Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Έτοιμοι να ανακαλύψετε το Χαμένο Θησαυρό του Εαυτού σας ; Π.Α.Μ.Ε....!!!!!!!!!!

Πάμε μαζί...!!! 
Στο ταξίδι της ζωής συχνά συναντάμε εμπόδια και χάνουμε τον προσανατολισμό μας. Πολλοί από εμάς ξεκινούν με άλλον προορισμό και ξαφνικά μία μέρα, ανακαλύπτουν ότι σε άλλον κατευθύνονται. Αυτός ο «άλλος» προορισμός, είναι συνήθως κάποιος εντελώς διαφορετικός από αυτόν που εμείς αρχικά επιλέξαμε. Οι παλιοί έλεγαν: «Χάσαμε τον μπούσουλα». Εγώ λέω ότι αυτό που ουσιαστικά χάνουμε, είναι ο εαυτός μας.

Τότε ο δρόμος, μας φαίνεται απίστευτα δύσκολος. Απογοητευόμαστε, και συχνά αισθανόμαστε άχρηστοι. Τι κάνουμε όμως γι αυτό; Τίποτα! Κολλάμε στη λάσπη, και δεν ξέρουμε πως να ξεκολλήσουμε. Και τότε περιμένουμε τη λύση εξ ουρανού. Χωρίς καν να μπούμε στον κόπο να κάνουμε κάτι εμείς, για εμάς. Ακόμη κι αν αυτό το κάτι είναι να φωνάξουμε απλά «Βοηθήστε με»! Τις περισσότερες φορές οι λύσεις είναι μπροστά στα μάτια μας, αλλά εξαιτίας του άγχους και της αγωνίας δεν τις βλέπουμε.

Τι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε;
Το life coaching (ελεύθερη μετάφραση προπόνηση ζωής) έχει τον τρόπο να σας οδηγήσει με συγκεκριμένη μεθοδολογία στην «επαναφορά». Ο Life coach σας μπορεί αναμφισβήτητα να σας βοηθήσει σε αυτήν τη διαδικασία, αλλά υπάρχουν και πράγματα που μπορείτε να κάνετε και μόνοι σας. Το μοντέλο Π.Α.Μ.Ε. είναι μία σειρά ερωτήσεων που μπορείτε να απευθύνετε στον εαυτό σας, με σκοπό να ανακαλύψετε πως πραγματικά νιώθετε. Μπορείτε να το εφαρμόσετε στην ζωή σας είτε ολόκληρο είτε σε ανεξάρτητα κομμάτια, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε.

Το «Π» σημαίνει Πρόβλημα. Δηλαδή οι τωρινές καταστάσεις που σας απασχολούν. Πριν καν προσπαθήσετε να λύσετε τα προβλήματά σας, πρέπει πρώτα να προσδιορίσετε σε ποιο ακριβώς σημείο, βρίσκεστε σε αυτήν τη φάση της ζωής σας. Συχνά, και μόνο που το περιγράφετε ξεκάθαρα, η απάντηση εμφανίζετε μπροστά στα μάτια σας, σε όλο της το μεγαλείο. Μερικά παραδείγματα ερωτήσεων Ζωής:

1. Ποιο είναι το πρόβλημα που θέλω λύσω;

2. Ποιες άλλες συνιστώσες είναι σχετικές με το θέμα;

3. Τι θα έκανα για να καλυτερεύσω την κατάστασή μου αν ήξερα ότι θα επιτύγχανα;

Το «Α» στο Π.Α.Μ.Ε. είναι το Αποτέλεσμα, και συγκεκριμένα το ιδανικό αποτέλεσμα. Αναρωτηθείτε τα εξής :

1. Πως μοιάζει το ιδανικό μου αποτέλεσμα;

2.Για ποιο λόγο θέλω να το πετύχω;

3. Βρίσκεται μέσα στις δυνατότητες και στον προϋπολογισμό

Το «Μ» είναι το Μέσον. Δηλαδή τα μέσα και οι επιλογές που έχετε στη διάθεσή σας, ώστε να σας βοηθήσουν να επιτύχετε αυτό που θέλετε.

Αναρωτηθείτε :
1. Τι χρόνο ή χρήμα ή εκπαίδευση ή εμπειρία ή συμβουλές χρειάζομαι για να πλησιάσω τον στόχο μου;

2.Πως μπορώ να δημιουργήσω νέες ευκαιρίες στην ζωή μου, ώστε να φέρω την ιδανική ζωή πιο κοντά;

3. Τι θα μου συμβεί αν παραμείνω αδρανής και δεν κάνω κάτι;

Το «Ε» ισούται με την Ενέργεια. Δηλαδή πώς να μετατρέψεις το Μέσον σε σχέδιο δράσης. Οι ερωτήσεις που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας είναι:

1. Πόσο αποφασισμένος είμαι να επιδιώξω την ιδανική ζωή;

2. Που και πότε θα κάνω το επόμενό μου βήμα;

3. Πως θα αισθάνομαι όταν το καταφέρω;

Το επόμενο βήμα είναι να ακούσετε το σώμα σας. Δώστε όλη σας την προσοχή τι σημαίνουν οι απαντήσεις σας στο μοντέλο Π.Α.Μ.Ε. Οι Προπονητές Ζωής ακούνε και προσέχουν τα πάντα, από τα πράγματα που φαίνονται ασήμαντα ως τα πιο σημαντικά, και θέλουν να γνωρίζουν το νόημα πίσω από όλα. Μια και είστε εσείς ο δικός σας Προπονητής Ζωής, προσέξτε την γλώσσα του σώματός σας όταν απαντάτε τις ερωτήσεις που θέσατε στον εαυτό σας. Μήπως αναστατωθήκατε ή κλειστήκατε στον εαυτό σας;

Επίσης προσέξτε τι λεξιλόγιο χρησιμοποιήσατε για να περιγράψετε τον εαυτό σας, τα πράγματα που αγαπάτε και τον κόσμο γύρω σας. Να είστε προσεκτικοί με την λέξη αλλά»: Για παράδειγμα: «Θα ήθελα πραγματικά να πάω στο γυμναστήριο αλλά….». Αυτό σας δείχνει ότι δε ζείτε την ζωή που πραγματικά θα θέλατε να ζείτε. Ακόμη κι αν είναι μία συμπεριφορά που προέρχεται αποκλειστικά από εσάς, σας εμποδίζει να κατακτήσετε το μάξιμουμ των δυνατοτήτων σας.

Ήρθε η ώρα να σκεφτείτε διαφορετικά!
Προσπαθήστε να σκεφτείτε τα χόμπι σας όσο πιο δημιουργικά μπορείτε. Ας υποθέσουμε ότι αγαπάτε πολύ τα ζώα! Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τα παρατήσετε όλα και να γίνετε κτηνίατρος. Θα μπορούσατε όμως να γίνετε ενεργό μέλος κάποιας φιλοζωικής οργάνωσης ή να φωτογραφίζετε ζώα ή να δημιουργήσετε ένα καταφύγιο ζώων ή κάτι παρόμοιο.

Βρείτε το χρόνο για να το Αλλάξετε!
Όποιος και αν είναι ο στόχος σας – να παραιτηθείτε από την τωρινή σας δουλειά για να ανοίξετε ένα ανθοπωλείο ή να μετακομίσετε στην εξοχή – είναι σημαντικό να «σπάσετε» τα καθήκοντα σας σε μικρά κομμάτια. Οργανωθείτε και καταγράψτε κομμάτι κομμάτι τις υποχρεώσεις σας. Μην προσπαθείτε να καταπιείτε μονομιάς όλη την μπριζόλα, φάτε την μπουκιά μπουκιά και απολαύστε το αποτέλεσμα! Θέλω να κάνουμε μία άσκηση μαζί.

Άσκηση Αλλαγής
Φανταστείτε ένα βάζο στο οποίο έχετε βάλει τρείς μεγάλες πέτρες. Φαίνεται γεμάτο , έτσι δεν είναι; Τώρα βάλτε μέσα όσα περισσότερα βότσαλα μπορείτε. Δείτε τα να καλύπτουν όλα τα κενά. Είναι τώρα το βάζο γεμάτο; Μάλλον όχι….

Ρίξτε μέσα και λίγη άμμο. Αυτή θα γλιστρήσει ανάμεσα στα βότσαλα. Τώρα το βάζο είναι σίγουρα γεμάτο.

Όχι, δεν είναι;

Τώρα ρίξτε μέσα και λίγο νερό μέχρι να φτάσει στο χείλος του βάζου.

Τώρα μάλιστα! Το βάζο σας είναι πραγματικά γεμάτο!

Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και το αντίθετο. Το βάζο είναι άδειο εντελώς. Χρησιμοποιήστε την ίδια ποσότητα νερού, μετά άμμο, μετά βότσαλα. Τώρα προσπαθήστε να βάλετε μέσα τις πέτρες. Δεν μπαίνουν έτσι;

Κόλλησαν επάνω στο χείλος του βάζου, επάνω στα βότσαλα και στην άμμο που γέμισαν όλο το βάζο!

Για να δούμε λοιπόν τι συμβολίζει το κάθε αντικείμενο στην άσκηση:

• Το βάζο = Η ημέρα σας

• Οι πέτρες = Οι προτεραιότητές σας, οι στόχοι που θα σας πάνε μπροστά στην ζωή σας

• Τα βότσαλα = Οι υποχρεώσεις σας (να πάτε στην δουλειά, στο γυμναστήριο, μαθήματα ξένων γλωσσών κ.α.)

• Η άμμος = Άλλες μικροδουλειές (σούπερ μάρκετ, οι μετακινήσεις σας, εκκλησία)

• Το νερό = Τα ατελείωτα μικρά καθήκοντα (απάντηση e-mail, πληρωμή λογαριασμών, δουλειές σπιτιού, να περιμένω για τον υδραυλικό)

Μερικές μέρες φαίνονται σα να είναι γεμάτες με νερό και άμμο (το τηλέφωνο δεν σταματά να χτυπά κλπ). Τότε είναι δύσκολο να βάλουμε τις πέτρες στο πρόγραμμα, και πραγματικά πολύ κουραστικό. Αυτό που πρέπει λοιπόν να κάνετε είναι να προγραμματίσετε γύρω από τους στόχους σας, (τις πέτρες) ώστε οι άλλες σας δουλειές (τα βότσαλα, η άμμος και το νερό) να έρθουν και να ταιριάξουν γύρω από αυτούς.

Μην μειώνετε τον εαυτό σας!
Όσο γίνεστε εσείς ο Προπονητής του εαυτού σας, αρχίστε να παρατηρείτε πόσες φορές μειώνετε τον εαυτό σας και σκέφτεστε αρνητικά. Κάποιες εκφράσεις που συνήθως χρησιμοποιούν οι περισσότεροι από εμάς: «Τα πάω χάλια στις σχέσεις μου», «Είμαι πολύ μεγάλη εγώ για τέτοια», «Φοβάμαι να κάνω αυτό ή το άλλο»…

Ο Προπονητές Ζωής αποκαλούν αυτές τις σκέψεις «Περιοριστικές Πεποιθήσεις» και τις έχουμε λίγο πολύ όλοι. Μπορούν να καταστρέψουν την αυτοπεποίθησή μας και μας εμποδίζουν να ζήσουμε τη ζωή μας στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων μας. Σκεφτείτε από πού προέκυψε αυτή η «Περιοριστική Πεποίθηση». Γράψτε πότε αρχίσατε να την πιστεύετε και αναρωτηθείτε αν είναι πραγματικότητα. Μετά αρχίστε να αντικαθιστάτε τις «Περιοριστικές Πεποιθήσεις» σας, την μία μετά την άλλη, με θετικές εναλλακτικές δηλώσεις.

Να είστε καλοί με τον εαυτό σας.
Στην κουλτούρα μας, μας επαινούν όταν βάζουμε πρώτα και πάνω από εμάς,τους άλλους! Αυτό που είναι γνωστό ως «εγωιστική» ή «εγωκεντρική» συμπεριφορά είναι πολύ «κακό πράγμα». Η πραγματικότητα είναι, πως όταν αισθάνεστε καλά για τον εαυτό σας, νιώθετε συγχρόνως δυνατοί και θαρραλέοι.

Φοβόμαστε μη κατηγορηθούμε για εγωκεντρική συμπεριφορά και βάζουμε τους άλλους πάνω από εμάς!

Κι έτσι, έχετε ενέργεια και κουράγιο για να δώσετε στους άλλους. Μόνο όταν γεμίζετε με ενέργεια τον εαυτό σας, πνευματικά και ψυχολογικά, θα έχετε και την ενέργεια να προχωρήσετε μπροστά με τους στόχους σας και να δημιουργήσετε ένα νέο, βελτιωμένο, υψηλότερο μοντέλο ζωής.

Ο τρόπος :
• Σταματήστε να είστε τόσο σκληροί με τον εαυτό σας. Συγχωρήστε τον για οτιδήποτε σας κατατρέχει από το παρελθόν σας. Πείτε εσωτερικά «Εντάξει! Έκανα ένα λάθος. Τι μπορώ να μάθω από αυτή την εμπειρία, ώστε να μην το ξανακάνω ποτέ»;

• Πριν πέσετε για ύπνο, σκεφτείτε όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίσατε σωστά στη διάρκεια της ημέρας. Για παράδειγμα ότι καταφέρατε να φέρετε εις πέρας μία εργασία ή καλμάρατε ένα συνάδελφο που εκνευρίστηκε και τότε, επαινέστε τον εαυτό σας. Σκεφτεί-τε ποια ταλέντα σας χρησιμοποιήσατε για να εκπληρώσετε αυτά τα καθήκοντα και πως θα μπορούσατε να τα χρησιμοποιήσετε σε άλλους τομείς της ζωής σας;

• Κάποιο Σαββατοκύριακο, αφιερώστε ένα ολόκληρο πρωινό ή απόγευμα σε μία δραστηριότητα που σας δίνει χαρά κι ενέργεια. Γεμίστε τις μπαταρίες σας.

• Φροντίστε το σώμα σας. Τρώτε θρεπτικές τροφές, ασκηθείτε συχνά και πηγαίνετε για ύπνο νωρίς. Είναι ένας απλός αλλά αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσετε το στρες. Κι όταν θα έχετε ολοκληρώσει αυτήν τη σκληρή προπόνηση, σας υπόσχομαι ότι εκτός από έκπληκτοι για τα αποτελέσματά της, θα νιώθετε ήδη ανανεωμένοι αλλά και περήφανοι που ήσασταν εσείς οι προπονητές ζωής που φέρατε εις πέρας μία πολύ δύσκολη αποστολή. Αυτή της ανεύρεσης του χαμένου μας εαυτού.

Βρείτε ένα πρότυπο!
Άλλη μία άσκηση που θα σας προσφέρει πολύτιμα συμπεράσματα και θα δείτε σύντομα αλλαγές στον τρόπο που λειτουργείτε.

1. Κάντε μία λίστα με 5 ανθρώπους που σέβεστε και θαυμάζετε. Μπορεί να είναι μέλη της οικογένειας σας, φίλοι, συνάδελφοι, ιστορικά πρόσωπα, ηγέτες κρατών ή φανταστικοί χαρακτήρες.

2. Γράψτε τα προσόντα που πιστεύετε ότι έχουν αυτά τα πρόσωπα.

3. Υπογραμμίστε τα προσόντα που εμφανίζονται περισσότερο στη λίστα σας. Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα προσόντα είναι πολύ σημαντικά για εσάς αυτή την στιγμή. Δείτε αν μπορείτε να τα βρείτε μέσα σας

4. Σκεφτείτε το πρόσωπο που θαυμάζετε περισσότερο από αυτά τα πέντε.

Αν αντιμετώπιζε μία δύσκολη και παράξενη κατάσταση, πως πιστεύετε ότι θα συμπεριφερόταν για να την λύσει; Προσπαθήστε να αντιγράψτε την συμπεριφορά του. Μετά από πρακτική εξάσκηση, θα το κάνετε και εσείς πολύ φυσιολογικά.






image:tumblr

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

Όταν ο Έρωτας χρειάζεται να γίνει ψυχική σύνδεση....!!!!!!!

Ο Έρωτας που συμβαίνει μέσα σε ένα ζευγάρι, είναι ότι πιο όμορφο μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος στον Φυσικό Κόσμο...Νομίζω...όχι νομίζω, είμαι σίγουρη, ότι δεν υπάρχει τίποτα άλλο στον Φυσικό Κόσμο, που να δίνει την μορφή της τελειότητας του Όντος που Είμαστε...

Ξαφνικά και χωρίς καμία προσπάθεια, έρχονται οι Αρχές μέσα μας σε μια τέλεια ισορροπία..
Ο ένας γίνεται η προτεραιότητα του άλλου, είναι εντελώς φυσιολογικό αυτό...

Και έρχεται το επόμενο λεπτό, που αν δεν προσέξουμε, οι προτεραιότητες αλλάζουν.

Όταν ο Έρωτας χρειάζεται να γίνει ψυχική σύνδεση, οι άνθρωποι συνήθως το παραβλέπουν, εντυπωσιασμένοι από αυτό που βίωναν με το πρωταρχικό αίσθημα...
Και ξαφνικά αποσύρονται και ο καθένας βάζει ξανά σε προτεραιότητα τον εαυτούλη του (δεν λέω τον Εαυτό του ε?)

Και τότε ο Έρωτας περνάει στην φάση της ανίας και ο καθένας από την μεριά του νομίζει ότι σταμάτησε το ενδιαφέρον και σταματάει να είναι τρυφερός με τον άλλον. Η σχέση μετά γίνεται δεδομένη, ανιαρή, χλιαρή και ο καθένας αγαπάει "υποχρεωτικά"... Μένει στην σχέση περισσότερο από βολή, παρά από αγάπη...

Όταν ο άλλος παραμένει η προτεραιότητά μας και θέλουμε να είναι καλά, τότε θα κάνουμε τα πάντα για να είμαστε εμείς εκείνος ο άνθρωπος που θα τον κάνει να νιώθει καλά, το ίδιο χρειάζεται να συμβεί και από τον άλλον...

Δεν το έχω δει να συμβαίνει αυτό...
Γιατί την στιγμή που οι άνθρωποι χρειάζεται να αφήσουν ο ένας τον άλλον να μπει πιο βαθιά, τότε φοβούνται και κλείνουν...
Ξαφνικά και χωρίς ουσιαστικό λόγο, ο ένας δεν είναι προτεραιότητα του άλλου πια, αλλά μέσον να καλύψει τις πλασματικές του ανάγκες. Αρχίζουν και βγαίνουν μέσα στην σχέση, φόβοι, ανασφάλειες, υποκρισίες...Πόλεμος!

Και ο καθένας από την μεριά του ψάχνει να βρει τι έγινε ο Έρωτας...Μπορεί και να μην ψάξει ποτέ...Μια σχέση περνάει στην σφαίρα του δεδομένου σε χρόνο dt
Το να μείνει ή να φύγει κανείς από μια συμβατική σχέση, είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, αλλά όχι της Αγάπης...
Μετά επιμένεις σε μια σχέση, που δεν έχει τίποτα άλλο να σου προσφέρει, από το να σε κάνει διαρκώς να βγάζεις τον χειρότερο εαυτό σου...

Όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι θέλουν να είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι και το κάνουν με λάθος τρόπους, επιλέγοντας διαρκώς αυτό που θα τους κάνει δυστυχισμένους στην Ψυχή, παρ' όλα αυτά κάνουν σαν αυτό που επέλεξαν πρέπει, οφείλει, να τους φέρει ευτυχία...

Και όταν τα κομματάκια του παζλ δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, τα κόβουν και τα ράβουν, ώστε να ταιριάξουν ντε και καλά...

Δεν ξέρουν τι είναι το βάθος...Δεν ξέρουν τι είναι το ύψος...Μα κάθε πράγμα στην Ζωή μας είναι τότε μόνο ολοκληρωμένο, όταν δεν προσαρμόζεις το πράγμα στην ζωή σου, ούτε την ζωή σου στο πράγμα, αλλά επιτρέπεις και στα δύο να ενωθούν ελεύθερα...

Δύσκολο είναι να αγαπάς έναν άλλον άνθρωπο...Και είναι από αυτά τα πράγματα στην Ζωή μας, που προσπαθούν οι άνθρωποι ή να το προσαρμόσουν στην ζωή τους, ή να προσαρμοστούν σ' αυτό και έτσι σε καμία κατάσταση δεν επιτρέπουν στα δύο να ενωθούν ελεύθερα.

Υπάρχουν αυτές οι αξιώσεις από τον άλλον, γιατί η μοναδική μέριμνα του κάθε ανθρώπου είναι να νιώσει εκείνος καλά, και δεν τον ενδιαφέρει αν την ίδια στιγμή ο άλλος δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο "καλά" του άλλου...

Παρατηρώντας τα ζευγάρια και τις σχέσεις τους, έχω σκεφτεί πολλές φορές τούτο το "κόψε-ράψε" κάθε κομματιού ενός παζλ που όφειλε να γίνει ολοκληρωμένο, αλλά δεν ολοκληρώνεται ποτέ, παρά μόνο με βία, ίσως και μπόλικη καταπίεση.

Είναι σαν να επιλέγω ένα παντελόνι δύο νούμερα μικρότερο, για να φαίνομαι πιο αδύνατη...Και αγωνίζομαι να το κουμπώσω...

Κουμπώνει μεν, αλλά με καταπιέζει, με συνθλίβει, μου αφαιρεί εκείνη την αίσθηση της ελευθερίας, όταν το ρούχο ταιριάζει απόλυτα στο σώμα μου και μου επιτρέπει να κάνω αυθόρμητες κινήσεις, να μην κάθομαι σαν αγγούρι, απλά και μόνο γιατί θέλω να φαίνομαι πιο αδύνατη...

Ο Έρωτας ο αληθινός προκύπτει όταν δεν θέλεις να φαίνεσαι τίποτα, όταν δεν επιλέγεις έναν άνθρωπο για να τον προσαρμόσεις στην ζωή σου ή να προσαρμοστείς εσύ στην δική του, όταν δεν κόβεις και δεν ράβεις κομμάτια, που όφειλαν να ταιριάξουν μεταξύ τους με το πρώτο.

Και τότε μόνο όλα γίνονται μαγικά ταιριαστά...
Αφήνεις τον άλλον ελεύθερο να σε αγαπήσει, τότε μόνο, όταν και εσύ νιώθεις ελεύθερος να αγαπήσεις...

Όμως οι άνθρωποι δεν την ξέρουν την ελευθερία...ούτε καν τι σημαίνει...

Και πως η ελευθερία η δική μου γίνεται καταπιεστική για τον άλλον, ή του άλλου, γίνεται καταπιεστική για εμένα, ούτε θα το πάρουμε είδηση ποτέ, αν δεν νιώσουμε βαθιά τούτο το προνόμιο που μας έχει δοθεί...Να επιτρέπουμε στα πράγματα να ενώνονται ελεύθερα...

Όταν αυτό το προνόμιο το τιμήσεις, δεν θα περιμένεις τίποτα από τον άλλον, που δεν θα μπορείς εσύ πρώτος να το έχεις βιώσει μέσα σου.

Μέχρι να το νιώσει όμως αυτό ένας άνθρωπος, σαφώς χρειάζεται να κάνει σχέσεις που αντί να τον ολοκληρώνουν, τον κάνουν ακόμα περισσότερο δυστυχισμένο.

Γι' αυτό είπα ότι σε έναν αληθινό Έρωτα, ο ένας είναι η προτεραιότητα του άλλου...Να είμαι εγώ εκείνος ο άνθρωπος που θα κάνει τον άλλον να νιώθει καλά...

Ρώτησα προχτές κάποιον αγαπημένο άνθρωπο..."με αγαπάς για εμένα, ή για εσένα"?

και ποιός μπορεί να απαντήσει με το χέρι στην καρδιά, αν δεν ξέρει ούτε καν ότι μπορεί να αγαπάει κάποιον με τόσο βαθιά και μεγάλη ελευθερία?

Πολλά πράγματα στην Ζωή του χάνει ο άνθρωπος, γιατί παραμένει ένα βιολογικό ον και τα βιολογικά όντα είναι πάντα εξαρτημένα και μισά...

Ο Θεός μεσα μου Αγαπά τον Θεό μέσα σας




Βάσω Νικολοπούλου

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Οι 4 νόμοι της απλότητας.......!!!!!!!!!


Μια απλή μέθοδος που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας, ακόμα και στη ζωή μας σαν σύνολο.

“Η απλότητα είναι η απόλυτη κομψότητα.” – Leonardo da Vinci

Το πρόβλημα με πολλά βιβλία και οδηγούς για να απλοποιήσεις την ακαταστασία, στην εργασία, το γραφείο, την ζωή σου, είναι ότι συνήθως είναι πολύ πολύπλοκα.

Χρειαζόμαστε μια απλή μέθοδο για την απλούστευση
Έχει περάσει σχεδόν μια δεκαετία από τότε που πρωτοξεκίνησα να απλοποιώ την ζωή μου. Μέσα σε αυτά τα χρόνια αγωνίστηκα με ακαταστασία, πάλεψα με κύματα επιπλοκών και την απλότητα και δοκίμασα δεκάδες μεθόδους απλοποίησης από διάφορες πηγές. Ήταν ένα ενδιαφέρον ταξίδι, αλλά όχι κάτι που θα το συνιστούσα στον καθένα. Αν ψάχνεις να απλοποιήσεις μια συγκεκριμένη πτυχή της ζωής σου, δεν θέλεις να περάσεις από ένα τέτοιο είδος σύγχυσης.

Συγκέντρωσε τα πάντα σε ένα μέρος.

Ξεχώρισε τα απαραίτητα.

Εξάλειψε τα υπόλοιπα.

Τακτοποίησε αυτά που απομένουν, όμορφα και ωραία.

“Η ζωή είναι πολύ απλή, αλλά επιμένουμε στο να την κάνουμε πολύπλοκη.” – Κομφούκιος
Για να το δούμε αυτό, ας ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στο πώς να τακτοποιήσεις ένα συρτάρι. Ας πούμε ότι πρόκειται για το χειρότερο συρτάρι στο σπίτι σου (μενού από εστιατόρια που έκλεισαν 10 χρόνια πριν, εγχειρίδια για υπολογιστές που χρησιμοποιούσαν DOS σαν λειτουργικό, εργαλεία που δεν έχεις ιδέα που χρησιμεύουν, λαστιχάκια, συνδετήρες, αναμνηστικά από ταξίδια και πλαστικά πιρουνάκια και μια περίεργη μυρωδιά γυμναστηρίου να αναβλύζει).

Θα μπορούσες να ξοδέψεις όλη την μέρα τακτοποιώντας αυτό το χάλι και ακόμα να υπάρχει. (Ή ακόμα πιθανότερα, θα κλείσεις την ντουλάπα και θα το ξεχάσεις). Αλλά ας δούμε πως οι 4 κανόνες μπορούν να εφαρμοστούν στο συρτάρι μας :

1. Συγκέντρωσε. Βγάλε τα πάντα από το συρτάρι και τοποθέτησε τα σε μια στίβα. Άδειασε όλο το συρτάρι και βάλε τα πράγματα σε ένα τραπέζι. Βγάλε τα πάντα, μέχρι και τον τελευταίο συνδετήρα.

2. Ξεχώρισε. Διάλεξε μόνο τα λίγα πράγματα που αγαπάς και χρησιμοποιείς και είναι σημαντικά για εσένα. Απλά κοίτα στην σωρό και διάλεξε μόνο τα απαραίτητα. Να είσαι πολύ επιλεκτικός. Βάλε τα σημαντικά πράγματα που έχεις διαλέξει σε μια ξεχωριστή, μικρότερη στοίβα.

3. Εξάλειψε. Πέτα τα υπόλοιπα. Ξέρεις ότι δεν θα χρειαστείς ποτέ ξανά αυτά τα εγχειρίδια. Μην είσαι συναισθηματικός με αυτό το βήμα. Ή πέταξε τα όλα σε μια μεγάλη μαύρη σακούλα ή βρες ένα νέο σπίτι για κάποια από αυτά, αν νομίζεις ότι μπορεί να είναι χρήσιμα για κάποιον άλλο. Δώρισε τα σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα ή χάρισε τα σε ένα φίλο που θα τα ήθελε. Και ναι, πρέπει να ξεφορτωθείς και όλα εκείνα τα πλαστικά πιρουνάκια!

4. Οργάνωσε. Βάλε πίσω τα απαραίτητα πράγματα, νοικοκυρεμένα, με κενό χώρο γύρω από το καθένα. Καθάρισε στο συρτάρι πρώτα και βάλε τα πράγματα από την μικρή στοίβα στο συρτάρι, ομαδοποιημένα και αφήνοντας κενό ανάμεσα σε κάθε ομάδα. Αφήνοντας κενό, κάνει τα πράγματα να δείχνουν τακτοποιημένα και απλούστερα.

Αυτό είναι. Έχεις πλέον, ένα πολύ ωραίο, απλοποιημένο συρτάρι, χωρίς την περίεργη μυρωδιά (ελπίζω).

Αυτή η απλή μέθοδος, μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε πτυχή της ζωής σου, Η πρόταση μου είναι να συγκεντρώνεσαι σε ένα πεδίο κάθε φορά, να εφαρμόζεις την μέθοδο αυτή και έπειτα να προχωράς στο επόμενο πεδίο. Έτσι, αν απλά θέλεις να απλοποιήσεις μερικά πεδία της ζωής σου, θα μπορούσες να επικεντρωθείς σε ένα κάθε εβδομάδα, αλλά αν θέλεις να απλοποιήσεις ολόκληρη την ζωή σου, θα σου πρότεινα να κάνεις ένα πεδίο κάθε 3-4 μέρες μέχρι να τελειώσεις.

Ορίστε μερικά παραδείγματα για το πώς θα μπορούσες να εφαρμόσεις την παραπάνω μέθοδο σε άλλες πτυχές της ζωής σου :

Ντουλάπες. Συγκεντρώσου σε μια περιοχή της ντουλάπας κάθε φορά, για παράδειγμα, ένα ράφι. Βγάλε τα πάντα από το ράφι και τοποθέτησε τα σε μια στοίβα στο πάτωμα. Διάλεξε μόνο τα απαραίτητα πράγματα που αγαπάς και χρησιμοποιείς. Βάλε τα υπόλοιπα σε ένα κουτί και χάρισε τα. Βάλε αυτά που κράτησες πίσω στο ράφι, ομαδοποίησε τα και άφησε κενό ανάμεσα τους.

Μπορείς να χρησιμοποιήσεις κουτιά με ετικέτες για να τα ομαδοποιήσεις. Ή απλά άφησε τα ράφια σχεδόν άδεια και απαλλάξου από τα περισσότερα πράγματα που είχες. Προχώρησε στην επόμενη περιοχή. Η πρόταση μου είναι, να αφήσεις το κάτω μέρος της ντουλάπας καθαρό. Φαίνεται πολύ καλύτερα και είναι πιο απλό.

Το γραφείο σου. Καθάρισε τα πάντα πάνω από το γραφείο σου (με εξαίρεση ίσως, τον υπολογιστή και το τηλέφωνο). Για την επιφάνεια θα πρότεινα να έχεις μόνο την αλληλογραφία σου και μία ή δύο ωραίες κορνίζες, τίποτα άλλο. Βάλε τα αναλώσιμα σε ένα συρτάρι και αρχειοθέτησε τα έγγραφα.

Πέταξε τα υπόλοιπα. Έπειτα, τακτοποίησε τα συρτάρια του γραφείου σου με τον ίδιο τρόπο. Ένα κάθε φορά, αφήνοντας κενό χώρο στο καθένα. Είναι πολύ πιο χαλαρωτικό να εργάζεσαι σε ένα απλοποιημένο περιβάλλον. Αφού τελειώσεις με το γραφείο, ασχολήσου με τους τοίχους.

Οι εργασίες σου. Φτιάξε μια λίστα με τα πράγματα που έχεις να κάνεις. Ξόδεψε λίγο χρόνο στο να προσθέσεις κάθε πράγμα που έχεις να κάνεις, μέχρι να είναι όσο πιο πλήρης γίνεται. Επέλεξε μόνο αυτά που πραγματικά θέλεις να κάνεις ή αυτά που θα σου δώσουν το καλύτερο μακροπρόθεσμο όφελος και βάλτα σε μια μικρότερη λίστα.

Τα υπόλοιπα; Δες αν μπορείς να εξαλείψεις μερικά από αυτά, να τα αναθέσεις σε κάποιον άλλο ή τουλάχιστον να τα βάλεις σε μια άλλη λίστα για να τα κοιτάξεις αργότερα. Έπειτα, συγκεντρώσου μόνο στην μικρή λίστα προσπάθησε να διαλέξεις τα τρία πιο σημαντικά πράγματα της λίστας για να κάνεις κάθε μέρα.

Οι υποχρεώσεις σου. Κάνε μια λίστα με όλες τις υποχρεώσεις στην ζωή σου, από την δουλειά σου μέχρι τα προσωπικά σου. Συμπεριέλαβε τα χόμπι σου, τις εξόδους σου, τις δραστηριότητες των παιδιών σου, τα σπορ, τα πράγματα στο σπίτι, κλπ.

Ότι καταλαμβάνει ένα μέρος του χρόνου σου σε καθημερινή βάση. Τώρα, διάλεξε μερικά από αυτά που πραγματικά σου προσφέρουν ευχαρίστηση, μακροχρόνια οφέλη και έχουν αξία. Πέταξε τα υπόλοιπα, αν είναι δυνατό. Μπορεί να είναι δύσκολο να το κάνεις αυτό, αλλά μπορείς να ξεφύγεις από μερικές υποχρεώσεις αν απλά πεις ότι δεν προλαβαίνεις να τις κάνεις πια. Άσε χώρο ανάμεσα τους, αντί να γεμίζεις ασφυκτικά την ζωή σου.

Η γκαρνταρόμπα σου. Χρειάζεσαι αλήθεια 40 μπλουζάκια ή 40 ζευγάρια παπούτσια; Πόσα από τα τζιν που έχεις, φοράς πραγματικά; Ένα συρτάρι ή κομμάτι της ντουλάπας κάθε φορά. Βάλε τα πάντα πάνω στο κρεβάτι σου σε μια στοίβα, διάλεξε τα ρούχα που σου αρέσουν και βασικά τα φοράς, χάρισε τα υπόλοιπα και βάλε τα αγαπημένα σου πίσω στην ντουλάπα ή τα συρτάρια. Άφησε χώρο ανάμεσα τους, μην τα στοιβάζεις στριμωχτά.

Ένα δωμάτιο. Αν θέλεις να απλοποιήσεις το γεμάτο δωμάτιο σου, ξεκίνα με τα έπιπλα. Ποια αγαπάς και χρησιμοποιείς; Ξεφορτώσου τα υπόλοιπα. Τώρα καθάρισε κάθε επίπεδη επιφάνεια του δωματίου. Από βιβλιοθήκες και τραπέζια μέχρι ράφια και σταθερούς υπολογιστές.

Ξεχώρισε τα πράγματα που αγαπάς και ξεφορτώσου τα υπόλοιπα. Άφησε τις επίπεδες επιφάνειες όσο πιο καθαρές γίνεται, βάζοντας πίσω μόνο μερικά επιλεγμένα αντικείμενα. Μετά κάνε τα συρτάρια και τα ντουλάπια με τον ίδιο τρόπο. Επίσης, τακτοποίησε οτιδήποτε βρίσκεται στο πάτωμα, αφήνοντας το όσο το δυνατόν πιο καθαρό γίνεται.

Ο φάκελος αλληλογραφίας σου. Έχεις ένα email inbox γεμάτο ακαταστασία; Μετέφερε όλα τα email από το inbox σου σε ένα φάκελο. Έλεγξε τα και διάλεξε όσα θες να κρατήσεις για να απαντήσεις και μετέφερε τα σε έναν άλλο φάκελο. Αρχειοθέτησε ή διέγραψε τα υπόλοιπα.

“Καθώς θα απλοποιείς την ζωή σου, οι νόμοι του σύμπαντος θα είναι απλούστεροι. Η μοναξιά δεν θα είναι μοναξιά, η φτώχεια δεν θα είναι φτώχεια, ούτε η αδυναμία θα είναι αδυναμία.” – Henry David Thoreau








Πηγή : anapnoes.gr
http://inspireyourlife.gr

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Το σώμα που αρρωσταίνει "βγαίνει από τη σιωπή"....!!!!!!!!!!


"Ο άνθρωπος αρρωσταίνει επειδή κρύβει από τον εαυτό του μια ιστορία η σημασία της οποίας του είναι αβάσταχτη. Η αρρώστια του είναι στο μεγαλύτερο μέρος της μια συμβολική απάντηση, μια ασυνείδητη απόπειρα να αλλάξει τη σημασία της ιστορίας ή τον επίλογό της, που είναι το ίδιο πράγμα" Chiozza 1986

Με άλλα λόγια, θα λέγαμε ότι η ανάγκη να αποκρυβεί η αδιαφορία, η σιωπή της φύσης απέναντι στο γεγονός που ονομάζουμε ζωή, οδήγησε στη γέννηση του επινοήματος πως η ζωή είναι θείο δώρο κι επομένως εμείς πρέπει να αποδεικνύουμε καθημερινά πως είμαστε αντάξιοί της. 

Η αρρώστια είναι η είσοδος μέσα από την οποία μπαίνει ο θάνατος στη ζωή μας, ένα πρώιμο άνοιγμα περάσματος που δείχνει ωμά, όχι μόνον πόσο προσωρινή αλλά και πόσο άνευ σημασίας είναι η ύπαρξή μας στον κόσμο...Η αρρώστια είναι μια πρόκληση, η τελική δοκιμασία της πίστης των πιστών, αλλά κυρίως, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εξιλέωση, δια της ποινής, από ένα αμάρτημα...

Στην πραγματικότητα, η αρρώστια δημιουργεί μιαν άβυσσο στη ροή των εννοιών της ύπαρξής μας, είναι ο άχρονος προθάλαμος της κόλασης, το μετέωρο παρόν μέσα στο οποίο γίνεται όλο και πιο πιεστική η αναζήτηση ενός νοήματος....

Η αρρώστια βιώνεται , τουλάχιστον στην αρχή, ως δίωξη. Νιώθουμε πως δεχόμαστε επίθεση, πως είμαστε θύματα μιας εισβολής που, έχοντας πλήξει το σώμα μας, μας έχει καταστήσει άχρηστους.

Η αρρώστια παίρνει τη μορφή του εχθρού που θέλει να μας εκτοπίσει στα όρια της ζωής και του θανάτου.

Ο άρρωστος είναι μετέωρος σε ένα χρόνο-μη-χρόνο και η ζωή του σμικρύνεται στη διάσταση ενός ανώμαλα μεγενθυμένου παρελθόντος, αποστερείται αδικαιολόγητα από το μέλλον της ύπαρξής του. Γίνεται κυνηγός αναμνήσεων, επιστρέφει στο παρελθόν, σαν εγκαταλειμμένος εραστής που κάνει μια απεγνωσμένη προσπάθεια να νιώσει ζωντανός ακόμη...

Όταν είμαστε άρρωστοι, είμαστε απόλυτα, απελπιστικά μόνοι. Ο άρρωστος προκαλεί τον φόβο και η ανθρώπινη κοινότητα αποφεύγει νάχει σχέσεις μαζί του...Εάν η φροντίδα των ασθενών ήταν φυσική παρόρμηση και όχι υποχρέωση, δεν θα είχε αναγορευτεί σε μέσο για την κατάκτηση της θείας χάριτος. Η αρρώστια γίνεται προειδοποίηση, κάνει συγκεκριμένο τον κίνδυνο που απειλεί τον καθένα μας...

Το σώμα που αρρωσταίνει "βγαίνει από τη σιωπή"...
Κάνει βίαια αισθητή την παρουσία του...Το σώμα που, ασκούσε επιμελώς τα καθήκοντά του, χωρίς να ζητά την προσοχή μας, τώρα κάνει έφοδο σαν πλήρωμα σε ανταρσία...Κάποια στιγμή το σώμα παύει να μας υπηρετεί διαψεύδοντας την μη ρεαλιστική απαίτηση του Εγώ να ορίζει ολόκληρη την προσωπικότητα....Ο τέλειος μηχανισμός παθαίνει εμπλοκή...

Η εξήγηση που ψάχνουμε ίσως βρίσκεται στο μήνυμα που κάθε αρρώστια κομίζει στο θύμα της.

Με κάποιο τρόπο ασφαλώς ασυνείδητο, το εν λόγω άτομο έχει επιλέξει να φέρει τον εχθρό μέσα του, αντί να τον αναζητήσει έξω από τον εαυτό του, όπως συνηθίζεται.

Το άρρωστο όργανο, ίσως για πρώτη φορά, μας φέρνει αντιμέτωπους με το πιο επικίνδυνο "διώκτη", ίσως τον "προπάτορα" των διωκτών: εκείνον που φέρουμε μέσα μας. 

Αλλά το σήμα συναγερμού, η αρρώστια, με το οποίο το σώμα μας προειδοποιεί, όχι μόνο δεν πρέπει και δεν μπορεί να αγνοηθεί, αλλά επείγει να ερευνηθεί σε βάθος σε όλα τα επίπεδα και με όλες τις συνέπειες.

Η αρρώστια δεν πρέπει επ' ουδενί να εκλαμβάνεται ως αποκλειστικά και μόνο σωματικό πρόβλημα, γιατί μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία να φωτιστεί η περίπλοκη σχέση μας με το σώμα μας.

Με τον ίδιο τρόπο που ανακαλύπτουμε το σώμα μας όταν μας πονέσει, έτσι ανακαλύπτουμε και τη συνείδηση, όταν το υποσυνείδητο καταφεύγει σε παρόμοια ακραίες μεθόδους επικοινωνίας...

Με ψυχολογικούς όρους, η σωματοποίηση της αρρώστιας είναι συνέπεια απώλειας επαφής με την παθογενή σύγκρουση η οποία παρεμποδίστηκε να ανέβει στη συνείδηση..

Τι συνέβη στον άνθρωπο, ώστε να φτάσει στο σημείο να αρρωστήσει και ποιό σκοπό από ψυχολογική άποψη, εξυπηρετεί αυτή η αρρώστια.

Το σώμα είναι ο κατάσκοπος της ψυχής, αλλά η γλώσσα του πρέπει να μετατραπεί, να ερμηνευτεί με όρους άλυτων ψυχικών συγκρούσεων, με τις οποίες δεν ήρθαμε ποτέ αντιμέτωποι. 

Η ψυχοσωματική αρρώστια παρεμβαίνει όταν το ψυχολογικό μας επίπεδο, είτε δεν είναι επαρκώς εξελιγμένο, είτε δεν έχει τη δύναμη να εκφραστεί συμβολικά και επιτίθεται στο πιο ευαίσθητο σημείο μας, το σώμα. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, η αρρώστια είναι πάντοτε μία μομφή.

Είναι πλέον γνωστό ότι καταστάσεις κατάθλιψης πλήττουν το αμυντικό σύστημα και εκθέτουν το άτομο σε μολύνσεις από τις οποίες κανονικά είναι απρόσβλητο.

Τα άτομα που έχουν να φέρουν σε πέρας ένα σημαντικό έργο, συγκαταλέγονται μεταξύ αυτών, που δεν αρρωσταίνουν ποτέ, ακριβώς επειδή διαθέτουν ψυχολογική ιδιοσυστασία ικανή να αντισταθεί στην αρρώστια.

Ο άνθρωπος που δεν αρρωσταίνει, διαθέτει ένα πολύ εξελιγμένο ψυχολογικό επίπεδο, γιατί μπορεί και ερμηνεύει συμβολικά τις εσωτερικές καταστάσεις, χωρίς να παρεμβαίνει σ' αυτές εξωτερικά και να τις πραγματώνει "έμπρακτα".

Η χρησιμοποίηση της γλώσσας του σώματος σημαίνει ότι η ικανότητα του ατόμου να αντιμετωπίσει τις συγκρούσεις είναι σαφώς πρωτόγονη. 

Και σ' αυτό το σημείο, η ασθένεια μας μέμφεται-αλλά συγχρόνως μας επιτρέπει να μεμφόμαστε τους άλλους. Αποτέλεσμα αυτού του πράγματος είναι επιθετικότητα προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους. Ο άρρωστος γίνεται φορέας του συμπτώματος, αυτός που ασυνείδητα έχει επιφορτιστεί με την έκφραση αλλά και τη διαιώνιση της παθολογικής οικογενειακής ισορροπίας...





Εξωτερικές πηγές : ALDO CAROTENUTO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΤΑΜΟΣ

Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις τη φτιάχνεις....Οδυσσέας Ελύτης.....!!!!!!!!!!!