Καταλήγοντας στον μονοψήφιο λεξάριθμο του ονόματος που σας ενδιαφέρει (είτε αυτό είναι βαπτιστικό, είτε ένα χαϊδευτικό γλυκόλογο ή και κάποιο πικρόλογο !) ανατρέξτε στη λίστα που ακολουθεί για να βρείτε τα χαρακτηριστικά με τα οποία συνδέεται κάθε αριθμός.

1.
Άτομο στο οποίο προέχει η λογική και ο παρορμητσμός. Διαθέτει ηγετικές ικανότητες και γοητεύεται από τα νέα ξεκινήματα και τις πρωτοποριακές ιδέες.. Έχει έντονη προσωπικότητα αλλά στην υπερβολή του μπορεί να γίνεται εγωκεντρικό. Επειδή είναι πρωτοπόρο έρχεται συχνά αντιμέτωπο με την μοναξιά καθώς προχωρά μπροστά με ορμή. Έχει μαχητικό πνεύμα , του αρέσει να παίρνει πρωτοβουλίες και να ξεκινά νέα πράγματα αρκεί να υπάρχει κάποιος να τα συνεχίσει και να τα συντηρήσει γιατί αυτό συνεχίζει για να ανακαλύψει νέους ορίζοντες. 

Δεν αντέχει τη μονοτονία , την ανία και οτιδήποτε συνηθισμένο. Είναι όμως πολύ ευαίσθητο στην κριτική και στη γνώμη των άλλων. Η ισχυρογνωμοσύνη του απαιτεί να γίνονται όλα με το δικό του τρόπο κι έτσι μπορεί να συμπεριφέρεται με αυταρχισμό κρατώντας μια στάση σαν να τα ξέρει όλα. Θα αναμιχθεί εύκολα με τον κόσμο αλλά ποτέ δεν θα γίνει «ένας από τους πολλούς».

2.
Σ’ αυτό το άτομο προέχει το συναίσθημα. Το εκφράζει με τη μεγάλη του διάθεση για συντροφικότητα. Έχει πλούσια φαντασία και είναι πρόθυμο να αφοσιωθεί και να συνδεθεί βαθιά. Προτιμά κάποιος άλλος να έχει την πρωτοβουλία κι αυτό να ακολουθεί ή να συντροφεύει. Είναι συνεργάσιμο αλλά μπορεί να γίνει έρμαιο των άλλων από φόβο μοναξιάς. Στην υπερβολή του μπορεί να μετατρέψει την ευαισθησία του σε ευθιξία , συναισθηματική ανασφάλεια και ενοχή. 

Κάτι που πρέπει να μάθει είναι να συνεργάζεται με άλλους χωρίς να παραμελεί τις δικές του προσωπικές ανάγκες ενώ είναι σημαντικό να μην παγιδεύεται στην αναποφασιστικότητα. Από την άλλη πλευρά έχει τη μαγική ικανότητα να συμφιλιώνει αντιμαχόμενες πλευρές ενώ στο σπίτι του όλοι νιώθουν εξαιρετική ζεστασιά. Παράλληλα είναι καλός σύντροφος πιστός, στοργικός και προσεκτικός με τα οικονομικά.

3.
Πρόκειται για άτομο επικοινωνιακό με ισορροπία λογικής και συναισθήματος. Διαθέτει ευφράδεια και άνεση να διατυπώνει τις σκέψεις του. Λατρεύει το κουβεντολόι, τα τηλεφωνήματα, τα sms και τα e-mail, τόσο όσο και το να βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση και σε επαφή με κόσμο. Είναι κοινωνικό και πρόθυμο στις συναναστροφές . Μπορεί να ζει σε κατάσταση χαράς και ενθουσιασμού εμπνέοντας τους άλλους. 

Είναι κεφάτο, διασκεδαστικό άτομο και του αρέσει το φλερτ. Κάτι που δεν αντέχει είναι η κριτική. Στην υπερβολή του μπορεί να γίνει φλύαρο, δυσκίνητο ή αντίθετα υπερκινητικό και να περνά διαστήματα απομόνωσης και άρνησης για επαφή με κόσμο. Έχει την τάση να σκορπίζει την ενέργειά του, παρ’ όλα αυτά έχει μια εκπληκτική ικανότητα να βρίσκεται στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή ενώ είναι πολύ τυχερό με τα χρήματα και τις ευκαιρίες.

4.
Εδώ το άτομο βάζει βάσεις και όρια. Ξέρει να εργάζεται με συνέπεια και πειθαρχία ενώ πρόθυμα ακολουθεί τους κανόνες και δεσμεύεται από αυτούς. Γενικά δεν του αρέσει να κρατά εκκρεμότητες αλλά μπορεί να καταλήγει σε αυτοπεριορισμό και βασανιστική υπευθυνότητα. Η ακεραιότητα και η τιμιότητα είναι έμφυτες αρετές του. Συχνά είναι τόσο προσγειωμένο που ίσως καταντά λίγο βαρετό. Το «πρέπει» είναι μια λέξη που χαρακτηρίζει έντονα τη ζωή του και καθώς σέβεται την τάξη μπορεί να διατηρεί και την αναγκαία ρουτίνα της καθημερινότητας. 

Ξέρει την αξία του χρήματος και δεν το σπαταλά εύκολα ενώ μπορεί να κάνει μεγάλες περικοπές επιδιώκοντας να αποκτήσει ένα δικό του σπίτι, μια δική του βάση. Ως σύντροφος είναι αξιόπιστος και αφοσιωμένος ενώ συνήθως δεν ξοδεύει περισσότερα από όσα έχει. Επιπλέον επειδή του αρέσει η τάξη τακτοποιεί πάντα ό,τι ανακατέψει.

5.
Η ελευθερία είναι η λέξη κλειδί γι αυτό το άτομο. Ενδιαφέρεται για το χώρο του μεταφυσικού και τα μακρινά ταξίδια αναζητώντας κάθε είδους ανοιχτούς ορίζοντες.. Αγαπά την περιπέτεια, κάθε τι καινούργιο και απεχθάνεται την ανία και τη ρουτίνα. Η στάση του προς τη ζωή εκφράζεται με ταχύτητα, ενθουσιασμό και επιθυμία να είναι ενήμερο για όλα γι αυτό και αγαπά το διάβασμα. Δεν φοβάται να γνωρίσει νέους ανθρώπους, νέες εμπειρίες και διαφορετικές κουλτούρες και καθώς αγαπά την ανεξαρτησία είναι εντελώς απρόθυμο για δέσμευση. 

Όταν όμως πέσει στην υπερβολή μπορεί η τάση για ελευθερία να μετατραπεί σε αναρχία, η διάθεση για ταξίδια να μετατραπεί σε αυτοκαταστροφικές φυγές και να εκφράσει μια στάση έλλειψης σεβασμού της ελευθερίας των άλλων. Σε κάθε περίπτωση βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς έντασης αλλά και σε ένα είδος νεανικότητας ανεξάρτητα από την ηλικία του.

6.
Ο έρωτας, η οικογένεια , οι σχέσεις έχουν μεγάλη σημασία για αυτό το άτομο. Αισθάνεται να ολοκληρώνεται μέσα από τις σχέσεις και έχει βαθιά ανάγκη για συντροφικότητα, συζυγική ζωή και συνύπαρξη . Το ιδανικό του είναι ένα λιμάνι – σπιτικό όπου τα πάντα είναι όμορφα διακοσμημένα. Έχει την τάση να εξιδανικεύει το γάμο, τον σύντροφό του και τις ερωτικές σχέσεις και βέβαια είναι πρόθυμο να προσφέρει, να φροντίσει και να αγαπήσει με πάθος. Παράλληλα λατρεύει τα καταναλωτικά αγαθά ιδίως αν έχουν να κάνουν με το σπίτι και τους αγαπημένους. 

Κάτι που έχει ανάγκη να μάθει είναι όχι μόνο να δίνει αλλά και να παίρνει γιατί συχνά παραμελεί τις δικές του ανάγκες επιθυμώντας συνεχώς να φροντίζει και να υπηρετεί τους αγαπημένους του. Έχει επίσης την τάση να ανησυχεί υπερβολικά μπροστά σε οποιαδήποτε αλλαγή της ρουτίνας ή των συνηθειών του.

7.
Το άτομο εδώ έχει την ανάγκη να βρει απαντήσεις σε βαθύτερα υπαρξιακά ερωτήματα. Η ενδοσκόπηση , η αυτογνωσία και η ενασχόληση με τη φιλοσοφία το βοηθούν να εξελιχθεί και να γαληνέψει. Διαθέτει βαθιά ενόραση , παρατηρητικότητα και εσωτερική σοφία. Η απομόνωση είτε είναι επιζητούμενη είτε εντελώς ανεπιθύμητη. Γενικά όμως είναι λιγομίλητο και δεν νιώθει άνετα με τον πολύ κόσμο. 

Στη διάρκεια της ζωής του θα περνά από περιόδους μοναξιάς ή αντίθετα θα βιώνει την έντονη εξάρτησή του από την παρέα των άλλων. Παρ’όλα αυτά έχει ανάγκη να κάνει πράγματα μόνο του, να ερευνά, να μελετά και να διαβάζει. Πολύ σημαντικό γι αυτό είναι να βρίσκεται συχνά στην εξοχή καθώς η επαφή με τη φύση το βοηθά να ισορροπήσει και το θεραπεύει. Για κάτι που δεν χρειάζεται να ανησυχεί είναι τα χρήματα επειδή πάντα θα έχει , έστω και τα στοιχειώδη.

8.
Εδώ το άτομο έχει την ικανότητα να θέτει μακροπρόθεσμους στόχους και να αφοσιώνεται σ’ αυτούς. Είναι ισχυρογνώμων και επιβάλλει τους δικούς του κανόνες για το πώς πρέπει να γίνονται τα πράγματα κάτι που του επιτρέπει η θέση εξουσίας στην οποία συχνά βρίσκεται. Στην καλύτερη έκφρασή του μπορεί να μετατραπεί σε παράδειγμα και πηγή έμπνευσης για το περιβάλλον του. Ο κόσμος της ύλης το γοητεύει και συχνά ανοίγεται σε μεγάλες επιχειρήσεις. 

Στην υπερβολή του αποκτά έντονη προσκόλληση στα υλικά αγαθά ή κάνει σπατάλες μέχρι χρεοκοπίας . Μπορεί επίσης να έχει υπερβολική προσήλωση στο σεξ. Με τα χρόνια αποκτά αρκετά σύμβολα πλούτου, χρήμα, επιτεύγματα, επιτυχία και δύναμη. Είναι εξαιρετικός κριτής χαρακτήρων και συχνά παίζει το ρόλο του σοφού συμβούλου αν δεν έχει ξοδέψει τον εαυτό του στο κυνήγι του χρήματος και της δύναμης.

9.
Η ανάγκη για ολοκλήρωση είναι έντονη στο άτομο αυτό. Μόνο έτσι μπορεί να βρει την ειρήνη και να γαληνέψει. Συχνά αναλαμβάνει να ολοκληρώσει το έργο άλλων καθώς έχει την ικανότητα να κλείνει ημιτελείς υποθέσεις και να φέρει εις πέρας τις αποστολές που του αναθέτουν ή που αναλαμβάνει οικειοθελώς. Είναι άτομο με βαθύ ανθρωπισμό και ανάγκη να βελτιώσει τον κόσμο. Νιώθει έντονη συμπόνια και κατανόηση και προσφέρει τον εαυτό του και την ενέργειά του στην υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. 

Συχνά ζει σε έναν κόσμο γεμάτο ιδεαλισμό αλλά με πολλά πρακτικά προβλήματα. Μπορεί να κάνει περιουσία και να τη χάσει πολλές φορές στη ζωή του. Αφοσιώνεται σε οικολογικές, ειρηνιστικές οργανώσεις και σκοπούς αλλά διαθέτει και μια ασυνήθιστη ικανότητα να προσελκύει βοήθεια, ευκαιρίες επιτυχίας, χρήματα και καλοτυχία.





Ιουλίας Πιτσούλη