Σάββατο 29 Μαΐου 2021

Πρόσεχε τι σπέρνεις τώρα, γιατί αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο…!!!!

Ένας αυτοκράτορας, στην Άπω Ανατολή, γερνούσε και καταλάβαινε ότι είχε φτάσει η ώρα να διαλέξει το διάδοχό του. Αντί να διαλέξει έναν από τους βοηθούς του ή ένα από τα παιδιά του, αποφάσισε να κάνει κάτι διαφορετικό.

Προσκάλεσε μια μέρα πολλούς νέους του βασιλείου του και τους είπε. «Έφτασε η ώρα μου να παραιτηθώ και να διαλέξω τον επόμενο αυτοκράτορα. Έχω αποφασίσει να διαλέξω έναν από σας».

Οι νέοι ξαφνιάστηκαν!

Αλλά ο αυτοκράτορας συνέχισε. «Θα δώσω σήμερα στον καθένα σας ένα σπόρο, έναν πολύ ειδικό σπόρο. Θέλω να τον φυτέψετε, να τον ποτίζετε και να ξανάρθετε εδώ μετά από ένα χρόνο από σήμερα με ό,τι έχει φυτρώσει απ’ αυτόν τον ένα σπόρο. Εγώ θα κρίνω τότε τα φυτά που θα φέρετε, κι αυτός, το φυτό του οποίου θα διαλέξω, θα είναι ο επόμενος αυτοκράτορας!»

Ένα αγόpι που λεγόταν Λίνγκ, ήταν κι αυτός εκεί εκείνη τη μέρα και, όπως όλοι οι άλλοι, πήρε ένα σπόρο. Πήγε σπίτι του και γεμάτος ενθουσιασμό διηγήθηκε στη μητέρα του τι συνέβη. Η μητέρα του τον βοήθησε να βρει μια γλάστρα και χώμα, κι αυτός φύτεψε το σπόρο του και τον πότισε προσεχτικά. Και κάθε μέρα του άρεσε να τον ποτίζει και να παρακολουθεί αν είχε φυτρώσει.

Ύστερα από τρεις εβδομάδες περίπου, μερικοί από τους άλλους νέους άρχισαν να μιλούν για τους σπόρους τους και τα φυτά τους, που είχαν αρχίσει να μεγαλώνουν.

Ο Λίνγκ παρακολουθούσε το σπόρο του, αλλά τίποτα δεν φύτρωνε. Πέρασαν τρεις εβδομάδες, τέσσερις εβδομάδες, πέντε βδομάδες, κι ακόμα τίποτα. Τώρα όλοι οι άλλοι μιλούσαν μ’ ενθουσιασμό για τα φυτά τους, ο Λίνγκ όμως δεν είχε φυτό και αισθανόταν αποτυχημένος.

Πέρασαν έξι μήνες κι ακόμα δεν είχε φυτρώσει τίποτα στη γλάστρα του. Άρχισε να πιστεύει ότι είχε σκοτώσει το σπόρο του. Όλοι οι άλλοι είχαν δέντρα και ψηλά φυτά, αλλά αυτός τίποτα. Όμως ο Λίνγκ δεν έλεγε τίποτα στους φίλους του. Απλά περίμενε να φυτρώσει ο σπόρος του.

Τελικά ο χρόνος πέρασε και ήρθε η μέρα που όλοι οι νέοι του βασιλείου θα πήγαιναν τα φυτά τους στον αυτοκράτορα για επιθεώρηση.

Ο Λίνγκ είπε στη μητέρα του ότι δεν ήθελε να πάει με μια άδεια γλάστρα, αλλά αυτή τον συμβούλεψε να πάει. Ο Λίνγκ αισθανόταν αδιαθεσία στο στομάχι, αλλά επειδή ήταν έντιμος, παραδέχτηκε ότι η μητέρα του είχε δίκιο κι έφυγε για το παλάτι με την άδεια γλάστρα του. 

Όταν έφτασε εκεί, έμεινε κατάπληκτος από την ποικιλία των φυτών που είχαν καλλιεργήσει οι άλλοι νέοι. Ήταν όμορφα φυτά σε διάφορα σχήματα και μεγέθη. 

Ο Λίνγκ ακούμπησε την άδεια γλάστρα του στο πάτωμα. Πολλοί από τους άλλους άρχισαν να τον περιγελούν. Μερικοί τον λυπήθηκαν και του είπαν: «Δεν πειράζει, προσπάθησες για το καλύτερο».

Όταν έφτασε ο αυτοκράτορας, εξέτασε την αίθουσα και χαιρέτησε τους νέους. Ο Λίνγκ προσπάθησε να κρυφτεί στο πίσω μέρος της αίθουσας.

«Τι μεγάλα φυτά, δέντρα και λουλούδια καλλιεργήσατε!», είπε ο αυτοκράτορας. «Σήμερα ένας από σας θα εκλεγεί ο επόμενος αυτοκράτορας!»

Ξαφνικά διέκρινε το Λίνγκ με την άδεια γλάστρα του, στο πίσω μέρος της αίθουσας. Αμέσως διέταξε τους φρουρούς να τον φέρουν μπροστά του. Ο Λίνγκ κατατρόμαξε. «Ο αυτοκράτορας γνωρίζει ότι είμαι αποτυχημένος», σκέφτηκε. «Ίσως με σκοτώσει».

Ήλθε όμως μπροστά στον αυτοκράτορα, κι αυτός τον ρώτησε πώς λέγεται. «Λέγομαι Λίνγκ» απάντησε. Οι υπόλοιποι άρχισαν να γελούν και να τον κοροϊδεύουν.

Ο αυτοκράτορας ζήτησε να ηρεμήσουν όλοι.

Κοίταξε τον Λίνγκ και κατόπιν ανήγγειλε στο πλήθος : «Ιδού ο νέος σας αυτοκράτορας! Το όνομά του είναι Λίνγκ!»

Ο Λίνγκ δεν μπορούσε να το πιστέψει! Δεν είχε καταφέρει ούτε το σπόρο του να κάνει να φυτρώσει! Πώς θα μπορούσε να γίνει ο νέος αυτοκράτορας;

Τότε ο αυτοκράτορας είπε: «Πριν από ένα χρόνο, σαν και σήμερα, έδωσα στον καθένα σας από ένα σπόρο. Σας είπα να τον πάρετε, να τον φυτέψετε, να τον ποτίσετε και να μου τον φέρετε πίσω σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι έδωσα σε όλους σας βρασμένους σπόρους, που δεν θα φύτρωναν. 

Όλοι σας, εκτός από τον Λίνγκ, μου φέρατε δέντρα, φυτά και λουλούδια. Όταν ανακαλύψατε ότι οι σπόροι δεν θα βλάσταιναν, αντικαταστήσατε το σπόρο που σας έδωσα μ’ έναν άλλο. 

Ο Λίνγκ ήταν ο μόνος που είχε το θάρρος και την εντιμότητα να μου φέρει μια γλάστρα που είχε μέσα το δικό μου σπόρο. Γι’ αυτό είναι αυτός που θα γίνει ο νέος αυτοκράτορας!

Αν σπείρεις εντιμότητα, θα θερίσεις εμπιστοσύνη.

Αν σπείρεις καλοσύνη, θα θερίσεις φίλους.

Αν σπείρεις ταπεινοφροσύνη, θα θερίσεις μεγαλείο.

Αν σπείρεις επιμονή, θα θερίσεις νίκη.

Αν σπείρεις στοχασμό, θα θερίσεις αρμονία.

Αν σπείρεις σκληρή δουλειά, θα θερίσεις επιτυχία.

Αν σπείρεις συγχώρεση, θα θερίσεις συμφιλίωση.

Αν σπείρεις ειλικρίνεια, θα θερίσεις καλές σχέσεις.

Αν σπείρεις υπομονή, θα θερίσεις βελτίωση.

Αν σπείρεις πίστη, θα θερίσεις θαύματα.

Αν σπείρεις ανεντιμότητα, θα θερίσεις δυσπιστία.

Αν σπείρεις εγωισμό, θα θερίσεις μοναξιά.

Αν σπείρεις περηφάνια, θα θερίσεις καταστροφή.

Αν σπείρεις ζήλια, θα θερίσεις ταλαιπωρία.

Αν σπείρεις οκνηρία, θα θερίσεις στασιμότητα.

Αν σπείρεις πικρία, θα θερίσεις απομόνωση.

Αν σπείρεις πλεονεξία, θα θερίσεις απώλεια.

Αν σπείρεις κακολογία, θα θερίσεις εχθρούς.

Αν σπείρεις στενοχώριες, θα θερίσεις ρυτίδες.

Αν σπείρεις αμαρτίες, θα θερίσεις ενοχές.

Πρόσεχε, λοιπόν, τι σπέρνεις τώρα. Αυτό θα καθορίσει τι θα θερίσεις αύριο. Οι σπόροι που σπέρνεις θα κάνουν τη ζωή χειρότερη ή καλύτερη, τόσο τη δική σου όσο και αυτών που θα έλθουν μετά.

Να είσαι βέβαιος ότι κάποια μέρα θα απολαύσεις τους καρπούς της εντιμότητας και της ακεραιότητάς σου ή θα πληρώσεις για τις εγωιστικές επιλογές που έσπειρες σήμερα.




'Οσσο : Έχε εμπιστοσύνη στο Θεό - στον Αλλάχ, αλλά δέσε πρώτα απ΄όλα την καμήλα σου…!!!!

Συμβαίνει κάθε μέρα: θα μπορούσες να είχες κάνει κάτι, αλλά δεν το έκανες και χρησιμοποιείς την δικαιολογία ότι, αν θέλει ο Θεός να γίνει κάτι, θα το κάνει εκείνος έτσι κι αλλιώς. ΄Η, κάνεις κάτι και μετά περιμένεις το αποτέλεσμα, προσδοκάς, και το αποτέλεσμα δεν έρχεται ποτέ. 

Τότε θυμώνεις, σαν να σε έχουν κοροϊδέψει, σαν να σε έχει προδώσει ο Θεός, σαν να είναι εναντίον σου, μεροληπτικός, προκατειλημένος, άδικος. Και γεννιέται μεγάλη διαμαρτυρία μέσα στο νου σου. Τότε λείπει η εμπιστοσύνη.

Θρησκευόμενος άνθρωπος είναι εκείνος που κάνει συνεχώς ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά δεν δημιουργεί καμιά ένταση εξαιτίας του. 

Επειδή είμαστε πάρα πολύ μικροσκοπικοί, μικρά άτομα μέσα στο σύμπαν αυτό, τα πράγματα είναι πολύ περίπλοκα. Τίποτα δεν εξαρτάται μόνο από τη δική μου πράξη υπάρχουν χιλιάδες μορφές ενέργειας που διασταυρώνονται. Το σύνολο των μορφών ενέργειας θα κρίνει το αποτέλεσμα. 

Πώς μπορώ να αποφασίσω εγώ το αποτέλεσμα;

Εάν όμως δεν κάνω τίποτα, τότε μπορεί να μην είναι ποτέ ίδια τα πράγματα. Πρέπει να πράξω και επιπλέον πρέπει να μάθω να μην προσδοκώ. Τότε οι πράξεις είναι ένα είδος προσευχής, χωρίς καμιά επιθυμία να υπάρξει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Τότε δεν υπάρχει καμιά απογοήτευση.

Η εμπιστοσύνη θα σε βοηθήσει να μείνεις δίχως απογοητεύσεις κι αν δένεις την καμήλα, θα σε βοηθήσει αυτό να μείνεις ζωντανός, ζωντανός εντατικά.

Αυτή η σούφικη παροιμία θέλει να δημιουργήσει τον τρίτο τύπο ανθρώπου, τον πραγματικό άνθρωπο: που γνωρίζει πώς να δρα και πώς να μην δρα΄ που μπορεί να είναι άνθρωπος των πράξεων όταν χρειάζεται, που μπορεί να πει, ''Ναι'', και που μπορεί να είναι παθητικός όταν χρειάζεται, που μπορεί να πει, ''Οχι'' - που είναι εντελώς ξυπνητός στη διάρκεια της ημέρας και εντελώς αποκοιμισμένος στη διάρκεια της νύχτας΄ που ξέρει πώς να εισπνέει και πώς να εκπνέει΄ που γνωρίζει την ισορροπία της ζωής.

''Εχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, αλλά δέσε πρώτα απ΄ όλα την καμήλα σου''.

Αυτή η παροιμία προέρχεται από μια μικρή ιστορία. Ένας Δάσκαλος ταξίδευε μαζί με έναν μαθητή του. Ο μαθητής είχε αναλάβει τη φροντίδα της καμήλας. Έφτασαν τη νύχτα, κουρασμένοι, σε ένα καραβάνσεραϊ. Ήταν καθήκον τού μαθητή να δέσει την καμήλα δεν μπήκε στον κόπο, άφησε την καμήλα απέξω. Αντί τούτου, έκανε απλώς την προσευχή του. Είπε στο Θεό,  ''Φρόντισε την καμήλα'' και έπεσε να κοιμηθεί.

Το πρωί, η καμήλα είχε φύγει - την έκλεψαν ή απομακρύνθηκε, ή κάτι άλλο συνέβη. Ο Δάσκαλος ρώτησε, ''Τι συνέβη στην καμήλα; Πού είναι η καμήλα;'' Και ο μαθητής είπε, ''Δεν ξέρω. Ρώτα τον Θεό, γιατί είπα στον Αλλάχ να φροντίσει την καμήλα και ήμουν πολύ κουρασμένος, δεν ξέρω λοιπόν. 

Και δεν είμαι υπεύθυνος, γιατί του το είπα, και μάλιστα ξεκάθαρα! Δεν μπορεί να μην το κατάλαβε. Μάλιστα όχι μόνο μια φορά, του το είπα τρεις φορές. Κι εσύ διδάσκεις συνεχώς, ΄Εχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, έτσι λοιπόν έδειξα εμπιστοσύνη. Τώρα μη με κοιτάς θυμωμένος''.

Ο Δάσκαλος είπε, ''Εχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, αλλά δέσε πρώτα απ΄όλα την καμήλα σου - γιατί ο Αλλάχ δεν έχει άλλα χέρια από τα δικά σου. Αν θέλει να δέσει την καμήλα, θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσει τα χέρια κάποιου δεν έχει άλλα χέρια. Και η καμήλα είναι δική σου! 

Ο καλύτερος τρόπος και ο ευκολότερος και ο συντομότερος είναι να χρησιμοποιήσεις τα χέρια σου. Έχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, μην εμπιστεύεσαι μόνο τα χέρια σου, αλλιώς θα έχεις ένταση. Δέσε την καμήλα και μετά έχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ''.

Θα ρωτήσεις, ''Τότε γιατί να έχεις εμπιστοσύνη στον Αλλάχ, αφού δένεις την καμήλα;'' Γιατί τη δεμένη καμήλα μπορεί επίσης κάποιος να την κλέψει. Κάνε εσύ ό,τι μπορείς να κάνεις: αυτό δεν κάνει σίγουρο το αποτέλεσμα, δεν υπάρχει καμιά εγγύηση. Κάνε λοιπόν ό,τι μπορείς να κάνεις και μετά ό,τι συμβεί αποδέξου το.

Αυτό σημαίνει να δένεις την καμήλα: κάνε ό,τι σου είναι δυνατό να κάνεις, μην αποφεύγεις την ευθύνη σου, και μετά, αν δεν συμβεί τίποτε, ή αν κάτι πάει λάθος, έχε εμπιστοσύνη στον Αλλάχ. Τότε εκείνος ξέρει καλύτερα. Τότε ίσως είναι το σωστό να ταξιδέψουμε χωρίς την καμήλα. 

Είναι πολύ εύκολο να έχεις εμπιστοσύνη στον Αλλάχ και να είσαι τεμπέλης. Είναι πολύ εύκολο να μην έχεις εμπιστοσύνη στον Αλλάχ και να είσαι άνθρωπος της δράσης. Το τρίτο είδος ανθρώπου είναι δύσκολο - να έχεις εμπιστοσύνη και ταυτόχρονα να παραμένεις άνθρωπος της δράσης. Τώρα όμως είσαι απλώς ένα όργανο ο Θεός είναι αυτός που δρα πραγματικά, εσείς είστε όργανα στα χέρια του.




ΟSHO

Αγωνία : Ζωή στο τώρα ή στο «αν» ;

Ζεις σε ένα συνεχές άγχος. Κοιμάσαι δύσκολα, με διαλείμματα. Ζεις με την αγωνία. Και «αν»; … Αν κολλήσω covid, αν με απολύσουν, αν πάθει κάτι ο δικός μου άνθρωπος, αν αποτύχω, αν… Πόσες από τις χιλιάδες αρνητικές σου σκέψεις βγήκαν αληθινές έως σήμερα; τις μέτρησες; πώς σκέπτεσαι, στ’ αλήθεια; να το δούμε λίγο;…

α) παρατηρείς τριγύρω. Σε τι εστιάζεις; σε θετικές, αρνητικές ή ουδέτερες πληροφορίες; μήπως εστιάζεις αποκλειστικά στις αρνητικές πληροφορίες παρακάμπτοντας με τέχνη οποιοδήποτε αισιόδοξο μήνυμα είτε δίνεις αρνητική χροιά ακόμα και στα ουδέτερα ερεθίσματα;

β) πώς ερμηνεύεις οτιδήποτε ακούς; υπάρχει περίπτωση να προσλαμβάνεις τις πληροφορίες σ’ ένα προκατασκευασμένο μαύρο φόντο, το οποίο μάλιστα τείνεις να διατηρείς ακόμα κι αν αποδειχθεί από τις εξελίξεις ότι τα ακούσματα ήταν στη βάση τους ουδέτερα ή θετικά; αλήθεια, ελέγχεις... 

στη συνέχεια των πραγμάτων το κατά πόσον η άσχημη ερμηνεία των καταστάσεων υπήρξε αντικειμενική, για να αξιολογήσεις ακριβώς τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τις καταστάσεις γύρω σου;

γ) ζεις στο τώρα, στην πραγματική εξέλιξη της στιγμής ή μήπως κάπου παγιδεύεσαι σε σκέψεις ψευδαισθητικές, εικόνες του χτες ή του αύριο;

δ) σε τι ακριβώς αντιδράς συναισθηματικά; σε αυτό που τώρα συμβαίνει ή σε αυτό που κάποτε συνέβη ή σε αυτό που θα μπορούσε δυνάμει να συμβεί μεθαύριο;

Μια ενδεχομένως καλή πρόταση θα ήταν να ξεκινήσεις από μια παραδοχή: όσο πιο εμμονικά και ταυτόχρονα «απόλυτα αρνητικά» σκέπτεσαι, τόσο περισσότερο επηρεάζεις τη διάθεσή σου εντείνοντας την αγωνία και το άγχος.

Τι θα έλεγες να αντιμετωπίσεις τις σκέψεις σου «κατάματα»; όχι όμως ωσάν «γεγονότα, θέσφατα ή δεδομένα». Αλλά σαν «υποθέσεις» που επιδέχονται λογικής αξιολόγησης, ελέγχου και απόδειξης / απόρριψης. Κάτι σαν αυτό που κάνει κάθε επιστήμονας όταν «ψάχνει την αλήθεια».

ΟΚ, εσύ εστιάζεις στο φόβο / στη φοβία σου. Δεκτόν. Θεωρείς ίσως ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι ένα ασφαλές μέρος για εσένα, αλλά ένας τόπος γεμάτος κινδύνους, για τους οποίους «οι έξυπνοι πάντα είναι προετοιμασμένοι, γιατί προβλέπουν το κακό». 

Είναι όμως ακριβώς έτσι; μια ανάλυση τύπου cost vs benefit θα βοηθούσε να δεις ότι το να ανησυχείς από τώρα για κάτι (ελάχιστα) ενδεχόμενο στο μέλλον ροκανίζει τον πολύτιμο χρόνο σου, απομυζά την ενέργειά σου και σε καθιστά αντιπαραγωγικό/ ή πέρα για πέρα. 

Εκτός του ότι παράλληλα ο «τρόμος» ακινητοποιεί και δεν υποστηρίζει ούτε την προετοιμασία ούτε τις ψύχραιμες, στρατηγικές κι αποτελεσματικές αντιδράσεις.

Μήπως να πάρεις μικρή ή μεγαλύτερη απόσταση από τον εαυτό σου και το «πρόβλημα» και να φανταστείς ότι συζητάς για ένα τρίτο άτομο που αντιμετωπίζει κάτι παρεμφερές; Μήπως έτσι θα «δεις» λίγο πιο αντικειμενικά την κατάσταση; τι θα συμβούλευες το δικό σου άνθρωπο, ποιες εναλλακτικές θα του έδινες να συλλογιστεί;

Το θέμα μας δεν είναι να φτάσεις να θεωρείς πως όλα είναι ρόδινα στη ζωή, διότι όντως δεν είναι. Η ουσία είναι να αποδεχτείς πως υπάρχει μια σχετική ισορροπία και να εξετάζεις τις εκδοχές σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο και όχι σε ένα «μαύρο» φόντο. 

Γιατί η αλήθεια είναι πως… ουδέν κακόν αμιγές καλού. Κι επίσης μια αλήθεια μπορεί να είναι ότι στο παρελθόν βρέθηκες μπροστά σε προβλήματα και τελικά τα διαχειρίστηκες με κάποιον ευχερή τρόπο. Σωστό ή λάθος;

Μπορείς, επίσης, να σκέπτεσαι κάποιες πιθανές αρνητικές εκδοχές εξέλιξης και το πώς θα αντιδρούσες, πώς θα διαχειριζόσουν την κάθε περίπτωση. 

Άλλο αυτό κι άλλο να φτάνεις στο ακραίο συμπέρασμα μιας τελεσίδικης καταστροφής – μη αναστρέψιμου αποτελέσματος που σε φέρνει σε απόγνωση… εκ των προτέρων, δηλαδή πριν καν εμφανιστεί μία από τις πιθανές αρνητικές εκδοχές. Στο τέλος τέλος, μάλλον δεν είσαι ανίκανος/η να διαχειριστείς ένα πρόβλημα. Για ξανασκέψου καλύτερα….

Φοβάσαι κάτι; μάλιστα. Ποιο θα ήταν λοιπόν το χειρότερο σενάριο; κι αν ακόμα μπαίναμε σε αυτή τη λογική, πόσες πιθανότητες τελικά υπάρχουν γι' αυτό το χειρότερο σενάριο; αν σκεφτείς τα (πολλά) ενδεχόμενα (εναλλακτικά) σενάρια μιας ανεπιθύμητης εξέλιξης σε ένα συνεχές..., 

θα μπορούσες να πλάσεις με τη φαντασία σου κι άλλα ενδεχόμενα σενάρια, λίγο πιο «ήπια» από το χειρότερο σαν αποτέλεσμα; ή μήπως έχεις σταθεί δίχως ίχνος νοητικής ευελιξίας σε αυτό, το χειρότερο σενάριο;

Έπειτα, έχεις μήπως σκεφτεί πως «ζεις» μέσα στη σκέψη σου αυτό ακριβώς που αενάως φαντασιώνεσαι; κι αν το έχεις αντιληφθεί, τότε γιατί να μη βιώνεις κάτι πιο ευχάριστο, άρα γιατί να μη φαντασιώνεσαι κάτι διαφορετικό και λίγο πιο θετικό ή ρεαλιστικό σταδιακά;

Αποδόμησε την καταστροφή. «Παίξε» μαζί της. Κάνε εικόνα το (άσχημο) σενάριο που φτιάχνεις, τεμάχισέ το σε μικρότερα μέρη και πρόβαλλε την ταινία σου σε επεισόδια. Και τότε, στη φαντασία σου, προσπάθησε να δεις πώς αντιδράς και πώς αντιμετωπίζεις τον υποτιθέμενο επερχόμενο κίνδυνο ήδη από το πρώτο επεισόδιο της σειράς. Μήπως τελικά βρίσκεις σιγά σιγά τρόπους αντιμετώπισης και αποσόβησης του «χειρότερου»;

Προσπάθησε να ζεις στο τώρα. Όχι στο τότε. Προσπάθησε να αξιολογείς εσύ για εσένα τόσο τον εαυτό σου, όσο και την απόδοσή σου και ζήσε για εσένα κι όχι για τη γνώμη των άλλων. Κάνε μια εξτρά προσπάθεια να μειώσεις τα «πρέπει», εκείνους τους άκαμπτους κανόνες που κάνουν τη ζωή σου να μοιάζει με συνεχές τεστ. Μπράβο, περάσατε ή συγγνώμη, κοπήκατε!

Εστίασε στην απόλαυση της κάθε στιγμής, της κάθε δραστηριότητας / επιλογής. Δεν είναι απαραίτητο να είναι αυτά αρεστά και στον περίγυρό σου. Κάποια ναι, θα είναι. Άλλα πιθανότατα θα συναντήσουν διαφωνία ή αντιστάσεις.

Η ζωή έχει τα πάντα. Χαρές, λύπες, επιτυχίες, αποτυχίες, συνεχείς προσπάθειες, πόνο, στιγμές πλήρωσης και ικανοποίησης, γέννηση, θάνατο., λευκό και μαύρο. Έχει και κόκκινο, έχει και γκρι.

Ας αποδεχθούμε όλοι μας ακριβώς αυτό, το απλό, το λιτό, το ρεαλιστικό. Προετοιμάζομαι για το μέλλον και τις ενδεχόμενες δυσκολίες δεν σημαίνει εστιάζω στην επερχόμενη υποθετική καταστροφή βιώνοντάς την από τώρα. Το τελευταίο είναι βάσανο, δεν είναι ζωή ούτε πρόνοια.

Κατατάσσομαι στους problem solvers σημαίνει έχω την διαύγεια πνεύματος και την ψυχραιμία να αξιολογώ με ουδέτερη στάση τα δεδομένα χωρίς να χρωματίζω «κλέβοντας» στο παιχνίδι με μια προτίμηση στην κατάστρωση μαύρων σεναρίων.

Ζητώ βοήθεια, όταν βλέπω ότι έχω μπλεχτεί σε έναν φαύλο κύκλο δύσκολων σκέψεων που μου μαυρίζουν τη ζωή καθημερινά. Αυτό δεν είναι αδυναμία. Είναι κι αυτό μια ρεαλιστική προσέγγιση επίλυσης ενός προβλήματος που όντως μπορεί να συμβεί σε όλους.




Το δώρο του Σπουργιτιού...!!!!

Πριν λίγα χρόνια μια ηλικιωμένη πελάτισσα μου στον βελονισμό έσωσε δύο μωρά σπουργιτάκια, και κατάφερε να τα μεγαλώσει ταϊζοντας τα με τα χέρια της και τα δύο. Την ημέρα που ήταν για να αφήσει τα δύο νεαρά πουλάκια να πετάξουν, το αρσενικό σπουργίτι πέταξε μακριά και κατέληξε τα ζει στον κήπο και την γύρω περιοχή. 

Συχνά, όταν η γυναίκα καθόταν στην στάση του λεωφορείου, το αρσενικό σπουργίτι εμφανίζονταν, και έκαναν οι δύο τους μια κουβεντούλα. Αλλά το θηλυκό σπουργίτι επέλεξε να συνεχίσει να ζει μέσα στο σπίτι με τη γυναίκα.

Για πολλά χρόνια η πελάτισσα μου είχε υποφέρει με σοβαρά έλκη στα πόδια. Δεν είχε βρεθεί καμία θεραπεία γι’ αυτά. Για να προστατευτεί το πληγωμένο δέρμα, και τα δύο πόδια έπρεπε να μένουν μπανταρισμένα. 

Μια μέρα ενώ η γυναίκα καθόταν στην καρέκλα της, το θηλυκό σπουργίτι προσγειώθηκε πάνω στους επιδέσμους και άρχισε να τσιμπάει το ύφασμα. Το πουλί συνέχισε να το κάνει αυτό για αρκετές συνεχείς ημέρες, μέχρι που η γυναίκα σκέφτηκε να ξεδιπλώσει τους επιδέσμους. 

Από τότε και μετά η φτερωτή φίλη της προσγειώνονταν πάνω στα πόδια της κάθε ημέρα και τσιμπούσε το μολυσμένο δέρμα, καθαρίζοντας τις πληγές.

Τα πόδια της γυναίκας άρχισαν θα γιατρεύονται. Όταν ξαναπήγε να δει τους γιατρούς της, αυτοί έμειναν έκπληκτοι. Πώς έγινε και αυτή η επίμονη ασθένεια ξαφνικά θεραπεύτηκε;

Τα έλκη είχαν φύγει, και το δέρμα ήταν τώρα υγιές. Χαμογελώντας στον εαυτό της, η πελάτισσα μου δεν είπε τίποτα, αφήνοντας τους γιατρούς να αναρωτιούνται.

Μια υπέροχη πράξη από αυτόν τον φτερωτό θεραπευτή συνέβη την τελευταία ημέρα του πουλιού. Το σπουργίτι πέταξε πάνω σε ένα τραπέζι όπου είχε πέσει ένα μικρό κόκκινο τριαντάφυλλο. 

Πιάνοντας το τριαντάφυλλο με το ράμφος της, το πουλί πέταξε στην γυναίκα και – σε μια τελική χειρονομία – άφησε το τριαντάφυλλο να πέσει πάνω στην ποδιά της γυναίκας. Μια στιγμή αργότερα το μικρό σπουργίτι κατέρρευσε και πέθανε.

Η φροντίδα της πελάτισσας μου για τα σπουργίτια είχε σαν αποτέλεσμα την φιλία και την σχεδόν θαυμαστή ίαση, αλλά δεν υπήρχε καμία αμφιβολία μέσα στο μυαλό της ότι το πιο υπέροχο δώρο από όλα ήταν αυτό το μικρό κόκκινο τριαντάφυλλο, η αδιαμφισβήτητη έκφραση αγάπης του πουλιού.

Nick Hurn

Το σχόλιο του Bernie:
«Το Δώρο του Σπουργιτιού» επιβεβαιώνει ότι όταν επιλέγεις τη ζωή, συμβαίνουν θαύματα. Και μια που μιλάμε για θαύματα – ένα σπουργίτι που διώχνει την ασθένεια με το τσίμπημα του – για φανταστείτε το αυτό! Το πουλί καθάριζε τις πληγές, αφαιρώντας τον αρρωστημένο ιστό από την γυναίκα η οποία είχε δείξει συμπόνια στο πουλί. 

Τα ζώα έχουν συναισθήματα και σχέσεις που έχουν νόημα γι’ αυτά. Νιώθουν την αγάπη σου, γνωρίζουν ότι νοιάζεσαι, και σπεύδουν να σε βοηθήσουν με κάτι. Επικοινωνούν με τις πράξεις τους.

Το δώρο – το τριαντάφυλλο – μου θυμίζει μια γυναίκα η οποία έκανε χημοθεραπείες, και όταν έφευγε από το νοσοκομείο μετά την θεραπεία της, έκανε εμετό σε όλο τον δρόμο προς το σπίτι της. Ο σύζυγος της της έδινε την σακούλα που είχε κρατήσει μέσα στο αυτοκίνητο γι’ αυτόν τον σκοπό. 

Μια μέρα καθώς ετοιμάζονταν να αρχίσει να κάνει εμετό, άνοιξε την σακούλα και βρήκε μια ντουζίνα τριαντάφυλλα από τον σύζυγο της. Μου είπε ότι ποτέ δεν ξαναέκανε εμετό κατά την διάρκεια της θεραπείας της. Τι όμορφο δώρο αγάπης!




Απελευθερώσου από τα 13 πνευματικά εμπόδια και δες τη ζωή σου θα αλλάζει ριζικά...!!!!

Απελευθερώσου από τα 13 πνευματικά εμπόδια και δες τη ζωή σου θα αλλάζει ριζικά

Ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα της ζωής είναι το να πορευόμαστε με οδηγό το φως, τη γαλήνη της ψυχής και την ηρεμία του μυαλού στο μονοπάτι μας.

Η κατάσταση της ψυχικής μας υγείας επηρεάζει άμεσα τις σκέψεις και τις αντιδράσεις μας στις καταστάσεις της ζωής.

Πολλές φορές όμως δυστυχώς επικρατούν κάποιες αρνητικές ιδέες και συμπεριφορές στην καθημερινότητά μας οι οποίες δεν μας ωφελούν καθόλου, αποτελούν ένα είδος πνευματικών εμποδίων τα οποία μας τραβούν προς τα πίσω, δε μας αφήνουν να απολαύσουμε την ουσία της ζωής και δεν ενισχύουν την διαδικασία της εξέλιξης και βελτίωσης του εαυτού μας προς το καλύτερο.

Σύμφωνα με τον Βούδα, αν συνειδητοποιήσεις πόσο τέλειος είναι ο κόσμος, θα ξεχάσεις τις ψεύτικες αλλοιώσεις που εσύ προκαλείς στον κόσμο αυτό και τότε θα σηκώσεις το κεφάλι πάνω και θα αρχίσεις να γελάς από χαρά με τον ουρανό.

Έτσι αν οι άνθρωποι αποδεσμευτούν από διαδικασίες και συμπεριφορές που δεν τους χρησιμεύουν σε τίποτα τότε σίγουρα η ζωή τους θα μεταμορφωθεί προς το καλύτερο, το πιο όμορφο και το πιο γαλήνιο.

Ακολουθούν 13 πνευματικά εμπόδια τα οποία αν καταφέρετε με γενναιότητα να αποβάλλετε από τη ζωή σας, τότε τα φτερά θα σας θα ανοίξουν, οι ορίζοντες σας θα διευρυνθούν και η στροφή προς το καλύτερο θα είναι 180 μοίρες ορατή και αισθητή.

1. Απελευθερώσου από την προσκόλληση με την ύλη:
Το να έχεις μία εμμονική επιθυμία να αποκτάς όλο και περισσότερα υλικά αγαθά μπορεί να αποτελέσει την πηγή μίας μακροχρόνιας δυστυχίας μέσα σου. Η επιθυμία είναι η ρίζα της βαθιάς λύπης πόσο μάλλον αν βασίζεται στην απόκτηση υλικών αγαθών και καταναλωτικών προϊόντων.

2. Απελευθερώσου από τις ενοχές:
Το να είσαι συνέχεια ενοχικός δε σε ωφελεί καθόλου και σε απομακρύνει από τη θετικότητα που είναι καλό να υπάρχει στη ζωή σου. Οι ενοχές δε δίνουν ποτέ τη λύση στο πρόβλημα και την απάντηση στην ερώτηση.

3. Απελευθερώσου από την έντονη αυτοκριτική:
Η αυτοκριτική σε πολλές περιπτώσεις είναι καλό πράγμα. Όταν όμως φτάνεις στο σημείο να κατηγορείς συνέχεια τον εαυτό σου ακόμα και για τα λάθη της συμπεριφοράς άλλων, αυτό αποτελεί εμπόδιο στην παραγωγικότητά σου και την ηρεμία του μυαλού σου.

4. Απελευθερώσου από την προκατάληψη:
Ένα προκατειλημμένο μυαλό απέναντι σε καταστάσεις και ανθρώπους στενεύει την όραση και δημιουργεί παρωπίδες οι οποίες δε σε αφήνουν να δεις την πραγματικότητα όπως έχει. Αντίθετα αυτό που βλέπεις είναι μία αλλοιωμένη εκδοχή της, που πατάει πάνω στις απόψεις και τα πιστεύω που δημιουργούν την προκατάληψη.

5. Απελευθερώσου από την αρνητική σκέψη:
Η αρνητικότητα στη σκέψη προκαλεί μία θολή αύρα η οποία δε αφήνει κανένα περιθώριο στην αισιοδοξία. Ο αρνητισμός έλκει και προκαλεί μόνο αρνητικά γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις στη ζωή. Οπότε ξεφορτώσου και άρχισε να τη βλέπεις πιο θετικά..

6. Απελευθερώσου από τη συνεχόμενη σκέψη:
Όταν σκέφτεσαι συνέχεια ξεφεύγεις από το παρών και την παρούσα πραγματικότητα. Η συνεχόμενη σκέψη δημιουργεί άγχος, παραπληροφόρηση του μυαλού και δυστυχία. Δε σε αφήνει να ζήσεις τη κάθε στιγμή της ζωής σου καθώς εγκλωβίζεσαι στη δίνη μιας συνεχόμενης και αδιάκοπης σκέψης.

7. Απελευθερώσου από την αναζήτηση της έγκρισης των άλλων:
Όταν αναζητάς συνεχώς την έγκριση των άλλων, σε κάνει να φαίνεσαι μικρός στα μάτια τους. Φρόντισε να είσαι ο εαυτός σου και σε όποιον αρέσεις. Σε αυτούς που θα αρέσεις είναι και αυτοί που αξίζουν για σένα.

8. Απελευθερώσου από την κακία προς τους άλλους:
Το να κρατάς μανιάτικη πικρία και μίσος απέναντι σε άλλους έχει ως συνέπεια να εδραιώνονται δυσάρεστα συναισθήματα που επιβαρύνουν την ψυχή σου και μπορούν να προκαλέσουν μακροχρόνια προβλήματα στη ζωή και στην υγεία σου. Είναι σημαντικό να απελευθερωθείς πια από την αρνητική επίδραση που προκαλούν.

9. Απελευθερώσου από την αναβλητικότητα:
H αναβλητικότητα σε φέρνει όλο ένα και πιο κοντά στο ποτέ. Ο άνθρωπος που αναβάλει συνεχώς δύσκολα θα καταφέρει κάτι. Κάνε χθες αυτό που είπες ότι θα κάνεις σήμερα και δες τη ζωή και την διάθεση σου να βελτιώνεται.

10. Απελευθερώσου από το παρελθόν:
Μην αφήνεις τις αναμνήσεις του παρελθόντος να στοιχειώνουν το παρών σου και να διαμορφώνουν το μέλλον σου. Ότι έγινε έγινε.. Άστο πίσω σου και συνέχισε προς το καλύτερο.

11. Απελευθερώσου από τις κακές παρέες:
Αν κάνεις παρέα με 9 επιτυχημένους ανθρώπους, εσύ θα είσαι ο δέκατος. Αν από την άλλη κάνεις παρέα με 9 αποτυχημένους, πάλι εσύ θα είσαι ο δέκατος. Διάλεξε λοιπόν τις παρέες σου έξυπνα και απομακρύνσου από αυτές που δε σου προσφέρουν κάτι θετικό.

12. Απελευθερώσου από να παίρνεις τα πράγματα προσωπικά:
Μη παίρνεις προσωπικά τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων. Ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο άλλος φανερώνει την ποιότητα του δικού του χαρακτήρα και δεν έχει να κάνει συνήθως με εσένα.

13. Απελευθερώσου από τις κακές συνήθειες:
Ίσως και το πιο σημαντικό. Όταν κόβεις συνήθειες που κάνουν κακό στην σωματική και ψυχική υγεία θα δεις προφανής και άμεσες αλλαγές στην ποιότητα της ζωής σου.

Το σώμα σου θα έχει ευεξία, οι πράξεις σου θα είναι πιο παραγωγικές

και η αυτοπεποίθηση που θα αποκτήσεις θα σου δώσει τη γαλήνη που θα θρέψει τη ψυχή σου.

Ξεκίνα λοιπόν σιγά σιγά, επικεντρώσου κάθε φορά στο να απελευθερωθείς από ένα πνευματικό εμπόδιο.

Δες τη ζωή σου να αλλάζει προς το καλύτερο.

Κοίτα τον ουρανό και γέλα από χαρά και ευγνωμοσύνη για αυτό που εσύ είσαι...




Παρασκευή 28 Μαΐου 2021

12χρονος ήρωας πάλεψε με άγρια σκυλιά για να σώσει τα μικρά αδερφάκια του…!!!!

Ο Ντίκον Άσμορ είναι μόλις 12 χρονών, αλλά η γενναιότητά του είναι τεράστια. Το έδειξε πρόσφατα όταν, καθώς επέστρεφε απ’ το σχολείο, είδε τα μικρά του αδερφάκια αντιμέτωπα με δύο σκυλιά που έδειχναν να έχουν πολύ άγριες διαθέσεις.

Πριν προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει, τα σκυλιά ξεκίνησαν να τρέχουν γαυγίζοντας προς τα τρία παιδιά. Σκεπτόμενος τον κίνδυνο να τραυματιστεί σοβαρά κάποιο απ’ τ’ αδερφάκια του, ο Ντίκον δεν έχασε στιγμή.

Όπως διηγήθηκε η μητέρα του που είδε τη σκηνή από λίγο πιο μακριά, ο μικρός ήρωας έριξε το σώμα του μπροστά στα σκυλιά και δέχτηκε τα χτυπήματα που προορίζονταν για τ’ αδέρφια του. 

Καθώς φώναζε στα μικρά να τρέξουν όσο πιο γρήγορα μπορούν και στα σκυλιά για να φοβηθούνε, ο Ντίκον ένιωσε ένα γερό δάγκωμα και είδε το ένα πιτμπουλ να τον τραβάει με μανία απ’ το αριστερό του πόδι.

Ευτυχώς, ο μικρός δεν φοβήθηκε και με φωνές και κλωτσιές κατάφερε να απελευθερωθεί και να διώξει για τα καλά τα σκυλιά την ώρα που τ’ αδερφάκια έβλεπαν έντρομα το περιστατικό.

Γι’ αυτούς που τον ξέρουν, αυτό που έκανε ο Ντίκον δεν αποτελεί έκπληξη, αφού πρόκειται για ένα παιδί με χρυσή καρδιά.

Δυστυχώς, μετά το περιστατικό ο μικρός χρειάστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση στο πόδι και πλέον αναρρώνει στο σπίτι του δίπλα στη μητέρα και τα 3 αδέρφια του που τον υπεραγαπάνε.

Όπως, άλλωστε τον αγαπάει και ο κόσμος που τον γνώρισε μέσα από τη ηρωική πράξη του και δεν δίστασε να βάλει χρήματα σε λογαριασμό που ανοίχτηκε για να καλυφθούν τα ιατρικά του έξοδα.




cafemom.com
Λίνα Σερέτη
© Shutterstock

Νέα έρευνα αποκαλύπτει από πού προήλθε το καρπούζι…!!!!

Το καρπούζι, ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή φρούτα στον κόσμο, με ετήσια παραγωγή άνω των 200 εκατομμυρίων τόνων διεθνώς, φαίνεται πως έλκει την καταγωγή του από τη Βορειοανατολική Αφρική και συγκεκριμένα από την περιοχή Κορντοφάν του Σουδάν, σύμφωνα με μία νέα επιστημονική έρευνα που ξαναγράφει την ιστορία του καρπουζιού και πιστεύεται ότι θέτει τέρμα σε διαφωνίες δεκαετιών σχετικά με την καταγωγή του.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον δρα Γκιγιόμ Τσομίσκι του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, οι οποίοι έκαναν γενετικές αναλύσεις και τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), ανακάλυψαν το άγριο «καρπούζι Κορντοφάν» που θεωρείται ο αρχαιότερος και κοντινότερος συγγενής του σημερινού εξημερωμένου καρπουζιού.

Η ανακάλυψη εξηγεί γιατί τα σημερινά καρπούζια είναι τόσο ευάλωτα στις αρρώστιες, καθώς - όπως δείχνει η γενετική ανάλυση - στην πορεία της εξέλιξής του το εξημερωμένο καρπούζι έχασε πολλά ανθεκτικά γονίδια. 

Τα καρπούζια είναι ευαίσθητα σε επιθέσεις από ιούς και μύκητες, γι' αυτό στη συμβατική γεωργία συχνά ψεκάζονται με μυκητοκτόνα και άλλα χημικά κατά των παθογόνων μικροοργανισμών.

Επειδή ο αρχαίος πρόγονος του καρπουζιού από το Σουδάν έχει περισσότερα ανθεκτικά στις αρρώστιες γονίδια, η ανάλυση του γονιδιώματός του ελπίζεται ότι θα βοηθήσει να καλλιεργηθούν πιο ανθεκτικά καρπούζια στο μέλλον, πράγμα που θα επιτρέψει και τη μείωση των παρασιτοκτόνων.

Οι ερευνητές μελέτησαν, επίσης, την αρχαία εικονογραφία σε τάφους της γειτονικής Αιγύπτου, αποκαλύπτοντας ότι οι Αιγύπτιοι καλλιεργούσαν καρπούζια τουλάχιστον πριν 4.300 χρόνια. 

Πάντως, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα καρπούζια, τα πεπόνια και τα αγγούρια εξημερώθηκαν ξεχωριστά και άρχισαν να καλλιεργούνται αρκετές φορές σε διαφορετικές εποχές και μέρη του κόσμου.




CNN.gr
© CNN.gr ΚΟΣΜΟΣ

Διαχείριση του πένθους με το πλέξιμο…!!!!

Σε κάποια περιοχή της Νότιας Αμερικής, ακολουθούν ένα τελετουργικό, για κάθε γυναίκα βρίσκεται σε πένθος γιατί χάνει το σύζυγό της.

Τις πρώτες μέρες, οι γυναίκες του χωριού «την υιοθετούν» πράγμα που σημαίνει ότι αναλαμβάνουν όλα τα πρακτικά, που η ίδια δεν μπορεί να διεκπεραιώσει.

Από το να μαγειρέψουν και να πάρουν τα παιδιά από το σχολείο, μέχρι να καθαρίσουν το σπίτι και να περιποιηθούν τον κήπο.

Το βράδυ μαζεύονται σε βεγγέρα και φέρνουν μαζί τους νήματα, σε ότι υφή και χρώμα θέλουν. Η χήρα μπορεί αν θέλει, να φέρει και κείνη τα δικά της, αλλά μπορεί και όχι.

Σε κάθε περίπτωση εκείνη έχει το ρόλο του ενορχηστρωτή.

Δεν χρειάζεται καν να μιλάει.

Αλλά διαλέγει χρώματα και νήματα και κάνει την αναδιανομή τους στις γυναίκες.

Μετά, εκείνες φτιάχνουν ένα κύκλο και κείνη κάθεται στη μέση.

Δίνει το σύνθημα πότε θα αρχίσουν το πλέξιμο. Η κάθε μια πλέκει ένα χωριστό κομμάτι που στο τέλος θα ενωθούν σε ένα ενιαίο δημιούργημα.

Ανάλογα με το χρόνο που θα πάρει η διαδικασία, μπορεί τελικά να φτιάξουν ένα καρπέτο (κάτι σαν τη δική μας κουρελού), κουβέρτα, πάπλωμα.

Η χήρα είναι αυτή που αποφασίζει πόσο θα κρατήσει και τί μορφή θα πάρει το πλεκτό.

Αν κάποιος βλέπει από μακριά, μοιάζει το πλεκτό να δημιουργεί έναν ιστό υποστήριξης γύρω από τη γυναίκα που πενθεί.

Κι έτσι είναι. Στη διάρκεια που πλέκουν, εξωτερικεύουν την θλίψη τους σε ένα δημιούργημα, με πρακτικό όφελος.

Μέσα από τα χέρια, μέσα από τις βελόνες, μέσα από τα χρώματα, μέσα από τα τραγούδια, τα παραμύθια και τις αφηγήσεις, «ενσωματώνουν το θρήνο στο σύμβολο-πλεκτό, κι επιτρέπουν στο πένθος τους να ρέει.

Είναι πεπεισμένες ότι έτσι το πένθος κυλάει. Και συν-παραστέκονται στη χήρα, χωρίς να τη βαραίνουν, ΧΩΡΙΣ να την ΚΑΝΟΝΑΡΧΟΥΝ.

Μόνο όποτε εκείνη το αποφασίσει, σταματούν, στρώνουν κάτω το πλεκτό και από κει και πέρα στα νυχτέρια τους κάθονται και μιλάνε για τον νεκρό, τιμώντας τη ζωή του.

Σ’ αυτό το τελετουργικό ενσωματώνονται πολλά που αργότερα, επιστημονικές πηγές για τη διαχείριση του πένθους θα επιβεβαίωναν.

Ένας άνθρωπος που πενθεί δεν χρειάζεται συνήθως – μια και δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες για τον ανθρώπινο πόνο – να μιλάει, αλλά χρειάζεται τη παρουσία ανθρώπων γύρω του «να τον ζεσταίνουν» και να του δίνουν την βεβαιότητα ότι μέσα στο κόσμο (του) που έχει γκρεμιστεί, κάποιοι άνθρωποι παραμένουν σταθερά εκεί.

Αυτός που πενθεί, πολλές φορές δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθει στις πρακτικές του υποχρεώσεις. Η συμπαράσταση, λοιπόν, ανθρώπων που βρίσκονται κοντά του και που «αναλαμβάνουν» για πάρτη του να κάνουν όσα εκείνος δεν είναι σε θέση, είναι καταλυτική.

Ξέρουμε, πια, και μέσα από μαγνητικές τομογραφίες πως η μνήμη του πένθους εδράζει στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου.

Εκεί δηλαδή που εδράζει κι η διαισθητικότητα, ο οραματισμός και η δημιουργικότητά μας.

Ο άνθρωπος που πενθεί, όπως είπαμε συνήθως, στα πρώτα στάδια δε θέλει να μιλάει.

Η δημιουργικότητα, όμως, η τέχνη είναι ένας καλός τρόπος να ανοίξει το κανάλι της ψυχής του και να κυλήσει ο πόνος.

Το ίδιο και τα δάκρυα.

Η έκφραση αυτή συνδυασμένη με τα διαλείμματα σιωπής αλλά και με την αίσθηση της παρουσίας της Κοινότητας, είναι αυτό που οι κυράδες ήξεραν ότι βοηθάει. Και βοηθάει.




Ενισχύουν το ανοσοποιητικό και τα οστά. Ιδανικά για να χάσεις βάρος. Η τροφή που συστήνουν οι διατροφολόγοι…!!!!

Τα ψάρια έχουν πολλά και πλούσια οφέλη για την υγεία μας...
Είναι η καλύτερη πηγή πρωτεϊνών, με το λιγότερο λίπος. Το λίπος τους είναι πολυακόρεστο, που κάνει καλό στην υγεία.

Μια μόνο μερίδα ψάρι την ημέρα, είναι ικανή να καλύψει τις ημερήσιες ανάγκες σου σε πρωτεΐνη. Θα πρέπει να βάλεις τα ψάρια στην διατροφή σου τουλάχιστον μια με δυο φορές την εβδομάδα, αν θέλεις να απολαμβάνεις τα πλούσια οφέλη τους. Η ποσότητα αυτή αφορά ενήλικες και παιδιά.

Πρέπει να τρώμε ψάρια, γιατί είναι πηγή βιταμίνης Α, D, B6, και Β12.

Για γερά κόκαλα και δόντια.
Τα ψάρια είναι πηγές φωσφόρου και ασβεστίου, δομούν καλύτερα τα οστά και τα δόντια.

Συμβάλλουν στην σύνθεση ορμονών του θυρεοειδή αδένα.
Περιέχουν ιώδιο που βοηθά τον θυρεοειδή να συνθέσει σωστά τις ορμόνες.

Κατά του καρκίνου.
Τα ψάρια έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, και ιδιαίτερα για τον καρκίνο του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη. Τα Ω3 λιπαρά οξέα που περιέχουν, φροντίζουν γι’ αυτό.

Οφέλη για την καρδιά.
Αν τρως συχνά ψάρια, έχεις πολύ λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσεις καρδιακές παθήσεις και στηθάγχη. Τα ψάρια αυξάνουν την καλή χοληστερόλη, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες να εμφανιστούν θρόμβοι. 

Μειώνουν την πίεση της ροής του αίματος, και έτσι αποφεύγεται το εγκεφαλικό επεισόδιο. Όσοι καταναλώνουν μια φορά την εβδομάδα ψάρια, έχουν 50% λιγότερες πιθανότητες να πάθουν αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.

Οφέλη στο ανοσοποιητικό.
Τα ψάρια, “χτίζουν” ένα γερό ανοσοποιητικό, σύμφωνα με έρευνες. Περιέχουν σελήνιο και ψευδάργυρο. Τα ψάρια ενισχύουν το ανοσοποιητικό και τα οστά.

Λιγοστεύουν τις πιθανότητες να εμφανίσεις Αλτχάϊμερ.
Οι ηλικιωμένοι που καταναλώνουν συχνά ψάρια, έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν Αλτσχάιμερ.

Ιδανικά για να χάσεις βάρος.
Άτομα που ακολουθούν μια διατροφή πλούσια σε ψάρια, χάνουν λίπος με ταχύτερους ρυθμούς. Και φυσικά έχουν μόνο να κερδίσουν από τα τόσα πολλά οφέλη που προσφέρουν τα ψάρια. Είναι η τροφή που συστήνουν όλοι οι διαιτολόγοι.




Κάτια Μονογιού
Published by Maggie

Το σώμα είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας...!!!!

• Αν δεν ακούτε τη δυσαρέσκεια σας, θα σας μιλήσει με πονοκέφαλο

• Αν δεν ακούτε τον θυμό σας, θα σας μιλήσει με γαστρίτιδα

• Αν δεν ακούτε τον φόβο σας, θα σας μιλήσει με δυσκοιλιότητα

• Αν δεν ακούσετε την επιθυμία σας να πείτε ′′ όχι ", θα σας μιλήσει με στομαχικές διαταραχές

• Αν δεν ακούτε το πάθος σας, θα σας μιλήσει με μόλυνση

• Αν δεν ακούτε τη δημιουργικότητα σας και το ταλέντο σας, θα σας μιλήσουν με αύξηση βάρους

• Αν δεν ακούτε την επηρεασμό σας, θα σας μιλήσει με δερματίτιδα

Αν δεν ακούς την πνευματικότητα σου, θα σου μιλήσει με το σώμα.. που αρρωσταίνει

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε να ακούμε..

Κάθε ανήκουστο συναίσθημα αφήνει σημάδι στο σώμα..

Το σώμα είναι ο καθρέφτης της ψυχής μας...




Οι πιο τοξικοί γονείς - Ένας ψυχαναλυτής αφηγείται αληθινό περιστατικό…!!!!

Οι πιο τοξικοί γονείς είναι οι γονείς που δεν φαίνονται καθόλου τοξικοί. Για τον κόσμο εμφανίζονται ως οι πιο φυσιολογικοί γονείς όλων.

Τα παιδιά αυτών των γονέων δεν γνωρίζουν καν ότι έχουν “δηλητηριαστεί”. Ούτε κανείς άλλος, μέχρι να είναι πολύ αργά…

Μερικοί γονείς κακοποιούν τα παιδιά τους, είτε σωματικά είτε ψυχικά. Στην περίπτωση αυτή, είναι επίσης προφανές ότι είναι τοξικοί και τα παιδιά μπορούν πιο εύκολα να κατανοήσουν αυτό το είδος της κακοποίησης και να συνειδητοποιήσουν πώς έχουν επηρεαστεί από αυτήν. 

Ως εκ τούτου, μπορούν να προβλέψουν και να μάθουν να ελέγχουν μια τέτοια κακοποίηση για να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες της.

Οι ίδιοι πείθουν τον εαυτό τους, τα παιδιά τους και όλους τους άλλους ότι έχουν τις καλύτερες προθέσεις. Και πραγματικά το πιστεύουν. Η τοξικότητά τους γίνεται ακόμα πιο σοβαρή επειδή είναι καλά κρυμμένη. 

Κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να σκεφτεί ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κακή πρόθεση, απλά και μόνο επειδή ούτε οι ίδιοι θα το είχαν σκεφτεί ποτέ.

Υπήρξε κάποτε ένα περιστατικό, αναφέρει ο ψυχαναλυτής Gerald Schoenewolf, Ph.D, στο οποίο μια διαταραγμένη μητέρα αντιμετώπιζε τη μεγαλύτερη κόρη της σαν να είχε εκείνη διαταραχθεί. Η μητέρα ήταν σε πλήρη άρνηση της δικής της διαταραχής.

Καθώς η κόρη της μεγάλωνε, τα μικρότερα αδέλφια της γνώριζαν ότι το κορίτσι είχε προβλήματα και την αντιμετώπιζαν με τον ίδιο τρόπο που την αντιμετώπιζε και η μητέρα τους.

Στην κανονική, υγιή ανατροφή των παιδιών, ο χαρακτήρας ενός παιδιού στηρίζεται και ενθαρρύνεται από τους γονείς, το παιδί αισθάνεται ότι έχει σωστή κρίση, υγιή ένστικτα και είναι κάποιος που είναι αξιόπιστος και λογικός. Στο είδος της ανατροφής που αναφέρθηκε παραπάνω, το παιδί έχει ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά.

Η μητέρα του κοριτσιού πήγαινε στο γιατρό ξανά και ξανά και εμφανιζόταν εξαιρετικά ανήσυχη για την κατάσταση της κόρης της. Αυτό έκανε το κορίτσι να φαίνεται ακόμα πιο διαταραγμένο, επειδή βαθιά μέσα της ήξερε ότι η μητέρα της υποκρινόταν. Για τη μητέρα της, το κορίτσι ήταν αμείλικτο, ανεξήγητα επιθετικό.

Τελικά, η μικρή εγκατέλειψε την προσπάθεια να είναι το καλό παιδί και άρχισε να συμπεριφέρεται όπως θα ήθελε η μητέρα της. Τελικά, άρχισε να την μισεί : “Θέλω να την σκοτώσω”, έλεγε στους γιατρούς.

Η μητέρα απαντούσε, κλαίγοντας: “Απλά δεν ξέρω γιατί συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Ο σύζυγός μου και εγώ έχουμε δοκιμάσει τα πάντα για να την βοηθήσουμε”.

Το κορίτσι άρχισε να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο στο σπίτι και στο σχολείο, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο ψυχιατρείο. Μόνο τότε αισθάνθηκε ανακουφισμένη. Στο νοσοκομείο υπήρχαν κι άλλοι ασθενείς που την άκουγαν και προσπαθούσαν να την κατανοήσουν.

Ορισμένα άτομα από το προσωπικό που την άκουγαν επίσης, είχαν καταλάβει ότι η οικογένεια ήταν τοξική για εκείνη και εισηγήθηκαν την παραμονή της στο ψυχιατρείο, όπου ανθούσε. Εκείνη πάντα ήξερε ότι δεν ήταν τόσο διαταραγμένη όσο την παρουσίαζε η μητέρα της.

Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό επέστρεψε στο σπίτι της και η κατάστασή της άρχισε να χειροτερεύει.

Τέτοιες περιπτώσεις συμβαίνουν συχνά και κανείς δεν τις γνωρίζει. Ένας διαταραγμένος γονέας θα προβάλει τη διαταραχή του σε ένα συγκεκριμένο παιδί.

Συχνά είναι ένα όμορφο και έξυπνο παιδί, που απειλεί το εύθραυστο, διαταραγμένο “εγώ” του γονέα. Ίσως ένας τέτοιος γονέας να είχε μια παιδική ηλικία, στην οποία του συνέβη το ίδιο πράγμα. Αυτά τα πράγματα μπορεί να περάσουν από γενιά σε γενιά.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, η διαταραχή του γονέα παραμένει κρυφή, προβάλλεται πάνω στο παιδί. Ως ένα βαθμό το παιδί βλέπει αυτή την εξαπάτηση, μπερδεύεται και τελικά οργίζεται. Ο γονέας εκφράζει τη λύπη του για το παιδί, ενώ τα αδέλφια προσπαθούν να παρηγορήσουν τη μητέρα.

Δεν υπάρχει κανείς στον οποίο το παιδί μπορεί να στηριχθεί. Αυτά τα παιδιά περνούν μια ζωή, όπου αισθάνονται ότι έχουν αδικηθεί αλλά δεν μπορούν να το αποδείξουν.

Γίνονται οι διαταραγμένοι άνθρωποι που οι γονείς τους υποστηρίζουν ότι είναι και ενεργούν όλο και περισσότερο ως διαταραγμένοι. Η τοξίνη βρίσκεται βαθιά μέσα τους και τους έχει καταστήσει αβοήθητους.

Και ο κόσμος συμπάσχει με τους “φτωχούς” γονείς, οι οποίοι έχουν να αντιμετωπίσουν αυτά τα “διαταραγμένα” παιδιά.




Ιnfokids.gr

Γιατί ο άνθρωπος κλαίει ;

Οι επιστήμονες αναρωτιούνται εδώ και καιρό γιατί οι άνθρωποι κλαίνε και τι συμβαίνει στο σώμα τους όταν το κάνουν. Το κλάμα είναι μέρος της ζωή μας όταν είμαστε παιδιά. Καθώς μεγαλώνουμε κλαίμε όλο και λιγότερο.

Μερικοί λένε ότι το κλάμα μπορεί να αποβάλλει χημικές ουσίες που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια συναισθημάτων δυσφορίας ή ότι προκαλεί χημικές αλλαγές στο σώμα που μειώνουν το άγχος και αυξάνουν τα θετικά συναισθήματα. Αλλά δεν γνωρίζουμε πραγματικά πολλά για το κλάμα.

Η πιο διαδεδομένη ιδέα είναι ότι κλαίμε γιατί είναι χρήσιμο με κάποιο τρόπο. Αλλά η έρευνα γι’ αυτό είναι μικτή, με το κλάμα να προσφέρει μερικές φορές βελτίωση στη διάθεσή μας και άλλες φορές επιδείνωση.

Κάποιοι πιστεύουν ότι το κλάμα μπορεί να είναι μια μορφή αυτοσηματοδότησης, που σημαίνει ότι είναι ένας συναγερμός που μας δίνει να καταλάβουμε πως κάτι πάει στραβά, αναγκάζοντάς μας να εμπλακούμε σε συμπεριφορές που μας βοηθούν.

Άλλοι πιστεύουν ότι το κλάμα είναι περισσότερο χρήσιμο ως κοινωνικό φαινόμενο, ένα μήνυμα προς τους άλλους ότι κάτι γίνεται λάθος και ότι ίσως χρειάζεται βοήθεια.

Τα πειράματα των επιστημόνων δείχνουν ότι τα πρόσωπα που κλαίνε προκαλούν θλίψη στον παρατηρητή και διάθεση για συναισθηματική υποστήριξη. 

Αλλά προτού κλάψετε μπροστά στους άλλους για υποστήριξη, θυμηθείτε ότι άλλες μελέτες δείχνουν πως κάτι τέτοιο μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ντροπής και αμηχανίας. Επίσης το κλάμα είναι μειώνει την ερωτική διάθεση των άλλων.

Κάποιες μελέτες εξέτασαν αν το κλάμα μειώνει ή παρεμποδίζει τα επίπεδα της ορμόνης του στρες, της κορτιζόλης, και αν προσφέρει κάποιο άλλο φυσικό όφελος. 

Όμως δεν βρέθηκε ότι έχει επίδραση στα επίπεδα άγχους. Ούτε είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι που κλαίνε αντέχουν περισσότερο τον πόνο.

Είναι επίσης άγνωστο γιατί οι γυναίκες κλαίνε περισσότερο. Σύμφωνα με κάποιες στατιστικές, κατά κατά μέσο όρο, οι γυναίκες κλαίνε 2-3 φορές το μήνα ενώ οι άνδρες πιο σπάνια.

Αυτή η διαφορά στα δύο φύλα εμφανίζεται μετά την ηλικία των 11 ετών. Δεν αναφέρεται συχνά αλλά η αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους μπορεί να μην ήταν στο παρελθόν μια πολύ ρομαντική ιστορία. 

Ενδέχεται η γυναίκα να υπέστη για ένα μεγάλο διάστημα της ανθρώπινης ιστορίας μια ισχυρή πίεση από τον άνδρα και το κλάμα ίσως να ήταν ένας τρόπος προστασίας και μηχανισμός επιβίωσης.

Δεν ισχύει όμως πάντα ότι η γυναίκα κλαίει περισσότερο από τον άνδρα. Ορισμένες μελέτες αναφέρουν ότι οι άνδρες κλαίνε πιο συχνά όταν πρόκειται για θάνατο ή χωρισμό.




Χρόνια κόπωση : Πέντε λάθος αντιλήψεις…!!!!

Στο παρόν άρθρο εκτίθενται ορισμένες από τις πιο συχνές λανθασμένες αντιλήψεις του κοινού που αφορούν το πρόβλημα της χρόνιας κόπωσης.

1. ΠΡΩΤΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ: Η χρόνια κόπωση ταυτίζεται με την κούραση που επέρχεται σε περιόδους με αυξημένες απαιτήσεις κατά την καθημερινότητα.
Η κούραση που προκύπτει ως φυσική συνέπεια αυξημένων εργασιακών ή άλλων απαιτήσεων αποκαθίσταται με απλά μέτρα (π.χ. αποκατάσταση του ελλιπούς ύπνου, ξεκούραση κ.λπ.) όταν αποσυρθεί ο εξωτερικός παράγοντας που την προκάλεσε. 

Αντίθετα στην χρόνια κόπωση η κούραση είναι τόσο βαθιά που δεν αποκαθίσταται με την άρση του παράγοντα, τον οποίο ο πάσχων ενοχοποιεί για την πτώση της σωματικής του ενεργειακής εφεδρείας.

2. ΔΕΥΤΕΡΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ: Η άσκηση επιδεινώνει την κόπωση.
Πολλές φορές οι πάσχοντες από χρόνια κόπωση δυσκολεύονται να ακολουθήσουν προγράμματα άσκησης λόγω της κόπωσης που αυτή προκαλεί.

Το φαινόμενο αυτό τους δίνει την λανθασμένη εντύπωση ότι η άσκηση επιδεινώνει τα συμπτώματά τους. Εάν ωστόσο καταπολεμήσουν την αρχική αποστροφή τους και υιοθετήσουν ένα ήπιο και προοδευτικώς αυξανόμενο πρόγραμμα καθημερινής άσκησης θα διαπιστώσουν ότι μακροπρόθεσμα αυτό συντελεί στον καλύτερο έλεγχο των συμπτωμάτων τους.

Οι ενδορφίνες που παράγονται με την άσκηση και η τόνωση της κυκλοφορίας του σώματος έχουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης.

3. ΤΡΙΤΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ: Η χρόνια κόπωση οφείλεται πάντα στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.
Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι ένα πολυπαραγοντικό σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από χρόνια κόπωση με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που δεν έχει ως υποκείμενο αίτιο οργανικό παράγοντα, ψυχιατρικό ή σωματικό νόσημα.

Κατά την διάρκεια της ιατρικής αξιολόγησης πρέπει να εξεταστεί εάν υπάρχει συγκεκριμένο υποκείμενο αίτιο που προκαλεί την χρόνια κόπωση, όπως η αναιμία, οι ορμονικές διαταραχές, οι χρόνιες φλεγμονές, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, τα ψυχιατρικά σύνδρομα, οι παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος, οι αναπνευστικές παθήσεις, η υπερκόπωση.

4. ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ: Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης έχει ψυχογενή αιτία.
Παρά το γεγονός ότι η αυξημένη νευροφυτική ευαισθησία, το στρες και η κατάθλιψη συντελούν στην πυροδότηση του συνδρόμου, μελέτες αναδεικνύουν την παρουσία φλεγμονής ή ανωμαλίας του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλεί άθροιση βλαπτικών παραγόντων και δυσλειτουργία μιτοχονδρίων.

Αρκετές φορές πριν την εμφάνιση του συνδρόμου προηγείται λοιμώδες νόσημα που καταπονεί τον οργανισμό. Ειδικές λήψεις μαγνητικής τομογραφίας αναδεικνύουν αλλοιώσεις στην λευκή ουσία ιδίως στους πρόσθιους λοβούς των ασθενών. Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι κατεξοχήν ολιστικό σύνδρομο.

5. ΠΕΜΠΤΗ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ: Η χρόνια κόπωση δεν συνδέεται με τα φάρμακα που λαμβάνει κάποιος λόγω συμπαρομαρτούντων χρόνιων νοσημάτων.
Πολλά χρόνια φάρμακα προκαλούν κόπωση όπως είναι τα ψυχιατρικά φάρμακα, οι στατίνες και οι β' αναστολείς.




Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη Ιατρός Ειδική Παθολόγος
Φραγκοπούλου 10, Κηφισιά
24ωρη γραμματεία νοσοκομειακά περιστατικά: 210-6252770
Email: amoschovaki@yahoo.gr

Ξεχνάς συχνά ? Ιδού τα μυστικά για να εξασκήσεις την μνήμη σου…!!!!

Υπάρχει λόγος που δεν έχουμε την μνήμη των προγόνων μας, και γι’ αυτό φταίει η τεχνολογία. Μπορούμε πλέον να βρούμε όποια πληροφορία θέλουμε, εύκολα, από το διαδίκτυο.

Επιπλέον, χρησιμοποιούμε όλο και περισσότερο ηλεκτρονικές συσκευές για να θυμηθούμε πράγματα. Αυτό, όπως είναι φυσικό, κάνει πολύ κακό στην μνήμη μας, γιατί δεν την εξασκούμε καθόλου.

Ειδικά η νέα γενιά, είναι σχεδόν ανίκανη να θυμηθεί έναν αριθμό τηλεφώνου, ακόμα και συγκεκριμένες τοποθεσίες που έχει ξαναπάει.

Είναι γεγονός ότι η μνήμη μας με τα χρόνια “ξεθωριάζει”, αλλά υπάρχουν τρόποι για να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να θυμάται.

Κλείσε τις ηλεκτρονικές συσκευές
Ότι βλέπεις, προσπάθησε να το θυμάσαι σαν εικόνα. Το μυαλό αποθηκεύει πιο εύκολα μια εικόνα. Είμαστε έτσι κι αλλιώς οπτικά όντα, κι αυτός είναι ο λόγος που θυμόμαστε πρόσωπα αλλά ξεχνάμε τα ονόματα τους. Κάθε φορά που θέλεις να κρατήσεις κάτι στην μνήμη σου, χρησιμοποίησε την φαντασία σου, και σταμάτα να αποθηκεύεις τα πάντα στις ηλεκτρικές συσκευές.

Δοκίμασε με λέξεις
Αν θέλεις να θυμηθείς κάτι που δεν είναι εύκολο, φτιάξε το σε πρόταση με λέξεις. Κάνε στο μυαλό σου μια ομοιοκαταληξία, ή συνδύασε το όνομα ενός γνωστού σου που δεν θυμάσαι με κάποιου διάσημου, ή με κάτι που σου τον θυμίζει.

Ένα βήμα τη φορά
Όλα είναι θέμα συνήθειας, αλλά δεν γίνονται όλα μονομιάς. Όπως το σώμα σου θέλει χρόνο για να συνηθίσει μια καινούργια διατροφή, έτσι και το μυαλό σου θέλει τον χρόνο του. Βάζε καθημερινά ένα στόχο, και την άλλη μέρα, δοκίμασε να δεις αν τον θυμάσαι. Σταμάτα να τα σημειώνεις όλα στο κινητό, και ξεκίνα σιγά σιγά να χρησιμοποιείς το μυαλό σου. Θα δεις ότι σε μικρό διάστημα θα εκπλαγείς.




Αγάπη Νικολάου

Αναποτελεσματική η δίαιτα όταν τρώμε σε λάθος ώρες…!!!!

Μια νέα μελέτη που έγινε σε ποντίκια ενισχύει την ιδέα ότι η ώρα που τρώμε το φαγητό μας αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την απώλεια βάρους.

Τα ποντίκια που ακολούθησαν μια δίαιτα μειωμένων θερμίδων και έτρωγαν κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής ώρας σίτισης ήταν τα μόνα που έχασαν βάρος. Τα ποντίκια στα οποία δόθηκε λιγότερο φαγητό αλλά σε λάθος ώρα δεν έχασαν βάρος.

“Οι μελέτες μας υποδηλώνουν ότι μια δίαιτα είναι αποτελεσματική μόνο εάν καταναλώνονται οι θερμίδες κατά τη διάρκεια της ημέρας, όταν είμαστε ξύπνιοι και δραστήριοι. Η κατανάλωση σε λάθος ώρα τη νύχτα δεν θα οδηγήσει σε απώλεια βάρους”, δήλωσε ο Joseph Takahashi, νευροεπιστήμονας στο UT Southwestern Medical Center’s Peter O’Donnell Jr. Brain Institute.

Χρησιμοποιώντας αισθητήρες υψηλής τεχνολογίας και αυτοματοποιημένο εξοπλισμό, οι επιστήμονες ανέπτυξαν ένα σύστημα τροφοδοσίας για ποντίκια που μπορεί να βοηθήσει να απαντηθεί το δύσκολο ερώτημα γιατί οι δίαιτες με μειωμένη θερμιδική ικανότητα βελτιώνουν τη μακροζωία. Και λένε ότι το νέο σύνολο εργαλείων προσφέρει νέες ιδέες.

Επίσης, μεταξύ των ευρημάτων που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cell Metabolism, οι επιστήμονες βρήκαν ότι τα ποντίκια σε μια δίαιτα κατά την οποία έτρωγαν στη διάρκεια μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου ήταν απροσδόκητα ενεργά την ημέρα η οποία κανονικά αποτελεί περίοδο ανάπαυσης για τα νυχτερινά ζώα. Αυτά τα δεδομένα αποκαλύπτουν προηγούμενες άγνωστες σχέσεις μεταξύ της διατροφής και του μεταβολισμού.

“Είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι ο θερμικός περιορισμός παρατείνει τη διάρκεια ζωής των ζώων, αλλά αυτές οι μελέτες είναι πολύ δύσκολο να διεξαχθούν επειδή χρειάζονται σίτιση με το χέρι για πολλά χρόνια”, ανέφερε ο Takahashi.

Λαθεμένες πολλές μελέτες περιορισμού θερμίδων

Πέραν του επηρεασμού του βάρους, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο χρόνος κατανάλωσης της τροφής επηρεάζει τους κιρκάδιους ρυθμούς ενός ζώου και μπορεί να είναι αυτή η αιτία για την οποία ορισμένες μελέτες έδειξαν ότι οι διατροφικές συνήθειες επηρεάζουν τη γήρανση και τη μακροζωία.

Να σημειωθεί ότι σε πολλές μελέτες μείωσης των θερμίδων που αφορούσαν ποντίκια οι ερευνητές έδιναν τροφή κατά τη διάρκεια της ημέρας, η οποία είναι η λανθασμένη περίοδος για τα νυκτερινά ζώα. 

Χωρίς να υπολογίζεται η χρονική στιγμή της πρόσληψης τροφής, η έρευνα που εξετάζει τις επιπτώσεις της μείωσης των θερμίδων στη διάρκεια ζωής μπορεί να παραμορφωθεί από παράγοντες όπως η έλλειψη ύπνου και οι ασύγχρονοι κιρκαδικοί ρυθμοί.

Ο Takahashi είπε ότι το αυτοματοποιημένο σύστημα που αναπτύχθηκε για την παρούσα μελέτη βοήθησε την ομάδα του να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα.

“Ο χειρισμός του πότε και πόσα τρόφιμα είναι διαθέσιμα για παρατεταμένες περιόδους ήταν δύσκολη σε προηγούμενες έρευνες. Αυτό το αυτοματοποιημένο σύστημα, το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί για μεγάλες και μακροχρόνιες μελέτες μακροζωίας, παρέχει τα μέσα για την αντιμετώπιση... 

ανοικτών θεμάτων σχετικά με τους μηχανισμούς που επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής στα θηλαστικά και αν είναι στην πραγματικότητα η μείωση των θερμίδων ή ο χρόνος κατανάλωσης της τροφής”, δήλωσε ο Takahashi.