Πέμπτη 10 Ιουλίου 2014

Αντιμετωπίζοντας δυσκολίες την ώρα του διαλογισμού....!!!!!!!!

Σ' αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε στις δυσκολίες που προκύπτουν την ώρα του διαλογισμού και τι μπορούμε να κάνουμε για να τις χειριστούμε καλύτερα. Και ξεκινάμε από την παραδοχή ότι ο διαλογισμός δεν είναι κάτι εύκολο. Απαιτεί πρακτική εξάσκηση, υπομονή και χρόνο για να εξοικειωθούμε με τη διαδικασία της εστίασης της προσοχής και της παρατήρησης. 

Το "κόλπο" βρίσκεται στη σωστή στάση που κρατάμε απέναντι σ' αυτές τις δυσκολίες, καθώς πρέπει να τις αποδεχτούμε ως αναπόσπαστο κομμάτι της πρακτικής μας. Δεν πρέπει να τις αποφεύγουμε, αλλά να μάθουμε να τις χρησιμοποιούμε γιατί έχουν να μας διδάξουν πολύτιμα μαθήματα.

Στην καθημερινότητά μας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποφεύγουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες, ενώ ταυτόχρονα τρέχουμε πίσω από τις επιθυμίες μας. Ο διαλογισμός μας προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για να εξετάσουμε αυτή τη συμπεριφορά και να αναπτύξουμε τους κατάλληλους τρόπους αντιμετώπισής της. 

Πρώτα απ' όλα πρέπει να μάθουμε να είμαστε υπομονετικοί με τον εαυτό μας. Δεύτερον, πρέπει να αναπτύξουμε τη συνήθεια αντί να αποφεύγουμε ή να κρύβουμε κάτι που δεν μας ικανοποιεί, να το παρατηρούμε και να το εξετάζουμε σε βάθος. Αν είμαστε δυστυχισμένοι πρέπει να παραδεχτούμε ότι είμαστε δυστυχισμένοι. 

Αυτή είναι η πραγματικότητα και αυτή πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Με το να την κρύβουμε από τον εαυτό μας δεν κερδίζουμε τίποτα, ίσα-ίσα που διαιωνίζουμε τη δυστυχία μας. Πρακτικά, παρατηρώ σημαίνει αποσυνθέτω. Και όταν αποσυνθέτουμε ένα πρόβλημα, το πρόβλημα χάνει τη συνοχή και τη δομή του και παύει να είναι πρόβλημα. 

Ως συνέπεια ακολουθεί η απελευθέρωση από το πρόβλημα. Η κατάλληλη στάση λοιπόν απέναντι στις δυσκολίες είναι να κατανοήσουμε ότι όλες οι δυσκολίες είναι αντιμετωπίσιμες και ότι αποτελούν ευκαιρίες για εξάσκηση, μάθηση και απελευθέρωση.

1. Ο σωματικός πόνος
Η στάση του σώματος την ώρα του διαλογισμού μπορεί να μας προκαλέσει πόνο στα πόδια, στην πλάτη, στους ώμους, και αλλού. Είναι σημαντικό όταν ξεκινάμε και παίρνουμε την κατάλληλη στάση, να μένουμε μ' αυτή καθ' όλη τη διάρκεια του διαλογισμού και να μην κουνιόμαστε πολύ, γιατί αποσπάται η προσοχή μας και διαταράσσεται η συγκέντρωσή μας. 

Τους σωματικούς πόνους τους αντιμετωπίζουμε μετατρέποντάς τους σε αντικείμενα του διαλογισμού μας. Για παράδειγμα, αν ξεκινάμε έχοντας εστιασμένη την προσοχή μας στην αναπνοή μας και μετά από λίγη ώρα αρχίσουμε να νιώθουμε έναν πόνο στο αριστερό μας πόδι, δεν θα κουνηθούμε, αλλά θα μεταφέρουμε την προσοχή μας στο σημείο που αισθανόμαστε τον πόνο. 

Θα τον παρατηρήσουμε αναλυτικά σε όλες τις διαστάσεις του. Επίσης, μπορούμε να αντικαταστήσουμε τα μάντρα που λέγαμε προηγουμένως (π.χ. "εισπνοή, εκπνοή" ή "in, out" σχετικά με την αναπνοή μας) με το μάντρα "πόνος... πόνος... πόνος...". Επαναλαμβάνοντας από μέσα μας αυτή τη λέξη με αργό ρυθμό, εστιάζουμε την προσοχή μας στη διαδικασία του πόνου και παύουμε να είμαστε απόλυτα ταυτισμένοι μαζί του. 

Άλλες φορές ο πόνος υποχωρεί μετά από λίγο και άλλες φορές όχι. Σημασία έχει να υπερβούμε, πρώτον, την αίσθηση του πόνου και, δεύτερον, την αντίστασή μας σ' αυτόν. Η αντίσταση είναι εκτός από σωματική (μπορεί οι μύες γύρω από την περιοχή του πόνου να θέλουν να συσπαστούν) και νοητική. 

Τη σωματική την αντιμετωπίζουμε χαλαρώνοντας νοητικά τους μύες της περιοχής που πονάει. Η νοητική αντίσταση αποτελείται από σκέψεις του τύπου "δεν μου αρέσει αυτή η αίσθηση", "δεν θα έπρεπε να πονάω", "θέλω να σταματήσει ο πόνος", κ.τ.λ. Παρατηρώντας αυτές τις σκέψεις μειώνουμε την απόσταση που έχουμε "εμείς", ως άτομα, από τον πόνο ως φαινόμενο. 

Το αποτέλεσμα είναι να μειώνεται κατά πολύ η αίσθηση του πόνου. Αφού σταματήσει λοιπόν ο πόνος να μας αποσπάει την προσοχή, μπορούμε να συγκεντρωθούμε και πάλι στην αναπνοή μας.

2. Το μούδιασμα των ποδιών
Το μούδιασμα των ποδιών είναι ένα πολύ κοινό φαινόμενο κυρίως στους αρχάριους, γιατί τα πόδια τους δεν είναι συνηθισμένα να μένουν σ' αυτή τη στάση για πολλή ώρα. Με την εξάσκηση το σώμα προσαρμόζεται και το μούδιασμα μειώνεται. 

Και σ' αυτή την περίπτωση, όπως και στον πόνο, παρατηρούμε το μούδιασμα προσεκτικά συγκεντρώνοντας την προσοχή μας στην αντίστοιχη περιοχή. Μπορεί να μας δημιουργεί μια δυσάρεστη αίσθηση, αλλά δεν υπάρχει πόνος όσο τα πόδια μένουν ακίνητα. Γι' αυτό παραμένουμε ήρεμοι και απλά παρατηρούμε το φαινόμενο.

3. Η υπνηλία
Η υπνηλία είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο, αφού ο διαλογισμός χαλαρώνει τον νου και το σώμα. Αν πριν ξεκινήσουμε τον διαλογισμό φάμε μια μεγάλη ποσότητα φαγητού, τότε είναι λογικό να νυστάζουμε. Γι' αυτό είναι καλύτερα, αν τρώμε πριν τον διαλογισμό, να τρώμε λίγο, ή να περιμένουμε να περάσει καμιά ώρα από τότε που φάγαμε και μετά να ξεκινήσουμε. 

Σημασία πάντως έχει να μην κοιμηθούμε γιατί ο ύπνος και η συγκέντρωση του νου είναι δύο αντίθετες καταστάσεις. Πρακτικά, για να αντιμετωπίσουμε την υπνηλία μπορούμε να πάρουμε μια βαθιά εισπνοή, να την κρατήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε και μετά να εκπνεύσουμε αργά. Αυτό να το επαναλάβουμε όσες φορές χρειαστεί μέχρι να νιώσουμε το σώμα μας να ζεσταίνεται και την υπνηλία να υποχωρεί. Μετά μπορούμε να επιστρέψουμε πάλι στην αναπνοή μας.

4. Η αδυναμία συγκέντρωσης
Το παν στον διαλογισμό είναι η συγκέντρωση της προσοχής μας σε ένα αντικείμενο. Συνήθως αυτό είναι η αναπνοή μας, η κίνηση της κοιλιάς κατά την αναπνοή ή ένας ήχος. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ο διαλογισμός ακολουθεί μια κυκλική πορεία. 

Είναι μέρες που ο νους μας είναι απόλυτα ήρεμος και νιώθουμε ότι ο διαλογισμός μας πήγε πολύ καλά, ενώ άλλες ότι τρέχει συνέχεια χωρίς να μπορούμε να τον σταματήσουμε. Σ' αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν κάποιες βοηθητικές τεχνικές. Μία πολύ αποτελεσματική είναι να μετράμε τις εκπνοές μας. 

Δηλαδή : εισπνέουμε κανονικά από τη μύτη και εκπνέοντας μετράμε (από μέσα μας πάντα) "ένα". Μετά εισπνέουμε πάλι και εκπνέοντας μετράμε "δύο". Φτάνουμε μέχρι το "πέντε" και ξαναρχίζουμε από την αρχή. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι το να σταματήσουμε τον νου μας να παράγει σκέψεις δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το να έχουμε επίγνωση των σκέψεων που ο νους δημιουργεί. 

Αν δεν μπορούμε να σταματήσουμε τον νου μας, απλά ας τον παρατηρήσουμε. Δεν χρειάζεται να αγχωθούμε γιατί ο σκοπός είναι να εξοικειωθούμε με την αποδοχή όλων των γεγονότων. Και η φλυαρία του νου είναι απολύτως φυσιολογική, αρκεί να είμαστε συγκεντρωμένοι για να την παρατηρήσουμε. Μόλις δούμε λοιπόν ότι ο νους μας έχει ηρεμήσει με τη βοήθεια της παραπάνω τεχνικής, μπορούμε να σταματήσουμε το μέτρημα. 

5. Η βαρεμάρα
Κάποια στιγμή όλοι βαριόμαστε. Αλλά πρόκειται απλά για τις σκέψεις που δημιουργεί ο νους και λένε "σήκω να κάνεις κάτι πιο χρήσιμο", "χάνεις την ώρα σου μ' αυτά τα πράγματα" και άλλα παρόμοια. Το να παρατηρούμε κάτι δεν μπορεί ποτέ να είναι βαρετό, εκτός και αν ερμηνεύουμε τη διαδικασία. Τότε όμως πάλι είμαστε ταυτισμένοι με τον νου και πιστεύουμε σ' αυτές τις σκέψεις. 

Όταν παρατηρούμε κάτι είναι σαν να το βλέπουμε για πρώτη φορά. Ποτέ δεν πρόκειται να "τελειώσουμε" με τον διαλογισμό, γι' αυτό οι σκέψεις του τύπου "εντάξει, το δοκίμασα κι αυτό και βαρέθηκα" πρέπει απλά να αποτελέσουν αντικείμενα της παρατήρησής μας.

6. Ο φόβος
Το συναίσθημα του φόβου μπορεί να εμφανιστεί την ώρα του διαλογισμού χωρίς κάποιον ιδιαίτερο λόγο και οι αιτίες γι' αυτό μπορεί να είναι διάφορες. 

Ίσως να πρόκειται για καταπιεσμένο φόβο που είχαμε απωθήσει από την παιδική μας ηλικία. Ας μην ξεχνάμε ότι οι σκέψεις γεννιούνται πρώτα στο ασυνείδητο μας και μετά μπορούμε να τις συνειδητοποιήσουμε. 

Σ' αυτό το διάστημα, από την αρχή της δημιουργίας τους μέχρι τη στιγμή που θα τις αντιληφθούμε και θα τις παρατηρήσουμε, είμαστε απόλυτα ταυτισμένοι μαζί τους. Τότε είναι που είμαστε ασυνείδητοι και που το σώμα μας νομίζει ότι οι σκέψεις αυτές αντανακλούν έναν πραγματικό κίνδυνο - και ακολουθεί το συναίσθημα του φόβου. Αλλά πρόκειται απλά για ασυνείδητες σκέψεις και τίποτα παραπάνω.

Μια δεύτερη πιθανή αιτία είναι ο φόβος του αγνώστου. Σε κάποια στιγμή της ζωής μας θα έρθουμε αντιμέτωποι με το μεγαλείο του διαλογισμού : την αποσύνθεση των ψευδαισθήσεων που χρησιμοποιούσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια για να ερμηνεύουμε τη ζωή. 

Όλες οι ψευδαισθήσεις, ότι είμαστε μοναδικοί, ότι είμαστε ξεχωριστοί, ότι είμαστε "εμείς" και οι "άλλοι", ότι οι σκέψεις μας αντανακλούν την πραγματικότητα, κ.ά., θα καταρριφθούν. Τότε είναι που θα έρθουμε σε επαφή με την αληθινή μας φύση και θα συναντήσουμε την αλήθεια. Αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως τρομακτικό, αλλά δεν είναι. Είναι απλώς η πραγματικότητα. 

Μία τρίτη αιτία που μπορεί να νιώθουμε φόβο είναι η αδύναμη συγκέντρωση της προσοχής μας στο αντικείμενο του διαλογισμού. Μπορεί να σκεφτόμαστε ότι "όποια σκέψη εμφανιστεί μετά θα την εξετάσω διεξοδικά, αφού αυτό πρέπει να κάνω" και έτσι να ξεκινήσει ο νους να δημιουργεί σενάρια, από αδιάφορα έως απειλητικά και τρομακτικά, μόνο και μόνο για να δοκιμάσουμε τις δυνάμεις μας. 

Πρόκειται για άλλη μία από τις παγίδες του νου που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή μας - απλά είναι πολύ καλά καμουφλαρισμένη κάτω από τη σκέψη της αυτοαξιολόγησης ("ευκαιρία να δω αν είμαι καλός στον διαλογισμό και να δω τι έχω μάθει μέχρι τώρα"). Όπως και στις άλλες περιπτώσεις έτσι κι εδώ, παρατηρούμε αυτές τις σκέψεις χωρίς να τις κρίνουμε και επιστρέφουμε στην αναπνοή μας.

7. Η επιθυμία "να τα καταφέρουμε"
Ένας από τους σκοπούς του διαλογισμού είναι να μάθουμε "να σαλπάρουμε με όλους τους ανέμους", όπως θα έλεγε και ο Νίτσε. Να αποδεχόμαστε οτιδήποτε συμβαίνει γιατί απλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Έτσι κι εδώ λοιπόν, το να προσπαθούμε πολύ για να καταφέρουμε κάτι συγκεκριμένο με τον διαλογισμό είναι σαν να εναντιωνόμαστε στην πραγματικότητα και στον εαυτό μας. 

Ο Άλαν Ουάτς έλεγε ότι ο διαλογισμός δεν έχει κανέναν σκοπό, γιατί αν είχε θα σήμαινε ότι επιθυμούμε κάτι, ενώ προσπαθούμε παράλληλα να απαλλαγούμε από όλες τις επιθυμίες μας. Η ουσία είναι να μάθουμε να μην παίρνουμε τα πράγματα στα σοβαρά, γιατί αν απογοητευόμαστε ή αγχωνόμαστε όταν δεν μπορούμε να ησυχάσουμε τον νου μας, είναι σαν να αντιστεκόμαστε στο γεγονός αυτό. 

Ενώ η χαλάρωση θα έρθει αυτόματα μόλις αποδεχτούμε την πραγματικότητα και σταματήσουμε να προσπαθούμε να χαλαρώσουμε τον νου. Γι' αυτό το να προσπαθούμε να πετύχουμε κάτι συγκεκριμένο με τον διαλογισμό, θα μας οδηγήσει σίγουρα σε ένταση και αυτοκριτική. 

Πρέπει να απαλλαγούμε από όλες τις προσδοκίες μας για να μπορέσουμε να συγκεντρωθούμε μόνο στην παρατήρηση. Αλλά και πάλι αν αυτές εμφανιστούν, δεν πειράζει. Θα τις παρατηρήσουμε, θα τις αποδεχτούμε και θα συνεχίσουμε τον διαλογισμό μας.





Επίφυση εγκεφάλου : Το όπλο των ανθρώπων ενεργοποιείται....!!!!!!!!!

Η επίφυση είναι το μέρος του εγκεφάλου που ενδυναμώνει αυτό που είναι γνωστό ως η "έκτη αίσθηση" και άλλες παραφυσικές ικανότητες. Είναι επίσης το κέντρο της αίσθησης της ευτυχίας.... 

Η επίφυση είναι σε αδράνεια στο μέσο άτομο. Μια αδρανής επίφυση είναι ισοδύναμη με έναν αποκομμένο νωτιαίο μυελό, όπου το μυαλό δεν μπορεί να στείλει μηνύματα ή να κινήσει μέλη του σώματος πέρα από τη περιοχή που έχει αποκοπεί. Η μόνη διαφορά είναι ότι η επίφυση επηρεάζει τη ψυχή.

Με το πέρασμα των αιώνων, εξαιτίας των σχετικών "θρησκειών", η ανθρωπότητα έχει παρακμάσει εξελικτικά και πνευματικά. Αυτός είναι ο λόγος που η ανθρωπότητα στο σύνολό της είναι πνευματικά ανίσχυρη. Ο στόχος των θρησκειών πάντα ήταν να κρατήσουν την ανθρωπότητα σε άγνοια και χωρίς δύναμη.

Κάθε φορά που μια θρησκεία καταλάμβανε τον έλεγχο μιας περιοχής, τα αρχαία έγγραφα απομακρυνόντουσαν ή καταστρέφονταν. Οι θρησκείες τότε αντικαθιστούσαν τη γνώση που είχαν αφαιρέσει, με ψέματα και με ψευδείς ιστορίες. Αυτός είναι ο λόγος που η ανθρώπινη φυλή είναι στο σημείο που βρίσκεται σήμερα πνευματικά. Κατάπτωση, αρρώστια, μαρασμός, ανικανότητα και άγνοια είναι τα αποτελέσματα της απώλειας αυτής της γνώσης.

Το μέσο άτομο χρησιμοποιεί μόνο το 5-10% της ισχύς του μυαλού του. Αυτό είναι ανάλογο με ένα μέλος του σώματος που έχει ακινητοποιηθεί σε γύψο και είναι άκαμπτο και μαραμένο, αλλά σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Η ανθρωπότητα έχει στερηθεί πρόσβαση στις πνευματικές δυνάμεις μέσω της έλλειψης χρήσης τους από γενιά σε γενιά και τις έχει χάσει σχεδόν όλες.

Για να ενεργοποιήσετε την επίφυση, διαλογισμοί ισχύος θα πρέπει να γίνονται συχνά. Απαιτείται χρόνος για να ενδυναμωθεί αυτός ο αδένας για να ενεργοποιηθεί και να χρησιμοποιηθεί.

Η επίφυση δουλεύει σε συνδυασμό με την υπόφυση. Και οι δύο αδένες ενεργοποιούνται μέσω του διαλογισμού ανοίγματος του τσάκρα της κορώνας.

Η επίφυση και η υπόφυση προσαρμόζουν και χαμηλώνουν τη συχνότητα των βιοηλεκτρικών ροών. Είναι μετασχηματιστές πνευματικής ενέργειας. Η πνευματική ενέργεια εισέρχεται από τα υψηλότερα τσάκρα και κατεβαίνει μέσω του τσάκρα της κορώνας όπου φτάνει στην επίφυση του εγκεφάλου.

Καθώς μπαίνει στον εγκέφαλο, ο ρυθμός της δόνησης μειώνεται. Μια ενεργοποιημένη επίφυση λειτουργεί ως μετασχηματιστής που χαμηλώνει τον ρυθμός της ενέργειας σε μια χαμηλότερη συχνότητα. 

Η ενέργεια μπαίνει και κινείται από την περιοχή του υποθαλάμου του εγκεφάλου προς την υπόφυση. Η υπόφυση μετασχηματίζει την ενέργεια σε μια ακόμα χαμηλότερη συχνότητα ώστε να μπορεί να απορροφηθεί και να διαβαστεί από τον εγκέφαλο.

Η ανθρωπότητα στο σύνολό της λειτουργεί σε μια χαμηλή συχνότητα. Ο διαλογισμός ισχύος και η στρέψη των τσάκρα μας επιταχύνει αυτή τη δόνηση σε υψηλότερα επίπεδα όπου είμαστε πνευματικά ανοιχτοί και έχουμε αντίληψη. Μια υψηλότερη δόνηση μας προστατεύει επίσης από ασθένειες και αρνητικές ενέργειες.

Το μεσολόβιο λειτουργεί για να ανταλλάσσει πληροφορίες ανάμεσα στα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν τη δεξιά πλευρά του εγκεφάλου, καθώς ζούμε σε έναν κόσμο που βασίζεται στο αριστερό ημισφαίριο. Ο διαλογισμός κενού σιωπά την αριστερή μεριά, της σκέψης και της λογικής, και μας ανοίγει τη δεξιά πλευρά, που είναι η διαισθητική/πνευματική πλευρά.

Το φως είναι απαραίτητο για τη ψυχή. Τόσο πολύ αρνητικότητα έχει συσχετιστεί με το φως λόγω της κατάχρησης των θρησκειών της δεξιάς ατραπούς και τη κίνηση της νέας εποχής. Το φώς συνδέεται με την αστραπή που συμβολίζει τη δημιουργία και είναι ένα αρχαίο σύμβολο. Μπορούμε να ταξιδέψουμε στο φως και να χρησιμοποιήσουμε το φως για τους δικούς μας σκοπούς...





Αγάπη : Ο ένας και μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην '' Ανάσταση ''......!!!!!!!


Ο κόσμος δεν είναι όπως φαίνεται αλλά μια αντανάκλαση του, η πραγματικότητα έχει πολλά επίπεδα αναγνώσεις κι ο καθένας την ερμηνεύει από τη δική του θέση και οπτική .

Πέρα όμως από τα όποια επίπεδα και στάδια εξέλιξης του καθένα και τις προσωπικές και μεμονωμένες αλήθειες, υπάρχει μια οικουμενική αλήθεια που κινεί αυτόν τον κόσμο, είναι το σημείο ένωσης όλων των πρισμάτων και πορισμάτων των θεωριών και των πράξεων , είναι το σημείο ένωσης όλων των ψυχών και υπάρξεων αυτού του κόσμου, είναι η δύναμη που μας κινεί, το σημείο που συμφωνούμε όλοι , κι αυτό δεν είναι άλλο από την ΑΓΑΠΗ .

Έχει κι αυτή φυσικά διαβαθμίσεις , επίπεδα και στάδια εξέλιξης , όμως είναι η μια και αναντίρρητη αλήθεια που όλοι αντιλαμβάνονται και αποδέχονται, είναι ο μόνος δρόμος και είναι μονόδρομος, γιατί είναι ο ίδιος ο δρόμος αλλά και ο προορισμός.

Η αγάπη είναι το σημείο που μας ενώνει κι αυτή είναι η μεγαλύτερη συνειδητοποίηση που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος .

Δεν είναι ενέργεια, ικανότητα, ταλέντο η χάρισμα ,είναι η ουσία που είμαστε φτιαγμένοι.
Όταν κατανοήσει ο άνθρωπος και συνειδητοποιήσει αυτή την τόσο απλή αλήθεια και πράξει σ’ αυτή τη γνώση τότε έχει βρει τα πάντα., από αυτή τη θέση μπορεί να συνθέσει τα πάντα, γιατί μόνο η αγάπη μπορεί να συνθέσει και να χωρέσει τα πάντα.

Η αγάπη είναι ο πυρήνας μας , η ουσία που κινεί και δημιουργεί σύμπαντα, η ίδια η πηγή δημιουργίας , η αγάπη είναι η πύλη που οδηγεί στην καρδιά και καταργεί τον εγωισμό , οδηγεί στην έξοδο απ' οτιδήποτε αρνητικό και διαχωριστικό.

Η εσωτερική μας σύνδεση μαζί της, μέσω του πυρήνα του είναι μας, μας συνδέει αυτόματα και με την πηγή του σύμπαντος , την πηγή του όλου Ενός , του Θεού , η όπως αλλιώς αντιλαμβάνεται ο καθένας αυτή την πηγή ζωής.

Η αγάπη συνθέτει κι ενώνει όλες τις αντιφάσεις , τις αντανακλάσεις και τις διαθλάσεις της πραγματικότητας που ζούμε.

Αυτή είναι μια θέση και μια οπτική απ' όπου μπορείς να δεις το όλον. Αγγίζοντας κι ανακαλύπτοντας τον εσωτερικό σου πυρήνα , συνδέεσαι κι αναγνωρίζεις όλο το σύμπαν ,το σύμπαν που είσαι , την ουσία που είσαι , την αγάπη που φέρεις μέσα στο είναι σου.

Αν έχεις φτάσει εκεί στη συνειδητότητα σου , αυτή την επίγνωση ,ανακαλύπτεις πως δεν υπάρχει τίποτα άλλο να ανακαλύψεις , τίποτα άλλο να εξερευνήσεις αλλά μόνο να συνθέσεις, όλα όσα μέχρι τότε γνώριζες πάνω απ' αυτόν τον παρονομαστή.

Είναι ο κοινός παρονομαστής που αθροίζει όλα τα κλάσματα όλες τις ανισότητες, όλες τις δυσμορφίες , κι όλες τις ανομοιογένειες.

Αυτό είναι το φως , το φως που είναι αγάπη, δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο δεν μπορεί να είναι αλλιώς.
Ο Ιησούς ο άνθρωπος που έφτασε στην κορυφή του βουνού της Αγάπης μίλησε αλλά και έπραξε σ' αυτήν γι’ αυτό και παραμένει ακόμα αξεπέραστος.

Ο δάσκαλος του σύμπαντος της αγάπης Ιησούς ήρθε και έζησε στη γη και γείωσε αυτή την ποιότητα στη γη πριν 2000 σήμερα είναι πιο εύκολο για μας και τώρα φαίνεται η σημασία της αποστολής του, χωρίς αυτόν και την ομάδα του τότε , η πύλη δεν θα άνοιγε σήμερα, έδειξε τον δρόμο που όλοι μπορούμε να ακολουθήσουμε για να τον συναντήσουμε κι εκείνον αλλά και την αγάπη που δίδαξε..Η διαφορά παραμένει στον τρόπο που επιλέγουμε να ζούμε. 

Εγκαταλείποντας τα υλικά αγαθά που μας είχαν κατακλύσει κι αφήνοντας πίσω μας τον εγωισμό μας, μπαίνουμε στο δικό του μονοπάτι κι ανακαλύπτουμε έναν άλλο κόσμο , τον εσωτερικό μας κόσμο που είναι τόσο πλούσιος και άφθονος σε όλα που φροντίζει για ότι χρειαζόμαστε για την ύλη μας αλλά και για το πνεύμα για την ψυχή μας αλλά και το σώμα μας .

Όλα τα είχε πει τότε, "αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν ", "δώσε τον ένα χιτώνα από τους δυο που έχεις " "αγάπα τους εχθρούς σου" "γύρνα και το άλλο μάγουλο όταν σε χτυπούν".
Τη σημασία αυτών των φράσεων την ανακαλύπτεις μιά μιά στη διαδρομή ,εφ’ όσον τις κάνεις πράξη και τότε πραγματικά ελευθερώνεσαι και η αγάπη ανοίγεται μέσα σου και βλέπεις το μεγαλείο της.

Είναι αυτός ο σπόρος μέσα μας που δεν θέλουν να φυτρώσει και να μεγαλώσει .
Είναι η κορυφή του βουνού της σταύρωσης και της ανάστασης και το ίδιο το βουνό , το ίδιο το πνεύμα στην ανώτερη του υπόσταση.

Όποιο μονοπάτι κι αν ακολουθήσει κανείς δεν γίνεται να μην τον συναντήσει , γι αυτό και είναι αποδεκτός από όλες τις θρησκείες, τον συναντάς θέλεις δε θέλεις όταν μέσα σου ανακαλύψεις την αγάπη , τα λόγια του ξυπνάμε μέσα σου και εκεί αντιλαμβάνεσαι ότι η αγάπη είναι οικουμενική αλήθεια που ανήκει σε όλους ,όσους φέρουν το σπόρο της και δεν έχει την αποκλειστικότητα της κανένας .

Η αγάπη κάνει τη διαφορά και η αγάπη άνευ όρων είναι το ανωτέρω σκαλοπάτι που μπορεί να πατήσει ο άνθρωπος .
Η ανιδιοτελής αγάπη είναι το δέντρο της ζωής που μεγαλώνει πλέον ελεύθερα όταν έχει καθαριστεί από τα ζιζάνια που το περιβάλλουν . 

Όταν φτάσεις στο σημείο να αγαπήσεις και τους εχθρούς σου , όταν τους συγχωρήσεις όπως εκείνος έκανε κατανοώντας ότι δεν γνωρίζουν τι κάνουν, τότε έφτασες στην κορυφή , έφτασες στην Ανάσταση σου. 

Από κει πλέον μπορείς να δεις όλα τα μονοπάτια που οδηγούν εκεί, το δικό σου αλλά και των άλλων , των συνοδοιπόρων που ανεβαίνουν ακόμα και άλλων που ήδη έχουν φτάσει , κατανοείς όσους αργούν να φτάσουν κι όσους δεν θα φτάσουν ποτέ.

Είναι το πάθος μας για αγάπη που μας κινεί προς την ελευθερία , αυτό το πάθος καίει τα σωθικά μας και γίνεται επιτακτική ανάγκη. Η ελευθερία που είναι αγάπη.

Ελευθερία σημαίνει ελεύσσομαι προς τον έρωτα, βαδίζω στον δρόμο της αγάπης.

Μας καλεί να ζήσουμε αλλιώς , όλοι μαζί ενωμένοι σαν "ένα" έτσι όπως πάντα ήταν και θα είναι , έτσι όπως είναι το όλον.
Το ρόδο της αγάπης για ν' ανθίσει χρειάζεται καθαρό αέρα , περιβάλλον ελευθερίας κι όχι καταπίεσης.

Αυτή την ελευθερία για αγάπη έχουμε στερηθεί όλοι μας και συνηθίσαμε να ζούμε χωρίς αυτήν ,όντας απομακρυσμένοι από την πηγή της για χιλιάδες χρόνια. 

Όλοι μας έχουμε στερηθεί την αγάπη ξεχάσαμε την σημασία της , το νόημα της κι όλοι μας διψάμε για αγάπη .
Αυτή είναι η μεγαλύτερη επανάσταση που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος να κινηθεί προς την αγάπη για να ελευθερωθεί , να Αναστηθεί και να ζήσει πλέον με άλλους όρους τη ζωή του, να ανατρέψει τα υπάρχοντα δεδομένα και να δημιουργήσει έναν διαφορετικό κόσμο.

Κυριαρχούν πάνω μας οι "ισχυροί" , μας χειραγωγούν και μας ελέγχουν όσο η αγάπη δεν είναι ενεργή μέσα μας, όσο η πηγή της δεν έχει ανοίξει και δεν έχει δυνατή ροή. 

Όσο παραμένουμε ασύνδετοι με τον πυρήνα μας και την πηγή της, θα είμαστε διαχωρισμένοι ,θα είμαστε ανελεύθεροι
δέσμιοι των αντιθέσεων , των συγκρούσεων και του εγωισμού μας.

"Αγάπη η μια και μόνη οικουμενική αλήθεια , η ουσία που όλα τα ενώνει , ο δρόμος που ελευθερώνει, ο ένας και μοναδικός δρόμος που οδηγεί στην '' ΑΝΑΣΤΑΣΗ ".




Τετάρτη 9 Ιουλίου 2014

Χαμένoς χρόνος από τον Εαυτό μας....!!!!!!

Η Ζωή μας έγινε πολύ συναισθηματική...Όλα όσα μας συμβαίνουν, περνούν από το πρίσμα των συναισθημάτων μας, και παίρνουν την μορφή μιας προσωπικής απειλής, με τη οποία μπορεί να πολεμάμε και για όλη μας την Ζωή...

Τα συναισθήματα αλλοιώνουν τα πάντα, αν δρουν ανεξέλεγκτα μέσα στον πολυτάραχο νου μας...

Και ενώ νομίζουμε ότι ο νους μας είναι το ισχυρότερο όπλο μας, δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι όμηρος των συναισθημάτων μας κι αυτός και μας κλέβει όλα τα ψυχικά μας αποθέματα...μας κλέβει τον χρόνο μας και την ζωτικότητά μας...

Αυτός ο νους είναι μόνο συναισθηματικός...Και όσο και να προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε τις συναισθηματικές απειλές, δεν τα καταφέρνουμε, γιατί η συνείδηση μας νομίζει ότι μπορεί να διαλέξει παρατάξεις, δηλαδή συναίσθημα ή λογική και να δρα ανενόχλητη...

Δεν παίρνουμε εύκολα είδηση ότι δεν υπάρχει αυθόρμητη δράση, όλα υποκινούνται από την ανώριμη κατάσταση του νου, που ζει μέσα στα συναισθήματα, χωρίς κανένας να τον ενοχλεί...Μπορεί να ελέγχει, να δημιουργεί σενάρια, να δημιουργεί απογοητεύσεις, να απορρίπτει, να αποθαρρύνει, να φοβίζει, να μας κλέβει την ενέργεια...

Το τι μας βάζει ο νους μας να κάνουμε, δεν περιγράφεται σε λίγες αράδες...Όμως δεν είναι ο νους μας που τα κάνει...Όλα περνάνε από εκείνο το πεδίο που ορίζει την Ζωή μέσα από μια παραπλανημένη οπτική, που έχει παραμείνει στο παρελθόν...το συναισθηματικό μας πεδίο, γεμάτο κόλαση, δρα ανενόχλητο και κατευθύνει τις σκέψεις μας, τις πράξεις μας, την δύναμή μας, εξαντλεί τα ψυχικά μας αποθέματα...

Μόνο μία στιγμή να μείνουμε συνειδητοί σ' αυτό που συμβαίνει και μας παραπλανά συνεχώς, θα καταφέρουμε να κλείσουμε την "τρύπα" στην καρδιά μας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις της ωρίμανσής μας, της αλλαγής, της ανάπτυξης, της διεύρυνσης του νου μας...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στο παρελθόν και προσπαθούμε να το αναβιώσουμε, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στον έλεγχο, για καταστάσεις που δεν μπορούν να αλλάξουν, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στην συντήρηση καταστάσεων που μπορούν να αλλάξουν, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε για να λυπόμαστε τον Εαυτό μας, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε για να αποφύγουμε μια αλλαγή, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στα λάθη μας και τα επαναλαμβάνουμε, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στο να ζηλεύουμε, να μισούμε, να φοβόμαστε, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στο κυνήγι της επιτυχίας, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε σε κάθε μας αποτυχία, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στην απογοήτευση, τις ενοχές, την αποθάρρυνση, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε σε συναναστροφές που απλά καλύπτουν την μοναξιά μας, είναι χαμένος χρόνος...

Ο χρόνος που αφιερώνουμε στο να χάνουμε τον Εαυτό μας, είναι χαμένος χρόνος...

χαμένος χρόνος από τον Θεό μέσα μας...
χαμένος χρόνος από την Ζωή μας...

Ψάχνουν όλοι εναγωνίως να βρουν αγάπη και αποδοχή από έξω, ενώ μέσα τους κουβαλάνε όλον αυτόν τον χαμένο χρόνο...

Και είναι απόλυτα φυσιολογικό, αυτό το χάσιμο χρόνου, να μας κάνει αλαζονικούς, εχθρικούς και δειλούς και να μας κατατάσσει αυτόματα η Ζωή στους νικημένους, όσα και να έχουμε αποκτήσει...

Και ακόμα πιο φυσιολογικό είναι, να μην το παίρνουμε καν είδηση...

Η καρδιά έχει μια τρύπα που μέσα της ανθεί όλος αυτός ο χαμένος χρόνος και γίνεται η κόλαση του καθενός μας
Μια τρύπα, που ποτέ δεν κλείνει απ' έξω, όσο και να προσπαθούμε να την γεμίσουμε...

Γιατί ο Θεός είναι μέσα μας...
Και όσα "δώρα" μας έδωσε, μόνο μέσα μας θα τα βρούμε...
Μέσα σ' αυτόν που εγκαταλείψαμε, θέλοντας να παραμείνουμε "παιδιά" για να δικαιώσουμε την ανάγκη μας και τον φόβο μας να αγαπηθούμε, να επιβεβαιωθούμε, να γίνουμε αποδεχτοί και να επιβιώσουμε χωρίς τον Εαυτό μας, νομίζοντας ότι η μεγαλύτερη απώλεια βρίσκεται έξω από εμάς.

Πόσα χρόνια παρεξήγησης! Χαμένoς χρόνος από τον Εαυτό μας...!!




Βάσω Νικολοπούλου

Ο Γκάντι και ο καθηγητής του....!!!!!!!

Όταν ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστημίου του Λονδίνου είχε έναν καθηγητή του οποίου το επίθετο ήταν Mr. Peters και ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου.

Κάποια μέρα, ο Mr. Peters κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματος του καθόταν στο εστιατόριο
του Πανεπιστημίου όταν ο Γκάντι ήλθε, με τον δίσκο του και κάθισε δίπλα του.

Σοβαρά ενοχλημένος ο υπερόπτης καθηγητής είπε στον Γκάντι :

«Κύριε Γκάντι, δεν γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη διάρκεια του φαγητού τους;» 
και η απάντηση του Γκάντι ήταν...

«Μην ενοχλείσθε κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα» και λέγοντας αυτά πήγε και κάθισε σ' ένα άλλο τραπέζι.

Πράσινος από τα νεύρα του ο Mr. Peters θέλησε να πάρει την ρεβάνς στις επόμενες εξετάσεις, αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις του. Τότε ο Mr. Peters του έθεσε την παρακάτω ερώτηση :

«Κύριε Γκάντι,τι θα κάνατε αν περπατώντας στον δρόμο βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιο από τα δύο θα παίρνατε;» 

Χωρίς να πολυσκεφθεί ο Γκάντι του απάντησε : 
«Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα.»

Τότε ο Mr. Peters μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνεία του είπε:
«Αν ήμουν στην θέση σας θα έπαιρνα αυτό με την σοφία, δεν νομίζετε;» 
και ο Γκάντι του απάντησε με απάθεια : 

«Ο καθένας παίρνει αυτό που του λείπει.»

Ο Mr. Peters ήδη υστερικός από την απάντηση του φοιτητή του έγραψε στην κόλλα τού διαγωνίσματος, 
"Ηλίθιος" και την έδωσε στον Γκάντι.

Ο Γκάντι πήρε την κόλλα τού διαγωνίσματος και κάθισε κάτω. 
Μερικά λεπτά αργότερα πάει στον καθηγητή του και του λέει: 

«Mr. Peters, υπογράψατε το γραπτό μου, αλλά ξεχάσατε να το βαθμολογήσετε.»





Γιατί τα Δέντρα είναι Ιερά ;

Ο συμβολισμός του Ιερού Δέντρου είναι εικόνα του κόσμου μας. Οι ρίζες του είναι βυθισμένες στον χθόνιο κόσμο όπου χάνονται μέσα στην άβυσσο του παρελθόντος και της μνήμης. 

Ο κορμός του ορθώνεται στο μεσοδιάστημα του παρόντος, ενώ οι φυλλωσιές του υψώνονται στο βάθος του έναστρου στερεώματος με τους καρπούς να σηματοδοτούν την υπόσχεση μιας καινούργιας αρχής.

Στις εσωτερικές παραδόσεις, ο άνθρωπος είναι μικρογραφία του Ιερού Δέντρου, με τα πόδια του να αντιστοιχούν στις ρίζες και το υπόλοιπο σώμα στον κορμό, τα κλαδιά, τα φύλλα και τους καρπούς.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει ένα δέντρο ιερό; Η ίδια του η μορφολογία που το ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα του είδους του ή μπορεί η σύνδεση του με κάποιο μύθο, μια ιστορία δηλαδή που διηγούμαστε, όχι ως ανάμνηση ενός περασμένου γεγονότος αλλά ως κατάλυση του παρόντος χρόνου και τόπου που αποφέρει την άμεση αναφορά σε μια υπεριστορική πραγματικότητα που νοηματοδοτεί τις εμπειριών των ανθρώπων.

Αν λοιπόν το δέντρο έχει συσχετιστεί τόσο συχνά στην παράδοση με το ιερό, είναι γιατί εκφράζει αισθητά το περιεχόμενο των μύθων που φέρνουν το επίγειο κόσμο σε επαφή με το άρρητο, το αιώνιο, εκείνο το μεγάλο Άλλο.

Το Ιερό Δέντρο είναι γεφύρι και πυλώνας επομένως, αυτό που ενώνει τις αντικριστές πλευρές όπως και αυτό που τις κρατά σ’ απόσταση. Γι’ αυτό τον λόγο το κόψιμο ενός δέντρου θεωρούνταν από πάντα πράξη επίφοβη αν όχι ανίερη – διότι η υλοτομία αποκόπτει τους δεσμούς ανάμεσα στους κόσμους, τον λεπτοφυή του ουρανού με το χωμάτινο είδωλο του. 

Μαζί όμως, ανακόπτει και την ελπίδα της επιστροφής, διότι αν είναι στην φύση του ανθρώπου το αίσθημα της ετερότητας, τότε στην ωρίμανση του σπόρου και την υπερπήδηση των εμποδίων κατά την πορεία ανάπτυξης του, διαβάζει το άτομο την δική του έμφυτη ροπή για ανέλιξη και μέθεξη με το αδιαφοροποίητο.

Στην εικόνα του σπόρου ενός δέντρου ο άνθρωπος μπορεί και αναγνωρίζει την δική του εσωτερική σπίθα για την εκδήλωση και πραγμάτωση του αληθινού του Εαυτού. Και αυτή είναι ίσως η πιο βαθιά αλήθεια που διηγούνται οι μύθοι της ανθρωπότητας, όπως και η πραγματική αιτία που κάνει τα δέντρα ιερά.




Όλα μπορούν να θεραπευτούν.....!!!!!!

Ο άνθρωπος πεθαίνει για δύο λόγους. Είτε το ταξίδι του στη Γη ολοκληρώνεται επειδή νιώθει πλήρης, αφού έχει βιώσει ότι επιθυμούσε και έχει εκπληρώσει την αποστολή του, είτε αισθάνεται τόσο εγκλωβισμένος σε μια δύσκολη κατάσταση, ώστε θεωρεί ότι μοναδική διέξοδος είναι ο θάνατος.

Κάπου μέσα μας, υπάρχει μια κατάσταση της συνειδητότητας στην οποία βιώνουμε την απόλυτη αρμονία σε όλα τα επίπεδα και η υγεία μας είναι άριστη. Ουσιαστικά, αυτή είναι η φυσική μας κατάσταση. 

Σε αυτή την κατάσταση συνειδητότητας, ανταποκρινόμαστε αποτελεσματικά στις προκλήσεις της ζωής και ακούμε την εσωτερική φωνή μας, την διαίσθησή μας. Είμαστε ο εαυτός μας. Και χαίρουμε άκρας υγείας.

Αν θεωρήσουμε ότι το υλικό οικοδόμημα είναι μια μορφή ενέργειας που έχει μεγαλύτερη πυκνότητα σε σχέση με τα στρώματα της αύρας που την περιβάλλουν, μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ένα ενεργειακό σύστημα αποτελούμενο από στρώματα ποικίλης ενεργειακής πυκνότητας.

Η ενέργεια κυκλοφορεί απρόσκοπτα στο σώμα μας όταν είμαστε υγιείς. Η συνειδητότητα είναι σε θέση να ανταποκριθεί επαρκώς σε όλες τις προκλήσεις που συναντά. Όταν το άτομο θέτει εμπόδια στην κυκλοφορία της ενέργειας μέσω συγκεκριμένων αποφάσεων ή αντιδράσεών του, και αν αυτά τα εμπόδια είναι απαράκαμπτα, εμφανίζονται συμπτώματα στο φυσικό σώμα.

   Συνειδητότητα → Ενεργειακό πεδίο → Φυσικό σώμα

            Απόφαση → Μπλοκάρισμα → Σύμπτωμα

Συνεπώς, μπορούμε να πούμε ότι όλα τα συμπτώματα αντανακλούν μπλοκαρισμένη ενέργεια. Όσοι ξεμπλοκάρουμε την ενέργεια λαμβάνοντας μια ευεργετική απόφαση ή μετέχοντας σε μια θεραπευτική συνεδρία, οι ισορροπίες του ενεργειακού πεδίου αποκαθίστανται και το σύμπτωμα υποχωρεί.

Εξετάζοντας το μοντέλο της συνειδητότητας, του ενεργειακού πεδίου και του φυσικού σώματός μας, βλέπουμε ότι το φυσικό σώμα είναι το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που ξεκινά από τη συνειδητότητα και συνεχίζεται στο ενεργειακό πεδίο μας. Αν αλλάξουμε την απόφαση που μπλόκαρε τη ροή της ενέργειας, οι ισορροπίες του ενεργειακού πεδίου αποκαθίστανται και το σύμπτωμα υποχωρεί,ανάλογα με το τι θεωρούμε εφικτό.

   Συνειδητότητα → Ενεργειακό πεδίο → Φυσικό σώμα

 Απόφαση αλλαγής → Απομάκρυνση μπλοκαρίσματος 

                 → Υποχώρηση συμπτώματος

Όταν το ενεργειακό πεδίο θεραπεύεται, τα αποτελέσματα επιδρούν και προς τις δύο κατευθύνσεις – τόσο προς τη συνειδητότητα όσο και προς το φυσικό σώμα. Έτσι βιώνουμε μια αλλαγή στη συνειδητότητά μας (αποφορτίζεται η πίεση σ΄ αυτό το επίπεδο), ενώ στο φυσικό επίπεδο υποχωρούν οι εντάσεις και τα συμπτώματα. Οι μικρές μαύρες και λευκές τρύπες αναδιατάσσονται. Όταν αναδιαταχθεί και η βιολογική δομή, το σύμπτωμα υποχωρεί. Αυτό μπορεί να συμβεί άμεσα ή μέσω μιας πιο αργής διαδικασίας, ανάλογα με το τι θεωρούμε εφικτό.

     Συνειδητότητα → Ενεργειακό πεδίο → Φυσικό σώμα

     Αποφόρτιση έντασης ← Θεραπεία (Απομάκρυνση 

      μπλοκαρίσματος) → Υποχώρηση συμπτώματος

Μοναδικός ρόλος του συμπτώματος είναι να μας γνωστοποιήσει ένα πρόβλημα. Όταν το πρόβλημα λυθεί στη συνειδητότητα, το σύμπτωμα παύει να έχει λόγο ύπαρξης.

Η ένταση σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματος αντανακλά την ένταση σε μια συγκεκριμένη περιοχή της συνειδητότητας, για ένα συγκεκριμένο ζήτημα της ζωής μας. Τα δυσλειτουργικά τμήματα του σώματος αντανακλούν τις δυσλειτουργικές όψεις της ζωής μας. 

Όταν η ένταση για τη συγκεκριμένη όψη της ζωής μας αποφορτιστεί από το αντίστοιχο τμήμα της συνειδητότητας, τότε θα αποφορτιστεί και από το ανάλογο τμήμα του σώματος. Τότε, το σώμα, η συνειδητότητα και η σχετική όψη της ζωής μας θα μπορέσουν να επιστρέψουν στην έμφυτη κατάσταση ισορροπίας και αρμονίας. Θα επιστρέψετε στην ιδανική για εσάς κατάσταση.

Όλες οι παθήσεις και οι κακώσεις είναι συνέπειες μπλοκαρισμένης ενέργειας. Επειδή με τις σκέψεις μας μπορούμε να κατευθύνουμε τη συνειδητότητα (ή ενέργεια), έχουμε την ικανότητα να αποκαταστήσουμε τη ροή της ενέργειας όπου υπάρχουν μπλοκαρίσματα, τόσο στον εαυτό μας όσο και στους άλλους. Όταν αυτό επιτυγχάνεται, επιστρέφουμε στην εμπειρία της ολότητας. Επέρχεται η ίαση.

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι όλα μπορούν να θεραπευτούν.
Είστε κυβερνήτης της ψυχής σας και κύριος του πεπρωμένου σας. Να θυμάστε ότι έχετε την δυνατότητα επιλογής. Επιλέξτε την ζωή! Επιλέξτε την αγάπη! Επιλέξτε την υγεία! Επιλέξτε την ευτυχία!

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό…




Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

Δεν έχω τίποτα πλέον.....!!!!!!!!

Λες :  δεν έχω τίποτα. Τα έχασα όλα!

Μα είναι αλήθεια αυτό. Δεν είχες ποτέ τίποτα.

Νόμιζες ότι είχες. Στην πραγματικότητα τί σου άνηκε από όλα αυτά που νόμιζες ότι είχες.

Μπορείς να φτιάξεις ένα τούβλο από το σπίτι που μένεις; Μπορείς να φτιάξεις ένα κουμπί ή μια κλωστή από το ρούχο που φοράς;

Κι αν τυχόν μπορείς αυτά, δεν μπορείς εκατοντάδες άλλα πράγματα που νομίζεις ότι σου ανήκουν.

Μπορείς να φτιάξεις τους άλλους όπως εσύ θέλεις;

Γι αυτό δεν σου ανήκει τίποτα και κανένας.

Είμαστε και ζούμε και έχουμε, εξαιτίας μιας Ανώτερης από την δική μας Νοημοσύνη.

Και αυτό το ξεχνάμε κάθε δευτερόλεπτο σε αυτόν το βίο.

Η Ζωή δεν είναι δικό μας κατασκεύασμα. Οπότε την στιγμή που λες δεν έχω τίποτα, είναι η πιο ευλογημένη στιγμή στην ζωή σου.

Γιατί ευθύς αμέσως παραδέχεσαι και θυμάσαι πως από κάπου αλλού έρχονται όλα αυτά. Εξαιτίας Κάποιου Άλλου υπάρχουν όλα αυτά που δεν έχεις, αλλά και εσύ μαζί.

Και τότε όλα είναι αλλιώς.

Είναι ευλογία να συνειδητοποιήσεις πως δεν έχεις τίποτα, γιατί τότε το παραμικρό που σου δίνεται έχει τεράστια αξία. Περιέχει τεράστια αγάπη και νιώθεις πελώρια ευγνωμοσύνη.

Με απέραντη αγάπη μας δίνονται τα πάντα.

Όμως εμείς με κλειστά μάτια σαν από πάντα τυφλοί και με κλειστά χέρια σαν θυμωμένες γροθιές, δεν τα παίρνουμε. Νομίζουμε πως όλα είναι δικά μας. Πως μας ανήκουν και πως κάποιος μας τα έχει στερήσει. Τίποτα δεν είναι δικό μας γι αυτό μπορούμε να έχουμε τα πάντα.

Τα μόνα που μας λείπουν είναι η σεμνότητα και η ταπεινοφροσύνη. Και τελικά ίσως μόνο η ενθύμηση. Είναι τα εμπόδια για την ευγνωμοσύνη. Και η ευγνωμοσύνη ανοίγει ανεκτίμητους δρόμους.

Τίποτα δεν είναι δικό μας, γι αυτό μπορούμε να έχουμε τα πάντα.

Τίποτα δεν είμαστε, για αυτό μπορούμε να είμαστε τα πάντα.
Με Φως, με Αγάπη και Δύναμη.





Γεώργιος Νικηταΐδης

6 τρόποι για να μη σου καίγεται καρφί....!!!!!!!

Όσο κι αν σου φαίνεται δύσκολο, υπάρχουν τρόποι για να σταματήσει να σε στοιχειώνει τι σκέφτονται οι άλλοι για εσένα. Αν συνηθίζεις να ζητάς την έγκριση των άλλων και να συμπεριφέρεσαι κατά τρόπο ώστε να γίνεις αποδεκτή, παραβλέποντας τις επιθυμίες σου, τότε μάλλον πρέπει να σπάσεις τα δεσμά σου.

Οι περισσότεροι θέλουμε να είμαστε αποδεκτοί κι αρεστοί κι αυτό δεν είναι κακό μέχρι το σημείο που δε θυσιάζουμε την ευτυχία και προσωπική ευημερία για χάρη άλλων. Παρακάτω σου δίνουμε μερικές συμβουλές για να καταφέρεις να μη σου καίγεται καρφάκι για τη γνώμη των άλλων όταν αυτοί σου βάζουν εμπόδια.

Πώς να σταματήσεις να νοιάζεσαι για τη γνώμη των άλλων

1. Δεν μπορείς να τους ευχαριστείς όλους.
Να θυμάσαι πως δεν μπορείς να είσαι αρεστή σε όλους, ούτε να ευχαριστείς τους πάντες. Επίσης καλό θα είναι να έχεις κατά νου πως στις περισσότερες περιπτώσεις οι γνώμες θα διχάζονται. Κάθε κίνηση και κάθε απόφαση σου θα έχει ένθερμους υποστηρικτές αλλά και αυστηρούς κριτές. Στο τέλος, αυτό που έχει σημασία είναι εσύ τι θέλεις! Αναγνωρίζοντας πως δεν μπορείς να ικανοποιείς τον καθένα, θα σταματήσεις να νοιάζεσαι για το τι σκέφτονται οι άλλοι.

2. Η γνώμη του καθενός δεν είναι απαραίτητα σωστή.
Η γνώμη κάθε ατόμου είναι ακριβώς αυτό που ορίζει η λέξη; γνώμη. Αυτό σημαίνει πως πρόκειται για κάτι το υποκειμενικό κι έχει να κάνει με τα βιώματα, τις αξίες, τις πεποιθήσεις και άλλους παράγοντες που οδηγούν στο σχηματισμό της προσωπικότητας και των απόψεών μας. Μόλις το συνειδητοποιήσεις θα μπορέσεις να αποδεσμευτείς από την ανάγκη της αποδοχής. Δεν πρόκειται απαραίτητα γι΄απόρριψη. Ίσως απλά η λέξη κλειδί είναι: διαφορετικότητα.

3. Σταμάτα να σκέφτεσαι και να υπεραναλύεις.
Η υπερανάλυση των θεμάτων είναι επιβλαβής για την υγεία και την ψυχοσύνθεσή σου, αφού το μόνο που σου προσθέτει είναι άγχος. Σκεφτόμενη συνέχεια για παράδειγμα μια διαμάχη στη δουλειά ή τον τσακωμό με το σύντροφό σου, δε θα σε βγάλει πουθενά. Αντ΄ αυτού, προσπάθησε να επιλύσεις τη διαφορά και να την ξεχάσεις. Σκέψου τα βήματα που πρέπει να κάνεις και κλείσε τον κύκλο σκέψεων που στροβιλίζουν στο μυαλό σου, διότι κάτι τέτοιο μόνο τοξικό είναι.

4. Στρέψε την προσοχή σου στα σημαντικά.
Την επόμενη φορά που θα αρχίσεις να ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για κάτι που έκανες, στρέψε την προσοχή σου στο στόχο σου. Κάθε κίνηση κρύβει πίσω της κάποιο στόχο. Αν αυτός είναι ξεκάθαρος πάψε να μπερδεύεσαι και να μπλοκάρεις από γνώμες και κριτικές άλλων και κατάστρωσε στρατηγική για να πετύχεις σε όσα στοχεύεις.

5. Αποδέξου τον εαυτό σου.
Τα λόγια είναι εύκολα, οι πράξεις δύσκολες: αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ωστόσο, μαθαίνοντας να αποδέχεσαι τον εαυτό σου με τα ελαττώματα του ενώ παράλληλα γνωρίζεις τα προτερήματα που έχεις, θα μπορέσεις να πατήσεις γερά στα πόδια σου. Να θυμάσαι πως αν δεν αγαπήσεις η ίδια τον εαυτό σου, αν δεν τον εκτιμήσεις κι αν δε του δώσεις την πρέπουσα αξία, πώς θα μπορέσουν να το κάνουν οι άλλοι; Όλα ξεκινούν από εσένα την ίδια. Αν η ευτυχία σου εξαρτάται από τη γνώμη των άλλων δεν πρόκειται ποτέ να ευτυχίσεις.

6. Διώξε τον αρνητισμό.
Το έχουμε ήδη αναφέρει και θα το αναφέρουμε ξανά: ο αρνητισμός οδηγεί σε τοξικές σχέσεις και συναισθήματα. Προσπάθησε να μη δίνεις σημασία σε ανθρώπους που σε γεμίζουν φόβους, αναστολές, ενοχές και αρνητισμό. Η αισιοδοξία είναι το παν. Άντλησε δύναμη από αισιόδοξους ανθρώπους κι απλά παράβλεψε τους μουτζούφληδες πεσιμιστές.





9 πράγματα που δεν γνωρίζαμε.....!!!!!!

Το πιο δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο στον κόσμο μπορεί να χρησιμοποιείται πια από ανθρώπους όλων των ηλικιών, των κοινωνικών ομάδων και ανεξαρτήτως φύλου, όμως κρύβει ακόμη μυστικά.

Παρακάτω υπάρχει μια λίστα με στοιχεία και αριθμούς που λίγοι γνωρίζουν ή μπορούν να φανταστούν.

1) O μέσος χρήστης έχει περίπου 130 φίλους, με τις γυναίκες να έχουν λίγους παραπάνω. Ο κάθε χρήστης πάντως δεν «μιλάει» ή αλληλεπιδρά με πάνω από επτά.

2) Πάνω από το 25% έχουν χωρίσει μέσω Facebook. Σε μια έρευνα που έγινε το 2010 ανακαλύφθηκε ότι σε δείγμα 1000 χρηστών το 25% είχαν μάθει ότι χώρισαν από το status των συντρόφων τους στο Facebook.

3) Το Facebook δεν επιτρέπει να «ανεβαίνουν» φωτογραφίες θηλασμού.

4) Το Facebook ευθύνεται για 1 στα 5 διαζύγια. Σύμφωνα με αμερικάνικη έρευνα Ακαδημίας δικηγόρων οικογενειακού Δικαίου 1 στα 5 διαζύγια οφείλεται σε μηνύματα που βρήκε ο ένας σύντροφος στο προφίλ του άλλου!

5) Ο Αλ Πατσίνο ήταν το πρώτο «πρόσωπο» στο Facebook. Το 2007 στην αρχική σελίδα του Facebook πριν συνδεθεί κανείς, εμφανιζόταν σχεδιασμένο με αριθμούς και γράμματα ένα πρόσωπο. Αυτό ήταν το πρόσωπο του γνωστού ηθοποιού τον οποίο είχε σχεδιάσει ο φίλος του Ζούκερμπεργκ, Andrew McCollum.

6) Το 36% των χρηστών μπαίνουν στο Facebook μετά το sex. Σύμφωνα με έρευνα το 35% των χρηστών κάτω των 36 μπαίνουν στο προφίλ τους για να τσεκάρουν τα μηνύματά τους μετά την συνουσία.

7) Πάνω από 350 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εθισμό με το Facebook. Σύμφωνα με ομάδα αμερικανών ψυχολόγων περίπου 350 εκατομμύρια άνθρωποι παρουσιάζουν συμπτώματα όπως έλλειψη συγκέντρωσης και εκνευρισμό αν δεν τσεκάρουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα το προφίλ τους.

8) Οι χρήστες του Facebook έχουν χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο από τους μη χρήστες. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Οχάιο έδειξε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και πανεπιστημιακές σπουδές δε διαθέτουν λογαριασμό στο κοινωνικό δίκτυο.

9) Το 2009 ένα εστιατόριο έκανε δώρο ένα σπέσιαλ χάμπουργκερ σε όποιον διέγραφε δέκα φίλους του. Μετά έστελνε μήνυμα σε αυτούς που είχαν διαγραφεί και έλεγε «Ο τάδε φίλος σου σε διέγραψε για ένα burger».





www.iefimerida.gr

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Σε συγχωρώ.....!!!!!!!

Υπάρχουν πολλά που μπορεί να είχατε συμπεριλάβει στη φετινή λίστα σας με «όλα όσα πρέπει να κάνετε μέσα σ' αυτό το χρόνο που διανύουμε». Εμείς σας προτείνουμε και κάτι που έχετε σίγουρα ξεχάσει : να αφήσετε να πάει στο καλό ο αντιπαραγωγικός θυμός που δεν προσφέρει τίποτα.

Ποιους πρέπει να συγχωρήσετε μέχρι το τέλος της φετινής χρονιάς και να το κάνετε συνήθεια;

1. Την κομμώτρια που «σας κατέστρεψε τη ζωή»!
Δεν υπάρχει καμία - αντίστοιχη - οργή που να μοιάζει με αυτή που προκαλεί το κακό αποτέλεσμα μετά από μία ημέρα στο κομμωτήριο​​. Προσπαθήσατε να είστε όσο πιο συγκεκριμένοι και σαφείς γίνεται, αλλά η/ο επαγγελματίας είχε άλλη άποψη για το κεφάλι σας. 

Είναι εξωφρενικό να σκέφτεστε σε τέτοιες εποχές ότι τα χρήματα που ξοδέψατε από τον προϋπολογισμό σας, δεν έχουν δαπανηθεί σωστά. Όμως μην ξεχνάτε ότι η/ο επαγγελματίας που σας περιποιήθηκε... καταλλήλως δεν είχε στο νου του να σας καταστρέψει τη ζωή, όπως νομίζετε τώρα που σείστε τούρμπο!

Μη ξεσπάτε λοιπόν, όλα τα νεύρα της χρονιάς επάνω του. Πείτε αυτά που πρέπει, αλλά μην το παρακάνετε. Εξασκηθείτε να λέτε αυτό ακριβώς που πρέπει χωρίς να μεταφέρετε τη δική σας κατάσταση σε ολόκληρο τον επαγγελματικό χώρο που βρίσκεστε, είτε είναι κομμωτήριο είτε πολυκατάστημα.

Στην πραγματικότητα αυτό που χρειάζεστε είναι να βρείτε το... σωστό μέρος για να περιποιείστε τα μαλλιά σας.

2. Την/τον προνομιούχα/ο κολλητή/ό σας.
Έχουμε όλες/οι μια τέτοια φίλη ή έναν τέτοιο φίλο. Ξέρετε έναν που έχει γεννηθεί μέσα στις ανέσεις και δεν έχει στριμωχτεί ποτέ του. Σκεφτείτε το : δουλεύει επίσης αλλά είναι... από φύση πλούσια/ος και δεν χρειάζεται ποτέ της/ου να στερηθεί την πολυτέλεια ενός λ.χ. πανάκριβου τζιν (κάτι που εσύ έχεις ξεχάσει εδώ και... χρόνια).

Πριν βγάλετε βιαστικά συμπεράσματα σκεφτείτε ότι γι' αυτό δεν φταίει η/ο ίδια/ος. Αυτή ήταν η φύση των πραγμάτων και έτσι έμαθε να ζει. Μήπως εσείς είστε... φάουλ σ' αυτήν την περίπτωση; Μήπως η λόγω της κατάστασης «ζήλεια» για την ευδαιμονία του άλλου σας έβγαλε εκτός συνηθισμένου εαυτού;

Μήπως τελικά, εν όψει της νέας χρονιάς να βάλετε ως πρώτο στόχο να «δείτε» τα πράγματα αλλιώς;

3. Τον κακεντρεχή που σας «πέταξε» ένα κακό σχόλιο.
Παρκάρατε βιαστικά και στραβά και ο περαστικός σας την είπε : ξεσπάτε όλα τα νεύρα σας επάνω του, «έρχεστε» στα χέρια και... είστε δυο μέρες μετά ακόμη με την πίεση στα ύψη! Εάν ξοδεύετε την ίδια ενέργεια που σπαταλάτε για να διεκδικήσετε κάτι σοβαρό στη ζωή σας σε έναν τυχαίο περαστικό κάτι πάει λάθος! Τα καλά νέα είναι ότι, είναι στο χέρι σας να αποφασίσετε ποια σχόλια σας αφορούν σοβαρά ώστε να αντιδράσετε και ποια είναι... γενικού περιεχομένου για να τα καταχωρίσετε εκεί που πρέπει.

Συγχωρήστε τον κακεντρεχή που ανήκει στην κατηγορία «ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» και συνεχίστε τη ζωή σας κανονικά...

4. Το αφεντικό που στη θέση του θα έπρεπε να είστε εσείς.
Ω, το νέο αφεντικό! Δεν τον πολυσυμπαθούσατε όταν ήταν βοηθός σας. Δεν τον λατρέψατε, όταν έγινε συνάδελφός σας. Και τώρα πήρε την προαγωγή που περιμένατε ότι θα ήταν δική σας. Έχετε το δικαίωμα να είστε θυμωμένη/ος .

Σκεφτείτε ωστόσο υπέρ σας και μη διοχετεύσετε επάνω στον «κακομοίρη διευθυντή σας» όλη την ενέργεια της οργής σας. Και μη ξεχνάτε ότι ακόμη κι αν το κάνετε δεν θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα. Ίσως αυτό είναι ένα καμπανάκι για να μην ξεχνάτε ότι πρέπει να προωθείτε και να προβάλλεται τον εαυτό σας. Ίσως πάλι αυτή να είναι μια κλήση αφύπνισης ότι οι υψηλά ιστάμενοι δεν σας εκτιμούν και ήρθε η ώρα να διοχετεύσετε την ενέργεια της οργής σας στην αναζήτηση μιας νέας εργασίας...

5. Τον μελλοντικό εαυτό σας.
Αυτό είναι το πιο δύσκολο απ' όλα : συγχωρήστε τον εαυτό σας. Συγχωρήστε τον όχι μόνο για ό, τι συνέβη στο παρελθόν αλλά και για όλα όσα θα συμβούν το επόμενο έτος. Το πιο πιθανό είναι ότι κι εσείς όπως όλοι μας δεν υπήρξατε τέλεια/ος φέτος. Δεν υπήρξατε υπομονετική/ός κάθε λεπτό, δεν υπήρξατε γενναιόδωρη/ος σε κάθε ευκαιρία, υπήρξαν μερικές φορές που σας έλειπε το θάρρος και περιστασιακά υπήρξατε αγενείς. 

Δεν έχετε κάνει ό, τι θέλατε να κάνετε. Αλλά τελικά δεν πειράζει και τόσο. Αφού προσπαθείτε. Και θα συνεχίσετε να κάνετε λάθη στο μέλλον. Και αυτό επίσης δεν θα πειράζει, πάρα πολύ.

Έτσι κάνετε μια φιλόδοξη λίστα ζωής. Προγραμματίζετε θαυμάσια πράγματα και συγχωρείτε εκ των προτέρων τον εαυτό σας για τα στραβοπατήματα που είστε αναγκασμένες/οι να κάνετε, τις ώρες που θα χάσετε, τις καταστάσεις στις οποίες θα είστε γκρινιάρα/ης, τις πιθανότητες που μπορεί να αποτύχετε, τις ευκαιρίες που θα χάσετε, τις φορές που θα αποτύχετε θεαματικά. Τις απογοητεύσεις που θα λάβετε από τους άλλους και από τον εαυτό σας. Συγχωρήστε τον εαυτό σας έτσι ώστε να μπορείτε να δοκιμάσετε νέα πράγματα. Δείξτε εμπιστοσύνη.





Μήπως οι σκέψεις σας «σαμποτάρουν» το μέλλον σας ;

Η επιτυχία είναι κάτι πολύ υποκειμενικό για τον καθένα και όλοι μας, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο, έχουμε μια ιδέα για το τι σημαίνει για εμάς, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Μήπως όμως, οι σκέψεις σας ή οι εμμονές σας σε συγκεκριμένα «ιδανικά» ή ακόμη και σε «κατάλοιπα» του παρελθόντος, δεν σας «αφήνουν» να νιώσετε ικανοποιημένοι με τον εαυτό σας και κατ' επέκταση να αισθανθείτε αισιόδοξοι για το μέλλον;

Διαβάστε μερικές από αυτές τις σκέψεις που μπορεί να λειτουργούν σαν τροχοπέδη στην επιτυχίας σας και «βάλτε τα δυνατά σας» ώστε να τις απομακρύνετε από τη ζωή σας.

«Η ζωή μου είναι χάλια και δεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό»
Οι μεγαλύτερες μάχες δίνονται στο μυαλό μας. Όταν μας έρχονται αρνητικές σκέψεις, αν τους το επιτρέψουμε, θα μας κατακλύσουν και θα μας στερήσουν την ηρεμία και την αισιοδοξία μας. Στο χέρι μας είναι να τις απωθήσουμε. Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε -όταν βιώνουμε μια όχι και τόσο επιθυμητή κατάσταση- είναι ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι που έχει συμβεί, μπορούμε όμως να επιλέξουμε τον τρόπο που θα το διαχειριστούμε.

«Τελικά έχουν δίκιο» (οι κακοπροαίρετοι γύρω μας)
Ας κρατήσουμε την αρνητικότητα μακριά μας! Θα εισβάλλει στο μυαλό μας και θα μας επηρεάσει. Ας μην επιτρέπουμε σε κανέναν να μουτζουρώνει τη δική μας ζωγραφιά του κόσμου. Ας αγνοήσουμε όλους τους λόγους που μας δίνουν οι κακοπροαίρετοι και αρνητικοί γύρω μας και ας βρούμε όλους τους δικούς μας λόγους για να είμαστε χαρούμενες. Έτσι απλά γιατί είμαστε καλά, γιατί έχουμε τον εαυτό μας, γιατί μπορεί η ζωή μας να μην είναι τέλεια αλλά είναι μια χαρά όπως είναι.

«Δεν έχω να περιμένω τίποτα καλό στο μέλλον»
Μερικές φορές συγχέουμε τον δρόμο με τον προορισμό μας. Ακόμα κι αν συναντάμε δυσκολίες στη διαδρομή μας, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει φως στο τέλος του δρόμου. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή. Εμείς ορίζουμε τη ζωή μας με τις επιλογές που κάνουμε. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι γινόμαστε αυτό που συνεχώς επαναλαμβάνουμε. Έχει μεγάλη σημασία να ξέρουμε προς τα που βαδίζουμε και γιατί. Και κάθε φορά που μπαίνουμε στον πειρασμό να γυρίσουμε σε παλιές καταστάσεις ας αναρωτηθούμε: θέλουμε να είμαστε για πάντα εγκλωβισμένες στο παρελθόν ή θέλουμε να φτιάξουμε ένα νέο μέλλον;

«Η ζωή είναι δύσκολη»
Τα πράγματα που θέλουμε στη ζωή θα χρειαστεί να τα διεκδικήσουμε. Οι δυσκολίες που συναντάμε είναι ένας τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της ίδιας της ζωής. Μας δυναμώνουν και μας πάνε παραπέρα.

«Οι άλλοι φταίνε»
Είναι εύκολο να μας αποδίδουμε τα εύσημα για τις επιτυχίες αλλά είναι δύσκολο να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις αποτυχίες μας. Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι οι αποτυχίες είναι οι οδηγοί μας για την επιτυχία, γιατί μας διδάσκουν, ενώ ταυτόχρονα μας δυναμώνουν και μας βοηθούν να διαμορφώσουμε μια ισχυρή προσωπικότητα.

«Είναι πολύ αργά πια για μένα. Έχασα την ευκαιρία»
Αυτή μπορεί να είναι και μια πολύ καλή δικαιολογία για να μην κάνουμε πράγματα. Ας μάθουμε από το παρελθόν και με οδηγό το ένστικτό μας ας προχωρήσουμε στο μέλλον, αρπάζοντας ευκαιρίες, δίνοντας τον καλύτερό μας εαυτό. Κάθε στιγμή μάς προσφέρει μια νέα αρχή και ένα νέο τέλος. Κάθε στιγμή είναι μια δεύτερη ευκαιρία. Τώρα!





dearmom.gr

6 συζητήσεις που πρέπει να κάνετε με τον εαυτό σας.....!!!!!!!!!!

Σε μια ιδανική ζωή στην ησυχία του μυαλού σας θα μπορούσατε κάθε φορά που σας δίνεται η ευκαιρία να συζητάτε με τον εαυτό σας, ώστε να είστε updated σε ότι έχει να κάνει με τις επιθυμίες σας. Το ερώτημα είναι τι θέλετε να μάθετε.

Ο εσωτερικός μονόλογος μπορεί να φαίνεται άσκοπος κατά καιρούς, αλλά όπως αναφέρει ο life coach Marc Chernoff στο selfgrowth.com η αλήθεια είναι ότι η πράξη του να μιλάτε με τον εαυτό σας μπορεί να σας βοηθήσει να μάθετε τα πάντα για εσάς και να διατηρήσετε μια θετική (δια βίου) τροχιά στη ζωή σας.

Για να σας βοηθήσουμε σ' αυτήν εσωτερική αναζήτηση, συγκεντρώσαμε έξι σημαντικά θέματα για την συζήτηση με τον εαυτό σας, έτσι ώστε την επόμενη φορά που θα βρείτε την ευκαιρία να συνομιλήσετε να ξέρετε ακριβώς τι πρέπει να πείτε.

1. Ανακαλύψτε τι σας αρέσει.
Επενδύστε τις σκέψεις και το χρόνο σας στα πράγματα που αγαπάτε. Μην περιμένετε για πολύ καιρό για να ασχοληθείτε με κάτι που σας συγκινεί. Συνειδητοποιήστε πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει ενθουσιασμός στη ζωή σας. Αν σας ενδιαφέρει κάτι, δεν έχει σημασία τι είναι, εξερευνήστε το. Σηκωθείτε από την καρέκλα σας και κυνηγήστε το.

Η πιο σημαντική απόφαση που θα πάρετε στη ζωή σας είναι πώς να αξιοποιήσετε τον περιορισμένο χρόνο που έχει δοθεί σε εσάς σε αυτόν τον πλανήτη. Προτού έρθει η ώρα να πείτε στον εαυτό σας "πώς είναι τόσο αργά τόσο σύντομα;" βάλτε τις σκέψεις σας και το χρόνο σε καλή χρήση και αφήστε τον εαυτό σας να ασχοληθεί με ό, τι αγαπάει. Ζήστε τη ζωή σας έτσι ώστε όταν είστε μεγάλοι, να μην χρειάζεται αυτός που είστε να φαντασιώνεται το πρόσωπο που θα μπορούσατε να είστε...

2. Εντοπίστε την εσωτερική σας αλήθεια.
Γιατί να ανησυχείτε για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εσάς; Θα πρέπει να έχετε περισσότερη εμπιστοσύνη στις γνωμοδοτήσεις τους από ό,τι στη δική σας;

Για να πούμε την αλήθεια, το πώς μας βλέπουν οι άλλοι δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το πώς βλέπετε τον εαυτό σας. Για να είστε ευτυχισμένοι μέσα σας και για να ζήσετε με την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση πρέπει να είστε πιστοί σε αυτό που υπάρχει μέσα σας.

Βέβαια, αν επιλέξετε να μείνετε πιστοί στα πιστεύω σας, κάποιοι μπορεί να αρνηθούν να σας δεχτούν. Ξεχάστε τους. Αντί να είστε ψεύτικοι και να υποστείτε την ταλαιπωρία της προσπάθειας να δείχνετε κάποιοι που δεν είστε, επιλέξτε να σταθεί ισχυροί στα πιστεύω σας. Όταν είστε άνετα με τον εαυτό σας, σίγουρα δεν θα αρέσετε σε όλο τον κόσμο και αυτό είναι φυσικό. Ακόμη και το πιο ώριμο, ζουμερό μήλο στον κόσμο πολλοί δεν θα θέλουν ούτε να το δοκιμάσουν...

3. Βρείτε τι είστε διατεθειμένοι να θυσιάσετε για να πετύχετε τους στόχους σας.
Όταν πρόκειται για τον καθορισμό στόχων θα πρέπει να είναι συγκεκριμένος. Αν καταλάβετε ότι επιθυμείτε... τα πάντα, αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να καταφέρετε... τίποτα! Απλά αποφεύγετε την προσπάθεια που απαιτείται για να καταφέρετε οτιδήποτε και περιμένετε να σας τα φέρει όλα στα πόδια σας... η τύχη.

Συνήθως, δεν είναι πάρα πολύ δύσκολο να αποφασίσετε πως θα θέλατε να είναι η ζωή σας σε ένα χρόνο από τώρα. Αυτό που είναι δύσκολο είναι να υπολογίσετε τι είστε διατεθειμένοι να εγκαταλείψετε προκειμένου να κάνετε τα πράγματα που πρέπει να γίνουν για να φτάσετε στο σημείο όπου θέλετε να πάτε.

Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με σοβαρή δέσμευση και απαιτεί να ξέρετε πως θα αντιμετωπίστε την παροδική δυσφορία. Διότι όταν έχετε αποφασίσει να θέσετε ως στόχο κάτι υψηλότερο, πρέπει να είστε διατεθειμένοι να ...υποφέρετε λίγο από τον ίλιγγο ή από το φόβο της πτώσης. Και θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να πολεμήσετε κατά της φωνής του κενού από το πίσω μέρος του μυαλού σας που θα βρίσκει τρόπους να σας δελεάζει να πιστέψετε ότι δεν έχετε αρκετή δύναμη για να ανέβετε σε υψηλότερα επίπεδα...

4 . Συνειδητοποιήστε την αξία που έχουν οι μικρές νίκες κάθε ημέρα.
Μερικές φορές ο ανθρώπινος νους λειτουργεί με μυστήριους τρόπους: ονειρευόμαστε κάτι και περιμένουμε με αγωνία να επιτευχθεί. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται και το μόνο που πραγματικά θέλουμε είναι τα πράγματα να αλλάξουν και πάλι...

Αν και δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να απολαύσετε τη στιγμή που ένα όνειρο γίνεται πραγματικότητα, θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι μιλάμε μόνο για μια μικρή στιγμή της ζωής σας. Όπως και κάθε άλλη στιγμή, αυτή η στιγμή της νίκης είναι φευγαλέα. Η δια βίου ευτυχία - που είναι το ζητούμενο - δεν βρίσκεται σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή, είναι όλες οι καλές στιγμές και οι αναμνήσεις που γεννιούνται από αυτές - όλες δηλαδή οι καθημερινές μικρές μας νίκες που βιώνουμε μεταξύ των μεγάλων γεγονότων της ζωής μας.

Τελικά, θα συνειδητοποιήσετε ότι οι υψηλότερες φιλοδοξίες σας θα πρέπει απλώς να είναι ένας στόχος - ένα σημείο στον ορίζοντα, στο δρόμο προς την βασική σας κατεύθυνση. Μπορεί να μην φτάσετε ποτέ σε αυτήν, αλλά μπορείτε πάντα να απολαμβάνετε το ταξίδι και να κοιτάζετε γύρω σας μετά από κάθε μικρό βήμα θαυμάζοντας την ομορφιά του μέρους όπου σας οδήγησε....

5. Αναρωτηθείτε πώς να βοηθήσετε τους άλλους.
Βοηθήστε κάποιον σήμερα. Δεν υπάρχει καλύτερη άσκηση για την καρδιά και το μυαλό σας από ό, τι βοηθώντας τους άλλους. Η ευτυχία και η επιτυχία στη ζωή δεν έρχεται μέσα από τον εγωισμό, αλλά μέσω της αυταπάρνησης. Ό, τι κάνουμε επιστρέφει σε εμάς.

Ο καλύτερος τρόπος για να νιώσετε ζωντανοί είναι να κάνετε κάτι θετικό για κάποιον άλλο. Μην περιμένετε τα καλά πράγματα να συμβούν σε αυτόν τον κόσμο. Βγείτε έξω και κάντε καλά πράγματα να συμβούν, γεμίστε τον κόσμο με ευτυχία και θα κάντε τον εαυτό σας να χαμογελά στη διαδικασία...

6.Επιτέλους, συνειδητοποιήστε την άμεση πραγματικότητα της δικής σας ευτυχίας :
- Αυτή τη στιγμή, έχετε περισσότερα από αρκετά για να είστε ευτυχισμένοι,

- έχετε την πλήρη ικανότητα να βρείτε κάτι μικρό για το οποίο αξίζει να γιορτάζετε

- και έχετε τουλάχιστον μια επιλογή να κάνετε.

Μην κάνετε το λάθος να περιμένετε για κάποιον ή κάτι να έρθει και να σας κάνει ευτυχισμένους. Η αληθινή ευτυχία έρχεται από μέσα σας, όταν επιλέγετε να μην επιτρέψετε σε άλλο πρόσωπο ή γεγονός να ελέγχει τα συναισθήματά σας και όταν επιλέγετε να επικεντρωθείτε σε ό, τι έχετε και όχι σε αυτό που δεν έχετε.

Ένα από τα μεγάλα μυστικά στο δρόμο για την ευτυχία είναι να δώσετε μεγαλύτερη προσοχή στο ξεκίνημα από τον τερματισμό. Τόσοι πολλοί γύρω μας λένε ότι θέλουν μια νέα ζωή, αλλά στη συνέχεια εκλαμβάνουν το νέο ως δεδομένο και το προσπερνούν.

Μην το κάνετε αυτό: Μην περιμένετε έως ότου η ζωή σας έχει προχωρήσει πολύ για να συνειδητοποιήσετε πόσο όμορφη ήταν και πόσες επιλογές είχατε...





Σοφία Δεδεμάδη

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Πες : «ευχαριστώ» - Είναι πολύτιμο, αλλά όχι απλό....!!!!!!

Πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν να πουν «ευχαριστώ», κυρίως γιατί η ευγένεια στις μέρες μας και η έκφραση της ευγνωμοσύνης τείνει να θεωρείται αδυναμία - και σε αρκετές περιπτώσεις υποκρισία!

Αν κι εσύ ανήκεις σ αυτή την κατηγορία και η λέξη ευχαριστώ έχει αρχίσει σιγά-σιγά να εκλείπει από το λεξιλόγιό σου ή αν συνηθίζεις να την λες χωρίς να την εννοείς απόλυτα, ήρθε η στιγμή να μάθεις να εκφράζεις την ευγνωμοσύνη σου και να τη δείχνεις έμπρακτα με απλούς τρόπους. Άρχισε από τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους και συνέχισε με όλους τους υπόλοιπους. Σύντομα θα διαπιστώσεις ότι η καθημερινότητα σου θα βελτιωθεί σημαντικά.

Όταν λες «ευχαριστώ», να το εννοείς
Η έκφραση της ευγνωμοσύνης δεν υπόκειται σε κανόνες καθώς η ειλικρίνεια είναι το βασικό της κριτήριο. Αν πραγματικά αισθάνεσαι την ανάγκη να ευχαριστήσεις κάποιον, αυτό θα σου βγει εντελώς φυσικά. Χρειάζεται όμως να μάθεις να ξεχωρίζεις το «πρέπει» από το «θέλω» για να μπορείς να ευχαριστείς τους ανθρώπους που πραγματικά αξίζουν.

Δεν μετράει μόνο η πρόθεση
Το νόημα πίσω από τα λόγια κάποιου πολλές φορές αξίζουν πολύ περισσότερο από το αποτέλεσμα. Σκέψου πόσο σημαντικό, για παράδειγμα, είναι το χάδι του συντρόφου σου όταν ξενυχτάς στο σπίτι, δουλεύοντας μπροστά στον υπολογιστή. Ή πόσο σωτήριο είναι το ταπεράκι που ετοιμάζει η μαμά σου για σένα επειδή δεν προλαβαίνεις να μαγειρεύεις στα μέσα της εβδομάδας. 

Όταν λοιπόν εισπράττεις καλοπροαίρετη διάθεση από τους ανθρώπους που σε περιβάλλουν, χρειάζεται να τους εκφράζεις την ευγνωμοσύνη σου. Αν δεν τους το πεις ή δεν το δείξεις, ίσως να μην καταλάβουν πόσο πολύ εκτιμάς τις πράξεις τους.

Αν δεν μπορείς να το πεις, δείξε το
Αν δυσκολεύεσαι να πεις «ευχαριστώ», μπορείς να δείξεις την ευγνωμοσύνη σου προσφέροντας κάτι υλικό - η αξία και το μέγεθος του δώρου φυσικά δεν έχουν σημασία. Μια χειροποίητη κάρτα στη μαμά σου, ένα διπλό εισιτήριο για ταινία που μπορείτε να δείτε μαζί με τη σινεφίλ κολλητή σου, ένα κολάζ φωτογραφιών ή βίντεο με τις καλύτερες στιγμές σας που θα δώσεις στον αγαπημένο σου, είναι μικρά και ανέξοδα δωράκια που θα δείξουν πόσο τους αγαπάς και τους υπολογίζεις.

«Ευχαριστώ» μπορείς να πεις και μ' ένα χάδι, ένα χαμόγελο ή μια ξαφνική αγκαλιά! Δείξε την ευγνωμοσύνη σου έτσι κι αλλιώς! Μη χάνεις καμία ευκαιρία να ευχαριστείς για ότι καλό σου κάνουν οι άλλοι, όσο μικρό και αν είναι αυτό, και μην ξεχνάς να ευχαριστείς τη ζωή για τις μικρές καθημερινές χαρές που σου φέρνει.

Στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και το ίδιο ισχύει στις σχέσεις μας με τους άλλους. Τα πάντα ρει, που σημαίνει ότι μέσα σε μια στιγμή μπορεί να έρθουν τα πάνω κάτω. Η ζωή είναι απρόβλεπτη και ποτέ δε ξέρουμε αν θα έχουμε ξανά την ευκαιρία να δείξουμε σε κάποιον τα συναισθήματά μας.

Τέλος να θυμάσαι ότι ούτε η ζωή, ούτε οι άλλοι σου χρωστάνε τίποτα. Επομένως ότι για ότι σου προσφέρεται, είτε μετά από δικό σου αίτημα, είτε χωρίς να το ζητήσεις, αξίζει ένα μεγάλο «ευχαριστώ»!





Μαρία Κόλλια