Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021

Ο Μότσαρτ έγραψε το κομμάτι με τις περισσότερες ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες, σύμφωνα με ειδικό…!!!!

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο Μότσαρτ έγραψε το κομμάτι με τις περισσότερες ψυχοθεραπευτικές ιδιότητες στη μουσική. Το «Σονάτα 448 για Δύο Πιάνα» φαίνεται να έχει και το διάσημο Mozart Effect. Σύμφωνα με τον Βρετανικό Οργανισμό Επιληψίας, το Mozart Effect βελτιώνει βραχυπρόθεσμα τις δεξιότητες χωρικής συλλογιστικής μας.

Η τελευταία αναφέρεται στη διαδικασία μέσω της οποίας διαμορφώνουμε ιδέες για τις ιδιότητες και σχέσεις στο χώρο και μπορούμε να τις αναπαραστήσουμε τόσο πραγματικά όσο και νοερά. Αυτό μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε τέτοιες πληροφορίες για να διαχειριζόμαστε και να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις.

Άλλες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι αυτό το μουσικό κομμάτι μειώνει τη συχνότητα επιληπτικών κρίσεων σε ασθενείς. Άλλοι ειδικοί αναφέρουν ότι η κλασική μουσική και συγκεκριμένα κομμάτια του Μότσαρτ κάνουν τα παιδιά εξυπνότερα, αλλά αυτός ο ισχυρισμός έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση.

Μάλιστα, το 1998, η κυβέρνηση της Γεωργίας είχε ακολουθήσει σχέδιο σύμφωνα με το οποίο θα δινόταν σε κάθε παιδί που γεννιόταν μια κασέτα ή CD που να περιέχει κλασική μουσική. Παρ’ όλα αυτά, είναι πολλές οι έρευνες που αναδεικνύουν τις θετικές επιδράσεις που έχει κάθε μορφή μουσικής, εστιάζοντας κυρίως στην ενέργεια που μας προσφέρει αλλά και στην ενίσχυση της συγκέντρωσης σε δύσκολες δραστηριότητες. 

Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε και από τη καθημερινότητά μας, η οποία σε πολλά κομμάτια της συνοδεύεται από διάφορα είδη μουσικής• από το πρωί που ξυπνάμε για να πάμε στην εργασία μας μέχρι το βράδυ στο εστιατόριο που θα πάρουμε το δείπνο μας.

Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται ότι η κλασική μουσική έχει υμνηθεί από ειδικούς και μη για τα συναισθήματα και την γαλήνη που δημιουργεί. Φαίνεται ότι εκτός από το «Σονάτα 448 για Δύο Πιάνα» άλλο ένα κομμάτι έχει αποδειχθεί ότι έχει το Mozart Effect και το έχει μάλιστα γράψει ο Yanni, Έλληνας μουσικοσυνθέτης. 

Το κομμάτι λέγεται «Acroyali/Standing In Motion» και θεωρείται κλασικό για όσους ασχολούνται με αυτό το είδος μουσικής. Ακούγοντάς το, καταλαβαίνουμε ότι διαθέτει κάποια στοιχεία της σονάτας του Μότσαρτ και ίσως γι’ αυτό έχει και αυτό αποδειχθεί «ψυχοθεραπευτικό».




https://en.wikipedia.org/wiki/Mozart_effect
Με πληροφορίες από lifo

Ο μεγαλύτερος πλούτος σου σε τούτο τον κόσμο, είναι η ψυχή σου…!!!!

Έναv τεράστιο πηγαίο θησαυρό κρύβεις στα εσώψυχα σου κι εσύ τον καταχωνιάζεις σε σκοτεινά υπόγεια. Τον δανείζεις σε άδειες οντότητες που δεν εκτιμούν την αξία του. Τον χαρίζεις σε φτηνές και κενές υπάρξεις που δεν αναγνωρίζουν την πολυτιμότητα του. Τον φθείρεις σε κακοτράχαλες διαδρομές και τον σκορπίζεις αλόγιστα στους πέντε ανέμους…

Ένα ανεκτίμητο έργο τέχνης η ψυχή σου μάτια μου, φτιαγμένο από το δικό σου κράμα. Δημιουργημένο από τα αγνότερα υλικά της υπόστασής σου. Σμιλεμένο από τον πόνο και τη χαρά σου. Από τη θλίψη και την στεναχώρια σου. 

Από τη συμπόνοια και την ανθρωπιά σου. Αυθεντικό και γνήσιο όπως τη στόφα του χαρακτήρα σου. Καθάριο και διάφανο όπως την προσωπικότητα σου. Καλαίσθητο και ζωντανό όπως τη φλόγα της καλοσύνης και της τιμιότητας σου.

Επεξεργασμένο με την υπομονή και την σύνεση σου. Ποτισμένο με τις στάλες της αντοχής και της καρτερικότητας σου. Ανθεκτικό και άφθαρτο όπως τη δύναμη που κρύβεις στην καρδιά σου. Διακοσμημένο από την ευαισθησία και τη γαλήνη που εκπέμπουν τα εσώψυχα σου. 

Φωτεινό και λαμπερό όπως την ελπίδα και την αισιοδοξία σου. Υπέροχο και εκθαμβωτικό όπως τη στοργή και την αγάπη που κατακλύζει το είναι σου. Πλούσιο και απέριττο, επικαλυμμένο με τα σημαντικότερα συστατικά σου και… ξεχωριστό όπως και εσύ.

Ένα σπάνιο και περίτεχνο δημιούργημα κουβαλάς μέσα σου και εσύ την εμπιστεύεσαι σε βρώμικα χέρια. Την εξανεμίζεις στο πέρασμα των τυφώνων που την ξεβράζουν σε κοφτερά βράχια. Την εκθέτεις στους αδηφάγους ληστές που καραδοκούν να την δυναστεύσουν. 

Την παραδίδεις τους αδίστακτους πολιορκητές που καρτερούν να τη λεηλατήσουν. Και τη φανερώνεις στους ανελέητους δυνάστες που περιμένουν να την καταστρέψουν. Επιτρέπεις στους κακοπροαίρετους να την μαυρίζουν. 

Στους δόλιους να την κακομεταχειρίζονται. 

Στους καιροσκόπους να την εκμεταλλεύονται. 

Στους αγνώμονες να την ματώνουν. 

Στους άκαρδους να την σκοτώνουν. 

Ένα όμορφο και εντυπωσιακό κομψοτέχνημα που αγνοείς την ακριβή της αξία.

Να την προστατεύεις την ψυχή σου και να την αγαπάς. 

Να τη φροντίζεις και να τη νοιάζεσαι. 

Να μην την ξεπουλάς σε φτηνές αγορές. 

Να μην την ξοδεύεις άσκοπα και ασυνείδητα. 

Να μην αφήνεις κανένα να παρεμβαίνει στο όμορφο τοπίο της, με την ασχήμια του. 

Να μη δέχεσαι να αγγίζουν σκληρά χέρια την απαλή υφή της. 

Να μην τη φέρνεις σε επαφή με τραχιά και άπονα δάκτυλα που μπορεί να βλάψουν την λεπτότητα της. 

Μην την εκτεθειμένη σε κακά συναπαντήματα. 

Μην την προβάλλεις την σε αδαείς και φθονερούς. 

Και να μην επιτρέπεις στα αγκάθια να βλαστούν στον ολάνθιστο κήπο της.

Και αν τύχει και φθαρεί ή αλλοιωθεί ο πλούτος της σε τούτο τον μάταιο κόσμο καμάρι μου, μην στεναχωρηθείς και μη λυγίσεις. Μη φοβηθείς και μη δειλιάσεις. Γιατί είναι ανεξίτηλος και περίσσιος. Και πάντα θα έχεις απόθεμα…




Πυκνώστε τον χρόνο…!!!!

Δεν χρειάζεται να έχεις εντρυφήσει στις θεωρίες του Αϊνστάιν και των επιγόνων του για να καταλάβεις τι σχετικό πράγμα είναι ο χρόνος. Πόσο απατηλή στην ουσία, η μέτρηση του με το ρολόι και το ημερολόγιο.

Τις μετρημένες δεκαετίες που μας χαρίζονται στη γη κάμποσοι τις αφήνουν να κυλούν μέσα από τα χέρια τους. Κρατιούνται σε απόσταση ασφαλείας από τη φωτιά, την καταιγίδα, τρέμουν το ρίσκο, ακολουθούν με το κεφάλι κάτω την πεπατημένη. 

Ο βίος τους μια διαρκής αγωνία μην στραβοπατήσουν ή πληγωθούν. Και την πιο επιπόλαια αμυχή την βαφτίζουν τραύμα ψυχικό, ηδονίζονται να τη ξύνουν ώστε να μην επουλωθεί ποτέ, να την επιδεικνύουν, να τρέχουν σε ειδικούς και να την αναλύουν –επί χρήμασι- ατέρμονα.

«Στα πέντε η αδιαφορία της μητέρας μου με πλήγωνε… Στα δεκαπέντε μου ο πρώτος μου έρωτας με εγκατέλειψε…». Καθήλωση ονομάζεται αυτό, αναμάσημα. Κι άμα δεν διαθέτεις το χάρισμα του Μαρσέλ Προυστ για να τη μετατρέψεις σε σπουδαίο έργο τέχνης καταντάς απλώς ένα γερασμένο παιδί που κυνηγιέται από φαντάσματα.

Άλλοι πάλι αρπάζουν τη ζωή από τα μαλλιά. Πυκνώνουν τον χρόνο. Δεν θρηνούν αέναα τις ήττες τους. Ούτε θρονιάζονται πάνω στις δάφνες τους ώσπου να μαραθούν εκείνες εντελώς.

Ανακατεύουν διαρκώς την τράπουλα, κουνούν τα ζάρια και τα ξαναρίχνουν, ποντάροντας ό,τι έχουν και δεν έχουν, πανηγυρίζουν με εφηβικό ενθουσιασμό πρόσκαιρες νίκες. Ολέθρια τακτική αυτή για το καζίνο ή για το αυτοσχέδιο κουμάρι. Στο τέλος φεύγεις πανί με πανί. 

Προκειμένου όμως για τη ζωή, όπως κι αν παίξεις, ό,τι προφυλάξεις κι αν λάβεις, ο όλεθρος είναι προδιαγεγραμμένος. Αδήριτος. Τα σάβανα δεν έχουν τσέπες.

«Όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη» μας έκλεινε το μάτι ο ρεμπέτης Γιάννης Παπαϊωάννου. Είτε –κατά τον καινούργιο συρμό- καταλήγουν αποτεφρωμένοι σε ένα κομψό βάζο. Είτε σκορπίζονται στον άνεμο με υπόκρουση το αγαπημένο τους τραγούδι.
Η Φώφη Γεννηματά ανήκε αναμφίβολα στη δεύτερη κατηγορία. Κοιτάζοντας τις τελευταίες της δημόσιες εμφανίσεις, στη Βουλή, στην προεκλογική εκστρατεία για τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ, αναρωτήθηκα τι θα έπραττε εάν γνώριζε ότι τής απομένουν ελάχιστες εβδομάδες. Η απάντησή μου προέκυψε σχεδόν ακαριαία. Τα ίδια ακριβώς. 

Θα εξακολουθούσε να κινείται όπως η ίδια είχε επιλέξει. Να αγκαλιάζει ανθρώπους, δικούς της και ξένους. 

Να εκπονεί σχέδια, τακτικές, στρατηγικές, Να ποτίζει με όση ικμάδα τής απέμενε τα όνειρά της. Τίποτα απολύτως δεν θα άλλαζε. Σάμπως να είχε στη διάθεσή της άπλετο μέλλον.

Ισχυρίζονται κάποιοι ότι ο θεράπων ιατρός οφείλει να ενημερώνει τον βαρέως πάσχοντα μέχρι λεπτομέρειας. Σχετικά με την ωρολογιακή βόμβα που οσονούπω θα εκραγεί και θα τον αφανίσει. Για την αντίστροφη μέτρηση – τικ, τοκ, τικ, τοκ – προς τον θάνατο. Ώστε να κάνει, λένε, ο άρρωστος τα κουμάντα του. Να λάβει τις ύστατες αποφάσεις.

Μπούρδες.

Κανείς – μου έλεγε ένας φίλος μου, γεραρός συμβολαιογράφος – δεν έσκισε και ξανάγραψε τη διαθήκη του, δεν ανέτρεψε την τελευταία του βούληση επειδή τού είπαν ή κατάλαβε πως το τέλος ζύγωνε. Κανείς επίσης δεν άλλαξε δραματικά τον τρόπο της ζωής του. Γίνεται ο πουριτανός διονυσιαστής στο χείλος του τάφου; Ο συντηρητικός επαναστάτης; Μονάχα σε απλοϊκά σενάρια ταινιών της σειράς.

Άσε που όσο και αν προχωρήσει η επιστήμη, τα έσχατα της ζωής ημών θα καλύπτονται από ομίχλη. Από παρηγορητική – ενίοτε και ελπιδοφόρα – αβεβαιότητα. 

Το 1968, ο Γιάννης Ρίτσος διαγνώστηκε με καρκίνο. Χειρουργήθηκε και επέστρεψε στην εξορία. Έζησε είκοσι δύο χρόνια ακόμα.

Να ρουφάς κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία. Και ταυτόχρονα η πρώτη σου. Το είπε με εξαίσιο τρόπο ο Βίβιαν Λι - ως Σκάρλετ Ο’Χάρα- στο «Όσα παίρνει ο άνεμος». «Tomorrow is another day…”




Χρήστος Χωμενίδης
by Αντικλείδι , https://antikleidi.com

Αγάπη, το φάρμακο της ψυχής…!!!!

Γαληνεύει το μέσα σου άνθρωπε.
Αν εσύ προσπαθήσεις…ναι γαληνεύει…αν ψάξεις βαθιά στις ρίζες της ψυχής σου και βρεις την πηγή των συναισθημάτων σου τότε ναι θα γαληνέψει!

Θα φωτίσεις τις σκοτεινές πλευρές… εκείνες που ποτίστηκαν με μελάνι. Εκείνες που βάφτηκαν με μαύρο χρώμα όταν απογοητεύτηκες, όταν προδόθηκες όταν πόνεσες…

Όταν ζήτησες τρυφερότητα και δεν στην έδωσαν… Όταν σε απέρριψαν. Όταν γέλασαν μαζί σου… Ακόμα όταν άφησες να σε χειραγωγήσουν.

Μετάνιωσες … μετάνιωσες που τον πλήγωσες έτσι τον εαυτό σου… Τον άφησες έρμαιο στα χέρια των αιμοβόρων, διψασμένων για πόνο ανθρώπων…

Τέρατα ονομάζονται… εγωκεντρικά πλάσματα έτοιμα να σε κατασπαράξουν.

Μην τους αφήσεις!!!

Στάσου ένα λεπτό μονάχα και σκέψου… σκέψου εσένα να στέκεσαι ξανά στα δικά σου πόδια και να ηρεμείς την ψυχή σου. Να φέρνεις όμορφες αναμνήσεις στο μυαλό…

Θες να φτερουγίσει ξανά η καρδιά και να φύγει.

Να πετάξει τόσο μακριά που δεν θα θυμάται πως να επιστρέψει πίσω… για να μην διαλυθεί ξανά… για να μην ψάχνει πάλι να αναγεννηθεί μέσα απ’ τις στάχτες της. Δεν είναι εύκολο κάθε φορά…

Είναι κατόρθωμα να είσαι γαλήνιος σε όλο αυτό το παιχνίδι της ζωής… Ένα καλοστημένο παιχνίδι με απαράβατους κανόνες και καλά κρυμμένες παγίδες…

Μόνο αν είσαι δυνατός παίχτης και σπάσεις τους κανόνες θα γλυτώσεις τις καλά κρυμμένες παγίδες…

Ναι παντού έχει παγίδες, εμπόδια, νάρκες έτοιμες να εκραγούν…

Nα είσαι έτοιμος για κάθε εμπόδιο στην ζωή σου, για κάθε δυσκολία και κάθε ναρκοπέδιο…

Να τα αντιμετωπίζεις με χαρά για να φτάσεις το παιχνίδι στο μεγαλείο του …

Να είσαι γεμάτος περηφάνια, να ξανασηκώνεσαι… μην μένεις σωριασμένος χάμω… δεν είσαι σκουλήκι για να σέρνεσαι…

Να ζεις για σένα πρώτα απ’ όλους και να αγαπάς. Να αγαπάς! Είναι το φάρμακο της ψυχής! Αυτό που θέλει, που ζητά απεγνωσμένα κάθε φορά που την κάνουν να ασθενεί.

Να είσαι ευγνώμων στους ανθρώπους που είναι δίπλα σου σε κάθε δύσκολη στιγμή.. στις πραγματικά δύσκολες στιγμές σου αναζήτησε τους και άσε τους κοντά… ακόμα και εκείνους που είναι κρυμμένοι, αυτοί είναι που σου δίνουν την πιο μεγάλη δύναμη…




Ξένια Ανδρέου
Image by Felicia Simion

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2021

Κάνε επιτέλους κάτι και για τον εαυτό σου...!!!!

Μια θετική λίστα για να ξεκινήσεις άμεσα.

1. Να ξοδεύεις χρόνο με τους κατάλληλους ανθρώπους
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που απολαμβάνεις την παρέα τους, που σε αγαπούν και σε εκτιμούν, και που σε ενθαρρύνουν να βελτιώνεσαι με υγιής και συναρπαστικούς τρόπους. 

Είναι αυτοί που σε κάνουν να αισθάνεσαι πιο ζωντανός, αυτοί που δεν αγκαλιάζουν μόνο αυτό που είσαι τώρα, αλλά ενσωματώνουν και αγκαλιάζουν αυτό που θες να είσαι, άνευ όρων.

2. Να αντιμετωπίζεις τα προβλήματα με το κεφάλι ψηλά
Δεν είναι τα προβλήματά σου που σε καθορίζουν, αλλά πώς αντιδράς σε αυτά και πως ανακάμπτεις από αυτά. Τα προβλήματα δεν θα εξαφανιστούν αν δεν αναλάβεις δράση. Κάνε ό, τι μπορείς, όταν μπορείς, και αναγνώρισε... 

τι έχεις κάνει. Όλα σχετίζονται με το να κάνεις μικρά βήματα όπως ένα μωρό, προς τη σωστή κατεύθυνση, σπιθαμή προς σπιθαμή. Αυτές οι σπιθαμές είναι που μετράνε, προσθέτονται και σχηματίζουν μέχρι και μίλια σε μακροπρόθεσμη βάση.

3. Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για τα πάντα
Να είσαι ειλικρινής σχετικά με το τι είναι σωστό, καθώς και με το τι χρειάζεται να αλλάξει. Να είσαι ειλικρινής σχετικά με το τι θέλεις να πετύχεις και ποιος θέλεις να γίνεις. Να είσαι ειλικρινής με κάθε πτυχή της ζωής σου, πάντα. Επειδή το μόνο άτομο που μπορείς πάντα να βασίζεσαι, είσαι εσύ. 

Αναζήτησε στην ψυχή σου την αλήθεια, έτσι ώστε να μπορείς πραγματικά να ξέρεις ποιος είσαι. Μόλις το κάνεις, θα κατανοήσεις καλύτερα αυτό πού είσαι τώρα και πώς έφτασες ως εδώ. Θα είσαι καλύτερα εξοπλισμένος για να αναγνωρίσεις που θέλεις να πας και πως να πας ως εκεί.

4. Να κάνεις προτεραιότητα την δική σου ευτυχία
Οι ανάγκες σου έχουν αξία. Αν δεν αξιολογήσεις και δεν προσέξεις τον εαυτό σου, τότε τον σαμποτάρεις. Και θυμήσου ότι αν θέλεις, είναι εφικτό να αναλάβεις να φροντίζεις τις δικές σου ανάγκες ταυτόχρονα με των άλλων γύρω σου. 

Και από την στιγμή που οι ανάγκες σου ικανοποιούνται, κατά πάσα πιθανότητα θα είσαι πολύ πιο ικανός να βοηθήσεις αυτούς που σε έχουν ανάγκη.

5. Να είσαι ο εαυτός σου, αυθεντικά και με υπερηφάνεια
Το να προσπαθείς να είσαι κάποιος άλλος χάνεις το άτομο που είσαι πραγματικά. Να είσαι ο εαυτός σου. Αγκάλιασε την προσωπικότητα που βρίσκεται μέσα σου, που έχει ιδέες, δυνάμεις και ομορφιά όπως κανένας άλλος. Να είσαι αυτός που ο εαυτός σου γνωρίζει πως είσαι με τους δικούς σου όρους, δηλαδή η καλύτερη εκδοχή αυτού. 

Πάνω από όλα, να είσαι αληθινός σε σένα, και αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό με την καρδιά σου τότε βγάλε τον εαυτό σου έξω από αυτό.

6. Να παρατηρείς και να ζεις το παρόν
Αυτή η στιγμή είναι ένα θαύμα. Αυτή η στιγμή είναι η πλέον μόνη εγγυημένη στιγμή για σένα. Αυτή η στιγμή είναι η ζωή. Σταμάτα να σκέφτεσαι για το πόσο μεγάλα μπορεί να είναι τα πράγματα στο μέλλον. Σταμάτα να σκέπτεσαι τι συνέβη ή δεν συνέβη στο παρελθόν. 

Μάθε να είσαι στο εδώ και τώρα και ζήσε την ζωή όπως συμβαίνει. Εκτίμησε τον κόσμο για την ομορφιά που σου παρέχει αυτή την στιγμή.

7. Να εκτιμάς τα μαθήματα που σε δίδαξαν τα λάθη σου
Είναι εντάξει να κάνεις λάθη. Είναι τα σκαλοπάτια της προόδου σου. Εάν δεν πέφτεις κατά διαστήματα, τότε δεν προσπαθείς αρκετά και δεν μαθαίνεις. Πάρε ρίσκα, σκόνταψε, πέσε και μετά σήκω και προσπάθησε ξανά. Εκτίμησε ότι πιέζεις τον εαυτό σου να μάθει, να αναπτυχθεί και να βελτιωθεί. 

Τα σπουδαία επιτεύγματα πραγματοποιούνται σχεδόν πάντα στο τέλος μιας μακράς πορείας αποτυχιών. Ένα από τα “λάθη” που φοβάσαι ότι μπορεί να κάνεις, πιθανόν να είναι η αφορμή να πετύχεις το μεγαλύτερό σου επίτευγμα που απλά ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί!

8. Να είσαι πιο ευγενικός με τον εαυτό σου
Εάν είχες ένα φίλο ο οποίος σου μίλησε με τον ίδιο τρόπο που μερικές φορές μιλάς εσύ στον εαυτό σου, αναρωτήσου για πόσο καιρό θα επιτρέπεις σε αυτό το άτομο να είναι φίλος σου.

Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι στον εαυτό σου ορίζει τα όρια για τους άλλους. Πρέπει να αγαπάς αυτό που είσαι ειδάλλως κανένας άλλος δεν θα το κάνει.

9. Να απολαμβάνεις τα πράγματα που ήδη έχεις
Το πρόβλημα με μερικούς από εμάς είναι ότι νομίζουμε ότι θα ευτυχίσουμε φτάνοντας σε ένα ορισμένο επίπεδο ζωής – ένα επίπεδο που βλέπουμε τους άλλους να λειτουργούν μέσα σε αυτό, πχ. το αφεντικό σου με το γωνιακό γραφείο, εκείνος ο φίλος του φίλου σου που έχει ένα σπίτι στην παραλία κλπ.

Δυστυχώς, σου παίρνει σχετικά λίγο καιρό έως ότου το πετύχεις, και όταν το πετύχεις, είναι πιθανό να έχεις ένα νέο προορισμό να φτάσεις στο μυαλό σου. 

Θα καταλήξεις να ξοδεύεις ολόκληρη την ζωή σου εργαζόμενος προς κάτι νέο, χωρίς ποτέ να σταματήσεις να απολαύσεις αυτά που έχεις τώρα. Όταν ξυπνάς το πρωί, διέθεσε μια ήσυχη στιγμή και εκτίμησε το που βρίσκεσαι και αυτά που ήδη έχεις.

10. Να δημιουργείς την δική σου ευτυχία
Εάν περιμένεις από κάποιον άλλο να σε κάνει ευτυχισμένο τότε έχασες! Χαμογέλασε επειδή μπορείς. Επέλεξε την ευτυχία. Να είσαι η αλλαγή που περιμένεις να δεις στον κόσμο. Να είσαι ευτυχισμένος με αυτό που είσαι τώρα, και άσε την αισιοδοξία να εμπνεύσει το ταξίδι σου στο αύριο. 

Η ευτυχία συνήθως βρίσκεται όταν και όπου εσύ αποφασίσεις να την αναζητήσεις. Αν ψάχνεις την ευτυχία μέσα στις ευκαιρίες που έχεις, τελικά θα την βρεις. Αν όμως συνεχώς κοιτάζεις για κάτι άλλο, δυστυχώς θα διαπιστώσεις ότι θα το βρεις και αυτό επίσης.

11. Σταμάτα να είσαι σε αδράνεια
Μην σκέφτεσαι πάρα πολύ, έτσι θα δημιουργήσεις ένα πρόβλημα εκεί που καν δεν υπάρχει! Αξιολόγησε τις καταστάσεις και να ανέλαβε αποφασιστική δράση. Δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι που αρνείσαι να αντιμετωπίσεις. 

Η πρόοδος περιλαμβάνει ρίσκο, έτσι είναι και δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό. Δεν μπορείς να προχωρήσεις στην δεύτερη φάση εάν το πόδι σου παραμένει στην πρώτη.

12. Σταμάτα να σκέφτεσαι ότι δεν είσαι έτοιμος
Ποτέ δεν νιώθει κάποιος 100% έτοιμος όταν εμφανίζεται μια ευκαιρία. Οι πιο μεγάλες ευκαιρίες στην ζωή, μας αναγκάζουν να αναπτυχθούμε πέρα από την ζώνη άνεσής μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα αισθανόμαστε ποτέ εξολοκλήρου άνετα από την πρώτη στιγμή. Η άνεση έρχεται σταδιακά.

13. Σταμάτα να εμπλέκεσαι σε σχέσεις για τους λάθος λόγους
Οι σχέσεις πρέπει να επιλέγονται με σύνεση. Είναι καλύτερα να είσαι μόνος παρά να είσαι με κακή παρέα. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να βιάζεσαι. Αν κάτι είναι γραφτό να γίνει, θα γίνει – την κατάλληλη στιγμή, με το κατάλληλο πρόσωπο, και για τον καλύτερο λόγο. Ερωτέψου όταν νιώθεις έτοιμος και όχι όταν νιώθεις μόνος.

14. Σταμάτα να απορρίπτεις νέες σχέσεις, επειδή οι παλιές δεν λειτούργησαν
Στη ζωή θα συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχει ένας σκοπός που συνάντησες τον καθένα. Μερικοί θα σε δοκιμάσουν, μερικοί θα σε χρησιμοποιήσουν και κάποιοι θα σε διδάξουν. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι κάποιοι θα βγάλουν προς τα έξω τον καλύτερό σου εαυτό.

15. Σταμάτα να προσπαθείς να συναγωνίζεσαι ενάντια σε όλους τους άλλους
Μην ανησυχείς για το τι κάνουν οι άλλοι καλύτερα από εσένα. Επικεντρώσου να κατακτάς τα δικά σου ρεκόρ καθημερινά. Η επιτυχία είναι μια μάχη μόνο ανάμεσα σε εσένα και τον εαυτό σου.

16. Σταμάτα να ζηλεύεις τους άλλους
Η ζήλια είναι η τέχνη της μέτρησης των αγαθών κάποιου άλλου, έναντι των δικών σου. Ρώτησε τον εαυτό σου το εξής: “Τι είναι αυτό που έχω εγώ, το οποίο κάποιος άλλος θέλει;”

17. Σταμάτα να διαμαρτύρεσαι και να στεναχωριέσαι για τον εαυτό σου
Οι κακοτοπιές της ζωής συνέβησαν για κάποιο σκοπό, ίσως για να αλλάξουν την πορεία σου σε μια κατεύθυνση που προορίζεται ειδικά για εσένα. Μπορεί να μην σου είναι εύκολο να το δεις αυτό και να το κατανοήσεις την ίδια στιγμή που σου συμβαίνει. Το καταλαβαίνω, είναι σκληρό να συμβαίνει. 

Παρ’ όλα αυτά, ανακαλώντας αυτές τις αρνητικές κακοτοπιές που είχες στο παρελθόν συχνά θα παρατηρήσεις ότι τελικά σε έχουν οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέρος, σε ένα καλύτερο άτομο, σε μια καλύτερη νοητική κατάσταση, ή σε μια καλύτερη κατάσταση γενικώς. Χαμογέλα λοιπόν! Κάνε σε όλους γνωστό ότι σήμερα είσαι πολύ ισχυρότερος από ό, τι ήσουν χθες, και είσαι!

18. Σταμάτα να κρατάς κακίες
Μην ζεις τη ζωή σου με το μίσος στην καρδιά σου. Θα καταλήξεις να πληγώνεις τον εαυτό σου περισσότερο από ό, τι τους ανθρώπους που μισείς. Δεν συγχωρείς κανέναν λέγοντας απλά: «Αυτό που μου έκανες το συγχωρώ και είναι εντάξει». Συγχώρεση είναι όταν λες : « Δεν πρόκειται να αφήσω αυτό που μου έκανες να καταστρέψει την ευτυχία μου για πάντα». 

Η συγχώρεση είναι η απάντηση. Άστο να φύγει, βρες την γαλήνη, ελευθέρωσε τον εαυτό σου! Και να θυμάσαι, η συγχώρεση δεν είναι μόνο για τους άλλους ανθρώπους, είναι και για σένα. Αν χρειάζεται, συγχώρεσε τον εαυτό σου, προχώρησε και προσπάθησε να το κάνεις καλύτερα την επόμενη φορά.

19. Σταμάτα να αφήνεις τους άλλους να σε παρασύρουν στο επίπεδό τους
Αρνήσου να υποβιβάζεις τα πρότυπά σου για να εξυπηρετηθούν όσοι αρνούνται να ανεβάσουν τα δικά τους.

20. Σταμάτα να σπαταλάς χρόνο εξηγώντας στους άλλους ποιος είσαι
Οι φίλοι σου δεν το χρειάζονται και οι εχθροί σου δεν θα το πιστέψουν ούτως η άλλως. Κάνε λοιπόν αυτό ακριβώς που ξέρεις μέσα από την καρδιά σου και αυτό είναι το σωστό.

21. Σταμάτα να κάνεις τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά δίχως να κάνεις ένα διάλειμμα
Ο χρόνος για να πάρεις μια βαθιά ανάσα είναι όταν δεν έχεις χρόνο για αυτή. Εάν συνεχίσεις να κάνεις αυτά που έκανες, θα συνεχίσεις να παίρνεις αυτά που έπαιρνες. Μερικές φορές χρειάζεται να αποστασιοποιηθείς από τον εαυτό σου για να δεις τα πράγματα καθαρά.

22. Σταμάτα να παραβλέπεις την ομορφιά των μικρών στιγμών
Απόλαυσε τα μικρά πράγματα, επειδή κάποια μέρα μπορεί να κοιτάξεις πίσω και να ανακαλύψεις πως τελικά ήταν μεγάλες στιγμές. Τα καλύτερα κομμάτια της ζωής σου είναι τα μικρά, είναι αυτές οι ανώνυμες στιγμές που περνάς χαμογελώντας μαζί με κάποιον που αξίζει για σένα.

23. Σταμάτα να προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα τέλεια
Ο πραγματικός κόσμος δεν ανταμείβει τους τελειομανείς, ανταμείβει τους ανθρώπους που ολοκληρώνουν αυτό που έχουν να κάνουν.

24. Σταμάτα να ακολουθείς το πολυταξιδεμένο μονοπάτι
Η ζωή δεν είναι εύκολη, ειδικά όταν σχεδιάζεις να πετύχεις κάτι αξιόλογο. Μην ακολουθήσεις την πεπατημένη. Κάνε κάτι ασυνήθιστο, κάτι αξιοσημείωτο.

25. Σταμάτα να ενεργείς σαν όλα να είναι καλά, αν όντως δεν είναι
Είναι εντάξει να καταρρέεις για λίγο. Δεν χρειάζεται πάντα να προσποίησε τον δυνατό, και δεν υπάρχει καμία ανάγκη να αποδεικνύεις συνεχώς ότι όλα πάνε καλά. 

Ούτε πρέπει να σε απασχολεί το τι σκέφτονται οι άλλοι άνθρωποι για σένα, κλάψε αν χρειάζεται, είναι υγιές να ρίξεις και μερικά δάκρυα. Όσο πιο γρήγορα το κάνεις, τόσο πιο γρήγορα θα είσαι σε θέση να χαμογελάσεις και πάλι.

26. Σταμάτα να κατηγορείς τους άλλους για τα προβλήματά σου
Ο βαθμός στον οποίο θα επιτευχθούν τα όνειρά σου εξαρτάται από το βαθμό από τον οποίο θα αναλάβεις την ευθύνη για τη ζωή σου. Όταν κατηγορείς τους άλλους για ότι σου συμβαίνει, αρνείσαι να αναλάβεις την ευθύνη για αυτό και έτσι δίνεις στους άλλους την δύναμη να εξουσιάζουν το συγκεκριμένο τμήμα της ζωής σου.

27. Σταμάτα να προσπαθείς να είσαι τα πάντα σε όλους
Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον και μόνο η προσπάθεια να το πετύχεις μπορεί να σε καταστρέψει. Όμως, κάνοντας ένα άτομο να χαμογελάσει μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Μπορεί όχι ολόκληρο τον κόσμο, αλλά τον δικό του κόσμο. Έτσι, περιόρισε την εστίασή σου.

28. Σταμάτα να ανησυχείς τόσο πολύ
Με το να ανησυχείς δεν θα αφαιρέσεις τα φορτία του αύριο, αλλά την χαρά του σήμερα. Ένας τρόπος για να ελέγξεις αν κάτι αξίζει να το σκέπτεσαι είναι να αναρωτηθείς: “Θα έχει σημασία για εσένα το συγκεκριμένο ζήτημα σε χρονικό διάστημα ενός χρόνου; Σε τρία χρόνια;” Εάν όχι, τότε δεν αξίζει να ανησυχείς για αυτό.

29. Σταμάτα να εστιάζεις σε αυτά που δεν θέλεις να συμβούν
Επικεντρώσου σε αυτά που θέλεις να συμβούν. Η θετική σκέψη είναι στην πρώτη γραμμή της κάθε μεγάλης επιτυχημένης ιστορίας. Αν ξυπνάς κάθε πρωί με τη σκέψη ότι κάτι υπέροχο θα συμβεί στη ζωή σου σήμερα, και δώσεις ιδιαίτερη προσοχή, συχνά θα διαπιστώσεις ότι έχεις δίκιο!

30. Σταμάτα να είσαι αχάριστος
Δεν έχει σημασία πόσο καλά ή μέτρια το κατέχεις. Ξύπνα κάθε μέρα ευγνώμων για τη ζωή σου. Κάποιοι κάπου αλλού, απεγνωσμένα αγωνίζονται για την δική τους. Αντί να σκέπτεσαι τι χάνεις, προσπάθησε να σκέπτεσαι τι έχεις, που σε όλους τους άλλους λείπει.




Κουράστηκα να λέω εγώ συνέχεια “δεν πειράζει”…!!!!

Κουράστηκα να λέω εγώ συνέχεια “δεν πειράζει”
Ήμουν εκεί στην άκρη του δρόμου και περίμενα μια ζωή.

Από μικρό παιδάκι. Πάντα κάποιον περίμενα.
Κάποιος να έρθει. Κάποιος να μην φύγει.
Χωρίς να απαιτώ.

Αυτό το ατελείωτο πήγαινε - έλα δεν σταμάταγε ποτέ. Πάντα κάποιος ερχόταν και κάποιος έφευγε .Χωρίς καν να με παρατηρεί. Χωρίς καν να με βλέπει. Χωρίς να ακούει τη δική μου φωνή.

Ήθελα μόνο μια αγκαλιά.
Όλοι βρίσκονταν σε κίνηση. Πήγαιναν στην δική τους κατεύθυνση αδιαφορώντας για την δική μου.

Προχθές το βράδυ τους έφερα όλους στο μυαλό μου. Ήθελα να φανταστώ πού βρίσκονται εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή. Όλοι αυτοί που από παιδί κυνηγούσα από πίσω να σταθούν έστω για ένα λεπτό. Μόνο για να με χαϊδέψουν, για να με ακούσουν. Κάπου να μπορέσω να πω και εγώ τις μικρές «βλακείες» του παιδικού μυαλού μου.

Πού είναι οι δικοί μου άνθρωποι.
Αυτοί που έχει όλος ο κόσμος γύρω του μεγαλώνοντας. Ο καθένας στον δικό του ρόλο.

Σε μένα δεν υπήρχαν ρόλοι…
Γιατί δεν υπήρχαν άνθρωποι να τους αναλάβουν.

Είναι όλοι τους καλά. Στις θέσεις τους, στις ζωές τους. Μόνο που εγώ παραμένω στην άκρη του δρόμου. Δεν κουνήθηκα ούτε ένα μέτρο. Περιμένω, περιμένω….

Αυτό το καλοκαίρι είπα: πρέπει να μετακινηθώ. Δεν περιμένω στο σωστό σημείο. Ούτε και τους σωστούς ανθρώπους.
Άδικα περιμένω…

Αυτό το καλοκαίρι πρέπει να μην σταθώ πουθενά. Να μην δακρύσω για τίποτα που αφορά το παρελθόν. Όλοι αυτοί ήταν απλώς άνθρωποι. Περαστικοί άνθρωποι. Δεν έχει σημασία αν έπρεπε να είναι γονείς, αδέρφια, σύζυγοι, σύντροφοι. 

Δεν ήταν. Ίσως να ήμουν και εγώ πολύ αδύνατη και μικρή για να με δούν στην άκρη του δρόμου. Ίσως η φωνή μου να μην ήταν τόσο δυνατή για να φτάσει στα αυτιά τους. Ίσως, ίσως…

Το ζητούμενο δεν είναι πια αυτοί. Το ζητούμενο είμαι εγώ.
Να μπώ στο δικό μου αυτοκίνητο και να προσπεράσω.

Να αφήσω πίσω μου ό,τι πονάει και να πάω μπροστά. Δεν πρέπει να το κάνω μόνο εγώ. Πρέπει να το κάνετε όλοι σας. 

Αν το πλοίο βυθίστηκε και βρίσκεστε στην λέμβο διάσωσης πρέπει να ελαφρύνετε το φορτίο για να φτάσετε πάλι στην ξηρά.

Δεν φιλοσοφώ. Oύτε και εγώ ξέρω πώς να το κάνω. Eίπα αυτό το καλοκαίρι πρέπει… Μα το καλοκαίρι τελειώνει…

Το μόνο που ξέρω είναι ότι πρέπει. Μάζεψα την ψυχή μου και τα ερείπια της καρδιάς μου και αντιμετώπισα τα πάντα με αξιοπρέπεια. Τόση που ακόμα και αυτοί που αναφέρω μαζεύονται πάλι γύρω μου. Πάλι θέλουν πράγματα από μένα.

Μάλλον γιατί δεν φώναξα ποτέ, δεν πρόσβαλα ποτέ, δεν εκνευρίστηκα ποτέ. Πάντα έλεγα ένα σιγανό «δεν πειράζει..»

Τελικά όμως πειράζει. Όλους μας πειράζει. Είναι ανάγκη να ακούσουν τι μας πειράζει. Δυνατά και ξεκάθαρα. Η χαμηλή φωνή δεν είναι αρκετή για να τους κρατήσει μακριά. Αντίθετα πάντα ξαναγυρίζουν….

Δεν με πονάει που δεν υπήρξαν ποτέ. Με πνίγει που ποτέ δεν βρήκα το θάρρος να τους φωνάξω. Να με ακούσουν.

Το καλοκαίρι τελειώνει. Ο χειμώνας πρέπει να είναι φωτεινός. Ας μιλήσουμε λίγο πιο δυνατά.

Ας πούμε ένα πιο δυνατό “πειράζει”.




Efi Nika

Τι σημαίνει Ελλάς - Έλληνας –Γραικός – Ρωμιός ; Η ιστορία , η προέλευση και το DNA…!!!!

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ από που προήλθαν τα ονόματα Ελλάς – Έλληνας – Γραικός – Ρωμιός… Η Ιστορία μας, η προέλευσή μας και το DNA μας έφεραν από μακριά…όπως και το όνομα μας!

Τη δεκαετία του ’90 μια έγκυρη πολυκεντρική επιστημονική έρευνα έδειξε ότι σε συντριπτικό ποσοστό οι σημερινοί Έλληνες έχουν το ίδιο DNA με τους αυτόχθονες κατοίκους της Ελλάδας της προϊστορικής εποχής και των Αρχαίων Ελλήνων...

Έλληνες
– Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Έλλην, ο οποίος ήταν γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, απέκτησε τρεις γιους, τον Αίολο, τον Δώρο και τον Ξάνθο

Ο Αίολος και ο Δώρος μαζί με τους γιους του Ξάνθου, τον Αχαιό και τον Ίωνα, αποτέλεσαν τους γενάρχες των τεσσάρων κυριότερων ελληνικών φυλών που ήταν οι Αχαιοί, οι Δωριείς, οι Αιολείς και οι Ίωνες. 

Το όνομα Έλληνες στα ομηρικά χρόνια δεν αντιστοιχούσε παρά μόνο σ’ ένα ελληνικό φύλο, που κατοικούσε στην περιοχή γύρω από τον Σπερχειό ποταμό στη σημερινή Φθιώτιδα, το οποίο είχε ως ηγέτη του τον μυθικό Αχιλλέα.

Η ετυμολογία της λέξεως Έλλην προκαλεί μέχρι σήμερα συζητήσεις. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι προέρχεται από τους Σελλούς (< θ. σελ- = φωτίζω), το ελληνικό φύλο της Ηπείρου που ήταν οι ιερείς της Δωδώνης και μέρος των οποίων μετανάστευσε στη Φθία. Άλλες απόψεις σχετίζουν το όνομα Έλλην με το θέμα ελλ- που σημαίνει ορεινός ή με τη λέξη ἔλλοψ που σημαίνει άφωνος, άφθογγος.

Ήδη τον 7ο π.Χ. αιώνα είχε επικρατήσει η ονομασία Πανέλληνες και από εκεί αποσπάστηκε και γενικεύτηκε η ονομασία Έλληνες, εξ ου και ο τονισμός, Έλλην αντί Ελλήν. Αργότερα, με την εξάπλωση του Χριστιανισμού, ο όρος Έλλην σήμαινε τον ειδωλολάτρη ή τον μη χριστιανό, ενώ οι κάτοικοι της Ελλάδας λέγονταν Ελλαδίτες.

Όταν ο Χριστιανισμός έπαψε να απειλείται από τις παγανιστικές θρησκείες, ο όρος Έλλην άρχισε να χρησιμοποιείται δειλά δηλώνοντας την καταγωγή ενώ μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Ελληνικού Κράτους, η ονομασία επανήλθε ως επίσημη. Το επίσημο όνομα της Ελλάδας στηνΕυρωπαϊκή Ένωση είναι Hellas.

Στο Λεξικό του Μπαμπινιώτη, αναφέρεται και ο τύπος Έλλοπες, ο οποίος προσδιόριζε κατοίκους της Δωδώνης και της βόρειας Εύβοιας. Ο Αριστοτέλης ορίζει τη Δωδώνη ως αρχική πατρίδα των Ελλήνων. Από μορφολογικής απόψεως θεωρείται ότι οι λέξεις Έλλην και Ελλάς αποτελούν παράγωγα του ουσ.

Ελλοί – Έλλοι – Σελλοί, καθώς οι τύποι αυτοί απαντώνται στον ‘Ομηρο και τον Πίνδαρο. Ο Χριστιανός Ησύχιος ερμηνεύει ως εξής: Έλλοί· Έλληνες οι εν Δωδώνη και οι ιερείς». Όλοι αυτοί οι γλωσσικοί τύποι είναι αγνώστου ετύμου και σημασίας κατά τον κ. Μπαμπινιώτη.

Όπως αναφέρθηκε ήδη, στον Όμηρο η λέξη περιορίζεται τοπικά στους Θεσσαλούς της Φθίας, ενώ η χρήση της αργότερα στο αρχ. επίθ. Ελλανοδίκαι αύξησε το κύρος της λόγω της σημασίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Θουκυδίδης εξηγεί τη γεωγραφική επέκταση του όρου Έλληνες από τον μυθολογικό ήρωα Έλληνα, που ταξίδευε και δρούσε συχνά σε άλλες πόλεις. 

Ο αρχαίος ιστορικός Ηρόδοτος πιστεύει ότι ο όρος Έλληνες χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει την κοινή προέλευση των διαφόρων φυλών του ελληνικού χώρου.

Γραικοί
– Το όνομα Γραικός είναι αρχαιότερο του ονόματος Έλληνας. Σε μια επιγραφή του 4ου π.Χ. αιώνα αναφέρεται ότι Έλληνες ονομάσθηκαν αυτοί που αποκαλούνταν πρινΓραικοί, ενώ ο Αριστοτέλης στα “Μετεωρολογικά” του σημειώνει ότι “στην περιοχή της Δωδώνης στην Ήπειρο κατοικούσαν οι Σελλοί που αποκαλούνταν τότε Γραικοί και τώρα Έλληνες”.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα φύλα της Ιταλίας εξαιτίας της επαφής που είχαν με την Ήπειρο, γνώρισαν τους Γραικούς και αποκαλούσαν έτσι όλους τους Έλληνες ενώ κάποιοι άλλοι ότι το φύλο των Γραικών ίσως να μετανάστευσε στην Βοιωτία, από όπου μετακινήθηκε και ίδρυσε αποικία στη Νότια Ιταλία τον 8ο αιώνα π.Χ. (η άλλη εκδοχή είναι ότι οι κάτοικοι της πόλης Γραία της Βοιωτίας ίδρυσαν την αποικία Κύμη στην Ιταλία και από το όνομα της πόλης ονομάστηκαν Γραικοί).

Εκεί οι γηγενείς της Ιταλίας γενίκευσαν την ονομασία Γραικοί (Λατινική: Graeci) για όλους τους Έλληνες και αυτή μετά εξαπλώθηκε σε όλες τις γλώσσες τις Δυτικής Ευρώπης, στις οποίες τα ονόματα Έλληνες και Ελλάδα είναι αντίστοιχα: στην Αγγλική – Greeks και Greece, στην Γαλλική – Grecs και Grèce, στην Γερμανική – Griechen και Griechenland, στην Ιταλική – Greci και Grecia, στην Ισπανική Griegos και Grecia.

Με την πάροδο του χρόνου η λέξη Γραικός άρχισε να σημαίνει τον επιπόλαιο και τον τυχοδιώκτη, ενώ στον Μεσαίωνα πήρε την σημασία του ελληνορθοδόξου. Ένθερμος υποστηρικτής του ονόματος αυτού ήταν ο Αδαμάντιος Κοραής επειδή όπως τόνιζε ο “έτσι μας ονόμαζαν τα φωτισμένα έθνη της Ευρώπης”.

Ρωμιοί
– Ενώ η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία εκχριστιανιζόταν, οι Έλληνες αυτοαποκαλούνταν, αφού η ονομασία Έλλην σήμαινε πλέον τον ειδωλολάτρη, Ρωμαίοι ή Ρωμιοί ένα όνομα το οποίο είχε πολιτικές προεκτάσεις αφού δήλωνε όλους τους ελεύθερους πολίτες της Αυτοκρατορίας και όχι την καταγωγή τους. Σημειωτέον ότι οι ίδιοι ονόμαζαν το κράτος τους Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και όχι Βυζαντινή, ενώ η Κωνσταντινούπολη αρχικά ονομάστηκε Νέα Ρώμη.

Κατά τη δύση της Αυτοκρατορίας και την αποκοπή περιοχών που κατοικούνταν από αλλοεθνείς, ταυτίζεται με το ό,τι σήμερα ονομάζουμε Έλληνα, αποκτά δηλαδή ένα εθνικό χαρακτήρα. 

Η ονομασία Ρωμιός χάνει επί τουρκοκρατίας την αίγλη του “αυτοκρατορικού” Ρωμαίος και με τις σκληρές συνθήκες της υπό ζυγόν διαβίωσης αποκτά την χροιά του καταφερτζή, του καπάτσου, του ξύπνιου.

“Από τις αρχές του20ού αιώνα το “Ρωμιός” χρησιμοποιήθηκε ως αντίθεση προς τον μιμητισμό της Ευρώπης, τη λαϊκή χριστιανική βυζαντινή ανατολική (αλλά όχι ανατολίτικη) φυσιογνωμία του Νεοέλληνα”[11]. 

Οι Λατίνοι συνέχισαν να χαρακτηρίζουν τους Έλληνες με το όνομα Γραικός. Η ονομασία Ρωμιός συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ακόμα στην Ελλάδα και ειδικά στην Τουρκία (Rum – Ρουμ).

Γιουνάν (Ίωνες) (Yunan)
– Γιουνάν (Yunan), που σημαίνει Ίωνες, ονομάζουν οι λαοί της Ανατολής τους Έλληνες. Προέρχεται από την περσική λέξη Yauna, από το όνομα Ιωνία, αφού οι Πέρσες ήρθαν σε επαφή με τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα με τους Ίωνες τον 6ο αιώνα π.Χ., τους οποίους και κατέκτησαν και έτσι ονόμαζαν όλους τους Έλληνες ανεξαιρέτως. 

Έτσι, η χρήση της ονομασίας αυτής επεκτάθηκε σε όλους τους λαούς που βρίσκονταν υπό περσική κατοχή και γενικά σε ολόκληρη την Ανατολή.

Γιαβάν (Yavan ή Javan)
– Με αυτή την ονομασία είναι γνωστοί οι Έλληνες στους λαούς της ανατολικής Μεσογείου από την βιβλική εποχή, που αναφέρονται ως ο λαός που εγκαταστάθηκε στα Βαλκάνια. Η ονομασία Γιαβάν είναι συγγενική του Γιουνάν.

Αχαιοί. Δαναοί, Αργείοι
– Με τις ονομασίες αυτές αναφέρονται οι Έλληνες από τον Όμηρο. Οι Αχαιοί ήταν το πρώτο ελληνικό φύλο που μετακινήθηκε και κυριάρχησε στην Ελλάδα. Το όνομα Αργείοι προέρχεται από το Άργος που ήταν η αρχική πρωτεύουσα των Αχαιών ενώ η ονομασία Δαναοί προέρχεται από το ομώνυμο φύλο που εξουσίαζε αρχικά την περιοχή κοντά στο Άργος.




Το δράμα του “ψαγμένου” γονέα...!!!!

Είναι αλήθεια ότι η παιδική μας ηλικία καθορίζει σε τεράστιο βαθμό το ποιοι άνθρωποι θα γίνουμε ως ενήλικες. Οι γονείς μας θα έχουν βαθιά επιρροή στη μετέπειτα ζωή μας. Πολλά από όσα τραβάμε σήμερα, έχουν να κάνουν με το πώς μεγάλωσαν.

Γιατί μας μεγάλωσαν έτσι;

Συζητώντας με ένα φίλο
Πρόσφατα συζητούσα με έναν φίλο μου επί ευκαιρία του τελευταίου άρθρου για το φόβο της απόρριψης και μου λέει:

«Καλά τα λες. Για όλα φταίμε εμείς. Ας ελπίσουμε να μας μιλάνε τα παιδιά μας όταν μεγαλώσουν».

Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα κάτι που συζητάω συχνά, αλλά δεν το έχω καταγράψει πολύ ξεκάθαρα, ίσως. Ότι είναι τρομερά δύσκολο να είσαι γονέας!

Εν αρχή…
Εν αρχή είναι το διάβασμα. Διαβάζοντας ένα βιβλίο ψυχολογίας μπορείς να πας βαθύτερα στην αυτογνωσία σου και να κατανοήσεις για ποιο λόγο ο χαρακτήρας σου είναι αυτός που είναι. 

Θα δεις πόσο πολύ ο τρόπος με τον οποίο μεγάλωσες, το πόσο σε μάλωναν οι γονείς σου, το πόσο αυστηροί ήταν με σένα ή με τα αδέρφια σου, ακόμα και το πώς σου έλεγαν μπράβο μπορεί να έχει πολύ ισχυρές συνέπειες για την τωρινή ζωή σου. Ό,τι ηλικία κι αν έχεις.

Είναι τόσο εύκολο να κάνεις το επόμενο βήμα και να σκεφτείς:

«Γιατί με μεγάλωσαν έτσι; Τι τους έφταιγα;»

Αμέσως μετά, η επόμενη σκέψη είναι:

«Εγώ είμαι καλός γονιός;» «Τι κακό θα προκαλέσω στα παιδιά μου;» «Πώς τα έχω κάνει έτσι με την ανατροφή τους!»

Στο δεύτερο βιβλίο μου, αφιερώνω ένα κεφάλαιο στο πόσο δύσκολο είναι να είσαι γονέας μικρών παιδιών. Εν τούτοις με την κουβέντα με το φίλο μου, συνειδητοποίησα ότι δεν έχω γράψει για το τι αισθάνεται ένας γονέας, τόσο ένας φρέσκος, όσο και ένας μεγαλύτερος, όταν μετά από κάποια ενασχόληση του με την ψυχολογία, καταλάβει την επίδραση των δικών του συμπεριφορών πάνω στα παιδιά του.

Μα, τι γονέας είμαι;;
Ένας «ψαγμένος» γονέας, ο οποίος διαβάζει και ασχολείται με την ψυχολογία, είναι πολύ εύκολο να απελπιστεί και να φτάσει στο συμπέρασμα ότι έχει κάνει πολύ κακό στα παιδιά του. Ότι δεν τους έχει φερθεί με τον ιδανικό τρόπο (όποιος και αν είναι αυτός) και ότι τους έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες που θα τις πληρώσει το παιδί του μελλοντικά.

Ίσως να έχει και δίκιο.

Όμως δε φταίει ο ίδιος. Όπως περιγράφω ξανά και ξανά στο νέο μου βιβλίο «Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής», κανείς δε φταίει. Είναι πολύ δύσκολο είναι να είσαι άνθρωπος. Και ο γονέας είναι άνθρωπος. Και ο γονέας είναι ένα παιδί του δικού του γονέα. Και ο δικός του γονέας είναι παιδί του δικού του γονέα (του παππού). Κανείς δε φταίει.

Κάθε γονέας θα προκαλέσει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ τραύματα στο παιδί του. Αυτό είναι το πεπρωμένο της ανθρώπινης φύσης. Τι να κάνουμε. Δεν είναι πολύ ευχάριστο, αλλά αυτό είναι. Αν είσαι γονέας, το θέμα δεν είναι αν θα προκαλέσεις τραύματα, αλλά ποια τραύματα θα προκαλέσεις. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τι να κάνουμε. Δεν είναι πολύ ευχάριστο, αλλά αυτό είναι.

Το σκάφος
Είναι η πιο σημαντική δουλειά στο κόσμο και ταυτόχρονα ίσως η πιο δύσκολη το να είσαι γονέας. Δεν μαθαίνουμε πουθενά πώς είναι να είμαστε γονείς. Εκπαιδευόμαστε για κάθε άλλο πράγμα (πώς να οδηγάμε, να μιλάμε αγγλικά, να κάνουμε ένα επάγγελμα, αλλά όχι για τον σημαντικότερο ρόλο της ζωής μας. 

Δυστυχώς για κάποιο λόγο υποθέτουμε ότι είναι έμφυτη η ικανότητα στους ανθρώπους να είναι γονείς. Κάτι που ο καθένας ανακαλύπτει πόσο λάθος είναι όταν γίνει ο ίδιος γονέας.

Είναι σαν να κυβερνάς ένα σκάφος χωρίς να έχεις πάρει μαθήματα ιστιοπλοΐας. Λίγο θυμάσαι τι έκανε ο πατέρας σου όταν σε πήγαινε εκδρομή με το φουσκωτό, λίγο ξεκλέβεις καμιά ματιά από το τι κάνουν οι άλλοι, επίσης αδαείς, με το δικό τους σκάφος και κάπως έτσι προσπαθείς να τα βγάλεις και εσύ πέρα.

Όλοι πλέουμε σχεδόν χωρίς πυξίδα και χωρίς επαρκείς οδηγίες πλεύσης. Δεν είναι περίεργο λοιπόν, όταν ο ουρανός καθαρίζει λίγο να βλέπουμε ότι το πλοίο μας έχει βγει εκτός πορείας. Μπορεί καμιά φορά να πέσει και πάνω στα βράχια.
Είναι φυσιολογικό.

Ψυχοπλάκωμα;
Κάποιος μπορεί να πει ότι αυτό τον ψυχοπλακώνει. Ίσως να ακούγεται δυσάρεστο σε πρώτο άκουσμα. Κανείς δε θέλει να προκαλέσει ζημιά στα παιδιά του, που τα αγαπάει τόσο.

Είναι όμως πραγματικά δυσάρεστο;

Αν το σκεφτούμε λίγο θα συνειδητοποιήσουμε ότι είναι αρκετά απελευθερωτικό. Κάτι θα πάει στραβά. Ας το αποδεχτούμε. Είναι τρομερά αγχωτικό να προσπαθείς να είσαι ο τέλειος γονέας που θα τα κάνει όλα σύμφωνα με τις οδηγίες (ποιες είναι αυτές άραγε;) και να δημιουργήσεις έναν νέο άνθρωπο χωρίς κανένα ψυχολογικό θέμα. Και μόνο το άγχος να μην κάνεις «λάθος» με το παιδί σου, θα είναι υπεύθυνο για πολλά από τα «λάθη» που θα κάνεις.

Δε χρειάζεται να είσαι τέλειος. Αρκεί να είσαι ο επαρκής γονέας (good enough parent), όπως είπε και ο Donald Winnicott.
Παρ’το απόφαση. Τα πράγματα θα πάνε ΚΑΙ στραβά. Δεν πειράζει. Και σε σένα πήγαν και κοίτα που είσαι τώρα. Αν είσαι γονέας, μπράβο σου που διαβάζεις ψυχολογία και έχεις την ευαισθησία να αντιλαμβάνεσαι τι μπορεί να μην πηγαίνει καλά στο πώς μεγαλώνεις τα παιδιά σου.

Μπράβο σου που παίρνεις το χρόνο να σκεφτείς και να αναλογιστείς πάνω στην ανατροφή των αυτών των τόσο σημαντικών για σένα ανθρώπων. Των παιδιών σου.
Θυμήσου

Θυμήσου πως είσαι κι εσύ άνθρωπος που έχεις τη δική σου ιστορία ταλαιπωρίας, όπως όλοι μας. Δεν είσαι κακός γονέας. Κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς και πολλές φορές το καλύτερο που μπορείς δε θα είναι αρκετό. Δεν πειράζει. Τόσο μπορείς αυτή τη στιγμή. Σιγά σιγά. Κάνεις το καλύτερο δυνατό.

Θυμήσου να μην είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου. Περιέργως αυτό θα σε βοηθήσει να μην είσαι αυστηρός και με τα παιδιά σου. Έτσι θα τα μεγαλώσεις ακόμα καλύτερα.

Θυμήσου πως κι εσύ έχεις περάσει δύσκολα. Δεν είσαι κακός γονέας. Υπάρχει πολύ καλός λόγος που ζορίζεσαι και ο λόγος αυτός είναι στη δική σου παιδική ηλικία. Όταν οι δικοί σου δυσκολεμένοι γονείς δε σε φρόντισαν όπως εσύ τότε το είχες ανάγκη.

Θυμήσου πως με τα παιδιά υπάρχει πάντα δεύτερη ευκαιρία. Ό,τι και να έχει συμβεί, δεν είναι ποτέ αργά να κάνεις μια νέα αρχή. Να κάνεις μικρές διορθωτικές κινήσεις. Θα υπάρξει αποτέλεσμα!
Συμπέρασμα
Δεν είναι εύκολο να είσαι «ψαγμένος» γονέας. Είναι πολύ εύκολο να νιώσεις ενοχές για το πώς φέρεσαι πολλές φορές στα παιδιά σου. Θυμήσου πως ο μόνος που καταφέρνεις να νιώσεις ενοχές, είναι επειδή έχεις επίγνωση του που δυσκολεύεσαι. Και αυτό είναι ήδη ένα τεράστιο βήμα.

Δείξε συμπόνια και κατανόηση στον εαυτό σου. Και χωρίς να το καταλάβεις, θα αρχίσεις να δείχνεις συμπόνοια και κατανόηση και στα παιδιά σου.

Και χωρίς να το καταλάβεις, θα έχεις γίνει ένας ακόμα καλύτερος γονέας!

Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!




Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΛΑΜΟΥΡΗΣ
Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021

Αχ βρε μάνα, βιάστηκες να φύγεις. Τι νόμισες; Μεγαλώσαμε και δε σε χρειαζόμαστε;

Αχ! βρε μάνα, βιάστηκες να φύγεις! Τι νόμισες; Μεγαλώσαμε και δε σε χρειαζόμαστε;

Με τα χρόνια η έλλειψη μεγαλώνει και η ανάγκη πολλαπλασιάζεται.

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσα και αν πέρασαν η μάνα παραμένει μάνα! Είναι πάντα εκεί είτε την έχεις είτε όχι!

Σου μιλώ συνέχεια και αναστενάζοντας λέω ” αχ! βρε μάνα” και έτσι βρίσκω την ευκαιρία να ξεστομίσω αυτή την ευλογημένη λέξη εφόσον δεν υπάρχει άλλος τρόπος πια να την πω.

Φέρνω στο μυαλό μου τα λόγια σου ” όταν θα κάνεις παιδιά θα με θυμηθείς!” Και ναι σε θυμάμαι συνέχεια.

Και επαναλαμβάνω συμπεριφορές, εκφράσεις, κουβέντες δικές σου έτσι αυθόρμητα χωρίς να το σκέφτομαι.

Και τα παιδιά μου με καταλαβαίνουν και σωπαίνουν όταν τα ζαλίζω μιλώντας τους για σένα.

Πού είσαι βρε μάνα να με δεις που όταν αρρωσταίνω, όταν δειλιάζω μπροστά στις απαιτήσεις της ζωής, σφίγγω τα δόντια και συνεχίζω να παλεύω και ας μην έχω την αγκαλιά σου να κρυφτώ και να παρηγορηθώ.

Αχ! μάνα! Μεγάλωσα και ακόμα πηγαίνω κάθε μέρα στο σχολείο!

Τώρα πια όμως πηγαίνω επειδή μου αρέσει. Ναι, πηγαίνω με χαρά γιατί θέλω να προσφέρω.

Γιατί θυμάμαι τα λόγια σου, “ποτέ δε βγαίνεις χαμένος όταν προσφέρεις με την καρδιά σου, όταν βοηθάς και αγαπάς”.

Και εγώ αγαπώ αυτό που κάνω!

Αχ! μάνα! Δεν είσαι εδώ να διαφωνήσουμε, να τσακωθούμε, να με συμβουλεύσεις για να μπορώ μετά να καταλάβω τις φιλενάδες μου που γκρινιάζουν για τα στραβά των μανάδων τους και τους τσακωμούς μαζί τους.

Αγκαλιάστε τις μανάδες σας γιατί άλλος άνθρωπος για να σε αγαπήσει και να σε πονέσει πιο άδολα δεν υπάρχει.

Η μητρική αγάπη δε γνωρίζει από συμφέροντα!

Η ευχή της μάνας έχει τη δύναμη να νικήσει τα πάντα. Προσπαθώ κάθε μέρα να γίνομαι καλύτερη μάνα για τα παιδιά μου - όπως με είχες συμβουλεύσει - παλεύοντας με τα λάθη μου και τις υπερβολές μου!

Θυμάμαι που μας έλεγες ” ευχή της μάνας γύρευε και τα βουνά ανέβα” γι’ αυτό πάντα θα σου ζητώ την ευχή σου για να έχω τη δύναμη να βλέπω τη ζωή σαν μια όμορφη και εύκολη ανηφοριά!




Από dinfo

Θα γίνετε καλά σε χρόνο μηδέν: 100% Φυσική βόμβα κατά του κρυολογήματος και της γρίπης…!!!!

Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις έγκυες γυναίκες, άτομα που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα και ασθενείς με σοβαρές παθήσεις.

Ο ευκολότερος τρόπος για να τα θεραπεύσετε είναι να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα για να επιτρέψετε στο σώμα σας να καταπολεμήσει τη λοίμωξη φυσικά.

Με την κατανάλωση των κατάλληλων τροφίμων, μπορείτε πραγματικά να ανακουφιστείτε από τους πόνους, τον πυρετό, τον βήχα, την καταρροή, τον πονόλαιμο, τα ρίγη και την κόπωση.
Φυσική Θεραπεία του Κρυολογήματος και της Γρίπης
Η γεύση αυτής της θεραπείας μπορεί να μην είναι υπέροχη, αλλά αν τη δοκιμάσετε, θα διαπιστώσετε και μόνοι σας πόσο αποτελεσματική είναι. Σε μια μέρα θα νιώσετε ο εαυτός σας και πάλι.

Για να γίνει ακόμα πιο αποτελεσματική (και πιο εύκολο να την καταπιείτε), προσθέστε ένα ολόκληρο λεμόνι, ένα γκρέιπφρουτ και ένα πορτοκάλι καθώς σιγοβράζει το κρεμμύδι. Μπορείτε ακόμα να προσθέσετε μερικά κλωναράκια δεντρολίβανο, αν επιθυμείτε.

Αν δε θέλετε να χρησιμοποιήσετε πολλά υλικά, ακολουθεί η απλή συνταγή:

Θα χρειαστείτε:

· 1 κόκκινο κρεμμύδι

· Χυμό ενός βιολογικού λεμονιού

· 2 κουταλιές της σούπας βιολογικό μέλι

· 2 φλιτζάνια νερό

Οδηγίες:

· Mόλις αρχίζει να βράζει το νερό, κόψτε το κρεμμύδι σε μικρά κομμάτια και προσθέστε στο μείγμα.

· Σιγοβράστε για 15 λεπτά, έπειτα αφαιρέστε από τη φωτιά και αφήστε το να καθίσει για άλλα 10 λεπτά.

· Σουρώστε το μείγμα και προσθέστε το μέλι.

· Ανακατέψτε καλά και προσθέστε τον χυμό λεμονιού λίγο πριν το σερβίρισμα.

· Πιείτε τρεις φορές την ημέρα μέχρι να θεραπευτείτε.

Το κρυολόγημα είναι μια ιογενής λοίμωξη, που σημαίνει ότι τα αντιβιοτικά δεν είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία του. Ευτυχώς, το μέλι έχει αντιϊκές ιδιότητες που μπορούν να ενισχύσουν την ικανότητα του σώματός σας να καταπολεμήσει μόνο του. Επίσης, προστατεύει το λαιμό και καταπραΰνει φυσικά το βήχα και τους ερεθισμένους βλεννογόνους ιστούς.

Το λεμόνι είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, η οποία ενισχύει την ανοσολογική απόκριση. Επιπλέον, βοηθά καθαρίσει το συκώτι και τα νεφρά σας, αποτοξινώσει το σώμα σας και ενισχύει την ανάρρωση Το λεμόνι βελτιώνει τα συμπτώματα βοηθώντας σας να κοιμηθείτε και να ξεκουραστείτε καλύτερα

Τέλος, τα κρεμμύδια έχουν αντιφλεγμονώδη οφέλη που καταπραΰνουν τον πονόλαιμο, μειώνουν το οίδημα των ιγμόρειων, και βελτιώνουν τη λειτουργία των πνευμόνων.

Το κόκκινο κρεμμύδι ενεργεί επίσης ως αποχρεμπτικό, δηλαδή βοηθά στην απέλαση του φλέγματος και των βλεννογόνων ώστε να απομακρυνθούν τα παθογόνα από το σώμα σας.

Για να επιταχύνετε την ανάρρωσή σας, να πίνετε πολλά υγρά, να τρώτε εσπεριδοειδή τρόφιμα, διατηρήστε το σώμα σας ζεστό, και φροντίστε να ξεκουράζεστε επαρκώς. 

Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε να ρίξετε μερικές σταγόνα υπεροξείδιο του υδρογόνου σε κάθε αυτί και κάντε ρινικές πλύσεις με ένα αλατούχο διάλυμα.




Όταν μια μάνα κλαίει, λυγίζει ακόμη κι ο Θεός…!!!!

Η μάνα δεν κλαίει συχνά – τουλάχιστον όχι μπροστά στα παιδιά της. Ό,τι κι αν συμβαίνει, σφίγγει τα δόντια και παραμένει δυνατή για να δώσει κουράγιο σε όσους αγαπά. Σφίγγει τα δόντια και βρίσκει τις λύσεις εκεί που οι υπόλοιποι αδυνατούν.

Όταν όμως μείνει μόνη θα ξεσπάσει και θα αναγεννηθεί μέσα από τα λυτρωτικά της δάκρυα. Είναι η στιγμή που ο πόνος και το άγχος για τους αγαπημένους της θα μετουσιωθούν σε δάκρυα και λυγμούς. Κι αν τύχει και την ακούσεις, το δίχως άλλο θα λυγίσεις όπως λυγίσαμε κι εμείς όταν διαβάσαμε το παρακάτω κείμενο:

«Πόσες φορές είδες τη μητέρα σου να κλαίει μπροστά σου; Ελάχιστες, έτσι δεν είναι; Και όταν μιλάω για δάκρια δεν εννοώ αυτά της συγκίνησης και της ικανοποίησης, αλλά εκείνα που αν τα γευτείς θα σου αφήσουν μια γεύση στυφή και έντονη.

Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί μια μάνα κρατάει τόσο πόνο μέσα της και τι τον κάνει; Για σένα το κάνει και για όσους αγαπάει. Σφίγγει τα δόντια και χαμογελάει γιατί έτσι θα δώσει κουράγιο, ώθηση και δύναμη να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Είναι σκληρή και υπομένει έτσι ώστε να βαστήξει στους ώμους της το βάρος κάθε ανθρώπου που νοιάζεται. 

Και ας υποφέρει, δεν την νοιάζει γιατί ξέρει πως ένα της χαμόγελο είναι βάλσαμο για κάθε είδους πόνο.

Στη ζωή της μια μητέρα θα αναγκαστεί να δει το παιδί της να δεινοπαθεί, τον άντρα της να λυγίζει και τους γονείς της να γίνονται άστρα στον ουρανό. Θα περάσει από χίλια κύματα και παρ’ όλα αυτά θα είναι το μόνο πλοίο που θα συνεχίσει να πλέει με χίλιες-δυο ρωγμές. 

Είναι η γυναίκα που δε θα διστάσει να μαζέψει τα κομμάτια σου ακόμα κι αν αυτή ματώσει. Η γυναίκα που από τη στιγμή της σύλληψης, της γέννησης, ή της πρώτης ματιάς, σπάει το εγώ και γίνεται εσύ…

Τι συμβαίνει όμως στην ανηλεή αυτή γυναίκα όταν σβήνουν τα φώτα και μένει μόνη; Η μάσκα που φοράει σπάει και τα θραύσματα σκίζουν ανελέητα την ψυχή της. Εκεί είναι που ο πρώτος λυγμός θα ακουστεί και θα κρυφτεί πίσω από ένα μαξιλάρι. Τα δάκρια θα ξεχειλίσουν και το σκληρό αυτό ον για πρώτη φορά θα γίνει το πιο ευάλωτο πλάσμα που υπάρχει.

Μόνη καθώς είναι, θα πάρει αγκαλιά τον εαυτό της και θα κουλουριαστεί σε μια γωνία σαν μικρό παιδί. Στο μικρό αυτό κρησφύγετο της θα αφήσει τα καυτά της δάκρια να κυλήσουν για ώρα, μέχρι ο οργανισμός της να αποβάλει κάθε σπιθαμή πόνου και απόγνωσης που την διακατέχει.
Βλέπετε, κάθε ένα από αυτά είναι μοναδικό, κουβαλάει μέσα του λέξεις, πράξεις, εικόνες που την πλήγωσαν μα ποτέ δεν παραπονέθηκε για αυτό. 

Όταν το πρώτο ξέσπασμα τελειώσει, θα σηκωθεί και θα κοιτάξει το πρόσωπό της στον καθρέπτη και αφού σκουπίσει όλες τις ενδείξεις αδυναμίας από πάνω της, θα μιλήσει με την ίδια και θα ψάξει να βρει τις αιτίες και τις λύσεις τους, σαν πεπειραμένος ντέντεκτιβ. Αφού η διαδικασία ολοκληρωθεί, θα πάρει μια βαθειά ανάσα, θα βάλει το χαμόγελό της και όπως κάθε υπερ-ήρωας θα βγει να αντιμετωπίσει τον κόσμο.

Έτσι λοιπόν, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια μητέρα είναι σαν τον καρπό μιας αμυγδαλιάς, σκληρή από έξω, μα στο εσωτερικό της αβρή. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο ευαίσθητοι άνθρωποι είναι και οι πιο δυνατoί.»




Κείμενο: Αλεξία Βούλγαρη

Τι πρέπει να κάνεις για να αλλάξεις ; Αρκεί να το πάρεις απόφαση…!!!!

Συχνά λέμε ότι θέλουμε να αλλάξουμε.. Μας ενοχλούν τα κιλά μας, η εικόνα μας, οι συνήθειές μας, η νοοτροπία μας, οι συμπεριφορές μας μέσα σε μία σχέση, τα όχι που δεν λέμε, ο φόβος που αναπαράγουμε, το άγχος μας. ο τρόπος που αφήνουμε τους άλλους να μας συμπεριφέρονται..

Μας ενοχλούν όλα αυτά.. και θέλουμε να αλλάξουμε… Αν όμως θέλουμε πραγματικά, θα πρέπει να πάρουμε και τη σωστή απόφαση..

Θα πρέπει να γίνουμε σύμμαχοι του εαυτού μας…

Οι νοοτροπίες, οι συμπεριφορές και ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις βασίζονται σε παγιωμένες σκέψεις, σε παγιωμένες αντιλήψεις, σε πυρηνικές πεποιθήσεις..

Να το αποφασίσεις λοιπόν… Να γίνεις (ίσως για πρώτη φορά) πραγματικός σύμμαχος του εαυτού σου…

Και με ποιον τρόπο γίνεται αυτό στην πράξη;

Να καθίσεις και να γράψεις αυτά τα οποία σε ενοχλούν στον εαυτό σου..

Μην κάνεις όμως το λάθος να εστιάσεις στους άλλους… γιατί το μόνο που θα πετύχεις θα είναι μία αναπαραγωγή του θυμού και του αισθήματος αδικίας που νιώθεις .. και στην πραγματικότητα δεν θα αναλάβεις την ευθύνη για την ουσιαστική σου αλλαγή..

Να γράψεις λοιπόν αυτά τα οποία σε ενοχλούν και να βαθμολογήσεις την ενόχληση που σου προκαλούν με μία κλίμακα την οποία εσύ θα θέσεις (ας πούμε από το 1 μέχρι το 10).. Και να αρχίσεις να ασχολείσαι με αυτό που σε ενοχλεί λιγότερο και δίπλα του να αποτυπώσεις τους τρόπους που μπορείς να το αλλάξεις (πρακτικά)…

Και αν δυσκολεύεσαι σκέψου ότι συμβουλεύεις ένα φίλο σου..

Αλλά να αλλάξεις, γιατί όλοι μας αξίζουμε την αλλαγή…

Να αποτυπώσεις τους τρόπους που μπορείς να κάνεις πράξη την αλλαγή σου .. και αν έχεις μάθει να σκέφτεσαι τα εμπόδια και τις δυσκολίες, θυμήσου ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να έχεις αντιμετωπίσει όλα τα γεγονότα της ζωής σου.. τώρα όμως μιλάμε για αλλαγή, άρα θέλουμε κάτι διαφορετικό, κάτι νέο.

Μην γκρινιάζεις λοιπόν, μην εστιάζεις στα εμπόδια, εστίασε σε αυτό που θέλεις να πετύχεις.. Επέτρεψε στον εαυτό σου να φαντασιωθεί ωραίες στιγμές, όμορφους στόχους, όνειρα ζωής..

Να αποτυπώσεις λοιπόν τα βήματα, μικρά και μεγάλα για να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα…

Μα πάνω από όλα να πιστέψεις εσύ ο ίδιος, εσύ η ίδια στην αλλαγή σου, γιατί αν δεν δώσεις εσύ το δικαίωμα της αλλαγής σε εσένα, δεν θα σου το παραχωρήσει κανένας… Και η αλήθεια είναι ότι όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο, στους στόχους και στην αλλαγή.

Και η πραγματική αλλαγή ξεκινάει από μέσα μας…




Συγγραφέας Ελένη Σολταρίδου
Η Ελένη Σολταρίδου είναι ψυχολόγος. εξειδικευμένη στη Γνωσιακή και Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία. Είναι υποψήφια διδάκτωρ Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Κάνει συνεδρίες στα γραφεία της (ένα στην Θεσσαλονίκη και ένα στην Αθήνα) και μέσω διαδικτύου. Είναι επιστημονικός συνεργάτης – lecturer του New York College & του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου. Είναι συνεργάτης εταιριών σε θέματα εκπαίδευσης και αξιολόγησης ανθρώπινου δυναμικού και επιστημονική συνεργάτης ιστοσελίδων εξειδικευμένων σε θέματα παροχής συμβουλών για την ποιότητα ζωής, τις διαπροσωπικές σχέσεις, την μητρότητα.
Κυκλοφορεί το παιδικό της παραμύθι με θέμα τη διαχείριση του θυμού «Ο Χιονούλης και ο Γκριζούλης μαθαίνουν για το θυμό» (2019) & ο οδηγός αυτό-βελτίωσης και διεκδίκησης νέων συμπεριφορών, με τίτλο «Αλλάζοντας Εμένα», από τις Εκδόσεις iWrite (2020). Είναι υπεύθυνη συγγραφής άρθρων σε θέματα ψυχολογίας για το Γραφείο Διασύνδεσης του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης και επιστημονική συνεργάτης ιστοσελίδων εξειδικευμένων σε θέματα παροχής συμβουλών για την ποιότητα ζωής, τις διαπροσωπικές σχέσεις, την μητρότητα.

Τα «δεν θέλω να σου λείψει τίποτα» έφτιαξαν παιδιά που τα θέλουν όλα δικά τους…!!!!

Όχι, δεν χρειάζεται να είσαι εύπορος για να αφήνεις το παιδί σου να ξοδεύει αλόγιστα το χρήμα. Όχι, αυτό δεν είναι φαινόμενο των πλουσίων. Είναι μια ιδιόρρυθμη «κατάρα» που ακολουθεί την ελληνική οικογένεια. Μια νοοτροπία βγαλμένη από τον καιρό του πολέμου που πραγματικά κανείς δεν είχε να φάει. Ή σχεδόν κανείς.

Αυτή την ψυχολογική «πείνα», την αγωνία μην μείνει κανείς νηστικός, την μανία να μπουκώσουμε το παιδί, την πέρασαν οι γιαγιάδες στους γονείς μας και εκείνοι σε εμάς, τους σημερινούς γονείς. Μόνο που εμείς δεν μπουκώνουμε πια το παιδί με φαγητό, αλλά με υλικά αγαθά για «να μην τους λείψει τίποτα«.

Ατελείωτα παιχνίδια, το τελευταίο γκάτζετ της αγοράς γιατί δεν μπορεί να έχει όλη η τάξη i phone και να μην έχει το δικό μου παιδί. Δεν μπορεί να φοράνε όλοι τα adidas superstar, και μάλιστα με τη μαύρη ρίγα, και να μην τα φοράει το δικό μου.

Γιατί θα έρθει το παιδί από το σχολείο κλαμένο και θα πει «μόνο εγώ δεν έχω αυτό, το δείνα και το τάδε». Και θα πεις εσύ που ενδεχομένως δεν έχεις να πληρώσεις τον λογαριασμό της ΔΕΗ «ναι, αλλά παιδί είναι, δεν μπορεί να το κοροϊδεύουν τα άλλα επειδή δεν έχει ίδια πράγματα με τα δικά τους».

Κι έτσι ο κάθε γονιός σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι για να μην «λείψει τίποτα» στο παιδί του.

Αυτή η τρελή νοοτροπία έχει λογική, όταν μιλάμε για κάτι που θα οξύνει το πνεύμα του παιδιού και θα το κάνει καλύτερο άνθρωπο. Δεν τίθεται θέμα διαπραγμάτευσης για να αποκτήσει το βλαστάρι μας ένα καλό ορθοπεδικό παπούτσι που δεν θα του καταστρέψει τα πόδια, να επισκεφτεί ένα μουσείο, να συμμετέχει σε μια εκδρομή, σε ένα ταξίδι, να κάνει μια δραστηριότητα που θα το ωφελήσει. Αλλά να αποκτά ό,τι ζητήσει, όποτε το ζητήσει είναι βλαβερό για το ίδιο.

Τα παιδιά, από μια ηλικία και πάνω είναι καλό να ξέρουν ότι στη ζωή υπάρχουν πολλά που θα τους λείψουν και πως δεν γίνεται να τα έχουν όλα. 

Κι αν θέλουν να αποκτήσουν το τάδε τάμπλετ θα πρέπει να προσπαθήσουν κι αυτά γι’ αυτό. Πώς; Ανταλάσσοντάς το με το χαρτζιλίκι τους, με μια υποχρέωση που θα αναλάβουν – π.χ να πηγαίνουν βόλτα έναν σκύλο που δεν είναι δικός τους, να στρώνουν το κρεβάτι των γονιών τους, να μαζεύουν τα πιάτα κάθε βράδυ – δανείζομαι παραδείγματα, ο κάθε γονιός μπορεί να βρει δεκάδες στόχους και πολύ καλύτερους από τους προτεινόμενους.

Η κόρη μιας φίλης μου είχε ένα μεταχειρισμένο I phone (πέμπτη δημοτικού παρακαλώ). Της το είχε χαρίσει ο πατέρας της, γιατί του έκαναν δώρο ένα από τη δουλειά του. Η μικρή είχε βρεθεί ξαφνικά με ένα υπερπανάκριβο κινητό στα χέρια, το οποίο δεν είχε «κερδίσει». 

Φυσικά δεν κατάλαβε την αξία του. Συχνά πυκνά είχε αποκτήσει και τη συνήθεια να το πετάει στον αέρα και να το ξαναπιάνει. Μια από τις πολλές φορές αυτού του ανόητου παιχνιδιού, το κινητό έπεσε και έσπασε. Οι γονείς της αφού τη μάλωσαν, της το έφτιαξαν (της έκαναν τα μούτρα κρέας κοινώς). Η μικρή συνέχιζε να το πετάει και έσπασε για δεύτερη φορά.

Το ξαναέφτιαξαν. Όταν έσπασε και την τρίτη δεν το έφτιαξαν – επιτέλους – και της είπαν ότι για να αποκτήσει τρίτο κινητό και φυσικά όχι i phone θα έπρεπε να παίρνει κάθε μέρα τοστ από το σπίτι και να μην ξαναγοράσει τίποτα από την καντίνα του σχολείου μέχρι να συγκεντρώσει με τα χρήματα αυτά το ποσό για το νέο της κινητό, που κρίθηκε από την οικογένεια ότι θα κόστιζε το πολύ 120 ευρώ. 

Έτσι και έγινε και το κινητό αγοράστηκε. Η μικρή από τότε δεν το ξαναπέταξε ποτέ στον αέρα και το πρόσεχε σαν τα μάτια της. Κοινώς έμαθε αφενός ότι τα υλικά αγαθά δεν τα φέρνει ένα μαγικό τζίνι και κυρίως να εκτιμά όσα έχει.

Όλοι μας θέλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά, γεμάτα ευγνωμοσύνη και καθόλου κακομαθημένα αλλά οι περισσότεροι δεν ξέρουμε τον τρόπο.

Η Αμερικανίδα ψυχολόγος / παιδοψυχολόγος Sheryl Ziegler έφτιαξε μια πολύ κατατοπιστική λίστα που μας βοηθά να μην φτιάξουμε κακομαθημένα παιδιά.

1. Να λέμε πιο συχνά  ''όχι'' στις απαιτήσεις τους.
Ακόμα κι αν μπορούμε να τους αγοράσουμε αυτό που μας ζητούν, καλό είναι να βάζουμε όρια και να αντισταθούμε στον πειρασμό να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις του άμεσα.

2. Να νιώθουν ευγνωμοσύνη γι΄αυτά που έχουν.
Η ευγνωμοσύνη δεν μαθαίνεται μέσα από τη θεωρία, αλλά μέσα από το παράδειγμα. Θα εκτιμούν περισσότερο αυτά που έχουν, αν δεν τα έχουν όποτε θέλουν και αν έχουν προσπαθήσει γι’ αυτά.

3. Να καταλάβουν ότι η ζωή δεν είναι δίκαιη.
Μέσα σε ορισμένα πλαίσια δεν είναι και τόσο σκληρό για τα παιδιά να μάθουν ότι η ζωή κάποιες φορές δεν είναι δίκαιη και ίσως βιώσουν κάποιες απογοητεύσεις. Πρέπει να μάθουν ότι τα λάθη είναι ένας τρόπος να εξελιχθούν και να μάθουν μέσα από αυτά.

4. Μην αγοράζουμε πολλά παιχνίδια.
Επειδή ένα πολυκατάστημα έχει πολύ φτηνές κούκλες ή αυτοκινητάκια δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγοράσουμε καμιά δεκαριά για τα παιδιά σας. Μία αρκεί ώστε να την αγαπήσουν και να την εκτιμήσουν.

5. Να μάθουν την αξία των χρημάτων.
Αν τους μάθουμε να διαχειρίζονται το χαρτζιλίκι τους από μικρά, θα τους δώσουμε τις βάσεις για σωστή οικονομική διαχείριση ως ενήλικες.

6. Να τους μιλήσουμε για μας.
Ας πούμε στα παιδιά μας πώς ακολουθήσαμε την καριέρα μας, πώς βρήκαμε την πρώτη μας δουλειά και πώς βγάζουμε χρήματα. Έτσι θα εκτιμήσουν περισσότερο όσα τους δίνονται.