Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2017

Ο θυμός φανερώνει αδυναμία χαρακτήρα. Η βία πολύ περισσότερο...!!!!

Μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της καθημερινότητας (από εκείνη την φανταστική λίστα με τα 24 πολύτιμα μαθήματα ζωής από 100χρονους) είναι ότι τις περισσότερες φορές, τα πράγματα λύνονται μόνα τους.

Ακριβώς όπως αυτή, οι 42 αλήθειες που ακολουθούν είναι βγαλμένες από τη ζωή και την καθημερινότητα.

1. Δεν μπορείς να αλλάξεις τους ανθρώπους. Και είναι αγένεια το να προσπαθείς.

2. Είναι περίπου εκατό φορές δυσκολότερο το να κάψεις τις θερμίδες από το να αποφύγεις να τις πάρεις.

3. Όταν μιλάς σε κάποιον που δεν γνωρίζεις καλά, ενδέχεται να μιλάς σε κάποιον που ξέρει πολλά περισσότερα από σένα για το θέμα για το οποίο μιλάτε.

4. Το πιο φτηνό και το πιο ακριβό μοντέλο είναι σχεδόν πάντα εξίσου κακές επιλογές αγοράς.

5. Σε όλους αρέσουν οι άνθρωποι που έρχονται γρήγορα στο θέμα.

6. Η κακή διάθεση θα έρχεται και θα φεύγει σε όλη σου τη ζωή. Το να προσπαθείς να την απωθήσεις απλώς θα την κάνει να φαίνεται σοβαρότερη και να διαρκεί περισσότερο.

7. Τα παιδιά είναι αξιοθαύμαστα ειλικρινή. Μέχρι να τα μάθουμε να μην είναι.

8. Αν όλοι οι χαρακτήρες στο τηλεοπτικό πρόγραμμα που παρακολουθείς είναι όμορφοι, κλεισ’ το. Δεν αξίζει τον χρόνο σου.

9. Το να φωνάζεις πάντα κάνει τα πράγματα χειρότερα.

10. Όταν ανησυχείς για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι για σένα, στην πραγματικότητα ανησυχείς για το τι θα σκεφτείς εσύ για σένα.

11. Κάθε σου πρόβλημα είναι δική σου ευθύνη. Άσχετα με το ποιος σου το προκάλεσε.

12. Ποτέ δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείς με περισσότερες από μία στιγμές ταυτόχρονα.

13. Αν δεν αμφιβάλλεις ποτέ για τις πεποιθήσεις σου, τότε πολλές από αυτές είναι λάθος.

14. Το να ελέγχεις τις επιθυμίες σου είναι ένα από τα πιο χρήσιμα πράγματα που μπορείς να μάθεις.

15. Κανείς δεν ξέρει απόλυτα τι του γίνεται.

16. Ο κυνισμός παραείναι εύκολος για να χρησιμεύει σε κάτι.

17. Κάθε τυχαίος άγνωστος που συναντάς στον δρόμο έχει μια ιστορία τόσο σπουδαία και συγκλονιστική όσο η δική σου.

18. Όταν μισείς κάτι, σε μισεί και αυτό. Κι αυτό ισχύει εξίσου για ανθρώπους, καταστάσεις και άψυχα αντικείμενα.

19. Ο θυμός φανερώνει αδυναμία χαρακτήρα. Η βία πολύ περισσότερο.

20. Οι άνθρωποι δεν μπορούμε να καταστρέψουμε τον πλανήτη. Μπορούμε όμως να καταστρέψουμε τη δυνατότητά του να μας συντηρεί. Και αυτό κάνουμε.

21. Εκείνοι που γκρινιάζουν περισσότερο, καταφέρνουν τα λιγότερα.

22. Το να αναβάλλεις κάτι είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις δυσκολότερο και πιο τρομακτικό.

23. Το ένστικτό μας έχει πάντα δίκιο. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως το διαπιστώνουμε όταν είναι αργά.

24. Η στάση του σώματος και τα ρούχα που φοράς επηρεάζουν βαθύτατα το πώς νιώθεις, και το τι εντύπωση κάνεις στους άλλους. Είτε σου αρέσει είτε όχι.

25. Όλοι μας πιστεύουμε ότι είμαστε καλύτεροι οδηγοί από τον μέσο όρο.

26. Η παρόρμηση να τιμωρήσεις κάποιον έχει πολύ περισσότερο να κάνει με το να εκτονώσεις τον θυμό σου, από το να διορθώσεις μια συμπεριφορά.

27. Εκ των πραγμάτων, οι άνθρωποι σκεφτόμαστε υπερβολικά πολύ.

28. Αν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο αξίζει να ξοδέψεις μια μικρή περιουσία, αυτό είναι το στρώμα επάνω στο οποίο κοιμάσαι.

29. Όσο και αν προσπαθούμε, κατά βάθος όλοι είμαστε υποκριτές.

30. Οι λέξεις έχουν απίστευτη δύναμη. Μια άσχημη κουβέντα «πάνω στα νεύρα σου» μπορεί να πληγώσει κάποιον για μια ολόκληρη ζωή.

31. Το μυστικό συστατικό σε οτιδήποτε νόστιμο, είναι συνήθως το βούτυρο. Σε απίστευτες ποσότητες.

32. Τα προβλήματα, όταν προκύπτουν, σπανίως είναι το ίδιο επίπονα με την οδύνη που μας προκαλεί ο φόβος τους.

33. Τίποτα ποτέ δεν συμβαίνει ακριβώς όπως το είχες φανταστεί.

34. Δεν μπορείς να κρύψεις την κακή σου διάθεση από ανθρώπους που σε ξέρουν καλά. Μπορείς, όμως, πάντα να είσαι ευγενικός.

35. Κάποιες φορές θα χρειαστεί να βγάλεις ανθρώπους από τη ζωή σου. Ακόμα κι αν είναι οικογένεια.

36. Ο καθένας μας μπορεί να ηρεμήσει σε ένα δευτερόλεπτο: Αρκεί μια ματιά στα αστέρια ή στην θάλασσα.

37. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τελειώσεις ένα βιβλίο που δεν σου αρέσει. Η ζωή είναι πολύ μικρή για τέτοιες ανοησίες.

38. Δεν υπάρχει ευθεία αναλογία ανάμεσα στην τιμή των μπαταριών και την διάρκεια ζωής τους.

39. Η ζωή είναι αυτό που λέμε μοναχικό ταξίδι. Θα έχεις, όμως, πολλούς επισκέπτες. Κάποιοι από αυτούς είναι μακροχρόνιοι. Οι περισσότεροι, όμως, όχι.

40. Το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για τα παιδιά σου, είναι τα road trips μαζί τους.

41. Το να εύχεσαι τα πράγματα να ήταν διαφορετικά είναι ένας καταπληκτικός τρόπος να βασανίζεις τον εαυτό σου.

42. Η ικανότητα να είσαι χαρούμενος δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ικανότητα να συμβιβαστείς με το ότι τα πράγματα αλλάζουν.




Φεύγουν οι άνθρωποι που δέθηκες μαζί τους. Φεύγουν αλλά τουλάχιστον ήρθαν...!!!!

Φεύγουν οι άνθρωποι.
Φεύγουν από δίπλα σου, απ’ τη ζωή σου, απ’ τον κόσμο σου.Φεύγουν και γίνονται αναμνήσεις κάπου στο βάθος του μυαλού.

Σκέψεις σκόρπιες και πρόσωπα θολά, δίχως χρώματα κι αρώματα. Μόνο μια αίσθηση σου αφήνουν, μοναδική ο καθένας, απ’ ότι μπόρεσε να σε κεράσει για όσο βρέθηκε στο δρόμο σου.

Φεύγουν οι άνθρωποι και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι. Στιγμές χαράς, στιγμές απώλειας. Τρενάκι που ανεβοκατεβαίνει η ζωή με επιβιβάσεις άγνωστες κι αναχωρήσεις ξαφνικές.

Εσύ ριζωμένος στο κάθισμα κοιτάς απ’ το τζάμι τους σταθμούς και στέκεσαι ακίνητος. Σαν τους εφιάλτες που σε βρίσκουν τη νύχτα να προσπαθείς να ουρλιάξεις και φωνή να μη βγαίνει.

Φεύγουν εκείνοι που έχουν έρθει για καλό. Που σε γεμίζουν με αγάπη και καλοσύνη. Εκείνοι που μαζί τους νιώθεις τις μέρες ομορφότερες και τα ποτήρια μισογεμάτα. Εκείνοι που η φωνή τους σε ηρεμεί και οι συμβουλές τους σε πάνε ένα βήμα παρακάτω. Απομακρύνονται και χάνονται και δεν μπορείς μήτε να θυμώσεις, μήτε να κάνεις τίποτα γι’ αυτό. Μόνο να το υπομείνεις μπορείς.

Είναι δύσκολη η απώλεια. Είναι μεγάλο το κενό. Είναι τρύπες μέσα σου που θα μείνουν πάντα έτσι. Κενές.

Δεν μπαζώνονται, δεν καλύπτονται, δε φτιάχνονται. Μένουν τρύπες. Κανένας άλλος δεν μπορεί να αναπληρώσει το κενό εκείνου που φεύγει. Δεν υπάρχει αντικαταστάτης, ούτε αναπληρωματικός. Μοναδικοί άνθρωποι, μοναδικό και το άδειασμα που αφήνουν με το φευγιό τους.

Δεν παλεύεται ο χαμός. Δεν ξεπερνιέται, δεν ξεχνιέται. Όσο και να περνάει ο χρόνος, όσο και να αλλοιώνονται τα πρόσωπα, πάντα μια στιγμή, μια σκηνή, μια μυρωδιά, μια φράση, θα έρθει να χτυπήσει μέσα σου το δικό σου, προσωπικό καμπανάκι της μνήμης. Θα θυμηθείς. 

Δε σου έχει απομείνει και τίποτα άλλο να κάνεις, πουθενά να πιαστείς. Μόνο να θυμηθείς μπορείς. Να θυμηθείς και να αγγίξεις για λίγα δεύτερα τον άνθρωπο που έχασες.

Θυμάσαι και χαμογελάς. Θυμάσαι και δακρύζεις. Πόσα γέλια, πόσους τσακωμούς μοιραστήκατε. Πόσες φορές είχε δίκιο και πόσες έκανε πίσω στο πείσμα σου. Κανείς δε σε νοιαζόταν έτσι. Δεν έχει σημασία το πόσο νοιαζόταν. 

Σημασία έχει το πως νοιαζόταν κι αυτό το «πώς» δεν μπορείς να το ξαναβρείς. Είπαμε. Μοναδικά τα κενά. Μοναδικός κι ο τρόπος που δημιουργήθηκαν.

Φεύγουν οι άνθρωποι που δέθηκες μαζί τους. Εκείνοι που τους χάρισες τα πιο «πολλά» σου κι αρκέστηκαν στα «λίγα» σου. Εκείνοι που μιλούσαν στην καρδιά σου κι άκουγαν τα μάτια σου.

Φεύγει η οικειότητα και η ασφάλεια που ένιωθες μαζί τους. Χώνονται σε μια βαλίτσα μαζί με όσα άλλα δώρα έφεραν όταν μπήκαν στη ζωή σου.

Στέκεσαι μόνος πια να ρωτάς γιατί. Μετράς πληγές κι αρνείσαι να προχωρήσεις. Κανείς δε θα ‘ναι σαν κι αυτούς που «έφυγαν». Εσύ το ξέρεις και πονάς περισσότερο. Πώς να τα βάλεις με το θάνατο; Πώς να γυρίσεις πίσω το χρόνο; Πώς να χαρίσεις ζωή σε κάτι που μέσα σου κατακτά την αθανασία;

Φεύγουν οι άνθρωποι που αγαπάς περισσότερο. Λες και μια μαγική δύναμη στους έστειλε για λίγο. Τόσο όσο να δεις το καλό και ποτέ να μη συμβιβαστείς με τίποτε λιγότερο.

Φεύγουν εκείνοι που σε αγάπησαν περισσότερο. Φεύγουν αλλά σου αφήνουν μερίδιο απ’ την αγάπη τους για να ‘χεις να πορεύεσαι τις στιγμές που σου λείπουν.

Φεύγουν αλλά τουλάχιστον ήρθαν.




Κατερίνα Χήναρη

Το πιο φθηνό φάρμακο για τον εγκέφαλο και τη μακροζωία…!!!!

Το πιο φθηνό φάρμακο για τον εγκέφαλο και τη μακροζωία…
Το να έχει ο άνθρωπος ένα σταθερό σκοπό στη ζωή του, μπορεί να τον προστατεύσει καλύτερα από την άνοια και το Αλτσχάιμερ όσο περνάνε τα χρόνια, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που δείχνει ότι οι ηλικιωμένοι πρέπει να μην έχουν απάθεια και κατάθλιψη, αλλά, αντίθετα, να αισθάνονται ότι ζουν για κάποιο σκοπό.

Οι ερευνητές, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ψυχιατρικό περιοδικό «Archives of General Psychiatry» του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου, διαπίστωσαν ότι, για κάποιο λόγο, όσοι άνθρωποι αισθάνονται περισσότερο... 

από τους άλλους ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους, είναι αυτοί που, ακόμα κι αν έχουν στον εγκέφαλό τους τα φυσικά σημάδια της άνοιας και του Αλτσχάιμερ, τα καταφέρνουν καλύτερα να μην επηρεάζονται αρνητικά από αυτά, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Οι ερευνητές μελέτησαν τα τεστ που είχαν δοθεί σε περίπου 250 ηλικιωμένους, οι οποίοι αργότερα πέθαναν και οι εγκέφαλοί τους ελέγχθηκαν μέσω νεκροψίας για να διαπιστωθεί σε ποιό βαθμό ήταν προχωρημένη η εξάπλωση των σημαδιών της άνοιας. 

Προτού οι συμμετέχοντες πεθάνουν, οι ερευνητές τους είχαν ζητήσει να προσδιορίσουν κατά πόσο αισθάνονται ότι έχουν ένα σκοπό στη ζωή τους και αν βρίσκουν συγκεκριμένο νόημα σε αυτήν. Η ύπαρξη στόχου θεωρείται από τους ψυχολόγους δείκτης ψυχικής υγείας και ικανοποίησης στην προσωπική ζωή.

Έδωσαν ένα ψυχολογικό τεστ στους ηλικιωμένους από το οποίο αξιολόγησαν σε ποιό βαθμό οι τελευταίοι όντως αισθάνονταν ότι ζουν για κάποιο σκοπό. Η μεταθανάτια μελέτη του εγκεφάλου των ατόμων αυτών επέτρεψε στους επιστήμονες να συσχετίσουν το ψυχικό βίωμα καθενός, όσον αφορά το σκοπό και την αξία της ζωής του, με την μεταθανάτια κατάσταση του εγκεφάλου του.

Όπως διαπιστώθηκε, ακόμα και ανάμεσα σε εκείνους τους ηλικιωμένους που είχαν πολλά σημάδια άνοιας (τις χαρακτηριστικές «πλάκες» που προκαλούν το θάνατο των νευρωνικών εγκεφαλικών κυττάρων), όσοι, όσο ζούσαν, αισθάνονταν ότι είχαν ένα σκοπό, ήσαν αυτοί που επηρεάζονταν λιγότερο αρνητικά από την πρόοδο της νευροεκφυλιστικής νόσου και τη σταδιακή έκπτωση των νοητικών λειτουργιών τους.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, τα άτομα μ’ ένα σκοπό στη ζωή τους είχαν περίπου 30% βραδύτερη επιδείνωση των νοητικών λειτουργιών τους σε σχέση με όσους σε μικρό μόνο βαθμό θεωρούσαν ότι ζούσαν για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. 

Δεν είναι ακόμα σαφές για ποιό λόγο και μέσα από ποιό βιολογικό μηχανισμό ο σκοπός στη ζωή συσχετίζεται με την καλύτερη υγεία του εγκεφάλου στα γεράματα. Εξάλλου, από την μελέτη προκύπτει ότι οι πιο μορφωμένοι φαίνεται να είναι πιο ικανοί στο να επιβραδύνουν την άνοια. 




real.gr

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2017

Έχεις «πέσει» ψυχολογικά ; 5+2 συνήθειες για να χαμογελάσεις ξανά...!!!!

Η ζωή είναι ωραία και μάλλον το έχεις ξεχάσει τον τελευταίο καιρό

Στη δουλειά χτυπάς 12ωρα, οι μισές φίλες σου μπήκαν σε mood συγκατοίκησης, οι άλλες μισές βαίνουν προς τον ίδιο δρόμο και εσύ βλέπεις την ψυχολογία σου όλο και να πέφτει. Καλά δε θα σχολιάσουμε τη νέα profile picture του πρώην με τη νέα του κοπέλα. Ναι, ναι δεν μπορείς να το δεχτείς πως τόλμησε να ανεβάσει φωτό μαζί της.

Αν, λοιπόν, η παραπάνω παράγραφος σε εκφράζει κατά το ήμισυ ή και εξ ολοκλήρου, τότε έχουμε για σένα μερικά tips. Από το να κινδυνεύεις να αποκτήσεις ρυτίδες λόγω των σουφρωμένων σου χειλιών (από τα νεύρα πάντα), καλύτερα να αποκτήσεις μερικές από τα μεγάλο σου χαμόγελο. Ακολούθησε αυτά που θα σου προτείνουμε και απόλαυσε την κάθε σου μέρα με κέφι.

1. Φτιάξε μία playlist που σε... ανεβάζει : Ωραίο το νέο τραγούδι της Adele, αλλά το πιο πιθανόν είναι να τηλεφωνήσεις κλαίγοντας στον πρώην σου, παρά να ακούσεις παράπονα για το πόσο δυνατά γελάς. Βρες χαρούμενα τραγούδια και ανέβασε την ένταση της μουσικής, όσο ετοιμάζεσαι για τη δουλειά.

2. Μίλα για αυτά που σε απασχολούν : Αν είσαι θυμωμένη - στεναχωρημένη - με την κολλητή σου που σε έχει παραμελήσει για να βρίσκεται συνεχώς με τον καλό της, μην το κρατάς μέσα σου. Συζήτησε το μαζί της και κανονίστε τις εξόδους. Μπορείτε να ορίσετε την Παρασκευή ως girl night out μέρα και να αφήνετε τα κινητά στην τσάντα. Αυτό να το τονίσετε!

3. Ξεκίνα γυμναστική : Καταρχάς, θα γεμίσεις το καθημερινό σου πρόγραμμα και κατά δεύτερον θα ξαναβρείς τη χαμένη σου αυτοπεποίθηση. Θα γνωρίσεις νέους ανθρώπους, θα αποκτήσεις σούπερ σέξι κοιλιακούς και ο πρώην θα είναι πια... παρελθόν.

4. Εκτίμησε τους τριγύρω σου : Έχεις σκεφτεί ποτέ πως υπάρχουν τριγύρω σου άνθρωποι και πράγματα που μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένη, αλλά εσύ τα αγνοείς επιδεικτικά; Πόσες φορές έχεις απορρίψει την πρόταση μίας συναδέλφου σου για καφέ και άλλες πόσες έχεις αναβάλλει την έξοδο με την ξαδέρφη σου.

5. Μην ξεχνάς να γελάς : Από το να χαζεύεις γλυκανάλατα love stories στην τηλεόραση που σου θυμίζουν την τελευταία εκδρομή με τον πρώην στη Λίμνη Πλαστήρα, γύρνα τη συχνότητα σε κάποια κομεντί

6. Πήγαινε μία βόλτα στη φύση : Έχεις κάτσει ποτέ στην παραλία τέτοια εποχή και να κοιτάς μονάχα τα κύματα; Και όμως αυτό είναι κάτι που θα σε ηρεμήσει, θα διώξει τις αρνητικές σκέψεις από το μυαλουδάκι σου και θα σε κάνει να σκέφτεσαι λίγο πιο θετικά. Αν πάλι βρίσκεσαι κοντά σε κάποιο βουνό, βάλε τα ανάλογα παπούτσια και βουρ για περπάτημα. Ναι, ο καθαρός αέρας θα σε ανανεώσει.

7. Βάλε στοπ στα <<ΝΑΙ>> σου: Αν κάνεις πράγματα που εσένα καταβάθος σε πιέζουν, απλά ευχαριστούν τους άλλους, τότε είναι λογικό να θες να μείνεις για ώρες στο κρεβάτι και να κοιτάς το ταβάνι. Εμπλούτισε το λεξιλόγιο σου με τις φράσεις, δε θέλω, δυστυχώς δεν μπορώ, ίσως κάποια άλλη φορά και φυσικά την καλύτερη... δεν προλαβαίνω.




3 πράγματα που μπορείς να κάνεις εκείνη την στιγμή που θα νιώσεις πως αγχώνεσαι...!!!!

Δώσε μας λίγη από την προσοχή σου
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ανησυχείς για το γεγονός ότι έχεις άγχος. Όταν συνειδητοποιείς πως αρχίζεις και αγχώνεσαι νιώθεις περίεργα, ιδρώνεις και τελικά το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις κακό στον εαυτό σου και την ψυχολογία σου. 

Αντί να αφήνεις το άγχος λοιπόν, να κατακλύζει το μυαλό και το σώμα σου, ο Trish Barillas, συγγραφέας του Face of Anxiety, συνιστά να εξοπλίσεις τον εαυτό σου με στρατηγικές για την αντιμετώπιση του άγχους.

1. Φτιάξε μια λίστα αναπαραγωγής με τραγούδια που συνηθίζεις να ακούς όταν θες να χαλαρώσεις και να ηρεμήσεις. Η μουσική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άγκυρα επειδή ακούγοντας κάτι οικείο το μυαλό σου μπαίνει σε μια πιο ήρεμη κατάσταση.

2. Βγες για τρέξιμο. Εάν μπορείς να αυξήσεις τον ρυθμό της καρδιάς σου και να απελευθερώσεις λίγη σεροτονίνη, το τρέξιμο θα βοηθήσει να σπάσει τον κύκλο των ανήσυχων σκέψεων σου.

3. Εάν πιάσεις τον εαυτό σου πως αρχίζει να σκέφτεται τι θα γινόταν εάν έκανες διαφορετικά τα πράγματα στη ζωή σου, σταμάτα το αμέσως. Δώσε βάση στα γεγονότα που διαδραματίζονται στο παρόν, ούτε στο παρελθόν, ούτε σε αυτά στο μέλλον που μπορεί να σου προκαλέσουν άγχος.

Κάντε μια λίστα με αυτά που αισθάνεσαι και με αυτά που συμβαίνουν, έτσι ώστε να μπορέσεις να αποκρυπτογραφήσεις τη διαφορά.

Μπορείς επίσης να προσθέσεις τις βαθιές αναπνοές και τη συζήτηση με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, προκειμένου να νιώσεις καλύτερα. 




Τι πρέπει να κάνετε σε περίπτωση καρδιακής προσβολής ; Πρώτες βοήθειες στο έμφραγμα...!!!!

Η καρδιακή προσβολή απειλεί άμεσα την ζωή. Οφείλεται σε σοβαρές αρρυθμίες πάνω σε έδαφος οξέος ή παλαιού εμφράγματος μυοκαρδίου. Το έμφραγμα του μυοκαρδίου οφείλεται σε αιφνίδια απόφραξη ενός κλάδου των στεφανιαίων αρτηριών λόγω ρήξης ή διάβρωσης της αθηρωματικής πλάκας και δημιουργίας θρόμβου ο οποίος αποφράσσει πλήρως την υπεύθυνη στεφανιαία αρτηρία με αποτέλεσμα την διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη νέκρωση μιας περιοχής του μυοκαρδίου.

Είναι γνωστό ότι το οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου - καρδιακή προσβολή - είναι πρώτη αιτία θανάτου σε άνδρες και γυναίκες παγκοσμίως. Τα καλά νέα είναι ότι σήμερα υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, που σώζει ζωές, προλαμβάνει αναπηρίες αλλά υπό έναν όρο : ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ και όσο δυνατόν αμέσως μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων.

Η υποψία και μόνο ενός εμφράγματος δεν αφήνει περιθώρια για παράτολμους ελιγμούς, για πρόχειρες επί τόπου διαγνώσεις χωρίς νοσοκομείο, ούτε για ηρωισμούς. Στην προκειμένη περίπτωση, η υπομονή είναι από επιζήμια μέχρι θανατηφόρα. Εάν το έμφραγμα που δίνει τα πρώτα σημάδια του είναι σοβαρό - πράγμα που δεν μπορεί να εκτιμήσει παρά μόνο ένας γιατρός και, μάλιστα, με τη βοήθεια ειδικών μηχανημάτων- η σωτηρία βρίσκεται στην έγκαιρη διακομιδή σε νοσοκομείο.

Τα συμπτώματα μιας καρδιακής προσβολής :
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν ισχυρό πόνο στο κέντρο του στήθους, που είναι πιεστικός και κρατά αρκετά λεπτά, δυσφορία και βάρος στο στήθος που μπορεί να αντανακλά στα χέρια, ώμους, σιαγόνα ή στομάχι. Επίσης έντονη εφίδρωση, ναυτία, εμετό, μεγάλη αδυναμία, ωχρότητα στο δέρμα και δυσκολία στην αναπνοή. Ο ασθενής καταβάλλεται από αγωνία και φόβο.
· Πόνος στο στήθος ή προκάρδια δυσφορία. Αυτό μπορεί να είναι μια δυσβάσταχτη πίεση, βάρος, στενοχώρια που μπορεί να είναι ήπια ή πολύ έντονη. Διαρκεί λίγα λεπτά ή φεύγει και ξανάρχεται.

· Μπορεί να είναι δυσφορία – μούδιασμα σε ένα ή στα δύο χέρια, στην πλάτη, τον αυχένα, τα σαγόνια ή στο πάνω τμήμα του στομάχου.

· Δυσκολία στην αναπνοή με την έναρξη του πόνου ή πριν την έναρξη του πόνου.

· Ναυτία, έμετος, σκοτοδίνη, κρύος ιδρώτας.

· Πιο σπάνια – άτυπα συμπτώματα μπορεί να είναι ανησυχία, αδυναμία, ατονία.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Σε περίπτωση εμφάνισης των συμπτωμάτων αυτών πρέπει να δράσετε άμεσα κι η πρώτη σωστή αντίδραση είναι να καλέσετε ασθενοφόρο. Μην οδηγήσετε και μην αφήσετε να σας πάνε με αυτοκίνητο. 

Οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ- 166 είναι ευαισθητοποιημένοι και κάνουν το καλύτερο δυνατό αντιδρώντας άμεσα και σίγουρα δίνουν προτεραιότητα αν περιγράψετε τα χαρακτηριστικά συμπτώματα. Η θεραπεία μπορεί να αρχίσει στο ασθενοφόρο. Μπορείτε να πάρετε υπογλώσιο αν σας το έχει συστήσει ο γιατρός σας.

Κάθε χρόνο πολλοί συμπατριώτες μας, φίλοι, συγγενείς μπορεί να πάθουν καρδιακή προσβολή και να πεθάνουν. Υπ’όψιν ότι από αυτούς που πεθαίνουν περίπου οι μισοί πεθαίνουν την πρώτη ώρα μετά την έναρξη των συμπτωμάτων και πριν φθάσουν στο νοσοκομείο. Πολλοί θα μπορούσαν να επιζήσουν με την γρήγορη αντιμετώπιση.

Αντιμετώπιση :
· Καλούμε ασθενοφόρο και λέμε ότι ο υποψιαζόμαστε καρδιακή προσβολή. Αν ο πάσχον ζητήσει το γιατρό του, καλούμε και το ασθενοφόρο και το γιατρό του.

· Εάν δεν υπάρχει τηλέφωνο, μεταφέρετε επειγόντως τον ασθενή στο νοσοκομείο.

· Βάζουμε τον πάσχοντα να καθίσει άνετα. Η ημικλινής στάση με το κεφάλι και τους ώμους υποστηριζόμενα και τα πόδια λυγισμένα είναι συνήθως η καλύτερη

· Αν ο πάσχων διατηρεί τις αισθήσεις του, του δίνουμε τα γνωστά υπογλώσσια χαπάκια που μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα που ήδη πάσχουν από κάποιας μορφής καρδιοπάθεια.

· Αν δεν υπάρχουν ένα χεράκι βοηθείας δίνει η κοινή ασπιρίνη η οποία έχει αντιθρομβωτικές ιδιότητες. Του δίνουμε ασπιρίνη και του λέμε να την μασήσει αργά, τοποθετώντας την κάτω από τη γλώσσα, ώστε να απορροφηθεί πιο γρήγορα από τον οργανισμό.

Προσοχή, όμως : η ασπιρίνη μπορεί να είναι σωτήρια μόνο για όσους δεν αντιμετωπίζουν πεπτικά προβλήματα, δεν είναι αλλεργικοί σε αυτήν ή δεν έχουν άλλες παθήσεις στις οποίες απαγορεύεται η χρήση της.

· Διατηρείστε τους αεραγωγούς ανοικτούς. Εάν σταματήσει να αναπνέει, εφαρμόστε την τεχνητή αναπνοή στόμα με στόμα. Εάν δεν έχει σφυγμό εφαρμόστε καρδιακές μαλάξεις

· Τοποθετείστε τον ασθενή σε καθιστική ή ημικαθιστή θέση.

· Κρατήστε τον ασθενή ζεστό, σκεπάζοντας τον με μια κουβέρτα ή παλτό.

· Μην δίνετε φαγητό ή ποτό.

Τα φάρμακα που βοηθούν είναι τα θρομβολυτικά που περιέχουν ειδικά συστατικά τα οποία διαλύουν το θρόμβο και η κοινή ασπιρίνη η οποία «αραιώνει» το αίμα. Ο βασικός κίνδυνος, κατά τη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής, είναι να σταματήσει η καρδιά.

Σήμερα στα περισσότερα νοσοκομεία μόλις ο ασθενής φθάσει στο νοσοκομείο γίνεται στεφανιογραφία και ακολούθως διάνοιξη του αγγείου που αποφράσσεται και έτσι σώζεται ο ασθενής. 

Η έγκαιρη αυτή επέμβαση έχει πολύ μεγάλη σημασία και για το λόγο αυτό έχει οργανωθεί ένα σύστημα διακομιδής των ασθενών που φθάνουν σε νοσοκομεία χωρίς αιμοδυναμικό εργαστήριο να διακομίζονται σε άλλα νοσοκομεία που έχουν αυτή τη δυνατότητα. σίγουρα όμως υπάρχει μία καθυστέρηση, απώλεια χρόνου και ο χρόνος στην περίπτωση αυτή σημαίνει απώλεια μυοκαρδίου.

Και προσοχή σε επικίνδυνες συμβουλές
Σε καμία περίπτωση ο ασθενής, δεν θα πρέπει να κάνει οποιαδήποτε προσπάθεια ανάνηψης βήχοντας διότι μπορεί να επιφέρει τραγικά αποτελέσματα για την υγεία αναφέρει το American Heart Association. Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία δεν εγκρίνει την Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση, με τον βήχα που έχει πάρει ευρεία δημοσιότητα στο Διαδίκτυο!




Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., 

3 λόγοι για τους οποίους νιώθεις συνέχεια ότι πεινάς...!!!!

Τι αναφέρουν οι ειδικοί;
Πέρασε μόλις μία ώρα από τότε που έφαγες το μεσημεριανό σου γεύμα, αλλά το στομάχι σου γουργουρίζει ξανά, και αναρωτιέστε γιατί «είσαι συνέχεια πεινασμένη»; Μπορούν να περάσουν ημέρες χωρίς να κορεστεί η όρεξη σου αφήνοντας εσένα και το στομάχι σου να αναρωτιέσαι τι συμβαίνει.

Εάν αυτό σου ακούγεται οικείο, μάθε πως δεν είσαι μόνη. Όχι, το στομάχι σου δεν είναι άβυσσος και μπορεί να υπάρχει επιστημονικός λόγος για την ακόρεστη όρεξη σου. Σύμφωνα με έρευνες, η πείνα συνδέεται με μια πληθώρα φαινομενικά αβλαβών συνηθειών, από τον τύπο φαγητού που τρως μέχρι την ώρα που πηγαίνεις για ύπνο.

Δες παρακάτω 3 λόγους για τους οποίους μπορεί να πεινάς συνέχεια.

1. Δεν κοιμάσαι αρκετά
Δεν είναι μυστικό ότι ο ύπνος είναι υψίστης σημασίας για μια υγιή και παραγωγική μέρα, αλλά πέρα από το να σας κάνει να νιώθεις πως θες απεγνωσμένα καφέ, μπορεί να επηρεάσει και την όρεξή σου. Σύμφωνα με μια μελέτη στην Ευρωπαϊκή Εφημερίδα της Κλινικής Διατροφής, υπάρχει μια συσχέτιση μεταξύ της στέρησης του ύπνου και της υπερκατανάλωσης, με εκείνους που δεν έχουν τον ύπνο να τρώνε επιπλέον 385 θερμίδες κατά μέσο όρο την επόμενη μέρα.

Το χειρότερο είναι ότι οι περισσότερες από αυτές τις θερμίδες ήταν από λίπος, καθώς οι συμμετέχοντες που στερούνταν τον ύπνο έτειναν επίσης να αποφεύγουν πρωτεΐνες και θρεπτικά τρόφιμα την επόμενη μέρα. Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι το λιπαρό τρόφιμο με υψηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες χρησιμεύει ως ανταμοιβή για όσους στερούνται τον ύπνο.

2. Διψάς
Την επόμενη φορά που θα νιώσεις πεινασμένη, αναρωτήσου πόσο νερό ήπιες εκείνη την ημέρα. Μια μελέτη στο Physiology & Behavior διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες απάντησαν σε συναισθήματα πείνας και δίψας 62% του χρόνου. Αυτό σημαίνει ότι συγχέουμε συχνά τη δίψα με την πείνα, στρέφοντας την προσοχή μας προς τα τρόφιμα αντί για το νερό, που το σώμα μας χρειάζεται. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι αισθήσεις για πείνα και δίψα προέρχονται από το ίδιο μέρος του εγκεφάλου. Σε σοβαρές περιπτώσεις, η πείνα μπορεί να είναι ακόμη ένα σύμπτωμα αφυδάτωσης.

3. Είσαι αγχωμένη
Σύμφωνα με το Harvard Health, η υπερκατανάλωση μπορεί να συνδεθεί με το άγχος. Ενώ το άγχος μπορεί να μειώσει την όρεξή σου βραχυπρόθεσμα, μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα όταν το στρες γίνεται ένα σταθερό ζήτημα. Με την πάροδο του χρόνου, το άγχος προκαλεί τα επινεφρίδια να απελευθερώνουν κορτιζόλη, αυξάνοντας την όρεξη και ακόμη και τα κίνητρα για φαγητό. 

Το ίδιο άρθρο εξηγεί ότι αυτά τα αγχωτικά συναισθήματα μπορούν να σε κάνουν να επιθυμείς τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος και ζάχαρη. Έτσι, το άγχος που σου προκαλεί να τρως πρόχειρο φαγητό δεν είναι μια αδικαιολόγητη αντίδραση-είναι μια πραγματική επιστημονική απάντηση σε ένα συναίσθημα.




Βρες τι θέλεις να κάνεις και κάντο με πάθος! Τόσο απλά...!!!!

Τα 18 είναι μια υπέροχη ηλικία, είναι η ηλικία που οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι αφού τελειώσουν το σχολείο ξεκινούν μια νέα ζωή κάνοντας σκέψεις και όνειρα για αυτά που θέλουν να ζήσουν. Είναι πολύ σημαντικό την περίοδο αυτή να έχουν κοντά τους ανθρώπους που να μπορούν να σέβονται την ατομικότητα, τη διαφορετικότητα και τα όνειρα τους. Πολύ συχνά όμως οι γονείς προβάλουν τα απωθημένα τους στα παιδιά, ενώ η κοινωνική πραγματικότητα τα ωθεί σαν πρόβατα στη σφαγή, σε κατευθύνσεις που οδηγούν σε αδιέξοδα.

Αν εγώ ήμουν τώρα 18 ετών θα ήθελα να υπήρχε κάποιος να μου πει πως αυτοί που σε συμβουλεύουν δεν ξέρουν περισσότερα από εσένα και φυσικά κανείς δεν ξέρει εσένα καλύτερα από σένα. Μην ακούς λοιπόν κανένα και κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου, ακόμα κι αν κάνεις λάθος σίγουρα θα ‘έχεις κερδίσει μια εμπειρία που θα την έχεις διαλέξει εσύ. Θα έχεις μάθει, θα έχεις γίνει πιο δυνατός.

Έχοντας περάσει τα 18 εδώ και καιρό αναρωτιέμαι πως θα ήταν η ζωή μου αν είχα ακούσει την καρδιά μου πιο νωρίς και αν δεν είχα κάνει τα λάθη που έχω κάνει. Η ανασκόπηση αυτή δεν εστιάζει στο παρελθόν, αντίθετα συνδέεται με την αλλαγή στο παρόν και μια λίστα από tips που θα σε βοηθήσουν να ακούσεις από κάποιον αυτό που έχεις στο μυαλό σου.

Απόσταγμα εμπειρίας τα tips αυτά, δεν πάνε να σε πείσουν, αλλά να σε αφυπνίσουν από το παραμύθι που σου πουλάνε.

1. Γίνε στη ζωή σου αυτό για το οποίο γεννήθηκες. Άκου μόνο την καρδιά σου και κάνε αυτό που πραγματικά θέλεις, ότι κι αν είναι αυτό.

2. Μην πέσεις στην παγίδα να ζεις τη ζωή κάποιου άλλου και να εκπληρώνεις τις προσδοκίες των γύρω σου.

3. Κάνε τις δικές σου επιλογές και αγαπά τα λάθη σου, μόνο μέσα από αυτά μαθαίνεις.

4. Αποδεσμεύσου από τους φόβους σου, αλλά και τους φόβους του περιβάλλοντος σου.

5. Επένδυσε χρόνο, χρήματα και ενέργεια στο εαυτό σου. Κάθε μέρα κάνε κάτι μόνο για σένα.

6. Άσε την περπατημένη οδό και βρες το δρόμο σου μόνος σου. Μη φοβάσαι την αποτυχία είναι και αυτή μέρος στο παιχνίδι της ζωής.

7. Ανακάλυψε σε τι είσαι καλός και δούλεψε σκληρά ώστε να γίνεσαι συνεχώς καλύτερος. Μην αναλώνεσαι με πολλά!

8. Σκέψου, αποφάσισε και δραστηριοποιήσου άμεσα! Μην αφήνεις το χρόνο να χάνεται αξιοποίησε τον.

9. Βρες τι θέλεις να κάνεις και κάντο με πάθος!

10. Ότι δε σου αρέσει αναγνώρισε το και άλλαξε το άμεσα! Μη χάνεις χρόνο!

11. Ξεφορτώσου ότι δεν είναι χρήσιμο, όμορφο ή γεμάτο χαρά.

12. Πίστευε στα θαύματα.

13. Μη ζηλεύεις κανένα.

14. Μην αντιγράφεις κανένα.

15. Μη σε νοιάζει τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα.

16. Ότι διάθεση και να έχεις, σήκω, ντύσου και πήγαινε εκεί που έχεις να πας.

17. Να ενδίδεις στα θέλω σου.

18. Να μη ντρέπεσαι.

19. Να μη διστάζεις.

20. Να μη ξεχνάς πως κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου παρά μόνο εσύ.

Να θυμάσαι πάντα πως η ζωή είναι μικρή και πολύτιμη. Δεν πρέπει να τη χαραμίζεις και κυρίως να χαραμίζεσαι σε πράγματα που δε σου ταιριάζουν. Μάθε να λες ευχαριστώ για τα μικρά και τα μεγάλα και ζήσε τη ζωή σου όπως την ονειρεύεσαι! Μη διστάζεις και μη συμβιβάζεσαι!




Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Η Αγάπη φωνάζει....!!!!!

Από ένα χαμόγελο γλυκό, ζωγραφισμένο στα μάτια, που σου πετάγεται μπροστά, εκεί που ο πανικός σαν ανεμοστρόβιλος τρελός τα παρασύρει όλα.

Από ένα σφίξιμο στο χέρι, απαλό και σταθερό, να νιώθεις διαπεραστική τη ζεστασιά , να σε διαπερνούν αγάπη και δύναμη, φωνάζοντας σου - είμαι εδώ! Χωρίς καμία λέξη. Χωρίς καν ίχνος βλέμματος. - Είμαι εδώ!

Σφίξιμο που κάνει πέρα κάθε φόβο, που νικάει κάθε αμφιβολία, δείχνοντας πως οι άνθρωποι είναι πλασμένοι για να έρχονται κοντά.

Από έναν καφέ το πρωί, που σε βρήκε δίπλα στο κρεβάτι σου μαζί με ένα χαζό σημειωματάκι με δυο λέξεις για καλημέρα, που φώτισε με μιας τη νέα μέρα και σου θύμισε πως μετά τον εφιάλτη η ζωή στέκεται πιο δυνατή. –Καλημέρα όλη μέρα!

Από τον χρόνο που αφιέρωσαν για σένα, γιατί ένιωσαν τη λύπη σου και το να είσαι καλά ήταν για κάποιους προτεραιότητα. Άσχετα από τις χιλιάδες υποχρεώσεις που έτρεχαν.  -Είμαι δίπλα σου!

Από ένα γλυκό φιλί, από εκείνα που τα δίνεις είτε στα χείλη με κλειστά τα μάτια, είτε από εκείνα τα απαλά στο μάγουλο, που προσπαθείς να πεις στον άλλο. - Είσαι σημαντικός για εμένα!

Από ένα μήνυμα στο κινητό, είμαι από κάτω σου. –Ήρθα να σε δω! Να κατεβαίνεις δυο δυο τα σκαλιά και να νιώθεις να σταματάει ο χρόνος ελαφραίνοντας το βάρος σου. Η όψη του άλλου να σε κάνει να χαμογελάς.

Από μια βόλτα με το αμάξι, – Πάμε όπου θέλεις! Και νιώθεις να ανοίγονται οι δρόμοι, νιώθεις σα μικρό παιδί που το πάνε βόλτα και χαίρεσαι που για λίγες στιγμές δεν είσαι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις.

Από ένα όμορφα μαγειρεμένο φαγητό – Κάθισε, μαγείρεψα για εσένα!

Από μια αγκαλιά, τόσο τρυφερή που σε κάνει κομμάτια. Που το χάιδεμα στην πλάτη σε φορτώνει με άπειρα θετικά φορτία δύναμης.- Δεν είσαι μόνος!

Από τη νύχτα που έμοιαζε αξημέρωτη από τα χιλιάδες αστεία και πειράγματα.- Είχες ανάγκη να γελάσεις! (το παρατήρησε και άλλος λοιπόν..)
Αγαπάμε και νιώθουμε πιο δυνατή την αγάπη μας, όταν προσφέροντας κάνουμε πιο όμορφη την καθημερινότητα του άλλου. Γιατί η αγάπη φωνάζει μέσα από τις πιο μικρές στιγμές. Αγαπάμε μέσα από τα μάτια του άλλου και αυτό μας αναγεννάει.

Να αγαπάτε τους ανθρώπους δίπλα σας και να ομορφαίνετε τις στιγμές τους δείχνοντας με κάθε τρόπο όσα νιώθετε.

Η αγάπη - όταν υπάρχει - πρέπει να φωνάζει!




γράφει η Ντίνα Γιαννουπλάκη ιστορικός-φιλόλογος 

Ανθρώπινη Δόνηση...!!!!

Εάν αποδεχτούμε ότι ο άνθρωπος είναι μια ανώτερη πνευματική υπόσταση που απλά διαβαίνει ένα κομμάτι της ύπαρξής του, έναν υλικό δρόμο πάνω στη γη, τότε σίγουρα μπορούμε να αποδεχτούμε ότι έχει την ικανότητα σαν πνευματική υπόσταση να δονείται σε ψηλά επίπεδα. 

Η ικανότητα του ανθρώπου να έρχεται σε επαφή με τον ανώτερο εαυτό του, την ψυχή του, του δίνει αμέσως τη δυνατότητα να βιώνει τις δονήσεις όλου του σύμπαντος.

Πέρα από τις χαμηλές δονήσεις που αγγίζουν τα υλικά, συναισθηματικά και νοητικά κομμάτια της ανθρώπινης ύπαρξης, υπάρχουν και οι ψηλότερες δονήσεις που μπορούν να μας ταξιδέψουν απ' τα χαμηλά πνευματικά επίπεδα μέχρι τα ανώτερα. 

Για να μπορέσει ο άνθρωπος να βιώσει την πνευματική δόνηση θα πρέπει πρώτα να μάθει να την αναγνωρίζει. Έτσι απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αποδεχτεί ότι είναι ένα ανώτερο πνευματικό ον εναρμονισμένο στη σοφή ισορροπία του σύμπαντος.

Αρχίζει λοιπόν την εκπαίδευση της αναγνώρισης των δονήσεων σταδιακά, από τα χαμηλά επίπεδα μέχρι να οδηγηθεί στα ανώτερα επίπεδα δόνησης. 

Τα πρώτα επίπεδα δόνησης είναι δεμένα με την υλική υπόσταση του ανθρώπινου όντος και αφορούν όλες τις λειτουργίες που μας κρατούν γερά γειωμένους. Έτσι μπορούμε να βιώσουμε δόνηση υλικής πληρότητας, συναισθηματικής ασφάλειας και νοητικής ισορροπίας. 

Όταν ο άνθρωπος καταφέρει να εναρμονίσει την ύλη, το συναίσθημα και τη νόηση, βρίσκεται σε μία κατάσταση ευδαιμονίας και είναι έτοιμος να δεχτεί τις ψηλότερες δονήσεις που αφορούν το πνευματικό κομμάτι της υπόστασής του.

Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, να μην πιεζόμαστε να κάνουμε μεγάλα πνευματικά βήματα. Πριν ξεκινήσουμε το επόμενο βήμα θα πρέπει να είμαστε απόλυτα ασφαλείς ότι πίσω μάς έχει δημιουργηθεί μια γερή βάση για την πυραμίδα της πνευματικής μας εξέλιξης. 

Έτσι κάθε στιγμή που ξεκινάμε να κάνουμε ένα πνευματικό βήμα, πρέπει να ελέγχουμε τη νοητική, τη συναισθηματική και την υλική μας υπόσταση και μόνο εφόσον βρίσκονται σε ισορροπία να συνεχίζουμε. Διαφορετικά, κάθε πνευματικό βήμα με σαθρή βάση είναι ανύπαρκτο και ασταθές. 

Πολλές φορές μάλιστα, τα γρήγορα πνευματικά βήματα δημιουργούν προβλήματα στο συναισθηματικό και νοητικό επίπεδο επειδή δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή για να στηριχτεί η ψηλή δόνηση της πνευματικότητας.




Μαθήματα που μας διδάσκουν τα λάθη μας...!!!!

George Bernard Shaw : «Μια ζωή γεμάτη λάθη δεν είναι μόνο πιο σεβαστή, αλλά και με περισσότερο νόημα από τη ζωή κάποιου που δεν κάνει τίποτα»

Η φράση «μαθαίνουμε από τα λάθη μας» ακούγεται κλισέ, αλλά το έχει επιβεβαιώσει και η επιστήμη:

Σε αυτή τη μελέτη, νευροεπιστήμονες διαπίστωσαν πως ο εγκέφαλός μας σπεύδει να μας ειδοποιήσει σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο όταν αντιλαμβάνεται προς οδεύουμε προς ένα λάθος, ώστε να μην το επαναλάβουμε. Με πόσους διαφορετικούς τρόπους όμως μαθαίνουμε από τις κακές επιλογές μας;

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Lisabeth Saunders Medlock, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες στα λάθη μας:

*Μας μαθαίνουν να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας με τα ελαττώματά του
Είναι στενάχωρο να πέφτει κανείς σε κακοτοπιές. Αλλά είναι παρήγορο να μπορεί να γελά με τα λάθη του, και να βρίσκει τη δύναμη να ξανασηκώνεται. Στο κάτω-κάτω, κανείς δεν είναι τέλειος, γι’ αυτό κι εμείς οι ίδιοι πρέπει να αγκαλιάζουμε την ατελή μας φύση.

*Μας μαθαίνουν να αντιμετωπίζουμε τους φόβους μας
Μερικές φορές, ακόμη και αν δώσουμε σκληρή προσπάθεια, αποτυγχάνουμε. Και είναι σε αυτό το σημείο που οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι «κολλήσαμε». Να έρθουμε δηλαδή αντιμέτωποι με τους φόβους μας, να ζητήσουμε βοήθεια και να ψάψουμε για όλους τους πιθανούς τρόπους να ξεπεράσουμε το πρόβλημα.

*Μας βοηθούν να ξεδιαλύνουμε τα «θέλω» μας
Τα λάθη μας λειτουργούν ως «καμπανάκια», ως «φωτεινοί σηματοδότες» που μας ειδοποιούν ότι είμαστε εκτός πορείας και ότι κάτι πρέπει να διορθώσουμε. Κάπως έτσι, μας βοηθούν να επανακαθορίσουμε την σωστή πορεία και να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά θέλουμε να είμαστε, να έχουμε ή να κάνουμε.

*Μας κάνουν πιο ειλικρινείς
Κυρίως με τον εαυτό μας. Γιατί χρειάζεται κουράγιο για να παραδεχτούμε ότι κάναμε λάθος, ακόμη κι αν αυτό μας κάνει να ντρεπόμαστε. Στην ουσία τα λάθη μας αναγκάζουν να βάλουμε έναν καθρέφτη απέναντί μας, ο οποίος μας βοηθά να «αγκαλιάσουμε» την δυνατότητα να γίνουμε καλύτεροι.

*Μας δίνουν εξαιρετικό feedback
Έχουμε ένα στόχο. Δοκιμάζουμε κάτι για να τον πετύχουμε και αποτυγχάνουμε. Η ανάλυση του τι πήγε στραβά είναι αυτή που θα μας δώσει τα πιο χρήσιμα συμπεράσματα για το τι θα πρέπει να αλλάξουμε στην επόμενη προσπάθειά μας.

*Μας μαθαίνουν να παίρνουμε την ευθύνη
Η ενστικτώδης αντίδρασή μας όταν κάτι πάει στραβά, είναι να πούμε «δεν φταίω εγώ». Αλλά αν αφήσουμε τους εγωισμούς στην άκρη, μπορούμε να δούμε πως το να παίρνουμε την ευθύνη των επιλογών μας μπορεί να μην είναι και τόσο ευχάριστη διαδικασία, αλλά σίγουρα μας κάνει καλύτερους και πιο ενδιαφέροντες και αξιόπιστους ανθρώπους.

*Μας μαθαίνουν να τολμάμε
Ο εύκολος δρόμος μπροστά σε ένα δύσκολο εγχείρημα είναι να το αποφύγουμε. Ο δύσκολος δρόμος είναι να… μπούμε στην προσπάθεια με τα μπούνια. Και μπορεί να ενέχει τις περισσότερες πιθανότητες για λάθη, αλλά ακόμη κι έτσι, ξέρουμε ότι επιλέξαμε να ρισκάρουμε, να φτάσουμε στα όρια, στην ουσία… να ζήσουμε.

*Μας θυμίζουν τι θα πει ακεραιότητα
Ακόμη και τα μικρότερα λάθη που κάνουμε στην καθημερινότητά μας μπορούν να γίνουν «συνήθεια», και να οδηγήσουν σταδιακά σε μεγαλύτερα. Αυτό γίνεται γιατί έχουμε την τάση να ξεφεύγουμε από τις αξίες μας και να πάμε κόντρα στους δύσκολους στόχους μας. Αλλά η συηνειδητοποίηση των λαθών είναι κάτι που μας θυμίζει ότι κάθε μας επιλογή υποδηλώνει τις αξίες και τον τρόπο που έχουμε επιλέξει να ζούμε. Μας θυμίζει, με άλλα λόγια, πόσο σημαντική είναι η ακεραιότητα των επιλογών μας και η συνέπεια στον ευρύτερο τρόπο σκέψης και δράσης μας.




9 σημάδια που δείχνουν ότι δεν είστε υγιείς...!!!!

Πάνω απ’ όλα η υγεία λέμε αλλά τι κάνουμε γι’ αυτό; Παρατηρώντας μικρές αλλαγές στο σώμα σας μπορεί να σας ωθήσει στο να δίνετε την απαιτούμενη προσοχή σε πιθανά προβλήματα, όπως υψηλή χοληστερήνη, καρδιοπάθειες κλπ.

Δείτε ποια είναι τα 9 σημάδια που πρέπει να σας παρακινήσουν να επισκεφτείτε τον γιατρό σας.

Το γκριζάρισμα στα μαλλιά πριν από τα 40
Το πρόωρο γκριζάρισμα μπορεί να έχει ιατρική αιτία. «Αν τα μισά μαλλιά σας είναι γκρίζα και δεν έχετε κλείσει ακόμα τα 40, μάλλον θα πρέπει να κάνετε εξετάσεις για διαβήτη», λέει ο Δρ Joan Liebmann-Smith, συγγραφέας του βιβλίου Body Signs.

Κοντά φρύδια
Η τριχόπτωση στα μαλλιά και στα φρύδια είναι σημάδια μιας υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Η θεραπεία είναι διαθέσιμη και το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να επισκεφτείτε τον γιατρό σας.

Όχι και τόσο άσπρο σκληρό χιτώνα (ή αλλιώς το ασπράδι του ματιού)
Αυτό συνήθως σημαίνει ότι είστε κουρασμένοι και ξενυχτισμένοι. Σε κάθε περίπτωση προσέξτε το κάτω μέρος του ματιού σας να μην είναι κιτρινισμένο καθώς θα μπορούσε να είναι σημάδι του σύνδρομου Gilbert, όπου η χολερυθρίνη συσσωρεύεται στο αίμα, προκαλώντας ίκτερο . Το «ροζ μάτι» είναι επίσης σημάδι της επιπεφυκίτιδας.

Τσαλακωμένος λοβός αυτιών
Μια μελέτη στο περιοδικό American Journal of Medicine έδειξε ότι ο τσαλακωμένος λοβός των αυτιών μπορεί να είναι ένδειξη για καρδιακές παθήσεις. Εάν μάλιστα και οι δύο λοβοί είναι τσαλακωμένοι οι πιθανότητες είναι μέχρι και 77%.

Ερεθισμένο πρόσωπο
Τα κόκκινα μάγουλα και η μύτη (ροδόχρους ακμή) επηρεάζει συχνά τις γυναίκες ηλικίας μεταξύ 30 και 55 ετών. Το άγχος, ο ήλιος, και τα πικάντικα τρόφιμα κάνουν τα αιμοφόρα αγγεία να διαστέλλονται, με αποτέλεσμα βγαίνει αυτή η δερματική πάθηση. Η ροδόχρους ακμή μπορεί επίσης να επηρεάσει τα μάτια και μερικές φορές συγχέεται με το λύκο. Δείτε έναν γιατρό, ο οποίος μπορεί να συνταγογραφήσει αντιβιοτικά.

Σκασμένα χείλη
Οι ρωγμές στις γωνίες του στόματός μερικές φορές προκαλούνται από την έλλειψη των βιταμινών Β και ψευδαργύρου. Οι μακροχρόνιες ρωγμές, μπορεί επίσης να υποδηλώνουν μια μυκητιασική λοίμωξη. Ο γιατρός θα σας λύσει την απορία.

Πρησμένος λαιμός
Παρατηρήστε μήπως οι αδένες σας διευρύνονται μέρα με την μέρα ή μήπως υπάρχει ένα πρήξιμο στο μπροστινό μέρος του λαιμού. Αυτό μπορεί να υποδεικνύει νόσο του Graves, μια υπερδραστήρια πάθηση του θυρεοειδούς που είναι πιο συχνή στις γυναίκες ηλικίας μεταξύ 20 και 50 ετών.

Κόκκινες παλάμες
Αυτο μπορεί να είναι ένα πρώιμο σύμπτωμα της νόσου του ήπατος – κατά πάσα πιθανότητα θα αισθάνεστε άρρωστοι και θα είστε σε λήθαργο. Είναι σοφό να ζητήσετε μια ιατρική συμβουλή.

Κρύα πόδια
Μπορεί τα πόδια να είναι πολύ μακριά από την καρδιά, όταν όμως είναι κρύα μπορεί να σημαίνει ότι πάσχετε από αγγειακή νόσο. Τα ασυνήθιστα κρύα πόδια και χέρια σε σημείο που προκαλείται πόνος και μούδιασμα συνδέονται με το σύνδρομο Raynaud. Είναι διαταραχή που επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία και υπολογίζεται ότι παρουσιάζεται σε 3% έως 5% του πληθυσμού. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να ελεγχθεί.




Πώς οι σκέψεις μας αλλάζουν τον εγκέφαλο, τα κύτταρα και τα γονίδιά μας...!!!!

Κάθε λεπτό της ημέρας, το σώμα σας αντιδρά με φυσικό τρόπο και αλλάζει κυριολεκτικά, ως απάντηση στις σκέψεις που επεξεργάζεστε στο μυαλό σας.

Έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά ότι οι σκέψεις προκαλούν το μυαλό να απελευθερώσει νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι είναι χημικοί αγγελιοφόροι που τους επιτρέπεται να επικοινωνούν με τα μέρη του οργανισμού και του νευρικού σας συστήματος. 

Οι νευροδιαβιβαστές ελέγχουν σχεδόν όλες τις λειτουργίες του σώματός σας, από τις ορμόνες μέχρι την πέψη, μέχρι την αίσθηση χαράς, της λύπης ή του άγχους.

Μελέτες έχουν δείξει ότι οι σκέψεις από μόνες τους, μπορούν να βελτιώσουν την όραση, τη φυσική κατάσταση και τη δύναμη. Το φαινόμενο placebo, όπως παρατηρείται στη «ψεύτικη» χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, για παράδειγμα, λειτουργεί λόγω της δύναμης της σκέψης. 

Οι προσδοκίες και οι μαθημένες συνδέσεις παρουσιάζουν ισχυρές ενδείξεις ότι αλλάζουν τη χημεία του εγκεφάλου και το κύκλωμα που οδηγεί σε πραγματικά σωματικά και γνωστικά αποτελέσματα, όπως λιγότερη κόπωση, μειωμένη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξημένα επίπεδα ορμονών και μείωση του άγχους.

Ένα αρκετά μεγάλο σώμα της έρευνας που διεξάγεται για περισσότερα από τριάντα χρόνια σε επιστημονικά ιδρύματα υψηλού κύρους σε όλο τον κόσμο, διερευνά τη φύση της συνείδησης, δείχνοντας ότι οι σκέψεις είναι ικανές να επηρεάσουν τα πάντα, από τις απλούστερες μηχανές μέχρι τα πιο σύνθετα έμβια όντα. 

Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ανθρώπινες σκέψεις και οι προθέσεις, αποτελούν ένα πραγματικά φυσικό «κάτι» με εκπληκτική δύναμη να αλλάξει τον κόσμο μας. Κάθε σκέψη που έχουμε είναι απτή ενέργεια με δύναμη να μεταμορφώνει. Μια σκέψη δεν είναι μόνο ένα πράγμα˙ μια σκέψη είναι ένα πράγμα που επηρεάζει και άλλα πράγματα.

Οι σκέψεις σμιλεύουν τον εγκέφαλό σας
Κάθε σκέψη που κάνετε προκαλεί νευροχημικές αλλαγές, κάποιες προσωρινές και κάποιες μόνιμες. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι είναι συνειδητά ευγνώμονες, λαμβάνουν ένα κύμα επιβράβευσης από τους νευροδιαβιβαστές, όπως η ντοπαμίνη και βιώνουν ένα γενικό συναγερμό και μία τόνωση του μυαλού, που κατά πάσα πιθανότητα συσχετίζεται περισσότερο με την νορεπινεφρίνη.

Μια μελέτη, μόλις παρουσίασε σε φοιτητές που ανέφεραν ότι ήταν βαθιά ερωτευμένοι, φωτογραφίες του/της συντρόφου τους, έδειξε ότι το μυαλό τους έγινε πιο ενεργό στον κερκοφόρο πυρήνα, ένα κέντρο ανταμοιβής, δίνοντάς τους αυτή την αίσθηση λιποθυμίας από τον έρωτα. Όταν σταμάτησαν να κοιτάζουν τις φωτογραφίες, τα κέντρα ανταμοιβής τους, αποενεργοποιήθηκαν.

Ό,τι ρέει μέσα στο μυαλό σας, το σμιλεύει επίσης με μόνιμο τρόπο. Σκεφτείτε το μυαλό σας, σαν μία ροή πληροφοριών μέσω του νευρικού συστήματος, που σε φυσικό επίπεδο αποτυπώνεται με ηλεκτρικά σήματα που κινούνται αμφίδρομα στο εσωτερικό σας και τα περισσότερα από τα οποία διαδραματίζονται με συνειδητό τρόπο σε εσάς. 

Όταν μια σκέψη ταξιδεύει μέσα από το μυαλό σας, οι νευρώνες δίνουν όλοι μαζί σήμα με διαφορετικούς τρόπους, με βάση τις συγκεκριμένες πληροφορίες που διακινούνται και τα πρότυπα της νευρωνικής δραστηριότητας αλλάζουν πραγματικά τη νευρωνική δομή σας.

Οι ενεργοποιημένες περιοχές του εγκεφάλου, αρχίζουν να κάνουν νέες συνδέσεις η μία με την άλλη και οι υπάρχουσες συνάψεις, οι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, που βιώνουν περισσότερη δραστηριότητα, γίνονται ισχυρότερες, πιο ευαίσθητες και αρχίζουν την οικοδόμηση περισσότερων υποδοχέων. Σχηματίζονται επίσης νέες συνάψεις.

Ένα παράδειγμα αυτού που αναφέρουμε παραπάνω, είναι οι γνωστές μελέτες των οδηγών ταξί του Λονδίνου, οι οποίες έδειξαν ότι όσο περισσότερο διάστημα είχε οδηγήσει κάποιος ένα ταξί στο Λονδίνο, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο ιππόκαμπός του, μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην οπτική-χωρική μνήμη. 

Οι εγκέφαλοί τους ουσιαστικά επεκτάθηκαν για να μπορέσουν να φιλοξενήσουν τις γνωστικές απαιτήσεις πλοήγησης στο κουβάρι των δρόμων του Λονδίνου.

Οι σκέψεις προγραμματίζουν τα κύτταρά σας
Μια σκέψη είναι μια ηλεκτροχημική εκδήλωση που λαμβάνει χώρα στα νευρικά κύτταρα, παράγοντας μια σειρά από φυσιολογικές αλλαγές.

Υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες υποδοχείς σε κάθε κύτταρο στο σώμα μας. Κάθε υποδοχέας είναι ειδικός για ένα πεπτίδιο ή πρωτεΐνη. Όταν έχουμε συναισθήματα θυμού, θλίψης, ενοχής, ενθουσιασμού, ευτυχίας ή νευρικότητας, κάθε ξεχωριστό συναίσθημα απελευθερώνει τη δική του «μάζα» νευροπεπτιδίων. 

Αυτά τα πεπτίδια κατευθύνονται ορμητικά μέσα στο σώμα και συνδέονται με αυτούς τους υποδοχείς που αλλάζουν τη δομή του κάθε κυττάρου στο σύνολό της. Το σημείο που αποκτά ενδιαφέρον είναι όταν τα κύτταρα στην πραγματικότητα διαιρούνται. 

Εάν ένα κύτταρο έχει εκτεθεί σε ένα συγκεκριμένο πεπτίδιο περισσότερο από τα άλλα, το νέο κύτταρο που παράγεται μέσω της διαίρεσης θα περιέχει περισσότερο από τον υποδοχέα που ταιριάζει με αυτό το ειδικό πεπτίδιο. Παρομοίως, το κύτταρο θα έχει επίσης λιγότερους υποδοχείς για πεπτίδια στα οποία το μητρικό ή αδελφικό κύτταρο, δεν είχαν εκτεθεί τόσο συχνά.

Έτσι, εάν έχετε βομβαρδίσει τα κύτταρά σας με πεπτίδια από αρνητικές σκέψεις, κυριολεκτικά προγραμματίζετε τα κύτταρά σας για να λαμβάνουν περισσότερα από τα ίδια αρνητικά πεπτίδια στο μέλλον. 

Αυτό που είναι ακόμα χειρότερο είναι ότι μειώνετε τον αριθμό των υποδοχέων των θετικών πεπτιδίων στα κύτταρα, καθιστώντας τον εαυτό σας να τείνει περισσότερο προς την αρνητικότητα.

Οι σκέψεις σας ενεργοποιούν τα γονίδιά σας
Γνωρίζετε ότι «μιλάτε» στα γονίδιά σας με κάθε σκέψη που κάνετε; Ο ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της επιγενετικής, αποδεικνύει ότι αυτό που είστε είναι το προϊόν από όσα συμβαίνουν σε εσάς στην ζωή σας, τα οποία αλλάζουν τον τρόπο που λειτουργούν τα γονίδιά σας. 

Τα γονίδια στην πραγματικότητα ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται ανάλογα με τις εμπειρίες της ζωής σας και τα γονίδια και ο τρόπος ζωής σας σχηματίζουν έναν ανατροφοδοτικό κύκλο. 

Η ζωή σας, δεν αλλάζει τα γονίδια με τα οποία γεννηθήκατε. Αυτό που αλλάζει είναι η γενετική δραστηριότητα σας, δηλαδή οι εκατοντάδες των πρωτεϊνών, ενζύμων και άλλων χημικών ουσιών που ρυθμίζουν τα κύτταρά σας.

Μόνο περίπου το 5% των μεταλλάξεων των γονιδίων πιστεύεται ότι είναι η άμεση αιτία των προβλημάτων υγείας. Αυτό αφήνει το 95% των γονιδίων που συνδέονται με διαταραχές να ενεργούν ως επιδραστικοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να επηρεαστούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανάλογα με τους παράγοντες της ζωής. 

Φυσικά, πολλά από αυτά είναι πέρα ​​από τον έλεγχό σας, όπως τα γεγονότα της παιδικής ηλικίας, αλλά ορισμένα άλλα είναι εντελώς ελεγχόμενα, όπως η διατροφή, η άσκηση, η διαχείριση του άγχους και οι συναισθηματικές καταστάσεις. Οι δύο τελευταίοι παράγοντες εξαρτώνται άμεσα από τις σκέψεις σας.

Η βιολογία δεν καθορίζει το πεπρωμένο σας και δεν ελέγχεστε από τη γενετική σύνθεσή σας. Αντί αυτού, η γενετική δραστηριότητα σας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις σκέψεις σας, τις στάσεις και τις αντιλήψεις. 

Η επιγενετική αποδεικνύει ότι οι αντιλήψεις και οι σκέψεις σας, μπορούν να ελέγξουν τη βιολογία σας, κάτι που σας τοποθετεί στη θέση του οδηγού. Αλλάζοντας τις σκέψεις σας, μπορείτε να επηρεάσετε και να διαμορφώσετε τη δική σας γενετική ανάγνωση.

Έχετε τη δυνατότητα επιλογής όσον αφορά στον καθορισμό των εισροών που λαμβάνουν τα γονίδιά σας. Όσο πιο θετική η εισροή, τόσο πιο θετική η εκροή των γονιδίων σας. 

Η επιγενετική επιτρέπει στις επιλογές της ζωής μας, να συνδέονται άμεσα με το γενετικό επίπεδο και αποδεικνύει την αδιάψευστη σύνδεση νου-σώματος. Ταυτόχρονα, η έρευνα στην επιγενετική, τονίζει επίσης, πόσο σημαντικές είναι οι θετικές πρακτικές ψυχικής αυτοφροντίδας και προαγωγής της ψυχικής υγείας μας επειδή επηρεάζουν άμεσα τη σωματική υγεία μας.

Χρησιμοποιήστε τις σκέψεις σας για εσάς
Έχετε πολύ περισσότερη δύναμη από ό, τι πιστευόταν κάποτε, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη σωματική και την ψυχική πραγματικότητα σας. Ο τρόπος πρόσληψης της ζωής σας, αναγνωρίζεται από το σώμα σας, μέχρι τον πυρήνα γενετικού επιπέδου και όσο περισσότερο βελτιώνετε τις ψυχικές σας συνήθειες, τόσο πιο επωφελής θα είναι η απάντηση που θα πάρετε από το σώμα σας. 

Δεν μπορείτε να ελέγξετε τι συνέβη στο παρελθόν, το οποίο διαμόρφωσε τον εγκέφαλο που έχετε σήμερα, προγραμμάτισε τα κύτταρα σας και προκάλεσε ορισμένα γονίδια να ενεργοποιηθούν.

Ωστόσο, έχετε τη δύναμη αυτήν την στιγμή να προχωρήσετε μπροστά επιλέγοντας πώς θέλετε να προσλαμβάνετε τα πράγματα και να ορίζετε τη συμπεριφορά σας, η οποία θα αλλάξει το μυαλό, τα κύτταρα και τα γονίδιά σας.




Συγγραφέας: Debbie Hampton

Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, γονείς θέλουν...!!!!

Εδώ και 4-5 χρόνια, συναναστρεφόμενος με κόσμο σε διάφορες δημόσιες δραστηριότητες ή στην ιδιωτική μου θεραπευτική πρακτική, οι περισσότεροι γονείς μού έλεγαν το εξής : «Έχουμε προβλήματα με το παιδί. Μήπως πρέπει να το πάω σε ψυχολόγο;»

Από την αδρή λοιπόν κατεύθυνση που τους έδινα, ακούγοντας λίγα πράγματα, πρόσεξα ότι 9 στις 10 φορές τούς έλεγα ότι σαν γονείς να κάνετε αυτό, εκείνο, και κατέληγα να τους λέω ότι το παιδί δεν χρειαζόταν ψυχολόγο, αλλά γονείς.

Αυτή η φράση καμπάνισε σιγά σιγά στο μυαλό μου, μάζεψε όλες αυτές τις θεραπευτικές εμπειρίες και γνώσεις που βρίσκονται πίσω από αυτό το βιβλίο και άνοιξε τον δρόμο για να γεννηθεί η άποψη ότι 9 φορές στις 10 τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο, αλλά γονείς.

Μιλώντας, βέβαια, πάντα για συνηθισμένα παιδιά, με συνηθισμένους γονείς, σε συνηθισμένες οικογένειες. Εκεί πέρα είναι κατά κανόνα θέμα ανατροφής και όχι θεραπείας.

Πότε ξεκινάει η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού;
Η διαπαιδαγώγηση ξεκινάει πριν ακόμα γεννηθεί το παιδί, από τη στιγμή που υπάρχει μέσα στη φαντασία και στην επιθυμία των γονέων.

Οι γονείς τότε καλούνται να ρυθμιστούν οι ίδιοι σωστά, ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στη γονεϊκή λειτουργία, να μπορέσουν να λειτουργήσουν ως γονείς. Αν δεν είναι έτοιμοι αυτοί, όταν γεννηθεί το παιδί, θα υπάρξουν τριβές. Διότι, δυστυχώς, τα περισσότερα πράγματα δεν τα συζητούν οι άνθρωποι, γιατί τα θεωρούν αυτονόητα.

Είναι αυτά που έχουν οι ίδιοι σαν ηθικές αξίες και σαν τεχνογνωσία, φυτεμένα βαθιά μέσα στο μυαλό τους από τις προηγούμενες γενιές, από τους γονείς τους. Υπάρχει μεν με τα χρόνια εξέλιξη, αλλά υπάρχει και ένας πυρήνας ηθικών αναφορών και μια γενική ιδέα του κόσμου, που μεταβιβάζεται έστω και ασυνείδητα.

Μπορούμε να αποφύγουμε τα λάθη των γονιών μας; Τι γίνεται αν κάποιος δεν συμφωνεί με τον ηθικό πυρήνα των γονιών του;

Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να είναι κανείς ειλικρινής με τον εαυτό του και να εξετάσει πολύ προσεκτικά και με νηφαλιότητα τι είναι σωστό και τι λάθος, τι μπορεί να κρατήσει και τι όχι.

Η σχέση παιδιού και γονιού είναι γεμάτη πάθος και περιστατικά, που σημαίνει ότι δεν έχουμε αρκετή απόσταση ώστε να κρίνουμε. Συνεπώς δεν πρέπει να βιαζόμαστε να μετατοπίσουμε στους γονείς μας τα λάθη και τις ευθύνες.

Θα πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως υπερβάλλουμε κάπου, επηρεασμένοι από τις δύσκολες συναισθηματικές διαστάσεις που έχουν οι στενές σχέσεις, όπως είναι αυτές μεταξύ παιδιών και γονιών. Από τη στιγμή που είναι ειλικρινής και στοχαστεί, και ενδεχομένως κουβεντιάσει και με κάποιους ανθρώπους που εμπιστεύεται, είναι στο χέρι του να πει δεν θα το κάνω έτσι, θα το κάνω αλλιώς.

Τι σημαίνει, όμως, να είσαι γονιός;
Το να είσαι γονιός είναι τέχνη, που σημαίνει ότι απαιτεί τεχνογνωσία και ευαισθησία, είναι στάση ζωής.

Μέχρι και την προηγούμενη γενιά, αυτή η μετάβαση γινόταν αυθόρμητα. Όμως με τις ραγδαίες αλλαγές στις Δυτικές κοινωνίες, έχουν χαθεί πολλές κοινές αναφορές ανάμεσα στους γονείς μας και στους σημερινούς νέους γονείς. Το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν χάσματα και στην τεχνογνωσία πώς μεγαλώνεις ένα παιδί, αλλά και στην αίσθηση του κόσμου που χαρακτηρίζει τη μία γενιά μετά την άλλη.

Υπάρχει, λοιπόν, ένα κομμάτι που μεταδίδεται κοινωνικά, υπάρχει όμως κι ένα κομμάτι που εξαρτάται από τις παρούσες συνθήκες κάθε φορά, και είναι αλήθεια ότι αυτή η τέχνη του γονιού μαθαίνεται. Είτε διδάσκεται ρητά, είτε με έμμεσο αυθόρμητο τρόπο. Γονιός λοιπόν γίνεσαι, δεν γεννιέσαι.

Τι χρειάζεται ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά;
Ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά θέλει αγάπη και κανόνες. Για να είμαι πιο ακριβής, δεν θέλει αγάπη γενικώς. Αλλιώς αγαπάς τον εραστή σου και την ερωμένη σου, αλλιώς αγαπάς τον φίλο σου, τον γνωστό σου, κάποιον συγγενή. Κάθε αγάπη πρέπει να ταιριάζει με τον δέκτη της.

Το παιδί θέλει έντεχνη αγάπη, με ειδική συνταγή. Αυτή η συνταγή έχει τρία συστατικά. Το πρώτο είναι η παρουσία, το δεύτερο η αποδοχή και το τρίτο η άφοβη καθοδήγηση.

Η παρουσία σημαίνει ότι το παιδί θέλει να αισθάνεται ότι οι γονείς του ήταν ανέκαθεν εκεί, πριν έρθει αυτό στον κόσμο, και θα είναι πάντα εκεί ό,τι και να γίνει. Μπορεί να το μαλώσουν, να του πουν οτιδήποτε, αλλά θα του πουν «μα τι είναι αυτό που έκανες, ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ». Δηλαδή θα είναι πάντα κοντά του.

Το δεύτερο είναι η αποδοχή. Ότι δηλαδή θα κάνει κάτι σωστά, κάτι άλλο λάθος, θα είναι και όμορφο και άσχημο, αλλά θα αγαπιέται επειδή είναι παιδί τους. Που σημαίνει ότι οι γονείς λένε στο παιδί «σε θέλουμε να υπάρχεις έτσι όπως είσαι. Έχεις μια θέση μεταξύ μας». Αυτό είναι τεράστιας σημασίας για το παιδί, γιατί έτσι νιώθει την αποδοχή και στον έξω κόσμο.

Η άφοβη καθοδήγηση σημαίνει ότι κρατάς το παιδί σου σταθερά από το χέρι για να παίξει, για να πάτε βόλτα κ.ο.κ., και όπου πρέπει το συγκρατείς ή του δείχνεις τι πρέπει να κάνει.

Είναι σαν να θέτεις όρια;
Είναι κάτι παραπάνω από όρια. Ο κανόνας είναι βαθύτερη έννοια από τα όρια. Σαν να παίζεις μουσική, όπου υπάρχει η έννοια του σωστού και του φάλτσου. Το παιδί ζητάει να του δώσεις την τέχνη του ζην. Αυτό είναι ο κανόνας.

«Μπορεί να έχει λάθη αυτό που σε μαθαίνουμε, μπορεί εσύ να βρεις άλλους τρόπους να το κάνεις καλύτερα, αλλά εμείς αυτό ξέρουμε και σου το μεταδίδουμε, ώστε να ξέρεις την τέχνη της ζωής σε αυτό το περιβάλλον που ζεις τώρα, για να μπορείς να τα βγάλεις καλά πέρα».

Πώς θα ξέρει ένας γονιός πότε να θέσει τα όρια και ποιοι είναι οι κανόνες;
Σε αυτά ο καθένας έχει ήδη μέσα του μια γνώση. Και με αυτά που έχει στο μυαλό του, με αυτά πορεύεται. Δεν υπάρχει γενικός κανόνας για όλους τους ανθρώπους, για όλες τις οικογένειες, για όλα τα παιδιά.

Το βασικότερο απ’ όλα, γιατί είναι η βάση της ανθρώπινης σχέσης, είναι ότι οι γονείς πρέπει να μάθουν στο παιδί τους να σέβεται τους γονείς τους επειδή είναι γονείς του και όχι για άλλον λόγο. Σε μια συνηθισμένη οικογένεια, το παιδί δεν είναι καλός κριτής για το πώς θα του φερθούν οι γονείς για να είναι καλοί γονείς.

Οι γονείς θα πορευθούν όπως οι ίδιοι καταλαβαίνουν. Απλώς πρέπει να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, ούτως ώστε αν δουν ότι κάτι δεν πάει καλά, να το σκεφτούν, να το συζητήσουν μεταξύ τους, με τους συγγενείς τους και, στο τέλος, ας πάνε να μιλήσουν με κάποιον ειδικό, αν δεν μπορούν να το λύσουν.

Στην αγάπη πρέπει να υπάρχουν όρια; Μερικές φορές από τη μεγάλη αγάπη πνίγουμε τον άλλον…
Αυτό είναι φάλτσο, επειδή η αγάπη των γονιών πρέπει να είναι έντεχνη αγάπη και όχι λουτρό αγάπης, που πετάς μέσα το παιδί και ό,τι γίνει. Πρέπει να ξέρεις ότι το παιδί δεν είναι εξάρτημα δικό σου, δεν ζει για εσένα, για να εκπληρώσει τα δικά σου ανεκπλήρωτα όνειρα και να γιατρέψει τις δικές σου απογοητεύσεις, αλλά φτιάχνεις ένα πλάσμα που από την πρώτη στιγμή της ζωής του έχει αυτοτέλεια.

Στις σχέσεις εξάρτησης γράψε λάθος. Σε κάθε τέχνη υπάρχει το σωστό και το λάθος. Στη μουσική το λέμε φάλτσο, στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ, φάουλ. Όταν παίζεις ένα έντεχνο παιχνίδι, υπάρχει η έννοια του φάουλ. Η τέχνη του γονιού είναι η τέχνη της έντεχνης αγάπης που ταιριάζει στη σχέση του παιδιού με τον γονιό.

Ποια είναι τα πιο συχνά λάθη που κάνουν οι γονείς;
Το πιο δυσάρεστο και διαδεδομένο στο Δυτικό κόσμο είναι ότι οι γονείς φοβούνται να είναι γονείς. Φοβούνται το τρίτο στοιχείο, αυτό της άφοβης καθοδήγησης. Εν μέρει αυτό γίνεται για προσωπικούς λόγους. Κάποιοι είχαν πληγωθεί όταν ήταν παιδιά, κι αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού έμεινε ασυνείδητα ή ασυναίσθητα. Γιατί ο καθένας κουβαλάει τραύματα και απογοητεύσεις.

Αυτό που κάνει ασταθή τα πράγματα σήμερα και τους γονείς να φοβούνται να είναι γονείς, κι αυτό είναι το σύνηθες λάθος, είναι το γεγονός ότι η κοινωνία δεν τους εξοπλίζει με την τεχνογνωσία και τους συναισθηματικούς πόρους που θα τους έδειχναν πώς μεγαλώνεις ένα παιδί και ότι αξίζει τον κόπο να μεγαλώνεις ένα παιδί ακόμα και όταν χρειάζεται να κάνεις τον διαιτητή που θα σφυρίξει φάουλ, που θα δυσαρεστήσει, δηλαδή, τον αγαπημένο του.

Όταν ο προπονητής ή ο δάσκαλος της μουσικής σού λέει τι να κάνεις και σε διορθώνει, το κάνει για να σε βοηθήσει να γίνεις καλύτερος, δεν σε κατακρίνει.

Σε επώδυνες καταστάσεις, όπως ένα διαζύγιο, πώς θα αποφύγουν οι γονείς τα λάθη;
Το νόημα που θα πάρει ένα διαζύγιο εξαρτάται από το πώς θα το βιώσει ένα παιδί και κυρίως από το πώς θα του μιλήσουν οι μεγάλοι γι’ αυτό το πράγμα. Και θα πρέπει να του μιλήσουν λέγοντάς του αλήθεια και όχι ψέμα.

Αν επιχειρήσουν να πουν ψέμα σε ένα παιδί, το παιδί μπορεί να μην καταλαβαίνει το πρακτικό αντίκρισμα του ψέματος, αλλά καταλαβαίνει το συναισθηματικό αντίκρισμα. Συνεπώς θα μιλήσουν στο παιδί κάπως έτσι : «Χωρίζουμε για τον απλό λόγο ότι θέλαμε να είμαστε μαζί, επειδή αγαπηθήκαμε, κάναμε έναν, δύο, πέντε καρπούς της αγάπης μας και μετά, επειδή αποκλίνουν οι δρόμοι της αγάπης, επιλέξαμε να ζήσουμε χωριστά».

Αν, λοιπόν, οι γονείς το έχουν αφομοιώσει αυτό και το ζήσουν χωρίς τεράστιο δράμα (όχι χωρίς πόνο, γιατί πάντα ένας χωρισμός έχει πόνο, ακόμα κι όταν έχει εκπνεύσει η σχέση συναισθηματικά) και μιλήσουν με αυτόν τον απλό τρόπο στα παιδιά τους, και δεν προσπαθήσουν να πουν ποιος έφταιγε, ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός, τότε το παιδί θα πληγωθεί, θα πονέσει.

Γιατί, μην αυταπατόμαστε, το παιδί έχει ανάγκη και από τους δύο γονείς, αλλά θα μπορέσει να χωνέψει αυτήν τη νέα σχέση μεταξύ των μεγάλων, από τη στιγμή που δεν πλήττεται η σχέση με τους γονείς του. «Δεν χωρίζουν οι γονείς σου. Χωρίζουν τα δύο μέρη του ζευγαριού και θα συνεχίσουν να είναι γονείς σου σε όλη σου τη ζωή. Όσο σε αγαπούσαμε θα σε αγαπάμε».

Δεν είναι, όμως, τόσο αυτονόητα για όλους τους γονείς.
Όταν αποφασίζεις μια συμβίωση με σκοπό την οικογένεια, βλέπεις τον κόσμο περίπου από την ίδια οπτική γωνία που τον βλέπει και ο άλλος. Όταν χωρίσουν οι άνθρωποι, βλέπουν πια τα πράγματα από τελείως διαφορετική οπτική γωνία.

Και εκεί είναι μεγάλος ο πειρασμός και οι περισσότεροι άνθρωποι την πατάνε γιατί προσπαθούν να βρουν γιατί έγινε. Όταν χωρίζεις δεν βγάζεις άκρη. «Βρεθήκαμε μαζί για το καλό, δεν μας βγήκε και πάμε παρακάτω».

Αν αυτή την απλή αλήθεια την δεχτούν οι γονείς, ότι όταν χωρίσεις είναι αλλιώτικος ο τρόπος που βλέπει ο καθένας τα πράγματα, τότε είναι σχετικά εύκολο, αλλά όχι ανώδυνο, να βάλουν σε τάξη τη ζωή τους, ξέροντας ότι κάποια πράγματα θα τους πληγώσουν, αλλά ο χρόνος, η καλή σχέση και ο καλός λόγος θα επουλώσουν τις πληγές.

Αρκεί να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και να μην φοβούνται να είναι γονείς.

Ο Νίκος Σιδέρης έχει γράψει το βιβλίο Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο. Γονείς θέλουν!