Σάββατο 12 Μαΐου 2018

Προσοχή σε όσους κουτσομπολεύουν...!!!!

Προσοχή σε όσους κουτσομπολεύουν. Διασπείρουν μικρόβια που είναι πολύ δύσκολο να καταστραφούν. Οι σκοτεινές δυνάμεις δουλεύουν μέσα από εκείνους που κουτσομπολεύουν για να δημιουργούν διαταραχές στις καρδιές και το νου των ανθρώπων. 

Μην ενθαρρύνετε τους κουτσομπόληδες ακούγοντάς τους. Θα μιλήσουν με τον ίδιο τρόπο για σας σε άλλους. Οι κουτσομπόληδες είναι άρρωστοι άνθρωποι. Το κέντρο της καρδιάς τους είναι καλυμμένο με γκρίζα ομίχλη και η συνειδητότητά τους βρίσκεται σε διαδικασία εκφυλισμού.

Υπάρχει μια υπηρεσία που μπορείτε να κάνετε για όσους κουτσομπολεύουν :

1. Ρωτήστε τους αν είναι τέλειοι.

2. Ρωτήστε τους αν έχουν στη φύση τους πράγματα που είναι ευάλωτα.

3. Ρωτήστε τους αν ξέρουν πραγματικά ποιοι είναι.

4. Ρωτήστε τους εάν έχουν τον ίδιο χαρακτήρα με τα θύματά τους.

5. Ρωτήστε τον λόγο για τον οποίο θέλουν να κουτσομπολεύουν.

6. Ζητήστε τους να πάνε και να μιλήσουν στα θύματα τους.

Με αυτές τις έξι ερωτήσεις θα αποκαλύψετε το αληθινό τους πρόσωπο.

Τορκόμ Σαραϊνταριάν 




Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ

Αποτυπώματα Ψυχής - Βιβλίο 2 ...!!!!

AΠΟΣΠΑΣΜΑ ΒΙΒΛΙΟΥ "Για να αλλάξεις τη μοίρα σου, πρέπει να αλλάξεις τις σκέψεις και τα πιστεύω σου. Επιβάλλεται να ξεριζώσεις απ' τα βάθη του ΕΙΝΑΙ σου μια επικίνδυνη νοοτροπία. Την νοοτροπία που επιτρέπει στους γύρω σου, να έχουν απόλυτο έλεγχο στη ζωή σου, επειδή απλά τους έδωσες εσύ από πριν το δικαίωμα".

Επιστολή μιας μάνας προς το γιο της !!!! 

«Καλή σου μέρα, μονάκριβε γιε μου. Δεν είχα το θάρρος να σου μιλήσω πριν, γι’ αυτό αποφάσισα να σου γράψω αυτό το γράμμα. Είναι περασμένα μεσάνυχτα και μπήκα στο δωμάτιο σου τώρα που κοιμάσαι. Μπήκα κρυφά σαν τον κλέφτη. 

Σαν τον εγκληματία, που θέλει να παραδοθεί και να απολογηθεί. Σε κοιτάζω πλαγιασμένο μπρούμυτα με τα χεράκια σου ανοικτά και τα μαύρα σου μαλλάκια ανακατεμένα. Ξάπλωσα να κοιμηθώ, αλλά δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Ένιωθα να με πνίγει ένας τεράστιος χείμαρρος από τύψεις. Περνούσαν αδιάκοπα από το μυαλό μου ένα τσούρμο σκέψεις, σφυροκοπώντας αλύπητα τη ψυχή μου. Μικρό μου αγγελούδι. 

Το πρωί εκνευρίστηκα μαζί σου, που δεν έλεγες να σηκωθείς για να πας στο σχολείο. Σε είχα τιμωρήσει, λέγοντας σου να ντυθείς μόνο σου και εκνευρίστηκα ακόμη περισσότερο όταν κούμπωσες λοξά τα μισά κουμπιά του πουκαμίσου σου. 

Σου μίλησα αυστηρά όταν ξέχασες να βουρτσίσεις τα δόντια σου. Σου φώναξα με θυμό όταν σου πέσανε τα βιβλία, ενώ προσπαθούσες να τα βάλεις βιαστικά στην τσάντα σου. Σε μάλωσα ακόμα και όταν κάθισες στο τραπέζι να φας το πρόγευμά σου. 

Έχυσες πάλι το γάλα σου πάνω στο τραπεζομάντιλο, διότι έπιασες απότομα το φλιτζάνι και κάηκες. Άλειψες το μισό βαζάκι μαρμελάδα πάνω στο ψωμί σου και όλα τα έβλεπες σαν παιχνίδι. Το σχολικό λεωφορείο ήταν ήδη απέξω και εσύ άρπαξες την τσάντα σου και έτρεξες και μπήκες μέσα βιαστικά. 

Και καθώς απομακρυνόσουν, μου έστειλες φιλάκι με το χεράκι σου από το ανοικτό παράθυρο και μου φώναξες: ‘Γεια σου, μαμά’. Και εγώ έμεινα να σε κοιτάζω με θυμωμένο ύφος, χωρίς καν να σου χαρίσω ένα χαμόγελο. 

Και το απόγευμα που γύρισα σπίτι σε βρήκα στην πλατεία να παίζεις μπάλα με τους φίλους σου. Το παντελόνι σου ήταν σκισμένο στο γόνατο. Σου έβαλα τις φωνές και σε πρόσβαλα μπροστά στους φίλους σου. Σε έσερνα στο σπίτι, τραβώντας σε από το αυτί και εσύ μου ζητούσες συνεχώς συγνώμη και με εκλιπαρούσες να σε αφήσω να παίξεις ακόμα λίγο. 

Αν είναι δυνατόν, αγόρι μου, μια μάνα να προσβάλει και να τιμωρεί βίαια το παιδί της, επειδή απλά έσκισε το παντελόνι του παίζοντας. 

Και το χειρότερο να του στερεί την ευχαρίστηση του παιχνιδιού, που τόσο λαχταρά η ψυχή ενός παιδιού. Και αργότερα, ενώ σε τιμώρησα με περιορισμό στο δωμάτιο σου, ήρθες αθόρυβα στην κουζίνα, ενώ παρακολουθούσα τηλεόραση, κοιτάζοντας με, με τα ματάκια σου γεμάτα θλίψη. 

''Γιατί βγήκες από το δωμάτιό σου;'', σε ρώτησα θυμωμένα. Και εσύ δίχως να πεις τίποτα, πήδηξες πάνω μου να με αγκαλιάσεις, σφικτά κολλημένος σαν βεντούζα. Μετά μου είπες : ''Καληνύχτα, μαμά'', με φίλησες και έφυγες βιαστικά, αφήνοντας στο μάγουλο μου ένα δάκρυ σου.

Και μετά, αγόρι μου, έσβησα την τηλεόραση και ένιωσα ένα ρίγος να πλημμυρίζει το σώμα μου. Σκέφτηκα μεγαλοφώνως και είπα : ''Γιατί να ξεσπώ τη δική μου ένταση σε σένα, που δεν φταις σε τίποτα; 

Γιατί να μην μπορώ να σου δώσω αγάπη, αφού σ’ αγαπώ πιο πολύ και από την ίδια μου τη ζωή; Ίσως γιατί ξεχνώ ότι είσαι ένα παιδί και μόνο ένα παιδί. Ίσως γιατί ξεχνώ ότι είσαι απροστάτευτο και φοβισμένο. Ίσως γιατί ξεχνώ ότι πρέπει να είμαι ο προστάτης σου και όχι ο τύραννός σου. 

Ίσως γιατί ακόμα ξεχνώ και το πιο σπουδαίο. Ότι η ζωή μου χωρίς εσένα δεν θα είχε και ιδιαίτερο νόημα. Εσύ, αγόρι μου, κοιμάσαι σαν αγγελούδι και εγώ είμαι γονατισμένη περασμένα μεσάνυχτα εδώ μπροστά σου, ζητώντας σου συγχώρεση. Και ξέρω ότι με έχεις ήδη συγχωρήσει. 

Γιατί είσαι παιδί και τα παιδιά έχουν την πιο αθώα ψυχή. Υπόσχομαι από αύριο να γίνω η καλύτερη μητέρα στον κόσμο. Θα είμαι πάντα δίπλα σου και θα σου δίνω την αγάπη μου άνευ όρων, θα γελώ και θα γίνομαι και εγώ παιδί μαζί σου. Θα δικαιολογώ τα λάθη σου και θα λέω στον εαυτό μου ότι δεν είσαι παρά ένα παιδί, θα σε συμβουλεύω και θα είμαι ο καλύτερος σου φίλος. 

Καληνύχτα, μωρό μου, και όνειρα γλυκά… 

Σ’ αγαπώ πολύ, Η μανούλα σου». 

“Αν δε χτίσεις τα δικά σου όνειρα, κάποιος θα σε βάλει να του χτίσεις τα δικά του”. Tony Gaskins Jr...!!!!

Τα όνειρα πάντα ντύνονται με την ελπίδα και την αισιοδοξία. Είναι αυτά που μας κρατούν στη ζωή. Αναλώνουμε πολύ χρόνο - και καλά κάνουμε - στις ονειροπαγίδες μας. Μόνο που ξεχνάμε ένα βασικό πράγμα: Ποιού είναι ακριβώς τα όνειρα που κάνουμε; Είναι δικά μας; 

Η ζωή που είναι δική μας. 

Σε ένα από τα πολλά περίφημα πράγματα που έγραψε ο Όσκαρ Ουάϊλντ, ανέφερε πως «οι περισσότεροι άνθρωποι είναι άλλοι άνθρωποι. Οι σκέψεις τους είναι οι απόψεις κάποιου άλλου, οι ζωές τους μια μίμηση, τα πάθη τους μια αναφορά». Υπερβολικό; Πολλές φορές η υπερβολή συναντά την αλήθεια. 

Αν ψάξουμε έντιμα και ειλικρινά μέσα μας, θα δούμε πως η ονειροχώρα που έχουμε φτιάξει, δεν είναι εντελώς δική μας. Μέσα σε αυτήν, θα δούμε πολλά «ξένα» όνειρα. Από μικροί, μαζί με την ανατροφή παίρνουμε και κάποια «βάρη» από την οικογένεια και από το σχολείο. 

«Πρέπει να κάνεις αυτό, πρέπει να γίνει το άλλο κτλ». Πρέπει; Τι πρέπει; Να κάνουμε μόνο αυτό που στο τέλος νιώθουμε. Από τη στιγμή που δεν επηρεάζουμε κανέναν αρνητικά, οφείλουμε να κάνουμε αυτό που εμείς ονειρευόμαστε. 

Το να μην έχεις όνειρα δε σε κάνει ρεαλιστή. 

Ακόμη πιο επικίνδυνο από το να είμαστε φορείς άλλων ονείρων, ξένων προς τα δικά μας, είναι να μην έχουμε όνειρα. Δεν μπορεί να γίνει απολαυστική η ζωή αν δεν έχει συνδεθεί με την ονειροχώρα. Χωρίς την έμπνευση που μας χαρίζουν τα όνειρα, χωρίς την φαντασία που τα ντύνει, δεν μπορούμε να δούμε το πόσο απολαυστική είναι η ζωή. 

Από διάφορες πληγές και απογοητεύσεις, οδηγούμαστε σε σκέψεις που μας φέρνουν στο να κηρύξουμε πόλεμο απέναντι στα όνειρα. Αν σε κάτι αποτύχουμε, κακά τα ψέματα, τα βάζουμε με τα όνειρά μας, ότι δεν ήταν ρεαλιστικά. Για να μην απογοητευτούμε και για να μην πονέσουμε πάλι, θωρακιζόμαστε με «ρεαλισμό». 

Βέβαια το τι είναι η πραγματικότητα χωρίς τη φαντασία των ονείρων, το ξεχνάμε! Φτάνουμε στο σημείο να αρνηθούμε τις φιλοδοξίες μας και να ζούμε από μέρα σε μέρα. Βλέποντας και κάνοντας. Αρχίζουμε να φοβόμαστε το μέλλον και τελικά, κόβουμε από τον εαυτό μας τη θέα του ορίζοντα. Όμως δεν είναι αυτός ο ρεαλισμός. Δεν υπάρχει ρεαλισμός που να μην έχει μέσα του φιλοδοξίες και όνειρα. 

Να μην αφήνουμε κανέναν να κοιμάται πάνω στα όνειρά μας… 

Αν δεν έχουμε όνειρα χωρίς να το καταλάβουμε, θα γίνουμε μέρος των ονείρων των άλλων. Εκεί, στεκόμαστε στην τύχη. Δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στα όνειρα των άλλων. Αν δεν έχουμε όνειρα και έχουν οι άλλοι για μας, τότε…μπορεί να ξυπνήσουμε μια μέρα ζώντας τη ζωή που μας σχεδίασε ένας άλλος. 

Το να μοιραζόμαστε όνειρα με κάποιον άνθρωπο, δεν πρέπει να το συγχέουμε με το να είμαστε μέρος του δικού του ονείρου. Αν είμαστε μέρος του ονείρου του, σημαίνει πως εμείς, δεν έχουμε όνειρα. 

Για να μοιραστείς ένα όνειρο, σημαίνει πως έχεις τη δική σου πρόσβαση στην ονειροχώρα και ο άλλος τη δική του και έτσι συναποφασίζεις να μοιραστείς. Αυτό είναι και το ιδανικό. Προσοχή όμως! Για να μοιραστούμε τα όνειρά μας, πρέπει πρώτα από όλα, να είναι δικά μας! 




Φωτό από: www.samborskaya.com
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ 

Μάθετε πως να αποτοξινώσετε κάθε όργανο του σώματός σας...!!!!

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίσουμε την υγεία του σώματός μας είναι μέσω της διατροφής και της άσκησης, αλλά υπάρχουν κάποια επιπλέον πράγματα που μπορείτε να κάνετε για τη διατήρηση της υγείας σας.Με την πάροδο του χρόνου, η κακή διατροφή, η αδράνεια και το άγχος μπορεί να οδηγήσουν στην καταπόνηση των οργάνων του σώματος. 

Γι ' αυτό είναι σημαντικό να αποτοξινώνετε το σώμα σας τουλάχιστον μία φορά το χρόνο για να επαναφέρετε τη σωστή λειτουργία του.Παρακάτω αναφέρουμε τα πιο σημαντικά όργανα και σας δίνουμε κάποιες οδηγίες για το πως μπορείτε να τα αποτοξινώσετε. 

ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΕΤΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΑΣ 

1. Ήπαρ 
Το ήπαρ αποτοξινώνει το αίμα και αποβάλλει το αλκοόλ και άλλες επιβλαβής ουσίες. Επίσης, αποθηκεύει βιταμίνες, σίδηρο και ρυθμίζει τη χοληστερόλη, τις ορμόνες και την ενέργεια (1, 2).Όταν το ήπαρ είναι “υπερφορτωμένο” λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης λιπαρών τροφών και αλκοόλ ή λόγω της συχνής χρήσης συνταγογραφούμενων φαρμάκων,δεν μπορεί να εκτελέσει τα καθήκοντά του. 

Αυτό σημαίνει ότι το αίμα δεν μπορεί να φιλτραριστεί αποτελεσματικά.Για καθαρίσετε το συκώτι,αποφύγετε τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα και λιπαρά και καταναλώστε περισσότερα υγιεινά τρόφιμα, που βοηθούν το συκώτι, όπως το τζίντζερ, το κύμινο, το πιπέρι καγιέν, το λεμόνι, τις ντομάτες, το σκόρδο, τον κουρκουμά, το πράσινο τσάι και τα σταυρανθή λαχανικά.
 
2. Χοληδόχος κύστη 
Όταν το σώμα σας είναι υπερφορτωμένο με τοξίνες, η χολή που απελευθερώνεται στη χοληδόχο κύστη από το ήπαρ μπορεί να έχει παρουσιάσει μεγάλη συγκέντρωση. Αυτό μπορεί να φράξει το όργανο και τελικά να οδηγήσει στη δημιουργία πετρών στη χολή και σε έντονο πόνο.

Οι χολόλιθοι εμφανίζονται συνήθως σε ασθενείς με υψηλή χοληστερόλη, που η διατροφή τους είναι υψηλή σε λιπαρά. Επιπλέον μπορεί να προκληθούν από τη παράλειψη γευμάτων, από την απότομη μείωση του βάρους και από την ελλιπή πρόσληψη φυτικών ινών (3).

Η καθημερινή πόση τσαγιού μέντας και γάλα γαϊδουράγκαθου βοηθά τη λειτουργία αυτού του οργάνου, αλλά σημαντικότερο είναι να κρατάτε το σώμα σας ενυδατωμένο, να καταναλώνετε τρόφιμα με πολλές αδιάλυτες φυτικές ίνες και να αποφεύγετε αυτά που έχουν πολλά λιπαρά (4).
 
3.Αίμα 
Το αίμα είναι ένα από τα πιο σημαντικά υγρά του σώματός μας, καθώς μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους ιστούς του σώματος και συλλέγει τα απόβλητα του για επεξεργασία.Παράγοντες όπως η ηλικία και η κακή διατροφή μπορεί να κάνουν τις αρτηρίες λιγότερο εύκαμπτες και τις γεμίσουν με πλάκα, προσθέτοντας πίεση στην καρδιά και περιορίζοντας την κυκλοφορία του αίματος (5).

Η αφυδάτωση κάνει το αίμα πιο κολλώδες, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη τη κυκλοφορία του σε όλο το σώμα (6).Μερικά συνταγογραφούμενα φάρμακα, από την άλλη πλευρά, αυξάνουν τη πιθανότητα σχηματισμού θρόμβων στο αίμα, οι οποίοι φράζουν τις αρτηρίες και μπορεί να προκαλέσουν καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο ακόμη και το θάνατο (7).

Όταν το ήπαρ και τα νεφρά δεν λειτουργούν σωστά, το αίμα αρχίζει να υπερφορτώνεται με τοξίνες και να τις μεταφέρει στα όργανά του σώματος.Γι ‘αυτό είναι σημαντικό να τρώτε αντιοξειδωτικές τροφές όπως βατόμουρα, σκούρα φυλλώδη λαχανικά, παντζάρια, λεμόνια και σκόρδο.

Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε ολιστικές θεραπείες, όπως την αιμοκαθαρτική , διουρητική ρίζα κολλιτσίδας ή αποκαθαρτικό-αποχρεμπτικό κόκκινο τριφύλλι (8,9). 

4. Λέμφος 
Η λέμφος το δεύτερο μετά το αίμα σημαντικό υγρό του ανθώπινου σώματος, προέρχεται από διηθήσεις του αίματος στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Αποτελείται από πλάσμα του αίματος και περιέχει πολλές λιπαρές ουσίες. 

Το λέμφος μεταφέρει λευκά αιμοσφαίρια που καταπολεμούν τις λοιμώξεις (10).Ο κύριος λόγος της λεμφικής συμφόρησης είναι η αδράνεια. Μπορεί επίσης να κυκλοφορεί πιο αργά, αν τρώτε πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα ή απλά δεν πίνετε αρκετό νερό.

Ο ευκολότερος τρόπος να το κρατήσετε σε κίνηση είναι να κάνετε καρδιαγγειακές ασκήσεις καθημερινά και κάνοντας λεμφικό μασάζ χρησιμοποιώντας μια βούρτσα με φυσική τρίχα (11). 

5. Πάγκρεας 
Το πάγκρεας είναι το όργανο που είναι υπεύθυνο για την παραγωγή και την απελευθέρωση της ινσουλίνης, της ορμόνης που ρυθμίζει το μεταβολισμό της γλυκόζης. Με τον τρόπο αυτό, αποτρέπει την απότομη αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα σας (12).

Όταν το λίπος φράζει το πάγκρεας, δεν μπορεί πλέον να παράγει αρκετή ινσουλίνη για τη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Αυτή η μία από τις κύριες αιτίες του διαβήτη (13).

Στην περίπτωση αυτή, χάνοντας ένα μόνο γραμμάριο λίπους από το πάγκρεας είναι αρκετό για να αναστραφεί ο διαβήτης τύπου 2.

Η φλεγμονή μπορεί επίσης να εμποδίσει την ικανότητα του παγκρέατος, να λειτουργήσει σωστά, για αυτό θα ήταν καλό να κάνετε μια προσπάθεια να συμπεριλάβετε περισσότερα αντιφλεγμονώδη τρόφιμα όπως ανανά, λεμόνι και κουρκουμά στην καθημερινή σας διατροφή (14). 

6. Έντερα 
Καθημερινά ποσότητες τροφών περνούν μέσα από τα έντερα, κάποιες είναι μερικές από τις λιγότερο υγιεινές από τις άλλες.Πιστεύεται ότι ορισμένες τροφές κολλάνε στο έντερο ή προκαλούν συσσώρευση βλέννας. Και οι δύο περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονές και συσσώρευση τοξινών που εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος (15).Αυτό μπορεί να προκαλέσει μειωμένη ενέργεια, κόπωση, κεφαλαλγία και αύξηση του σωματικού βάρους (16). 

Επίσης, η δυσκοιλιότητα που μπορεί να προκληθεί από μια ανθυγιεινή διατροφή μπορεί να επιφέρει καταστροφικές επιπτώσεις στο νευρικό σύστημα.Πολλοί εναλλακτικοί θεραπευτές προτείνουν καθαρισμό εντέρου για την αποτοξίνωση του σώματος, αν και αυτή η διαδικασία μπορεί να προκαλέσει κοιλιακές κράμπες, πόνος στο στομάχι, διάρροια, ναυτία και έμετο (17).

Αντ ‘αυτού, μπορείτε να πίνετε άφθονο νερό και να καταναλώνετε πολλές φυτικές ίνες, προβιοτικά και μαγνήσιο για την αποφυγή της δυσκοιλιότητας.

Είναι επίσης μια καλή ιδέα να πίνουν τσάι από μια κουταλιά της σούπας τζίντζερ και ένα κουταλάκι του γλυκού κάθε καγιέν και το τσάι μάραθο κάθε πρωί για την καταπολέμηση της φλεγμονής, το οξειδωτικό στρες, έλκη , μετεωρισμός και γαστρίτιδα (18,19,20). 

7. Νεφρά 
Τα νεφρά αποβάλλουν τα απόβλήτα και βοηθούν στην εξισορρόπηση των μεταλλικών στοιχείων του σώματος, ρυθμίζουν την ενυδάτωση και παράγουν ορμόνες. Όπως το συκώτι, τα όργανα αυτά φιλτράρουν το αίμα (21).

Τα φρούτα και τα λαχανικά που είναι πλούσια σε κάλιο, όπως τα σταφύλια, τα γλυκά λάιμ, τα πορτοκάλια, τα πεπόνια, οι μπανάνες, τα ακτινίδια, τα βερίκοκα, η ρίζας της πικραλίδαςκαι τα δαμάσκηνα, ενισχύουν τον καθαρισμό των νεφρών.Τα cranberries, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως για τη θεραπεία λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος, περιέχουν ένα θρεπτικό ονομάζεται κινίνηπου μετατρέπεται σε ιππουρικό οξύ. 

Αυτό καθαρίζει την περίσσεια συσσώρευση ουρίας και ουρικό οξέως από τα νεφρά αποτρέποντας τη δημιουργία πετρών (22).Καθώς διανύετε τη διαδικασία της αποτοξίνωσης, βεβαιωθείτε ότι αφιερώνετε χρόνο για να αποτοξινώσετε το μυαλό σας. 

Το στρες, το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα μπορούν να οδηγήσουν σε ορμονική ανισορροπία, χρόνια φλεγμονή και στην υπερβολική παραγωγή ελεύθερων ριζών. 




Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ 

Αν τρώτε αυτό το ένα πράγμα για πρωινό, θα καίτε θερμίδες όλη μέρα...!!!!

Λένε ότι το πρωινό είναι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας και σε ό,τι αφορά τον μεταβολισμό σας και το πώς θα λειτουργήσει μέσα στην ημέρα αυτό είναι πολύ αλήθεια. 

Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε πως εκείνοι που επιλέγουν ένα υγιεινό και ισορροπημένο πρωινό είναι πιο πιθανό να χάνουν βάρος στη διάρκεια της ημέρας από ότι εκείνοι που το παραλείπουν. 

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το τι τρώτε για πρωινό είναι το ίδιο σημαντικό με το τι τρώτε γενικά μέσα στην ημέρα. 

Αν θέλετε να δώσετε μια ώθηση στον μεταβολισμό σας και να έχετε ενέργεια όλη την ημέρα οι ειδικοί προτείνουν τη γνωστή σε όλους μας βρώμη. 

Οι άνθρωποι που τρώνε καλούς υδατάνθρακες, όπως είναι η βρώμη, έχουν περισσότερη ενέργεια, χάνουν περισσότερο βάρος και το έντερό τους λειτουργεί πολύ καλύτερα. 

Η βρώμη είναι γεμάτη φυτικές ίνες πράγμα που σημαίνει πως το σώμα σας χρειάζεται αρκετή ώρα για να την επεξεργαστεί και έτσι «ξυπνάει» ο μεταβολισμός σας. 

Επιπλέον, η βρώμη όταν την τρώτε σας δίνει την αίσθηση ότι τρώτε μαστίχα και έτσι σας παίρνει περισσότερη ώρα να την μασίσετε και να την καταπιείτε. 

Βάλτε τη βρώμη στη ζωή σας. 

Φυσικά μεγάλο ρόλο παίζει τι είδους βρώμη θα πάρετε. Προτίμηστε την απλή, σκέτη βρώμη και εμπλουτίστε την με φρέσκα φρούτα, γάλα αμυγδάλου, ξηρούς καρπούς, κινόα και γιαούρτι. Αποφύγετε τη ζάχαρη και το μέλι. 




Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ 

Παρασκευή 11 Μαΐου 2018

Σοπενχάουερ : Τη συναίσθηση του χρόνου μας την δίνει η ανία, η διασκέδαση μας την αφαιρεί...!!!!

H ζωή είναι θάλασσα σπαρμένη από σκοπέλους και ρουφήχτρες, κι από όλα αυτά ο άνθρωπος μόνο με τη μεγαλύτερη προφύλαξη και με πολλά βάσανα μπορεί να γλυτώσει, μολονότι δεν αγνοεί πως, κι όταν ακόμα οι επιδέξιες προσπάθειες του τον αξιώσουν να ξεφύγει απ τον άμεσο κίνδυνο, δε θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει όσο προχωρεί απ’ το τρομερό, αναπόφευκτο, και τελειωτικό ναυάγιο - το θάνατο, που φαίνεται να πλέει διαρκώς μπροστά απ’ την πλώρη του. 

Σε τέτοια καταστροφή τείνει αυτό το κοπιαστικό ταξίδι και καταντά γι’ αυτόν πολύ πιο τρομαχτικό απ’ όλα τα βράχια που μπόρεσε να ξεφύγει. 

Αισθανόμαστε τον πόνο, όχι όμως την έλλειψη του πόνου, την ανησυχία, όχι όμως την έλλειψη ανησυχίας, το φόβο, όχι όμως την ασφάλεια. Αισθανόμαστε την επιθυμία και τον πόθο όπως αισθανόμαστε την πείνα και τη δίψα. Αλλά όλα τελειώνουν μόλις ικανοποιηθούν, έτσι όπως δεν υπάρχει για την αίσθησή μας πια το κομμάτι που κατάπιαμε· 

Υγεία, νιάτα, κι ελευθερία, αυτά τα τρία κυριότερα αγαθά της ζωής, δεν τ’ αναγνωρίζουμε για τέτοια όσο τα κατέχουμε. Τα εκτιμούμε σαν τα χάσουμε γιατί κι αυτά επίσης είναι αρνητικά αγαθά. 

Παρόμοια δε νιώθουμε ότι ζήσαμε μέρες ευτυχισμένες παρά μόνο όταν αυτές τις ακολούθησαν άλλες μέρες πόνου. Όσο περισσότερο οι ικανοποιηθείς αυξαίνουν, τόσο εμείς γινόμαστε αναίσθητοι. Η συνηθισμένη απόλαυση δεν είναι πια απόλαυση. Απ αυτό ισα-ισα η ευαισθησία μας απέναντι στον πόνο οξύνεται, γιατί κάθε συνήθεια που εμποδίζεται γίνεται και μια αφορμή πόνου. 
Οι ώρες κυλάνε γοργότερα όσο πιο ευχάριστες είναι άλλο τόσο φαίνονται αιώνιες εκείνες πού είναι γεμάτες θλίψη, γιατί εκείνο που είναι θετικό δεν είναι η απόλαυση, άλλα ο πόνος· και την παρουσία του πόνου αισθανόμαστε. 

Τη συναίσθηση του χρόνου μας την δίνει η ανία, η διασκέδαση μας την αφαιρεί. Αυτό αποδείχνει ότι η ύπαρξή μας είναι τόσο περισσότερο ευτυχισμένη, όσο λιγότερο γίνεται αισθητή, επομένως καλύτερα είναι ν’ απαλλαχτεί κάνεις απ’ αυτή. Δεν είναι δυνατό να σκεφτόμαστε μια άκρα χαρά παρά μόνο σαν επόμενη φάση μιας μεγάλης θλίψης. 

Γιατί κανείς δε μπορεί να φτάσει σε μια γαλήνια κι’ αδιάκοπη απόλαυση και το μόνο που θα κατορθώσει είναι να πετύχει κάποια διασκέδαση ή την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας του. 

Σε τρόπο ώστε, οι ποιητές βρίσκονται αναγκασμένοι να ρίξουν τους ήρωες τους σε περιπέτειες βασανισμένες και συγκινητικές, για να μπορέσουν έπειτα να τους βγάλουν έξω στη σωτηρία. Εποποιία και δράμα μάς παρουσιάζουν αναρίθμητα βάσανα ανθρώπων που παλεύουν, κ υποφέρουν μύρια δεινά και η πλοκή κάθε μυθιστορήματος μας δίνει το θέαμα σπασμών και σπαραγμών της δύστυχης ανθρώπινης καρδιάς. 

Κι’ αυτός ο Βολταίρος, ο ευτυχισμένος Βολταίρος, που έλαβε απ’ τη φύση τόσα προνόμια, σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο όπως κι ’εγώ, όταν γράφει : 

«Η ευτυχία δεν είναι παρά όνειρο, ενώ ο πόνος είναι πραγματικότητα» 

και προσθέτει : 

«Ογδόντα τώρα χρόνια αποχτώ πείρα και δε βρήκα τίποτε καλύτερο παρά να γύρω το κεφάλι υπομονετικά, συλλογιζόμενος ότι οι μύγες δημιουργήθηκαν για να τις τρώνε οι αράχνες κ’ οι άνθρωποι για να φθείρονται απ’ τις δυστυχίες». 




Σοπενχάουερ – Σκέψεις και αποσπάσματα 
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Αποκαλύφθηκε το μυστικό του πύργου της Πίζας - Τι δηλώνει Έλληνας επιστήμονας...!!!!

Ομάδα επιστημόνων μηχανικών από την Βρετανία και την Ιταλία, ανακοίνωσε ότι βρήκε την απάντηση στο ερώτημα, γιατί δεν πέφτει ο ύψους 58 μέτρων πύργος της Πίζας που χρονολογείται από το 1280, καθώς παρουσιάζει μια κλίση 3-4 μοιρών και εξακολουθεί να παραμένει όρθιος, παρά τους τέσσερις ισχυρούς σεισμούς που έχουν σημειωθεί στην περιοχή τους τελευταίους αιώνες. 

Οι ερευνητές αποδίδουν την σταθερότητα του πύργου της Πίζας στο μαλακό έδαφος πάνω στο οποίο έχει χτιστεί. 

«Η ειρωνεία βρίσκεται στο ότι, το ίδιο αυτό μαλακό έδαφος που προκάλεσε την κλίση και έφερε τον Πύργο στα όρια της κατάρρευσης, ήταν αυτό που συνέβαλε στο να αντέξει στις σεισμικές επιδράσεις», δηλώνει ένας από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, ο καθηγητής Τζορτζ Μυλωνάκης. 
Σύμφωνα με τους μηχανικούς, ο συνδυασμός της ανθεκτικής κατασκευής του Πύργου και του μαλακού εδάφους κατά την διάρκεια των σεισμού δεν δημιουργεί ταλαντώσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η κατασκευή αυτή να έχει σχεδόν τον καλύτερο δείκτη της λεγόμενης δυναμικής αλληλεπίδρασης κτίσματος και εδάφους, με τον οποίο οι μηχανικοί αξιολογούν την σταθερότητα ενός κτιρίου κατά την διάρκεια σεισμού. 
Ο καθηγητής Τζορτζ Μυλωνάκης από το τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, προσκλήθηκε να συμμετάσχει στην ομάδα 16 ερευνητών υπό την εποπτεία του Καθηγητή Camillo Nuti του Πανεπιστήμιου της Ρώμης 3 (Roma Tre University), για να μελετήσουν το μυστήριο της Κλίσης του Πύργου της Πίζας, που προβληματίζει τους μηχανικούς επί χρόνια. 

Τα αποτελέσματα της μελέτης των 16 Βρετανών και Ιταλών μηχανικών έχουν ήδη παρουσιασθεί σε διεθνή ομάδα εργασίας και τυπικά θα ανακοινωθούν στο 16η Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Σεισμών και Μηχανικής (16th European Conference in Earthquake Engineering) που θα πραγματοποιηθεί στην Θεσσαλονίκη, στο διάστημα 18-21 Ιουνίου. 




Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ 

Τις κρίσεις πανικού να τις κοιτάς στα μάτια...!!!!

Σου γράφω σπάνια γι’αυτό τελευταία. Ίσως επειδή θέλω κι εγώ να το ξεχνάς που και που.

Ξέρω πως μέσα στο μυαλό σου, στην κάθε μέρα που ξημερώνει, σε κάθε κίνηση που κάνεις, ακόμα και τη νύχτα που κοιμάσαι, υπάρχει πάντα ο φόβος της κρίσης πανικού.
Μη τυχόν και ξανάρθει.

Τι παράξενο, τη στιγμή της κρίσης βιώνεις τον θάνατο, άρα φοβάσαι να πεθάνεις. Δες όμως, τελικά μήπως φοβάσαι να ζήσεις;

Για την ακρίβεια είναι ο φόβος του φόβου.

Η απάντηση είναι μια. «Δεν πειράζει»! Δεν πειράζει καθόλου βρε ψυχή μου.

Το έχεις ήδη βιώσει, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Το ξεπέρασες, όλες τις φορές που ήρθε. Ας ξανάρθει!

Έχασες πολλές στιγμές εξαιτίας του.

Όταν σου είπαν «Έλα το Σάββατο,θα κάνω τα γενέθλιά μου, θα είμαστε όλοι μαζί.»

Κι έμεινες στον καναπέ σου γεμάτος θλίψη που δεν ήσουν μαζί τους. Γεμάτος τύψεις που για ακόμη μια φορά σε είχε νικήσει ο φόβος.

Και τότε, θυμάσαι; Που ο κολλητός πήρε πτυχίο κι εσύ ήσουν τόσο αδύναμος ώστε να βρεθείς ανάμεσα σε τόσο κόσμο.

Ακόμα θυμώνεις όταν το σκέφτεσαι. Θυμώνεις με τον εαυτό σου, γιατί κατά βάθος ξέρεις πως είσαι αδιανόητα ικανός να αντιμετωπίσεις αυτή την ιστορία, απλώς αφήνεις το φόβο σου να σε κυριεύσει.

Δεν χρειάζεται να το ψάξεις και πολύ, απλώς αποδέξου το.

Οι κρίσεις πανικού ήρθαν.
Μάθε να ζεις μαζί τους.
Εσύ τις γέννησες, τις φρόντισες, τις έχτισες μέσα σου.

Τώρα πια έχεις μεγαλώσει ένα τέρας. Μα είναι δικό σου, ό,τι κι αν είναι.

Ζήσε μαζι του.
Είναι όμορφη η ζωή, πάρε αγκαζέ το τερατάκι σου και προχώρα.

Αγάπησε το, πάρε μια βαθιά ανάσα και θα τα καταφέρεις.
Πες του ευχαριστώ που ήρθε στην ζωή σου, γιατί χάρη σε εκείνο έμαθες να πατάς στα πόδια σου.

Χάρη σ’ εκείνο εψαξες το μέσα σου. Ήρθε για καλό, σου δίνω τον λόγο μου!

Δες και μόνος σου. Πόσο άλλαξες απ’ όταν εμφανίστηκε;
Πόσο δυνατότερος έγινες μέσα από την καθημερινότητά σου μαζί του;

Μα το κυριότερο, ψυχή μου, πόσο επιλεκτικός έγινες στους ανθρώπους σου!

Έπαψες επιτέλους να έχεις μια ζωή μπάτε σκύλοι αλέστε, διαλέγεις εσυ πια εκείνους που θέλεις να πορεύεσαι μαζί τους.

Αντε λοιπόν! Σήκω, πάρε αγκαλιά το τέρας και πήγαινε βόλτα.

Να το θυμάσαι, ο μεγαλύτερός σου φόβος, φοβάται μη και δεν τον φοβηθείς.

Σταμάτα λοιπόν να φοβάσαι.

Την επόμενη φορά που η κρίση πανικού θα σου χτυπήσει την πόρτα, κοίταξέ τη στα μάτια.

Θα φοβηθεί και θα φύγει.

Είσαι υπέροχος άνθρωπος!




Photo: Author/Depositphotos
Συγγραφέας Κατερίνα Λεβαντή

Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Φοβάμαι τις ευτυχισμένες μου στιγμές...!!!!

Όπως είχε παρατηρήσει ο Freud ορισμένοι ασθενείς του δεν άντεχαν την ευτυχία. Έτσι, όταν κατάφερναν να βελτιωθούν στο πλαίσιο της θεραπείας παλινδρομούσαν και επέστρεφαν στο σημείο από το οποίο είχαν ξεκινήσει. 

Μήπως κάποιες φορές αυτό ισχύει και στη δική μας ζωή; Μήπως έχουμε μάθει ή μας είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσουμε μια κατάσταση δυστυχίας παρά μια ευτυχισμένη στιγμή; Μήπως μπορούμε πιο πολύ να αντέξουμε τη δυστυχία μας παρά την ευτυχία μας; 

Μήπως απλά στην ευτυχία μας τρομάζει η επόμενη στιγμή δυστυχίας που θα ζήσουμε ή μήπως κάθε φορά αμαυρώνουμε μια στιγμή ευτυχίας μέσα από τις επόμενες δυστυχίες, ακυρώνοντας κάθε θετικό που έχουμε ζήσει; 

Είναι πολλά τα μήπως που μπορούμε να αναζητήσουμε… στο γιατί συμπεριφερόμαστε με αυτό το αρνητικό συναίσθημα σε κάτι που αντικειμενικά είναι τόσο επιθυμητό και ευχάριστο. Η ευτυχία όμως μας έχει μάθει ότι δεν έχει διάρκεια, ότι μπορεί να χαθεί, ότι μπορεί να καταστραφεί… κι εμείς μπορεί να δίνουμε περισσότερη έμφαση στη δυστυχία που ζούμε παρά στις στιγμές ευτυχίας που βιώνουμε… 

Ίσως μας φαίνεται υπερβολικό ή και παράλογο να λέμε ότι φοβόμαστε την ευτυχία, ότι φοβόμαστε να νιώσουμε ευτυχισμένοι. Η αυτόματη σκέψη είναι «γιατί να νιώθουμε φόβο για κάτι θετικό;». 

Κάποιοι άνθρωποι έχουν ταυτίσει την ευτυχία με μια επικείμενη δυστυχία και θεωρούν πως για κάθε στιγμή ευτυχίας θα ακολουθήσει κάποια δυσάρεστη στιγμή, επομένως, είναι καλύτερα να μην βιώνουν στιγμές ευτυχίας ώστε να μην βιώνουν και στιγμές δυστυχίας… 

«Από το να ζω πολύ θετικά γεγονότα που θα ακολουθούνται από πολύ αρνητικά γεγονότα, καλύτερα να μη ζω τίποτα από τα δύο», αφήνοντας τη ζωή μου σε μια ουδέτερη κατάσταση, αποτρέποντας τον εαυτό μου να αφεθεί στην ευτυχία. 

Αν το δούμε με βάση τη λογική αυτό σίγουρα δεν ισχύει… Η ζωή μας είναι γεμάτη από θετικά και αρνητικά γεγονότα, από ευχάριστα και δυσάρεστα συναισθήματα, ωστόσο, από εμάς εξαρτάται που δίνουμε έμφαση, που θα εστιάσουμε και τι νόημα θα αποδώσουμε σε καθένα από αυτά… 

Μπορεί εύκολα να φέρουμε στο μυαλό μας κάποιες συνδέσεις ανάμεσα σε θετικά συμβάντα που ακολουθούνται από αρνητικά συμβάντα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πάντα έτσι θα γίνεται… 

Αν δώσουμε λίγο περισσότερη σημασία στο τώρα, αν αφοσιωθούμε σε αυτό που ζούμε και αν καταφέρουμε να βιώσουμε τις στιγμές ευτυχίας όπως τις αξίζει τότε θα μπορέσουμε να γεμίσουμε… να νιώσουμε… να είμαστε καλά… να αντιμετωπίσουμε κάθε δυσκολία στη ζωή… που δεν θα οφείλεται στην ευτυχία που ζήσαμε, αλλά στο γεγονός ότι η ζωή είναι ένα μείγμα από ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές… 

κι εμείς είμαστε εδώ για να χαρούμε τις ευτυχισμένες στιγμές και να βρούμε τρόπους να αντιμετωπίσουμε τις δυσάρεστες στιγμές… χωρίς να πείσουμε τον εαυτό μας πως αν τον κρατήσουμε από μια στιγμή ευτυχίας θα μπορέσουμε να τον προφυλάξουμε σε ότι θα ακολουθήσει ή θα μπορέσουμε να τον κάνουμε να μην απογοητευτεί για το τέλος της ευτυχίας… 

Δεν μπορούμε να ζήσουμε μια στιγμή ευτυχίας αγχωμένοι για το τι θα γίνει όταν μας τελειώσει… Δεν μπορούμε να βιώσουμε μια στιγμή ευτυχίας με τη σκέψη ότι θα απογοητευτούμε όταν πλέον δεν θα υπάρχει ή όταν θα μείνουμε μόνοι… 

Δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε μια στιγμή ως ευτυχισμένη περιμένοντας κάτι αξιοσημείωτο να συμβεί, κάτι που θα ανταποκρίνεται πλήρως στις προσδοκίες μας, στην «τελειομανία» που διακρίνει τη σκέψη μας και στα σενάρια που έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας. 

Οι ευτυχισμένες στιγμές ανήκουν μόνο στο τώρα… και μπορούμε να τις ζήσουμε αν απαλλάξουμε τον εαυτό μας από τους φόβους για το πριν, για το μετά… για το ίσως… αν αποβάλλουμε υπερβολικές προσδοκίες, αν σταματήσουμε να υπεραναλύουμε την κάθε στιγμή… 

αν καταφέρουμε να μην επισκιάζεται η ευτυχία από τραυματικά συμβάντα του παρελθόντος. Δεν μπορούμε να καθορίζουμε την ευτυχία μας με όσα ζήσαμε κάποτε και δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε ότι αφού δεν βρήκαμε την ευτυχία μέχρι τώρα δεν πρόκειται ποτέ να την βρούμε… 




Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc 
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Μπορούμε να βρούμε την ουσία της ζωής ;

Ο καθένας από εμάς έχει αναρωτηθεί τι είναι το ουσιαστικό για τη ζωή του; Τι είναι αυτό, για το οποίο αξίζει να ζει και να παίρνει νόημα η ύπαρξή του; 

Ο Λέο Μπουσκάλια στο βιβλίο του «Να ζεις, ν’ αγαπάς και να μαθαίνεις» γράφει πως το αυτοκίνητό του, η μόρφωσή του ή τα ρούχα του δεν είναι το ουσιαστικό για εκείνον. 

Πιστεύει πως το ουσιαστικό είναι να ζει και να αγκαλιάζει τη ζωή κάθε στιγμή οπουδήποτε και να βρίσκεται. Να την αρπάζει στην αγκαλιά του με πάθος! Να την αγαπά με όλη του τη δύναμη, να την αγαπά με ό, τι αυτή περιλαμβάνει. 

Είναι περιττό κανείς να κλαίει για το χθες, γιατί το χθες έχει τελειώσει. Πρέπει να συγχωρούμε το παρελθόν μας και τους ανθρώπους που μας πλήγωσαν. Δεν ωφελεί να περνάμε τις μέρες μας κατηγορώντας τους άλλους και δείχνοντάς τους με το δάκτυλο. 

Είναι άδικο ξόδεμα χρόνου να κλαίμε για όσα έγιναν, τη στιγμή που δεν μπορούμε να τα διορθώσουμε. Και να πού βρίσκεται το ουσιαστικό: να φεύγουμε μπροστά έχοντας τη γνώση από τα παλιά μας λάθη, ώστε να μην τα επαναλαμβάνουμε στο μέλλον και να συνεχίζουμε με ελπίδα, συγχωρητικότητα και αγάπη για τον εαυτό μας, τους συνανθρώπους μας και τη ζωή. 

Υπάρχει ένας κατάλογος λέξεων του Μπουσκάλια, οι οποίες αποτελούν ένα είδος οδηγού προς το ουσιαστικό, ένας δεκάλογος προς την ουσία της ζωής κι αυτές είναι: 

1. Ορθή Γνώση, για να δώσει τα απαραίτητα εφόδια για το ταξίδι της ζωής 

2. Σοφία, για να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος, με τρόπο που θα τον βοηθήσει καλύτερα να ανακαλύψει την παρουσία του στη ζωή 

3. Κατανόηση, για να δέχεται ο άνθρωπος τους άλλους (που είναι διαφορετικοί) με λεπτότητα και κατανόηση 

4. Αρμονία, για να μπορεί καθένας να δέχεται τη φυσική ροή της ζωής 

5. Δημιουργικότητα, για να συνειδητοποιεί και να αναγνωρίζει νέες λύσεις και άγνωστα μονοπάτια στον δρόμο του 

6. Δύναμη, για να αντιστέκεται στον φόβο και να προχωρεί μπροστά, παρά τις αβεβαιότητες και χωρίς εγγυήσεις για το μέλλον 

7. Γαλήνη, για να στέκεται γερά στα πόδια του ο άνθρωπος 

8. Χαρά, για να είναι πάντα γεμάτος τραγούδια, γέλια και χορούς 

9. Αγάπη, ο σίγουρος οδηγός προς το υψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας που είναι ικανός να φθάσει ο άνθρωπος 

10. Ενότητα, η οποία ξαναφέρνει κάποιον εκεί από όπου ξεκίνησε, δηλαδή στη θέση όπου καθένας είναι ένα με τον εαυτό του και με όλα τα άλλα πράγματα 

Μελετώντας την αγάπη ο Μπουσκάλια οδηγείται στη μελέτη της ζωής. «Ζωή μέσα στην αγάπη σημαίνει ζωή μέσα στη ζωή και ζωή μέσα στη ζωή σημαίνει ζωή μέσα στην αγάπη. Η ζωή είναι ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο και ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας είναι το δικό μας δώρο στον Θεό. Ας κάνουμε το δώρο αυτό υπέροχο!» 

Αν αυτό δεν είναι το ουσιαστικό στη ζωή μας, τότε τι άλλο θα ήταν; 




Μαρία Ν. Ταστσόγλου 
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Παίρνουμε ό,τι δίνουμε και βρίσκουμε ό,τι προσδοκάμε ~ Μπουσκάλια...!!!!

Είναι ατυχές, αλλά είναι αλήθεια ότι ζούμε σε έναν κόσμο που κατακλύζεται από ανθρώπους κυνικούς και σκεπτικιστές. Πρόκειται για μια κατηγορία ατόμων που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προβάλλουν την ανειλικρίνεια και την ανεντιμότητα που είναι σίγουροι ότι αποτελούν κοινό χαρακτηριστικό όλων των ανθρώπων. Είναι πεπεισμένοι ότι κάθε πράξη καλοσύνης και αγάπης υποκρύπτει κάποια υστεροβουλία. 

Δυστυχώς, πολλοί από εμάς έχουμε αναπτύξει ένα σκληρό εξωτερικό κέλυφος. Όταν κάποιος μας προσφέρει ένα τριαντάφυλλο και αμέσως μετά μας ζητήσει να κάνουμε μια δωρεά, είναι βέβαιο ότι στο μέλλον θα αντιμετωπίζουμε με αρκετή επιφύλαξη κάθε τέτοια πράξη αβροφροσύνης. Από εκείνη τη φορά και μετά, κάθε λουλούδι που θα μας προσφέρεται θα συνιστά λόγο καχυποψίας. 

Οι ερωτευμένοι που έχουν εμπιστευτεί τη σχέση τους και έχουν γίνει ευάλωτοι μπορεί ξαφνικά να ανακαλύψουν ότι εξαπατήθηκαν. Όταν μαζέψουν τα κομμάτια τους και κάποιος τους ξαναπροσφέρει αγάπη, είναι φυσικό να αντιμετωπίσουν τη νέα σχέση με σκεπτικισμό. 

Έχουν γίνει «υγιείς κυνικοί» – λιγότερο ανοιχτοί, λιγότερο εύπιστοι, λιγότερο ευάλωτοι. Εν ολίγοις, λιγότερο ικανοί να συντηρήσουν μια υγιή σχέση στο μέλλον. 

Είναι πολύ ευκολότερο, μου φαίνεται, να γίνουμε κυνικοί παρά να ξεπεράσουμε την απογοήτευση και το ψυχικό τραύμα. Πρέπει ωστόσο να είμαστε πρόθυμοι να εμπιστευτούμε ξανά και να περιμένουμε κάτι καλύτερο απ΄αυτό που μας δόθηκε στο παρελθόν. 
Οι αληθινοί κυνικοί, που πιστεύουν ότι έχουν γίνει ειδικοί στο να «διαβάζουν» τους ανθρώπους, έχουν στην πραγματικότητα υποκύψει σε μια άλλη μορφή τύφλωσης. Εάν θέλουμε αγάπη, είναι καλύτερα να ψάχνουμε για το καλό στους ανθρώπους, έστω κι αν αυτό μας κάνει λίγο αιθεροβάμονες. 

Δεν υπάρχει συνταγή ή μέθοδος. Μαθαίνεις να αγαπάς αγαπώντας.(ALDOUS HUXLEY) 

«ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ να ΑΓΑΠΑΜΕ» του LEO BUSCAGLIA. 




Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Ζήστε τη ζωή σας και ξεχάστε την ηλικία σας...!!!!

Το μυαλό σας μπορεί να έχει διαφορετική ηλικία από αυτό τον αριθμό που σηματοδοτεί τα χρόνια από τη γέννησή σας. Όπως και να έχει, φροντίστε να απολαμβάνετε τη ζωή χωρίς να ανησυχείτε για αυτό τον αριθμό.

Εσείς… Πόσο χρονών είστε; Δεν μιλάμε για τον αριθμό των γενεθλίων που έχετε γιορτάσει αλλά για την ηλικία της καρδιάς και του μυαλού σας.

Αυτό που έχει πραγματική σημασία πέρα από τα πραγματικά χρόνια είναι το αίσθημα ευτυχίας που σας κάνει να αισθάνεστε καλά, άνετα με τον εαυτό σας και με το είδωλό σας στον καθρέφτη.

Κάτι που όλοι γνωρίζουμε είναι ότι η κοινωνία τείνει να υπερτιμά τη νεότητα. Πουλάει την ιδέα ότι η νεότητα είναι ισοδύναμο της ομορφιάς και της ευεξίας.

Είναι σπάνιο να δείτε πιο ώριμες γυναίκες και άνδρες να περπατούν στους διαδρόμους, με γραμμές έκφρασης και ρυτίδες αλλά να είναι ακόμα εξίσου όμορφοι.

Η νεότητα θα μπορούσε να πουλήσει για μεγάλες επιχειρήσεις αλλά κάτι εξίσου ξεκάθαρο είναι ότι η νεότητα δεν είναι πάντα συνώνυμο της ευτυχίας.
Η καλύτερη ηλικία είναι αυτή που έχετε τώρα επειδή αυτή τη στιγμή έχετε τις περισσότερες ευκαιρίες να γίνετε αυτό που θέλετε να είστε. Δεν έχει σημασία αν είστε 20 ή 60.

Η ηλικία δεν έχει σημασία εφόσον εξακολουθεί να σας αρέσει να γελάτε

Ποια ήταν η πρώτη σας σκέψη αυτό το πρωινό; Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αν ανοίγετε τα μάτια σας το πρωί χωρίς να έχετε ένα στόχο ή ένα πλάνο στο μυαλό σας, τότε μπορείτε να πείτε ότι έχετε αρχίσει να μεγαλώνετε.

Το μυαλό που είναι γεμάτο με ελπίδα, όνειρα, σχέδια, ανησυχίες και περιέργεια διαμορφώνει ένα άτομο που γνωρίζει πώς να αξιοποιήσει στο μέγιστο τη ζωή του ανεξάρτητα από την ηλικία στο διαβατήριο ή στο δίπλωμα οδήγησής του.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν στιγμές που επικεντρώνεστε μόνο στο εξωτερικό κομμάτι, σε αυτό το επιπλέον κεράκι πάνω στην τούρτα γενεθλίων, στον αριθμό της ζυγαριάς ή στο μέγεθος των ρούχων που θα θέλατε να φοράτε όπως όταν ήσασταν νεότεροι.

Όλα αυτά τα παραδείγματα αποτελούν πραγματικές πηγές βασάνων τις οποίες θα πρέπει να μάθετε να αντιμετωπίζετε. Γι’ αυτό το λόγο θέλουμε να σας δείξουμε με παραδείγματα πότε οι άνθρωποι αρχίζουν να μεγαλώνουν.

Είναι μια διαδικασία που ξεκινά από το μυαλό και όχι από το δέρμα και όλοι πρέπει να την αποφύγουν.
            
Μεγαλώνουμε όταν τα όνειρά μας εξαφανίζονται 

· Μεγαλώνετε όταν λέτε «όχι» σε μια μέρα στην παραλία επειδή ντρέπεστε να σας δουν οι άλλοι με το μαγιό και παρατηρήσουν πόσο έχει αλλάξει το σώμα σας. 

· Μεγαλώνετε όταν ακούτε κάποιον να σας λέει «αυτό δεν είναι σωστό για σένα, το πλοίο σου έχει σαλπάρει». 

· Μεγαλώνετε όταν μένετε κολλημένοι σε μια ρουτίνα και φοβάστε να αλλάξετε επειδή πιστεύετε ότι μπορεί να σας βγει σε κακό. 

· Μεγαλώνετε όταν κοιτάτε με ζήλια την ευτυχία των άλλων αντί να βρείτε και να δημιουργήσετε κι εσείς τη δική σας ευτυχία. 

· Μεγαλώνετε όταν σταματάτε να θέτετε στόχους και αποφασίζετε να ακολουθήσετε αυτά που κάνουν οι άλλοι. 

· Μεγαλώνετε όταν κλείνετε πόρτες και γίνεστε απλοί θεατές της ζωής σας και την παρακολουθείτε καθώς περνάει από το παράθυρο. 

· Μεγαλώνετε όταν παραδίνεστε, όταν σταματάτε να εμπιστεύεστε και γίνεστε καχύποπτοι και κακόκεφοι. 

· Μεγαλώνετε όταν σταματάτε να ενδιαφέρεστε για πράγματα και κάνετε ερωτήσεις όπως «Αναρωτιέμαι τι μπορεί να είχε συμβεί αν…» 
                                  
Γιατί έχω ξεχάσει την ηλικία μου 

Είμαστε σίγουροι ότι δεν έχετε επίσης σταματήσει να υπολογίζετε την ηλικία σας αντί να επικεντρωθείτε σε κάτι σημαντικότερο: να ζείτε τη ζωή σας. 

Επειδή ανεξάρτητα από την ηλικία σας : αυτό που έχει πραγματική σημασία είναι να κάνετε την κάθε στιγμή να αξίζει. Γι’ αυτό το λόγο σας ζητούμε να σκεφτείτε αυτές τις φράσεις και να εξωτερικεύσετε αυτές τις ιδέες για να γίνετε πιο ευτυχισμένοι. 

· Μια μέρα γεμάτη με ανησυχία, θυμό και διαφωνίες είναι μια χαμένη μέρα. 

· Κάθε πρωινό αποτελεί μια νέα ευκαιρία για να εκμεταλλευτείτε, ανεξάρτητα από το αν είστε 20, 30 ή 70 χρονών. 

· Το να μεγαλώνει κανείς σημαίνει ότι μαθαίνει τι αξίζει πραγματικά στη ζωή. Όλα τα άλλα, όσα σας απογοητεύουν και ταράζουν την εσωτερική σας ισορροπία καλό είναι να μένουν πίσω. 

· Η ζωή είναι μικρή για να τη ζείτε σύμφωνα με τα σχέδια των άλλων ανθρώπων! 

· Πρέπει να κατανοήσετε ότι οι απόψεις των άλλων δεν σας καθορίζουν. Επομένως ο μοναδικός σας στόχος από σήμερα είναι να είστε ο εαυτός σας και να ακολουθείτε το δικό σας δρόμο. 

· Καλές φιλίες είναι εκείνες που σας επιτρέπουν να παραμένετε νέοι και γεμάτοι με όνειρα για τη ζωή: επιλέξτε σωστά τους ανθρώπους με τους οποίους περνάτε το χρόνο σας. 

· Κάντε τους άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους όποτε μπορείτε, επειδή κάθε θετικό συναίσθημα δίνει ζωή στην καρδιά σας και νεανικότητα στο χαμόγελό σας. 

· Να είστε παθιασμένοι με τη ζωή. Κάθε μέρα να προσπαθείτε να μαθαίνετε κάτι νέο. Να εκπλήσσεστε από ό,τι σας περιβάλλει. 

Μην διστάσετε να εφαρμόσετε αυτές τις απλές συμβουλές και να απολαμβάνετε κάθε μέρα της ζωής σας ανεξάρτητα από την ηλικία σας. 




by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Γιατί δεν χάνω βάρος ;

Η απώλεια βάρους παραμένει μια τεράστια πρόκληση για τους περισσότερους ανθρώπους, όπως φαίνεται, άλλωστε, και από την συνεχώς επιδεινούμενη παγκόσμια κρίση παχυσαρκίας.

Σύμφωνα με στοιχεία του Αμερικανικού Κέντρου Πρόληψης και Αντιμετώπισης Νοσημάτων, δύο στους τρεις ενήλικες στις ΗΠΑ θεωρούνται υπέρβαροι (έχουν δηλαδή Δείκτη Μάζας Σώματος ανάμεσα σε 25 και 30) και το 36,5% των ενηλίκων θεωρούνται παχύσαρκοι (έχουν Δείκτη Μάζας Σώματος μεγαλύτερο από 30).

Πολλοί είναι και εκείνοι που θέλουν να χάσουν βάρος. Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of the American Medical Association δείχνει ότι περίπου οι μισοί από τους υπέρβαρους και παχύσαρκους ενήλικες λένε ότι προσπαθούν να χάσουν βάρος.

Σε άρθρο της που δημοσιεύεται στο CNN, η δρ. Melina Jambolis -διατροφολόγος, γιατρός εξειδικευμένη σε θέματα διατροφής και συγγραφέας- αναφέρει ότι πολλές φορές οι ασθενείς της την ρωτούν: «Γιατί δεν χάνω βάρος;».

Όπως αναφέρει, δεν υπάρχει απλή και γενική απάντηση σε αυτό το ερώτημα αλλά μετά από περίπου δύο δεκαετίες δουλειάς με ασθενείς που θέλουν να χάσουν βάρος, η ίδια δημιούργησε μια λίστα με τους πιο συνηθισμένους λόγους –ιατρικούς και διατροφικών συνηθειών- για τους οποίους πιθανώς να μην χάνετε βάρος.

Η λίστα δια στόματος της ειδικού :

Έχετε «αμνησία θερμίδων»
Ένα από τα συνηθέστερα και πιο ευκόλως αντιμετωπίσιμα ζητήματα. Με απλά λόγια, οι άνθρωποι καταναλώνουν περισσότερες θερμίδες απ’ ότι νομίζουν.

Σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται ορισμένες δημοφιλείς δίαιτες, ο συνολικός αριθμός κατανάλωσης θερμίδων έχει μεγάλη σημασία για την απώλεια βάρους. Οι άνθρωποι πολλές φορές ξεχνούν τα «μικρά πραγματάκια» που τρώνε ανάμεσα στα γεύματα ή και κατά τη διάρκεια αυτού, τα οποία αυξάνουν τον συνολικό αριθμό θερμίδων και βάζουν «τροχοπέδη» στην απώλεια βάρους.

Είστε πολύ ελαστικοί τα Σαββατοκύριακα
Άλλο ένα συνηθισμένο πρόβλημα, που αποτελεί, όμως, μεγαλύτερη πρόκληση. Τα Σαββατοκύριακα είναι πιο… κοινωνικά και λιγότερο δομημένα από τις καθημερινές. 

Τρεις ημέρες (Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή) κατά τις οποίες τρώμε πιο χαλαρά (και σε ορισμένες περιπτώσεις καταναλώνουμε και αλκοόλ) μπορούν εύκολα να «διαγράψουν» τις τέσσερις ημέρες που έχουμε κάνει εστιασμένη προσπάθεια.

Κανένας δεν περιμένει κάποιος που κάνει δίαιτα να είναι τέλειος επτά ημέρες την εβδομάδα αλλά η πλειοψηφία αυτών που χάνουν επιτυχώς βάρος διατηρούν μια σχετικά συνεπή διατροφή καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, όχι μόνο τις καθημερινές.

Πώς διορθώνεται το ζήτημα :
Εάν προσπαθείτε να χάσετε βάρος, προσπαθήστε να μειώσετε τις «ικανοποιήσεις». Το ένα βράδυ, πιείτε ένα ποτήρι κρασί ή ένα πιο επιβαρυντικό κυρίως γεύμα αλλά όχι και τα δύο. Το επόμενο βράδυ, φάτε μισό επιδόρπιο, μην πιείτε κρασί και επιλέξτε ένα πιο υγιεινό κυρίως γεύμα. 

Να προσέχετε πολύ τα… κλεψίματα. Ένα ολόκληρο επιβαρυντικό γεύμα ή ακόμη χειρότερα μια ημέρα απόλυτης χαλάρωσης, μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την προσπάθεια απώλειας βάρους.

Τα φάρμακά σας λειτουργούν εναντίον σας
Αρκετοί γιατροί δεν είναι ειδικευμένοι στα φάρμακα απώλειας βάρους και τη διατροφή. Πολλοί πιθανώς να μην γνωρίζουν ότι τα φάρμακα που συνταγογραφούν πιθανώς να οδηγήσουν σε αύξηση βάρους ή να κάνουν την απώλεια πιο δύσκολη. 

Καταναλώνετε μεγάλη ποσότητα «καλών τροφών»
Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει πολύ οι συστάσεις σχετικά με τα λίπη και η επιστήμη έχει αποδείξει ότι τα ακόρεστα λίπη, μεταξύ των οποίων οι ξηροί καρποί, το αβοκάντο αλλά και το ελαιόλαδο παίζουν σημαντικό ρόλο σε μια υγιεινή διατροφή. 

Παρόλα αυτά, είναι εύκολο να καταναλώσει κάποιος περισσότερα υγιεινά λίπη αλλά και τροφές ολικής άλεσης απ’ όσο πρέπει και να αυξήσει τον συνολικό αριθμό θερμίδων.

Τα λίπη έχουν σχεδόν διπλάσιες θερμίδες από τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες έτσι οι θερμίδες τους –ακόμη και των υγιεινών- προστίθενται γρήγορα…

Πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα :
Πρέπει να ελέγχετε τις μερίδες και όταν μιλάμε για υγιεινά αλλά θερμιδοφόρες τροφές όπως οι ξηροί καρποί, το φυστικοβούτυρο, το αβοκάντο, το ελαιόλαδο αλλά και τα προϊόντα ολικής άλεσης, όπως η κινόα, τα μακαρόνια ολικής άλεσης και το καστανό ρύζι.

Σύνδρομο αντίστασης της ινσουλίνης
Είναι ένα ζήτημα με το οποίο αντιμετωπίζει συχνά η ειδικός μέσω των ασθενών της και που ο συνάδελφός της δρ. Michael Rothkopf, πρόεδρος του National Board of Physician Nutrition Specialists, επιβεβαιώνει ότι συχνά παραβλέπεται ως λόγος αδυναμίας απώλειας βάρους.

Για να μάθει κάποιος αν αντιμετωπίζει ένα τέτοιο ζήτημα θα πρέπει να υποβληθεί σε συγκεκριμένες εξετάσεις.

Σύμφωνα με το Κέντρο Πρόληψης και Αντιμετώπισης Νοσημάτων, το 30% των ενήλικων και περίπου το 70% των υπέρβαρων ενηλίκων πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο – τη συνύπαρξη τουλάχιστον τριών διαταραχών που σχετίζονται με το σύνδρομο αντίστασης της ινσουλίνης ή την υπερβολική παραγωγή ινσουλίνης.

Ο μεταβολισμός ενός ανθρώπου που έχει σύνδρομο αντίστασης ινσουλίνης «ασχολείται» περισσότερο με την αποθήκευση του λίπους και όχι με την απώλεια βάρους.

Τι πρέπει να κάνετε :
Σε περίπτωση που είστε γυναίκα με περιφέρεια μέσης πάνω από 88,9cm ή άντρας με περιφέρεια πάνω από 106cm, συζητήστε με το γιατρό σας και διερευνήστε μαζί το ενδεχόμενο να κάνετε εξετάσεις για να δείτε αν έχετε σύνδρομο αντίστασης ινσουλίνης. 

Σε περίπτωση που ισχύει κάτι τέτοιο, τότε υπάρχουν κάποιες διατροφικές αλλαγές ή φάρμακα που μπορεί να σας βοηθήσουν να χάσετε βάρος.

Φυσικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους ενδέχεται ο δείκτης της ζυγαριάς να μην πέφτει: έλλειψη ύπνου, υπερβολικά καθιστική ζωή, υπερκατανάλωση φαγητού μετά το γυμναστήριο ή ακόμη και λόγω άγχους. 




by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Τετάρτη 9 Μαΐου 2018

Εκείνος που στις δυσκολίες μπορεί να προχωρήσει μόνος του γίνεται μαγνήτης ανθρώπων και θαυμάτων...!!!!

“Θυματοποιώ τον εαυτό μου για να νιώσω σημαντική;” ρώτησα τη δασκάλα μου. 

''Έτσι είναι. Αποδεδειγμένο επιστημονικά! Οι άρρωστοι, οι προδομένοι, οι χωρισμένοι, όλοι αυτοί δεν είναι θύματα της ζωής; Όπου κι αν σταθούμε, το ίδιο ακριβώς συμβαίνει. Αν σκύψουμε το κεφάλι και παραδοθούμε, ξέρεις πόσο εύκολη γίνεται η ζωή μας;''

“Εύκολη;”, απόρησα. 

“Ναι, εύκολη. Ένας με κακή μοίρα, ένας κακομοίρης δηλαδή, τραβάει γύρω του πολλούς ανθρώπους που έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν - άλλοι από θέση και άλλοι από φύση. Όμως τους ζητάει, τους τραβάει γύρω του, και έτσι δεν είναι μόνος. Ασχολούνται όλοι μαζί του. Σκύβουν πάνω από το πρόβλημά του, με σκοπό να μετριάσουν το βάρος. Γίνεται λοιπόν σημαντικός! 

Απεναντίας, αν ένας άνθρωπος αποδεχθεί την δύσκολη μοίρα του και σηκώσει το κεφάλι προχωρώντας γενναία μπροστά, τότε δεν δηλώνει ότι έχει ανάγκη βοήθειας από κάποιον. Και μένει μόνος. 

Πρόσεξε τώρα. Στην πρώτη περίπτωση, οι φιλεύσπλαχνοι κάποια στιγμή, βαριούνται, κουράζονται από την κακομοιριά, και βαθμιαία αποσύρονται. Εκεί το θύμα της ζωής θεωρεί ότι μέσα στην κατάρα του έμεινε επιπλέον και μόνος, και έτσι θυματοποιεί περισσότερο τον εαυτό του. 

Εγώ πονάω, εγώ είμαι μόνος, εγώ, εγώ, εγώ… Τόσο εγώ μαζεμένο σ’έναν άνθρωπο μόνο σημαντικό τον κάνει να νιώθει. Τόσο σημαντικό, που ενδόμυχα θεωρεί και υποχρεωμένους τους γύρω του να παραμείνουν εκεί, γύρω του. Αργά αλλά σταθερά όλη η γη γυρίζει γύρω του. 

Στη δεύτερη περίπτωση, έχουμε τον συνειδητοποιημένο άνθρωπο. Στην αρχή ο άνθρωπος αυτός δεν έχει βοηθούς, γιατί δεν έχει διακηρύξει με τη στάση του ότι τους έχει ανάγκη. Χαμογελάει και προχωράει μόνος του τον δύσκολο αυτό δρόμο, κάνοντας τα πόδια του δυνατότερα, αφού περπατάει μόνος του, τον νου του δυνατότερο, αφού σκέφτεται για τα πάντα μόνος του και, εν τέλει, γίνεται ένα δυνατό ον” 

Όση ώρα μιλούσε, δεν την κοιτούσα. Είχα αφήσει το βλέμμα μου να χαθεί μέσα στα αναμμένα φαναράκια, στις υφασμάτινες πεταλούδες, στα καταπράσινα φύλλα. Στο μικρό κομμάτι του σύμπαντος, όπου βρισκόμασταν. Αποτύπωνα κάθε της λέξη, σκεπτόμενη πόσο δίκιο είχε τελικά. Η παύση της ανάγκασε τα μάτια μου να επιστρέψουν στο πρόσωπο της. 

“Και ξέρεις τι γίνεται τελικά, Ελένη μου; Ο άνθρωπος που έχει προχωρήσει μόνος του, που έχει πράξει πράγματα και που έχει δουλέψει με τον νου του, γίνεται μαγνήτης των ανθρώπων. Όταν ολοκληρώσει το έργο του, τότε δεν είναι πια μόνος. Έχει συνοδοιπόρους που τον θεωρούν σημαντικό γιατί είναι σημαντικός. Εσύ μέχρι τώρα έχεις διαλέξει τον δεύτερο δρόμο. Μην μου τα χαλάς στο τέλος!” 

Αυτή ήταν η αλήθεια, τώρα το έβλεπα καθαρά. Πόσοι ήταν εκείνοι που μου εξέφραζαν τον θαυμασμό τους, κι εγώ θεωρούσα ότι δεν είχα κάνει κάτι για να τον αξίζω; Τώρα ήξερα τον λόγο. 




Από Έλενα… Ελένη Ελένη Καλαμάρη 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ανθή Π. Σμυρνιώτη 
awakengr.com , lecturesbureau.gr 

Το πλοίο που βυθιζόταν και η βάρκα που χωρούσε μόνο ένα άτομο - Διδακτική ιστορία που καλό θα ήταν να την ακούσουν τα παιδιά μας...!!!!

Μια δασκάλα που δίδασκε στην τάξη της, αποφάσισε να πει στα παιδιά μια καταπληκτική ιστορία. Η ιστορία της μιλούσε για ένα κρουαζιερόπλοιο που βυθίζονταν και για ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να σωθεί μπαίνοντας σε μια σωστική λέμβο. Δυστυχώς όμως ανακάλυψαν ότι στη βάρκα υπήρχε χώρος μόνο για ένα άτομο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ήθελε να διδάξει στα παιδιά της η δασκάλα με αυτή την ιστορία ... 

«Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. 

Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα. 

Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση». 

Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά: 

«Τι νομίζετε ότι του φώναξε;» 

Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες». 

Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε: 

«Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»». 

Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε: «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;» 

Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά: «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της». 

Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή: 

«Η απάντηση είναι σωστή». 

Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν. Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία. 

Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια. Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό. Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους. 

«Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου. Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του». 

Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της. 

Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας: 

«Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του. 

Αν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα. 

Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης. 

Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους. 

Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, αλλά επειδή σας βλέπουν ως έναν αληθινό φίλο. 

Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους. 

Μια ημέρα, όλοι θα αναγκαστούμε να χωρίσουμε από αυτούς που έχουμε σήμερα δίπλα μας. Θα χάσετε τις κουβέντες σας, θα ξεχάσετε τα όνειρο που κάνατε μαζί τους. Οι ημέρες θα περάσουν, τα χρόνια θα φύγουν και μια μέρα τα παιδιά σας θα δουν μερικές φωτογραφίες και θα σας ρωτήσουν: 

«Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;» 

Και εσείς θα χαμογελάσετε με αόρατα δάκρυα, και θα τους απαντήσετε: 

«Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους πέρασα τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.»



dinfo.gr