Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Βλέπετε αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν να δουν : 8 σημάδια ότι είστε πολύ ευαίσθητοι στην ενέργεια....!!!!!!!

Κάθε μέρα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι ανήκουν στην κατηγορία των ανθρώπων με ενσυναίσθηση, των ανθρώπων που είναι πολύ ευαίσθητοι στην ενέργεια και στα συναισθήματα του περιβάλλοντος.

Οι άνθρωποι με ενσυναίσθηση είναι αυτοί που έχουν την ικανότητα να καταλαβαίνουν τις νοητικές και συναισθηματικές καταστάσεις των άλλων. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια μεγάλη κοινωνική νοημοσύνη και είναι πολύ καλοί στο να βοηθούν τους άλλους στην επίλυση των προβλημάτων τους.

Το να είστε σε θέση να αναγνωρίζετε ότι είστε ευαίσθητοι στην ενέργεια είναι σημαντικό επειδή συχνά σκεφτόμαστε ότι αυτά τα οποία αντιμετωπίζουμε και νιώθουμε δημιουργήθηκαν αρχικά μέσα μας. Τι γίνεται όμως αν κάποιες από τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας προέρχονται από τους ανθρώπους που είναι στον ίδιο χώρο με εμάς; Ή από τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας;

Ακολουθούν 8 κοινά χαρακτηριστικά που οι άνθρωποι με ενσυναίσθηση και μεγάλη ευαισθησία έχουν :

Νιώθετε τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων, ακόμα και αν δεν είναι κοντά σας

Αν είστε άτομο με ενσυναίσθηση, μπορείτε να αντιληφθείτε το ενεργειακό πεδίο των άλλων ακόμα και αν δεν είναι δίπλα σας. Μπορεί να είναι στην άλλη άκρη της πόλης ή της χώρας αλλά ακόμα είστε ικανοί να αντιληφθείτε τα συναισθήματά τους. 

Κάποιος που είναι ευαίσθητος στην ενέργεια, είναι σημαντικό να έχει τη συνήθεια να ρωτάει τον εαυτό του «Είναι αυτά τα συναισθήματα δικά μου;» Μπορείτε να γλιτώσετε τον εαυτό σας από πολλή ταλαιπωρία αν μπορείτε να αναγνωρίζετε αν αισθάνεστε άσχημα εξαιτίας του ενεργειακού πεδίου κάποιου άλλου ή του δικού σας.

Νιώθετε καταβεβλημένοι σε μέρη με πολύ κόσμο
Προτιμάτε τους λίγους ανθρώπους ή να είστε μόνοι από το να είστε σε μέρη με πολλές ομάδες ανθρώπων όπου παίρνετε όλη την αρνητικότητα των άλλων πάνω σας.

Είστε ευαίσθητοι στο φως, στους ήχους στις μυρωδιές και τα αγγίγματα
Δεν σας αρέσουν τα έντονα φώτα και έχετε μια οξεία αίσθηση της γεύσης, του αγγίγματος και της όσφρησης. Το να είστε άτομο με ενσυναίσθηση σημαίνει ότι το μυαλό σας και το σώμα σας είναι συνδεδεμένα και από φυσικού σας είστε περισσότερο ευαίσθητοι σε όλες τις ενέργειες γενικά, ακόμα και στην ηλεκτρομαγνητική ενέργεια και τις αισθητηριακές πληροφορίες.

Ξέρετε πράγματα για τα οποία δεν έχετε απόδειξη
Απλά γνωρίζετε πράγματα για τα οποία δεν έχετε κάποια λογική εξήγηση ή απόδειξη. Με άλλα λόγια έχετε μια πολύ δυνατή διαίσθηση και είστε ικανοί να αντιλαμβάνεστε πράγματα που σας δίνουν μια εικόνα για πράγματα που οι άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν. 

Αν είστε ευαίσθητοι στην ενέργεια, ίσως να μπορείτε βλέποντας κάποιον, να δείτε αν είναι καλός ή κακός και αν πρέπει να τον αποφύγετε. Ίσως να έχετε πει σε κάποιον φίλο σας ότι είχατε ένα άσχημο προαίσθημα για τον σύντροφό του και αργότερα να μάθατε ότι ο τελευταίος τον απάτησε.

Οι άνθρωποι σας λένε ότι είστε πολύ ευαίσθητοι
Οι άνθρωποι γύρω σας, σας λένε ότι είστε πολύ ευαίσθητοι. Αισθάνεστε περισσότερο, σκέφτεστε περισσότερο και βιώνετε τα συναισθήματα σε ένα πιο βαθύ επίπεδο από τους περισσότερους ανθρώπους.

Ξέρετε πότε σας λένε ψέματα
Μπορείτε να διαβάσετε την γλώσσα του σώματος πολύ καλά. Είστε επίσης ικανοί να έχετε μια νοητική εικόνα των συναισθημάτων και των ψυχολογικών καταστάσεων των άλλων. Όταν οι άνθρωποι, σας λένε ψέματα, μπορείτε να παρατηρήσετε την αλλαγή στο ενεργειακό τους πεδίο και τον τόνο της φωνής τους. 

Ξέρετε ότι ξέρουν πως λένε ψέματα και έχετε μια καλή ιδέα του τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στο ενεργειακό τους πεδίο. Το να έχετε ενσυναίσθηση, σας δίνει την ικανότητα ανίχνευσης των βλακειών που λένε οι άλλοι.

Σας είναι δύσκολο να παρακολουθείτε την βία στην τηλεόραση
Πότε πότε, νιώθετε άσχημα όταν βλέπετε βία στην τηλεόραση ή στις ταινίες, μιας και είστε άτομο που βάζει τον εαυτό του στη θέση των άλλων και συχνά σκέφτεστε πώς θα ήταν αν βιώνατε κάτι παρεμφερές. Παρόλο που αυτό είναι μόνο μια σκηνή στο έργο, μπαίνετε μέσα στο ψυχολογικό και συναισθηματικό αποτέλεσμα της σκηνής, σαν να συνέβαινε στην πραγματική ζωή.

Αποφεύγετε ενστικτωδώς τα ενεργειακά βαμπίρ
Αποφεύγετε ανθρώπους και σχέσεις με ανθρώπους που σας ρουφάνε την ενέργεια. Από τη στιγμή που είχατε εμπειρίες με ενεργειακά βαμπίρ στο παρελθόν, ξέρετε πώς να τα αναγνωρίζετε. Το ενεργειακό σας πεδίο αναπτύσσει ένα είδος ασπίδας και ενστικτωδώς σας αποτρέπει από το να συναντήσετε τέτοιους ανθρώπους. 

Το να ζείτε ως άτομο με ενσυναίσθηση, δεν είναι κάτι εύκολο για εσάς, ιδιαίτερα αν ζείτε με τη νοοτροπία του θύματος, που σημαίνει ότι δίνετε τα κλειδιά της καρδιάς σας στα χέρια άλλων ανθρώπων. Ωστόσο, είστε κάτι περισσότερο από ένα ενεργειακό σφουγγάρι. Έχετε δύναμη, θέληση και επιλογή. Μη φοβάστε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη δύναμη και να πάρετε πίσω τον έλεγχο του ενεργειακού σας πεδίου.




Ασπαρτάμη : Το πιο δηλητηριώδες, νευροτοξικό πρόσθετο στην ιστορία των τροφίμων....!!!!!!

Απειλητική πραγματικότητα ή αποτέλεσμα εμπορικών «τερτιπιών»; Όπως και να έχει, μία παγκόσμια επιδημία βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και χρόνια. Αιτία ένα χημικό υποκατάστατο ζάχαρης, το οποίο πολλές επιστημονικές έρευνες χαρακτηρίζουν δηλητηριώδες, θεωρώντας το φαρμακευτική ουσία η οποία, σε αλληλεπίδραση με άλλες φαρμακευτικές ουσίες, αλλάζει τη βιοχημεία του εγκεφάλου. Επιπλέον, είναι από τα λίγα πρόσθετα που δεν έχουν υποβληθεί σε πλήρη τοξικολογικό έλεγχο.

Η χρήση της είναι πλέον τόσο διαδεδομένη που λίγα είναι τα προϊόντα τα οποία δεν την περιέχουν: θα τη βρει κανείς σε φάρμακα (κυρίως σιρόπια) για παιδιά, τσίχλες, αναψυκτικά διαίτης, γιαούρτια, δημητριακά, έτοιμες μαγειρικές σάλτσες, ακόμη και στο εμφιαλωμένο νερό.

Σε έρευνά τους με τίτλο «Επιδράσεις της Ασπαρτάμης στον εγκέφαλο: Νευρολογικές επιπτώσεις της ασπαρτάμης;» [Effects of Aspartame on the Brain: Neurologic Effects of Aspartame?], οι Ρίτσαρντ Βούρτμαν και Τίμοθι Μάχερ, αναφέρουν πως ο λόγος για τον οποίο η ασπαρτάμη θεωρείται τόσο επικίνδυνη είναι γιατί πρόκειται ουσιαστικά για ένα μόριο που αποτελείται από τρία χημικά συστατικά που έχουν στοιχειοθετηθεί ως απολύτως νευροτοξικά: ασπαρτικό οξύ (40%), μεθανόλη (10%) και φαινυλαλανίνη (50%).

Το ασπαρτικό οξύ και η φαινυλαλανίνη είναι νευροτοξικά υπερσυμπυκνώματα, τα οποία πλήττουν απευθείας τον εγκέφαλο, νεκρώνοντας τα κύτταρα. Η δε μεθανόλη (ή μεθυλική αλκοόλη ή ξυλόπνευμα) θεωρείται επικινδυνότατο μεταβολικό δηλητήριο, το οποίο κατηγοριοποιείται επίσης και ως ναρκωτική ουσία, ενώ όταν η ασπαρτάμη μεταβολίζεται παράγει δικετοπιπεραζίνη που θεωρείται ύποπτη για τη δημιουργία όγκων του εγκεφάλου.

Η Ασπαρτάμη αναφέρεται σαν υπεύθυνη για το 75% των παρενεργειών των οφειλόμενων σε πρόσθετα τροφίμων σύμφωνα με την F.D.A. («Διαχείριση Τροφίμων και Φαρμάκων»). Πολλές από αυτές τις παρενέργειες είναι πολύ σοβαρές συμπεριλαμβανομένων νοητικών βλαβών και θανάτων. 

Mερικά από τα 90 διαφορετικά τεκμηριωμένα συμπτώματα που αναφέρονται στην έκθεση είναι : Πονοκέφαλοι/ημικρανίες, ζαλάδες, διανοητική σύγχυση, ναυτία, μουδιάσματα, μυϊκοί σπασμοί, αύξηση βάρους, δερματικά προβλήματα, κατάθλιψη, εξασθένηση, ευερεθιστικότητα, ταχυκαρδία, αϋπνία, προβλήματα όρασης, απώλεια ακοής, ανωμαλίες στον καρδιακό ρυθμό, αναπνευστικές δυσκολίες, κρίσεις ανησυχίας, γλωσσοδιάρροια, απώλεια γεύσης, σκοτοδίνη, απώλεια μνήμης και πόνοι συνδέσμων.

Σύμφωνα με ερευνητές και γιατρούς που έχουν μελετήσει τις παρενέργειες της Ασπαρτάμης οι παρακάτω χρόνιες ασθένειες μπορεί να προκληθούν ή να επιδεινωθούν από την κατανάλωση της : Όγκοι εγκεφάλου, σκλήρυνση κατά πλάκας, επιληψία, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, ασθένεια Parkinson´s, ασθένεια Alzheimer´s, διανοητική καθυστέρηση, λύμφωμα, ελαττώματα κατά τη γέννηση, ινομυώματα και διαβήτης.

Ακολουθεί μία ενδεικτική ξενόγλωσση βιβλιογραφία σχετικά με τις επιπτώσεις της χρήσης της ασπαρτάμης, καθώς και τους ελλιπείς τοξικολογικούς ελέγχους που την κατατάσσουν δικαιολογημένα στην υπ” αριθμόν 1 επικινδυνότερη πρόσθετη ουσία:

Roberts, H.J., M.D. (1990) Aspartame (NutraSweet): Is it safe? Philadelphia, PA: The Charles Press

Wurtman, Richard J. & Timothy J. Maher. (1987). Effects of aspartame on the brain: Neurologic effects of aspartame. Presented at the symposium: «Sweeteners: Health Effects,» Naylor-Dana Foundation, New York; February 18-20, l987.

Sax’s Dangerous Properties of Industrial Materials (eighth edition). New York: Van Nostrand Reinhold: 2251-2252.

Gordon, Gregory. (1987). NutraSweet: Questions swirl. United Press International, 3-part series.

Bowen, James, M.D. (2000). Aspartame murders infants in violation of Title 18 of the Genocide Law. Dorway Web site, June 6.

Roberts, H.J., M.D. (1994). Statement of H.J. Roberts, M.D., concerning the use of products containing aspartame (NutraSweet) by persons with diabetes and hypoglycemia. Dorway Web site, August 9.

Olney, John, M.D. (l996). «Increasing brain tumor rates: Is there a link to aspartame?» Journal of Neuropathology and Experimental Neurology, Vol 55, No 12 (December).

Walton, Dr. Ralph (1993). «Adverse reactions to aspartame: Double-blind challenge in patients from a vulnerable population.» Society of Biological Psychiatry.

Monte, Dr. Woodrow. (1984). «Aspartame: Methanol and the public health.» Journal of Applied Nutrition, Vol 36, No 1.

Metcalfe, Ed. (2000). «Sweet talking.» The Ecologist, Vol 30, No 4 (June).

Trocho, C., R. Pardo, I. Rafecas, J. Virgili, X. Remesar, J.A. Fornandex-Lopez, M. Alemany. (1998). «Formaldehyde derived from dietary aspartame binds to tissue components in vivo.» Life Sciences 63 (5), June 26, pp 337-49.





iefimerida.gr

Τι εόρταζαν οι Αρχαίοι Έλληνες την περίοδο Χριστουγέννων....!!!!!!!

Οι αρχαίοι Έλληνες κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου γιόρταζαν την γέννηση του Διονύσου. Ο Διόνυσος αποκαλούταν «σωτήρ» και θείο «βρέφος», το οποίο γεννήθηκε από την παρθένο Σέμελη. Ήταν ο καλός «Ποιμήν», του οποίου οι ιερείς κρατούν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. 

Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του Διονύσου από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου εόρταζαν την αναγέννησή του. Οι γυναίκες-ιέρειες ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα νεογέννητο βρέφος φώναζαν «ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε. Ο Διόνυσος ζει» , ενώ σε επιγραφή αφιερωμένη στον Διόνυσο αναγράφεται : «Εγώ είμαι που σε προστατεύω και σε οδηγώ, εγώ είμαι το ''Άλφα και το Ωμέγα''.

Αυτή η αρχαία Ελληνική γιορτή, είχε επίσης ταυτιστεί και με την γιορτή του Ηλίου, τον οποίο οι αρχαίοι λαοί είχαν θεοποιήσει. Συγκεκριμένα στους Έλληνες, είχε ταυτιστεί με τον Φωτοφόρο Απόλλωνα του Ηλίου, ο οποίος απεικονιζόταν πάνω στο ιπτάμενο άρμα του να μοιράζει το φως του Ηλίου.

Οι αρχαίοι λαοί αναπαριστούσαν την κίνηση του ήλιου με την ζωή ενός ανθρώπου που γεννιόταν κατά την χειμερινή τροπή του ήλιου που μεγάλωνε βαθμιαία καθώς αυξάνονταν και οι ώρες που ο ήλιος φωταγωγούσε την Γη, και πέθαινε ή ανασταίνονταν τον Μάρτιο την ημέρα της Εαρινής Ισημερίας, συμβολίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αναγέννηση του φυτικού βασιλείου μέσα από την μήτρα της Γης. 

Το χειμερινό Ηλιοστάσιο 22-25 Δεκεμβρίου σημαίνει την αρχή του χειμώνα, και ο Ήλιος αρχίζει βαθμιαία να αυξάνει την ημέρα έως ότου εξισωθεί με την νύχτα, κατά την Ιση-μερία τον Μάρτιο. Τότε ο Ήλιος νικά το σκοτάδι, και έρχεται η άνοιξη, η εποχή της αναγέννησης για την φύση.

Η εορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη με τις δημοφιλείς γιορτές των Σατουρνάλιων, προς τιμήν του Κρόνου τον Δεκέμβριο αλλά και της θεάς Δήμητρας, γι΄ αυτό και έκαναν θυσίες χοίρων για την ευφορία της γης. 

Τα Σατουρνάλια ήταν από τις σημαντικότερες και ονομάζονταν: « DIES INVICTI SOLIS », δηλαδή «Ημέρα του αήττητου ήλιου». Μια γιορτή που φυσικά την είχαν πάρει από την γιορτή του Φωτοφόρου Απόλλωνα – Ηλίου!

Στην αρχαία Ρώμη, η εορτή άρχιζε στις 17 Δεκεμβρίου και διαρκούσε επτά ήμερες. Στην εορτή αυτή αντάλλασσαν δώρα, συνήθως λαμπάδες και στα παιδία έδιναν πήλινες κούκλες και γλυκά σε σχήμα βρέφους για να θυμίζουν το Κρόνο, που τρώει τα παιδιά του. 

Σταδιακά λοιπόν τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι «εθνικοί» αποκαλούσαν την Πρώτη Ημέρα της εβδομάδας Ημέρα του θεού-Κυρίου Ήλιου, ορολογία την οποία αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί Πατέρες για λόγους σκοπιμότητας ίσως. Κάτι που διασώζεται έως σήμερα στα Αγγλικά ως SUN-DAY, στα Γερμανικά SONN-TAG.

Ο Ιουστίνος ο μάρτυς (114-165 μ.Χ.) γράφει στη 2η απολογία του για τον Ιησού «…σταυρώθηκε, πριν το Σάββατο, ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ «ΚΡΟΝΟΥ» και την επόμενη ημέρα ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ (θεού) «ΗΛΙΟΥ» και η οποία μετονομάσθηκε σε ΚΥΡΙΑΚΗ, αναστήθηκε και εμφανίσθηκε στους μαθητές Του…»

Οι Αιγύπτιοι στις 25 Δεκεμβρίου εόρταζαν την γέννηση του θεού-ήλιου Όσιρη. Μετά την δολοφονία του ένα δένδρο ξεφύτρωσε στο οποίο ο Ίσις,σε κάθε επέτειο της γέννησης του στις 25 Δεκεμβρίου, άφηνε δώρα γύρω από το δένδρο. Οι Βαβυλώνιοι, και οι Φοίνικες ονόμαζαν το θεό-ήλιο Βαάλ , οι Πέρσες λάτρευαν τη γέννηση του Αήττητου-ήλιου και θεού Μίθρα Βασιλιά, ενώ οι Βραχμάνοι στην γέννηση του ψάλλουν: «Εγέρσου ω βασιλιά του κόσμου, έλα σε μας από τις σκηνές σου».

Εκτός όμως της ημέρας της γέννησης και πολλές από τις παραδόσεις που συνδέονται με τα Χριστούγεννα (ανταλλαγή δώρων, στολισμοί, κάλαντα, Χριστουγεννιάτικο δέντρο κλπ.) έχουν τις ρίζες τους σε παλαιότερες θρησκείες. Πιο συγκεκριμένα τα κάλαντα!
Πίσω από τα κάλαντα κρύβεται ένα αρχαίο Ελληνικό έθιμο με το όνομα Ειρεσιώνη, που αναφέρεται ήδη από τον Όμηρο, ο οποίος ευρισκόμενος στην Σάμο, σκάρωσε διάφορα τραγούδια τα οποία μαζί με μια ομάδα παιδιών τα τραγουδούσαν στα σπίτια των πλουσίων ευχόμενοι πλούτο, χαρά και ειρήνη. 

Συμβόλιζε την ευφορία και γονιμότητα της γης και εορτάζονταν δυο φορές το χρόνο, μια την άνοιξη με σκοπό την παράκληση των ανθρώπων προς τους θεούς κυρίως του Απόλλωνος-ήλιου και των Ωρών για προστασία της σποράς και μια το φθινόπωρο, για να τους ευχαριστήσουν για την συγκομιδή των καρπών. 

Ταυτόχρονα με τις ευχαριστίες προς τους θεούς, έδιναν ευχές και στους συνανθρώπους.

Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι, κρατώντας ελιάς ή δάφνης στολισμένα με μαλλί (σύμβολο υγείας και ομορφιάς) και καρπούς κάθε λογής, τραγουδώντας για καλύτερη τύχη και γονιμότητα της γης. Πολλά από τα παιδιά έφεραν τον κλάδο σπίτι τους και τον κρεμούσαν στην πόρτα όπου έμενε όλο το έτος.(κάτι που συνηθίζουμε να κάνουμε σήμερα την Πρωτομαγιά).

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Αποστόλου Αρβανιτόπουλου, σχετικό με τα έθιμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου και των καλάνδων, μας σώζει ο Φίλιππος Βρετάκος στο βιβλίο του «Οι δώδεκα μήνες του έτους και αι κυριώτεραι εορταί των». Σε αυτό το βιβλίο του ο Φίλιππος Βρετάκος μας λέει:

«Το χριστουγεννιάτικον δένδρον συμβολίζει την αιωνιότητα της ζωής, διότι δεν γηράσκει και δεν χάνει, επομένως, την νεότητά του. Το δένδρον όμως των Χριστουγέννων δεν το ευρίσκω, εγώ τουλάχιστον, ως ξενικήν συνήθειαν, ως νομίζεται γενικώς, αλλ’ εν μέρει ως αρχαίαν ελληνικήν. 

Είναι, δηλαδή, υπολείμματα της περιφήμου «ειρεσιώνης», και της «ικετηρίας» των αρχαίων Ελλήνων, και μάλιστα των αρχαίων Αθηναίων. Ήσαν δε η μεν Ικετηρία κλάδος ελαίας, από του οποίου εκρέμων ποκάρια μαλλιού, και έφερον αυτόν όσοι ήθελον να ικετεύσουν τον Θεόν ομαδικώς, δια την απαλλαγήν του τόπου από δεινού τινός κακού, π.χ. από νοσήματος, πανώλους, χολέρας ή ομοίου. 

Ως επί το πολύ, όμως, εβάσταζε την Ικετηρίαν άνθρωπος, ο οποίος ήθελε να τεθή υπό την προστασίαν θεού και της ανωτέρας αρχής, για να προβή εις αποκαλύψεις εναντίον ισχυρών ανθρώπων ή αρχόντων.» («Κληρονομία του αρχαίου κόσμου», εφημερίς «Εθνος», 31 Δεκεμ.1937)

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία στο τέλος του 16ου, αλλά έως τις αρχές του 19ου αιώνα δεν ήταν διαδεδομένο ευρέως – τοποθετούνταν μόνο στις εκκλησίες. Το δέντρο ως Χριστιανικό σύμβολο, συμβολίζει την ευτυχία που κρύβει για τον άνθρωπο η γέννηση του Χριστού. 

Σταδιακά το δένδρο άρχισε να γεμίζει με διάφορα χρήσιμα είδη- κυρίως φαγώσιμα κι αργότερα ρούχα κι άλλα είδη καθημερινής χρήσης, (κάτι που γινόταν στους αρχαίους Ελληνικούς ναούς) συμβολίζοντας την προσφορά των Θείων Δώρων. Στην σύγχρονη Ελλάδα το έθιμο το εισήγαγαν οι Βαυαροί με τον στολισμό στα ανάκτορα του Όθωνα το 1833. Μετά τον το Β’ παγκόσμιο πόλεμο το δέντρο με τις πολύχρωμες μπάλες μπήκε σε όλα τα ελληνικά σπίτια.
Φυσικά μεγάλη εντύπωση προκαλεί και το μυθολογικό γεγονός του «Αγιοβασίλη» με το έλκηθρο του που το κινούν οι ιπτάμενοι τάρανδοι. Ούτε αυτό όπως καταλαβαίνετε, δεν θα μπορούσε να μην παρθεί από την Αρχαία Ελλάδα. 

Όπως αναφέραμε πιο πρίν , τον μήνα Δεκέμβριο, οι Έλληνες γιόρταζαν τον Διόνυσο αλλά και τον Φωτοφόρο Απόλλωνα-Ηλίου παριστάνοντας τον πάνω στο ιπτάμενο άρμα του, να μοιράζει το φως. Το άρμα έγινε έλκηθρο, τα άλογα έγιναν τάρανδοι και το «δώρο» του φωτός που μοίραζε στους ανθρώπους …έγινε κυριολεκτικά «μοίρασμα δώρων».

Τέλος το κόψιμο της βασιλόπιτας αποτελεί εξέλιξη του αρχαίου Ελληνικού εθίμου του εορταστικού άρτου, τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες πρόσφεραν στους θεούς σε μεγάλες αγροτικές γιορτές, όπως τα Θαλύσια και τα Θεσμοφόρια.




Επιλέγει ο Αποστόλης Παγούνης

Oι ξεκάθαροι ανθρώποι δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν....!!!!!!!

Οι λίγοι και ξεχωριστοί ξεκάθαροι άνθρωποι δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανένα. Εκείνοι που ξέρουν ποιοί είναι και που πάνε. Αυτοί που δεν μασάνε τα λόγια τους. Μιλάνε με ντόμπρες και ξεκάθαρες κουβέντες.

Δεν μπερδεύουν τις λέξεις τους. Εξηγούνται στα ίσα. Δεν φοβούνται και δεν κρύβονται για να πουν αυτό που θέλουν. Μιλάνε με τη γλώσσα της ψυχής τους. Οι συλλαβές τους είναι καθάριες σαν το βλέμμα τους. Και βγαίνουν ατόφιες απο την καρδιά τους.

Δε δειλιάζουν να σε κοιτάξουν στα μάτια και να σου πουν την αλήθεια. Να ξεστομίσουν όσα οι άλλοι δεν έχουν την τόλμη. Κάνουν την διαφορά με το τσαγανό που τους διακατέχει. Με τον τσαμπουκά που τους διακρίνει. Δεν έχουν μάθει να προσποιούνται για να κερδίσουν αυτό που θέλουν. Δεν παίζουν με τις ψυχές των ανθρώπων.

Δεν εκμεταλλεύονται συναισθήματα για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους. Έχουν μάθει πάντα να διεκδικούν και να κερδίζουν αυτό που θέλουν. Δεν τους τρομάζουν οι σχέσεις. Δεν αποφεύγουν τις δεσμεύσεις. Δε φοβούνται να τσαλακώσουν την εικόνα τους. Γελούν με την καρδιά τους και δεν ντρέπονται να κλάψουν μέσα από την ψυχή τους.

Αντιλαμβάνονται περισσότερα απο όσα αυτός ο κόσμος αντέχει. Αντέχουν περισσότερα απο όσα αυτός ο κόσμος τους δίνει. Μιλάνε λίγο. Γνωρίζουν πολλά. Είναι αυθεντικοί και ειλικρινείς σε όλα. Δεν τρομάζουν μπροστά στα συναισθήματα τους. Αγαπάνε με πάθος. Δίνονται με όλο τους το είναι.

Σέβονται τον σύντροφο τους και του φέρονται όπως του αξίζει. Δεν χρησιμοποιούν τα αισθήματα του για να πετύχουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Δεν του προκαλούν ανασφάλεια και φοβίες. Αντίθετα τον προστατεύουν και τον φροντίζουν επιδεικνύοντας την αγάπη τους σε κάθε ευκαιρία.

Πιστεύουν στις πράξεις και όχι στην θεωρία. Δεν τους αρέσουν τα μεγάλα κούφια λόγια. Τους διακρίνει η ποιότητα και όχι η ποσότητα, η ειλικρίνεια και όχι η υποκρισία. Δεν κρύβουν αυτό που είναι. Αντίθετα είναι περήφανοι για αυτό και το βροντοφωνάζουν με κάθε τους κίνηση. Το διαλαλούν σε κάθε τους βλέμμα. Απεχθάνονται το ψέμα. Αγαπούν την γνησιότητα.

Μισούν την υποκρισία. Δεν μιμούνται και δεν αντιγράφουν ρηχά είδωλα.

Εκτιμούν αυτά που τους προσφέρουν οι γύρω τους και αναγνωρίζουν την αξία σε κάθε άνθρωπο. Τους χαρακτηρίζει η αυτοπεποίθηση που εκπέμπουν. Η αυτογνωσία που τους διακρίνει.

Ξέρουν τι θέλουν και δεν το ψάχνουν σε κάθε σταθμό που θα τους βγάλει η διαδρομή τους. Πατάνε γερά στα πόδια τους και δεν τρικλίζουν σε κάθε τους βήμα. Δεν κοροϊδεύουν και δεν υποτιμούν τους ανθρώπους. Αντιμετωπίζουν τις μικρότητες με αδιαφορία.

Τις κακίες με περιφρόνηση. Τα δύσκολα με αξιοπρέπεια και χιούμορ.

Δεν επιδιώκουν τον σεβασμό σου. Τον κερδίζουν με την στάση τους. Δεν διεκδικούν την προσοχή σου. Την κερδίζουν με την συμπεριφορά τους. Ξεχωρίζουν για το τσαγανό και την αμεσότητα τους.

Για την απλότητα και την ευθύτητα τους. Γελάνε δυνατά. Σου χαμογελούν εγκάρδια. Δεν φοβούνται να σου δείξουν την συμπάθεια τους και δεν αποκρύπτουν τις αντιπάθειες τους. Δεν συναναστρέφονται με τον όχλο. Έχουν λίγους και ''καρδιακούς'' φίλους.

Δεν περιπλανιούνται άσκοπα σε τούτο τον κόσμο. Ακολουθούν μία σταθερή πορεία και δεν παρεκκλίνουν σε κάθε στροφή της ζωής τους. Δεν έχουν την ανάγκη της επιβεβαίωσης από κανένα. Δεν επιδιώκουν την επιβράβευση από τους άλλους.

Αντιστέκονται σθεναρά στο ρεύμα και δεν παρασύρονται από εμπάθειες και κακόβουλες επιρροές. Υποστηρίζουν με πάθος τις απόψεις τους και δεν κρύβονται από ανθρώπους και καταστάσεις.

Δεν έμαθαν και δεν ξέρουν να κρύβονται στα σκοτάδια. Δεν θα τους συναντήσεις σε μυστικά δείπνα ούτε σε κλειστές συναγωγές. Δεν θα τους δεις να τριγυρίζουν στα υπόγεια και τα καταγώγια αυτού του κόσμου. Θα τους αντικρίσεις εκεί όπου υπάρχει φως και καθάριος ουρανός.

Εκεί όπου τελειώνει το ουράνιο τόξο. Γιατί εκεί τους οδηγεί πάντα η ψυχή τους.Είναι αυτοί οι λίγοι και σπάνιοι που τολμούν να είναι ο ξεκάθαρος εαυτός τους. Γιατί απλά δεν έχουν να αποδείξουν τίποτα σε κανένα.




Λίτσας Φιλίππου – anapnoes.gr

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

6 Σημάδια ότι η Ψυχή σας έχει Μετενσαρκωθεί.....!!!!!!

‘Εχετε συχνα Déjà vu
Αν η ψυχή σας έχει μετενσαρκωθεί, μπορεί να έχετε μια απόκοσμη αίσθηση ότι ορισμένα γεγονότα έχουν συμβεί σε σας πριν. Για παράδειγμα, αν πάτε ένα ταξίδι και αισθανθείτε σαν να έχετε βρεθεί στους ίδιους δρόμους πριν (ακόμα κι αν δεν το έχετε κάνει), αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχετε ζήσει εδώ σε ένα χρονικό σημείο σε ένα άλλο σώμα. Ορισμένοι άνθρωποι, τόποι, ή γεγονότα μπορεί να φαίνονται παραδόξως οικεία σε σας, ακόμα κι αν δεν μπορείτε να θυμηθείτε τη συνάντηση με αυτούς πριν.

ΕΙΣΤΕ εξαιρετικά ευαίσθητοι.
Οι άνθρωποι που έχουν μετενσαρκωθεί έχουν ένα υψηλό επίπεδο ευαισθησίας και ενσυναίσθησης. Αισθάνονται τα πάντα στον πυρήνα, και ότι έχουν μια αποστολή στη ζωή. Έχουν μεγάλη δυσκολία στο να αντιμετωπίζουν τις αντικρουόμενες και ταραχώδεις ενέργειες αυτού του κόσμου και χρειάζονται πολύ χρόνο για να εξισορροπήσουν τον εαυτό τους. Οι άνθρωποι με ισχυρό αίσθημα Ενσυναίσθησης μισούν να βρίσκονται σε πολυσύχναστα, θορυβώδη μέρη και τα αποφεύγουν όσο το δυνατόν περισσότερο.

Έχετε μια ισχυρή παρόρμηση να επισκεφτείτε μακρινούς τόπους
Μπορεί να έχετε αναμνήσεις σε μια συγκεκριμένη χώρα ή πόλη από μια προηγούμενη ζωή, και γι αυτό να έχετε μια ακόρεστη επιθυμία να πάτε πάλι εκεί. Έχετε μια ψυχή που θέλει να περιπλανηθεί και για εσάς το σπίτι δεν είναι ένα φυσικό μέρος αλλά ένα συναίσθημα στην καρδιά σας γι αυτό και θέλετε να πάτε οπουδήποτε και παντού σε αυτή τη Γη. 

Ωστόσο, μπορεί να αισθάνεστε ότι σας «τραβάει» μια συγκεκριμένη τοποθεσία ή πολιτισμός, πιθανώς επειδή έχετε ζήσει εκεί σε μια προηγούμενη ζωή. Μην διστάσετε να επισκεφτείτε το μέρος που σας μαγνητίζει. Μπορεί να πάρετε πολύτιμα μαθήματα για τον εαυτό σας και την αποστολή της ψυχής σας!!!

Σας αρέσει η απομόνωση
Όπως είπαμε και πριν, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος μερικές φορές μπορεί να σας μπερδεύει και να σας κατακλύζει. Μπορεί να αισθάνεστε απογοητευμένοι και χωρίς ισορροπία κατά καιρούς, από το γρήγορο ρυθμό και τον επιφανειακό κόσμο στον οποίο ζούμε. Χρειάζεστε κάποιο χρόνο και χώρο για να επαναφορτιστείτε και να ανανεωθείτε. Θέλετε να βρίσκεστε στη φύση όσο το δυνατόν συχνότερα και να περνάτε χρόνο μακριά από την τεχνολογία και από τους άλλους ανθρώπους για να θεραπεύσετε το μυαλό και την ψυχή σας.

Ζείτε για βαθιές συζητήσεις και συνδέσεις
Δεν έχετε καμία όρεξη για κουβεντούλα. Έχετε μια αναμφισβήτητη, αμείλικτη πείνα για πραγματικές συνδέσεις. Για συνομιλίες που θα σας κρατήσουν για ώρες χωρίς να βαρεθείτε. Απολαμβάνετε τις ουσιαστικές συνομιλίες, ενδεχομένως, σχετικά με το σύμπαν, την επιστήμη, την ιστορία, τη φιλοσοφία, την τέχνη, τη φύση, ή κάτι τέτοιο. Βαριέστε εύκολα με το κουτσομπολιό, τη μόδα, ή οτιδήποτε άλλο επιφανειακό.

Έχετε συγκεκριμένες Φοβίες
Οι φόβοι μας συχνά καταδεικνύουν άσχημα πράγματα που μπορεί να έχουν συμβεί σε εμάς σε μία προηγούμενη ενσάρκωση. Για παράδειγμα, ο φόβος της φωτιάς μπορεί να σημαίνει ότι έχετε πεθάνει σε μια πυρκαγιά σε προηγούμενη ζωή ή ο φόβος για τα φίδια αναλόγως.




Μία από τις πιο Απλές Αυτοθεραπευτικές Ικανότητες που έχουμε Όλοι - Για Άγχος,φοβίες,κατάθλιψη....!!!!!!

Όσοι υποφέρουν από άγχος, φοβίες, κρίσεις πανικού ή κατάθλιψη, ας αναλογιστούν το εξής : ενώ οι αισθήσεις που αναγνωρίζουμε ως «το σώμα μου» βρίσκονται πάντα στο παρόν, κάτι άλλο που ονομάζουμε «ο εαυτός μου» (ή «εγώ») περιφέρεται μέσα στα φανταστικά σενάρια του νου.

Αυτό που περιφέρεται αδέσποτα μέσα στις σκέψεις και που υποτίθεται ότι του συμβαίνουν διάφορα άσχημα πράγματα, είναι ένα είδωλο που προσποιείται ότι είναι «ο εαυτός μας». Δεν είναι όμως. Είναι απλώς ένα είδωλο που αποτελείται από την εικόνα του σώματός μας, έτσι όπως αυτή έχει καταγραφεί στη μνήμη.

Έτσι δημιουργείται ο παραλογισμός, που ενώ το σώμα μας είναι ασφαλές στο παρόν, αντιδράει σαν να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις που δημιουργεί η φαντασία με τις σκέψεις εναντίον του ειδώλου.

Αυτή την κατάσταση την έχουν ονομάσει πολλοί σοφοί «ονειρική», γιατί είναι σαν να ονειρεύεται η επίγνωση. Όταν η προσοχή μας είναι απορροφημένη από τη δραστηριότητα του νου και είναι ταυτισμένη μαζί της, χάνεται η ιδιότητα της συνειδητής παρατήρησης και η δραστηριότητα του νου γίνεται αντιληπτή ως πραγματικότητα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στα όνειρα.

Κάτι που αποδεικνύει κιόλας, ότι το «κέντρο ελέγχου» στον οργανισμό μας δεν είναι οι σκέψεις, όπως ισχυρίζονται πολλοί, αλλά η προσοχή μας. Όπου βρίσκεται η προσοχή μας, αυτό βιώνουμε ως πραγματικότητα. Με ό,τι ταυτίζεται η προσοχή, αυτό αντιλαμβανόμαστε ως αλήθεια.

Το να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τις αισθήσεις του σώματος από τις σκέψεις, είναι μία από τις πιο απλές και αυτοθεραπευτικές ικανότητες που μπορούμε να αναπτύξουμε. Οι αισθήσεις είναι πάντα πιο κοντά στην πραγματικότητα που βιώνει το σώμα μας, παρά οι σκέψεις.

Τόσο όμως οι αισθήσεις, όσο και οι σκέψεις, μπορούν να αναγνωριστούν από την επίγνωση στο παρόν ως παροδικές εμπειρίες. Γι’ αυτό η ύψιστη μορφή ύπαρξης είναι η αυτογνωσία, δηλαδή το να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας στη θέση της επίγνωσης και όχι στις παρατηρούμενες, αυτόματες και παροδικές εμπειρίες του σώματος και του νου.




Νίκος Μπάτρας – aytepignosi.com

Το κακό μάτι και οι ''μυστικές'' ευχές που το διώχνουν....!!!!!!

Με τον όρο ''μάτιασμα'', αναφερόμαστε σε μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση, ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την ''κακή ενέργεια'', τη ζήλια, το θαυμασμό ή ακόμα και μια απλή ματιά, ενός άλλου! Τώρα, το αν υπάρχει ή όχι ''κακό μάτι'', αποτελεί μία άλλη συζήτηση. Στο άρθρο μας, απλά παραθέτουμε κάποιες μεθόδους ξεματιάσματος.

Η πίστη στο ''κακό μάτι'' έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική παράδοση και σύμφωνα με αυτήν δεν ματιάζονται μόνο οι άνθρωποι, αλλά τα φυτά, τα ζώα, υλικά αντικείμενα ή και περιουσίες! Η Εκκλησία παραδέχεται τη βασκανία, γι’ αυτό και χρησιμοποιεί διάφορες ευχές για το ξεμάτιασμα.

Τα ''ξεματιάσματα'' διαφέρουν από τόπο σε τόπο και μεταδίδονται από τη μία γενιά στην άλλη. Ο ''ματιασμένος'' που δέχεται τις ευχές, δεν πρέπει να πει ''ευχαριστώ'' γιατί το ξεμάτιασμα δε θα πιάσει! Παρακάτω παραθέτουμε κάποιες ευχές, που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, διώχνουν το ''κακό μάτι''. Το αν πιάνουν ή όχι, θα μας το πείτε εσείς που θα τις δοκιμάσετε.

Κατά την παράδοση, την ευχή πρέπει να σας την μάθει ένας άντρας, αλλιώς δεν θα ''πετύχει'' ! Το συγκεκριμένο άρθρο γράφηκε από άντρα! Οπότε, μπορείτε και οι ίδιοι ακολουθώντας τις οδηγίες να προβείτε σε ''ξεμάτιασμα'' ακόμη και του εαυτού σας. Και τέλος, αν γνωρίζετε κάποια άλλη μέθοδο ξεματιάσματος, μη ξεχάσετε να μας τη γράψετε στο τέλος του άρθρου.

Ξεμάτιασμα με λάδι.
Σε ένα μικρό φλιτζάνι ή πιατάκι, βάζετε δύο δάχτυλα νερό. Σε ένα μπολάκι, ρίχνετε λίγο ελαιόλαδο. Αρχίζετε ο ξεμάτιασμα λέγοντας : ''Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος για τον/την (αναφέρετε το όνομα του/της ματιασμένου/ης)''. Παράλληλα σταυρώνετε τρεις φορές το φλιτζάνι ή το πιάτο με το νερό.

Στη συνέχεια, πρέπει να πείτε μόνο μία από τις παρακάτω ευχές :

Ευχή 1 : ''Ιησούς Χριστός νικά κι όλα τα κακά σκορπά''.

Ευχή 2 : ''Ιησούς Χριστός νικά, κι αν είναι μάτι το σκορπά, η κυρά η Παναγιά''.

Ευχή 3 :Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί, δωρεάν ελάβατε δωρεάν δότε ημίν”.

Την ώρα που το λέτε αυτό, ρίχνετε μία μόνο σταγόνα από το λάδι, μέσα στο νερό. Επαναλαμβάνετε δύο φορές ακόμα την ίδια ευχή και ρίχνετε άλλες δύο σταγόνες λάδι στο ποτήρι με το νερό. Αν όταν πέσουν πάνω στην επιφάνεια του νερού ενωθούν σε μία και απλώσουν στο νερό, τότε ξέρουμε ότι ο άλλος είναι ματιασμένος. Αντίθετα αν μείνουν ξεχωριστά χωρίς να διαλυθούν πάνω στο νερό, δεν είναι ματιασμένος.

Αν διαπιστώσετε ότι είναι ματιασμένος, διαβάστε τα παρακάτω λόγια:
“Βασκανία ηπέρασε και τα δέντρα ξερίζωσε. Βασκανία πού υπάγεις και τα δέντρα ξεριζώνεις. Πάγω στο κεφάλι του (της), να του (της) πιω το αίμα. Βασκανία λείψε από το κεφάλι του (της) και πήγαινε στα μονόκερα, δίκερα, τρίκερα, τετράκερα, πεντάκερα, εξάκερα, επτάκερα, οκτάκερα, εννιάκερα, δεκάκερα, εντεκάκερα, δωδεκάκερα, εις το πυρ το εξώτερον το ετοιμασμένο, το μυρισμένο και εις τον Θεό παραδομένο στ’ άγρια βουνά και στ’ άκαρπα δέντρα έξω το κακό, έξω το κακό, έξω το κακό”.

Ξεμάτιασμα από την Μικρά Ασία
Στην αρχή, μετράμε από το 1 εως το 9. Συνεχίζουμε με την ευχή:

Μάτια που τον/την ματιάσανε,

τρία είναι καλά να τον γιατρέψουν,πατήρ υιος και άγιο πνεύμα,

και του/της (λέμε το όνομα του ανθρώπου που ξεματιάζουμε) το κακό,

στην γη να σκορπιστεί και την υγειά του να’χει!

Νησιώτικο ξεμάτιασμα
Ξεκινάμε λέγοντας “Στο όνομα του/της…” και αναφέρουμε το όνομα του προσώπου που ξεματιάζουμε. Επαναλαμβάνουμε τρεις φορές την παρακάτω ευχή:

Σταυρός στον ουρανό,

Σταυρός στη γη, κι αν είναι μάτι να φύγει.

Ανάτριχα ήρθε, ανάτριχα να φύγει.

Όση ώρα λέμε την ευχή, σταυρώνουμε τον ματιασμένο. Στο τέλος φυσάμε τρεις φορές!

Ξεμάτιασμα για μικρά παιδιά
Με ένα κομμάτι βαμβάκι, βουτηγμένο στο λάδι από το καντήλι, “σταυρώνουμε” το μέτωπο του παιδιού που θέλουμε να ξεματιάσουμε. Στη συνέχεια λέμε τα εξής λόγια:

Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,

Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,

Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,

Σταυρός πιστών το στήριγμα,

Σταυρός Αγγέλων η δόξα καί των δαιμόνων το τραύμα.

Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου τω Σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς την αθανασίαν επήγασας ημίν Σωτήρ ημών Δόξα Σοι.

Τι πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία
Η ορθόδοξη εκκλησία δεν αρνείται τη βασκανία, αλλά συνδέει το “κακό μάτι” με “πονηρά πνεύματα” και υποστηρίζει ότι οι ευχές κατά της βασκανίας, πρέπει να διαβάζονται μόνο από ιερωμένους και όχι από τον καθέναν μας! Ο Άγιος Νεκτάριος και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αναφέρουν ότι η Βασκανία είναι πάθος.

Άγιος Νεκτάριος τονίζει στο βιβλίο του ”γνώθι σ αυτόν”, ότι σαν αιτία της Βασκανίας διακρίνει ότι υπάρχει μέσα στην καρδιά του Βάσκανου ανθρώπου, το μίσος , η ζήλια και ο φθόνος.

Για αυτό και κατατάσσει την Βασκανία στα πάθη. Σύμφωνα λοιπόν με την Ορθόδοξη Εκκλησία, η Βασκανία δεν είναι μια απλή ενέργεια των οφθαλμών, αλλά ένα φοβερό πάθος. Και πίσω από αυτό το πάθος, κατά τον Άγιο Νεκτάριο και τους Πατέρες της Εκκλησίας, κρύβεται πάντοτε ένας δαίμονας, αυτός που αποκαλούν ” βάσκανο δαίμονα ”.

Η σχετική ευχή είναι η παρακάτω. Αν δεν υπάρχει ιερέας, μπορεί να ειπωθεί απλά σαν προσευχή από το άτομο που έχει το πρόβλημα.

Ευχή επί βασκανίαν.

Του Κυρίου δεηθώμεν.

Κύριε ο Θεός ημών, ο Βασιλεύς των αιώνων, ο παντοκράτωρ και παντοδύναμος, ο ποιών πάντα και μετασκευάζων μόνω τω βούλεσθαι, ο την επταπλάσιον κάμινον και τη φλόγα την εν Βαβυλώνι εις δρόσον μεταβαλών και τους αγίους σου τρεις Παίδας σώους διαφυλάξας,

ο ιατρός και θεραπευτής των ψυχών ημών, η ασφάλεια των εις σε ελπιζόντων, σου δεόμεθα και σε παρακαλούμεν, απόστησον, φυγάδευσον και απέλασον πάσαν διαβολική ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον και πάσαν επιβουλήν, περιέργειάν τε πονηρά και βλάβη των οφθαλμών βασκανίαν των κακοποιών και πονηρών ανθρώπων υπό του δούλου σου […],

και ή υπό ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου και φθόνου ή βασκανίας συνέβη, αυτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, έκτεινον την κραταιάν σου χείρα και τον βραχιονά σου τον ισχυρόν και ύψιστον, και επισκοπών επισκόπησον το πλάσμα σου τούτο , και κατάπεμψον αυτώ Άγγελον ειρηνικόν, κραταιόν, ψυχής και σώματος φύλακα, ος επιτιμήσει και απελάσει απ’αυτού πάσαν πονηράν βουλήν, 

πάσαν φαρμακείαν και βασκανίαν των φθοροποιών και πονηρών ανθρώπων , ίνα υπό σου ο σος ικέτης φρουρούμενος, μετ’ ευχαριστίας ψάλλη σοι “Κύριος εμοί βοηθός, και ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι άνθρωπος» και πάλιν «ου φοβηθήσομαι κακά, ότι σοι μετ’ εμού ει, ότι συ ει ο Θεός, κραταίωμά μου, ισχυρός εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος”.

Ναι, Κύριε ο Θεός ημών, φείσαι του πλάσματός σου, και σώσον τον δούλο σου από πάσης βλάβης και επήρειας της εκ βασκανίας γινομένης, και ανώτερον αυτόν παντός κακού διαφύλαξον, πρεσβείαις της υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποινής ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, των φωτοειδών Αρχαγγέλων, και παντών σου των Αγίων. Αμήν.

Ευχή του Ιωάννη του Χρυσοστόμου.
Ο ιατρός και θεραπευτής των ψυχών ημών, η ασφάλεια των εις Σε ελπιζόντων. Σου δεόμεθα και σε παρακαλούμεν, φυγάδευσον και απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργεια, πάσαν σατανικήν έφοδον και πάσα επιβουλήν. Περιέργειαν δε πονηράν και βλάβην και οφθαλμών βασκανίαν… από του δούλου σου ή υπό ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου ή φθόνου ή βασκανίας, συνέβη και κατάπεμψον άγγελον ειρηνικόν, κραταιόν ψυχής και σώματος φύλακα, όστις επιτιμήσει και απελάσει πάσαν πονηράν βουλήν, πάσαν φαρμακείαν και βασκανίαν των φθοροποιών και φθονερών.

Το ξεμάτιασμα γίνεται αφιλοκερδώς!
Το βασικό στοιχείο της παράδοσής μας είναι ότι το ξεμάτιασμα γίνεται αφιλοκερδώς και ο ματιασμένος δεν πρέπει καν να πει ευχαριστώ σε αυτόν που τον ξεματιάζει. Συνεπώς κάθε οικονομικό ή άλλο αντάλλαγμα σε αυτόν που ξεματιάζει, αυτομάτως ακυρώνει την ευχή!





Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Άγιος Σάββας ο αγιασμένος.....!!!!!!!

Γιορτάζει σήμερα ένας πολύ, πάρα πολύ μεγάλος άγιος. Ο άγιος Σάββας ο ηγιασμένος. Σπλάχνο της Καππαδοκίας. Της ελληνικότατης και χριστιανικότατης Καππαδοκίας, που έβγαλε τόσους και βγάζει μέχρι σήμερα. Και με τους κρυπτοχριστιανούς που έχει εκεί, θα δείτε κάποια μέρα, θα θαυμάσουμε πράγματα και θαύματα. 

Πόσοι χριστιανοί κρύβονται εκεί και λατρεύουν τον Χριστό νύχτα και μέρα! Μυστικά! Εν κρύπτω! Τί ωραία! Γεννήθηκε εκεί ο άγιος τον 4ο αιώνα, το 431. Ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός. Σε ηλικία 8 ετών πήγε στο μοναστήρι των Φλαβιανών, εκεί κοντά, και έμεινε μέχρι 18 ετών, που έμαθε όλα τα γράμματα, το Ψαλτήρι απ’ έξω, και απέκτησε μεγάλη χάρη και φήμη. Ήθελαν όλοι να τον φάνε απ’ τη χαρά τους κι απ’ την αγάπη τους. Τόσο σπουδαίος ήταν. 

Δεκαοκτώ χρονών παιδάκι και καλογεροπαίδι. Και τί έκανε; Έφυγε. Πήγε στην αγία πόλη της Ιερουσαλήμ, προσκύνησε τους Αγίους Τόπους κι ύστερα πήγε στην έρημο της Ανατολής. Στον άγιο Ευθύμιο τον μεγάλο, εκείνος τον έστειλε στον άγιο Θεόκτιστο, και έμεινε εκεί αρκετά χρόνια, ασκήθηκε πολύ, κι ανέβηκε ψηλά. Έλαμψε το πρόσωπο του. 

Η χάρη του Θεού τον είχε από κοντά. Κι ύστερα πήγαινε και στην έρημο και προσευχόταν κι αγωνιζόταν κι αργότερα έφτιαξε και τη μονή, που προαναφέραμε, τη μονή του αγίου Σάββα, την περίφημη, που ‘ναι κοντά στην Ιερουσαλήμ, απέκτησε πολλούς, αναρίθμητους μοναχούς, πήγε και σ’ άλλα μέρη, και τί; Κάθε μέρα φρόντιζε την ψυχή του. 

Κι έλεγε: «Δεν είμαι τίποτα, Θεούλη μου.» Ήταν πολύ ταπεινός και τον ονόμασαν και παιδαριογέροντα. Παιδάκι με φρόνηση Γέροντος. Και φρόντιζε την ψυχή του και έλαμψε τόσο πολύ από τη Θεία Χάρη κι ανέβαινε, όλο κι ανέβαινε κάθε μέρα στην αγιοσύνη. Γι’ αυτό κι ονομάσθηκε και αγιασμένος. Αγιασμένος. 

Από παιδάκι, μέχρι που εκοιμήθη, αγωνιζόταν να γίνει και πιο άγιος κατά το «άγιοι γίνεσθε». Τί ωραίο! Και σκοπός του βίου, κι εκείνου και όλων μας, ήταν ο αγιασμός . Και πήρε χάρη περισσή ο άγιος Σάββας και τί έκανε; Θαύματα μεγάλα. Έβγαζε δαιμόνια. Θεράπευε αρρώστους. Θεράπευε καρκίνους. Γι’ αυτό και το Αντικαρκινικό Ινστιτούτο των Αθηνών φέρει το όνομά του. 

 Έβγαζε από τις ξερές πέτρες και τις ερημιές νεράκι δροσερό, πήγε δύο φορές στην Ιερουσαλήμ ως πρέσβης για κάποιες σοβαρές υποθέσεις της περιοχής του στους αυτοκράτορες Αναστάσιο τον Α’ και Ιουστινιανό τον Μέγα, τον Α’, και τα κατάφερε θαυμάσια. Αλλά ήλθαν και τα χιόνια στα βουνά, και στα 532, πλήρης ημερών και πάλλευκος και αγιασμένος εις το έπακρον, έκοιμήθη στις 5 Δεκεμβρίου. 

Τον έκλαψαν, τον θρήνησαν, τους έλειψε, αλλά εκείνος, τότε, ήταν περισσότερο κοντά τους. Καθώς βγήκε απ’ τα δεσμά της σάρκας, ήταν πλέον ελεύθερος. Και πρώτα ήταν ελεύθερος, αλλά ελεύθερος πολιορκημένος απ’ το σώμα κι απ’ τα βάσανα του βίου. 

Τώρα που βγήκε, ήταν ελεύθερος να τρέχει παντού. Και τρέχει ο άγιος Σάββας, καθώς και οι άγιοι όλοι, και φροντίζει την οικουμένη. Ετάφη το λείψανό του στη μονή του, το πήραν αργότερα οι Βενετοί, το πήγαν στην Ιταλία, και στα 1965 το επανέφεραν οι πατέρες στη μονή του κι είναι εκεί τώρα, πλήρης χάριτος και κάνει μεγάλα θαύματα. 

Είμαστε τυχεροί, που έχομε τόσους αγίους, που μας περιβάλλουν και μας φροντίζουν. Τους ευχαριστούμε κι ευχαριστούμε τον Κύριο κι ας κάνομε κι εμείς προσπάθεια, όσο γίνεται, να τους μιμούμαστε. Και τότε χαίρονται και μας βοηθάνε παραπάνω.

(Αρχιμ. Ανανία Κουστένη, «Χειμερινό συναξάρι», τ.Α΄, εκδ. Ακτή-Λευκωσία 2008)