Σχέση με αγάπη ή σχέση συνήθεια ;

Αχ αυτή η συνήθεια !!!

Είσαι με κάποιον εδώ και πολύ καιρό. Η καθημερινότητα σας είναι τόσο προβλέψιμη όπως και οι καθημερινές σειρές στην τηλεόραση, δεν χρειάζεται να κοιτάξεις το πρόγραμμα γιατί πλέον έχεις μάθει τη σειρά που προβάλλονται.

Σκέψου τι το διαφορετικό κάνατε τελευταία. Αν δεν βρίσκεις κάτι τότε γιατί δεν φεύγεις ; Επειδή τον αγαπάς ; Τότε Ο.Κ. Επειδή τον έχεις συνηθίσει ; Τότε είσαι λάθος και αφήνεις τον καιρό να πάει χαμένος.

Αν μένεις σε μια σχέση χωρίς να προσπαθείς να αλλάξεις 

κάτι έστω και το παραμικρό. Χωρίς να έχεις διάθεση να διεκδικείς το σύντροφό σου ξανά και ξανά, έστω και μέσα 

από μικροπράγματα. 

Αν απλά σκέφτεσαι ότι μιας και είμαστε τόσο καιρό μαζί 

λογικό είναι να γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο πολύ καλά ώστε μια αλλαγή μάλλον μας είναι περιττή. Τότε μάλλον δεν έχεις καταλάβει ότι η σχέση σου παρέδωσε την θέση της στην ρουτίνα.

Εντάξει το να ξέρεις όλες τις συνήθειες του καλού σου είναι φυσιολογικό αφού περνάτε καιρό μαζί. Αν όμως κάποια πράγματα που κάνει ή ο τρόπος που αντιμετωπίζει κάποια καταστάσεις σε ενοχλούν, αλλά δεν τις εκφράζεις ούτε τις συζητάς μαζί του και απλά προσπαθείς να «συμφιλιωθείς» μόνο και μόνο για να μην τον κακοκαρδίσεις. 

Είναι φανερό πως δεν έχεις καταλάβει ότι έχεις χάσει το ενδιαφέρον σου για αυτό τον άνθρωπο και έχεις συνηθίσει να είσαι σε αυτή τη σχέση, σαν κατάσταση και ο φόβος ότι θα μείνεις μόνη και θα πρέπει να ψάχνεις πάλι για τον «ιδανικό» σε τρομάζει. Με απλά λόγια έχεις βολευτεί.

Η δύναμη της συνήθειας είναι πολύ μεγάλη, ικανή να σε κάνει να μπερδεύεις τα αισθήματα σου. Νομίζεις πως ότι κάνεις είναι το σωστό και το φυσιολογικό. Εδώ όμως μιλάμε για συναισθήματα και ανθρώπινες σχέσεις. 

Το να μη περνάς καλά αλλά παρόλα αυτά να συνεχίζεις. Δεν σε τιμά σαν άνθρωπο. Χάνεις την αυτοεκτίμηση σου, δεν προσπαθείς για καμία αλλαγή μεταξύ σας. Χάνεις το ενδιαφέρον σου γενικότερα και τη διάθεση σου.
Όσο νωρίτερα καταλάβεις ότι δεν πάει καλά η σχέση σας και το συζητήσεις με τον σύντροφό σου τόσο καλύτερα θα είναι και για τους δυο σας. Το να μένεις σε μια αδρανεί σχέση είναι κάτι που εξευτελίζει τόσο εσένα όσο και την ίδια τη σχέση. Πως θα αισθανόσουν αν κάποια στιγμή σου ανακοινώσει ότι είναι μαζί σου γιατί απλά έχει βολευτεί σε αυτή την κατάσταση. Το ίδιο είναι και  για αυτόν.

Σκέψου πολύ καλά μέσα σου τι πραγματικά νιώθεις για αυτόν αν λοιπόν διαπιστώσεις ότι το μόνο που πλέον σας κρατάει μαζί είναι οι όμορφες αναμνήσεις που ζήσατε κάποτε και τίποτε άλλο, τότε ήρθε η ώρα να προχωρήσει ο καθένας σας το δικό του δρόμο. Μην στερείς από τον εαυτό σου, ούτε από τον άλλο την ευκαιρία να βρει αυτό που πραγματικά του αξίζει.

katherina Tasioudi
http://www.dynamikhgynaika.gr

Τα μεταξωτά μυαλά, θέλουν και επιδέξιες σκέψεις.....!!!

Από την ώρα που γεννιόμαστε μέχρι την στιγμή που θα αποδημήσουμε εις Κύριον εμείς οι γυναίκες, έχουμε στο νου μας - δυστυχώς - τις εξής σκέψεις : 

Πώς θα ευχαριστήσω τους άλλους ; Αρέσει στους άλλους αυτό που είμαι ; Τι να βάλω για να αρέσω στους άλλους; Ποια να είναι άραγε η γνώμη των άλλων για μένα ; Οι άλλοι, οι άλλοι, οι ΆΛΛΟΙ. Περιποιούμαστε τον εαυτό μας, βαφόμαστε, στολιζόμαστε, ποζάρουμε ηδυπαθώς. 

Είμαστε καλές μαθήτριες για τη μαμά, τον μπαμπά και όλο το συγγενολόι, είμαστε πάντα στην τρίχα στο πρώτο ραντεβού κι ας ξέρουμε ότι σε λίγο καιρό ο πρίγκιπάς μας ούτε τηλέφωνο δεν θα μας παίρνει, γινόμαστε χαλί για να μας πατήσουν στη δουλειά μας και πλάθουμε συχνά ιστοριούλες για να ανέβουμε στα μάτια του κόσμου. 

Στο βλέμμα μας όμως, υπάρχει μοναξιά. Πλήξη ανία, καρτερία για μια αλήθεια. Η ζωή μας μετατρέπεται σε ένα παιχνίδι στο οποίο στόχο αποτελεί η ικανοποίηση οποιουδήποτε άλλου εκτός από τον εαυτό μας.

Ένα παιχνίδι χωρίς κάποιον ένδοξο νικητή, αλλά έναν μόνο παθητικό χαμένο : εμάς. Το πρόβλημα παίρνει, όπως είναι φυσικό, απύθμενες διαστάσεις όταν μιλάμε για το κομμάτι ανθρώπινες σχέσεις. Εκεί πολλές φορές χάνουμε κάθε έλεγχο, μέτρο, αξιοπρέπεια και εγωισμό και πέφτουμε με τα μούτρα στην αγάπη, στον έρωτα ή ακόμη και στη φιλία. 

Δινόμαστε ολοκληρωτικά χωρίς να υπολογίζουμε συνέπειες. Βέβαια, βασική προϋπόθεση μιας αρμονικής συνύπαρξης είναι και το να " δίνεις ", αλλά και το να           " παίρνεις ", μια σχέση δηλαδή, η οποία σε ανεβάζει, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και όχι στενόμυαλο και κακόψυχο. Αυτού του είδους οι σχέσεις φαίνεται να εκλείπουν. Μεσολαβούν τσακωμοί, κακομεταχειρίσεις, άσχημες συζητήσεις και κακές εμπειρίες. 

Αναπόφευκτα, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα (το οποίο είναι ανάλογο της ψυχικής οδύνης) ανακαλύπτουμε πόσο λάθος επιλογές κάναμε και βαλλόμαστε σε ελεύθερη πτώση. 

Άντε μετά να ξαναρχίσεις από την αρχή (έχοντας πάντα στο μυαλό σου και τις άλλες ατέλειωτες υποχρεώσεις όπως σχολή, γραφείο, συγγενείς, σκυλιά και γατιά). 

Κάπου εδώ πρέπει να τονίσω ότι " τα μεταξωτά μυαλά θέλουν και επιδέξιες σκέψεις ". Οι επιλογές και οι σκέψεις μας πρέπει να είναι πάντα ξεκάθαρες, προσεκτικές και νηφάλιες, προς αποφυγήν δυσάρεστων και δυσκόλως ανατρεπόμενων γεγονότων όπως π.χ. μια σπασμένη καρδιά ή ένας ξεσκισμένος εγωισμός. 

"Οι ανθρώπινες σχέσεις, πρέπει να ράβονται με αραιές βελονιές. Για να μπορούν να ξηλώνονται εύκολα.", τονίζει η Κική Δημουλά στο ποίημα της "Σκόνη", και απ' ότι φαίνεται, δεν έχει κι άδικο. 

Καιρός να αντισταθούμε σε ό,τι μάς θέλει υποταγμένες και υποχείρια των άλλων, καιρός να γίνουμε περισσότερο δυναμικές και ψυχικά ανεξάρτητες. Ας στολίσουμε, λοιπόν, την ψυχή μας πριν στολίσουμε το " περιτύλιγμα ". Αγάπη μάς λείπει, αγάπη για αυτό που είμαστε!

Rallou
http://www.dynamikhgynaika.gr

Τα είδη των χωρισμών.....!!!

Ο χωρισμός είναι ένα φλέγον, διαχρονικό ζήτημα. Η λέξη έχει συσχετιστεί με μάλλον αρνητικά συναισθήματα τουλάχιστον για τους περισσότερους. 

Ωστόσο κάθε χωρισμός δεν είναι ίδιος. Άλλοι πονούν πολύ και πληγώνουν ανεπανόρθωτα τα άτομα μίας σχέσης, άλλοι πάλι έρχονται ως κάθαρση. Υπάρχουν λοιπόν διάφορα είδη χωρισμών, που βάσει της σχέσης της οποίας αποτέλεσαν επίλογο ή της ψυχολογικής αντίδρασης που προκάλεσαν παίρνουν και το ανάλογο όνομα.

1. Ο καρδιοθραύστης
Ο χωρισμός καρδιοθραύστης είναι ο χειρότερος από όλους και αυτό γιατί στο πέρασμα του τα καταστρέφει όλα. Όνειρα για το μέλλον, ελπίδες για μία καλύτερη ζωή και τα αντικαθιστά με μακροχρόνιο μίσος, θυμό, θλίψη, απέχθεια και απογοήτευση. Συνήθως αυτός επέρχεται μετά από μία ιδιαίτερα μακροχρόνια σχέση ή από έναν γάμο. 

Τα άτομα που πέρασαν αυτό το χωρισμό είναι πληγωμένα και απαρηγόρητα. Αισθάνονται ανήμπορα να συνεχίσουν τη ζωή τους και να βρουν γαλήνη. Μερικές φορές δεν καταφέρνουν να αντικαταστήσουν τον προηγούμενο σύντροφο τους.

Σε έναν τέτοιο χωρισμό πάντα με ελάχιστες αποκλίσεις φταίνε και οι δύο. Δημιούργησαν μία κοινή ζωή και είτε από άσχημο χειρισμό καταστάσεων είτε από έλλειψη «δουλειάς» στη σχέση απομακρύνθηκαν και βρέθηκαν σε ένα αδιέξοδο. Σε περιπτώσεις όπως αυτή ακόμη και η απάτη είναι απόρροια πολλών παραγόντων.

Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουν ποτέ

2. Ο τυφώνας
Ο τυφώνας είναι λιγότερο οδυνηρός από τον προηγούμενο αλλά ακόμη οδυνηρός. Γκρεμίζει και αυτός με την σειρά του όνειρα και ελπίδες, αλλά αντίθετα με την πρώτη περίπτωση μπορούν ακόμη να αναστηλωθούν και να επισκευαστούν. 

Η σχέση που φτάνει σε έναν τέτοιο χωρισμό είναι και αυτή μακροχρόνια αλλά μετράει από τρία έως έξι χρόνια. Και οι δύο πλευρές υποφέρουν πολύ και λυπούνται που έφτασαν σε αυτή τη κατάσταση. Τα συναισθήματα που προκαλεί είναι πάλι το μίσος αλλά βραχυπρόθεσμο αυτή τη φορά, η 
θλίψη, η απογοήτευση, η παροδική απέχθεια. Τα δύο μέλη είναι σχεδόν απαρηγόρητα και αρκετά πληγωμένα. 

Αργούν να προχωρήσουν στη ζωή τους και «θρηνούν» αρκετό καιρό για τη σχέση τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις «συνηθισμένος ένοχος» είναι η ρουτίνα και το γεγονός ότι ο ένας βαριέται τον άλλον. Η ασυμφωνία χαρακτήρων σπάνια θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως αίτιο σε αυτή την περίπτωση ακριβώς επειδή η σχέση είναι μακροχρόνια.

Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Μην του μιλάτε του παιδιού, αφήστε το να κλάψει - male
Όταν πίνει μια γυναίκα και όταν παραφέρεται πως πονάει δεν ξέρετε - female

3. Η καταιγίδα
Ένας από τους καλύτερους στο είδος του είναι ο χωρισμός καταιγίδα. Για τον πρώτο καιρό μετά από τον χωρισμό κανείς δεν έχει διάθεση να βγάλει τον εαυτό του «έξω» και να προχωρήσει όμως σύντομα τα πράγματα καταλαγιάζουν, η βροχή λιγοστεύει και δεν έχει αλλάξει τίποτα ριζικά. Συνήθως μπαίνει στους τίτλους τέλους μιας σοβαρής σχέσης από ένα έως και δύο χρόνια.

Τα συναισθήματα είναι ανάλογα με το ποιος χώρισε ποιόν επειδή ακριβώς αυτός που «έφυγε» από την σχέση πονάει πολύ λιγότερο και ξεπερνάει πιο εύκολα την προηγούμενη σχέση του από αυτόν που έμεινε πίσω. 

Τα κυριότερα όμως από αυτά είναι η απογοήτευση, ο θυμός και η παροδική θλίψη. Ένα από τα πιο συνηθισμένα αίτια αυτού του είδους χωρισμού είναι η ασυμφωνία χαρακτήρων. 

Σε αντίθεση με τους παραπάνω χωρισμούς αυτός δεν καταστρέφει πράγματα που δεν μπορούν να «αναγεννηθούν» και δεν αιχμαλωτίζει τα μέλη του στο αίσθημα της απώλειας. Το κλάμα και ο πόνος είναι παροδικά και όχι ανυπόφορα. Σπάνια αφήνει ανεξίτηλα σημάδια.
Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Του χωρισμού μας η ετυμηγορία απλή ασυμφωνία χαρακτήρων.

4. Ο Αιφνίδιος
Ο αιφνίδιος δεν προκαλεί ιδιαίτερο πόνο ή απογοήτευση. Σίγουρα μπορούν να υπάρξουν μερικά δάκρυα αλλά το βασικότερο χαρακτηριστικό του και αυτό που προκαλεί ένα είδος πόνου είναι πως «πιάνει» το άλλο μέλος «απροετοίμαστο». 

Σε αυτό τον τύπο χωρισμού τυχερός είναι αυτός που φεύγει γιατί ασχολείται πολύ λίγο με τα παρατράγουδα της σχέσης και ύστερα βρίσκει κάποιον άλλον σύντροφο.

Τα κυριότερα συναισθήματα που προκαλεί σε αυτόν που 
μένει είναι η ανασφάλεια, η απογοήτευση και η πικρία. Στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτός που χωρίζει φαίνεται στα μάτια του «παρατημένου» ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου και αυτό γιατί συναισθήματα όπως η αγάπη δεν 
έχουν δημιουργηθεί ή τουλάχιστον όχι σε μεγάλο βαθμό 
και έτσι το άτομο που «χωρίζεται» μένει με τον υποβαθμισμένο του εγωισμό.
Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Σιγά μην αρρωστήσω,σιγά να μην πεθάνω...

5. Ο «Περάσαμε και δεν αγγίξαμε»
Αυτός ο χωρισμός έρχεται στο τέλος ιδιαίτερα «μικρών» χρονικά σχέσεων κυρίως από 1 – 5 μήνες. Τα μέλη του δεν υποφέρουν και το μόνο συναίσθημα που προκαλεί σε κάποιες περιπτώσεις είναι η παροδική απογοήτευση και αυτό της ανεκπλήρωτης του έρωτα. 

Φυσικά ο χρόνος που τα μέλη «ξανανιώνουν» είναι αυτό που λένε στο «πι και φί!»
Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Τι είχαμε,τι χάσαμε..

6. Ο Αμνησίας
Ο τελευταίος χωρισμός προκαλεί περισσότερο απώλεια μνήμης αφού τα μέλη του ύστερα από αυτόν μετά βίας θυμούνται καταστάσεις ή γεγονότα που είχαν περάσει ο ένας με τον άλλον. Ύστερα από κάποιο κάποιο χρονικό διάστημα ενδέχεται να μην θυμούνται καν την σχέση τους. Απευθύνεται σε σχέσεις από 1 ημέρα έως και 1 μήνα.
Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Τι είπατε, ορίστε, συγγνώμη κύριε ποιος είστε;

7. Ο λυτρωτής
Ο λυτρωτής είναι ο πιο καλός χωρισμός από όλους. Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει σημασία η διάρκεια της σχέσης αλλα περισσότερο ο τύπος της και έρχεται ως επίλογος κυρίως στις «αρρωστημένες σχέσεις». 

Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν άσχημη συμπεριφορά, υποβάθμιση και ίσως και πιο προχωρημένες καταστάσεις που υποδεικνύουν πως κάποιος απο τους δύο έχει πρόβλημα. Είναι απο τις λίγες περιπτώσεις που μπορεί να φταίει μόνο ο ένας και τα σημάδια που αφήνει στον άλλον συναισθηματικά μπορεί να είναι και παντοτινά όπως ο φόβος εμπιστοσύνης ή καχυποψία. Αλλά όπως δηλώνει και το όνομα του λειτουργεί ως κάθαρση στο άτομο που μένει και κάνει περισσότερο καλό παρά κακό.
Κατάλληλη φράση τραγουδιού: Μου έκανε καλό αυτός ο χωρισμός. 

Έφη Κανάκη
http://www.dynamikhgynaika.gr

Οι επτά καρμικοί δρόμοι.....!!!

               
Γιατί είσαστε εδώ;
Θα αναλύσω τους διαφορετικούς καρμικούς δρόμους και αποστολές που αναλαμβάνουν οι ψυχές για να εμπλουτιστούν σε εμπειρίες, να εξισορροπήσουν το κάρμα τους και να ανυψώσουν τη δόνησή τους. 

Ο ένας δρόμος δεν είναι πιο αληθινός ή αγνός από τον άλλο. Κάποιοι είναι μακρύτεροι και πιο επίπονοι, αλλά οδηγούν στα επιθυμητά αποτελέσματα. 

Ο ένας δρόμος χρησιμοποιεί περισσότερη τεχνική, ο άλλος ευθύνη, ο τρίτος τελετουργικό, ο τέταρτος αυτοθυσία, κτλ. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν κάποια στιγμή στην απελευθέρωση.

Οι επτά καρμικοί δρόμοι  :

1. Απουσία δρόμου
Όσοι βρίσκονται σ’ αυτό το δρόμο πρέπει να καταλάβουν μέσω της εμπειρίας και του πόνου τι αξίζει και τι όχι. Είναι επικριτικοί, τα βλέπουν όλα εγωκεντρικά και εγωιστικά, 
και δυσκολεύονται να διακρίνουν τι επιφέρει αρμονία και 
τι δυσαρμονία. Τους λείπει η ισορροπία και αρνούνται να δεχτούν τις ευθύνες τους. Πέφτουν εύκολα θύμα της δίψας 

για εξουσία.

2. Αρχικός δρόμος
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο υπεύθυνοι, αλλά τα περιμένουν όλα έτοιμα. Θέλουν να γίνονται όλα με το δικό τους τρόπο, είναι υλιστές και το ζητούμενό τους είναι η υλικές απολαύσεις. Τα ενδιαφέροντά τους, πέρα από αυτά που δεν μπορούν να αγγίξουν, να φάνε ή να απολαύσουν είναι περιορισμένα.

3. Μέσος δρόμος
Αυτοί που βρίσκονται σ’ αυτό το δρόμο αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα. Μπορεί να ενδιαφερθούν για πνευματικά θέματα, αλλά τείνουν να σκέφτονται δογματικά. Αν και είναι λιγότερο επικεντρωμένοι στον εαυτό τους, παραμένουν πολύ υλιστές και λάτρεις των απολαύσεων.

4. Ισορροπημένος δρόμος
Όσοι βρίσκονται σ’ αυτό το δρόμο έχουν επίγνωση του κάρμα και σχεδιάζουν προσεκτικά τις πράξεις τους αφού έχουν συνείδηση των επιπτώσεών τους. Αρχίζουν να καταννοούν τι είναι ανιδιοτελής αγάπη και προσπαθούν να αποκοπούν από τις συνηθισμένες αυταπάτες περί πραγματικότητας. 

Αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι είναι δυνατόν να βιώνει κανείς τη ζωή σαν ένας εχθρικός διαχωρισμός ή μια ήρεμη ενότητα. Αυτοί που βρίσκονται στον ισορροπημένο δρόμο δεν καταπιέζουν τις έμφυτες ανάγκες τους και απέχουν από τις υπερβολές.

5. Αρμονικός δρόμος
Αυτοί οι άνθρωποι απαιτούν η ζωή τους να είναι σε αρμωνία με τις εσωτερικές τους πεποιθήσεις. Ζουν την πνευματική και προσωπική τους φιλοσοφία. Αρχίζουν να βάζουν την ανιδιοτελή αγάπη και την αποδοχή σε πράξη και έχουν σταματήσει να ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους και να τούς κρίνουν. Δέχονται τα πράγματα όπως είναι και έχουν αρχίσει να έχουν μια αποστασιοποιημένη αντίληψη. Οι πιο πολλοί εξασκούν κάποιο τρόπο διαλογισμού.

6. Ο δρόμος της δύναμης θέλησης
Αυτός ο δρόμος περιλαμβάνει ακραίο αυτοέλεγχο. Είναι ο δρόμος των μοναχών ζεν, των αφιερωμένων στη γιόγκα, κάποιων ιερέων και πολλών άλλων που ζουν σύμφωνα με τα πνευματικά ιδανικά τους. Για πολλούς σημαίνει ασκητισμό και αποχή από το σεξ. 

Το επιχείρημα για να ακολουθήσει κανείς αυτό το δρόμο είναι ότι είναι ένας γρήγορος τρόπος για να προχωρήσει πνευματικά. Το κύριο επιχείρημα εναντίων του είναι ότι η «αποχή» από τα εγκόσμια καταπιέζοντας τις φυσικές τους ορμές και επιθυμίες θα τις κάνει να δυναμώσουν. 

Ακόμα και αν αποκτήσουν την κατάλληλη αυτοκυριαρχία για 

να τις απαρνηθούν σ’ αυτή τη ζωή αυτό θα δημιουργήσει μια καρμική φόρτηση που θα εμφανιστεί σε μια επόμενη ενσάρκωση. Ο πιο ισορροπημένος τρόπος να ακολουθήσει κανείς αυτό το δρόμο είναι να ζει μέσα στα εγκόσμια αλλά χωρίς να ενδίδει 

σε πειρασμούς, και όχι επειδή καταπιέζεται αλλά επειδή νιώθει ότι δεν αξίζουν και δεν οδηγούν σε κάτι καλό.

7. Ο δρόμος μποντισάτβα
Όσοι βρίσκονται εδώ έχουν σταματήσει να ψάχνονται. Είναι μέρος του κόσμου αλλά δεν ανήκουν σ’ αυτόν. Μόνο οι πολύ εξελλιγμένοι είναι ικανοί να διαβούν αυτό το μονοπάτι. Είναι ζωντανά παραδείγματα της αποστασιοποίησης. Αφιερώνονται στο να βοηθούν τους άλλους να βγουν από το σκοτάδι και να οδηγηθούν στο πνευματικό φως.

Αυτοί οι δρόμοι αντιστοιχούν πάνω-κάτω στα επίπεδα ανάπτυξης της ψυχής, αλλά δε σημαίνει ότι είναι αποκλειστικοί. Μπορεί κάποιος να είναι π.χ. στον έκτο δρόμο αλλά να έχει χαρακτηριστικά όλων των δρόμων, σε διαφορετικούς τομείς. 

Παράδειγμα : Μπορεί να είναι ακραία ιδεαλιστής και να έχει τέλειο αυτοέλεγχο αλλά να τού λείπει κάθε ισορροπία, να είναι εντελώς εγωκεντρικός αλλά να βοηθάει τους άλλους, να μην τον νοιάζουν οι γήινες απολαύσεις αλλά να έχει εμμονές, να περιμένει πολλά πράγματα έτοιμα αλλά ταυτόχρονα να μοχθεί για αυτά που πιστεύει, να ξέρει ότι υπάρχει κάτι πέρα απ’ τα γήινα αλλά να παραμένει δέσμιος της λογικής. 

Είμαστε όλοι ένα συνοθύλεμα από προτερήματα και ελαττώματα και δεν μπορούμε να μπούμε σε καλούπια. Απλά οι δρόμοι που περιέγραψα περιγράφουν τις τάσεις που υπάρχουν.  Όταν προχωρήσουμε στο όγδοο, ένατο και δέκατο επίπεδο ψυχής, σιγά-σιγά ξεπερνάμε και τους υπόλοιπους περιορισμούς μας, αν και αυτό δε γίνεται ποτέ σε ολικό βαθμό. Η ζωή στη γη μπορεί να κάνει οποιονδήποτε να νοιώσει θυμό ή φόβο.

Οι επτά νταρμικές κατευθύνσεις
Το ντάρμα είναι το καθήκον μας στον εαυτό μας και στην κοινωνία. Σημαίνει να ακολουθούμε ένα δρόμο που είναι σωστός για μας. Είναι κάτι που κάνουμε καλά και φυσικά. Ακολουθώντας αυτό που νιώθουμε φυσιολογικό για μας θα ανεβάσουμε τη συνειδητότητάς μας. 

Το κάρμα μας μάς ωθεί διαμέσω των εμπειριών μας να δημιουργήσουμε το χαρακτήρα που χρειαζόμαστε για να διεκπεραιώσουμε το ντάρμα μας. Το ντάρμα είναι κάτι σαν την αποστολή, αλλά πιο εσωτερικό. 

Η αποστολή είναι κάτι που η ψυχή μας έχει διαλέξει να κάνει, είναι δηλαδή πιο εξωτερικό. Μπορεί λόγω κακών επιλογών ή σκοτεινών δυνάμεων να μη βρούμε την αποστολή μας, αλλά το ντάρμα μας βγαίνει από μέσα μας με τη μορφή των τάσεων και προτιμήσεών μας.

Ο καλύτερος τρόπος να έρθουμε σε επαφή με το κάρμα μας είναι να ακολουθήσουμε την νταρμική κατεύθυνσή μας, τη φυσιολογική και προοριζόμενη για μάς. Υπάρχουν επτά γενικές νταρμικές κατευθύνσεις. 

Ο σκοπός μας είναι να εξερευνήσουμε έναν από αυτούς τους δρόμους που περιέχει με τη σειρά της μια συγκεκριμμένη αποστολή που διαλέξαμε πριν γεννηθούμε.

1.Εργασία. Περιλαμβάνει το μεγαλύτερο αριθμό ψυχών και τις πιο γενικές ενασχολήσεις – συμπεριλαμβανόμενης αυτής του νοικοκυριού, του αθλητισμού, των επιχειρήσεων, κτλ.

2. Στρατός. Στρατιώτες, αστυνομικοί και όσοι εφαρμόζουν τους νόμους μιας χώρας, πόλης ή περιοχής.

3. Υπηρεσία. Περιλαμβάνει τομείς όπως ο εκκλησιαστικός, ο ιατρικός, ο κοινωνικός, μεταφυσικός, εκπαιδευτικός και εναλλακτικός.

4. Δημιουργία. Εδώ ανήκουν οι καλλιτέχνες, συγγραφείς, αρχιτέκτονες, ποιητές, μουσικοί, ηθοποιοί, χορευτές και διασκεδαστές.

5. Επιστήμη. Ιατρικοί και τεχνικοί ερευνητές, επιστήμονες, φυσικοί, χημικοί.

6. Φιλοσοφία. Είναι όλες οι θεωρίες για το γιατί ο άνθρωπος κάνει ό,τι κάνει και πώς μπορεί να σταματήσει να υποφέρει. Εκκλησιαστικοί ηγέτες, φιλόσοφοι και μεταφυσικοί δάσκαλοι.

7. Κυβέρνηση. Πολιτικοί ηγέτες, πρόεδροι, δήμαρχοι, βουλευτές και όσοι εκλέγονται για κάποια θέση με εξουσία.

Οι επτά στόχοι της ψυχής
Πέρα από τους επτά καρμικούς δρόμους και τις επτά νταρμικές κατευθύνσεις διαλέξαμε και έναν από τους επτά βασικούς στόχους πριν γεννηθούμε. 

Ίσως να έχουμε περισσότερους από έναν, αλλά ένας είναι 

ο πιο σημαντικός και οι υπόλοιποι δευτερεύοντες και τριτεύοντες.

1.Γνώση : Η γνώση σε ένα συγκεκριμένο τομέα, αφού αφομοιωθεί σε επίπεδο ψυχής, γίνεται διαίσθηση και σοφία. Π.χ. η μελέτη ξένων γλωσσών μάς μαθαίνει διαίσθηση για το τι είναι σωστό και τι λάθος και ικανότητα ανάλυσης και συνδιασμού διαφορετικών μεταξύ τους στοιχείων. Η γνώση μπορεί να είναι και πνευματική, δηλαδή η βαθύτερη κατανόηση της αφοσίωσης, της θυσίας, της υπομονής, κτλ.

2. Πνευματικότητα : Εδώ συνδιάζουμε τις πνευματικές αξίες με την νταρμική μας κατεύθυνση.

3. Εσωτερική αρμονία : Αποκτάμε ισορροπία και ψυχική ηρεμία καθώς εκπληρώνουμε το νταρμικό μας καθήκον.

4. Φήμη και εξουσία : Αυτές είναι καρμικές επιβραβεύσεις και αποτελούν μεγάλες δοκιμασίες αλλά και μοναδικές ευκαιρίες για εξέλιξη στην επικοινωνία, ηγεσία και πνευματική εξέλιξη.

5. Αποδοχή : Εδώ μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε τα πράγματα ως έχουν. Η αντίστασή μας σ’ αυτό είναι αυτή που προκαλεί το πόνο μας.

6. Υποστήριξη : Αυτός ο στόχος κειμαίνεται μεταξύ του να εμψυχώσουμε και να στηρίξουμε άλλα άτομα, να βοηθήσουμε στην επίτευξη μιας κοινής νταρμικής κατεύθυνσης, να υποστηρίξουμε ένα ιδανικό, μια φιλοσοφική ή θρησκευτική πεποίθηση.

7. Εξέλιξη ικανοτήτων : Εξελίσσουμε τις ικανότητές μας σε πολλές ζωές, επομένως ο στόχος μας μπορεί να βρίσκεται στο αρχικό, μεσαίο ή προχωρημένο στάδιο μιας δημιουργικής αναζήτησης.

Σύνθεση και παραδείγματα
Αν και υπάρχουν αυτοί οι επτά καρμικοί δρόμοι, έχουμε την ελεύθερη βούληση να διαλέξουμε έναν άλλο από αυτόν του σχεδίου της ψυχής μας. Οι νταρμικές κατευθύνσεις και οι στόχοι της ψυχής είναι το καρμικό μας πεπρωμένο. 

Έχουμε την ελεύθερη βούληση να το εκπληρώσουμε ή να το αποφύγουμε. Το πιο σημαντικό για την εξέλιξη της ψυχής μας είναι ωστόσο το αν θα ξεπεράσουμε τις προκλήσεις που θα μάς παρουσιαστούν πράττωντας ανιδιοτελώς και δίκαια. Για παράδειγμα ένας άντρας προορίζεται να εκπληρώσει το ντάρμα του σε μια κυβερνητική θέση. Γεννήθηκε με αυτή την νταρμική κατεύθυνση και καλείται να τη διαχειριστεί σωστά. Θα είναι καλός και δίκαιος ηγέτης; 

Θα βοηθάει τους άλλους ή θα παρασυρθεί από τη φήμη και την εξουσία που θα αποκτήσει; Ξέρουμε ότι όποιος έχει εξουσία δέχεται πιέσεις να υπηρετήσει συμφέροντα που επηρεάζουν αρνητικά την κοινωνία. 

Θα υποκύψει στην πίεση παρασυρόμενος από τα υλικά και εγωιστικά του συμφέροντα ή θα αντιδράσει με τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται (να χάσει τη θέση του ή και τη ζωή του); Ή θα εξελιχθεί τόσο ώστε να μπορεί να ελίσσεται μαθαίνοντας την ισορροπία και την αρμωνία, και η θητεία του να κρατήσει όσο το δυνατό περισσότερο;

Μια άλλη ψυχή γίνεται γνωστή τραγουδίστρια χάρη στη δημιουργική της νταρμική κατεύθυνση. Θα αντέξει την πίεση του επαγγέλματός της; Θα γίνει πρότυπο για τους νέους; 

Θα βοηθήσει τους λιγότερο τυχερούς με τα πλούτη που απέκτησε; Ή θα παρασυρθεί από τις υλικούς πειρασμούς 

και θα γίνει σκληρή; Ή μήπως οι φιλοδοξίες της δεν της επιτρέψουν να δει τα όριά της και θα υποκύψει στα ναρκωτικά; Είναι πολλές οι προκλήσεις που παρουσιάζονται σε τέτοιες επιλογές.

Κάποια άλλη ψυχή έχει σαν δρόμο την εργασία και πνευματική εξέλιξη. Κάνει οικογένεια και δουλεύει πάνω στην αυτοεξέλιξή της. Θα είναι σωστή μητέρα και σύζυγος; Θα ξεπεράσει ενδεχόμενες τάσεις ανασφάλειας ή ζήλειας ; 

Ή ο γάμος της θα καταλήξει σε αδιέξοδο και θα τελειώσει; Θα καταφέρει σ’ αυτή την περίπτωση να κτίσει μια καινούργια, πετυχημένη σχέση; Άλλος γεννιέται με δημιουργική νταρμική κατεύθυνση, αλλά και με βεβαρυμένο κάρμα. Γίνεται συγγραφέας, αλλά τα προς το ζειν του είναι περιορισμένα. Καλείται να δεχτεί τα πράγματα όπως είναι κια να εξελλίξει τις ικανότητές του. Θα τα καταφέρει ή θα ξεπουληθεί και θα διαλέξει έναν άλλο, γρήγορο δρόμο για να πλουτήσει;

Τέλος, άλλη ψυχή με επίσης βεβαρυμένο κάρμα μεγαλώνει μέσα σε εμπόδια και δυστυχία. Οι σχέσεις της απέτυχαν και έχει συσσωρεύσει αρνητική ενέργεια. Η νταρμική της κατεύθυνση είναι αυτή της υπηρεσίας. 

Δουλεύει σαν κοινωνική λειτουργός και καλείται να ξεπεράσει τα τραύματά της ώστε να μπορέσει να βοηθήσει άλλους. Θα καταφέρει να δει τη ζωή θετικά και να γευτεί τις μικρές χαρές της; Ή θα ξεσπάσει την πίκρα της στους γύρω της;

Σ’αυτό το σημείο έχετε μια εικόνα για τους καρμικούς δρόμους, τις νταρμικές κατευθύνσεις και τους στόχους της ψυχής καθώς και για το ποιες μπορεί να είναι οι προκλήσεις που μάς παρουσιάζονται μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια.

Η ερώτηση είναι λοιπόν, γιατί είσαστε εδώ;

http://www.spiritualinsight.gr

Ο Υπερβατικός διαλογισμός - Transcendental Meditation....!!!

                  
Ο Υπερβατικός διαλογισμός (Transcendental Meditation) είναι μία μέθοδος διαλογισμού, βασισμένη στην Βεδική παράδοση.

Δημιουργός της είναι ο Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι.

Στις 29 Ιανουαρίου του 1959, ο Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι έφθασε στο διεθνή αερολιμένα του Σαν Φρανσίσκο. Ήταν η πρώτη επίσκεψή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η δεύτερη ήπειρος στον Παγκόσμιο ταξίδι του για την διάδοση του Υπερβατικού Διαλογισμού στον κόσμο. 

Ο Μαχαρίσι έδωσε διαλέξεις σε εκατοντάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια της δίμηνης παραμονής του και πολλοί έμαθαν την τεχνική. Το San Francisco Chronicle κάλυψε μια από τις διαλέξεις του Μαχαρίσι και δημοσίευσε το πρώτο άρθρο σχετικά με τη τεχνική του Υπερβατικού Διαλογισμού στην Αμερική.

Το μήνυμα του Μαχαρίσι ήταν απλό και άμεσο, και είναι το ίδιο σήμερα. Η ζωή είναι ευδαιμονία. Το άτομο γεννιέται για να την απολαύσει. Μέσα στον καθέναν υπάρχει μια απεριόριστη δεξαμενή ενέργειας, νοημοσύνης, και ευτυχίας.

Ο Υπερβατικός Διαλογισμός είναι μια απλή, αβίαστη διαδικασία για να έρθει σε επαφή μαζί της. 

Η τεχνική μπορεί να μαθευτεί εύκολα από τον καθέναν οποιουδήποτε ηλικίας, πολιτισμού, θρησκείας, ή εκπαιδευτικού υποβάθρου.

Σε εκείνες τις πρόωρες ημέρες, δεν υπήρξε κανένας άλλος δάσκαλος της τεχνικής του Υπερβατικού Διαλογισμού, και κανένα κέντρο διαλογισμού. 

Μετά από το Σαν Φρανσίσκο, ο Μαχαρίσι πέρασε αρκετούς μήνες στο Λος Άντζελες, κατόπιν ταξίδεψε προς τη Νέα Υόρκη. Από τη Νέα Υόρκη, ο Μαχαρίσι πήγε στην Αγγλία, Γερμανία, Ελλάδα, και σε όλο τον κόσμο. 

Ο Υπερβατικός Διαλογισμός άρχισε απλά και αυξήθηκε σταθερά. Κατόπιν ξαφνικά, με την πρώτη δημοσίευση της επιστημονικής έρευνας για την τεχνική, ο Υπερβατικός Διαλογισμός κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση.

Η πρώτη μελέτη για την τεχνική του Υπερβατικού Διαλογισμού πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες το 1968 από το φυσιολόγο Robert Keith Wallace. Με την διατριβή του, "Τα φυσιολογικά αποτελέσματα του Υπερβατικού Διαλογισμού : 
Ένα προτεινόμενο 4ο σημαντικό επίπεδο της συνειδητότητας", πήρε τον τίτλο Ph.D, και τα συμπεράσματά του δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science και Scientific American. Αυτό ενέπνευσε επίσης μια τεράστια άνοδο της έρευνας στα αποτελέσματα του Υπερβατικού Διαλογισμού. Περισσότεροι από έξι εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως — συμπεριλαμβανομένων περισσότερων του ενός εκατομμυρίου άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες από κάθε επάγγελμα, ηλικία, εκπαιδευτικό υπόβαθρο, και θρησκεία έμαθαν τον Υπερβατικό Διαλογισμό. 

Η τεχνική έχει μαθευτεί από πάνω από 6.000 ιατρούς στις ΗΠΑ και από δεκάδες χιλιάδες ανώτερους υπάλληλους, διευθυντές, και υπάλληλους μεγάλων εταιριών και μικρών επιχειρήσεων στην ΗΠΑ και σ’ όλο τον κόσμο.

Ο Υπερβατικός Διαλογισμός ασκείται για δεκαπέντε έως είκοσι λεπτά δύο φορές καθημερινά ενώ κάποιος κάθεται άνετα με τα μάτια κλειστά. 

Κατά τη διάρκεια της πρακτικής, ο Νους και το σώμα κατασταλάζουν για να δοκιμάσουν μια μοναδική κατάσταση ήρεμης εγρήγορσης. Δεδομένου ότι ο Νους έχει την εμπειρία πλήρους σιγής, το σώμα αποκτά βαθιά ξεκούραση. 

Σε αυτή την πιο πάγια κατάσταση της συνειδητοποίησης του Εαυτού, ο Νους ξεπερνά όλη τη διανοητική δραστηριότητα για να δοκιμάσει την απλούστερη μορφή συνειδητοποίησης, την Υπερβατική Συνείδηση.

Η επιστημονική έρευνα έχει δείξει ότι η εμπειρία της Υπερβατικής Συνείδησης συσχετίζεται με μεγαλύτερη δημιουργικότητα, βελτιωμένη εκμάθηση, υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης, καλύτερους βαθμούς, υψηλότερο ηθικό, αυξανόμενη συνοχή και τάξη στο Νου, και βελτίωση της νευρολογικής λειτουργίας του σώματος. 

Είναι φυσικός, εύκολος και αβίαστος στην εξάσκηση του, και μπορεί μόνο να διδαχτεί προσωπικά από έναν πτυχιούχο δάσκαλο του Υπερβατικού Διαλογισμού. 

Ακολουθώντας την Βεδική παράδοση διδασκαλίας η τεχνική δεν μπορεί διδαχτεί από μία βιντεοταινία, μαγνητοταινία, ή βιβλίο.Η τακτική πρακτική εξάσκηση του Υπερβατικού διαλογισμού, αναφέρουν οι επιστημονικές μελέτες , φέρνει σημαντικά, συσσωρευτικά οφέλη στους τομείς :

* του Νου (Travis, Arenander & DuBois 2004)
* του σώματος (Barnes, Treiber & Νταίηβις 2001)
* στην συμπεριφορά (Barnes, Bauza & Treiber 2003)
* και το περιβάλλον (Hagelin et Al 1999) wikipedia.org

http://antistres-roi.blogspot.gr/

Κάτι Από Μέσα Σου - Μαχαράτζι.......!!!!

VideoTranslations

Κβαντική φυσική & ελεύθερη βούληση......!!!

diaforatv

Ο Υπερβατικός Διαλογισμός του Μαχαρίσι ......!!!

Υπερβατικός Διαλογισμός

9 δρόμοι προς την ευτυχία......!!!

Νέα έρευνα, υποδεικνύει ότι τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία - αν ξοδεύονται με σοφό τρόπο. 

Πώς το εξηγούν οι ειδικοί, δίνοντάς μας συμβουλές για την απόκτηση της πολυπόθητης ευτυχίας.

Αγοράστε αληθινή ευτυχία
Η ευτυχία δεν κρύβεται στα μαγαζιά. Η αγορά αγαθών, όπως 

η τηλεόραση, ρούχα και μηχανές του καφέ, δεν θα σας οδηγήσουν στην ευτυχία, αλλά η αγορά εμπειριών μεγιστοποιεί την ευτυχία, δήλωσε ο Michael Norton, του Harvard Business School.

Η έρευνα δείχνει ότι άνθρωποι που αγόρασαν εισιτήρια για συναυλίες ή εγγράφηκαν σε σεμινάρια ή επέλεξαν ένα γεύμα ήταν πιο χαρούμενοι σε σχέση με όσους ξόδευαν τα χρήματα σε αγαθά.

Αυτό οφείλεται στο ότι οι άνθρωποι τείνουμε να αποκομίζουμε την περισσότερη χαρά και ζωντάνια από τους κοινωνικούς δεσμούς. Παρόλα αυτά, η ανταμοιβή αρχίζει πριν ακόμα φύγετε από το σπίτι.

Η αναμονή μια εμπειρίας μπορεί να είναι τόσο πολύτιμη ως πηγή ευτυχίας όσο η ίδια η εμπειρία, δήλωσε ο Norton. Και μήνες μετά, η ανάκληση του γεγονότος συνεχίζει να σας κάνει ευτυχισμένους.
Η επίδραση της ωραίας ανάμνησης μπορεί δρα ακόμα και για εμπειρίες που δεν πήγαν καλά. Άλλες έρευνες ανακάλυψαν ότι άνθρωποι τείνουν να θυμούνται εμπειρίες ως καλύτερες από ότι ήταν. Όχι ότι υπάρχει κάτι λάθος με λίγο υλισμό που και που, θεωρεί ο Norton. Ωστόσο, η έμφαση είναι στο που και που. Σιχαινόμαστε ακόμα και τα πιο συναρπαστικά πράγματα στη ζωή, αν τα έχουμε όλη την ώρα.

Άλλη στρατηγική είναι να αγοράσετε τώρα και να καταναλώσετε αργότερα. Οι οικονομολόγοι μιλούν για την επίδραση του ‘πόνου της πληρωμής’-το αρνητικό αίσθημα του να αποχωρίζεται κάποιος τα χρήματα που κέρδισε με κόπο. 

Όσο περισσότερος χρόνος περνά μεταξύ της αναμονής και της απόκτησης, τόσο πιο χαρούμενος θα είστε με αυτή.

Μεγαλώνοντας
Η ευτυχία μειώνεται όταν οι γυναίκες είναι περίπου στα 40 και επανέρχεται καθώς πλησιάζουν τα 50, ανακάλυψε έρευνα σε 500.000 ανθρώπους, σε 72 χώρες.

Για τους άντρες, η πτώση τυπικά χτυπά στα 52. Ερευνητές δεν έχουν ακόμα εξηγήσει το μπούμεραγκ της ευτυχίας.

Οι γυναίκες στα 40 τείνουν να βάζουν τον εαυτό τους τελευταίο στις απαιτήσεις που αντιμετωπίζουν, δηλώνει η κλινική ψυχολόγος Vivian Diller. Συνθλίβονται μεταξύ των προκλήσεων της ανατροφής παιδιών και της φροντίδας των ηλικιωμένων γονέων και μπορεί να αισθάνονται ότι η ζωή περνά….δίπλα τους…
Καθώς τα παιδιά φεύγουν, οι γυναίκες έχουν χρόνο να ασχοληθούν με τον εαυτό τους και πάλι-αν και υπάρχουν εύκολοι τρόποι να αναβληθεί η ευτυχία. Η Diller θυμίζει στις μητέρες τη συμβουλή ασφαλείας που δίνεται στα αεροπλάνα. Βάλτε πρώτα τη μάσκα οξυγόνου στον εαυτό σας για να βοηθήσετε όσους φροντίζετε.

Σχεδιάστε μια καθημερινή ώρα για σας που δεν θα διακόπτεται από κανέναν ή τίποτα εκτός από επείγοντα.

Μπορεί επίσης να θέλετε να κάνετε προτεραιότητα αυτό που σας φέρνει χαρά, είτε είναι κηπουρική την Κυριακή είτε παιχνίδι με ρακέτες.

Για την Carrie Jablonow στο Scottsdale, Arizona, η εστίαση στις πιο σημαντικές φιλίες της τη βοήθησε.

Δεν έχω ελεύθερες στιγμές να δώσω σε κάποιον που δεν με κάνει ευτυχισμένη-ούε ακόμα και να απαντήσω σε μήνυμα, δηλώνει. Επίσης δεν ασχολούμαι πια με ρούχα που δεν είναι άνετα, είπε αποχαιρετώντας το στενό της τζην.

Ξεχάστε την αυτοβελτίωση
Το να καυχιέστε για αυτό που ήδη είναι καλό σε εσάς είναι πιο αποτελεσματικός δρόμος προς τη χαρά παρά η προσπάθεια επιδιόρθωσης αυτού που δεν είναι, δηλώνει ο Willibald Ruch, του University of Zurich, που μελετά τη δύναμη του χαρακτήρα και την ευτυχία. 

Δήλωσε ότι μπορεί κάποιος να εντοπίσει τα ισχυρά σημεία του με το τεστ Values in Action Inventory of Strengths Survey.
Το τεστ έχει αναπτυχθεί από ψυχολόγους, χρειάζεται 15 λεπτά για να συμπληρωθεί, στη συνέχεια παρέχει κατηγοριοποιημένη λίστα των 24 ισχυρότερων ποιοτήτων ενός ανθρώπου-από τη δημιουργικότητα έως την επιμονή. Σκεφτείτε πώς θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε τα καλύτερα 5 δυνατά σημεία σας στις σχέσεις σας, στο γραφείο και στον ελεύθερο χρόνο, σημειώνει ο Ruch. 

Άνθρωποι που συστηματικά εφαρμόζουν τα χαρακτηριστικά δυνατά σημεία τους εμφανίζουν λιγότερη κατάθλιψη και περισσότερη ευτυχία.

Ανταποκριθείτε στα δύσκολα
Ναι, ακόμα και η απόλυση και τα κατάγματα μπορούν να 

έχουν τα θετικά τους. Για να χρησιμοποιήσουμε ένα υπερβολικό παράδειγμα, έρευνες σε γυναίκες που διαγνώστηκαν με καρκίνο μαστού, ανακάλυψαν ότι η πλειοψηφία είχε θετικές συναισθηματικές αλλαγές, περιλαμβανομένων νέων προτεραιοτήτων στη ζωή και περισσότερη αυτοπεποίθηση-που είναι καταλύτες για την ευτυχία.

Η Sonja Lyubomirsky, του University of California στο Riverside, δήλωσε ότι δεν εννοεί ότι εύχεται καρκίνο σε κανέναν αλλά συχνά είναι οι αρνητικές εμπειρίες αυτές που βοηθούν να ωριμάζουμε και να μαθαίνουμε, που είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη της ευτυχίας. 

Σημειώνει πως όταν χτυπήσει η δύσκολη κατάσταση σκεφτείτε πόσο έχετε βελτιωθεί λόγω αυτής.

Ξοδέψτε 21 λεπτά σκεφτόμενοι τη σχέση σας
Ο καλός γάμος θέλει χρόνο και προσπάθεια. Πώς σας φαίνονται 21 λεπτά το χρόνο ; Ερευνητές του Northwestern University, παρακολούθησαν την ευτυχία 120 παντρεμένων ζευγαριών. Οι μισοί έκαναν άσκηση 7 λεπτών, 3 φορές το χρόνο, στην οποία αναρωτιόνταν.

1. Πώς ένα ουδέτερο τρίτο μέλος βλέπει το πρόσφατο   

    συζυγικό καυγαδάκι.

2. Κοιτάζοντας μπροστά, ποια εμπόδια στέκονται στο δρόμο 

    τους ώστε να σκέφτονται ως τρίτο μέρος στις διαμάχες

3. Πώς θα μπορούσαν να πετύχουν το να σκέπτονται ως 

    τρίτο μέρος στις διαμάχες και πως θα ωφελούσε αυτό τις 

    σχέσεις τους.

Ζευγάρια που αξιολόγησαν τη σχέση τους με αυτό τον τρόπο είχαν λιγότερο στρες λόγω διαφωνιών και σημαντικά υψηλότερα επίπεδα ευτυχίας και πάθους σε σχέση με όσους δεν αναρωτιόντουσαν. 

Ο ερευνητής Eli Finkel, δήλωσε ότι πολλές έρευνες δείχνουν ότι η ποιότητα του γάμου τείνει να μειώνεται με τον καιρό, έτσι είναι σημαντικό να προλαμβάνει κάποιος.

Δοκιμάστε κάτι δραματικό
Μπορεί μια δραματική ταινία να μην εγγυάται μια ευχάριστη νύχτα για τους περισσότερους, αλλά έρευνα από το Ohio 

State University, ανακάλυψε ότι όσο πιο μεγάλη λύπη 

ένιωσαν οι θεατές μιας ταινίας τόσο πιο χαρούμενα 

αισθήματα ανέφεραν μετά την προβολή.

Δραματικές ταινίες μας οδηγούν να σκεφτόμαστε, σύμφωνα 

με την ερευνήτρια Silvia Knobloch-Westerwick, καθηγήτρια 

του Ohio States’s School of Communications.

Η λύπη που αισθάνεται κάποιος μπορεί να τον ωθήσει να σκεφτεί τις σχέσεις του και να εκτιμήσει όσα έχει.

Αγαπήστε τη μετακίνηση
Άνθρωποι που περπατούν ή κάνουν ποδήλατο ως το γραφείο μπορεί να είναι πιο ευτυχισμένοι σε σχέση με αυτούς που οδηγούν ή παίρνουν το λεωφορείο, ανακάλυψε έρευνα του 2012 σε 800 ανθρώπους, στο Portland, του Oregon.

Οι αιτίες : Έχετε τον έλεγχο του χρόνου, υπάρχουν ενδορφίνες και όχι κυκλοφοριακό. Αν οδηγείτε μπορείτε παρόλα αυτά να φτάσετε στο γραφείο σε καλή κατάσταση.

Η ώρα της μετακίνησης είναι καλή ώρα για ενδοσκόπηση, δήλωσε ο Todd Kashdan, επίκουρος καθηγητής στο George Mason University στο Fairfax της Virginia.

Σταματήστε να κοιτάτε τα διπλανά αυτοκίνητα και σκεφτείτε κάτι για το οποίο είστε ευγνώμονες. Άνθρωποι που είναι ευγνώμονες σε τακτική βάση είναι πιθανότατα χαρούμενοι, δείχνει η έρευνα. Ανοίξετε το ραδιόφωνο. Ακούγοντας μουσική απελευθερώνεται ντοπαμίνη.

Χαρείτε με το δόσιμο
Μπορείτε να κάνετε δωρεές σε εθελοντικές οργανώσεις. Ωστόσο, σκεφτείτε και τις καλές πράξεις κοντά στο σπίτι.
Αν και το να κάνει κάποιος αγαθοεργίες φέρνει μεγαλύτερη χαρά από το να ξοδεύει χρήματα για τον εαυτό του, έρευνα δείχνει ότι το να κάνετε πράγματα για ανθρώπους που γνωρίζετε φέρνει τη μεγαλύτερη ευτυχία, δήλωσε ο Norton. 

Θα αγαπήσετε τη χαρά από τη θετική αξιολόγηση που θα λάβετε.

Υποκριθείτε ότι είστε ευτυχισμένοι μέχρι να το πετύχετε
Όταν είστε λυπημένοι, το να χαμογελάτε μπορεί να σας φτιάξει τη διάθεση. Οι αιτίες για την επίδραση πρέπει να ανακαλυφθούν, αλλά μια έρευνα του University of Kansas 

στο Lawrence, αποκαλύπτει ότι το χαμόγελο μειώνει τους καρδιακούς παλμούς κατά τη διάρκεια τους στρες και σας χαλαρώνει.

Και αν δεν αντέχετε το χαμόγελο ; Η λύπη και η περιστασιακά άσχημη διάθεση είναι επίσης φυσιολογικές. Κανείς δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος 24 ώρες κάθε ημέρα της εβδομάδας και αυτό μπορεί να είναι το πιο χαρμόσυνο νέο για όλους.

Επιμέλεια: Εύη Ψωμιάδου
http://www.iatronet.gr

5 πράγματα που οι μπαμπάδες κάνουν καλύτερα από τις μαμάδες....!!!

Κι όμως υπάρχουν πράγματα που ένας μπαμπάς κάνει καλύτερα από μια μαμά. Όσο κι αν δεν το πιστεύετε ! 

1. Αφήνουν τα παιδιά να παίρνουν ρίσκα
Ένας μπαμπάς θα βοηθήσει το παιδί του να σκαρφαλώσει κάπου ψηλά, θα το πετάξει στον αέρα, θα το μάθει να κάνει βουτιές θα το βάλει στο αμάξι και θα τρέξει με 200. 

Σε τι διαφέρει η μαμά : Μια μαμά δε θ’ αφήσει ποτέ να σκαρφαλώσει το παιδί της σ’ ένα δέντρο και μάλλον δε θα του μάθει αγωνιστικό ποδήλατο. Αυτό συμβαίνει γιατί μια μητέρα που μεγάλωνε έναν άνθρωπο 9 μήνες στην κοιλιά της, είναι φυσικό να κάνει focus στο να το προστατεύει. 

Οι μαμάδες θέλουν να μεγαλώνουν ασφαλή και υγιή παιδιά μας λέει ο παιδοψυχίατρος Kyle Pruett και συγγραφέας του βιβλίουFatherneed: Why Father Care Is as Essential as Mother Care for Your Child. Ωστόσο τα ρίσκα είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη τους. 

Το κινητικό παιχνίδι, μας λέει, βοηθά στην υγιή ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών και στην εκτόνωσή τους. Καλύτερα να πέσει από το ποδήλατο, παρά να μην μάθει ποτέ ! 

Ένα παιδί που τολμά να παίρνει ρίσκα, ως ενήλικος δεν θα φοβάται τη ζωή.
2. Εμπιστεύονται τους εαυτούς τους περισσότερο από τους ειδικούς
Γενικότερα οι άντρες από τη φύση τους έχουν μια τάση να εμπιστεύονται το ένστικτό τους. Ίσως επειδή στο παρελθόν 

ως κυνηγοί, δε ρωτούσαν για το πώς και που θα βρουν την τροφή τους. Το ίδιο κάνουν και με τα παιδιά. Τα ανατρέφουν βάση ενστίκτου, γι’ αυτό και ίσως ανησυχούν λιγότερο.

Σε τι διαφέρει η μαμά : Οι γυναίκες μας λέει η ειδική σύμβουλος γονιών Rona Renner, είναι περισσότερο ευαίσθητες στο να κάνουν το σωστό με τα παιδιά τους. 

Επίσης έχουν την τάση να συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τις άλλες μητέρες, πολύ περισσότερο απ ότι οι μπαμπάδες. Εντάξει είναι πάντα καλό να ακούς μια δεύτερη ή μια τρίτη γνώμη, αλλά καλό είναι να εμπιστεύεσαι και το ένστικτό σου.

3. Αγνοούν τις λεπτομέρειες
Ένας μπαμπάς θα φορέσει το μπλουζάκι του παιδιού ανάποδα, πιθανώς επειδή αγνοεί ότι η στάμπα πηγαίνει πάντα μπροστά. Επίσης δε θα σκεφτεί ποτέ να συνδυάσει σωστά τα χρώματα, ή να πάρει το γαλάζιο καπέλο με το μπλε μαγιό. Τους αρκεί να πάρουν το καπέλο και το παιδί τους να είναι προστατευμένο από τον ήλιο. 

Σε τι διαφέρει η μαμά : Η Rona Renner, μας λέει: Τα στάνταρ που βάζει κάθε μαμά για τα παιδιά της είναι πάντα πολύ υψηλά. Επίσης μια μητέρα θέλει πάντα να είναι όλα τέλεια. 

Ωστόσο αν και οι προθέσεις της είναι πάντα καλές αυτή η τελειομανία της την κάνει κάποιες φορές να χάνει την ουσία και να προσθέτει περιττά άγχη, στο ήδη δύσκολο ρόλο της.

4. Οι μπαμπάδες συχνά λειτουργούν σαν παιδιά
Οι άντρες δεν έχουν κανένα πρόβλημα να μπουσουλήσουν στο χαλί παρέα με τα παιδιά τους, να βρέχουν τους άλλους στη θάλασσα, να παίζουν παρέα με το τρενάκι και γενικά δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να παλιμπαιδίζουν με την πρώτη ευκαιρία. 

Και αυτό τους κάνει πολύ συμπαθητικούς και επικοινωνιακούς στα μάτια των παιδιών τους.

Σε τι διαφέρει η μαμά : Γιατί η αλήθεια είναι ότι το πρόγραμμά τους είναι πιο βαρύ, και με περισσότερα καθήκοντα. Πρέπει να μαγειρέψουν, να πάνε και να φέρουν τα παιδιά, να τα ντύσουν, να τα κάνουν μπάνιο, να….να…

Και όσα περισσότερα καθήκοντα έχεις τόσο λιγότερο ανάλαφρος αισθάνεσαι. Ένας δεύτερος λόγος μας λέει η 

κυρία Renner είναι αισθάνονται πολύ υπεύθυνες με το ρόλο τους, ώστε να χαλαρώσουν και να μπουσουλήσουν….

Οι μπαμπάδες πάλι όχι. Και αυτή είναι η γοητεία τους.

5. Οι μπαμπάδες διαλέγουν τις μάχες τους
Ένα καλό των μπαμπάδων, που θα έπρεπε να αντιγράψουν και οι μαμάδες, είναι ότι διαλέγουν τις «μάχες» που θα δώσουν σε ό,τι αφορά τα παιδιά τους.

Σε τι διαφέρει η μαμά : Οι μπαμπάδες γενικά αποφεύγουν τις συναισθηματικές συγκρούσεις με τα παιδιά τους, πράγμα που οι μαμάδες δεν κάνουν. Με άλλα λόγια οι μαμάδες χρησιμοποιούν συχνά τον συναισθηματικό «εκβιασμό», για να καταφέρουν το σκοπό τους. Αντίθετα οι μπαμπάδες μοιάζουν να γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι κάποιες «μάχες» είναι χαμένες, γεγονός που εκνευρίζει τις μαμάδες. 

Ελένη Χαδιαράκου
http://www.imommy.gr

Σκεπτομορφές - Ρ. Νατζέμυ.....!!!

O νους δεν έχει δική του πραγματικότητα.

H πραγματικότητα του δημιουργείται από το περιεχόμενό του.

Mοιάζει με πλαστική σακούλα ή σελοφάν.

Eάν βάλεις κάτι στρογγυλό στην πλαστική σακούλα γίνεται στρογγυλή.

Eάν τυλίξεις με αυτήν κάτι λεπτό και μακρύ, τότε παίρνει και πάλι το ανάλογο σχήμα. Παίρνει, δηλαδή, πάντα, το σχήμα του περιεχομένου της.

Έτσι και ο νους παίρνει το σχήμα των σκέψεων, των συναισθημάτων, των επιθυμιών, των αναγκών, των συνηθειών και των προσδοκιών που περιλαμβάνονται σ' αυτόν.

Όταν ορισμένες σκέψεις, συναισθήματα ή επιθυμίες απασχολούν το νου, πολύ συχνά ή για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή, σε μερικές περιπτώσεις, ακατάπαυστα, ο νους αρχίζει να κρυσταλλώνεται γύρω από αυτές τις σκεπτομορφές, με αποτέλεσμα να χάνει την ευστροφία του και να αποκτά έμμονες ιδέες ή να ταυτίζεται με κάποιο αντικείμενο ή ιδέα.

Σ' αυτές τις περιπτώσεις, ο νους δεν είναι ελεύθερος να 

βιώσει το παρόν ή να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο, εκτός από 

αυτό που τον απασχολεί. Oύτε μπορεί να χαρεί, αφού η προσκόλλησή του, σε μια ιδιαίτερη σκεπτομορφή, δεν του επιτρέπει να ψάξει και να βρει ή να δεχτεί οποιαδήποτε χαρά μέσα από άλλες πηγές. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σκεπτομορφές γύρω από τις οποίες κρυσταλλώνεται ο νους, είναι αρνητικές και βασίζονται σε πεποιθήσεις όπως,  " είμαι αδύναμος ",
"χρειάζομαι κάτι ή κάποιον, για να είμαι ευτυχισμένος ",
" κινδυνεύω εγώ ή  οι αγαπημένοι μου ".

Σε πολλές περιπτώσεις, αυτές οι αρνητικές σκέψεις δημιουργούν την αρνητική πραγματικότητα, με την οποία ασχολείται ο νους.

O διαλογισμός είναι η διαδικασία μέσα από την οποία αδειάζουμε, προσωρινά, (και αργότερα, με την πάροδο του χρόνου, για μεγάλα χρονικά διαστήματα) το νου από τις διάφορες σκεπτομορφές, που έχουν κρυσταλλωθεί μέσα του και τον έχουν κάνει δύσκαμπτο. Mε το διαλογισμό, ο νους γίνεται πιο ήρεμος, πιο δυνατός και συνάμα, πιο ανταποκριτικός στην παρούσα στιγμή και βιώνει μεγαλύτερη ενότητα, με όλα.

Εννοείται ότι μπορούμε επίσης να δημιουργήσουμε θετικές σκεπτομορφές που έλκουν υγεία, αγάπη, ευτυχία αφθονία και αρμονία μέσα στην ζωή μας. 

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΥ του Ρ.Η. Νατζεμυ
http://www.armonikizoi.com/greek

Η Τέχνη της Προσευχής .....!!!

Ο σκοπός της πνευματικής πορείας είναι η Φώτιση, η Συνειδητότητα, η Εγρήγορση. Και πόσα είναι εκείνα που μας κρατούν σε ύπνο !

Η φυσιολογία μας πραγματικά κοιμάται και εμείς κάνουμε αγώνα να ρίξουμε λίγο φως, να ενεργοποιήσουμε σημεία του είναι μας που είναι σκοτεινά, δωμάτια του Ναού μας που δεν έχουν Φως και Ζωή. 

Έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε πάνω σε αυτό, γιατί έχουμε ενσαρκωθεί σε ένα σώμα που είναι απ'τη φύση του αργό και τείνει να αδρανεί και απλά να επαναλαμβάνει μιμητικά αυτά που έχει διδαχθεί και ξέρει να κάνει.

Πόσα όμως είναι εκείνα που έχουμε ακόμα να φωτίσουμε και πόσο σπουδαίο ρόλο παίζει η Τέχνη της Προσευχής σε αυτό.

Γιατί η Προσευχή είναι Τέχνη, είναι δημιουργία και δεν πρέπει να είναι μια επανάληψη λέξεων ή εκφώνηση μάταιων αιτήσεων. Στην προσευχή το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσουμε τα κενά μας, να συνειδητοποιήσουμε τις ελλείψεις και τα λάθη μας και το που παραβαίνουμε το Νόμο της Αγάπης. Αυτό το βήμα είναι το πιο σημαντικό και δύσκολο, καθώς οι άνθρωποι έχουν τη τάση για ότι τους συμβαίνει να ρίχνουν την ευθύνη στους άλλους και να '' πετάνε '' από πάνω τους το βάρος. 

Όμως αυτό συνεχίζει να υπάρχει στη συνείδηση, μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε και να του ρίξουμε Φως και Ζωή.

Σχεδόν πάντα τα κενά μας και τα προβλήματά μας, αν τα αναλύσουμε μέχρι τέλους, θα φτάσουμε σε κάποιο φόβο. 

Ο φόβος δεν είναι παρά κενό στη συνειδητότητα, κενό ενέργειας, έλλειψη ενέργειας, σκοτάδι. 

Γι'αυτό το πιο σημαντικό και δύσκολο μέρος της προσευχής είναι αυτό, να συνειδητοποιήσουμε τους φόβους μας, καθώς 

ο φόβος θα μας απωθεί από τη συνειδητοποίησή του ! 

Έτσι αν καταφέρει κανείς και εντοπίσει το φόβο του, μπορεί πιο εύκολα πλέον να περάσει στο δεύτερο και τρίτο βήμα της προσευχής, που είναι η αίτηση και η παραλαβή/αποδοχή αυτού που αιτήσαμε.

Αφού λοιπόν εντοπίσουμε το σφάλμα μας, αιτούμε την ανάλογη θετική ποιότητα που θα καλύψει, θα φωτίσει και θα ενεργοποιήσει το κενό μας. 

Π.χ. βλέπουμε ότι εκδηλώνουμε σκληρότητα και έχουμε έλλειψη ανεκτικότητας. Αιτούμε τότε για αγαθότητα, συμπόνια, ομορφιά, καλοσύνη, ευγένεια. 

Και τότε περνάμε στο επόμενο βήμα της προσευχής που είναι η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΔΟΧΗ και εγκόλπωση αυτού που αιτήσαμε, καθώς αυτό που αιτήσαμε αυτομάτως έρχεται βάσει του Νόμου της Αίτησης και περιμένει απλά εμάς να το λειτουργήσουμε συνειδητά. 

Αυτός είναι ο κύκλος της Προσευχής και η Τέχνη αυτής. Συνήθως οι άνθρωποι αιτούν διάφορα '' Θεέ μου δώσε μου δύναμη '' κλπ, και περιμένουν να τους έρθει η δύναμη κι αυτοί δεν ξέρουν πως και από που ! 

Η δύναμη είναι εκεί και περιμένει απ'το ίδιο το άτομο να την λειτουργήσει. Αυτό βέβαια προϋποθέτει κανείς να πάρει την ευθύνη του εαυτού του και λίγοι μπαίνουν σ'αυτή τη διαδικασία. Εκεί διακρίνεται ο πνευματικός άνθρωπος απ'τους άλλους. 

Ο πνευματικός άνθρωπος δεν φοβάται να πάρει ευθύνες πάνω του.

Εγώ έχω μια συγκεκριμένη στάση απέναντι στη ζωή, η οποία αποδεικνύεται συνεχώς αλάνθαστη. Η στάση αυτή λέει ότι "για όλα όσα συμβαίνουν σε μένα, φταίω πάντα εγώ". 

Όλες οι δοκιμασίες της καθημερινότητας, μας δείχνουν τα 

κενά μας σε πνευματικό επίπεδο και τι έχουμε να δουλέψουμε και να φωτίσουμε. 

Το ότι κάποιος μας φέρθηκε κάπως, το ότι κάναμε κάποιο λάθος, το ότι πάθαμε κάτι, όλα μα όλα είναι ενδείξεις για την εσωτερική μας πορεία. Οπότε με αυτές τις ενδείξεις διευκολύνεται το πρώτο και δυσκολότερο μέρος της προσευχής μας που είναι ο εντοπισμός των κενών και λαθών μας. Η καθημερινότητα είναι ο δάσκαλός μας. 

http://www.elenastral.com

Το θαύμα της ζωής, Πρεμ Ραβατ - Μαχαράτζι.....!!!

gikam4·