Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2023

Πώς προχωράμε μπροστά όταν τίποτα δεν μας δίνει χαρά ;

Υπάρχουν στιγμές που τίποτα δεν μας δίνει χαρά. Ο κόσμος χάνει τη γοητεία του, τα τραγούδια χάνουν τη μουσική τους και η χαρά των γύρω μας δεν είναι πια μεταδοτική. 

Κατά τις στιγμές αυτές δεν είναι εύκολο να προχωρήσουμε μπροστά, αν δεν βρούμε έναν αρκετά καλό λόγο για να ξυπνάμε κάθε μέρα. 

Ωστόσο είναι εύκολο να βρεθεί ο λόγος: εμείς.

Όταν δεν φροντίζουμε για τις συναισθηματικές μας ανάγκες και αφήνουμε τους άλλους να μας περικυκλώνουν και να μας παγιδεύουν με τρόπους που μας πνίγουν, να παίρνουν την ενέργειά μας και να ελέγχουν τη ζωή μας, ο κόσμος μας έρχεται πάνω κάτω.

Μπορεί να προσπαθήσουν να μας φτιάξουν το κέφι με το παλιό ρητό, «ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα», όμως αν δεν πάρουμε τα ηνία των καταστάσεων στο προσωπικό σύμπαν μας, η ενθάρρυνση και τα παρηγορητικά αγγίγματα στην πλάτη δεν έχουν κανένα όφελος.

Πολλές φορές, στην ουσία τίποτα δεν μας δίνει χαρά. Όμως δεν μπορούμε να αφήσουμε μια δυσάρεστη στιγμή να γίνει μια δυσάρεστη ζωή.

Θα σας πούμε τι πρέπει να κάνετε.

Στρατηγικές αντιμετώπισης όταν τίποτα δεν σας δίνει χαρά :

Όταν τίποτα δεν σας δίνει χαρά και έχετε κακή διάθεση για πάνω από τρεις μήνες, με αϋπνία, έλλειψη όρεξης και μια αίσθηση απάθειας απέναντι σε όλα όσα σας ενδιέφεραν προηγουμένως, σας συνιστούμε να μιλήσετε στο γιατρό σας.

Μπορεί να υποφέρετε από κατάθλιψη και θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να λάβετε διάγνωση από κάποιον επαγγελματία και να ακολουθήσετε τις οδηγίες του, ανάλογα με τις ανάγκες σας.

Μόλις απορρίψετε ή αποκλείσετε την ύπαρξη ενός βαθύτερου ψυχολογικού προβλήματος, είναι απαραίτητο να αναλογιστείτε τις παρακάτω διαστάσεις και να προσπαθείτε να τις λαμβάνετε υπόψη κάθε μέρα.

Σεβαστείτε τους ρυθμούς σας: ο κόσμος γυρίζει πιο αργά
Δεν αισθάνεστε καλά και δεν μπορείτε ούτε πρέπει να προσποιηθείτε ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τι νόημα έχει να χαμογελάτε και να φοράτε μια μάσκα όταν το μόνο που νιώθετε είναι θλίψη και απάθεια;

· Μην προσποιείστε όσον αφορά στο τι αισθάνεστε, γιατί ο πόνος σας θα γίνει μεγαλύτερος.

· Έχετε το δικαίωμα να βιώσετε αυτή την εύθραυστη στιγμή της θλίψης. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, τα αρνητικά συναισθήματα έχουν ένα σκοπό, ο οποίος είναι να καταλάβετε ότι «υπάρχει κάτι που πρέπει να αλλάξετε» για να προσαρμοστείτε καλύτερα στο περιβάλλον σας.

Σεβαστείτε αυτόν τον πιο αργό ρυθμό που χρειάζεται τώρα το σώμα και το πνεύμα σας. Χρειάζεστε χρόνο για ενδοσκόπηση, για να θέσετε ερωτήματα στον εαυτό σας και να ανακαλύψετε τι συμβαίνει μέσα σας.

Αφήστε πίσω σας αυτό που αισθάνεστε και ανακαλύψτε αυτό που χρειάζεστε
Γνωρίζετε ότι δεν αισθάνεστε καλά - βιώνετε στιγμές θλίψης ακολουθούμενες από απογοήτευση και μετά άλλες στιγμές όταν το μόνο που θέλετε είναι να κοιμηθείτε, ενώ αργότερα έχετε την ανάγκη να μιλήσετε σε κάποιον.

Δεδομένου ότι γνωρίζετε ότι βρίσκεστε σε μια περίπλοκη, κυκλοθυμική συναισθηματική κατάσταση, είναι ώρα να βάλετε στην άκρη τα συναισθήματα και να βρείτε τι είναι αυτό που χρειάζεστε.

· Χρειάζεστε να αισθανθείτε καλύτερα.

· Χρειάζεστε χρόνο μόνοι σας.

· Χρειάζεστε καινούργια όνειρα.

· Χρειάζεστε να ξεκινήσετε από την αρχή.

· Θέλετε να αισθάνεστε χρήσιμοι.

· Θέλετε να δώσετε στον εαυτό σας την αγάπη που του αξίζει.

Μικρές καθημερινές αλλαγές

Κανένας δεν αρχίζει να αισθάνεται καλά από τη μια στιγμή στην άλλη ή από τη μια μέρα στην άλλη. Τροποποιώντας λίγο-λίγο τον τρόπο σκέψης μας και κάνοντας μικρές αλλαγές, προχωράμε προς μια μεγαλύτερη ευημερία κάθε μέρα.

· Σήμερα θα κάνω ένα μεγάλο περίπατο, τον οποίο θα απολαύσω στον υπέρτατο βαθμό.

· Σήμερα θα ελέγξω τις αρνητικές σκέψεις μου.

· Σήμερα θα περάσω χρόνο με φίλους και θα προσπαθήσω να μιλήσω για μελλοντικά σχέδια.

· Σήμερα θα θέσω τον εαυτό μου σε προτεραιότητα, θα αφιερώσω στον εαυτό μου χρόνο και απολαυστικές στιγμές.

· Σήμερα θα ξεκινήσω ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο: θα γραφτώ σε κάποιο μάθημα ή θα οργανώσω ένα ταξίδι.

Αυτές οι μικρές αλλαγές στην καθημερινή μας ρουτίνα οδηγούν σε σημαντική συναισθηματική βελτίωση, η οποία λίγο-λίγο αποκαθιστά την ευημερία μας.

Για να είστε ευτυχισμένοι, εγκαταλείψτε κάποια πράγματα

Μερικές φορές, για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να μπορούμε να θυσιάσουμε κάποια πράγματα ή ακόμα και κάποιες σχέσεις με ανθρώπους. Όλα αυτά είναι θαρραλέες πράξεις που δεν πραγματοποιούνται πάντα εύκολα.

Πρέπει να μάθουμε να ακούμε τις ανάγκες και τη συνείδησή μας. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι, αν το περιβάλλον μας μάς απομακρύνει από την ουσία μας, τότε παραιτούμαστε από την ευτυχία μας.

· Το να εγκαταλείπουμε σημαίνει ότι κλείνουμε κύκλους και ολοκληρώνουμε στάδια. Σημαίνει ότι ξέρουμε να ξεχωρίζουμε τι δεν είναι πλέον σημαντικό, τι δεν μας εμπλουτίζει πια και τι μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα.

· Πρέπει επίσης να έχετε υπόψη σας ότι μερικές φορές δεν ευθύνεται κάποιος άλλος για τη δυστυχία μας. Μερικές φορές είναι οι δικοί μας φόβοι και οι δικές μας ανασφάλειες που κλείνουν την πόρτα στην ευημερία μας.

Μάθετε να αναγνωρίζετε τις πηγές του εσωτερικού σαμποτάζ και να τις νικάτε. Αξίζει πάντα τον κόπο.




Photo artist: Ilya Zomb

Το σφάλμα του σύγχρονου γονιού: Πώς μεγαλώνουμε παιδιά με μηδενικές αντοχές…!!!!

Τα καλά νέα είναι, ότι ο σύγχρονος γονιός είναι πιο κοντά στο παιδί του από ποτέ. Τα κακά νέα είναι, ότι σε μεγάλο βαθμό, ο σύγχρονος γονιός δεν είναι απλά κοντά, αλλά και από πάνω, από κάτω, από πίσω, από μπρος. 

Σε βαθμό που το παιδί βρίσκεται διαρκώς τόσο προστατευμένο, ψυχικά και σωματικά, που αδυνατεί μεγαλώνοντας να διαχειριστεί κάθε δύσκολη και πιεστική κατάσταση.

Μια εξαιρετική ανάρτηση είδαμε πρόσφατα στη σελίδα ΘΕΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, η οποία περιγράφει ακριβώς την κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολύ νέοι άνθρωποι σήμερα και… χτυπά καμπανάκια στους γονείς:

«Παρατηρώ ότι τις τελευταίες δεκαετίες φτιάχνονται ολόκληρες γενιές ανθρώπων με μηδενικές αντοχές, σωματικές και ψυχικές.

Άνθρωποι που ζούνε μέσα σ’ ένα διαρκές παράπονο, για τη δουλειά, για τις σχέσεις, για την κοινωνία.

Δεν είναι ότι επιζητούν κάτι να αλλάξει, επιζητούν να είναι όλα έτοιμα γι’ αυτούς

Και πάντα φυσικά θα υπάρχουν πρόθυμοι γονείς και φίλοι, για να αποδεχτούν τα παράπονα και να επιρρίψουν την ευθύνη κάπου αλλού, ενισχύοντας έναν φαύλο κύκλο παραπόνων και εύκολων κατηγοριών.

Στο τέλος, ο παραπονούμενος πιστεύει περισσότερο στο παράπονό του πάρα στον εαυτό του και γίνεται ένας ακόμη εκών ανάπηρος.»




πηγή εικόνας: benedettocristofani.net

«Ο κανόνας του μπλε δελφινιού» που μπορεί να σε βοηθήσει να ελέγξεις κάθε αρνητική σκέψη…!!!!

Μήπως τελευταία κατακλύζεσαι από πολλές αρνητικές σκέψεις; Αν ναι, οι ψυχολόγοι επιμένουν να δοκιμάσεις τον «κανόνα του μπλε δελφινιού».

Αν τελευταία νιώθεις ότι κάνεις αρνητικές σκέψεις, υπάρχει τρόπος να τις διώξεις μακριά, αρκεί να εντοπίσεις αυτό ακριβώς που σου συμβαίνει.

Το «πρόβλημα της λευκής αρκούδας» μελετήθηκε για πρώτη φορά από τον κοινωνικό ψυχολόγο Daniel Wegner στα τέλη της δεκαετίας του 1980. 

Ο Wegner διαπίστωσε ότι όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να καταπνίξουν ή να αντισταθούν σε ορισμένες αρνητικές σκέψεις, αυτή η προσπάθεια τους κάνει να σκεφτούν ακόμη πιο έντονες μορφές αυτής της εικόνας.

Κάπως έτσι οι ψυχολόγοι σκέφτηκαν να δοκιμάσουμε μια απλή άσκηση σκέψης. Προσπάθησε να περάσει ένα ολόκληρο λεπτό χωρίς να σκεφτείς μια λευκή αρκούδα. 

Πώς τα πήγες; Τα κατάφερες; Ή μήπως οι λέξεις «λευκή αρκούδα» ή η εικόνα μιας λευκής αρκούδας εμφανίστηκαν στο μυαλό σου κατά τη διάρκεια της άσκησης;

Ο Φίοντορ Ντοστογιέφσκι έλεγε: «Προσπάθησε να μη σκεφτείς μια πολική αρκούδα και και θα διαπιστώσεις ότι η καταραμένη αυτή σκέψη θα έρχεται στο μυαλό σου συνέχεια».

Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που προσπαθούν να απομακρύνουν σκέψεις που τους προκαλούν άγχος, είναι πιο πιθανό να σκέφτονται τι τις πυροδότησε κι έτσι στο τέλος να νιώθουν πιο αγχωμένοι. 

Η «λευκή αρκούδα» παίρνει πολλές μορφές και και όσο περισσότερο προσπαθείς να διώξεις μια σκέψη, τόσο πιο πολύ διογκώνεται.

Πώς λοιπόν μπορείς να υπερνικήσεις το πρόβλημα «της λευκής αρκούδας»; Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι χρειάζεσαι ένα «μπλε δελφίνι»! Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ο κανόνας αυτός συνδέεται έντονα με τη συναισθηματική νοημοσύνη. 

Ένα μεγάλο μέρος του EQ στηρίζεται στην ικανότητα να να κατανοείς και να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματα και αυτό σημαίνει ότι μαθαίνεις να πολεμάς τις αρνητικές σου σκέψεις (φαινόμενο λευκής αρκούδας).

Το πρώτο βήμα είναι η αναγνώριση. Παρόλο που δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις σκέψεις που εισβάλλουν στο μυαλό μας, μπορούμε να ελέγξουμε τη διάρκειά τους. 

Ο Wegner είχε παρουσιάσει πολλές στρατηγικές καταπολέμησης όλων αυτών των σκέψεων αλλά «ο κανόνας του μπλε δελφινιού» μας κάνει να εστιάσουμε κάπου αλλού την προσοχή μας, ξεφεύγοντας από τη «λευκή αρκούδα».

Το «μπλε δελφίνι» στην πραγματικότητα έρχεται να αντικαταστήσει τις αρνητικές σκέψεις που μας κατακλύζουν. 

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα κυριευτείς από άγχος, μπορείς αμέσως να πείσεις τον εαυτό σου πως είσαι ενθουσιασμένη, βρίσκοντας έναν λόγο που σε κάνει στ’ αλήθεια να νιώθεις έτσι, και θα δεις πως σύντομα θα απομονώσεις τον αρνητισμό που σε διακατέχει.

Αν για παράδειγμα αγχώνεσαι για ένα meeting, πείσε τον εαυτό σου πως θα πάει υπέροχα. 

Αυτό που πρέπει να θυμάσαι, σύμφωνα με τους ψυχολόγους, είναι ότι θα συνεχίσεις να κυριεύεσαι από «λευκές αρκούδες». Το θέμα είναι να μην ξεχνάς να εφαρμόζεις πάντα «τον κανόνα του μπλε δελφινιού». Έτσι, τα συναισθήματα και οι σκέψεις σου θα αρχίσουν να γίνονται διαχειρίσιμα.




«Αντίο, λοιπόν, ανύπαρκτε πρώην σύζυγε μου»…!!!!

Ένα χρόνο μετά, δεν αναστενάζω όταν βάζω το κλειδί στην εξώπορτα, μόλις γυρίζω από τη δουλειά.

Ένα χρόνο μετά μπορώ να πω ότι είμαι πιο ήρεμη.

Ένα χρόνο μετά τρέχω σαν το Βέγγο, αλλά όχι περισσότερο απ’ όσο έτρεχα και όταν ήσουν εδώ.

Ένα χρόνο μετά έβαψα το γραφείο «σου» και έδιωξα το φάντασμα σου.

Ένα χρόνο μετά δεν πλένω τα ρούχα σου και δε σιδερώνω τα πουκάμισα σου.

Ένα χρόνο μετά δε σου μαγειρεύω και δε φτιάχνω τα αγαπημένα σου γλυκά, περιμένοντας με λαχτάρα την άποψη σου.

Ένα χρόνο μετά προσπαθώ να κερδίσω το σεβασμό του γιου μας, γιατί στην πορεία της συμβίωσης μαζί σου, τον έχασα.

Ένα χρόνο μετά έρχονται μέρες, που θέλω να φύγω και να πάρω τα βουνά, αλλά ξέρω ότι αύριο θα ξημερώσει μια καλύτερη μέρα και κάνω υπομονή.

Ένα χρόνο μετά, μέρα με τη μέρα γινόμαστε μια γροθιά με το γιο μας και αγαπιόμαστε πολύ.

Ένα χρόνο μετά δε μπορώ να θυμηθώ μία, μόνο μία στιγμή νοσταλγίας… μετά από 19 χρόνια κοινής πορείας… απίστευτο;

Ένα χρόνο μετά μαλώνω τον εαυτό μου που δε σε χώρισα πριν 6-5-4-3-2 χρόνια, αλλά αμέσως μετανιώνω, γιατί δε θα ήμουνα αυτή που είμαι τώρα.

Ένα χρόνο μετά είμαι χαρούμενη που η απόφαση μου ήταν οριστική και δεν έχω αμφιβολίες ή δεύτερες σκέψεις.

Ένα χρόνο μετά δεν έχεις δώσει ούτε ένα ευρώ για τις δόσεις του σπιτιού αλλά διακηρύττεις στο παιδί ότι θα του δώσεις το μισό σπίτι.

Ένα χρόνο μετά μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι δε μου άξιζες.

Ένα χρόνο μετά στα 39 μου, βλέπω το χωρισμό μας σαν μια νέα αρχή, με το παρελθόν μου και το γιο μου, για μια καινούργια ζωή.

Ένα χρόνο μετά δε με νοιάζει τι διαδίδεις εσύ και η οικογένεια σου για να δικαιολογήσεις το διαζύγιο μας.

Ένα χρόνο μετά ευχαριστώ το Θεό που έχω δουλειά γιατί με τη διατροφή που δίνεις θα πεινούσε και θα κρύωνε ο γιος μας.

Ένα χρόνο μετά σου λέω με περηφάνια ότι δε σε χώρισα για κανένα «γκόμενο» αλλά γιατί ήσουν ανάξιος για σύζυγος.

Ένα χρόνο μετά η μοναξιά δε με τρομάζει γιατί με είχες εκπαιδεύσει όλα αυτά τα χρόνια.

Ένα χρόνο μετά κάνω την αυτοκριτική μου.

Ένα χρόνο μετά θεραπεύω την ψυχούλα μου και ψάχνω τον εαυτό μου γιατί κάπου τον έχασα.

Ένα χρόνο μετά, μόνο το βράδυ που κοιμίζω το παιδί, με ενοχλεί η τόση ησυχία και ξαπλώνω νωρίς και εγώ, παρέα με το laptop.

Ένα χρόνο μετά ξεχνάω πράγματα και έχω αποδιοργανωθεί τελείως, αλλά ξέρω ότι είναι απ’ το όλο στρες που περνάω και θα τη βρω την άκρη μου.

Ένα χρόνο μετά δε νιώθω να βουλιάζω.

Ένα χρόνο μετά δε λιώνω στον υπολογιστή.

Ένα χρόνο μετά δεν κλαίω κάθε βράδυ.

Ένα χρόνο μετά δεν κάνω άσχημες σκέψεις για τον εαυτό μου.

Ένα χρόνο μετά κάνω σχέδια, βάζω στόχους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους.

Ένα χρόνο μετά είμαι πιο αισιόδοξη.

Ένα χρόνο μετά δε νιώθω 100 χρονών γριά.

Ένα χρόνο μετά έρχονται στιγμές που με πιάνει το παράπονο όταν είμαι ανάμεσα σε ζευγάρια.

Ένα χρόνο μετά, επιβραβεύω τον εαυτό μου για όσα κατάφερα στο τέλος της ημέρας και φτιάχνω νέα λίστα για την αυριανή μέρα.

Ένα χρόνο μετά πήγα το παιδί σε δραστηριότητα, σε λάθος μέρα, αλλά πλέον μπορώ και το αντιμετωπίζω με χιούμορ.

Ένα χρόνο μετά έχω μέρες δύσκολες, με πολλές διακυμάνσεις στην ψυχολογία μου, αλλά ξέρω ότι είναι μια διαδικασία που πρέπει να περάσω για να βγω πιο δυνατή.

Ένα χρόνο μετά έμαθα ν’ αλλάζω λάμπες, να βιδώνω βίδες, ν’ αλλάζω τη φιάλη στο γκαζάκι και να δίνω ρεύμα από τη μπαταρία του αυτοκινήτου και είμαι πολύ περήφανη.

Ένα χρόνο μετά κάνω ήρεμα τις δουλίτσες μου όταν και όποτε θέλω.

Ένα χρόνο μετά βάζω ερωτικά τραγούδια στη δια πασών και το ευχαριστιέμαι.

Ένα χρόνο μετά δε μου λείπεις καθόλου, δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή να ψιθυρίσω το όνομα σου.

Ένα χρόνο μετά δε σε συγχώρεσα που μίλησες μόνος σου στο παιδί για το διαζύγιο, παραπλανώντας με, με ψέματα – πάντα ύπουλος και δειλός ήσουνα.

Ένα χρόνο μετά δεν περιμένω κατανόηση, ευγνωμοσύνη ή ευχαριστώ από εσένα.

Ένα χρόνο μετά σου λέω, ευθαρσώς, ότι ήσουν ένας θεατής στη ζωή μου, σύντροφος και συνοδοιπόρος μου δεν ήσουνα ποτέ.

Ένα χρόνο μετά είμαι περήφανη που σε κοίταξα στα μάτια και σου είπα «Αντίο».

Ένα χρόνο μετά νιώθω πολλά άσχημα συναισθήματα για ‘σένα.

Ένα χρόνο μετά, ξέρω ότι ο γιος μας, θα μας κρίνει όταν μεγαλώσει και θα βάλει τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του, όσο και να δηλητηριάζεις την ψυχούλα του.

Ένα χρόνο μετά σου λέω ότι η απόφαση να σε χωρίσω ήταν η καλύτερη απόφαση της ζωής μου, γιατί ήσουν ένα παράσιτο που απομυζούσε τη ζωή μου και τη ζωντάνια μου.

«Αντίο, λοιπόν, ανύπαρκτε πρώην σύζυγε μου…»

Είμαι καλά, ένα χρόνο μακριά σου και μάντεψε είμαι αισιόδοξη ότι τα καλύτερα έρχονται!




Νεφέλη (Ψευδώνυμο)

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2023

H φωνή του εγωισμού, του πνευματικού οδηγού και της διαίσθησης- πως κάθε μια επικοινωνεί μαζί σας…!!!!

Ο καθένας μας έχει φωνές στο κεφάλι του. Αλλά ποιανού είναι κάθε φωνή; Πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη διαφορά;

Υπάρχουν χιλιάδες σκέψεις που μπαίνουν και βγαίνουν στο μυαλό μας. Κάθε λεπτό της ημέρας. Κάποιες από αυτές υποσυνείδητα και κάποιες συνειδητά. Αλλά επίσης είναι σημαντικές για την πορεία προς τη διαφώτιση.

Βασικά, πολλοί πνευματικοί δάσκαλοι και η πρακτική του διαλογισμού μας διδάσκουν να μην ασχολούμαστε με τις σκέψεις μας. Αντί γι' αυτό, να είμαστε παρατηρητές. 

Δεν είμαστε οι σκέψεις μας, αλλά οι παρατηρητές πίσω από αυτές. Είμαστε αυτοί που ακούμε τις σκέψεις μας.

Ο διαλογισμός μπορεί να είναι μια φανταστική πρακτική. Αλλά δεν είναι πάντα εφικτό να αγνοούμε τις φωνές στο κεφάλι μας. 

Ο εσωτερικός διάλογος που όλοι έχουμε είναι βασικός για την υγεία, την φυσική, τη συναισθηματική όπως και για τη πνευματική μας ευεξία.

«Το μυαλό είναι ένα υπέροχο όργανο που πρέπει να χρησιμοποιούμε με τον σωστό τρόπο. Αν χρησιμοποιηθεί με τον λάθος, μπορεί να είναι πολύ καταστρεπτικό» ∼ Eckhart Tolle

Το να μάθουμε πώς να προσδιορίζουμε τις «φωνές» στο κεφάλι μας, μπορεί να μας βοηθήσει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας ως ένα ισχυρό εργαλείο για καθοδήγηση και διαύγεια.

1. Η φωνή του εγωισμού.
Η αρχική δουλειά του εγωισμού είναι η φυσική επιβίωση. Κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων μας , συνήθως την θεωρούσαμε ως την εσωτερική φωνή καθώς μας βοηθά να προστατευτούμε και μας διδάσκει τα όρια.

Ο εγωισμός μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κοινωνία. Επίσης από τις εμπειρίες του παρελθόντος, τον πολιτισμό και τον φόβο. Αν και η προστασία είναι η κύρια δουλειά του, περισσότερο από συχνά η φωνή του εγωισμού ριζώνεται στον φόβο.

Ο εγωισμός θέλει να μιλά για αυτά που θέλουμε καθώς και για την ασφάλεια, τα σχέδια, το άγχος και το στρες. Συνήθως σκέφτεται το χειρότερο σενάριο. 

Επίσης κρίνει γρήγορα και κάνει διακρίσεις. Η φωνή του εγωισμού θέλει πάντα να είναι σωστή. Μισεί το να ρωτείται και αγαπά να νιώθει ότι είναι θύμα.

Αυτή η φωνή έχει την δύναμη να υπερισχύει έναντι του ανώτερου αυτού και του πνευματικού οδηγού. Συχνά εμφανίζεται από την μπροστινή αριστερή πλευρά του μυαλού. 

Μια σταθερή φωνή, όπως και αξιόπιστη. Ο εγωισμός επικοινωνεί κυρίως με λέξεις, καθώς και με επιφανειακά συναισθήματα.

2. Η φωνή του ανώτερου εαυτού/ της διαίσθησης.
Το εσωτερικό σύστημα καθοδήγησης της ψυχής είναι ο ανώτερος εαυτός σας ή η φωνή της διαίσθησης που συνδέεται με το σύμπαν. Είναι εδώ για να σας προσέχει-πνευματικά και συναισθηματικά. Συχνά επικοινωνεί με λέξεις.

Ενώ η φωνή του εγωισμού είναι επιτακτική στο μυαλό σας, η φωνή του ανώτερου εαυτού είναι πιο απαλή και πιο ήσυχη. Την «νιώθετε» παρά την «ακούτε».

Αυτή η φωνή συνήθως επικοινωνεί με διακριτικούς τρόπους ή μέσω των ονείρων. Αλλά, επίσης μπορεί να γίνει επίμονη ή γκρινιάρα.

Όταν μιλά ο ανώτερος εαυτός, όλα φαίνονται να βγάζουν νόημα. Υπάρχει επίσης μια αίσθηση εσωτερικής γνώσης που φαίνεται να προκύπτει αμέσως.

3. Η φωνή του πνευματικού οδηγού/των αγγέλων.
Αυτές οι φωνές είναι οι πιο ήσυχες. Πιο συχνά τις ακούτε από την δεξιά μεριά του σώματος. Μπορεί επίσης να ακούσετε ένα κουδούνισμα στα αυτιά όταν θα έχετε κάποια επικοινωνία. Η φωνή των πνευματικών οδηγών είναι συνήθως εσωτερική και βιώνεται μέσω του διαλογισμού.

Επίσης, μπορούν ακόμα να επικοινωνήσουμε με λόγια. Μπορείτε να παρατηρήσετε μερικές φυσικές ενδείξεις ή να προκληθούν περίεργες συμπτώσεις.

Αυτή η φωνή είναι συνήθως πάντα ήρεμη, σκεπτική και ευγενική. Ποτέ δεν απαιτεί ούτε ενσταλάζει φόβο ή άγχος. Μερικές φορές, τα μηνύματα που στέλνει μπορεί να μην βγάζουν νόημα στην αρχή ή μπορεί να είναι συμβολικά.

Τελικά θα γίνετε καλύτεροι στο να συνεργάζεστε με κάθε φωνή που επικοινωνείτε και στο ποια από αυτές θα σας προσφέρει την καλύτερη λύση.




Μετάφραση, επιμέλεια: Μάγεια Τ.

Μην αλλάξεις για κανέναν…!!!!

Άλλαξες. Δεν είσαι ο ίδιος, σε καμία περίπτωση. Τώρα απλά θυμάσαι κάποια κομμάτια του παλιού εαυτού σου μέσα από αρχαίες αναμνήσεις. Εκείνο το μικρό παιδί που έτρεχε κι έπαιζε ξέγνοιαστο σε αλάνες και παιδικές χαρές. 

Μεγαλώνεις, θα μου πεις, ωριμάζεις μέσα από ανθρώπους και καταστάσεις. Αλλάζεις ή σε αλλάζουν; Είναι επιλογή σου να αλλάζεις δέρμα, να φοράς κάθε πρωί την πιο πρόχειρη μάσκα που βρίσκεις; 

Κάποτε ονειρευόσουν να μεγαλώσεις. Άραγε, σήμερα είσαι ευχαριστημένος με αυτό που έγινες;

Είναι αναπόφευκτη η αλλαγή. Η εξέλιξη αποτελεί βιολογική και πνευματική ανάγκη. Και να το ήθελες δε θα μπορούσες να τη σταματήσεις. Δε γίνεται να μείνεις στάσιμος όταν όλα γύρω σου αλλάζουν. Ίσως, να ήταν στο χέρι σου να κρατήσεις αναλλοίωτα όλα εκείνα τα παιδικά χαρακτηριστικά που χρειάζεσαι σήμερα. Ίσως, όχι. 

Κάπου διάβασα πως ένα παιδί γελάει περίπου τετρακόσιες φορές μέσα στην ημέρα ενώ ένας ενήλικας μόνο δεκαπέντε. Κάπου χάσαμε τριακόσια ογδόντα πέντε χαμόγελα κι άντε τώρα να τα βρούμε. Τα θυσιάσαμε στο βωμό της ωριμότητας.

Αλλάζουμε για να συμμορφωθούμε με τα κοινωνικά όρια, τους κανόνες που διέπουν κάθε ηλικία. Μας μεταμορφώνουν οι δύσκολες συνθήκες σε σκληροπυρηνικούς, εσωστρεφείς κι υπάκουους. Κατορθώνουμε να ζούμε ζωές που ποτέ δε θελήσαμε, εξαιτίας των προσωπικών μεταρρυθμίσεων. 

Όμως, δεν είναι αργά να φέρουμε τον εαυτό μας στα μέτρα μας. Να αρχίσουμε να ορίζουμε μόνοι μας τις αλλαγές μας. 

Γιατί, η ζωή δεν είναι πρόβα generale, αλλά πρεμιέρα.

Κανένας άλλος δε θα με αλλάξει εκτός από μένα. Δε θα τον αφήσω, δε θα του το επιτρέψω. Δεν είμαι ούτε transformer ούτε playmobil να μεταμορφώνομαι κάθε φορά σε αυτό που επιβάλλουν οι περιστάσεις. 

Μονοκόμματος άνθρωπος από επιλογή μου. Όπως και να είμαι, θέλω να παραμείνω ο εαυτός μου. Και ψεγάδια έχω κι ό,τι μπορείς να φανταστείς, αλλά δε γαμιέται. Έτσι μ’ αρέσω.

Δε δέχομαι συμβουλές για τον χαρακτήρα μου από φωτοτυπίες. Γουστάρω να ζω με τους δικούς μου κανόνες. Να ανακαλύπτω κάθε μέρα μία καινούρια πλευρά μου και να την αποδέχομαι. Έτσι ελαττωματικός θέλω να συνεχίσω, επειδή τουλάχιστον θα ξέρω πως είμαι ζωντανός, αυθεντικός, όχι ένα μεταχειρισμένο εργαλείο. 

Όποτε με χαλάει κάτι θα το αλλάζω, θα το προσαρμόζω στην καινούρια εκδοχή μου. Καθετί που είμαι και κάνω, θέλω να φέρει μονάχα τη δική μου υπογραφή.

Πολλοί θα προσπαθήσουν να σε αλλάξουν, να βελτιώσουν αυτά που δεν πάνε καλά με σένα. 

Ακόμη περισσότεροι θα το σκεφτούν, αλλά απ την καλή τους την καρδιά, δε θέλουν να στα πουν. Όπως και να ‘χει, εσύ μην κουνηθείς απ’ τη θέση σου. Άκουσέ τους, επεξεργάσου τα λεγόμενά τους κι έπειτα γύρισε την πλάτη και φύγε. 

Κανένας τους δεν ήταν εκεί όταν πόναγες, όταν ζητούσες βοήθεια κι έκλειναν τα αυτιά τους. Τώρα, ας βάλουν τις συμβουλές τους εκεί που ξέρουν, οι καλοί Σαμαρείτες.

Τόσα χρόνια συναναστροφής με το ανθρώπινο είδος κατάλαβα ένα πράγμα. 

Οι άνθρωποι βλέπουν την εικόνα που θέλουν να δουν ανεξάρτητα απ’ το πρόσωπο που τους έχεις δείξει. Πέρα από οποιαδήποτε επιλογή έχεις κάνει, λόγια που έχεις πει και βοήθεια που έχεις προσφέρει, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο. Θα σε κρίνει με τα δικά του κριτήρια χωρίς να προσπαθήσει να σε αναλύσει πρώτα. 

Είμαστε βιβλία και καθημερινά γράφουμε μία νέα σελίδα στη δική μας προσωπική γλώσσα, την οποία ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να μπουν στη διαδικασία να μεταφράσουν. Θα πιαστούν από λέξεις και θα βγάλουν την ετυμηγορία τους.

Γι’ αυτό μη σκας και κυρίως μη δίνεις σημασία. Μη δίνεις νόημα σε κάθε ανούσιο σχόλιο ή προτροπή, απλά προχώρα. Όσοι σε κατανόησαν θα ακολουθήσουν, οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να ασχολούνται με τα βάρη που κουβαλάς στην πλάτη σου. Ψάχνουν αφορμές για να φανούν καλύτεροι.

Μη γίνεις ένας ακόμη τυποποιημένος άνθρωπος. Είσαι ένα εξαιρετικό δημιούργημα της φύσης, ένα συλλεκτικό κομμάτι γεμάτο ζωή. Μην κρύψεις τα ταλέντα σου, τις αδυναμίες σου, τη μοναδικότητά σου, μην αφήσεις κανένα να σου τη στερήσει. Δεν υπάρχει άτομο που σε αγαπάει περισσότερο από εσένα, μόνο εσύ ξέρεις πώς πρέπει να είσαι. 

Εσύ θα πρέπει να ζήσεις με τον εαυτό σου, οπότε φρόντισε να τον φτιάξεις με το δικό σου τρόπο.

Σε παρακαλώ, ζήσε για σένα! Το έχουμε ανάγκη.




Θάνου Αραμπατζή

Δημιουργείς την πραγματικότητα σου, σύμφωνα με αυτό που είσαι…!!!!

Οι άνθρωποι που είναι δεσμευμένοι με κάτι στέκουν ξέχωρα από την Ύπαρξη. Αυτοί που είναι ελεύθεροι γνωρίζουν ότι η Ύπαρξη θα τους δώσει αυτό που χρειάζονται.

Το περίεργο είναι ότι όσο πιο πολύ προσκολλούνται, τόσο πιο πολύ βασανίζονται. Και όσο πιο πολύ βασανίζονται, τόσο πιο πολύ απομακρύνονται. Αν φοβάσαι ότι θα χάσεις την αγαπημένη σου, η ζωή στο γυρίζει πίσω ξανά και ξανά και ξανά. Είσαι μέρος αυτής της Ύπαρξης και πιστό αντίγραφο της.

Έτσι δημιουργείς την πραγματικότητα σου, σύμφωνα με αυτό που είσαι. Αν ταυτίζεσαι με κάτι, φοβάσαι μην το χάσεις, και αν φοβάσαι ότι θα το χάσεις, είσαι μακριά από τον Θεό. Είσαι μακριά από την κατάσταση αυτή της συνείδησης που είσαι άγραφος και ελεύθερος. 

Έχεις χάσει την εσωτερική σου ασφάλεια, έφυγες από την ουδετερότητα σου, έχασες την παρθενικότητα σου. Έχασες την ικανότητα σου να προσκαλείς από το σύμπαν όλες σου τις ανάγκες χωρίς να προσκολλιέσαι σε αυτές. 

Αν θέλεις να ξαναβρείς τον Θεό, τότε πρέπει να χάσεις αυτό το αντικείμενο για να δεις πόσος πόνος υπάρχει σε αυτό και να αναζητήσεις την ελευθερία. Όσο πιο φωτισμένος είσαι, τόσο πιο πολύ ο Θεός θα σε πιέζει να καταλάβεις. Τόσο πιο εύκολα θα αποσύρει από εσένα αυτά που δεν θέλεις να χάσεις. Αυτό οι άνθρωποι το θεωρούν σκληρό και σκοτεινό. 

Ο Θεός όμως είναι και σκοτάδι και φως. Το φως συνεργάζεται με το σκοτάδι και τούμπαλιν. Πρέπει και τα δύο στοιχεία να ουδετεροποιηθούν μέσα σου για να θυμηθείς την παρθενικότητα σου. 

Για να θυμηθείς τον κήπο της Εδέμ μέσα σου. Αυτό που ονομάζεις κακοτυχία δεν είναι τίποτα άλλο από την απέραντη δίψα σου να ελευθερωθείς από αυτά που νομίζεις ότι είναι σημαντικά.

Το κάρμα που ειπώθηκε ότι καθαρίζουν οι άγγελοι δεν σε φέρνει στην πραγματοποίηση όλων των επιθυμιών σου. Στην αρχή μπορεί να σε καλομάθουν λιγάκι, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός τους. 

Σου προσφέρουν απλώς μια συντόμευση του δρόμου. Μέσα από τις υλοποιήσεις ή μη υλοποιήσεις, αυτό που δίνουν είναι μια μεγαλύτερη ευκαιρία σ’εσένα για να δεις τη γελοιότητα αυτών που είσαι δεμένη πάνω τους. 

Είναι ένα σύντομο ξεκαθάρισμα αυτών που νομίζεις ότι θα σου φέρουν ευτυχία. Οι δάσκαλοι επίσης δεν είναι το μέσον για να υλοποιούμε αυτά που μας αρέσουν. Αν ήταν έτσι, όλοι οι μαθητές τους θα ήταν πλούσιοι, όμορφοι και άτρωτοι σε ασθένειες, αλλά δεν είναι έτσι.

Η υλοποίηση αυτών που θέλουμε στον υπέρτατο βαθμό είναι απλώς η δυνατότητα μας να είμαστε καλά και χωρίς αυτήν την υλοποίηση. 

Η απόλυτη ικανότητα του να ελέγχουμε θαυματουργά το περιβάλλον μας κρύβεται πίσω από την συγχώνευση του μαύρου και του άσπρου. Πίσω από τη μη προσκόλληση μας στο ποθητό αποτέλεσμα.




Απόσπασμα από το βιβλίο της Ελένης Ιεροδιακόνου 
“Το Ταμπού της Φώτισης”, των εκδόσεων Ι.Ε. Αρχέγονο.

Μαθαίνοντας από τα λάθη σου…!!!!

Πόσες φορές τα έβαλες με τον εαυτό σου γιατί έκανες λάθος επιλογές, επιλογές οι οποίες σου κόστισαν, είτε χάσιμο χρόνου, είτε επηρέασαν το μέλλον σου, είτε σε πλήγωσαν…

Κι όμως να μην ξεχνάς πως μέσα από αυτά τα λάθη έμαθες να είσαι πιο δυνατός, έμαθες να πεισμώνεις για τα θέλω σου, να επιμένεις για τα όνειρα σου, να μην εκπλήσσεσαι με την κάθε τυχόν προδοσία, να χειρίζεσαι καταστάσεις, να μαθαίνεις ποιος είναι ο κόσμος στα αλήθεια και να μπορείς να επιβιώνεις..

Άλλωστε κάθε λάθος έρχεται για να μας μαθαίνει να προχωράμε παρακάτω… να προχωράμε και να εξελισσόμαστε, έρχεται για να σου μάθει να αντιδράς διαφορετικά σε παρόμοιες καταστάσεις… έρχεται για να σου προφέρει εμπειρίες ζωής, εμπειρίες απαραίτητες για να σε ωριμάσουν σαν άνθρωπο και να σε κάνουν να βλέπεις από μια άλλη οπτική γωνία. ''Εμπειρία είναι απλά το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας''.

Δεν υπάρχει τελειότητα. Δεν υπάρχει άνθρωπος αλάνθαστος. Δεν θα χε νόημα έτσι… Τα λάθη σου είναι το εισιτήριο για την αυτοβελτίωση σου..

Γι αυτό να μην μετανιώνεις ποτέ για τίποτα αλλά να επικεντρώνεσαι στο τι θα κάνεις από δω και πέρα. Ο καθένας μας μπορεί να σφάλει, να πάρει λάθος αποφάσεις, να κάνει λάθος επιλογές, το θέμα είναι το τι θα αποκομίσει από αυτά και πως θα μάθει να τα διαχειρίζεται στο μέλλον..

Να είσαι περήφανος/η για τον άνθρωπο που σε έκαναν τα λάθη σου, τα λάθη σου συνέβαλλαν σε αυτό που είσαι σήμερα.




Δέσποινα Παντέλα

Ο προορισμός σου δεν είναι ο ίδιος με όλους…!!!!

Μας ζητείται να είμαστε όλοι εδώ για τον ίδιο σκοπό. Οι ερωτήσεις από τον περίγυρο μας είναι σχεδόν ίδιες με αυτές που γίνονται σε όλους. Κι εδώ ξεκινάει αλλά και διαιωνίζεται ένα κοινωνικό προβληματικό μοτίβο. 

Έχεις σκεφτεί αλήθεια ποιος είναι ο σκοπός σου και ο προορισμός σου σε αυτή τη ζωή;

Υποσυνείδητα έχουν φωλιάσει μέσα μας λέξεις, κοινωνικά πρέπει, σωστά και λάθη, που δεν έχουν καμία σχέση και επαφή με αυτά που μπορεί ο καθένας μας πραγματικά να έχει ανάγκη, να θέλει, ή να τον φτάσουν στην πληρότητα.

Άκουσε πραγματικά την δική σου φωνή... Απενοχοποίησε την!

Δεν χρειάζεται να νιώθεις καλά μόνο αν είσαι σε σχέση, παντρεμένος, με παιδιά, με σταθερή δουλειά, με ένα εξοχικό, με δικό σου σπίτι και ότι άλλο μπορεί να κινείται γύρω από αυτά. 

Δεν λειτουργούμε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. 

Πολλές φορές ακόμη κι αν τα έχεις όλα αυτά νιώθεις μισός, ίσως πως έχεις παραμελήσει τον εαυτό σου, για να φτάσεις πια να ευχαριστήσεις τις φωνές γύρω σου, οι οποίες σου έχουν περάσει πως αυτό είναι το φυσιολογικό και οτιδήποτε άλλο είναι απλά λάθος δρόμος και χάσιμο χρόνου.

Είναι εντάξει να απολαμβάνεις τον χρόνο που περνάς με τον εαυτό σου, είναι εντάξει να χαίρεσαι τις στιγμές ελευθερίας σου, να διευρύνεις τον ορίζοντα της πνευματικότητας και μοναδικότητας σου. 

Είναι εντάξει αν δεν σε καλύπτει να μην έχεις μια σταθερή δουλειά ,να κάνεις κάτι πιο αβέβαιο που παρ όλα αυτά σου δίνει πραγματική ευχαρίστηση και δημιουργικότητα. 

Είναι εντάξει να μην παντρευτείς ποτέ. 

Είναι εντάξει να μην κάνεις απόπειρες για σχέσεις σε τακτά διαστήματα. 

Είναι εντάξει να μπορείς να τα καταφέρνεις και μόνος σου. 

Είναι εντάξει να είσαι πιο αέρινος. 

Είναι εντάξει όλα αυτά και άλλα πολλά.

Τι είναι αυτό που σε κάνει να αισθάνεσαι καλά; Τι είναι αυτό που νιώθεις πως χρειάζεται η ζωή και ο περίγυρος σου από σένα; Τι σε γεμίζει; Τι σε κάνει να αντλείς βαθιά ικανοποίηση;

Μπορεί να είσαι βοηθός άνθρωπος, να αγαπάς να δίνεις τη βοήθεια σου σε έμβια όντα που το χρειάζονται .

Μπορεί να είσαι δημιουργός άνθρωπος και να έχεις έρθει για να δημιουργήσεις..

Μπορεί να είσαι εφευρέτης άνθρωπος .

Μπορεί να είσαι εδώ για αναπαραγωγή.

Μπορεί να είσαι συνδυασμός πραγμάτων.

Εν δυνάμει είμαστε λίγο απ όλα! Αλλά κάπου τείνει η δική σου ζυγαριά και μόνο εσύ θα το ανακαλύψεις για τον εαυτό σου. Σε κάτι που ποτέ μπορεί να μην το έχεις σκεφτεί ή ακόμη και να μην του έχεις δώσει την πρέπουσα σημασία.

Σίγουρα είσαι εδώ για να βοηθήσεις το γρανάζι της ζωής να κυλάει, η ζωή έχει τη σοφία και έχει προνοήσει να σου δώσει αυτό ή αυτά που σου χρειάζονται για να νιώθεις πληρότητα, σημαντικότητα , ζωντάνια και χαρά!




Εικόνα: Depositphotos

Ο συμπαντικός προορισμός του ανθρώπου, κατά τον Πλάτωνα…!!!!

Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι κάθε άνθρωπος αποτελείται από το Νοητό (θεϊκό στοιχείο) και από την Ύλη. Το πρώτο, για λόγους που δεν είναι απαραίτητο να αναφερθούν εδώ, έπρεπε να αφυπνισθεί.

Η διαδικασία αυτή, αφύπνισης του εσωτερικού θείου, συμβολιζόταν μέσα από τα μυστήρια και τις τελετές της ανάστασης. Η αναγέννηση του Θείου ήταν πρωτίστως μία εσωτερική νίκη του ανθρώπου η οποία εξελισσόταν στην οδό που στο τέλος τον ένωνε με το Θείον.

Ο κοσμικός άνθρωπος για να το πετύχει αυτό, πρέπει να εναρμονιστεί (Νοητό – Ύλη) με τρόπο ανάλογο του σύμπαντος. [Ο δρόμος της φιλοσοφίας ενεργοποιούσε την φρόνηση (σωστή φορά νου) και οδηγούσε στην αλήθεια (θεία άλη ή απομάκρυνση από την λήθη)….]

Ο Πλάτων, λέει σχετικά:

«Η σωστή φροντίδα για όλα τα πράγματα είναι μία και μοναδική: να προσφέρεις στο καθένα τις οικείες τροφές και κινήσεις. Οικείες όμως και συγγενείς κινήσεις για το θεϊκό στοιχείο που υπάρχει μέσα μας είναι οι σκέψεις και οι περιφορές του σύμπαντος. 

Αυτές πρέπει να ακολουθούμε όλοι. Και τους δικούς μας κύκλους, που διαστρεβλώθηκαν κατά την γέννηση μας, πρέπει να τους επαναφέρουμε στην ορθή τροχιά μαθαίνοντας την αρμονία και την ομαλή περιφορά του σύμπαντος. 

Έτσι θα εξομοιώσουμε τη νόηση μας με το αντικείμενο της – ομοιότητα σύμφωνη με την πρωταρχική της φύση. Και με την εξομοίωση αυτή θα κατακτήσουμε την προδιαγεγραμμένη άριστη ζωή, έχοντας εκπληρώσει τον σκοπό που έθεσαν και θα συνεχίσουν να θέτουν πάντα στους ανθρώπους οι θεοί»




(Πλάτων, «Τίμαιος», 90c).

Κάποια μέρα ή θα συγχωρήσω ή θα αδιαφορήσω…!!!!

Κάποια μέρα, δεν έχω ιδέα πόσο κοντά είναι ή πόσο μακριά, θα σταματήσω να βασανίζω τον εαυτό μου με ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν, προσπαθώντας να καταλαγιάσω τον θυμό μου και τα συναισθήματά μου, που είναι βαριά και επικίνδυνα τον τελευταίο καιρό.

Κάποια μέρα αυτές όλες οι σερνόμενες άναρθρες κραυγές που μέσα μου ουρλιάζουν και παλεύουν να βγουν προς τα έξω, θα ξεπεταχτούν και θα πνίξουν όλους αυτούς που με γέμισαν πληγές αγιάτρευτες.

Κάποια μέρα όλες αυτές οι σταμπαρισμένες δύσκολες στιγμές μου θα βρουν καταφύγιο ή στην αδιαφορία ή στην συγχώρεση. 

Δεν ξέρω τι απροσδόκητο συναίσθημα θα καταφέρει να κυριαρχήσει στην ψυχή μου, ποιος θα κοντραριστεί με ποιον, αλλά τότε ίσως να μην βρεθεί κανένας τόσο ικανός στον δρόμο μου, για να με παρασύρει στον δρόμο της σιωπής.

Είναι άγνωστο αν θα έχω δυνάμεις να παλέψω και να ανταποκριθώ γιατί όλα τώρα μυρίζουν ερείπιο και ρημαδιό. Δεν ξέρω αν καταφέρω να βρω την τόλμη που απαιτεί η περίσταση για να ξεστομίσω μια λέξη.

Κάποια μέρα ίσως καταφέρω να φέρω σε αμηχανία τους ανθρώπους-κοράκια που μαζεύτηκαν γύρω μου για να ξεσκίσουν την σάρκα μου, αδιαφορώντας για αυτούς ή συγχωρώντας τους.

Κάποια μέρα θα σταματήσω να σπαταλάω άδικα τις κουβέντες μου για αυτούς όλους, και δεν θα χρειάζεται πλέον να περιγράψω σε κανέναν αυτό που μου έκαναν.

Κάποια μέρα θα φύγω μακριά, θα τολμήσω να τους γυρίσω επιδεικτικά την πλάτη, θα σταματήσω να έχω κατανόηση και διάθεση. Κάποια μέρα ή θα αδιαφορήσω ή θα τους συγχωρήσω.




Μαρύσα Παππά 

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2023

5 πράγματα που η ψυχή σας θα ήθελε να γνωρίζετε…!!!!

Ζούμε την ζωή μας μέσα σε ένα άβαταρ. Έχουμε το εγώ μας, την προσωπικότητα μας, την ιστορία μας και τις πεποιθήσεις μας, τις προτιμήσεις μας, την κουλτούρα μας και την εμπειρία μας. Όμως, όλα αυτά δεν θα ήταν τίποτα εάν δεν υπήρχε ένα υπόβαθρο, μια βάση πάνω στην οποία στηρίζονται όλα αυτά. 

Η ψυχή.
Η ψυχή είναι αιώνια και απεριόριστα σοφή. Η ''διαίσθησή'' μας δεν είναι παρά η ψυχή μας που μας ψιθυρίζει στο αυτί. Η ψυχή δεν είναι ξεχωριστά από εσένα, αλλά θα είναι σαν να είναι ξεχωριστά, εάν ζεις μια ζωή που λειτουργεί μόνο σε προσωπικό ή εγωιστικό επίπεδο αυτογνωσίας. 

Επειδή η ψυχή είναι όλη η σοφία και η καθοδήγηση, αυτή προσπαθεί να επικοινωνήσει με εμάς, ιδιαίτερα όταν εμείς υποφέρουμε.

Διαβάστε 5 ενθαρρυντικά πράγματα που η ψυχή σας θέλει να γνωρίζετε:

Υπάρχετε για να αισθάνεστε βαθιά.
Έχετε πραγματικά γεννηθεί για να αισθάνεστε. Μην κρατάτε τα δάκρυα και μην πιστεύετε ότι αυτό δείχνει αδυναμία ή μαλθακότητα ή υπερβολική ευαισθησία. Είναι υγιές να αισθάνεστε βαθιά και να δίνετε άδεια στον εαυτό σας να αποκτά εμπειρία από τα πλούσια ανθρώπινα συναισθήματα. 

Αισθανθείτε την αγάπη. Αισθανθείτε την λύπη. Μην μένετε στο ενδιάμεσο αλλά απλά ζήστε αυτές τις στιγμές. Αυτό είναι η ζωή.

Είστε εδώ για να αποκτήσετε εμπειρία από την ζωή
Είστε εδώ για να αποκτήσετε εμπειρία από την ζωή στο έπακρο. Στα πάνω και στα κάτω. Δεν σας νοιάζει ο τραπεζικός σας λογαριασμός, τα υλικά υπάρχοντα σας ή το άδειο σπίτι που αφήνετε πίσω σας. Αυτό που έχει σημασία είναι εάν βρήκατε τον χρόνο να εκτιμήσετε το θαύμα της ζωής. 

Κανείς δεν ξέρει πως υπάρχει το σύμπαν και γιατί ή γιατί υπάρχει η συνείδηση, αλλά εσείς είστε ένα προϊόν αυτού του μεγάλου μυστηρίου. Διασκεδάστε το. Ζήστε την ζωή. Είναι πολύ σύντομο το ταξίδι για να μην εκτιμήσουμε τις εμπειρίες, τις σχέσεις και τις αναμνήσεις που έχετε εδώ.

Είστε κομμάτι θεϊκό και μη-φυσικό
Δεν είστε το σώμα μέσα στο οποίο ζείτε. Είστε τελικά αυτό που ξέρει το σώμα και τον νου. Είστε τελικά ο καμβάς πάνω στον οποίο το εγώ σας ζωγραφίζεται και όταν πεθάνετε απλά ‘ρίχνετε’ αυτό το ‘εγώ’. Είστε αιώνιοι, χωρίς χώρο ή χρόνο και άυλοι. Είστε μια πνευματική ύπαρξη που παριστάνει την ανθρώπινη ύπαρξη για λίγο. 

Όποιος σας είπε ότι είστε ένα ανθρώπινο ον σας είπε ψέμματα. Είστε μέσα σε ένα ανθρώπινο σώμα αλλά δεν είστε ανθρώπινοι. Αυτό μην το ξεχνάτε ποτέ. Πολλά δεινά θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν αφήνατε τον εαυτό σας να συνδεθεί με το θεϊκό κομμάτι σας.

Ο θάνατος είναι μια ψευδαίσθηση
Δεν πεθαίνεις ποτέ. Πως μπορεί να πεθάνεις όταν δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα;Υπάρχει μόνο μετάβαση ανάμεσα στις διαστάσεις. ΕΣΥ, σαν ένα εξατομικευμένο κομμάτι της συνείδησης δεν μπορείς να καταστραφείς ποτέ. 

Δεν υπάρχει τίποτα να φοβηθείς γιατί δεν έχεις τίποτα να χάσεις. Όταν πεθάνει το φυσικό σου σώμα, γίνεσαι περισσότερο αυτό που είσαι και όχι λιγότερο.

Αγαπιέσαι
Αγαπιέσαι απεριόριστα από το Σύμπαν και ότι υπάρχει πίσω του. Ίσως να μην το αισθάνεστε αυτή τη στιγμή, αλλά από την άλλη μεριά της φυσικής σας πραγματικότητας υπάρχουν πολλά πνευματικά οικογενειακά μέλη και φίλοι που περιμένουν να σας χαιρετίσουν. Έχετε Οδηγούς και Αγγέλους που σας φροντίζουν σε αυτή την ζωή και την επόμενη. 

Ο Δημιουργός σας αγαπά περισσότερο από ότι νομίζετε γιατί ο Δημιουργός είναι τελικά που βιώνει τον εαυτό του σαν άτομο μέσα από εσάς. Είστε περισσότεροι από αγαπημένοι, είστε η ίδια η Αγάπη.

Μερικές φορές αισθανόμαστε, απογοητευμένοι σε μια ζωή χωρίς νόημα, μάταιη. Αυτό είναι γιατί έχουμε ξεχάσει τι και ποιος είμαστε πραγματικά. Είμαστε απλοί επισκέπτες που περνούν από εδώ. Εάν θέλετε να ξέρετε τι θέλει η ψυχή σας να γνωρίζετε, ακούστε την διαίσθησή σας. 

Είναι κυριολεκτικά ένα σύστημα πλοήγησης που η ψυχή σας έχει εγκαταστήσει μέσα στο άβαταρ σας. Διαλογιστείτε! Καθίστε ακίνητοι και ενωθείτε με το κομμάτι εαυτού σας που είναι ήδη παντού όπου ελπίζατε να είναι. 




4 Συμβουλές Αυτοβελτίωσης από τον Σωκράτη…!!!!

Συμβουλές Σοφίας από τον μεγαλύτερο φιλόσοφο της αρχαίας Ελλάδας. “Τα σπουδαία μυαλά συζητούν ιδέες, τα μέτρια μυαλά συζητούν τα γεγονότα, τα αδύναμα μυαλά συζητούν για τους άλλους”. ΣΩΚΡΑΤΗΣ

Ο Σωκρατικός κανόνας: Μια αντισυμβατική πορεία προς τη σοφία

Γεννιόμαστε, εκπαιδευόμαστε, αλλάζουμε, σπουδάζουμε, μαθαίνουμε και μετά; Μετά… “καθόμαστε στα αυγά μας”.

Αυτό κάνουμε οι περισσότεροι. Έχουμε αποκτήσει ένα πλέγμα ιδεών και νοοτροπιών που αντί να το χρησιμοποιούμε ως ένα αεροπλάνο για να μας ταξιδέψει σε νέους κόσμους σοφίας, εμείς το κάνουμε ένα πατίνι ή, ακόμα χειρότερα, καναπέ. 

Γιατί σταματάμε να μαθαίνουμε; Είναι τεμπελιά; Φόβος στην αλλαγή; Ψεύτικη υπερηφάνεια; Ό,τι κι αν είναι, πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον τοίχο που μας εμποδίζει να εξελιχθούμε και να ωριμάσουμε. Για να το κάνουμε αυτό, ο Σωκράτης μας δίνει 4 χρυσές συμβουλές :

1.Δεν υπάρχει καλύτερο θύμα να κοροϊδέψεις από τον ίδιο σου τον εαυτό

Ο Richard Feynman είναι διάσημος για το έργο του πάνω στην κβαντική ηλεκτροδυναμική. Έλαβε το βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1965. Ο Φάινμαν ήταν μια διανοητικά ταπεινή ιδιοφυΐα. Παρά την πολύτιμη προσφορά του στην επιστήμη, διατήρησε την περιέργειά του και παρατήρησε ότι μπορούσαμε εύκολα να εξαπατήσουμε τους εαυτούς μας εξαιτίας αυτών που γνωρίζουμε ή νομίζουμε ότι γνωρίζουμε. 

Είπε, «Η πρώτη αρχή είναι ότι δεν πρέπει να εξαπατήσεις τον εαυτό σου, και είσαι ο πιο εύκολος άνθρωπος να κοροϊδέψεις».

Ο Φάινμαν επιδίωκε τον ορθολογισμό και τη θεμελιώδη αλήθεια συνεχώς. Θα προτιμούσε να παραδεχτεί την άγνοιά του και να βρει αντικειμενική γνώση παρά να πιστέψει σε ψευδείς γνώσεις ή υποθέσεις. 

Εφάρμοσε τον σωκρατικό κανόνα και διατήρησε την περιέργειά του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Επιδίωξε την αλήθεια, γνωρίζοντας ότι οι υποθέσεις, οι πεποιθήσεις και οι προκαταλήψεις του μπορούν εύκολα να επηρεάσουν το αποτέλεσμα. Γι’ αυτό παρατήρησε ότι «είσαι ο πιο εύκολος άνθρωπος να ξεγελάσεις».

2. Να είσαι ταπεινός: Δεν ξέρεις τίποτε. Βρες αυτούς που γνωρίζουν

Ο Σωκράτης είπε: «Ξέρω ότι δεν ξέρω τίποτα». Ποτέ δεν ντρεπόταν για όσα δεν ήξερε. Ο Σωκράτης γνώριζε πολύ καλά τη δική του άγνοια.

Ο Σωκράτης πάντα προσπαθούσε να συζητά με τους πιο σοφούς ανθρώπους και να τους προκαλεί διανοητικά να μάθουν κάτι νέο και διαφορετικό. Ή ακόμα καλύτερα, τον ενδιέφερε περισσότερο η αντικειμενική πραγματικότητα που μπορεί να τον βοηθήσει να σκεφτεί λογικά. Επιδίωξε τη σοφία εις βάρος άλλων ευθυνών. Έτσι εκτιμούσε την καλύτερη γνώση.

Είναι μια αρχή πνευματικής ταπεινότητας που μπορεί να σας εμποδίσει να κοροϊδέψετε τον εαυτό σας. Για να προστατεύσετε τον εαυτό σας από τις προκαταλήψεις, τα τυφλά σημεία σκέψης και τα νοητικά λάθη απαιτείται ενεργή προσπάθεια να ξεπεράσετε το διανοητικό σας εγώ.

Αυτό που γνωρίζετε μπορεί γρήγορα να γίνει η μόνη σας πραγματικότητα ή εμπόδιο για την ανάπτυξη — κάτι που μπορεί να μην είναι η αντικειμενική αλήθεια. Επομένως, είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε με τη νοοτροπία ενός αρχάριου. 

Ακόμη και όταν πιστεύετε ότι οι απαντήσεις στα προβλήματα είναι εμφανείς, είναι ακόμη πιο σημαντικό να τις αμφισβητείτε. Είναι ο μόνος τρόπος να καταπολεμήσετε την πνευματική τεμπελιά και να βελτιώσετε τον τρόπο σκέψης σας. Η σοφία της σωκρατικής άγνοιας είναι δύσκολο να κατανοηθεί, ειδικά αν νομίζεις ότι είσαι ειδικός ή ξέρεις αυτά που ξέρεις.

3. Να είσαι ανοιχτόμυαλος. Μη σταματάς ποτέ να μαθαίνεις.

Να έχετε μια ανοιχτή νοοτροπία για να μάθετε κάτι νέο, να πειραματιστείτε με νέες ιδέες και, το πιο σημαντικό, να είστε έτοιμοι να διορθώσετε ή να δοκιμάσετε υπάρχουσες υποθέσεις και πραγματικότητες.

Οι άνθρωποι που δεν θέλουν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους ξέρουν ότι η σοφία τους είναι μόνο η αρχή της σοφίας. Και ότι η δια βίου μάθηση είναι μια διαχρονική δεξιότητα που τους βοηθά να βελτιώσουν αυτά που ήδη γνωρίζουν.

Οι ειδικοί και οι άνθρωποι που έχουν τελειοποιήσει την τέχνη τους, είναι επιρρεπείς να μείνουν στάσιμοι. Αλλά οι πιο σοφοί ανάμεσά τους συνεχίζουν να μαθαίνουν από άλλους έξυπνους ανθρώπους. Το να ξέρεις ένα πράγμα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ξέρεις αυτό που δεν ξέρεις.

Ο Σωκρατικός κανόνας (αγκαλιάζοντας την άγνοιά σας και μαθαίνοντας να ξεπερνάτε τα τυφλά σας σημεία) σας επιτρέπει να ξεπεράσετε «την πλάνη του ειδικού», ή καλύτερα την νοοτροπία του “ξερόλα”.

Αυτή η απλή αρχή ανοίγει τόσες πολλές ευκαιρίες για να μάθετε περισσότερα για τον εαυτό σας, τον κόσμο γύρω σας και τους πολλούς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να αναβαθμίσετε αυτά που γνωρίζετε ή να μάθετε αυτά που δεν γνωρίζετε.

Ο Ρίτσαρντ Φάινμαν παρατήρησε κάποτε, «Πρέπει οπωσδήποτε να αφήσουμε χώρο για αμφιβολίες διαφορετικά δεν υπάρχει πρόοδος και δεν υπάρχει μάθηση. Δεν υπάρχει μάθηση χωρίς να χρειάζεται να θέσετε μια ερώτηση. Και μια ερώτηση απαιτεί αμφιβολία. Οι άνθρωποι αναζητούν τη βεβαιότητα. Αλλά δεν υπάρχει βεβαιότητα».

4. Γίνε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Μια ζωή που δεν την εξετάζεις δεν αξίζει να τη ζεις.

Το να είσαι σοφός σημαίνει να ξέρεις ότι δεν είσαι ανίκητος. Η Σωκρατική σοφία, γνωστή και ως Σωκρατική άγνοια, είναι μια έκκληση να αναζητήσετε καλύτερους τρόπους για να βελτιώσετε τον τρόπο που σκέφτεστε, να αποφασίζετε και να κάνετε καλύτερες κρίσεις.

Είναι μια υπενθύμιση να παραμείνετε ταπεινοί ανεξάρτητα από το επίπεδο νοημοσύνης σας. Μια νοοτροπία περιέργειας μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε καλύτερες γνώσεις για να προσαρμοστείτε όπου χρειάζεται σε έναν κόσμο που αλλάζει ταχέως. Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να γίνετε μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας.

Ο Σωκράτης είπε:
«Μια ζωή που δεν την εξετάζεις δεν αξίζει να τη ζεις»

Για μια πιο διψασμένη για νέες γνώσεις και ψυχικά ενεργή ζωή, βελτιώστε τις δεξιότητές σας για έρευνα. Εξετάστε ή αναθεωρήστε τις ενέργειές σας, βάλτε τις γνώσεις σας σε αντικειμενική δοκιμασία και μάθετε να βελτιώνετε τον τρόπο σκέψης σας.




Με στοιχεία και πηγές από το άρθρο του Thomas Oppong: “The Socratic rule: An unconventional path to wisdom”

Πώς απαντάς στις προσβολές; Καν’ το όπως ο Θαλής…!!!!

Ο Θαλής έκρινε πως το σωστό ήταν να απαντήσει στα προσβλητικά λόγια, αλλά, με το δικό του τρόπο.

Κι αλήθεια, ποτέ του δε θα μπορούσε ο Μέλισσος να λησμονήσει το Θαλή. Να τι είχε συμβεί πριν από χρόνια:

Ο Θαλής, απασχολημένος καθώς ήταν συνεχώς με την επιστημονική του έρευνα, δεν είχε φροντίσει να αποκτήσει χρήματα. Η απόκτηση χρημάτων δεν τον ενδιέφερε άλλωστε και ιδιαίτερα, αφού πίστευε ότι η πιο πολύτιμη αλλά και η πιο σταθερή περιουσία που μπορεί να αποκτήσει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι η γνώση. 

«Ο πλούτος είναι κάτι το αβέβαιο», συνήθιζε να λέει ο Θαλής, όπως και όλοι οι σοφοί άνθρωποι του καιρού του, «όμως η γνώση, από τη στιγμή που την αποκτάς, είναι για πάντα δική σου και κανείς ποτέ δεν μπορεί να σου τη στερήσει».

Ο Μέλισσος

Ο Μέλισσος, πολύ νέος τότε, άκουγε συνεχώς να παινεύουν το Θαλή για τη σοφία του και ζήλεψε τον έπαινο του δήμου. Πώς είναι δυνατόν, σκεφτόταν, να θαυμάζουν έναν άνθρωπο σχεδόν φτωχό μόνο και μόνο επειδή ξέρει τις αποστάσεις μεταξύ των αστεριών ή επειδή μπορεί να μετρήσει το ύψος των πυραμίδων της Αιγύπτου; 

Δε θα ήταν πιο λογικό να θαυμάζουν εκείνον, τον ίδιο το Μέλισσο, που είχε γεννηθεί σε οικογένεια με πολλά χρήματα και που ήταν ήδη ένας ικανός έμπορος, κι ας ήταν τόσο νέος;

Έτσι, ένα πρωί που συνάντησε το Θαλή στην αγορά της Μιλήτου, ο Μέλισσος τον χλεύασε μπροστά σε όλο τον κόσμο:

«Να, λοιπόν, και ο περίφημος Θαλής, που όλη του η γνώση και η σοφία δεν είναι αρκετές για να του φέρουν λίγα, έστω, χρήματα! Σπουδαία γνώση, μα την αλήθεια!»

Ο Θαλής δε μίλησε. Τα λόγια του ανόητου εκείνου νεαρού εμπόρου τον είχαν αφήσει αδιάφορο. Το ίδιο βράδυ όμως στο σπίτι του σκέφτηκε πως είχε ευθύνη απέναντι σε όσους είχαν ακούσει τα λόγια του Μέλισσου. 

Αρχικά, του είχε φανεί ότι δεν υπήρχε λόγος να του απαντήσει, καθώς τα προσβλητικά λόγια ενός ξιπασμένου νεαρού δεν μπορούσαν καν να τον αγγίξουν. Οι άλλοι όμως τι είχαν άραγε καταλάβει από αυτό το περιστατικό; 

Ο Θαλής συνειδητοποίησε πως όσοι είχαν ακούσει στην αγορά τα λόγια του Μέλισσου, και κυρίως οι πιο νέοι ανάμεσά τους, διέτρεχαν τώρα έναν κίνδυνο : τον κίνδυνο να πιστέψουν ότι ο ίδιος δεν είχε απαντήσει επειδή αναγνώριζε ότι τα λόγια του Μέλισσου ήταν σωστά. 

Γεννημένος δάσκαλος καθώς ήταν, ο Θαλής ένιωσε να βαραίνει στους ώμους του αυτή η ευθύνη. Κι έτσι, έκρινε πως το σωστό ήταν να απαντήσει στα προσβλητικά λόγια του Μέλισσου, αλλά με το δικό του τρόπο.

Η απάντηση του Θαλή

Συνεχίζοντας τις αστρονομικές του παρατηρήσεις ο Θαλής κατέληξε σε κάποια μετεωρολογικά συμπεράσματα.

Συμπέρανε δηλαδή ότι οι καιρικές συνθήκες θα ευνοούσαν εκείνη τη χρονιά τη σοδειά της ελιάς. Έτσι, φρόντισε από πολύ νωρίς να διαθέσει τις λιγοστές του οικονομίες για να νοικιάσει όλα τα ελαιοτριβεία του τόπου. Τα νοίκιασε, βέβαια, σε πολύ χαμηλή τιμή, καθώς ήταν ακόμη η εποχή που κανείς άλλος δεν ασχολιόταν με τις ελιές.

Έφτασε όμως και ο καιρός της συγκομιδής της ελιάς και η σοδειά ήταν τόσο πλούσια που υπήρχε πολύ μεγάλη ζήτηση για ελαιοτριβεία.

Κι αφού τα ελαιοτριβεία τα είχε όλα νοικιάσει ο Θαλής, κέρδισε πολλά χρήματα εκείνη τη χρονιά. Τα παραχώρησε στους ενδιαφερομένους έναντι αμοιβής.

Πήγε τότε ο Θαλής και βρήκε το Μέλισσο.

«Όπως βλέπεις», του είπε, «αν το θελήσω, μπορώ να γίνω πλούσιος χάρη στις γνώσεις μου, και μάλιστα πολύ πιο πλούσιος από σένα».

Ο Μέλισσος ντράπηκε ακόμα και vα σηκώσει το βλέμμα του για να αντικρίσει αυτό του Θαλή. Καθώς όμως ήταν τίμιος νέος, αναγνώρισε το λάθος του. Από τότε μάλιστα άρχισε να αποζητά τη συντροφιά του Θαλή κι έγιναν, τελικά, φίλοι οι δυο τους.

Ο Μέλισσος δεν άφησε το εμπόριο, καθώς αυτή ήταν η εργασία του και την έκανε καλά, άρχισε όμως να σκέφτεται. Άρχισε να θέτει ερωτήματα, πρώτα στον εαυτό του και μετά στους άλλους. Έμαθε να μη θεωρεί τίποτα δεδομένο. 

Έμαθε ακόμα, κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό, να μην περιγελά όσους δεν του έμοιαζαν. Και, παρ’ όλο που ποτέ του δεν έγινε αληθινός σοφός, σαν το Θαλή, κατόρθωσε όμως κι εκείνος να αξιωθεί έναν κλήρο γνώσης.
Ο πιο σοφός απ’ όλους.




ΟΥΡΑΝΙΑ ΤΟΥΤΟΥΝΤΖΗ 

“Να θυμώσω;” Κάν’ το όπως ο Αριστοτέλης...!!!!

8 πρακτικές συμβουλές…
“Ο καθένας μπορεί να θυμώσει - αυτό είναι εύκολο! Αλλά το να θυμώσει κανείς με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό, στη σωστή στιγμή, για τη σωστή αιτία και με το σωστό τρόπο, αυτό ΔΕΝ είναι καθόλου εύκολο!” ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Ο θυμός ερμηνεύεται ως το συναίσθημα του ανθρώπου, το οποίο μοιράζεται με τα πιο προχωρημένα ζώα, το οποίο τον καλεί να δράσει απέναντι σε μία κατάσταση που τον ενοχλεί, τον απειλεί ή τον βλάπτει σωματικά ή ψυχικά. 

Είναι μία επαγρύπνηση, μπορούμε να πούμε, του ίδιου μας του οργανισμού που μας καλεί να λάβουμε δράση απέναντι σε μία ενέργεια η οποία μας βάζει σε κίνδυνο. Είναι ένα ψυχολογικό ένστικτο, κατά κάποιο τρόπο, που χρησιμοποιείται ως ένα όπλο στον αγώνα της επιβίωσης.

Αν όμως είναι ένα χρήσιμο ένστικτο, τι είναι αυτό που κάνει πολλές φορές να λειτουργεί καταστρεπτικά για εμάς και τους άλλους;

Ας δούμε τι μας λέει ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, σε ένα έργο του, τα Ηθικά Νικομάχεια, το οποίο έγραψε για να συμβουλεύσει τον γιο του.

Καταρχήν λέει ο Αριστοτέλης φαίνεται ότι ο θυμός «ακούει» ως ένα σημείο τη λογική, όμως την «ακούει» λανθασμένα. Χρησιμοποιεί 2 εικόνες για να μας δώσει να καταλάβουμε

“Ακριβώς όπως οι γρήγοροι υπηρέτες, που πριν καλά καλά ακούσουν όλα όσα τους λένε, βιάζονται να τρέξουν, και ύστερα κάνουν λάθος ως προς την εντολή που τους δόθηκε…”

“… ή όπως τα σκυλιά, που αρχίζουν να γαβγίζουν και μόνο που ακούν κάποιον θόρυβο από έξω, προτού ακόμη αντιληφθούν αν ο επισκέπτης είναι ένα γνωστό πρόσωπο..”

“…έτσι και ο θυμός, εξαιτίας της έξαψης και της βιασύνης που είναι τα φυσικά του χαρακτηριστικά, «ακούει» τη λογική, δεν «ακούει» όμως την εντολή που του δίνει, και έτσι ορμάει να πάρει εκδίκηση”.

Λογική και επιθυμία

Δηλαδή η λογική δίνει σήμα για ενδεχόμενο κίνδυνο και ένα από τα “σκυλιά” της, ο θυμός, ορμά για να υπερασπιστεί τον κύριό της. Τι συμβαίνει τότε και υπάρχουν “λάθος συναγερμοί”, όταν υπερεκτιμούμε μια απειλή;

Αυτό που συμβαίνει, λέει ο Αριστοτέλης, είναι ότι παρεμβαίνει η επιθυμία ανάμεσα στη λογική και στο θυμό και παίρνει αυτή τον έλεγχο. Άρα: ο θυμός υπακούει ως κάποιο σημείο στη λογική, η επιθυμία όμως όχι. 

Επομένως η επιθυμία είναι χειρότερη από τον θυμό γιατί ο ένας τύπος ανθρώπου που “αρπάζεται” εύκολα υποκύπτει κατά κάποιον τρόπο στη λογική, ενώ ο άλλος τύπος ανθρώπου υποκύπτει στην επιθυμία και όχι στη λογική κι έτσι ο θυμός έχει έναν αναρμόδιο και κακό αφέντη.

Συνεπώς ο θυμός όταν δεν παρεμβαίνει η επιθυμία, μπορεί να είναι φυσικός και μερικές φορές λειτουργεί σαν βαλβίδα για να φύγει η συσσωρευμένη ένταση. 

Η λογική θα μας πει αργά ή γρήγορα αν η απειλή είναι πραγματική ή όχι και έτσι θα μαζέψουμε ή θα αμολύσουμε τα σκυλιά του θυμού. Η επιθυμία όμως, που είναι “τυφλή”, αν την αφήσουμε να πάρει τον έλεγχο, τότε η λογική είναι αδύναμη να μας βοηθήσει. Όπως λέει ο Αριστοτέλης:

“Όταν θυμώνουμε, ο λογισμός μας αποχωρεί, αποφεύγοντας το θυμό σαν πικρό τύραννο.”

Η επιθυμία από τη φύση της είναι “τυφλή” και παράλογη. Μπορούμε να επιθυμούμε παράλογα πράγματα, που δεν στέκουν σε μια απλή εξέταση της λογικής. Το “ζώο” μέσα μας, ξεχνάει τον άνθρωπο, τον “Homo Sapiens”. 

Η επιθυμία, που σε ένα ζώο είναι η κύρια φύση του, δεν πρέπει να μπορεί στον άνθρωπο να απενεργοποιεί τη λογική, που είναι αυτό που ο άνθρωπος έχει κατακτήσει έναντι του ζώου.

Η επιθυμία χωρίς την συμμετοχή της λογικής γίνεται πάθος

Ας σκεφτούμε τον θυμό των μικρών παιδιών, όταν τους αρνούμαστε κάτι. Πολλές φορές θυμώνουν και χάνουν τον έλεγχο. Αλλά σε λίγο, θα τους περάσει ο θυμός, επειδή ακόμα δεν έχουν χτίσει δυνατές επιθυμίες-πάθη που θα μπορούσαν να κάνουν τον θυμό, μόνιμο και επικίνδυνο. 

Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, όμως, ο θυμός γίνεται εργαλείο για να γίνουν αυτά που θέλουμε. Επειδή ερμηνεύεται ως εργαλείο για επίτευξη στόχου υπάρχει η πιθανότητα να αποδειχθεί και μη αποτελεσματικός.

Συμπέρασμα
Ο θυμός ως φυσιολογικό συναίσθημα μπορεί αν λειτουργήσει εποικοδομητικά. Ο φυσιολογικός θυμός με κινητοποιεί να βρω λύσεις. Ο προβληματικός θυμός όμως θα λειτουργήσει καταστροφικά. Αντί να λύσει, δημιουργεί προβλήματα και ενώ φαίνεται αρχικά να φέρνει άμεσο αποτέλεσμα, μακροπρόθεσμα το κόστος των συνεπειών είναι τεράστιο.

Πριν θυμώσουμε λοιπόν ας σκεφτούμε αν πραγματικά κινδυνεύουμε. Να βάλουμε τη λογική ως ελεγκτή του θυμού μας και όχι το πάθος. Έτσι ο θυμός μας θα είναι ένας θυμός σαν του μικρού παιδιού, που είναι μια καλοκαιρινή μπόρα, που ξεσπάει απότομα αλλά και φεύγει γρήγορα, αφήνοντας ξανά τον ήλιο να μας ζεστάνει.

Κι αν θέλετε πιο πρακτικούς κανόνες δείτε τις παρακάτω:

ΚΑΝΟΝΑΣ 1: H υπομονή που συνεχώς δοκιμάζεται, στο τέλος γίνεται θυμός. Υπόμεινε καταστάσεις και πρόσωπα ως εκεί που αντέχεις. ‘Αν δεν αντέχεις απομάκρυνε από τη ζωή σου και την καθημερινότητα σου καθετί τοξικό, που μόνο δυσάρεστα συναισθήματα έχει την τάση να σου προκαλεί.

ΚΑΝΟΝΑΣ 2: Δεν μπορείς να εμποδίσεις τον θυμό σου. Ο θυμός είναι ένα υπαρκτό συναίσθημα στη ζωή σου είτε το θέλεις είτε όχι. Μπορείς όμως να τον αντιμετωπίσεις έμπρακτα προτού προλάβει να επαναληφθεί στον ίδιο βαθμό και για τον ίδιο λόγο.

ΚΑΝΟΝΑΣ 3: Όταν είσαι ήρεμος, σκέψου και αναλογίσου τι ήταν εκείνο που πραγματικά σε θύμωσε. Σκέψου αν υπάρχουν τρόποι να αλλάξεις την κατάσταση. Αν αξίζει τον κόπο να ασχοληθείς, μιας και δεν μπορείς να αλλάξεις τον άλλο, μπορείς όμως να αλλάξεις εσένα μέσα από μια κατάσταση έκρηξης θυμού.

ΚΑΝΟΝΑΣ 4: Πριν κάνεις οτιδήποτε αναρωτήσου: Αν αντιδράσεις με θυμό, θα νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου μετέπειτα;

ΚΑΝΟΝΑΣ 5: Το πώς αντιδράς σε κάθε ”κίνδυνο” είναι δική σου ευθύνη και υπόθεση. ΕΣΥ και μόνο ΕΣΥ είσαι υπεύθυνος για την συμπεριφορά σου. Το πως αντιδράς αντίστοιχα στον εσωτερικό σου θυμό είναι εξίσου δική σου ευθύνη. Κανείς δεν είναι υπεύθυνος στις δικές σου αντιδράσεις, παρά μόνο στα λόγια και στις πράξεις του.

ΚΑΝΟΝΑΣ 6: Ό,τι και αν έχει προκαλέσει τον θυμό σου, δεν έχει κανένα νόημα να κατηγορείς κάποιον άλλο. Για να επιταχύνεις την διαδικασία ”επούλωσης” του θυμού σου, ξεκαθάρισε στο μυαλό σου πως η δημιουργία του προκλήθηκε από κάποιον άλλο και η παραμονή του μέσα σου είναι καθαρά δική σου υπόθεση.

ΚΑΝΟΝΑΣ 7: Κανένας δεν αλλάζει, αν δεν το θέλει πρώτα ο ίδιος. Το να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης και δράσης εκείνου που βρίσκεται απέναντί σου μπορεί μόνο να σε οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή και χάσιμο πολύτιμου χρόνου που θα μπορούσες δημιουργικά να χρησιμοποιήσεις για να βελτιώσεις, αν χρειαστεί και να αλλάξεις τον δικό σου τρόπο σκέψης και δράσης απέναντι σε κάποιον ενδεχόμενο κίνδυνο.

ΚΑΝΟΝΑΣ 8: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΣΑΙ. Μην φοβάσαι να εκφράσεις τον θυμό σου! Οτιδήποτε σε καθιστά χαρούμενο εξέφρασέ το και οτιδήποτε σε καθιστά λυπημένο ή θυμωμένο διαχειρίσου το με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 

Μην λογοκρίνεις τα συναισθήματά σου! Υπάρχουν μέσα σου για κάποιο λόγο και ψάχνουν διέξοδο για να βγουν προς την επιφάνεια. Διώχνοντας και την τελευταία σταγόνα οργής που σου προκαλεί μια κατάσταση ή ένα πρόσωπο, έρχεσαι ένα βήμα πιο κοντά στην εσωτερική σου ηρεμία! 

Διεκδίκησε αυτή την ηρεμία. Δεν μπορεί κανένας να στη στερήσει, παρά μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός!