10 σημάδια ότι η ψυχή σας βιώνει πνευματικό θάνατο και αναγέννηση...!!!!

Οι ψυχές περνούν από διαφορετικές φάσες κατά τη διάρκεια της ζωής. Οι πιο σημαντικές από αυτές είναι η ζωή και ο θάνατος. 

Οι ψυχές μας αλλάζουν συνεχώς για να αντικατοπτρίσουν τον τωρινό τρόπο ζωής μας. Ωστόσο, όταν απαιτούμε μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή μας, η ψυχή περνάει από ένα πνευματικό θάνατο. 

Ο πνευματικός θάνατος οδηγεί στην πνευματική αναγέννηση, ένα φαινόμενο που πάντα κάνει το άτομο καλύτερο. Είναι επίπονο ταξίδι το οποίο κανείς δεν μπορεί να απολαύσει, αλλά είναι καίριο καθώς κάποιος γίνεται δυνατότερος στο τέλος. 

Βιώνετε πνευματικό θάνατο; Δείτε τους παράγοντες που τον υποδεικνύουν: 

1. Νιώθουν συνεχώς κουρασμένοι 

Οι άνθρωποι που τον βιώνουν νιώθουν εξαντλημένοι όλη την μέρα. Τίποτα δεν φαίνεται να απομακρύνει την κούραση τους. Δεν σχετίζεται καν με τίποτα συγκεκριμένο που θα μπορούσε να τους δείξει την κατεύθυνση. Απλώς διαπερνά τη ζωή τους σε όλες της τις μορφές, ψυχικά, συναισθηματικά ή σωματικά. 

2. Δεν νιώθουν αποδεκτοί όπου και αν πάνε 

Το αίσθημα ότι δεν ανήκουν κάπου γίνεται δυνατότερο. Αυτά τα άτομα νιώθουν άβολα όπου και αν πάνε, πως απλώς δεν ταιριάζουν. Αυτά τα αισθήματα κάποιες φορές γίνονται τόσο δυνατά που αναγκάζουν το άτομο να φύγει από κοινωνικές εκδηλώσεις. 

3. Νιώθουν αβοήθητοι 

Νιώθουν πως είναι κολλημένοι σε μια πορεία που δεν θα αποφέρει καμιά αλλαγή. Ακόμα και τα μικρότερα κομμάτια της ζωής τους φαίνονται εκτός ελέγχου. Αυτό το αίσθημα αδυναμίας μπορεί να είναι πολύ απογοητευτικό για προφανείς λόγους. Αυτό το αίσθημα ανικανότητας αποτελεί ένδειξη ότι το άτομο είναι έτοιμο για μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. 

4. Νιώθουν πως η ζωή δεν έχει νόημα 

Τέτοιοι άνθρωποι ίσως νιώθουν πως δεν πραγματοποιούν τίποτα. Μια ζωή με νόημα είναι αυτό που όλοι ποθούν και λίγοι καταφέρνουν. Το αίσθημα πως η ζωή δεν έχει νόημα και δεν επηρεάζει τον κόσμο γίνεται δυνατότερο σε αυτή την περίπτωση. Αυτό το μίζερο συναίσθημα κάνει το άτομο ανικανοποίητο και τον παροτρύνει να αναζητήσει μια αλλαγή. 

5. Η αυτό-αμφιβολία και οι δεύτερες σκέψεις γίνονται κανόνας 

Υπάρχουν συνεχώς αισθήματα αμφισβήτησης. Το ένστικτο συνεχίζει να λέει πως η πορεία αυτή δεν είναι η σωστή. Αυτό το αίσθημα αβεβαιότητας κάνει το άτομο να αμφισβητεί συνεχώς τον εαυτό του και την πορεία του. Αυτό θα συνεχιστεί μέχρι να φτάσει στον πυρήνα του προβλήματος και το λύσει. 

6. Νιώθουν πως κάνουν πολλά πράγματα 

Αισθάνονται πως κάνουν πάρα πολλά σε λίγο χρονικό διάστημα. Ενώ αυτό δεν ήταν πρόβλημα νωρίτερα, όταν βιώνουν πνευματικό θάνατο, οδηγεί σε εξάντληση και ανησυχία. Νιώθουν πως δεν μπορούν να προσέξουν ούτε ένα πράγμα ενώ πρέπει να κάνουν αρκετά άλλα. 

Αυτό συμβαίνει επειδή αμφισβητούν την τωρινή πορεία τους και τους σταματά από το να δεσμευτούν πλήρως με κάτι. Είναι καλύτερο να βάλουν μια τάξη και να κρατήσουν αυτά που έχουν περισσότερη σημασία, σε αυτά που θα τους βοηθήσουν να αναπτυχθούν και να συγκεντρωθούν μόνο σε αυτά. 

7. Νιώθουν πως δεν ζουν με όλες τους τις δυνατότητες 

Η αυτοκριτική είναι στην αποκορύφωση κατά τη διάρκεια της διαδρομής στον πνευματικό θάνατο. Συνεχώς έχουν δεύτερες σκέψεις για τις επιλογές τους και νιώθουν πως οι δυνατότητες τους θα χαραμιστούν. Μόνο όταν αναγεννηθούν πνευματικά θα αρχίσουν να ζουν με τις δυνατότητες τους και με ένα πάθος που έλειπε νωρίτερα. 

8. Υπάρχει το αίσθημα πως είναι κολλημένοι σε έναν φαύλο κύκλο 

Ίσως νιώθουν πως είναι κολλημένοι κάπου στην ζωή τους όπου όλα συνεχώς επαναλαμβάνονται χωρίς νόημα και δεν οδηγούν πουθενά. Είναι ένα σημαντικό σημάδι που δείχνει ότι χρειάζεται να αλλάξουν τον δρόμο τους και αυτό θα γίνει μόνο αν σταματήσουν να είναι πεισματάρηδες για να δουν τελικά τον δρόμο μπροστά τους. 

9. Νιώθουν άδειοι μέσα τους 

Θα υπάρχει μια αίσθηση σαν να έχουν χάσει ένα σημαντικό κομμάτι τους. Αυτό το αίσθημα εμφανίζεται λόγω της υπερβολικής πίεσης που έχει ένα άτομο. Είναι απλώς η σωματική εκδήλωση των εντάσεων της ζωής. Αυτό το άγχος θα μπορούσε να προκληθεί είτε επειδή βρίσκονται σε λάθος πορεία ή απλώς επειδή δεν κατανοούν τη σημασία της σωστής πορείας. 

10. Δυσκολεύονται να κοιμηθούν ήρεμα 

Είναι δύσκολο να κοιμηθούν και να ξεκουραστούν καθώς οι παράγοντες που αναφέρθηκαν τριγυρίζουν στο μυαλό τους. Υπάρχει ένα έντονο συναίσθημα κόπωσης όποτε προσπαθούν να κοιμηθούν, σαν να έχουν ξεχάσει κάτι που έπρεπε να κάνουν. Είναι απλώς η διαδικασία της πνευματικής αναγέννησης και της νοητικής ανά-βαθμονόμησης. 

Ο πνευματικός θάνατος και η πνευματική αναγέννηση δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Αλλά στο τέλος το αποτέλεσμα αξίζει, οπότε κάποιος δεν πρέπει να χάσει την ελπίδα και τη δύναμη του ενώ βρίσκεται σε αυτή την πορεία. 

Αυτή η ανανέωση της ψυχής μας επιβάλλει αναγκαίες αλλαγές στη ζωή μας γι αυτό πρέπει πάντα να είναι ευπρόσδεκτη η διαδικασία. 

Μάγεια Τ.

Image by Eddi van W. 

https://www.awakengr.com

Γέμισε την ζωή σου με πολλούς μικρούς παραδείσους…!!!!

Η ζωή είναι διάσπαρτες στιγμές που σαν ενωθούν συνθέτουν την ύπαρξή μας. 

Όλες μαζί σμίγουν με έναν μαγικό τρόπο και πλάθουν το μοναδικό μωσαϊκό της αέναης πραγματικότητας μας. 

Παράδεισος και κόλαση, φως και σκοτάδι, μαζί, αναμειγμένα σε τούτη την υπόσταση. 

Μια γλυκιά γεύση το πέρασμα κάθε όμορφης στιγμής, αφήνει στον ουρανίσκο της ψυχής μας. Εκείνες οι στιγμές που βιώσαμε με ολότητα, με όλες μας τις αισθήσεις, με απόλυτη παρουσία. 

Η ανάμνηση της κάθε μέρας, της κάθε εβδομάδας, του κάθε μήνα, του κάθε έτους, θα πλάσει το πέρασμα μας ολάκερο. 

Και σαν εικόνα μακρινή κάποτε θα σβήσει. Αδιάφορο αν τελικά υπήρξαν οι στιγμές αυτές. Αδιάφορο αν τελικά υπήρξαμε εμείς ποτέ. Καθώς αλλάζουν οι γενεές, ξανά και ξανά, μέσα στους κύκλους του χρόνου. 

Όσο όμως το άστρο της καρδιάς μας λάμπει έστω και νοερά, μέσα από το πέρασμα μας θα χαρίσει φως στο διάβα των ερχόμενων και ευτυχία στο τώρα μας. 

Διότι είναι εύκολο να ξεχάσουμε τι είναι παράδεισος, μέσα στο σκοτάδι που συναντάμε. 

Πρέπει με μιας να πάψουμε τον χρόνο, σαν μπερδευτούμε και να νιώσουμε τον παράδεισο. Να τον επιλέξουμε. Να επιστρέψουμε σε αυτόν. 

Να θυμηθούμε πως ο παράδεισος υπάρχει στην απλότητα… Είναι το σώμα μας, είναι το τώρα μας, είναι το σπίτι μας, είναι τα κορμιά που κατοικούν όσοι αγαπάμε, είναι οι ψυχές που λάμπουν σαν βρεθείς κοντά τους. 

Είναι το βουνό, είναι η θάλασσα, είναι το χώμα που αγγίζουμε και ανθίζουν λουλούδια. Είναι όλα όσα θαυμάζουμε και γινόμαστε ένα με αυτά! Μα πάνω από όλα είναι η αγάπη που ρέει μέσα μας αδιάκοπα. 

Επέλεξε ανθρώπους που σε καλωσορίζουν στον παράδεισο τους. Που θέλουν να πάρεις από αυτόν, γιατί γνωρίζουν πως η αγνή πηγή είναι αστείρευτη. 

Επέλεξε ανθρώπους που σε κοιτάνε στα μάτια και σκορπάνε μονάχα την αλήθεια. Γιατί η ειλικρίνεια είναι μια πράξη επαναστατική! Συνάμα μια πράξη που σε ωθεί πιο κοντά στον εαυτό σου, πιο κοντά σε εκείνους που ζουν με φως! Πιο κοντά στον παράδεισο σου.. 

Επέλεξε μια ρουτίνα πληθώρα σε θετικότητα. Έτσι ώστε αν κάτι σε πτοήσει και νιώσεις πως χάνεις το σθένος σου ή την ισορροπία σου, να μπορείς να «γεμίζεις» άμεσα, ώστε να μην λυγίζεις εύκολα. 

Αν αισθάνεσαι μακριά από τον παράδεισο σου, ξεκινά το ταξίδι επιστροφής με απλά πράγματα, γεμίζοντας την ζωή σου με πολλούς μικρούς παραδείσους, μέχρι η ζωή σου να γίνει ένα με αυτόν.. 

Άνοιξε ένα ποιοτικό βιβλίο. 

Πιες ένα ποτήρι καλό κρασί. 

Άκου μουσική που γαληνεύει το πνεύμα σου. 

Παρατήρησε κάτι που δεν είναι φτιαγμένο από ανθρώπινο χέρι. 

Φέρε τον εαυτό σου σε επαφή με την φύση. 

Αγκάλιασε κάποιον που αγαπάς. 

Άγγιξε. Αφέσου. Ενώσου. Νιώσε. 

Αυτό που θα καθορίσει την ποιότητα της ζωής σου, είναι το άθροισμα των μικρών στιγμών, είναι το ποσοστό ευτυχίας που βιώνεις την κάθε στιγμή. 

Κάθε δευτερόλεπτο μετράει. Κάθε λεπτό πλάθει το σύνολο. 

Μην τα σκορπάς φθηνά. 

Ζήσε, με αρμονία, αγάπη και σεβασμό. 

Μαρία Πολυμήλη 

https://www.awakengr.com

Σε ό,τι εστιάζεις, αυτό ζεις...!!!!

Δες την όμορφη πλευρά της ζωής. 

Εστίασε στην ευτυχία 

Κάνε καθημερινά οτιδήποτε σου δημιουργεί όμορφα συναισθήματα και δίνει νόημα στη ζωή σου. Σε πολλές περιπτώσεις το πρόγραμμα μας είναι φορτωμένο με πολλά πράγματα που μας βαραίνουν, που μας ρίχνουν ψυχολογικά. 

Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε εξαντλημένοι και χωρίς διάθεση. Βάλε λοιπόν στο πρόγραμμα περισσότερα από αυτά που σε κάνουν να νιώθεις καλά και δες τη ζωή σου να αλλάζει. 

Εστίασε στην ευημερία 

Σε αρκετές περιπτώσεις κάνουμε πολύ καλά, πράγματα που δεν χρειάζεται να γίνουν καθόλου ή πράγματα που δεν μας αποφέρουν κάποιο σημαντικό όφελος. 

Το σημαντικό λοιπόν είναι να αξιοποιούμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις ικανότητες και τα ταλέντα μας με απώτερο σκοπό να ωφελήσουμε τους συνανθρώπους μας αλλά και να λαμβάνουμε όσα μας αξίζουν. Εστίασε στην ευημερία και την αφθονία. Ζήσε όπως σου αρμόζει. 

Εστίασε στη θετικότητα 

Σε πολλές περιπτώσεις είναι πρόκληση να σκεφτόμαστε θετικά, αλλά ακριβώς εκεί είναι το σημαντικό. Οτιδήποτε εύκολο δεν έχει πάντα αξία. Το μεγάλο στοίχημα είναι να μπορούμε να βλέπουμε κάτι θετικό σε οτιδήποτε. Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι: ουδέν κακόν αμιγές καλού. (Δεν υπάρχει κακό, χωρίς καθόλου καλό μέσα του). 

Στρέψε τη προσοχή σου στη θετική πλευρά της ζωής, σίγουρα υπάρχουν πολλά άσχημα, όμως υπάρχουν πολύ περισσότερα θετικά. 

Εστίασε στις λύσεις 

Το να αναλύεις συνεχώς προβλήματα και να αναπαράγεις διαρκώς τα ίδια δεν σε ωφελεί με κανένα τρόπο. Αντί να εστιάζεις στο πόσο άσχημα μπορεί να είναι τα πράγματα, εστίασε στο τι μπορεί να γίνει για να πάνε καλύτερα. 

Όπως κι αν είναι η κατάσταση σίγουρα υπάρχουν λύσεις, επομένως, το να προσανατολίζεσαι στο να τις βρεις είναι πολύ πιο εποικοδομητικό από το να εστιάζεις στα αρνητικά. 

«Αν πιστεύεις ότι το να αισθάνεσαι άσχημα και το να ανησυχείς συνεχώς θα αλλάξει ένα δεδομένο, τότε ζεις σ’ έναν άλλον πλανήτη και σε μια διαφορετική πραγματικότητα». Wayne W. Dyer 

John Evans – Σύμβουλος Αυτοβελτίωσης και 

Προσωπικής Εξέλιξης 

aytoveltiosi.wordpress.com

https://www.awakengr.com

Αγία Παρασκευή : Γιατί θεωρείται προστάτιδα των ματιών...!!!!

Η Εκκλησία τιμά σήμερα στις 26 Ιουλίου τη μνήμη της Αγίας Παρασκευής. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση η Αγία Παρασκευή είναι προστάτιδα των ματιών και σε αυτήν προσεύχονται όσοι έχουν πρόβλημα με την όρασή τους. 

Για ποιο λόγο, όμως, η Αγία Παρασκευή θεωρείται προστάτιδα των ματιών; Σύμφωνα με τον βίο της Αγίας ένα από τα βασανιστήρια που υπέστη ήταν αυτό της πυρακτωμένης περικεφαλαίας. 

Της τοποθέτησαν δηλαδή στο κεφάλι μια περικεφαλαία την οποία προηγουμένως είχαν πυρακτώσει. Πρόκειται για ένα από τα σκληρότερα βασανιστήρια εκείνης της εποχής που είχε σαν αποτέλεσμα αργό και βασανιστικό θάνατο. 

Σύμφωνα με τους βιογράφους της, η Παρασκευή δεν έπαθε το παραμικρό. Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. 

Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα – καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη – για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. 

Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ’ άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Γι αυτό και τα περισσότερα τάματα που βρίσκονται κρεμασμένα στις εικόνες της Αγίας σε όλους τους Ορθόδοξους ναούς, είναι χρυσά ή ασημένια μάτια. 

dogma.gr 

https://www.agrinionews.gr

Αγία Παρασκευή η Οσιομάρτυς...!!!!

Ημερομηνία εορτής :  26/07/2020

Τύπος εορτής :  Σταθερή.

Εορτάζει στις 26 Ιουλίου εκάστου έτους. 

Πολιούχος : Κομοτηνή, Χαλκίδα, Λαύριο 

Άγιοι που εορτάζουν: Αγία Παρασκευή Η Οσιομάρτυς 

Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον,

Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς κατοικίαν.

Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ. 

Βιογραφία

Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 - 160 μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.

Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στην Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού. Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε και της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα.

Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. 

Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα - καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η αγία είχε μείνει ανέπαφη - για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό, και αμέσως τυφλώθηκε. 

Η Αγία με προσευχή έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ' άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους. Ελευθέρωσε πάντως την Αγία Παρασκευή, η οποία συνέχισε να κηρύττει το Ευαγγέλιο σε άλλα μέρη, μέχρι που έφτασε στην Ελλάδα.

Στα Τέμπη ένας ειδωλολάτρης άρχοντας την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε καρτερικά, για να τελειωθεί με δια αποκεφαλισμού θάνατο. 

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)

Ἦχος α’.

Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Τὸν ναόν σου πάνσεμνε, ὡς ἱατρεῖον ψυχικὸν εὑράμενοι, ἐν τούτῳ πάντες οἱ πιστοί, μεγαλοφώνως τιμῶμέν σε, Ὁσιομάρτυς Παρασκευὴ ἀοίδιμε. 

http://www.saint.gr

Να είσαι ευγνώμων γι’ αυτά που έχεις...!!!!

Να νιώθεις ευγνώμων κάθε μέρα γι’ αυτά που έχεις, γιατί κάποιοι εκεί έξω παλεύουν να τα αποκτήσουν! 

Βλέπε την ζωή από την θετική της πλευρά, εστίαζε στα καλά σε αυτά που σου χαρίζουν μια αύρα πιο γλυκιά.. 

Στους ανθρώπους σου, σε αυτούς που σε βοήθησαν να έχεις όλα αυτά που έχεις. Να είσαι ευγνώμων που τους έχεις και ευγνώμων που είναι υγιής! 

Είναι αλήθεια πως πολλές φορές τα βλέπουμε όλα τόσο δεδομένα, που όταν πια υπάρχει κίνδυνος να τα χάσουμε, εκεί είναι που διαπιστώνουμε την πραγματική τους αξία! 

Γι΄ αυτό μην παραλείπεις ποτέ να δείχνεις πόσο ευγνώμων νιώθεις γι’ αυτά που έχεις, όσα κι αν είναι αυτά, δεν έχει σημασία, ευγνώμων όχι μόνο για τα υλικά αγαθά αλλά και για τους ανθρώπους που αποτελούν μέρος της ζωής σου, στήριγμα σου. 

Κάτι που έχεις εσύ σήμερα και δεν το εκτιμάς για κάποιον άλλο εκεί έξω μπορεί να είναι όνειρο ζωής! 

Υπάρχουν πολλοί που εστιάζουν ΜΟΝΟ σε αυτά που δεν έχουν, κυνηγάνε με κάθε τρόπο να τα αποκτήσουν και στην πορεία ξεχνάνε να ‘’λένε’’ ευχαριστώ πρωτίστως στα απλά, καθημερινά πράγματα που ήδη έχουν στην ζωή τους. ‘’Εάν δεν επικεντρώνεσαι σε ό,τι έχεις, ποτέ δεν θα έχεις αρκετά’’. 

Σίγουρα όλοι έχουμε κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε ευγνώμονες και αυτή η αίσθηση είναι τόσο σημαντική! Άλλωστε η κάθε μέρα που ζεις είναι δώρο! 

Μην ξεχνάς να λες ευχαριστώ για όσα έχεις! 

Μην ξεχνάς να λες ευχαριστώ σε όσους ομορφαίνουν την ζωή σου! 

Δέσποινα Παντέλα 

https://www.awakengr.com

Άγγελοι Συνοδοί – Κανείς άνθρωπος δεν «πεθαίνει μόνος»...!!!!

Κανείς ἄνθρωπος δέν «πεθαίνει μόνος». Αὐτό εἶναι ἕνα μεγάλο ψέμμα. Ὅπως ψέμμα εἶναι ὅτι «ζεῖτε μόνοι». Περνᾶτε στήν ἔνσαρκο βίωση μέ τόν ἤ τούς φύλακές σας, συνεχίζετε μέ τούς ἴδιους ἤ μέ ἄλλους ἀγγέλους καί ὁδηγούς, φεύγετε ἀπό τό φυσικό πεδίο πάλιν μέ φύλακες συνοδούς. Ὅλοι. Μικροί καί μεγάλοι (ἐξελικτικῶς νεώτεροι ἤ ὡριμότεροι). Ὅπου καί ἄν ἔχετε νά πᾶτε «μετά», φεύγετε ἀπό τήν βίωση μέ συνοδούς. 

Ἀναφερόμενοι στόν θάνατο καί στό ταξείδι τῆς ἐπιστροφῆς, ἀρχίσαμε μ’ αὐτήν τήν δήλωση, ἐπειδή ἡ γνώση καί ἡ ἀποδοχή ἤ μή ὡς ἀληθοῦς αὐτῆς τῆς πληροφορίας καθορίζει καί τόν τρόπο τοῦ περάσμα­τος καί ὅσα συμβαίνουν κατόπιν: 

Οἱ πεποιθήσεις κάθε ἀνθρώπου σχετικῶς μέ τήν Ὕπαρξη, τήν ἀθανασία τῆς ψυχῆς, τούς ἀγγέλους, τους ὁδηγούς, τόν «Παράδεισο», τήν «Κόλαση», τό Χάος…, οἱ πεποιθήσεις εἶναι αὐτές πού καθορίζουν τήν συνέχεια ­ὅπως ἄλλωστε συμβαίνει καί κατά τήν διάρκεια τῆς βιώσεως. 

Καί εἶναι ἔτσι, ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος δέν ἀλλάζει πεθαίνοντας, ἁπλῶς βρίσκει τόν ἑαυτό του σ’ ἕνα διαφορετικό ἐπίπεδο – κατάσταση ὑπάρξεως. (Στήν ἀρχή μάλιστα, ἴσως δυσκολεύεται νά καταλάβει ὅτι πέ­θανε!). 

Στήν νέα του κατάσταση ἐξακολουθεῖ νά ἔχει ἐλεύθερη βού­ ληση καί νά κινεῖται εἴτε βάσει τῶν ἐπιλογῶν του εἴτε βάσει τοῦ Νόμου τῶν Συγγενειῶν. 

Εἶναι λοιπόν σημαντικό νά γνωρίζετε γιά τήν ὕπαρξη καί τήν δράση τῶν φυλάκων καί τῶν ὁδηγῶν, προκειμένου νά ἐπωφεληθεῖτε καί ν’ ἀξιοποιήσετε τήν προσφερόμενη βοήθεια. Ὅπως ἀκριβῶς καί κατά τήν διάρκεια τῆς βιώσεως. 

Ἡ μόνη ­καί οὐσιαστική καί χαρμόσυνη καί παρήγορη­ διαφορά εἶναι, ὅτι, ἀφήνοντας τό φυσικό σῶμα λειτουργεῖτε μέ τίς αἰθερικές αἰσθήσεις: Τώρα μπορεῖτε νά τούς δεῖτε τούς φύλακες συνοδούς σας, μπορεῖτε νά τούς ἀγγίξετε! 

Ἀπό ὅποιο πεδίο καί ἄν ἔχετε ἐκκινήσει, ὅπου καί ἄν πρόκειται νά συνεχίσετε, σέ ὅποιο ἐξελικτικό στάδιο καί ἄν εὑρίσκεσθε, ἐάν τό θελή­σετε θά τούς δεῖτε. Καί ἄν ἐπιτρέψετε, θά σᾶς ἀγγίξουν καί θά σᾶς ὁδηγήσουν. 

Εἴθε νά τό θυμᾶσθε, εἴθε νά τό θελήσετε, νά τό ἐπιτρέψετε. 

Εἴθε νά συνηθίσετε ἀπό τώρα, νά ἐπιδιώκετε τήν Συνεργασία, τήν ἀναγνώριση, τήν συναναστροφή Ἀγγέλων καί Ὁδηγῶν. 

Απόσπασμα από το βιβλίο της Πέγκυ Χριστοφή 

“Για το πέρασμα που λέμε θάνατο“,

από τις εκδόσεις Χείρωνας.

Για να αγοράσετε το βιβλίο – θησαυρό γνώσης πατήστε ΕΔΩ

https://www.awakengr.com

Αποσυμβολισμός της μάσκας : αποξένωση ή ευκαιρία για συνειδητή επικοινωνία ;

Η χρήση μάσκας, είτε μιας χρήσης είτε υφασμάτινης, συνιστά τη νέα πραγματικότητα, καθώς θεωρείται απαραίτητη ακόμα και σήμερα σε αρκετές περιπτώσεις της δημόσιας ζωής εξαιτίας της πανδημίας του 2020. 

Τι συμβολίζει όμως η χρήση της μάσκας σε ένα άλλο επίπεδο; 

Καθώς φοράμε μάσκα και καλύπτεται από αυτήν η μύτη και το στόμα μας σίγουρα δεν αναπνέουμε ελεύθερα. Είναι σαν να μεσολαβεί ένα φίλτρο ανάμεσα σε εμάς και την εξωτερική πραγματικότητα. 

Όπως είναι λογικό η κάλυψη του στόματος από τη μάσκα αφενός δρα προστατευτικά, αφετέρου παρεμποδίζει σε ένα μεγάλο βαθμό την απρόσκοπτη επικοινωνία η οποία σχετίζεται με το πέμπτο ενεργειακό μας κέντρο, αυτό του λαιμού. Το συγκεκριμένο ενεργειακό κέντρο είναι υπεύθυνο για την δημιουργική μας έκφραση, τον λόγο και την ενεργό επικοινωνία. 

Όταν βρίσκεται σε ισορροπία είμαστε σε θέση να εκφράσουμε την αλήθεια μας και να επικοινωνήσουμε τις απόψεις και τα συναισθήματά μας με αποτελεσματικότητα και άνεση προς τους άλλους. 

Στην αντίθετη περίπτωση, όπου βρίσκεται σε ανισορροπία, αντιμετωπίζουμε δυσχέρεια στο να εκφραστούμε προφορικά ή γραπτά και να γίνουμε αντιληπτοί από το περιβάλλον μας. 

Σε πρακτικό επίπεδο, με τη χρήση της μάσκας ακουγόμαστε δυσκολότερα κι έτσι οι επικοινωνίες και οι αλληλεπιδράσεις μας με τους γύρω μας περιορίζονται στις απολύτως απαραίτητες εξαλείφοντας κάθε περιττό διάλογο. Ο περιορισμός αυτός μας ωθεί στο να μην εκφραζόμαστε και να μην σχολιάζουμε αμέσως. 

Καθώς μας περιορίζει την ελευθερία, ωστόσο, μας κάνει περισσότερο συνειδητούς στο τι εκστομίζουμε κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας μας με τους άλλους και μας κρατάει λίγο περισσότερο σε επαφή με τον εαυτό μας. 

Αυτό το αποτράβηγμα μπορεί αρχικά να μας δυσαρεστήσει και να μας αποξενώσει. 

Από την άλλη μεριά όμως μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα «κάλεσμα» να εσωστραφούμε, να καλλιεργήσουμε την ικανότητα μας να σωπαίνουμε και να εμβαθύνουμε στην επαφή με το ανώτερο κομμάτι του εαυτού μας. 

Στη σύγχρονη πραγματικότητα η συνεχής έκθεσή μας σε θορύβους καθώς και η φυσική τάση του ανθρώπινου νου να αναλώνεται σε ατελείωτους εσωτερικούς διαλόγους και σε αδιάλειπτη επεξεργασία δεδομένων επιτάσσει την ανάγκη για ποιοτική σιωπή περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Άλλωστε είναι αποδεδειγμένη επιστημονικά η θεραπευτική αξία της σιωπής σε σωματικό και νοητικό επίπεδο. 

Η χρήση της μάσκας, επιπλέον, θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία για να αναρωτηθούμε συνειδητά: 

«Αυτό που θέλω να πω είναι αλήθεια;», «Είναι απαραίτητο να μιλήσω και να το εκφράσω; Και εάν ναι εξυπηρετεί σε κάτι εμένα ή τον συνομιλητή μου;», «Αυτό που θα πω θα διέπεται από σεβασμό και ευγένεια;» «Μπορώ να ακούσω ενεργά τον συνομιλητή μου;» 

Μήπως ήρθε η στιγμή ο καθένας για τον εαυτό του ξεχωριστά να επαναπροσδιορίσει τον λόγο που έχει ανάγκη να επικοινωνήσει και να διερωτηθεί σε ποιο βαθμό εκφράζει την αλήθεια του; Ή μήπως χρησιμοποιεί τον λόγο σαν ένα μέσο αποφόρτισης και αποσυμπίεσης άλλων καταπιεσμένων συναισθημάτων; 

Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να ορίσουμε την έννοια της Αλήθειας. Αλήθεια δεν σημαίνει εκφράζω τον εκνευρισμό μου, την δυσαρέσκεια, την οργή, την πικρία μου σε κάποιον χρησιμοποιώντας αιχμηρές λέξεις με σκληρό ή ύπουλο τρόπο και μετά το ονομάζω “η αλήθεια μου”. 

Αυτή είναι η αλήθεια του μη συνειδητού εαυτού που κρατάει κάποιον σε κατώτερο επίπεδο συνειδητότητας μονίμως θυμωμένο και ως εκ τούτου αποδυναμωμένο. 

Η χρήση της μάσκας, λοιπόν, θα μπορούσε να είναι μια ευκαιρία να ωριμάσουμε στη λειτουργία του πέμπτου ενεργειακού μας κέντρου, αυτού της επικοινωνίας με το περιβάλλον μας, ώστε αυτή να γίνει πιο συνειδητή και ουσιαστική, παρά ανούσια και επιφανειακή. 

Η μάσκα καθεαυτή δεν θα μπορούσε να είναι από μόνη της θετική ούτε και αρνητική’ η δική μας πρόσληψη και ερμηνεία της είναι που θα δώσει το νόημα για τον καθένα ξεχωριστά.

Είναι προσωπική επιλογή αν η μάσκα θα σημασιοδοτηθεί ως αποκοπή, αποξένωση από τον κόσμο και ως κλείσιμο στον εαυτό ή ως ευκαιρία ουσιαστικής επικοινωνίας, στοχαστικότητας και συνειδητής σιωπής. 

Είναι στο χέρι μας αν θα εκλάβουμε μια φαινομενικά δύσκολη κατάσταση σαν ένα πολύτιμο δώρο και σαν μια ευκαιρία εξέλιξης και γνωριμίας με βαθύτερες πτυχές του εαυτού μας. 

Φιλιππίδου Αγάπη 

Φιλιππίδου Αγάπη – Διπλωματούχος Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Επικοινωνία και τα ΜΜΕ / Σύμβουλος-θεραπεύτρια πνευματικής αφύπνισης και αυτοβελτίωσης 

https://www.awakengr.com

Απίστευτες Συμπτώσεις με νόημα...!!!!

Ο κόσμος είναι γεμάτος από εκπληκτικές συμπτώσεις που ξεπερνούν ακόμα και τα πιο ευφάνταστα σενάρια. Πρόκειται για τυχαία περιστατικά ή μήπως για τη μοίρα που βάζει το χεράκι της; 

 

Πριν από κάποια χρόνια ένα τραγικό ατύχημα απασχόλησε τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Επρόκειτο για το θάνατο ενός νέου που σκοτώθηκε ενώ οδηγούσε όταν ένα διερχόμενο αυτοκίνητο συγκρούστηκε με το δικό του. 

Η σατανική σύμπτωση ήταν πως ο οδηγός του άλλου αυτοκινήτου ήταν ο ίδιος ο πατέρας του. Κάπως έτσι η μοίρα γράφει συχνά τα πιο απίστευτα σενάρια. 

Όπως αυτό που συνέβη στις αρχές της άνοιξης στην Φινλανδία με πρωταγωνιστές δυο δίδυμα αδέλφια ηλικίας 71 ετών που σκοτώθηκαν σε παρόμοια ατυχήματα σύγκρουσης του ποδηλάτου τους με αυτοκίνητο. Τα ατυχήματα έγιναν με διαφορά δυο ωρών στον ίδιο δρόμο. 

Όπως είπε ο υπεύθυνος της τροχαίας της περιοχής « πραγματικά ανατρίχιασα όταν πληροφορήθηκα πως επρόκειτο για αδέλφια, και μάλιστα δίδυμα. Σκέφτηκα πως η μοίρα ξεπερνά κάθε φαντασία». Πανομοιότυποι δίδυμοι. Πανομοιότυπα ατυχήματα. Πανομοιότυποι θάνατοι. 

Όπως το έχει θέσει η κορυφαία θανατολόγος Ελίζαμπεθ Κούμπλερ Ρος η οποία έχει ασχοληθεί χρόνια με το θάνατο, «Δεν υπάρχουν λάθη. Δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Όλα τα γεγονότα είναι ευλογίες που μας δίνονται ως εκπαιδευτικά εργαλεία. Για να μάθουμε από αυτές». 

Η ιστορία βρίθει από εκπληκτικές συμπτώσεις που συχνά καθόρισαν την έκβαση μαχών ή το πεπρωμένο ολόκληρων εθνών. Η Κερκόπορτα που συμπτωματικά έμεινε ανοιχτή άλλαξε την ιστορία του Βυζαντίου, για παράδειγμα. 

Αλλά και η απλή καθημερινότητα έχει να επιδείξει μια σειρά από απίστευτες συμπτώσεις που βλέπουν κάθε τόσο το φως της δημοσιότητας εντυπωσιάζοντας το κοινό και προβληματίζοντας τους πάντες για το πού τελειώνει το τυχαίο και πού αρχίζει το προκαθορισμένο πεπρωμένο. Ιδού μερικές από αυτές τις εκπληκτικές συμπτώσεις. 

Θανατηφόρα Ομοιότητα 

Το 1975 ο Τζον Μάικλ έκανε διακοπές στις Βερμούδες. Είχε νοικιάσει ένα μηχανάκι για να κάνει το γύρο του νησιού αλλά τελικά έκανε το γύρο του θανάτου γιατί συγκρούστηκε μετωπικά με ένα ταξί και σκοτώθηκε επί τόπου. 

Ένα χρόνο αργότερα ο Ρόμπερτ Μάικλ, ο μικρότερος αδελφός του, ταξίδεψε επίσης στις Βερμούδες και σκοτώθηκε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Όπως έγραψαν οι εφημερίδες σκοτώθηκε στον ίδιο δρόμο, από το ίδιο ταξί, με τον ίδιο οδηγό που μετέφερε τον ίδιο επιβάτη, έναν ντόπιο γιατρό! 

Κι όμως Πήγε από Σφαίρα Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η ιστορία του Βέρνερ Ζίγκλαντ που είχε προκαλέσει βαθιά εντύπωση στην Αυστρία των αρχών του 20ου αιώνα. Ο Ζίγκλαντ ήταν ένας όμορφος, ευκατάστατος και άκρως άπιστος άντρας. 

Όταν κάποτε χώρισε με μια από τις πολλές ερωμένες του εκείνη δεν το άντεξε και αυτοκτόνησε καρφώνοντας μια σφαίρα στο κεφάλι της. Ο αδελφός της, αποφάσισε να εκδικηθεί το θάνατό της. Πήρε το ίδιο περίστροφο και πήγε να βρει τον Ζίγκλαντ. Τον εντόπισε κάπου στο μεγάλο κτήμα του και τον πυροβόλησε στο κεφάλι. 

Ο Ζίγκλαντ έπεσε στο έδαφος κι ο αδελφός της κοπέλας έστρεψε κατόπιν το όπλο προς τον εαυτό του και πυροβολήθηκε στο κεφάλι πέφτοντας νεκρός. Μάταιος θάνατος όμως. Ο Ζίγκλαντ δεν είχε σκοτωθεί. 

Η σφαίρα πέρασε ξυστά από το κεφάλι του, κόβοντάς του μόνο ένα μέρος από την άκρη του αυτιού του και στη συνέχεια καρφώθηκε σε ένα αιωνόβιο δέντρο που βρισκόταν πίσω του. Πέρασαν χρόνια από τότε. 

Κάποτε ο Ζίγκλαντ θέλησε να κόψει το δέντρο αλλά ο κορμός του ήταν τόσο μεγάλος που αποφάσισε ότι ήταν καλύτερα να το ανατινάξει. Έβαλε λοιπόν δυναμίτη γύρω του , το ανατίναξε και την ίδια στιγμή έπεφτε νεκρός κι ο ίδιος. 

Η έκρηξη έκανε τη σφαίρα να ξεσφηνωθεί από το δέντρο και να εκσφενδονιστεί κατευθείαν στο κεφάλι του Ζίγκλαντ ολοκληρώνοντας κάτι που είχε μείνει ημιτελές για χρόνια. Η σφαίρα αυτή όντως βρήκε το στόχο της , έστω και καθυστερημένα. 

Το Oυρανοκατέβατο Μωρό 

Όμως υπάρχουν και ευτυχείς συμπτώσεις. Ένα βρέφος 3 ετών χρωστάει τη ζωή του σε έναν περαστικό, τον Τζόζεφ Φίγκλοκ. Το περιστατικό συνέβη τον Ιανουάριο του 2000. Ο Τζόζεφ Φίγκλοκ περνούσε από ένα στενό δρομάκι σε μια περιοχή του Ντητρόιτ όταν ξαφνικά κάτι τον χτύπησε κατακέφαλα ρίχνοντάς τον κάτω. 

Όταν συνήλθε διαπίστωσε ότι αυτό που τον είχε χτυπήσει ήταν ένα βρέφος 2 ετών που άγνωστο πώς είχε καταφέρει να πέσει από ένα ψηλό παράθυρο του σπιτιού του. 

Το μωρό αποδείχθηκε πολύ τυχερό γιατί η τυχαία παρουσία του Φίγκλοκ κάτω από το παράθυρό απ’ όπου έπεσε του έσωσε τη ζωή. Εκτός από το σοκ κανείς τους δεν είχε πάθει τίποτα. Αυτή η σύμπτωση ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. 

Τι να πει όμως κανείς για το…αντίγραφό της; Διότι τα γεγονότα επαναλήφθηκαν. Έναν ακριβώς χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 2001 ο Φίγκλοκ περνούσε και πάλι από τον ίδιο δρόμο όταν για δεύτερη φορά του ήρθε το μωρό στο κεφάλι πέφτοντας από το ίδιο παράθυρο. 

Δίδυμη Μοίρα 

Λέγεται πως οι δίδυμοι έχουν συχνά κοινή μοίρα, ιδίως εκείνοι που προέρχονται από το ίδιο ωάριο. Πολλά είναι τα περιστατικά που δείχνουν πως οι ζωές των διδύμων έχουν παρόμοια στοιχεία και πως συχνά ό,τι συμβαίνει στον έναν συμβαίνει και στον άλλον ακόμα κι αν έχουν χωριστεί από μωρά. Αυτή ακριβώς ήταν η περίπτωση δυο διδύμων... 

που γεννήθηκαν το 1953 στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών από μια ανύπαντρη μητέρα η οποία έδωσε τα παιδιά για υιοθεσία. Τα δυο αγόρια υιοθετήθηκαν από διαφορετικές οικογένειες άγνωστες μεταξύ τους. Παρ’ όλα αυτά οι θετοί τους γονείς βάφτισαν και τα δυο παιδιά Τζέημς. Αυτή είναι μόνο η αρχή των συμπτώσεων. 

Οι δυο Τζέημς μεγάλωναν αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου αλλά κάνοντας παρόμοιες επιλογές. Και οι δυο σπούδασαν νομικά και οι δυο είχαν ταλέντο στα μαστορέματα ιδίως στην ξυλουργική, και οι δυο παντρεύτηκαν στην ίδια ηλικία. Και των δυο οι γυναίκες ονομάζονταν Λίντα. 

Και οι δυο έκαναν γιους που τους ονόμασαν Τζέημς Άλαν. Τα δυο αδέλφια χώρισαν επίσης την ίδια περίοδο και ξαναπαντρεύτηκαν γυναίκες που λέγονταν Μπέτυ. Τέλος, και οι δυο είχαν σκύλο ίδιας ράτσας που τον φώναζαν Τόι. 

Τελικά, σαράντα χρόνια ύστερα από το χωρισμό τους τα δυο αδέλφια κατάφεραν να ξαναβρούν το ένα το άλλο διαπιστώνοντας τις εκπληκτικές ομοιότητες της ζωής τους που έγινε θέμα των ειδήσεων των τοπικών καναλιών. 

Επιστροφή στον Αρχικό Κάτοχο 

Η Αμερικανίδα συγγραφέας Αν Πάρις έκανε κάποτε ένα ταξίδι στο Παρίσι. Την πόλη αυτή την επισκεπτόταν για πρώτη φορά. Σεργιανίζοντας σε κάποια παλαιοβιβλιοπωλεία είδε ένα βιβλίο που αγαπούσε πολύ όταν ήταν παιδί. Λεγόταν « Ο Παγωμένος Τζακ και Άλλες Ιστορίες». 

Συγκινημένη πήρε το βιβλίο στα χέρια της και το έδειξε στον άντρα της. « Κοίτα» του είπε «ένα ίδιο είχα κι εγώ μικρή και το αγαπούσα ιδιαίτερα». Ο άντρας της πήρε το βιβλίο στα χέρια του και το άνοιξε. Στην πρώτη σελίδα ήταν γραμμένο « Αν Πάρις, οδός Γουέμπερ 209 Κολοράντο». 

Ήταν το ίδιο το δικό της βιβλίο από την παιδική της ηλικία που , άγνωστο πώς, είχε βρεθεί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για να καταλήξει και πάλι στα χέρια της αρχικής κατόχου του ύστερα από πολλά- πολλά χρόνια αποδεικνύοντας πως η μαγεία των συμπτώσεων μπορεί να εκδηλωθεί παντού και πάντα. 

Ιουλίας Πιτσούλη

noosfera.gr

https://www.awakengr.com

Οι άνθρωποι δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους...!!!!

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι σχεδόν πάντα θλιμμένοι, απογοητευμένοι, φοβισμένοι… 

Βαθιά ασυνείδητα διακατέχονται από την πεποίθηση ότι τίποτα δεν έχει νόημα στην ζωή τους, παρατηρώντας πως εξελίσσεται το δράμα της. 

Αναζητούν διεξόδους και όταν τούτοι δεν καταφέρνουν να τους δείξουν την έξοδο από την δυσαρέσκεια, σε βάθος χρόνου απογοητεύονται ολοένα και περισσότερο, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι δεν φταίνε οι διέξοδοι, αλλά οι προσδοκίες τους. 

Υπάρχει πάντα κάτι που θα του επιτρέψουν να τους κλέψει την χαρά και την αγάπη της κάθε στιγμής, πάντα κάτι που θα του επιτρέψουν να τους ανατρέψει προθέσεις και όνειρα… 

Γκρινιάζουν για όσα δεν καταφέρνουν, για όσα δεν μπορούν να λάβουν, για όσα είναι οι άλλοι… 

Γυρνάνε γύρω γύρω από μια ματαιότητα και έτσι δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα, μα ούτε βαθιά Ζωντανοί είναι… 

Ψάχνουν να βρουν ένα σκοπό, μα αυτός δεν βρίσκεται σχεδόν ποτέ… Και αν βρεθεί δεν καταφέρουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους για την Ζωή σε βάθος χρόνου. 

Προσπαθούν να γεμίσουν την ζωή τους με παρέες και συναναστροφές, με επιβεβαιώσεις και αποδοχές, μα ούτε αυτές οι «επιτυχίες» τους δημιουργούν μέσα τους την αίσθηση του Αιώνιου. 

Τρομάζουν εύκολα… και επικρίνουν ακόμα ευκολότερα. Απομονώνονται μετά… 

Δεν επιτρέπουν στον Εαυτό τους να φωτίσει τα σκοτάδια τους και να τα μεταβάλλει στην αιώνια φλόγα του Ζωντανού Πνεύματος, που περιλαμβάνει και δεν απομονώνει… 

Παραιτούνται ευκολότερα από όσο είναι διατεθειμένοι να πολεμήσουν, γιατί δεν ξέρουν για ποιο πράγμα αξίζει κανείς να πολεμήσει, όταν όλα γύρω τους έχουν ματαιωθεί… Και απλά περιμένουν να αλλάξει η ζωή τους… 

Μερικές φορές ο άνθρωπος θέλει την αλλαγή, αρκεί να μην αλλάξει ο ίδιος… 

Αλήθεια, είναι τόσα λίγα αυτά που προκαλούν πραγματική θλίψη… Όλα τα άλλα είναι πληγωμένος εγωισμός και έλλειψη βαθιάς Πίστης στο Αιώνιο… 

Οι άνθρωποι, λένε, δεν είναι αιχμάλωτοι της μοίρας, αλλά μόνο αιχμάλωτοι του μυαλού τους. 

Αλλά ποιος το συνειδητοποιεί αυτό? Μόνο το ξέρει… όμως είναι διαφορετικό το «γνωρίζω» από το «συνειδητοποιώ»… απέχουν μεταξύ τους μια Αιωνιότητα, ενώ ο νους στριφογυρίζει εκεί γύρω στον χρόνο του πριν και του μετά, γιατί του λείπει η συνειδητή παράδοση στο Αιώνιο Τώρα… 

Ο Εαυτός μας έχει Αγάπη για το Κόσμο, από τον οποίο τον κρατάει σε απόσταση ένα «εγώ» που βιώνει απόγνωση, ζώντας μέσα σε έναν απελπισμένο προγραμματισμό. Πως μπορεί να ζει κανείς μισός και να είναι ευτυχισμένος? 

Θέλω να τους φωνάξω… καμιά φορά… Ξέρω όμως ότι δεν θα έχει νόημα… Μόνος του το αποφασίζει κανείς να Ζήσει και να ολοκληρωθεί. 

Μόνος του θα νιώσει την αλήθεια ότι ολοκλήρωση δεν είναι να κάνεις παιδιά, σπίτια, περιουσίες και να πεθάνεις… 

Στο «ιστορικό» του καθενός μας καταγράφεται σαν ολοκλήρωση, το πόσες φορές ήσουν αληθινά Άνθρωπος, το πόσες φορές πολέμησες με την κοσμική ματαιότητα, ευγνωμονώντας την Ζωή και όσα είσαι μέσα σ’ αυτήν, το πόσες φορές συνέπλευσες με την Αρμονία και το πόσες φορές τίμησες την Αιωνιότητά σου. 

Γράφει η Βάσω Νικολοπούλου 

revealedtheninthwave

Photo artist: ClareElsaesser 

https://www.awakengr.com

Ό,τι σε ρίχνει, μάθε να το πολεμάς! Και ό,τι σε φροντίζει, μάθε να το κρατάς...!!!!

Ό,τι σε ρίχνει, μάθε να το πολεμάς

Ό,τι σε ρίχνει, μάθε να το πολεμάς

Ό,τι σε κρίνει, μάθε να μην το ακούς

Ό,τι σε φοβίζει, μάθε να το φοβίζεις

Ό,τι σε προβληματίζει, μάθε να το λύνεις

Ό,τι σε αφήνει, μάθε να το αφήνεις πρώτος

Ό,τι σε πληγώνει, μάθε να το αποφεύγεις

Και ό,τι σε φροντίζει, μάθε να το κρατάς!

Συγγραφέας Μάριος Γιαννάκου

enallaktikidrasi.com

https://thesecretrealtruth.blogspot.com

Γίνε αγωγός καλοσύνης...!!!!

«Καμία πράξη καλοσύνης όσο μικρή κι αν είναι, δεν πάει χαμένη» – Αίσωπος

Κατά την γνώμη μου καμιά πράξη καλοσύνης δεν είναι μικρή. Γιατί όταν προσφέρεις αγάπη, βοήθεια, χαμόγελο κ.λ.π., τότε αφήνεις τον ήλιο να λάμψει σε μια καρδιά που μπορεί να ασφυκτιά στο σκοτάδι, να πνίγεται στην απελπισία και στην ανάγκη. Μια σταγόνα στα ξεραμένα χείλη του ταξιδιώτη της έρημου μπορεί να είναι όλη του η ζωή. 

Μια κουβέντα παρηγοριάς στον πονεμένο, μπορεί να είναι το βάλσαμο στην πληγή του. Μια ματιά στον περιφρονημένο , μπορεί να είναι η αρχή της πίστης του στην ζωή.

Καμιά πράξης καλοσύνης δεν πάει χαμένη και καμιά δεν είναι μικρή. Γιατί στα μάτια αυτού που την χρειάζεται όσο τίποτα είναι το παν. Μη διστάζεις να δώσεις κάτι που θεωρείς και σου φαίνεται ασήμαντο. 

Ένα ζευγάρι κάλτσες για τον ξυπόλυτο είναι πολυτιμότερο και από το ακριβότερο φόρεμα του οίκου Βερσάτζε (Vercage). Ένα ξεροκόμματο ψωμιού μπορεί να σώσει την ζωή ενός αδέσποτου σκύλου. Μια καλημέρα μπορεί να σταματήσει τον απελπισμένο από την αυτοκαταστροφή.

Άνοιξε την καρδιά σου και δώσε. Ότι έχεις , ότι μπορείς , ότι σου περισσεύει. Ποτέ δεν ξέρεις τη διαφορά που μπορεί να κάνει. Δώσε και από το υστέρημα σου γιατί τότε είναι που παίρνεις και εσύ περισσότερα. 

Και δέξου ότι σου δίνει η ζωή. Μύρισε τα λουλούδια, νοιώσε τον αέρα, κοίταξε τα άστρα. Υπάρχει μαγεία. Γίνε αγωγός στην ζωή. Μην γίνεσαι αδιέξοδος συσσωρευτής. Μην γίνεσαι τερματικός σταθμός. Γίνε αγωγός καλοσύνης. Δώσε και λάβε.

Γιάννη Αραχωβίτη

successmentor

https://thesecretrealtruth.blogspot.com

Η ανώτερη μορφή αντίληψης είναι να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Η κατώτερη να δικαιολογείσαι...!!!!

Το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο είναι η σιωπή. Να μάθεις να σωπαίνεις όταν πρέπει, όσο πρέπει και να ακούς, έστω και εάν αυτό εκείνη την ώρα δεν σε συμφέρει.

Να μάθεις να ορίζεις πολύ καλά την αλήθεια που κρύβεται μέσα σου και να τη μετουσιώνεις σε δύναμη σου.

Και μετά την σιωπή η παραδοχή.

''Ναι δικό μου λάθος ήταν. Με συγχωρείς''.

Πόσο σπάνια πρόταση και πόσο κοστίζει στις μέρες μας.

Ο καθένας προσπαθεί να παίξει το παιχνίδι της Γιαδικιάρογλου στη Ελληνική ταινία με την Αλίκη.

Δεν ξέρω τίποτα, δεν είδα τίποτα, εκείνη την ώρα έκανα κάτι άλλο. Δεν φταίω εγώ. Φταίει ο άλλος, ο διπλανός, ο περαστικός.

Μερικές φορές είναι ανεκτίμητο το να πάρεις την ευθύνη των πράξεων σου. Να σταθείς απέναντι από τον λάθος εαυτό σου και να πεις ένα μεγάλο μπράβο, όχι γιατί έκανες λάθος, αλλά γιατί το αναγνώρισες.

Το πιο οδυνηρό είναι να κρύβεσαι πίσω από το δάχτυλο σου. Να φοβάσαι να ρισκάρεις. Να καίγεσαι για να αθωωθείς και όχι για να αθωώσεις.

Να μην σε νοιάζει η αλήθεια αλλά η πάρτη σου. Να μην ξεπερνάς τα όρια, να μην πασχίζεις για να βρεθεί η άκρη, αλλά να είσαι μονίμως το θύμα στην ιστορία.

Πόσο με κουράζουν οι άνθρωποι με δεύτερες σκέψεις. Όχι μόνο, με την αδυναμία της παραδοχής, εκεί θα έλεγα έστω ότι είναι αδύναμοι, αλλά με την κουτοπονηριά πάντα στο ντουλάπι για ώρα ανάγκης σαν την κονσέρβα.

Ο ευφυής άνθρωπος θα αποδεχτεί και θα παραδεχτεί. Εκεί θα φανεί η υπέρβαση του, η μάχη που δίνει, τα πολλαπλά του χτυπήματα.

Ο πονηρός θα βγάλει αμέσως την ουρά του απ έξω λέγοντας κάτι άσχετο, κάτι που θα τον αθωώνει και θα τον ακουμπάει όμορφα όμορφα στο μαξιλαράκι του για τον βραδινό του ύπνο.

Διάλεξα στην ζωή μου να πολεμάω, όχι να σκοτώνω. Διάλεξα να αντιμάχομαι το ψέμα, όχι μόνο να ξεσκεπάζω τους ψεύτες, αλλά και εκείνους που δεν λένε την αλήθεια.

Προτιμώ να είμαι ζωντανός οργανισμός, να κυλάει αίμα στις φλέβες μου ρισκάροντας, από το να ψοφήσω ανασφαλής στην σιγουριά της κρυψώνας μου.

Συγγραφέας Μπέττυ Κούτσιου 

enallaktikidrasi.com

https://thesecretrealtruth.blogspot.com

OSHO : Αυτό που αποκαλείτε αγάπη μπορεί να μην κρύβει κανένα γνώρισμα αγάπης...!!!!

Η αγάπη ποτέ δεν πληγώνει κανέναν. Και αν αισθάνεστε ότι έχετε πληγωθεί από την αγάπη, είναι κάτι άλλο μέσα σας, όχι η ιδιότητά σας να αγαπάτε, που αισθάνεται πληγωμένο. Αν δεν το συνειδητοποιήσετε αυτό, θα βρεθείτε να διατρέχετε τους ίδιους κύκλους ξανά και ξανά. 

Αυτό που αποκαλείτε αγάπη μπορεί να μην κρύβει κανένα γνώρισμα αγάπης. Ο ανθρώπινος νους είναι έξυπνος, πανούργος, εξαπατά τους άλλους και τον εαυτό του. 

Το μυαλό βάζει όμορφες ετικέτες σε άσχημα πράγματα, προσπαθεί να καλύψει τις πληγές σας με λουλούδια. Αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα στα οποία πρέπει να διεισδύσετε, εάν θέλετε να καταλάβετε τι είναι η αγάπη. 

Η διαφορά ανάμεσα στον πόθο και την αγάπη 

Ο ''έρωτας'', με την έννοια που οι άνθρωποι συνήθως αποδίδουν στη λέξη, δεν είναι αγάπη, είναι πόθος. Και ο πόθος είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει κακό, επειδή το να επιθυμείς κάποιον ως αντικείμενο είναι μια προσβολή για το άτομο, είναι βία. 

Όταν κινείσαι με πόθο για κάποιον, για πόσο καιρό μπορείς να προσποιηθείς ότι είναι αγάπη; Ένα επιφανειακό συναίσθημα μοιάζει με αγάπη, αλλά εάν ξύσεις λίγο την επιφάνεια, θα δεις ότι κρυμμένη πίσω από αυτό βρίσκεται η καθαρή λαγνεία. Ο πόθος είναι ζωώδης. 

Το να κοιτάς κάποιον με πόθο ισοδυναμεί με το να προσβάλλεις, να εξευτελίζεις, να μειώνεις το άλλο άτομο σε εμπόρευμα. Σε κανένα άτομο δεν αρέσει να αισθάνεται ότι το χρησιμοποιούν. 

Αυτό είναι το πιο άσχημο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε κάποιον. Κανένα άτομο δεν αποτελεί εμπόρευμα ή μέσο προς οποιονδήποτε σκοπό. 

Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στον πόθο και στην αγάπη. Ο πόθος χρησιμοποιεί το άλλο άτομο για να εκπληρώσει μερικές από τις επιθυμίες σας. Το άλλο άτομο απλώς χρησιμοποιείται και όταν ολοκληρωθεί η χρήση του, μπορείτε να το πετάξετε. Δε σας χρειάζεται πια, εκπλήρωσε τη λειτουργία του. Αυτή είναι η πιο ανήθικη πράξη, η χρήση του άλλου ως μέσου. 

Η αγάπη δεν πληγώνει 

Η αγάπη είναι ακριβώς το αντίθετο: συνιστά τον σεβασμό του άλλου ατόμου ως ένα μέσο προς τον εαυτό μας. Όταν αγαπάτε κάποιον ως ένα μέσο προς τον εαυτό σας, δεν υπάρχουν πληγές. Η αγάπη σας εμπλουτίζει. Η αγάπη τους κάνει όλους πλούσιους. 

Η επιθυμία κυριάρχησης πάνω στον άλλο 

Δεύτερον, η αγάπη μπορεί να είναι αληθινή μόνο εάν δεν κρύβεται εγωισμός πίσω της. Διαφορετικά μετατρέπεται απλώς σε ένα παιχνίδι επικράτησης του ισχυρότερου. Είναι ένας διακριτικός τρόπος να κυριαρχήσεις. 

Και πρέπει να είναι κάποιος πολύ συνειδητοποιημένος, γιατί αυτή η επιθυμία κυριάρχησης είναι πολύ βαθιά ριζωμένη μέσα του. Δεν έρχεται ποτέ γυμνή, αλλά πάντα κρύβεται κάτω από όμορφα ενδύματα, πλούσια διακοσμημένα. 

Οι γονείς ποτέ δεν λένε ότι τα παιδιά τους είναι τα υπάρχοντά τους, δεν λένε ποτέ ότι θέλουν να κυριαρχήσουν στα παιδιά, αλλά στην πραγματικότητα κάνουν ακριβώς αυτό. 

Λένε ότι θέλουν να τα βοηθήσουν, λένε ότι θέλουν τα παιδιά τους να είναι έξυπνα, υγιή, ευτυχισμένα, αλλά - και αυτό το ''αλλά'' είναι μεγάλο - αυτό πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις ιδέες τους. Ακόμα και η ευτυχία των παιδιών τους πρέπει να καθοριστεί από τις ιδέες των γονέων. Τα παιδιά πρέπει να είναι ευτυχισμένα σύμφωνα με τις προσδοκίες των γονέων. 

Οι σύζυγοι λένε ότι αγαπούν τις γυναίκες τους, αλλά η αγάπη αυτή ισοδυναμεί με απλή κυριαρχία. Είναι τόσο ζηλιάρηδες, τόσο κτητικοί, πώς μπορούν να είναι στοργικοί; Οι σύζυγοι εξακολουθούν να λένε ότι αγαπούν τους συζύγους τους, αλλά είκοσι τέσσερις ώρες την ημέρα δημιουργούν μια μικρή κόλαση στη ζωή τους. 

Με κάθε δυνατό τρόπο μειώνουν τον σύζυγο σε κάτι άσχημο. Ο εξαρτημένος σύζυγος είναι πολύ αρνητικό φαινόμενο. Και το πρόβλημα είναι ότι πρώτα η σύζυγος μειώνει τον σύζυγο σε έναν άντρα που έχει χάσει τον εαυτό του και μετά χάνει το ενδιαφέρον της για αυτόν, γιατί ποιος μπορεί να ενδιαφέρεται για έναν τέτοιο άντρα; 

Πρώτα ο σύζυγος προσπαθεί να φέρει τη γυναίκα του υπό την κατοχή του και όταν αυτό συμβεί, χάνει το ενδιαφέρον του. Υπάρχει κάποια κρυφή λογική σε αυτό: το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η κατάκτηση, τώρα που αυτό τελείωσε, θα ήθελε να δοκιμάσει κάποια άλλη γυναίκα, για να μπορέσει να γευτεί μία ακόμα κατάκτηση. 

Η ελευθερία είναι η ύψιστη αξία 

Προσέξτε αυτά τα παιχνίδια εγωισμού. Εάν υποκύψετε σε αυτά θα πληγωθείτε, γιατί το άτομο που προσπαθείτε να κατακτήσετε είναι βέβαιο ότι θα επαναστατήσει με κάποιον τρόπο, θα σαμποτάρει τα κόλπα σας και τις στρατηγικές σας, γιατί κανείς δεν αγαπά τίποτα περισσότερο από την ελευθερία του. Ακόμα και η αγάπη είναι δευτερεύουσα μπροστά στην ελευθερία. Η ελευθερία είναι η ύψιστη αξία. 

Η αγάπη μπορεί να θυσιαστεί για την ελευθερία, αλλά η ελευθερία δε μπορεί να θυσιαστεί για την αγάπη. Έτσι δημιουργούνται οι ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις και εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία για να βλάψουμε ο ένας τον άλλο. 

Η αγάπη δεν έχει προσδοκίες 

Η αγάπη στην αγνότερη μορφή της είναι ένα μοίρασμα χαράς. Δε ζητάει τίποτα σε αντάλλαγμα, δεν προσδοκά τίποτα. Πώς μπορείς να νιώθεις πληγωμένος; Όταν δεν προσδοκάς κάτι, δεν υπάρχει πιθανότητα να πληγωθείς. 

Τότε ό,τι έρχεται είναι καλό και εάν δεν έρθει τίποτα, και αυτό είναι καλό. Η χαρά σου ήταν να δώσεις, όχι να πάρεις. 

Τότε μπορεί κάποιος να αγαπήσει από χιλιάδες μίλια μακριά. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη να είμαστε σωματικά παρόντες. Η αγάπη είναι πνευματικό φαινόμενο. Η λαγνεία είναι σωματικό φαινόμενο. Ο εγωισμός είναι ψυχολογικό φαινόμενο. 

Η αγάπη όμως είναι πνευματική. 

Θα πρέπει να μάθετε το αλφάβητο της αγάπης. Θα πρέπει να ξεκινήσετε από την αρχή, από το μηδέν, αλλιώς θα πληγώνεστε ξανά και ξανά. 

Και να θυμάστε μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Κανείς άλλος δεν ευθύνεται για τη ζωή σας. 

Πώς θα μπορούσε κάποιος άλλος να σας βοηθήσει; Κανείς δεν μπορεί να καταστρέψει τον εγωισμό σας. Εάν προσκολλάστε σε αυτόν, κανείς δεν μπορεί να τον καταστρέψει. Εάν έχετε επενδύσει σε αυτόν, κανείς δεν μπορεί να τον καταστρέψει. 

Το μόνο που μπορώ εγώ να κάνω είναι να μοιραστώ την κατανόησή μου μαζί σας. Οι Βούδες μπορούν μόνο να σας δείξουν το δρόμο. Αλλά τότε θα πρέπει να φύγετε, να ακολουθήσετε τον δρόμο αυτό. Κανείς δεν μπορεί να σας οδηγήσει κρατώντας σας από το χέρι. 

Η εξάρτηση στις σχέσεις 

Αυτό θα θέλατε: να παίξετε το παιχνίδι της εξάρτησης. Να θυμάστε όμως ότι το άτομο που παίζει το ρόλο του εξαρτώμενου θα πάρει εκδίκηση. Σύντομα θα θελήσει με κάποιον τρόπο να εξαρτηθεί από αυτόν ή από αυτή και ο άλλος άνθρωπος. 

Εάν η σύζυγος εξαρτάται από τον σύζυγο για τα χρήματα, τότε θα προσπαθήσει να κάνει τον άντρα να εξαρτάται από αυτή για άλλα πράγματα. Είναι μια αμοιβαία συμφωνία. Και οι δυο γίνονται ανάπηροι, και οι δύο γίνονται παράλυτοι. Δεν μπορούν να υπάρξουν ο ένας χωρίς τον άλλο. 

Ακόμα και η ιδέα ότι ο σύζυγος είναι ευτυχισμένος χωρίς τη σύζυγο την πληγώνει, η γνώση ότι γελούσε με τους φίλους του στο κλαμπ την πληγώνει. Δεν ενδιαφέρεται για την ευτυχία του. 

Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να το πιστέψει: Πώς τόλμησε να είναι ευτυχισμένος χωρίς εμένα; Πρέπει να είναι εξαρτημένος από εμένα! 

Ο σύζυγος δεν αισθάνεται καλά που η σύζυγος γελούσε με κάποιον άλλο, απολάμβανε, ήταν εύθυμη. Θέλει όλη της τη χαρά, να είναι ολοκληρωτικά κυριαρχούμενη από αυτόν. Είναι ιδιοκτησία του. Το εξαρτημένο άτομο θα σας κάνει επίσης εξαρτώμενο. 

Το αντίθετο της αγάπης είναι ο φόβος 

Ο φόβος δεν αποτελεί ποτέ έρωτα και η αγάπη δεν φοβάται ποτέ. Δεν μπορείς να χάσεις από την αγάπη. Γιατί πρέπει να φοβάται η αγάπη; Η αγάπη μόνο δίνει. Δεν πρόκειται για επιχειρηματική συναλλαγή, οπότε δεν υπάρχει ζήτημα απώλειας ή κέρδους. 

Η αγάπη απολαμβάνει να δίνει, όπως τα λουλούδια απολαμβάνουν να απελευθερώνουν το άρωμά τους. Γιατί να φοβούνται; Γιατί να φοβάστε; 

Θυμηθείτε, ο φόβος και η αγάπη δεν συνυπάρχουν ποτέ. Δεν μπορούν. Δεν είναι δυνατή αυτή η συνύπαρξη. Ο φόβος είναι ακριβώς το αντίθετο της αγάπης. Οι άνθρωποι συνήθως πιστεύουν ότι το μίσος είναι το αντίθετο της αγάπης. Αυτό είναι λάθος, απολύτως λάθος. 

Ο φόβος είναι το αντίθετο της αγάπης! 

Το μίσος είναι η αγάπη που στέκεται ανάποδα. Είναι ''κατακόρυφος'', σαν αθλητική άσκηση, αλλά δεν βρίσκεται απέναντι από την αγάπη. Το άτομο που μισεί απλώς δείχνει ότι κάπου ακόμα αγαπά. 

Η γεύση της αγάπης έχει αλλάξει, αλλά εκείνη είναι ακόμα εκεί. Ο φόβος είναι το πραγματικά αντίθετο. Ο φόβος σημαίνει ότι τώρα όλη η ενέργεια της αγάπης έχει εξαφανιστεί. 

Η αγάπη είναι ανοιχτή και επικοινωνιακή, απευθύνεται χωρίς φόβο στο άλλο άτομο, δείχνοντας εξαιρετική πίστη ότι θα γίνει αντιληπτή - και πάντα γίνεται αντιληπτή. 

Ο φόβος σημαίνει να συρρικνώνεται κάποιος στον εαυτό του, να κλείνεται σε αυτόν, ασφαλίζοντας όλες τις πόρτες, όλα τα παράθυρα, ώστε να μην μπορεί ο ήλιος, ο άνεμος και καμία βροχή να τον αγγίξει, τόσο φοβισμένος γίνεται κάποιος. Θάβεται ζωντανός. 

Ο φόβος είναι ένας τάφος, η αγάπη είναι ένας ναός. 

Στην αγάπη, η ζωή έρχεται στην υπέρτατη κορυφή της. Στον φόβο, η ζωή πέφτει στο επίπεδο του θανάτου. Ο φόβος έχει άσχημη μυρωδιά, η αγάπη είναι ευωδιαστή. Γιατί να τη φοβάστε; 

Να φοβάστε τον εγωισμό σας, να φοβάστε τον πόθο σας, να φοβάστε την απληστία σας, να φοβάστε την κτητικότητά σας, να φοβάστε τη ζήλια σας - αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγο να φοβάστε την αγάπη. Η αγάπη είναι θεϊκή! 

Η αγάπη είναι σαν το φως. Όταν υπάρχει φως, το σκοτάδι δεν μπορεί να υπάρξει. Όταν υπάρχει αγάπη, ο φόβος δεν μπορεί να υπάρξει. Η αγάπη μπορεί να κάνει τη ζωή σας μια μεγάλη γιορτή, αλλά μόνο η αγάπη -όχι η λαγνεία, όχι ο εγωισμός, όχι η κτητικότητα, όχι η ζήλια, όχι η εξάρτηση. 

Αρθρογράφος: Χρύσα Πράντζαλου 

Το παρόν άρθρο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο του Osho Τι είναι η αγάπη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα! 

Συγγραφή Άρθρου Χρύσα Πράντζαλου 

Τμήμα Σύνταξης της Πύλης Ψυχολογίας Psychology.gr

Επιμέλεια και συγγραφή άρθρων, μετάφραση & απόδοση ξενόγλωσσων άρθρων.

Επικοινωνία: editorial @psychology.gr 

Η Πύλη Ψυχολογίας είναι εγκεκριμένος εκδότης (Publisher) στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Πύλη Ψυχολογίας - Google News

Όλα τα περιεχόμενα της Πύλης Ψυχολογίας - Psychology.gr προστατεύονται από την DMCA. Η αναδημοσίευση περιεχομένου είναι αποδεκτή, μόνο εφόσον τηρούνται όλοι ανεξαιρέτως οι παρακάτω κανόνες. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η Πύλη Ψυχολογίας θα προχωράει σε καταγγελία DMCA, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Διαβάστε προσεκτικά το σχετικό πλαίσιο: 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

https://www.psychology.gr

Γιατί υποφέρουμε;

Καταρχάς, ο πόνος μας προέρχεται από την έλλειψη κατανόησης σχετικά με το πώς λειτουργεί το μυαλό μας και με τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στις σκέψεις μας και την πραγματικότητα. 

Οι πηγές του πόνου 

Δεύτερον, ο πόνος μας πηγάζει από την έλλειψη ευγνωμοσύνης και εμπιστοσύνης. Πηγάζει από το γεγονός ότι δεν είμαστε εκπαιδευμένοι στην αβεβαιότητα, από την επιθυμία μας να θέλουμε να τα ελέγχουμε όλα και από την απαιτούμενη αμεσότητα των αποτελεσμάτων. 

Για παράδειγμα, υποφέρεις όταν πας να αγοράσεις φρούτα; Όχι, έτσι δεν είναι; Γιατί όχι; Γιατί ξέρεις τι θα συμβεί, ξέρεις ότι δεν διατρέχεις κανέναν κίνδυνο, πιστεύεις ότι θα καταφέρεις αυτό που θέλεις. 

Αντίθετα, γιατί αγχώνεσαι όταν πηγαίνεις σε μια συνέντευξη για δουλειά ή όταν πρόκειται να συναντηθείς με έναν πελάτη; Ξέρω πως δεν είναι το ίδιο το να υποφέρεις με το να αγχώνεσαι. 

Μιλάω γενικά για όλα όσα σου προκαλούν ένταση, ώστε να ορίσουμε μια διαφορά ανάμεσα στις καταστάσεις που απολαμβάνουμε και τις καταστάσεις όπου η ένταση ή η ανησυχία μάς εμποδίζουν να απολαύσουμε το παρόν. 

Αν ήξερες ότι με εκείνη τη συνέντευξη που έκανες θα σου έδιναν τη δουλειά ή ότι την επόμενη θα σε καλούσαν αλλού για να σου δώσουν μια καλύτερη δουλειά, πιθανότατα θα ήσουν πολύ χαρούμενος. 

Γιατί τα παιδιά χαίρονται σχεδόν πάντα; Μερικές φορές εκνευρίζονται γιατί δεν πετυχαίνουν αυτό που θέλουν, αλλά αμέσως βρίσκουν κάτι άλλο για να διασκεδάσουν, να παίξουν κ.λπ. Πάντα επινοούν καινούρια παιχνίδια. Δεν ανησυχούν, ξέρουν πως τα έχουν όλα και πως δεν τους λείπει τίποτα. 

Αιτίες που μας κάνουν να υποφέρουμε 

Έλλειψη κατανόησης. Για να υπάρχει κατανόηση είναι απαραίτητη η γνώση. Όταν αγοράζεις έναν υπολογιστή και δεν ξέρεις πώς να τον χρησιμοποιείς, δεν θα σου χρησιμεύσει ιδιαίτερα. Αν δεν ξέρεις τις δυνατότητες ενός αντικειμένου που διαθέτεις, δύσκολα θα μπορέσει να σου αποδώσει τα μέγιστα. 

Όσο πιο καλά ξέρεις ένα πρόγραμμα, τόσο υψηλότερη θα είναι η απόδοσή του. Όσο περισσότερα ξέρεις για το μάρκετινγκ, τόσο περισσότερα οφέλη μπορείς να αποκομίσεις από τις πωλήσεις σου.

Έλλειψη αγάπης για τον εαυτό μας και για τους άλλους. Χωρίς αγάπη δεν μπορεί να υπάρχει σεβασμός. Αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δύσκολα θα τον σεβαστείς. Αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου, δύσκολα θα σεβαστείς τους άλλους. Αν δεν είσαι υπομονετικός με τον εαυτό σου, δύσκολα θα είσαι με τους άλλους. Αν δεν πιστεύεις σ΄ εσένα, δύσκολα θα πιστέψεις στους άλλους.

Έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας και τους άλλους. Αν αισθάνεσαι ανασφαλής, είναι πολύ πιθανό, κάθε φορά που κάποιος σου φέρνει αντίρρηση, να νιώθεις ότι δέχεσαι επίθεση.

Έλλειψη ευγνωμοσύνης. Αν παραπονιέσαι για κάτι είναι γιατί εκείνη τη στιγμή δεν βρίσκεις κάποιον λόγο για να είσαι ευγνώμων. Η ευγνωμοσύνη και το παράπονο είναι τα δύο άκρα του ίδιου πράγματος. Όταν αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη, βιώνεις αγάπη. Όταν παραπονιέσαι, υποφέρεις.

Έλλειψη υπομονής. Αμεσότητα. Θέλουμε τα πάντα και τα θέλουμε χθες! Θέλουμε να δούμε για να πιστέψουμε. Κοίτα, όμως, που οι παγκόσμιοι νόμοι της ζωής λειτουργούν αντίθετα. Πρέπει να πιστέψεις για να δεις!

Έλλειψη υπευθυνότητας. Όταν αποφεύγεις ή αγνοείς την ευθύνη σου, χάνεις τη δύναμή σου. Τη στιγμή που κατηγορείς τους άλλους για ό,τι έχεις στη ζωή σου, μετατρέπεσαι σε θύμα. Πηγαίνεις κατευθείαν προς τα κάτω. 

Αντίθετα, όταν αναλαμβάνεις την ευθύνη σου για ό,τι συμβαίνει στη ζωή σου, αναλαμβάνεις και τη δύναμή σου. 

Υπέρβαση του πόνου 

Γιατί επαναλαμβάνονται συγκεκριμένες κατάστασεις στη ζωή σου; 

Δε μας έμαθαν να διαχειριζόμαστε τον πόνο, ούτε να τον υπερβαίνουμε. Κανονικά, όταν κάτι μας πονάει, μια κατάσταση, τα λόγια ή οι πράξεις ενός ανθρώπου μένουμε εκεί. Σε ''αυτό με πονάει''. 

Και οι φυσικές αντιδράσεις είναι να το αποφεύγουμε, να αντιδρούμε ή να κατηγορούμε. Η ζωή θα σου διδάξει αυτό που είσαι διατεθειμένος να μάθεις. 

Το κλειδί έγκειται στο να μην επηρεάζεσαι από αυτό που βλέπεις, από τον πόνο. Το πρόβλημα είναι ότι παγιδεύεσαι από τον πόνο και δεν είσαι σε θέση να τον υπερβείς. Τίποτα δε γίνεται τυχαία. Τίποτα δεν είναι λάθος, όλα είναι μαθήματα. 

Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Και αυτό είναι πραγματικά χρήσιμο στις περιπτώσεις που μας προκαλούν πόνο. Όσο μεγαλύτερος είναι ο πόνος που μας προκαλεί μια κατάσταση, τόσο μεγαλύτερο είναι το μάθημα που κρύβεται πίσω από αυτή την εμπειρία. Αν μείνεις προσκολλημένος στον πόνο, θα υποφέρεις και δεν θα είσαι σε θέση να δεις τι προσπαθεί να σου διδάξει η ζωή. 

Όλα εξαρτώνται από την οπτική σου και από τη θέση που παίρνεις απέναντι στα πράγματα. Όλα εξαρτώνται από τις ερωτήσεις που θέτεις. Αν μείνεις στο ''δεν είναι δίκαιο!'', ''γιατί να μου συμβαίνει αυτό;'', θα μπεις σε έναν δρόμο που θα κάνει μόνο τον πόνο σου βαθύτερο. 

Άλλαξε τις ερωτήσεις 

Αντίθετα, αν αλλάξεις τις ερωτήσεις, θα αλλάξουν αναπόφευκτα και οι απαντήσεις. Αν αναρωτηθείς: Τι θέλει να μου διδάξει η ζωή με όλα αυτά; Τι μπορώ να μάθω από όλα αυτά; θα βρεις πολύ πιο ενδιαφέρουσες απαντήσεις. Όλοι έχουμε όνειρα, στόχους και ένα πρόγραμμα στη ζωή. 

Και αυτή η κατάσταση ήρθε στη ζωή σου ακριβώς γιατί έχεις ένα όνειρο και ένα σχέδιο να πραγματοποιήσεις. Εσύ έχεις ένα στόχο και η ζωή θέλει να σου τον χαρίσει. 

Σε οδηγεί προς αυτόν. Δεν θα φτάσεις, όμως, εκεί, αν δεν πάρεις μια σειρά από μαθήματα. Γιατί η ζωή ποτέ δεν θα σου δώσει κάτι που δεν μπορείς να αλλάξεις. Και αυτό ισχυεί πάντα. 

Αν δεν είσαι προετοιμασμένος να διοικήσεις μια επιχείρηση με 10.000 υπαλλήλους, δεν θα σου δώσουν τη θέση του προέδρου της εταιρείας αυτής. Αν δεν μπορείς να διαχειριστείς 50 εκατομμύρια ευρώ, η ζωή δεν θα σου τα δώσει. Ο δρόμος είναι άλλος. Η ζωή δεν είναι λοταρία. 

Οι πολυεκατομμυριούχοι δεν είναι πολυεκατομμυριούχοι τυχαία. Γεννιούνται ξέροντας να διαχειριστούν, να επενδύσουν και να αποκτήσουν περισσότερο πλούτο. 

Αυτός που δεν μπορεί να διαχειριστεί το χρήμα, ακόμα κι αν κερδίσει εκατομμύρια ευρώ στο λαχείο, αν δεν ξέρει να τα αξιοποιήσει και να τα επενδύσει, σε λίγο καιρό θα τα χάσει. 

Ανακάλυψε το μάθημα που βρίσκεται πίσω από μια δύσκολη κατάσταση 

Ας επιστρέψουμε, όμως, στα μαθήματα. Ο Αϊνστάιν έλεγε πως κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί στο ίδιο επίπεδο συνείδησης στο οποίο δημιουργήθηκε. Αν δεν υπερβείς τον πόνο - αυτό που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις σου -, αν δεν υπερβείς την κατάσταση που βιώνεις, δύσκολα θα βρεις λύση. Αν το σκας από αυτό που σε τρομάζει, αποφεύγεις ταυτόχρονα και τα μαθήματα. 

Και αν εσύ έχεις ένα όνειρο και η ζωή θέλει να σου το δώσει, θα αναλάβει να σου επαναλαμβάνει το σχετικό μάθημα μέχρι να το μάθεις. Θα επαναλαμβάνεις την τάξη μέχρι να συνειδητοποιήσεις αυτό που προσπαθεί να σου διδάξει η ζωή. 

Σου έχει συμβεί καμιά φορά; Μια επώδυνη κατάσταση αρχίζει να επαναλαμβάνεται στη ζωή σου, άλλοτε με το ίδιο πρόσωπο κι άλλοτε με διαφορετικά. Και εσύ αναρωτιέσαι: Πώς είναι δυνατόν να μου συμβαίνει διαρκώς το ίδιο πράγμα; 

Καταλήγεις σε γενικεύσεις και κατηγορίες. Δηλαδή, ρίχνεις το φταίξιμο στους άλλους. Λάθος. Ενώ συνεχίζεις να σκέφτεσαι έτσι, η κατάσταση θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται. Θέτεις στον εαυτό σου τις λάθος ερωτήσεις και αποποείσαι την ευθύνη σου. 

Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσεις πως, αν κάτι που συμβαίνει σε επηρεάζει, είναι γιατί έχεις κάτι να μάθεις από όλο αυτό. Ο πόνος έρχεται από την έλλειψη κατανόησης. 

Επηρεαζόμαστε από τα συναισθήματα, δεν βλέπουμε πέρα από αυτό που αντιλαμβανόμαστε και επηρεαζόμαστε απίστευτα από τις συνθήκες. Συχνά θέλουμε να ανέβουμε στο Έβερεστ χωρίς δυσκολίες, εύκολα, γρήγορα και άνετα. Και, όπως φαντάζεσαι, αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. 

Αντιβαίνει στο μυστήριο της ζωής. Είναι σαν να θέλεις να είναι μέρα τη νύχτα, ή χειμώνας το καλοκαίρι. Αν εσύ θέλεις να φτάσεις μακριά ή ψηλά στη ζωή, θα πρέπει να εκπαιδευτείς για να το κάνεις. 

Είναι σαν κάποιος που θέλει να ανέβει στη δουλειά του να παραπονιέται όλη την ημέρα ότι το αφεντικό του δεν τον εκτιμά, ότι δεν πληρώνεται καλά, ότι κάνει πολλές υπερωρίες κ.λπ. 

Εσύ σε εκτιμάς; 

Αν νιώθεις ότι δεν σε εκτιμά κάποιος, η πρώτη ερώτηση που θα έπρεπε να θέσεις στον εαυτό σου είναι: Εγώ με εκτιμώ; Η επόμενη ερώτηση θα έπρεπε να είναι: Τι εικόνα δίνω στη δουλειά μου; Συμπεριφέρομαι ως άνθρωπος που του αξίζει να προαχθεί; 

Εκπέμπω πραγματικά την αξία που δίνω εγώ στον εαυτό μου; Νιώθω ότι αξίζω πραγματικά αυτήν τη θέση; Αισθάνομαι έτοιμος να αναλάβω περισσότερες ευθύνες; 

Σκέψου πώς φέρεσαι, ποια είναι η καθημερινή σου συμπεριφορά στη δουλειά και πώς βλέπεις εσύ τον εαυτό σου. Επιτρέπεις να σε αγνοούν ή φροντίζεις να σε σέβονται; 

Μπορείς να λες όχι με φυσικότητα, χωρίς να ταράζεσαι ή να αισθάνεσαι ένοχος; Αναστατώνεσαι όταν σε κατηγορούν για κάτι, ή μπορείς να διατηρείς την ψυχραιμία σου; Πώς νιώθεις; Πώς φέρεσαι; 

Πρώτα πρέπει να γίνεις ο άνθρωπος που θέλεις να είσαι, να κάνεις αυτό που πρέπει να κάνεις, ώστε να μπορέσεις να αποκτήσεις αυτό που θέλεις να έχεις. Αυτή είναι η σειρά: είμαι, κάνω, έχω. 

Αρθρογράφος : Νίκος Μεταξάς 

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο Πίστεψε σ' εσένα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πεδίο. 

Συγγραφή Άρθρου Νίκος Μεταξάς 

Συνεργάτης στο Τμήμα Σύνταξης της Πύλης Ψυχολογίας Psychology.gr

Μετάφραση, απόδοση ξενόγλωσσων άρθρων.

Επικοινωνία: editorial @psychology.gr 

Η Πύλη Ψυχολογίας είναι εγκεκριμένος εκδότης (Publisher) στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Πύλη Ψυχολογίας - Google News

Όλα τα περιεχόμενα της Πύλης Ψυχολογίας - Psychology.gr προστατεύονται από την DMCA. Η αναδημοσίευση περιεχομένου είναι αποδεκτή, μόνο εφόσον τηρούνται όλοι ανεξαιρέτως οι παρακάτω κανόνες. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση η Πύλη Ψυχολογίας θα προχωράει σε καταγγελία DMCA, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση. Διαβάστε προσεκτικά το σχετικό πλαίσιο: 

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

https://www.psychology.gr