Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Αν ερωτευτείτε μια παλιά ψυχή, τότε πρέπει να ξέρετε αυτά τα πέντε πράγματα...!!!

Το να είναι κάποιος παλιά ψυχή σχετίζεται με το πώς βλέπει και προσεγγίζει τη ζωή. Οι απόψεις μιας παλιάς ψυχής είναι σαν αυτές κάποιου πολύ μεγαλύτερου. Κάποιου που έχει ζήσει μια μακρά και αποτελεσματική ζωή. 

Οι παλιές ψυχές προσεγγίζουν την ζωή με μια μεγαλύτερη αίσθηση γνώσης και σοφίας. Οι παλιές ψυχές είναι συχνά μπερδεμένες και ανίκανες να καταλάβουν πράγματα που άνθρωποι της ηλικίας τους θεωρούν διασκεδαστικά ή σημαντικά. Και μερικές φορές απλά νιώθουν εκτός τόπου.

Οι παλιές ψυχές έχουν έμφυτα μια σύνδεση με το σύμπαν και την φύση και μπορούν να προσεγγίσουν εσωτερικά βάθη που οι άλλοι δεν μπορούν να φανταστούν. Χρειάζεται ένα πολύ ιδιαίτερο είδος ανθρώπου για να αγαπήσει μια παλιά ψυχή. Μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά αξίζει. 

Ακολουθούν 5 πράγματα που πρέπει να ξέρετε πριν ερωτευτείτε μια παλιά ψυχή:

Ξοδεύουν πολύ χρόνο μέσα στο κεφάλι τους
Εννοώ.. ΠΟΛΥ χρόνο. Οι παλιές ψυχές δημιουργούν πλούσιες εσωτερικές ζωές και συχνά κάνουν πολλές σκέψεις και αναζήτηση στην ψυχή τους. Όταν τους συναντάτε να είναι χαμένοι στις σκέψεις ή να ονειροπολούν για μεγάλες περιόδους, μην φοβηθείτε να τους τραβήξετε απαλά πίσω στην πραγματικότητα. Η λέξη κλειδί είναι «απαλά».

Δεν τους νοιάζουν τα υλικά αποκτήματα ή η απόκτηση πλούτου και κύρους
Για τις παλιές ψυχές, κανένα από αυτά τα πράγματα δεν μετράνε πραγματικά. Δεν νοιάζονται για το πόσα χρήματα έχει κάποιος ή τι αμάξι οδηγεί. Οι παλιές ψυχές προτιμούν να μη ζουν τον τυπικό σύγχρονο τρόπο ζωής με έμφαση στα υλικά αγαθά. Αντιθέτως, συγκεντρώνονται στα σημαντικά πράγματα στη ζωή που τα λεφτά δεν μπορούν να αγοράσουν.

Κάποιες φορές θα θελήσουν να μείνουν μόνοι
Οι παλιές ψυχές χρειάζονται πολύ χρόνο μοναξιάς για να σκεφτούν και να αποφορτιστούν από οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή τους. Για αυτό, χρειάζονται αυτόν τον ιδιαίτερο άνθρωπο στη ζωή τους για να το καταλάβει αυτό, παρά να νιώθουν ότι τους έχουν απορρίψει ή να νιώθουν αναστάτωση όταν θέλουν να μείνουν μόνοι.

Έχουν αντισυμβατικές ιδέες για τη ζωή
Οι παλιές ψυχές βλέπουν τον κόσμο και τη ζωή σε μια πολύ πιο ευρεία κλίμακα. Εξαιτίας αυτού, οι φιλοσοφικές τους απόψεις μπορούν να επηρεάσουν τις σχέσεις τους και τον τρόπο που εκλαμβάνουν τα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή τους. Προετοιμαστείτε να εκπλαγείτε από τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα.

Έχουν μια χαλαρή, ανέμελη φύση
Στην πραγματικότητα, είναι τόσο χαλαρή που μερικές φορές μπορεί να φαίνεται σαν να μην νοιάζονται ή σαν οι σημαντικά δύσκολες στιγμές να μη μοιάζουν τόσο σκληρές για αυτούς. Δεν είναι ότι δεν νοιάζονται ή ότι δε νιώθουν θλίψη ή στενοχώρια. Απλά δεν επηρεάζονται το ίδιο με τους περισσότερους ανθρώπους. Βλέπουν την κάθε μάχη στη ζωή σαν ευκαιρία να μάθουν και να γίνουν πιο δυνατοί.




Μετάφραση: awakengr.com via dailyvibes.org

Τα 11 χαρακτηριστικά των ανώτερων ψυχών. Εσύ, τι ψυχή είσαι ;

Ποιες είναι οι ανώτερες ψυχές;
Είναι οι ψυχές που ανήκουν σε ανθρώπους φωτισμένους οι οποίοι έχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό και λόγο ύπαρξης σε αυτή τη ζωή. Αυτές οι ψυχές των ανθρώπων είναι γνωστές και ως αρχαίες ψυχές καθώς κύρια χαρακτηριστικά είναι η συμπυκνωμένη πνευματική γνώση, η ισορροπία η σταθερότητα και η σοφία τους.

Πως εντοπίζεις τις ανώτερες ψυχές;
Οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις ψυχές ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους καθώς έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που είναι δύσκολο να μη τα διακρίνεις. Τα 11 πιο συνηθισμένα χαρακτηριστικά είναι αυτά που ακολουθούν :

1. Έχουν βλέμμα που μαγνητίζει και διαπερνάει.
Το βλέμμα τους σε διαπερνάει και είναι λες και κοιτάνε μέσα στη ψυχή σου. Με σταθερή ματιά μπορούν να καταλάβουν τη συμβαίνει έξω αλλά και μέσα σε σένα!

2. Το άγγιγμα τους είναι απαλό και ευγενικό.
Η αφή τους μπορεί να σε χαλαρώσει να σε ηρεμήσει ακόμα και να σε θεραπεύσει ψυχικά..

3. Η φωνή τους είναι ευγενική, ήρεμη και καταπραϋντική.
Δεν είναι φωνακλάδες! Αντίθετα η φωνή τους εκπέμπει την ηρεμία αλλά και μία αίσθηση σιγουριάς και αλήθειας σε ότι λένε! Η σοφία διαγράφεται σε κάθε νότα που παράγει η χροιά της φωνής τους..

4. Η αύρα τους είναι βαθιά και ακίνητη.
Παρόλο που είναι ήρεμα άτομα και δε μιλούν πολύ η παρουσία τους και μόνο είναι ζωηρή και λέει πολλά. Το καταλαβαίνεις από την αίσθηση ηρεμίας και θετικότητας που επικρατεί όταν βρίσκεσαι γύρω τους.

5. Είναι ειλικρινείς σε όλες τους τις πράξεις.
Είναι έμπιστα άτομα που λειτουργούν με βάση την ειλικρίνεια και την υπευθυνότητα. Δεν θα περίμενες από ένα τέτοιο άτομο να μη πραγματοποιεί τις υποσχέσεις του και για αυτό το λόγο πάντα προσέχει τα λόγια του.

6. Πιστεύουν στην ενότητα και στην σύνδεση όλων των πραγμάτων.
Για αυτούς όλοι πηγάζουμε από μία αιώνια συνείδηση και πηγή άπειρης ευφυίας. Για αυτό το λόγο όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μεταξύ μας, άνθρωποι, ζώα , φυτά και η φύση ολόκληρη.

7. Δεν είναι υλιστικά άτομα.
Όχι οι εξελιγμένες ψυχές δεν είναι θύματα του καταναλωτισμού και δε θέλουν πολυτέλειες στη ζωή τους ώστε να νιώσουν σημαντικοί και ευτυχισμένοι. Αντίθετα αντλούν την ενέργεια και τη χαρά από τις μικρές απολαύσεις τις ζωής οι οποίες κατέχουν την ουσία και το νόημα της ύπαρξης!

8. Μοιάζουν νεώτεροι.
Η ηλικία δεν τους βαραίνει..Το πρόσωπό τους είναι καθαρό με λίγες ρυτίδες όσο χρόνια και να περάσουν! Μοιάζουν νέοι στην όψη καθώς η ψυχή τους είναι τόσο καθαρή.

9. Τιμούν τις ώρες που μένουν μόνοι τους.
Τους αρέσει η μοναξιά και δεν παραπονούνται όταν μένουν μόνοι. Απεναντίας σε τέτοιες ώρες χαλαρώνουν, αναπληρώνουν ενέργεια και συλλέγουν πνευματικές και ψυχικές τάσεις ενέργειας ώστε να συνεχίσουν το έργο της ζωής τους.

10. Αγαπούν τη φύση και τα ζώα.
Η αγάπη τους για τη φύση και τα ζώα δε κρύβεται! Το καλύτερο τους είναι μια εκδρομή στη φύση, σε ένα δάσος, σε ένα καταρράκτη κ.α Έχουν οικειότητα με τα ζώα αλλά και τα ίδια τα ζώα φανερώνουν μία ενστικτώδη αγάπη προς αυτούς.

11. Έχουν για πυξίδα την αγάπη
Σε ότι και αν κάνουν έχουν για οδηγό την αγάπη. Η αγάπη είναι αυτή που φιλτράρει και καθαρίζει το πρίσμα μέσα από το οποίο βλέπουν τον κόσμο και μέσα από αυτή προσαρμόζεται η συμπεριφορά, τα λόγια και οι πράξεις τους.

Αν λοιπόν έχεις και εσύ κάποια από τα παραπάνω 11 χαρακτηριστικά τότε σίγουρα είσαι μία εξελιγμένη ψυχή. Χρησιμοποίησε αυτό το χάρισμα για το καλό.




Image: iStock.com/brickrena

Οι 7 καρμικοί δρόμοι : Εσείς σε ποιον κατευθύνεστε ;

Γιατί είσαστε εδώ;
Θα αναλύσω τους διαφορετικούς καρμικούς δρόμους και αποστολές που αναλαμβάνουν οι ψυχές για να εμπλουτιστούν σε εμπειρίες, να εξισορροπήσουν το κάρμα τους και να ανυψώσουν τη δόνησή τους.

Ο ένας δρόμος δεν είναι πιο αληθινός ή αγνός από τον άλλο. Κάποιοι είναι μακρύτεροι και πιο επίπονοι, αλλά οδηγούν στα επιθυμητά αποτελέσματα. Ο ένας δρόμος χρησιμοποιεί περισσότερη τεχνική, ο άλλος ευθύνη, ο τρίτος τελετουργικό, ο τέταρτος αυτοθυσία, κτλ. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν κάποια στιγμή στην απελευθέρωση.

Οι επτά καρμικοί δρόμοι :

1. Απουσία δρόμου
Όσοι βρίσκονται σ’ αυτό το δρόμο πρέπει να καταλάβουν μέσω της εμπειρίας και του πόνου τι αξίζει και τι όχι. Είναι επικριτικοί, τα βλέπουν όλα εγωκεντρικά και εγωιστικά, και δυσκολεύονται να διακρίνουν τι επιφέρει αρμονία και τι δυσαρμονία. Τούς λείπει η ισορροπία και αρνούνται να δεχτούν τις ευθύνες τους. Πέφτουν εύκολα θύμα της δίψας για εξουσία.

2. Αρχικός δρόμος
Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο υπεύθυνοι, αλλά τα περιμένουν όλα έτοιμα. Θέλουν να γίνονται όλα με το δικό τους τρόπο, είναι υλιστές και το ζητούμενό τους είναι η υλικές απολαύσεις. Τα ενδιαφέροντά τους, πέρα από αυτά που δεν μπορούν να αγγίξουν, να φάνε ή να απολαύσουν είναι περιορισμένα.

3. Μέσος δρόμος
Αυτοί που βρίσκονται σ’ αυτό το δρόμο αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα. Μπορεί να ενδιαφερθούν για πνευματικά θέματα, αλλά τείνουν να σκέφτονται δογματικά. Αν και είναι λιγότερο επικεντρωμένοι στον εαυτό τους, παραμένουν πολύ υλιστές και λάτρεις των απολαύσεων.

4. Ισορροπημένος δρόμος
Όσοι βρίσκονται σ’ αυτό το δρόμο έχουν επίγνωση του κάρμα και σχεδιάζουν προσεκτικά τις πράξεις τους αφού έχουν συνείδηση των επιπτώσεών τους. Αρχίζουν να κατανοούν τι είναι ανιδιοτελής αγάπη και προσπαθούν να αποκοπούν από τις συνηθισμένες αυταπάτες περί πραγματικότητας. 

Αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι είναι δυνατόν να βιώνει κανείς τη ζωή σαν ένας εχθρικός διαχωρισμός ή μια ήρεμη ενότητα. Αυτοί που βρίσκονται στον ισορροπημένο δρόμο δεν καταπιέζουν τις έμφυτες ανάγκες τους και απέχουν από τις υπερβολές.

5. Αρμoνικός δρόμος
Αυτοί οι άνθρωποι απαιτούν η ζωή τους να είναι σε αρμονία με τις εσωτερικές τους πεποιθήσεις. Ζουν την πνευματική και προσωπική τους φιλοσοφία. Αρχίζουν να βάζουν την ανιδιοτελή αγάπη και την αποδοχή σε πράξη και έχουν σταματήσει να ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους και να τούς κρίνουν. Δέχονται τα πράγματα όπως είναι και έχουν αρχίσει να έχουν μια αποστασιοποιημένη αντίληψη. Οι πιο πολλοί εξασκούν κάποιο τρόπο διαλογισμού.

6. Ο δρόμος της δύναμης θέλησης
Αυτός ο δρόμος περιλαμβάνει ακραίο αυτοέλεγχο. Είναι ο δρόμος των μοναχών ζεν, των αφιερωμένων στη γιόγκα, κάποιων ιερέων και πολλών άλλων που ζουν σύμφωνα με τα πνευματικά ιδανικά τους. Για πολλούς σημαίνει ασκητισμό και αποχή από το σεξ. 

Το επιχείρημα για να ακολουθήσει κανείς αυτό το δρόμο είναι ότι είναι ένας γρήγορος τρόπος για να προχωρήσει πνευματικά. Το κύριο επιχείρημα εναντίων του είναι ότι η «αποχή» από τα εγκόσμια καταπιέζοντας τις φυσικές τους ορμές και επιθυμίες θα τις κάνει να δυναμώσουν. 

Ακόμα και αν αποκτήσουν την κατάλληλη αυτοκυριαρχία για να τις απαρνηθούν σ’ αυτή τη ζωή αυτό θα δημιουργήσει μια καρμική φόρτηση που θα εμφανιστεί σε μια επόμενη ενσάρκωση. Ο πιο ισορροπημένος τρόπος να ακολουθήσει κανείς αυτό το δρόμο είναι να ζει μέσα στα εγκόσμια αλλά χωρίς να ενδίδει σε πειρασμούς, και όχι επειδή καταπιέζεται αλλά επειδή νιώθει ότι δεν αξίζουν και δεν οδηγούν σε κάτι καλό.

7. Ο δρόμος μποντισάτβα
Όσοι βρίσκονται εδώ έχουν σταματήσει να ψάχνονται. Είναι μέρος του κόσμου αλλά δεν ανήκουν σ’ αυτόν. Μόνο οι πολύ εξελλιγμένοι είναι ικανοί να διαβούν αυτό το μονοπάτι. Είναι ζωντανά παραδείγματα της αποστασιοποίησης. Αφιερώνονται στο να βοηθούν τους άλλους να βγουν από το σκοτάδι και να οδηγηθούν στο πνευματικό φως.

Αυτοί οι δρόμοι αντιστοιχούν πάνω-κάτω στα επίπεδα ανάπτυξης της ψυχής, αλλά δε σημαίνει ότι είναι αποκλειστικοί. Μπορεί κάποιος να είναι π.χ. στον έκτο δρόμο αλλά να έχει χαρακτηριστικά όλων των δρόμων, σε διαφορετικούς τομείς. 

Παράδειγμα: Μπορεί να είναι ακραία ιδεαλιστής και να έχει τέλειο αυτοέλεγχο αλλά να του λείπει κάθε ισορροπία, να είναι εντελώς εγωκεντρικός αλλά να βοηθάει τους άλλους, να μην τον νοιάζουν οι γήινες απολαύσεις αλλά να έχει εμμονές, να περιμένει πολλά πράγματα έτοιμα αλλά ταυτόχρονα να μοχθεί για αυτά που πιστεύει, να ξέρει ότι υπάρχει κάτι πέρα απ’ τα γήινα αλλά να παραμένει δέσμιος της λογικής. 

Είμαστε όλοι ένα συνοθύλεμα από προτερήματα και ελαττώματα και δεν μπορούμε να μπούμε σε καλούπια. Απλά οι δρόμοι που περιέγραψα περιγράφουν τις τάσεις που υπάρχουν. Όταν προχωρήσουμε στο όγδοο, ένατο και δέκατο επίπεδο ψυχής, σιγά-σιγά ξεπερνάμε και τους υπόλοιπους περιορισμούς μας, αν και αυτό δε γίνεται ποτέ σε ολικό βαθμό. Η ζωή στη γη μπορεί να κάνει οποιονδήποτε να νοιώσει θυμό ή φόβο.

Οι επτά νταρμικές κατευθύνσεις
Το ντάρμα είναι το καθήκον μας στον εαυτό μας και στην κοινωνία. Σημαίνει να ακολουθούμε ένα δρόμο που είναι σωστός για μας. Είναι κάτι που κάνουμε καλά και φυσικά. Ακολουθώντας αυτό που νιώθουμε φυσιολογικό για μας θα ανεβάσουμε τη συνειδητότητάς μας. 

Το κάρμα μας μάς ωθεί διαμέσω των εμπειριών μας να δημιουργήσουμε το χαρακτήρα που χρειαζόμαστε για να διεκπεραιώσουμε το ντάρμα μας. Το ντάρμα είναι κάτι σαν την αποστολή, αλλά πιο εσωτερικό. 

Η αποστολή είναι κάτι που η ψυχή μας έχει διαλέξει να κάνει, είναι δηλαδή πιο εξωτερικό. Μπορεί λόγω κακών επιλογών ή σκοτεινών δυνάμεων να μη βρούμε την αποστολή μας, αλλά το ντάρμα μας βγαίνει από μέσα μας με τη μορφή των τάσεων και προτιμήσεών μας.

Ο καλύτερος τρόπος να έρθουμε σε επαφή με το κάρμα μας είναι να ακολουθήσουμε την νταρμική κατεύθυνσή μας, τη φυσιολογική και προοριζόμενη για μάς. Υπάρχουν επτά γενικές νταρμικές κατευθύνσεις. Ο σκοπός μας είναι να εξερευνήσουμε έναν από αυτούς τους δρόμους που περιέχει με τη σειρά της μια συγκεκριμμένη αποστολή που διαλέξαμε πριν γεννηθούμε.

1.Εργασία. Περιλαμβάνει το μεγαλύτερο αριθμό ψυχών και τις πιο γενικές ενασχολήσεις – συμπεριλαμβανόμενης αυτής του νοικοκυριού, του αθλητισμού, των επιχειρήσεων, κτλ.

2. Στρατός. Στρατιώτες, αστυνομικοί και όσοι εφαρμόζουν τους νόμους μιας χώρας, πόλης ή περιοχής.

3. Υπηρεσία. Περιλαμβάνει τομείς όπως ο εκκλησιαστικός, ο ιατρικός, ο κοινωνικός, μεταφυσικός, εκπαιδευτικός και εναλλακτικός.

4. Δημιουργία. Εδώ ανήκουν οι καλλιτέχνες, συγγραφείς, αρχιτέκτονες, ποιητές, μουσικοί, ηθοποιοί, χορευτές και διασκεδαστές.

5. Επιστήμη. Ιατρικοί και τεχνικοί ερευνητές, επιστήμονες, φυσικοί, χημικοί.

6. Φιλοσοφία. Είναι όλες οι θεωρίες για το γιατί ο άνθρωπος κάνει ό,τι κάνει και πώς μπορεί να σταματήσει να υποφέρει. Εκκλησιαστικοί ηγέτες, φιλόσοφοι και μεταφυσικοί δάσκαλοι.

7. Κυβέρνηση. Πολιτικοί ηγέτες, πρόεδροι, δήμαρχοι, βουλευτές και όσοι εκλέγονται για κάποια θέση με εξουσία.

Οι επτά στόχοι της ψυχής
Πέρα από τους επτά καρμικούς δρόμους και τις επτά νταρμικές κατευθύνσεις διαλέξαμε και έναν από τους επτά βασικούς στόχους πριν γεννηθούμε. Ίσως να έχουμε περισσότερους από έναν, αλλά ένας είναι ο πιο σημαντικός και οι υπόλοιποι δευτερεύοντες και τριτεύοντες.

1. Γνώση: Η γνώση σε ένα συγκεκριμένο τομέα, αφού αφομοιωθεί σε επίπεδο ψυχής, γίνεται διαίσθηση και σοφία. Π.χ. η μελέτη ξένων γλωσσών μάς μαθαίνει διαίσθηση για το τι είναι σωστό και τι λάθος και ικανότητα ανάλυσης και συνδιασμού διαφορετικών μεταξύ τους στοιχείων. Η γνώση μπορεί να είναι και πνευματική, δηλαδή η βαθύτερη κατανόηση της αφοσίωσης, της θυσίας, της υπομονής, κτλ.

2. Πνευματικότητα: Εδώ συνδιάζουμε τις πνευματικές αξίες με την νταρμική μας κατεύθυνση.

3. Εσωτερική αρμονία: Αποκτάμε ισορροπία και ψυχική ηρεμία καθώς εκπληρώνουμε το νταρμικό μας καθήκον.

4. Φήμη και εξουσία: Αυτές είναι καρμικές επιβραβεύσεις και αποτελούν μεγάλες δοκιμασίες αλλά και μοναδικές ευκαιρίες για εξέλιξη στην επικοινωνία, ηγεσία και πνευματική εξέλιξη.

5. Αποδοχή: Εδώ μαθαίνουμε να αποδεχόμαστε τα πράγματα ως έχουν. Η αντίστασή μας σ’ αυτό είναι αυτή που προκαλεί το πόνο μας.

6. Υποστήριξη: Αυτός ο στόχος κυμαίνεται μεταξύ του να εμψυχώσουμε και να στηρίξουμε άλλα άτομα, να βοηθήσουμε στην επίτευξη μιας κοινής νταρμικής κατεύθυνσης, να υποστηρίξουμε ένα ιδανικό, μια φιλοσοφική ή θρησκευτική πεποίθηση.

7. Εξέλιξη ικανοτήτων: Εξελίσσουμε τις ικανότητές μας σε πολλές ζωές, επομένως ο στόχος μας μπορεί να βρίσκεται στο αρχικό, μεσαίο ή προχωρημένο στάδιο μιας δημιουργικής αναζήτησης.

Σύνθεση και παραδείγματα
Αν και υπάρχουν αυτοί οι επτά καρμικοί δρόμοι, έχουμε την ελεύθερη βούληση να διαλέξουμε έναν άλλο από αυτόν του σχεδίου της ψυχής μας. Οι νταρμικές κατευθύνσεις και οι στόχοι της ψυχής είναι το καρμικό μας πεπρωμένο. 

Έχουμε την ελεύθερη βούληση να το εκπληρώσουμε ή να το αποφύγουμε. Το πιο σημαντικό για την εξέλιξη της ψυχής μας είναι ωστόσο το αν θα ξεπεράσουμε τις προκλήσεις που θα μάς παρουσιαστούν πράττοντας ανιδιοτελώς και δίκαια.

Για παράδειγμα ένας άντρας προορίζεται να εκπληρώσει το ντάρμα του σε μια κυβερνητική θέση. Γεννήθηκε με αυτή την νταρμική κατεύθυνση και καλείται να τη διαχειριστεί σωστά. Θα είναι καλός και δίκαιος ηγέτης; 

Θα βοηθάει τους άλλους ή θα παρασυρθεί από τη φήμη και την εξουσία που θα αποκτήσει; Ξέρουμε ότι όποιος έχει εξουσία δέχεται πιέσεις να υπηρετήσει συμφέροντα που επηρεάζουν αρνητικά την κοινωνία. 

Θα υποκύψει στην πίεση παρασυρόμενος από τα υλικά και εγωιστικά του συμφέροντα ή θα αντιδράσει με τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται (να χάσει τη θέση του ή και τη ζωή του); Ή θα εξελιχθεί τόσο ώστε να μπορεί να ελίσσεται μαθαίνοντας την ισορροπία και την αρμονία, και η θητεία του να κρατήσει όσο το δυνατό περισσότερο;

Μια άλλη ψυχή γίνεται γνωστή τραγουδίστρια χάρη στη δημιουργική της νταρμική κατεύθυνση. Θα αντέξει την πίεση του επαγγέλματός της; Θα γίνει πρότυπο για τους νέους; Θα βοηθήσει τους λιγότερο τυχερούς με τα πλούτη που απέκτησε; Ή θα παρασυρθεί από τις υλικούς πειρασμούς και θα γίνει σκληρή; Ή μήπως οι φιλοδοξίες της δεν τής επιτρέψουν να δει τα όριά της και θα υποκύψει στα ναρκωτικά; Είναι πολλές οι προκλήσεις που παρουσιάζονται σε τέτοιες επιλογές.

Κάποια άλλη ψυχή έχει σαν δρόμο την εργασία και πνευματική εξέλιξη. Κάνει οικογένεια και δουλεύει πάνω στην αυτοεξέλιξή της. Θα είναι σωστή μητέρα και σύζυγος; Θα ξεπεράσει ενδεχόμενες τάσεις ανασφάλειας ή ζήλειας; Ή ο γάμος της θα καταλήξει σε αδιέξοδο και θα τελειώσει; Θα καταφέρει σ’ αυτή την περίπτωση να κτίσει μια καινούργια, πετυχημένη σχέση;

Άλλος γεννιέται με δημιουργική νταρμική κατεύθυνση, αλλά και με βεβαρυμένο κάρμα. Γίνεται συγγραφέας, αλλά τα προς το ζειν του είναι περιορισμένα. Καλείται να δεχτεί τα πράγματα όπως είναι κια να εξελλίξει τις ικανότητές του. Θα τα καταφέρει ή θα ξεπουληθεί και θα διαλέξει έναν άλλο, γρήγορο δρόμο για να πλουτήσει;

Τέλος, άλλη ψυχή με επίσης βεβαρυμένο κάρμα μεγαλώνει μέσα σε εμπόδια και δυστυχία. Οι σχέσεις της απέτυχαν και έχει συσσωρεύσει αρνητική ενέργεια. Η νταρμική της κατεύθυνση είναι αυτή της υπηρεσίας. 

Δουλεύει σαν κοινωνική λειτουργός και καλείται να ξεπεράσει τα τραύματά της ώστε να μπορέσει να βοηθήσει άλλους. Θα καταφέρει να δει τη ζωή θετικά και να γευτεί τις μικρές χαρές της; Ή θα ξεσπάσει την πίκρα της στους γύρω της;

Σ’αυτό το σημείο έχετε μια εικόνα για τους καρμικούς δρόμους, τις νταρμικές κατευθύνσεις και τους στόχους της ψυχής καθώς και για το ποιες μπορεί να είναι οι προκλήσεις που μάς παρουσιάζονται μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια.

Η ερώτηση είναι λοιπόν, γιατί είσαστε εδώ;




12 αλήθειες που η ψυχή σας θέλει να θυμηθείτε...!!!

“Δεν έχετε ψυχή. Είστε μια ψυχή. Έχετε ένα σώμα.” ~ 
C.S Lewis

Αν και μπορεί να αισθάνεστε έτσι, η ψυχή σας δεν είναι διαχωρισμένη από εσάς. Στην πραγματικότητα, η ψυχή σας είναι η αληθινή σας ύπαρξη. Είμαστε απλώς σκιές από όλων αυτών που είμαστε και έτσι είναι εύκολο να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε και όλα αυτά που μπορούμε να γίνουμε. Μερικές φορές χρειαζόμαστε μια υπενθύμιση.

1. Είστε ακριβώς εκεί που πρέπει να είστε
Ανεξάρτητα από τις καταστάσεις, από τον δρόμο που σας έφερε εκεί που είστε την συγκεκριμένη στιγμή. Οι επιλογές, τα αποτελέσματα και τα μονοπάτια που θα μπορούσατε να είχατε πάρει και δεν το κάνατε.

Η ψυχή σας θέλει να ξέρετε πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και τίποτα δε συμβαίνει στην τύχη. Να έχετε πίστη και όλα θα πάνε καλά.

2. Τα πάντα είναι προσωρινά
Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα, το καλό, το κακό και το άσχημο, τίποτα δεν είναι μόνιμο. Οπότε να είστε παροδικοί. Να είστε σαν το νερό και κυλήστε με τα πάνω και τα κάτω της ζωής.

3. Οτιδήποτε και αν χρειάζεστε είναι μέσα σας
Γνωρίστε τον εαυτό σας, καθίστε μαζί του και καταλάβετε τον. Οτιδήποτε και αν χρειάζεστε, η δύναμη σας, το κουράγιο, η συμπόνια και η αγάπη όλα υπάρχουν μέσα σας. Μπορείτε να επιλέξετε αυτό που χρειάζεστε, να το βρείτε και να το βγάλετε έξω στον κόσμο.

4. Είστε εντάξει έτσι όπως είστε
Ο κύριος σκοπός της ζωής δεν είναι να αναγκαστείτε να αλλάξετε τον εαυτό σας ή να υποστείτε μια σημαντική μεταμόρφωση. Είναι να είστε γαλήνιοι με αυτό που είστε οποιαδήποτε στιγμή “ανεξάρτητα από αυτά που έχετε ή δεν έχετε κάνει, που έχετε ή δεν έχετε πει.” – Katrina Cavanough

Η μεταμόρφωση είναι μια επιλογή που όλοι έχουμε αλλά δεν πρέπει να εξαναγκάζεται λόγω ικανοποίησης. Η αληθινή μεταμόρφωση έρχεται πρώτα με την αποδοχή.

5. Η αξία του εαυτού σας μετράται από εσάς και μόνο από εσάς
Αν αναζητάτε συνεχώς τον εαυτό σας έξω για έγκριση και επικύρωση, δε θα είστε ποτέ ευτυχισμένοι. Όλοι είμαστε διαφορετικοί και όλοι αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα με διαφορετικούς τρόπους αλλά η φήμη σας δεν είναι κάτι που μπορείτε να ελέγξετε.

Η φήμη σας δεν είναι στα χέρια σας, οπότε σταματήστε να προσπαθείτε να ευχαριστήσετε όλους τους γύρω σας και ξεκινήστε να ευχαριστείτε τον εαυτό σας.

6. Όταν οι καιροί δυσκολεύουν, αλλάξτε την προοπτική σας
Όλα τα συναισθήματα ανησυχίας, διαμάχης, ενοχής, μετάνοιας και λύπης προέρχονται από το ότι δε ζείτε την παρούσα στιγμή. Μόνο ζώντας την τωρινή κατάσταση στο έπακρο μπορούμε να αλλάξουμε την προοπτική μας και να καταλάβουμε ότι ο λόξυγκας της ζωής είναι μεγάλης κλίμακας αλλά μικρής σημασίας.

Για να το βάλετε σε προοπτική η ενσάρκωση σας σε αυτή τη ζωή και όταν ολοκληρωθεί, θα συνοψιστεί σε μια ώρα.

Οπότε αυτό μας οδηγεί στο…

7. Να ζείτε στο παρόν
Μην κατοικείτε στο παρελθόν και μην ονειρεύεστε το μέλλον. Βρείτε το πάθος σας και λάβετε δράση. Η επόμενη στιγμή της ζωής σας δεν είναι πιο σημαντική από την τωρινή.

Κάντε σήμερα αυτό που ονειρεύεστε για αργότερα και καταλάβετε ότι οι πράξεις του παρελθόντος έπρεπε να συμβούν ώστε να μπορέστε να μάθετε και να ωριμάσετε. Οπότε αφήστε τες να φύγουν, αφήστε τες να υπάρχουν και εκτιμήστε όλα αυτά που έχετε τώρα.

8. Απελευθερώστε τους φόβους σας
Υπάρχουν μόνο δύο αλήθειες σε όλο το σύμπαν, ο πρώτος είναι η Αγάπη και ο δεύτερος ο Φόβος. Σε ίση αντίθεση ο ένας με τον άλλον. Για να κατοικήσετε σε μια κατάσταση αληθινής και αγνής αγάπης, η ουσία της ύπαρξης και της ίδιας της ζωής, είναι πως κανείς δεν πρέπει να φέρει φόβο.

“ Ο φόβος χτύπησε, η αγάπη απάντησε και κανείς δεν ήταν εκεί.” –άγνωστος.

9. Απελευθερώστε την ανάγκη σας για τον έλεγχο
Το να κρατιέστε στην πλάνη πως μπορείτε να έχετε τον έλεγχο στα αποτελέσματα της ζωής είναι μια ψευδαίσθηση που έχετε δημιουργήσει για τον εαυτό σας. 

Δεν ξέρουμε τι θα φέρει το μέλλον και δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τις συνέπειες κάθε δράσης και αντίδρασης, επομένως πρέπει να αγαπάμε χωρίς να προσκολλούμαστε, να ζούμε χωρίς να προσδοκούμε και να αντιλαμβανόμαστε χωρίς να κρίνουμε.

10. Θυμηθείτε από πού προέρχεστε
Όταν ξέρετε την αρχή, θα ξέρετε και το τέλος. Όταν καταλάβουμε ότι η συνείδηση μας είναι αιώνια καταλαβαίνουμε πως στην πραγματικότητα είμαστε ενέργεια.

Μια ενέργεια, μια ψυχή, μια συνείδηση που πάντα εξελίσσεται, μαθαίνει και ωριμάζει. Με κάθε ενσάρκωση έρχονται καινούργια μαθήματα και νέες εμπειρίες. Προερχόμαστε από ενέργεια και σε ενέργεια θα επιστρέψουμε.

11. Αποδεχθείτε
Τοποθετείστε τη διάθεση σας σε μια κατάσταση αποδοχής, αποδοχής όλων των καλών και των κακών. Απελευθερώστε την ανάγκη σας για τον έλεγχο, απελευθερώσατε τους φόβους σας και απελευθερώσατε τις προσδοκίες σας ώστε να μπορέσετε να ζήσετε στο παρόν.

Χωρίς την αποδοχή, τίποτα δεν μπορεί να ανθίσει. Αυτό είναι αληθινή προσευχή, όχι το να ζητάτε αυτό που θέλετε-τις επιθυμίες της καρδιάς σας, αλλά το να δέχεστε όλες τις ευλογίες της ζωής και το να είστε ευγνώμονες για τα πάντα ως αντάλλαγμα. Ένας κύκλος αγάπης που συνεχίζει να ωριμάζει.

12. Δεν είστε ποτέ μόνοι
Λέγεται πως ο Αϊνστάιν πίστευε πως υπήρχε όντως μια εναλλακτική πραγματικότητα ή ένας άλλος κόσμος, πέρα από τη δική μας όραση. Πως τα φυσικά μάτια είναι ικανά να δουν το 3D φάσμα μόνο σε ένα περιορισμένο αριθμό χρωμάτων.

Αυτό που βρίσκεται πίσω από το πέπλο της φυσικότητας μας είναι ενέργεια. Τεράστια ενέργεια, μερικές φορές μπορείτε να την νιώσετε, άλλες φορές μπορείτε να δείτε κάποιες μικρές παρατυπίες. Ποτέ δεν είμαστε στα αλήθεια μόνοι μας. Είστε πάντα περιτριγυρισμένοι από το αφανές και αν και όποτε επιλέξετε να το καλέσετε, εμπιστευθείτε με, μπορεί να εκπλαγείτε από την απάντηση.




Φωτογραφία: Sofia Ajram

13 Ερωτήσεις που θα σας βοηθήσουν να βρείτε τον σκοπό της ζωής σας...!!!

Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται συχνά να ζουν έντονα αλλά θέλουν κάτι παραπάνω. Και αυτό συνήθως δε συμβαίνει μόνο μια φορά : συχνά τους συμβαίνει κάθε δύο χρόνια.

Μπορεί να νιώθετε ανάμεικτα συναισθήματα τα οποία σας δημιουργούν ερωτήσεις όπως, «Ποιος είμαι;» και «Τι έχω έρθει να κάνω;»

Η απάντηση που θα δώσετε μπορεί να οδηγήσει τη ζωή σας προς μια νέα κατεύθυνση. Οι ερωτήσεις έχουν τη δυνατότητα να σας φέρουν πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά θέλετε στη συνέχεια της ζωής σας. Μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν να αρχίσετε να συμμετέχετε στον κόσμο με νέο, πιο ευθυγραμμισμένο τρόπο.

Αν δεν βρίσκετε χρόνο να καθίσετε να συλλογιστείτε, θα αρχίσετε να νιώθετε πως έχετε κολλήσει, να βαριέστε, πως έχετε μπλοκάρει, πως βρίσκεστε έξω από τη ροή, θα έχετε κατάθλιψη και θα νιώθετε απογοήτευση ή λυπημένοι. 

Κάτι μέσα σας σάς καλεί να εξελιχθείτε και αν καταπιέσετε αυτή την εσωτερική καθοδήγηση, πιθανότατα θα υποφέρετε – μέχρι ενός σημείου. Και αυτό επιδρά στις σχέσεις, στη δουλειά σας, παντού.

Σε αυτό το διάστημα θα θέλετε να αγγίζετε αυτή την αόρατη δύναμη που καθοδηγεί τα πάντα με φυσικό τρόπο προς το ανώτατο επίπεδο των δημιουργικών τους δυνατοτήτων.

Όμως, για να μπορέσετε να συν-δημιουργήσετε με αυτή την αόρατη δύναμη και να προχωρήσετε στο μονοπάτι σας, πρέπει πρώτα να φέρετε στην επιφάνεια τις βαθύτερές σας επιθυμίες. Αυτές αποτελούν μέρος της εσωτερικής σας καθοδήγησης η οποία θα σας επιτρέψει να εκπληρώσετε τον σκοπό της ζωής σας.

Ξέρω πως είναι εύκολο να κρύψετε τις επιθυμίες σας επειδή δεν μπορείτε να δείτε πώς θα γίνουν πραγματικότητα. Μπορεί να μην αποτελούν τον κανόνα σε μια κοινωνία στην οποία ίσως νιώθετε πως δεν έχετε την υποστήριξη που θα θέλατε αλλά αυτές οι επιθυμίες είναι το εισιτήριό σας για μια ζωή με περισσότερη σημασία.

Η αποκάλυψη των βαθύτερων επιθυμιών σας δεν είναι και τόσο δύσκολη ή τρομακτική. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια συνειδητή παύση μέσα στην ημέρα σας ώστε να σας παρουσιαστεί αυτό που προσπαθεί να συμβεί μέσα από εσάς.

Υπάρχουν πολλές ερωτήσεις εδώ για να σας βοηθήσουν να καταλάβετε τι προσπαθεί να συμβεί μέσα από εσάς. 

Απαντήστε τις όλες ή μόνο αυτές που συνηχούν σε εσάς.

1. Γιατί κάνω αυτό που κάνω τώρα;

2. Αν συνεχίσω να κάνω αυτό που κάνω, τι άνθρωπος θα είμαι σε πέντε χρόνια;

3. Με τι θα ήθελα να ασχολούμαι περισσότερο;

4. Για ποιο πράγμα με ευχαριστούν συνεχώς οι άλλοι άνθρωποι;

5. Τι είναι αυτό που απορροφά πλήρως το ενδιαφέρον και την προσοχή μου;

6. Τι πρέπει να κάνω ώστε να απολαμβάνω πραγματικά τη δουλειά μου και να οδηγώ τους άλλους αποτελεσματικά;

7. Τι βάρος κουβαλάω που με δυσκολεύει να προχωρήσω μπροστά;

8. Προς ποιο όνειρό μου θα πρέπει να κινηθώ;

9. Πότε ένιωσα πως ήμουν αυθεντικός;

10. Πώς θα ξέρω ότι είμαι αυθεντικός;

11. Πότε θα πρέπει να προσαρμόζομαι και να ενεργώ σαν να είμαι κάποιος άλλος;

12. Πού θα καταλήξω αν συνεχίσω να δείχνω στον κόσμο ένα ψεύτικο πρόσωπο και να μη χρησιμοποιώ το δυναμικό μου;

13. Πότε ήταν η τελευταία φορά που χρησιμοποίησα τη δύναμη και την ενέργειά μου;

Και αφού απαντήσετε, αναρωτηθείτε :

– ποιος θα είμαι στην επόμενη φάση της ζωής μου;

– Πώς θα θέλω να αισθάνομαι στην επόμενη φάση της ζωής μου;

– Τι θα κάνω στην επόμενη φάση της ζωής μου;




Συγγραφέας: Ashely Dentino
Μετάφραση: Νίκος Πνευματικός – healinghome.gr
http://www.mindbodygreen.com

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Ό,τι δεν εκτιμάται να κόβεται...!!!

Κι ενώ λοιπόν μπορώ ν’ ανεχτώ, ν’ αποδεχτώ, να παρακάμψω, όπως και να συγχωρήσω αρκετά παραπτώματα, έχω ένα τεράστιο θέμα με την αχαριστία των ανθρώπων. Εμείς οι δοτικοί άνθρωποι το έχουμε αυτό. 

Βλέπεις, πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να θεωρήσουμε πως τα άτομα που είναι σημαντικά για μας και για τα οποία θα κάναμε και θα δίναμε τα πάντα, νιώθουν το ίδιο κι είναι διατεθειμένα να μας το ανταποδώσουν από καρδιάς στο μέγιστο.

Αυτό ισχύει σ’ όλες τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Θα έλεγα, μάλιστα, πως είναι και θέμα συνέπειας χαρακτήρα ως ένα βαθμό. Επειδή θεωρούμε δεδομένο ότι ο απέναντι άνθρωπος εισπράττει, αντιλαμβάνεται κι εκτιμά όσα προσφέρουμε, όπως ακριβώς θα κάναμε κι εμείς, μας φαντάζει αδιανόητο ότι δεν αντιδρά με τον αναμενόμενο κι ενδεδειγμένο για εμάς τρόπο.

Την ίδια στιγμή, σε καμία περίπτωση δεν πιστεύουμε ότι όταν κάνεις κάτι καλό στον άλλο, οφείλει να στο «ξεπληρώσει» μετά Βαΐων και κλάδων. 

Δεν κάνεις χάρη σε κανέναν, θέλεις και προσφέρεις, είναι επιλογή σου, δε στο ζητά κανείς με το ζόρι, αντιθέτως, παίρνεις μεγάλη, διπλάσια χαρά όταν βλέπεις τους ανθρώπους σου χαρούμενους, δεν περιμένεις ευχαριστίες ή ευγνωμοσύνες, προς Θεού.

Υπάρχει όμως μια λεπτή, σχεδόν διακεκομμένη, κόκκινη γραμμή μεταξύ των πραγμάτων. Όταν οι άνθρωποι δε σέβονται και δεν εκτιμούν αυτά που κάνεις γι’ αυτούς, κι όχι μόνο δεν τα αναγνωρίζουν, αλλά με τη στάση τους σε οδηγούν να σκέφτεσαι στο τέλος της ημέρας ότι δεν υπολογίζουν κι εσένα τον ίδιο σαν προσωπικότητα. 

Με μια μόνιμη απάθεια, αδιαφορία, οκνηρία κι αδράνεια υπαγορεύουν ότι απλώς δεν τους απασχολούν οι πράξεις σου, ενώ ό,τι κι αν κάνεις δε μετράει, καθώς το θεωρούν δεδομένο, αμελητέο και σχεδόν χρέος σου. Τότε είναι ακριβώς που συνειδητοποιείς ότι άλλα έχεις στο μυαλό σου κι αλλιώς είναι τα πράγματα.

Στον έρωτα σε πληγώνει αυτή η συνειδητοποίηση πολύ. Τα χάνεις μόλις το αντιληφθείς, σε αδειάζει, σε αναγκάζει να εκλογικεύσεις απότομα κι υπέρμετρα το συναίσθημα, ό,τι χειρότερο. Εσύ σκέτη άμυνα κι εγώ πάντα προσπάθεια, πάει πολύ ρε παιδί μου, πώς να το κάνουμε; 

Σε υποχρεώνει να νιώθεις ότι είσαι μόνος σου σ’ αυτή τη σχέση και ταυτόχρονα να παλεύεις, να ενδιαφέρεσαι και να ζεις για δύο. Ναι, για πόσο ακόμη;

Στη φιλία πονάει ακόμη περισσότερο όμως. Λυπάσαι φρικτά, ξενερώνεις απίστευτα, γκρεμίζεται ο κόσμος σου, δεν το χωράει ο νους σου. Νιώθεις ότι πήγαν χαμένα χρόνια ολόκληρα, πώς να το δεχτείς και κυρίως πώς να ξεριζώσεις τόσα συναισθήματα; Για ανθρώπους που θα έπεφτες και στη φωτιά να βεβαιώνεσαι μέρα με τη μέρα ότι δε θα ‘καναν ούτε βήμα για σένα; Ως πότε;

Kι η ανιδιοτέλεια κι ο αλτρουισμός και τα υπεράνω και τα στραβά μάτια έχουν το όριό τους. Μία, δύο, κι αφού έχεις εξαντλήσει όλα τα ενδεχόμενα και τις προσπάθειες, στην τρίτη καίγεσαι, έτσι πάει.

Είναι προφανές ότι σε καμία σχέση δεν είναι δυνατό να υποχωρεί πάντα και μόνο ο ένας. Είναι, επίσης, ηλίου φαεινότερο ότι απαιτείς, τουλάχιστον, να μη σε περνάνε για κορόιδο. Γιατί και ο πιο υπομονετικός άνθρωπος, κάποια στιγμή σκάει, απλώς σκάει, παίρνει ανάποδες, εξοργίζεται, του γυρίζει το μάτι και τότε δε θες να δεις την αντίδρασή του.

Ό,τι δεν εκτιμάται, μάλλον, θα πρέπει να κόβεται λοιπόν χωρίς παρελκόμενα. Ναι, το ξέρω. Σαφέστατα και δεν είναι τόσο εύκολο όσο να λεχθεί. 

Θα πάρει χρόνο, δεν ξενοιάζεις απ’ τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε μπορείς να πετάξεις απ’ τη ζωή σου ανθρώπους, εμπειρίες, βιώματα κι αισθήματα με το καλημέρα σας. Απλώς δεν είναι λύση να νιώθεις διαρκώς θύμα από ανθρώπους που θα έφτανες ως το τέρμα κι ακόμη πιο πέρα γι’ αυτούς. Άδικο, δε νομίζεις;

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει κιόλας να είμαστε απόλυτοι κι ανένδοτοι, όταν καλούμαστε να λάβουμε δραστικές αποφάσεις με καταλυτικές συνέπειες χωρίς επιστροφή. 

Πολύ περισσότερο δε, όταν αφορούν τις σχέσεις μας με πολύ κοντινούς μας ανθρώπους στην προσωπική μας ζωή. Όμως δεν είναι κρίμα να σε κάνει να περισσεύεις απ’ τη ζωή του ένας άνθρωπος που για εκείνον θα παραχωρούσες άνετα ολόκληρη τη δική σου;




Κάτια Σκίτσου

Μια ιστορία που αποδεικνύει, ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από την ευγένεια...!!!!

Η ιστορία του Πολ Βιλάρντ Ένα παλιό τηλέφωνο είναι αναμφίβολα ζεστή και ειλικρινή. Μας υπενθυμίζει για μια ακόμη φορά, ότι αυτό που πραγματικά έχει σημασία σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι το κύρος, η δημοτικότητα ή η περιουσία, αλλά να γεμίσουν οι καρδιές μας με αγάπη και ευγένεια.

Διαβάστε παρακάτω μια συγκινητική ιστορία που αποδεικνύει, ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από την ευγένεια.

Όταν ήμουν πολύ νέος, η οικογένεια μου είχε ένα από τα πρώτα τηλέφωνα στην γειτονιά μας. Θυμάμαι ακόμα το πόσο γυάλιζε η ξύλινη θήκη που ήταν κρεμασμένη στον τοίχο. Θυμάμαι ακόμα και τον αριθμό : 105.

Ήμουν πολύ μικρός για να φτάσω το τηλέφωνο, αλλά άκουγα την μαμά μου εκστασιασμένος να μιλάει σε αυτό. Μια φορά με σήκωσε ψηλά για να μιλήσω με τον μπαμπά μου που έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι. Μαγικό! 

Μετά, ανακάλυψα ότι μέσα σε αυτό το κουτί ζούσε ένας εκπληκτικός άνθρωπος, το όνομά της ήταν “Πληροφορίες Παρακαλώ” και δεν υπήρχε τίποτα που να μην γνωρίζει.

Η πρώτη μου προσωπική εμπειρία με αυτό το τζίνι ήταν μια μέρα που η μαμά μου είχε πάει επίσκεψη σε μια γειτόνισσα. Καθώς έπαιζα στο υπόγειο, χτύπησα το δάχτυλό μου με ένα σφυρί. Πονούσα πολύ και το ασταμάτητο κλάμα μου δεν βοηθούσε, γιατί δεν υπήρχε κανένας στο σπίτι να με παρηγορήσει. Περπατούσα στο σπίτι, πιπιλίζοντας το δάχτυλό μου, όταν βρέθηκα μπροστά στο τηλέφωνο.

Πήρα γρήγορα το υποπόδιο από το σαλόνι και το έβαλα κάτω από το τηλέφωνο. Σκαρφάλωσα, έλυσα τον δέκτη και τον έβαλα στο αυτί μου. “Πληροφορίες παρακαλώ”, είπα στο ακουστικό. Λίγο αργότερα ακούστηκε μια φωνή. “Πληροφορίες.” “Χτύπησα στο δάχτυλό μου”, είπα και άρχισα να κλαίω. 

Το κλάμα ήρθε πιο εύκολα τώρα που είχα ακροατήριο. “Δεν είναι η μαμά σου εκεί”, ρώτησε η φωνή από το τηλέφωνο. “Κανείς δεν είναι στο σπίτι εκτός από μένα”, απάντησα.

“Αιμορραγείς”, με ρώτησε και απάντησα “όχι.” “Χτύπησα το δάχτυλό μου με ένα σφυρί και πονάει πολύ.” “Μπορείς να ανοίξεις το ψυγείο” με ρώτησε και είπα ναι. “Τότε, πάρε ένα παγάκι και βάλτο πάνω στο δάχτυλό σου. Αυτό θα σταματήσει τον πόνο. Πρόσεχε όταν χρησιμοποιείς τον πάγο. Και μην κλαις. Θα είσαι μια χαρά”, μου είπε.

Μετά από αυτό έπαιρνα την “Πληροφορίες παρακαλώ” για τα πάντα. Ζητούσα βοήθεια για την γεωγραφία και μου έλεγε που είναι η Φιλαδέλφεια . Με βοήθησε στα μαθηματικά. Μετά ήρθε η μέρα που πέθανε ο Πέτεϊ το καναρίνι μας και την πήρα τηλέφωνο, της είπα την ιστορία και μου είπε όλα αυτά που λένε οι ενήλικες για να παρηγορήσουν ένα μικρό παιδί. Αλλά ήμουν απαρηγόρητος.

Γιατί τα καναρίνια να τραγουδούν τόσο όμορφα και να φέρνουν τόση χαρά στις ζωές των ανθρώπων και να καταλήγουν στον πάτο ενός κλουβιού; Πρέπει να ένιωσε την ανησυχία μου και μου είπε: “Πολ υπάρχουν και άλλοι κόσμοι που μπορεί να τραγουδήσει.” Αυτό με έκανε να νιώσω κάπως καλύτερα.

Μια άλλη μέρα μιλούσα πάλι στο τηλέφωνο με την γνώριμη πλέον φωνή, όταν η αδερφή μου που της άρεσε πολύ να με τρομάζει, πήδηξε πάνω από τις σκάλες φωνάζοντας και πέσαμε και οι δυο κάτω. Έπεσα από το σκαμνί, τραβώντας μαζί και το ακουστικό από την ρίζα του. 

Η “πληροφορίες παρακαλώ” δεν ήταν πια εκεί και εγώ φοβόμουν μήπως την είχα πληγώσει, όταν ξερίζωσα το ακουστικό. Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε ένας άντρας στο σπίτι μας. “Είμαι ο τεχνικός για το τηλέφωνο.

Δούλευα σε ένα σπίτι εδώ κοντά και ο χειριστής είπε, ότι μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα σε αυτό τον αριθμό.” Πήρε το ακουστικό από το χέρι μου. “Τι συνέβη;” με ρώτησε. 

Του εξήγησα και μου είπε, ότι μπορεί να το φτιάξει μέσα σε 1-2 λεπτά. Άνοιξε το τηλέφωνο και έβγαλε από μέσα ένα σωρό καλώδια. Προσπάθησε να το φτιάξει με ένα μικρό κατσαβίδι. Ανεβοκατέβασε τον γάντζο μερικές φορές και μετά είπε στο τηλέφωνο: “Εδώ Πητ, όλα υπό έλεγχο το 105. 

Η αδερφή του παιδιού τον τρόμαξε και έβγαλε το καλώδιο από το κουτί.” Έκλεισε το τηλέφωνο, χαμογέλασε και έφυγε.

Όλα αυτά έγιναν σε μια μικρή πόλη του Βορειοδυτικού Ειρηνικού. Στην συνέχεια, όταν ήμουν 9 ετών μετακομίσαμε στην Βοστόνη, δηλαδή στην άλλη άκρη της χώρας και έχασα τον μέντορά μου. Η “Πληροφορίες παρακαλώ” ανήκε σε αυτό το παλιό, ξύλινο τηλέφωνο και για κάποιο λόγο εγώ δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω το ολοκαίνουργιο τηλέφωνο που είχαμε στο σαλόνι. 

Ακόμα και στην εφηβεία αυτές οι παιδικές αναμνήσεις δεν ξεχάστηκαν. Πολλές φορές που ένιωθα αγχωμένος ή ανήσυχος ήθελα να έχω την ασφάλεια που μου παρείχε η φωνή στο τηλέφωνο.

Μερικά χρόνια αργότερα, όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο το αεροπλάνο μου προσγειώθηκε στο Σιάτλ. Είχα περίπου μισή ώρα για να προλάβω την επόμενη πτήση μου και πέρασα 15 λεπτά μιλώντας με την αδερφή μου στο τηλέφωνο που πλέον ήταν παντρεμένη και ευτυχισμένη. 

Τότε, χωρίς να το σκεφτώ πήρα τηλέφωνο στο τηλεφωνικό κέντρο της πόλης που μεγάλωσα και είπα “Πληροφορίες παρακαλώ.” Ευτυχώς, άκουσα πάλι την ίδια καθαρή φωνή που γνώριζα τόσο καλά. 

Δεν το είχα σχεδιάσει, αλλά είπα αυθόρμητα “Μπορείτε να μου πείτε παρακαλώ πως να συλλαβίσω την λέξη Λ-Υ-Σ-Η;” “Υποθέτω, ότι το δάχτυλό σου πρέπει να έχει επουλωθεί τώρα”, είπε η φωνή από το ακουστικό. Γέλασα και της είπα “Δεν το πιστεύω, ότι είσαι ακόμα εσύ.

Αναρωτιέμαι αν έχεις ιδέα πόσο σημαντική ήσουν για μένα όλο αυτό το διάστημα.” “Αναρωτιέμαι, αν εσύ ξέρεις πόσο σημαντικός ήσουν για μένα. Δεν απέκτησα ποτέ παιδιά και πάντα ανυπομονούσα να τηλεφωνήσεις”, απάντησε η φωνή από το τηλέφωνο. 

Της εξήγησα πόσο συχνά την σκεφτόμουν όλα αυτά τα χρόνια και την ρώτησα αν μπορούσα να της ξανατηλεφωνήσω, όταν θα πήγαινα να επισκεφθώ την αδερφή μου που πλέον έμενε στην πόλη που μεγαλώσαμε, όταν τελειώσει το εξάμηνο. “Φυσικά και μπορείς. Ζήτα για την Σάλι”, μου απάντησε.

Τρεις μήνες αργότερα ήμουν και πάλι στο αεροδρόμιο του Σιάτλ. Πήρα τηλέφωνο και απάντησε μια άλλη φωνή. Ζήτησα την Σάλι. “Είστε φίλος;” “Ναι, ένας παλιός φίλος.” “Τότε, λυπάμαι που σας το λέω, αλλά η Σάλι εργαζόταν μόνο με μερική απασχόληση τις τελευταίες εβδομάδες, γιατί ήταν άρρωστη. Πέθανε πριν από 5 εβδομάδες.” 

Πριν προλάβω να το κλείσω, η φωνή από το ακουστικό συνέχισε: “Μήπως είσαι ο Βιλάρντ;” “Ναι.” “Τότε, η Σάλι έχει αφήσει ένα μήνυμα για σένα.” Το άκουσα σαν να ήξερα τι μου είχε γράψει: “Πες του, ότι υπάρχουν και άλλοι κόσμοι που μπορούμε να τραγουδήσουμε. Θα καταλάβει τι εννοώ.”

Την ευχαρίστησα και έκλεισα το τηλέφωνο. Ήξερα ακριβώς τι εννοούσε η Σάλι.




Προστατευτική αύρα - Πως την Δημιουργούμε....!!!!

Η Προστατευτική αύρα είναι μια μεγάλης δύναμης προστατευτική τεχνική. Αρχίστε να χρησιμοποιείτε αυτή την τεχνική και εφαρμόστε την για 7 ημέρες.

Η τεχνική της προστατευτικής αύρας είναι ένα επιπλέον κλειδί που θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε θετικότητα στη ζωή σας και η θετικότητα προσελκύει θετικότητα. Ότι εκπέμπεις στο Σύμπαν αυτό και λαμβάνεις.

Η τεχνική αυτή μπορεί να γίνει οπουδήποτε: στο σπίτι, μέσα σε κόσμο, στο γραφείο, στο λεωφορείο, παντού. Δεν είναι απαραίτητο να κλείσετε τα μάτια για να την κάνετε, αν και κάτι τέτοιο θα βοηθούσε στην αρχή. Όταν εξασκηθείτε λίγο μπορείτε να την κάνετε αυτόματα και κατά βούληση.

Η προστατευτική αύρα είναι πολύ αποτελεσματική όταν κάποιος θέλει να καυγαδίσει μαζί σας, ή με οποιοδήποτε τρόπο προσπαθεί να χαλάσει την ηρεμία σας. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε την προστατευτική αύρα για να παραμένετε στο παρόν. Η τεχνική της προστατευτικής αύρας απαιτεί να είμαστε παρόντες στο αιώνιο τώρα, όπου υπάρχει ασφάλεια και γαλήνη.

Ας δούμε πως γίνεται :
Φέρτε στον νου σας όλες τις αρνητικές σκέψεις, φόβους, εντάσεις, άγχη, και για λίγο απαλλαγείτε από αυτά. Μπορείτε να τα αφήσετε στην άκρη για λίγες στιγμές… Αποφασίστε να απαλλαγείτε για λίγο…

Φανταστείτε πως βάλατε όλα αυτά τα βασανιστικά που κουβαλάτε μέσα σας σε ένα μπαλόνι. Αφήστε το μπαλόνι να φύγει μακριά. Οι λίγες στιγμές που θα ακολουθήσουν είναι αφιερωμένες στον εαυτό σας. Εισπνεύστε άφθονο αέρα και φωνάξτε δυνατά από μέσα σας: ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ… εννοώντας το.

Μετά, πάρτε βαθιά εισπνοή, μετρήστε ως το πέντε και βγάλτε τον αέρα αργά, χαλαρώνοντας οποιοδήποτε μέρος του σώματος είναι ακόμα σφιγμένο. Με την επόμενη εισπνοή φανταστείτε πως το σώμα σας είναι καλυμμένο γύρω-γύρω με ένα όμορφο, μεταλλικό φύλλο χρυσού. 

Καθώς εκπνέετε αυτή τη φορά, δείτε το φύλλο χρυσού να φουσκώνει σαν μπαλόνι. Δείτε το να περιβάλλει το εξωτερικό της αύρας σας. Το χρυσό είναι το πιο προστατευτικό χρώμα στο υλικό βασίλειο.

Η αντανακλαστικότητα και καθαρότητά του αποτρέπει όλα τα εξωτερικά αρνητικά στοιχεία να μπουν στην αύρα. Το μόνο μέρος τώρα απ’ όπου μπορεί να μπουν αρνητικά στοιχεία είστε εσείς, που είστε μέσα στο χρυσό περίβλημα. 

Γεμίστε το εσωτερικό αυτού του ασφαλούς, χρυσού κουκουλιού, με το όμορφο, αναβράζον θετικό φως του ουράνιου τόξου. Εισπνεύστε την ανακουφιστική, ηρεμιστική θετικότητα και χαλαρώστε. Αυτή η χρονική στιγμή είναι δική σας.

Εκεί μέσα είστε ασφαλείς τώρα και προστατευμένοι από εξωτερικά αρνητικά στοιχεία. Νιώστε την ανακούφιση. Υπάρχει κάποιος κίνδυνος ωστόσο. Μια αρνητική σκέψη από μέρους σας θα προκαλέσει συντριβή του ασφαλούς αυτού περιβλήματος και θα χρειαστεί να το ξαναφτιάξετε. 

Μπορείτε να το ξαναφτιάξετε εύκολα με τον τρόπο που το φτιάξατε την πρώτη φορά, προσέχοντας να το γεμίσετε με θετικότητα.

Όταν πρωταρχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτή τη μέθοδο θα αφιερώσετε λίγη ώρα κάνοντας προστατευτικές αύρες. Διώχνετε την αρνητικότητα και καταφέρνετε σιγά-σιγά να αυξήσετε το χρόνο θετικής σκέψης για λίγο. Τότε ακριβώς θα νιώσετε πως μπορείτε να ξεπεράσετε τα προβλήματα (ό, τι προβάλλει ο νους), και να ζήσετε στο παρόν.

Σκεφτείτε πως εφόσον μπορείτε να δημιουργήσετε θετικότητα για λίγες στιγμές, μπορείτε να δημιουργήσετε για 1 ώρα και πιο πολύ ακόμα. Ασκηθείτε παρατείνοντας κάθε φορά το χρόνο απαλλαγής από την αρνητικότητα. Καθώς απομακρύνεται η σκέψη από τα προβλήματα, δημιουργείται μέσα σας ελπίδα και γεννιούνται λύσεις στο μυαλό για τα προβλήματα.

Είναι σαν να ξεβουλώνετε ένα βουλωμένο αγωγό και ξαφνικά το νερό που είναι μαζεμένο μέσα τρέχει ορμητικά προς τα έξω και καθαρίζετε. Σιγά-σιγά θα καταφέρνετε να έχετε θετικότητα για όσο διάστημα αποφασίζετε. 

Θα φοράτε την προστατευτική σας Αύρα και θα βγαίνετε έξω για βόλτα. Θα δείτε τα πάντα με καινούργια προοπτική… Θα νιώσετε ζωντανοί και σύντομα τα πράγματα θα αρχίσουν να σας έρχονται ευνοϊκά.

Χρησιμοποιείστε την προστατευτική Αύρα ως Ασπίδα απέναντι σε ένα οργισμένο πρόσωπο.

Ένας από τους τομείς όπου μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς αυτή τη μέθοδο είναι ο χώρος εργασίας. Εκεί βρισκόμαστε πολλές φορές κάτω από την πίεση της δουλειάς, και έχουμε να αντιμετωπίσουμε την κακή διάθεση κάποιου συνεταίρου ή πελάτη. Σχηματίστε απλώς την προστατευτική αύρα γύρω σας.

Από τη στιγμή που θα βρεθείτε σ’ αυτήν την ήρεμη, θετική κατάσταση δε θα παρασυρθείτε στο παιχνίδι των άλλων. Θα αντιδράσετε μέσα από το περίβλημά σας, αλλά όλες οι αντιδράσεις σας θα είναι θετικές. 

Θα παραμείνετε ανέπαφοι. Ο άλλος θα ξεφουσκώσει υποχρεωτικά, μια και χρειάζονται δύο για μια φιλονικία. Θα σας δει να τον αντιμετωπίζετε μ’ ένα ζεστό χαμόγελο και η οργή θα σβήσει. Σχηματίζετε την προστατευτική αύρα κι αμέσως νιώθετε γαλήνη.

Δεν εκπέμπετε πια φόβο που μπορεί να προσελκύσει κίνδυνο. Αντίθετα προχωράτε σε πλήρη αρμονία με το Σύμπαν. Η προστατευτική αύρα είναι μια μέθοδος που δημιουργεί θετική σκέψη. Η θετική σκέψη είναι το κλειδί στην ανάταση της συνείδησης και το μέσο δημιουργίας θετικότητας μέσα μας.




7omokentroikykloiautognosias

Μάθε να δίνεις τον εαυτό σου, μάθε όμως και να τον παίρνεις πίσω...!!!!

Πολλές φορές προβάλουμε φρούδες ελπίδες στον εαυτό μας μόνο και μόνο, για να πιαστούμε από κάπου και να μην βυθιστούμε στην απεραντοσύνη της προσμονής ή του πόνου. Όσο όμως κρεμόμαστε από κάτι που δεν υπάρχει, αλλά τόσο συνεχίζουμε μια κατάσταση η οποία δεν οδηγεί πουθενά.

Αγαπάς και μάλιστα πολύ. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό. Αλλά τι αγαπάς ακριβώς; Μια ανάμνηση; Στιγμές που πέρασαν; Έναν άνθρωπο που δεν είναι ποτέ εκεί για σένα; Παλιά σ’ αγαπώ πού ξεθώριασαν;

Δεν μπορείς ν’ αγαπάς από απόσταση; Δηλαδή, προτιμάς να εμμένεις σε μια σχέση πού δεν έχει όχι μόνο να σου δώσει χαρά αλλά να σε στραγγίξει εντελώς συναισθηματικά; Δεν συνειδητοποιείς πώς μόνο κακό κάνεις σε σένα;

Μια τέτοια μπερδεμένη αλλά επί της ουσίας, ξεκάθαρη κατάσταση - σχέση θυμίζει το περιβόητο “Γιοφύρι της Άρτας”.
Κάθε πρωινό μπορεί να ξυπνάς μες στο χαμόγελο και την αναμονή πως σήμερα θα ΄ναι μια ιδιαίτερη μέρα. Σήμερα θα κάνει όλα όσα είπε, σήμερα θα τηλεφωνήσει, σήμερα θα… θα… θα… θα…

Και όσο περνά η ώρα, τόσο χαντακώνεσαι στη δίνη της απογοήτευσης. Και η προσμονή που έγινε λαχταρά, έτοιμη να σε “καταπιεί”, γίνεται απελπισία.

Μα το αξίζεις αυτό νομίζεις;

Τα σήματα και τα μηνύματα που σου στέλνει είναι ξεκάθαρα. Δεν ενδιαφέρεται. Τέλος.

Τι προσπαθείς;
Ξέρω πονάς. Μα δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου!

Πάρ’ το απόφαση και δώσε και εσύ ένα τέλος. Πέτα από πάνω σου τούτη τη σχέση και ότι άλλο στη θυμίζει.

Δεν είναι θέμα εγωισμού μα περηφάνιας. Έπαιξες και έχασες. Ε και; Η ζωή προχωρά. Πάμε γι’ άλλα.

Τέρμα οι δικαιολογίες, τέρμα τα ίδια επαναλαμβανόμενα λάθη, τέρμα το κρυφτό, τέρμα τα παιχνίδια.

Κάθε ανθρώπινο ον αξίζει την προσοχή, την αποδοχή. Όχι πια άλλα λόγια ψεύτικα ή περιττά.

Η παρουσία σου αν δεν εκτιμάται τότε σημαίνει πως βρίσκεται σε λάθος χώρο. Πήγαινε εκεί που θα σε αγαπούν αληθινά, για αυτό που είσαι.

Μάθε να δίνεις τον εαυτό σου, μάθε όμως και να τον παίρνεις πίσω.

Ύψωσε το ανάστημα σου, πάρε βαθιά ανάσα και γύρνα επιδεικτικά την πλάτη σου. Δεν έχει καμία σημασία αν εκεί είναι κάποιος. Έχει σημασία που είσαι εσύ.

Αξίζεις να σε αγαπήσουν και να εκτιμούν το κάθε λεπτό μαζί σου. Αξίζεις μια ζωή, που η παρουσία θα είναι δώρο και όχι εξαναγκασμός.




Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

Τεχνική Οραματισμού : Η Ταινία του Μελλοντικού Εαυτού...!!!!

Οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς είναι αληθινό.
~ Pablo Picasso

Ο οραματισμός είναι μία πολύ ισχυρή τεχνική, διότι ο εγκέφαλος δε μπορεί να διαχωρίσει τη φαντασία από την πραγματικότητα που βιώνουμε – πιστεύει έτσι πως αυτό που φανταζόμαστε είναι πραγματικότητα· εάν χρησιμοποιηθεί επιμελώς μπορεί να αποφέρει εκπληκτικά αποτελέσματα στο χαρακτήρα μας, στη συμπεριφορά μας και στις καταστάσεις που βιώνουμε.

Εδώ σας παρουσιάζουμε μία τεχνική οραματισμού όπου χρησιμοποιούνται όλες οι αισθήσεις, την οποία μπορείτε να χρησιμοποιείτε στην καθημερινότητά σας:

Βήμα πρώτο. Βρείτε ένα μέρος όπου δε θα σας ενοχλήσει κανείς, ξαπλώστε ή καθίστε αναπαυτικά και κλείστε τα μάτια σας. Οραματιστείτε πως βρίσκεστε μέσα σε ένα ασανσέρ και πως μπροστά σας είναι τα πλήκτρα του ασανσέρ, και από πάνω τους ο αριθμός 10. 

Φανταστείτε τώρα πως πατάτε το πλήκτρο που θα σας πάει στον όροφο 0. Μπορείτε ακόμα και να κάνετε την κίνηση με το χέρι σας φαντάζοντας πως ακουμπάτε το πλήκτρο – το να κάνετε την κίνηση προκαλεί τον νου σας να πειστεί περισσότερο πως αυτό που κάνετε είναι αληθινό. 

Μετατοπίστε τώρα την προσοχή σας στην αναπνοή σας παίρνοντας βαθιές ανάσες. Οραματιστείτε πως κατεβαίνετε με το ασανσέρ προς τα κάτω σε ένα δωμάτιο και πως με κάθε αναπνοή σας μειώνονται σταδιακά και οι αριθμοί του ασανσέρ, από το 10 έως το 0. Αυτό θα σας κάνει να χαλαρώσετε και να συγκεντρωθείτε.

Βήμα δεύτερο. Εφόσον έχετε φτάσει στο 0, οραματιστείτε την πόρτα του ασανσέρ να ανοίγει και πως εισέρχεστε στο προσωπικό σας νοητικό δωμάτιο, όπου υπάρχει μία τεράστια οθόνη. Αυτοσχεδιάστε, δημιουργείστε ένα δωμάτιο με τον νου σας όπως ακριβώς το θέλετε. 

Συνεχίζοντας, καθίστε στην προσωπική σας θέση και πιάστε το τηλεκοντρόλ που ανοίγει την τεράστια οθόνη που έχετε μπροστά σας. Πατήστε το κουμπί για να ανοίξει. Κι εδώ πάλι, μπορείτε να κάνετε την κίνηση με το χέρι σας.

Βήμα τρίτο. Καθώς έχει ανοίξει η οθόνη, δημιουργείστε με την φαντασία σας μία κατάσταση στην οποία βρίσκεστε εσείς οι ίδιοι. Μπορεί να είστε σε κάποιο μέρος με τους φίλους σας, με τον/την σύντροφό σας, πως έχετε την εργασία ή την επιχείρηση των ονείρων σας, πως είστε επιτυχημένοι.

Δημιουργήστε μία νοητική ταινία που βλέπετε σε αυτή την οθόνη. Ακούστε τις συζητήσεις που κάνουν οι φίλοι σας, αυτά που τους λέτε εσείς, τα αυτοκίνητα που περνάνε, παρατηρήστε τα πουλιά, τα φύλλα απ’ τα δέντρα που κουνιούνται και το νερό εάν βρίσκεστε έξω στη φύση. 

Το άτομο που βλέπετε σε αυτή την ταινία είναι ο μελλοντικός σας εαυτός. Είσαστε εσείς έχοντας ήδη όλα αυτά που επιθυμείτε, πλήρεις, ολοκληρωμένοι, ευδιάθετοι και χαρούμενοι.

Βήμα τέταρτο. Τώρα, προσπαθήστε να μεταφερθείτε με τη σκέψη σας μέσα σε αυτή την ταινία και να γίνετε το άτομο που βλέπετε. Ξεκινήστε να μιλάτε νοητικά με τους τριγύρω σας και να παρατηρείτε όσα έχετε δημιουργήσει με τη σκέψη σας. 

Παρατηρήστε αυτά που συμβαίνουν, ακούστε τη μουσική που υπάρχει στο μέρος που βρίσκεστε, γευτείτε το φαγητό που τρώτε, αγγίξτε ή αγκαλιάστε τους ανθρώπους που είστε μαζί. Αισθανθείτε την πλήρότητα, τη διάθεση και τη χαρά που βιώνετε μέσα στην κατάσταση αυτή. Όσο πιο δυνατό είναι το συναίσθημα, τόσο πιο πολλά “πειστήρια” δίνετε στον νου σας πως αυτό που φαντάζεστε είναι αληθινό.

Μη μείνετε όμως στον οραματισμό το άτομο που φαντάζεστε κατά τη διάρκεια αυτής της τεχνικής είναι το άτομο που θέλετε να γίνετε. Αυτό το άτομο όμως είστε εσείς! Κατά τη διάρκεια της καθημερινότητάς σας να φέρνετε συχνά αυτό το άτομο στη σκέψη σας. Τι χαρακτήρα έχει; Πως συμπεριφέρετε; Πως μιλάει; Πως του αποκρίνονται οι άλλοι;

Καθώς βιώνετε την καθημερινή σας ζωή λοιπόν, σε οποιαδήποτε κατάσταση βρίσκεστε, προσπαθείτε να φέρνετε συχνά την νοοτροπία και τον χαρακτήρα του “μελλοντικού εαυτού” σας, και εν καιρώ θα διαπιστώσετε πως ο μελλοντικός εαυτός έγινε παρών εαυτός! 

Είναι αρκετά γνωστή η δύναμη της συνήθειας. Όσο πιο συχνά θα το επαναλαμβάνετε, όσο πιο πολύ θα επιμείνετε, τόσο πιο πολλές πιθανότητες υπάρχουν να δημιουργηθούν νέα νευρικά δίκτυα και να εγκατασταθούν νέα μοτίβα σκέψεων και συμπεριφορών στο μυαλό σας.




Συμπεριφέρσου σαν να Είσαι...!!!!

Για να βιώσετε μία νέα – βάση της πρόθεσής σας – πραγματικότητα, πρέπει να συμπεριφερθείτε σαν να τη βιώνετε ήδη. Γι’ αυτό υπάρχει το ρητό “act as if”· το να ενεργείς σαν να κάνεις κάτι, κάνει διαφορά (~William James). Κι αυτό ίσως να είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, διότι υπάρχουν αναρίθμητοι παράγοντες που μας κάνουν να ξεχνιόμαστε.

Οπότε, χρειάζεται να βρίσκετε κάποιον ελεύθερο χρόνο μέσα στη μέρα και να σκεφτόσαστε ή να κάνετε κάτι – πχ. γράψιμο, διαλογισμός, συνεχές διάβασμα ή νοητική επανάληψη θετικών δηλώσεων, εργαλεία αυτοβοήθειας, οραματισμός κλπ., το οποίο να σας κάνει να είσαστε συγκεντρωμένοι επάνω στο θέμα που σας αφορά.

Πέρα απ’ αυτό, όσον αφορά στο υπόλοιπο της καθημερινότητος, το “κλειδί” είναι στο να αισθάνεστε, να σκεφτόσαστε και να ενεργείτε με τρόπο σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί η πραγματικότητα που επιθυμείτε.

Φυσικά, θα πάρει χρόνο (ίσως και μήνες) ωσότου οι πεποιθήσεις σας αλλάξουν και “ριζώσουν”, οπότε και ο νους σας πειστεί πως αυτή η νέα πραγματικότητα ισχύει σταθερά. Δεν είναι κακό αυτό, ανταυτού φανταστείτε να είχατε απευθείας αυτό που επιθυμούσατε, ίσως η ζωή τότε να ήταν λίγο ανιαρή.

Όπως λένε το “ταξίδι είναι που μετράει, όχι ο προορισμός”. Ξοδέψτε τον ελεύθερο χρόνο σας διασκεδάζοντας όσο πιο πολύ μπορείτε, κάνοντας αυτό που σας κάνει να αισθάνεστε πλήρεις, αυτό που αγαπάτε να κάνετε περισσότερο. Όσο πιο καλά νοιώθετε, τόσο πιο καλές καταστάσεις θα σας συμβαίνουν!




«Η τέχνη του να ζούμε καλύτερα ή Όσα δεν μας έμαθε κανείς για τη ζωή»....!!!!

Μήπως στην προσπάθεια να είμαστε ευτυχισμένοι καταλήξαμε να ζούμε τον καταναγκασμό της ευτυχίας, που έχει γίνει συνώνυμο της πληρότητας; Σήμερα μοιάζει ανήθικο να μην είσαι ευτυχισμένος όπως λέει και ο Μπρύκνερ στη Αέναη Ευφορία. 

Έχουμε, όπως τονίζει, περάσει από το δικαίωμα στην ευτυχία, στην ευτυχία σαν επιταγή. Η αλήθεια είναι πως έχουμε ξεχάσει να «είμαστε» και αναλωνόμαστε στο να θα «κάνουμε» (ίσως και στο πόσες ώρες να εργαστούμε) ώστε να «έχουμε».

Κάθε ρήμα και άλλη κοσμοθεωρία. Γιατί όσα και να έχεις, δεν σε κάνει να είσαι πιο άνθρωπος, να είσαι πιο ευτυχισμένος, πιο ήρεμος, πιο γαλήνιος και πολλά άλλα.

Η Δυστυχία που φτιάχνουμε μόνοι μας
Σκέφτομαι ότι ίσως να έχει δίκαιο ο Watzlawick όταν αναρωτιόταν «τι και που θα ήμασταν χωρίς τη δυστυχία μας; Την χρειαζόμαστε απελπισμένα». Για να συμπληρώσει λίγο πιο κάτω στο βιβλίο του «Φτιάξε τη δυστυχία σου μόνος σου» 

«Βέβαια, ο αριθμός των ανθρώπων που είναι προικισμένοι από τη φύση με ταλέντο να δημιουργήσουν την προσωπική τους κόλαση είναι σχετικά μεγάλος», κάτι στο οποίο τείνω να συμφωνήσω. Συχνά χτίζουμε τη φυλακή που μας εγκλωβίζει, συντηρούμε τις σχέσεις που μας περιορίζουν, και ζούμε ζωές αβίωτες - στερημένες από χαρά, προσωπική εξέλιξη και αγάπη.

Όσα δεν μας έμαθε κανείς για τη ζωή
Τι είναι η ζωή μας λοιπόν; Μήπως ένα εκκρεμές μεταξύ ευτυχίας και δυστυχίας; Διαβάζοντας το βιβλίο του Ken Robinson «Άλλη λογική» αναλογίστηκα για πολλοστή πόσα δεν μας έμαθαν στο σχολείο για τη ζωή, για τον εαυτό μας, για το πώς σκεφτόμαστε και το πώς νιώθουμε. 

Μας έμαθαν για ημίτονα και συνημίτονα, μάθαμε νεράκι την προπαίδεια (ή τέλος πάντων σχεδόν νεράκι), μάθαμε για ιστορία, γεωγραφία και άλλα πολλά, αλλά δεν μάθαμε να λέμε πως νιώθουμε πέρα από ένα ξερό καλά, κακά, μέτρια ή χάλια.

Που πήγε ο θυμός, η λύπη, η απογοήτευση, η στεναχώρια, η ματαίωση, η χαρά, η προσμονή, ο ενθουσιασμός, η καχυποψία, η αγωνία, η απελπισία, η οργή, η ηρεμία, η γαλήνη και τόσα άλλα συναισθήματα. 

Δεν μάθαμε να αναλαμβάνομαι την ευθύνη του εαυτού μας και των πράξεων μας, δεν μάθαμε να σεβόμαστε τον άλλο, το περιβάλλον, τα ζώα. Δεν μάθαμε να είμαστε ενεργοί πολίτες, να προβληματιζόμαστε, να ταλανιζόμαστε και να αποφασίζουμε για το μέλλον μας.

Ο φόβος της αλλαγής και του καινούργιου
Κυρίως όμως νομίζω πως δεν μάθαμε να εξελισσόσαστε και να αφήνουμε τη βολή / το βόλεμα μας. Όλα αφορούν την αλλαγή. Πόσο έτοιμοι ήμαστε ή πόσο φοβόμαστε να αλλάξουμε, να μετακινηθούμε, να διαπραγματευτούμε κάτι καινούργιο. Το άγνωστο μας τρομάζει, μας παραλύει. 

Λένε πως το οικείο, όσο λάθος, στραβό και αν είναι, έχει τεράστια δύναμη. Έχουν δίκαιο, γιατί είναι το γνώριμο, αυτό που ξέρουμε, είναι το αναμενόμενο και δεν μας φοβίζει. 

Το νέο, το καινούργιο, το αδιαμόρφωτο είναι άγνωστο και ως τέτοιο μας τρομάζει. Όμως αν δεν το καλωσορίσουμε στη ζωή μας θα ζούμε με συνεχείς συμβιβασμούς και όποιος επιλέγει πάντα μεταξύ του ρίσκου την ασφάλεια, καταλήγει να ζει μέσα στην ανασφάλεια.

Ζούμε μια εποχή που τελειώνουν σιγά σιγά οι σιγουριές του χθες, σε επίπεδο ιδεών, αντιλήψεων, δουλειών, σχέσεων και πολλών άλλων. Σαφώς και δεν υποστηρίζω την κατάλυση κάθε αξίας και αξιόλογης ιδέας, όμως αν δεν κοσκινίσει κανείς το δικό του αλεύρι, αυτό που κληρονόμησε, δεν θα ζυμώσει το δικό του ψωμί ποτέ και θα αναμασά κομμάτια από το παρελθόν. 

Ακόμα και στις σχέσεις χρειάζεται να δουλέψει ο ένας μαζί με τον άλλο, για να επαναπροσδιορίσουν το κοινό μαζί. Τα κενά που υπήρχαν για χρόνια τα κάλυπταν οι ώρες δουλειάς, τα ψώνια, οι διακοπές, η τηλεόραση και το lifestyle. Τώρα έπεσε η κουρτίνα και φάνηκαν όσα κάλυπτε.

Όταν η ζωή μοιάζει με αδιέξοδο
Αν η ζωή μοιάζει σας με λαβύρινθό χωρίς χάρτη και σαν κάποιος φαίνεται να σας πήρε το «τυρί σας» τότε μάλλον ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσετε τις αλλαγές στη ζωή και στην δουλειά σας, να ψάξτε για νέους τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.

Προτείνω λοιπόν ένα βιβλιαράκι μια σταλιά, το "Ποιος πήρε το τυρί μου;" είναι μια ιστορία για την αλλαγή που συμβαίνει μέσα σε ένα λαβύρινθο, όπου τέσσερις διασκεδαστικοί χαρακτήρες αναζητούν «Τυρί». 

Το Τυρί είναι βέβαια μεταφορά για οτιδήποτε θέλουμε να έχουμε στη ζωή, όπως μια δουλειά, μια σχέση, χρήματα, ένα μεγάλο σπίτι, ελευθερία, υγεία, αναγνώριση, πνευματική γαλήνη, ή ακόμα και ένα χόμπι όπως το τζόκινγκ ή το γκολφ.

Ο καθένας μας έχει τη δική του άποψη για το τι είναι το Τυρί το αναζητούμε επειδή πιστεύουμε ότι μας κάνει ευτυχισμένους. Όταν το βρίσκουμε, συχνά δενόμαστε με αυτό. Και όταν το χάνουμε ή μας το παίρνουν, η εμπειρία μπορεί να είναι τραυματική. 

Ο «Λαβύρινθος» της ιστορίας αντιπροσωπεύει το μέρος που περνάμε τον καιρό μας αναζητώντας αυτό που θέλουμε. Μπορεί να είναι η δουλειά, η σχέση, η κοινότητα που ζούμε.

Μιας και μπήκε επίσημα το καλοκαίρι και όλοι σκεφτόμαστε ήλιο, μπάνιο, θάλασσα, καραβάκια στο αιγαίο, θα κλείσω με κάτι σχετικό: Τα καράβια μπορεί να βρίσκουν ασφάλεια στα λιμάνια, άλλα είναι φτιαγμένα για να ταξιδεύουν.




Έρα Μουλάκη
Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

Χωρίς το Εγώ δεν θα υπήρχε αφύπνιση και φώτιση....!!!!


Αν εξετάσουμε το Εγώ επιφανειακά, φαίνεται σαν να πρόκειται για κάτι το απολύτως τρελό, σαν να είναι ένα λάθος της φύσης. Αλλά αν το δούμε πιο σφαιρικά, θα καταλάβουμε ότι αποτελεί απλώς ένα στάδιο στην εξελικτική πορεία του είδους μας.

Καθώς πλησιάζουμε στο επόμενο στάδιο της εξέλιξής μας, αντιλαμβανόμαστε ότι το Εγώ έχει εξαντλήσει τη χρησιμότητά του - και είχε κάποια χρησιμότητα. Αλλά το γεγονός ότι το Εγώ είναι σκέτη τρέλα, το καταλαβαίνουμε τώρα που πλησιάζουμε στο επόμενο στάδιο. 

Παλαιότερα, μόνο ελάχιστοι άνθρωποι το είχαν αντιληφθεί αυτό, μόνο κάποιοι μεγάλοι δάσκαλοι. Ο Βούδας είχε πει ότι το Εγώ είναι μια αυταπάτη. Ο Χριστός είπε "απαρνήσου τον εαυτό σου", δηλαδή μας προέτρεπε να αναγνωρίσουμε την εξωπραγματική φύση του Εγώ. 

Βέβαια, πολλοί λίγοι άνθρωποι κατάλαβαν τότε τι εννοούσαν αυτοί οι δάσκαλοι, γιατί ήταν οι προάγγελοι του επόμενου εξελικτικού σταδίου του είδους μας, πριν η αλλαγή αρχίσει να παίρνει τις διαστάσεις που έχει πάρει σήμερα σε όλον τον πλανήτη.

Αν δούμε λοιπόν το Εγώ από τη μια πλευρά της εξελικτικής πορείας, θα μας φανεί ως κάτι το εντελώς παράλογο και καταστροφικό. Αλλά αν το δούμε λίγο πιο σφαιρικά, θα δούμε ότι χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε φώτιση και αφύπνιση. Και το ίδιο πράγμα ισχύει και στη ζωή μας. Πρέπει να περάσουμε από την άγνοια, όχι της γνώσης με την ευρύτερη έννοια, αλλά για το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα, για να οδηγηθούμε προς τη γνώση. 

Πιθανότατα, πρέπει να υπήρξε μια περίοδος στην ιστορία του είδους μας, όπου δεν είχε εμφανιστεί ακόμα το Εγώ. Υπάρχουν αρκετοί μύθοι σε διαφορετικούς πολιτισμούς που, ενώ δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους, αναφέρονται στη λεγόμενη Χρυσή Εποχή. 

Σύμφωνα με τους μύθους αυτούς, οι άνθρωποι τότε ζούσαν αρμονικά ο ένας με τον άλλον, και με τη φύση, και γενικά η ζωή ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη. Στη Βίβλο μια πτυχή αυτής της περιόδου περιγράφεται ως παράδεισος και αργότερα, με την εμφάνιση του Εγώ, αυτή η περίοδος επιβίωσε στις μνήμες των ανθρώπων μόνο υπό τη μορφή του μύθου.

Η "πτώση" του ανθρώπου, ή ονομάστε την όπως αλλιώς θέλετε, ξεκινάει με την εμφάνιση του Εγώ και την ικανότητα του ανθρώπου να σκέφτεται. 

Κάποιοι ανθρωπολόγοι εικάζουν ότι οι πρώτοι άνθρωποι που άρχισαν να σκέφτονται νόμιζαν ότι άκουγαν στο μυαλό τους τη φωνή κάποιου θεού που τους μιλούσε - αυτό βέβαια έγινε παράλληλα με την ανάπτυξη του λόγου. Και έτσι άκουγαν τη φωνή μέσα τους που τους έλεγε π.χ. "σκότωσε αυτόν τον άνθρωπο" και αυτοί πήγαιναν και τον σκότωναν.

Έγιναν και πολλά καλά όμως με την ανάπτυξη του λόγου. Εμφανίστηκαν οι γνώσεις για τον κόσμο, οι οποίες άρχισαν να διαδίδονται παντού, γεννήθηκε ο πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, αναπτύχθηκαν διάφοροι τομείς όπως η αρχιτεκτονική, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά και τόσα άλλα.

Από τη στιγμή που εμφανίστηκε η ικανότητά μας να σκεφτόμαστε, μέχρι που οι σκέψεις κυρίευσαν την ταυτότητά μας, πρέπει να υπήρξε και μια περίοδος όπου οι άνθρωποι σκέφτονταν, αλλά ήταν ακόμα συνδεδεμένοι με την βαθύτερη ύπαρξή τους, το Είμαι. 

Με την πάροδο των χιλιετιών η φωνή μέσα στο κεφάλι μας έγινε τόσο έντονη, που κυρίευσε εντελώς την ταυτότητά μας και χάσαμε την επαφή με την βαθύτερη ύπαρξή μας.

Ποιο είναι λοιπόν το επόμενο στάδιο στην εξέλιξή μας; Είναι η επιστροφή μας στην προεγωϊκή κατάσταση, με την προσθήκη όμως και μιας νέας διάστασης: του να γνωρίζουμε συνειδητά ότι είμαστε συνδεδεμένοι με το Ένα (το όλο). 

Πριν, οι άνθρωποι ήταν συνδεδεμένοι με το Ένα, χωρίς όμως να το γνωρίζουν. Τώρα καθώς υπερβαίνουμε το Εγώ, συνδεόμαστε με το Ένα συνειδητά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι σαν να επιστρέφουμε ξανά στη Χρυσή Εποχή, αλλά αυτή τη φορά έχοντας επίγνωση του τι κάνουμε. Αν κατανοήσουμε όλη αυτή την πορεία, βλέπουμε ότι το Εγώ ήταν απλά ένα μέρος του ταξιδιού και γι' αυτό μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες.

*Απόσπασμα από μαγνητοσκοπημένη ομιλία του 
Έκχαρτ Τόλλε.
Μετάφραση: Νίκος Μπάτρας