Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018

Προτιμούμε να καταστραφούμε παρά να αλλάξουμε...!!!!

Προτιμούμε να καταστραφούμε παρά να αλλάξουμε, θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε μέσα στον φόβο μας, παρά να κουβαλήσουμε τον σταυρό της στιγμής και να αφήσουμε τις ψευδαισθήσεις μας να πεθάνουν.....W.A. Auden «The age of anxiety: Α baroque eclogue» (δική μου η μετάφραση του αποσπάσματος)

Έχουμε πει πολλές φορές ότι αναπαράγουμε το οικείο κι όχι το ευχάριστο. Προτιμούμε το οικείο έχοντας την αίσθηση, ή την ψευδαίσθηση, ότι ασκούμε ένα είδος ελέγχου πάνω του. Άλλωστε ως σήμερα με αυτό το οικείο, έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε, αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι επαναλαμβάνοντάς το θα επιβιώσουμε και αύριο. 

Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που το οικείο είναι δυσάρεστο, απειλητικό και προκαλεί δυσφορία; 

Δυστυχώς ο ψυχισμός μας έχει την τάση να προτιμάει να το αναπαράγει ακριβώς γιατί προτιμά το γνωστό από το άγνωστο. 

Σε επίπεδο ατομικής ψυχολογίας αναφέρω το παράδειγμα ενός ανθρώπου που έχει ζήσει την σωματική βία μέσα στην πατρική οικογένεια ως παιδί κι ενώ, σε επίπεδο συνειδητό, γνωρίζει ότι αυτό ήταν πηγή μεγάλου πόνου και δυστυχίας κι επιθυμεί να μεγαλώσει ώστε να μπορέσει να ξεφύγει από αυτή την βίαιη οικογένεια, όταν μεγαλώνει ξαναδημιουργεί ή ξανασυναινεί στην ίδια κατάσταση διαιωνίζοντας τη βία μέσα στη γενεολογική αλυσίδα-εφόσον δεν την σταματήσει. 

Ο φόβος για το άγνωστο υπάρχει πίσω από κάθε αντίσταση στην θεραπεία και συντηρεί για καιρό τον άνθρωπο στην ψυχική ασθένεια. Και αυτό γίνεται παρόλο που η θεραπεία είναι επιθυμητή γιατί ο άνθρωπος υποφέρει και θέλει να αλλάξει. Για να επέλθει η αλλαγή χρειάζεται να συνειδητοποιήσει το ότι είναι ανώφελο να ζει με μάταιο πόνο και να πάρει αυτό το ρίσκο της αλλαγής. 

Άλλωστε σε κάθε ανθρώπινο επίτευγμα προηγείται η ανάληψη κάποιου μικρότερου ή μεγαλύτερου ρίσκου. 

Δεν νοείται πρόοδος και εξέλιξη χωρίς ρίσκο. 

Ο φόβος για το άγνωστο είναι μέσα στην ανθρώπινη φύση. Είναι θα λέγαμε ο πιο παράλογος φόβος της ανθρώπινης φύσης. Φοβόμαστε το άγνωστο σημαίνει φοβόμαστε το αύριο, το επόμενο λεπτό, το επόμενο δευτερόλεπτο. Φοβόμαστε την ζωή μας μετά. Και φυσικά στην ρίζα του φόβου για το άγνωστο είναι ο φόβος του θανάτου, που εξίσου είναι παράλογος, αφού αυτή είναι η κοινή μας μοίρα. 

Δουλεύοντας τα τελευταία τρία χρόνια περίπου πάνω σε έναν κύκλο δραματοθεραπευτικών σεμιναρίων με άξονα την ανθρώπινη ανάπτυξη και την μυθολογία (σε συνεργασία με την εκλεκτή συνάδελφο Φώφη Τριγάζη) συνειδητοποίησα ότι το μυστικό του μεγαλείου του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού βρίσκεται ακριβώς σε αυτή την επεξεργασία του φόβου του θανάτου. 

Σε κάθε μυστήριο, σε κάθε τελετή και σε κάθε γιορτή των αρχαίων Ελλήνων ο στόχος είναι να συμφιλιωθεί ο άνθρωπος με την θνητότητά του. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που ο άνθρωπος σε όλα τα αρχαία κείμενα αποκαλείται «θνητός» για να μην ξεχνά την μοίρα του. 

Σε όλες τις πηγές βλέπουμε ότι όποιος περνούσε από τα Ελευσίνια μυστήρια γινόταν ευτυχέστερος και σοφότερος και δεν ήταν λίγοι οι μεγάλοι ηγέτες όλου του κόσμου τότε που περνούσαν από αυτή τη μύηση. 

Το άγνωστο δεν μπορούμε να το αποφύγουμε καθώς δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε να ελέγξουμε το επόμενο δευτερόλεπτο. Άρα ο φόβος για το άγνωστο πέρα από τον φόβο του θανάτου αφορά και τον φόβο για την μελλοντική ζωή. 

Τι γίνεται όμως όταν καλούμαστε να πάρουμε μία απόφαση να μείνουμε ή να φύγουμε από μία γνωστή κατάσταση; 

Σε μία τέτοια περίπτωση, χρειάζεται να έχουμε γνώση του παράλογου φόβου για το άγνωστο, να τον παραμερίσουμε προς στιγμή και να επιστρατεύσουμε όσο μπορούμε τον ορθολογισμό. Η λογική χρειάζεται να μπει μπροστά και να κάνουμε έναν απολογισμό της υπάρχουσας κατάστασης για να δούμε αν πράγματι μένουμε ή φεύγουμε. 

Η βιολογία μιλά γιαυτό το δίλημμα με όρους «to fight or to fly». Είναι μία διαδικασία έμφυτη στην ζωή. Και η απόφαση πάντα πρέπει να γίνεται μετά από νοητική επεξεργασία της κατάστασης. 

Θα ξαναπάω στο προαναφερθέν παράδειγμα της κακοποίησης στην οικογένεια. 

Ας υποθέσουμε ότι είναι μία γυναίκα που μπορεί να έχει και παιδιά και που κακοποιείται καθημερινά από τον βίαιο άντρα της. Η βία συμβαίνει κατ’ εξακολούθηση κι όλα δείχνουν ότι τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Μένει στο γνωστό και το οικείο ή παίρνει το ρίσκο να φύγει; Τι θα κάνατε στην θέση της; 

Φοβούμενη το άγνωστο και μην παίρνοντας την απόφαση να φύγει (μπορεί να επικαλεσθεί αφορμές που έχουν να κάνουν με την πρακτική πλευρά της ζωής - όπως π.χ. την απουσία πόρων κ.ά. αλλά στην ρίζα κάθε οικονομικής εξάρτησης βρίσκεται πάντα η συναισθηματική) μένει στον καταστροφικό αυτό γάμο. 

Με τον ίδιο τρόπο φοβούμενη το άγνωστο και μένοντας με τον βίαιο σύντροφό της Bertrand Cantat (τραγουδιστή του γνωστού γαλλικού συγκροτήματος «Noir Desir») η Marie Trintignan, (κόρη του διάσημου Γάλλου ηθοποιού Jean Louis Trintignan) χάνει την ζωή της τελικά έπειτα από πτώση μετά από ένα βίαιο σπρώξιμο του από ένα μοιραίο χτύπημα στο κεφάλι… 

Στο δίλημμα «μένω ή αλλάζω» η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων θα απαντήσουν το πρώτο. 

Είναι λέξεις κλειδιά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε καμπάνιες για να μιλήσουν με το ασυνείδητο του υποκειμένου - που ναρκωμένο και τυφλό δεν σκέφτεται. Ωστόσο, όταν όλα συνάδουν ότι πρέπει κανείς να μετακινηθεί από το οικείο, γιατί αυτό στρέφεται εναντίον του, και δεν το κάνει, τότε μιλάμε για ψυχική αγκύλωση που μπορεί να σχετίζεται με πλήθος ψυχικών αμυνών με κυρίαρχη την πολύ πρωτόγονη ψυχική άμυνα της άρνησης. 

«Όχι δεν συμβαίνει κάτι κακό, όχι δεν καίγεται το σπίτι μου για να το εγκαταλείψω (και άρα μένω να καώ)».. 

Το ασυνείδητο είναι τυφλό. Δεν μπορεί κανείς να το γνωρίσει σε όλο του το μεγαλείο. Όσα χρόνια ψυχανάλυσης κι αν κάποιος κάνει, πάντα κάτι ασυνείδητο θα του διαφεύγει. Μοιάζει με την ίριδα του ματιού που όσο μικρή κι αν γίνεται παραμένει σκοτεινή. 

Από την άλλη, η αλλαγή για την αλλαγή είναι το ίδιο ανόητη όσο η παραμονή στο οικείο, μόνο και μόνο επειδή είναι οικείο. Η αλλαγή που χρειάζεται ανάληψη ρίσκου μπορεί να είναι προϊόν τυχοδιωκτισμού (εφόσον βέβαια διώχνει κανείς μία καλή τύχη ανατρέχοντας στην ετυμολογία της σύνθετης αυτής λέξης τύχη+διώχνω) ή μπορεί να είναι σωτήρια ακόμη και απαραίτητη για την ζωή και την επιβίωση του ανθρώπου. 

Υπάρχουν αρκετές μέθοδοι αποχαύνωσης του κριτικού νου. Και όλες στηρίζονται στην ενεργοποίηση του ασυνειδήτου και του αρχέγονου περιεχομένου του. Οι διαφημιστικές καμπάνιες και χειραγωγούμενα μέσα ενημέρωσης έχουν αυτόν τον σκοπό νάρκωσης της κριτικής σκέψης. 

Στην επιστράτευση του ορθολογισμού χρειάζεται κάποιος να έχει καθαρή σκέψη έχοντας επίγνωση των λιγότερο ή περισσότερο παράλογων φόβων. Να εξετάσει λογικά κάθε παράμετρο στην υπάρχουσα κατάσταση που είναι γνωστή και εφόσον η κατάσταση δεν είναι ωφέλιμη να πάρει το ρίσκο του αγνώστου με στόχο την βελτίωση (ή και την διατήρηση πολλές φορές) της ζωής του. 

Σε κάθε περίπτωση η διατήρηση του παραλόγου προς χάρην του φόβου του αγνώστου το μόνο που κάνει είναι να τρέφει το παράλογο στο διηνεκές και να το μεγαλώνει. 

Ο βίαιος σύζυγος θα γίνεται όλο και πιο βίαιος όσο η γυναίκα του παραμένει φοβούμενη το άγνωστο. 

Ο τοξικομανής γιος θα γίνεται όλο και πιο ακραίος στην συμπεριφορά του, εφόσον το οικογενειακό σύστημα είναι αγκυλωμένο και αρνείται την οποιαδήποτε αλλαγή. 

Κάθε ανοχή μας στην οποιαδήποτε μορφή βίας συμβάλλει στην ενδυνάμωσή της. Και τότε μπαίνουμε σε ένα σαδομαζοχιστικό παιχνίδι εξάρτησης από το οποίο μοιάζει (δεν είναι) αδύνατο να ελευθερωθεί το υποκείμενο. 

Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε με τους ίδιους όρους και σε θέματα περισσότερο συλλογικά; Σε αποφάσεις και διλήμματα που σχετίζονται με το «Μένω» ή «Αλλάζω»; 

Μήπως ενίοτε το άγνωστο είναι πιο ελπιδοφόρο από το οικείο, αν το οικείο γίνεται όλο και πιο δύσκολο για την επιβίωση; 




Μαρία Κορακά 
Ψυχολόγος – ΨυχοΘεραπεύτρια 
Αναρτήθηκε από ΞΕΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ 

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο και αναλώνεσαι στη ρουτίνα σου ;

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο. Ότι μπορείς να τα αναβάλλεις όλα για αύριο, να δώσεις παράταση σε όσα ονειρεύεσαι να σε κάνουν ευτυχισμένο. Ότι μπορείς τόσο εύκολα να αφήνεις για μετά όλα εκείνα που ήθελες να πεις χρόνια τώρα.

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο. Κι αναλώνεσαι απ’ τη ρουτίνα σου, χάνεσαι στην καθημερινότητα κι αφήνεις για αργότερα όλα εκείνα που θα έσπαζαν τη ρουτίνα, θα έκαναν τις μέρες σου πιο φωτεινές, την καρδιά σου να χάνει ένα χτύπο πιο συχνά.

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο. Και δουλεύεις ασταμάτητα, χωρίς ανάσα, χωρίς να κοιτάξεις δεξιά κι αριστερά για να κάνεις έναν έλεγχο της πραγματικότητάς σου. Αφήνεις τα χρόνια να περνούν και τους γονείς σου να μεγαλώνουν, τα παιδιά σου το ίδιο και τους φίλους σου να ωριμάζουν, να κάνουν τις δικές τους ζωές. Κι εσύ κάθεσαι κι αφήνεις τον χρόνο να περνάει και καταπιάνεσαι με τα μικρά, τα άτονα και τα τιποτένια.

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο και δεν παύεις να κάνεις σχέδια για το μέλλον, γιατί το έχεις τόσο δεδομένο που δε δέχεσαι να το δηλητηριάσεις με τη σκέψη πως δεν είναι και τόσο σίγουρο. 

«Του χρόνου», λες και πνίγεις τόσες πολλές επιθυμίες μέσα σε μια φράση που ξέρεις πως ποτέ δε θα γίνει πραγματικότητα. Αφήνεις τους γύρω σου κρεμασμένους, ανήμπορους να καταλάβουν τι πραγματικά νιώθεις και πόσα θα έκανες γι’ αυτούς, γιατί θεωρείς ότι είτε ξέρουν είτε θα μάθουν κάποια στιγμή.

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο και χτίζεις προσδοκίες για τον μελλοντικό σου εαυτό και συνάμα σκοτώνεις τις προσδοκίες των γύρω σου που περιμένουν από σένα κάτι περισσότερο. Μα χειρότερα από όλα, αφήνεις τον δικό σου εαυτό εκτεθειμένο, μπροστά σε ένα τεράστιο βουνό ονείρων και σχεδίων που περιμένουν να πραγματοποιηθούν.

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο και φυλάς τα συναισθήματά σου για μετά, βάζεις λάθος προτεραιότητες, κρατάς τις σκέψεις σου μόνο για σένα κι όταν τελικά βρεις τον πολύτιμο χρόνο, είναι πια πολύ αργά κι εύχεσαι να μη νόμιζες ότι είχες χρόνο. 

Να τα έκανες όλα την ώρα που τα σκεφτόσουν, όπως τα φανταζόσουν. Δεν ανοίγεσαι, δεν εκφράζεσαι και μένεις κουμπωμένος στην καθημερινότητά σου κι αφήνεις συναισθήματα να ξεθωριάζουν και πράγματα που κάποτε υπολόγιζες να κάνεις να φαίνονται πια άπιαστα.

Νομίζεις ότι έχεις χρόνο, μα θα ’ρθει μια μέρα που θα σου θυμίσει πόσο λίγο χρόνο είχες και θα ‘ναι πια αργά να κάνεις όλα όσα ήταν χωμένα πίσω-πίσω στη λίστα σου και νόμιζες πως περιμένουν καρτερικά, ενώ πνιγόντουσαν στην ανυπομονησία τους, να γίνουν από όνειρα γραμμένα στο χαρτί, χαμόγελα επιτυχίας.

Γι’ αυτό τρέξε τώρα, όχι αύριο ούτε αργότερα, ίσως να 'χεις ακόμη χρόνο.




Μαρία Κορακά 
Ψυχολόγος – ΨυχοΘεραπεύτρια 
Αναρτήθηκε από ΞΕΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ 

Τα 3 θαυματουργά υγρά στο σώμα μας...!!!!

Έλαιο αγάπης = το λιπαρό στοιχείο του δέρματος μας 

Οίνος = το αίμα μας 

Μύρο = τα ύδατα του σώματός μας που αλλάζουν μέσα από τον λόγο και τις σκέψεις. 

Οι σκέψεις αλλοιώνουν τα ύδατα του σώματός και γίνονται φωτιά που καίει τα πάντα γύρω της. Οι σκέψεις όταν γίνουν λόγος τότε γίνονται ποτάμι οργής. Η οργή, μας μετατρέπει σε αργή κίνηση και έτσι έρχεται να βιωθεί από εμάς η αργοπορία - η οκνηρία και από εκεί γεννιούνται τα πάθη. 

Η αργοπορία γίνεται γιατί εμείς λόγο της οργής βαραίνουμε πολύ κάποιες φορές και στο 100πλάσιο του βάρους μας. Τότε γινόμαστε δυσκίνητοι. Αυτή η δυσκίνητη κατάσταση μας οδηγεί στην δυσκαμψία, την ακαμψία και τελικά στον όλεθρο Η οποία μας οδηγεί στην απομόνωση και την απέχθεια. 

Εν Αρχή είν’ ο Λόγος λοιπόν. Ο Λόγος είναι η σκέψη. Η σκέψη η οποία είναι η βασική αιτία που τα υγρά στοιχεία του σώματός μας μεταβάλλονται σε τοξικά. 
Για να έρθει η θεραπεία τους και η αρμονία τους, εμείς μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Με ποιο τρόπο? Αφήνοντας όλες μας τις σκέψεις στην αγκαλιά του Θεού, χωρίς ντροπή, χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές. Αλλά μέσα από την πρόθεση μας να αλλάξουμε. 

Τότε ο ίδιος ο Θεός, που σου το είπε μέσα στην Αγία Γραφή, ζήτησε Μου και θα σου δώσω, χτύπησε Μου και θα σου ανοίξω, θα σου ανοίξει την αγκαλιά Του. 

Να είσαι απλώς έτοιμος να αναγνωρίσεις και να αφήσεις πίσω σου τον παλιό σου άνθρωπο και να φορέσεις τον Καινούργιο. Να γίνεις Κενός και Καινός ταυτόχρονα. Η προσευχή είναι αυτή που θα δομήσει το πρώτο Καινό και ο Λόγος Του που είναι η Καινή διαθήκη θα δομήσει το δεύτερο Καινό σου. Κενός + Καινός = ΕΚΕΙΝΟΣ κατοικεί ΕΝΤΟΣ ΣΟΥ. 

Κενός = Κτίσμα Ενός 

Καινός = Ικανός. 

Δηλαδή ένα Ικανό Κτίσμα για να κατοικήσει μέσα του Εκείνος. 

Η αληθινή πρόθεση της απόλυτης εγκατάλειψης του παλιού ανθρώπου και η λαχτάρα της δημιουργίας του καινούργιου είναι για τον Θεό, μία νέα διαθήκη που Συνδημιουργείτε παράλληλα με τη ζωή σας. Γιατί ο Θεός γνωρίζοντας ακριβώς όλα όσα σου συμβαίνουν, όλα όσα έχεις πράξει, όλα όσα έχεις πει, θα σε φροντίσει και θα σου δώσει όλα όσα χρειάζεσαι για την απόλυτη σωτηρία της ψυχής σου. 

Γιατί το δικό σου θέλω είναι ίδιο και απαράλλαχτο με το δικό Του. Η συνάντησή σας. 

Να θυμάσαι πως αν ψάχνεις τον Θεό και ακόμη δεν τον έχεις δει ή τον βλέπεις αποσπασματικά, απλώς εσύ δεν έχεις δοθεί, δεν έχεις παραδοθεί. Το εγώ σου, μυαλό σου, σκέψεις σου σε κρατούν σε απόσταση. Γέμισε το μυαλό σου μόνο με τον Θεό. 

Κάθε σου σκέψη να είναι μέσα από Εκείνον για Εκείνον. Και όταν εσύ παραδοθείς απόλυτα τότε όλα τα άλλα θα τα αναλάβει Εκείνος. Να θυμάσαι πως ο Θεός μιλά και επικοινωνεί μόνο με την αγνότητα της καρδιάς. 

Εκεί θα τον βρεις να σε περιμένει. Αλλά παράλληλα σου έχει δώσει μία ακόμη βοήθεια για να συναντηθείτε. Η βοήθεια είναι στη δική Του φωνή, η οποία υπάρχει μέσα στην Καινή διαθήκη. Άνοιξέ την και εκεί θα Τον γνωρίσεις, εκεί θα Τον δεις, εκεί θα Τον νιώσεις. 

Έτσι με όλο αυτό το μεγαλείο τα υγρά του σώματός σου γίνονται Θεϊκά. Τι σημαίνει αυτό ? Μα η υγεία και η αρμονία ρέουν στο σώμα σου. Αν έχεις ορμονική διαταραχή, αν έχεις προβλήματα στο αίμα σου τα οποία μεταφέρονται και στο σώμα σου, κάλυψε τον χώρο αυτόν με τον Θεό. 

Αναζήτησε και θα δεις ότι αντί για κενότητα, αυτή που σου ζητά Εκείνος, έχεις πληρότητα. Από τι ? Μα φυσικά από το εγώ σου. Όταν είσαι γεμάτος από εγώ, ο Θεός παραμερίζεται. Όταν είσαι γεμάτος από τον Θεό το εγώ παραμερίζεται. 

Και όπως κι Εκείνος είπε δεν γίνεται να έχουμε δύο βασιλιάδες. Αν βασιλιάς μας είναι το εγώ τότε δεν είναι ο Θεός. Αν κουράστηκες να από όλα τα κομμάτια της ζωής σου, ζήτα από τον Θεό να σε φωτίσει και να σου δείξει το Νέο σου μονοπάτι. Τότε η ζωή σου θα αλλάξει για πάντα μέσα από την Ευσπλαχνία Του. 




Δωροθέα 

Πώς φέρεται ένας ενήλικας που έχει τραυματιστεί ψυχολογικά ως παιδί...!!!!

Αν υπάρχει ένας μόνο στόχος που πρέπει εμείς οι γονείς να έχουμε, είναι να μεγαλώσουμε παιδιά που δεν θα χρειαστεί να «αναρρώσουν» από τα παιδικά τους χρόνια. Που δεν θα χρειαστεί να ξοδεύουν μια μέρα το ένα τρίτο του μισθού τους σε ψυχολόγους. Που δεν θα εφαρμόσουν όλα τα άσχημα που πήραν από εμάς στα δικά τους παιδιά. 

Κι όμως, πόσες φορές υψώνουμε τον τόνο της φωνής μας - ή ακόμα και το χέρι μας - χωρίς να μας περάσει καν η σκέψη αυτή από το μυαλό; 

Το παιδί που πέφτει θύμα σωματικής, λεκτικής και ψυχολογικής βίας από τους γονείς του, μπορεί να μην εμφανίζει σημάδια κακοποίησης όσο ακόμα είναι μικρό. Μπορεί καν να μη θυμάται, μεγαλώνοντας, τις σκοτεινές εκείνες στιγμές που πέρασε μαζί τους. 

Τα σημάδια, όμως, έχουν καταγραφεί μέσα του. Και, όπως αναφέρει σε σχετικό άρθρο η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Ψυχολογικός Φάρος, έρχεται κάποτε η μέρα που εκδηλώνονται σε μη υγιείς συμπεριφορές, όπως : 

1. Η αδυναμία αντιμετώπισης των συγκρούσεων, είναι ένα χαρακτηριστικό σημείο. Εάν οι δυνατοί θόρυβοι πυροδοτούν τα ένστικτα καβγάδων σας, αυτό είναι ένας κοινό σημάδι παιδικής συναισθηματικής κακοποίησης. 

2. Η αδυναμία αποδοχής των κομπλιμέντων είναι κάτι που συμβαίνει σε όσους δεν έχουν λάβει θετική ενθάρρυνση ως παιδιά. 

3. Η εμμονή για τα επιτεύγματα και το γεγονός ότι ποτέ δεν αισθάνεστε ότι το καλύτερό σας είναι αρκετά καλό, είναι σημάδι κάποιου που ποτέ δεν ένοιωσε ότι είναι σπουδαίος. 

4. Μια συντριπτική αίσθηση παράνοιας, συχνά κρατά τους ενήλικες που είχαν κακοποιηθεί από το να πιστεύουν ότι είναι καλοί σε κάτι. 

5. Το να απολογείται κανείς συνεχώς, είναι επίσης σημάδι παιδικής συναισθηματικής κακοποίησης. 

6. Σε μια προσπάθεια να αποφύγουν τα βέλη του κόσμου, οι ενήλικες με θλιβερό παρελθόν συχνά επιτρέπουν στον εαυτό τους να γίνονται ερημίτες. 

7. Το να κρατούν τους ανθρώπους σε απόσταση, είναι ένας αμυντικός μηχανισμός που χρησιμοποιείται συχνά από ενήλικες που έχουν κακοποιηθεί ως παιδιά. 

8. Η αναποφασιστικότητα είναι ένα χαρακτηριστικό εκείνων που έχουν ένα βαθύ φόβο μη τυχόν τσαλακωθούν. 

9. Ένας ενήλικας που έχει κακοποιηθεί συναισθηματικά, συχνά αρνείται να πει την αλήθεια από φόβο μήπως πληγώσει τους άλλους. 

10. Η αμυντικότητα συνήθως λαμβάνει χώρα και αυτό δεν σημαίνει αγένεια. Είναι ένας μηχανισμός αυτοάμυνας. 

11. Η απόρριψη της αγάπης μπορεί να είναι θλιβερή, αλλά όσοι έχουν κακοποιηθεί βλέπουν την αγάπη ως προσωρινή και φοβούνται να το διαχειριστούν. 

12. Η ανάγκη για παρακάλια με κάθε κόστος είναι ένας άλλος δείκτης παιδικής συναισθηματικής κακοποίησης. 

13. Εξηγώντας κάθε κίνηση και λέγοντας «ναι» όταν πραγματικά σημαίνει «όχι», είναι ένα σίγουρο σημάδι κατάχρησης του παρελθόντος. 

14. Ένα πρόσωπο που έχει υποστεί κατάχρηση συνήθως είναι ανυπόμονο να ζητήσει βοήθεια, λόγω των εγγενών προβλημάτων εμπιστοσύνης του εαυτού του. 

15. Δεν θέλουν να προσκολλώνται σε κανέναν και ως εκ τούτου, υποφέρουν από σοβαρά προβλήματα εγκατάλειψης. 

16. Η πεποίθηση ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτά που έχουν να πουν, είναι κάτι που μπορεί να συνδέεται με τα τραύματα της παιδικής ηλικίας. 

17. Οι ενήλικες που βρίσκουν τον εαυτό τους να καλύπτουν το παρελθόν τους, κρύβουν ορισμένα μέρη της προσωπικότητάς τους. 

18. Μια κακή παιδική ηλικία προκαλεί χαμηλή αυτοεκτίμηση που παραμένει στην ενηλικίωση και οι άνθρωποι με αυτές τις δυσκολίες, συχνά ακούν μια φωνή στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους που τους λέει ότι δεν είναι αρκετά καλοί. 

19. Μεγαλώνοντας με συναισθηματική κακοποίηση σημαίνει ότι αγωνίζεστε να αποδεχθείτε ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή σας που πραγματικά ενδιαφέρονται. 

20. Η αγωνία για οπτική επαφή με τους ανθρώπους είναι ένα παραπροϊόν του ότι τρομάζετε πολύ εύκολα και επίσης ένα υποπροϊόν της πρώιμης συναισθηματικής κακοποίησης. 

21. Οι βάσεις για την κατάθλιψη και το άγχος της ενηλικίωσης τίθενται κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας, είτε το πιστεύετε, είτε όχι. 

22. Οποιαδήποτε ποσότητα πασιφισμού που σας κάνει να ελαχιστοποιήσετε τα συναισθήματά σας, είναι ένα σημάδι της συναισθηματικής κακοποίησης από την παιδική ηλικία. 

23. Κατηγορείτε τον εαυτό σας για πράγματα που πάνε στραβά, ακόμα κι αν δεν είναι δικό σας το λάθος;Το να χτυπάτε τον εαυτό σας σε σταθερή βάση, κάνει τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη. 

24. Η μη αναγνώριση του αληθινού σας εαυτού, είναι ένα άλλο κοινό ζήτημα για τους επιζώντες της πρώιμης συναισθηματικής κακοποίησης. 

25. Όσοι δεν μπορούν να ελέγξουν τον θυμό τους, συνήθως εξαπολύουν τραύματα από την παιδική τους ηλικία και δεν τους έχουν δοθεί τα κατάλληλα εργαλεία για να επεξεργαστούν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. 




Αναρτήθηκε από ΞΕΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ 

Πώς γίνονται ξένοι εκείνοι που κάποτε ερωτεύτηκαν πολύ ;

Δύο σύντροφοι σαν δύο αδέλφια; Τι σημαίνει αυτό; Προφανώς δεν χωράει άλλη εξήγηση από το ότι οι δυο σύντροφοι δεν είναι πλέον εραστές, δεν έχουν πλέον ερωτική ζωή μεταξύ τους…. Πώς γίνεται όμως να διατηρείται μια τέτοια σχέση; Είναι φυσιολογικό δυο νέοι ή και μεγαλύτεροι άνθρωποι να παραμένουν ζευγάρι χωρίς να έχουν πλέον ερωτική - σεξουαλική επιθυμία ο ένας για τον άλλον;

Μπορεί μια τέτοια κατά συνθήκη σχέση να συντηρηθεί μέσα στο χρόνο;

Προφανώς και όχι! Κακά τα ψέματα, η ειδοποιός διαφοροποίηση στις σχέσεις των ενηλίκων είναι η ερωτική επαφή. Αυτό τις κάνει ξεχωριστές, αυτό τις περιφρουρεί και η άρση του τις καταστρέφει: το ιδιωτικό, η ”δυαδικότητα” που όσο υπάρχει αναδεικνύει τη μοναδικότητα και όταν αίρεται ορίζει τον ουσιαστικό αφανισμό του ζευγαριού.

Είναι λοιπόν ''καμπανάκι'' η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας για την δυσλειτουργία της σχέσης; Έστω κι αν αυτή προέρχεται μόνο από τον ένα σύντροφο; Ή μήπως δεν πειράζει;

Εσάς θα σας ενοχλούσε ή όχι αν συνέβαινε στη δική σας ζωή;

Επειδή μάλλον θα (σας) ενοχλούσε, ας δούμε τι μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι που βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση :

Α. Να την αναγνωρίσει! Ξεκινώντας με αυτήν την ''απλή'' διαπίστωση κερδίζουμε χρόνο και εμπιστοσύνη… Διότι πολύ συχνά βλέπουμε τα γεγονότα να εξελίσσονται μπροστά μας αλλά εμείς σφυρίζουμε αδιάφοροι, όχι από αναισθησία αλλά μάλλον από φόβο!

Β. Να αρχίσουν οι δύο σύντροφοι να μιλάνε για αυτό που (τους) συμβαίνει. Τι νιώθουν, τι πιστεύουν, τι επιθυμούν, τι ανησυχίες έχουν. Το ζευγάρι πρέπει να συζητά όλα τα προβλήματά του, να θίγονται όλα τα κακώς κείμενα μιας σχέσης, αλλιώς μένουν απωθημένα, δημιουργούνται ”αποστήματα”, και το σύστημα αρχίζει να απορυθμίζεται…

Γ. Τέλος, όταν δύο σύντροφοι, παρά τις προσπάθειες τους, δεν μπορούν να βελτιώσουν το πρόβλημα που τους απασχολεί, καλό θα ήταν να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό για να τους βοηθήσει, μέσα από την διαδικασία της συμβουλευτική ζεύγους (ή θεραπεία γάμου). 

Θα πρέπει ωστόσο να σημειώσουμε ότι βασική προϋπόθεση για να λειτουργήσει με επιτυχία και αποτελεσματικότητα η θεραπεία ζεύγους είναι, και τα δύο μέλη της σχέσης να επιθυμούν αβίαστα την συμμετοχή τους, επενδύοντας τόσο το χρόνο, όσο και την εμπιστοσύνη τους σε αυτή τη διαδικασία!

Ας μην αφήνουμε τις σχέσεις μας να ''βαλτώνουν'' στην ρουτίνα, την συνήθεια, την αδιαφορία… Ας φροντίζουμε την σχέση μας με τον/την σύντροφο μας ως ένα πολύτιμο πετράδι, ως ένα παιδί που αναζητά διαρκώς φροντίδα και στοργή… Έτσι θα μπορέσουμε να χαρούμε το παρόν, την κάθε στιγμή, σαν ένα γέννημα της ένωσής μας, της επιθυμίας μας να είμαστε μαζί!

Όπως ήταν στην αρχή, αν θυμάστε…




Γιάννης Ξηντάρας
Αναρτήθηκε από ΞΕΝΙΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ 

9 στωικές πρακτικές που θα σας βοηθήσουν να ευδοκιμήσετε...!!!!

Όταν ο Ζήνων από την Κύπρο ναυάγησε και ξεβράστηκε στην Αθήνα δεν περίμενε να του συμβεί κάτι καλό. Έχοντας χάσει σχεδόν τα πάντα και χωρίς να έχει τίποτα να κάνει, ο Ζήνων περιπλανιόταν σε μια βιβλιοθήκη, όπου σύντομα απορροφήθηκε από τη διδασκαλία του Σωκράτη. Αφού μελέτησε όλους τους μεγάλους φιλοσόφους της εποχής του, αποφάσισε να μεταφέρει τη γνώση του σε όποιον είχε τη διάθεση να ακούσει. 

Και κάπως έτσι γεννήθηκε η φιλοσοφία του Στωικισμού. Η διδασκαλία του Ζήνωνα γρήγορα διαδόθηκε στους πάντες και όπως αργότερα συνήθιζε να αστειεύεται ο ίδιος «έκανα ένα προσοδοφόρο ταξίδι όταν ναυάγησα». 

Ο Στωικισμός όμως δεν σταματά εκεί. Αιώνες αργότερα η φιλοσοφία του παραμένει σχετική και επίκαιρη περισσότερο από ποτέ. Οι ακόλουθες πρακτικές θα σας βοηθήσουν να βρείτε την ηρεμία μέσα στο χάος που αντιμετωπίζουμε όλοι μας σήμερα. 

Αναπτύξτε ένα εσωτερικό σημείο ελέγχου 
Πολλά από όσα συμβαίνουν στη ζωή μας δεν είναι μέσα στον έλεγχο μας. Οι Στωικοί αναγνωρίζουν αυτή την αδιαμφισβήτητη αλήθεια και επικεντρώνονται στο τι μπορούν να κάνουν. Είναι πολύ εύκολο να αγανακτούμε σήμερα. Είμαστε τόσο συνηθισμένοι στην άνεση, ώστε και η παραμικρή δυσκολία προκαλεί την οργή μας. 

Εάν το Ίντερνετ καθυστερεί, εάν η κίνηση μας καθηλώσει, το πρώτο μας ένστικτο είναι να ενοχληθούμε αν όχι να οργιστούμε. Καμιά από αυτές τις κρίσεις ευθύνονται για τη δυστυχία μας. Αυτή πηγάζει από την συναισθηματική ανταπόκριση που έχουμε επιλέξει. 

Το βάρος πέφτει σε εμάς να διασφαλίσουμε ότι δεν αφήνουμε εξωτερικά συμβάντα να αναστατώνουν την εσωτερική κατάσταση του μυαλού μας. Μόλις το συνειδητοποιήσουμε αυτό, θα μας γίνει απόλυτα κατανοητό ότι έχουμε τη δύναμη να είμαστε ευτυχισμένοι άσχετα με τις περιστάσεις. 

Φυλάξτε το χρόνο σας 
Οι Στωικοί καταλαβαίνουν ότι ο χρόνος μας είναι η μεγαλύτερη περιουσία μας. Αντίθετα με οτιδήποτε υλικό έχουμε στην κατοχή μας, από τη στιγμή που ο χρόνος χαθεί δεν μπορούμε να τον ανακτήσουμε ξανά. Οπότε πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να μην χάνουμε αλόγιστα τον πολύτιμο χρόνο μας. 

Οι περισσότεροι από εμάς επιτρέπουμε σε ανθρώπους και άλλες υποχρεώσεις να κυριεύουν τον χρόνο μας. Αναλαμβάνουμε δεσμεύσεις χωρίς να σκεφτούμε τι πραγματικά περιλαμβάνουν. Τα ημερολόγια και τα προγράμματα φτιάχτηκαν για να μας βοηθούν. Γι αυτό δεν πρέπει να γινόμαστε σκλάβοι τους. 

Μην βασίζετε την ευτυχία σας σε άλλους 
Πολλά από όσα κάνουμε πηγάζουν από την ανάγκη μας να αρέσουμε και να γινόμαστε αποδεκτοί από τους άλλους. Χαλάμε χρήματα που δεν έχουμε για να αγοράσουμε εντυπωσιακά πράγματα, που στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμαστε, για να εντυπωσιάσουμε ανθρώπους για τους οποίους δεν ενδιαφερόμαστε πραγματικά. 

Οι επιλογές για την καριέρα μας ή τον τρόπο που ζούμε γυρίζουν γύρω από την αντίληψη που έχουν οι άλλοι για εμάς και όχι γύρω από το τι είναι καλύτερο για τη δική μας εξέλιξη. Μια ζωή που δεν νοιάζεται για τη γνώμη των άλλων ισούται με ελευθερία. 

Μείνετε συγκεντρωμένοι όταν αντιμετωπίζεται περισπασμούς 
Ο καπιταλισμός των ημερών το δίχως άλλο μας έχει δώσει μια πλειάδα επιλόγων. Είτε πρόκειται για φαγητό, είτε για ταξίδια, είτε για διασκέδαση, έχουμε πολλά περισσότερα από τους προκάτοχους μας. Κι όμως αυτό δεν μας έχει ευεργετήσει. Με τόσες επιλογές μπροστά στα πόδια μας, συνήθως παραλύουμε από την αναποφασιστικότητα. 

Αυτό είναι το παράδοξο της επιλογής. Ο εγκέφαλος μας δεν μπορεί να ακολουθήσει την ταχύτητα των εξελίξεων στην καθημερινή μας ζωή και μπλοκάρει με όλες αυτές τις πληροφορίες. Ακριβώς επειδή είναι τόσο δύσκολο να κάνουμε μια επιλογή, η προεπιλεγμένη επιλογή του είναι να διατηρήσουμε το στάτους κβο. 

Οι Στωικοί έδιναν έμφαση στη δράση με πρόθεση. Με απλά λόγια δεν πρέπει μόνο να αντιδρούμε στις καταστάσεις, αλλά να ζούμε με πρόθεση. 

Διώξτε μακριά το Εγώ και τη Ματαιοδοξία 
Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους που γίνονται μαθητές, ενώ στην πραγματικότητα πιστεύουν ότι τα γνωρίζουν όλα. Στην καρδιά αυτού του προβλήματος κρύβεται ο εγωισμός και η αλαζονεία. Αυτό το σκεπτικό είναι σήμερα πιο επικίνδυνο από ποτέ. Κι αυτό όχι μόνο γιατί δεν λύνει προβλήματα, αλλά και γιατί εμποδίζει την οξυδερκή σκέψη. 

Δεν είναι τυχαίο ότι τα λαμπρότερα μυαλά των ημερών μας περνούν μεγάλο τμήμα του χρόνου τους διαβάζοντας. Καταλαβαίνουν ότι πάντα υπάρχει γνώση προς απορρόφηση , είτε από το παρελθόν, είτε από το παρόν, είτε από το μέλλον. 

Αποτυπώστε τις σκέψεις σας στο χαρτί 
Από τα πολλά πράγματα που κάνουμε στην καθημερινότητα μας, δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από την ενδοσκόπηση. Όταν κοιτάμε μέσα μας αναγκαζόμαστε να αναρωτηθούμε για τις πράξεις μας, αλλά και για όλα όσα πιστεύουμε για τον κόσμο γύρω μας. 

Η διατήρηση ημερολογίου είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους φροντίδας της νοημοσύνης μας. Ενισχύει την δημιουργικότητα, αυξάνει την ευγνωμοσύνη και λειτουργεί ως θεραπεία συνολικά. Τα οφέλη μιας τέτοιας πρακτικής είναι απροσμέτρητα. 

Κι αυτό γιατί οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας γίνονται περισσότερα ξεκάθαρα στο χαρτί από ότι στον νου. 

Κρατήστε το έδαφος σας 
Σήμερα οι περισσότεροι αποκλίνουμε των απόψεων και των πεποιθήσεων μας, προκειμένου να γίνουμε αποδεκτοί από τους άλλους ή για να αποκομίσουμε κέρδη. Όμως το γκρι δεν έχει αποχρώσεις. Το να μην συμβιβαζόμαστε, να μην είμαστε ευέλικτοι απέναντι στα όσα μας θέτουν ως δέλεαρ μπροστά μας, είναι το δίχως άλλο υψηλό στάνταρτ. 

Όταν όμως επιτυγχάνεται για τους σωστούς λόγους δεν μας προσδίδει μόνο εξουσία, αλλά μας κάνει πραγματικούς πρεσβευτές του δίκαιου και του άδικου. Γιατί πολύ απλά, αν δεν υπερασπίζεσαι αυτά που πιστεύεις ακλόνητα, θα είσαι θύμα των πάντων. 

Σκεφτείτε το χειρότερο που μπορεί να συμβεί 
Πολλά έχουν ειπωθεί για τη δύναμη της θετικής σκέψης στη ζωή μας. Διδασκόμαστε ότι ο οπτιμισμός και η επιβεβαίωση είναι το κλειδί για μια ευτυχισμένη ζωή. Οι Στωικοί ωστόσο πίστευαν ότι αντί να κρύβουμε τις δύσκολες αλήθειες της ζωής πίσω από την πόρτα, πρέπει να τις αναγνωρίζουμε, ώστε να είμαστε σε θέση να τις αντιμετωπίζουμε. 

Μια άσκηση μάλιστα που έκαναν είναι να σκέφτονται το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί. Κι ενώ άλλοι σκέφτονταν την απώλεια της δόξας τους ή αγωνιούσαν για τη διατήρηση της περιουσίας τους, όλοι συμφωνούσαν ότι το χειρότερο είναι το ανέφικτο του θανάτου. Ως αποτέλεσμα αυτής της άσκησης έκαναν ότι μπορούσαν για να αποφύγουν αυτό που δεν ήθελαν. Ακόμη και αν δεν το κατάφερναν, πετύχαιναν να ζήσουν μια καλύτερη ζωή. 

Πρέπει να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και να μην φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Είναι ο καλύτερος τρόπος να είμαστε προετοιμασμένοι για την επιτυχία και πανέτοιμοι για την αποτυχία. 

Να θυμάστε ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα 
Στο μεγάλο σχέδιο, τίποτα από όσα κάνουμε έχει σημασία. Εμείς μπορεί να ζούμε σαν να είμαστε το κέντρο του κόσμου, να μας θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικούς, να είμαστε οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, ωστόσο όλα αυτά βρίσκονται μόνο στο μυαλό μας. 

Ακόμα και τα λαμπρότερα μυαλά, όπως ο Έντισον ή ο Νιούτον, έχουν καταλήξει σήμερα μια υποσημείωση στα επιστημονικά βιβλία. 

Δεν έχουμε συνεπώς λόγο να πιέζουμε τους εαυτούς μας με παράλογες προσδοκίες και να δεχόμαστε εξωτερικές πιέσεις. Το μόνο που έχει αξία είναι να ζούμε με τους δικούς μας όρους. Μόνο τότε θα μπορούμε πραγματικά να πούμε ότι ζούμε μια καλή ζωή. 




Photo on Pixabay 
Στην Όμορφη Ζωή είμαστε αφιερωμένοι με πάθος στο σκοπό να ενημερώνουμε τους ανθρώπους για τους δρόμους που υπάρχουν για να βελτιώσουν την ζωή τους.Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο georgia@omorfizoi.gr

Ανακάλυψε την γνώση που χρειάζεσαι και ζήσε την ζωή που αξίζεις...!!!!

Πιστεύω ακράδαντα πώς όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάποια αποτελέσματα στην ζωή μας. Είτε είναι καλά, είτε είναι κακά, είτε μας αρέσουν, είτε δεν μας αρέσουν, όποια κι αν είναι αυτά… 

Από τι προέρχονται όμως τα αποτελέσματα μας αυτά; 

Eίναι το αποτέλεσμα από τις πληροφορίες που έχουμε μέσα στο κεφάλι μας.

Είναι το αποτέλεσμα των πεποιθήσεων μας.

Είναι το αποτέλεσμα των αξιών μας.

Είναι το αποτέλεσμα των φίλτρων που υπάρχουν μέσα στο κεφάλι μας. 

Σκέψου λίγο… Ποια είναι τα αποτελέσματα τα οποία έχεις; Άσχετα με το αν σου αρέσουν ή δεν σου αρέσουν, με το αν συμφωνείς, αν θα μπορούσες κάτι παραπάνω… Ότι κι αν είναι αυτό. Ποια είναι τα αποτελέσματα που έχεις; 

Και τώρα θέλω να πας πίσω, πίσω στο παρελθόν, και να δεις πόσο διαφορετικά είναι από αυτά που έμαθες από τους γονείς σου, τους δασκάλους σου, των πρώτων φίλων που ήρθες σε επαφή, της γειτονιάς σου, της χώρας σου, της περιοχής σου, της θρησκείας σου, σε ότι κι αν πιστεύεις, των πολιτικών σου πεποιθήσεων κλπ. 

Είμαι σίγουρος, ακόμα και αν δεν σε ξέρω, ότι δεν υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά. Και αν πραγματικά είσαι από τους ανθρώπους που έχεις μεγάλη διαφορά τότε φαντάζομαι ότι δύο πράγματα συμβαίνουν… Ή έχεις δουλέψει πολύ με τον εαυτό σου ή μπορεί να μην έχεις πολύ καλή επίγνωση των πληροφοριών που έλαβες και το τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην ζωή σου. 

Τώρα έχω μια άλλη ερώτηση για εσένα: Αν είχες μεγαλώσει σε μια άλλη χώρα, με άλλους γονείς, σε άλλη γειτονιά, με άλλους δασκάλους, σε άλλη κοινωνία, σε άλλη κουλτούρα και είχες άλλα βιώματα, θα είχες τα ίδια αποτελέσματα που έχεις τώρα; 

“Ποιος ξέρει…” θα μου πεις… Το πιο πιθανό όμως είναι πως όχι. Και είναι λογικό γιατί η πληροφορία με την οποία έρχομαι σε επαφή ως ένα βαθμό θα με καθορίσει και επειδή δεν είμαστε παθητικά όντα θα με καθορίσει αναλογικά με το πώς εγώ θα την αντιληφθώ. 

Συμφωνούμε λοιπόν ότι πάνω κάτω τα αποτελέσματα που έχουμε τώρα στην ζωή μας εξαρτώνται από τις προσλαμβάνουσες που ήρθαμε σε επαφή σε μικρότερες ηλικίες. Έτσι λοιπόν εφόσον είναι αυτό που γνωρίζουμε πάνω κάτω αυτό κάνουμε. 

Να φέρω και ένα παράδειγμα εδώ: 

Υπάρχουν τρία είδη γνώσης. Το πρώτο είναι αυτό που ξέρουμε ότι ξέρουμε, π.χ. ξέρω ότι μπορώ να πάρω στα χέρια μου το κινητό και να το χρησιμοποιήσω. Υπάρχει άλλη μία γνώση με την οποία ξέρω αυτά που δεν ξέρω, δηλαδή γνωρίζω ότι δεν ξέρω να πιλοτάρω ένα αεροπλάνο. 

Υπάρχει όμως και μία τρίτη γνώση, που είναι αυτά που δεν ξέρω ότι δεν ξέρω. Δηλαδή είναι εκείνη η γνώση που καταρχήν είναι η μεγαλύτερη, η περισσότερη, και κατά δεύτερον καθορίζει την ζωή μας και δεν φανταζόμαστε καν ότι υπάρχει. 

Πάμε λίγο να τα συνδυάσουμε όλα αυτά μαζί. 

Συμφωνούμε λοιπόν ότι τα αποτελέσματα που έχεις τώρα στην ζωή σου εξαρτώνται από τις πληροφορίες που έλαβες και το πως τις αντιλήφθηκες σε μικρότερη ηλικία. Αν ήσουν σε επαφή με άλλες πληροφορίες θα είχες κάποια άλλα αποτελέσματα στην ζωή σου τώρα. 

Ας δούμε κάτι άλλο τώρα: Αν δεν ήξερες καθόλου τα χρώματα και σε μάθαινα εγώ, και σου έλεγα ότι τα μοναδικά χρώματα που υπάρχουν είναι το κόκκινο και το μπλε, τότε φαντάζομαι πως θα περνούσες όλη σου την ζωή ζωγραφίζοντας με ένα κόκκινο και ένα μπλε. Και αν δεν το έκανες εσύ το κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι και το ξέρεις. 

Τι θέλω να πω; Δεν σημαίνει ότι δεν είσαι ικανός.. Δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς κάτι παραπάνω… Δεν σημαίνει ότι δεν αξίζεις… Αυτό που σημαίνει είναι το εξής, ότι ίσως δεν έψαξες να αναζητήσεις μήπως υπάρχουν και άλλα χρώματα. 

Έτσι λοιπόν αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι το εξής: Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν η ζωή που ζεις τώρα είναι απλά απόρροια όλων αυτών που έχεις μάθει και ως τώρα δεν έχεις αναζητήσει αυτό το κάτι παραπάνω, αυτό το κάτι διαφορετικό, το οποίο θα σου έδινε την ζωή που θέλεις και αξίζεις; 

Μήπως τελικά τα αποτελέσματα της ζωής σου δεν εξαρτώνται μόνο από το τι έχεις κάνει και τι δεν έχεις κάνει; 

Αυτό είναι το ένα κομμάτι γιατί αυτό το κομμάτι εξαρτάται από αυτό που ήξερες ότι ισχύει ή δεν ισχύει. 

Άρα λοιπόν εάν στην ζωή σου δεν έχεις αυτά που θέλεις, είτε σε προσωπικό, είτε σε συναισθηματικό, είτε σε οικονομικό επίπεδο, τότε άρχισε να αναζητάς όλα αυτά τα οποία δεν γνωρίζεις καν ότι υπάρχουν. 

Και εδώ υπάρχει ένα μυστικό. Το πρώτο που θα συμβεί είναι το εξής: Όταν θα γνωρίσεις μια πληροφορία, το πρώτο που θα πει ο εγκέφαλος είναι “Αποκλείεται, εγώ το ξέρω, δεν γίνεται.” 

Σταμάτησε, κάνε ένα βήμα πίσω, και απλά πάρε την πληροφορία και άστην να υπάρχει μέσα σου. 

Γιατί αυτή η πληροφορία κάποια στιγμή στο μέλλον θα δέσει με μια άλλη πληροφορία και με μια άλλη και με μια άλλη και με μια άλλη και τότε θα έχεις την αλήθεια. Την δικιά σου αλήθεια. 

Και τότε θα μπορείς να ζήσεις την ζωή που θέλεις. Την ζωή που αξίζεις. Γιατί μπορεί να συμβεί. Το μόνο που χρειάζεται ξέρεις τι είναι; Να κάνουμε ένα βήμα πίσω από την καθημερινότητα που έχουμε μάθει να ζούμε, την γρήγορη καθημερινότητα πολλές φορές, και να αρχίσουμε να ψάχνουμε όλα αυτά που δεν ξέρουμε ότι υπάρχουν. 

Γιατί εκεί είναι η πραγματική αλήθεια και εκεί είναι η ζωή που αναζητάμε όλοι οι άνθρωποι. Είναι το φως του καθενός. Είναι η αλήθεια του καθενός. Είναι εκεί που ηρεμεί η ψυχή του ανθρώπου. 

Να θυμάσαι ότι είσαι υπέροχος… Είσαι ένας μοναδικός άνθρωπος… 

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος! 




Ο WYS NLP Life Coach Μάνος Ισχάκης ξεκινώντας από μικρός την προσωπική του αναζήτηση σχετικά με την ευτυχία ταξίδεψε σε ένα προκλητικό και όμορφο μονοπάτι. Το μονοπάτι της ψυχής του. Η πετυχημένη ολοκλήρωση αυτού του ταξιδιού τον ενέπνευσε να μοιραστεί τις γνώσεις και τις στρατηγικές που μπορεί ένας άνθρωπος να ζήσει μια ευτυχισμένη ζωή και να πετύχει τα όνειρα του.Έχει προπονήσει πολλούς ανθρώπους σε Ελλάδα, Αυστραλία, Αγγλία, Γερμανία, Σουηδία και Ελβετία με σκοπό να ανακαλύψουν το πάθος τους και να ζήσουν μια γεμάτη ζωή! Ο Μάνος Ισχάκης έχει πιστοποιηθεί ως Master Practitioner of NLP,Time Line Therapy και υπνοθεραπείας από το American board of NLP. Επίσης έχει πιστοποιηθεί από τη Think ως Advanced Practitioner of Theta Healing και έχει εκπαιδευτεί σε τεχνικές κβαντικής θεραπευτικής.

Εκπαιδευτείτε να αισθάνεστε εκτίμηση, εκπαιδευτείτε να είστε ευγνώμων...!!!!

Εκπαιδευτείτε να αισθάνεστε εκτίμηση, εκπαιδευτείτε να είστε ευγνώμων.....«Και το παραμικρό καλό, που κάνουμε, θα μας ανταποδοθεί πολλαπλάσια». Αίσωπος 

Φίλοι, Υγεία σε όλους! 
Ο Οκτώβριος, ο νέος μήνας που μόλις καλωσορίσαμε έχει ενέργειά υποστηρικτική, ενώ συνεχίζει στην ίδια ταχύτητα που μας έφερε ο Σεπτέμβρης… Νιώθουμε ένα κύμα ενέργειας να κυλάει τη μέρα μας, τόσο γρήγορα, σαν να βλέπεις μια εικόνα σε time-lapse. 

Τι θετικό, μπορούμε να γευτούμε αυτόν τον μήνα; 

Πρώτα από όλα χρειάζεται να ξεκινήσουμε την διαδρομή μας, αναγνωρίζοντας ότι είμαστε ενεργειακά όντα με τεράστιο δυναμικό. Ο Θεός που αναζητούμε έξω μας, κατοικεί μέσα μας και για αυτό… συνειδητοποιώντας το….. είναι καιρός να παρατηρούμε συνειδητά τις σκέψεις μας και τις προθέσεις μας… γιατί αυτό που σκεφτόμαστε, αυτό υλοποιούμε… 

Δεδομένου ότι οι ενέργειες αναβαθμίζονται συνεχώς και επιταχύνονται, υλοποιούμε πολύ πιο γρήγορα… Θυμηθείτε, αυτό το κβαντικό πεδίο ταιριάζει με τις πιο σταθερές ή κυρίαρχες δονήσεις που προσφέρονται. Τα περισσότερα άτομα χρησιμοποιούν τη δημιουργική τους ικανότητα ανάποδα και προς τα πίσω. 

Ενεργοποιούν και επικεντρώνονται σε αυτά που δεν έχουν, τι δεν τους αρέσει, τι δεν λειτουργεί και πώς να πάρουν περισσότερο από την ίδια ή μια παρόμοια δόνηση. Αυτό που αντιστέκεστε ή πιέζετε θα επιμείνει. Αυτό ισχύει τόσο στις προσωπικές όσο και στις παγκόσμιες εμπειρίες σας. 

Ξεκινάμε να παρατηρούμε τι σκεφτόμαστε, τι προσφέρουμε συναισθηματικά… Ας ξεκινήσουμε αυτόν τον μήνα να αλλάζουμε τη συζήτηση, να αλλάζουμε τις δονήσεις που προσφέρουμε. Όσο μετακινούμαστε στην Πέμπτη διάσταση ο δονήσεις μας θα εκδηλώνονται πιο γρήγορα. 

Σε αυτή τη διαδρομή, το Σύμπαν ανταποκρίνεται. Μας δίνει σημάδια. Ξεκινήστε να παρατηρείτε. Οι οδηγίες έρχονται σε πολλές μορφές, είτε από λόγια που ανταλλάσσουμε, είτε από κάτι που διαβάζουμε. 

Μπορεί να έρθει ως μια σκέψη, ένα συναίσθημα που είναι ακριβές, μια εσωτερική γνώση ή ένστικτο, άνθρωποι εμφανίζονται ακριβώς τη σωστή στιγμή. Είναι καιρός να αρχίσουμε να παρατηρούμε αυτά τα σημεία στην πορεία. Τότε το ενεργειακό πεδίο οδηγεί στη συγχρονικότητα και ανοίγει πόρτες… 

Το κλειδί είναι οι δονήσεις που προσφέρουμε… 

Έτσι, κάντε μια πρακτική για να αυξήσετε με συνέπεια την ανυψωτική δόνηση ενέργειας και τη συχνότητα που προσφέρετε. 

Εκπαιδευτείτε να αισθάνεστε εκτίμηση, εκπαιδευτείτε να είστε ευγνώμων. 

Αυτές οι συναισθηματικές δονήσεις είναι οι πιο εύκολες και αρχίζουν να μας επιτρέπουν να ενσωματώσουμε να διασυνδέσουμε το πεδίο με ισχυρότερο θετικό τρόπο. 

Παρόλα τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζετε με την υγεία σας ή τα οικονομικά σας ή με την οικογένεια ή τους συναδέλφους σας, ακόμη και αν αισθάνεστε αδύνατο να είστε ευγνώμονες ή ευχαριστημένοι, ακόμη και αν αισθάνεστε ότι το κάνετε ψεύτικα, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή για να αρχίσετε να εμπλέκετε ή να καλείτε ακόμα και τη μικρότερη μετατόπιση σε ευγνωμοσύνη. 

Βρείτε κάτι ανεξάρτητα από το πόσο μικρό ή ασήμαντο, για το οποίο μπορείτε να είστε ευγνώμονες, και συνεχίστε να παρατηρείτε την κατάσταση αναζητώντας έναν λόγο για να είστε ευγνώμων. 

Η απλή σας προθυμία να κοιτάξετε ή να ανακαλύψετε ένα μέρος, όπου θα μπορούσατε να προσφέρετε ευγνωμοσύνη ή εκτίμηση θα μετατοπίσει τη δόνηση και τη συχνότητα σας. 
Πρακτική, Πρακτική, Πρακτική … 

Αυτό είναι το δώρο της ζωής 

Υπάρχουν πολλές τεχνικές και πρακτικές που μπορούν να σας υποστηρίξουν και να σας βοηθήσουν. Ο διαλογισμός, πηγαίνοντας συχνά στη φύση, χρόνος με αγαπημένους φίλους ή κατοικίδια ζώα, γέλιο, χορός και κίνηση, κάνοντας κάτι που σας αρέσει, όλες αυτές οι πράξεις αλλάζουν τη συχνότητα που προσφέρετε στο πεδίο. 

Θυμηθείτε ότι οι συγχρονισμοί συμβαίνουν συνεχώς. Απλά πρέπει να εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και το σύμπαν, να παρατηρήσετε και να επιτρέψετε αυτή τη συνεχιζόμενη συζήτηση. Με τις ενεργητικές σας σκέψεις, τα συναισθήματα και την πρόθεσή σας γίνεστε συν-δημιουργός με το Σύμπαν. Φανταστείτε για μια στιγμή, καθώς υφαίνετε την πραγματικότητά σας, ότι το σύμπαν παρέχει το νήμα. 

Οι δονήσεις υψηλών συχνοτήτων της αγάπης, της χαράς, της ευγνωμοσύνης και της εκτίμησης μας ευθυγραμμίζουν με όλες τις δυνατότητες. Αυτές οι δονήσεις προσκαλούν τα καλύτερα αποτελέσματα σε κάθε κατάσταση. Συνδέεστε με ένα ενεργητικό ιστό υποστήριξης, όπου τα πράγματα και τα γεγονότα ξεδιπλώνονται με χάρη και ευκολία. 

Αυτά, λοιπόν, φίλοι μου για τον ευλογημένο Οκτώβριο… 
Να έχετε τις ευλογίες της Χάρης και της Χαράς! 

Εάν θεωρείτε το άρθρο ενδιαφέρον θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τη σειρά συναντήσεων “HYQ Θεραπευτικοί διαλογισμοί“, που ξεκινάνε από Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018 στην Αθήνα από τη Χρυσή Μπέρου.
Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ




Θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρή να λέει: "Κάθε Tώρα και καλύτερα". Και με αυτόν τον οδηγό, ακολουθώ τη διαδρομή του μονοπατιού μου από τότε που γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη, εκεί όπου σπούδασα γαλλική φιλολογία.
Είμαι εκπαιδεύτρια, κάτοχος κινεζικής πιστοποίησης στο Ζίνενγκ Τσιγκόγκ και στην Ενεργειακή θεραπεία.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, στόχος μου είναι να μεταφέρω τη γνώση του Ζίνενγκ Τσιγκόγκ και τα οφέλη του, σε όλο και περισσότερους ανθρώπους στην Ελλάδα και να βοηθήσω με την ενέργειά μου στην ενδυνάμωση εκείνων που επιλέγουν να συνδεθούν με τον αληθινό τους εαυτό.
Photo on Pixabay 

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Όταν προσπαθείς να βρεις εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου που έχασες στην παιδική σου ηλικία...!!!!

Όταν προσπαθείς να βρεις εκείνο το κομμάτι του εαυτού σου που έχασες στην παιδική σου ηλικία… Πένθος. Μια βαθιά θλίψη μετά από μια απώλεια. 

Έχω δοκιμάσει αρκετή θλίψη προσπαθώντας να θυμηθώ κάθε περίσταση που μπορεί να με συνέτριψε σαν μουσώνας. 

Έχω πενθήσει για αγαπημένα πρόσωπα αλλά και μαζί τους. 

Έχω πενθήσει για αγνώστους και για άγνωστα μέρη. 

Έχω νιώσει θλίψη για πράγματα που ίσως να λέγατε «μα δεν είναι κάτι σημαντικό» ή ότι «ήταν όντως πολύ δύσκολο να το διαχειριστείς». 

Το μεγαλύτερο πένθος όμως που έχω βιώσει ως τώρα, ήταν η απώλεια του Εαυτού μου. 

Είναι κάτι για το οποίο δε συνηθίζω να μιλάω, μου είναι κάπως δύσκολο. Και αυτές ακριβώς τις δύσκολες συζητήσεις είναι που προσπαθούμε πάσει θυσία να αποφύγουμε. Δε συνηθίζω να αναφέρομαι σε αυτό, γιατί πώς να διηγηθώ πόσο χαμένη αισθάνομαι ενώ είμαι παρούσα; 

Δε συνηθίζω να μιλάω για αυτό γιατί ποια είμαι στο κάτω κάτω εγώ για να μιλήσω για το πένθος; Δεν έχω χάσει ούτε τον πατέρα μου, ούτε τη μητέρα μου, τον αδελφό, την αδελφή, το παιδί, τον σύζυγο ή κάποιον σημαντικό Άλλο. 

Πώς να δικαιολογήσω το ότι θρηνώ για την απώλεια του ίδιου μου του εαυτού; Δε συνηθίζω να το συζητώ επειδή δε θέλω να το παραδεχτώ μεγαλόφωνα. Το να λεκτικοποιείς τον τρόπο που αισθάνεσαι είναι τρομακτικό γιατί το κάνει πολύ πιο αληθινό. Σημαίνει να αποκαλύψεις σε κάποιον άλλο το πολύτιμο μυστικό σου. Σημαίνει να επιτρέψεις σε κάποιον άλλο να γνωρίσει πώς νιώθεις, να έρθει σε επαφή με τον πόνο σου. 

Το πένθος. Το πένθος είναι ένα φάσμα, στο οποίο ο καθένας μας τοποθετείται με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. 

Κανείς άλλος πλην εμού δεν είναι σε θέση να αποφασίσει αν το πένθος μου είναι αρκετά αληθινό ώστε να το βιώσω. Δε θα έπρεπε να μου λέτε ότι θα μπορούσε να είναι χειρότερα τα πράγματα, γιατί αυτό το αντιλαμβάνομαι και μόνη μου. Ωστόσο, αυτή η παραδοχή δε σας δίνει το δικαίωμα να μειώνετε την αξία αυτού που αισθάνομαι. 

Ούτε σημαίνει πως θα έπρεπε να γεμίσετε το μυαλό μου με χειρότερα σενάρια. Γιατί αν έτσι αισθάνομαι, αυτή είναι η δική μου πραγματικότητα. 

Μου πήρε εικοσιπέντε χρόνια για να δηλώσω με ακεραιότητα πως τα συναισθήματά μου έχουν αξία. Και έχω ανάγκη να γνωρίζετε πως είμαι αρκετά σημαντική ώστε να πενθώ ενώ είμαι ακόμη εδώ. 

Βίωσα πένθος με την απώλεια του εαυτού μου. Γιατί, αυτή είναι η αλήθεια : έχασα τον εαυτό μου. 

Έχασα εμένα την ίδια, κάποια στιγμή στα χρόνια της διαμόρφωσης του εαυτού μου. Αισθάνομαι αυτή την απώλεια, κάθε φορά που αφήνω τους άλλους να επιβάλλουν πώς θα έπρεπε να αισθάνομαι. Κάθε φορά που επιτρέπω στον εαυτό μου να συρρικνωθεί, ώστε να μη γίνω εμπόδιο κανενός. 

Δε θυμάμαι καν την τελευταία φορά που ένιωσα ολόκληρη. Έχασα τον εαυτό μου κάποια στιγμή μετά τα δεκαπέντε. Όταν άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου διαφορετικά. 

Όταν επέτρεψα για χάρη των άλλων να επισκιάσω τον τρόπο που έβλεπα εγώ τον εαυτό μου, τον τρόπο που με αγαπούσα. Ήταν σαν να χάθηκε ένα κομμάτι μου κάπου μεσοβδόμαδα. 

Έχασα τον εαυτό μου ξανά όταν έγινα δεκαεννιά. Όταν επέτρεψα στους άλλους να σβήσουν το τραύμα μου. Όταν αμφέβαλα για εμένα την ίδια. 

Ήταν σαν να χάθηκε ένα κομμάτι μου σαν κάποιο τυχαίο σαββατοκύριακο. Έχασα τον εαυτό μου και πάλι, κάθε χρόνο που περνούσε, την δεκαετία των είκοσί μου. Ενώ φαινόμουν καλά, ξαφνικά έσπαγα, άνοιγα και σαν να ξεπηδούσε ένα κομμάτι της ψυχής μου που αναζητούσε να δραπετεύσει. 

Δε με έχω ξαναβρεί ολόκληρη ακόμη. 

Το κορίτσι που δεν κατέβαλε καμιά προσπάθεια να τα κάνει όλα τέλεια.

Το κορίτσι που δεν υπέφερε από κρίσεις πανικού. 
Το κορίτσι που δεν πνιγόταν σε μια θάλασσα κατάθλιψης.
Το κορίτσι που δεν πάλευε με διατροφικές διαταραχές. 

Το κορίτσι που δεν έψαχνε παρηγοριά στο αλκοόλ.
Το κορίτσι που δεν προσποιούταν ότι ήταν καλά. 
Δεν έχω ιδέα που πήγε εκείνο το κορίτσι.

Την έχω χάσει και δεν βρίσκω τρόπο να την φέρω ολόκληρη πίσω. 

Κι έτσι, πενθώ. 

Πενθώ για να βιώσω τη θλίψη μου, όταν αισθάνομαι λες και ένα κομμάτι μου έχει ήδη πεθάνει. 

Πενθώ ώστε η παρακμή από αυτή την απώλεια να μην έχει την ευκαιρία να απλωθεί σε ολόκληρο το κορμί μου. 

Πενθώ, μήπως και κατορθώσω μια μέρα να βρω τον εαυτό μου. 




Συγγραφέας: Isabella S
Μετάφραση: Μαρία Μαγγανάρη 
Είμαι τελειόφοιτος Masters στην Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεία και Συμβουλευτική από το Πανεπιστήμιο του Strathclyde. Η διπλωματική μου εστιάζει στην υποκειμενική εμπειρία γυναικώνμε σκλήρυνση κατά πλάκας, που συμμετέχουν σε μια ομάδα προσωπικής ανάπτυξης προσωποκεντρικής προσέγγισης. Είμαι επίσης απόφοιτος του προγράμματος PET (σύστημα Gordon, εκπαίδευση αποτελεσματικού γονέα). Έχω παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων σχετικά με το ψυχόδραμα και την παιγνιοθεραπεία, το θεραπευτικό κουκλοθέατρο, το παιδικό ιχνογράφημα, την ερμηνευτική των ονείρων, το προσφυγικό πεδίο και άλλα.Τα τελευταία χρόνια ασκώ την πρακτική μου ως προσωποκεντρική σύμβουλος on site και on line για περιοχές εκτός Αθηνών και εξωτερικό.
Photo on Pixabay 

Αισθάνεστε αποθαρρυμένοι; 5 τρόποι για να πετύχετε τους στόχους σας...!!!!

Αισθάνεστε αποθαρρυμένοι; Κι όμως υπάρχουν 5 τρόποι για να πετύχετε σίγουρα τους στόχους σας! 

Να στοχεύεις ψηλά, το φεγγάρι. Ακόμα κι αν αποτύχεις, θα βρεθείς ανάμεσα στ’ αστέρια. Λες Μπράουν – Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας 

Νιώθετε κατάθλιψη; Έχετε έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό σας; Φοβάστε την αποτυχία; Αν για όλα τα παραπάνω η απάντηση σας είναι μια τεράστια σακούλα πατατάκια, δεν έχετε παρά να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο και να μάθετε με ποιους τρόπους μπορείτε να πραγματοποιήσετε οποιονδήποτε στόχο βάλετε στη ζωή σας. 

Τρόπος # 1: Καταμερισμός εργασίας 
Πολλοί από εμάς δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε όλα όσα πρέπει να κάνουμε, γιατί μας τρομάζει ο όγκος της δουλειάς μπροστά μας, με αποτέλεσμα να παραλύουμε. Ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίζουμε αυτό που μας φοβίζει με το μέγεθος του, είναι να το σπάσουμε σε μικρότερα, περισσότερο διαχειρίσιμα κομμάτια. Ο καταμερισμός της εργασίας αυξάνει την αυτοπεποίθηση μας και μας βοηθά να εκπληρώνουμε τα καθήκοντα μας με λιγότερο στρες. 

Τρόπος # 2: Ενδυνάμωση αυτοπεποίθησης 
Η αυτοπεποίθηση αφορά την εμπιστοσύνη που έχετε στον εαυτό σας για να πραγματοποιήσετε τους στόχους σας. Η αλήθεια είναι ότι η προσέγγιση ενός στόχου με αυτοπεποίθηση θα απομακρύνει τις όποιες αμφιβολίες και ανασφάλειες σας κρατούν συνέχεια πίσω. 

Όσον αφορά το πώς μπορείτε να ενδυναμώσετε την αυτοπεποίθηση σας, ένας τρόπος είναι αντί να επικεντρώνεστε στο μεγάλο τελικό στόχο, να ρίχνετε το βάρος στις μικρές νίκες. Κατά αυτόν τον τρόπο και χαρούμενοι θα νιώθετε και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση θα αποκτήσετε και αυτό που θέλετε, δίχως αμφιβολία, θα το πετύχετε. 

Τρόπος # 3: Καλλιέργεια αντίληψης 
Η αντίληψη που έχουμε για τα πράγματα είναι το Α και το Ω όσον αφορά τη θέληση μας να ολοκληρώνουμε τους στόχους μας. Πρόσφατη έρευνα του πανεπιστημίου Στάνφορντ συμπέρανε ότι αν πιστεύετε πως έχετε απεριόριστη θέληση, τότε στην πράξη θα έχετε μεγαλύτερη θέληση από αυτή του μέσου ανθρώπου. 

Η αλήθεια είναι ότι δημιουργούμε τη δική μας πραγματικότητα. Η αντίληψη μας για τον κόσμο γύρω μας είναι αυτή που τον καθορίζει. Οι περιορισμοί που βάζετε στον εαυτό σας είναι οι περιορισμοί που σας εμποδίζουν να προχωρήσετε μπροστά. Αλλάξτε την αντίληψη σας για εσάς και το περιβάλλον σας και θριαμβεύσετε σε κάθε επίπεδο σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. 

Τρόπος # 4: Αλλάξτε ταυτότητα 
Η ταυτότητα που κουβαλάμε, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε τον εαυτό μας και για ποια πράγματα πιστεύουμε ότι είμαστε ικανοί καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις. Είστε καπνιστές; Αγαπάτε το τρέξιμο; Μήπως είστε τεμπέληδες; Ή μήπως νιώθετε συνέχεια θύμα των άλλων και των καταστάσεων γύρω σας; 

Όλα αυτά αποτελούν παράδειγμα των ταυτοτήτων που βάζουμε στον εαυτό μας και μας φρενάρουν στην επίτευξη των στόχων μας. Στο ερώτημα του πως αλλάζω ταυτότητα η απάντηση είναι απλή: αλλάξτε την αφήγηση της ζωής σας. Αν εσείς πιστεύετε ότι είστε θύμα, θα το πιστέψουν και οι άλλοι. Αν εσείς πιστεύετε ότι είστε ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, τότε σύντομα θα γίνετε. 

Τρόπος # 5: Σκεπτικό υψηλού επιπέδου 
Στην πραγματικότητα έχουμε δύο τύπους σκέψης: υψηλού επιπέδου και χαμηλού επιπέδου. Η σκέψη χαμηλού επιπέδου επικεντρώνεται στο πως θα ολοκληρώσετε μια εργασία, στους βραχυπρόθεσμους στόχους σας, στην εκτέλεση τω σχεδίων σας. 

Η σκέψη υψηλού επίπεδου αφορά το γιατί θέλετε να ολοκληρώσετε κάτι, την ουσία πίσω από το στόχο. Αυτός ο τρόπος σκέψης ενισχύει τη θέληση που θα σας βοηθήσει να τα βγάλετε πέρα, όταν οι καταστάσεις είναι δύσκολες και να πετύχετε όλα όσα βάλετε στο μυαλό σας. 




Timothy James
Photo on Pixabay 
Στην Όμορφη Ζωή είμαστε αφιερωμένοι με πάθος στο σκοπό να ενημερώνουμε τους ανθρώπους για τους δρόμους που υπάρχουν για να βελτιώσουν την ζωή τους.Στόχος μας να αποτελεί την πρώτη επιλογή για κάθε αναγνώστη που θέλει να διανύσει το ταξίδι της ζωής του όμορφα και με θετικό τρόπο.Αν θέλεις κι εσύ να συμμετέχεις στην ομάδα μας, σαν αρθρογράφος ή συνεργάτης, στείλε μας μήνυμα στο georgia@omorfizoi.gr

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2018

H αγάπη των Αρχαίων Ελλήνων για το σκύλο...!!!!

Η φύση αποτέλεσε για τους αρχαίους Έλληνες το πεδίο βάσης και εξέλιξης του ανθρώπου. 

Παρατήρησαν με ματιά και νου οξυδερκή, ότι μέσα σε αυτήν ο άνθρωπος πάλεψε με τα στοιχεία της φύσης, έπαθε πολλά, έμαθε από τα λάθη του και τέλος φιλοσόφησε την ίδια του την ύπαρξη, δίνοντας μεγάλη σημασία και ερμηνεύοντας τα θαυμαστά της δημιουργήματα που τον περιτριγυρίζουν. 

Έτσι, αναπτύχθηκε μια άλλη, ξεχωριστή σχέση με τα ζώα, που συμπληρώνουν, μαζί με τον άνθρωπο, τις φανερές μορφές έμψυχης εκδήλωσης της φύσης. 

Το ζώο που βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας των όντων, μετά τον άνθρωπο και έχει άμεση σχέση με την κοινωνική ζωή του ανθρώπου είναι ο σκύλος. 

Υπάρχουν δύο μύθοι που εξηγούν το λόγο που ο σκύλος αποτελεί εδώ και χιλιάδες χρόνια τον πιο πιστό σύντροφο του ανθρώπου. 

Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι λίγα είναι τα ζώα για τα οποία έχουν πλαστεί μύθοι από τους αρχαίους Έλληνες. 

Ο πρώτος μύθος, μας λέει πως ο κυν ήταν δημιούργημα του θεού Ήφαιστου. 

Για το λόγο αυτό, απολάμβανε μεγάλης εκτίμησης σε σημείο σχεδόν ισότητας με τους ανθρώπους, σε αντίθεση με τους αρχαίους Αιγυπτίους που είχαν μια πιο απόμακρη σχέση με τα ζώα (τα λάτρευαν μεν αλλά χωρίς να έχουν καθημερινή επαφή μαζί τους). 

Ο θεός Απόλλων εξημέρωσε το σκύλο και τον δώρισε στην αδελφή του θεά Αρτέμιδα, προκειμένου να τη συνοδεύει στο κυνήγι (κύναν άγω). 

Επίσης, ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι ο σκύλος είναι αποτέλεσμα αναπαραγωγής του Κέρβερου (του σκύλου που φύλαγε τον Άδη), την οποία επέτυχε ο Μολοσσός, ο εγγονός του Αχιλλέα. 

Για την ιστορία, τον Κέρβερο τον αιχμαλώτισε ο Ηρακλής και τον πήγε στον Ευρυσθέα, από τον οποίο τον έκλεψε ο Μολοσσός. 

Πέραν όμως, από τους μύθους, οι αρχαίοι Έλληνες ασχολήθηκαν με τα ζώα και στο επιστημονικό πεδίο. Ο πανεπιστήμονας και φιλόσοφος Αριστοτέλης, στο έργο του «περί ζώων ιστορία», κάνει μια λεπτομερή μελέτη γύρω από τα είδη και τη φύση των σκύλων δείχνοντας έτσι τη σημασία που έδιναν οι αρχαίοι στο ζώο αυτό. 

Συγκεκριμένα, κατατάσσει του Μολοττικούς κύνες και τους Ινδικούς κύνες στην κατηγορία βραχυκεφάλων κυνών. (Υπενθυμίζω εδώ ότι η λέξη Μολοσσός είναι η αρχαία ονομασία της Ηπείρου). 

Ακόμα και στην καθημερινή ζωή των μεγάλων ανδρών ο κύνας έπαιξε σημαντικό ρόλο. 

Ο Μέγας Αλέξανδρος ως μαθητής του Αριστοτέλη, ήταν κυνόφιλος. 

Όσο ήταν στην Πέλλα είχε μια θηλυκή σκυλίτσα (Μολοττικός κύων) και αργότερα στην Περσία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του κατά του Πέρση Δαρείου, αγόρασε έναν αρσενικό σκύλο (Ινδικός κύων) και μάλιστα έναντι αδρής αμοιβής, ονόματι Περίττα. 

Αργότερα, έδωσε το όνομά του σε μια πόλη που ίδρυσε εκεί. 

Mία από τις σημαντικότερες ενδείξεις για αυτήν την σχέση αγάπης και συντροφιάς μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων με τους σκύλους, που διαρκεί πάνω από 3.000 χρόνια, μας την δίνει ο πατέρας της Ελληνικής ιστορίας Όμηρος στην Οδύσσεια (ραψωδία ρ΄300-309), όπου περιγράφει το γνωστό και συγκινητικό περιστατικό του θανάτου του σκύλου του Οδυσσέα (ονόματι Άργος) τη στιγμή που αναγνωρίζει τον αφέντη του ντυμένο ζητιάνο, που γύρισε μετά από 10 έτη απουσίας. 

Σχέση μοναδική. Συντροφικότητα που προκαλεί συγκίνηση. 

Ένα άλογο ον, ο κατάκοιτος σκύλος Άργος, παρ’ όλα τα χρόνια απουσίας του αφέντη του, μπόρεσε να τον αναγνωρίσει αφήνοντας σε εμάς, όπως και στον Οδυσσέα το δάκρυ να κυλήσει και να αγγίξει την καρδιά μας. 

Αβίαστα ερωτήματα έρχονται στο νου μας : 

Τι δέσιμο είχαν ο αφέντης με το σκύλο του, κάνοντας τον πολυταξιδεμένο και σκληρό από τις κακουχίες Οδυσσέα να δακρύσει; 
Τι είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ένα άλογο ον να δεθεί συγκινησιακά με ένα λογικό; 

Μήπως η επικοινωνία αυτή δηλώνει την ύπαρξη της ψυχής; 

Μήπως, ως άνθρωποι πρέπει να δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στη ψυχή μας και στην επικοινωνία με τη φύση, στην οποία άλλως τε είμαστε συγκάτοικοι με τα άλλα ζώα; Οι αρχαίοι Έλληνες αντιλήφθηκαν από πολύ νωρίς τη διαφορετική σχέση που έχει ο σκύλος με τον άνθρωπο. Σχέση φιλική, σχέση συνεργασίας. 

Σχέση πάνω απ’ όλα εμπιστοσύνης, όπως επίσης και φιλοσοφικής συντροφιάς. Πριν από τον μεγάλο φιλόσοφο Σωκράτη, που άλλαξε τα δεδομένα της σκέψης πάνω σε βαθιά και αιώνια προβλήματα τη ανθρωπότητας, υπήρχαν οι λεγόμενοι κυνικοί φιλόσοφοι. 

Αυτοί, γύριζαν στους δρόμους των πόλεων και μιμούνταν τη ζωή των σκύλων. Ζούσαν σε πιθάρια ή σε βράχους προκειμένου να ταπεινωθούν και να φιλοσοφήσουν. 

Άλλως τε, μη ξεχνάμε την εικόνα που μας έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό με τον μεγάλο αρχαίο φιλόσοφο Διογένη να περιφέρεται μέρα μεσημέρι στους δρόμους της Αθήνας κρατώντας φανάρι και έχοντας συντροφιά έναν σκύλο, αναζητώντας άνθρωπο, όπως έλεγε, υπονοώντας την ποιοτική έννοια της λέξης. 

Ο σκύλος λοιπόν, τιμήθηκε από όλους τους Έλληνες της αρχαίας εποχής, τοποθετώντας τον ακόμα και στο σύμπαν (αστερισμός του κυνός), εκφράζοντας έτσι την υπέρτατη αγάπη τους για το ζώο. 

Το γεγονός αυτό αν μη τι άλλο, δείχνει ότι ο σκύλος αποτελούσε μέρος της καθημερινότητας της ζωής τους. Η καθημερινότητα δεν άλλαξε στο πέρασμα των αιώνων και ο σκύλος παραμένει γύρω μας, δίπλα μας. 

Είναι ανάγκη να δούμε μέσα από την παρουσία του τη σταθερή κοινωνική σχέση του με τον άνθρωπο, καταδικάζοντας και αποτρέποντας την κακοποίησή τους από μερίδα συνανθρώπων μας. 

Εξάλλου, όσοι δεν το γνωρίζουν, ως και ο Μέγας Αλέξανδρος, που ενδιαφερόταν για μεγάλα και σημαντικά πράγματα, θέσπισε νόμο για την προστασία των ζώων. Κοιτάζοντας λοιπόν, στα μάτια ενός ποιμενικού ελληνικού Μολοττικού σκύλου (Hellenic Epir Molossus), μπορούμε να τρέξουμε πίσω στο χρόνο και να αισθανθούμε τη συντροφιά, όχι απλά ενός κύνα αλλά ενός αρχαίου «Έλληνα» φίλου και προστάτη της ζωής μας.
Οι Έλληνες για να τιμωρήσουν την Εκάβη αποφάσισαν να τη λιθοβολήσουν. 

Ως προς τον θάνατό της υπάρχουν παραλλαγές, όλες όμως έχουν ως κοινό στοιχείο τη μεταμόρφωση σε σκύλο. 

Ο Ευριπίδης στην ομώνυμη τραγωδία του αναφέρει ότι η Εκάβη, αφού πρώτα είδε όλα τα παιδιά της νεκρά ή αρπαγμένα, μεταμορφώθηκε από τους θεούς, που τη λυπήθηκαν, σε σκυλί. Μία παραλλαγή λέει ότι η Εκάβη μεταμορφώθηκε σε σκύλο όταν την κατεδίωξαν για εκδίκηση οι σύντροφοι του Πολυμήστορα. 

Τρίτη εκδοχή είναι ότι η Εκάβη μεταμορφώθηκε σε σκύλο μέσα στο πλοίο που την οδηγούσε δούλη στην Ελλάδα. 

Τέλος, στην εκδοχή του λιθοβολισμού, η Εκάβη λιθοβολήθηκε πράγματι από τους Έλληνες, που όμως όταν πήγαν να την τραβήξουν κάτω από τις πέτρες βρήκαν, αντί για το πτώμα της, ένα σκυλί με πύρινα μάτια. Φαίνεται ότι η Εκάβη λατρεύτηκε σαν θεά με ιερό ζώο το σκυλί. 

Άλλος ένα Ελληνικός μύθος της αρχαιότητας έκανε αναφορά σε μηχανικούς σκύλους που είχαν σταλεί να προστατέψουν το παλάτι του Αλκίνοου. 

Οι Θεοί ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με τον βασιλιά Αλκίνοο και μέσω της τέχνης του Ήφαιστου, του χάρισαν χρυσούς και ασημένιους, αθάνατους και πανίσχυρους μηχανικούς σκύλους για την προστασία του παλατιού του. 




500.000 + Ελληνόπουλα πεινάνε, κρυώνουν και σβήνουν χωρίς φάρμακα...!!!!


Επιστροφή στα πρώτα μετακατοχικά χρόνια βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνόπουλα στην εποχή της ευρωκόλασης.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, πέρα από περιόδους πολέμων, πάνω από 500.000 Ελληνόπουλα ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας πράγμα το οποίο σημαίνει πως δεν χορταίνουν το φαγητό που τρώνε, δεν θερμαίνονται τον χειμώνα όπως πρέπει, δεν ντύνονται όπως πρέπει, δεν έχουν φάρμακα όταν αρρωσταίνουν, ούτε παροχές υγείας, δεν έχουν την παιδική ηλικία που πρέπει.

Στο σύνολο των παιδιών της χώρας το 25% είναι φτωχά παιδιά, μια γενιά που μοιάζει σε πολλά με την πρώτη μετακατοχική γενιά των Ελληνόπουλων.

Η οικονομική κρίση πέρα από την ανεργία, τη φτώχεια και τη διεύρυνση των ανισοτήτων συνοδεύεται από μειωμένες παροχές υγείας, μειωμένη σίτιση, χαμηλή ποιότητα διατροφής και αυξημένη παιδική νοσηρότητα και θνητότητα, αναφέρουν τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν πριν λίγο στην δημοσιότητα.

Και όλα αυτά σε πληθυσμό «καθαρών» Ελλήνων λιγότερο από 10 εκατ. ψυχές. «Η κακή διατροφή μιας ολόκληρης γενιάς Ελληνοπαίδων σήμερα θα έχει μακροπρόθεσμα αρνητικές επιπτώσεις και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την οικονομική ανάπτυξη στην Ελλάδα δεκαετίες αργότερα, όταν πια αυτά τα παιδιά γίνουν ενήλικες» επισημαίνει ο παιδίατρος - σύμβουλος γαλουχίας Στέλιος Παπαβέντσης σε ανακοίνωσή του με θέμα «Οικονομική κρίση και βρεφική διατροφή» στο 10ο Μακεδονικό Συνέδριο Διατροφής που διεξάγεται στη Θεσσαλονίκη.

Ελλείψεις τροφής για 60% των μαθητών στα σχολεία της Αττικής

Αντιμέτωπα με έλλειψη τροφής ή και την πείνα βρίσκονται καθημερινά χιλιάδες Ελληνόπουλα που βιώνουν με τον πλεόν σκληρό τρόπο την οικονομική κρίση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Προγράμματος Σίτισης και Προώθησης Υγιεινής Διατροφής, το οποίο υλοποιείται από το Ινστιτούτο Prolepsis με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, έξι στους δέκα μαθητές δημοτικών σχολείων της Αττικής βιώνουν επισιτιστική ανασφάλεια, δεν έχουν δηλαδή πρόσβαση σε επαρκή ποσότητα τροφής, ενώ σχεδόν το 25% των μαθητών πλήττεται από πείνα.

Οικογένειες χωρίς ρεύμα
Στο 61% των οικογενειών στα 64 σχολεία της Αττικής που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα, ο ένας από τους δύο γονείς δεν έχει κανένα εισόδημα ενώ σε ποσοστό 17% των οικογενειών, κανείς από τους δύο γονείς δεν έχει εισόδημα. Επιπλέον, το 11% των παιδιών είναι χωρίς ασφαλιστική κάλυψη ενώ το 22 έχει 3 ή και περισσότερα τέκνα.

Σε ποσοστό 7% των οικογενειών, υπήρχε διακοπή σύνδεσης του ηλεκτρικού ρεύματος κατά το προηγούμενο έτος για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της μίας εβδομάδας, ενώ το 3% των οικογενειών δεν είχε ηλεκτρικό ρεύμα στο σπίτι τη χρονική περίοδο που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο.

Χωρίς φαγητό ένας στους δύο μαθητές δημοτικού στην περιφέρεια

Δραματική είναι η εικόνα η οποία παρουσιάζεται στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας στις οποίες εφαρμόζεται το πρόγραμμα ΔΙΑΤΡΟΦΗ. Σύμφωνα με τα 42.727 ερωτηματολόγια που συμπλήρωσαν γονείς των μαθητών από σχολεία σε 23 νομούς της χώρας, το 54% των οικογενειών αντιμετώπιζε επισιτιστική ανασφάλεια και 21% πείνα. Στο 40% των οικογενειών ο ένας από τους δύο γονείς δεν είχε εισόδημα ενώ σε ποσοστό 13% κανένας από τους δύο γονείς δεν είχε εισόδημα.

Με βάση τους υπεύθυνους του Ινστιτούτου Prolepsis, σημαντική ένδειξη της επιτακτικής ανάγκης για σίτιση αποτελεί και ο αριθμός των αιτήσεων από σχολεία για συμμετοχή στο συγκεκριμένο Πρόγραμμα. Συνολικά έχουν υποβληθεί 1.053 αιτήσεις που αντιστοιχούν σε 152.397 μαθητές, εκ των οποίων σήμερα σιτίζονται οι 15.520.

Ειδικότερα, κατά την περσινή σχολική χρονιά, σιτίζονταν καθημερινά 61.876 μαθητές 406 σχολείων. Φέτος, έχουν ενταχθεί έως τώρα 150 σχολεία με 15.520 μαθητές, αριθμός που αντιστοιχεί στο 10% των μαθητών σχολείων που έχουν υποβάλει αίτηση να ενταχθούν στο Πρόγραμμα.