Όλοι έχουμε ανάγκη να βρούμε κάποιον που θα μας αγαπήσει και θα μας αποδεχτεί όπως είμαστε.
Αλλά αυτή η ανάγκη μπορεί να κρύβει κάτι βαθύτερο : την αδυναμία μας να αγαπήσουμε εμείς τον εαυτό μας, δηλαδή το σώμα μας, τα συναισθήματά μας, τις σκέψεις μας, τις συμπεριφορές μας, ίσως και κάποια συμπτώματα.
Δεν είναι κακό, ούτε κατακριτέο, ούτε σημάδι ψυχικής αδυναμίας, η επιθυμία μας να βρούμε έναν άνθρωπο να μας καταλαβαίνει, να μας αποδέχεται και να μπορούμε να μοιραζόμαστε μαζί του τις εμπειρίες της ζωής.
Η διαφορά όμως μεταξύ του “για να νιώσω καλά πρέπει να βρω κάποιον να με αγαπήσει” και του “νιώθω καλά και θέλω κάποιον για να μοιραστώ μαζί του τη χαρά της ζωής” είναι μεγάλη.
Στην πρώτη περίπτωση, ουσιαστικά ψάχνουμε για ένα ψυχικό υποστήριγμα. Ψάχνουμε να βρούμε έναν άνθρωπο που θα μας προσφέρει την ασφάλεια που δε βρίσκουμε αλλού.
Στη δεύτερη περίπτωση, ψάχνουμε κάποιον για να μοιραστούμε την αγάπη που νιώθουμε ήδη μέσα μας και που εκφράζουμε στον κόσμο με τις πράξεις, τα λόγια και τις συμπεριφορές μας.
Στην πρώτη περίπτωση, ο άνθρωπος που θα βρεθεί (αν βρεθεί) θα αισθάνεται ότι δίνει περισσότερα από όσα παίρνει. Θα δίνει αγάπη και στοργή, θα δείχνει κατανόηση, ενώ θα έχει απέναντί του έναν άνθρωπο που θα νιώθει φόβο και ανεπάρκεια και που μόνο υπό όρους και προϋποθέσεις θα αισθάνεται ασφαλής.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να βρεθεί κάποιος που θα έχει την ανάγκη να φροντίζει τον άλλον για να νιώθει ο ίδιος καλά, αλλά μακροχρόνια μια τέτοια σχέση δεν μπορεί να αντέξει – κάποια στιγμή θα βγουν στην επιφάνεια τα ασυνείδητα μοτίβα και των δύο και θα επέλθει σύγκρουση, που θα συνοδεύεται από αισθήματα απογοήτευσης, θυμού ή προδοσίας.
Στη δεύτερη περίπτωση, που αναζητάμε να βρούμε κάποιον για να μοιραστούμε τη χαρά της ζωής, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν δυσκολίες και προκλήσεις. Αλλά οι δυσκολίες θα αντιμετωπιστούν χωρίς αισθήματα ανεπάρκειας και φόβου. Και χωρίς αυτά τα βάρη η ζωή γίνεται πολύ πιο εύκολη και ανάλαφρη.
Για να βρούμε έναν τέτοιον άνθρωπο, θα πρέπει πρώτα εμείς να έχουμε μάθει να αγαπάμε όλα αυτά που συμβαίνουν μέσα μας.
Και “αγαπάω αυτά που συμβαίνουν μέσα μου” σημαίνει παρατηρώ και αποδέχομαι τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις συμπεριφορές και τα συμπτώματα, χωρίς να τα μετατρέπω σε ταυτότητα, δηλαδή χωρίς να τα κάνω Εγώ (“εγώ υποφέρω”, “εγώ είμαι ανεπαρκής”, “εγώ είμαι κατώτερος”, “εγώ θα είμαι πάντα μόνος”, “εγώ δεν μπορώ να ξεπεράσω τις συνέπειες του παρελθόντος μου”, κ.τ.λ).
Και ως φυσικό επακόλουθο (επειδή βλέπουμε τον κόσμο ανάλογα με το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας) την ίδια στάση κρατάμε και απέναντι στους άλλους: δεν τους κρίνουμε όταν παρατηρούμε να εκδηλώνουν μια συμπεριφορά που έχει τις ρίζες της στο ασυνείδητο παρελθόν τους.
Η “μαγική συνταγή” λοιπόν είναι η εξής: αφαιρούμε την αίσθηση της ταυτότητάς μας από τα ασυνείδητα μοτίβα που ενεργούν μέσα μας και τη μεταθέτουμε στον εσωτερικό παρατηρητή που παρατηρεί και αποδέχεται αυτά τα μοτίβα.
Όταν το σύστημά μας (το σώμα και ο νους) συνηθίσει στο να αντλεί την ασφάλειά του από την αγάπη που του δείχνουμε εμείς, τότε θα αρχίσει να προβάλλει και προς τα έξω αυτή την αίσθηση της ασφάλειας, χωρίς να αναζητάει καταφύγια και σωτήρες.
Παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Γκάντι “Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις”, θα λέγαμε “Γίνε εσύ η αγάπη που ψάχνεις να βρεις”.
Είσαι μικρή και λυσσάς να μεγαλώσεις για να μπορείς να κάνεις αυτά που τώρα τα θες σαν τρελή, αλλά δεν μπορείς. Και μεγαλώνεις. Και καμία σχέση.
Είσαι μικρή και έχεις ψωνίσει ό,τι μακρύ νύχι υπάρχει και το κολλάς στα νύχια σου με σελοτέιπ και μπλου ταγκ και σκας που δεν μπορείς να χεις τόσο ωραία μακριά, φούξια (!) νύχια από μόνη σου και παλεύεις με αυτές τις πλαστικές βλακείες, που όταν τα ακουμπήσεις λίγο στο τραπέζι βγαίνουν. Και μεγαλώνεις. Και τα 'χεις κομμένα σύριζα.
Είσαι μικρή και έχεις τσαλαπατήσει τα τακούνια της μαμάς και της γιαγιάς.Έχεις σκάψει παρκέ και έχεις σπάσει τα νεύρα των δικών σου και των γειτόνων απ' το τάκα-τούκα. Και σκας που τα δικά σου είναι φλατ με μπαρέτες! Και μεγαλώνεις. Και δεν βγάζεις τα φλατ απ' τα βαριεστημένα πόδια σου.
Είσαι μικρή και παίζεις κυρία με σατέν νυχτικά(!?). Φοράς κάτι παλιά σατέν νυχτικά της θείας σου και της γιαγιάς σου -θα μπορούσαν να είναι και της Ζωζώς Σαμπουτζάκη- και βολοδέρνεις μέσα στο σπίτι. Και σκας που δεν είσαι μεγάλη να τα φοράς στ' αλήθεια. Και μεγαλώνεις. Και οι πυτζάμες σου είναι βαμβακερές, τεράστιες και τις βάζεις και μέσα στις κάλτσες.
Είσαι μικρή και έχεις μια τσάντα με ψηφοδέλτια (!) μέσα, που είναι οι "δουλειές" σου. Και παίζεις ότι πας τα χαρτιά σου στην εφορία και στις τράπεζες και σε όποια άλλη δουλειά έχεις ακούσει τη μαμά σου να λέει ότι πάει. Και χαίρεσαι με το παιχνίδι σου. Και σκας που δεν είσαι ακόμα τόσο μεγάλη να πηγαίνεις όντως εκεί μόνη σου και να τους χτυπάς τα μακριά σου νύχια στο γκισέ. Και μεγαλώνεις. Και στέλνεις πάλι τη μαμά σου στις δουλειές.
Είσαι μικρή και ακούς τους μεγάλους να συζητάνε πολύ σοβαρά θέματα. Και σκας που δεν έχεις ιδέα για τί μιλάνε. Και θες να μεγαλώσεις, να ξέρεις κι εσύ να λες τέτοια σοβαρά με τους δικούς σου φίλους. Και μεγαλώνεις. Και λες χειρότερες βλακείες με τους φίλους σου απ' όταν ήσουν μικρή.
Είσαι μικρή και βάφεσαι. Αλλά βάφεσαι μόνο μέσα στο σπίτι, γιατί όλοι σου λένε ότι δεν είσαι καραγκιόζης για να βγεις έτσι έξω. Και σκας, γιατί θες να βάφεσαι και να βάζεις γκλίτερ και δεν μπορείς, μέχρι να μεγαλώσεις. Και μεγαλώνεις. Και σκυλοβαριέσαι να βαφτείς. Και γκλίτερ δεν έβαλες ποτέ. Μόνο στις απόκριες.
Είσαι μικρή και παίζεις νύφη (!). Και θες τόσο πολύ να γίνεις μια νύφη με ένα τεράστιο φουσκωτό τουρτένιο νυφικό. Και σκας που αυτό αργεί πολύ ακόμα. Και μεγαλώνεις. Και τα φουσκωτά τουρτένια νυφικά, μόνο που τα βλέπεις, σου ανεβάζουν το ζάχαρο και την πίεση.
Είσαι μικρή και αποφεύγεις το μπάνιο όπως ο διάολος το λιβάνι. Και σκας που έχεις τη μαμά σου από πίσω να σε μυρίζει και να σε βουτάει με το ζόρι να ξεβρωμίσεις και κάνεις σαν γατί που το βαφτίζουν. Και σκας που δεν είσαι μεγάλη να αποφεύγεις το μπάνιο και να μην σου το επιβάλει κανείς. Και μεγαλώνεις. Και κάνεις μπάνιο κάθε μέρα και δύο φορές τη μέρα. Και η μαμά σου σου λέει "φτάνει, το σκούπισα 3 φορές σήμερα, φτάνει!".
Είσαι μικρή και πας βόλτα τον ψεύτικο σκύλο σου στο χαλί του σαλονιού να κατουρήσει. Και σκας που δεν έχεις αληθινό σκύλο για να τον πας αληθινή βόλτα. Και μεγαλώνεις. Και έχεις αληθινό σκύλο - τον καλύτερο!! Και δεν τον έχεις πάει ποτέ αληθινή βόλτα. Συνεχίζεις αυτή μέχρι το χαλί του σαλονιού. Όπως τότε.
Είσαι μικρή και παίζεις δουλειές σπιτιού. Και έχεις την ψεύτικη ηλεκτρική με τα μπιρμπιλόνια από φελιζόλ, που τα σκορπάς και μετά τα ρουφάς με τη σκούπα σου πάλι πίσω. Και μετά πάλι, ξανά-μανά. Και σκας που δεν μπορείς να σκουπίσεις στα αλήθεια με την μεγάλη, κανονική ηλεκτρική σκούπα. Και μεγαλώνεις. Και αν είσαι εγώ, χαίρεσαι ακόμα πιο πολύ με τις δουλειές του σπιτιού.
Δεν αντέχετε μακριά από wi-fi, δεν βλέπετε την ώρα μετά τη δουλειά να δείτε τηλεόραση ή από την άλλη στεναχωριέστε όταν έρχεται το βράδυ και πρέπει να φύγετε από τη δουλειά σας. Εξαρτήσεις και πάλι εξαρτήσεις συνειδητά ή ασυνείδητα. Εμείς σας παρουσιάζουμε 5 από αυτές που κατακλύζουν τον μοντέρνο άνθρωπο!
Εργασιομανία
Το να έχεις δουλειά σε καιρό κρίσης είναι εκπληκτικό και όλοι σε θεωρούν τυχερό. Το να αγαπάς δε και την δουλειά σου είναι θείο δώρο. Τι γίνεται όμως όταν η δουλειά είναι το παν και αφιερώνεις τον πιο πολύ χρόνο σε αυτή; Σε αυτή την περίπτωση, πάσχεις από εργασιομανία.
Αν η δουλειά δεν είναι ένα κομμάτι της ζωής σου αλλά... η ίδια η ζωή σου, αν είσαι ο πρώτος που θα χτυπήσεις κάρτα και ο τελευταίος που θα φύγει από το γραφείο, αν τα σαββατοκύριακα θες να παίρνεις... «homework», αν ζεις και αναπνέεις γύρω από το εργασιακό σου περιβάλλον, τότε μιλάμε για πλήρη εξάρτηση!
Συνέπεια: Κάποιος άλλος τομέας της ζωής σας θα... αιμορραγεί, και συνήθως είναι η προσωπική ζωή που έχει μεγάλο πλήγμα. Βρείτε το μέτρο και χαρείτε όλους τους τομείς της ζωής σας!
Το Internet
Αν δεν μπορείς να φανταστείς πως ήταν η ζωή χωρίς ίντερνετ, facebook, ipad ή iphone πάσχεις σίγουρα από τη «μοντέρνα αρρώστια». Ποια; Αυτή του διαδικτύου. Προτιμάς να μείνεις σπίτι για να μην χάσεις κάποιο post από το facebook, πηγαίνεις για καφέ και το κινητό σου έχει γίνει προέκταση των δαχτύλων σου, πας για ποτό και μιλάς μόνο για τα νέα σου post! Είναι σίγουρο ότι η εξάρτηση σου με το ίντερνετ είναι μεγάλη.
Συνέπεια: Δεν αντέχεις σε μέρη που δεν έχουν wi-fi ή δεν έχει ίντερνετ. Και σε καμία περίπτωση δεν θες να επιστρέψεις στην προ ίντερνετ εποχή.
Τηλεόραση
Γυρνάτε από τη δουλειά κομμάτια και το μόνο που επιθυμείτε είναι να ξαπλώσετε στον καναπέ, να ανοίξετε την τηλεόραση και να ακούσετε χαλαρά νέα ή να... «κολλήσετε» σε μια ελαφριά σειρά. Μπορεί να μοιάζει αθώο, αλλά δεν είναι! Αν αυτό γίνεται έτσι αθώα κάθε μέρα, τότε, μπορεί να γίνει μια σοβαρή εξάρτηση.
Έρευνες αποκαλύπτουν πως αρκετοί είναι εκείνοι που περνούν πάνω από 5 ώρες καθημερινά μπροστά στην τηλεόραση με δεκάδες δυσάρεστες επιπτώσεις για την υγεία τους.
Συνέπεια: Μεγάλη πιθανότητα απομόνωσης και αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Το χόμπι του... καναπέ φέρνει επίσης μεγάλη παχυσαρκία.
Αγάπη
Επιστήμονες αναφέρουν και τονίζουν πως αρκετοί άνθρωποι αγαπούν απλά για ν’ αγαπούν. Έξω από πρόσωπα και χαρακτήρες, αρκετοί νιώθουν έντονη την ανάγκη να αγαπούν και να φροντίζουν κάποιον ακόμη και αν δεν τους ταιριάζει.
Από φόβο και ανασφάλεια λοιπόν, μην μείνουν μόνοι τους, νικά την καθημερινότητα που βιώνει ένα ζευγάρι και συνεχίζει να είναι μαζί από φόβο και μόνο. Αν λοιπόν σας φαίνεται περίεργο πως μπορεί να γίνει η αγάπη εξάρτηση, τώρα έχετε την απάντηση.
Συνέπεια: Η πρώτη και πιο σημαντική συνέπεια είναι πως δημιουργούνται αναπλήρωτες προσωπικότητες, κάνουν συμβατικές σχέσεις, αλλά και γάμους, ενώ μένουν σε αυτούς από συνήθεια.
Μαυρίλα
Νιώθετε πως δεν μπορείτε να χαρείτε τη ζωή; Ενώ έχετε κουραστεί και εσείς οι ίδιοι να βλέπετε το ποτήρι πάντα μισό-άδειο; Όλα μαύρα και όλα σκοτεινά. Οι επιστήμονες αναφέρουν πως η αρνητική εικόνα για τα πράγματα μπορεί να εξελιχθεί σε μια ιδιαίτερα επίμονη εξάρτηση που δεν μας αφήνει να δούμε και να απολαύσουμε τις χαρές της ζωής. Γι’ αυτό λοιπόν, σταματήστε να σκέφτεστε μόνο αρνητικά και κλείστε το μάτι και στη θετική πλευρά της ζωής.
Συνέπεια: Οι αρνητικές σκέψεις μας γίνονται συνήθεια και η ζωή μας χάνει το νόημά της.
Ποιος δεν θα προτιμούσε να γινόταν ένα μαγικό κόλπο και έτσι απλά και εύκολα να έφτανε στο τέρμα του «ψυχοθεραπευτικού ταξιδιού» χωρίς να κοπιάσει, χωρίς να πονέσει πολύ ή να αφιερώσει χρόνο;
Σε στιγμές πόνου και μεγάλης έντασης είναι φυσικό να αναζητάμε μια γρήγορη και έτοιμη λύση απ’ έξω να μας απαλύνει και να μας καθησυχάσει, όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με την πραγματική αξία που έχει η προσωπική διαδρομή, που αποφασίζει να κάνει κανείς, προκειμένου να στηριχτεί στον εαυτό του και να δυναμώσει τις δικές του βάσεις για να φτάσει στην αυτοπραγμάτωσή του.
Η προσωπική δέσμευση και ο στόχος
Σε αυτό το σημείο, είναι πολύ σημαντικό να δεσμευτεί κάποιος δίνοντας μια υπόσχεση στον εαυτό του ότι θα αλλάξει κάτι και ότι θα κάνει ό, τι χρειάζεται προκειμένου να λειτουργεί καλύτερα στην καθημερινότητά του και να είναι περισσότερο ικανοποιημένος με τη ζωή του.
Ανάληψη της ευθύνης του εαυτού
Όσο και αν μπορεί να κολακευτεί ή να νιώσει σημαντικός ένας επαγγελματίας του χώρου ακούγοντας την έκφραση «θα κάνω ό, τι μου πείτε» ή «αφήνομαι τελείως στη δική σας εμπειρία και κρίση», είναι πολύ σημαντικό να αφήσει πίσω την ανάγκη του να αναδειχτεί ή να επιβεβαιώσει το εγώ του και να μην ξεχνάει ότι ο στόχος του είναι απλά και μόνο να συνοδεύσει δημιουργικά τον «ταξιδιώτη» στην αυτογνωσιακή του περιπέτεια.
Μοναδικός σκοπός του εκάστοτε ειδικού είναι να ενθαρρύνει και να αναδείξει όλες τις νέες ικανότητες του ατόμου που θα του επιτρέπουν να νιώθει και να πράττει σαν ένα αυτόνομο, δυνατό και με αυτοπεποίθηση άτομο που μπορεί να σχετιστεί και να λειτουργεί κατάλληλα στις εκάστοτε καταστάσεις που αναδύονται στη ζωή του.
Ο ρόλος του ειδικού και η συνεργασία
Ο ρόλος του ειδικού, τουλάχιστον στην ευρύτερη ανθρωπιστική - προσωποκεντρική κατεύθυνση που ακολουθώ, είναι αυτός του έμπιστου συμπαραστάτη, του ενθαρρυντικού, χαλαρού συνοδοιπόρου και του καλού ακροατή που σέβεται πολύ τη μοναδικότητα του καθενός και πιστεύει πολύ στη σοφία, τις δυνάμεις και τις ικανότητές του ατόμου που ξεκινάει το αυτογνωσιακό ταξίδι, να επιλέξει την καταλληλότερη λύση για τον εαυτό του στην εκάστοτε στιγμή της ζωής του, ώστε να συνεχίσει τον δρόμο του.
Μια σχέση εμπιστοσύνης χτίζεται
Με αυτόν τον τρόπο κάθε άτομο αρχίζει το ίδιο να πιστεύει ξανά στον εαυτό του και να αναγνωρίζει όλα τα όπλα και τις ικανότητες που κατέχει και δεν είχε δώσει τόση αξία μέχρι στιγμής. Αρχίζει να πατάει ολοένα και πιο γερά στα δικά του πόδια και να νιώθει ικανό άτομο με άπειρες δυνατότητες και προοπτικές μπροστά του που περιμένουν να τις δοκιμάσει.
Η σχέση «ψυχοθεραπευτή» και «θεραπευόμενου» μετατρέπεται από σχέση εξάρτησης σε σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίας εκτίμησης, ένα υγιές και ισχυρό πρότυπο για κάθε είδους διαπροσωπική σχέση.
Το ταξίδι αρχίζει!
Από τη στιγμή που θα γίνει η συμφωνία για την επίσημη έναρξη του ταξιδιού και τηρείται με χαρά και από τις δύο πλευρές, μπορούμε να πούμε ότι ένα υπέροχο ταξίδι αρχίζει!
Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα γίνει μια προσπάθεια να αποτυπωθούν κάποιες βασικές φάσεις που περνάει ένα άτομο κατά τη διάρκεια μιας δουλειάς με τον εαυτό του ή μιας διαδικασίας προσωπικής ανάπτυξης και γνωριμίας με τον εαυτό του.
Τα βήματα αυτά είναι ενδεικτικά μιας και κάθε άτομο είναι μοναδικό και ιδιαίτερο και ως εκ τούτου ορίζει και τα δικά του βήματα. Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι!
«Θέλει αρετή και τόλμη» να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι για να ανταμώσει τον εαυτό του.
Κάποιοι το ξεκινούν μετά από πολλή περισυλλογή, κάποιοι άλλοι το αποφασίζουν άμεσα ως αναγκαστική διέξοδο, κάποιοι παρατούν το ταξίδι στη μέση και επιστρέφουν νωρίς στη βάση τους, κάποιοι το συνεχίζουν μέχρι τέλους και κάποιοι άλλοι είναι ευτυχείς χωρίς να έχει περάσει ποτέ η σκέψη της αυτογνωσίας από το μυαλό τους.
Ο καθένας μας έχει τη δική του προσωπική ένταση, κουβαλάει τα δικά του βιώματα, έχει το δικό του διαμορφωμένο τρόπο σκέψης, τις όποιες αναστολές, φόβους, προσδοκίες, στόχους και όνειρα, γι’ αυτό και η απόφαση να ξεκινήσει κάποιος το προσωπικό ταξίδι αναζήτησης του εαυτού του δεν είναι το ίδιο απλή και εύκολη για όλους.
Η στιγμή της απόφασης
Πώς συνήθως αποφασίζει κάποιος ότι ήρθε η στιγμή να κάνει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό για τη ζωή του και να ξεκινήσει μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία ή ακόμα καλύτερα μια διαδικασία γνωριμίας με το μέσα του;
Οι φράσεις που συχνότερα ακούγονται στην αρχή μιας τέτοιας διαδικασίας και φανερώνουν τον βασικό λόγο που κινητοποιεί κάποιον να περάσει το κατώφλι ενός ειδικού είναι «είμαι σε αδιέξοδο», «δεν ξέρω τι άλλο να κάνω», «δεν πήγαινε άλλο» ή «επαναλαμβάνεται συνέχεια το ίδιο», «δεν έχω που να μιλήσω» και «θέλω να νιώσω καλύτερα».
Θα λέγαμε ότι τρία πράγματα συνήθως κάνουν τους ανθρώπους να θέλουν να αλλάξουν ή να δοκιμάσουν κάτι νέο:
· Όταν υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Έχουν ζήσει πολλές φορές το ίδιο σενάριο, έχουν ταλαιπωρηθεί, δεν αντέχουν άλλο, εκλιπαρούν για ανακούφιση και θέλουν να αλλάξουν.
· Όταν η αργής μορφής και ήπια απόγνωση, πλήξη και ανία που κυριαρχεί στη ζωή τους, φτάνει να γίνει τόσο έντονη που δεν αντέχεται.
· Όταν ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι μπορούν να αλλάξουν έστω τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα μέχρι στιγμής, να διευρύνουν λίγο τον ορίζοντα της σκέψης και της συνείδησής τους και να αποκτήσουν νέες διεξόδους μέσω οποιασδήποτε προσπάθειας αυτογνωσίας και ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους.
Οι εσωτερικές δυνάμεις
Από τη στιγμή που υπάρχουμε, γνωρίζουμε ότι έχουμε μπροστά μας να ζήσουμε μια ζωή που κάποια στιγμή θα φτάσει στο τέλος της. Έτσι γεννιούνται μέσα μας οι βασικές δυνάμεις που πάλλονται η μία την άλλη και συνεχίζουν τη δράση τους σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Από τη μία η δύναμη της αυτοσυντήρησης που μας «συμβουλεύει» να είμαστε προσεκτικοί, επιφυλακτικοί, να λειτουργούμε με μικρά βήματα και να επιζητάμε την ασφάλεια και τη σιγουριά σε ό, τι κάνουμε και από την άλλη η δύναμη της αστείρευτης επιθυμίας για ζωή που μας παροτρύνει να τολμήσουμε, να ρισκάρουμε και να εξερευνήσουμε ό, τι καινούριο, χτίζοντας και δημιουργώντας χωρίς φόβο και χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Μπροστά σε κάθε βήμα και σημαντική μας απόφαση εμφανίζονται κι αυτές οι αρχέγονες και ακατάλυτες ορμές. Έτσι και στην αρχή του ταξιδιού μπορεί ο φόβος για το άγνωστο να είναι μεγάλος, αλλά είναι επίσης μεγάλη η επιθυμία μας να κάνουμε πραγματικότητα κάποια όνειρά μας και να καταφέρουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά με τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Κίνητρο αλλαγής
Πάντα χαίρομαι και ταυτόχρονα συγκινούμαι όταν βλέπω στα μάτια του υποψήφιου «ταξιδιώτη» ότι ακόμα ονειρεύεται και θέλει βαθιά μέσα του να ζει ευτυχισμένος κόντρα στις όποιες δυσκολίες μπορεί να συναντήσει, γι’ αυτό και πάντα συγχαίρω τη γενναία απόφασή του να ξεκινήσει.
Η αλλαγή λοιπόν ξεκινά με μια βαθιά συνειδητή απόφαση και περιλαμβάνει κάποιες φορές μια μακρόχρονη και συχνά δύσκολη διαδικασία. Ωστόσο το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας δικαιώνει το τέλος κάθε αγώνα και οδηγεί στο καλύτερο.
Στην πορεία της ζωής μας συναντάμε ανθρώπους που με τη συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους αφήνουν στη ζωή μας σημάδια πόνου, θλίψης, απογοήτευσης, θυμού ή καμιά φορά και μίσους. Δηλητηριάζουν την ψυχή μας με αρνητικά συναισθήματα, γιατί μας πνίγει το παράπονο, η αδικία. Πραγματικά και κυριολεκτικά αυτά τα συναισθήματα μας πνίγουν με ό, τι αυτό συνεπάγεται για τον ψυχισμό μας.
Τείνουμε να θυμώνουμε με τους ανθρώπους που μας προκάλεσαν κακό. Αυτούς που μας έθιξαν, μας πλήγωσαν, μας αδίκησαν. Στο μυαλό μας κυριαρχεί η σκέψη της εκδίκησης, της ανταπόδοσης. Θεωρούμε πως μόνο αυτό θα μας ικανοποιήσει, το να πάρουμε το αίμα μας πίσω, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Οφθαλμών αντί οφθαλμού.
Να πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα. Κι όμως... Όταν κι αν φτάσει εκείνη η στιγμή, τότε μόνο συνειδητοποιούμε ότι καμιά ευχαρίστηση δεν μας προσφέρει η εκδίκηση και τίποτα δεν μπορεί να αναιρέσει όχι μόνο το κακό που μας έκανε ο άλλος, αλλά κυρίως αυτό που κάναμε στον εαυτό μας.
Ενδεχομένως περάσαμε μήνες, χρόνια με συναισθήματα θυμού και πλάνα εκδίκησης. Το μίσος πλημμύρισε την καρδιά μας και καθημερινά ζήσαμε σε κατάσταση άγχους με το μυαλό μας κολλημένο σε αρνητικές σκέψεις.
Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Χάσαμε την ξενοιασιά μας, την ηρεμία μας, τη χαρά μας. Χάσαμε την υγεία μας, ψυχική και σωματική. Ποιον τιμωρήσαμε; Εκείνον; Όχι βέβαια! Τον εαυτό μας τιμωρήσαμε.
Δεν φτάνει δηλαδή που κάποιος άλλος μας έκανε κακό, αλλά επιπροσθέτως κι ενώ δεν φταίγαμε σε τίποτα, εμείς οι ίδιοι κάναμε περισσότερο κακό στον εαυτό μας. Το καταστροφικό έργο που ξεκίνησε κάποιος άλλος, εμείς το ολοκληρώσαμε και μας αποτελειώσαμε.
Δεν θα συνεχίσω με θεωρίες, ούτε με αόριστες γενικές αναφορές σε παρόμοιες καταστάσεις. Θα σας μιλήσω για έναν άνθρωπο που γνώρισα, άνθρωπο δικό μου. Γυναίκα φίλη μου από χρόνια, βρέθηκε παρατημένη από τον σύζυγό της με δυο μικρά παιδιά. Εκείνος ερωτεύτηκε κάποια άλλη κι έφυγε μαζί της, έτσι απλά.
Προσπάθησε να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, να βλέπει τα παιδιά του, να δίνει τη διατροφή που όφειλε. Όμως της φίλης μου αυτό δεν της ήταν αρκετό. Έλεγε πως της κατέστρεψε τη ζωή κι έπρεπε κι εκείνη να καταστρέψει τη δική του, με κάθε τρόπο.
Τον επόμενο καιρό δεν έκανε άλλο παρά να κακολογεί τον πρώην σύζυγο της στα παιδιά τους, προσπαθώντας να τα στρέψει εναντίον του και να μην τον θέλουν, ώστε να τον τιμωρήσει.
Κάθε βράδυ έπινε κι έπειτα μεθυσμένη τηλεφωνούσε στο νέο σπίτι του πρώην, βρίζοντας θεούς και δαίμονες. Όλη την ημέρα κατέστρωνε σχέδια εκδίκησης που περιλάμβαναν τη συκοφάντηση αυτού και της νέας συντρόφου του σε όλο το κοινωνικό και εργασιακό τους περιβάλλον. Για να τα κάνει όλα αυτά, ξόδευε όλη την ενέργεια της.
Έχασε το χαμόγελο της, την όρεξη για ζωή, την επαφή με τους φίλους της και τα παιδιά της. Είχε συνεχώς νεύρα και κακή συμπεριφορά. Απομάκρυνε με τον τρόπο της όλους τους ανθρώπους που ήταν κοντά της. Η απόδοση της στη δουλειά της έπεσε κατακόρυφα, με αποτέλεσμα να απολυθεί από την εργασία της.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια κι ήταν λες και είχαν περάσει από πάνω της δεκατέσσερα. Κατάντησε μια μεσόκοπη απεριποίητη γυναίκα, ζωντανή-νεκρή. Τα παιδιά της μεγαλώνοντας επέλεξαν να πάνε να ζήσουν με τον πατέρα τους και τη νέα του οικογένεια. Έμεινε ολομόναχη.
Τι έκανε αυτή η γυναίκα; Τι έκανε στον εαυτό της; Απλά και ξεκάθαρα τον οδήγησε στην καταστροφή. Και θα μου πείτε "τι θα μπορούσε να κάνει τόσο πληγωμένη που ήταν;". Να συγχωρήσει και να προχωρήσει, αυτό θα μπορούσε να είχε κάνει. Κι έτσι θα είχε σώσει τη ζωή της.
Δύσκολο; Ναι, είναι. Αλλά είναι μονόδρομος, η μόνη μας επιλογή. Αν η ζωή μας φερθεί σκληρά και μας φέρει στο δρόμο μας ανθρώπους που μας πονούν, οφείλουμε να προστατεύσουμε τον εαυτό μας. Κανείς δεν μας αγαπάει και δεν μας νοιάζεται όπως εμείς τον εαυτό μας.
Και για να τον προστατεύσουμε, το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να συγχωρήσουμε και να προχωρήσουμε μπροστά. Όλους όσους μας πλήγωσαν και μας αδίκησαν. Θα κριθούν από τον Θεό, από την ίδια τη ζωή, όχι από μας.
Δεν μπορούμε να επωμιστούμε έναν ρόλο που δεν μας ανήκει. Το μόνο που περνάει από το δικό μας χέρι να κάνουμε είναι να μαζέψουμε τα κομμάτια μας και πιο σοφοί, πιο ώριμοι, να βαδίσουμε στον δρόμο της ζωής.
Οφείλουμε να σεβόμαστε τη ζωή που μας δόθηκε και τον εαυτό μας. Να τον αγαπάμε και να μην τον πληγώνουμε. Να ζούμε με αξιοπρέπεια κι αυτοσεβασμό. Είναι ο μοναδικός δρόμος άλλωστε που οδηγεί στην ευτυχία. Ο μοναδικός.
«Το μίσος είναι εμπόδιο για την ευτυχία. Είναι σαν τ' αγριόχορτα που ξερίζωνες το πρωί. Σε πνίγει, δε σε αφήνει να αναπνεύσεις ελεύθερα, να αναπτυχθείς και να ανθίσεις… ακριβώς όπως κάνουν αυτά στα λουλούδια μας. Και η καρδιά σου ένα τέτοιο λουλούδι είναι κι ο κηπουρός της είσαι εσύ και κανένας άλλος…»
Είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσεις αν το πιο επώδυνο στάδιο είναι αυτό της λήψης της απόφασης για τον χωρισμό ή των αμφιβολιών που μπορεί στην πορεία κατά στιγμές, να προκύπτουν. Στις περισσότερες περιπτώσεις χωρισμού οι αμφιβολίες το πρώτο διάστημα που ακολουθεί τον χωρισμό, έρχονται και καρφώνονται σαν έμμονες ιδέες που βασανίζουν, εγκλωβίζουν και δεν αφήνουν να προχωρήσουμε παρακάτω:
- Μήπως δεν έπρεπε να χωρίσω;
- Μήπως να έδινα άλλη μια ευκαιρία;
- Αν συμπεριφερόμουν διαφορετικά ...
- Αν άλλαζα αυτή μου τη συνήθεια
- Αν έκανα περισσότερη υπομονή;
- Αν πηγαίναμε σε σύμβουλο γάμου
- Αν με τον καιρό άλλαζε;
- Αν με τον καιρό κατάφερνα να τον/την αλλάξω ... Αν, αν, αν αν, αν ....
''Αν'' που έρχονται και παίρνουν τη θέση των άλλων ερωτημάτων που θα βοηθούσαν περισσότερο αν προβλημάτιζαν τώρα σ' αυτήν τη μεταβατική φάση, όπως :
- Τι θέλω τώρα για τη ζωή μου;
- Ποια λάθη μου να μην επαναλάβω;
- Τι έμαθα για τον εαυτό μου μέσα από αυτήν τη σχέση;
- Τι θα μου λείψει και θα προσπαθήσω να πάρω μαζί μου από τη σχέση αυτή;
Γιατί όμως αυτές οι αμφιβολίες έρχονται; Η παρουσία τους σημαίνει την έλλειψη ορθότητας στην απόφαση μου να χωρίσω;
Όχι βέβαια. Η παρουσία τους δείχνει την ανασφάλεια και σύγχυση στην οποία βρίσκομαι. Όταν απομακρυνόμαστε χρονικά από μια εμπειρία μας, αυτή πλέον γίνεται ανάμνηση. Η ανάμνηση δεν είναι ίδια με το βίωμα της εμπειρίας. Το βίωμα στην ανάμνηση είναι διαφορετικό από αυτό της εμπειρίας.
Έτσι για παράδειγμα, ένας καβγάς τη στιγμή που τον βιώνουμε μπορεί να μας δίνει την αίσθηση της ''κάθαρσης'', ''εκτόνωσης'' και ''υπερέντασης'' ενώ όταν θυμόμαστε αυτόν τον καβγά μπορεί να τον θυμόμαστε ως κάτι θλιβερό, τραυματικό και απειλητικό. Οι αναμνήσεις λοιπόν αλλοιώνουν το βίωμα της εμπειρίας, άλλες φορές μεγενθύνουν, άλλες φορές υποτιμούν τα συναισθηματικά φορτία, πολλές φορές αποκλίνουν τελείως και από την πραγματικότητα της εμπειρίας μας.
Οι αμφιβολίες μας λοιπόν μετά από έναν χωρισμό έχουν να κάνουν με τις αναμνήσεις μας από τη σχέση αυτή. Οι αναμνήσεις αυτές προσδιορίζουν αρκετά την τωρινή μας συναισθηματική κατάσταση και όχι καθαρά το βίωμα της εμπειρίας μέσα στη σχέση.
Μέσα από τις αναμνήσεις που έχουμε από τη σχέση από την οποία αποφασίσαμε να φύγουμε, φιλτράρουμε συναισθήματα, επιλέγουμε στιγμές που κουβαλάμε στη μνήμη μας και αυτά καθορίζουν την ανάμνηση που έχουμε από τη σχέση αυτή. Έτσι, η σχέση αυτή μπορεί να γίνει πολύ πιο αφόρητη ή πολύ πιο ευχάριστη ως ανάμνηση, τώρα που αποστασιοποιηθήκαμε με την απόφαση χωρισμού.
Πώς επαναξιολογώ λοιπόν την απόφασή μου; Κατά τη γνώμη μου, δεν την επαναξιολογώ. Συμπεράσματα εκ των υστέρων, δεν μπορούν να βγουν, γιατί οδηγούν απλά σε εναλλακτικές άπειρες αφηγήσεις.
Τα συμπεράσματα βγαίνουν όταν βιώνονται οι καταστάσεις, όταν γεύομαι τη σχέση μου με τον άλλον, τη στιγμή που έχω επαφή με το βίωμα μου και με τον εαυτό μου ώστε να αγγίξω τη δική μου ''γνήσια και απόλυτη αλήθεια''.
Είμαι ευτυχισμένος μέσα σ'αυτό που ζω; Με ικανοποιεί το ''μέχρι τώρα'' ώστε να το συνεχίσω; Η μεγαλύτερη παγίδα στις σχέσεις είναι η προσπάθεια να τη διατηρήσω έχοντας την ελπίδα ότι θα αλλάξει ο άλλος στο μέλλον. Ανειλικρινές απέναντι στον εαυτό μου και απέναντι στον άλλον.
Το μόνο υλικό που έχω λοιπόν, για να αξιολογήσω μια κατάσταση είναι ''το μέχρι τώρα'', βάση του οποίου θα καθορίσω ''το από δω και πέρα'' και όχι το ενδοχόμενο ''αν'' που έρχεται στρέφοντας το βλέμμα μου σε ένα ενδεχόμενο μέλλον. Και αν αυτό το υλικό, το ''μέχρι τώρα'', με οδήγησε στην απόφαση του χωρισμού .... από εκεί και πέρα αναθεώρηση ''δεν χωράει''.
Πίστη και εμπιστοσύνη λοιπόν στον εαυτό για την απόφαση που πήρε, γιατί καμία αμφιβολία δεν μπορεί να σταθεί έγκυρη στο βίωμα της εμπειρίας μου!
Πολυαγαπημένα κρίνα του ουρανού, μεταδότες της αλήθειας, σας καλωσορίζω μέσα στην ουράνια καρδιά. Πόσο υπέροχα σήμερα ξεκινήσατε τον Κύκλο του Ιερού Ρόδου. Συνεχίστε αυτή την πρακτική, να εστιάζετε στο τσάκρα της καρδιάς και να αφήνετε τον ποταμό της αρμονίας, της αγάπης να ρέει προς τον κόσμο, γιατί πολυαγαπημένοι η ανθρωπότητα έχει διαχωριστεί αυτή την περίοδο στον κόσμο της ενότητας - τον κόσμο της αγάπης και στον κόσμο του φόβου - της έλλειψης...
Όσο συνδέεστε με τον κόσμο της ενότητας θα λαμβάνετε αγάπη, την αρμονία της αγάπης και θα εκπέμπετε την αρμονία της αγάπης. Όταν συνδέεστε με τον κόσμο του φόβου, συνδέεστε με την έλλειψη, θα βιώνετε την έλλειψη και θα την εκπέμπετε.
Χρειάζεται λοιπόν η επιλογή να γίνει μέσα στην καρδιά εργαζόμενοι με τον τρόπο που αναλύσετε όλοι μαζί πριν. Το βλέπετε παντού γύρω σας. Αυτό χρειάζεται να ισορροπήσει και θα ισορροπήσει. Και τότε η επιλογή θα είναι βήμα για την ανθρωπότητα και για την εξέλιξη της ανθρωπότητας να προχωρήσει στον κόσμο της ενότητας, στον κόσμο της αγάπης όπου είναι ο προορισμός της, η αλήθεια της, η ουσία και ο σκοπός της.
Το νοητικό σώμα και το συναισθηματικό σώμα συνδέονται άμεσα και με τους δύο κόσμους και προκύπτουν οι πράξεις. Τα αποτελέσματα θα είναι άμεσα και στους δύο κόσμους. Έτσι η ανθρωπότητα θα λάβει ένα ξεκάθαρο μήνυμα. Η ενέργεια της Μητέρας Θεάς αγκαλιάζει τον πλανήτη φέρνοντας στο φως όλες τις κρυφές ατζέντες έτσι ώστε η ανθρωπότητα να κάνει τη σωστή επιλογή.
Και η επιλογή είναι ο κόσμος της ενότητας, ο κόσμος της αγάπης!
Η ενέργεια των κρυστάλλων βοηθάει σε αυτή τη μετατόπιση. Πολλοί από εσάς εργάζεστε με κρυστάλλους και αναγνωρίζετε την καθαρή ουσία τους και την εκπομπή τους. Αναγνωρίζετε την καθαρή εκπομπή της αγάπης. Εργαστείτε με τους κρυστάλλους, ελάτε πιο κοντά. Είναι καθαρές κεραίες αυτού του ποταμού της αγάπης.
Εργαστείτε με τους κρυστάλλους που έχετε στο σπίτι σας, δημιουργήστε μια μαντάλα η οποία θα εκφράζει την επιλογή σας. Την επιλογή σας για ένα κόσμο ενότητας, για ένα κόσμο αγάπης και αφήστε τους κρυστάλλους να το εκπέμπουν εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
Δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπο σε αυτό. Οι ίδιοι κρύσταλλοι θα σας δείξουν το σχηματισμό τους. Θα συμβάλουν στην εγκαθίδρυση αυτού του πλέγματος. Πειραματιστείτε, θα δείτε πως θα βοηθήσει...
Αυτές ήταν οι κατευθύνσεις που ήθελα να σας μεταδώσω για αυτή την περίοδο. Όλα όσα έχουμε πει ισχύουν...
Τώρα όμως χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την καρδιά σας για ένα ταξίδι στην αιωνιότητα της ψυχής. Ένα ταξίδι στον Ποιητή της αγάπης. Στη Μητέρα της συμπόνιας. Αφεθείτε λοιπόν μέσα στα νερά του πνεύματος και αφήστε τη φλόγα της καρδιάς σας να ενωθείτε με τη φλόγα του Ποιητή της αγάπης και αφήστε τη Μητέρα της συμπόνιας να σας κρατήσει πάνω στα νερά του πνεύματος της ψυχής.
Νιώστε την ουράνια ένωση αυτών των δύο δυνάμεων μέσα στο τσάκρα της καρδιάς σας καθώς αυτές οι δύο δυνάμεις, αυτές οι δύο θεϊκές αρχές εργάζονται μέσα σας και σας ευθυγραμμίζουν στο ζωντανό παρόν, μέσα από τις λεωφόρους της συνειδητότητάς σας, στον οίκο της ψυχής. Αφήστε να σας έλξει ο οίκος της ψυχής. Νιώστε τη χαρά, την απλότητα, την παράδοση.
Νιώστε την κάθοδο του κρυστάλλου της ψυχής μέσα στην καρδιά σας, μέσα στην καρδιά του δικού σας σύμπαντος καθώς μια νέα γέννηση πρόκειται να συμβεί. Η γέννηση του καθαρού θεϊκού πνεύματος μέσα σας. Νιώθετε τη ζεστασιά στην καρδιά σας; Εκεί φυλάσσεται ο κρύσταλλος!
Αφήστε το να λάμψει έλκοντας στην πραγματικότητά σας όλα αυτά τα υπέροχα γεγονότα και καταστάσεις. Όλα αυτά τα υπέροχα πλάσματα που θέλουν να σας συναντήσουν. Όλες αυτές τις υπέροχες ιδέες που πρόκειται να γεννηθούν. Όλους αυτούς τους καθαρούς δρόμους καρδιάς που θέλει να τους περπατήσετε. Όλα αυτά τα υπέροχα τραγούδια ψυχής που περιμένουν να τα ξανατραγουδήσετε. Όλη αυτή η χαρά που υπάρχει για να ζήσετε.
Η απεραντοσύνη της ύπαρξής σας είναι εδώ, είναι μέσα στην καρδιά σας. Αφήστε τη να λάμψει πολυαγαπημένοι τώρα, αφήστε τη να λάμψει και με τη δύναμη της ουράνιας Μητέρας ενεργοποιώ τον κρύσταλλο της ψυχής στον καθένα σας, στην κάθε μία σας έτσι ώστε ο λόγος της ψυχής να εκδηλωθεί ως ο λόγος της ύπαρξής σας σε αυτή τη ζωή.
Τοποθετήστε τα χέρια σας στην καρδιά και πείτε αυτή τη δήλωση καθημερινά αγγίζοντας τον κρύσταλλο της ψυχής σας που ενεργοποιήθηκε στο τσάκρα της καρδιάς σας:
"Πολυαγαπημένη Συντροφιά του Ουρανού, Ουράνιε Πατέρα, Θεϊκή Μητέρα, είμαι ένα ον στη γη που νιώθω συνδεδεμένος/η μαζί σας. Η πρόθεσή μου είναι αγνή και επιθυμώ από τα βάθη της καρδιάς μου να λάμψει ο κρύσταλλος της ψυχής μου φέρνοντας στην καθημερινότητά μου όλες τις θετικές εκδηλώσεις που περιέχει ο κρύσταλλος της ψυχής μου."
Νιώστε τώρα το τσάκρα της καρδιάς σας να ανοίγει, να φωτίζει...
"Εμπιστεύομαι ολοκληρωτικά, παραδίδομαι ολοκληρωτικά στην αγάπη Σας!"
Κι έτσι είναι!
Με αυτό τον τρόπο πολυαγαπημένοι και με άλλους τρόπους που θα έρθουν μέσα από το τσάκρα της καρδιάς σας ευθυγραμμιστείτε καθημερινά. Κάντε τη σωστή επιλογή, τον κόσμο της ενότητας. Ζήστε σε αυτόν αγκυροβολήστε τον σε κάθε μία ξεχωριστή πραγματικότητα που ο καθένας και η κάθε μία από σας βιώνετε εδώ στη γη.
Ο καιρός πλησιάζει που όλες αυτές οι ξεχωριστές πραγματικότητες θα γίνουν ένα και ο κόσμος της ενότητας, ο κόσμος της αγάπης θα είναι η μόνη πραγματικότητα στον ευλογημένο πλανήτη γη!
Είμαι εδώ όμως να ακούσω και τις δικές σας ερωτήσεις και να σας βοηθήσω σε περαιτέρω κατανόηση. Είμαι εδώ για σας τώρα...
Ερ: Θα ήθελα να ρωτήσω γιατί στη ζωή μου περιβάλλομαι άτομα που είναι αυταρχικά, η μητέρα μου, ο πατέρας μου… Γιατί συμβαίνει αυτό, γιατί έχω αυτή την πρόκληση; Γιατί μου βγαίνει αυτός ο έντονος θυμός… Από που προέρχεται όλο αυτό και πως μπορώ να το αντιμετωπίσω;
Απ: Τι επιλογή λοιπόν κάνεις όταν εσύ ζεις στον κόσμο της ενότητας; Ο κόσμος της έλλειψης πλησιάζει αλλά δεν μπορεί να σ’ αγγίξει. Προσπαθεί να πληγώσει το εγώ αλλά δεν πληγώνει την καρδιά. Ξέρεις πολυαγαπημένη ότι είσαι εδώ με ένα διαφορετικό σκοπό.
-Μήπως αυτούς τους δασκάλους που διάλεξες τους έθεσες εκεί για να αντιληφθείς πόσο σημαντική είναι η αποστολή και ο σκοπός σου; Κι αν το κατανοήσεις αυτό πλήρως θα αντιληφθείς ότι αυτό έρχεται από την εποχή της Ατλαντίδας και θα το απελευθερώσεις.
Εκείνες τις στιγμές κοίταξε μέσα σου. Ποιο είναι αυτό το συναίσθημα, ποια είναι αυτή η ιδέα που πονάει; Προέρχεται από τον κόσμο της ενότητας ή από τον κόσμο του φόβου; Το αποτέλεσμα θα είναι αντίστοιχο, ή αγάπη ή έλλειψη. Αυτό που σου προβάλλουν είναι μια έλλειψη, ένας φόβος. Έτσι δεν είναι; Η καρδιά σου βρίσκεται στην ενότητα και στην αγάπη. Γιατί ανησυχεί τόσο πολύ το μυαλό για το τι σκέφτονται οι άλλοι, τι πράττουν οι άλλοι; Είσαι υπεύθυνη και για αυτούς;
Όταν σας ονόμασα φύλακες του αδελφού σας και σας είπα ότι είστε υπεύθυνοι για αυτό που υπάρχει στην πραγματικότητά σας δεν εννοούσα ότι είστε υπεύθυνοι για αυτά τα οποία πράττουν οι άλλοι ασυνείδητα στη ζωή τους. Είστε υπεύθυνοι στο αν τους κρατάτε στον κόσμο της ενότητας μέσα σας ή στον κόσμο του φόβου.
Έτσι δεν σας λέω να διαχωριστείτε από αυτούς, σας ζητάω να έρθετε μέσα σας και να σταθείτε δίπλα τους αγκαλιάζοντάς τους, αλλά μέσα σας θα επικρατεί ο κόσμος της ενότητας. Ο κόσμος της αγάπης που κατανοεί.
Το γνώριζες αυτό στην εποχή της Ατλαντίδας. Όπως πολλοί από εσάς εδώ μεταφέρατε αυτή τη γνώση στην Αίγυπτο και αντιμετωπίσατε ακριβώς αυτό που συμβαίνει τώρα. Το σχέδιο της ψυχής λοιπόν επαναλαμβάνεται ώστε να κατανοήσετε ότι η ελευθερία βρίσκεται μέσα σας. Είσαι ελεύθερη, δεν εξαρτάσαι από κανέναν. Όπου υπάρχει εξάρτηση υπάρχει και φόβος. Άρα έλλειψη.
Νομίζω ότι σε βοήθησα πολυαγαπημένη να δεις τη μεγαλύτερη εικόνα. Είμαι σίγουρη ότι θα κάνεις αρκετή πρακτική και τα αποτελέσματα θα σε κάνουν ακόμα πιο χαρούμενη, πιο δυνατή καθώς γνωρίζεις ότι η δική σου θέληση είναι ένα με τη θεία θέληση. Μη φοβάσαι τη δύναμη. Κράτησε την στην ενότητα της καρδιάς και η δύναμη της αγάπης θα θριαμβεύσει.
Ερ: Θα ήθελα κάποια συμβουλή για το τώρα μου.
Απ: Πόσο υπέροχο είναι, πόσο απλό και τόσο σημαντικό να ζεις σε ευθυγράμμιση με την ψυχή. Για εσένα πολυαγαπημένη όπως και για όλους σας αυτή την περίοδο είναι σημαντικό να φέρετε τη διδασκαλία πιο κοντά στην καθημερινότητα.
Να πειραματίζεστε και να βοηθάτε στην εγκαθίδρυση της ενότητας, της αγάπης. Υπηρετείστε την αγάπη και την ενότητα για όλα τα όντα. Κι αυτό θα κάνει τον κρύσταλλο να λάμπει.
Έτσι κλείνοντας θα ήθελα να σας πω να εμπιστευτείτε όλο και περισσότερο τον κόσμο της ενότητας και όλα όσα μοιράστηκα μαζί σας σήμερα εδώ.
Επιτρέψτε στον εαυτό σας να είναι αυτός που είναι - ένα Θεϊκό ον που αγαπά και εκφράζεται ελεύθερα μέσα από αγάπη και κατανόηση. Κι όταν θα ξυπνήσετε αύριο το πρωί δείτε πόσο όμορφα είναι τα πράγματα γύρω σας.
Συνδεθείτε με αυτή την ομορφιά και αφήστε τον εαυτό σας να ρεύσει μέσα στη μέρα με την αρμονία της αγάπης...
Μαρία Μαγδαληνή.
Channeling από τη Μαρία Μαγδαληνή δια μέσου του Πασχάλη Καζακόπουλου
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που συναντάς στη ζωή σου και ξέρεις πως διαφέρουν από τους υπόλοιπους. Όχι πολλές φορές, ούτε πολύ συχνά, μα όταν τους συναντάς το καταλαβαίνεις αμέσως.
Είναι εκείνοι που η ζωή τους αδίκησε από νωρίς. Εκείνοι που ο μεγάλος πόνος και η απώλεια τους άγγιξε πριν καν να είναι σε θέση να το αντέξουν. Εκείνοι που έχασαν τα πάντα κάποια στιγμή, σε ένα γύρισμα της μοίρας.
Τους καταλαβαίνεις από το βλέμμα. Είναι βαθύ και φωτεινό. Γεμάτο αγάπη και αποδοχή. Ήρεμο και ακτινοβόλο. Θαρρείς πως όλο το πρόσωπό τους λάμπει μέσα σ αυτό.
Δε φοβούνται να σε κοιτάξουν στα μάτια. Αντίθετα, το επιδιώκουν.
Ξέρουν ότι εκεί θα δουν όλη την αλήθεια σου. Και σε δέχονται όπως είσαι. Γιατί εκείνοι ξέρουν ότι τίποτα πιο ιερό από την ύπαρξη δεν υπάρχει σ αυτή τη ζωή. Σέβονται τα όρια και τους περιορισμούς σου. Κατανοούν.
Και δε χρειάζεται να κάνουν τίποτα άλλο παρά να σε κοιτάξουν μ' εκείνο το δικό τους, μοναδικό τους βλέμμα.
Τα μάτια τους είναι πάντα λαμπερά. Κι ας είναι μαύρα ή καστανά. Έχουν μια λάμψη, το φως που τους έδωσε η δύναμή τους. Η δύναμη που απέκτησαν τότε που η ζωή δεν τους σεβάστηκε. Όμως, τη σεβάστηκαν αυτοί. Την αγκάλιασαν με αγάπη και έδωσαν όλο τους το είναι για να την καλοπιάσουν και να την αλλάξουν.
Έτσι αγκαλιάζουν τώρα κι εσένα. Με τον ίδιο σεβασμό και την ίδια αγάπη. Γιατί αναγνωρίζουν σε σένα ένα κομμάτι του πονεμένου εαυτού τους. Κι αυτοί ξέρουν πώς να φροντίζουν τους πονεμένους.
Τους καταλαβαίνεις κι από το χαμόγελο. Πλατύ, καθαρό, ορίζει τις γραμμές όλου του προσώπου. Αν βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο μαζί τους, αποκλείεται να μη σου τραβήξει το βλέμμα το χαμόγελό τους. Παράξενα όμορφο, θαρρείς μαγικό... Από εκείνα που δε θες να σβήσουν ποτέ. Σα να το κάνουν επίτηδες για να σε αιχμαλωτίσουν και να μη θελήσεις ποτέ να τους πικράνεις. Είναι το όπλο τους; Η άμυνά τους; Το τέχνασμα που έχουν βρει για να τους αγαπάς; Ισως...
Σ' αγγίζουν πολύ, παίζουν με τις μπούκλες σου ενώ πίνουν καφέ το σούρουπο δίπλα στη θάλασσα, αγγίζουν το χέρι σου ενώ οδηγούν, σ' αγκαλιάζουν σφιχτά το βράδυ κι ας έχει ζέστη, σε σκουντάνε παιχνιδιάρικα με τον ώμο τους καθώς μιλούν στο τηλέφωνο για δουλειά.
Δεν αφήνουν καμία στιγμή να πάει χαμένη. Ζουν στο τώρα, ρουφάνε κάθε σταγόνα ζωής. Κολυμπάνε για ώρες, μέχρι να γίνουν ένα με τη θάλασσα. Ξαπλώνουν στο γρασίδι μέχρι να γίνουν ένα με το χώμα. Ενώνονται με τη φύση γιατί ξέρουν ότι είναι κομμάτι τους. Της ανήκουν και τους ανήκει.
Σέβονται τη ζωή μα δεν την παίρνουν ποτέ στα σοβαρά. Γιαυτό και είναι δύσκολο να πεις την ηλικία τους αφού μοιάζουν με ζωηρά παιδιά σε σώμα υπεύθυνου ενήλικα. Είναι πανέμορφοι...μα ίσως πάλι και να μην είναι. Ισως η ομορφιά της ψυχής τους να αντανακλά στην εμφάνιση και μοιάζουν τόσο όμορφοι. Και πάντα, μα πάντα σε κάνουν να γελάς.
Είναι αυτοί που δε θα σε πονέσουν ποτέ. Για κανέναν λόγο. Κι αν αναγκαστούν να το κάνουν, θα διαλέξουν τον πιο απαλό τρόπο για ν' αγγίξουν το συναίσθημά σου, γιατί ξέρουν πως ο πόνος είναι δύσκολο πράγμα. Ξέρουν όμως πως είναι και κομμάτι της ζωής γιαυτό δεν τον φοβούνται πια. Τον αποδέχονται και τον αγκαλιάζουν μέχρι να τον ξεπεράσουν.
Γιαυτό, αν σταθείς τόσο τυχερός και συναντήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο, κάνε την τιμή στον εαυτό σου να τον βάλεις στη ζωή σου. Μάθε από αυτόν να εκτιμάς την ομορφιά της ζωής και το δώρο της ύπαρξης. Σεβάσου τον αγώνα του κι ας μη σου το ζητήσει.
Πολυαγαπημένοι μου δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τις ενέργειες αυτής της περιόδου. Καθώς η συνειδητότητα μας μετατοπίζεται τώρα ώστε να αγκαλιάσει τη νέα αίσθηση του ποιοι πραγματικά είμαστε, θα περάσετε σταδιακά όλοι σας από την κβαντική πύλη και θα αρχίσετε να αναγνωρίζετε τι είναι πραγματικό και τι αληθές και τι είναι απλά ψευδαίσθηση.
Μόνο η αγάπη είναι πραγματική και αληθινή!
Όλες οι διαμάχες, οι αρνητικότητες και οι επιθέσεις δεν είναι τίποτα παρά σκιές και ψευδαισθήσεις σχεδιασμένες για να τραβάνε την προσοχή σας μακριά από τη ροή της αγάπης και να την κρατούν δέσμια σε απόγνωση, ανησυχία και φόβο.
Μην επιτρέπετε άλλο στον εαυτό σας να παραπλανείτε από αυτούς τους μεγάλους κύριους της ψευδαίσθησης που θέλουν να σας ελέγχουν με το να δημιουργούν ψευδαισθήσεις φόβου και ανησυχίας. Όπως έγινε και σε μεγάλο βαθμό τον Σεπτέμβριο που πέρασε.
Τόσοι πολλοί άνθρωποι μου λένε, “νιώθω χαμένος/η και μπερδεμένος/η” ή “Ποτέ δεν έχω χρόνο να κάνω κάτι πια και είμαι πάντοτε κουρασμένος/η”. -Τι γίνεται με το χρόνο; Λοιπόν, πολυαγαπημένοι, είναι αλήθεια πως καθώς κινούμαστε στο νέο πεμπτο-διαστατικό Matrix, ο χρόνος έχει επιταχυνθεί καθώς η δόνηση μας ανυψώθηκε και αυξήθηκε. Έχουμε γίνει πολυδιαστασιακά κρυσταλλικά όντα ή ανθρώπινοι άγγελοι. Η ενέργεια μας ρέει ελεύθερα.
Μπορούμε να “δίνουμε” ενέργεια “προς τα έξω” μόνο στο επίπεδο ή στη συχνότητα που κρατάμε μέσα μας. Έτσι, αν επιτρέψετε στον εαυτό σας να προχωρήσει και έπειτα να αυξήσει τη συχνότητα, θα ενδυναμώνεστε και θα εκπέμπετε ακόμη περισσότερο φως. Παρόλα αυτά, αυτό που ίσως χρειαστεί να κάνετε είναι να “κάνετε λιγότερα” και να “ζείτε” περισσότερο. Δώστε την άδεια στον εαυτό σας να δίνει χρόνο σε αυτές τις διαδικασίες.
Τότε θα ανακαλύψετε πως η ροή του χρόνου θα γίνει όλο και πιο ρευστή και εύκολη, καθώς ένας πιο φυσικός και πολυδιαστασιακός ρυθμός θα εγκαθιδρύεται μέσα στην ύπαρξη σας.
Λοιπόν, πολυαγαπημένοι, σας το λέω ξανά, να είστε υπομονετικοί και να έχετε επίγνωση. Κοιτάξτε μέσα στην καρδιά σας και νιώστε τον τρόπο που η Αγάπη σας οδηγεί μπροστά. Ποιες είναι αυτές οι επιλογές που μπορείτε να κάνετε, οι οποιες θα σας επιτρέψουν να εκφράσετε πλήρως την αγάπη που είναι η ουσία της ύπαρξής σας; Να γνωρίζετε ότι οι ενέργειες του Οκτωβρίου θα σας υποστηρίξουν σε αυτές τις επιλογές και τις αλλαγές.
Αιώνια πηγή όλης της δύναμης, της σοφίας και της διάνοιας,
Βοήθησέ με να λάβω από την εσωτερική Σου παρουσία τη γνώση και την καθοδήγηση που χρειάζομαι για να ζήσω μια ευτυχισμένη, επιτυχημένη ζωή.
Βοήθησέ με να καταλάβω ότι, σαν πλάσμα μ' ελεύθερη θέληση και ελεύθερη επιλογή, δεν καταναγκάζομαι ποτέ αλλά πάντα μου προσφέρεται η ευκαιρία ν' ακολουθήσω την Καθοδήγησή Σου.
Βοήθησέ με να θυμηθώ ότι αυτή η καθοδήγηση μπορεί να μου έρθει με τη μορφή εσωτερικών παρορμήσεων, τάσεων, εντυπώσεων, συναισθημάτων και ιδεών, και ότι, μέσα απ' αυτό που ονομάζω διαίσθηση, Εσύ απαντάς στην προσευχή.
Βοήθησέ με, πάντοτε ν' αναγνωρίζω τη διαφορά ανάμεσα στη λάθος και στη σωστή σκέψη, το συναίσθημα και τη δράση.
Βοήθησέ με να γνωρίζω ότι καθώς προσεύχομαι με πίστη - με πλήρη προθυμία να καταβάλλω κάθε προσπάθεια για να πετύχω αυτό που θέλω από την πλευρά μου - η Εσωτερική Σου Δύναμη θα με προσελκύσει σε πηγές, περιστάσεις και ανθρώπους που χρειάζομαι για να επιτύχει αυτό για το οποίο προσευχήθηκα.
Γνωρίζοντας όλα αυτά, Αγαπημένε Πατέρα, μ' όλη μου την πίστη προσεύχομαι τώρα να είναι πάντα ανοιχτά τα κανάλια του νου μου για να δεχτούν έμπνευση, καθοδήγηση και προστασία από την εσωτερική Σου παρουσία.
Σας χαιρετώ όλους μέσα από την ειρήνη της καρδιάς, την τελευταία περίοδο σκέφτομαι ότι δεν είναι λίγες οι φορές που βιώνουμε ένα μεταβατικό στάδιο στη ζωή μας από μια παλιά κατάσταση σε μια νέα κατάσταση ύπαρξης...
Το ενδιάμεσο αυτό στάδιο της μετάβασης άρχισε να γίνεται πολύ πιο αισθητό τα τελευταία χρόνια στις ζωές πολλών ανθρώπων καθώς αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς πολλές παράμετροι στην καθημερινότητά μας.
Υπάρχει γενικότερα μια λανθασμένη εστίαση θα μπορούσαμε να πούμε σχετικά με τις προθέσεις που έχει ο καθένας για το μέλλον και όσον αφορά τη ζωή του όπως κυλάει στο τώρα. Στο χώρο δηλαδή που τον περιβάλει, στην εργασία του, στην οικογένειά του στις σχέσεις του.
Τείνουμε να παραμένουμε δηλαδή προσκολλημένοι στο παρελθόν ή την παλιά κατάσταση με προσδοκία ότι θα εκδηλώσουμε ένα μέλλον με τον τρόπο που το είχαμε σχεδιάσει, αν και βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε ότι κάτι έχει αλλάξει και τα πράγματα δεν είναι πλέον ίδια.
Όλα αυτά βρίσκονται στο νου και όχι στην καρδιά.
Αυτή είναι μια μεγάλη διαφορά που σιγά-σιγά αρχίζει να ξεδιπλώνεται στο τώρα και όλο και περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αντιληφθούν ότι τα μηνύματα της καρδιάς είναι πολύ πιο ουσιαστικά και μπορούν να δημιουργήσουν μια ζωή που πραγματικά αγαπούν.
Αν δίνουμε λοιπόν βάση στα σχέδια του νου και προσκολλόμαστε σε αυτά χάνουμε τη χαρά και τη δύναμή μας καθώς εναποθέτουμε τις ελπίδες μας και την ενέργειά μας σε κάτι που ακόμα δεν έχει δημιουργηθεί αλλά βρίσκεται κάπου στο μέλλον.
Κάνοντας το επόμενο βήμα στη νέα πραγματικότητα!
Από το Δεκέμβριο του 2012 με την έναρξη του νέου κύκλου πάρα πολλοί έχουν αισθανθεί ένα κενό μέσα τους σχετικά με την παλιά πραγματικότητα και τη νέα πραγματικότητα, -και αυτό είναι εντάξει.
Απλά πολλές φορές δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε και εκεί παρουσιάζεται μια σύγχυση και ένα μπέρδεμα σχετικά με το πως να αντιμετωπίσουμε τη ζωή στο τώρα. Έτσι βρίσκουμε ένα μέρος του εαυτού μας να μην συνηχεί με την νέα πραγματικότητα γιατί συνεχίζει σαν αυτόματος πιλότος να μας οδηγεί σε παλιές συνήθειες που βασίζονται σε μια πραγματικότητα που ουσιαστικά έχει τελειώσει.
Θα μπορούσαμε να το παρομοιάσουμε με τη διαδικασία του θανάτου που περνάει η ψυχή από τη φυσική ενσάρκωση στο πνεύμα. Πολλές ψυχές που περνούν αυτή τη διαδικασία γνωρίζουμε ότι δεν αντιλαμβάνονται αρχικά ότι έχουν πεθάνει στην παλιά τους ζωή και έτσι μένουν κολλημένες για κάποιο διάστημα στο γήινο πεδίο και μεταξύ των διαστάσεων.
Για να προχωρήσουν αυτές οι ψυχές μπροστά χρειάζεται να ενωθούν με το φως που τους παρουσιάζεται κατά τη διαδικασία του μπαρντό και να περάσουν σε μια νέα διάσταση φωτός που θα τους οδηγήσει σε κατόπιν σε μια νέα ενσάρκωση.
Έτσι λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε ότι -αν και δεν έχουμε πεθάνει σε φυσικό επίπεδο -πολλά κομμάτια του εαυτού μας που συνηχούσαν με την παλιά δόνηση έχουν πεθάνει. Έχουμε ολοκληρώσει σε ένα μεγάλο ποσοστό τα σχέδια της ψυχής, αρκετά μαθήματα και μέρος της αποστολής που είχαμε έρθει να κάνουμε εδώ.
Όπως επίσης και αρκετά καρμικά συμβόλαια έχουν εκπληρωθεί. Έχει πεθάνει ο πόνος της ταύτισης με τον παλιό εαυτό μας, μοτίβα και πεποιθήσεις, παλιοί τρόποι επιβίωσης και σχέδια του νου.
Βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε ότι πολύ απλά δεν λειτουργούν πλέον στη ζωή μας αν και πιθανό να κρατούμε μια στάση μη αποδοχής ή άρνησης αυτής της αλήθειας, καταβάλλοντας συνεχώς περισσότερες προσπάθειες και ενέργεια να κρατήσουμε το παλιό και την υποτιθέμενη ασφάλειά του, ότι και να σημαίνει αυτό στην κάθε περίπτωση.
Χρειάζεται λοιπόν να περάσουμε σε μια νέα πραγματικότητα αγκαλιάζοντας το νέο μας αυθεντικό εαυτό. Μοιάζουμε όπως τα φίδια που αλλάζουν το δέρμα τους. Μερικούς τους έλκει ακόμα το παλιό, άλλοι κοιτούν τη σκόνη από τα κατεδαφισμένα κτίρια που δημιούργησε ο νους.
Κάποιοι παραμένουν να μάχονται καθημερινά με τις ψευδαισθήσεις της παλιάς ενέργειας νομίζοντας ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος και έτσι μένουν κολλημένοι σε αυτές τις καταστάσεις. Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα προς τα που να κατευθύνουν τις επιλογές τους έτσι ώστε να δουν μια νέα ανατολή..
Αυτή η κατάσταση τείνει να προκαλεί αρκετή ένταση και αποπροσανατολισμό, κατάθλιψη, αναστάτωση και σύγχυση.
Για μερικούς έχει αλλάξει η πραγματικότητα ολοκληρωτικά, το πως ζούσαν πριν δύο χρόνια και το πως ζούνε τώρα. Για κάποιους άλλους ήταν ένα είδος θανάτου πολύ πιο βαθύ με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγαλύτερη δυσκολία να το αντιληφθούν, να το κατανοήσουν και να το αντιμετωπίσουν.
Αυτή η αλλαγή συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα του φωτεινού μας σώματος και σε όλες τις διαστάσεις που μας περιβάλλουν. Για αρκετούς σημαίνει αλλαγές σε διάφορους τομείς της ζωής τους. Για άλλους η αλλαγή είναι πολύ πιο εσωτερική αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να επηρεάσει την εξωτερική πραγματικότητα με ποικίλους τρόπους.
Ακόμη κι αν βρισκόμαστε σε μια εργασία που μας ικανοποιεί ή σε μια σχέση που μας καλύπτει, ίσως να εξακολουθούμε να νιώθουμε μπερδεμένοι και να αναρωτιόμαστε αν είμαστε στη σωστή εργασία για εμάς, αν έχουμε τη σωστή συντροφική σχέση, ίσως να νιώθουμε αρκετά μπερδεμένοι και αναστατωμένοι και να αναρωτιόμαστε συνεχώς το γιατί.
Όλο αυτό συμβαίνει καθώς η ψυχή μας ξεγλιστρά θα λέγαμε από τα φθαρμένα ενδύματα ώστε να ενσωματώσουμε περισσότερο φως μέσα στη συνειδητότητα και στην καθημερινότητά μας.
Έτσι αυτό σημαίνει για μερικούς πως καθώς θα αφήνετε το παλιό σας δέρμα αναδυόμενοι στο νέο, θα βγείτε έξω από φθαρμένες σχέσεις, εργασίες ή μπορεί ακόμη να μετακομίσετε σε κάποια άλλη πόλη ή χώρα.
Αν αυτό είναι μέσα στο θεϊκό σας σχέδιο να είστε σίγουροι ότι θα εκπληρωθεί. Για άλλους ανθρώπους αυτό μπορεί να σημαίνει ότι όλες οι πτυχές της ζωής σας έχουν αναδυθεί με ένα νέο τρόπο αλλά η εσωτερική σας ευθυγράμμιση ακόμα δεν έχει σταθεροποιηθεί, όπως παραδείγματος χάριν το πως αντιλαμβάνεστε την καθημερινότητά σας μέσα σε αυτές τις νέες πτυχές.
Έτσι ίσως η εργασία σας να είναι εντάξει αλλά θα θέλατε μια πιο υγιή ισορροπία στην καθημερινότητά σας, δίνοντας αντίστοιχα την εστίαση και το χώρο στους ανθρώπους γύρω σας όπως κάνατε μέχρι τώρα για την εργασία σας. Ή μπορεί να θέλετε να προχωρήσετε σε μια πιο δημιουργική καθημερινότητα η οποία θα περιέχει μεγαλύτερη αρμονία για εσάς και τους ανθρώπους γύρω σας.
Σχετικά με τις σχέσεις μπορεί η παρούσα συντροφική σας σχέση να είναι εντάξει αλλά ο παλιός τρόπος έκφρασης να μην λειτουργεί έτσι θα χρειαστεί να βρείτε μια νέα βάση, ενσωματώνοντας μια καλύτερη και πιο ισορροπημένη εκδοχή αυτού που ζείτε τώρα - ισορροπώντας την ιερή αρσενική ενέργεια με την ιερή θηλυκή ενέργεια μέσα σας.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα μια πιο αρμονική καθημερινή επαφή με τη συντροφική σας σχέση δίνοντάς σας όλο το δυναμικό για να συνδημιουργήσετε από κοινού αυτή τη νέα πραγματικότητα που θα ζείτε. Μετ' έπειτα ίσως χρειαστεί να δώσετε βάση και στη διαδικασία που περνά ο σύντροφός σας για να μπορέσετε να κάνετε αυτή τη μετάβαση από κοινού χωρίς ο ένας να τραβά τον άλλον προς τα κάτω.
Η συμπαντική ψυχή μας καλεί τώρα να φέρουμε μεγαλύτερη ισορροπία, περισσότερο άνοιγμα καρδιάς, εκφράζοντας τον αυθεντικό μας Εαυτό την κάθε στιγμή σε οτιδήποτε κάνουμε και αυτό είναι πραγματικά μια επανάσταση αγάπης από την ουσία της δικής μας φλόγας.
Μια απλή διαλογιστική άσκηση για αυτήν την περίοδο!
Αν αισθάνεστε και εσείς ότι βρίσκεστε σε αυτό το κενό μπορείτε να πειραματιστείτε με μια πολύ απλή διαλογιστική άσκηση:
Κλείστε τα μάτια σας, πάρτε αυτές τις 2-3 βαθιές αναπνοές, δώστε το χρόνο στον εαυτό σας να χαλαρώσει...
Νιώστε το σώμα σας και τις αισθήσεις που έρχονται γύρω από εσάς και βυθιστείτε στην αίσθηση της παρουσίας...
Δείτε τον παλιό εαυτό σας να φεύγει όπως το φίδι που αλλάζει το δέρμα του, και δείτε τον νέο σας Εαυτό που έχει αναδυθεί να ανεβαίνει στην κορυφή του βουνού, αργά και σταθερά προχωρώντας προς τον ήλιο...
Καθώς ανεβαίνετε προς την κορυφή του βουνού θα νιώσετε την αντίσταση. Συνεχίστε γνωρίζοντας ότι θα φτάσετε, επιμένοντας στην έλξη της καρδιάς σας για ένωση με το φως...
Καθώς φτάνετε στην κορυφή του βουνού, κλείστε τα μάτια σας και νιώστε τον ήλιο να εισέρχεται μέσα στο σώμα σας...
Νιώστε τον ήλιο γύρω σας, την ελευθερία και τον αέρα γύρω από την αύρα σας. Ανοίξτε τα χέρια σας προς τον ουρανό και πείτε:
Τώρα είμαι έτοιμος/η για αυτό το νέο βήμα!
Είμαι έτοιμος/η να γίνω ένα με τα όνειρα της δικής μου καρδιάς!
Νιώστε την ενέργεια να σας κατακλύζει από πάνω μέχρι κάτω...
Όλες οι αισθήσεις του σώματός σας διευρύνονται και η αύρα σας βρίσκει μια νέα θέση γύρω απ’ το νέο σας εαυτό... Τώρα μπορείτε να ανοίξετε τα μάτια σας πατώντας σταθερά στη νέα πραγματικότητα...
Πως νιώθετε; Πως αισθάνεστε;
Έχει αλλάξει η πραγματικότητα γύρω από εσάς;
Μπορείτε να επαναλάβετε την άσκηση όσο συχνά θέλετε μέχρι να ενσωματώσετε αυτή τη νέα πραγματικότητα.
Σχολιάζει η Έλενα Έρα : Κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει από σένα καλύτερα το μονοπάτι σου. Συνηθίζουμε να κρίνουμε ο ένας τον άλλον πολύ εύκολα ή να νομίζουμε πως εμείς ξέρουμε ποιο είναι το καλύτερο για τον φίλο ή το παιδί μας, βασισμένοι στις δικές μας εμπειρίες ή συστήματα πεποίθησης.
Οφείλουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στις επιλογές των αγαπημένων μας προσώπων και να τους στηρίζουμε, ασχέτως αν διαφωνούμε ή έχουμε άλλη, «καλύτερη» γνώμη. Το ταξίδι είναι μοναδικό για τον καθένα – να θυμόμαστε πως ο ίδιος τρόπος φέρνει πάντοτε διαφορετικό αποτέλεσμα από άτομο σε άτομο.
Η αγάπη και η πίστη φέρνουν σε ύπαρξη επιτυχίες ή πολύτιμα μαθήματα και εμπειρίες… και τα δύο είναι ανεκτίμητα.
Αν με ρωτούσατε όταν ήμουν 25 χρονών ποιο ήταν το σχέδιο ζωής μου, θα σας έλεγα: Να παντρευτώ το τότε αγόρι μου, να αγοράσω ένα σπίτι στη γενέτειρά μου, να κάνω παιδιά, να πάρω το πτυχίο μου και να κάνω μια καλή σταδιοδρομία. Αν μου λέγατε πως θα άφηνα τη δουλειά μου ως οικονομολόγος στο Μανχάταν για να μάθω γιόγκα και πως θα πήγαινα να ζήσω στο Μεξικό κοντά στην Καραϊβική, δεν θα σας πίστευα.
Μια σειρά από γεγονότα στη ζωή μου όμως, με ενθάρρυναν να κοιτάξω πολύ σοβαρά αυτή τη ζωή και ανακάλυψα πως ενώ βρισκόμουν στο δρόμο του «σχεδίου μου», δεν ήμουν χαρούμενη. Δούλευα πολλές ώρες, οι σχέσεις μου ήταν χάλια και το μυαλό μου βρισκόταν σε σύγχυση.
Ίσως κι εσείς έχετε λάβει αυτά τα κοινωνικά «σημάδια» που δείχνουν ότι δεν είσαστε ευτυχισμένοι. Αυτό που στην ουσία αναζητάτε είναι πνευματική επικοινωνία και γαλήνη στην καρδιά σας. Μια τέτοιου είδους ζωή γεμάτη ελευθερία, αγάπη και βοήθεια προς τους άλλους είναι η υψηλότερη πρόθεσή σας.
Φυσικά σε με τέτοια ζωή ελευθερίας και αγάπης θα εξακολουθείτε να ζητάτε και οικονομική αφθονία, έναν εκπληκτικό σύντροφο και παιδιά και να ζείτε σε ένα μέρος που θα σας εμπνέει δημιουργικότητα. Με άλλα λόγια, τα θέλετε ΟΛΑ και γιατί να μην τα θέλετε;
Το θέμα που μπορεί να προκύψει είναι τι γίνεται όταν οι άνθρωποι γύρω σας δεν το καταλαβαίνουν. Όταν αρχίζετε να ζείτε με «ασυνήθιστο» τρόπο, όπως να ταξιδεύετε και να ζείτε στο εξωτερικό, να ξεκινάτε μια νέα δουλειά και να ακολουθείτε την καρδιά σας, αυτός είναι πολύ επικίνδυνος τρόπος ζωής για όσους είναι σταθεροί. Δεν το καταλαβαίνουν. Σας φοβούνται (και ενδόμυχα, σας ζηλεύουν).
Το πρόβλημα όμως είναι πως ο φόβος τους μπορεί να σας επηρεάσει και να αρχίσετε να αμφισβητείτε το μονοπάτι που διάλεξε η καρδιά σας. Να αμφιβάλλετε αν θα τα «καταφέρετε» να κάνετε αυτό που αγαπάτε, να πάτε εκεί που αγαπάτε με αυτούς που αγαπάτε.
Άρα, πώς θα μείνετε στο μονοπάτι σας και θα προχωρήσετε; Ακολουθούν μερικές συμβουλές που έμαθα στο δικό μου μονοπάτι :
1. Να μένετε σταθεροί σε μια καθημερινή εξάσκηση όπως η γιόγκα, ο διαλογισμός, η προσευχή και τα τελετουργικά.
Δημιουργήστε χρόνο για εσωτερική επικοινωνία όσο το δυνατόν συχνότερα, ώστε να ακούτε πάντοτε τη διαίσθησή σας, την καρδιά και την ψυχή σας και αυτή η φωνή θα γίνεται δυνατότερη από τη φωνή του έξω κόσμου.
2. Φτιάξτε μια κοινότητα ανθρώπων με τις ίδιες ιδέες.
Περάστε χρόνο με ανθρώπους που σας καταλαβαίνουν και οι οποίοι δημιουργούν το δικό τους μονοπάτι. Αρχίστε να περιορίζετε τον χρόνο με την οικογένεια και τους φίλους που δεν υποστηρίζουν το όραμά σας.
3. Παραμείνετε δυνατοί. Παραμείνετε άφοβοι και πιστοί στις αποφάσεις σας. Γίνετε καταπληκτική θεά ή καταπληκτικός θεός.
Να ξέρετε πως είσαστε ένα Θεϊκό πλάσμα και πως έχετε κάτι μοναδικό να δώσετε και να μοιραστείτε. Ο κόσμος χρειάζεται το δώρο σας.
Θα σας άρεσε να χρησιμοποιήσετε την αστρολογία για να προσελκύσετε ό, τι θέλετε; Πολλοί έχουν διαβάσει βιβλία σχετικά με το νόμο της έλξης. Η συγγραφέας Rhonda Byrne, με το The Secret, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα μόλις πριν από τέσσερα χρόνια. Είτε πιστεύουμε ότι αυτή η ικανότητα να προσελκύουμε ό, τι θέλουμε είναι δυνατή είτε όχι υπάρχουν εκατομμύρια που θέλουν να μπορούν να έχουν την εύνοια του σύμπαντος. Μπορεί η αστρολογία να ταιριάζει σε αυτό; Και όμως, ναι και πάλι ναι!
Ενώ λίγοι πιστεύουν ότι οι πλανήτες παίζουν άμεσο ρόλο, οι περισσότεροι παραδέχονται ότι η επαναστατική τους πορεία γύρω από τον Ήλιο σηματοδοτεί συγκεκριμένες στιγμές στο χρόνο. Τι επιλέγουμε να κάνουμε με αυτές τις στιγμές είναι αυτό που πολλοί αποκαλούν «ελεύθερη βούληση».
Ο κίνδυνος της υιοθέτησης μιας τυφλής πίστης στην άμεση επιρροή των πλανητών, ή μιας χωρίς έλεγχο πορείας τυφλής εμπιστοσύνης στους πλανήτες που θα μας κάνει να χαθούμε σε μια θάλασσα από υψηλές προσδοκίες, ή να παραπαίουμε περιμένοντας τα άστρα να βρέξουν τύχη επάνω μας, δεν είναι βέβαια η σωστή αντιμετώπιση της πλανητικής επιρροής.
Η Μοιρολατρία πραγματικά δεν έχει καμία θέση ούτε στο "The Secret", όπου υποτίθεται ότι είμαστε υπεύθυνοι για τη «δημιουργία πραγματικότητα μας». Αυτό που χρειάζεται στην αστρολογία είναι ένα σύνολο ερμηνειών για μια πιο σύγχρονη εποχή.
Κάθε φορά που ένας νέος φορέας ενεργειών, ένα νέος πλανήτης έρχεται σε γνώση μας, συμπληρώνεται το παζλ και κατανοούμε καλύτερα τις συμπαντικές δυνάμεις. Κάθε νέος πλανήτης έχει σημασία, σηματοδοτεί μια αλλαγή στη συνείδηση της ανθρωπότητας.
Η όψιμη ανακάλυψη τον 18ο αιώνα, του Ουρανού, ήταν το επαναστατικό διάλειμμα από μοναρχίες. Η ανακάλυψη του Πλούτωνα συνέπεσε με τη διάσπαση του ατόμου. Ο Χείρων σηματοδότησε μια εποχή όπου μια ασυνήθιστη συνθήκη ειρήνης άρχισε μεταξύ των τραυματισμένων χωρών της Αιγύπτου και του Ισραήλ.
Η Έρις, που ανακαλύφθηκε το 2006, "ανάγκασε" την επιστήμη να επανεξετάσει το πώς έβλεπε τους πλανήτες - η θεά της διχόνοιας είναι ένας καταλύτης για την αλλαγή.
Αυτές οι ανακαλύψεις είναι όμως μια μόνο σταγόνα σε μια μεγαλύτερη μετατόπιση στη συνείδηση. "Πώς ο νόμος της έλξης σχετίζεται με τους πλανήτες;" είναι στο επίκεντρο της συζήτησης μας. Ρίχνοντας μια ματιά στο Χείρωνα, τη Δήμητρα, τον Πλούτωνας και την Έριδα θα καταλάβουμε το πώς μπορούμε να κινηθούμε αποτελεσματικά για να έλξουμε από το σύμπαν αυτά που ποθούμε με την χρήση των ουράνιων δυνάμεων. Ας δούμε την χρήση των ενεργειών με ενεργητικό τρόπο.
Θεραπεία. Ο Χείρων αντιπροσωπεύει το πληγωμένο θεραπευτή. "Όταν κάποιος έχει μια ανισορροπία ... κάποιος πρέπει να διορθώσει την κατάσταση το συντομότερο δυνατό." Όταν δούμε την τοποθέτηση του Χείρωνα στο γενέθλιο χάρτη μας, εφιστούμε την προσοχή μας στην θεραπεία που απαιτείται για να φέρει ισορροπία στη ζωή μας. Φανταστείτε πώς για παράδειγμα ένας Χείρωνα στον Κριό θα μπορούσε να αποτελέσει έναν υπερόπτη δάσκαλο που δεν αφήνει τις πληγές να επουλωθούν.
Ο Κριός ασκεί μια δύναμη τρομερή - είναι μια πρωτοβουλία. Ο Χείρων από τον Κριό φανερώνει ότι η πληγή προέρχεται από το αίσθημα ότι το άτομο δεν νιώθει σημαντικό - δεν αισθάνεται χρήσιμο. Κάνοντας το θεραπευτικό βήμα προς τα εμπρός μπορεί να θεραπεύσει αυτή την πληγή.
Ασφάλεια. Η Δήμητρα εκ νέου έχει ταξινομηθεί από «αστεροειδής» σε νάνο πλανήτη το 2006. Η θεά της γης, Δήμητρα, καλλιεργεί και προστατεύει τη φύση και το θαύμα της. Αυτή η " νέα " ματιά συμπίπτει με την κίνηση της ανθρωπότητας προς την οικολογική πρακτική που μειώνει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και των αερίων του θερμοκηπίου.
Είτε υπάρχει μια συνωμοσία πίσω από την «υπερθέρμανση του πλανήτη» ή όχι, όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να σταματήσει η εξάρτηση μας από τα ορυκτά καύσιμα. Η ευθυγράμμιση με το πώς θα θέλαμε να γαλουχήσουμε τους εαυτούς μας, μας βοηθά να δημιουργήσουμε μια πιο τρυφερή ύπαρξη - σε ειρήνη με τον κόσμο γύρω μας.
Τι κάνετε για να είστε ασφαλείς μέσα στο περιβάλλον σας; Η Δήμητρα στον Τοξότη, για παράδειγμα, μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση της φιλοσοφίας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να παρέχει συναισθηματική ικανοποίηση και ασφάλεια.
Συναίσθημα που τροφοδοτείται από τη μάθηση και τη διδασκαλία μας φέρνει σε ένα νέο επίπεδο της αυτο-κατανόησης. Προς τα εκεί λοιπόν πρέπει να πάμε, ακόμα και αν οι συνθήκες της καθημερινότητας φαίνονται να μας οδηγούν σε άλλα μονοπάτια.
Χρήματα. Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί για τον Πλούτωνα. Μια από τις πτυχές που συνήθως παραβλέπεται είναι από ένα από τα τρία φεγγάρια του – ο Χάροντας. Υπάρχει ένα τίμημα στον Χάροντα, προκειμένου να αποκτήσουμε το πέρασμα στο βασίλειο του Πλούτωνα.
Ρωτήστε τον εαυτό σας πώς μπορείτε να διερευνήσει τα βάθη της γενεών έτσι ώστε να βρείτε την προσωπική σας «πύλη» για τον κόσμος των θησαυρών, που δεν είναι εκεί έξω, είναι μέσα στην ψυχή σας. Τι σας εμποδίζει από την ευημερία; Είναι μια νοσηρή στάση απέναντι στα χρήματα;
Ο Πλούτωνας στον Λέοντα θα μπορούσε να μιλήσει για τη δημιουργικότητα και τον αυτοσεβασμό. Το έχετε χάσει αυτό; Ο Πλούτωνας στην Παρθένο σημάδεψε μια εποχή με υψηλή ανεργία και αυτοκριτική. Είσαι αρκετά ταλαντούχος;
Ο Πλούτωνας στον Ζυγό δημιουργεί ένα ερώτημα σχετικά με τις σχέσεις και τη δύναμη. Αφήνεις τους άλλους να σε ελέγχουν; Ο Πλούτωνας στον Σκορπιό είναι η νέα γενιά που δεν δείχνει φόβο. Είστε διατεθειμένος να κάνετε ό, τι χρειάζεται για να κερδίσετε ανταμοιβή;
Η "Επιστροφή" σας από τον κάτω κόσμο του Πλούτωνα με πληροφορίες από το ασυνείδητο σας βοηθά να νικήσετε το αυτο-σαμποτάζ. Ο Πλούτωνας σας δείχνει την αντίθεση ανάμεσα στον κόσμο που δεν θέλετε και τον κόσμο που έχετε μπροστά σας.
Χειρισμός Κρίσεων. Η Έρις είναι η πιο άστατη θεά για να ευθυγραμμιστούμε μαζί της. Η θεά της διχόνοιας είναι αδελφή του Άρη, ηθικός αυτουργός της δραματικής του ενέργειας. Κατά τη μυθολογία, η Έρις πέταξε το χρυσό μήλο με την επιγραφή «τη καλλίστη» μεταξύ όλων των άλλων θεαινών σε μια γαμήλια δεξίωση που αποκλείστηκε.
Το προμελετημένο χάος είναι μέρος του σχεδίου της Έριδας για να διαταράξει όχι μόνο το status quo, αλλά και να ερεθίσει όσους κάθονται σε αξιώματα ή διεκδικούν τα πάντα, μαζί με ανομία. Η Έρις είναι στον Κριό από το 1918 και θα παραμείνει εκεί έως το 2044.
Ζώντας στο βασίλειο του αδελφού της, μιας και ο Άρης κυβερνά τον Κριό, έχει τα χέρια της λυμένα να φέρνει απανωτούς πολέμους! Οι μαζικοί πόλεμοι του 20ου αιώνα σκότωσαν εκατομμύρια. Τεράστια παιχνίδια εξουσίας για το ποιος θα "κυβερνά τον κόσμο» ήταν απογοητευτικά – τελικά νικητής στην ουσία δεν υπάρχει ακόμα, μόνον πόνος… Όλοι εμείς είμαστε παιδιά αυτήν της δύσκολης θέσης της Έριδας.
Και τι μπορούμε να κάνουμε; Είμαστε όλοι προορισμένοι να είμαστε «εριστικοί» και να βοηθάμε μόνον τον πόλεμο; Εδώ θα μας βοηθήσει η οικοθεσία της Έριδας στον προσωπικό μας γενέθλιο χάρτη. Η Έρις στον 1ο οίκο απαιτεί κάποιο είδος σχεδίου.
Στο 4ο οίκο, η Έρις ρωτά τι κάνετε για να συμβάλετε στην νοικοκυριό σας (είστε ανεκτικοί ή μήπως απαιτείτε τα πάντα από τους άλλους). Στον 7ο οίκο, καθορίζει το αν οι σχέσεις σας έχουν κάτι να πουν για την ιδέα που έχετε για τον αυτό σας. Το πώς χειριζόμαστε την απογοήτευση είναι η διαφορά μεταξύ του χάους και του να είμαστε δημιουργικοί όταν έρχεται μια κρίση .
Ο 21ος αιώνας έχει πολλά κλειδιά για την εξέλιξή μας. Με την πάροδο των ετών, θα δούμε πόσο καλά τα χειριζόμαστε για να μπορούμε για να προσελκύσουμε αγαθά χωρίς όμως να βλάπτουμε τους άλλους.
Αυτό που σκεφτόμαστε είναι εξίσου σημαντικό με το τι λέμε ή κάνουμε. Η Αστρολογία θα είναι πιο δημοφιλής κατά τα επόμενα έτη, καθώς αποφεύγει την ξεπερασμένη επιστημονική μέθοδο και υιοθετεί έναν μεγαλύτερο ρόλο στο να μας εμπνέει να βελτιώσουμε τους εαυτούς μας.
