Αφιερωμένο σε μένα....που το λατρεύω.....!!!!

daviercls

Οι 7 Πνευματικοί νόμοι....!!!

Ο νόμος της αντικατάστασης. Μην πολεμάς τις αρνητικές σκέψεις! Να τις αντικαθιστάς με θετικές! Με το Θεό!

Ο νόμος της χαλάρωσης. Κάθε νοητική προσπάθεια ηττάται από τον εαυτό της! Ο νους σε συνθήκες έντασης παύει να λειτουργεί δημιουργικά! Να είσαι χαλαρωμένος, ευγενής, χωρίς να βιάζεσαι!

Ο νόμος της υποσυνείδητης δραστηριότητας. Ο υποσυνεί-δητος νους επιστρατεύει όλους τους νόμους της φύσης για να εκτελέσει την εντολή που του δίνουμε! 

Αρκεί να αποδεχτεί την ιδέα!

Ο νόμος της πρακτικής εξάσκησης. Η εξάσκηση οδηγεί στην τελειότητα! Η άγια πράξη! Δεν είσαι απλός ακροατής του λόγου αλλά τον εκτελείς! Η αληθινή θρησκεία είναι η Πρακτική της Παρουσίας του Θεού!

Ο νόμος της συγχώρησης. Η ελευθέρωσή σου βρίσκεται στην συγχώρηση των άλλων! Να ευλογείς για να είσαι ευλογημένος!

Ο δυαδικός νόμος της σκέψης. Κάθε σκέψη δομείται από γνώση και αίσθημα! Χωρίς ψυχική κατάθεση και η πιο υψηλή σκέψη είναι αναποτελεσματική. Αυτό που πιστεύεις και στο οποίο βάζεις την ψυχή σου, αυτό ισχύει για σένα!

Ο νόμος της αύξησης. Αυτό που σκέφτεσαι, αυξάνει! Ό,τι κατέχει τον νου σου, μεγιστοποιείται στην ζωή σου!

Από το Πνευματικό Ημερολόγιο του Ε. Φοξ

Γεωμετρικός τριγωνισμός της Αρχαίας Ελλάδας....Ασύλληπτο....!!!

LANTZOI68

"Οι Επτά Εαυτοί " Χαλίλ Γκιμπράν...!!!

natassa charela

Όταν η αγάπη σε καλεί - Χαλίλ Γκιμπράν...!!!

Ένας αγέρας

Για τη γιορτή της μητέρας ....από τα μικρά αγγελούδια τους...!!!

magdalini magda

Αφιερωμένο σε όλες τις μαμάδες...!!!

Anna Kariotaki

Το βάλς των λουλουδιών ....!!!

TheLilac1110

Η φωτογραφία του αγαπημένου μας προσώπου....!!!!

Οι ερευνητές λένε ότι μια φωτογραφία του αγαπημένου μας προσώπου ενεργοποιεί το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου, δηλαδή μπορεί να δρα σαν φάρμακο. 

Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι εφόσον αυτό είναι γνωστό θα ήταν δυνατόν να μας βοηθήσει για την ανακούφιση του πόνου χωρίς τη χρήση φαρμάκων που προκαλούν παρενέργειες.

Η αγάπη συχνά καταλήγει να είναι επίπονη για τους ανθρώπους που την βιώνουν. Αλλά στις αρχές της ευτυχίας, όντος συμβάλλει στην μείωση του πόνου – τουλάχιστον στη φυσική του μορφή. Αυτό είναι το πόρισμα, που αναφέρθηκε, σε μια μελέτη επιστημόνων μεταξύ των οποιών και ενός ψυχολόγου που ασχολήθηκαν με αυτόν τον πόνο και μελέτησαν την αγάπη.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε online στο περιοδικό PLoS ONE, προέκυψε από την συνάντηση δύο σημαντικών ανθρώπων, του Arthur Aron του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Stony Brook, που είναι ερευνητής της επιστήμης της αγάπης, και του ο Δρ Sean Mackey, γνωστού επιστήμονα που ασχολείται με θέματα σχετικά με τον πόνο στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. 

Οι δύο επιστήμονες μοιράζονταν το ίδιο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, καθώς συμμετείχαν μερικά χρόνια πριν σε ένα Συνέδριο Νευροεπιστημών.

Ήξεραν ότι μερικές παλαιότερες μελέτες είχαν διαπιστώσει ότι η αγάπη ανακουφίζει τον πόνο, αλλά ήθελαν να προχωρήσουν ένα βήμα παραπέρα και να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο. 

Έβαλαν μία ανακοίνωση στην πανεπιστημιούπολη του Στάνφορντ για τα άτομα που βρίσκονταν στους πρώτους εννέα μήνες της σχέσης τους και ήταν ακόμα στο απόγειο του ρομαντικού πάθους.

Ο Jarred Younger, τότε απόφοιτος του Stanford και η ερευνητική του ομάδα εξέτασαν 15 άτομα. Όλοι κλήθηκαν να φέρουν από έξι φωτογραφίες: τρεις των αγαπημένων τους και τρεις των συγκριτικά ελκυστικών προσώπων που είχαν γνωρίσει μέχρι εκείνη την στιγμή στην ζωή τους. 

Οι ερευνητές θέρμαιναν τις παλάμες των αριστερών χεριών των ατόμων που συμετείχαν στην έρευνα σε βαθμό που προκλήθηκε μέτριος ή υψηλός βαθμός πόνου και σ’ αυτό το σημείο της έρευνας ζητήθηκε απο τα άτομα να κοιτάξουν μία φωτογραφία, είτε των αγαπημένων τους ή των άλλων προσώπων που θεωρούσαν ελκυστικά.

Στον τρίτο κύκλο των πειραμάτων, οι ερευνητές εξέτασαν τις επιδράσεις της απλής απόσπασης της προσοχής, κάτι που είναι γνωστό ότι μειώνει τον πόνο, για τον λόγο αυτό στα άτομα που πήραν μέρος στην έρευνα ανατέθηκαν καθήκοντα σκέψης (όπως η σκέψη για όλα των αθλήματα που παίζονται χωρίς μπάλα), ενώ οι παλάμες τους θερμαίνονταν.

Η φωτογραφία του αγαπημένου προσώπου καθώς και η διανοητική απόσπαση της προσοχής φάνηκε ότι μειώνουν τον πόνο κατά περίπου το ίδιο ποσοστό: από 36% έως 45% στον μέτριο πόνο, και από 12% έως 13% στον δυνατό πόνο. 

Αλλά όταν οι επιστήμονες επανέλαβαν το πείραμα, στα υπο έρευνα άτομα κάνοντας τους μια μαγνητική τομογραφία συντονισμού, είδαν ότι η φωτογραφία και η πνευματική λειτουργία -απόσπασης ενεργοποιούσαν εντελώς διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου.

Η απόσπαση της προσοχής απασχολούσε τα υψηλότερα, διανοητικά τμήματα του εγκεφάλου ενώ η φωτογραφία του αγαπημένου τους προσώπου από την άλλη πλευρά, απασχολούσε τα πιο πρωτόγονα τμήματα – τα κέντρα ανταμοιβής δηλαδή που σχετίζονται με τις εξάρσεις και τους πόθους που έχουν σχέση ακόμη και με τους εθισμούς.

Οι επιστήμονες υποδηλώνουν, ότι γνωρίζοντας ένα άτομο πώς να εκμεταλλευτεί τη δύναμη ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του ως προς στην ανακούφιση του πόνου χωρίς φάρμακα που προκαλούν παρενέργειες – ή ακόμη και να βοηθήσει τον εαυτό του αλλά και τους άλλους ανθρώπους να σταματήσουν βλαβερές συνήθειες όπως το κάπνισμα.

Πηγή: latimes

Αφθονία - Eckhart Tolle....!!!

                 
                    
Το ποιος νομίζεις ότι είσαι είναι επίσης στενά συνδεδεμένο με το πώς θεωρείς ότι σου φέρονται οι άλλοι. 

Πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται ότι οι άλλοι δεν τους φέρονται αρκετά καλά. «Δε μου δείχνουν κανένα σεβασμό, προσοχή, αναγνώριση, παραδοχή», λένε. 

«Με θεωρούν δεδομένο». Άλλοτε πάλι, υποψιάζονται κρυμμένα κίνητρα. «Οι άλλοι θέλουν να με χειραγωγήσουν, να με εκμεταλλευτούν. Κανείς δε μ' αγαπάει».

Το ποιοι νομίζουν ότι είναι, είναι τούτο: «Είμαι ένας ενδεής μικρός που οι ανάγκες του δεν ικανοποιούνται». Αυτή η βασική εσφαλμένη αντίληψη για το ποιοι είναι δημιουργεί δυσλειτουργία σε όλες τους τις σχέσεις. 

Πιστεύουν ότι δεν έχουν τίποτα να δώσουν και ότι ο κόσμος ή οι άλλοι άνθρωποι τους στερούν αυτό που χρειάζονται. Ολόκληρη η πραγματικότητά τους βασίζεται σε μια πλανεμένη αίσθηση του ποιοι είναι. 

Σαμποτάρει καταστάσεις, αμαυρώνει όλες τις σχέσεις. Αν η σκέψη της έλλειψης είτε πρόκειται για χρήματα, για αναγνώριση ή για αγάπη- έχει γίνει μέρος του ποιος νομίζεις πως είσαι, θα βιώνεις πάντα έλλειψη. Αντί να αναγνωρίζεις το καλό που υπάρχει ήδη μέσα σου, θα βιώνεις πάντα έλλειψη. Η αναγνώριση του καλού που υπάρχει ήδη στη ζωή σου είναι η βάση για κάθε αφθονία. 

Η πραγματικότητα είναι: Ό,τι πιστεύεις ότι σου στερεί ο κόσμος, το στερείς εσύ από τον κόσμο. Το στερείς επειδή βαθιά μέσα σου πιστεύεις ότι είσαι μικρός και ότι δεν έχεις τίποτα να δώσεις.

Δοκίμασε αυτό για μια δυο βδομάδες και δες πώς αλλάζει την πραγματικότητά σου: Ό,τι πιστεύεις ότι σου στερούν οι άνθρωποι - έπαινο, εκτίμηση, βοήθεια, στοργική φροντίδα κ.λπ. - δίνε το σ' αυτούς. Δεν το έχεις; 

Κάνε απλώς σαν να το έχεις. Έπειτα, λίγο αργότερα από τότε που άρχισες να δίνεις, θα αρχίσεις να λαβαίνεις. Δεν μπορείς να λάβεις αυτό που δε δίνεις. Η εκροή καθορίζει την εισροή. Ό,τι νομίζεις ότι σου στερεί ο κόσμος το έχεις ήδη, αλλά, αν δεν του επιτρέψεις ν' αρχίσει να ρέει προς τα έξω, δε θα ξέρεις καν ότι το έχεις. Αυτό περιλαμβάνει και την αφθονία.

Η πηγή κάθε αφθονίας δεν είναι έξω από σένα. Είναι μέρος του ποιος είσαι. Ωστόσο, ξεκίνα την παραδεχόμενος και αναγνωρίζοντας την αφθονία απέξω. Δες πόσο γεμάτη είναι η ζωή γύρω σου. Η ζεστασιά του ήλιου στην επιδερμίδα σου, η έκθεση υπέροχων λουλουδιών έξω από ένα ανθοπωλείο, το δάγκωμα ενός ζουμερού φρούτου, το άφθονο νερό που σε μουσκεύει πέφτοντας από τον ουρανό. Η πληρότητα της ζωής υπάρχει σε κάθε σου βήμα. 

Η αναγνώριση αυτής της αφθονίας που είναι παντού τριγύρω σου αφυπνίζει την αφθονία που βρίσκεται σε νάρκη μέσα σου. Έπειτα άφησέ τη να κυλήσει προς τα έξω. Όταν χαμογελάς σ' έναν άγνωστο, υπάρχει ήδη ένα μικρό ξεχείλισμα ενέργειας. Γίνεσαι δότης. Αναρωτήσου συχνά: «Τι μπορώ να δώσω εδώ; Πώς μπορώ να εξυπηρετήσω αυτό τον άνθρωπο, αυτή την κατάσταση;» 

Δε χρειάζεται να κατέχεις κάτι για να νιώθεις ότι έχεις αφθονία, μολονότι, αν αισθάνεσαι συνεχώς ότι έχεις αφθονία, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αρχίσουν να σου έρχονται πράγματα. Η αφθονία έρχεται μόνο σε όσους την έχουν ήδη. Ακούγεται σχεδόν άδικο, αλλά, φυσικά, δεν είναι. Είναι ένας συμπαντικός νόμος. 

Τόσο η αφθονία όσο και η ανεπάρκεια είναι εσωτερικές καταστάσεις που εκδηλώνονται ως πραγματικότητά σου. …

ECKHART TOLLE
A NEW EARTΗ

Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται ?

Μια μέρα, ένας σοφός Ινδός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του :

-”Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;”

-”Γιατί χάνουν την ηρεμία τους” απάντησε ο ένας.

-”Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται 

  δίπλα τους;” ξαναρωτά ο σοφός.

-”Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος” είπε 

  ένας άλλος μαθητής.

Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση :

“Μα τότε δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; ”

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά.. καμμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο..

“Ξέρετε γιατί ουρλιάζουμε κυριολεκτικά όταν είμαστε θυμωμένοι;

Γιατί όταν θυμώνουν δυό άνθρωποι, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ...και για να μπορέσει ο ένας να ακούσει τον άλλο θα πρέπει να φωνάξει δυνατά, για να καλύψει την απόσταση...

Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιό δυνατά θα πρέπει να φωνάξουν για νʼακουστούν.

Ενώ αντίθετα τι συμβαίνει όταν είναι ερωτευμένοι;
Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνήσουν, κάθε άλλο, μιλούν σιγανά και τρυφερά...

Γιατί; Επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη.
Μερικές φορές είναι τόσο κοντά που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν… παρά μονάχα ψιθυρίζουν.

Και όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχθούν.
Έτσι συμβαίνει όταν δυό άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζουν ο ένας προς τον άλλον.

Στο τέλος ο Σοφός είπε συμπερασματικά :
“Όταν συζητάτε μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μην λέτε λόγια που σας απομακρύνουν, γιατί θα φτάσει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα βρίσκουν πιά τα λόγια σας το δρόμο 

του γυρισμού”....

ΧΑΡΑ
Σκέψεις σοφών

Και ναι......, είπα " Ευχαριστώ "

Ήθελα να σου πω....
- νομίζω πως ήρθε η ώρα πια να πω όλα όσα έμαθα -
πως, αν αύριο πεθάνω,
για τίποτε δεν μετανιώνω, ούτε λυπάμαι!

Ότι έκανα, σωστό ή λάθος,
ήταν, γιατί έπρεπε να γίνει,
ήταν, γιατί το θέλησα πολύ
ή γιατί δεν το θέλησα καθόλου!

Κι αν ήταν κάτι να άλλαζα από τη ζωή μου,
δεν θα το έκανα!
Γιατί, διαφορετικά, δεν θα ήμουν εγώ!
Μέσα από όλη αυτή την πορεία μου
έμαθα πράγματα...

Έμαθα να αποδέχομαι τον εαυτό μου,
τον άνθρωπο δίπλα μου,
γι΄αυτό που είναι
κι όχι γι΄αυτό που θα μπορούσε να είναι...

Δέχτηκα πως είμαι ευάλωτη κι ανασφαλής,
αλλά ανακάλυψα πως είμαι και δυνατή κι αποφασιστική...

Έμαθα να αγαπώ και να προσφέρω δίχως όρους,
αλλά και να δέχομαι κάθε τι που μου φέρνει η ζωή...
και να είμαι ευγνώμων...

Και ναι, είπα "ευχαριστώ", όταν η μοίρα με γονάτισε
κι έγινα ένα με το χώμα! 

Μη γελάσεις! Ναι, είπα "ευχαριστώ"!
- δεν ξέρω πώς έγινε αυτό...
απλά, έτσι το ένιωσα (ευτυχώς) -
Έμαθα να σέβομαι τον εαυτό μου,
να είμαι αυτάρκης,
αλλά έμαθα επίσης και να ζω με τους ανθρώπους...

Ανακάλυψα πως ό,τι έρχεται
είναι ευλογία, γιατί είναι μάθημα ζωής...

Οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μου,
άλλοτε με στήριξαν,
άλλοτε με δοκίμασαν,
άλλοτε με χρησιμοποίησαν
και άλλοτε με ώθησαν να βγάλω τον καλύτερο
(ή τον χειρότερο) εαυτό μου... 

Ολ΄αυτά ήταν πολύτιμες εμπειρίες
που με ωρίμασαν και μ’ ανάγκασαν να πάρω θέση
για το τι ήθελα να κρατήσω και τι να αφήσω...

Κι αν αύριο φύγω...
αυτό που θέλω να θυμάσαι από εμένα
είναι πως έζησα κι αγάπησα
και πόνεσα και μάλωσα
σαν Άνθρωπος...

αλλά πως σε μια γωνιά της ψυχής μου
είχα κρατήσει το Θεό μέσα μου...

Andie Dimitriadou 

Η δύναμη της αγάπης - Jonida Driza

Υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορούν να ευεργετήσουν την ψυχή και την αύρα του ανθρώπου, όλα δοσμένα με σοφία και αρμονία τόσο εντός όσο και εκτός του. Για κάθε πληγή υπάρχει ένα βάλσαμο, για κάθε πόνο ένα γιατρικό, και κάθε θλίψη μία αχτίδα αισιοδοξίας. 

Τόσες δυνάμεις είναι έτοιμες να δώσουν απλόχερα την θεραπεία τους κάθε στιγμή που θα τους ζητηθεί, δείγμα ότι ο άνθρωπος ποτέ δεν υπήρξε μόνος αλλά αντίθετα υπάρχει κοντά του πρόνοια και φροντίδα, πρώτα από τον ίδιο του τον εαυτό και έπειτα από εξωτερικούς παράγοντες. 

Και αν υπάρχουν όμως τόσες πηγές θετικότητας και βοήθειας, καμιά δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή που φέρει μέσα της η Αγάπη. Αυτή η αιώνια δύναμη που κουβαλάει όλες τις ποιότητες μαζί της: την θετικότητα, την προστασία, την αισιοδοξία, την πίστη, την καλοσύνη.

Είναι ένα αμάλγαμα ισχυρών δονήσεων, ικανών να φέρουν όχι μόνο θεραπεία αλλά και ολόκληρη ψυχική επαναφορά και αλλαγή αφού ο σπόρος της Αγάπης μπορεί να ριζώσει και να διώξει κάθε τι αρνητικό μέσα από τον άνθρωπο. 

Και αυτό γιατί προέρχεται μέσα από την αγνότητα της Ψυχής που κακό δεν γνωρίζει, παρά μόνο ξέρει την Αλήθεια του Σύμπαντος και την κλείνει μέσα της. Και η μόνη αλήθεια είναι αυτή: η Αγάπη.

Όλα δημιουργούνται από αγάπη, εμποτίζονται, εκπέμπουν και απορροφούν αγάπη. Ό,τι ξεφεύγει από αυτή την αλήθεια απλά ξεχνάει το μεγαλείο της, αποκόπτεται από την πηγή του και μαραζώνει. Γι' αυτό ένας άνθρωπος που στερείται αγάπης είναι σαν το φυτό που δεν ποτίζεται επαρκώς ώσπου να μαραζώσει.

Πώς όμως λειτουργεί η αγάπη πάνω στον άνθρωπο; Αν θα μπορούσε κάποιος να δει την επιρροή στην αύρα του ατόμου όταν την δέχεται από κάποιον άλλο , θα την περιέγραφε σαν ένα απαλό αέρινο κύμα που διαπερνά την αύρα και εισέρχεται βαθιά μέσα στην ψυχή.

Εκείνες τις στιγμές θα παρατηρήσει κάποιος ότι κάθε ενεργειακό «μικρόβιο» όπως ο φόβος, η θλίψη, η στεναχώρια, είναι σαν να διαλύονται κάτω από την δύναμη της υπέροχης αυτής ενέργειας που εισχωρεί στο αυρικό πεδίο του ατόμου.

Η αγάπη δηλαδή δρα σαν μία δονητική «σκούπα», όπου καθαρίζει στο πέρασμα της τις σκιές που υπάρχουν μέσα στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου, πριν καταφέρουν να ριζώσουν μέσα του. Για αυτό και όταν κάποιος γίνεται δέκτης ουσιαστικής και αληθινής αγάπης, τότε αρχίζει και γίνεται πιο αισιόδοξος, πιο θετικός και έχει περισσότερη εμπιστοσύνη και πίστη στον εαυτό του. 

Καθώς ελαττώνονται οι αρνητικές δονήσεις και τα συναισθηματικά εμπόδια, ο άνθρωπος έρχεται πάλι σε επαφή με τις ικανότητες που διαθέτει μέσα του, για αυτό 

και η αληθινή αγάπη είναι το καλύτερο φάρμακο για κάθε άνθρωπο που νιώθει να υποφέρει ψυχολογικά.

Το σημαντικό είναι η αγάπη να έχει πρώτα ξεδιπλωθεί από την ίδια την ψυχή, να έχει ενωθεί ο άνθρωπος μαζί της μέσα στην δική του ύπαρξη για να μπορέσει να την μοιραστεί και με άλλο κόσμο. 

Χρειάζεται να γίνει το άτομο ένα με το φως που κουβαλά μέσα του προκειμένου να βιώσει την ουσία της αγάπης, γιατί ο ίδιος δημιουργήθηκε από αυτήν όπως κάθε τι στο Σύμπαν. Άρα ο άνθρωπος είναι αγάπη, και αυτή η ποιότητα δεν βρίσκεται κάπου εκτός του, σε κανέναν άλλο άνθρωπο ώστε να πάρει από αυτόν.

Όταν κάποιος έχει γίνει ένα με την αγάπη μέσα του μετά απλά την εκπέμπει με καθαρότητα, με δύναμη τέτοια ώστε και άλλοι άνθρωποι να ακουμπήσουν το φως της. Τότε υπάρχει μόνο ανταλλαγή, μόνο αλληλομοίρασμα και όχι απλά μοίρασμα ή ψυχικό άδειασμα. 


Μόνο έτσι πολλαπλασιάζεται η αγάπη, μόνο έτσι αναπτύσσεται και δυναμώνει- όταν ευθυγραμμιστεί κάποιος με αυτήν και με αφθονία την διοχετεύσει σε ό,τι κάνει γύρω του, σε όποιον άνθρωπο μπορεί να αγγίξει. Για αυτό και θεραπεύει κάθε σκοτάδι... Γιατί μόνο φως μπορεί να εκπέμψει, μόνο περισσότερη αγάπη...

http://astrolife.gr

Η επιστήμη του πλούτου και της αφθονίας...!!!

Τα πλούτη που αποκτώνται στο ανταγωνιστικό επίπεδο δεν είναι ποτέ ικανοποιητικά και μόνιμα. Σήμερα είναι δικά σας και αύριο ανήκουν σε κάποιον άλλο. 

Θυμηθείτε : αν θέλετε να πλουτίσετε με επιστημονικό και σίγουρο τρόπο, πρέπει να υπερβείτε εντελώς την ανταγωνιστική σκέψη. Δεν πρέπει να περάσει ούτε για μία στιγμή από το μυαλό σας η σκέψη ότι οι πόροι είναι περιορισμένοι. 

Μόλις αρχίσετε να σκέφτεστε ότι όλα τα χρήματα είναι «στριμωγμένα» και ελέγχονται από τραπεζίτες και άλλους, και ότι πρέπει να υπερβάλλετε τον εαυτό σας ώστε να περάσουν νόμοι για να σταματήσουν αυτή τη διαδικασία, και ούτω καθεξής — εκείνη τη στιγμή υποκύπτετε στον ανταγωνιστικό νου και η δύναμή σας να δημιουργήσετε εξαφανίζεται. 

Και το χειρότερο, κατά πάσα πιθανότητα θα αναστείλετε τις δημιουργικές κινήσεις που έχετε ήδη κάνει. 

ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ότι υπάρχει χρυσός αξίας αμέτρητων εκατομμυρίων στα βουνά της γης, που δεν έχει έρθει ακόμα στο φως, και να ξέρετε ότι αν δεν υπήρχε, θα δημιουργούνταν περισσότερος από τη Νοητική Ύλη ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες σας.

ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ότι τα χρήματα που χρειάζεστε θα έρθουν, ακόμα και αν γι' αυτό απαιτείται χίλιοι άντρες να οδηγηθούν στην ανακάλυψη καινούργιων χρυσωρυχείων αύριο.
Ποτέ να μην κοιτάζετε τον ς ορατούς πόρους. Να κοιτάζετε πάντα προς τα απεριόριστα πλούτη της Άμορφης Ουσίας, 

ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ότι θα έρθουν σε εσάς τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα μπορείτε να τα δεχτείτε και να τα χρησιμοποιήσετε. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τους ορατούς πόρους και να σας εμποδίσει να πάρετε ό,τι σας ανήκει.

Γι' αυτό μην επιτρέψετε, ούτε για ένα λεπτό, στον εαυτό σας να σκεφθεί ότι τα καλύτερα σημεία οικοδόμησης θα εξαφανιστούν πριν ετοιμαστείτε να χτίσετε το σπίτι σας, και επομένως πρέπει να βιαστείτε. Ποτέ να μην ανησυχείτε για τα τραστ και τους συνεταιρισμούς και να μη φοβηθείτε ότι σύντομα θα κατέχουν ολόκληρη τη γη. 

Ποτέ να μη φοβηθείτε ότι θα χάσετε αυτό που θέλετε, επειδή κάποιος άλλος θα «σας προλάβει». Αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Δεν επιζητάτε κάτι που ανήκει σε κάποιον άλλον.
Προκαλείτε τη δημιουργία αυτού που επιθυμείτε από άμορφη Ουσία, και οι πόροι είναι απεριόριστοι. 

Παραμείνετε στη διατυπωμένη δήλωση: Υπάρχει μια νοητική ύλη από την οποία δημιουργούνται τα πάντα, και η οποία, στην πρωταρχική της κατάσταση, διαπερνά και γεμίζει τα ενδιάμεσα διαστήματα του σύμπαντος.

Μια σκέψη, σε αυτή την ύλη, παράγει το αντικείμενο την εικόνα του οποίου δημιουργεί η σκέψη.
Ο άνθρωπος μπορεί να σχηματίσει πράγματα στη σκέψη του και εντυπώνοντας τη σκέψη του στην άμορφη ουσία μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία αυτού το οποίο σκέφτεται.

«Η επιστήμη της αφθονίας» 
Domna Glouftsi

Οι πνευματικοί οδηγοί....!!!

Οι πνευματικοί οδηγοί κάποια στιγμή είχαν ενσαρκωθεί.

Στη συνέχεια,μετά το θάνατο,έχουν περάσει από συγκεκριμένη εκπαίδευση,ώστε να καθοδηγούν και να βοηθούν τους ανθρώπους από τον κόσμο των πνευμάτων.

Ορισμένα από τα ανώτερα πνεύματα είναι ιδιαίτερα εξελιγμένα.Να θυμάστε όμως ότι δεν είναι όλα υψηλά
εξελιγμένα.Παράλληλα,υπάρχουν και μερικοί ξεχωριστοί οδηγοί που δεν έζησαν ποτέ στη Γη,αλλά συνήθως συνδέονται με τους προστατευόμενούς τους για μια συγκεκριμένη αποστολή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν τουλάχιστον έναν πνευματικό οδηγό.

Συνήθως ένας πνεύμα-οδηγός έχει βιώσει τη ζωή σε ανθρώπινο σώμα,με συνέπεια να καταννοεί τους περιορισμούς,αλλά και τους πειρασμούς,της ελεύθερης βούλησης.Καθώς έλκουμε τους οδηγούς ανάλογα με το επίπεδο τους φωτός μας κάθε φορά,ενδεχομένως να μην παραμείνουν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

Μπορεί κάποιο να συνεργαστεί μαζί μας για ένα σύντομο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια να προχωρήσει.Όταν συμβαίνει μία αλλαγή οδηγών,το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα στον άνθρωπο,είναι βαθιά-σχεδόν υπαρξιακή-λύπη.Τα πνεύματα οδηγοί εξελίσσονται μέσω της διακονίας,γι αυτό και η πνευματική τους ανάπτυξη δε βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη δική μας.

Οι πνευματικοί οδηγοί συνδέονται μαζί μας με τέτοια δόνηση αγάπης,που είναι αδύνατον να περιγραφεί με λέξεις.Έχουν στο νου τους,αυτό που είναι το καλύτερο για εμάς και φροντίζουν στοργικά να μας οδηγήσουν προς τις καλύτερες δυνατότητες του εαυτού μας.

Μας ενθαρρύνουν να αναπτύξουμε επίγνωση,και να εξελιχθούμε πνευματικά,μάς διδάσκουν ό,τι χρειάζεται 

στην πορεία μας,και μας βοηθούν στα θέματα που αντιμετωπίζουμε.

Οι πνευματικοί οδηγοί βοηθούν και συνεργάζονται με τους αγγέλους.Φροντίζουν να βρισκόμαστε στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή για κάποιες συναντήσεις και γεγονότα,προσφέρουν καθοδήγηση και βοηθούν με έργα όπως η συγγραφή βιβλίου ή ένα δημιουργικό σχέδιο.Μας γεμίζουν ενέργεια και ορισμένες φορές μάς μεταδίδουν διδάγματα ή πληροφορίες.

Φέρνουν ιδέες στο νου μας,στα όνειρα ή στο διαλογισμό,ώστε να κατευθυνθούμε προς το καλύτερο δυνατό μέλλον.

Δεν μπορουν να επιδράσουν άμεσα στον υλικό κόσμο όπως οι άγγελοι.Μπορούν να συγχρονίσουν,να συμβουλέψουν,να μοιραστούν τη σοφία τους,αλλά δεν μπορούν να παρέμβουν.
Κάθε πνευματικός οδηγός είναι μαζί μας για κάποιο λειτουργικό σκοπό.

Είναι οι καλύτεροί μας φίλοι,γιατι ποτέ δεν θα κάνουν κάτι που θα μπορούσε νας πληγώσει ή να μας βλάψει. Μας αγαπούν ως οικογένεια και θα κάνουν τα πάντα,όσα μπορούν και όσα τους επιτρέπουμε για να μας βοηθήσουν.

Ο ρόλος τους βέβαια, δεν είναι να μας υποκαταστήσουν στις αποφάσεις και στις επιλογές μας.

Εμείς τελικά είμαστε αυτοί που θα πάρουμε τις αποφάσεις τιμώντας την ελεύθερη βούλησή μας.Ο ρόλος τους είναι συμβουλευτικός και συνοδευτικός,όχι κυριαρχικός,και αυτή είναι αληθινά η έκφραση της θεϊκής αγάπης ♥

Olympia Karagiannopoulou

Πως να '' χακάρετε '' τον εγκέφαλο σας...!!!

           

Δεν είσαι αυτός που νομίζεις ότι είσαι. Η προσωπικότητα και η ταυτότητά σου, είναι πολύ πιο εύπλαστα απ” ότι νομίζεις. Με μερικά απλά κόλπα, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε την έμφυτη λειτουργικότητα του εγκεφάλου σας, για να αλλάξετε σχεδόν τα πάντα στον εαυτό σας. Ορίστε ο τρόπος.

Δεν είσαι απαραίτητα αυτός που νομίζεις πως είσαι
Δεν είσαι αυτός που είσαι, αλλά μάλλον το «προϊόν» πολλών επιρροών. Το ρητό «δε μπορείς να μάθεις σε ένα γέρικο σκυλί καινούρια κόλπα» υπάρχει για έναν λόγο: για όσο περισσότερο καιρό, είσαι το άτομο που νομίζεις πως είσαι, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αλλάξεις. 

Βασικά, δεν είναι τόσο ότι είναι δύσκολο να αλλάξουμε, όσο ότι έχουμε αναπτύξει πρότυπα και συνήθειες που το κάνουν πιο εύκολο να συνεχίσουμε να κάνουμε τα πράγματα με τον τρόπο που τα κάναμε. 

Το να δοκιμάζουμε κάτι με διαφορετική προσέγγιση μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε άβολα και θα είναι πιο αναποτελεσματικό, δεδομένου του γεγονότος πως είναι κάτι καινούριο για μας και συχνά απουσιάζει ο ενθουσιασμός, εφόσον εγκαταλείπουμε την άνεση που σχετιζόταν με τον τρόπο μας.

Σίγουρα έχουμε γεννηθεί με κάποιες εγγενείς ικανότητες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτού που θεωρούμε μέρος της ταυτότητάς μας, είναι αποτέλεσμα επιρροής. Αν και δε γνωρίζουμε την ακριβή αναλογία της Φύσης προς την «καλλιέργεια», υπάρχει αναμφισβήτητα ένας συνδυασμός και των δύο που μας καθιστά αυτό που είμαστε. Έχουμε την τάση να πιστεύουμε πως η αλλαγή είναι δύσκολη, στην ουσία όμως είναι απλά θέμα αλλαγής των επιρροών μας.

Ίσως είστε εξοικειωμένοι με τον όρο Σύνδρομο της Στοκχόλμης – όρος που περιγράφει πως, θύματα ομηρίας, τείνουν να αναπτύσσουν θετικά συναισθήματα για τους δεσμώτες τους. Το σύνδρομο αυτό δεν είναι κάποιου είδους πλύση εγκεφάλου από τον δεσμώτη· αντιθέτως, το θύμα τείνει να προσαρμόζεται στην κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται 

Αν τόσοι άνθρωποι μπορούν να προσαρμοστούν σε μία τόσο απαίσια κατάσταση όσο η απαγωγή, τότε ακόμη περισσότεροι μπορούν να προσαρμοστούν σε μικρότερες, θετικές αλλαγές στις ίδιες τους τις ζωές. Μπορούμε να πραγματοποιήσουμε και τεράστιες αλλαγές, αν είμαστε διατεθιμένοι να αφιερώσουμε χρόνο σε αυτό και να παρέχουμε στον εαυτό μας τις κατάλληλες επιρροές. 

Στη συνέχεια, θα δούμε πως αυτό γίνεται εφικτό, σε μεγάλη και αλλά και σε μικρότερη κλίμακα, διαχειριζόμενοι τα συναισθήματά μας και εξετάζοντας πως, το περιβάλλον μας και οι άνθρωποι γύρω μας, διαμορφώνουν τη ζωή μας.

Οι περισσότερες από τις παρακάτω μεθόδους δε θα σας κάνουν να αισθανθείτε άνετα, και μερικές φορές ίσως σας φανούν αρκετά «τρελές», αλλά είναι δυνατό να «χακάρετε» τον εγκέφαλό σας! Ορίστε μερικοί τρόποι για να το κάνετε :
Προετοιμάστε (priming) τον Εγκέφαλό σας.

Το Priming είναι μία υπερβολικά απλή τεχνική, εφόσον το μόνο που περιλαμβάνει είναι να μιλάτε στον εαυτό σας! Σε ένα πιο αφαιρετικό επίπεδο, είναι παρόμοιο με την αυτο-επιβεβαίωση και σε ένα πιο ακραίο επίπεδο, έχει μερικές ομοιότητες με τον νευρο-γλωσσικό προγραμματισμό. 

Περιλαμβάνει την απαγγελία ενός δεδομένου συνόλου λέξεων που έχει σχεδιαστεί για να αλλάξει την νοοτροπία μας. Δεν είναι πλύση εγκεφάλου και δεν μπορεί να σας κάνει να κάνετε κάτι που δεν θέλετε. Αυτό που πετυχαίνετε, είναι να βρεθείτε σε μία τέτοια κατάσταση του μυαλού, που θα σας φανεί πιο χρήσιμη σε μία δεδομένη περίπτωση.

Πριν μπούμε σε λεπτομέρειες για το πως να προετοιμάσετε τον εγκέφαλό σας, ας μιλήσουμε για το γιατί και το πως λειτουργεί. Αν έπρεπε να πείτε τη λέξη «mustard» (μουστάρδα) φωναχτά, και στη συνέχεια βλέπατε ένα τμήμα της λέξης, θα σας θύμιζε τη μουστάρδα. 

Για παράδειγμα, εάν λέγατε «i must have this» (αυτό πρέπει να το αποκτήσω), μπορεί να σας θύμιζε τη mustard λόγω της εμφάνισης του «must». Εάν πεινούσατε και σας άρεσε η μουστάρδα, μπορεί ακόμη και να θέλατε να φάτε λίγο.

Είναι το ίδιο φαινόμενο που σας εξαναγκάζει να αγοράσετε μια συγκεκριμένη μάρκα σαμπουάν που είδατε στην τηλεόραση ακόμα και αν 1) δε θυμάστε να είδατε καν τη διαφήμιση και 2) δε σας ενδιαφέρει καν η μάρκα του σαμπουάν σας. 

Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί το priming και όλα αυτά είναι δυνατά χάρη στη μνήμη σας.
Ενώ εσείς δε θα θυμάστε όλα όσα λέτε, αυτό δε σημαίνει πως όσα λέτε χάνονται για πάντα. Παρόλο που όσα αποθηκεύονται στην προσωρινή μας μνήμη, δεν είναι άμεσα προσπελάσιμα, το μόνο που χρειάζεται για να ανασύρουμε κάτι είναι μία λέξη – έναυσμα. 

Αυτό είναι εννοιολογικά παρόμοιο με τη χρήση ακρωνύμων σαν μνημονικό εργαλείο (π.χ. Roy G. Biv) αλλά, στην πραγματικότητα, δεν έχει σχεδιαστεί για να σας βοηθάει να θυμάστε τίποτε.

Αντιθέτως, στόχος είναι να τοποθετείτε απλές λέξεις μαζί, που ξεχωριστά δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία, αλλά μαζί σας κάνουν να σκέφτεστε χαρούμενα πράγματα, λυπηρά πράγματα, συγκεκριμένους ανθρώπους ή φιλοδοξίες. Αν μία από αυτές τις απλές λέξεις εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, αμέσως θα συσχετίσετε τη λέξη με την αντίστοιχη αξία. Παράδειγμα :

drive (οδηγώ)
do (κάνω)
go (πηγαίνω)
make (φτιάχνω)
objective (αντικειμενικός)
important (σημαντικός)

create (δημιουργώ)
commitment (δέσμευση)
purpose (σκοπός)
enthusiasm (ενθουσιασμός)
eager (πρόθυμος)
motivation (κίνητρο)

Αυτή είναι μία λίστα λέξεων που είναι συνώνυμες ή σχετίζονται με τη φιλοδοξία (ambition). Έχει σχεδιαστεί για να διαβάζεται φωναχτά ώστε να μπαίνετε σε μία πιο φιλόδοξη νοοτροπία, εστιάζοντας τις σκέψεις σας και προετοιμάζοντας το μυαλό σας να αντιδράει αποφασιστικά, όταν αυτές οι λέξεις ή τμήματά τους εμφανίζονται.

Μία άλλη άσκηση, περιλαμβάνει να παίρνετε μία μικρότερη λίστα λέξεων και να δημιουργείτε προτάσεις με αυτές. Παράδειγμα:
the
smiled
looked
girl
and

Αυτές οι λέξεις μπορούν να αποτελέσουν τη φράση «the girl looked and smiled» (το κορίτσι κοίταξε και χαμογέλασε), το οποίο θα πρέπει να σας φέρει στο μυαλό ευχάριστες συσχετίσεις με ανθρώπους. Η δημιουργία προτάσεων από λίστες λέξεων (τις οποίες μπορείτε να δημιουργήσετε μόνοι σας), μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε σωστή νοοτροπία.

Αυτές οι δύο μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προετοιμάσετε τον εγκέφαλό σας. Δεν είναι μαγικά κόλπα τα οποία αμέσως θα σας κάνουν να αισθανθείτε καλύτερα, φιλόδοξοι ή οτιδήποτε άλλο, αλλά σας παρέχουν την νοοτροπία που απαιτείται για να επιτυγχάνετε καλύτερα τις καθημερινές σας εργασίες.

Για περισσότερη ανάγνωση σχετικά με το priming καθώς επίσης και για μία ματιά σε μερικές ενδιαφέρουσες μελέτες, μη ξεχάσετε να ελέγξετε τις αναφορές γι' αυτό το άρθρο.

Χρησιμοποιώντας τα Συναισθήματά σας
Εάν βρεθήκατε ποτέ να παίρνετε αποφάσεις που δεν είναι του χαρακτήρα σας, βασισμένοι στη συναισθηματική σας κατάσταση – όπως «όργια» με παγωτό μετά από έναν χωρισμό – γνωρίζετε πόσο εύκολα, τα συναισθήματά σας μπορούν να αναλάβουν τον έλεγχο των πράξεών σας. 

Αντί λοιπόν να τα αφήνετε να σας οδηγούν σε πτωχές κρίσεις και παράλογες συμπεριφορές, μπορείτε να μάθετε να αντισταθμίζετε διαφορετικές συναισθηματικές καταστάσεις και να «κατασκευάζεται» συναισθήματα για να αλλάζετε τη διάθεσή σας. 

Για να το πραγματοποιήσετε αυτό, χρειάζεται πολύ απλά, να έρθετε σε επαφή με τα συναισθήματά σας. Η ιδέα δεν είναι να κλαίτε στο μαξιλάρι για τα χαμένα παιδικά σας χρόνια, αλλά να καταλαβαίνετε τι νιώθετε όταν το νιώθετε, ποιές είναι οι αιτίες και τι μπορείτε να κάνετε γι' αυτό. 

Θα ρίξουμε μια ματιά στο πως μπορούμε να αναλύσουμε 

τη συναισθηματική μας κατάσταση για να τη χρησιμοποιήσουμε προς όφελός μας, καθώς και την «κατασκευή» συναισθημάτων για να αλλάξουμε τον τρόπο που αισθανόμαστε.

Παρακολουθήστε Μαθήματα Ηθοποϊίας
Δεν μπορείτε να ελέγξουμε πραγματικά τα συναισθήματά μας, αν δεν τα καταλαβαίνουμε και ένας από τους καλύτερους τρόπους για να συμβεί αυτό, είναι να παρακολουθήσουμε μαθήματα ηθοποιίας. 

Για μερικούς ίσως ακούγεται διασκεδαστικό, και για άλλους σαν βασανιστήριο. Είτε σας αρέσει είτε όχι, τα μαθήματα ηθοποιίας είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να εξερευνήσετε πως και γιατί αισθάνεστε ορισμένα πράγματα. Στόχος είναι να βρείτε μία τάξη, στην οποία θα αισθάνεστε άβολα κάθε φορά που θα πηγαίνετε. 

Κατά την προσωπική μου εμπειρία, κάθε τάξη που διδάσκει την τεχνική Meisner, είναι πολύ αποτελεσματική αν βάζετε πολύ προσπάθεια στις ασκήσεις. Μπορεί να είναι αργή, επίπονη και άβολη, αλλά είναι ικανή να αναδείξει συναισθήματα που δεν είχατε ποτέ συνειδητοποιήσει πως είχατε.

Κάνε τον Εαυτό σου να νιώσει Άβολα
Τα συναισθήματά σας δεν είναι σε πλήρη ισχύ αν στην ουσία δεν κάνετε τίποτα, έτσι θα πρέπει να θέσετε τον εαυτό σας σε άβολες καταστάσεις προκειμένου να τα αναδείξετε. 

Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να κάνετε τον εαυτό σας να αισθάνεται απαίσια, αλλά πρέπει να προσπαθήσετε να κάνετε πράγματα που θα αντιστεκόσασταν να κάνετε επειδή ανησυχείτε για τα μειονεκτήματα. 

Η συνάντηση καινούριων προσώπων είναι κάτι που κάνει τους περισσότερους ανθρώπους να αισθάνονται άβολα και γι” αυτό είναι μια καλή αρχή, ειδικά αν πρόκειται για πρώτο ραντεβού. Δοκιμάστε καινούρια πράγματα που σας τρομάζουν. Αν παρατηρήσετε ότι είστε κολλημένος στον καναπέ και δεν σηκώνεστε με τίποτα, κάντε το αντίθετο.

Ξοδέψτε χρόνο με ανθρώπους που δε συμπαθείτε. Δείτε μία ταινία που σίγουρα θα μισήσετε. Οι εμπειρίες σας δε θα είναι πάντα ευχάριστες, αλλά θα πρέπει να υποκινήσουν αισθήματα που θα μπορέσετε αργότερα να αναλύσετε και να καταλάβετε καλύτερα.

Καταγράψτε το πως Αισθάνεστε
Σε ένα σύντομο ημερολόγιο, κάθε φορά που έχετε μια συναισθηματική αντίδραση, καταγράψτε το. Δε χρειάζονται πολλές λεπτομέρειες, απλά μία – δυο προτάσεις που περιγράφουν το συναίσθημα και μια (πιθανή) αιτία. Για παράδειγμα, «όποτε πεινάω είμαι ευερέθιστος. 

Θα χάσω την ψυχραιμία μου πολύ πιο εύκολα όταν πεινάω, συνεπώς, όποτε παρατηρώ τον εαυτό μου να σκέφτεται παράλογα πράγματα, πάντα μου υπενθυμίζω πως απλά πεινάω, θα φάω σε λίγο και ο «μαλάκας» που πέταξε στο δρόμο, αντί για τον κάδο, τα σκουπίδια, είναι αποτέλεσμα της πείνας μου». 

Μέχρι να αρχίσω να τα παρατηρώ όλα αυτά, δεν είχα παρατηρήσει πως ήμουν κόπανος κάθε φορά που πεινούσα. Νόμιζα πως απλά ήμουν κόπανος. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα, αλλά το θέμα είναι το εξής: παρατηρήστε το πως αισθάνεστε και τις υπάχουσες συνθήκες και θα σας είναι πολύ πιο εύκολο να ελέγξετε τα αρνητικά σας συναισθήματα.

Κάντε Γκριμάτσες μπροστά στον Καθρέφτη
Η «κατασκευή» συναισθημάτων είναι δύσκολη. Μόλις καταλάβετε τα συναισθήματά σας, θα σας φανεί πιο εύκολο, αλλά βοηθάει να είστε σε θέση να θυμηθείτε πως είναι φυσικά – σωματικά, το συναίσθημα. 

Όλοι ξέρουμε πως να χαμογελάμε, για παράδειγμα, αλλά μάλλον μπορείτε να μετρήσετε περισσότερα ψεύτικα χαμόγελα στις οικογενειακές φωτογραφίες,απ ' ότι αυθεντικά. Αν δεν γνωρίζετε πως να αναπαράγετε ένα αυθεντικό χαμόγελο (επίσης γνωστό ως το Duchenne χαμόγελο), θα είναι πολύ εμφανές σε όλους γύρω σας.

Ο πιο εύκολος τρόπος να μάθετε να προσποιείστε συναισθήματα, είναι να εξασκηθείτε στον καθρέφτη. Μπορείτε να τα δοκιμάσετε για να δείτε πως φαίνεστε και αμέσως θα καταλάβετε αν «περνάνε» ή όχι. Θα παρατηρήσετε επίσης, πως σωματικά θα αισθάνεστε διαφορετικό ένα ψεύτικο από ένα αυθεντικό συναίσθημα.

Για παράδειγμα, ένα αυθεντικό χαμόγελο φαίνεται περισσότερο στα μάτια απ” ότι στο στόμα. Όταν κάποιος χαμογελάει αυθεντικά, τα μάτια του ρυτιδιάζουν γιατί ένας νέος μυς χρησιμοποιείται. Θα φτάσετε να θυμάστε την αίσθηση και θα μπορείτε να το αναπαράγετε μακριά από τον καθρέφτη, με λίγη εξάσκηση.

Δεν είναι απαραίτητα εύκολο να κάνετε γκριμάτσες μπροστά στον καθρέφτη, αλλά δεν είναι τόσο δύσκολο όσο νομίζετε. Αν ο στόχος σας είναι απλά να μάθετε να χαμογελάτε καλύτερα, θα το καταφέρετε αν απλά κοιτάξετε τον εαυτό σας για λίγο. Σταδιακά, θα γίνει τόσο γελοίο που θα γελάσετε. 

Αν είστε λιγότερο υπομονετικός, μπορείτε να δοκιμάσετε να κάνετε τον εαυτό σας να γελάσει, κάνοντας γελοίες γκριμάτσες. Αν αισθάνεστε άνετα, φωνάξτε έναν φίλο να βοηθήσει. Για άλλα συναισθήματα, πρέπει απλά να βρείτε μία πηγή γι” αυτό το συναίσθημα και να το φέρετε στο προσκήνιο μπροστά στον καθρέφτη. 

Αν έχετε εφαρμόσει οποιαδήποτε από τις προηγούμενες τεχνικές, ίσως έχετε ήδη ένα αποθεματικό.

Εναλλακτικά, δείτε μία ταινία που θα σας κάνει να γελάστε ή να κλάψετε, αλλά έχετε κοντά και έναν καθρέφτη (ναι, αυτό είναι πολύ περίεργο, αλλά δουλεύει). Αν σας ενδιαφέρει ο θυμός, δε θα υπάρχει κανένα πρόβλημα να φτάσετε εκεί, απλά γκρινιάζοντας στον εαυτό σας ή σε έναν φίλο σας στο τηλέφωνο.

Η έκφραση συναισθημάτων στον καθρέφτη θα είναι παράξενη και άβολη στην αρχή, αλλά μετά από μερικές δοκιμές θα το συνηθίσετε και θα μπορείτε να δημιουργείτε αυθεντικές εκφράσεις όποτε το θελήσετε. 

Αυτές οι εκφράσεις πηγάζουν από αυθεντικά συναισθήματα, οπότε η επανάληψή τους, μπορεί όντως να σας κάνει να αισθανθείτε χαρούμενοι/λυπημένοι/θυμωμένοι κλπ μέσω της επανάληψης. Αν θελήσετε να αλλάξετε τη διάθεσή σας και τη νοοτροπία σας, η ικανότητα να προσποιείστε μέχρι να σας βγει αυθεντικό, είναι πολύ χρήσιμη.

Σκεφτείτε την Υγεία σας
Ό,τι και να κάνετε, είναι πολύ πιο εύκολο αν είστε υγιής – και αυτό ισχύει για την πνευματική όσο και για τη σωματική υγεία. Αυτές οι μέθοδοι δε θα βοηθήσουν και πολύ αν πάσχετε από σοβαρή κατάθλιψη. Αν δεν κοιμάστε/τρώτε καλά, και/ή δεν γυμνάζεστε επαρκώς κάθε μέρα, θα σας φανούν δύσκολες. 

Μπορείτε να κάνετε σχεδόν τα πάντα καλύτερα, αν φροντίζετε το μυαλό και το σώμα σας, οπότε μην αντιμετωπίσετε ότι διαβάσατε εδώ ως πανάκεια για τα προβλήματα της ζωής σας. Όσα είπαμε, προϋποθέτουν ότι φροντίζετε τον εαυτό σας και γενικά ξεκινάτε τη μέρα σας από μία καλή βάση. 

Αν τις περισσότερες ημέρες δεν αισθάνεστε καλά, πρέπει να φροντίσετε αυτά τα προβλήματα προτού αποφασίσετε να παίξετε παιχνίδια του μυαλού με τον εαυτό σας. Να είστε πάντα υγιείς πρώτα.

http://www.awakengr.com

Άραγε το κυνήγι της ευτυχίας οδηγεί στην ευτυχία ;

         

Η απόλαυση γίνεται σχεδόν ηθική μου υποχρέωση και νιώθω ένοχος όταν δεν απολαμβάνω.

Παρακάτω παρουσιάζεται ένας οδηγός ναυτιλωμένων προς την δυστυχία. Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο με τεχνικές ώστε ο καθένας μας να μπορεί να δημιουργεί την δυστυχία του μόνος του ή και παρέα με άλλους. Γιατί για να είσαι δυστυχής χρειάζεται προσπάθεια. Δεν είναι απλά το πεπρωμένο.

Οι οδηγίες που ακολουθούν μας δείχνουν τον δρόμο προς την μεθοδική αναζήτηση της δυστυχίας. Έτσι, αν γνωρίζουμε τον δρόμο μπορούμε πάντα να τον επιλέγουμε. Και πώς γίνεται αυτό; Θα αντιστρέψουμε τους όρους σε μία φράση του Λέον Τολστόι, ο οποίος είπε: «αν θες να είσαι ευτυχισμένος, απλά γίνε!». Εμείς θα εστιάσουμε στο εκ διαμέτρου αντίθετο: «αν θές να είσαι δυστυχισμένος, απλά γίνε!». Στο χέρι σου είναι.

Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι.
Ο δρόμος της δυστυχίας δεν χρειάζεται να είναι μοναχικός. Όλοι μπορούμε να βρούμε συμμάχους που θα μας βοηθήσουν σε αυτό το έργο. Αρκεί να επιλέξουμε τους κατάλληλους.

Ο Bateson χρησιμοποίησε έναν σαφή διαχωρισμό που μπορεί να είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο στην σύγκρουσή μας με οποιονδήποτε παρτενέρ. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι στην επικοινωνία υπάρχουν δύο διαφορετικά επίπεδα :

το επίπεδο του αντικειμένου και το επίπεδο της σχέσης. 

Ας πάρουμε το παράδειγμα με το σκόρδο: την στιγμή που πλησιάζω το σύντροφό μου, ώστε να του αποσπάσω ένα παθιασμένο φιλί, μία δυσάρεστη οσμή αναδύεται από την αναπνοή του. Σε επίπεδο αντικειμένου, «η μυρωδιά μού είναι δυσάρεστη». Σε επίπεδο σχέσης, «θέλω να σε φιλήσω». 

Ο σύντροφός μου που θέλει άνευ όρων αποδοχή, θα αντιδράσει: «αν με αγαπούσες πραγματικά, θα το άντεχες. Η δυσφορία σου είναι τρανή απόδειξη ότι δεν με αποδέχεσαι για αυτό που είμαι». Φτάνει, δηλαδή, να μπλέξουμε αυτά τα δύο επίπεδα μεταξύ τους και η παρεξήγηση δεν είναι μόνο ένα διακαής πόθος, αλλά πραγματικότητα.

Μία άλλη πολύ χρήσιμη τεχνική είναι η «μέθοδος να τρελάνεις τον άλλον». Η εφαρμογή της είναι απλούστατη: παρουσιάζουμε στον παρτενέρ μας ένα δίλημμα και τον προτρέπουμε να επιλέξει με την «ψευδαίσθηση της εναλλακτικής λύσης». Με άλλα απλά λογια, «να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι». 

Το ακόλουθο παράδειγμα είναι πολύ διαφωτιστικό προς αυτή την κατεύθυνση. Ας σκεφτούμε την καθημερινή κατάσταση στην οποία ο παρτενέρ μου θέλει να τα βρούμε. Μου λέει στην ουσία: «σε παρακαλώ, το ξέρεις ότι σε αγαπώ πραγματικά. Αν τα βρούμε τώρα θα σου είμαι απολύτως αφοσιωμένος. Όμως, αν σου περάσει από το μυαλό να με απορρίψεις, μπορεί να χάσω τον έλεγχο και να σου κάνω την ζωή μαρτύριο!». 

Η παγίδα εδώ είναι ότι δεν έχω να κάνω με μία καθαρή επιλογή. Το πρώτο σκέλος του μηνύματος περί αληθινής αγάπης, αναιρείται από το δεύτερο. Γιατί πως γίνεται κάποιος να με αγαπάει και παράλληλα να θέλει να με βλάψει, αν του πω όχι;

Όταν η απόλαυση γίνεται καθήκον
Μία γυναίκα λέει στον σύζυγό της: «αγάπη μου πολύ 

σφιχτή έχει γίνει η συμπεριφορά σου τώρα τελευταία. 

Μα επιτέλους, γίνε αυθόρμητος!». Εδώ υπάρχει μία 

παγίδα, γιατί πώς μπορώ να γίνω «αυθόρμητος» 

κατόπιν παραγγελιάς ; 

Πώς μπορεί μία συμπεριφορά να είναι αυθόρμητη όταν εμφανίζεται έπειτα από μία προστακτική («γίνε αυθόρμητος!»);

Αν ξεπεράσει κανείς την παραδοξολογία του παραπάνω παραδείγματος, μπορεί στην συνέχεια να διαπιστώσει ότι όλοι λίγο -πολύ βρισκόμαστε υπό το κράτος αυτού του κελεύσματος: «Απολαύστε!». Τώρα πλέον έχουμε χειραφετηθεί από τις απαγορεύσεις του παρελθόντος. Αντί αυτών υπάρχει ένα πλέγμα προτροπών, όπου το ζητούμενο είναι πώς θα πολλαπλασιάσει κανείς τις εμπειρίες της απόλαυσης. Υπάρχει ένας καταναλωτισμός της απόλαυσης που τελικά η ίδια περιορίζεται περισσότερο από ποτέ.

Σε μία εποχή όπου όλα επιτρέπονται πώς γίνεται εγώ να μην απολαμβάνω; Η απόλαυση έτσι γίνεται σχεδόν ηθική μου υποχρέωση και νιώθω ένοχος όταν δεν απολαμβάνω. Δεν νιώθω πια ένοχος επειδή παραβιάζω ηθικές απαγορεύσεις επιδιδόμενος σε παράνομες απολαύσεις, αλλά επειδή μου είναι αδύνατον να απολαύσω.

Ποια είναι λοιπόν η θέση του αυθορμητισμού, όταν η απόλαυση γίνεται σχεδόν μία καταναγκαστική πράξη; Γιατί αν το σκεφτούμε λογικά, όπου υπάρχει αυθορμητισμός δεν υπάρχει καταναγκασμός και τ' ανάπαλιν, καθώς πρόκειται για δύο έννοιες ολοσδιόλου ασυμβίβαστες. 

Πώς μπορώ να απολαμβάνω αυθόρμητα, όταν οφείλω στον εαυτό μου να είμαι ευτυχισμένος; Κι αν μία μέρα η διάθεσή μου τυχαίνει να είναι μελαγχολική, αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το επιτρέψω στον εαυτό μου. Αν επιθυμία μου είναι να μην λοξοδρομήσω από το μονοπάτι στης δυστυχίας, χρειάζομαι επιπλέον ενοχές και πίεση που δεν νιώθω καλά.

Η συνταγή είναι πολύ απλή: αρκεί να κάνω την απόλαυση καταναγκασμό και όταν δεν απολαμβάνω να νιώθω ενοχές για αυτό.

Ανατομία της επιθυμίας
Ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος να περιπλέξω την σχέση μου με τους άλλους είναι μέσα από την τεχνική : «διυλίζω τον κώνωπα και καταπίνω την κάμηλον». 

Η αγάπη που τρέφει ο παρτενέρ για μένα είναι ένα μυστήριο, «δεν μπορεί, κάποιο λάκκο έχει η φάβα». Και επειδή χρειάζομαι διαβεβαιώσεις, το ψάχνω λίγο παραπάνω και τον ρωτάω: «Λες ότι με αγαπάς. Όμως, τι είναι σε μένα αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι έτσι; Τι βλέπεις σε μένα που σε κάνει να με επιθυμείς κατ' αυτόν τον τρόπο;». Με άλλα λόγια, βάζω στο μικροσκόπιο τα αισθήματά σου για μένα, μήπως καταφέρω να τα συλλάβω κι εγώ ο ίδιος.

Γιατί πώς γίνεται να με αγαπάς, έναν άνθρωπο ανάξιο αγάπης; Για να σου συμβαίνει αυτό, κάτι πάει στραβά με σένα. Το να μ ' αγαπάς, σε μένα δείχνει ότι δεν αξίζεις την αγάπη μου. Μία «αλά Δον Ζουάν» συμπεριφορά συμπυκνώνεται στην εξής φράση : «Αν γίνετε δική μου, τότε χάνω με την κατάκτησή σας αυτήν που λατρεύω». 

Κι εκεί είναι που ανοίγω τα πανιά μου στην αναζήτησή ενός άλλου αντικείμενου προς κατάκτηση. Μέχρι που θα το κατακτήσω και αυτό και θα αναγκαστώ στην συνέχεια να το αφήσω κ.ο.κ. Πρόκειται για μία διαδρομή παρόμοια με αυτή του γάιδαρου που προσπαθεί να δαγκώσει το καρότο. Και η διαδρομή συνεχίζεται…

Στις σχέσεις συμβαίνει πολύ συχνά το πρωταρχικό ερώτημα της επιθυμίας να μην είναι ευθύ. Δεν αναρωτιέμαι, λοιπόν, «τι θέλω;», αλλά, «τι θέλει ο άλλος από μένα;», «τι είμαι εγώ για αυτόν τον άλλον;» και «μα τι επιτέλους βλέπει σε μένα;». Εδώ, κατά τον Λακάν, βρίσκεται το αδιέξοδο της ανθρώπινης επιθυμίας : «Η επιθυμία είναι επιθυμία του άλλου». 

Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι δυσκολεύομαι να διακρίνω ανάμεσα σε αυτό που είμαι και αυτό που επιθυμεί ο άλλος από μένα. Τα δικά μου θέλω μπερδεύονται με τις προσδοκίες του παρτενέρ μου. Αυτό που επιθυμώ είναι ο άλλος να με επιθυμήσει.

Όπως άλλωστε λέει και μία ελληνική παροιμία «καλύτερα να είσαι η αγάπη ενός γέρου παρά η σκλάβα ενός νέου». Με αγαπούν, άρα υπάρχω. Επομένως μία δοκιμασμένη τεχνική για την επίτευξη της δυστυχίας στις σχέσεις μας με του άλλους είναι να αντιστρέψουμε τους όρους που χρησιμοποίησε ο Έριχ Φρομ για την ώριμη αγάπη. 

Αντί να «σε χρειάζομαι επειδή σ ' αγαπώ», θα «σ ' αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι».

Να μην επιδιώκεις το όφελός σου.
Μία πολύ καλή μέθοδος ώστε οι σχέσεις να είναι μία μόνιμη πηγή απογοήτευσης είναι η λεγόμενη: «Δίνε χωρίς να παίρνεις». Τα προσωπικά συμφέροντα φθείρουν τις σχέσεις. Οπότε πώς μπορεί σε μία σχέση αγάπης να χωρέσει η επιθυμία για ανταπόδοση; 

Εγώ αγαπώ αρκετά και για τους δυο μας. Στις σχέσεις μου υπηρετώ μόνο τα υψηλά ιδανικά και δεν περιμένω τίποτε από τον παρτενέρ μου. Ο αλτρουισμός κυλάει στο αίμα μου.

Υπάρχει, βέβαια, μία περίπτωση να δω την απόφανση αυτή, όπως αναφέρει ο Νίτσε, ως το ηθικό φύλλο συκής που κρύβει μία εντελώς διαφορετική έως και σκοτεινή μου πλευρά: την υστεροβουλία. 

Διακρίνω στην ουσία ποταπά κίνητρα πίσω από την ενάρετη συμπεριφορά. Και αναρωτιέμαι: «μήπως κάνω ό,τι κάνω από ενοχές;», «μήπως τελικά κάτι περιμένω από τον άλλον;» ή «μήπως δίνω για να τραβήξω την προσοχή;». Γιατί μία σχέση βασίζεται σε αληθινά αισθήματα και όχι οφέλη.

Άλλωστε στις σχέσεις αγάπης, χρειάζεται να βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Και για να υπάρξει βοήθεια χρειάζονται δύο, κάποιον που την χρειάζεται και κάποιον που την προσφέρει. Αυτό είναι ένα παράδειγμα της λεγόμενης «συμπαιγνίας», που ορισμένες φορές μπορεί να αγγίξει έως και τα όρια της συνομωσίας!

Η συμπαιγνία συνήθως είναι μία άρρητη συμφωνία όπου καθένας επιβεβαιώνεται μέσα από τον ρόλο που παίζει με τον άλλον. Υπάρχω, δηλαδή, μέσα από τον ρόλο που μου δίνεις και ταυτόχρονα επιλέγω ο ίδιος να παίζω. 

Ο καθένας λειτουργεί για τον άλλον ως καθρέπτης της δικής του πραγματικότητας. Ο παρτενέρ μέσα από τον ρόλο του μου επιτρέπει να είμαι αυτό που θέλω να είμαι και αντίστοιχα επιτρέπω στον άλλον να είναι αυτό που θέλει να είναι. Υπάρχει τέλεια σχέση αμοιβαιότητας, όπου συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον.

Οι ρόλοι που παίζουμε είναι ανταποδοτικοί και ο ένας δεν υπάρχει δίχως τον άλλον. Πώς άλλωστε μπορεί να υπάρξει θύμα δίχως θύτη, γιατρός δίχως ασθενή, δικαστής δίχως κλέφτη, δάσκαλος χωρίς μαθητές ή ηγέτης χωρίς ακόλουθους; 

Αρκετά συχνά μάλιστα συμβαίνει να επιλέγω διαφορετικούς πρωταγωνιστές για να παίξουν ένα κατά τα άλλα απαράλλαχτο ρεπερτόριο ρόλων. Επιλέγω, δηλαδή, διαφορετικούς παρτενέρ με τον ίδιο ρόλο. 

Αυτό ακριβώς είναι και μία από τις πιο εγγυημένες μεθόδους που εξασφαλίζουν την δυστυχία στις σχέσεις: ταυτίζω τον εαυτό μου με τον ρόλο μου, και το ίδιο κάνω και στον παρτενέρ μου. Έτσι, η συμπαιγνία καταλήγει να είναι ένας φαύλος κύκλος που επαναλαμβάνεται αέναα σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια.

Στραβός είναι ο γυαλός, ή μήπως  στραβά αρμενίζω;
Κάθετι ξένο φαίνεται απόκοσμο, κάθετι διαφορετικό, στην καλύτερη περίπτωση μας ξαφνιάζει. Ο,τιδήποτε πέρα της δικής μου θέασης των πραγμάτων, φαντάζει παράλογο : 

«Ε, όχι, δεν είναι δυνατόν!». Πόσες φορές δεν έχω αναρωτηθεί αυτό: «Μήπως ζω ένα θέατρο του παραλόγου;».

Το «παράλογο» μπορεί να υποκινείται από την ιδέα ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει την δική του άποψη, αρκεί να συμφωνεί με την δική μου. Ή με λόγια πιο απλά: «Η δική μου άποψη είναι η σωστή». Ο δικός μου δρόμος είναι ο σωστός δρόμος. Αυτό που είναι διαφορετικό, μερικές φορές μου φαίνεται τρελό έως και παρανοϊκό. Ώρες, ώρες αυτό που μου λέει ο άλλος στ ' αυτιά μου ακούγεται αδιανόητο.

Και για αυτό τί μου απομένει να κάνω; Βάζω ετικέτες για να μετατρέπω το ξένο σε κάτι πιο οικείο: «Οι άντρες είναι γουρούνια, οι γυναίκες σκύλες. Οι Παναθηναϊκοί βάζελοι και οι Ολυμπιακοί γαύροι. Οι ξανθές είναι ηλίθιες. Οι μετανάστες είναι κακοποιά στοιχεία. 

Οι Εβραίοι είναι καβουροτρέπηδες ή και καβουρο-τσίπιδες, οι Ρώσοι μεθύστακες, οι πολιτικοί διεφθαρμένοι, οι τρελοί για δέσιμο. Οι ασφαλίτες είναι χαφιέδες, οι μπάτσοι γουρούνια και δολοφόνοι. Οι Αυστραλοί είναι βλάχοι, οι Γερμανοί δεν έχουν χιούμορ, οι Μεξικάνοι είναι τεμπέληδες, οι Ιάπωνες είναι εύθικτοι, οι Βέλγοι είναι ξενέρωτοι.

Και με όλη αυτήν την διαφορετικότητα που συναντώ, αναρωτιέμαι: «Στραβός είν ' ο γυαλός, μήπως  στραβά αρμενίζω; Και μερικές φορές βλέπω στις ανθρώπινες σχέσεις ότι στραβός είναι ο γυαλός. Και τότε τί κάνω; Ισιώνω το τιμόνι μου, ή παίρνω την στροφή αλλιώς; Άραγε τί απόφαση λαμβάνουν οι αμετανόητα πιστοί στην δυστυχία; Οι πιστοί στην δυστυχία επιλέγουν να ταξιδεύουν σε στραβό γυαλό και με αέρα στα πανιά τους.

Οι σχέσεις είναι ζήτημα στρατηγικής
Συχνά, οι οι άνθρωποι βλέπουμε τις σχέσεις ωσάν να είναι παιχνίδι. Για να το κατανοήσουμε αυτό καλύτερα, ας πιάσουμε το νήμα από έναν ανώτερο κλάδο των μαθηματικών, την λεγόμενη «Θεωρία των Παιγνίων».

Για να υπάρχει ένα παιχνίδι, σίγουρα χρειάζονται περισσότεροι από έναν συμμετέχοντες ή αλλιώς «παίκτες». Έτσι, δεν είμαι μόνος μου, αλλά βρίσκομαι σε μία τροχιά αλληλεπίδρασης με τον άλλον. Ανάλογα με την ερμηνεία της αλληλεπίδρασης που δίνει έκαστος παίχτης, επιλέγει να ενεργήσει, εφαρμόζει, δηλαδή, μία στρατηγική. 

Και η στρατηγική έκαστου παίχτη που αποσκοπεί; Μα φυσικά στο να κερδίσει. Ποιο είναι άλλωστε το ίδιο το νόημα του παιχνιδιού; Γιατί καθένας που θέλει να σέβεται τον εαυτό του, δεν θα επιδιώξει να είναι ο χαμένος της υπόθεσης.

Το εύλογο ερώτημα, λοιπόν, που ανακύπτει είναι: «Πώς μπορώ να κερδίσω στο πικάντικο παιχνίδι των σχέσεών μου με τους άλλους;». Και πώς θα το μετρήσω αυτό το κέρδος; Μα φυσικά από τις απολαβές και τις απώλειες που θα έχω όντας «παίκτης».

Στα παίγνια, κατά βάση, υπάρχουν δύο ειδών αποτελέσματα: αυτά με μηδενικό άθροισμα και τα άλλα μη μηδενικού αθροίσματος, όπου το κέρδος κάποιου δεν σημαίνει την ζημιά του άλλου. Και οι δύο μπορεί να κερδίσουν ή να χάσουν αντίστοιχα. 

Αντίθετα, στις εκβάσεις μηδενικού αθροίσματος «εγώ κερδίζω, εσύ χάνεις» ή «εσύ κερδίζεις εγώ χάνω». Απλά τα πράγματα. Όμως αυτά μπορεί να μην είναι και τόσο απλά για τους πιστούς ακόλουθους στην δυστυχία, καθώς επιλέγουν πάντα να χάνουν.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα μήπως και διαφωτίσει τα πράγματα. Ένας άντρας και μια γυναίκα προσπαθούν να αποφασίσουν πως θα περάσουν το απόγευμα τους. Ο άντρας προτιμά να μείνουν σπίτι και να δούνε τον αγώνα που έχει στην τηλεόραση, ενώ η γυναίκα προτιμά να πάνε στην όπερα. Και οι δύο όμως θέλουν να κάνουν κάτι μαζί και όχι να μείνουν χώρια.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό το παιχνίδι έχει το ποιος θα παίξει πρώτος και θα ανακοινώσει την απόφαση του στο ταίρι του. Αν για παράδειγμα, η γυναίκα έχει αγοράσει από πριν τα εισιτήρια για την όπερα, είναι πολύ πιθανόν ο άντρας να πεισθεί και να επιλέξει από την αρχή να πάνε στην όπερα παρόλο που θα προτιμούσε τον αγώνα. Σε πάρα πολλά παιχνίδια, όχι σε όλα, αυτός που κινείται πρώτος έχει και το πλεονέκτημα.

Τίθεται, δηλαδή θέμα διαπραγμάτευσης. Ζω σημαίνει παζαρεύω. Αν το ζητούμενο, είναι περάσουμε το απόγευμα μαζί, δεν έχει δα και τόση σημασία το που, αρκεί να είμαστε μαζί. Αν πάλι θέλουμε να παίξουμε παιχνίδια κυριαρχίας, τότε αλλάζουν και οι όροι του παινιδιού. 

Αν το που γίνεται στοίχημα για τον ίδιο μου τον εαυτό, τότε κάποιος κερδίζει και κάποιος χάνει, ή χάνουν και οι δύο. Και ποια κατεύθυνση, πιστεύετε ότι θα ακολουθούσαν οι φλερτάροντες με την δυστυχία;

Πιθανότατα, να παρέβλεπαν να ακούσουν κάποια λόγια από την Άπω Ανατολή και συγκεκριμένα την Κίνα, τον 5ο αιώνα π.Χ. Ο Σουν Τσου είπε: «Αν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου, δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι για το αποτέλεσμα ακόμα και εκατό 100 μάχων. Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου, αλλά δεν γνωρίζεις τον εχθρό, για κάθε νίκη που θα κερδίζεις, θα έχεις και μία ήττα. Εάν δεν γνωρίζεις ούτε τον εαυτό σου, ούτε τον εχθρό θα νικηθείς σε κάθε μάχη.»!

Μάρω Μπέλλου, Ψυχολόγο – Ψυχοθεραπεύτρια,
http://psychografimata.com/