Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2021

Μικρά καθημερινά θαύματα…!!!!

Ο Νόμος του Σύμπαντος 
Το Σύμπαν είναι μαγικό. Σας υλοποιεί ότι σκεφτείτε και ότι εστιάσετε. Λειτουργεί με μαγικό τρόπο. Κάθε φορά που σας γεννιέται μια επιθυμία, ή έχετε μια πεποίθηση κάνει τα πάντα για να σας την υλοποιήσει. 

Ονομάζουμε τα μυστήρια του Σύμπαντος “θαύματα”. Ένα θαύμα είναι απλά το αποτέλεσμα της υλοποίησης της επιθυμίας μας με μαγικό και άκοπο τρόπο. 

Έχουμε “εκπαιδευτεί” να πιστεύουμε πως οτιδήποτε επιθυμούμε θα το αποκτήσουμε μόνο με πολλή σκληρή δουλειά – όχι πως δεν χρειάζεται να κάνουμε κι εμείς κάτι για αυτό, δεν είναι όλα “πέσε πίτα να σε φάω” – και σίγουρα καταβάλλοντας μεγάλο κόπο και προσπάθεια στο τέλος καταφέρνουμε να πετύχουμε πολλά, όμως καταλήγουμε να έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο ίσως και σχέσεις ζωής με τον εαυτό μας και ανθρώπους που είναι σημαντικοί για εμάς. 

Όμως το Σύμπαν είναι καλό και θέλει απελπισμένα να μοιραστεί όλα τα καλά του μαζί σας. Το Σύμπαν είναι σαν μια μητέρα που δίνει κρυφά ένα κουλουράκι και ένα γλυκό σημείωμα μέσα στο κουτί με το φαγητό του σχολείου σας. 

Για σκεφτείτε πόσες φορές έχετε νοιώσει μια πελώρια λαχτάρα για κάτι; Πόσες φορές έχετε βιώσει θαύματα στη ζωή σας; 

Γράψτε μια λίστα με αυτά που είσαστε ευγνώμονες στη ζωή σας. Συμπεριλάβετε οτιδήποτε έχετε βιώσει στο παρελθόν, οτιδήποτε ζείτε τώρα ή οτιδήποτε έχετε τη βεβαιότητα πως θα έχετε στο μέλλον. Καθώς φτιάχνετε αυτή τη λίστα, δώστε προσοχή σε αυτά που νοιώθετε. Δε νοιώθετε όμορφα; 

Χρησιμοποιώντας συνειδητά την ευγνωμοσύνη είναι ένας υπέροχος τρόπος για να αλλάζετε την ψυχολογία σας κάθε στιγμή! 

Μόλις τελειώσετε, φτιάξτε μια νέα λίστα με όλα τα θαύματα που βιώσατε στη ζωή σας. Γράψτε κάθε τι που σας έκανε να νοιώσετε θαυμάσια και χαρούμενα μόλις συνέβη στη ζωή σας. Πόσες φορές σας καθυστέρησε ένα τηλέφωνο και μετά σας συνέβη κάτι χαρούμενο; 

Πόσες φορές χρειαζόσασταν κάτι κι ένας φίλος εμφανίστηκε από το πουθενά και σας το προσέφερε; Όλα αυτά είναι μικρά καθημερινά θαύματα που δεν τους δίνουμε σημασία αλλά συμβαίνουν συνέχεια στη ζωή μας. 

Έτσι θα συνειδητοποιήσετε πως τα θαύματα δεν συμβαίνουν σπάνια στη ζωή σας, αλλά συμβαίνουν συνέχεια και καθημερινά και αυτή η βεβαιότητα θα σας βοηθήσει να πιστέψετε πως όλα τα όνειρά σας θα γίνουν πραγματικότητα!!! 

Αόρατες δυνάμεις δουλεύουν σκληρά για να σας βοηθήσουν να αποκτήσετε όσα επιθυμείτε και ακόμα περισσότερα. Δεν χρειάζεται να τα κάνετε όλα μόνοι σας. Είστε αξιαγάπητοι και προστατευμένοι. 

Είναι ο Νόμος του Σύμπαντος: Ζήτα, Πίστεψε και Λάβε ! 

(Απόσπασμα από το ηλεκτρονικό βιβλίο EFT FOR EVERYONE της Karen Curry) 




Photo Αrt: Roberto Weigand 

Τι μας διδάσκει τελικά αυτή η πανδημία;

Μας διδάσκει αρχικά ότι υπάρχει κάτι απέναντι στο οποίο όλοι είμαστε ίσοι. Αυτό που μας ενώνει, που μας κάνει να φαινόμαστε τόσο μικροί και όμοιοι, καθώς μπροστά του ξεγυμνωνόμαστε και φαινόμαστε πεπερασμένοι και φθαρτοί, είναι η ασθένεια κι ο θάνατος. Μπροστά στην ύπαρξη του θανάτου, όλοι μας είμαστε μικροί και σύντομοι. 

Μας διδάσκει ότι δε μας χωρίζουν τα σύνορα, η κοινωνική τάξη μας, το εισόδημα, η θρησκεία ή ο πολιτισμός μας. Ο ιός που μας πλήττει δεν κάνει ρατσιστικές διακρίσεις. 

Μας διδάσκει ότι κανείς από εμάς δεν είναι ξεκομμένος από τους υπόλοιπους. “Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, ακέριος μοναχός του”, όπως λέει ο ποιητής John Donne, και κάθε μας πράξη και δράση έχει επιπτώσεις στους συνανθρώπους μας. Δεν είμαστε μόνοι στη φουρτούνα, όλοι μας υποφέρουμε το ίδιο. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. “Γι' αυτό ποτέ σου μη στείλεις να ρωτήσεις για ποιον χτυπά η καμπάνα. Χτυπάει για σένα” τονίζει ο Donne. 

Μας διδάσκει τη δύναμη της συνεργασίας για να ξεπεράσουμε τον πόνο και να νικήσουμε την ασθένεια. Μεμονωμένες απαντήσεις δεν λειτουργούν πια, μόνο ενωμένοι, γιατροί, λοιμωξιολόγοι, ειδικοί επιστήμονες, πολιτικοί και απλοί πολίτες, μπορούμε να επουλώσουμε αυτήν την πληγή και να βρούμε τη θεραπεία. Η ισχύς εν τη ενώσει! 

Μας διδάσκει τη δύναμη της αγάπης μέσω της προσφοράς μας απέναντι στην κοινωνία. Κοινωνία είναι οι γύρω μας. Αυτοί που συναντάμε καθημερινά στο μπακάλικο της γειτονιάς μας, στο φαρμακείο, στο δρόμο, οι φίλοι μας, οι συγγενείς μας, οι αγαπημένοι μας και φυσικά κι εμείς οι ίδιοι. Χρωστάμε αγάπη και στον εαυτό μας λοιπόν. 

Μας διδάσκει τελικά να ζούμε στο σήμερα, να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή. Ας κάνουμε τώρα που είμαστε έγκλειστοι τον απολογισμό μας : πόσες στιγμές αφήσαμε στο παρελθόν να περάσουν και να χαθούν από τα άγχη μας, την τεμπελιά μας, τις ανασφάλειες και τις φοβίες μας, όταν η ζωή κυλούσε κανονικά; 

Και μόλις η πανδημία περάσει όπως όλα περνάνε σ’ αυτή τη ζωή, ας μη χρονοτριβούμε άλλο. Ας κυνηγήσουμε τα όνειρα μας κι ας αγωνιστούμε για μια καλύτερη ζωή σ’ αυτόν τον πλανήτη. 

Ας έχουμε βέβαια πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη ρήση του Σωκράτη που λέει πως: 

«δεν μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα 

χωρίς να επιδιώξουμε πρώτα 

να γίνουμε εμείς καλύτεροι». 

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό… 




Και τα ΔΥΟ βρίσκονται σε όλα τα σπίτια και σώζουν από τον κοροναϊό…!!!!

Ένα χρόνο μετά από τα πρώτα κρούσματα και θανάτους από κοροναϊό η ανθρωπότητα παλεύει με τα εμβόλια που όμως δεν γνωρίζουμε πόσο αποτελεσματικά είναι ακόμα (ιδιαίτερα στις μεταλλάξεις), αλλά και δεν επαρκούν να εμβολιαστούν όλος ο κόσμος άμεσα. Από την άλλη στα φάρμακα έχουμε κάποια αποτελέσματα αλλά δεν έχουμε ακόμα φάρμακα που μπορεί να τα πάρει κανείς και να θεραπευτεί η Covid-19. 

Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι ότι υπάρχουν διάφορες ουσίες που μπορούν να βοηθήσουν είτε στο να περάσει κάποιος την ασθένεια ήπια, είτε να μην χρειαστεί να διασωληνωθεί και να κινδυνέψει να πεθάνει από την βαρύτητα της νόσου. 

Μια από τις ουσίες που βρίσκεται σε όλα τα σπίτια είναι η ασπιρίνη, Η ασπιρίνη έχει αποδειχθεί μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διασωλήνωσης και θανάτου σε νοσηλευόμενους ασθενείς με COVID-19. 

Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ νοσηλευόμενων ασθενών με COVID-19, η χρήση ασπιρίνης συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερη πιθανότητα ανάγκης για μηχανικό αερισμό (διασωλήνωση), εισαγωγή σε ΜΕΘ και μικρότερη θνησιμότητα εντός του νοσοκομείου, σύμφωνα με μια μελέτη παρατήρησης που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό Anesthesia & Analgesia

Πολύ νωρίς από την έναρξη της πανδημίας διαπιστώθηκε ότι η σοβαρή νόσος COVID-19 εκτός από την προσβολή του αναπνευστικού συστήματος μπορεί να συνδυάζεται με μια υπερπηκτική κατάσταση που μπορεί να εκδηλωθεί ως εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, πνευμονική εμβολή ή και θρόμβωση των μικρών αγγείων.

Οι ασθενείς της Covid-19 έχει διαπιστωθεί ότι κινδυνεύουν από θρομβώσεις, λόγω της επίδρασης του κοροναϊού στα αιμοπετάλια, θραύσματα κυττάρων που κυκλοφορούν στο αίμα και βοηθούν στη διακοπή τυχόν αιμορραγίας. 

Η δυσλειτουργία των αιμοπεταλίων λόγω λοίμωξης από τον νέο κοροναϊό μπορεί να προκαλέσει πήξη του αίματος μέσα στα αγγεία. 

Το ακετυλοσαλικυλικό οξύ, όπως ονομάζεται επιστημονικά η ασπιρίνη, έχει αντιπηκτική δράση και ενδέχεται να προλαμβάνει τις επιπτώσεις της Covid-19 στα αγγεία. 

Η COVID-19 σχετίζεται με υπερπηκτικότητα και μικροθρομβώσεις στο αγγειακό δίκτυο των πνευμόνων. Αυτή η επιπλοκή είναι μια από τις συχνότερες και σοβαρότερες στην COVID-19 και σχετίζεται σαφώς με αυξημένη θνητότητα, διαταραχές στον αερισμό και απώτερες επιπλοκές. 

 Η ασπιρίνη έχει γνωστή αντι-αιμοπεταλιακή δράση και πιθανώς μπορεί να μετριάσει των κίνδυνο αυτών των σοβαρών επιπλοκών, ακόμα και χορηγούμενη επιπλέον της ηπαρίνης. 

Η ασπιρίνη είναι φθηνή, ευρέως διαθέσιμη και έχει ένα καλά περιγραφόμενο προφίλ ασφάλειας. Αυτά τα χαρακτηριστικά, υποστηρίζουν την περαιτέρω διερεύνηση του ρόλο της χαμηλής δόσης ασπιρίνης ως δυνητικά συμπληρωματικής θεραπείας στην COVID-19. 

Ο ρόλος της βιταμίνης D 

Η θεραπεία με βιταμίνη D έχει φανεί ότι μπορεί να μειώνει την πιθανότητα ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού, ιδιαίτερα σε ασθενείς με ανεπάρκεια βιταμίνης D.

Μελέτες έχουν δείξει ότι η έλλειψη βιταμίνης D σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο COVID-19 λοίμωξης. Άνθρωποι με χαμηλά επίπεδα Βιταμίνης D είναι πολύ πιθανόν να πεθάνουν αν προσβληθούν από τον κοροναϊό. 

Τα στοιχεία έδειξαν ότι υπάρχει μια πειστική συσχέτιση σε χώρες όπου υπήρχαν χαμηλά επίπεδα Βιταμίνης D και είχαν την μεγαλύτερη θνησιμότητα από τον κοροναϊό.

Αρχικά, η συμπληρωματική χορήγηση της βιταμίνης D κρίθηκε αναγκαία, χωρίς ιδιαίτερη επιστημονική αντιπαράθεση, επειδή η υγειονομική κρίση ήταν ζοφερή και το σκεύασμα ακίνδυνο. 

Στη συνέχεια, επιστήμονες σε όλο τον κόσμο άρχισαν να συζητούν κατά πόσον η επάρκεια της βιταμίνης στον οργανισμό μπορούσε να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου θανάτου από COVID-19. Κάποιοι θεώρησαν τη χορήγηση συμπληρωμάτων ικανοποιητική λύση, ενώ για άλλους σηματοδοτούσε απώλεια χρόνου. 

Δεκάδες γιατροί έγραψαν στην επιθεώρηση British Medical Journal ότι η αποκατάσταση της ανεπάρκειας βιταμίνης D σε ασθενείς με COVID-19 είναι «ασφαλής και απλή» και τα σκευάσματα έχουν τη δυναμική να αποτελέσουν μια ικανοποιητική αντιμετώπιση της ιογενούς πνευμονίας που προκαλεί ο κορωνοϊός. 

Αργότερα μεγάλος αριθμός ερευνών από όλο τον κόσμο έδειξε αδιαμφισβήτητα ότι η χορήγηση της βιταμίνης D απέτρεπε τη χειρότερη έκβαση της λοίμωξης.

Μια άλλη μελέτη δείχνει ότι οι άνθρωποι με χαμηλά επίπεδα Βιταμίνης D είναι πολύ πιθανόν να πεθάνουν αν προσβληθούν από τον κοροναϊό.

Ο δρ Αντονι Φάουτσι, επικεφαλής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νόσων των ΗΠΑ, δήλωσε απερίφραστα ότι η έλλειψη βιταμίνης D καθορίζει το πόσο ευάλωτος είναι κάποιος σε λοίμωξη από κοροναϊό, καταλήγοντας ότι «θα μπορούσα να συστήσω τη χορήγηση συμπληρωμάτων της, όπως άλλωστε λαμβάνω και εγώ». 

Η βιταμίνη D βρίσκεται σε πάρα πολλές τροφές. με κυριότερη το μουρουνέλαιο. Στον πίνακα μπορείτε να δείτε σε ποιες άλλες τροφές την βρίσκουμε (εδώ

Συμπέρασμα 

Και οι δύο ουσίες βρίσκονται εύκολα παντού και φαίνεται ο προφυλακτικός τους ρόλος στην βαριά νόσο Covid-19 είναι μεγάλη. Πάντα με την συμβουλή του γιατρού σας όπως πολλοί ειδικοί συστήνουν από όλο τον κόσμο καλό είναι να παίρνουμε προληπτικά και μάλιστα όταν έχετε την υποψία ότι έχετε κολλήσει κοροναϊό, κυρίως για την ασπιρίνη ενώ για την βιταμίνη D που προσφέρει πάρα πολλά καλά στον οργανισμό ας την έχουμε σε συνεχή καθημερινή χρήση. 

Tέλος η κολχικίνη είναι βέβαιο από πολλές μελέτες πια ότι προσφέρει αν ληφθεί έγκαιρα στην εξέλιξη της νόσου. Υπενθυμίζουμε ότι λαμβάνεται με συνταγή γιατρού. 




Βιβλιογραφικές αναφορές 

Optiford Project www.optiford.org 

European Research 

World Health Organization: Active Ageing: A Policy Framework Report of the Noncommunicable Disease Prevention and Health Promotion Department: Ageing and Life Course: www.who.int/hpr/ageing 

Holick, M.F. Sunlight and vitamin D for bone health and prevention of autoimmune diseases, cancers and cardiovascular disease. Am J Clin Nutr 2004; 80 (suppl): 1678S-1688S. 

Τα όρια της αλήθειας…!!!!

Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει αλήθεια. Ό,τι κι αν νοιώθουμε, σκεφτόμαστε ή ακούμε είναι μόνο ένα μέρος, από το “πιθανό”. Δεν αφορά ποτέ ολόκληρη την αλήθεια. Γι’ αυτό δεν μας χρησιμεύει σε τίποτα να θαυμάζουμε τη σοφία κάποιου άλλου ή να είμαστε πολέμιοι των νέων ιδεών, δημιουργώντας έτσι εσωτερικές ή εξωτερικές μορφές αυθεντίας και εξουσίας. 

Δεν υπάρχει απολύτως καμιά αυθεντία. Η πιο καταστροφική αυθεντία είναι το μυαλό που έχει καθένας μας και οι ταυτίσεις του. Όλοι θέλουμε τόσο πολύ να πιστέψουμε στην ύπαρξη της απόλυτης αλήθειας, μόνο και μόνο για να σταματήσουμε τη διαδικασία του θανάτου. 

Εάν λοιπόν η απόλυτη αλήθεια δεν υπάρχει, τότε, θα πρέπει να ζούμε την κάθε στιγμή, έτοιμοι να αποποιηθούμε τα πάντα την επόμενη στιγμή, ακριβώς επειδή οτιδήποτε ακούμε είναι μόνον ένα μέρος της αλήθειας. 

Εφόσον παραδεχόμαστε ότι δεν υπάρχει η απόλυτη αλήθεια, τότε, υπάρχει μια διαρκής κίνηση θανάτου. Πρέπει να είμαστε σε απόλυτη εγρήγορση. Δεν μπορούμε να αποκοιμηθούμε, επειδή πρέπει να ζήσουμε με την ανασφάλεια, που είναι αγάπη. 

Απόσπασμα από το βιβλίο «Τα χαρίσματα θεραπεύουν» του Manuel Schoch 

Κι άξαφνα η μνήμη μου αρχίζει να σβήνει κι ο νους μου να θολώνει. Όλα όσα πίστευα, όλα όσα έγραφα εξαφανίζονται. Κάρμα και ντάρμα, τσάκρας και μετενσάρκωση, αύρες κι αστρικά σώματα, θεός και διάβολος, καλό και κακό. Όλες οι παλιές δομές που είχα υιοθετήσει, τα πιστεύω κι οι συνήθειές μου νιώθω τώρα να γκρεμίζονται. 

Δεν έχω να πω ή να γράψω τίποτα πια. Ο νους μου έγινε ανοιχτός ουρανός κι άγραφος πίνακας και με έκπληξη παρακολουθεί όσα γύρω του διαδραματίζονται. Αισθάνομαι ότι ολόκληρο το είναι μου αναδιαρθρώνεται. 

Φοβάμαι κι αναγνωρίζω την προέλευση αυτού του φόβου. Ο φόβος της αλλαγής, της αποκόλλησης από τις νεκρές συνήθειες, ο φόβος της μεταμόρφωσης, ο φόβος του θανάτου. 

Παρατηρώντας αυτόν τον φόβο νιώθω εσωτερική γαλήνη κι ευδαιμονία. Οι εσωτερικοί μου δαίμονες αρχίζουν να εξευμενίζονται… Απλώς είμαι, απλώς υπάρχω κι έκπληκτος περιμένω να αντικρύσω την επόμενη στιγμή, το επόμενο θαύμα. 


Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό... 




Tίποτε δεν είναι κακό, αν δεν το κάνει τέτοιο η σκέψη…!!!!

Είστε τριμερή όντα κι όμως οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τον εαυτό τους μόνο ως σώμα. Ακόμα και τον νου τον ξεχνάτε μετά την ηλικία των 30. Κανείς δε διαβάζει πια. Κανείς δε γράφει. Κανείς δε διδάσκει. Κανείς δε μαθαίνει. Ο νους ξεχνιέται. Δεν τρέφεται. Δεν διευρύνεται. 

Δεν μπαίνουν μέσα του νέα δεδομένα. Δεν βγαίνουν από μέσα του παρά ελάχιστα. Ο νους δεν “ταΐζεται”. Δεν αφυπνίζεται. Αποκοιμιέται, αμβλύνεται. Κάνετε ότι μπορείτε για να τον αποσυνδέσετε. 

Τηλεόραση, ταινίες, γλυκανάλατα βιβλία τσέπης. Ό,τι κι αν κάνεις, μη σκέφτεσαι, μη σκέφτεσαι, μη σκέφτεσαι! 

Έτσι οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν τη ζωή σε σωματικό επίπεδο. Τάισε το σώμα, ντύσε το σώμα, δώσε “πράγματα” στο σώμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν διαβάσει ένα καλό βιβλίο, εννοώ ένα βιβλίο από το οποίο μπορούν να μάθουν κάτι, εδώ και χρόνια. 

Μπορούν όμως να σου πουν το πρόγραμμα όλης της τηλεόρασης για όλη την εβδομάδα. Αυτό το βρίσκω αφάνταστα θλιβερό. 

Οι αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δε θέλουν να μπουν στον κόπο να σκεφτούν. Εκλέγουν ηγέτες, υποστηρίζουν κυβερνήσεις, υιοθετούν θρησκείες που δεν απαιτούν ανεξάρτητη σκέψη. 

“Κάν’το μου εύκολο. Πες μου τι να κάνω”. 

Οι περισσότεροι άνθρωποι αυτό θέλουν. Που να κάτσω; Που να σταθώ; Πώς να χαιρετήσω; Πότε πληρώνω; Τι θέλεις να κάνω; Ποιοι είναι οι κανόνες; Που είναι τα όριά μου; Πες μου, πες μου, πες μου. Θα το κάνω, αλλά ας μου πει κάποιος τι να κάνω! 

Μετά νιώθουν αηδία και απογοήτευση. Ακολούθησαν όλους τους κανόνες, έκαναν ότι τους είπαν. Τι πήγε στραβά; Πότε «έκοψε η μαγιονέζα»; Γιατί γκρεμίστηκαν όλα; 

Γκρεμίστηκαν όλα τη στιγμή που εγκαταλείψατε το νου σας, το πιο σπουδαίο, το πιο δημιουργικό εργαλείο που διαθέτετε. 

Είναι καιρός να συμφιλιωθείτε πάλι με το νου σας. Να γίνεται σύντροφός του. Νιώθει τόση μοναξιά! Θρέψτε τον. Είναι τόσο πεινασμένος. 

Μερικοί από σας, μια μικρή μειοψηφία, έχετε καταλάβει ότι έχετε και σώμα και νου. Έχετε φερθεί καλά στο νου σας. Και πάλι όμως, ακόμη και ανάμεσα σε σας που τιμάτε το νου σας, λίγοι έχετε μάθει να χρησιμοποιείτε το νου περισσότερο από το ένα δέκατο του δυναμικού του. Αν ξέρατε τι μπορεί να κάνει ο νους σας, δε θα σταματούσατε ποτέ να μετέχετε στα θαύματα και στη δύναμή του. 

Κι αν νομίζεις πως ο αριθμός εκείνων που ισορροπούν τη ζωή τους ανάμεσα στο σώμα και στο νου είναι μικρός, ο αριθμός εκείνων που βλέπουν τους εαυτούς τους ως τριμερή όντα – σώμα, νους, πνεύμα – είναι απειροελάχιστος. 

Ωστόσο, είσαστε τριμερή όντα. Είσαστε κάτι παραπάνω από το σώμα σας και κάτι περισσότερο από ένα σώμα με νου. 

Τρέφετε την ψυχή σας; Της δίνετε, έστω σημασία; Την θεραπεύεται ή την πληγώνετε; Αναπτύσσεστε ή μαραίνεστε; Διαστέλλεστε ή συστέλλεστε; 

Νιώθει και η ψυχή σας την ίδια μοναξιά με το νου σας; Μήπως είναι ακόμη πιο παραμελημένη; Και πότε ήταν η τελευταία φορά που νιώσατε την ψυχή σας να εκφράζεται; Πότε ήταν η τελευταία φορά που κλάψατε από χαρά; Που γράψατε ποίηση; Που συνθέσατε μουσική; Που χορέψατε στη βροχή; Που ζωγραφίσατε οτιδήποτε; Που φιλήσατε ένα μωρό; 

Που κρατήσατε μια γάτα αγκαλιά; Που ανεβήκατε ένα λόφο; Που κολυμπήσατε γυμνοί; Που κάνατε περίπατο το χάραμα; Που παίξατε φυσαρμόνικα; 

Που κουβεντιάσατε μέχρι να ξημερώσει; Που κάνατε έρωτα για ώρες στην παραλία ή στο δάσος; Που επικοινωνήσατε με τη φύση; Που αναζητήσατε το Θεό; 

Πότε ήταν η τελευταία φορά που καθίσατε μόνοι με τη σιωπή, ταξιδεύοντας στο βαθύτερο μέρος της ύπαρξής σας; Πότε ήταν η τελευταία φορά που είπατε ένα “γεια!” στην ψυχή σας; 

Όταν ζεις ως μονομερές πλάσμα, τότε βαλτώνεις μέσα σε πράγματα του σώματος: Χρήματα. Σεξ. Δύναμη. Αποκτήματα. Σωματικά ερεθίσματα και ικανοποιήσεις. Ασφάλεια. Φήμη. Οικονομικό κέρδος. 

Όταν ζεις ως διμερές πλάσμα, τότε διευρύνεις τα ενδιαφέροντά σου, έτσι ώστε να περιλαμβάνουν ζητήματα του νου: Συντροφικότητα. Δημιουργικότητα. Ερεθίσματα νέων σκέψεων, νέων ιδεών. Δημιουργία νέων στόχων, νέων προκλήσεων. Προσωπική ανάπτυξη. 

Όταν ζεις ως τριμερή ύπαρξη, τότε έρχεσαι επιτέλους σε ισορροπία με τον εαυτό σου. Τα ενδιαφέροντά σου περιλαμβάνουν ζητήματα της ψυχής: Πνευματική ταυτότητα. Σκοπός της ζωής. Σχέση με το Θεό. Μονοπάτι εξέλιξης. Πνευματική ανάπτυξη. Τελικό πεπρωμένο 

Καθώς εξελίσσεσαι σε όλο και υψηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας, οδηγείς σε πλήρη πραγμάτωση κάθε πλευρά της ύπαρξής σου. 

Όμως εξέλιξη δεν σημαίνει απόρριψη κάποιων πλευρών του εαυτού σου για χάρη κάποιων άλλων. Σημαίνει απλώς διεύρυνση του οπτικού πεδίου, απομάκρυνση από τη σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση με μια πλευρά και στροφή προς τη γνήσια αγάπη και εκτίμηση των πλευρών. 

"Τότε γιατί τόσοι πολλοί δάσκαλοι ασπάζονται την πλήρη αποχή από το σεξ;" 

Γιατί δεν πιστεύουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν μια ισορροπία. Πιστεύουν πως η σεξουαλική ενέργεια, καθώς και οι ενέργειες που περιβάλλουν άλλες κοσμικές εμπειρίες είναι εξαιρετικά ισχυρές και είναι δύσκολο να μπορέσουν να τις μετριάσουν για να τις φέρουν σε ισορροπία. Πιστεύουν ότι η αποχή είναι ο μοναδικός δρόμος προς την πνευματική εξέλιξη, ενώ είναι μόνο ένα πιθανό αποτέλεσμά της. 

"Όμως δεν αληθεύει ότι μερικές υπάρξεις που είναι εξαιρετικά εξελιγμένες έχουν παραιτηθεί από το σεξ;" 

Όχι με την κλασική έννοια της λέξης “παραιτούμαι”. Δεν πρόκειται για μια εξαναγκασμένη παραίτηση από κάτι που θέλεις ακόμη, αλλά ξέρεις ότι “δεν είναι καλό να έχεις”. 

Είναι περισσότερο κάτι σαν μια απλή αποδέσμευση, μια κίνηση αποστροφής, όπως σπρώχνει κανείς μακριά του το δεύτερο πιάτο με το γλυκό. Όχι επειδή το γλυκό δεν είναι καλό. Ούτε καν επειδή δεν είναι καλό για σένα. Απλούστατα, επειδή, όσο υπέροχο και να είναι χόρτασες. 

Όταν θα μπορείς να απεμπλακείς από το σεξ γι’ αυτή την αιτία, μπορεί να θελήσεις να το κάνεις. Ίσως πάλι να μη θελήσεις. Μπορεί να μην αποφασίσεις ποτέ ότι “χόρτασες” και να θέλεις πάντα αυτή την εμπειρία σε ισορροπία με τις άλλες εμπειρίες του γεγονότος της ύπαρξής σου. 

Κανένα πρόβλημα. Οι σεξουαλικά δραστήριοι άνθρωποι δεν έχουν λιγότερα προσόντα ως προς τη φώτιση, δεν είναι λιγότερο πνευματικά εξελιγμένοι, από ότι οι σεξουαλικά μη δραστήριοι. 

Εκείνο που η φώτιση και η εξέλιξη σε κάνουν πραγματικά να εγκαταλείψεις είναι την εξάρτησή σου από το σεξ, την επιτακτική σου ανάγκη να έχεις την εμπειρία, τις ψυχαναγκαστικές σου συμπεριφορές. 

Θα εξαφανιστεί επίσης και η συνεχής σου ενασχόληση με το χρήμα, τη δύναμη, την ασφάλεια, τα αποκτήματα και άλλες εμπειρίες του σώματος. Όμως, η ειλικρινής σου εκτίμηση γι’ αυτά δε θα εξαφανιστεί και δεν υπάρχει λόγος να εξαφανιστεί. 

Η εκτίμηση για όλη τη ζωή είναι εκείνη που τιμάει τη διαδικασία που έχω δημιουργήσει. Η περιφρόνηση για τη ζωή ή για οποιαδήποτε από τις χαρές της – ακόμη και τις πιο βασικές, τις σωματικές χαρές – είναι περιφρόνηση για Μένα το Δημιουργό. 

Γιατί όταν αποκαλείς το δημιούργημά Μου ανίερο, τότε πως αποκαλείς Εμένα; Όταν όμως αποκαλείς το δημιούργημά Μου ιερό, τότε καθαγιάζεις το βίωμά του, αλλά και Μένα. Σου λέω τούτο: δεν έχω δημιουργήσει τίποτε που να είναι άξιο περιφρόνησης. 

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό... 




Συζήτηση με το Θεό (βιβλίο 2)
Neale Donald Walsch 

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2021

Γι’ αυτό δεν κάνεις κάτι αξιόλογο…!!!!

Γι’ αυτό δεν κάνεις κάτι αξιόλογο 
Γι' αυτό δεν θα κάνεις κάτι αξιόλογο στη ζωή σου 

«Το να ακολουθείς το μονοπάτι που άλλοι άνοιξαν πριν από σένα είναι μια λογική πρακτική, άρα η πρόοδος γίνεται από παράλογους ανθρώπους». Steve Jobs 

Ναι, καλά με άκουσες. Σε σένα μιλάω. Σε ξεμπροστιάζω. Σε κοιτάω στα μάτια, εντάξει, όχι ακριβώς αφού μάλλον διαβάζεις αυτό το άρθρο, αλλά μεταφορικά, σκίζω μία κυκλωπική τρύπα στο πρόσωπό σου αυτή τη στιγμή, και σου λέω ότι δεν έχεις καμιά ελπίδα. 

Σου λέω ότι αν μπορείς να διαβάσεις αυτό το άρθρο, να δεις αυτήν τη λίστα και να μην πεις ότι αφορά εσένα, τότε πρέπει να ανησυχήσεις λιγάκι. Για την ακρίβεια, πρέπει να ανησυχήσεις πολύ. Πρέπει να παρατήσεις τα πάντα και να αμφισβητήσεις αμέσως την ύπαρξή σου στη Γη. 

Πρέπει να βρεις έναν καθρέπτη, να κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια, να σηκώσεις το χέρι σου και να χαστουκίσεις το πρόσωπό σου. Κατάλαβες; Τώρα επανάλαβε μέχρι να συνέλθεις και συνέχισε το διάβασμα όταν είσαι έτοιμος. 

Μιλάω για το πανεπιστήμιο της ζωής, φίλε! Δε μιλάω για, διάβασε πολύ, διασκέδασε λίγο, αποφοίτησε με άριστα. Ούτε μιλάω για, τεμπέλιασε, κοπάνα την από το μάθημα, κάπνισε χόρτο, πιες και γλέντα αλλά πάρε πτυχίο και απέκτησε ικανότητες που νομίζεις ότι σου δίνει το χαρτί των μερικών χιλιάδων ευρώ. 

Αυτό που λέω είναι, βγες απ’ το σπίτι, κουνήσου και κάνε πράγματα. Φύγε από το σπίτι της μάνας σου, παραιτήσου απ’ τη δουλειά, πες στα πάντα «άντε γαμήσου» και κάνε κάτι. Για ικανότητες που αναπτύσσεις στον πραγματικό κόσμο, έξω από τη φούσκα της γονεϊκής προστασίας ή τον ιδεολογικό δογματισμό που διατρέχει το εκπαιδευτικό κοινωνικό και θρησκευτικό σύστημα. 

Λέγοντας «φύγε από το σπίτι της μανούλας» σημαίνει, κόψε τον ομφάλιο λώρο επιτέλους και σημαίνει άλλαξε σπίτι, άλλαξε πόλη, χώρα, πλανήτη, γαλαξία!!!! [τα παιδιά στην φωτογραφία αυτό έκαναν] 

Ικανότητες που μπορεί ο καθένας να αποκτήσει, αρκεί να διατίθεται να πληρώσει το τίμημα. Ικανότητες που ταχέως πλησιάζουν την εξαφάνιση. Μιλάω για ικανότητες οι οποίες δεν μπορούν να διδαχτούν σε μια αίθουσα ή από ένα βιβλίο, ούτε φυσικά από ένα άρθρο. 

Ικανότητες που μαθαίνεις μόνο ενεργώντας. Σαν να μαθαίνεις να πετάς, αφού πηδήξεις στον γκρεμό, όπως μαθαίνεις να κολυμπάς μόνο στα πολύ βαθιά. Ικανότητες που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο όταν βρεις τον πραγματικό σου εαυτό. 

Όταν βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο ή όταν ρισκάρεις την αποτυχία. Ικανότητες τέτοιες μπορείς να αναπτύξεις, όταν είσαι διατεθειμένος να ριψοκινδυνέψεις τα πάντα για να κάνεις ένα υπέροχο πράγμα. 

Ικανότητες που, μέχρι τώρα, νόμιζες πως έχεις. Βασικά, αυτό που προσπαθώ να σου πω είναι ότι, στο παιχνίδι που λέμε ζωή, δεν έχεις καμία ελπίδα. 

Επειδή δεν έχεις αποτύχει αρκετά. Γιατί είσαι επαναπαυμένος στη μετριότητά σου. Γιατί επέλεξες να μην προσπαθήσεις. Γιατί σου είναι πιο εύκολο να λες ότι ΘΑ μάθεις εκείνη τη γλώσσα (προγραμματισμού;) από το να κάτσεις να τη μάθεις. 

Επειδή σου είναι πιο εύκολο να πάρεις τον σύντροφο της (του) φίλης σου από το να βρεις δικό σου. 

Επειδή σου είναι πιο εύκολο να αντιγράψεις, από το να σκεφτείς και να γράψεις. 

Επειδή σου είναι πιο εύκολο να κάνεις ότι κάνουν οι άλλοι, από το να κάνεις κάτι δικό σου. 

Επειδή νομίζεις ότι όλα είναι πολύ δύσκολα ή πολύπλοκα, οπότε λες «αυτό θα το αφήσω για άλλους» ήακόμη χειρότερα ότι θα το κάνεις «αύριο»! 

Επειδή μισείς την εργασία σου αλλά δεν ψάχνεις καινούργια. 

Επειδή δουλεύεις αντί να εργάζεσαι. 

Επειδή είναι εύκολο να απορρίψεις την απόρριψη. 

Επειδή ενώ κάθεσαι αραχτός χωρίς να προσπαθείς, εγώ είμαι εκεί έξω ρισκάροντας να αποτύχω, προκαλώντας τον εαυτό μου, μαθαίνοντας καινούργια πράγματα και αποτυγχάνοντας όσο πιο γρήγορα γίνεται. 

Γιατί ενώ αποτυγχάνω, μαθαίνω, και προσαρμόζομαι για να έχω το μονοπάτι συνεχώς μπροστά μου. Όπως η διαδικασία πυράκτωσης του ατσαλιού, πέρασα από τη φωτιά και σφυρηλατήθηκα. Σφυρηλατήθηκα στο σχήμα ενός σπαθιού με γυαλισμένες άκρες και μια κοφτερή λεπίδα που θα σε κόψει στα δύο, αν δεν είσαι εξίσου σκληρός και το κάνει, ανελέητα. 

Επειδή σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι για σένα. 

Επειδή πρέπει να προσαρμοστείς. 

Επειδή πιστεύεις ότι το να είσαι διαφορετικός είναι cool, μόνο όταν είσαι διαφορετικός με τον ίδιο τρόπο που είναι και οι άλλοι, μα όλα τα cool μαζί φτιάχνουν ένα τίποτα. 

Επειδή φοβάσαι να αποδεχτείς τον πραγματικό σου εαυτό, μην τυχόν σε παρεξηγήσουν. Νομίζεις ότι επειδή εσύ κρίνεις τους άλλους, άρα και οι άλλοι με τη σειρά τους κρίνουν εσένα. 

Επειδή είσαι δειλός. 

Επειδή νοιάζεσαι πιο πολύ για αυτά που έχεις, παρά για αυτά που έχεις κάνει. 

Επειδή ενώ εσύ ξοδεύεις λεφτά σε ρούχα, αυτοκίνητα, ακριβά γεύματα και νυχτερινές εξόδους, εγώ επενδύω στον εαυτό μου. Και ενώ εσύ προσπαθείς να προσαρμοστείς στον κόσμο εγώ θέλω να προσαρμόσω τον κόσμο σε μένα και το καταφέρνω. 

Επειδή εγώ θα εγκαταλείψω αψήφιστα όλες τις ανασφάλειές μου και θα εκθέσω τον πραγματικό εαυτό μου στον κόσμο. Θα αποκτήσω ανοσία στη γνώμη σου και θα σταθώ γυμνός σε μια πληθώρα ιδεών. Αναπαυτικά, γιατί θα ξέρω ότι ενώ εσύ παντρεύτηκες το κοινότυπο, εγώ εξερεύνησα το εξαιρετικό. 

Επειδή για σένα ο κόσμος είναι ρηχός και πεζός και για ‘μένα είναι θαυμαστός. 

Επειδή νομίζεις ότι είσαι πιο έξυπνος από ότι είσαι, ενώ είσαι πιο ηλίθιος απ’ ότι φαντάζεσαι. 

Επειδή έκανες ότι έκαναν και οι άλλοι. Σπούδασες ό,τι σπούδασαν και διάβασες ό,τι διάβασαν. 

Επειδή έμαθες ό,τι έπρεπε να μάθεις για να πετύχεις στις δικές τους εξετάσεις και νομίζεις ότι αυτό σε κάνει έξυπνο. 

Επειδή νομίζεις ότι η μάθηση είναι κάτι που γίνεται μόνο στο σχολείο. 

Επειδή ενώ εσύ έλειπες στο Πανεπιστήμιο, εγώ σπούδαζα στο παιχνίδι της ζωής. 

Επειδή αντί να μαθαίνω για τον κόσμο από μια αίθουσα, βγήκα έξω και έμαθα ζώντας. 

Επειδή ξέρω περισσότερα από οποιοδήποτε χαρτί κρεμάσεις στον τοίχο σου. 

Επειδή εξυπνάδα δεν είναι αυτά που μαθαίνεις, είναι ο τρόπος που ζεις. 

Επειδή μπορεί να μην έχω πτυχίο αλλά σε προκαλώ να βρεις ένα θέμα, για το οποίο δεν θα μπορέσω να μιλήσω με ευκρίνεια. 

Επειδή θα μπορούσα να περάσω τις εξετάσεις σου, αν έπρεπε, αλλά εσύ δεν θα άντεχες ούτε μια στιγμή στα τεστ που μου έβαλε η ζωή. Τεστ που δεν βαθμολογούνται στατιστικά ή ποσοστιαία, αλλά μόνο με μία συνθήκη: την επιβίωση! 

Επειδή δεν διαβάζεις. 

Επειδή διαβάζεις μόνο αυτά που πρέπει και τίποτα άλλο. 

Επειδή νομίζεις ότι η ιστορία είναι βαρετή και η φιλοσοφία βλακείες. 

Επειδή θα προτιμούσες να κάτσεις και να δεις ριάλιτι ή MTV αντί να εξερευνήσεις κάτι καινούργιο, αντί να βουτήξεις στο μυαλό ενός άλλου ανθρώπου για να καταλάβεις καλύτερα τον κόσμο γύρω σου. 

Επειδή αρνείσαι να αναγνωρίσεις ότι όλη η δύναμη του κόσμου βρίσκεται στα λόγια αυτών των λίγων γιγάντων που έζησαν πριν από μας. Ότι όλα όσα επιθυμείς μπορούν να αποκτηθούν αν ψάξεις στην πληθώρα των λέξεων που είναι διαθέσιμες σε μας, τώρα πιο πολύ από ποτέ άλλοτε. 

Επειδή μάλλον δεν διαβάζεις αυτό το κείμενο, ακόμα κι αν ξέρεις ότι θα 'πρεπε. 

Επειδή δεν έφτασες μέχρι εδώ γιατί αποφάσισες ότι δεν μιλάει για εσένα. 

Επειδή αυτοί που το διαβάζουν, τα ξέρουν ήδη αυτά. 

Επειδή μπορείς να οδηγήσεις ένα άλογο στην πηγή, αλλά δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει νερό. 

Επειδή σου λείπει η Περιέργεια. 

Επειδή σου λείπει η Ενέργεια. 

Επειδή σου λείπει η Φαντασία. 

Επειδή μαθαίνεις τα νέα από τα μέλη-αντίγραφα (meme) των ελεγχόμενων από το κράτος ΜΜΕ. 

Επειδή είσαι απρόθυμος να κάνεις την απλή ερώτηση «Κι αν είναι όλα ψέματα;» και να δεχτείς την πιθανότητα ότι είναι. Ότι τα ΜΜΕ ενεργούν υπό τη διαταγή: να σου αποσπούν την προσοχή. 

Επειδή με αποκαλείς υποτιμητικά ξερόλα, αλλά αρνείσαι να παραδεχτείς ότι είσαι αδαής και ηλίθιος. 

Επειδή διψάω για γνώση, για οποιουδήποτε είδους γνώση. 

Επειδή, ενώ εσύ περνάς την ώρα σου παίζοντας Angry Birds και Fruit Ninja, εγώ διαβάζω για την θεωρία των υπερχορδών και την κβαντική μηχανική. 

Επειδή, ενώ σπαταλάς τον χρόνο σου βλέποντας τον Σουλεϊμάν τον αηδιαστικό, εγώ μαθαίνω να μοντάρω βίντεο, να ανεβάζω ιστοσελίδες, να σχεδιάζω app για το κινητό σου και να βγάζω χρήματα απ’ αυτό. 

Επειδή, αν ερχόμασταν αντιμέτωποι σε διάλογο, θα σε διέλυα. Θα έβαζα στόχο να αντικρούσω το δικό μου επιχείρημα, από κάθε πλευρά, για να καταλάβω όλα όσα θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις εναντίον μου. 

Επειδή θα αφοσιωνόμουν στο να καταλάβω και τις δυο μεριές της συζήτησης σε τέτοια έκταση που θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ στη θέση σου και να κερδίσω, ακόμα και αφού σου χαρίσω μια ήττα στην ίδια διαμάχη. 

Επειδή δεν κάνεις αρκετές και σημαντικές ερωτήσεις. 

Επειδή δεν αμφισβητείς την εξουσία. 

Επειδή δεν αμφισβητείς τον εαυτό σου. 

Επειδή δεν αμφισβητείς καθόλου και τίποτα. 

Επειδή δεν καταλαβαίνεις τη δύναμη της καλώς νοούμενης αμφισβήτησης στη ζωή, της γόνιμης διαφωνίας και της υπεράσπισης αυτού που ξέρεις ότι είναι σωστό μπροστά σε κάποιον που σου λέει το αντίθετο. 

Ανίκανος να αμφισβητήσεις την πραγματικότητα, κολλημένος σε μια αυτοεπιβαλλόμενη στρατηγική επιβίωσης μέσα σε μια τυποποιημένη, πλαστή μονοτονία. 

Επειδή ξέρω ότι θα μου δώσεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζομαι για να σε καταστρέψω, αν σε αφήσω απλώς να μιλήσεις. 

Επειδή μελετάω τις ανθρώπινες συμπεριφορές και εσύ αγνοείς τους πάντες εκτός από τον εαυτό σου. 

Επειδή παρακολουθώ το πώς λες αυτά που λες με την ίδια προσοχή που ακούω αυτά που λες. Και λες πάρα πολλά! 

Επειδή η δύναμη αποκτιέται, όχι με το να ξερνάς την άγνοιά σου σαν μια ανίατη περίπτωση λογοδιάρροιας, αλλά με το να κατασκευάζεις κατάλληλα τα συμφραζόμενα για τις ερωτήσεις σου. 

Επειδή μελετάω τον συλλογισμό του επιχειρήματός σου και το διαλύω στη βάση του, πριν καν να έχεις την ευκαιρία να παρουσιάσεις τις ιδέες σου. 

Επειδή δεν μπορείς να αντέξεις την διαφορετική πραγματικότητα. 

Επειδή αρνείσαι να παραδεχτείς ότι δεν ξέρεις, αυτά που δεν ξέρεις. 

Επειδή δεν υπάρχει κανένα άρθρο που θα επανορθώσει τη ζημιά από τον χρόνο που έχεις σπαταλήσει. 

Επειδή, ακόμα κι αν σου έλεγα ότι αύριο όλα θα ήταν διαφορετικά, θα περίμενες μέχρι τότε για να κάνεις κάτι γι’ αυτό. 

Επειδή, ακόμα κι αν νομίζεις το αντίθετο, έχω επίγνωση του περιβάλλοντός μου. 

Επειδή νομίζεις ότι δεν σε έχω δει, αφού δεν σε αναγνωρίζω. 

Επειδή είσαι ψωνισμένος με την πάρτη σου και έχεις άγνοια για τον περίγυρό σου. Μακαρίως αδαής για την πραγματικότητα που βρίσκεται τόσο κοντά σου, που αν έβγαζες τη γλώσσα σου θα ένιωθες τη γεύση της και θα συνειδητοποιούσες πόσο θελκτική είναι η αλήθεια. 

Επειδή θα εθιζόσουν αμέσως. Επιτέλους, θα καταλάβαινες την ανικανότητά σου να καταλάβεις και τότε θα το διέκρινες, τότε θα ήξερες ότι το μόνο που σε κρατάει από το να κάνεις κάτι πραγματικά εξαιρετικό, είσαι ΕΣΥ και οι παγ(ι)ωμένες πεποιθήσεις σου. 




@Raymmar Tirado με προσθήκες και 
διασκευή από Ηώ Αναγνώστου 

Μην σε ακρωτηριάσεις, για να ταιριάξεις με ένα άλλο μισό...!!!!

Μην σε ακρωτηριάσεις, για να ταιριάξεις με ένα άλλο μισό. 
Μπορεί να πεθαίνεις μόνο μια φορά, μα γεννιέσαι δυο.

Ένα πράγμα που μαθαίνεις μεγαλώνοντας, είναι πως γεννιέσαι δυο φορές. Τη μια όταν το αποφασίσει η μοίρα. Την δεύτερη, όταν το αποφασίσεις εσύ. Η πρώτη, είναι το μάθημα. Η δεύτερη, η επιλογή σου! Είναι η επιλογή σου, η μέρα που ξυπνάς, ανοίγεις τα μάτια σου και ξέρεις όχι τι θες, μα τι δεν θες. 

Ξέρεις ότι τι αντέχεις, μα τι δεν θέλεις να αντέξεις άλλο. Την μέρα που σου κάνει ο εαυτός σου, έτσι όπως είναι, και μαζί σου κάνουν κι οι 2-3 άνθρωποι που έχουν μείνει στο τέλος της πρώτης σου ζωής. 

Δεν ήταν εύκολη αυτή η πρώτη σου ζωή. Είχε λάθη πολλά κι εγωισμό στα ύψη. Είχε παρ' ολίγον ευτυχίες και πολλές προσδοκίες. Είχε στιγμές αληθινής ευτυχίας και ψήγματα γαλήνης. Έπεσες πολλές φορές, σηκώθηκες κι άλλες τόσες. Κάθε φορά που έπεφτες κάτι έσπαγε, κάπως το κόλλαγες. Μόνο που αυτή την τελευταία φορά, κάτι είχε αλλάξει. 

Δεν βιάστηκες να σηκωθείς. Κάθισες ανακούρκουδα στο πάτωμα και κοίταξες λίγο γύρω σου. Πόνεσε αυτή η τελευταία φορά. Αλήθεια γιατί δεν έμαθες μωρέ ποτέ να προστατεύεσαι πέφτοντας; Γιατί έμαθες τόσο εύκολα να είσαι ο αερόσακος όσων αγαπάς; 

Μήπως δεν σε αγαπάς; 

Ουπς.. δυσκόλεψαν τα πράγματα ε; 

Ναι μάτια μου, δεν σε αγαπάς. Γι’αυτό κάτσε εδώ κάτω, στρώσου και πιάσε το νήμα από την αρχή. Σ’αγαπάς; Σε νοιάζεσαι; Σε φροντίζεις; Σου δίνεις έστω και τα μισά από αυτά που δίνεις στους «ανθρώπους της ζωής σου;» 

Ουπς.. δυσκόλεψαν κι άλλο τα πράγματα ε; 

Και καλά, εσύ ξέχασες να σ’αγαπήσεις. Ξέχασες και να σε φροντίσεις. Ξέχασες και να σε νοιαστείς. Εκείνοι οι περίφημοι «άνθρωποι της ζωής σου» τι έκαναν; Δεν το παρατήρησαν; Δεν έκαναν κάτι γι’αυτό; 

Ουπς… πονάνε οι απαντήσεις. 

Στάσου εδώ, μην σηκωθείς, μην βιαστείς. Βρες τι θες. Βρες τι δεν θες. Κοιτάξου στα μάτια με τον εαυτό σου και παρατήρησε γραμμή – γραμμή τις ρυτίδες σου. Πόσες είναι γέλιου; Πόσες είναι λύπης; Χάιδεψέ τες! Άγγιξε τα σημάδια σου. Για έγιναν σημάδια, σημαίνει πως άντεξες τον πόνο της πληγής, άντεξες και την επούλωση. Άντεξες. 

Μέτρα και τα λάθη σου, ένα ένα. Μικρά, μεγάλα, σημαντικά, ασήμαντα, μέτρα τα. Δικά σου είναι και τα έκανες. Σε διαμόρφωσαν. Σε έκαναν να ξέρεις τι δεν θες. Σε έκαναν να ξέρεις τι μπορεί να χάσεις. 

Και τώρα δοκίμασε να σηκωθείς. Μην ψάξεις το μισό σου, είσαι ολόκληρος. Μην σε ακρωτηριάσεις για να ταιριάξεις με ένα άλλο μισό. Δυο ολόκληρα, φτιάχνουν το άπειρο. 

Είσαι ολόκληρος, κι είσαι κράμα από όλα όσα έζησες. Είσαι κράμα από όλα όσα άντεξες. Είσαι κράμα από τα σπασμένα και τα ξανακολλημένα σου. 

Είσαι εσύ, στο σήμερα και τώρα πια, ξέρεις πως είσαι η προτεραιότητά σου. Και σου αξίζει, μια ζωή, που θα την έχεις επιλέξει. Που στο τέλος της μέρας, δεν θα είσαι ρόλος, θα είσαι ο εαυτός σου. Και δεν θα σου κάνει κανείς που «είναι σαν…», δεν θα σου κάνει μια ζωή που «είναι σαν…», γιατί θα έχεις την ζωή που σου ανήκει και που σου αξίζει! 

Κι όταν θα είσαι ολόκληρος, θα ξέρεις πολύ καλά, ποιοι είναι οι άνθρωποι της ζωής σου και ποιοι είναι οι κισσοί της ζωής σου. 




Σοφία Παπαηλιάδου 

Λίγο πριν πεθάνεις…!!!!

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών. Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω». 

Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το 'λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου. 

Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών. Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά. Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της. 

Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο. 

«Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε. 

«Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου». 

Και πράγματι. Έζησε άλλα 20 χρόνια καλύτερα μόνος του. Ο θεός του έδωσε υγεία – ίσως επειδή δεν το ζήτησε φιλώντας στα ξεκούδουνα την κάρα του Αγίου Μηνά. Επισκεύασε και αποσύρθηκε στο σπίτι της μάνας του σ’ ένα χωριό με δέκα σπίτια κάπου στη νότια Πίνδο. 

Το πρωί έκανε μια μεγάλη βόλτα στο βουνό και μετά διάβαζε, έφτιαχνε το φαγάκι του και έπαιρνε ένα υπνάκο. Το απόγευμα πήγαινε στο καφενείο-μπακάλικο-ταβέρνα-πρόχειρο ιατρείο και συναντούσε τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού. 

Έπιναν το κρασάκι που έφερνε αυτός (είχε τρελές προμήθειες σαββατιανού που ήταν η αδυναμία του), έτρωγαν ομελέτα με αυγά απ’ το κοτέτσι της κυρά Μάγδας και μανιτάρια που μαζεύει ο ανιψιός του Θωμά. Μετά το τρίτο ποτηράκι παίζανε μπιρίμπα ή τάβλι. 

Όταν ο παππούς ήταν στα μεγάλα κέφια του τους εξηγούσε τους νόμους που διέπουν τον κόσμο μετά παραδειγμάτων. Η αντοχή των υλικών λ.χ. εξηγήθηκε με το διαζύγιό του. 

«Μαλώνεις, μαλώνεις για χρόνια και νομίζεις ότι δεν πειράζει. Τα βρίσκεις και συνεχίζεις. Όμως η σχέση έχει κουραστεί. Και όταν μια μέρα ξαφνικά χωρίζεις, απορείς αφού δεν έγινε τίποτα σπουδαίο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει ένα σπουδαίο. Η καταπόνηση για χρόνια κάποια στιγμή θα φέρει το σπάσιμο. Έτσι και το πανί που το βλέπει ο ήλιος καθημερινά κάποια στιγμή ξαφνικά θα διαλυθεί». 

Μετά γυρνούσε σπίτι του, διάβαζε λίγο ακόμα και πήγαινε για ύπνο. Ήταν ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η μόνη με την οποία μιλούσε στην οικογένεια ήμουν εγώ. Χτες με ειδοποίησε η κυρά Μάγδα ότι δεν είναι καλά. 

Πέταξα κι έφτασα δίπλα του σε μισή μέρα. Όταν μπήκα σπίτι του τον βρήκα στο κρεβάτι χάλια αλλά με καθαρές ριγέ μπυτζάμες, τριζάτα σεντόνια, μια κούπα χαμομήλι και ένα βιβλίο στο χέρι. Χαμογέλασε με όλο του το μούτρο όταν με είδε. Και μετά με μάλωσε που άφησα τις δουλειές μου και ήρθα. 

-Τι κάνεις παππού; τον ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω άτσαλα την αγωνία μου. 

-Προσπαθώ να καταλάβω ποιες από τις 8 άγνωστες διαστάσεις του σύμπαντος είναι η πιο ωραία για να μετεγκατασταθώ, μου είπε και ανέμισε το βιβλίο. Το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ένα βιβλίο που ανέλυε τη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της οποίας υπάρχουν, όπως μου εξήγησε, παράλληλα σύμπαντα αόρατα για μας που ζούμε στις τρεις διαστάσεις. 

-Σοβαρά τώρα παππού, λες να αληθεύει αυτό; Λες να είμαστε κλεισμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια και να νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο, ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας; Λες να είμαστε κοντόφθαλμοι σαν χρυσόψαρα; 

-Θα σου πω σε λίγο μετά λόγου γνώσεως, μου είπε και γέλασε περιπαικτικά. Με ξέρεις εμένα τι ψαχτήρι είμαι. Θα βρω τρόπο, θα βρω ταχυδρόμο με άδεια κυκλοφορίας μεταξύ συμπάντων και θα σε ειδοποιήσω. Υπόσχεση! 

Σκάσαμε στα γέλια και αγκαλιαστήκαμε. Το βράδυ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του. Και ξαφνικά κατάλαβα τι θα πει ακριβώς «θανάτω θάνατον πατήσας» και τον ζήλεψα. 

Καλό ταξίδι παππού. Θα 'χω το νου μου για τον ταχυδρόμο σου… 




Το κορίτσι του διπλανού portal 
Protagon , antikleidi 

Πάρε το μάθημα που σου δίνει η ζωή, και προχώρα παρακάτω…!!!!

Τι είναι ο άνθρωπος; Τι είναι αυτό που τον καθορίζει, τον σμιλεύει ως ον; 

Είναι οι φόβοι, τα βιώματα, οι ανασφάλειες και όλα αυτά που έχει ζήσει αυτά τον έχουν κάνει αυτό που είναι. Είναι όλα αυτά που είδε που άκουσε που αισθάνθηκε. 

Είναι αυτός ο συνεχής ασταμάτητος ακούραστος χτύπος της καρδιάς του. Που κάθε καρδιά είναι διαφορετική, μοναδική αυτά λοιπόν είναι ο άνθρωπος. Αυτά τον έχουν κάνει αυτό που είναι σήμερα συμπεριφορές, σκέψεις και εμπειρίες. 

Πώς λοιπόν μπορούμε να πάμε παρακάτω χωρίς να κουβαλάμε όλο αυτό το φορτίο, αυτές τις αποσκευές; Πώς μπορούμε να αδειάσουμε τις βαλίτσες των εμπειριών μας πηγαίνοντας ένα ταξίδι στη ζωή ενδεχομένως με έναν άλλον άνθρωπο έχοντας τα απομεινάρια του προηγούμενου; Πολύ απλά δεν γίνεται. 

Εξάλλου Αυτό που βλέπει, ερωτεύεται, αγαπά, ο επόμενος είναι αυτό που έχει διαμορφώσει κατά κάποιον τρόπο ο προηγούμενος. Μπορεί να ακούγεται άσχημο ίσως και θλιβερό μα αυτή είναι η αλήθεια. 

Και πώς θα μπορέσουμε να διαφυλάξουμε, να χτίσουμε να επενδύσουμε στο επόμενο, το καινούργιο, χωρίς να φοβόμαστε μην πληγωθούμε πάλι; 

Πώς θα μπορέσουμε να ξεχάσουμε τις πληγές, τις ουλές που βλέπουμε καθημερινά στο κορμί, στην ψυχή στην καρδιά ,σ’ ολόκληρη την ύπαρξή μας; Θέλει κόπο χρόνο και προσπάθεια. 

Θέλει να παλεύεις καθημερινά. Θα πρέπει να σβήσεις όλες τις ανασφάλειες όλα τα άγχη τους φόβους και τα κατάλοιπα. θα πρέπει να σκέφτεσαι πώς πας παρακάτω να μη φοβάσαι πως θα γίνουν και πάλι τα ίδια. Θα πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη, να έχεις πίστη πώς το επόμενο βήμα θα είναι αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένο. 

Ας μην πράξεις και εσύ αυτό που λέει η παροιμία ‘’κάηκε από το χυλό φυσάει και το γιαούρτι’’. Το ότι πληγώθηκες πόνεσες έκλαψες έσπασες αιμορράγησες είναι κατανοητό. 

Όπως κατανοητό πρέπει να είναι κι από εσένα πώς ο επόμενος άνθρωπος δεν είναι ίδιος με τον προηγούμενο. Μπορεί να τύχει να πονέσεις ξανά μα δεν γίνεται να φοβάσαι κάθε φορά. 

Πάνε παρακάτω με τη σοφία του μαθήματος που πήρες από τον πόνο την απογοήτευση να μην κρατάς φόβο για την προκατάληψη. Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός όπως διαφορετικός είσαι και εσύ. Δεν ωφελεί σε τίποτα λοιπόν να σκέφτεσαι πως και ο επόμενος θα είναι το ίδιο. 

Άνοιξε την καρδιά σου κλείσε τα μάτια σου και πάνε παρακάτω. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς πληγές, χωρίς κατάλοιπα. Να βρείτε τον άνθρωπο που με την αγάπη του θα επουλώσει τις πληγές σας. 

Αυτόν που θα λειάνει τις αιχμηρές γωνίες της ψυχής σας. Γιατί με αγάπη και κατανόηση όλα λύνονται. Μην φοβάσαι άλλο. Η ζωή είναι εκεί έξω και σε περιμένει να την κατακτήσεις. 




Κορίνα Παπαδοπούλου 

Μην σπαταλάς το χρόνο...!!!!

Μην σπαταλάς το χρόνο! Είναι δανεικός μάτια μου.. 

Και τώρα που τέλειωσες με τους απολογισμούς και τους υπολογισμούς, ζήσε. 

Ζήσε σαν να μην έχει αύριο. 

Ζήσε το τώρα γιατί είναι το μόνο που έχεις. 

Ο χρόνος σου είναι δανεικός. 

Δεν σου ανήκει, δεν είναι δεδομένος, δεν είναι καν δικός σου! 

Ότι έκανες το ήθελες κι όποιον ήθελες τον κράτησες κοντά σου! 

Ότι άξιζε, όποιος άξιζε, είναι δίπλα σου. 

Κι όποιος δεν είναι, κλείστον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. 

Μα μην σπαταλάς λεπτό! 

Μην σπαταλάς λεπτό από το χρόνο που δεν έχεις.. 

Μην σπαταλάς λεπτό από το πολυτιμότερο δώρο που σου δίνεται. 

Ζήσε! 

Μην κρατάς ανείπωτα «σ’ αγαπώ». 

Μην κρατάς ανείπωτες «συγγνώμες» 

Μην κρατάς ανείπωτα αισθήματα και αιχμάλωτους ανθρώπους. 

Πάρε αγκαλιά τους ανθρώπους σου! 

Μύρισέ τους, φίλησέ τους, νιώσε τους μέχρι το τελευταίο κύτταρο της ύπαρξής σου! 

Μα πάνω από όλα, αγάπησε τον εαυτό σου! 

Αγάπησέ τον πιο πολύ από τον κάθε περαστικό που σε μοίρασες. 

Αγάπησέ τον, κανάκαψέ τον, πάρτον αγκαλιά! 

Αγάπα και τα λάθη σου! Τα έκανες, τα έζησες κι ήταν εκείνα που σε όρισαν. 

Ό,τι φοβάσαι, ζήστο! Πέσε πάνω του με όλη σου τη φόρα. Ξόρκισέ το! 

Μα μην σπαταλάς το χρόνο σου. 

Είναι δανεικός! Δεν θα γυρίσει ποτέ πίσω.. 

Κι αν έκανες κάποτε όνειρα μιας τέλειας ζωής και μιας ευτυχίας που ξέχασε να έρθει, δεν πειράζει. 

Ξημέρωσε κι έχεις την ευκαιρία να κάνεις καινούρια όνειρα. 

Έχεις την ευκαιρία να στήσεις μια καινούρια ευτυχία. 

Άλλωστε η ζωή, σε όρισε «παίχτη». Όχι έρμαιο. 

Παίξε τα χαρτιά που σου μοίρασε η μοίρα και στήσε το παιχνίδι σου από την αρχή. 

Δικό σου το παιχνίδι, δική σου η ζωή κι όσο δεν τα σπαταλάς, κι ο χρόνος θα είναι φίλος σου και σύμμαχος. 




Καλή χρονιά! 
Σοφία Παπαηλιάδου 

Η ζωή ξεκινά, όταν σπάσει η “φούσκα” που σε προστατεύει...!!!!

Η ζωή ξεκινά, όταν σπάσει η “φούσκα” που σε προστατεύει! 

Και όταν η φούσκα που είχες δημιουργήσει σπάσει, τι γίνεται; 

Πώς αντέχεις το τόσο οξυγόνο τη στιγμή που οι αναπνοές σου μέχρι τότε ήταν υπολογισμένες και συγκεκριμένες; 

Η ζωή έξω από τη φούσκα της ασφάλειας σου σου φαίνεται ανυπόφορη. 

Ποικίλα συναισθήματα ξεχειλίζουν από παντού. 

Χτυπήματα στην καρδιά, που δεν ξέρεις πώς να τα αντιμετωπίσεις. 

Όλα φαίνονται τόσο ξένα για το αδύναμο κορμί σου και την διπλό κλειδωμένη καρδιά σου. 

Μέχρι τότε όλα ήταν ήρεμα και όμορφα. 

Ένιωθες προστατευμένη και χαρούμενη. Δεν υπήρχε κάτι που να μπορούσε να σε πληγώσει. 

Και τώρα σαν τρικυμία ξέσπασαν πάνω σου όλα αυτά που με μανία προσπαθούσες να αποφύγεις. 

Ήθελες να γλιτώσεις, να ξανά δημιουργήσεις τη φούσκα σου και να κρυφτείς εκεί μέσα. Να μην νιώθεις, να μην πονάς, να αποφεύγεις ό,τι δε σου αρέσει. 

Όμως η φούσκα δεν ξανά φτιαχνόταν. 

Βγήκες στην επιφάνεια και έπρεπε να έρθεις αντιμέτωπη με αυτά που απέφευγες τόσο καιρό. Έπρεπε να ξανά γεννηθείς και να δημιουργήσεις έναν καινούριο εαυτό, πιο ικανό και δυνατό, που άντεχε τις δυσκολίες και τον πόνο. Έναν εαυτό που δεν κρυβόταν πίσω από κανέναν και τίποτα.  

Ήξερε ποιος είναι και είχε την ικανότητα να πονέσει, να πέσει κάτω αλλά να ξανά σηκωθεί και να δείξει σε όλους ότι είναι εκεί και παλεύει. Δεν το βάζει κάτω και δεν φοβάται να αφεθεί και να εμπιστευτεί τον κόσμο γύρω του, τους ανθρώπους. 

Και τέλος, να αποδείξει στον ίδιο του τον εαυτό πως δεν χρειάζεται καμία φούσκα να τον προστατεύει, αλλά τον εαυτό του και μόνο. 




Βάσω Θεοδωρίδου 

7 ασυνήθιστοι τρόποι… μακροζωΐας...!!!!

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι πρέπει να τρώμε σωστά, να επιλέγουμε μια διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, να ασκούμαστε αρκετά, να μην καπνίζουμε κ.λπ. κ.λπ. προκειμένου να αυξήσουμε το προσδόκιμο της ζωής μας. Πέρα, όμως, από τους κλασικούς τρόπους που οδηγούν σε παράταση της ζωής υπάρχουν 7 παράδοξες τεχνικές τις οποίες αν ακολουθήσουμε, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι θα έχουμε τη μακροζωΐα στο… τσεπάκι!

1. Διατροφή… πείνας!
Οι επιστήμονες ήδη από το 1934 παρατήρησαν ότι τα ποντίκια στο εργαστήριο που τρέφονταν ελάχιστα ζούσαν πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώθηκε και το 1986 από τον R. Weindruch, πάλι σε ποντίκια, ενώ στην πορεία του χρόνου το πείραμα πραγματοποιήθηκε και σε άλλα είδη με παρόμοια αποτελέσματα : 

Όσο τα ζώα λάμβαναν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά στις μικρές μερίδες φαγητού που κατανάλωναν τόσο η διατροφή αυτή τα κρατούσε ζωντανά για περισσότερο χρόνο, αν και αρκετά πεινασμένα. 

Όσον αφορά στους ανθρώπους, η εταιρεία CR Society είναι μια ομάδα ανθρώπων που ζουν ακολουθώντας μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων, απολαμβάνοντας τα πλεονεκτήματα της αντιγήρανσης, της χαμηλής πίεσης στο αίμα και του περιορισμού του διαβήτη, παρατείνοντας έτσι τη ζωή τους. 

Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ένας από τους μακροβιότερους λαούς στον κόσμο, οι άνθρωποι της Okinawa, εφαρμόζουν τον περιορισμό των θερμίδων στη διατροφή τους ως αναπόσπαστο μέρος του πολιτισμού τους. 

Σταματούν να τρώνε πολύ πριν χορτάσουν και καταναλώνουν περίπου 1.200 θερμίδες την ημέρα. Τι αξία, όμως, έχει η ζωή χωρίς σοκολάτα, παγωτό ή ένα κομμάτι πίτσα;

2. Μάθετε μια ξένη γλώσσα
Η καλή λειτουργία του εγκεφάλου είναι το «κλειδί» για μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή. Μια σειρά από μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που μιλούν δύο ή περισσότερες γλώσσες περιορίζουν σημαντικά την έναρξη της άνοιας και της νόσου του Alzheimer, δύο θανατηφόρες ασθένειες του γήρατος. 

Ο Δρ Fergus Craik και άλλοι ερευνητές του Ινστιτούτου Rotman Research στο Τορόντο, σε μια έρευνα που έκαναν μεταξύ 200 ασθενών ανακάλυψαν ότι όσοι μιλούσαν δύο ή περισσότερες γλώσσες επί πολλά χρόνια είχε καθυστερήσει σημαντικά την έναρξη της νόσου του Alzheimer, και σε ορισμένες περιπτώσεις έως και πέντε χρόνια. 

Αυτό συμβαίνει επειδή, στην προσπάθεια να μάθει κάποιος ξένες γλώσσες, αυξάνεται η ικανότητα λειτουργίας του εγκεφάλου, παρά τις αλλοιώσεις που υπάρχουν λόγω γήρατος. Κι αν μέχρι τώρα γνωρίζατε μόνο τα γνωστικά οφέλη της διγλωσσίας, ήρθε η ώρα να μάθετε και τα ιατρικά!

3. Ζήστε στο βουνό
Οι άνθρωποι που διαμένουν στα βουνά ζουν περισσότερο. Είναι τόσο απλό. Είτε μιλάμε για παραμονή σε βορειότερες περιοχές μιας χώρας είτε κυριολεκτικά για τη διαβίωση στο βουνό. Και πέρα από το προφανές, βέβαια, «ο καθαρός αέρας του βουνού κάνει καλό», υπάρχουν και άλλοι λόγοι που οι ορεσίβειοι ζουν περισσότερο. 

Αν ζείτε, για παράδειγμα, σε μια βουνοπλαγιά, τουλάχιστον κατά το ήμισυ ο δρόμος προς το σπίτι είναι ανηφορικός (ξεχάστε το αυτοκίνητο!). Αυτό σημαίνει ότι η καρδιά σας λαμβάνει μια καλή… προπόνηση κάθε φορά που βγαίνετε από την πόρτα.

4. Ασχοληθείτε με τη θρησκεία
Δεν πεθαίνουν μόνο οι καλοί νέοι αλλά και οι άθεοι! Πολλές μελέτες έχουν δείξει μια θετική συσχέτιση ανάμεσα στη θρησκευτική πίστη και στην καλή υγεία. Ο Δρ Michael E. McCullough του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας & Έρευνας στην Καλιφόρνια διαπίστωσε ότι η πιθανότητα της θνησιμότητας των συμμετεχόντων ήταν υψηλότερη μεταξύ αυτών που δεν ανήκαν σε κάποια θρησκευτική ομάδα. 

Αυτό οφείλεται στα καλύτερα επίπεδα κοινωνικής και ψυχολογικής υποστήριξης που παρέχονται εντός των θρησκευτικών κοινοτήτων.

5. Γίνετε πλούσιοι
Αν σκέφτεστε να ζήσετε μια απλή ζωή, χωρίς τις παγίδες του καταναλωτισμού, να αρκείστε στα λίγα και καλά για να παρατείνετε τη ζωή σας, τότε καλά θα κάνετε να το ξανασκεφτείτε. Γιατί πλούτος και μακροζωία πάνε μαζί! 

Οι κάτοικοι στις φτωχότερες χώρες του κόσμου έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής, επειδή οι κυβερνήσεις τους έχουν λιγότερα χρήματα να δαπανήσουν για την υγειονομική περίθαλψη, αλλά ακόμη και στις πλούσιες χώρες… οι πλούσιοι ζουν περισσότερο από τους φτωχούς.

6. Εργαστείτε σκληρά και με… άγχος!
Άσχημα τα νέα! Το έργο «The Longevity Project» είναι μια μελέτη που ξεκίνησε το 1921, μελετώντας τη ζωή 1.500 παιδιών, καταλήγοντας σε αποτελέσματα που εκπλήσσουν. Όσα παιδιά ήταν ανέμελα, χαρούμενα και χωρίς άγχος στη ζωή και στη δουλειά τους έζησαν συντομότερες ζωές από εκείνα που ως ενήλικες ασχολήθηκαν σε στρεσογόνα επαγγέλματα και εργασίες με απαιτητικά και δύσκολα ωράρια. 

Αυτό συγχέει, βέβαια, προηγούμενες διαπιστώσεις ότι η ευτυχία και η υγεία πάνε χέρι-χέρι. Μάλλον, όμως, οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι επειδή είναι υγιείς και όχι το αντίστροφο.

7. Κάντε μια καλή πράξη
Μακροζωΐα και «εγώ» φαίνεται να μην πηγαίνουν μαζί. Παραδόξως, ένας από τους καλύτερους τρόπους για να βοηθήσετε τον εαυτό σας είναι να βοηθήσετε πρώτα τους άλλους. Περισσότερες από τριάντα μακροχρόνιες μελέτες κάνουν μία κοινή διαπίστωση : 

Ο εθελοντισμός και η προσφορά στον συνάνθρωπο αυξάνει σημαντικά το προσδόκιμο ζωής αυτού που κάνει την καλή πράξη. Ειδικά αν αυτό γίνεται για λόγους καθαρά αλτρουιστικούς, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες υπερ-αιωνοβιότητας! Η εξήγηση είναι απλή : 

Όποιος κάνει κάτι καλό για το συνάνθρωπό του αισθάνεται καλά ψυχικά, ενώ με τον τρόπο αυτό αποκτά πολλούς φίλους που σε μεγάλη ηλικία είναι απαραίτητοι.




Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2021

Όταν χαίρεσαι, να θυμάσαι ! Τέσσερεις εποχές έχει η ζωή...!!!!

Όταν χαίρεσαι, να θυμάσαι! Τέσσερεις εποχές έχει η ζωή. 
Αν σου πηγαίνουν όλα καλά, είσαι στην εποχή της συγκομιδής. Μάζεψε τότε τους ώριμους καρπούς σου και γεύσου τα αγαθά σου καθώς είσαι ο απόλυτος κληρονόμος τους. 

Όταν οργανώνεσαι να θυμάσαι! Τέσσερεις εποχές έχει η ζωή. 
Αν θέλεις να έχεις και πάλι μια πλούσια συγκομιδή, πρέπει να βρεις χρόνο για να οργώσεις το χωράφι σου. Είσαι στο φθινόπωρό σου και χρειάζεται τώρα να επενδύσεις στις πηγές αυτές που αργότερα θα σου αποδώσουν ολοκληρωμένα και πλήρη αποτελέσματα. 

Όταν λυπάσαι, να θυμάσαι! Τέσσερεις εποχές έχει η ζωή. 
Αν ότι και να κάνεις δεν λαμβάνεις από αυτό κανένα αποτέλεσμα, μάλλον είσαι στο χειμώνα σου. Και ο χειμώνας χρειάζεται μάζεμα δυνάμεων, περισυλλογή, ησυχία, καρτερικότητα, όχι αλόγιστη σπατάλη. Όπως όλα, έτσι και ετούτο θα περάσει! 

Όταν ερωτεύεσαι να θυμάσαι! Τέσσερεις εποχές έχει η ζωή. 
Αν ξυπνήσεις και χτυπάει η καρδιά σου στις φλέβες σου, ξεκίνα! Μείνε πεινασμένος, μείνε διψασμένος για αυτό που σε έκανε να ιδρώσεις στην νυχτιά σου. Είναι το πεπρωμένο σου που σου φωνάζει στα ονείρατά σου. Ερωτεύσου το, και άνθισε μέσα του.




Αν δεις πληγωμένο αετό μην τον κακιώσεις, αγκάλιασε τον…!!!!

Ένα «κακό παιδί» είναι ένας πληγωμένος εν δυνάμει Άγιος που χρειάζεται επειγόντως θεραπεία. 

Και αυτό που λέμε εμείς κακή αντίδραση είναι η πληγωμένη κραυγή που φωνάζει «πονάω!». 

Μια εκκεντρική εξωτερική εμφάνιση ενός παιδιού είναι οι πληγές που κάποιοι το σταύρωσαν για να ικανοποιηθούν οι ίδιοι. 

Μας ενδιαφέρει το παιδί μας αν είναι καλός μαθητής, το καλό παιδί της γειτονιάς, αν κρατάει καλά τα παράσημα από το ένδοξο σόι αλλά δεν μας ενδιαφέρει τι γίνεται στον πυρήνα της ψυχής του. Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για αυτήν. 

Πολλές φορές αυτή η πληγή ξεκίνησε από την βάπτιση που κάποιοι το έβλεπαν σαν προϊόν και τσακωνόντουσαν ποιανού όνομα θα πάρει. 

Στην συνέχεια οι περισσότεροι ενδιαφερόντουσαν για το αν θα φάει επίγεια τροφή και όχι ουράνια.

Του μιλούσαν να κυνηγάει γήινα πλούτη και ηδονές κανείς όμως δεν του είπε ότι είναι προορισμένος να κληρονομήσει την αιώνια ζωή και την Βασιλεία των ουρανών. 

Ένα παιδί που δεν μπορεί να ερωτευθεί τον Χριστό και τον άνθρωπο γιατί τον έρωτα τον διάβαζε μόνο στα παραμύθια και σε καψουροτράγουδα που άκουγε τα βράδια με αναμμένο πορτατίφ, μέσα στην θλιμμένη μοναξιά του. 

Δεν τον είδε όμως ποτέ στα μάτια των γονιών του και άρα του φαίνεται ψέμα. Έτσι μόνο τον φαντάζεται τον έρωτα ή τον συνδέει με την ηδονή χωρίς να τον ριζώνει με την αγάπη και όλα αυτά μόνο στην φαντασία του διότι την αλήθεια δεν την βλέπει πουθενά. 

Για αυτό το παιδί που μοιάζει με πληγωμένο αετό ο Κύριος λέει “Δεύτε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς”. 

Μην μαλώνουμε τους αετούς , μην τους κατακρίνουμε αλλά να φωνάξουμε τον γιατρό για αυτούς και ο ίδιος ξέρει τι θα κάνει… 

Για αυτό αγαπητοί μου αν δεις πληγωμένο αετό μην τον κακιώσεις , αγκάλιασε τον … 
πάτερ Σπυρίδων Σκουτής