Το πνευματικό νόημα των γενεθλίων μας.....!!!!!!!!

              

Σαράντα χρόνια πριν, όταν ο μεγάλος Διδάσκαλος Σαντ Κιρπάλ Σινγκ Τζι Μαχαράτζ ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την Τρίτη Παγκόσμια Περιοδεία του, θυμάμαι ότι στις 20 Σεπτεμβρίου, είχα την καλή τύχη να μπορώ να γιορτάσω τα γενέθλιά μου μαζί του στην Ουάσινγκτον. 

Εκείνη την ημέρα, μου είπε ότι οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι στα γενέθλιά τους, τα πρόσωπά τους ακτινοβολούν από χαρά στην ξεχωριστή τους ημέρα. Πρόσθεσε πως θα πρέπει να θεωρούμε κάθε ημέρα σαν τα γενέθλιά μας. Όταν πηγαίνουμε για ύπνο το βράδυ, κανείς δεν ξέρει αν θα ξυπνήσει το επόμενο πρωί. Είπε όταν σηκωνόμαστε το πρωί, θα πρέπει να θεωρούμε αυτή την καινούργια μέρα σαν τα γενέθλιά μας.

Αυτό σημαίνει να ζούμε την κάθε ημέρα σαν να είναι η πιο σημαντική μέρα της ζωής μας.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να κάνουμε αυτή την ημέρα ξεχωριστή; Μπορούμε να γιορτάζουμε κάθε μέρα σαν τα πραγματικά μας γενέθλια. Πώς περνάνε οι περισσότεροι άνθρωποι την ημέρα τους; Ξυπνάνε, κάνουν ντους ή μπάνιο, ντύνονται, τρώνε πρωινό, και είτε φροντίζουν την οικογένεια τους ή πηγαίνουν στη δουλειά, συχνά παλεύοντας με την κυκλοφορία για να φτάσουν στη δουλειά. 

Περνάνε την περισσότερη μέρα κερδίζοντας τα προς το ζην, έπειτα παλεύουν με την κίνηση για να επιστρέψουν στο σπίτι, τρώνε δείπνο, διασκεδάζουν, και πηγαίνουν για ύπνο. Η πλειοψηφία αυτού του χρόνου ξοδεύεται στη φροντίδα των αναγκών του φυσικού σώματος. 

Ωστόσο, υπάρχουν περισσότερα στη ζωή από την απλή συντήρηση του φυσικού μας σώματος. Έχουμε μια πνευματική πλευρά. Για να γιορτάζουμε κάθε μέρα σαν να είναι τα γενέθλιά μας, μπορούμε να καταβάλουμε την ίδια προσπάθεια, αν όχι περισσότερη προσπάθεια, να βρούμε το Θείο μέσα μας.

Η ψυχή μας έχει χωριστεί από το Θεό για χρόνια. Τα πραγματικά μας γενέθλια θα γίνουν όταν επανενωθεί η ψυχή μας με το Θεό. Εκείνοι που διαλογίζονται και βρίσκουν εσωτερικά πνευματικά βασίλεια συνειδητοποιούν ότι αυτή η φυσική ζωή είναι προσωρινή και δεν είναι το αληθινό μας σπίτι. 

Ο πιο σημαντικός σκοπός της ζωής είναι να κατορθώσουμε να πάμε πέρα από αυτή τη φυσική ύπαρξη και να ανακαλύψουμε ότι είμαστε ψυχή, ένα κομμάτι του Θεού. Με αυτή την ανακάλυψη, ανυψωνόμαστε στις εσωτερικές περιοχές, μέσα από το Αστρικό, το Αιτιατό και το Υπεραιτιατό βασίλειο, έως ότου φθάσουμε στο αγνό πνευματικό βασίλειο του Σατς Καντ.

Τότε πως θα πρέπει να περνάμε την ημέρα μας για να την κάνουμε αληθινά γενέθλια ώστε η ζωή μας να αξίζει πραγματικά να γιορτάζεται;

Μπορούμε να γιορτάζουμε κάθε μέρα με ευγνωμοσύνη που έχουμε γεννηθεί σαν ανθρώπινο πλάσμα. Η ανθρώπινη ύπαρξή μας δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Οποιαδήποτε άλλη μορφή στερείται την ικανότητα μέσω της οποίας μπορεί να γνωρίσει τον εαυτό της και να γνωρίσει τον Θεό. Καθώς ζούμε τη ζωή μας με την ανθρώπινη μορφή, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι η σειρά μας να γνωρίσουμε τον Θεό. Θα κάνουμε την καλύτερη χρήση αυτής της ευκαιρίας ή θα την χαραμίσουμε; 

Ο Θεός μας έδωσε αυτό το σώμα να το χρησιμοποιήσουμε για να κερδίσουμε τα πνευματικά πλούτη που θα μας πάνε πίσω στο Θεό. Παρόλα αυτά, τι κάνουμε; Ζούμε τη ζωή μας καλύπτοντας τις ίδιες ανάγκες επιβίωσης όπως τα άλλα είδη ζωής. Οι περισσότεροι άνθρωποι αφιερώνουν ολόκληρο το δώρο της ανθρώπινης μορφής για να την ταΐζουν, την αναπαράγουν, και να την κρατάνε ζωντανή. 

Είμαστε στην πιο πολύτιμη μορφή που μπορεί να έχει κανείς. Πρέπει να κερδίσουμε το πνευματικό κεφάλαιο για το οποίο λάβαμε αυτό το σώμα - να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να γνωρίσουμε τον Θεό.

Για να γιορτάσουμε πραγματικά την ανθρώπινη γέννηση μας, πρέπει να πραγματοποιήσουμε την ψυχή μας και τον Θεό. Για να το κάνουμε αυτό, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να το ζητήσουμε. Λέγεται στην Ινδία, « Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο Γκουρού εμφανίζεται.» 

Η ετοιμότητα βρίσκεται στο να αποφασίσουμε τη θέλουμε από τη ζωή πέρα από το να κρατάμε απλώς το σώμα μας ζωντανό: Θέλουμε να πραγματοποιήσουμε την ψυχή μας. Μόλις έχουμε αυτή την επιθυμία, η αφύπνισή μας ξεκινά. 

Ο Θεός ακούει αυτή την κραυγή και μας φέρνει σε επαφή με εκείνον που μπορεί να μας δείξει πώς να βρούμε τον Θεό εσωτερικά. Ο επόμενος λόγος για να γιορτάζουμε είναι αν βρούμε έναν πνευματικό Διδάσκαλο που μπορεί να μας φέρει σε επαφή με την ψυχή μας και να μας επανασυνδέσει με τον Θεό.

Ο Θεός ακούει τη λαχτάρα της καρδιάς και κανονίζει για αυτό το άτομο να βρει έναν Διδάσκαλο που μπορεί να μας συνδέσει με το Φως και τον Ήχο που βρίσκονται ήδη μέσα μας. Οι Διδάσκαλοι είναι τόσο ευσπλαχνικοί που οι μόνες προϋποθέσεις για να έρθουμε σε επαφή με αυτό το Φως και Ήχο είναι να είμαστε χορτοφάγοι, αποφεύγοντας το κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά και τα αβγά, να αποφεύγουμε τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, και να κερδίζουμε τίμια τα προς το ζην. Η χορτοφαγία είναι η επιλογή μιας ζωής μη-βίας στην οποία δε συμμετέχουμε στη δολοφονία κανενός από τους μικρότερους αδελφούς και αδελφές μας από τον Θεό. 

Τα ναρκωτικά και το αλκοόλ αμβλύνουν και μειώνουν τη συνειδητότητά μας. Για επιτυχία στο πνευματικό μονοπάτι, πρέπει να ανυψώσουμε και να αυξήσουμε τη συνειδητότητά μας. Για αυτόν το λόγο, αποφεύγουμε τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Τέλος, κερδίζουμε τα προς το ζην με τον κόπο μας και δεν τρεφόμαστε από τον κόπο των άλλων. 

Τηρώντας αυτές τις προϋποθέσεις, ένας πνευματικός αναζητητής λαμβάνει τότε το κλειδί να γνωρίσει τον εαυτό του ή τον εαυτό της και να γνωρίσει τον Θεό. Αυτό έρχεται με τη μορφή της Μύησης.

Στη Μύηση, ο Διδάσκαλος ανοίγει το εσωτερικό μας μάτι και αυτί για να δούμε και να ακούσουμε το εσωτερικό Φως και Ήχο του Θεού. Διδασκόμαστε ένα διαλογισμό μέσω του οποίου μπορούμε να αποσύρουμε την προσοχή μας από τον κόσμο και να την εστιάσουμε εσωτερικά. 

Εκεί, βλέπουμε το εσωτερικό Φως. Με περισσότερη απορρόφηση από το Φως, θα υπερβούμε τη φυσική σωματική συνειδητότητα και θα ανυψωθούμε στα εσωτερικά πνευματικά βασίλεια μέχρι να συναντήσουμε τον Θεό. Για μας, η μέρα ανατέλλει όταν κάνουμε τη σύνδεση με το εσωτερικό Φως και μπορούμε να πιούμε από αυτή την Πηγή του φωτός οποιαδήποτε στιγμή. 

Είναι μια ώρα χαράς, επειδή λάβαμε το κλειδί για το εσωτερικό βασίλειο. Έχουμε την τεχνική του διαλογισμού μέσω της οποίας μπορούμε να εσωστραφούμε όποτε θέλουμε. Τώρα είναι σε εμάς να κάνουμε χρήση του δώρου διαθέτοντας χρόνο σε διαλογισμό ώστε να μπορέσουμε να πάμε πίσω στον Θεό σε αυτήν τη ζωή. 

Μήνυμα από το Διδάσκαλο Σαντ Ρατζίντερ Σινγκ Τζι Μαχαράτζ

Επιστήμη της Πνευματικότητας

http://www.sos.org.gr

Νταμανχούρ : Μια φουτουριστική κοινότητα στην Ιταλία....!!!!!!!

Η ύπαρξη αυτής της next age κοινότητας μέσα στην κοιτίδα του καθολικισμού ήταν από μόνη της ένα αγκάθι για το Βατικανό. Το αποκορύφωμα ήρθε όταν αποκαλύφθηκε πως οι κάτοικοι της Νταμανχούρ έσκαβαν μυστικά τους πρόποδες των ιταλικών Άλπεων δημιουργώντας ένα πελώριο ναό που δίχασε την κοινή γνώμη, έγινε αιτία για την επέμβαση στρατού και αστυνομίας, απειλήθηκε με σφράγιση και κατέληξε τελικά να χαρακτηρισθεί «αριστούργημα τέχνης» και «8ο θαύμα»! «Αυτό το ναό αξίζει κανείς να τον δει ιδιαίτερα γι αυτό που κρύβει στα βάθη του: τον «Θάλαμο του Χρόνου» σκέφτομαι πετώντας για το Τορίνο. 

Επί τέσσερις ολόκληρους μήνες «κατέβαζα» υλικό από το Ίντερνετ για τη Νταμανχούρ και τελειωμό δεν είχε. Απίστευτες λεπτομέρειες μιας εναλλακτικής κοινωνίας για την οποία εμείς στην Ελλάδα δεν είχαμε ιδέα.

Κάτοικοι ενός ιδιωτικού σύμπαντος

Ο ιδρυτής της Νταμανχούρ ο Ομπέρτο Αϊράουντι είχε, όπως λέγεται, παράξενες εμπειρίες και ιδιαίτερες ψυχικές ικανότητες που είχαν εκδηλωθεί από την αρχή της εφηβείας του. Θα μπορούσε να είναι ίσως ένας άλλος Ούρι Γκέλερ. Ή μια πηγή έμπνευσης για τον Αλχημιστή του Πάολο Κοέλο. Η κοινότητα που δημιούργησε αποτελεί ως κοινωνικό μοντέλο σαφή μεταβολή του τρέχοντος παραδείγματος στην πράξη. 

Οι άνθρωποι εκεί ζουν στην κυριολεξία σε μια άλλη πραγματικότητα. Θα μπορούσαν και να κατοικούν σε ένα άλλο σύμπαν αν η θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα δεν απέκλειε την επικοινωνία μεταξύ τους. (Βέβαια, η φυσική πάντα ανατρέπει τον εαυτό της). 

Ταξιδεύοντας για την Νταμανχούρ είχα περιέργεια για πολλά και κυρίως για το πώς καταφέρνει να αυτοργανωθεί και να λειτουργεί για αρκετά χρόνια μια τόσο ιδιότυπη κοινότητα. Φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Τορίνο με υποδέχεται ένας χαμογελαστός αεικίνητος 50άρης. Είναι η «κουκουβάγια». Αυτό είναι το νταμανχουριανό του όνομα. 

Στο κοινωνικό σύστημα της ιδιότυπης μικροκοινωνίας του είναι ένας «ιππότης» που σημαίνει ότι είναι φύλακας και οικοδόμος του ναού. Εκτός αυτού εκτελεί και τα καθήκοντα του οδηγού αλλά και του σερβιτόρου, ανάλογα με τις ανάγκες κάθε ημέρας. Κάθε Νταμανχουριανός, άλλωστε, έχει περισσότερους από έναν ρόλους.

H Νταμανχουρ δεν είναι ακριβώς μια πόλη αλλά μια ομοσπονδία από 4 κοινότητες. Η κάθε μια αποτελείται από 200 περίπου άτομα, τόσα ώστε να έχουν προσωπικές και «ανθρώπινες» σχέσεις μεταξύ τους. Φυσικά όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται . Άλλωστε η έννοια της οικογένειας εδώ είναι κάπως διαφοροποιημένη. 

Ονομάζονται «πυρήνες» και αποτελούνται από 8 έως 18 άτομα που κατοικούν στο ίδιο σπίτι. Ανάμεσά τους γονείς με παιδιά, ζευγάρια ή ανύπαντροι. Όλοι οι ενήλικες συνεισφέρουν από κοινού στα έξοδα και κάθε μέρα κάποιος αναλαμβάνει εκ περιτροπής να καθαρίσει, να μαγειρέψει και να διαβάσει τα παιδιά που κατοικούν στο σπίτι. 

Έτσι, τους μένει αρκετός χρόνος για να συνεχίσουν να ασχολούνται με τη διεύρυνση των γνώσεών τους και με τα παράξενα πειράματά τους που έχουν να κάνουν όχι μόνο με τους νόμους της συνείδησης αλλά και με την υφή του χωρόχρονου.

Μύηση στο ναό

Στην Νταμανχουρ υπάρχει ένας υπαίθριος ναός με αρχαιοπρεπή στοιχεία, αγάλματα του Πανός, του αιγυπτιακού Ώρου, αλχημιστικά σύμβολα κι έναν βωμό.Αυτόν τον ναό μπορεί ο καθένας να τον προσεγγίσει.

Μα τον άλλο, τον μυστικό ναό μέσα στο βουνό, κανείς δεν τον επισκέπτεται αν προηγουμένως δεν περάσει από μια μυητική διαδικασία. Ένα είδος ψυχικής προετοιμασίας για την είσοδο σε ένα τόπο εξαιρετικά υψηλών ενεργειών. 

Δυο Γερμανίδες, τρεις Ολλανδοί, δυο Ελβετοί, ένας Αυστραλός, τέσσερις Γιαπωνέζοι και μια Αγγλίδα περνάμε την ειδική διαδικασία προετοιμασίας για την είσοδό μας στο ναό. Μας μαθαίνουν τα λόγια και τις κινήσεις μια φράσης στη δική τους «ιερή γλώσσα». «Νet notaar rajl, ba jae ela tat et» που σημαίνει «χορεύουμε για να προετοιμάσουμε το σώμα και την ψυχή μας για τη γνώση ενός τόπου ιερού». 

Ύστερα μας οδηγούν σε μια αίθουσα με πίνακες μιας ιδιότυπης κάπως αφηρημένης ζωγραφικής. Μας ζητούν να σταθούμε μπροστά στον πίνακα που μας «μιλάει». Κοιτώ έναν πίνακα που απεικονίζει ένα δισκοπότηρο. Και τότε τα φώτα σβήνουν. Στη θέση τους ανάβουν λάμπες υπεριώδους φωτισμού. Οι πίνακες αποκαλύπτουν την εικόνα πίσω από την εικόνα. Εκείνη που είναι ορατή μόνο στο υπεριώδες φάσμα. Το δισκοπότηρο έχει «εξαφανιστεί» από τον πίνακα.

Στη θέση του έχει εμφανιστεί ένα χέρι που από τα δάχτυλά του εκπέμπονται φλόγες. Σβήνουν κι αυτά τα φώτα. Οι πίνακες αλλάζουν και πάλι μορφή. Τώρα ιριδίζουν πάνω τους κάποιες σπειροειδείς γραμμές φτιαγμένες από μέταλλο.

Στη συνέχεια η μυητική προετοιμασία μας περιλαμβάνει το περπάτημα μέσα σε σπείρες φτιαγμένες στο έδαφος με πέτρες. Πρόκειται για σπειροειδείς σχηματισμούς που καλύπτουν πολλά τετραγωνικά στο έδαφος και γίνονται αφορμή για περιπατητικό διαλογισμό.

Και μετά η μεγάλη στιγμή : η είσοδος στο ναό που θυμίζει Ιντιάνα Τζόουνς, με μυστικά περάσματα, πόρτες που ανοίγουν με τηλεχειρισμό, σκάλες που ξεδιπλώνονται ξαφνικά επίσης με τηλεχειρισμό. 

Μέσα στο βράχο με τα κοιτάσματα μυλονίτη όπου συναντώνται 4 από τις συγχρονικές γραμμές του πλανήτη υπάρχει αυτος ο ναός που είναι όπως λένε οι ίδιοι «μια συσκευή και ταυτόχρονα ένα μυστικό βιβλίο γνώσης για κείνους που μπορούν να το διαβάσουν». 

Διαδοχικές αίθουσες : η αίθουσα της γης, η αίθουσα των μετάλλων, η αίθουσα των υδάτων, η αίθουσα των καθρεπτών, η αίθουσα των σφαιρών και η αίθουσα των ταξιδιών στο χρόνο! Ένα αναπάντεχο θέαμα που είναι να απορεί κανείς πως κατάφεραν να το κατασκευάσουν αυτοί οι άνθρωποι. 

Εξισου παράξενη και η τεχνολογία τους. Σέλφικα την ονομάζουν και κάθε συσκευή της είναι ένας ενεργειακός μετασχηματιστής που αποτελείται από μεταλλικά σπειράλ που συχνά συνδυάζονται με μικρές και μεγάλες σφαίρες γεμάτες αλχημιστικό υγρό. Τι κάνουν οι συσκευές αυτές; 

Από θεραπείες καρκινικών κυττάρων έως ενίσχυση της αύρας, σταθεροποίηση του ψυχισμού και ένα σωρό άλλα, ανάλογα με την κάθε συσκευή που συχνά έχει την όψη ενός βραχιολιού ή μιας καρφίτσας. Μέσα στο ναό που θεωρείται μια γιγάντια συσκευή σέλφικα καθώς πίσω από τους τοίχους υπάρχουν 300 τόνοι σπειρωμάτων σέλφικα, υπάρχει μια ειδική συσκευή αναζωογόνησης». 

Πληροφορούμαι ότι μπορώ να ζητήσω μια «κούρα» και σπεύδω να αξιοποιήσω την ευκαιρία. Υπάρχει ένας χώρος μέσα στο ναό όπου γίνονται πειράματα σχετικά με την αναζωογόνηση των ιστών και των κυττάρων. Εκεί με οδήγησαν όταν ζήτησα να δω τι είδους επιδράσεις νιώθει κάποιος όταν έρχεται σε επαφή με αυτά τα περίφημα «σελφικα». Στην αρχή με συνόδεψαν σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο. Ο ένας τοίχος ήταν γεμάτος γυμνά καλώδια. 

Στην πραγματικότητα ήταν σύρματα από χαλκό χοντρά σαν σπιρτόξυλο ή λεπτά σαν τρίχα που σχημάτιζαν διάφορα κυκλώματα. Ήταν σαν να βλέπω μια ηλεκτρονική πλακέτα ή ένα μικροτσίπ σε υπερμεγέθυνση. Τα σύρματα άφηναν ένα χώρο ακάλυπτο στον τοίχο που είχε το σχήμα ενός ανθρώπινου σώματος με τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά. 

Μου είπαν να ακουμπήσω πάνω στον τοίχο παίρνοντας ακριβώς αυτή τη στάση. Έβαλαν στα αυτιά μου κάποια καλύμματα σαν ακουστικά για να μην ακούω τον έντονο ήχο που άρχισε αμέσως μόλις πάτησαν ένα διακόπτη. Με άφησαν μόνη σ’ αυτό το δωμάτιο για ένα πεντάλεπτο. Δεν ένιωθα τίποτα. Ίσα που άκουγα ένα μακρινό βόμβο. 

Ύστερα, ήρθαν και με οδήγησαν στο διπλανό δωμάτιο. Εκεί υπήρχε κάτι που θύμιζε κάπως αξονικό τομογράφο. Μου ζητήθηκε να ξαπλώσω ενώ πάνω από το κεφάλι μου υπήρχε μια πελώρια κατασκευή από διάφορα «σελφ», σφαίρες με υγρό και καλώδια. Ήταν σαν μια μηχανή χωρίς το κάλυμμά της. Στο κέντρο υπήρχε ένας μεγάλος κρύσταλλος κουάρτζ. Έσβησαν τα φώτα και πάτησαν ένα διακόπτη. Η κατασκευή άρχισε να κινείται αργά κάπου μισό μέτρο πάνω από το σώμα μου. 

Δεν συνέβη τίποτα το συγκλονιστικό ή θεαματικό. Ένιωσα όμως μια αδιόρατη αίσθηση απαλότατου αγγίγματος που ξεκινώντας από το κεφάλι κυλούσε αργά προς τα πόδια ακολουθώντας την πορεία της συσκευής που εξακολουθούσε να βρίσκεται μισό μέτρο μακριά μου. Πριν από 5 χρόνια ο Στέφεν Χώκινγ είχε πει, ενθουσιάζοντας τους φοιτητές του « αν συνδυάσεις τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν με την κβαντομηχανική τότε το ταξίδι στο χρόνο γίνεται πιθανό». Αυτή την πιθανότητα οι Νταμανχουριανοί ισχυρίζονται ότι την έχουν μετατρέψει σε βεβαιότητα.

Ταξιδεύουν στο χρόνο;

Το παράξενο μυστικό των λαβυρίνθων και της περιπλάνησης μέσα σε σπείρες ήταν μέρος των αρχαιοελληνικών μυστηρίων. Απόδειξη ο σπειροειδής λαβύρινθος κάτω από την Θόλο της Επιδαύρου ή στο Νεκρομαντείο της Ευφύρας. 

Αυτή η αρχαία γνώση εντάχθηκε και στον χριστιανικό μυστικισμό κι ένα λαμπρό σχετικό παράδειγμα υπάρχει στον καθεδρικό της Σαρτρ στη Γαλλία. Ένα σύνθετο σπειροειδές μονοπάτι πρέπει επίσης να ακολουθήσει όποιος θέλει να μπει στο ναό που έχουν κατασκευάσει οι κάτοικοι της Νταμανχούρ.

Μέσω της «καμπίνας», της τεχνολογίας «σέλφικα», των συγχρονικών γραμμών και του μυλιονίτη ταξιδεύουν σε άλλες χωροχρονικές στιγμές. Όπως εξηγούν ο χρονοναύτης κυριολεκτικά αποϋλοποιείται και εξαφανίζεται από την παρούσα χρονική στιγμή ενώ ταυτόχρονα εμφανίζεται σε κάποια άλλη κάπως όπως συμβαίνει με μια κασέτα που ενώ τυλίγεται προς τη μια πλευρά την ίδια στιγμή ξετυλίγεται από την αντίθετη. 

Η μάζα που αντιστοιχεί στο υλικό σώμα του χρονοναύτη καταλαμβάνεται από μια αντίστοιχη μάζα νερού που «αντλείται» από τη χρονική στιγμή προς την οποία ταξιδεύει. Τη στιγμή που ο χρονοναύτης επιστρέφει η μάζα του νερού επιστρέφεται στη χωροχρονική στιγμή προέλευσή της. Αυτή η διαδικασία είναι αναγκαία και σύμφωνη με το νόμο της φυσικής για τη διατήρηση της ενέργειας.

Πριν από 5 χρόνια ο Στέφεν Χώκινγ είχε πει, ενθουσιάζοντας τους φοιτητές του «αν συνδυάσεις τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν με την κβαντομηχανική τότε το ταξίδι στο χρόνο γίνεται πιθανό». Αυτή την πιθανότητα οι Νταμανχουριανοί ισχυρίζονται ότι την έχουν μετατρέψει σε βεβαιότητα. 

Ιουλία Πιτσούλη 

Πηγή: noosfera

Απελευθερωθείτε από τη φυλακή του Εγώ σας - Χόρχε Μπουκάϊ

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι “Ο Δρόμος της Πνευματικότητας” Εκδόσεις OPERA

Λένε πως ήταν κάποτε ένας πρίγκιπας που άρχισε ξαφνικά να πιστεύει πως ήταν πετεινός. Μια μέρα λάλησε τόσο δυνατά, που ξύπνησε όλη την αυλή με την ανατολή. Τρέχουν όλοι στο δωμάτιο τον και βλέπουν τον πρίγκιπα γυμνό, να πηγαίνει ανακούρκουδα από τη μια άκρη στην άλλη, ανεβοκατεβάζοντας τα χέρια στα πλευρά του σαν να ήταν φτερά, και να βγάζει κάτι περίεργους ήχους, σαν κακαρίσματα.

Οι αυλικοί τρομάζουν με την εικόνα και προσπαθούν να φέρουν τον πρίγκιπα στα συγκαλά του, εκείνος όμως αρχίζει να τρέχει πέρα-δώθε στο δωμάτιο, «τσιμπώντας» με τη μύτη του δυνατά όσους καταφέρνουν να τον πλησιάσουν, ώσπου μπαίνει κάτω από ένα τραπέζι και μένει εκεί.

Οι μέρες περνάνε, αλλά η κατάσταση του πρίγκιπα δεν βελτιώνεται. Ο πατέρας του, ο βασιλιάς, καλεί τους επιφανέστερους γιατρούς του βασιλείου. Δοκιμάζουν αναρίθμητες αλοιφές και φάρμακα από το στόμα, αλλά κανένα γιατροσόφι δεν φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Ο βασιλιάς καταφεύγει στους σοφούς και τους μυστικιστές, καθώς επίσης και σ’ αυτούς που αποκαλούνται μάγοι και σαμάν, χωρίς αποτέλεσμα. Ο πρίγκιπας είναι το ίδιο τρελός όσο ήταν και στην αρχή.

Ώσπου μια μέρα έρχεται στο παλάτι ένας γέρος και δηλώνει ότι μπορεί να θεραπεύσει τον πρίγκιπα. Ίδιος ζητιάνος, οι φρουροί ετοιμάζονται να τον ξαποστείλουν χωρίς δεύτερη κουβέντα, όμως ο απελπισμένος βασιλιάς δέχεται να τον δει.

«Μόνο εγώ μπορώ να θεραπεύσω τον γιο σου» λέει ο γέρος μόλις παρουσιάζεται στον βασιλιά. «Για να θεραπεύσεις έναν τρελό χρειάζεσαι κάποιον ακόμα πιο τρελό… κι αυτός είμαι εγώ. Μονάχα εγώ, που έχω περάσει από τον κόσμο της τρέλας, ξέρω τον δρόμο της επιστροφής.»

Ο βασιλιάς που δεν ξέρει πια τι άλλο να δοκιμάσει, δέχεται την πρόταση του γέρου και διατάζει να τον οδηγήσουν στο δωμάτιο του πρίγκιπα. Μπαίνει μέσα ο γέρος, γδύνεται τελείως, γονατίζει, κουνάει τα χέρια του, κακαρίζει και πάει να κουρνιάσει κάτω απ’ το τραπέζι.

«Ποιος είσαι εσύ;» ρωτάει ο πρίγκιπας βλέποντας τον να μπαίνει στα χωράφια του.

«Είμαι ένας πετεινός πιο έμπειρος από σένα» λέει ο γέρος. «Εσύ είσαι κοτοπουλάκι ακόμα, μαθητής. Δεν ξέρεις τι θα πει να είσαι πετεινός.»

Ο πρίγκιπας δείχνει να τα χάνει.

«Δηλαδή… είσαι κι εσύ πετεινός;» του λέει. «Όμως, μοιάζεις με άνθρωπο…»

«Μην εμπιστεύεσαι το παρουσιαστικό μου» απαντάει ο γέρος. «Δες το πνεύμα μου, και θα καταλάβεις πως είμαι κι εγώ πετεινός σαν εσένα.»

Έτσι, ο πρίγκιπας δέχεται τον γέρο κάτω από το τραπέζι, και μετά από λίγο γίνονται φίλοι. Λαλούν μαζί τα χαράματα που βγαίνει ο ήλιος, και περνούν τη μέρα τους κάνοντας βόλτες καμαρωτοί μέσα στο δωμάτιο. Ώσπου, μια μέρα, ανέλπιστα, ο γέρος φοράει ένα πουκάμισο.

«Τι κάνεις εκεί;» του λέει ο πρίγκιπας. «Οι πετεινοί δεν ντύνονται όπως οι άνθρωποι!»

«Όπως και να ντυθώ, παραμένω πετεινός. Ξεγελάω τους ανθρώπους και νομίζουν πως είμαι ένας απ’ αυτούς. Εσύ όμως δεν πρέπει να είσαι τόσο εύπιστος. Το πνεύμα μου παραμένει πάντα πνεύμα πετεινού.»

Ο πρίγκιπας αναγκάζεται να παραδεχτεί πως έχει δίκιο, γι’ αυτό, όταν αρχίζει να κάνει κρύο, ο γέρος καταφέρνει να τον πείσει να φορέσει κι αυτός ένα πουκάμισο. Περνάνε μερικές μέρες και, ένα βράδυ, ο γέρος ζητάει από τους υπηρέτες τον παλατιού να του φέρουν φαγητό. Ο πρίγκιπας αντιδρά ξανά:

«Μα τι κάνεις; Θα φας όπως αυτοί;»

«Η φύση του πετεινού δεν θ’ αλλάξει απ’ αυτό που θα φάω. Μπορείς ν’ απολαύσεις οποιαδήποτε λιχουδιά. Μπορείς να κάνεις ότι θέλεις και να συνεχίσεις να είσαι πετεινός.»

Εκείνο το βράδυ μοιράζονται οι δυο τους ένα νοστιμότατο πιάτο με ψητό κρέας.

Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο γέρος πείθει τον πρίγκιπα να γυρίσει βήμα βήμα ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο πρίγκιπας καταλήγει να συμπεριφέρεται απολύτως φυσιολογικά, ενώ ο γέρος γίνεται δεκτός στην αυλή σε ένδειξη ευγνωμοσύνης.

Ώσπου κάποια μέρα, στη μέση ενός επίσημου δείπνου στο οποίο παρίσταται και ο πρίγκιπας τηρώντας απολύτως το πρωτόκολλο, ένας από τους αυλικούς σχολιάζει :

«Και να σκεφτεί κανείς, ότι πριν από μερικές εβδομάδες η Υψηλότης σας πίστευε πως ήταν πετεινός!»

Ο πρίγκιπας σκύβει και ψιθυρίζει στο αφτί του αυλικού :

«Μην πεις τίποτα, αλλά είμαι πετεινός. Απλώς, φέρομαι σαν άνθρωπος κι έτσι τους ξεγελάω όλους».

Ο αυλικός τρέχει αμέσως να το πει στον βασιλιά, κι εκείνος, έξαλλος, πηγαίνει συνοδευόμενος από την ακολουθία του να επιπλήξει τον γέρο :

«Ο γιος μου εξακολουθεί να είναι τρελός!» του λέει.

«Ασφαλώς» απαντάει ο γέρος. «Όπως όλοι σας. Εκείνος πιστεύει πως είναι πετεινός, εσύ πως είσαι βασιλιάς, εσείς ότι είσαστε αυλικοί ευγενείς… Ποια είναι η διαφορά;»

Ο βασιλιάς πάει κάτι να πει, δεν βρίσκει όμως το κατάλληλο επιχείρημα και παραμένει άλαλος μ’ ανοιχτό το στόμα.

Ο γέρος συνεχίζει :

«Η διαφορά είναι πως εκείνος έμαθε να ξεχωρίζει την ουσία από τη συμπεριφορά · το είμαι από το φαίνομαι. Μπορεί να είναι σήμερα πετεινός, αύριο άνθρωπος, την επομένη λιοντάρι ή και πέτρα… Μπορεί να γίνει γυναίκα, παιδί ή πειρατής, η ουσία του όμως θα μείνει αναλλοίωτη. Αντιθέτως, εσύ είσαι κολλημένος. 

Πιστεύεις πως είσαι βασιλιάς και δεν μπορείς παρά να φέρεσαι σαν βασιλιάς. Εσύ είσαι ο τρελός! Τελείως τρελός. Όπως όλοι όσοι θεωρούν πως η τρέλα σου είναι μέρος μιας αδιαμφισβήτητης πραγματικότητας… Μπορεί ο γιος σου να είναι λίγο τρελός, αλλά αυτός τουλάχιστον το ξέρει. Και είναι σίγουρα λιγότερο τρελός απ’ όλους εσάς!»

Μ’ αυτά τα λόγια και μ’ ένα χαμόγελο, ξανάπιασε ο γέρος το πιρούνι του και συνέχισε ήρεμα το φαγητό του.

Όταν δεν μπορούμε ούτε για μια στιγμή ν’ απαλλαγούμε από το εγώ μας, η εικόνα που έχουμε κατασκευάσει για εμάς τους ίδιους γίνεται φυλακή.

Και αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε σίγουρα αφήνουμε έξω άπειρες εναλλακτικές και ακυρώνουμε μεγάλες δυνατότητες, απλά και μόνο γιατί είναι αντίθετες με την ιδέα που έχουμε σχηματίσει για το «ποιοι είμαστε».

Αντιθέτως, αν βρούμε το κουράγιο να διαγράψουμε αυτό το κατασκεύασμα - δημιούργημα ως επί το πλείστον της διαπαιδαγώγησης μας, το οποίο, όμως, με τον καιρό διατηρήθηκε και ενισχύθηκε με τη δική μας πάντα συνενοχή -, θα μπορέσουμε, όπως ο πρίγκιπας της ιστορίας, να επιλέξουμε μέχρις ενός ορισμένου σημείου ποιοι θέλουμε να είμαστε, πώς θέλουμε να συμπεριφερόμαστε και ποιες πλευρές της ζωής μας θέλουμε να εξελίξουμε και να εξερευνήσουμε περισσότερο.

enallaktikidrasi.com

http://www.awakengr.com

Δεν είσαι προγραμματισμένος να γνωρίζεις την Αλήθεια....!!!!!!!

«Εννοείς ότι υπάρχει και άλλος κόσμος πάνω από αυτόν εδώ;» H αρχαία παράδοση της Ανατολικής φιλοσοφίας διδάσκει μια βασική αρχή, ότι ο κόσμος στον οποίο ζούμε είναι μια «Μάγια» δηλαδή μια πλάνη, μια ψευδαίσθηση. 

Όλα γύρω μας καλύπτονται από ένα πέπλο, το οποίο είναι η αιτία για την οποία ο άνθρωπος ποτέ δεν φτάνει να αγγίξει την Αλήθεια. Ένας από τους λόγους που τον εμποδίζουν σε αυτή την γνώση είναι το ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί μόνο συγκεκριμένες διαστάσεις, μια και δεν έχει αναπτύξει ακόμη αισθήσεις για άλλες διαστάσεις. 

Έπειτα ο νους, που τόσο έχει «θεοποίηση» ο άνθρωπος, δεν μπορεί από μόνος του να τον οδηγήσει στην αλήθεια, θα χρειαστεί και άλλα εργαλεία.

Από την άλλη πλευρά όμως, η σύγχρονη επιστήμη έφτασε πολύ κοντά στην «έκπληξη» στο «δέος», μπροστά σε αυτό που μπορεί τελικά να υπάρχει «εκεί έξω» ή « εκεί μέσα» (εξαρτάται από την οπτική γωνία). 

Ένα παράδειγμα είναι η συνειδητοποίηση της σχέσης μικρόκοσμου και μακρόκοσμου. Γιατί είναι τόσο όμοια η δομή ενός ατόμου (με τον πυρήνα και ηλεκτρόνια) και η δομή ενός ηλιακού συστήματος; Εύλογα από τέτοιου είδους συγκρίσεις γεννιούνται ερωτήσεις ρητορικής αναζήτησης. «Τι είναι τελικά ο άνθρωπος» ή «ποιους σκοπούς εξυπηρετεί η δημιουργία του» ή «ποιος τον δημιούργησε» και «ποιος τελικά δημιούργησε τον δημιουργό». Αν και θεωρώ πως όλα αυτά είναι ήδη απαντημένα

Οι όποιες απαντήσεις παρουσιάζονται με έναν πoλύ ανορθόδοξο τρόπο και πέρα από τις καθιερωμένες και παγ(ι)ωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις που γνωρίζουμε. Εδώ οι απαντήσεις συνδέονται με την εποχή που διανύουμε, την εποχή της τεχνολογίας. 

Κάθε άνθρωπος έχει τους περιορισμούς του. Με αυτόν τον τρόπο ζει εγκλωβισμένος μέσα σε έναν κόσμο του οποίου τα όρια δεν μπορεί να υπερβεί. Είναι τα όρια που του έχει ορίσει ο ίδιος ο δημιουργός του.

Συνήθως σε κάθε μύθο ο Ήρωας είναι αυτός που καταφέρνει να σπάσει τα όρια, έτσι λοιπόν και εδώ. Όταν κάποια στιγμή όμως καταφέρει να σπάσει λοιπόν αυτά τα όρια και «να φάει από το μήλο της γνώσης», τότε «σοκάρετε» από την αλήθεια, απογοητεύεται από την μικρότητα της ύπαρξής του.

Δεν είναι τυχαίο που η πρώτη πρόταση η οποία ακούγεται στην ταινία είναι «η άγνοια είναι ευτυχία». Μέσα στην έκπληξή του αυτή ανακαλύπτει ότι όλο αυτό που αυτός διαισθανόταν ως ύπαρξη δεν ήταν τίποτε άλλο από μια ψευδαίσθηση. 

Καθώς αναρωτιέται πως δεν τα είχε καταλάβει όλα αυτά και πως είναι δυνατόν να πιστεύει σε ένα ψέμα έρχεται να του απαντήσει ο ίδιος ο δημιουργός του με λόγια σύγχρονης τεχνολογίας: «δεν σε είχα προγραμματίσει για να γνωρίσεις την αλήθεια».

Παρ’ όλα αυτά καθώς η ταινία φτάνει στο τέλος της αφήνει ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα. Αυτό που θα σώσει τελικά την ύπαρξη αυτού του όντος και θα του δώσει μια αληθινή διάσταση είναι η αυτό-υπέρβαση του. Η επιστροφή της συνείδησης στην πηγή της δημιουργίας και της εκπόρευσής της, με άλλα λόγια, στην ένωση-ταύτιση με το αρχέτυπό της. 

Ο ήρωας μας, σαν ένας άλλος ήρωας που είχε κατακτήσει με πολύ κόπο τον Όλυμπο, αφήνει στις μετριότητες, την πίστη ότι ευτυχία είναι η άγνοια, ώσπου κάποια στιγμή και σε αυτές να γεννηθεί η σιγουριά της αμφιβολίας 

Βασισμένο στην ιστορία του «Simulacron-3» του Daniel F. Galouye

Ο Ηράκλειτος διαιρεί τους ανθρώπους σε κοιμώμενους και εγερμένους (οι τελευταίοι είναι οι σοφοί, οι λίγοι, οι φλογεροί, ενώ οι πρώτοι οι κοινοί άνθρωποι, η μάζα, οι πολλοί, οι παγ(ι)ωμένοι και συνήθως οι ΟΠ). 

Ο νόμος πού εκφράζεται από το λόγο, δηλαδή την κατανόηση των αληθών σχέσεων πού εγκαθίστανται μεταξύ των πραγμάτων, είναι στη διάθεση όλων, αλλά δεν είναι ίδιοι όλοι οι άνθρωποι, μερικοί θεωρούν αυτό το νόμο καλύτερον από άλλους δυνάμει των αντιστοίχων διανοητικών ικανοτήτων

Όποιος θα είναι σε θέση να κατανοήσει το λόγο περισσότερο, θα προσεγγίσει την αλήθεια και την αυθεντική σοφία. Για τον Ηράκλειτο δεν είναι σοφός εκείνος πού γνωρίζει έναν μεγάλο αριθμό πραγμάτων, αλλά εκείνος πού γνωρίζει να συλλέγει καλύτερα από άλλους, τη φύση των σχέσεων πού εγκαθίστανται μεταξύ των πραγμάτων.

Η Ενέργεια συνιστά ουσιαστικά το υλικό, από το οποίο παράγονται όλα τα στοιχειώδη σωματίδια, τα άτομα και γενικά τα πάντα στον κόσμο, αλλά παράλληλα η Ενέργεια κινεί τα πάντα στον κόσμο, αποτελώντας μία αναλλοίωτη ουσία, που το συνολικό της ποσό, δεν μεταβάλλεται, με τα στοιχειώδη σωματίδια να αποτελούν παράγωγά της, όπως πιστοποιούν πάμπολλα πειράματα, ενώ ταυτόχρονα μετατρέπεται σε κίνηση, σε θερμότητα, σε φωτεινή ακτινοβολία ή σε διαφορά δυναμικού, προκαλώντας ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα.

Η Ενέργεια είναι η αιτία όλων των μεταβολών, που εκπροσωπεί μία θεμελιώδη αρχή, την αλλαγή, την άφθαρτη μεταβολή που ανανεώνει τον κόσμο και αν και αυτή καθαυτή η αλλαγή δεν αποτελεί υλικό αίτιο, ο εκπρόσωπός της, το πυρ, συνιστά ως θεμελιώδης αρχή και την κινούσα δύναμη. Στο κοσμολογικό τμήμα του έργου του με τίτλο ΠΕΡΙ ΦΥΣΕΩΣ, ο Ηράκλειτος δηλώνει αφοριστικά πως…

DK B30 Κόσμον <τόνδε> τὸν αὐτὸν ἁπάντων οὔτε τις θεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησε, ἀλλʹ ἦν αἰεὶ καὶ ἔστι καὶ ἔσται πῦρ ἀείζωον, ἁπτόμενον μέτρα καὶ ἀποσβεννύμενον μέτρα.

(Ο κόσμος παραμένει αναλλοίωτος για όλα τα όντα και δεν είναι δημιούργημα κανενός θεού και κανενός ανθρώπου, αλλά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα, ως πύρ αείζωον, που αναφλέγεται σύμφωνα με καθορισμένα μέτρα και αποσβένεται με καθορισμένα μέτρα).

Επιστήμονες σαν τον Μάξγουελ, τον Νιλς Μπόρ, τον Νικολά Τέσλα, τον Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, τον Βίλχελμ Ράιχ, τον Έρβιν Σρέντινγκερ είπαν στους ανθρώπους.

Εξερευνήστε πολύ βαθιά μέσα στην Ύλη και αυτή θα εξαφανιστεί, θα διαλυθεί σε άπειρη Ενέργεια. Τα πάντα είναι Ενεργειακά πεδία, ακόμη και η Ύλη όπως την βλέπεις δεν υπάρχει αποτελείται από κενό χώρο που είναι γεμάτος με Ενέργεια. Το σώμα σου είναι ένα Ενεργειακό πεδίο. Μόνο η αύξηση και η ανακατεύθυνση, της Ενέργειας θα ενεργοποιήσει το δυναμικό σου.

Η φιλοσοφία γράφεται μέσα σε αυτό το μεγάλο βιβλίο – το Σύμπαν - το οποίο παραμένει πάντοτε ανοιχτό στο βλέμμα μας. Το βιβλίο αυτό δεν θα γίνει κατανοητό, εκτός αν μάθει να κατανοεί κανείς, την γλώσσα και να ερμηνεύει τους χαρακτήρες με τους οποίους έχει γραφεί. Είναι γραμμένο στην γλώσσα των μαθηματικών και οι χαρακτήρες του είναι τρίγωνα, τετράγωνα, κύκλοι και άλλα γεωμετρικά σχήματα. Δίχως αυτά περιπλανιόμαστε άσκοπα σε κάποιο σκοτεινό λαβύρινθο. – Γαλιλαίος.

Εάν η ενιαία αρχή πού εξομοιώνει όλα τα πράγματα του κόσμου είναι το γίγνεσθαι, το φυσικό στοιχείο από το οποίο όλα τα άλλα στοιχεία αποτελούνται, είναι το πυρ. Αυτό διότι το πυρ θεωρείται ως στοιχείο αποσταθερωτικό, σε θέση να προκαλέσει εκείνη την αλλαγή πού επιτρέπει στα πράγματα να μετατραπούν από τη μια κατάσταση στην άλλη. –Ηράκλειτος

Τα ίδια είπαν και ο Πυθαγόρας, ο Παρμενίδης, η Υπατία, όλοι οι Σοφοί φιλόσοφοι το ίδιο λένε. Διάβασε, εξερεύνησε και μάθε για την περίφημη Ενέργεια.. και ανακάλυψε, ΞΑΝΑ Ανακάλυψε τον Φιλοσοφικό ή Κβαντικό της κόσμο..! …. και οι Αλχημιστές; 

Μα τι άλλο είναι όποιος, ζει σύμφωνα με την φύση, κολυμπάει στην αρχέγονη θάλασσα μυστηρίου, εναρμονίζεται με την ομορφιά και τα καπρίτσια της, απολαμβάνοντας να την εξερευνεί, να την ανακαλύπτει, να την γνωρίζει, μέχρι να αποδεσμευτεί από αυτήν. Αποκάλεσε τον όπως θέλεις, προτιμώ να τον λέω “Μέγα Φιλόσοφο”. 

terrapapers.com

http://www.awakengr.com

Η Επίφυση : « Έδρα της Ψυχής » - Η ενεργοποιημένη Επίφυση.....!!!!!!!!

Αυτό όμως που μας έχουν στερήσει κατά βάση, είναι η έκφραση της φαντασίας μας , η οποία αναπτύσσεται μόνο με την συνλειτουργία του συνειδητού με το υποσυνείδητο. 

Ο χώρος μέσα στον οποίο προβάλλετε είναι ο Θάλαμος. 

Το μαγικό σημείο λοιπόν , αλλά και σημείο ανάπτυξης και έκφρασης της Φαντασίας, είτε μέσω του υπερφυσικού από την μια πλευρά με την επίδραση της Επίφυσης, είτε της υλικής πραγματικότητας από την άλλη μέσω της Υπόφυσης, βρίσκετε μέσα στον εγκέφαλό μας και λέγεται Θάλαμος.

Στο κέντρο αυτό , βρίσκεται η Υπόφυση και η Επίφυση. Ο Θάλαμος ακόμα , είναι το σημαντικό σημείο που μας δίνει την δυνατότητα του οραματισμού. Εκεί όπως είπαμε λειτουργεί η Φαντασία που είναι η αιτία της δημιουργίας. 

Γιατί και ο Θεός την Φαντασία Του χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει το κάθε τι , μέρος του οποίου είμαστε και εμείς. Με άλλα λόγια είναι το καθοριστικό σημείο όπου δρα η Θέληση.

Ο Θάλαμος λοιπόν δημιουργεί μέσω των παλμικών δονήσεων από τον αισθητό κόσμο εικόνες , τις οποίες του τις μεταβιβάζει ο υποθάλαμος ο οποίος βρίσκεται στο οπτικό χίασμα μαζί με την υπόφυση. 

Έχουμε δηλαδή κάτι σαν «αίθουσα προβολής», όχι μόνο των αισθητών, αλλά και εικόνων που προέρχονται από τις εσωτερικές μας σκέψεις , αλλά και από τον κόσμο των Ιδεών και του Πνεύματος, μέσω της επιτάχυνσης της παλμικής συχνότητας που προέρχεται από την Επίφυση. 

Την δημιουργική φαντασία δηλαδή. Έτσι η Υπόφυση, συνδέεται με το ρήμα «βλέπω», είτε με την όραση, είτε με την ηθελημένη φαντασία την κατόπιν σκέψεως και ανάλυσης, δηλαδή τον συνειδητό οραματισμό του νου . 

Ενώ η Επίφυση , συνδέεται με το ρήμα «γνωρίζω», είτε με την διορατική σκέψη είτε με την διαίσθηση μέσω της ενοποίησης συνειδητού και υποσυνείδητου.

Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε που βρίσκετε ή ικανότητα και ή δύναμη της πίστεως και των θαυμάτων.

Στο συνταίριασμα Επίφυσης - Υπόφυσης , και της φαντασίας με την προβολή εικόνων – σκέψεων στον Θάλαμο. 

Ο νους κάνει την σκέψη , η ψυχή την εμψυχώνει και η καθοριστική εικόνα πού δημιουργείται δονείται ως πληροφορία στο πεδίο της υλοποίησης.

Μέσω της δραστηριοποιήσεως αυτών εκπέμπονται ηλεκτρικές ώσεις στον χώρο. Οι ηλεκτρικές αυτές ώσεις – εικόνες , με την συγκινησιακή διέγερση του ψυχικού παράγοντα, μαγνητίζουν τα στοιχεία εκείνα στο μορφογενετικό χώρο και δημιουργούν την πραγματικότητά μας. 

Μια πραγματικότητα που θα έπρεπε να ήταν αυτή της ευτυχίας και της χαράς όπως του Χρυσού γένους και όχι της δυστυχίας και του πόνου όπως αυτού που ζούμε σήμερα.

Και ενώ οι Έλληνες διαθέτουν Επίφυση, που τους δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στην «Γνώση» , οι Άτλαντες έχοντας χάσει την επαφή με την Επίφυση δηλαδή έχει απενεργοποιηθεί, και ενεργούν μόνο μέσω της «Υπόφυσης» που σημαίνει ότι μόνο «βλέπουν». 

Αυτή η διαφορά είναι πολύ σημαντική γιατί μας λέει πώς η μόνη δυνατότητά τους είναι η «αντιγραφή» και η επανάληψη μιας ουράνιας γνώσης, με τεχνητό τρόπο και κάτω από τους νόμους της φύσης, χωρίς πρόσβαση στην ίδια την ουράνια αυτή δύναμη που έχει και άμεση σύνδεση με την ψυχή. 

Έτσι η Επίφυση ,που όπως αναφέραμε συνδέεται με την παρεγκεφαλίτιδα, τον εσωτερικό μας εαυτό, δηλαδή το υποσυνείδητο, και εφόσον η παρεγκεφαλίτιδα συνδέεται με την ψυχή, κατά τον ίδιο λόγο και η επίφυση έχει και την επωνυμία «Έδρα της Ψυχής» .

Η σημαντικότητα μάλιστα αυτού του εγκεφαλικού αδένα , της Επίφυσης, φθάνει μέχρι του σημείου τού να μας δίνετε η δυνατότητα του ελέγχου της επέκτασης των τελομερών των κυττάρων μας, ώστε να αποκτήσουμε μακροζωία ή ακόμα και αθανασία. 

Μην σας φαίνεται καθόλου περίεργο. 

Σύμφωνα με έρευνες που γίνονται σε επιστημονικό επίπεδο, στις άκρες των κυττάρων βρίσκονται τα στοιχεία εκείνα που ονομάζονται τελομερή και προστατεύουν το κύτταρο κατά την διαίρεσή του. Με το πέρασμα του χρόνου όμως εκφυλίζονται και έτσι παύει η διαίρεση και έρχεται το τέλος. 

Το 1961 ο Leonard Hayflick είχε ανακαλύψει πώς το γήρας προέρχεται όταν σταματήσει η διαίρεση των κυττάρων που έχει ένα όριο .

Σήμερα γνωρίζουμε πώς το όριο αυτό είναι τα τελομερή. 

Σε έρευνες που γίνονται , με την χρήση του ενζύμου τελομεράση επιδιώκεται η διεύρυνση του ορίου αυτών των άκρων.

Όμως είναι μόνο έτσι τα πράγματα; Μήπως όλα αυτά ισχύουν μόνο για όσους δεν διαθέτουν Επίφυση;Μήπως μπορούμε από μόνοι μας να ελέγξουμε αυτές τις κυτταρικές άκρες; 

Γιατί , η Επίφυση παράγει μια ορμόνη , έναν νευροδιαβιβαστή μέσω χημικών διαδικασιών συμμετοχής της Σερατονίνης , που λέγεται Μελατονίνη , η οποία είναι ένα είδος ελιξιρίου της ζωής, αφού από αυτήν εξαρτώνται πολλές ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού μας, καθώς επίσης είναι η καλύτερη πηγή ικανότητας αντίδρασης του στις ασθένειες. Το ένζυμο ΗΙΟΜΤ (υδροξυ-ινδολο-Ο-μεθυλοτρανσφεράση) αποτελεί το κλειδί της παραγωγής της μελατονίνη και βρίσκεται μόνο στην επίφυση.

Όμως, πέρα και από αυτό , υπάρχει μέσα σε όσους την έχουν, αλλά και συγχρόνως μαζί έχουν ενεργοποιήσει την Επίφυση, η ικανότητα μιας απλής εντολής προς όλα τα σημεία του σώματός μας για αναδόμηση και συντήρηση του οργανισμού μας, ώστε να παραμένουμε υγιείς και νέοι . 

Και αυτό οφείλετε στην γνώση της μυστικής βιβλιοθήκης που εδρεύει στην παρεγκεφαλίτιδα. Είναι κάτι σαν την κβαντική πληροφορία. Σαν το βιολογικό μας πρότυπο που είναι η ιδέα του εαυτού μας στον αιθερικό κόσμο και που μέσω της θελήσεως προβάλουμε στον Θάλαμο και που κατ’ επέκταση ενεργεί πληροφοριακά στο σώμα. 

‘Όμως για την εκροή αυτής της ουσίας, μέσα στον μορφικό χωροχρονικό μας είναι, θα πρέπει να έχουμε , όπως είπαμε πιο πάνω, Επίφυση. 

Αν η Επίφυση είναι ο αδένας του εγκεφάλου του οποίου ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η παραγωγή Σερατονίνης που με την σειρά της παράγει την Μελατονίνη η οποία θεωρείται ο ρυθμιστής του σώματος , τότε τι μπορεί να σημαίνει το ότι στους ενήλικες αποτιτανώνεται ; 

Ποιος αναλαμβάνει το ρόλο του ρυθμιστή; 

Η Μελατονίνη βέβαια και πάλι, όμως με μια σημαντική διαφορά. Είναι αυτή που παράγετε από την Σερατονίνη άλλων ιστών του σώματος. Συγκεκριμένα , από την γαστρεντερική οδό. 

Και η διαφορά της είναι ότι, η Μελατονίνη που προέρχεται από την Σερατονίνη που παράγετε στην Επίφυση , οφείλετε στην επίδραση που δημιουργεί το αμινοξέο Τριπτοφάνη. Αυτό δημιουργείται από την επιρροή επί της Επιφύσεως των φωτονίων. 

Η ενεργοποιημένη Επίφυση

Η Μελατονίνη που παράγεται από την γαστρεντερική οδό, και η οποία αντικαθιστά τον ρόλο, τής από την Επίφυση προερχόμενης, είναι ότι η πρώτη εκφράζει το μεγαλύτερο ανθρώπινο δυναμικό του πλανήτη που έχει αποκοπεί από την θεϊκή του επαφή , ενώ η δεύτερη αφορά ένα μικρό μέρος ανθρώπων που έχουν σε ενεργοποιημένη κατάσταση , ή ενεργοποίησαν την Επίφυση , και διατηρούν την επαφή με την πρώτη αρχή μέσω της συνειδητοποίησης του εαυτού των. Η ενεργοποιημένη Επίφυση δέχεται και λαμβάνει μηνύματα από τον κόσμο των Ιδεών. 

Ο Θάλαμος του εγκεφάλου, είναι η πύλη μέσα από την οποία περνούν , οι εικόνες των μορφών , τα ακούσματα των ήχων, αλλά και οι ιδέες που μετουσιώνονται σε εικονικές μορφές με την φαντασία. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε πώς η φαντασία είναι το φάσμα των ιδεών πριν υλοποιηθούν σε μορφές. 

Η υλοποίηση γίνεται μέσω του ηλεκτρικού ενεργειακού πεδίου που δονείται στον κοσμικό χώρο από τα εγκεφαλικά κύματα. Η δυνατότητα όμως του να πραγματοποιηθεί και στο υλικό επίπεδο η ιδέα - εικόνα του νου μας , χρειάζεται την συνδρομή της Θέλησης που είναι συνεργασία της Νοήσεως και της ενέργειας της ψυχής. 

Η Θέληση, αυτή για την οποία γίνονται τόσες έρευνες για να μας την ελέγχουν και να μας την κατευθύνουν,

μεταφράζετε σε ψυχικό μαγνητισμό.

Έτσι , η ενέργεια του ηλεκτρισμού του εγκεφάλου μαζί με την μαγνητική ενέργεια της ψυχής , μεταφέρουν στο πεδίο της μορφοποίησης , μέσω της φαντασίας που εκδηλώνετε στον Θάλαμο , την πιστή εικόνα της θέλησης ηλεκτρομαγνητικά δονούμενη , και αυτή υλοποιείται.Έτσι έχουμε τα θαύματα. 

Ο κόσμος μεταμορφώνετε κατά έναν μαγικό τρόπο. Παύει ο μαγνητισμός της ψυχής να ενισχύει της εικόνες των αρνητικών σκέψεων έλκοντας τα ανάλογα στοιχεία από τον χώρο που δομούν δαίμονες, και οι οποίοι τροφοδοτούνται από την ενέργεια μας και σαπίζουν το σώμα.

Αλλά , έλκοντας τα θετικά και τα ωραία , δημιουργείται ο Παράδεισος.Την ίδια αρχή χρησιμοποιούσαν και ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης στους ασθενείς τους. 

Με πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο ιατρό τον Μελάμπους, ο οποίος αναφέρετε όχι τυχαία , ως ιατρός της ψυχής ,γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι όλες οι ασθένειες έχουν την εκκίνηση τους από τον τρόπο που σκεπτόμαστε και εν συνεχεία την μετάδοση και έκφρασή τους στο σωματικό μέρος όπου και δεν είναι άλλο από την υλοποίηση των αρνητικά επιβαρημένων ενεργειακών δονήσεων.

Έτσι, με λουτρά και νηστεία για την εξωτερική και εσωτερική καθαριότητα του σώματος, επερχόταν ηρεμία των καρδιακών παλμών που έχουν σχέση με την κίνηση του αίματος και κατ’ επέκταση με την ψυχή, και μέσω των κατάλληλα επιλεγμένων θετικά ενεργοποιημένων περιοχών όπου ήταν τα ιατρικά τους κέντρα, θεράπευαν κάθε ασθένεια.

http://tobiblion.blogspot.gr

Σοφία Βλάχου

http://www.awakengr.com

Γι αυτό οι Ινδιάνοι έχουν Μακριά Μαλλιά....!!!!!!!!!!

Ο δυτικός πολιτισμός έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι το στυλ που θα έχουν τα μαλλιά τους, ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών προτιμήσεων, ότι το μήκος των μαλλιών έχει να κάνει με τη μόδα ή την άνεση.

Αν πάμε όμως πίσω, θα δούμε μια ολότελα διαφορετική εικόνα να αναδύεται, που παρέμεινε προσεκτικά κρυμμένη από το κοινό για δεκαετίες.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, ένας τομέας του υπουργείου Αμύνης είχε στείλει μυστικά ειδικούς απεσταλμένους σε Αμερικανικό Καταυλισμό Ινδιάνων να ερευνήσουν και να ψάξουν για ταλαντούχους ανιχνευτές, σκληροτράχηλους νεαρούς άντρες που ήταν εκπαιδευμένοι στο να κινούνται σε άγρια εδάφη χωρίς να τους παίρνει είδηση ο εχθρός. Αναζητούσαν ιχνηλάτες με σχεδόν υπερφυσικές, εξωπραγματικές ικανότητες.

Πριν να τους προσεγγίσουν, εκείνοι οι εκλεκτοί άντρες παρακολουθούνταν στενά για την τεχνική τους και τον τρόπο που είχαν να επιβιώνουν.

Όταν βρήκαν τελικά εκείνο που έψαχναν, οι άντρες των ειδικών δυνάμεων, με όμορφα λόγια δελέασαν τους νεαρούς Ινδιάνους και τους έπεισαν να στρατολογηθούν στον Αμερικανικό στρατό. Μόλις κατετάγησαν, συνέβη κάτι εκπληκτικό.

Όποιο ταλέντο και ικανότητα και αν διέθεταν προηγουμένως, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, και ο ένας νεοσύλλεκτος μετά τον άλλο δεν κατάφεραν να επιδείξουν όσα είχαν δείξει να γνωρίζουν στον καταυλισμό τους. Μετά από τις σημαντικές αποτυχίες των νεοσύλλεκτων, η κυβέρνηση διεξήγαγε δαπανηρότατα τεστ για να ανακαλύψει την αιτία.

Όταν οι Ινδιάνοι ερωτήθηκαν για τους λόγους της αποτυχίας τους, ο πιο μεγάλος στην ηλικία νεοσύλλεκτος απάντησε με επιμονή ότι όταν τους έκοψαν τα μακριά τους μαλλιά, δεν μπορούσαν πλέον να «νιώθουν» τον εχθρό, δεν είχαν πια πρόσβαση στην 6η αίσθηση, η διαίσθησή τους δεν ήταν πια αξιόπιστη, δεν μπορούσαν να «διαβάσουν» τα λεπτοφυή, αδιόρατα σήματα και δεν είχαν πλέον πρόσβαση στις λεπτοφυείς εξωαισθητήριες πληροφορίες.

Έτσι, το ινστιτούτο που διεξήγαγε τις δοκιμές, στρατολόγησε και άλλους Ινδιάνους ιχνηλάτες, αυτή τη φορά επιτρέποντάς τους να κρατήσουν τα μαλλιά τους μακριά και τους υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες. Μετά έστειλαν τους άντρες ανά ζεύγη, έχοντας και οι δυο από το ζεύγος περάσει τα τεστ με την ίδια βαθμολογία. 

Άφησαν τον ένα να κρατήσει τα μαλλιά του μακριά, ενώ τον άλλο κούρεψαν στρατιωτικά. Μετά τους υπέβαλαν ξανά σε διάφορες δοκιμασίες. Οι άντρες με τα κουρεμένα μαλλιά αποτύγχαναν συνεχώς στα ίδια τεστ που προηγουμένως είχαν περάσει με επιτυχία.

Ένα τυπικό τεστ : Ο νεοσύλλεκτος κοιμάται στο δάσος. Ένας οπλισμένος «εχθρός» τον πλησιάζει.

Ο με μακριά μαλλιά άντρας ξυπνάει με μια ισχυρή αίσθηση κινδύνου και φεύγει μακριά πριν ο εχθρός έρθει πολύ κοντά του, προτού καν ακουστεί κάποιος ήχος από τον «εχθρό» που πλησιάζει.

Σε μια άλλη εκδοχή του ίδιου τεστ, ο ίδιος άντρας νιώθει κάτι να τον πλησιάζει και διαισθάνεται ότι ο εχθρός θα του επιτεθεί με το σώμα του. Ακολουθεί την 6η αίσθησή του και μένει ακίνητος προσποιούμενος τον κοιμισμένο, αιφνιδιαστικά αρπάζει τον επιτιθέμενο και τον «σκοτώνει» καθώς εκείνος προσπαθεί να τον στραγγαλίσει.

Αυτός ο ίδιος άντρας που πέρασε με επιτυχία τα τεστ, στη συνέχεια κουρεύτηκε στρατιωτικά και συνεχώς αποτύγχανε σε όσα τεστ είχε περάσει. Έτσι, το έγγραφο συνιστούσε όλοι οι Ινδιάνοι ιχνηλάτες/ανιχνευτές να εξαιρούνται από το στρατιωτικό κούρεμα. Αντίθετα, ήταν επιβεβλημένο οι ιχνηλάτες να διατηρούν μακριά μαλλιά.

Το σώμα των θηλαστικών εξελίσσεται επί πολλά εκατομμύρια χρόνια. Οι ικανότητες επιβίωσης ανθρώπων και ζώων πολλές φορές μοιάζουν εξωπραγματικές, ενώ η επιστήμη συνεχώς ανακαλύπτει νέες εκπληκτικές ικανότητες. Κάθε μέρος του σώματος επιτελεί ένα πολύ λεπτό έργο για την επιβίωση και την ευζωία του σώματος.

Τα μαλλιά αποτελούν επέκταση του νευρικού συστήματος, μπορούν να ειδωθούν ως αισθητήρια νεύρα της εξωτερικής πλευράς, ένα είδος υψηλά εξελιγμένου «αισθητήρα» ή «κεραίας» που διαβιβάζει τεράστιες ποσότητες σημαντικών πληροφοριών στον εγκέφαλο.

Όχι μόνο τα μαλλιά, αλλά και το τριχωτό του προσώπου παρέχει στον εγκέφαλο μια οδική αρτηρία πληροφοριών και επίσης εκπέμπει προς το περιβάλλον την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του εγκεφάλου. Αυτό το έχουν δει οι επιστήμονες στις φωτογραφίες Κίρλιαν, όταν ένα άτομο φωτογραφίζεται με μακριά μαλλιά και μετά κουρεμένο.

Όταν τα μαλλιά είναι κοντά, οι λήψεις και οι εκπομπές από και προς το περιβάλλον εμποδίζονται πολύ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το «μούδιασμα».

Το κόψιμο των μαλλιών συμβάλλει στην έλλειψη επίγνωσης που έχει ο κόσμος για την καταστροφή του περιβάλλοντος στα τοπικά οικοσυστήματα. Συμβάλλει ακόμα στην έλλειψη ευαισθησίας στις κάθε είδους σχέσεις. Συμβάλλει στην σεξουαλική απογοήτευση.

Αναζητώντας λύσεις για τη δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο, ίσως είναι η ώρα να αναλογιστούμε ότι πολλές από τις βασικές υποθέσεις μας για την πραγματικότητα είναι λανθασμένες. Ίσως ένα μεγάλο κομμάτι της λύσης να κρύβεται στο πρόσωπο που κοιτάμε κάθε μέρα στον καθρέφτη μας. 

Η ιστορία του Σαμψών και της Δαλιδά στην μυθολογία της Βίβλου, εμπεριέχει πολλές κωδικοποιημένες αλήθειες. Όταν η Δαλιδά έκοψε τα μαλλιά του Σαμψών, ο κάποτε αήττητος Σαμψών ηττήθηκε. Ας αναλογιστείτε ότι εκτός από τους Ινδιάνους της Αμερικής, όλοι οι αρχαίοι λαοί διατηρούσαν μακριά μαλλιά.

Αυτό δεν έχει να κάνει με την μη ύπαρξη «ψαλιδιών» γιατί έχουν βρεθεί και τέτοια στις ανασκαφές.

travelstyle.gr

http://www.awakengr.com

Αφύπνιση....!!!!!!!!

Μια γνωριμία με τη θετική ψυχολογία...

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΛΕΞΕΙΣ – ΠΡΑΞΕΙΣ

Πώς θες να νιώθεις; Για σκέψου λίγο τα συναισθήματα αυτά που θα επέλεγες να νιώθεις αν αυτή η επιλογή ήταν στο χέρι σου. Είναι χαρά; Ενθουσιασμός; Αγάπη; Ευγνωμοσύνη; Ελευθερία; Αποφασιστικότητα; Αυτοπεποίθηση; Ευεξία; Παιδικότητα; Τι θες να νιώσεις αυτήν την στιγμή; Τι θες να νιώθεις την κάθε στιγμή;

Ότι και αν θες να νιώσεις. Ότι και αν θες να ζήσεις, είναι ήδη μέσα σου. Ότι θες να νιώθεις κάθε στιγμή το έχεις ήδη μέσα σου και υπάρχει τρόπος να τα δημιουργήσεις. Δεν είναι εξαιρετικό να ξέρεις ότι μπορείς να νιώθεις κάθε στιγμή όπως ακριβώς εσύ επιλέγεις να νιώσεις; Κι αν προτιμάς να νιώθεις όμορφα και θετικά, δεν είναι καλό να ξέρεις ότι μπορείς να το κάνεις επειδή το επιλέγεις;

Εσύ επιλέγεις το πως νιώθεις. Τα συναισθήματα δεν σου συμβαίνουν παθητικά χωρίς να έχεις κανέναν έλεγχο πάνω τους. Πάντα υπάρχει ένα κενό ανάμεσα σε κάτι που συμβαίνει και στην αντίδρασή σου. Τα συναισθήματα είναι αντιδράσεις σου σε γεγονότα και καταστάσεις. Στο κενό αυτό ανάμεσα σε συμβαν και αντίδραση βρίσκεται όλη σου η δύναμη .

Τα ευτυχισμένα άτομα είναι επιτυχημένα σε πολλούς τομείς της ζωής τους, όπως είναι ο γάμος, η φιλία, το εισόδημα, η εργασία και η υγεία. Η ευτυχία του ατόμου συνδέεται με διάφορα επιτεύγματα του ατόμου καθώς και συμπεριφορές που είναι παράλληλες με την επιτυχία. 

Τα θετικά συναισθήματα, με αποκορύφωμα την ευημερία του ατόμου, μπορεί να προκαλέσει πολλά θετικά χαρακτηριστικά, πηγές και επιτυχίες που σχετίζονται με την ευτυχία. Η θετική διάθεση και τα θετικά συναισθήματα οδηγούν τα άτομα να σκέφτονται, να αισθάνονται και να δρουν με τρόπους που προάγουν την δόμηση και την εμπλοκή στόχων.

Σε ένα υποκειμενικό επίπεδο το άτομο βιώνει εμπειρίες και συναισθήματα, τα οποία αφορούν το παρελθόν (ευημερία, ικανοποίηση), το μέλλον (ελπίδα, αισιοδοξία) και το παρόν (ευτυχία). Σε ένα ατομικό επίπεδο, η θετική ψυχολογία ασχολείται με τα θετικά ατομικά χαρακτηριστικά, όπως είναι η ικανότητα για αγάπη, το θάρρος, τις διαπροσωπικές δεξιότητες, την αισθητική ευαισθησία, την επιμονή, την συγχώρεση, την πνευματικότητα και τη σοφία, ενώ σε ένα ομαδικό επίπεδο, κυριαρχεί η ευθύνη, η προστασία, ο αλτρουισμός, η μετριοπάθεια, η ανοχή, η ευγένεια και η ηθική

http://www.oroskopos.tv

Η μέρα που θα αλλάξετε τη ζωή σας....!!!!!!!

Tα συναισθήματά μας είναι μια πηγή θετικής και αρνητικής ενέργειας στη ζωή μας. Μας ενώνουν με τον εαυτό μας και τους άλλους αλλά και μας χωρίζουν από τον εαυτό μας και τους άλλους.

Κάνουν τη ζωή μας παράδεισο ή και κόλαση. Eίναι επίσης μια μεγάλη πηγή ενέργειας, για να κάνουμε αλλαγές στην ζωή μας. Tα συναισθήματα μας είναι, επίσης, μηνύματα ότι χρειάζεται να αλλάξουμε κάτι.

Ποια συναισθήματα προκαλούν τους ανθρώπους να δράσουν; Υπάρχουν τέσσερα βασικά, το καθένα από μόνο του ή ένας συνδυασμός αυτών, μπορεί να προκαλέσει την πιο απίστευτη δραστικότητα. Την ημέρα που θα επιτρέψετε σε αυτά τα συναισθήματα να τροφοδοτήσουν την επιθυμία σας είναι η μέρα που θα αλλάξετε τη ζωή σας.

Η ΑΗΔΙΑ :

Αν και συνήθως την λέξη «αηδία» δεν την συνδέομαι με θετική ενέργεια . Και όμως, αν διοχετευτεί σωστά, η αηδία μπορεί να αλλάξει τη ζωή ενός ατόμου. Το πρόσωπο που αισθάνεται αηδία έχει φτάσει σε ένα σημείο χωρίς επιστροφή . Αυτός ή αυτή είναι έτοιμοι να χτυπήσουν το χέρι και να πουν, “φτάνει πλέον”. «Δεν θέλω να ζω άλλο έτσι.» 

Η ΑΠΟΦΑΣΗ :

Οι περισσότεροι από εμάς πρέπει να κολλήσουν στον τοίχο για να πάρουν αποφάσεις . Και όταν φτάνουμε σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να ασχοληθούμε και με τα αντικρουόμενα συναισθήματα που έρχονται, καθώς θα έχουμε φτάσει σε ένα σταυροδρόμι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων μπορεί να δημιουργήσει κόμπους στο στομάχι ή να μας κρατήσει ξύπνιους στη μέση της νύχτας. Αλλάζοντας αποφάσεις στην ζωή μπορεί να παρομοιαστεί με εσωτερικό εμφύλιο πόλεμο. 

Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ .

Πώς μια επιθυμία έχει κέρδος; ... δύο πράγματα σχετικά με την επιθυμία: α. Προέρχεται από μέσα μας όχι από έξω. β. Μπορεί να προκληθεί από εξωτερικές δυνάμεις. Ως εκ τούτου, ψάχνοντας για την καθαρή, ακατέργαστη επιθυμία, καλωσορίζουμε στη ζωή μας κάθε θετική εμπειρία. Μην ανεγείρετε ένα τοίχο για να σας προστατεύσει από τη ζωή. Το ίδιο τείχος που σας κρατά από την απογοήτευσή, σας κρατά επίσης από το φως του ήλιου και από τον εμπλουτισμό εμπειριών. Αφήστε την ζωή να σας αγγίξει. Η επόμενη επαφή θα μπορούσε να είναι αυτή που θα αλλάξει τη ζωή σας.

Η ΕΠΙΛΥΣΗ :

Η επίλυση λέει, «θα το κάνω.» Αυτές οι λέξεις είναι από τις πιο ισχυρές. Θα το κάνω. «Τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ανθρώπινη θέληση που θα ποντάρει ακόμη και την ύπαρξή του για να επιτύχει τον σκοπό του.» Με άλλα λόγια, όταν κάποιος αποφασίζει να «το κάνει ή να πεθάνει,» τίποτα δεν μπορεί να τον σταματήσει. Όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια αποφασιστικότητα και βούληση, τότε τίποτα δεν μας σταματά. Κάποιος είπε κάποτε : ''Θα φτάσουμε εκεί ή θα πεθάνουμε προσπαθώντας ''. 

Νομίζω ότι ο καλύτερος ορισμός για την «επίλυση» που μπορούμε να δώσουμε είναι: «Αυτό που μέσα μας υπόσχεται στον εαυτό μας ότι ποτέ δεν θα τα παρατήσουμε.» Αυτό είναι! Αυτός είναι ο καλύτερος ορισμός : υποσχεθείτε στον εαυτό σας ότι ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΤΕ.

Προσοχή, τα συναισθήματα υποδηλώνονται και με τρεις διαφορετικές λέξεις, η καθεμία των οποίων δίνει ξεχωριστή υπόσταση σε αυτό που περιγράφει.

Καταρχάς υπάρχουν οι αισθήσεις, μέσω των οποίων λαμβάνονται πληροφορίες από το σώμα, έτσι σε αυτή την περίπτωση τα συναισθήματα προσδιορίζουν τον τρόπο έκφρασης και την ποιότητα αυτών των αισθήσεων.

Επιπλέον υπάρχουν τα αισθήματα, που υποδηλώνουν μία ψυχική κατάσταση με μεγαλύτερη σταθερότητα και διάρκεια, ενώ συνδέονται άμεσα με τα βιώματα μας.

Τέλος υπάρχουν τα πάθη, που προσδιορίζουν μία συγκεχυμένη έντονη κατάσταση που συνδέεται είτε με την απόλαυση είτε με τον πόνο, κατακλύζοντας τη συνείδηση και αποκλείοντας την λογική.

http://www.oroskopos.tv

Ο νόμος της ανταπόδοσης .....!!!!!!!!!!

Όλοι έχουμε στην καθημερινή μας ζωή ακούσει ή και χρησιμοποιήσει τη λέξη «κάρμα» και επίθετα που προέρχονται απ’ αυτή τη λέξη (π.χ. καρμική σχέση, καρμικό συμβάν, καρμική συνάντηση κ.ά.), λίγοι όμως ξέρουν τι ακριβώς σημαίνει αυτή η λέξη και ακόμα λιγότεροι πάλι είναι αυτοί που - δε λέμε «ξέρουν» απλώς υποπτεύονται - πώς μπορεί να λειτουργήσει το κάρμα, πώς αυτό δημιουργείται.

Αρκετοί πάλι νομίζουν πώς, εφόσον υπάρχει το «κάρμα», το οποίο «σφραγίζει» την πορεία μας στη ζωή, φτάνουν στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει καθόλου η λεγόμενη «ελεύθερη βούληση», φτάνουν ακόμα και σε μορφές φαταλισμού (μοιρολατρίας).

Το σύμπαν διέπεται από Νόμους οι οποίοι αποτελούν την έκφραση της Θείας Βούλησης. Αυτοί οι Νόμοι καθορίζουν τις πτυχές της διαμόρφωσης και εξέλιξης του Όλου. Από το μικροκοσμικό επίπεδο των σωματιδίων ως το μακροκοσμικό επίπεδο των γαλαξιών και από τα αόρατα Πνευματικά πεδία μέχρι τα ορατά και υλικά οι παγκόσμιοι Νόμοι καθοδηγούν το αιώνιο γίγνεσθαι. 

Το Κάρμα είναι ο Νόμος της ανταπόδοσης ή της αιτίας και του αποτελέσματος. Πολλοί είναι οι σοφοί που από την αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα, σε ανατολή και δύση έχουν μιλήσει για αυτήν την δύναμη της Δικαιοσύνης και ανταπόδοσης.

Στον Δυτικό εσωτερισμό γενικότερα το Κάρμα ή Νέμεσις είναι μία Αρχή απόλυτη και αμετάβλητη. Τα έθνη και τα άτομα είναι που παρακινούν τον Νόμο σε δράση και δίνουν ώθηση στην κατεύθυνση του. Το Κάρμα είναι ο Δημιουργός ανθρώπων και εθνών, αλλά από εκεί και πέρα αυτά τα ίδια είναι που ενεργοποιούν την μετέπειτα διαδοχή των αιτιών και αποτελεσμάτων.

Ο Πλωτίνος αναφέρει ότι τα πάντα ακολουθούν «την αθόρυβη οδό σύμφωνα με την Δικαιοσύνη» την οποία δεν μπορεί να αποφύγει κανείς. Έτσι ο κακός οδηγείται στο μέρος του σύμπαντος που πρέπει να πάει χωρίς να το ξέρει, ενώ αντίθετα ο καλός που γνωρίζει, πηγαίνει από μόνος του εκεί που πρέπει.

Αναφέρει επίσης ότι στις ζωές των ανθρώπων δεν γίνεται τίποτα συμπτωματικά, αλλά ότι βιώνει ο καθένας είναι αποτέλεσμα αιτιών που ο ίδιος δημιούργησε στο παρελθόν .

Αυτή την Θεία κοσμική τάξη την ονομάζει Αδράστεια. Για την δύναμη της Αδράστειας μας μιλάει και ο Πρόκλος στην Πλατωνική Θεολογία λέγοντας ότι ακόμα και οι Κρόνιοι Θεοί, που βρίσκονται πάνω από τους νόμους του Δία, και οι τελειοποιητικοί Θεοί που υπερβαίνουν τους Κρόνιους είναι υποταγμένοι σε Αυτήν.

Ο άνθρωπος είναι το αποτέλεσμα των σκέψεων και των αισθημάτων του και οι περιστάσεις που βιώνει εμφανίζονται γιατί τις έχει καλέσει ο ίδιος σύμφωνα με την κοσμοθεώρηση του.

Αναφέρετε ότι το Κάρμα αποτελεί το πέρασμα του Σπαμπαχάτ, που είναι «η μεταβλητή ακτινοβολία του Αμετάβλητου σκότους του ασυνείδητου στην Αιωνιότητα», από μία αδρανή κατάσταση σε μία έντονη δραστηριότητα, που συμβαίνει σε κάθε νέα επαναγέννηση του Κόσμου.

Είναι ο υπέρτατος Νόμος, η αρχή όλων των άλλων. Είναι η δύναμη που προσαρμόζει με Σοφία και Δικαιοσύνη το αποτέλεσμα στην αιτία που το δημιούργησε. Κάθε ενέργεια, μικρή η μεγάλη, προκαλεί μία διαταραχή της ισορροπίας στο σύμπαν η οποία θα αποκατασταθεί όταν η ενέργεια αυτή επανέρθει αναπόφευκτα, λόγω του ότι δρα σε περιορισμένη έκταση, στο ίδιο σημείο από το οποίο ξεκίνησε.

Το Κάρμα δεν είναι ταυτόσημο με την έννοια της Πρόνοιας, όπως την εννοούν οι Χριστιανοί, διότι δεν υπάρχουν σε αυτόν τον Νόμο τα πεπερασμένα χαρακτηριστικά της καλοσύνης και του ελέους.

Αλλά είναι η Πρόνοια η οποία επαγρυπνεί για την απόλυτη Αρμονία στον κόσμο της ύλης, όπως Αυτή υπάρχει και στον κόσμο του Πνεύματος. Η έννοια του Κάρμα ως ο Νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος, καταλαμβάνει μία θέση ανάμεσα στους επτά συμπαντικούς Νόμους που διοικούν την δημιουργία, σύμφωνα με το Κυμβάλειο και τον Αιγυπτιακό εσωτερισμό, πέρα από αυτά που έχουμε αναφέρει προηγουμένως σχετικά με τα Ερμητικά κείμενα.

"Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της, κάθε αποτέλεσμα την αιτία του. Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με τον Νόμο. Η τύχη δεν είναι παρά το όνομα που δίνεται στον παραγνωρισμένο Νόμο. Υπάρχουν πολλά επίπεδα αιτιότητας, αλλά τίποτα δεν ξεφεύγει από το Νόμο."

Ο Νόμος διοικεί όλο το σύμπαν και τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Το «τυχαίο» σαν όρος χρησιμοποιείται για να εκφράσει κάποιες αιτίες που παραμένουν σκοτεινές. Κάθε τι που συμβαίνει υπακούει σε μία διαδοχή από αιτίες που έχουν προηγηθεί. Αν μπορέσουμε κάποτε να ξετυλίξουμε προς τα πίσω αυτό το κουβάρι αιτιών και αποτελεσμάτων θα φτάσουμε στην πρωταρχική Αιτία όλων των πραγμάτων. Την πρωταρχική δόνηση που έδωσε το έναυσμα της δημιουργίας.

Η επίγνωση αυτής της αρχής που θα συνδυαστεί με αυτοκυριαρχία θα οδηγήσει στην εξάσκηση της ελεύθερης βούλησης. Έτσι ο άνθρωπος θα αποφύγει να γίνει έρμαιο των εξωτερικών περιστάσεων, να γίνει ένα αποτέλεσμα αιτιών έξω από αυτόν, και θα μπορέσει να κατακτήσει τον ρόλο του δημιουργού των αιτιών που αυτός θέλει λαμβάνοντας τα αντίστοιχα αποτελέσματα.

Η πλειονότητα των ανθρώπων αφήνεται να οδηγηθεί από εξωτερικές και κατώτερες εσωτερικές περιστάσεις. Παίρνει αποφάσεις και δρα σύμφωνα με ένστικτα και πάθη έχοντας με αυτόν τον τρόπο μία ψευδαίσθηση ελευθερίας, χωρίς να καταλαβαίνει ότι αυτά ακριβώς είναι τα δεσμά που πρέπει να σπάσει για να βιώσει την πραγματική ελευθερία και να γίνει Κύριος της μοίρας του, δημιουργός του δικού του πεπρωμένου.

Η πραγματική ελευθερία πηγάζει από την ταύτιση με τον Νόμο. " Όσο η δημιουργία είναι απομακρυσμένη από το κέντρο, τόσο είναι προκαθορισμένη. Όσο πλησιάζει το κέντρο τόσο πιο κοντά στην Ελευθερία είναι."

http://www.oroskopos.tv

Οι άνθρωποι ξέρουν γιατί πεθαίνουν ;

Ένα τεράστιο πρόβλημα, φαινομενικά άλυτο είναι το ότι πεθαίνουν οι άνθρωποι. Aς ξεκινήσουμε πρώτα με την διερεύνηση του αρχικού ερωτήματος: Γιατί πεθαίνουμε…

Πεθαίνουμε είτε λόγω δυσλειτουργίας των ζωτικών μας μηχανισμών (εξαιτίας βλάβης κάποιου ή κάποιων οργάνων), είτε λόγω κανιβαλισμού των κυττάρων μας (καρκίνος, νεοπλασίες διάφορες), είτε λόγω μαρασμού όλων των οργάνων μας συνολικά. Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση, ζούμε τα πιο πολλά χρόνια. 

Προς το τέλος, όλα κρέμονται σε μια κλωστή έτοιμη ανά πάσα στιγμή να σπάσει. Και όλα λειτουργούν ελάχιστα, αλλά πάντως λειτουργούν. Μια μηχανή που αργοσβήνει· να τι είμαστε τότε…

Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματική οντότητα.

Πολλές χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, γερνούν και πεθαίνουν. Αυτό είναι ένα γεγονός. Αλλά επίσης είναι αλήθεια που επιβεβαιώνεται από την ιστορία, ότι κανένας μεγάλος φιλόσοφος ή επιστήμονας δεν καταπιάστηκε με το θέμα του θανάτου, δεν προσπάθησε καν να προσεγγίσει τη λύση.

Ο θάνατος κατάντησε να θεωρείται ένα συνηθισμένο φαινόμενο, κάτι σαν μια φυσική αναγκαιότητα.

Αντί να βρούνε και να προτείνουν λύσεις, λένε :

1. Πού θα χωρέσουν οι άνθρωποι όταν πάψουν να πεθαίνουν; Θα δημιουργηθεί αδιαχώρητο, άρα ο θάνατος είναι αναγκαίος για να αποφευχθεί το αδιαχώρητον.

2. Οι πεθαμένοι δεν τρώνε. Τι θα έτρωγαν τα δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια αθάνατοι; Επομένως, λένε, ο θάνατος είναι οικονομία και στα τρόφιμα, άρα αναγκαίος, ωφέλιμος και απαραίτητος.

- Γιατί όλοι οι άνθρωποι λυπούνται όταν πεθαίνει κάποιος συγγενής ή φίλος, αφού ο θάνατος είναι απαραίτητος και χρήσιμος;

- Γιατί όλοι οι άνθρωποι θέλουν να παρατείνουν όσο μπορούν τη ζωή τους;

- Γιατί η ιατρική επιστήμη αγωνίζεται εναντίον των ασθενειών και του θανάτου, αφού ο θάνατος είναι αναγκαίος;

- Γιατί όλοι αντιδρούν στο θάνατο και παλεύουν όσο αντέχουν, να τον αποφύγουν;

Υπάρχει χώρος και τροφή, αν οι άνθρωποι πάψουν να πεθαίνουν;

Δηλαδή αν εξευρισκόταν χώρος και τροφή ο θάνατος θα ήταν άχρηστος; Άρα δεν είναι και απόλυτα αναγκαίος για την επιβίωση του είδους, δεν είναι κανόνας της φύσεως, δεν είναι φυσικό φαινόμενο ή συμπαντικός νόμος.

Τι χρειάζονται οι γιατροί, τα φάρμακα, τα νοσοκομεία, οι ιατρικές επιστήμες;;;

Και όχι μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα φυτά και ιδιαίτερα τα ζώα αντιδρούν με όλες τους τις δυνάμεις στο θάνατο. Μα γιατί, αφού ο θάνατος ανοίγει νέους δρόμους σε νέα ζωή. Γιατί;

Μήπως θα μπορούσε να συμβαίνει και κάτι άλλο πολύ διαφορετικό;

Μήπως δεν είναι ο θάνατος η υποχρεωτική διέξοδος;

Μήπως υπάρχουν πύλες διαφυγής; Άγνωστες ακόμη λύσεις.

Πεθαίνουν, λένε, τα όντα για να ελευθερώσουν χώρο για τις καινούργιες, τις επερχόμενες γενιές. Έτσι ο θάνατος γίνεται, όπως λένε, παράγοντας νέας ζωής. Αυτό ισχυρίζονται, είναι ένας απαράβατος κανόνας. Είναι μια νομοτέλεια, λένε.

Κι αν δεν είναι έτσι; Αν υπάρχει μια πύλη διαφυγής; Αν υπάρχει κάποιος τρόπος να βρεθεί κάπου ένας απέραντος χώρος διαβίωσης του ανθρώπου; Τότε πάλι ο θάνατος θα ήταν αναγκαίος; Όχι φυσικά.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί πεθαίνουν!

Δέχονται το θάνατο μοιρολατρικά, από συνήθεια, σαν να ήταν αναγκαίο κακό, επειδή το είπε ο γιατρός, ο παπάς, ο γκουρού, η κοινωνία. Δεν αμφισβητούν τίποτε. Δεν κάθονται να σκεφτούν γιατί πεθαίνουν και πώς θα μπορούσαν να σταματήσουν αυτή την ολέθρια συνήθεια.

"Τί να κάνουμε. Όλοι θα πεθάνουμε. Είναι το γραφτό μας", μουρμουρίζουν. Η ανθρωπότητα, λένε, είναι ένα κλειστό κύκλωμα πάνω στη Γη. Ισχύει το "ο θάνατός σου η ζωή μου".

Μα αν ο θάνατος είναι αναγκαίος και ευεργετικός για τους επιζώντες, γιατί, επαναλαμβάνω, κλαίνε και οδύρονται γύρω από τα πτώματα των νεκρών; Γιατί κλαίνε απαρηγόρητα αφού ο θάνατος είναι ευεργεσία, αναγκαιότητα και ανοίγει το δρόμο στους νέους ανθρώπους; Γιατί τόσα δάκρυα και σπαραγμοί για κάτι που ομολογούν ότι είναι απαραίτητο, αναγκαίο και πολύ καλό; Γιατί;

Κι αν φύγουμε από τη Γη;

Αν ανοίξουμε τα μονοπάτια των άστρων και τις λεωφόρους των γαλαξιών που σήμερα είναι κλειστά και σφραγισμένα;

Πάλι θα ισχύει η αναγκαιότητα του θανάτου για την απελευθέρωση ζωτικού χώρου και την εξοικονόμηση τροφής για τι επερχόμενες ζωές; Όχι, φυσικά. Χίλιες φορές όχι!

Αν οι άνθρωποι σταματούσαν τους πολέμους, τους ανταγωνισμούς και τις φαγωμάρες, για να συγκεντρώσουν ενέργεια, για να κινηθούν έξω από το κλειστό κύκλωμα της Γης, αν στρέφονταν προς το σύμπαν, αν αναζητούσαν το άνοιγμα αυτών των δρόμων, αν μετακόμιζαν σε άλλους ακατοίκτους κόσμους των πλησιέστερων στην αρχή και των απώτατων στο τέλος πλανητών άλλων ηλιακών συστημάτων;

Τότε;

Τότε το πρόσχημα του χώρου εξαλείφεται και γεννιέται ένα άλλο πρόβλημα. Πού να βρεθούν τόσοι πολλοί άνθρωποι για να κατοικήσουν όλους αυτούς τους καινούργιους κόσμους που είναι ατελείωτοι; Η αύξηση των γεννήσεων δεν θα επαρκούσε και θα αναφυόταν η ανάγκη επαναβίωσης δισεκατομμυρίων νεκρών! Πώς; Ας αφήσομε το πρόβλημα στους ανθρώπους που θα χρειαστούν αυτή ή κάποια άλλη λύση.

Γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι;

Μα για να αφήσουν ζωτικό χώρο για τους επερχόμενους νέους ανθρώπους.

http://www.oroskopos.tv

Το Μονοπάτι της Ζωής ....!!!!!!!!

Ποιες δυνάμεις καθορίζουν την πορεία της ύπαρξης μας; Ο καθένας θα πρέπει να περάσει από αυτό που είναι το πεπρωμένο του, αλλά μπορεί και να ελαφρύνει τη μοίρα του. Υπάρχουν πολλές ιστορίες αγίων που δημιούργησαν καλό κάρμα, αλλά τελικά μαρτύρησαν, όπως γνωρίζουμε και πολλές ιστορίες για κακούς ανθρώπους που είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι μόνο κακό κάρμα, αλλά ζούσαν ευτυχισμένοι και στην πολυτέλεια.

Αυτές οι ιστορίες υπογραμμίζουν την σειρά της μοίρας αυτών των ανθρώπων. Αυτοί που δημιούργησαν για τον εαυτό τους ένα καλό ή κακή κάρμα το είχαν από προηγούμενες ζωές και το καλό ή κακό κάρμα αυτής της ζωής δεν επενεργεί τώρα, σ’ αυτήν την ζωή . Ως εκ τούτου, αυτοί οι άνθρωποι μπορεί ή να ζήσουν ευτυχισμένοι, ή να υποφέρουν.

Η Αριθμολογική ανάλυση των ανθρώπων με μονό αριθμό πεπρωμένου, δείχνει έναν επαναστατικό τύπο ανθρώπου, η ένα άτομο που έχει πρόθεση να αλλάξει σε κάθε τομέα, πολιτικό, θρησκευτικό, αισθητικό ακόμη και στις προσωπικές σχέσεις. 

Θα μπορούσε να λειτουργήσει ως ηγέτης των ανθρώπων που είναι σε υποδεέστερη θέση ή στο περιθώριο. Σε μια προσπάθεια να αλλάξει αυτούς τους ανθρώπους συχνά παραβλέπει το γεγονός, πως δεν γίνεται από όλα τα προβλήματα να βγούμε αλώβητοι. Είναι πείσμωνες, έχοντας μια μονόπλευρη προσέγγιση της ζωής τα άτομα αυτά και είναι συνήθως οι μάγοι και οι κυνηγοί μαγισσών, φανατικοί θρησκευόμενοι ή άθεοι. 

Όταν τα σχέδιά τους συμπίπτουν με τους γενικούς στόχους, γίνονται φωτεινοί ηγέτες, ενεργώντας με όλες τις εγγενείς τους δυνάμεις, χωρίς την απόσπαση της προσοχής τους. Αυτό είναι το είδος των ανθρώπων, που από τη φύση διαθέτουν το ταλέντο και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητές τους. 

Η ανθρώπινη ψυχή τους είναι ένα ανοιχτό βιβλίο, συλλογιούνται και έχουν ηρεμία σε οποιαδήποτε κατάσταση. Αυτοί οι άνθρωποι έλκονται από ό, τι νέο, και διαφορετικό. Είναι δραστήριοι, ενεργητικοί, φιλόδοξοι, επιρρεπείς στην αντιπαλότητα και τον ανταγωνισμό, επιδιώκουν να χαράξουν μια νέα πορεία παντού, από την κουζίνα έως την τέχνη . Διακρίνονται από ρεαλισμό και την ανεξαρτησία από τις απόψεις των άλλων.

Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ατόμων με ζυγό αριθμό πεπρωμένου δείχνουν καλλιτεχνικές φύσεις που μετατρέπουν το άσχημο σε όμορφο, το γκρι σε φωτεινό. Αυτοί οι άνθρωποι βρίσκουν την ευκαιρία να εκφραστούν δημιουργικά σε οποιαδήποτε κατάσταση. Η συμπεριφορά τους μπορεί να μοιάζει παιδική, αλλά όταν απαιτείται είναι σε θέση να δείξουν θάρρος. Ψάχνουν για την αλήθεια και τη σοφία και είναι αρκετά ικανοί να προβλέπουν μελλοντικά γεγονότα. 

Οι άνθρωποι αυτοί τείνουν στον ιδεαλισμό και σε απρόβλεπτες καταστάσεις, που οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν τη φαντασία και την επινοητικότητα, αυτοί έχουν την δυνατότητα να εστιάζουν στα προβλήματα και να δίνουν λύσεις χωρίς προσωπικό συμφέρον.

http://www.oroskopos.tv/36