Σάββατο 30 Μαΐου 2015

Μακροζωία : Πώς μπορείτε να προσθέσετε 14 χρόνια στη ζωή σας ;

Το κάπνισμα, η διατροφή, η σωματική άσκηση επηρεάζουν σε εξαιρετικά σημαντικό βαθμό την υγεία και τη μακροζωία των ανθρώπων.

Θα θέλατε να προσθέσετε 14 χρόνια στη ζωή σας; Εάν ναι, μάθετε ότι μπορείτε να το κάνετε με σχετικά εύκολο τρόπο.

Οι άνθρωποι που υιοθετούν 4 συγκεκριμένες συμπεριφορές στον τρόπο ζωής τους, επωφελούνται από τη συνδυασμένη επίδραση και των τεσσάρων. Δεν είναι η κάθε μία από μόνη της που προσφέρει το εν λόγω ευεργέτημα αλλά όταν υιοθετούνται παράλληλα όλες μαζί.

Οι 4 αυτές συμπεριφορές είναι :
1. Τακτική σωματική άσκηση

2. Αποφυγή καπνίσματος

3. Κατανάλωση κάθε μέρα, 5 μερίδων φρούτων και λαχανικών

4. Ήπια κατανάλωση αλκοόλ

Το σημαντικό αυτό συμπέρασμα που μπορεί να έχει βαρυσήμαντες προεκτάσεις για την υγεία των ανθρώπων, προέκυψε από έρευνα σε 20.000 άνδρες και γυναίκες. Δείχνει ότι μικρές αλλαγές των καθημερινών συνηθειών, είναι σε θέση να αυξάνουν σημαντικά τη διάρκεια της ζωής μας.

Η έρευνα έγινε από γιατρούς του πανεπιστήμιου του Κέιμπριτζ, ήταν μακροχρόνια και τα πρώτα αποτελέσματα δημοσιοποιήθηκαν μετά από 13 χρόνια από την έναρξή της. Κατά την εισαγωγή τους στην έρευνα οι συμμετέχοντες ηλικίας από 45 έως 79 ετών δεν είχαν στο ιατρικό ιστορικό τους, καρκίνο ή καρδιακή ή αγγειακή νόσο.

Συμπλήρωναν ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τον τρόπο ζωής τους. Έδιναν πληροφορίες σχετικά με τη σωματική άσκηση που έκαναν και τη καθιστική ζωή που είχαν, τη σχέση τους με το κάπνισμα, την κατανάλωση αλκοόλ, φρούτων, λαχανικών. 

Επιπρόσθετα, γινόταν μέτρηση της βιταμίνης C στο αίμα τους για να συσχετισθούν τα επίπεδα της με την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών.

Ανάλογα με τις απαντήσεις, χρησιμοποιείτο ένα σύστημα αξιολόγησης για τη συμπεριφορά των συμμετεχόντων στον καθένα από τους 4 τομείς υγιεινού τρόπου ζωής. 

Παράλληλα καταγράφονταν οι θάνατοι μεταξύ των εθελοντών για περίοδο 11 ετών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι που δεν υιοθετούσαν κανένα από τους 4 τρόπους υγιεινής ζωής, είχαν 4 φορές περισσότερες να πεθάνουν σε σύγκριση με αυτούς που υιοθετούσαν πλήρως τους εν λόγω τρόπους ζωής.

Επίσης οι ερευνητές υπολόγισαν ότι οι άνθρωποι που δεν υιοθετούν τις συμπεριφορές αυτές, έχουν τις ίδιες πιθανότητες θανάτου όπως κάποιος που είναι 14 χρόνια πιο ηλικιωμένος αλλά υιοθετεί πλήρως τις 4 υγιεινές συνήθειες ζωής.

Τα στοιχεία που προέκυψαν ίσχυαν ανεξάρτητα από την κοινωνική ή οικονομική τάξη και το δείκτη μάζας σώματος των εθελοντών. Επίσης η διαφορά μακροζωίας που βρέθηκε σε αυτούς που είχαν την καλύτερη βαθμολογία στις υγιεινές συνήθειες ζωής, οφειλόταν σε μείωση των θανάτων λόγω καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Έχει συγκεντρωθεί ένας πολύ μεγάλος αριθμός δεδομένων που τεκμηριώνουν ότι το κάπνισμα, η διατροφή, η σωματική άσκηση επηρεάζουν σε εξαιρετικά σημαντικό βαθμό την υγεία και τη μακροζωία των ανθρώπων. Ωστόσο, είναι λίγα τα στοιχεία που μας πληροφορούν για το αποτέλεσμα των συνδυασμένων επιδράσεων των εν λόγω υγιεινών συμπεριφορών.

Η έρευνα των επιστημόνων του Κέιμπριτζ προσθέτει στις γνώσεις και μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα το τι πρέπει να κάνουμε για την προστασία μας. Ωστόσο είναι απαραίτητο να γίνουν ανάλογες έρευνες και σε άλλους πληθυσμούς για να επιβεβαιωθούν ή όχι τα ευρήματα.

Βλέπουμε λοιπόν ότι με λίγες αλλαγές, μπορούμε να πετύχουμε πολλά.

Εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο, να πάρει τις αποφάσεις του και να πετύχει τιςαλλαγές εκείνες που χρειάζεται για να έχει καλύτερη υγεία, καλύτερη ζωή και μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων του για μακροζωία.




Μια πνευματική άσκηση που θα ενδυναμώσει τη δημιουργικότητά σας.....!!!!!!!!!!

Σας παραθέτω μια πνευματική πρακτική μέθοδο η οποία θα ενδυναμώσει και θα επεκτείνει τη δημιουργικότητα στη ζωή σας. Φτιάξτε μια λίστα με τις συνηθισμένες δραστηριότητες που εκτελείτε καθημερινά. Συμπεριλάβετε όσες μπορεί να θεωρείτε πληκτικές, βαρετές, κουραστικές, ενοχλητικές ή στρεσογόνες. Μην συμπεριλάβετε όμως τίποτα που μισείτε ή απεχθάνεστε να κάνετε.

Σε αυτή την περίπτωση, το θέμα είναι είτε η αποδοχή είτε η διακοπή της δραστηριότητας. Η λίστα μπορεί να περιλαμβάνει την οδήγηση προς και από τη δουλειά σας, τα ψώνια, το πλύσιμο των ρούχων σας ή οτιδήποτε άλλο βρίσκετε κουραστικό ή αγχωτικό στην καθημερινότητά σας.

Στη συνέχεια, κάθε φορά που κάνετε τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, αφήστε τις να σας οδηγήσουν σε εγρήγορση.

Να είστε απόλυτα παρόντες όταν κάνετε αυτές τις δραστηριότητες και προσπαθήστε να νιώσετε την εγρήγορση και την ηρεμία που βρίσκεται μέσα σας. Σύντομα θα διαπιστώσετε ότι αυτό που κάνετε σε κατάσταση αυξημένης εγρήγορσης αντί να είναι αγχωτικό, επίπονο ή ενοχλητικό, θα γίνει πραγματικά απολαυστικό.

Για να είμαστε πιο ακριβείς, αυτό που απολαμβάνετε κατά βάθος δεν είναι η εξωτερική δράση, αλλά η εσωτερική διάσταση της συνειδητότητας και η ροή της στη δράση. Είναι η ανακάλυψη της χαράς του να είστε αυτό που κάνετε. 

Αν νιώθετε ότι η ζωή σας δεν έχει νόημα ή είναι πάρα πολύ αγχωτική ή κουραστική, αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχετε ενσωματώσει ακόμα τη συγκεκριμένη διάσταση στη ζωή σας. Δεν αποτελεί ακόμα κύριο στόχο σας να έχετε συνειδητότητα σε οτιδήποτε κάνετε.

Η καινούρια αυτή τάση κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος αφού πληθαίνουν οι άνθρωποι που ανακαλύπτουν ότι κύριος σκοπός στη ζωή τους είναι να φέρουν το φως της συνειδητότητας σε αυτόν τον κόσμο και επομένως να χρησιμοποιήσουν οτιδήποτε κάνουν ως οδηγό προς τη συνειδητότητα.

Η χαρά της ύπαρξης είναι στην ουσία η χαρά της συνειδητής ύπαρξης

Η συνειδητότητα που βρίσκεται σε εγρήγορση, στη συνέχεια αναλαμβάνει τον έλεγχο από το εγώ σας και αρχίζει να καθοδηγεί τη ζωή σας. Έτσι, ίσως ανακαλύψετε ότι μια δραστηριότητα την οποία έχετε αναλάβει για μεγάλο χρονικό διάστημα αρχίζει φυσικά να επεκτείνεται σε κάτι πολύ πιο σημαντικό όταν καθοδηγείται από τη συνειδητότητα. 

Ορισμένοι άνθρωποι μέσα από τη δημιουργική δράση εμπλουτίζουν τη ζωή πολλών άλλων ανθρώπων απλώς κάνοντας αυτό που τους αρέσει χωρίς να επιθυμούν να επιτύχουν κάτι μέσω αυτής της δραστηριότητας.

Μπορεί να είναι μουσικοί, καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες, καθηγητές ή οικοδόμοι ή μπορεί να υλοποιούν καινούριες κοινωνικές ή επαγγελματικές ιδέες. 

Μερικές φορές, για κάποιο χρονικό διάστημα η επιρροή τους παραμένει περιορισμένη. Στη συνέχεια όμως, μπορεί να προκύψει ξαφνικά ή σταδιακά ένα κύμα δημιουργικής ενδυνάμωσης σε ό,τι κάνουν και η δράση τους επεκτείνεται πέρα από οτιδήποτε θα μπορούσαν να φανταστούν αλλά και σε αμέτρητους άλλους ανθρώπους. 

Εκτός από την απόλαυση γι’ αυτό που κάνουν, προστίθεται η ενεργητικότητα και ακολουθεί και μια δημιουργικότητα που ξεπερνά οτιδήποτε θα μπορούσε να επιτύχει ένας συνηθισμένος άνθρωπος.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Eckhart Tolle «Για μια νέα ζωή» (A New Earth)




Όταν εστιάζουμε στην προσωπική μας εξέλιξη, όλα τα προβλήματα αποκτούν λύσεις.....!!!!!!!

Η ζωή που μας δόθηκε είναι πολύτιμη και θα πρέπει να την εκτιμούμε και να την αξιοποιούμε περισσότερο. Αναγνωρίζοντας τις ανεξάντλητες δυνατότητές μας, τιμούμε την προσωπική μας αξία και οδηγούμε τον κόσμο στο να εξελιχθεί και να γίνει καλύτερος.

Και αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει μέσα σε λίγα χρόνια πολύ καλύτερος, αν ο καθένας από εμάς εστιάσει περισσότερο στον εαυτό του, αντί στις ατέλειες των άλλων. 

Γιατί είναι πολύ ευκολότερο να εστιάζουμε στα ελαττώματα των άλλων αντί στα δικά μας. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε εκούσια προσπάθεια και πολλοί θα ήταν αυτοί που θα αρνούνταν να προσπαθήσουν. Από την άλλη, αποτελεί τη μόνη λύση για όσους επιδιώκουν ρεαλιστικές και ουσιαστικές λύσεις μέσα σε κάθε δύσκολη κατάσταση.

Έτσι, λοιπόν, καλό θα είναι να έχουμε κάποια γενικά στοιχεία στο μυαλό μας σχετικά με το τι θα μπορούσε να μας βοηθήσει να δώσουμε λύσεις σε ποικιλόμορφα ζητήματα που μας απασχολούν για να μας καθοδηγούν με ασφάλεια σε δρόμους εξέλιξης.

1. Αποφεύγουμε να ασκούμε κριτική στα αδύναμα κομμάτια της προσωπικότητας των άλλων. Εκτός και αν μας το ζητήσουν οι ίδιοι με σκοπό τη βελτίωσή τους. Αλλά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο προσεκτικοί στις εκφράσεις μας, ώστε να αποφευχθούν κατά το δυνατόν οι εντάσεις.

2. Δεν επιτρέπουμε κανενός είδους εξαρτήσεις. Οι ανθρώπινες σχέσεις θα πρέπει να χαρακτηρίζονται από ελευθερία σκέψεων και κινήσεων. Οποιασδήποτε μορφής διάθεση προσκολλήσεως σε κάποιον δείχνει την αδυναμία μας να σταθούμε μόνοι μας στα ίδια μας τα πόδια και καταδεικνύει απουσία εμπιστοσύνης στον εαυτό μας και στις ικανότητές μας.

3. Κανένας δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τι θα ήταν αυτό που θα μας ευχαριστούσε. Θα πρέπει εάν θέλουμε όμορφα πράγματα στη ζωή μας, να ξέρουμε και πώς να τα αποκτήσουμε. Να μάθουμε να τα διεκδικούμε εμείς οι ίδιοι και να μην τα περιμένουμε να μας προσφερθούν έτοιμα στο πιάτο από την προσπάθεια άλλων. 

Γιατί τότε αυτά θα έχουν χάσει ολοκληρωτικά την αξία τους και εμείς την ακεραιότητά μας. Όταν εστιάζουμε στην προσωπική μας εξέλιξη, όλα τα προβλήματα αποκτούν λύσεις

4. Λειτουργούμε με εντιμότητα και ειλικρίνεια ανεξαρτήτως του πως θα μας φερθούν οι άλλοι. Είναι άλλωστε παράλογο να είμαστε καλοί μόνο για να μας δουν οι γύρω μας ή για να μας επιβραβεύσουν. Αυτό δεν είναι αρετή αλλά καθαρό συμφέρον. Είμαστε έντιμοι ακόμα και αν δεν το μάθει ποτέ κανείς, απλά και μόνο για να διατηρήσουμε την ακεραιότητα της δικής μας ψυχής…

5. Έχουμε θετική αντιμετώπιση απέναντι στα πράγματα, ακόμα και σε αυτά που εκ πρώτης πιθανώς να δείχνουν προβληματικά ή δύσκολα. Ό, τι κι αν θεωρούμε αρχικά ότι μπορεί να συμβεί, εμείς θα πρέπει να εστιάζουμε στο πώς μπορούμε να αποκομίσουμε θετικά οφέλη και εμπειρίες μέσα από κάθε κατάσταση.

Ένα καθαρό βλέμμα και ένα φωτεινό χαμόγελο είναι αξίες ανεκτίμητες και μπορούν να επιτευχθούν μόνο όταν οι προθέσεις ενέχουν ακεραιότητα και οι επιλογές μας βασίζονται σε θετικά δεδομένα εξέλιξης. Τότε μόνο οι λύσεις γίνονται εφικτές και εύκολα προσεγγίσιμες. Γιατί τότε μόνο, τόσο ο νους όσο και η καρδιά είναι ανοιχτά και σε σύνδεση μεταξύ τους, αλλά και με τη φυσική ροή της ζωής.





Για να βρεις την Πραγματικότητα πρέπει να αρχίσεις από μέσα σου......!!!!!!!!

Οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι, εσείς και εγώ είμαστε υπεύθυνοι για την κατάσταση της κοινωνίας στην οποία ζούμε.

Εσείς είστε υπεύθυνοι, όχι οι πολιτικοί σας, γιατί εσείς κάνατε τους πολιτικούς να είναι ανέντιμοι, να αυτοδοξάζονται, να επιζητούν τη δύναμη και το γόητρο, πράγματα δηλαδή που κάνετε καθημερινά. Εσείς είσαστε υπεύθυνοι για ό,τι είναι η κοινωνία, γιατί η ψυχολογική δομή της κοινωνίας είναι πολύ πιο σημαντική από την οργανωτική πλευρά της.

Η ψυχολογική δομή της κοινωνίας βασίζεται στην απληστία, στο φθόνο, στην πλεονεξία, στον ανταγωνισμό, στη φιλοδοξία, στο φόβο· σε αυτή την ασταμάτητη απαίτηση του ανθρώπου να θέλει να είναι ασφαλής στις κάθε είδους σχέσεις του: ασφαλής στην ιδιοκτησία, ασφαλής στη σχέση του με τους ανθρώπους, ασφαλής στη σχέση του με τις ιδέες. 

Αυτή είναι η δομή της κοινωνίας που δημιουργούμε κι έπειτα έρχεται η κοινωνία και επιβάλλει αυτή τη δομή ψυχολογικά στον καθένα μας. Και η απληστία, ο φθόνος, η φιλοδοξία, ο ανταγωνισμός, όλα αυτά είναι σπατάλη ενέργειας, γιατί σε αυτά υπάρχει πάντα σύγκρουση – σύγκρουση που είναι αδιάκοπη, όπως σε ένα άτομο που ζηλεύει.

Η ζήλεια είναι μία ιδέα, αλλά η ιδέα και το γεγονός είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ακούστε, σας παρακαλώ. Προσεγγίζετε το συναίσθημα που ονομάζεται «ζήλια» μέσα από το πρίσμα της ιδέας. Δεν έρχεστε άμεσα σε επαφή με το συναίσθημα που ονομάζετε ζήλια. 

Αλλά προσεγγίζετε τη ζήλια μέσα από την ανάμνηση που κουβαλάει μια ορισμένη λέξη που έχετε εδραιώσει στο νου σας ως ζήλια. Αυτή γίνεται μία ιδέα, και εκείνη η ιδέα σάς εμποδίζει να έρθετε άμεσα σε επαφή με το συναίσθημα που ονομάζετε ζήλια. Και αυτό είναι ένα γεγονός. 

Οπότε η φόρμουλα, η ιδέα σάς εμποδίζει να έρθετε άμεσα σε επαφή με εκείνο το συναίσθημα, κι έτσι η ιδέα σκορπάει την ενέργεια.

Αφού εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη δυστυχία, για τη φτώχεια, για τους πολέμους, για την παντελή έλλειψη ειρήνης, ένας θρησκευόμενος άνθρωπος δεν αναζητά τον Θεό για να σταματήσουν όλα αυτά. 

Ο θρησκευόμενος άνθρωπος νοιάζεται για την μεταμόρφωση της κοινωνίας που είναι αυτός ο ίδιος. Θρησκευόμενος άνθρωπος δεν είναι ο άνθρωπος που κάνει αμέτρητες τελετουργίες, ακολουθεί παραδόσεις, ζει με μια νεκρή, παρωχημένη κουλτούρα, ερμηνεύοντας αδιάκοπα τα αποκαλούμενα «ιερά βιβλία» όπως την Μπαγκαβάτ Γκιτά ή τη Βίβλο, ψάλλοντας αδιάκοπα ή παίρνοντας όρκους. 

Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι θρησκευόμενος. ένας τέτοιος άνθρωπος απλώς κάνει φυγή απ’ όλα εκείνα που είναι γεγονός.

Ο άνθρωπος που είναι θρησκευόμενος – όχι θρήσκος – ασχολείται συνολικά και πλήρως με την κατανόηση της κοινωνίας που είναι ο ίδιος. 

Δεν είναι κάτι ξεχωριστό από την κοινωνία και το να φέρει μέσα του μία ολοκληρωτική, μία συνολική μεταμόρφωση, σημαίνει το ολοκληρωτικό σταμάτημα της απληστίας, του φθόνου, της φιλοδοξίας. και επομένως δεν εξαρτάται από τις περιστάσεις, παρόλο που υπήρξε το αποτέλεσμα των περιστάσεων, όπως του φαγητού που τρώει, των βιβλίων που διαβάζει, των κινηματογραφικών ταινιών που βλέπει, των θρησκευτικών δογμάτων, των πίστεων, των τελετουργιών και όλων αυτών των πραγμάτων. 

Ο ίδιος είναι υπεύθυνος. και επομένως ο θρησκευόμενος άνθρωπος πρέπει να κατανοήσει τον εαυτό του που είναι προϊόν της κοινωνίας που ο ίδιος δημιούργησε. 

Οπότε, για να βρει την Πραγματικότητα πρέπει να αρχίσει από μέσα του, όχι από έναν ναό, όχι από κάποια εικόνα – είτε η εικόνα είναι χαραγμένη από το χέρι ή από το νου. Αλλιώς πώς μπορεί να βρει κάτι εντελώς καινούργιο, μια νέα κατάσταση;

Η ειρήνη δεν είναι απλώς η επέκταση του νόμου ή της διακυβέρνησης. Η ειρήνη είναι κάτι τελείως διαφορετικό. είναι μια εσωτερική κατάσταση που δεν μπορεί να έρθει με την μεταβολή των εξωτερικών συνθηκών, παρόλο που η αλλαγή των εξωτερικών συνθηκών είναι απαραίτητη. 

Πρέπει, όμως, να αρχίσει μέσα από τον άνθρωπο για να φέρει έναν διαφορετικό κόσμο. Και για να φέρετε έναν διαφορετικό κόσμο χρειάζεστε τρομερή ενέργεια, και αυτή η ενέργεια τώρα σπαταλιέται στην αδιάκοπη σύγκρουση. Επομένως, πρέπει να κατανοήσει κανείς αυτή τη σύγκρουση.

Η πρωταρχική αιτία της σύγκρουσης είναι η φυγή – η φυγή μέσα από κάποια ιδέα. Παρατηρήστε, σας παρακαλώ, τον εαυτό σας: Αντί να αντιμετωπίσετε – ας πούμε – το φθόνο, τη ζήλια, αντί να έρθετε άμεσα σε επαφή με αυτήν, εσείς λέτε, «πώς θα την ξεπεράσω, τι θα κάνω; 

Ποιοι είναι οι τρόποι με τους οποίους θα μπορώ να μη ζηλεύω»; Όλα αυτά είναι ιδέες και επομένως μια φυγή από το γεγονός ότι ζηλεύετε. Η φυγή από το γεγονός μέσα από κάποιες ιδέες όχι μόνο σπαταλάει την ενέργειά σας, αλλά σας εμποδίζει να έρθετε άμεσα σε επαφή με το γεγονός.

Πρέπει να δώσετε όλη σας την προσοχή σ’ αυτό κι όχι μέσω κάποιας ιδέας. Η ιδέα, όπως επισημάναμε, εμποδίζει την προσοχή. 

Οπότε, όταν παρατηρήσετε ή αποκτήσετε επίγνωση για το συναίσθημα της ζήλιας, και του δώσετε πλήρη προσοχή χωρίς ιδέες, τότε θα δείτε ότι όχι μόνο είστε άμεσα σε επαφή με εκείνο το συναίσθημα, αλλά επειδή έχετε δώσει όλη σας την προσοχή, όχι μέσα από ιδέες, αυτό παύει να υπάρχει. Τότε, έχετε περισσότερη ενέργεια για να αντιμετωπίσετε το επόμενο περιστατικό, ή το επόμενο αίσθημα, το επόμενο συναίσθημα.

Για να φέρεις μια πλήρη αλλαγή μέσα σου, πρέπει να έχεις ενέργεια – όχι την ενέργεια που φέρνει η καταπίεση, αλλά εκείνη την ενέργεια που έρχεται σε σένα όταν δεν κάνεις καμιά φυγή μέσα από ιδέες ή καταπίεση. 

Πράγματι, αν το σκεφτείτε, μόνο δύο τρόπους ξέρουμε για να αντιμετωπίζουμε τη ζωή: είτε κάνουμε γενικώς φυγές από αυτή – πράγμα που είναι μια μορφή παραφροσύνης που οδηγεί στη νεύρωση – ή καταπιέζουμε τα πάντα επειδή δεν τα κατανοούμε. Αυτό μόνο ξέρουμε.

Τώρα: Καταπίεση δεν είναι μόνο το να θάβεις κάθε συναίσθημα ή κάθε αίσθηση, αλλά είναι επίσης και το να δίνεις με κάποιο τρόπο, λογική εξήγηση, να εκλογικεύεις. Παρατηρήστε το, σας παρακαλώ, οι ίδιοι και θα δείτε πόσο πραγματικό είναι αυτό που ειπώθηκε. 

Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να μην κάνετε καμιά φυγή. Και το να μην κάνετε ποτέ καμιά φυγή, είναι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να ανακαλύψετε. Και είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα αυτή η ανακάλυψη, γιατί κάνουμε φυγές με τις λέξεις. 

Κάνουμε φυγή από κάτι που είναι γεγονός, όχι μόνο με το να τρέχουμε σε ναούς και όλα τα υπόλοιπα αυτής της ιστορίας, αλλά και με τις λέξεις, με διανοουμενίστικες συζητήσεις, απόψεις και κριτικές. Έχουμε πάρα πολλούς τρόπους φυγής από εκείνο που είναι γεγονός. 

Για παράδειγμα, πάρτε το γεγονός ότι κάποιος είναι κουτός. Αν κάποιος είναι κουτός, αυτό είναι ένα γεγονός. Και όταν συνειδητοποιείς ότι είσαι κουτός, η φυγή είναι να προσπαθείς να γίνεις έξυπνος. Αλλά για να συνειδητοποιήσεις κάτι, για να αποκτήσεις αυτή την ευαισθησία, απαιτείται όλη σου η προσοχή να εστιαστεί σε εκείνη την κατάσταση του νου που είναι κουτός.

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ενέργεια, που να μην είναι το αποτέλεσμα καμιάς αντίθεσης, καμιάς έντασης, αλλά εκείνη που γεννιέται όταν δεν υπάρχει καμία απολύτως προσπάθεια. 

Σας παρακαλώ, κατανοήστε αυτό το πολύ απλό, πραγματικό γεγονός: σπαταλάμε την ενέργειά μας με την προσπάθεια, και αυτή η σπατάλη ενέργειας από την προσπάθειας μας εμποδίζει να έρθουμε άμεσα σε επαφή με εκείνο που είναι γεγονός. Όταν κάνω τεράστια προσπάθεια για να σας ακούσω, όλη μου η ενέργεια χάνεται στην προσπάθεια και στην πραγματικότητα δεν ακούω. 

Όταν είμαι θυμωμένος ή ανυπόμονος, όλη μου η ενέργεια χάνεται στην προσπάθεια να πω, «Δεν πρέπει να είμαι θυμωμένος». Αλλά όταν προσέχω απολύτως το θυμό ή εκείνη την κατάσταση του νου και δεν κάνω καμιά φυγή μέσα από τις λέξεις, με την επίκριση, με την κριτική, τότε σε αυτή την κατάσταση προσοχής υπάρχει μια ελευθερία από εκείνο το πράγμα που ονομάζεται θυμός. 

Έτσι, εκείνη η προσοχή που είναι συσσώρευση της ενέργειας, δεν είναι προσπάθεια. Και μόνο ο νους που δεν καταβάλλει προσπάθεια είναι ένας θρησκευόμενος νους. Κι επομένως, μόνο ένας τέτοιος νους μπορεί να ανακαλύψει αν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει Θεός.

«Μιλώντας για το Θεό» μετάφραση Ν.Πιλάβιος, εκδ. Καστανιώτη




Το μεταίχμιο από την συνείδηση στην υπερσυνείδηση....!!!!!!!!

                        
Η Πρατιακάρα, η Πέμπτη κατά σειρά βαθμίδα της Αστάνγκα Γιόγκα (Ashtanga Yoga), αποτελεί την βασική προϋπόθεση για Συγκέντρωση και Υπερσυγκέντρωση.

Ας θυμηθούμε όμως το σύστημα της Αστάνγκα γιόγκα με τις οκτώ βαθμίδες-στάδια της:

1. YAMA – ΓΙΑΜΑ = Ηθικοποίηση

2. NIYAMA – ΝΙΓΙΑΜΑ = Κάθαρση

3. ASANA – ΑΖΑΝΑ = Στάση σώματος

4. PRANAYAMA – ΠΡΑΝΑΓΙΑΜΑ = Έλεγχος Ενέργειας

5. PRATYAHARA – ΠΡΑΤΙΑΚΑΡΑ = Αποκοπή των αισθήσεων

6. DHARANA – ΝΤΑΡΑΝΑ = Συγκέντρωση

7. DHYANA – ΝΤΙΑΝΑ = Διαλογισμός/Στοχασμός

8. SAMANDI – ΣΑΜΑΝΤΙ = Θέωση/Έκσταση/Ένωση

Η Πρατιακάρα, λοιπόν, βρίσκεται στην πέμπτη βαθμίδα και σημαίνει αποκοπή – χαλάρωση.

Ο αριθμός πέντε στην Αριθμοσοφία σημαίνει την αποκατάσταση της τάξης ή την επαναφορά σε αυτήν προκειμένου να μεταβούμε στον αριθμό έξι που συμβολίζει την ένωση-γάμο.

Τι αποκαθιστά ή επαναφέρει η δύναμη της Πρατιακάρα;

Ο νους του ανθρώπου προκειμένου να γίνει κατάλληλος για Διαλογισμό (Στοχασμό) πρέπει να αλλάξει προσανατολισμό. Από εξωστρεφής να γίνει εσωστρεφής. 

Η εξωστρέφεια του νου συνίσταται στο γεγονός ότι η νοητική μας δύναμη είναι προσανατολισμένη και διοχετεύεται προς τα αισθητήρια όργανα με σκοπό την σύλληψη των «αντικειμένων» του αισθητού κόσμου και την καταγραφή και αξιολόγηση τους μέσα στην νοητική ύλη (manas). 

Ο νους είναι υπερβολικά εθισμένος να ταυτίζεται με τις πέντε αισθήσεις του και να επεξεργάζεται πληροφορίες και εικόνες που του προσφέρουν τα αισθητήρια όργανα του. Για τον λόγο αυτό δυσκολεύεται να αντιληφθεί και να εγκρίνει οποιαδήποτε, άλλης προέλευσης, πληροφορία-ερέθισμα (υποσυνείδησης ή υπερσυνείδησης).

Επακόλουθο αυτής της νοητικής κατάστασης είναι πρώτον, ότι ο νους σιγά-σιγά εξαντλείται και «αρρωσταίνει» και δεύτερον, ότι περιορίζεται η δυνατότητα του για εσωστρέφεια και Διαλογισμό. 

Τούτο διότι με το να είναι ο νους διαρκώς στραμμένος προς τα ερεθίσματα των πέντε αισθήσεων που δέχεται από τον έξω κόσμο, πρώτον εξαντλεί την νοητική του δύναμη (manas) και δεύτερον, γίνεται αποδέκτης των αλλεπάλληλων εξωτερικών ερεθισμάτων με αποτέλεσμα να μην ηρεμεί και να μην γαληνεύει ποτέ.

Έχουμε μια διαρκή εκροή νευρικής δύναμης ως συνέπεια μιας ταραχώδους νοητικής λειτουργίας. Το άγχος και οι πάσης φύσης νευρώσεις οφείλονται ακριβώς σε αυτήν την μόνιμη νοητική αναστάτωση. Είναι φυσικό λοιπόν αυτή η ακατάσχετη σπατάλη ενέργειας του νου να του αποστερεί κάθε δυνατότητα για συγκέντρωση και διαλογισμό.

Εδώ σε πρώτη φάση παρεμβαίνει η γιόγκα με την Πρατιακάρα (χαλάρωση), προκειμένου να θεραπεύσει, να ηρεμήσει και να γαληνεύσει τον άνθρωπο. Λειτουργεί αρχικά ως μέθοδος «αποσυμπίεσης» και ανανέωσης του νευρικού μας συστήματος.

Υπάρχουν πολλών ειδών ασκήσεις χαλάρωσης που εκτελούνται κυρίως στην κρίγια γιόγκα (ψυχοσωματική θεραπεία-άσκηση):

1. Κεντρόμολη χαλάρωση
Η χαλάρωση αυτή ξεκινά από τα ακροδάχτυλα των ποδιών μας και ανεβαίνει προς την κορυφή, δηλαδή το κεφάλι μας. Κατευθύνεται ή από κάποιον τρίτο (π.χ. τον δάσκαλο) που την υπαγορεύει ή από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο νοητικά. 

Η χαλάρωση ανεβαίνει βαθμιαία προς τα πάνω και κάθε κομμάτι-τμήμα του σώματος που αφήνει πίσω παραμένει ξένο στην συνείδηση μας και ναρκωμένο. 

Όταν φθάσει στην κορυφή του κεφαλιού παραμένει ο υποψήφιος για λίγα λεπτά σε πλήρη αποκοπή από το σώμα του και επανέρχεται σιγά-σιγά στην εγρήγορση κατόπιν εντολής του υποβολέα του ή του ιδίου. 

Μετά την επαναφορά νιώθει ευφορία και ζωτικότητα. Στην περίπτωση που εφαρμόζει αυτή την μέθοδο μόνος του (αλλά και σε κάθε άλλη μέθοδο χαλάρωσης) πρέπει οπωσδήποτε να προηγείται η κατάστρωση ενός νοητικού προγράμματος που θα καθορίζει:

(α) την μέθοδο χαλάρωσης,

(β) τον χρόνο διάρκειας της χαλάρωσης και

(γ) τον σκοπό για τον οποίο γίνεται η χαλάρωση.

2. Κεντρόφυγη χαλάρωση
Στην περίπτωση της κεντρόφυγης χαλάρωσης ακολουθείται η αντίστροφη ακριβώς πορεία. Η χαλάρωση ξεκινά από το κεφάλι και σταδιακά κατέρχεται μέχρι τα ακροδάχτυλα των ποδιών.

Αυτή η περίπτωση προϋποθέτει περισσότερο εκπαιδευμένο μαθητή και οδηγεί σε πιο βαθιά χαλάρωση που μπορεί να καταλήξει σε τεχνητό ύπνο.

3. Αυτόματη χαλάρωση
Η χαλάρωση αυτή συντελείται μέσα σε λίγα λεπτά. Ο νους αποφασίζει να αποκοπεί από το σώμα του και να χαλαρώσει όλο το σώμα σχεδόν ακαριαία. Το πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι μπορεί να εφαρμοστεί οπουδήποτε.

Για παράδειγμα σε ένα διάλειμμα στο γραφείο, στο λεωφορείο, κ.α.. Προσοχή, να μην εφαρμόζεται όταν οδηγούμε.

Αυτές είναι μόνο τρεις περιπτώσεις χαλάρωσης που μπορούν να εφαρμοσθούν από οποιονδήποτε το επιθυμεί με μια σύντομη εκπαίδευση κοντά σε έναν ειδικό δάσκαλο της Γιόγκα.

Κατά την διάρκεια της χαλάρωσης, οποιουδήποτε τύπου, το νευρικό σύστημα ναρκώνεται και σταματά να απασχολεί τον νου, ο οποίος βαθμιαία ηρεμεί και σταματά να παράγει πολλές σκέψεις

Το ζητούμενο σε μια επιτυχημένη εφαρμογή χαλάρωσης είναι ο νους να ισορροπήσει μεταξύ συνείδησης και υποσυνείδησης. Αυτό σημαίνει ότι η επαφή μας με την συνείδηση πρέπει να ελαχιστοποιηθεί ώστε να μην φθάνουν τα ερεθίσματα των αισθήσεων στο νου.

Αντίθετα, το υποσυνείδητο πρέπει να ενεργοποιηθεί, χωρίς όμως να κυριαρχήσει στον νου, χωρίς δηλαδή να παραδοθεί ο άνθρωπος στον φυσικό ύπνο. Αυτή η κατάσταση είναι εξαιρετικά ωφέλιμη για ξεκούραση και αναζωογόνηση του οργανισμού. Δέκα λεπτά βαθιάς χαλάρωσης ισοδυναμούν με δύο έως τρεις ώρες αδιατάραχτου φυσικού ύπνου.

Στην περίπτωση όμως κατά την οποία εφαρμόζουμε την Πρατιακάρα ως προετοιμασία για Συγκέντρωση (Νταράνα) και Διαλογισμό (Ντυάνα), τότε λειτουργεί σαν μέθοδος «συνάθροισης δυνάμεων». 

Οι δυνάμεις οι οποίες μέχρι τότε ήταν εξερχόμενες γίνονται εισερχόμενες και επιστρέφουν στην διάθεση του νου ο οποίος αρχίζει να επιβάλλεται στον εαυτό του, περιορίζοντας την συλλογή εντυπώσεων, εικόνων και ερεθισμών από τον έξω κόσμο. Σε αυτή την κατάσταση ο νους είναι έτοιμος να στρέψει το ενδιαφέρον του σε έναν μόνο στόχο, σε ένα σημείο συγκέντρωσης. 

Έχει στην διάθεση του ένα τεράστιο Νοητικό δυναμικό το οποίο, κατάλληλα διοχετευόμενο προς τον στόχο συγκέντρωσης θα λειτουργήσει ως αγωγός μιας προωθητικής δύναμης που θα ενώσει τον νου με τον στόχο. 

Αυτή η στιγμή στροφής του νου προς τον στόχο του είναι καθοριστική για την μελλοντική του ανάβαση και αναδίπλωση προς την Υπερσυνείδηση του.

Από αυτό προκύπτει ότι για να επιτευχθεί ένας σωστός Διαλογισμός απαιτείται, ως προϋπόθεση, ο μηχανισμός της Πρατιακάρα ώστε ο νους να καταφέρει να ελέγξει τον εαυτό του, δηλαδή την ανεξέλεγκτη παραγωγή σκέψεων και να παραμείνει επικεντρωμένος προκειμένου να έρθει σε επαφή με μια άλλη δόνηση, μια άλλη πτυχή του Εαυτού του, την Υπερσυνείδηση.

Για αυτόν τον λόγο οι υποψήφιοι για Διαλογισμό (Ράτζα Γιόγκα) επιβάλλεται να προετοιμάζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε ο φυσικός τους φορέας, το σώμα αλλά κυρίως ο νους, να έχει την καταλληλότητα να δεχθεί και να συντονισθεί με τις καινούργιες δονήσεις της υπερσυνείδησης των οποίων η συχνότητα είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της συνείδησης.

Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι η Πρατιακάρα αποτελεί το τελικό στάδιο μιας διαδικασίας εξισορρόπησης του νευρομυϊκού συστήματος (συνειδητού-υποσυνειδήτου) δια της αποκοπής του νου από τις αισθήσεις, αλλά και, περαιτέρω, το αρχικό στάδιο μιας διαδικασίας εξοικονόμησης και αποταμίευσης πρανικής ενέργειας προκειμένου να επιτευχθεί το νοητικό άλμα προς την υπερβατικότητα.





Σμάρω Κοσμάογλου, Δασκάλα Γιόγκα

Πέρα από το συνηθισμένο....!!!!!!!!

Οι άνθρωποι σήμερα προσπαθούν να ξεφύγουν από τον κόσμο της κίνησης, να χαλαρώσουν, να κάνουν μία παύση για να ανασάνουν, μόνο και μόνο για “να τα βρούνε λίγο με τον εαυτό τους”. 

Τελικώς όμως οι περισσότεροι δεν επιδιώκουν να βρουν τον ίδιο τους τον εαυτό, αλλά τον εαυτό τους κάπου γύρω από το πρόβλημα και στο μεταξύ χάνουν απλώς την πλοκή της ζωής. Αποτέλεσμα; Η δημιουργία ενοχών και η περαιτέρω καθυστέρηση.

Πώς μπορούμε άραγε να κινηθούμε; Πώς να διαβάσουμε τα σημάδια του το τι είναι απαραίτητο στο εδώ και τώρα;

Συχνά θέλουμε να μεταφερθούμε κάπου πέρα από όλα αυτά, όχι για να τα αποφύγουμε, αλλά για να τα διαχειριστούμε, να τα δούμε πιο καθαρά. Άλλωστε η κατανόηση του τι είναι σημαντικό για τον καθένα υπάρχει. Αυτό που απουσιάζει είναι η δύναμη.

Παρατηρούμε επίσης πως η λαχτάρα μας είναι απλώς το να επιστρέψουμε δριμύτεροι, αλλά η πολυπόθητη καθαρότητα για την επίλυση του προβλήματος βομβαρδίζεται από πράγματα που τελικώς υποστηρίζουν το αντίθετο.

Αδημονούμε για την παραμονή στις αυθεντικές αξίες, την αντοχή στις διαρκείς αλλαγές και για την απόκτηση της πείρας να μένουμε σε αυτό που μας ταιριάζει αληθινά, χωρίς απόπειρες και ρίσκο.

Ποια είναι επομένως η μέθοδος;

Το όλο ''κλειδί'' βρίσκεται στην κατανόηση. Η κατανόηση είναι η μητέρα της αλλαγής. Η κατανόηση αλλάζει τα πρότυπα των σκέψεων και κατά συνέπεια όλα τα παράγωγα τους. Η κατανόηση επιφέρει μία σταθερότητα που δεν καθιζάνει.

Η κατανόηση ενισχύεται από τη διαλογιστική σιωπή, όταν μένουμε ακίνητοι στο κέντρο μας, όχι όταν κάνουμε επίκεντρο το πρόβλημα στροβιλίζοντάς το εδώ και εκεί στο νου μας.

Με τη σιωπή, η νοοτροπία μας γίνεται πνευματική και έτσι το συνηθισμένο μετατρέπεται σε ασυνήθιστο, όπως και το αδύνατο σε δυνατό.

Η νέα μας επίγνωση, αλλάζει τις πιθανότητες, γιατί αλλάζει την οπτική μας προς το τι υπάρχει εκεί, έξω από εμάς. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να δούμε τα πράγματα διαφορετικά, αλλιώς θα εισπράττουμε τα ίδια συνηθισμένα αποτελέσματα λύπης.

Ενώ λοιπόν, θεωρούσαμε συνηθισμένο το καθημερινό, το συχνό, το απλώς απαραίτητο, τώρα είμαστε σε θέση να διαπιστώσουμε τα λάθη μας και να τα αφήσουμε πίσω μας, στα χέρια της ιστορίας.

Το λάθος μας, ήταν και εξακολουθεί ακόμα κάποιες φορές να είναι η ταύτιση του εαυτού μας με πράξεις χαμηλής ενέργειας και ποιότητας. Οι πράξεις από μόνες τους μας περιορίζουν σε σκέψεις όπως ‘έχω να κάνω’ ή ‘έκανα’, το δίπτυχο που μας περιστρέφει γύρω από το ‘εγώ’ και το ‘δικό μου’.

Έτσι εξηγείται αυτό που λένε, ότι τη διαφορά δεν κάνουν οι ασυνήθιστοι άνθρωποι που κάνουν αξιόλογα πράγματα, αλλά συνηθισμένοι άνθρωποι που κάνουν τα συνηθισμένα πράγματα με έναν αξιόλογο τρόπο.

Η σημασία που προσδίδουμε σε μία πράξη, κάνει πάντα τη σπίθα εμφανή μετατρέποντάς τη σε φωτιά και μεταμορφώνοντας το παλιό σε στάχτη.

Η λύση λοιπόν, δεν είναι η αναμονή να συμβεί κάτι από εκεί έξω, από κάποιον τρίτο ή ακόμα και από τον Θεό. Είναι η δική μας συμμετοχή και στάση που προδιαγράφει τι φέρουμε και επομένως μεταφέρουμε, οπουδήποτε, με ό, τι και αν πούμε, με όποιον και αν έρθουμε σε αλληλεπίδραση.Ο νους μας τότε είναι υγιής και κοντά στο νου του Θεού.

Έτσι, αρχίζουμε να Του μοιάζουμε στον τρόπο που σκέφτεται, λειτουργεί και επικοινωνεί, από τη θέση της τελειότητας της ύπαρξής Του. Δεν εκλιπαρούμε, αλλά γινόμαστε σαν και Αυτόν, ανεξάρτητοι και πλήρεις για να προσφέρουμε σε όλους.




Συνειδητή επικοινωνία με τον Ανώτερο Εαυτό.....!!!!!!!!!

Α΄ ΜΕΡΟΣ: ΑΥΤΕΝΕΡΓΕΙΑ
«Ποιος είμαι; Τι είμαι; Τι θα πει ''είμαι''; Με τι ταυτίζω την Ύπαρξή μου, λέγοντας ''Είμαι''; Τι υπάρχει πέρα απ’ αυτό που φαίνεται; Αν γνώριζα τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, θα μπορούσα ν’ αποφασίζω για τον εαυτό μου, θα μπορούσα να ορίσω την ''τύχη'' μου;»

Η στοιχειώδης Γνώση του εαυτού, τα πρώτα βήματα στην Αυτογνωσία οδηγούν σε Αυτενέργεια. Όχι απλώς «αυτοβελτίωση» αλλά Αυτενέργεια: «ενεργώ οικεία βουλήσει. Μπορώ πράγματι να δρω επιλέγοντας τις δράσεις μου, αντί ν’ αντιδρώ σε ό,τι φέρνει η βίωση, όπως τύχει».

Αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε πραγματικά να Γνωρίσουμε τον εαυτό και να ορίσουμε τις συνθήκες μας, τότε που γίνεται δυνατόν κάτι τέτοιο: από ένα σημείο της εξελικτικής μας ωρίμανσης και μετά.

Πώς και πότε συμβαίνει αυτή η ωρίμανση, τι σημαίνει πρακτικά, τι αλλαγές συνεπάγεται για την προσωπικότητα; Τι είναι η «προσωπικότητα» και ποια η σχέση της με τον Ανώτερο Εαυτό; Τι είναι ο Ανώτερος Εαυτός;

Για όποιον θέλει ν’ αναλάβει την ευθύνη εαυτού, υπάρχουν τρία βασικά κεφάλαια: ( - Καθαρή πρόθεση, Αντιμετώπιση των αρνήσεων και Εξισορρόπηση) – που οδηγούν, μέσω της πράξης, σε Κατανόηση εαυτού και των Νόμων, επομένως σε Αυτενέργεια και Ορθές σχέσεις με τον εαυτό και τους άλλους ανθρώπους.

Για όποιον θέλει να φθάσει στην συνάντηση με τον Ανώτερο Εαυτό, η Αυτενέργεια και οι Ορθές σχέσεις είναι «προαπαιτούμενο».

Β΄ ΜΕΡΟΣ: ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η Συνειδητή Επικοινωνία με τον Ανώτερο Εαυτό ήταν και παραμένει σκοπός κάθε είδους διαλογισμού, αφού αποτελεί τον πρώτο από τους τρεις άξονες εργασίας των αναζητητών της Αληθείας.

Οι πρώτες απαραίτητες γνώσεις περί Ψυχής και Επικοινωνίας δίνονται μαζί με τα εργαλεία που διευκολύνουν στην αποκατάσταση Συνειδητής – αμφίπλευρης Επικοινωνίας με τον Ανώτερο Εαυτό, με τους αγγέλους, με τους οδηγούς μας.

Μπαίνοντας στην Άσκηση, η Επικοινωνία πράγματι συμβαίνει.

Η αυθεντικότητά της και τ’ αποτελέσματα που συνεπάγεται πιστοποιούνται από την πράξη, μέσα στην καθημερινή μας βίωση. Από το σημείο τούτο και μετά, μπορεί ο καθείς να πορεύεται με τον Εσωτερικό του Δάσκαλο.




''Στην ηρεμία της αυγής απελευθερώνω αρνητικότητα και άχρηστες σκέψεις''....!!!!!!!

Κάθε πρωί,

Αφήνω τη καρδιά μου να επικεντρωθεί στις ιδιότητες του Θεού.

Αυτές οι ιδιότητες αποτελούν το πλάνο για την ημέρα μου.

Κάθε μέρα χρειάζομαι αυτή την άσκηση για να είμαι ελεύθερος από

τους αντικατοπτρισμούς και τα χρώματα που με αποδυναμώνουν.

Στην ηρεμία της αυγής,

Υπενθυμίζω στον εαυτό μου να μην πιστεύει σε άχρηστες σκέψεις.

Αν μπορώ να το πιστέψω, γίνεται πραγματικότητα.

Η αλήθεια έρχεται σε μένα

Όσο περισσότερο κρατάω τον εαυτό μου ελεύθερο από τη δική μου σκέψη.

Η παρατήρηση του εαυτού είναι εφικτή όταν υπάρχει αποστασιοποίηση.

Στoν πνευματική άσκηση, αυτό εκφράζεται ως

“Βλέπω αλλά δεν βλέπω. Ακούω, αλλά δεν ακούω”.

Υπάρχει επίγνωση,

αλλά τίποτα δε διαπερνά το μυαλό ώστε να το κάνει αρνητικό.

                                               *** 

Every morning,

I let my heart concentrate on the qualities of God.

These qualities become the blueprint for my day.

Every day I need this exercise to stay free

of mirages and colours that weaken me.

In the silence of the morning,

I remind myself to not believe a wasteful thought.

If I believe it, it becomes reality.

Truth comes into me

The more I keep myself free from my own thinking.

Observing myself is possible when there is detachment.

In yoga, this consciousness is expressed by

I see but don’t see, I hear but don’t hear.

There is awareness

but nothing penetrates the mind to make it negative. 

by Anthony Strano, 

traveler, speaker, writer, meditation teacher



Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Το ήξερες ; Τι σε αναγκάζει να κάνεις συνεχώς το γράμμα «Ν» της Ελληνικής γλώσσας....!!!!!!!!!

Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα. Κάθε λέξη τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια… και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι το γράμμα «Ν» συντονίζει τον εγκέφαλο.

Το 1996 στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JOURNAL στη Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν: «Η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του «Ν» στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου – στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα».

Επίσης, στο Χάρβαρντ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση. Και δικαιούμαι να ερωτήσω: 

Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του «Ν»; Ως μάχιμος εκπαιδευτικός και συγγραφέας του συγγράμματος: ΔΥΣΛΕΞΙΑ, (Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ) νομιμοποιούμαι να ρωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος: Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από άλλες ακρότητες.

Όμως αναρωτιέμαι: Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα «Ν»στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το «εμβαδό» (!), αντί το εμβαδόν! Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε « το εμβαδόΝ », δηλ. εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία (ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει!! 

Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα; Για ποιον λόγο επίσημα διδάσκουμε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα,π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ.).

Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει. Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας… Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια, θα πρέπει να του πούμε ότι «η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα»! 

Να θυμίσω όμως εδώ και το ωραίο, ειρωνικό κείμενο του Οδ. Ελύτη: «ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», όπου καταλήγει, «Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία, όπως αυτή του τελικού -Ν-, εκτός κι αν του” λειπε η οπτική του ήχου». Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης: «Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει».

Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα, ότι μετά το Νι, έρχεται και η σειρά του τελικού Σίγμα (ς). Κάποιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας: «η μέθοδο», η «οδό», «η πλήρη! ένταξη» (!)…

Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό πρότυπο στους νέους μας με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και Nτο σχολείο ανήμπορο να αντιδράσει, αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή.

Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη και καταθέτω την δική μου «Θεωρία» για το εν λόγω ζήτημα: Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου. Το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά. 

Το τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο. Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική. Οι Αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μόνον εμείς, οι Έλληνες, λέμε: «Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» και δεν λέμε με άλλα γράμματα (παρ΄ όλο που έχομε στις καταλήξεις των λέξεων και άλλα γράμματα)....

διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκεφθούμε σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά. Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία αξεχώριστη ενότητα.

Η Γλώσσα ενσαρκώνει την Σκέψη και η Σκέψη μετουσιώνεται σε Γλώσσα. Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του. Δεν μπορεί να υπάρχει η μία πλευρά, χωρίς την άλλη. Δεν μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την Ελληνική Γλώσσα. Είναι γεγονός ότι η ποιότητα και ποσότητα «καταγραφών» στην Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού. Επομένως και το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.

Το Ελληνικόν Αλφάβητον, στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά: Ιδεογραφικό, στη συνέχεια επινοήθηκε το Εικονογραφικό, έπειτα φθάσαμε στο Γραμμογραφικό, κατόπιν στο Συλλαβογραφικό (Γραμμική Α και Β) και τέλος καθιερώθηκε το ισχύον σήμερα Φθογγογραφικό, που είναι αξεπέραστο και στο οποίο οφείλεται η δημιουργία της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού. Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρην οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και να αντισταθούμε στην κακοποίησή της.





ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΚΡΗΣ

Προβλήματα Μνήμης ; Μυρίστε Δεντρολίβανο....!!!!!!!!

Τα προβλήματα μνήμης γίνονται όλο και πιο συχνά, και η φαρμακευτική αγωγή φαίνεται να είναι ο μόνος τρόπος για να τα φτιάξετε; Έχετε ποτέ αναρωτηθεί πώς θα μπορούσατε να τα αντιμετωπίσετε με φυσικό τρόπο;

Σύμφωνα με τα organichealth και umm, ο Δρ Mark Moss, ένας από τους επιστήμονες της έρευνας δήλωσε τα εξής: «Θέλαμε να βασιστούμε στην προηγούμενη έρευνά μας που έδειξε ότι το άρωμα από δεντρολίβανο βελτιώνει μακροπρόθεσμα τη μνήμη και τη νοητική αριθμητική. 

Στην παρούσα μελέτη επικεντρωνόμαστε στην προοπτική μνήμη, η οποία περιλαμβάνει την ικανότητα να θυμόμαστε γεγονότα που προγραμματίζουμε να συμβούν στο μέλλον και να θυμόμαστε να ολοκληρώσουμε τις εργασίες σε συγκεκριμένο χρόνο. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την καθημερινή λειτουργία μας».

Μία σειρά δοκιμών που διεξήχθησαν συμπεριλαμβανομένου μίας όπου τα υποκείμενα (οι άνθρωποι) που έλαβαν μέρος, τοποθετήθηκαν σε ένα δωμάτιο με διάχυτη τη μυρωδιά δεντρολίβανου από τέσσερις σταγόνες αιθέριο έλαιο. 

Μετά από ένα χρονικό διάστημα, κλήθηκαν να εκτελέσουν ορισμένα καθήκοντα, ένα εκ των οποίων ήταν να βρουν ορισμένα αντικείμενα και να τα δώσουν στους εκπαιδευτές τους σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. 

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα υποκείμενα που τοποθετήθηκαν μέσα στο δωμάτιο με το δενδρολίβανο απέδωσαν στα καθήκοντα μνήμης πολύ καλύτερα από την ομάδα με εικονικό φάρμακο.

«Τα ευρήματα αυτά μπορεί να έχουν επιπτώσεις για τη θεραπεία ατόμων με προβλήματα μνήμης. Έτσι, αφενός υποστηρίζεται η προηγούμενη έρευνά μας η οποία δείχνει ότι το άρωμα από αιθέριο έλαιο δεντρολίβανου μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική λειτουργία σε υγιείς ενήλικες, αφετέρου επεκτείνετε αυτή η ικανότητα στο να θυμούνται τα γεγονότα αλλά και να ολοκληρώνουν εργασίες που αφορούν το μέλλον. 

Το να μη θυμόμαστε "πότε" και "πού να πάμε" και "για ποιους λόγους" μπορεί να είναι απογοητευτικό μερικές φορές, ενώ κάποιες άλλες, επικίνδυνο. Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να διερευνηθεί εάν αυτή η θεραπεία είναι χρήσιμη για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που έχουν βιώσει την εξασθένηση της μνήμης."

Το δενδρολίβανο διασπά την ακετυλοχολίνη, μια χημική ουσία που βρίσκεται στον εγκέφαλο. Αυτό ενδέχεται να επιτρέπει στα νευρικά κύτταρα να επικοινωνούν καλύτερα μεταξύ τους,

Το δενδρολίβανο έχει συνδεθεί με τη μνήμη σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, από παλιά. Ο Σαίξπηρ είπε στον Άμλετ: "Υπάρχει δεντρολίβανο για να θυμάσαι: να προσεύχεσε, να αγαπάς, να θυμάσε" Λέγεται επίσης ότι στο ΟίκοTudor της Αγγλίας πιστεύεται το Δενδρολίβανο ως ενισχυτικό της μνήμης. Δοκιμάστε το, λοιπόν. Δεν έχετε να χάσετε απολύτως τίποτα. 




ΗΜΙΚΡΑΝΙΕΣ; Πως να χρησιμοποιήσετε ένα μήλο για να τις διώξετε....!!!!!

Όσοι υποφέρετε συχνά από ημικρανίες, ειδικότερα οι γυναίκες, ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να τις υποφέρετε. Σίγουρα καταφεύγετε σε παυσίπονα που ο οργανισμός σας συνηθίζει πολύ γρήγορα και, τότε, πρέπει να δοκιμάσετε ισχυρότερα χάπια. 

Όμως, όλα αυτά ενδεχομένως να ανήκουν στο παρελθόν, αν δοκιμάσετε να αξιοποιήσετε ένα κομμένο πράσινο μήλο, χωρίς απαραίτητα να το φάτε!

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι η μυρωδιά του πράσινου μήλου έχει κάποια θετική επίδραση στη μείωση της σοβαρότητας των ημικρανιών και μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα. Η εισπνοή της μυρωδιάς ενός πράσινου μήλου μπορεί να είναι η πλέον άμεση μέθοδος, αντί κατανάλωσης φαρμάκων, δεδομένου ότι οι χημικοί "αγγελιοφόροι" στη ρινική κοιλότητα έχουν άμεση πρόσβαση στον εγκέφαλο.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι σε ασθενείς που άρεσε η μυρωδιά του πράσινου μήλου παρουσίασαν σημαντική μείωση της σοβαρότητας των πονοκεφάλων τους, ενώ οι ασθενείς που αντιπαθούν τη μυρωδιά δεν παρουσίασαν σημαντικές βελτιώσεις.

Εάν αισθάνεστε ότι ο πονοκέφαλος ξεκινάει, μπορείτε να κόψετε ένα πράσινο μήλο στη μέση και να το μυρίσετε. Ή προσπαθήστε να τρώτε ένα πράσινο μήλο (με τη φλούδα), το συντομότερο μόλις αισθανθείτε ότι πάει να σας πιάσει πονοκέφαλος.

Εναλλακτικά, η ημερήσια δόση μίας σούπας μηλόξυδο, βοηθά στη διατήρηση της αλκαλικής ισορροπίας του οργανισμού σας. Απλώς πάρτε 2 κουταλάκια του γλυκού βιολογικό μηλόξυδο σε ένα ποτήρι νερό, τρεις φορές την ημέρα για πρόληψη και απαλλαγείτε από τους πονοκεφάλους.

Το πράσινο μήλο και το μηλόξυδο, δεν είναι μια μαγική θεραπεία γι' αυτό μπορεί να μην λειτουργήσει σε σας. Σε άλλους, όμως, λειτουργεί. Γι 'αυτό, ίσως, αξίζει μια δοκιμή! 




ΣΠΥΡΟΣ ΜΑΚΡΗΣ

Ο Άρχοντας του Νου και ο έλεγχος της Σκέψης....!!!!!!!!

Είναι αλήθεια πως η διεργασία που συμβαίνει σ’ έναν εγκέφαλο που κοιμάται σε κατάσταση διαλογισμού είναι μια εσωτερική διεργασία, όχι ως προς την επιφάνεια αλλά ως προς το βάθος αυτής. 

Δηλαδή δεν είναι κάτι που συμβαίνει μέσα ή έξω από το κρανίο αλλά μέσα σε ένα άλλο συνειδησιακό επίπεδο, σε ένα άλλο σώμα, πέρα του φυσικού, που τυχαία (;) συμπίπτει γεωγραφικά με το φυσικό σώμα. Το βάθος λοιπόν μπορεί φυσικά να περιορίζεται σε λίγα εκατοστά αλλά ενεργειακά είναι πραγματικά απροσδιόριστο.

Όσο είναι το βάθος μιας καθαρής σκέψης.
Ποια όμως είναι τα όρια μιας σκέψης αλήθεια? Πως προσδιορίζεται ή ορίζεται μια σκέψη? Τι είναι αυτό που γεννάει την σκέψη? Και πώς συνδέεται αυτό με μια ιδέα? Η σκέψη, ως χαλαρή και αβίαστη διαδικασία εμποτίζει τον πυρήνα των κυττάρων που την παράγουν. 

Παράγεται όμως αλήθεια η σκέψη ή εμφυτεύεται ή μήπως ανακαλείται, όπως η ανάκληση της προηγούμενης εικόνας? Ας δούμε πως καθορίζεται η “δημιουργία” μιας σκέψης. 

Η σκέψη αποκτάει και αυτή το δικό της φυσικό σώμα μόνο που αυτό δεν είναι απτό, παραμένει σε μια δόνηση υψηλότερη αυτής που διέπει την ύλη, η σκέψη ενσαρκώνεται την στιγμή της ανάκλησης της από μια βάση δεδομένων η οποία όμως μεταλλάσσεται διαρκώς.

Σαν να κρατάς ένα κλειδί αλλά οι κλειδαριές ν’ αλλάζουν συνέχεια, κάπως έτσι να το φανταστείς. Τρέχεις μέσα σε έναν δαιδαλώδη λαβύρινθο γεμάτο πόρτες και η κάθε σου επιλογή προσδιορίζει την πόρτα που θ’ ανοίξεις. Έτσι, κρατάς στα χέρια σου ένα μαγνητικό κλειδί το οποίο εν δυνάμει μπορεί να σου εξασφαλίσει πρόσβαση σε κάθε δωμάτιο. Σε κάθε ένα, σε κάθε γωνιά, κάθε στιγμή. 

Εν δυνάμει. Γιατί στην πραγματικότητα, το βάθος της σκέψης, το πόσο δηλαδή βαθιά μέσα στον λαβύρινθο θα σταματήσεις ή καλύτερα αυτοπεριοριστείς, προσδιορίζεται, καθορίζεται, από την απόφαση, από την επιλογή που θα πάρεις την στιγμή της δημιουργίας της. 

Το θεϊκό σχέδιο εκτελείται πάντα άψογα και το μέγεθος του είναι εξ’ αρχής προσδιορισμένο, αλλά πάντοτε εκτελείται άψογα, μέχρι τέλους. Μπορείς δηλαδή να αποφασίσεις ότι εδώ είναι το τέρμα και έτσι το μαγνητικό σου κλειδί να μην μπορεί να ανοίξει άλλη πόρτα παραπέρα. 

Να θυμάσαι ότι και εκεί που έφτασες, έφτασες γιατί προσπέρασες πολλές άλλες πόρτες που δεν άνοιξες. Πέρασες μονάχα μέσα από εκείνες που διάλεξες.

Οι πόρτες είναι άπειρες σε αριθμό όσες δηλαδή είναι και οι επιλογές σου. Διαλέγεις να παραμείνεις σε νούμερα κατανοητά και μία – μία την φορά ενώ υπάρχει τρόπος να κινηθείς το ίδιο ακαριαία – εδώ κολλάει και το “με την ταχύτητα της σκέψης…” – ταυτόχρονα προς κάθε κατεύθυνση.

Φαντάσου πως το κλειδί σου – που εσύ φαντάστηκες ως ένα κλειδί κλειδαριάς και αργότερα έγινε η έκπληξη ότι είναι μαγνητικό, φαντάσου πως το κλειδί αυτό που κρατάς στα χέρια σου, μπορεί ν’ ανοίξει την πόρτα από μακρυά. 

Δεν χρειάζεται να το εφαρμόσεις σε μια κλειδαριά ούτε να το ακουμπήσεις, δεν χρειάζεται ούτε καν να είσαι κοντά. Το κλειδί αυτό ανοίγει όλες τις πόρτες ταυτόχρονα από μακρυά. Το κλειδί αυτό είναι ο διαλογισμός, είναι η συνειδησιακή κατάσταση του μή-Είναι αλλά και η ταυτόχρονη επίγνωση του Είναι. Δύσκολο να περιγραφεί αλλά όταν το βιώσεις ξέρεις πολύ καλά περί τίνος πρόκειται.

Ακόμη και τότε, ακόμη και όταν έχεις κυριαρχήσει πάνω σε αυτή την φυσιολογική αλλά ξεχασμένη κατάσταση, ακόμη και τότε αυτοπεριορίζεσαι και κατά συνέπεια αυτοπροσδιορίζεσαι και επιμένεις σε μια μεθοδική, ασφαλή αλλά αργή κίνηση με αρχή και τέλος. 

Σκοπίμως δεν χρησιμοποιώ τον όρο γραμμική γιατί είναι ένας όρος που συγχωρεί πολλά λάθη και συγκαλύπτει πολλές παρερμηνείες. Άλλωστε δεν είναι δυνατόν ένα “μεταφυσικό” φαινόμενο ή κατάσταση να περιγραφεί από όρους πλασμένους να περιγράφουν ακριβώς το αντίθετό. Απλά κράτα το ότι είναι μεθοδικό, ασφαλές και αργό.

Όχι ότι δηλαδή η ταυτόχρονη κίνηση προς κάθε δυνατή διαδρομή μέσα στον λαβύρινθο είναι μια μή-ασφαλής διαδικασία, κάθε άλλο. Απλά η αίσθηση της χαοτικής και ταυτόχρονης μετακίνησης αλλά και παρουσίας είναι κάτι που δεν έχεις συνηθίσει, κάτι το οποίο σε γεμίζει – εσφαλμένα το τονίζω – ανασφάλεια ένα δηλαδή φόβο μπρος στο άγνωστο, στο μη οικείο.

Και αυτό σε κρατάει μακρυά από την έκσταση. Την πραγματική έκσταση που βιώνει μια ύπαρξη όταν απελευθερώνεται από τα δεσμά της υλικής της υπαγόρευσης και απλώνεται μέσα στον χωροχρόνο. 

Ας το δούμε διαφορετικά. Φαντάσου ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από εσένα, από την δική σου συνειδητότητα. Έτσι δεν θα χρειάζεται να πας πουθενά! Δεν θα υπάρχει πουθενά να πας, τίποτα να νιώσεις ή να αγγίξεις. Εσύ μέσα σε μια φυσαλίδα χωροχρόνου. Μόνο. Φαντάσου τώρα ότι οτιδήποτε σκεφτείς, ακαριαία, την στιγμή της δημιουργίας της σκέψης βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από εσένα. Εσύ και πάλι δεν χρειάζεται να μετακινηθείς. 

Αρκεί να σκεφτείς κάτι και αυτό θα βρεθεί δίπλα σου, γύρω σου, κάτω από εσένα πάνω από εσένα ακόμη και μέσα σε σένα. Έτσι είναι. Αν σε τρομάζει η διάσπαση σου στο άπειρο και η ταυτόχρονη ένωση σου με τα πάντα, τότε να σκέφτεσαι την απόλυτη και ακαριαία δημιουργία των πάντων. 

Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Η μέθοδος είναι απλή και λειτουργική. Δεν πάει ας πούμε ο Μωάμεθ στο βουνό αλλά το βουνό στον Μωάμεθ, κυριολεκτικά!

Αυτή είναι η δύναμη ενός μαγνητικού κλειδιού που δεν χρειάζεται να το ακουμπήσεις στην κλειδαριά. Αυτή είναι η δύναμη της ελεύθερης επιλογής των σκέψεων σου. Και εσύ επιλέγεις ακόμα να τις περιορίζεις. 

Καλά, σε συνειδητό επίπεδο, εκεί τι να λέμε, εκεί να δεις τι περιορισμούς θέτεις. Το μυστήριο είναι ότι εξακολουθείς να σέρνεις μαζί σου την ίδια συμπεριφορά ακόμη και όταν πρόκειται για μια διαδικασία βασισμένη στο ασυνείδητο. Σαν να σου έχει γίνει βίωμα, αρνείσαι ν’ αποχωριστείς τον μεθοδικό, ασφαλή και αργό εαυτό σου, γυρνώντας έτσι την πλάτη στον εκστατικό και μεγαλειώδες εαυτό σου, τον κρατάς πίσω από μια πόρτα που μόλις προσπέρασες. 

Ελέγχεις τον νου σου και τον καθηλώνεις ενώ η μόνη μορφή ελέγχου που πραγματικά έχει αξία είναι εκείνη της απόλυτης απελευθέρωσης. Τον προσδιορίζεις να εργάζεται εντατικά πάνω σε καταστάσεις ή αγωνίες δημιουργώντας έτσι ένα βάρος που τον πλακώνει και του απαγορεύει να απογειωθεί. 

Η σκέψη σου γίνεται με αυτό τον τρόπο η ταφόπλακα της δημιουργικής σου αντίληψης και όταν δεν μπορείς να αντιληφθείς δεν μπορείς να γεννήσεις εκείνες τις καινούργιες “ιδέες” που με την σειρά τους θα γεννήσουν καινούργιους κόσμους για να κινηθείς.

Η διεύρυνση της συνειδητότητας είναι μια απλή διαδικασία που εκτελείται λάθος. Η αντίληψη πάλι είναι κάτι το οποίο εξασκείται και εκεί επεισέρχεται και η θεία φώτιση, είδες τι ωραία που συνδέονται όλα; και έτσι αφού γνωρίσεις, εξασκείς την ικανότητα του να γνωρίσεις ξανά. 

Κανείς δεν θα σε πέταγε μέσα σε έναν λαβύρινθο, αλήθεια, γιατί τον φαντάζεσαι σκοτεινό; ούτε κάτω από την Γη είναι, ούτε σκοτεινός είναι, κανείς δεν θα σε πέταγε μόνο σου σ’ ένα λαβύρινθο να βρεις την άκρη. Πόσο μάλλον εμείς, πόσο μάλλον εγώ που σ’ αγαπώ τόσο πολύ. Το κλειδί σου έχει δοθεί, αν το έχεις ξεχάσει μέσα σε καμιά τσέπη, το κλειδί όμως σου έχει δοθεί.

Το βασικό εργαλείο, ο φακός σου μια και επιμένεις ο λαβύρινθος να είναι σκοτεινός, το βασικό σου εργαλείο είναι ότι έχεις σημείο αναφοράς το οποίο ενστικτωδώς αναζητάς. Τώρα σου δίνω ένα ακόμη εργαλείο… σου επιβεβαιώνω την ύπαρξη του άλλου. Ήρθα για να σου θυμίσω πως το κλειδί το έχεις ξε-χάσει, άρα το κλειδί υπάρχει…

Συνδέεσαι, επικαλείσαι, αφιερώνεσαι, χαρίζεσαι αλλά δεν τολμάς να υπερβείς τον φόβο της εξαφάνισης σου και έτσι ανοίγεις πάντα την λάθος πόρτα. Όποια πόρτα και αν ανοίξεις θα είναι η λάθος, ακόμη και αν τις ανοίξεις όλες. Αν δεν καταλάβεις πως μπορείς να τις ανοίγεις όλες μαζί, τότε όλες θα είναι πάντα λάθος.

Ζήτα να θυμηθείς την φυσική και φυσιολογική κατάσταση του μη-Είναι και θα σου χαριστεί η επιθυμία σου, η εντολή σου θα πραγματοποιηθεί. Έλεγξε το νου σου έτσι ώστε να είναι πραγματικά ελεύθερος, ελεύθερος από τους φόβους σου και κυρίως από τους φόβους που συνδέονται με το να μην-Είσαι. 

Γίνε επιτέλους ο Άρχοντας του νου σου, ανάκτησε τον έλεγχο των σκέψεων σου, απελευθερώνοντας τις. Οι σκέψεις σου θα υποστηρίζουν το σώμα σου, δεν ισχύει το αντίθετο και τις σκέψεις σου είσαι ο μόνος που τις ορίζεις.

Κανείς δεν μπορεί να ορίσει την σκέψη σου πέρα από εσένα. Πήγαινε τώρα, άνοιξε μια πόρτα, αλλά αν θέλεις, άνοιξε τες όλες και νιώσε την Δημιουργία να ξεχειλίζει μέσα σου!




Πέτρος Χατζηαναστασίου
(δημιουργική σύλληψη)

Αγάπη, το όπλο της Αλλαγής....!!!!!!

Η Αγάπη δεν είναι διεκδικητική. Αν είναι, τότε δεν είναι η αληθινή αγάπη, είναι το εγωϊκό κομμάτι της προσωπικότητας που την αντιλαμβάνεται.

Η αγάπη είναι ένα άδειο δοχείο που τους χωράει όλους, ή αν θέλεις, που τους συν-χωράει όλους. Το ποιος θα τοποθετηθεί μέσα σ’ αυτό το δοχείο δεν είναι επιλογή του ιδιοκτήτη του δοχείου, ο κάτοχος μόνο το κρατάει, το ποιος θα μπει είναι επιλογή εκείνου που θα κάνει το βήμα προς εκείνο. Αυτή είναι η αληθινή αγάπη, αυτό εννοούμε όταν λέμε αγάπη άνευ όρων, χωρίς προϋποθέσεις. 

Αγάπη η οποία είναι ανεξάρτητη εκείνου που αγαπάει. Αγάπη η οποία δεν κάνει διακρίσεις βασισμένες σε στοιχεία της προσωπικότητας. Πρόκειται για μια αγάπη ψυχής. Όπως μόνο μια ψυχή μπορεί ν’ αγαπήσει μιαν άλλη ψυχή. Κι όταν είχε ειπωθεί αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν και όταν είχε ειπωθεί γύρνα και το άλλο μάγουλο, ξέρεις αυτά αυτά δεν είναι πολύ διαφορετικά, αυτά τελικά είναι η Αγάπη.

Έτσι λοιπόν ας αρχίσει ο πειραματισμός, η εξάσκηση, για ν’ αγαπήσει πρώτα κάποιος τον ίδιο του τον Εαυτό. 

Είναι σημαντικό ν’ αναγνωρίσεις το θεϊκό σου κομμάτι και να το αγαπήσεις όμως όντας όχι άνθρωπος αλλά θεός. 

Και όταν καταφέρεις να γνωρίσεις αυτό το κομμάτι σ’ εσένα, που είναι ένα κομμάτι χωρίς ατέλειες, ένα κομμάτι χωρίς πάθη, τότε ίσως μπορέσεις ν’ αναγνωρίσεις το ίδιο κομμάτι και στους άλλους και τότε θα δεις πώς όλα τα κομμάτια είναι ίδια και υπό αυτή την έννοια είμαστε όλοι ένα. Υπό αυτή την έννοια είμαστε όλοι ίδιοι, φτιαγμένοι από την ίδια Πνοή.

Η αγάπη είναι οδηγός στην επικοινωνία, η αγάπη είναι οδηγός στην επαφή, η αγάπη είναι που ενώνει τις ψυχές. Η αγάπη δεν χαρίζει γιατί δεν της ανήκει τίποτα. Η αγάπη είναι απλά το κενό βάζο, μέσα στο οποίο υπάρχουν οι άλλοι. Και αυτή ακριβώς η διεργασία που φέρνει τους άλλους κοντά, αυτή είναι η αγάπη.

Η Αγάπη τελικά υπάρχει μόνο για τους άλλους. Και ο καθένας έτσι εισπράττει την αγάπη που του αντιστοιχεί μέσω των άλλων. Οι άνθρωποι πήραν κάτι το τόσο αγνό και το κατέβασαν, το χαμηλώσανε, το προσαρμόσανε. Πήραν κάτι το οποίο είναι φτιαγμένο για τον θεϊκό τους Εαυτό και το προσαρμόσανε στον ανθρώπινο τους Εαυτό. Αυτό μόνο του είναι κατανοητό, είναι ένα απαραίτητο βήμα εξέλιξης. Εκείνο το οποίο προκαλεί έκπληξη είναι ότι ελάχιστα είναι εκείνα τα είδη της αγάπης τα οποία δεν εξυπηρετούν κάποιους άλλους, σκοτεινούς σκοπούς, με αποτέλεσμα η “αγάπη” να έχει πλέον γίνει, ένα εργαλείο μόχλευσης καταστάσεων και συνειδήσεων και να μην έχει καμία σχέση με την αγάπη του θείου Εαυτού.

Γιατί η αγάπη οδηγεί στην θέωση. Γιατί το κενό που είναι στην πραγματικότητα αφήνει χώρο να εισέλθει όχι μόνο εκείνο που θ’ αγαπηθεί αλλά και οτιδήποτε άλλο υπάρχει. Και έτσι όταν όλα ενυπάρχουν μέσα σ’ αυτό το βάζο, αυτός που το κρατάει στα δυο του χέρια δεν κρατάει πια ένα άδειο βάζο αλλά ένα δοχείο που περιέχει τα πάντα και αυτή την απεριόριστη δύναμη μπορεί να την χρησιμοποιήσει. Και είναι πολύ ενδιαφέρον να αναλογιστεί κανείς ότι μια τέτοια δύναμη θα μπορούσε να ήταν τρομακτική σε λάθος χέρια. Όμως αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ γιατί ο μόνος τρόπος να μαζευτούν τα πάντα μέσα στο δοχείο είναι μόνο όταν ο κάτοχος του δεν έχει αυτή την πρόθεση. Με αυτό τον τρόπο η δύναμη αυτή παραμένει ασφαλής και λειτουργεί μόνο για το ανώτερο καλό. Φυσικά όσοι περισσότεροι είναι οι άνθρωποι οι οποίοι βιώνουν την αγάπη μ΄ αυτό τον τρόπο, τόσο περισσότεροι θα είναι και οι παντοδύναμοι αν θες αυτοί χειριστές και όσοι πιο πολλοί είναι τόσο πιο γρήγορα θα γίνουν οι αλλαγές τόσο στην σφαίρα της πραγματικότητας που βιώνετε μέσω των αισθήσεων όσο και στις υπόλοιπες σφαίρες που βιώνετε μέσω της διαίσθησης.

Γι’ αυτό όλοι μιλάνε για την αγάπη. Γιατί η αγάπη δεν είναι απλά κάτι καλό που θα έπρεπε να συμβαίνει. Η αγάπη είναι ένα όπλο. Είναι ένα όπλο προγραμματισμένο να επιφέρει αλλαγές σε κάθε επίπεδο αυτοστιγμεί. Και είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο στα χέρια αυτού που το κρατάει γιατί είναι ο πιο σύντομος δρόμος για την επαφή με τον θεό. Δεν λέω να μην αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Υπάρχουν συναισθήματα που, εντάξει, εσφαλμένα προσδιορίζονται ως αγάπη και πραγματικά αγγίζουν, δεν είναι αλλά αγγίζουν, προσεγγίζουν, προσομοιάζουν με την αληθινή αγάπη. Η άνευ όρων αγάπη της μάνας προς το αγέννητο παιδί της είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Γιατί όταν γεννηθεί το παιδί ακόμα και η αγάπη της μάνας αρχίζει και επιμολύνεται από άλλα εγωϊκά κομμάτια της. Ν’ αγαπάτε. Ν’ αγαπάτε ο ένας τον άλλο αλλά να το κάνετε αυτό με επίγνωση ότι αυτή η αγάπη είναι η ανθρώπινη αγάπη. Αυτή η αγάπη δεν είναι ένα ισχυρό όπλο που μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο τον δικό σας και τους κόσμους τους άλλους. Αυτή η αγάπη είναι απλά ένα μοχλουδάκι που μπορεί να επηρεάσει άλλες φορές θετικά και άλλες φορές αρνητικά μικρογραφίες της κοινωνίας.

Μπορείς ν’ αρχίσεις να φαντάζεσαι ότι εκεί που έχεις την καρδιά σου, που υποτίθεται ότι είναι η φωλιά, η εστία της αγάπης, ότι έχεις ένα άδειο βάζο. Αν σε ικανοποιεί φαντάσου ένα πορσελάνινο ή χρυσό σκαλισμένο βάζο. Αν πάλι σ’ εξυπηρετεί φαντάσου ένα λιτό λευκό βαζάκι. Φαντάσου λοιπόν ότι έχεις ένα βάζο χωρίς καπάκι που δεν μπορείς να το ανοίγεις και να το κλείνεις όποτε θες. 

Φέρε λοιπόν τώρα στο μυαλό σου τους ανθρώπους, τα πράγματα, τις καταστάσεις, τα συναισθήματα που αγαπάς και δες αν τ’ αγαπάς τόσο ώστε να κυλήσουν μέσα σ’ αυτό. 

Έπειτα φέρε στο νου σου τις καταστάσεις, τους ανθρώπους και τα συναισθήματα που δεν αγαπάς και τόσο πολύ και δες αν πάραυτα κάποιο απ΄ αυτά θα κυλήσει μέσα στο βάζο. Γιατί εσύ έχεις την εντύπωση ότι το βάζο είναι άδειο και δεν έχει καπάκι αλλά εκείνο απλά είναι και αδιαφορεί αν είναι άδειο ή γεμάτο. 

Μετά λοιπόν δήλωσε την πρόθεση σου ότι το βάζο σου παραμένει δεκτικό, παραμένει το πεδίο εκείνο στο οποίο τα πράγματα μπορούν να ενώνονται για ν’ αγαπάνε το ένα το άλλο. Το πεδίο εκείνο στο οποίο οι ενέργειες ενώνονται ώστε ν’ αγαπάνε η μία την άλλη. Κι έτσι εσύ θα τροφοδοτείσαι με την απελευθερωμένη ενέργεια της ένωσης.




Πέτρος Χατζηαναστασίου

Διαισθαντική Αλήθεια.....!!!!!!!!

Η αλήθεια είναι έννοια σχετική για εσένα αλλά είναι επίσης και έννοια απόλυτη για εμένα.

Γιατί εγώ γνωρίζω την αλήθεια αφού γνωρίζω όλες τις πιθανότητες, όλες τις πιθανές εκβάσεις έτσι ξέρω τι είναι πραγματικά αληθινό. Εσύ όμως που κινείσαι από το ένα σημείο στο άλλο και δεν πατάς ταυτόχρονα σε όλα τα σημεία δεν μπορείς να ξέρεις ποια είναι η αλήθεια, τι είναι το αληθινό γιατί ανάλογα μ’ αυτά που σου αποκαλύπτονται σε κάθε σου βήμα η αλήθεια σου αλλάζει. 

Σε κάθε ένα σου βήμα η αλήθεια είναι διαφορετική. Αυτό ισχύει ακόμα για τις πεποιθήσεις. Ισχύει κυρίως για τις πεποιθήσεις. Οι πεποιθήσεις είναι η παγιωμένη αλήθεια.

Μπορεί να περάσεις όλη σου τη ζωή έχοντας ένα ιδανικό, ένα πιστεύω, να ορκίζεσαι σ’ εκείνο και να ζεις σύμφωνα μ΄ αυτό και μετά να συναντήσεις έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση, να έχεις κάνει δηλαδή ακόμη ένα βήμα προς ένα ακόμη σημείο για να καταλάβεις τότε ότι αυτή η αλήθεια δεν σ’ εξυπηρετεί πια και να την αλλάξεις, αν την αλλάξεις.

Όταν δυο άνθρωποι μιλάνε μεταξύ τους για το τι είναι αληθινό και τι όχι, είναι αστείο το πως υπεραμύνονται ο καθένας της αλήθειας του όταν κανείς απ΄ τους δυο τους δεν είναι δυνατόν να μπορεί να είναι βέβαιος ποια πραγματικά είναι εκείνη. Την αλήθεια για να την βιώσεις πρέπει να την νιώσεις, να την αισθανθείς. 

Είναι και αυτή μια ακόμα κατ’ εξοχήν βιωματική εμπειρία. Επειδή εξ’ ορισμού δεν μπορείς ν’ αποδείξεις το… αναπόδεικτο με λογικό τρόπο, μπορείς όμως να την διαισθανθείς, απλά ξέρεις ότι αυτό είναι το αληθινό, η αλήθεια παραμένει μια διαισθητική έννοια του καθενός, παραμένει μια διαισθητική ιδιότητα.

Όσο πιο πολύ ανοίξεις την καρδιά σου, εκείνον το χώρο που φιλοξενεί, εκείνο το χώρο που δανείζει το έδαφος για να αναπτυχθεί η αγάπη, όσο λοιπόν πιο πολύ ανοίξεις την καρδιά σου, τόσο πιο κοντά στην αλήθεια θα βρίσκεσαι. Ποια αλήθεια? Σε κάθε αλήθεια. 

Σε κάθε απόφαση που παίρνεις. Σε κάθε κουβέντα που θα λες. Σε κάθε αγκαλιά που θα δίνεις αρκεί ο σύμβουλος σου να είναι αυτό το μικρό σκίρτημα στη θέση της καρδιάς βαθιά μες’ το στήθος. 

Αυτό είναι σίγουρα ο καλύτερος οδηγός σου. Αυτός είναι ο οδηγός που πατάει σε πολλά σημεία ταυτόχρονα ακόμη και αν εσύ δεν μπορείς να τ’ αντιληφθείς. Αυτός είναι ο οδηγός που βλέπει πέρα από εκεί που βλέπουν τα μάτια σου. Είναι ο οδηγός που μπορεί και αντιλαμβάνεται την αλήθεια μέσα στην καρδιά του άλλου.

Να μην βιάζεσαι λοιπόν ν’ ανοίξεις το στόμα σου, να μην βιάζεσαι λοιπόν να κρίνεις αλλά να έχεις στο νου σου ότι τα πράγματα μπορεί να μην είναι έτσι. 

Μπορεί πίσω από μια κατάσταση, από μια αιτία, να κρύβεται μια άλλη αιτία και μπορεί πίσω από μια ακόμη αιτία να κρύβεται και μια ακόμη αιτία και αυτό πίστεψε με μπορεί να συνεχίζεται για πολύ. Ν’ ακούς και να παίρνεις εντολές από την καρδιά σου. 

Ν’ ακούς και να παίρνεις αλλά και να εκτελείς τις εντολές της καρδιάς σου ενώ παράλληλα θα στέκεσαι πραγματικά αμετακίνητος εμπιστευόμενος μια βαθιά αλήθεια που πηγάζει από μέσα σου και τότε τίποτα δεν θα μπορέσει να σε μετακινήσει. Θα είσαι πραγματικά αμετακίνητος, θα είσαι πραγματικά ατάραχος, θα είσαι πραγματικά απελευθερωμένος.




Πέτρος Χατζηαναστασίου
(δημιουργική σύλληψη)