Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

60 σκέψεις, που μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής σου....!!!!!!!

Τι σκέφτεσαι στις στιγμές ηρεμίας σου; Πόσο μακριά έχεις φτάσει ή πόσο μακριά μπορείς να πας; Τις δυνάμεις σου ή τις αδυναμίες σου; Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί ή το χειρότερο; Στις στιγμές ηρεμίας, δώσε προσοχή στις σκέψεις σου. Επειδή ίσως, απλά ίσως, το μόνο πράγμα που πρέπει να αλλάξεις για να μπορέσεις να βιώσεις περισσότερη ευτυχία, περισσότερη αγάπη και περισσότερη ζωτικότητα, είναι ο τρόπος σκέψης σου.

Ορίστε 60 ρητά που θα σε βοηθήσουν να ρυθμίσεις τον τρόπο σκέψης σου και θα σου δώσουν κίνητρα για μια καλύτερη ζωή.

1. Δεν μπορείς να αλλάξεις αυτό που φοβάσαι να αντιμετωπίσεις.

2. Μερικές φορές τα καλά πράγματα καταρρέουν έτσι ώστε καλύτερα πράγματα να μπορέσουν να οικοδομηθούν.

3. Μην σκέφτεσαι το κόστος. Σκέψου την αξία.

4. Μερικές φορές χρειάζεται να αποστασιοποιηθείς για να δεις τα πράγματα καθαρά.

5. Πολλοί άνθρωποι αγοράζουν πράγματα που δεν χρειάζονται, με χρήματα που δεν έχουν, για να εντυπωσιάσουν ανθρώπους που δεν ξέρουν.

6. Άσχετα με το πόσα λάθη κάνεις ή το πόσο αργή είναι η πρόοδος σου, είσαι και πάλι μπροστά από όσους δεν προσπαθούν.

7. Αν ένα πρόσωπο θέλει να είναι μέρος της ζωής σου, θα κάνουν μια προφανή προσπάθεια για αυτό. Σκέψου διπλά πριν κρατήσεις ένα χώρο στην καρδιά σου για τους ανθρώπους που δεν κάνουν προσπάθεια για αυτό.

8. Το να κάνεις έναν άνθρωπο να χαμογελάσει, μπορεί να αλλάξει τον κόσμο – ίσως όχι όλο τον κόσμο, αλλά τον δικό του σίγουρα.

9. Το να λες ότι κάποιος είναι άσχημος δεν σε κάνει ομορφότερο.

10. Οι μόνοι φυσιολογικοί άνθρωποι που ξέρεις είναι αυτοί που δεν γνωρίζεις πολύ καλά.

11. Η ζωή είναι 10% το τι σου συμβαίνει και 90% το πώς αντιδράς σε αυτό.

12. Το πιο οδυνηρό πράγμα είναι το να χάσεις τον εαυτό σου στην διαδικασία του να αγαπάς κάποιον τόσο πολύ και να ξεχνάς ότι είσαι και εσύ ξεχωριστός.

13. Είναι καλύτερα να είσαι μόνος σου παρά με κακιά παρέα.

14. Καθώς μεγαλώνουμε, συνειδητοποιούμε ότι είναι λιγότερο σημαντικό να έχουμε πολλούς φίλους και πιο σημαντικό να έχουμε λίγους και αληθινούς.

15. Το να κάνεις εκατό φίλους δεν είναι θαύμα. Το θαύμα είναι να κάνεις ένα φίλο που θα σταθεί δίπλα σου ακόμα και όταν εκατό άτομα είναι εναντίων σου.

16. Το να τα παρατάς δεν σημαίνει πάντα ότι είσαι αδύναμος, μερικές φορές σημαίνει ότι είσαι δυνατός και έξυπνος αρκετά ώστε να το αφήσεις πίσω και να προχωρήσεις.

17. Μην λες ότι δεν έχεις αρκετό χρόνο. Έχεις ακριβώς τον ίδιο αριθμό ωρών ανά ημέρα που δόθηκαν και στους Helen Keller, Pasteur, Michaelangelo, Leonardo da Vinci, Thomas Jefferson, Albert Einstein κλπ.

18. Αν πραγματικά θέλεις να κάνεις κάτι, μπορείς να βρεις ένα τρόπο. Αν δεν θέλεις, θα βρεις μια δικαιολογία.

19. Μην επιλέγεις αυτόν που είναι όμορφος στον κόσμο. Διάλεξε αυτόν που κάνει τον κόσμο σου όμορφο.

20. Ο έρωτας δεν είναι επιλογή. Το να μείνεις ερωτευμένος είναι.

21. Η αληθινή αγάπη δεν σημαίνει να είστε αδιαχώριστοι. Είναι δυο άνθρωποι που είναι αληθινοί ο ένας στον άλλο ακόμα και όταν είναι χώρια.

22. Όταν είσαι απασχολημένος ψάχνοντας για το τέλειο άτομο, πιθανόν θα χάσεις το ατελές άτομο που θα μπορούσε να σε κάνει απόλυτα ευτυχισμένο.

23. Ποτέ μην κάνεις κάτι μόνιμα ανόητο μόνο και μόνο επειδή είσαι προσωρινά αναστατωμένος.

24. Μπορείς να μάθεις σπουδαία πράγματα από τα λάθη σου όταν δεν είσαι απασχολημένος με το να τα αρνείσαι.

25. Στη ζωή, αν δεν ρισκάρεις τίποτα, ρισκάρεις τα πάντα.

26. Όταν σταματήσεις να κυνηγάς τα λάθος πράγματα δίνεις στα σωστά πράγματα την ευκαιρία να σε πιάσουν.

27. Κάθε ένα πράγμα που έχει συμβεί στη ζωή σου σε προετοιμάζει για ένα γεγονός που δεν έχει έρθει ακόμα.

28. Δεν υπάρχει τίποτα το ευγενές στο να είσαι ανώτερος από κάποιο άλλο πρόσωπο. Η αληθινή ευγένεια είναι το να είσαι ανώτερος από το άτομο που ήσουν κάποτε.

29. Το να προσπαθείς να είσαι κάποιος άλλος είναι χάσιμο του ατόμου που είσαι πραγματικά.

30. Ποτέ δεν θα γίνεις αυτό που θέλεις να γίνεις αν συνεχίσεις να κατηγορείς όλους τους άλλους για αυτό που είσαι τώρα.

31. Οι άνθρωποι είναι περισσότερο αυτό που κρύβουν από αυτό που δείχνουν.

32. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται τα πράγματα που κάνουν οι άλλοι για αυτούς, μέχρι τη στιγμή που σταματάνε να τα κάνουν.

33. Μην ακούς τι λένε οι άνθρωποι, δώσε βάση σε αυτά που κάνουν.

34. Το να είσαι μόνος δεν σημαίνει ότι είσαι μοναχικός και το να είσαι μοναχικός δεν σημαίνει ότι είσαι μόνος.

35. Η αγάπη δεν έχει να κάνει με το σεξ, το να πηγαίνεις φανταχτερά ραντεβού ή να επιδεικνύεσαι. Έχει να κάνει με το να είσαι με ένα άτομο που σε κάνει ευτυχισμένο με τέτοιο τρόπο που κανένα άλλο δεν μπορεί.

36. Ο καθένας μπορεί να έρθει στη ζωή σου και να σου πει πόσο πολύ σε αγαπάει. Χρειάζεται κάποιος πραγματικά ιδιαίτερος για να μείνει στη ζωή σου και να σου δείξει πόσο πολύ σε αγαπάει.

37. Κάψε τα κεριά, χρησιμοποίησε τα καλά σεντόνια, φόρεσε τα ακριβά εσώρουχα. Μην τα φυλάς για ειδικές περιπτώσεις. Σήμερα είναι ειδική περίπτωση.

38. Αγάπα και εκτίμησε τους γονείς σου. Συχνά είμαστε τόσο απασχολημένοι στο να μεγαλώνουμε, που ξεχνάμε ότι και αυτοί επίσης μεγαλώνουν.

39. Όταν αρχίσεις να συμβιβάζεις τον εαυτό σου και το ήθος σου για τους ανθρώπους γύρω σου, είναι καιρός να αλλάξεις τους ανθρώπους γύρω σου.

40. Μάθε να αγαπάς τον εαυτό σου πρώτα, αντί να αγαπάς την ιδέα του να σε αγαπάνε οι άλλοι.

41. Όταν κάποιος σου λέει «Έχεις αλλάξει», μπορεί απλά να σημαίνει ότι σταμάτησες να ζεις τη ζωή σου με τον δικό τους τρόπο.

42. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος άλλος λάθος για να είσαι εσύ σωστός.

43. Να είσαι χαρούμενος. Να είσαι ο εαυτός σου. Αν δεν αρέσει στους άλλους, άστους. Η ευτυχία είναι επιλογή. Η ζωή δεν είναι το να ευχαριστείς τους πάντες.

44. Όταν είσαι χαρούμενος, οι φίλοι σου ξέρουν ποιος είσαι. Όταν είσαι στις μαύρες σου, ξέρεις ποιοι είναι οι φίλοι σου.

45. Μην ψάχνεις για κάποιον που θα λύσει όλα σου τα προβλήματα. Ψάξε για κάποιον που θα τα αντιμετωπίσει μαζί σου.

46. Αν περιμένεις ο κόσμος να είναι δίκαιος μαζί σου απλά επειδή εσύ είσαι δίκαιος, κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Είναι σαν να περιμένεις ένα λιοντάρι να μην σε φάει, απλά επειδή δεν το έφαγες εσύ.

47. Άσχετα με το πόσο καλά ή άσχημα τα πας, ξύπνα κάθε μέρα ευγνώμων για τη ζωή σου. Κάποιος κάπου αλλού παλεύει απεγνωσμένα για τη δική του.

48. Η μικρότερη πράξη καλοσύνης αξίζει περισσότερο από την ωραιότερη πρόθεση.

49. Πολλοί άνθρωποι είναι τόσο φτωχοί, που το μόνο πράγμα που έχουν είναι τα χρήματα.

50. Μάθε να εκτιμάς τα πράγματα που έχεις πριν σε αναγκάσει ο χρόνος να εκτιμήσεις τα πράγματα που κάποτε είχες.

51. Όταν επιλέγεις να δεις το καλό στους άλλους, καταλήγεις να βρίσκεις το καλό στον εαυτό σου.

52. Δεν πνίγεσαι από την πτώση στο νερό. Πνίγεσαι με το να μένεις εκεί.

53. Είναι καλύτερα να γνωρίζεις και να είσαι απογοητευμένος από το ποτέ να μην ξέρεις και να αναρωτιέσαι.

54. Υπάρχουν πράγματα που δεν θέλουμε να συμβούν αλλά πρέπει να αποδεχτούμε, πράγματα που δεν θέλουμε να ξέρουμε αλλά πρέπει να μάθουμε και άνθρωποι με τους οποίους δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς, αλλά πρέπει να αφήσουμε πίσω.

55. Η ευτυχία δεν εξαρτάται από το τι συμβαίνει γύρω σου, αλλά από το τι συμβαίνει μέσα σου. Οι περισσότεροι άνθρωποι εξαρτώνται από τους άλλους για να αποκτήσουν ευτυχία, αλλά η αλήθεια είναι ότι η ευτυχία έρχεται πάντα από μέσα.

56. Αν πεις την αλήθεια, γίνεται μέρος του παρελθόντος σου. Αν πεις ψέματα, γίνεται μέρος του μέλλοντος σου.

57. Αυτό που κάνεις κάθε μέρα έχει περισσότερη σημασία από αυτό που κάνεις μια φορά στο τόσο.

58. Δεν μπορείς να ξεκινήσεις το επόμενο κεφάλαιο της ζωής σου, αν συνεχίζεις να διαβάζεις ξανά και ξανά το τελευταίο σου.

59. Τα πράγματα αποδεικνύονται καλύτερα για τους ανθρώπους που κρατάνε το καλύτερο από τα πράγματα που εμφανίζονται.

60. Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξε το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι για αυτό.





Ζήσε για σένα και για τις προκλήσεις της ζωής....!!!!!!

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ξάπλωσες στο κρεβάτι σου χωρίς να σε βασανίζουν οι σκέψεις σου…

Πότε ήταν η τελευταία φορά που απόλαυσες τη στιγμή που ζούσες με αγαπημένα πρόσωπα και δεν ταξίδευε το μυαλό σου κάπου άλλου παρά μόνο στο παρών…;

Δεν κοίταξες το κινητό σου τηλέφωνο να δεις εάν έχεις κάποιο μήνυμα και χωρίς έγνοιες το άφησες μέσα στην τσάντα σου γιατί είχες κάτι καλύτερο να ασχοληθείς…

Θυμήσου αυτές τις ανέμελες στιγμές που απολάμβανες τον εαυτό, την παρέα σου, τους ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή σου και σε περιτριγυρίζουν.

Αφού τα κατάφερνες πολύ καλά στο παρελθόν, σημαίνει ότι μπορείς και τώρα. Σου το εγγυώμαι, ότι από εσένα εξαρτάται να σε αγαπήσεις, να θέσεις νέους στόχους, προτεραιότητες, καινούρια όνειρα!

Υπάρχουν πολλά χαμόγελα για να τα νιώσεις έντονα στο πρόσωπο σου. Ατάκες που θα ξεστομίσεις με πολύ γέλιο και χαρά. Ναι, είναι σημάδια ότι βρίσκεις ξανά τον εαυτό σου. Ότι μπορείς και έχεις τη δύναμη να διώξεις ότι σε πληγώνει και να αρχίσεις να έχεις καινούριες σκέψεις που σε ευχαριστούν. Δοκίμασε το.

Στην αρχή μπορεί να είναι δύσκολο όμως δεν είναι ακατόρθωτο…

Απόψε προσπάθησε να κοιμηθείς χωρίς να έχεις αυτόν τον ένα στο μυαλό σου. Βγες με την παρέα σου. Χόρεψε, γράψε καινούριες αναμνήσεις.

Διάβασε ένα βιβλίο που θα σε ταξιδέψει. Προγραμμάτισε τις καλοκαιρινές σου διακοπές. Πήγαινε στη θάλασσα για έναν καφέ. Υπάρχουν τόσα και τόσα να ζήσεις ακόμη και χωρίς αυτόν. Ζήσε για σένα χωρίς να περιμένεις τίποτα. Τα απροσδόκητα θα σε εντυπωσιάσουν περισσότερο και θα σου γίνουν ευχάριστη συνήθεια!

Πες ναι σε περιπέτειες, εμπειρίες και βγες από την μελαγχολία. Υπάρχουν τόσα πολλά να απολαύσεις χωρίς να περιμένεις κάτι συγκεκριμένο να συμβεί. 

Χωρίς να ονειρεύεσαι αποκλειστικά και μόνο αυτόν. Φτιάξε καινούρια όνειρα με εσένα πρωταγωνιστή. Μάθε καλύτερα τον εαυτό σου. Ασχολήσου με αυτά που αγαπάς και παραμέλησες. Ζήσε για σένα. Γέμισε την καθημερινότητα και το μυαλό σου με καινούριες προκλήσεις. Φλέρταρε.

Μην παίρνεις τίποτα ως δεδομένο και προσπάθησε να είσαι “παρών” σε όσα περισσότερα μπορείς και έρχονται στο δρόμο σου.

Απολάμβανε τα πάντα στο μέγιστο βαθμό και με πολύ αγάπη από μέρους σου.
Η ζωή είναι ωραία!





Μαρίνας Αβραάμ

Γίνε Αυτό, Για Το Οποίο Έχεις Γεννηθεί Να Πετύχεις....!!!!!!!!

Πόσα είσαι ικανός να πετύχεις; 
Τι είναι μια ρεαλιστική προσδοκία, και τι είναι καθαρή τρέλα; 
Υπάρχει όριο, στο πόσο ψηλά μπορείς να στοχεύσεις;

Η απάντηση είναι απλή! 
Είσαι ικανός να πετύχεις, οτιδήποτε θελήσεις... 
Μπορείς να βάλεις, όποιον στόχο θέλεις.
Ο Ουρανός, δεν ήταν ποτέ το όριο!

Όλοι έχουμε ακούσει, την έννοια των: «ρεαλιστικών στόχων». 

Τη στιγμή όμως, που αποδέχεσαι τον διαχωρισμό του ρεαλιστικού και του ουτοπικού, τότε ο ίδιος περιορίζεις τον εαυτό σου. 

Ο υποτιθέμενος ρεαλισμός, είναι τα όρια της στείρας φαντασίας της κοινωνίας, στην οποία ζεις...

Ειδικά λοιπόν στην Ελλάδα της κρίσης, ο ρεαλισμός έχει στενέψει πολύ, οι στόχοι των περισσότερων ανθρώπων, είναι απλώς η επιβίωση...

Και όλα αυτά, διότι έχουν πειστεί, πως οτιδήποτε πέρα από αυτό δεν είναι εφικτό.

Είναι ένα μεγάλο ψέμα!

Ας εξετάσουμε, την έννοια της προοπτικής... 
Προοπτική είναι, όλα αυτά που μπορείς να είσαι, αλλά δεν έχεις γίνει ακόμα. 

Είναι όλα αυτά, που μπορείς να πετύχεις, αλλά δεν έχεις πετύχει ακόμα. 

Είναι μια «εν υπνώσει» ικανότητα – μια δυναμική!

Σκέψου, ένα γονιμοποιημένο ωάριο... 

Αυτό το ένα και μοναδικό κύτταρο, έχει την ικανότητα να σχηματίσει κάθε μέλος του σώματος... 

Κάθε κύτταρο, από τον εγκέφαλο μέχρι τα νύχια των ποδιών, μπορεί να σχηματιστεί από αυτό το ένα και μοναδικό κύτταρο. 

Η δυναμική του, είναι πραγματικά συγκλονιστική... 
Εσύ είσαι αυτό το κύτταρο!
Όπως το γονιμοποιημένο ωάριο, έτσι και ο ανθρώπινος νους, έχει απεριόριστη δυναμική... 
Μπορεί να δημιουργήσει, οτιδήποτε θελήσει. 

Ο άνθρωπος βρίσκεται στη Γη, για χιλιάδες χρόνια κι ωστόσο κάθε μέρα, ανακαλύπτει και δημιουργεί καθημερινά. 

Είναι αδύνατον, να εξαντλήσουμε τη δημιουργική δύναμη του νου μας, η λειτουργία του οποίου παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο, ακόμα και για τη σημερινή επιστήμη...

Αλλά ακόμα, κι αν δεν κατανοούμε τη λειτουργία του, δεν μπορούμε να αρνηθούμε τη δύναμή του.
Η δύναμη, βρίσκεται μέσα σου.

Το πιο χρήσιμο εργαλείο σου, είναι ο νους σου. 
Η απάντηση στην ερώτηση: «τι είναι ρεαλιστικό και τι είναι επιτεύξιμο» βρίσκεται στο μυαλό σου... 

Εάν το μυαλό σου, αποδεχτεί ότι κάτι είναι επιτεύξιμο, θα βρει έναν τρόπο να το υλοποιήσει.

«Ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει, οτιδήποτε συλλάβει και πιστέψει το μυαλό του».

Αυτά είναι τα αθάνατα λόγια του Napoleon Hil, ο οποίος κατανόησε πραγματικά, ότι: «δεν υπάρχουν περιορισμοί, εκτός από αυτούς που γνωρίζουμε».

Το δυναμικό σου περιορίζεται, μόνο από τον τρόπο σκέψης σου... 

Αυτό που για σένα είναι ανέφικτο, είναι περίπατος για κάποιον άλλον. 

Είναι όλα στο μυαλό! Έχεις τη δύναμη και την ικανότητα, να πετύχεις τα πάντα... 

Η κρίσιμη ερώτηση, στην οποία όμως πρέπει να απαντήσεις είναι:«Τι θέλεις απ’ τη ζωή σου;».

Σκέψου τις πιθανότητες!
Πριν αρχίσεις να ξύνεις το κεφάλι σου, και να δημιουργείς δικαιολογίες, σκέψου το εξής... 

Εάν τα χρήματα δεν ήταν εμπόδιο, τι θα ήθελες από τη ζωή; 
Εάν όλη η γνώση, κι ο πλούτος τη Γης ήταν στα χέρια σου, τι θα ήθελες; 

Ακόμα κι αν είχες, όλα τα υλικά αγαθά του κόσμου, είναι μάλλον απίθανο να βρεις τρεις στόχους, για τους οποίους θα είσαι απόλυτα παθιασμένος, και για τους οποίους θα αφιέρωνες κάθε ώρα της ζωής σου... 

Εκεί λοιπόν, είναι το πρόβλημα – όχι στις δυνατότητες – αλλά στον τρόπο σκέψης.

Η όρασή σου, περιορίζεται από εσένα τον ίδιο. 
Το πρόβλημα είναι, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν πραγματικά, τι θέλουν... 

Και για αυτό φταίει, κατά βάση η εκπαίδευση, αφού έχει πάρει τις απεριόριστες δυνατότητές τους, και τις έχει συμπιέσει σε μικρούς, περιορισμένους τίτλους όπως: «δικηγόρος, γιατρός, τραγουδιστής, λογιστής κ.ο.κ.».

Δεν έχει σημασία, τι τίτλο σου έχουν επιβάλλει. 

Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι, να απελευθερωθείς από αυτόν! 

Δεν είσαι αυτό που κάνεις! 
Ασκείς ιατρική, αλλά δεν είσαι γιατρός! 
Τραγουδάς, αλλά δεν είσαι τραγουδιστής! 

Είσαι ένα Ον με απεριόριστες δυνατότητες, που έχει αποφασίσει να ασκήσει προσωρινά, κάποιο επάγγελμα...

Καλλιέργησε το μυαλό σου!
Κοίταξε βαθιά μέσα σου, και εξέτασε τον τρόπο σκέψης σου... 

Έχεις αποδεχτεί πράγματα, μόνο και μόνο επειδή όλοι οι άλλοι, φαίνεται να τα έχουν αποδεχτεί; 

Έχεις αποδεχτεί, τους κανόνες της κοινωνίας ως δικούς σου; 

Η κοινωνία, τιμά το μέτριο!... 
Δεν της αρέσουν οι άνθρωποι, οι οποίοι πάνε μπροστά, διότι έτσι εκτίθεται, η περιορισμένη αντίληψή της, και το ρηχό όραμά της. 

Αυτός είναι ο λόγος, που η μετριότητα είναι απόλυτα αποδεκτή, και ουσιαστικά αποτελεί τον πραγματικό στόχο, των κανόνων της κοινωνίας που ζεις. 

Εάν θέλεις περισσότερα, τότε είσαι ουτοπιστής, τρελός ή απλά, κάτι δεν πάει καλά μαζί σου...

Η λύση είναι μπροστά σου… αν θέλεις να πετύχεις κάτι, που δεν το έχει πετύχει κανείς μέχρι τώρα, κάνε κάτι που δεν το έχει κάνει κανείς! 

Η πραγματική ουτοπία είναι, ότι οι άνθρωποι προσπαθούν να υλοποιήσουν τα όνειρά τους, σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας. 

Αλλά όπως είπαμε, το μεγαλύτερο όνειρο κάθε κοινωνίας, είναι να γίνεις ένας υπάκουος, μέτριος πολίτης...
Βρες τον δικό σου τρόπο…

Ξέχνα τις αυθεντίες, ξέχνα την πεπατημένη, και άνοιξε τον δικό σου δρόμο! 

Μην ξεχνάς, πως κάθε αυθεντία και κάθε πεπατημένη, καταξιώθηκε αφού οι πρωτεργάτες του, έκαναν το διαφορετικό! 

Ψάξε βαθιά μέσα σου, ποια είναι η κλίση σου... 
Ποιος είναι ο κρυμμένος θησαυρός σου, που περιμένει να ανακαλυφθεί. 

Μην τον αφήσεις, να πάει χαμένος. 
Πρόσθεσε το δικό σου λιθαράκι, στην Ύπαρξη!

Ανέπτυξε τη δυναμική σου, προκαλώντας τον εαυτό σου να μεγαλώσει, πέρα από τα όρια που σου θέτουν οι καναλάρχες, που χρηματοδοτούνται, από τα κεφάλαια των δισεκατομμυριούχων, για να παραμένεις υπό έλεγχο. 

Γίνει αυτό, για το οποίο έχεις γεννηθεί να πετύχεις.

Κλείνοντας, παραθέτω κάποια σοφά λόγια της Marianne Williamson: “Ο μεγαλύτερος φόβος μας, δεν είναι ότι είμαστε ανεπαρκείς. Ο βαθύτερος φόβος μας είναι, ότι είμαστε δυνατοί, πέρα από κάθε όριο... 

Είναι το Φως μας, όχι το σκοτάδι μας, που μας τρομάζει... Αναρωτιόμαστε, ποιος είμαι εγώ για να ξεχωρίσω, να γίνω λαμπρός, να γίνω μια ιδιοφυΐα ή ένας σοφός; Στην πραγματικότητα, ποιος είσαι εσύ για να μην γίνεις όλα αυτά;».




Η ημερομηνία γέννησης σχετίζεται και με το πόσα χρόνια θα ζήσουμε....!!!!!!!!

Ποιος δεν θα ήθελε να γνωρίζει τι του επιφυλάσσει το μέλλον; Αν είχατε τη δυνατότητα να κάνετε ένα χωροχρονικό ταξίδι, δεν θα το τολμούσατε; Δεν θα είσασταν περίεργοι έστω και λίγο να δείτε πώς θα ήταν μετά από κάποια χρόνια η ζωή σας;

Το βέβαιο είναι ότι ανέκαθεν ο άνθρωπος ήθελε να μπορέσει να ανοίξει έστω ένα μικρό παραθυράκι στο μέλλον και να ρίξει μια κρυφή ματιά.

Οι μάντεις στην αρχαιότητα, οι προβλέψεις των αστρολόγων μετέπειτα ή των ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι έχουν το ιδιαίτερο χάρισμα της ενόρασης, ή ακόμη και η ερμηνεία κάποιων προφητικών ονείρων, προέκυψαν ακριβώς από την ανάγκη του ανθρώπου, την έμφυτη περιέργεια αν θέλετε, να προβλέψει ή καλύτερα, να γνωρίζει γεγονότα που θα συμβούν αργότερα.

Εκείνοι που έχουν δεχτεί όμως το μεγαλύτερο πόλεμο από τους επιστήμονες αναφορικά με την πρόβλεψη μελλοντικών καταστάσεων είναι οι αστρολόγοι. Και τι δεν έχουν ακούσει, όχι μόνο από τους καταρτισμένους ερευνητές, αλλά και από πολλούς άλλους ανθρώπους οι οποίοι τους απορρίπτουν ασυζητητί!

Οι χαρακτηρισμοί που τους προσάπτουν ποικίλουν: ψευδοεπιστήμονες, απατεώνες, εκμεταλλευτές ευάλωτων ανθρώπων, κ.λ.π.. Το βασικότερο επιχείρημά τους δε, είναι το ακόλουθο: οι κινήσεις των άστρων σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Κι όμως! Η επιστήμη πλέον σήμερα μπορεί να προβλέπει με βάση την εποχή γέννησης τη μετέπειτα ζωή ενός ανθρώπου. Από το πώς θα είναι η εξωτερική του εμφάνιση, αν θα είναι υγιής, ακόμη και το πώς θα είναι η ψυχολογική του κατάσταση! Με άλλα λόγια, η επιστήμη έρχεται να επιβεβαιώσει τις προβλέψεις της αστρολογίας!

Έχουνε ήδη ολοκληρωθεί διεθνείς πειραματικές μελέτες σε μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα στο εξωτερικό που αποκαλύπτουν ότι η εποχή της γέννησης επηρεάζει όλους αυτούς τους διαφορετικούς παράγοντες. Οι βασικές έρευνες διεξήχθησαν στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ στη Βρετανία, στο Πανεπιστήμιο Umea στη Σουηδία, και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης στην Αυστρία.

Η ημερομηνία γέννησης σχετίζεται και με το πόσα χρόνια θα ζήσουμε!

Επηρεάζουν ο μήνας και η εποχή της γέννησης το πόσα χρόνια θα ζήσουμε; Σε αυτό το παράξενο ερώτημα – παράξενο με την έννοια ότι είναι κάτι που δύσκολα το διερωτάται κάποιος, πόσο μάλλον να το εξετάσει με επιστημονική μέθοδο – επιχειρεί να δώσει απάντηση το Κέντρο Αντιγήρανσης του Πανεπιστήμιου του Σικάγο. Επικεφαλής της προσπάθειας είναι οι Leonid Gavrilov και Natalia Gavrilova, που ήδη έχουν προχωρήσει στην ανακοίνωση των αρχικών τους συμπερασμάτων:

«Αναφέρουμε ένα σημαντικό εύρημα από τη μελέτη μας: ο μήνας της γέννησης αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την μακροζωία των γυναικών (από την ηλικία των 30 ετών και πλέον). Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που γεννήθηκαν από τον Μάιο μέχρι τον Δεκέμβριο τείνουν να ζουν κατά μέσο όρο τρία χρόνια περισσότερο από εκείνες που γεννήθηκαν τον Αύγουστο.

Οι γυναίκες που είχαν γεννηθεί το Μαϊο (399 περιπτώσεις) έζησαν 3.61 + – 0.93 χρόνια περισσότερο από εκείνες που γεννήθηκαν τον Αύγουστο. Ακόμη, οι γυναίκες που είχαν γεννηθεί το Δεκέμβριο έζησαν 3.21 + – 0.94 χρόνια περισσότερο από εκείνες που γεννήθηκαν τον Αύγουστο. Το εύρημά μας είναι συνεπές αναφορικά με την θεωρία της μακροζωίας.»

Ποιούς μήνες πρέπει να «συλλάβουμε» για να κάνουμε αγόρι & ποιους κορίτσι.

Στη γειτονική μας Ιταλία, και συγκεκριμένα στην πολυκλινική της Modena η ομάδα του Angelo Cagnacci στράφηκε προς μία άλλη κατεύθυνση: Θα μπορούσε ο μήνας σύλληψης του εμβρύου να επηρεάζει αν θα γεννηθεί αγόρι ή κορίτσι; Ποιοι είναι οι μήνες κλειδιά;

O Cagnacci αποκαλύπτει: «Ο Οκτώβριος είναι ο “καλύτερος” μήνας για αγόρια. Από τα 1.000 παιδιά των οποίων έγινε η σύλληψη τον Οκτώβριο, τα 535 ήταν αγόρια και τα 489 κορίτσια. Αντίστοιχα, ο Απρίλιος είναι ο “καλύτερος” μήνας για τα κορίτσια αφού από τα παιδιά που τα συλλάβανε Απρίλιο τα 513 ήταν κορίτσια και τα 487 αγόρια.»

Συνεπώς, το φθινόπωρο είναι η κατάλληλη εποχή για τη σύλληψη αγοριών και η άνοιξη για τη σύλληψη κοριτσιών σύμφωνα με τον Gagnacci. Εμείς ουδεμία ευθύνη φέρουμε! 





http://newsone.gr

Οι Γονείς του Δεν τον Ήθελαν, και Έτσι τον Πήρε η Γιαγιά του. Δείτε ΤΙ έκανε για να την Ευχαριστήσει…!!!!!!

Δεν θα πιστεύετε αυτή την ιστορία. Αυτή η συγκινητική εμπειρία, πρόσφατα δημοσιεύτηκε στο Facebook.

«Εδώ και κάμποσο καιρό, κάποιος από το εκκλησίασμα μου έφερνε ένα ροζ τριαντάφυλλο για να το καρφιτσώσω στο σακάκι μου κάθε Κυριακή. Επειδή πάντα είχα ένα λουλούδι την Κυριακή πρωί, δεν το πολυσκέφτηκα. Ήταν μια ωραία κίνηση που εκτίμησα, αλλά έγινε συνήθεια. Μια Κυριακή, ωστόσο, αυτή η συνηθισμένη πράξη έγινε ξεχωριστή.

Καθώς έφευγα από την Κυριακάτικη λειτουργία, ένα αγόρι με πλησίασε. Ήρθε προς το μέρος μου και είπε, «Κύριε, τι θα κάνετε με το λουλούδι;»

Αρχικά δεν κατάλαβα για τι πράγμα μιλούσε, αλλά μετά το συνειδητοποίησα. Του είπα, «Εννοείς αυτό;» καθώς του έδειχνα το τριαντάφυλλο που ήταν καρφιτσωμένο στο παλτό μου.

«Ναι, κύριε. Θα ήθελα να το πάρω, αν σκοπεύετε να το πετάξετε.» Σε αυτό το σημείο χαμογέλασα και του απάντησα, ότι ευχαρίστως μπορούσε να το πάρει, και τον ρώτησα τι σκόπευε να το κάνει.

Το αγόρι, που μάλλον ήταν μικρότερο από 10 χρονών, με κοίταξε και απάντησε, «Θα το δώσω στη γιαγιά μου. Οι γονείς μου χώρισαν πέρυσι. 

Ζούσα με την μητέρα μου, αλλά εκείνη παντρεύτηκε ξανά, και ήθελε να ζήσω με τον μπαμπά μου. Έζησα μαζί του για λίγο, αλλά μου είπε ότι δεν μπορούσα να μείνω, και έτσι με έστειλε να ζήσω με τη γιαγιά. Είναι πολύ καλή μαζί μου. Μου μαγειρεύει και με φροντίζει. Είναι τόσο καλή μαζί μου, που θέλω να της δώσω αυτό το όμορφο λουλούδι, επειδή με αγαπάει.»

Όταν το αγοράκι σταμάτησε να μιλάει, μετά βίας μπορούσα να μιλήσω. Τα μάτια μου δάκρυσαν και με είχε αγγίξει στα βάθη της ψυχής μου. Ξεκαρφίτσωσα το λουλούδι και δίνοντάς το του είπα, «Αγόρι μου, αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα που έχω ακούσει, αλλά μόνο αυτό το λουλούδι δεν σου φτάνει. 

Αν κοιτάξεις μπροστά, θα δεις ένα μεγάλο μπουκέτο με λουλούδια. Διάφορες οικογένειες τα αγοράζουν για την εκκλησία κάθε εβδομάδα. Πάρε εκείνα τα λουλούδια στη γιαγιά σου, επειδή αξίζει τα καλύτερα.»

Το αγόρι έκανε μια τελευταία δήλωση, που πάντα θα έχω ως ανάμνηση. Είπε, «Τι υπέροχη μέρα! Ζήτησα ένα λουλούδι, και πήρα ένα ολόκληρο μπουκέτο!»

Αυτό το αγόρι ευγνωμονεί για κάτι που πολλοί άνθρωποι παίρνουν ως δεδομένο: την αγάπη και το αίσθημα ότι ανήκουν κάπου. Ενώ θα έπρεπε να τα λαμβάνει από τους γονείς του, αν και τον εγκατέλειψαν, εκείνος φαίνεται να πιστεύει ακόμα στην καλοσύνη των ανθρώπων.

Μας κάνει να αναρωτιόμαστε πως οι γονείς μπορούν να είναι τόσο άκαρδοι, αλλά ευτυχώς η γιαγιά του τον ανέλαβε. Μοιραστείτε αυτή την όμορφη ιστορία με τους φίλους σας!





Credit: hefty.co

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Ο Μεγαλύτερος Εχθρός Σου Είναι Ο Εαυτός Σου....!!!!!!!

                             
Κινήσεις μηχανικές, σε μια καθημερινότητα που σε τίποτα δε μοιάζει, με ό,τι κάποτε ονειρευόσουν... 

Δεν είναι λουσμένη, με φαντεζί χρώματα και τραγούδια από happy end, κάποιας γλυκανάλατης ταινίας. 

Το συνήθισες πια... 
Έχεις μπει, στον αυτόματο και προχωράς.

«Ο μόνος είμαι;», σκέφτεσαι, καθώς σέρνεις το κορμί σου, σε όλες τις καθημερινές υποχρεώσεις. 

Ποιος είναι, ευχαριστημένος απ’ τη ζωή του σήμερα, για να αποτελείς εσύ φωτεινή εξαίρεση; 

Δεν έχει σημασία, αν κάνεις πολλά ή λίγα. 

Αν τα πόδια σου αντέχουν, ή αν το κεφάλι σου κοντεύει να σκάσει, από τις σκέψεις που τρέχουν με ταχύτητα φωτός... 

Σημασία έχει, εσύ να νιώθεις καλά... 
Κι εσύ νιώθεις σκατά...

Δε σε πειράζει. 
Φοβάσαι μόνο, μη συνηθίσεις να νιώθεις έτσι... 

Μην παραιτηθείς ολοκληρωτικά, από ό,τι νόμιζες πως θα καταφέρεις. 

Όσα κι αν κάνεις, πάντα κάτι λείπει, κι ένα κομμάτι σου μένει κενό... 

Πεινασμένο κι αχόρταγο, να απαιτεί τάισμα, που δε ξέρεις πότε, κι εάν θα είσαι σε θέση να του το προσφέρεις.

Κι έπειτα, νευριάζεις με τους γύρω σου, την ανεργία σου, τη δουλειά σου, τον άντρα σου, τους φίλους σου. 

Τα βάζεις με όλους, εκτός από εκείνον που φταίει... 
Τον εαυτό σου. 

Αυτή, την εκνευριστική φωνή μες το κεφάλι σου, που σου υπενθυμίζει κάθε φορά ό,τι φοβάσαι...

Περπατάς, μιλάς, κλαις, κοιμάσαι... κι εκείνη πάντα εκεί να σου μιλάει, για όσα δεν τόλμησες... 

Για όσα φοβήθηκες να κυνηγήσεις, για όσα τρόμαξες να κοιτάξεις κατάματα. 

Αναθεματίζεις την ώρα που μεγάλωσες, κι έχασες εκείνη την άγνοια κινδύνου...

Τότε που πίστευες, πως όλα γίνονται μαγικά, πως οι καλοί νικάνε πάντα, και που ξεστόμιζες όσα σκεφτόσουν, χωρίς να σκέφτεσαι τις συνέπειες... 

Τότε, βλέπεις, δεν ήξερες τι σημαίνει συνέπεια.

Ήσουν παιδί, κι άφηνες τη φαντασία σου ελεύθερη να οργιάσει, για όσα θα έκανες όταν ήσουν μεγάλος... 

Τώρα που μεγάλωσες, λούστηκες την κολόνια των«πρέπει», κι αδυνατείς να βγάλεις το πατσουλί από πάνω σου.

Όσο τα σιχαίνεσαι, τόσο τα λατρεύεις... 
Σχέση μίσους και πάθους. 

Βολεύουν οι ευθύνες... 
Δυσκολεύουν τη ζωή σου, αλλά σε βολεύουν κιόλας.

Κουράζεσαι απ’ την ανία σου, τις ειδήσεις των οχτώ, και το τελευταίο βαγόνι, στο οποίο επιβιβάζεσαι κάθε πρωί... 

Θες να τα πετάξεις από πάνω σου, αλλά παραπονιέσαι πως δεν μπορείς.

Αηδίες...

Φοβάσαι... Φοβάσαι την αλλαγή και το ξεβόλεμα. 

Φοβάσαι να βγεις λίγο, απ’ τα όρια της συμπαθητικής - κατά τα άλλα - ζωής σου, και να βγεις λίγο, παραπέρα από τον φράκτη... 

Την έμαθες, την αυλή σου καλά. 

Ξέρεις κάθε της σπιθαμή, κι εκεί μέσα νιώθεις οικεία... 

Όταν σε βαράει, η πλήξη κατακούτελα, θαρρείς πως είσαι ικανός, να ανοίξεις την πόρτα της και να δεις λίγο παραέξω. 

Όταν φτάνεις στο κατώφλι, όμως, δειλιάζεις. Που να πας; Που θα βρεις καλύτερα; 

Ας μείνεις εδώ, στα σίγουρα και στα γνωστά.

Έτσι μένουν, τα όνειρα λειψά... 

Από φόβους, που καταφέρνουν να νικήσουν επιθυμίες...

Άλλωστε, όσο μεγαλύτερη διάρκεια έχει μια συνήθεια, τόσο πιο δύσκολο είναι, να απεγκλωβιστείς από αυτή.

Μέσα σου, ξέρεις πως μπορείς. 

Όλα τα μπορείς, αρκεί να το πιστέψεις. 
Στο μυαλό είναι όλα...

Ο μεγαλύτερος εχθρός σου, είναι πάντα ο εαυτός σου!...






Κατερίνας Χήναρη

Πέντε Ασκήσεις Που Θα Μεταμορφώσουν Την Ζωή Σας.....!!!!!!

Όλοι έχουμε υποφέρει από άγχος, κατάθλιψη και θυμό, σε κάποια στιγμή της ζωής μας... 

Μερικές φορές αυτά τα δεινά, συμμετέχουν στην εξέλιξή μας, και βοηθούν στο να εισερχόμαστε σε πιο ώριμες καταστάσεις ύπαρξης...

Τα βάσανα, μπορούν να γίνουν ο καταλύτης για την προσωπική μας μεταμόρφωση, μπορούν όμως και να είναι… άχρηστα, περιττά και χωρίς ουσία. 

Αν τα βάσανα, δεν εξυπηρετούν πλέον κανέναν σκοπό στη ζωή σας, δεν χρειάζεται να υπάρχουν στην πραγματικότητά σας.

Εγώ βαρέθηκα να ξυπνάω στις 4 το πρωί, από το μυαλό που μου θύμιζε, όλα όσα είναι στραβά στη ζωή μου. 

Το αναμάσημα όλων των σκέψεων που φέρνουν δυστυχία, θα βοηθούσε σε μια θετική έκβαση; 

Περίμενα από το Σύμπαν, να μου στείλει ένα γλειφιτζούρι, κάθε φορά που οι σκέψεις αυτές με ταλαιπωρούσαν, και αφαιρούσα την ενδυνάμωσή μου, τοποθετώντας τα κλειδιά της ευτυχίας μου στον κόσμο γύρω μου. 

Και τότε, μια αλλαγή έγινε στη ζωή μου... 
Συνειδητοποίησα, πως ήμουν ο κύριος του ενεργειακού μου πεδίου και του μυαλού μου. 

Δεν χρειαζόταν, να επιτρέπω σε ακούσιες σκέψεις, να δημιουργούν ακούσια συναισθήματα... 

Η ιδεοψυχαναγκαστική ανάγκη, να σκέφτομαι τα προβλήματά μου όλη μέρα σταμάτησε. και για πρώτη φορά ήμουν ελεύθερος.

Αυτό συνέβη επειδή ανακατασκεύασα, τη σχέση που είχα με τις σκέψεις και το μυαλό μου. 

Μόνο αυτό χρειάζεται, ώστε να απελευθερωθείτε από τα βάσανα, και θα σας αλλάξει τη ζωή... 

Ούτε η θρησκεία, ούτε η ιδεολογία, ο δογματισμός, τα χάπια ή οι ευσεβείς πόθοι. 

Μόνο η συνειδητότητα και η κατανόηση. 

Τις παρακάτω πέντε ασκήσεις, τις έχω εξελίξει εγώ στο δικό μου ταξίδι, και οι οποίες μου έδωσαν πίσω την κυριότητα, έναντι του μυαλού και της ζωής μου. 

Σας υπόσχομαι πως, αν τις εντάξετε στην καθημερινότητά σας, θα αποκτήσετε περισσότερη γαλήνη και εσωτερική ελευθερία, από τη πρώτη κιόλας μέρα...

Άσκηση 1: Σταματήστε, και αφιερώστε 10 δευτερόλεπτα στον εαυτό σας...
Για κάποιον περίεργο λόγο, το μυαλό έχει πειστεί ότι πρέπει να σκέφτεται τα προβλήματά σας όλη μέρα, αλλιώς δεν θα επιλυθούν... 

Μια απίστευτη συνειδητοποίηση είναι, πως άσχετα με το πόσο άμεσο φαίνεται, να είναι ένα πρόβλημα στη ζωή σας, πάντα μπορείτε να μείνετε 10 δευτερόλεπτα, χωρίς να το σκέφτεστε. 

Μερικές φορές, είναι πολύ δύσκολο να σταματήσετε να σκέφτεστε ένα πρόβλημα, το μυαλό σας όμως πάντα να μπορεί να καταλάβει, ότι το να μην το σκέφτεστε για 10 δευτερόλεπτα είναι κάτι εφικτό.

Μια από τις συνειδητοποιήσεις που είχα εγώ, όταν προσπαθούσα να αφιερώσω αυτά τα 10 δευτερόλεπτα, ήταν πως η ίδια η σκέψη αποτελεί εθισμό... 

Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι, και ένιωθα πολύ όμορφα όταν το έκανα. 

Η σκέψη είναι ναρκωτικό... Το μυαλό μας τη λαχταράει, και όσο πιο πολύ τη λαχταράει, τόσο περισσότερο δεν μπορούμε να της αντισταθούμε... 

Και το χειρότερο είναι, ότι καταλήγουμε να γίνουμε συναισθηματικά θύματα, των όποιων σκέψεων αποφασίζουν να τραφούν απ' αυτό... 

Το ωραίο όμως είναι, ότι μπορείτε να κυριαρχήσετε πάνω στη θέλησή σας, και να αποφασίσετε να μην σκέφτεστε.

Αυτή τη στιγμή, πείτε αυτό στο μυαλό σας : «Για τα επόμενα 10 δευτερόλεπτα, δεν θα πιστέψω τίποτα απ' ό,τι μου πει ο νους μου, γιατί αποφασίζω να μην σκέφτομαι. Οποιαδήποτε σκέψη έλθει, αποτελεί ένα προδιαγεγραμμένο σχέδιο, και δεν αντικατοπτρίζει τη θέληση, ή την πρόθεσή μου»... 

Το σίγουρο είναι, ότι στα μέσα αυτής της δήλωσης, κάποιες σκέψεις θα αναδυθούν. 

Δεν είναι όμως δικές σας... Είναι προδιαγεγραμμένα σχέδια. 
Και το ξέρετε αυτό, επειδή ήδη δηλώσατε, πως οποιαδήποτε σκέψη εμφανιστεί, δεν θα είναι δική σας. 

Προσπαθήστε να μην σκέφτεστε για 10 δευτερόλεπτα τώρα, και δώστε προσοχή στις ακούσιες σκέψεις που εμφανίζονται.

Άσκηση 2: Πηγαίνετε στο Τώρα...
Είναι τόσο εύκολο, να επιτρέψετε στις σκέψεις να απορροφούν όλη την προσοχή σας, καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας, μόνο και μόνο μέσω της ονειροπόλησης.

Όσο πειστικές ή δελεαστικές κι αν είναι οι σκέψεις σας, η αλήθεια είναι ότι οι σκέψεις, δεν ανήκουν σε κάποια πραγματικότητα. 

Είναι απλά φωνές, που αναδύονται στο μυαλό μας και σχεδόν όλες είναι αφιερωμένες, στο παρελθόν ή σε ένα πιθανό μέλλον, και οι οποίες δεν υπάρχουν πραγματικά... 

Αν ξαφνικά δεν μιλούσατε ελληνικά, δεν θα καταλαβαίνατε τίποτα, απ' όσα θα σας έλεγε το μυαλό σας, και πιθανότατα θα νιώθατε πιο γαλήνιοι από ποτέ. 

Τι σας λέει αυτό, για τη φύση των φωνών στο μυαλό σας; 

Πως κυριαρχούν μονάχα πάνω στα συναισθήματά σας, όταν τους προσφέρετε μια πραγματικότητα για να το κάνουν.

Σταθείτε μια στιγμή και μείνετε ακίνητοι, παρατηρώντας τα περιεχόμενα αυτής της στιγμής.

Το αίσθημα που έχει το σώμα σας, όταν κάθεται στην καρέκλα. Το φως που μπαίνει στο δωμάτιο... 

Ίσως υπάρχουν ήχοι, που έρχονται από ένα άλλο δωμάτιο ή απ' έξω. 

Αποκτήστε βαθιά αντίληψη, των άμεσων αισθημάτων σας. 
Πως νιώθετε που βρίσκεστε μέσα στο σώμα σας; 
Αυτή είναι η πραγματικότητα. 

Ο νους δεν μπορεί να αμφισβητήσει, πως μόνο αυτή η στιγμή είναι πραγματική. 

Το παρελθόν υπάρχει ως ιστορία, ως μια σειρά σκέψεων. 
Το μέλλον υπάρχει, ως μια υποθετική τωρινή στιγμή, μόνο που τα περιεχόμενα αυτής της στιγμής, συνεισφέρουν στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το Τώρα... 

Αυτή η στιγμή είναι, όλα όσα έχετε και όλα όσα θα έχετε, για την υπόλοιπη ζωή σας. 

Ζούμε σαν το παρόν, να είναι δευτερεύον μπροστά στην πιθανότητα μιας μελλοντικής στιγμής, όμως τι είναι πιο σημαντικό από την πραγματικότητα;

Είναι όμορφο, να έχετε τη συνήθεια να αναρωτιέστε: «Τι συμβαίνει ΤΩΡΑ;» 

Ακούστε τα πουλιά... Νιώστε τον αέρα στο δέρμα σας. 
Μην σκέφτεστε πως θα τα αισθανθείτε, απλά κάντε το. 

Δεν χρειάζεται να πείτε στον εαυτό σας: «Νιώθω τoν αέρα» ώστε να τον νιώσετε. 

Απλά, παρατηρήστε το χωρίς να το κρίνετε, ή να το μεταφράσετε. 

Ο νους, θα θέλει να ονοματίσει τα πράγματα, και να κατηγοριοποιήσει όσα βλέπει.Είναι μια συνήθεια του μυαλού, να σχολιάζει ό,τι βλέπει, όμως... αντιληφθείτε τι υπάρχει εκεί έξω, χωρίς να το σχολιάσετε. 

Να είστε παρόντες και να αφουγκράζεστε, χωρίς να προσθέτετε τίποτα στη στιγμή. Κάντε το τώρα!

Άσκηση 3: Επιλέξτε την δική σας Πνευματική Δραστηριότητα...
Ένα βίντεο του φίλου μου Nathaniel Solace, ήταν η αιτία αυτής της συνειδητοποίησης... Ξέρετε, ότι μπορείτε να επιλέξετε ποια σκέψη θέλετε να σκεφτείτε; 

Πείτε τώρα στο μυαλό σας τη λέξη : «Δελφίνι». 
Τώρα, φωνάξτε τη στο μυαλό σας, σαν να τη φωνάζατε σε κάποιον στη άλλη άκρη του δρόμου: «ΔΕΛΦΙΝΙ!» 

Τώρα, πείτε δυνατά στο μυαλό σας το αγαπημένο σας χρώμα. 

Τώρα πείτε γρήγορα 3 φορές στο μυαλό σας, το αγαπημένο σας χρώμα. 

Προσέξτε, πως είναι να επιλέγετε μια σκέψη, και πόσο διαφορετικά νιώθετε, σε σχέση με τις υπόλοιπες σκέψεις που κάνετε. 

Όταν σας πέφτει ένα ποτήρι γάλα, το μυαλό σας λέει:«Ωραία! Κοίτα τι έκανες. Άλλο ένα πράγμα που πήγε στραβά σήμερα. Γιατί συμβαίνουν πάντα σε εμένα αυτά;» 

Επιλέξατε να το σκεφτείτε αυτό; Μοιάζει το ίδιο με τις σκέψεις που επιλέξατε να σκεφτείτε; 

Μέσα, από δεκάδες χιλιάδες σκέψεις που κάνετε κάθε μέρα, πόσες απ' αυτές τις έχετε πραγματικά επιλέξει, με τον ίδιο τρόπο που επιλέξατε να σκεφτείτε, το αγαπημένο σας χρώμα;

Είναι καλή συνήθεια να επιλέγετε, όχι μόνο νέες σκέψεις αλλά και νέες ιστορίες, που αποτελούνται από μια σειρά σκέψεων...

Για παράδειγμα, μπορεί να είστε στενοχωρημένοι επειδή νιώθετε πως είστε κολλημένοι στη ρουτίνα. Οι σκέψεις που περνούν από το μυαλό σας, ίσως είναι σαν αυτές :«Δεν ξέρω τι να κάνω, δεν ξέρω που πηγαίνω, η ζωή μου δεν είναι όπως τη θέλω».

Μπορείτε όμως να βρείτε, τα νοητικά σας προγράμματα, που αντιδρούν με αυτό τον τρόπο παρά τη θέλησή σας, και να χρησιμοποιήσετε αυτή τη θέληση, ώστε να δημιουργήσετε εναλλακτικές σκέψεις, όπως: «Μαθαίνω τι να κάνω, αυτή είναι απλά μια φάση, η οποία θα με οδηγήσει εκεί που θέλω στη ζωή μου».

Προσέξτε πως αντιδρά το σώμα, στην εισαγωγή αυτής της θετικής σκέψης. Το σώμα σας τη λατρεύει... 

Μόλις επιλέξετε μια θετική σκέψη, αμέσως εκκρίνεται περισσότερη σεροτονίνη. 

Μπορείτε να νιώσετε, τα επίπεδα άγχους να μειώνονται, και το μόνο που κάνατε ήταν, να προφέρετε μερικές λέξεις στο μυαλό σας, οι οποίες ήταν το ίδιο αληθείς και έγκυρες, με αυτές που σας στενοχώρησαν. 

Γιατί, να μην επιλέγετε μια θετική προοπτική συχνότερα; 
Θα νιώθετε εξαίσια... 

Όσο συχνότερα νιώθετε καλά, τόσο περισσότερη καθαρότητα σκέψεων θα έχετε, για να αντιμετωπίσετε διάφορα θέματα στη ζωή σας, και τόσο περισσότερη ενέργεια θα έχετε, για να πάτε εκεί που θέλετε.

Άσκηση 4: Φέρτε συνειδητότητα, σε κάθε πράξη...
Ένας καλός τρόπος, για να σταματήσετε τη δυστυχία είναι, να φέρετε την προσοχή σας σε μια πράξη, την οποία κανονικά θα κάνατε ως τελευταία... 

Για παράδειγμα, όταν περπατάμε προς το αυτοκίνητό μας ονειροπολούμε, και μετά ονειροπολούμε, μέχρι να πάμε στον προορισμό μας οδηγώντας. 

Αυτά τα ονειροπολήματα, είναι συνήθως γεμάτα με άχρηστες σκέψεις, οι οποίες μας προκαλούν περισσότερα βάσανα και δυστυχία. 

Σπαταλάμε πολύ χρόνο, ονειροπολώντας μακριά από το Τώρα, γιατί το μυαλό μας είναι τόσο παθιασμένο, να πάει στην επόμενη στιγμή, σαν εκείνη η στιγμή, να είναι πιο σημαντική από την τωρινή.

Προσπαθήστε να φέρετε την προσοχή σας, σε κάθε μεμονωμένη πράξη που κανονικά δεν θα θεωρούσατε σημαντική. 

Πρέπει να πάτε στο μπάνιο; Να είστε παρόντες, όταν θα σηκωθείτε και περπατήσετε μέχρι εκεί. 

Νιώστε τα πόδια σας, να ακουμπούν στο έδαφος σε κάθε βήμα που κάνετε, και κάθε κίνηση του σώματός σας. Ο νους σας θα θέλει να φλυαρήσει, αλλά μην τον αφήσετε να το κάνει... 

Μαζεύετε τα πιάτα; ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ μαζέψτε τα... Νιώστε, τα πιάτα στα χέρια σας. Τι αίσθηση σας δίνουν; Νιώστε την υφή τους. Μη σκεφτείτε να τα νιώσετε, απλά νιώστε τα... 

Δώστε προσοχή στην αίσθηση του βάρους, που φεύγει όταν ακουμπάτε τα πιάτα κάτω. Ακούστε τον θόρυβο, που κάνουν με τα άλλα πιάτα. 

Αυτό βοηθάει, στη δημιουργία της στιγμής του Τώρα, και στη ρήξη της ψυχαναγκαστικής ταλαιπωρίας - εκτροφής της νοητικής φλυαρίας.

Το να παίρνετε συνειδητές αναπνοές, είναι ένας άλλος τρόπος για να το κάνετε αυτό. 

Είναι καλό, να αποσυνδέετε τον αυτόματο πιλότο για λίγες στιγμές, να προκαλείτε ρήξη στη ροή των αυτόματων σκέψεων, και να φέρνετε την πλήρη προσοχή σας, σε μια πράξη που κανονικά αποτελεί, απλά μια μέθοδο για να φτάσετε από το σημείο Α στο σημείο Β.

Άσκηση 5: Γίνετε Παρατηρητές...
Αυτό είναι, το πιο επτασφράγιστο μυστικό... 
Άσχετα, με το πόσο πολυάσχολο είναι το μυαλό σας, ή πόσο πόνο σας προκαλεί, πάντα μπορείτε να επιλέξετε να γίνετε ο παρατηρητής. 

Αντί, να είστε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας της ζωής σας, η οποία ξεδιπλώνεται μπροστά σας, έχετε τη δυνατότητα να γίνετε ο παρατηρητής αυτού του πρωταγωνιστή. 

Κάτι το οποίο, αναρωτιέμαι πολύ το τελευταίο διάστημα... κάθε φορά που νιώθω κάτι άσχημο στο μυαλό μου, ή στο ενεργειακό μου πεδίο είναι: «Μπορώ να το δω;» 
Η απάντηση, είναι πάντα ναι... 

Μπορείτε να το δείτε, και αν μπορείτε να το δείτε, τότε αυτό δεν είναι εσείς. 

Αν μπορείτε να αντιληφθείτε ότι συμβαίνει μέσα σας, τότε υπάρχει ένας έμμεσος, διαχωρισμός μεταξύ εσάς, (του παρατηρητή) και της δραστηριότητας που αντιλαμβάνεστε.
Υπάρχει η σκέψη του συναισθήματος, και η επίγνωση έξω από τη σκέψη, ή το συναίσθημα, το οποίο μπορεί να την αντιληφθεί... 

Ακόμα, κι αυτή τη στιγμή σκέφτεστε. Έχετε όμως και την επίγνωση, ότι σκέφτεστε... 

Ποιο κομμάτι σας, υπάρχει έξω από τη σκέψη, και το οποίο γνωρίζει ότι η σκέψη υπάρχει;

Ποιο κομμάτι σας, είναι πιο πραγματικό; 
Ποιο κομμάτι σας, είναι πιο βασικό και πιο απαραίτητο; 

Μια απίστευτη συνειδητοποίηση είναι, ότι αυτός που σκέφτεται δεν είναι ο εαυτός σας. 

Δεν είστε ο νους σας, και δεν είστε οι φωνές μέσα στο μυαλό σας... 

Αντίθετα, είστε το συνειδητό κενό, μέσα στο οποίο υπάρχουν οι σκέψεις. 

Πηγαίνετε σε εκείνο το κενό και ξεκουραστείτε εκεί, ως υπόβαθρο της συνειδητοποίησης αυτής της δραστηριότητας.

Το να «παρατηρείτε» μια σκέψη, δε σημαίνει να αντιλαμβάνεστε ότι υπάρχει. 

Μη σκέφτεστε να την παρατηρήσετε, ή μην αρχίσετε να την κρίνετε, ή να την μεταφράζετε, γιατί αν το κάνετε, θα ταυτιστείτε με τη νοητική φλυαρία. 

Το να την αφουγκράζεστε, είναι εξίσου αποτελεσματικό και θα παρατηρήσετε, πως αν την αφουγκραστείτε, θα υπάρχει μια φωνή που θα σας μιλάει όλη την ημέρα... 

Το να ακούτε την επίγνωση, πίσω από αυτή τη φωνή, και να συνειδητοποιείτε πως δεν είστε εσείς, μπορεί να είναι λίγο τρομακτικό. 

Είναι μια ξένη οντότητα, ξεχωριστή από τη θέληση και την πρόθεσή σας, και η οποία φλυαρεί όλη τη μέρα... 

Όλοι είμαστε, κυριολεκτικά αιχμάλωτοι αυτών των φωνών, οι οποίες μας οδηγούν στην εξαθλίωση, και μερικές φορές στην παραφροσύνη.

Όπως ένα δωμάτιο, είναι ο χώρος και όχι τα έπιπλα μέσα του, έτσι κι εσείς είστε ο χώρος της συνειδητότητας, και όχι τα αντικείμενα μέσα της... 

Εξασκηθείτε, στο να παρατηρείτε τα περιεχόμενα της επίγνωσής σας. 

Αποφασίστε, να μην προκαλέσετε αναστάτωση γι' αυτά, και σταματήστε να τους δίνετε σημασία... 

Απλά παρατηρήστε την ύπαρξή τους.Θυμηθείτε, μπορούν να ειδωθούν; Αν ναι, από ποιον;

Το κλειδί είναι, να εξασκηθείτε στην μετατόπιση της συνειδητότητάς σας, μακριά από συνεχείς σκέψεις... 

Πάρτε μια βαθιά αναπνοή... 
Ακούστε τις φωνές στο μυαλό σας. 
Είστε ο παρατηρητής τους!!!

Κοιτάξτε γύρω σας. Τι συμβαίνει τώρα; Είστε εδώ, τώρα και έχετε γαλήνη... 

Μόνο αυτή η στιγμή υπάρχει, και αυτή τη στιγμή είστε ελεύθεροι!...





Μετάφραση: Νίκος Πνευματικός - healinghome.gr

Οι Δέκα Σκληρές Αλήθειες Της Ζωής.....!!!!!!

Πρώτη σκληρή αλήθεια ζωής : Αν νομίζεις ότι η ζωή σου έχει τελματώσει, το λάθος είναι δικό σου!

Με άλλα λόγια, σου λείπει η δύναμη να πεις : «Εγώ είμαι υπεύθυνος, για τη ζωή μου και για όσα την αποτελούν»...

Δύο εργάτες καθημερινά, σταματούσαν τη δουλειά τους και έτρωγαν το κολατσιό τους...

Ο ένας συνέχεια παραπονιόταν, κάθε φορά που άνοιγε το κολατσιό του: «Πάλι σάντουιτς με κεφαλοτύρι! Το μισώ το κεφαλοτύρι. Το σιχαίνομαι!» 

Αυτή η δουλειά γινόταν μήνες. 

Μια μέρα ο συνάδελφός του, ακούγοντάς τον να παραπονιέται ξανά, για το περιεχόμενο του σάντουιτς, τον ρωτά: «Μα αφού, δε σου αρέσει το κεφαλοτύρι, γιατί δε λες στη γυναίκα σου, να μη σου ξαναφτιάξει τέτοιο σάντουιτς;».

Τότε ο άλλος του απαντά : «Τι δουλειά έχει η γυναίκα μου, ρε φίλε; Τα σάντουιτς μου εγώ τα φτιάχνω!»

Ναι, φίλοι μου, εσείς και μόνο εσείς, είστε οι αληθινοί υπεύθυνοι για την ποιότητα της ζωής σας, και τα αποτελέσματά σας. 

Μπορεί να κατηγορείτε τους άλλους, το κράτος, τους γονείς, το σύστημα ή οποιονδήποτε άλλο θέλετε... 

Το θέμα είναι πως, όσο και να αναζητάτε θύτες, για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα, εσείς εξακολουθείτε να έχετε, την πρωταρχική κυρίαρχη δύναμη, που διαμορφώνει τη ζωή σας... 

Τη δύναμη, να βροντοφωνάζετε : «Εγώ είναι υπεύθυνος! Εγώ μπορώ να αλλάξω τη ζωή μου, και θα κάνω σήμερα την αρχή!»

Ποιος έφτιαξε, το δικό σας «σάντουιτς» σήμερα;

Δεύτερη σκληρή αλήθεια ζωής : Αν επενδύεις όλο σου το χρόνο, στο να αναλύεις προτού αποφασίσεις να κάνεις κάτι, που θα βρεθεί ο χρόνος να αποφασίσεις, και να δράσεις;

Σταματήστε, να γίνεστε τόσο αναλυτικά προγραμματισμένοι, πριν κάνετε κάτι, γιατί τότε, δε θα βρείτε χρόνο να υλοποιήσετε, όλα εκείνα, που έχετε προγραμματίσει! 

Οι Αγγλοσάξονες, έχουν «κλέψει» δικές μας λέξεις, για να παρουσιάσουν αυτό το ελάττωμα : Analysis – Paralysis το λένε, κι όλοι μας μπορούμε να καταλάβουμε τη θέλουν να πουν!

Τρίτη σκληρή αλήθεια ζωής : Έχεις δύο επιλογές – να αντιδράσεις, ή να ανταποκριθείς στη ζωή... Ποια επιλογή διαλέγεις;

Η ζωή, μοιάζει με μια θεραπεία... 

Ο τρόπος που της συμπεριφερόμαστε, κάνει τη διαφορά. 

Όταν κάποιος άρρωστος, χρειάζεται να πάρει μια θεραπεία, στο τέλος της θεραπευτικής περιόδου, ο γιατρός τον επανεξετάζει και αποφαίνεται, αν ο οργανισμός του ασθενούς, ανταποκρίθηκε στην θεραπεία, ή αν… αντέδρασε στη θεραπεία. 

Στη δεύτερη περίπτωση, ο ασθενής εξακολουθεί να υποφέρει, και παραμένει στο ψάξιμο, την αναζήτηση γιατρειάς και την αγωνία.

Εσείς, ανταποκρίνεστε ή αντιδράτε στις προκλήσεις, που καθημερινά η ζωή απλώνει στο δρόμο σας;

Τέταρτη σκληρή αλήθεια ζωής : Οι άνθρωποι κάνουν συχνά πράγματα, για λόγους που δεν είναι προφανείς.

Ακόμα και οι άνθρωποι που έχουν ποιότητα, μπορούν να γίνουν - και συχνά γίνονται - μικρόψυχοι και μικροπρεπείς... 

Όσο περισσότερο απλώνεται, το σκοτεινό «πέπλο» της αυτοαποκαλούμενης «παγκοσμιοποίησης» - που καμία σχέση δεν έχει με την παγκοσμιοποίηση, που κάποτε υμνούσε ο John Lennon - τόσο περισσότερο θα μεταλλάσσονται, οι ανθρώπινες συμπεριφορές.

Οι σκληροί άνθρωποι θα γίνονται σκληρότεροι, και οι παθητικοί στις προκλήσεις της ζωής, θα υποφέρουν και θα βασανίζονται!

Πέμπτη σκληρή αλήθεια ζωής : Εκείνος που είπε ,πως το χρήμα δεν είναι το παν, μάλλον θα πρέπει να ήταν «μπατίρης»!

Φυσικά και προηγούνται η καλή υγεία, η αγάπη και τα τοιαύτα… 

Αλλά, φίλοι μου, όταν δεν υπάρχει η μέγιστη των ενεργειών, δηλαδή το χρήμα, τότε άντε να βρεις γιατρειά. 

Άντε να βρεις ηρεμία μυαλού, να απολαύσεις ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα με τους αγαπημένους, να παίξεις τρυφερά με τα παιδιά σου…!

Το χρήμα είναι παντοδύναμο, γιατί η ενέργεια που αντιπροσωπεύει, είναι παντοδύναμη... 

Τα κακά που προκαλεί, τα κάνουν οι άνθρωποι. 

Ακριβώς, όπως το νυστέρι στα χέρια ενός χειρουργού, σώζει ζωές, ενώ στα χέρια ενός ψυχοπαθή, «κόβει» ζωές, έτσι και το χρήμα...

Έκτη σκληρή αλήθεια ζωής : Οι άνθρωποι και οι νόμοι είναι υποκριτικοί. 

Μας ενοχλεί το απαγορευμένο, ενώ παράλληλα, επιτρέπουμε το επικίνδυνο...

Νομίζουμε, ότι μόνο τα ναρκωτικά σκοτώνουν, γι’ αυτό και ποινικοποιούμε τη χρήση τους...

Η μόλυνση του περιβάλλοντος, από την κρατική αδιαφορία, η ανύπαρκτη αστυνόμευση, που επιτρέπει στον οικοπεδοφάγο, να κάψει όλους τους πνεύμονες οξυγόνου της χώρας, γιατί δεν τιμωρούνται και δεν προλαμβάνονται ανάλογα;

Η τηλεόραση, είναι ένα από τα σκληρότερα «ναρκωτικά».

Ειδικά η αποχαυνωτική τηλεόραση, που διαβρώνει συνειδήσεις, παραμορφώνει πρότυπα και καταβαραθρώνει ανθρώπινες αξίες και ιδανικά! 

Καθημερινά ακούω να μου λένε, πόσο πολυάσχολοι είναι ορισμένοι, και πως δεν τους μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος, για να κάνουν πράγματα που θέλουν. 

Αν, όμως, τους ρωτήσεις για τις εξελίξεις, σε κάποιο από τα τελευταία τηλεοπτικά σίριαλ του συρμού, είναι πλήρως… ενήμεροι!

Πόσο σας κόστισε, η τηλεόραση που αγοράσατε για το σαλόνι σας; 

Πεντακόσια, χίλια ευρώ; ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ η καθημερινή της χρήση; 

Σε χρήμα, σε πνευματικότητα, σε έλλειψη επικοινωνίας, σε ώρες κενές, χωρίς σκέψη, χωρίς δημιουργική λειτουργία του μυαλού;

Πόσο μας κοστίζουν, τα νοθευμένα, μπαγιάτικα, αισχροκερδώς, υπερτιμολογημένα τρόφιμα, που καθημερινά αγοράζουμε από τα μπακάλικα, και τα σούπερ μάρκετ; 

Γιατί κανείς, μα κανείς, δεν ποινικοποιεί τη συστηματική αισχροκέρδεια, και τη σταδιακή τροφική και ατμοσφαιρική δηλητηρίαση, που τόσο επαίσχυντα και ασύστολα εμπορεύονται οι λίγοι;

Έβδομη σκληρή αλήθεια ζωής : Πάντα, μα πάντα θα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι, που ποτέ δεν πρόκειται να σας συμπαθήσουν, και να σας συμπεριφερθούν δίκαια και με σεβασμό.

Πάρτε το απόφαση: Είναι αδύνατο, να τα έχετε καλά με όλους! 

Όσο και να το προσπαθήσετε, πάντα θα βρεθούν κάποιοι, που θα σας απαξιώσουν, θα σας μειώσουν, θα σας κατηγορήσουν. 

Μην μπείτε στον κόπο, να τους κερδίσετε... Είναι χάσιμο χρόνου και ενέργειας.

Αντίθετα, αγκαλιάστε τους πραγματικούς σας φίλους, και τιμήστε τους ειλικρινείς σας συμμάχους.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας γέρος, ένα αγόρι κι ένας γάιδαρος. 

Πήγαιναν στην πόλη και είχαν αποφασίσει, ότι το αγόρι θα ήταν καβάλα. 

Καθώς προχωρούσαν, οι άνθρωποι τους κοιτούσαν και σχολίαζαν, πόσο ντροπή ήταν για το νεαρό, να είναι καβάλα και ο γέρος να περπατάει. 

Τότε το αγόρι και ο γέρος, αποφάσισαν ότι μάλλον θα είχαν δίκιο εκείνοι, που τους κριτίκαραν κι έτσι άλλαξαν θέσεις.
Μετά από λίγο, ενώ συνέχιζαν, κάποιοι άλλοι άνθρωποι, νόμιζαν ότι ήταν κρίμα, ένα τόσο νέο αγόρι να πηγαίνει με τα πόδια. 

Κι έτσι, αποφάσισαν να περπατάνε και να ξεκαβαλικέψουν το γάιδαρο.

Σύντομα, κι ενώ περνούσαν μπροστά από κάποιους άλλους ανθρώπους, μερικοί θεώρησαν βλακεία, να τους βλέπουν να περπατούν, και το γαϊδούρι να προχωράει χωρίς φορτίο. 

Ο γέρος και ο νεαρός, αποφάσισαν ότι είχαν δίκιο, και καβάλησαν και οι δυο τους το γαϊδούρι.

Παρακάτω οι άνθρωποι, άρχισαν να σχολιάζουν πόσο κρίμα ήταν για το γαϊδουράκι, να κουβαλάει τόσο βαρύ φορτίο. 

Και τότε ο γέρος και ο νεαρός, αποφάσισαν να ξεκαβαλικέψουν και να κουβαλήσουν οι ίδιοι το γάιδαρο...

Καθώς περνούσαν μια γέφυρα, το γαϊδούρι τους ξέφυγε, και έπεσε μέσα στο ποτάμι και πνίγηκε...

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας : Αν προσπαθείς να τους ευχαριστήσεις όλους, γρήγορα θα πάθεις τόσο μεγάλη ζημιά, που θα σου στοιχίσει. Εσύ θα βγεις χαμένος!

Όγδοη σκληρή αλήθεια ζωής : Αν κάνεις παρέα με κοράκια, μην παραξενευτείς, αν συνέχεια μπροστά σου βλέπεις ψοφίμια! (Περσική παροιμία).

Ποιο, είναι το περιβάλλον των ανθρώπων, που σας περιστοιχίζουν; 

Είναι άνθρωποι με όραμα, με στόχους, με ιδανικά και φιλοδοξίες; 

Ή μήπως είναι άνθρωποι, που η ζωή τους είναι μίζερη και σκοτεινή. 

Γεμάτη απογοήτευση, άρνηση και γκρίνια;

Στα διάφορα σεμινάρια και ομιλίες μου, χρησιμοποιώ κάποια «κοσμητικά» επίθετα, για την κατηγορία των αρνητικών ανθρώπων, που περιστοιχίζουν τις ζωές μας και είναι πρόθυμοι, έτοιμοι και ικανοί να μας κάνουν σας κι αυτούς... 

«Μολυσματικές προσωπικότητες», «ενεργειακοί βρικόλακες», «ζόμπι του περιβάλλοντος» ή «χάνιμπαλ λέκτορς» της ζωής μας υπάρχουν παντού. 

Μέσα κι έξω από τα σπίτια μας και τις δουλειές μας. 

Είναι στο χέρι σας ,να τους αποβάλλετε μια για πάντα.

Γι’ αυτό κι εσείς, φίλοι μου, σταματήστε να κάνετε παρέα με ανθρώπους, που είναι περισσότερο «μπερδεμένοι» από εσάς. 

Έχω παρατηρήσει πως, όλοι εκείνοι που δεν έχουν τι να κάνουν με τη ζωή τους, θέλουν να το κάνουν μαζί μου. 

Εγώ προσωπικά, δεν έχω ούτε μερικά, ελάχιστα δευτερόλεπτα χρόνου, γι’ αυτούς. 

Για να τους ακούσω, να τους μιλήσω, να τους καταλάβω! Εσείς;

Ένατη σκληρή αλήθεια ζωής : Όταν αναζητάς, μια σωστή συμβουλή από κάποιον, ποτέ, μην απευθύνεσαι μόνο σ’ εκείνους που σ’ αγαπούν. 

Αναζήτησέ την, ανάμεσα σ’ εκείνους, που έχουν κάνει με επιτυχία, πριν από εσένα, αυτό για το οποίο θέλεις τη συμβουλή, έστω κι αν αυτοί οι άνθρωποι, δεν είναι φίλοι σου...Ουδέν σχόλιο!

Δέκατη σκληρή αλήθεια ζωής : Συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Μάθε να μη ζητάς από το Θεό, να γίνει οικονόμος και οικιακή σου βοηθός. 

Έτσι, δεν πρόκειται ποτέ, να καταφέρεις τίποτα στη ζωή. 

Έχε υπόψιν, πως ο Θεός μπορεί να κάνει για σένα, μόνο όσα μπορεί να κάνει μέσα από εσένα... 

Αυτό σημαίνει, ότι εσύ και μόνον εσύ, είσαι σε θέση να κάνεις την αρχή, για οποιαδήποτε προσπάθεια θέλεις, να φέρεις σε πέρας. 

Ναι, καλοί είναι οι φίλοι, οι χορηγοί, οι υποστηρικτές, οι δανειστές και όλοι οι άλλοι... Το θέμα είναι πως, από τη στιγμή που εσύ έχεις, και την ευθύνη του πεπρωμένου σου, εσύ έχει και το δικαίωμα της επιλογής των πρωτοβουλιών, και των δράσεων που θα αναλάβεις...Εσύ!!!

Γι’ αυτό, φίλε και φίλη, θυμήσου : Η ζωή μοιάζει με ένα φαστφουντάδικο, και όχι με εστιατόριο πολυτελείας... Στα εστιατόρια πολυτελείας, πρώτα τρως και ύστερα έρχεται ο λογαριασμός και πληρώνεις... Στα φαστφουντάδικα, πρώτα πληρώνεις και ύστερα τρως!!!





Υπάρχουν και κάτι Γυναίκες....!!!!!!

Υπάρχουν και κάτι γυναίκες ρε φίλε, σκέτα αερικά...
Δεν μπορείς να τις πιάσεις. Δεν μπορείς να τις αγγίξεις. 
Φοβάσαι μην τυχόν και σπάσεις τα φτερά τους.

Είναι αυτές οι γυναίκες, που δεν προσπάθησαν ποτέ να γίνουν αντράκια. 
Δεν τον θέλουν τον τίτλο, δεν τον γουστάρουν...

Ξέρουν καλά, τι θα πει γυναίκα.
Ξέρουν καλά την ομορφιά, τον πόνο και την σιωπή, που κρύβει η ουσία τους...

Δεν ψάχνουν να ευνουχίσουν, δεν θέλουν να γκρεμίσουν. 
Ξέρουν να χτίζουν... Ζωές, βάθρα, σπίτια...
Ξέρουν και να γκρεμίζουν, μα επιλέγουν να μην το κάνουν.

Όταν νιώσουν, πως θέλουν να κάνουν την ζημιά, ρίχνουν μια ματιά, σκάνε ένα χαμόγελο και κλείνουν την πόρτα πίσω τους...

Είναι κάτι γυναίκες ρε φίλε, που δεν χωράνε υποκοριστικά μέσα τους, παρά μόνο ένα... κι αυτό θα το καταλάβεις μόλις τους το πεις.

Δεν μπορείς να τις πεις γυναικάκια ή γυναικούλες. 
Δεν είναι... 

Θα σε ακούσουν, θα σου δώσουν όχι από το περίσσευμά τους, αλλά από το έλλειμμα τους.

Δεν θα περιμένουν ποτέ, να τους περισσεύει τίποτα για να στο δώσουν. 

Ούτε ψυχή, ούτε αγάπη, ούτε λεφτά. 
Κι όμως ρε φίλε, από αυτό που τους λείπει, από εκείνο είναι πλούσιες... 

Είναι κάτι γυναίκες ρε φίλε, που τις μάχες που έδωσαν, δεν θα τις μάθεις ποτέ. Δεν είναι αναμάρτητες κι αλάθητες. 
Μην τις ψάχνεις μέσα σε φωτοστέφανα, και λευκά σύννεφα. 
Δεν θα τις βρεις εκεί. Δεν είναι εκεί... 

Για να πετάξουν ψηλά, σύρθηκαν πολλές φορές στην λάσπη... Την άγγιξαν. 
Τις λέρωσε, αλλά δεν λέρωσε το μέσα τους... 

Μην τις ψάχνεις, μέσα σε αγγέλους και αγίους. 

Κι όσες φορές τις γκρέμισε η μοίρα τους, εκείνες στάθηκαν για λίγο χάμω, πήραν ανάσες, έγλειψαν τις πληγές τους, κοίταξαν στα μάτια και σηκώθηκαν ξανά. 
Γιατί αυτή, είναι η διαφορά τους από το σωρό... 

Δεν χωράνε σε γενικεύσεις και κατηγορίες. 
Το μέσα τους, το κράτησαν καλά φυλαγμένο... 

Είναι γυναίκες, που περνάνε από δίπλα σου σαν αέρας. 
Είναι γυναίκες, που την μοναξιά την επέλεξαν, γιατί δεν τους αρέσει να ψωνίζουν από τα φτηνά καλάθια... 

Τίποτα φτηνό δεν θα βρεις μέσα τους. 
Δεν αγαπάνε τις εκπτώσεις, στους ανθρώπους. 
Δεν θέλουν να συμβιβάσουν, το θέλω τους... 

Είναι που λες, αυτές οι γυναίκες, που τις κόρες τους τις μεγαλώνουν, για να γίνουν γυναίκες και τους γιους τους, αρσενικά... 

Είναι οι γυναίκες, που δεν θα μπορέσεις ποτέ να αγοράσεις, με καμιά πιστωτική και με κανένα πορτοφόλι. 
Δεν τις αφορά καν, το θέμα... 

Είναι ρε φίλε, εκείνες οι γυναίκες που δεν τις έχεις, τις κατακτάς. 
Δεν έρχονται να σου παραδοθούν, τις κερδίζεις!

Είναι εκείνες, που θα γίνουν η ασπίδα σου και η ασφάλειά σου. 
Είναι εκείνες φίλε, οι γυναίκες που θα νιώσεις την αύρα τους, πριν νιώσεις εκείνες. 
Είναι εκείνες, που ο ήχος τους, είναι βαρύ ζεϊμπέκικο. 

Και δεν θα τις δεις ποτέ, να το χορεύουν. 

Δεν έχουν τίποτα εύκολο, γι’αυτό και δεν δίνουν τίποτα εύκολα. 
Δεν θα φορέσουν τον μανδύα της αξιοπρέπειας, για να το παίξουν υπεράνω.
Ότι κάνουν, το κάνουν πολύ, και απόλυτα...

Αγαπάνε πολύ, ερωτεύονται πολύ, κρατάνε τα σημάδια από το παρελθόν... και πάνω τους ζωγραφίζουν το μέλλον.

Περπατάνε από το σαλόνι στο λιμάνι και πίσω... και ανήκουν όπου κι αν τις τοποθετήσεις, απλά γιατί έχουν μέσα τους τα πάντα. 

Είναι εκείνες, που δεν θα σου ζητήσουν ποτέ τίποτα.
Είναι εκείνες οι γυναίκες, που έπαιξαν πολλές φορές στα ζάρια, τα αισθήματα και την ζωή τους... 

Και τα επέτρεψαν όλα... Όλα, εκτός από το να ανήκουν!
Γιατί ήξεραν καλά, πως αν σου ανήκουν, δεν θα υπάρχει επιστροφή. 
Ανήκουν μια φορά. Μόνο... 

Ακόμα και τότε όμως, αν νιώσουν πως ο αέρας τους σε βαραίνει… θα ανοίξουν τα φτερά τους να πετάξουν ψηλά. 

Κι ας τσούζουν, τα δάκρυα στα μάτια... 

Και τότε, το μόνο που σου μένει, είναι να εύχεσαι, ο επόμενος αέρας, να σου φέρει ένα τέτοιο αερικό στα χέρια σου…




Σοφίας Παπαηλιάδου