Για να ευθυγραμμιστείτε με το Εσωτερικό σας Πνεύμα, πρέπει να εμπιστευτείτε την Πηγή σας. Η Πηγή μας πάντα εργάζεται μέσα μας κι εκεί είναι που θα βρούμε το απόλυτο κάλεσμα μας. Ο Wayne μας διδάσκει ότι για να ζούμε εντός Πνεύματος πρέπει να ζούμε μια πνευματική ζωή. Αν ακολουθήσετε κάποιες αρχές, θα βρείτε το κάλεσμα σας. Σύμφωνα με τα λόγια του Wayne:
Εδώ είναι έξη αρχές που είναι σημαντικό να παρατηρούμε καθώς επιδιώκουμε μια πνευματική ζωή – είναι ένα προσχέδιο για να ανατρέχουμε καθώς ανακατασκευάζουμε μια ζωή εντός Πνεύματος. Τις αναφέρω χωρίς σειρά σπουδαιότητας επειδή πιστεύω ότι είναι εξ ίσου ουσιαστικές.
Αρχή #1: Να Είστε Ανεξάρτητοι Από την Καλή Γνώμη των Άλλων
Η έμπνευση πρέπει να είναι ο δάσκαλος μας, ακόμη κι αν ακολουθώντας την μπορεί να απογοητεύσουμε άλλους. Όταν η έμπνευση κάνει την παρουσία της γνωστή, πρέπει να δώσουμε την προσοχή μας αν προτεραιότητα μας είναι να είμαστε αυτοί ή αυτό για το οποίο είμαστε προορισμένοι.
Πρέπει να αποφασίσουμε για τον εαυτό μας πόσο έχουμε επιτρέψει σε άλλους να αποφασίζουν θέματα όπως το τι κάνουμε, που ζούμε, με ποιόν ή ποιούς ζούμε και ακόμη και πώς μας συμπεριφέρονται.
Πρέπει να γνωρίζουμε ότι απολύτως κανείς άλλος δεν ξέρει πραγματικά και δεν αισθάνεται αυτό που έχουμε έλθει εδώ για να πετύχουμε, γι' αυτό πρέπει να δώσουμε στον εαυτό μας την άδεια να ακούσει την εσωτερική καθοδήγηση και να αγνοήσουμε την πίεση από τους άλλους.
Η θέληση να ακούμε και να πράττουμε σύμφωνα με την έμπνευση μας, ανεξάρτητα από τις απόψεις των άλλων, είναι επιτακτική.
Αρχή # 2: Να Είστε Πρόθυμοι να Δεχθείτε τη Αποδοκιμασία των Άλλων
Λογικά ακολουθώντας την τελευταία αρχή, αυτή εδώ δηλώνει ότι θα συναντήσουμε την δυσμένεια πολλών ανθρώπων όταν ακολουθούμε την τάση μας να είμαστε εντός Πνεύματος και να ζούμε τη ζωή που ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε. Δεν πρόκειται για μια εγωιστική ή κυνική στάση : Όταν αρχίσουμε να ακολουθούμε το απόλυτο κάλεσμα μας, θα υπάρξει μεγάλη αντίσταση.
Ωστόσο, καθώς αποκτούμε τη δύναμη να αγνοούμε την πίεση για συμμόρφωση, η αντίσταση θα μειωθεί και τελικά θα αλλάξει σε σεβασμό. Όταν σταθερά αρνηθούμε να σκεφτόμαστε, να ενεργούμε και να συμμορφωνόμαστε με τις εντολές των άλλων, η πίεση για να το κάνουμε αυτό χάνει τη δυναμική της.
Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να υπομείνουμε κάποια αρχική αποδοκιμασία, όπως η δογματική πειθώ, ο θυμός, η πίεση, η σιωπή και οι μακρές διαλέξεις ... και στη συνέχεια βρισκόμαστε στον δρόμο για την έμπνευση και όχι την απογοήτευση.
Οι άνθρωποι που λαβαίνουν τη μεγαλύτερη επιδοκιμασία στη ζωή είναι εκείνοι που ενδιαφέρονται ελάχιστα γι' αυτή - τόσο τεχνικά, αν θέλουμε την επιδοκιμασία των άλλων, πρέπει να σταματήσουμε να μας ενδιαφέρει και να στρέψουμε την προσοχή μας στο να γίνουμε μια πνευματική ύπαρξη που μοιράζεται.
Αρχή # 3: Μείνετε Αποστασιοποιημένοι Από τα Αποτελέσματα
Η έμπνευση δεν έρχεται από την ολοκλήρωση καθηκόντων ή επίτευξη στόχων. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ένας σίγουρος τρόπος για να μας ξεφεύγει. Η επιστροφή στο Πνεύμα, βλέπετε, είναι η εμπειρία να ζούμε πλήρως στην παρούσα στιγμή.
Ο σκοπός μας στη ζωή δεν είναι να φτάσουμε σε έναν προορισμό όπου θα βρούμε έμπνευση, όπως ο σκοπός του χορού δεν είναι να καταλήξουμε σε ένα συγκεκριμένο σημείο στο πάτωμα. Ο σκοπός του χορού και της ζωής είναι να απολαμβάνουμε κάθε στιγμή και κάθε βήμα, ανεξάρτητα από το πού βρισκόμαστε όταν τελειώνει η μουσική.
Πολλοί από εμάς έχουμε παρασυρθεί να πιστεύουμε ότι το να έχουμε στόχους είναι απαραίτητο για μια επιτυχημένη ζωή, ειδικά αφού έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου με συνθήματα όπως «Αν δεν ξέρεις πού πηγαίνεις, πώς θα ξέρεις πότε είσαι εκεί;» Και «Το να μην έχει στόχο πρέπει να το φοβάσαι περισσότερο από το να μην επιτύχεις ένα στόχο».
Αυτό το είδος λογικής μας εμποδίζει να νιώθουμε εμπνευσμένοι επειδή ζούμε μια ζωή γεμάτη αγώνα, ενώ προσπαθούμε να τα καταφέρουμε.
Μια πιο ικανοποιητική πνευματική αλήθεια είναι ότι υπάρχει μόνο το τώρα - και όταν αυτή η στιγμή περάσει, θα αντικατασταθεί από μία άλλη, και αυτό χωρίς τέλος. Το να χρησιμοποιούμε το «τωρινό μας τώρα» και να αναλώνοντας το με ένα μελλοντικό τώρα» που θα μετατραπεί σε ένα «τότε» είναι η συνταγή για την απουσία της έμπνευσης.
Δεδομένου ότι υπάρχει μόνο τώρα, το να μάθουμε να ζούμε σε αυτό και να απολαμβάνουμε την κάθε παρούσα στιγμή είναι το ίδιο με το να είμαστε εντός Πνεύματος, ενώ εστιάζοντας σε ένα αποτέλεσμα για να καθορίσουμε το επίπεδο της ευτυχίας και της επιτυχίας μας μας κρατά έξω από το Πνεύμα.
Αρχή # 4: Να Ξέρετε Ότι Δεν Χρειαζόμαστε Τίποτα Για Να Είμαστε Εντός Πνεύματος
Ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο των περιορισμών από ένα άμορφο πεδίο ενέργειας του Πνεύματος. Φτάσαμε εδώ έχοντας τίποτα, θα βγούμε από αυτόν έχοντας τίποτα, και ο σκοπός μας (η συνειδητοποίηση ότι είμαστε Θεοί) δεν απαιτεί τίποτε.
Είμαστε όλα όσα χρειαζόμαστε για να είμαστε εντός πνεύματος και να ζούμε σύμφωνα με τον σκοπό μας, και τα πράγματα που συνεχίζουν να κυλούν στη ζωή μας είναι απλά σύμβολα της απεριόριστης αφθονίας της Πηγής μας.
Με άλλα λόγια, αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία αξία από μόνα τους, επειδή τα πάντα στον υλικό κόσμο αλλάζουν και θα αποσυντεθούν ξανά στο τίποτα ούτως ή άλλως.
Όταν κάνουμε την στροφή από την αισθητηριακή αναζήτηση στο να εμπιστευτούμε αυτό που γνωρίζουμε, ανακαλύπτουμε την ανοησία του να τρέχουμε πίσω από κάτι για να νιώσουμε εντός πνεύματος.
Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να ευθυγραμμιστούμε συνειδητά ξανά,έτσι ώστε οι σκέψεις μας να αρχίσουν να ταιριάζουν δονητικά με το Πνεύμα, το οποίο γνωρίζουμε ότι είναι ήδη μέρος μας.
Αρχή # 5: «Μην Πεθάνετε Αναρωτόμενοι»
Αυτή η αρχή είναι εξαιρετικά σημαντική στην προσπάθειά μας να ζήσουμε μια πνευματική ζωή επειδή μας κινητοποιεί να δράσουμε – στην τελική, δεν θέλουμε να μετανιώσουμε επειδή δεν καταφέραμε να λάβουμε σοβαρά υπόψη το κάλεσμα μας.
Το να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι, ακόμα και αν αυτό δεν επιτύχει, από μόνο του είναι εντός πνεύματος επειδή δεν συνηθίζουμε να μετανιώνουμε για αυτά που κάνουμε, μετανιώνουμε για αυτό που δεν κάναμε.
Ακόμη και μετά από μια μάταιη προσπάθεια, είμαστε εντός πνεύματος, γιατί γνωρίζουμε ότι δώσαμε μια ευκαιρία. Αυτό που μας κάνει να νιώθουμε στρεσσαρισμένοι και ελλιπείς είναι το να αναρωτιόμαστε αν θα έπρεπε ή δεν θα έπρεπε να δοκιμάσουμε κάτι.
Η έμπνευση δεν έχει τίποτα να κάνει με το αν κερδίζουμε ή χάνουμε. Στην πραγματικότητα, αν απλά παίξουμε το παιχνίδι της ζωής, θα έχουμε πολλές νίκες και απώλειες, ανεξάρτητα από το επίπεδο του ταλέντου μας.
Αν δεν καταφέρουμε ούτε καν να προσπαθήσουμε εξαιτίας του φόβου της απόρριψης ή της αμφιβολίας για το ταλέντο μας, θα περάσουμε από τη ζωή αναρωτώμενοι, και αυτό είναι που μας εμποδίζει να βρούμε και να νιώσουμε εντός πνεύματος.
Αρχή # 6: Να Θυμάστε Ότι οι Επιθυμίες Μας Δεν θα Φτάσουν Σύμφωνα Με το Χρονοδιάγραμμά Μας
Υπάρχει ένας αρχαίος αφορισμός που λέει: «Αν θέλεις πραγματικά να κάνεις τον Θεό να γελάει, πες Του τα σχέδιά σου». Στην ουσία αυτό σημαίνει ότι όλα όσα θέλουμε θα φτάσουν στη ζωή μας όταν και μόνο όταν είμαστε ευθυγραμμισμένοι δονητικά με την ενέργεια της Πηγής μας.
Το εγώ μας δεν θα ερωτηθεί ούτε θα καθορίσει το χρονοδιάγραμμα - ο Δημιουργός αποκαλύπτει τα μυστικά του όταν αυτό είναι καλό και έτοιμο. Η δουλειά μας είναι να σταματήσουμε να εστιαζόμαστε στο πότε και να επικεντρωθούμε στο να συνδεθούμε με το Πνεύμα από το οποίο προερχόμαστε.
Η δουλειά μας είναι να σταματήσουμε να προκαλούμε και να απαιτούμε απαντήσεις από τον Θεό, και να είμαστε περισσότερο σαν αυτόν.
Κρατήστε αυτές τις έξι αρχές πρόχειρες και ανατρέχετε σε αυτές κάθε φορά που νιώθετε ότι σας λείπει η έμπνευση. Να θυμάστε, επίσης, ότι έχουμε κληθεί σε αυτόν τον κόσμο της έμπνευσης, που μας ζητάει να «αφεθούμε και να αφήσουμε τον Θεό», όπως λένε στην θεραπεία από τις εξαρτήσεις.
- Dr. Wayne W. Dyer
