Η καραντίνα δεν κλείνει τα ευτυχισμένα σπίτια. Τα “κλεισμένα”…κλείνει...!!!!

Όταν ένα ζευγάρι σκέφτεται το διαζύγιο, συχνά επικρατεί μία σύγχυση και η απορία «Πώς φτάσαμε ως εδώ;» παίζει ξανά και ξανά σαν ένα σπαστικό τραγούδι που μας «κόλλησε» στο μυαλό και δεν λέει να ξεκολλήσει. Λόγω καραντίνας υποθέτω ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι έχουν την ίδια απορία. 

Είναι η καραντίνα λόγος διαζυγίου; Όχι, δεν το πιστεύω. Η καραντίνα από μόνη της δεν αρκεί για να κλείσει ένα σπίτι. Το σπίτι είναι μάλλον κλεισμένο προτού έρθει η καραντίνα. Η καραντίνα είναι απλά η αφορμή. 

Ένας βασικός λόγος που πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να μένουν μαζί είναι η ρουτίνα. 

Έχουν συνηθίσει να κάνουν σχεδόν τα ίδια πράγματα κάθε μέρα : Πηγαίνουν στη δουλειά (ή μένουν στο σπίτι), τρώνε το μεσημεριανό τους, παίζουν με τα παιδιά και αργά το βράδυ αφού κοιμηθούν τα παιδιά αφιερώνουν λίγα λεπτά για να συζητήσουν με το/τη σύζυγο τα νέα της ημέρας προτού πέσουν και οι ίδιοι για ύπνο. 

Η ρουτίνα αυτή δεν σταματά ποτέ. Ξυπνάμε και τα κάνουμε όλα ξανά και ξανά κάθε μέρα, εκτός από τους τελευταίους δύο μήνες που έχουμε ξεχάσει τι σημαίνει ρουτίνα. 

Εγκλωβίστηκες σπίτι σου με ένα/μία σύζυγο που ενδεχομένως να μη σε ικανοποιεί και δεν ξέρεις πώς να το χειριστείς. Σε ενοχλεί ακόμα και η αναπνοή του/της το βράδυ που κοιμάται. Σε ενοχλεί ακόμα και το ποτήρι που άφησε στο τραπεζάκι του σαλονιού και το ξέχασε εκεί. Ψάχνεις αφορμές για να τσακωθείτε γιατί δεν ξέρεις πώς αλλιώς να περάσει η ώρα σου. 

Φταίει το άγχος της καραντίνας ή μήπως φταίει το γεγονός ότι τόσο καιρό δεν έχετε περάσει ποιοτικό χρόνο μαζί; Εκτός από Σαββατοκύριακα, γιορτές, διακοπές και αργίες τον/τη βλέπεις ελάχιστες ώρες μέσα στην εβδομάδα. Αν έχετε παιδιά, ακόμα λιγότερες. Είσαι απασχολημένος/η με τη δουλειά και τα παιδιά και ο ποιοτικός χρόνος με το/τη σύζυγο έχει περιοριστεί σημαντικά. 

Σε κάθε σχέση υπάρχουν πράγματα που ενοχλούν. 

Μία κάλτσα που ξέμεινε εδώ, ένα ρούχο που το άφησε στην καρέκλα κουβάρι, την εξώπορτα που ξέχασε να κλειδώσει τη νύχτα… Δεν είναι δα και τόσο μεγάλο θέμα, όταν όμως αναγκάζεσαι να μείνεις 24 ώρες το 24ωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα με κάποιον στον ίδιο χώρο αυτά τα μικροπράγματα μπορούν να μετατραπούν σε αιτία διαζυγίου. 

Η καραντίνα είναι δύσκολη για όλους αλλά ακόμα πιο δύσκολη για εκείνους των οποίων ο γάμος έχει ήδη ρωγμές. Μπορεί να μην έχεις καν συνειδητοποιήσει ότι υπήρχαν, αλλά τώρα είναι το μόνο πράγμα που μπορείς να δεις. 

«Χτυπάτε» ο ένας στον άλλον όσα σας ενοχλούν και τις περισσότερες φορές ο ένας το παίρνει αψήφιστα και δεν ασχολείται ενώ ο άλλος το παίρνει στα σοβαρά. 

Τώρα τελευταία ακούμε στις ειδήσεις πως όταν τελειώσει η καραντίνα, οι δικηγόροι θα θησαυρίσουν λόγω της μεγάλης αύξησης που θα επέλθει στα διαζύγια. 

Ήδη στην Κίνα το ποσοστό είναι υπερδιπλάσιο σε σχέση με την περσινή χρονιά και ξέρετε γιατί; Γιατί η καραντίνα για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό μας έφερε αντιμέτωπους με όλα αυτά που μας ενοχλούσαν και δεν δίναμε σημασία. 

Εδώ είναι το θέμα: η καραντίνα δεν καταστρέφει έναν υγιή γάμο, αλλά ένα γάμο που είναι ήδη κατεστραμμένος. 

Προσθέτει ένα παραπάνω άγχος στην ήδη αγχωμένη καθημερινότητά μας με τη διαφορά ότι ένας υγιής, λειτουργικός γάμος μπορεί να αντέξει αυτό το πρόσθετο άγχος. Σίγουρα και γκρίνια θα υπάρξει και καυγάδες, αλλά ο υγιής γάμος θα επιβιώσει, ο ήδη διαλυμένος όχι. 

Αν δεν είχε μπει ο Κορονοϊός στη ζωή μας ένας τέτοιος γάμος θα μπορούσε να αντέξει κάμποσα χρόνια ακόμα ή έστω μέχρι τα παιδιά να μεγαλώσουν χωρίς να αλλάξει ιδιαίτερα η ρουτίνα του ζευγαριού, τώρα όμως που ο Κορονοϊός μας ανάγκασε να κλειστούμε σπίτια μας μας έφερε τα πάνω-κάτω γιατί μας ανάγκασε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας. 

Κανείς δεν παντρεύεται με σκοπό να χωρίσει. Ο κάθε άνθρωπος πιστεύει ότι θα ξεπεράσει όποια δυσκολία εμφανιστεί στο δρόμο του και με το άλλο του μισό θα βγουν νικητές. Πολλά ζευγάρια θα βγουν αλώβητα μέσα από τον Κορονοϊό και θα τον θυμούνται κάποτε σαν μία κακή παρένθεση στη ζωή τους. 

Για τους υπόλοιπους όμως; Μαζί με τον Κορονοϊό θα πεθάνει και ο γάμος τους, γιατί τα προβλήματα που έκρυβαν τόσο καιρό με επιδεξιότητα κάτω από το χαλί θα βγουν τώρα σαν άγρια θηρία και θα καταστρέψουν ό, τι έχτισαν τόσο καιρό. 

Παρόλα αυτά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Ένας προβληματικός γάμος δεν είναι καταδικασμένος. 

Εάν στο γάμο σας υπάρχουν ρωγμές αυτό δεν σημαίνει ότι έχει τελειώσει. Πολλά ζευγάρια αποφάσισαν να απευθυνθούν σε σύμβουλο γάμου μέσω διαδικτύου κάτι που είναι υπέροχο γιατί δείχνει την επιμονή και την πίστη τους ότι όλα θα φτιάξουν. Πολλά ζευγάρια θα ξεπεράσουν τα προβλήματά τους αλλά δυστυχώς κάποια άλλα όχι. 

Είναι δύσκολες οι εποχές. Ούτε να βγούμε μπορούμε ούτε να κάνουμε πράγματα που κάποτε μας ευχαριστούσαν. Πρέπει για ένα διάστημα να μείνουμε όλοι μαζί σπίτι όσο δύσκολο και αν είναι αυτό. Σε αυτή την περίπτωση τι μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι που ήδη έχει προβλήματα, για να επιβιώσει; 

Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω να σας πω. Μακάρι να ήξερα. Μπορώ να καταλάβω τι εννοούν όσοι υποστηρίζουν ότι η καραντίνα έχει φέρει τα πάνω κάτω στη σχέση τους. Είμαι σίγουρη ότι πολλοί θα «φορτώσουν» το διαζύγιό τους στον Κορονοϊό, αστειευόμενοι ή μη. 

Όπως είπα και νωρίτερα η καραντίνα δεν καταστρέφει υγιείς γάμους. Καταστρέφει αυτούς που είναι ήδη διαλυμένοι ή βρίσκονται στα πρώτα στάδια της διάλυσης. Σας δείχνει πράγματα που δεν έχετε ξαναδεί ή πράγματα που βλέπατε αλλά φοβόσασταν να παραδεχτείτε. Ίσως είναι και για καλό. Μερικά πράγματα καλύτερα να γίνονται νωρίτερα παρά αργότερα. 

Ένα διαζύγιο ποτέ δεν είναι εύκολο ειδικά όταν υπάρχουν παιδιά. Όσο και να θέλουμε να θεωρήσουμε υπεύθυνη την καραντίνα για όλο αυτό, δεν μπορούμε να το κάνουμε, γιατί ξέρουμε καλά μέσα μας ότι δεν ευθύνεται εκείνη για την κατάληξή μας… 

singleparent.gr

https://www.newsitamea.gr

Μερικές συμβουλές για να αντέχεις στα δύσκολα...!!!!

Συμβουλές για να αντέχεις στα δύσκολα 

1) Μείνε σιωπηλός τουλάχιστον 10 λεπτά καθημερινά. Απομονώσου αν είναι απαραίτητο. 

2) Άκου καλή μουσική όλες τις ημέρες, που αποτελεί γνήσια τροφή για το πνεύμα. 

3) Σαν σηκώνεσαι το πρωί πες αυτό: Σήμερα ο στόχος μου είναι… 

4) Να ζεις με τις τρεις λέξεις: Ενέργεια, ενθουσιασμό, κατανόηση του άλλου. 

5) Παίξε περισσότερο από τον περσινό χρόνο. 

6) Διάβασε πιο πολύ από πέρσι. 

7) Κοίτα τον ουρανό τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Συνειδητοποίησε την μεγαλοσύνη που σε περιτριγυρίζει. 

8) Όντας ξύπνιος, ονειρέψου περισσότερο. 

9) Τρώγε περισσότερα φυσικά φρούτα και λαχανικά και λιγότερο βιομηχανοποιημένες τροφές ή παράγωγα σφαγής. 

10) Τρώγε ξηρούς καρπούς, πίνε πράσινο τσάϊ, πολύ νερό και ένα ποτήρι κρασί την ημέρα (βεβαιώσου πως το συνοδεύεις με κάτι που σου αρέσει και με παρέα κάποιου που αγαπάς.) 

11) Κάνε να γελάσουν τρία πρόσωπα την ημέρα. 

12) Τακτοποίησε το σπίτι, το αυτοκίνητο και το γραφείο σου και άσε την νέα ενέργεια να πλημμυρίσει τη ζωή σου. 

13) Μη σπαταλάς τον πολύτιμο χρόνο σου σε κουτσομπολιά, πράγματα του χτες, αρνητικές σκέψεις, και θέματα που είναι έξω από τον έλεγχό σου. Επένδυσε την ενέργειά σου στα θετικά του σήμερα. 

14) Κατάλαβε πως η ζωή είναι ένα σχολειό που ήρθες για να μάθεις. Τα προβλήματα είναι μαθήματα που πάνε κι έρχονται και ό,τι μάθεις από αυτά θα'ναι για όλη σου τη ζωή. 

15) Προγευμάτισε σαν βασιλιάς, φάε σαν πρίγκιπας, δείπνησε σαν ζητιάνος. 

16) Χαμογέλα και γέλα πιο πολύ. 

17) Μη χάνεις ευκαιρία να αγκαλιάζεις εκείνον που εκτιμάς. 

18) Η ζωή είναι σύντομη για να την χαραμίζεις μισώντας κάποιον. 

19) Μη παίρνεις τον εαυτό σου τόσο στα σοβαρά, κανείς άλλος δεν το κάνει. 

20) Δεν είναι απαραίτητο να κερδίζεις κάθε αντιπαράθεση, αποδέξου την ασυμφωνία και μάθε από την άλλη άποψη. 

21) Γαλήνεψε με το παρελθόν, για να μη καταστρέψεις το παρόν. 

22) Μη μοιράζεσαι τη ζωή σου με εκείνη των άλλων. Δεν ξέρεις το δρόμο που ακολούθησαν αυτοί. 

23) Κανείς δεν είναι υπεύθυνος της ευτυχίας σου εκτός από σένα τον ίδιο. 

24) Να θυμάσαι πώς δεν έχεις τον έλεγχο όσων σου συμβαίνουν, αλλά σίγουρα το τι κάνεις με αυτά.

25) Μάθε κάτι νέο σήμερα. 

26) Αυτό που σκέπτονται οι άλλοι για σένα δεν είναι υποχρέωσή σου. 

27) Να εκτιμάς το κορμί σου και να το απολαμβάνεις. 

28) Δεν έχει σημασία πόσο καλά ή κακά είναι τα πράγματα. Θα αλλάξουν. 

29) Η εργασία σου δεν θα ασχοληθεί με σένα σαν αρρωστήσεις, οι φίλοι σου ναι. Έχε επαφή μαζί τους. 

30) Τελείωνε με οτιδήποτε δεν είναι χρήσιμο, ωραίο, διασκεδαστικό. 

31) Η ζήλεια είναι χάσιμο χρόνου. Εσύ έχεις ήδη όσα χρειάζονται. 

32) Τα καλύτερα έρχονται. 

33) Δεν πειράζει που κάθεσαι. Σήκω, ντύσου και βοήθα. 

34) Κάνε υπέροχο σεξ, πάντοτε με όλο σου το είναι. 

35) Τηλεφώνα στους δικούς σου συχνά και λέγε τους πως υπάρχεις. 

36) Κάθε βράδυ ξαπλώνοντας πες: Σε ευχαριστώ… Κατάφερα να… 

37) Θυμήσου πως είσαι ιδιαίτερα ευλογημένος για να είσαι στρεσαρισμένος 

38) Απόλαυσε το ταξίδι. Έχεις μόνο μια ευκαιρία. Κέρδισε όσο περισσότερο.. 

39) Η Ζωή είναι όμορφη. Απόλαυσέ την τώρα που μπορείς. 

40) Σε παρακαλώ στείλε αυτό το μήνυμα σε κάποιον που νοιάζεσαι. 

https://stroumfaki.gr

anapnoes

https://www.anapnoes.gr

Κι όλα αυτά από μία καραντίνα...!!!!

Μία καραντίνα, σου γιάτρεψε τη ρουτίνα; 

Τί είναι ο άνθρωπος πραγματικά! Απ’ την ανάγκη για μπαρ, ταβέρνες και κρεπάλες, στην ανάγκη για άθληση, εξορμήσεις στα χωριά, βόλτες στα κορφοβούνια και στους ξεχασμένους καταρράκτες του χωριού του. Κι όλα αυτά, απ’ τη μια μέρα στην άλλη! Από μία καραντίνα! Πραγματικά εντυπωσιακό! 

Και δημιουργεί απορίες ταυτόχρονα. Γιατί αυτή η στροφή στη φύση; Στα βουνά; Στα ποτάμια; Ποιος ο κινητήριος μοχλός; Να μην ξεχάσουμε βέβαια και την επιστροφή στον Ιερό θεσμό της Οικογένειας. 

Κι όλα αυτά από μία καραντίνα! Τι έγινε λοιπόν και όλοι θυμήθηκαν ξαφνικά όλα αυτά που άλλοι άνθρωποι δίχως να το διατυμπανίζουν προ κορωνοϊού, επισκέπτονταν φυσικά τοπία, χωριά ερημωμένα, δασικές διαδρομές και τη γενέθλια τους γη; 

Τι παρακίνησε τους υπολοίπους τώρα; Βγήκε μπροστά το αναγκαίο της υπόθεσης; Βγήκε ο καημός που τόσο καιρό έκρυβαν καλά από τους «πρωτευουσιάνους», για το όμορφο χωριό τους; 

Αγάπησαν ξαφνικά το εξοχικό τους και το ποτάμι του χωριού τους, όπου τους χειμερινούς μήνες είχαν αφήσει έρμαιο της ακαθαρσίας; Δυσνόητες και ασύλληπτες οι κινήσεις τους. Ίσως οι σωστές λέξεις να είναι οι αδούλωτες ψυχές τους, η ελευθερία κίνησης, έκφρασης κ. α. 

Ας κάνουμε μια σύγκριση και έναν απολογισμό. Σκεφθείτε αυτούς που είτε ανέκαθεν ζούσαν στα χωριά, είτε αυτούς όπου με την πρώτη ευκαιρία, προ κορωνοϊού, επέστρεφαν στη γη που τους έθρεψε για έναν περίπατο στον καθαρό αέρα. 

Σκεφθείτε την παλιά ζωή. Σε μία εποχή καρβουνιάρικη, με ολίγα χρήματα, ένα καφενείο, έναν πλάτανο στην πλατεία του χωριού, μία Εκκλησία, και τη δουλειά τους. Πόσο πιο αγνά τότε! Κι όλα αυτά ήταν η χαρά τους. 

Η σκληρή δουλειά, τους άφηνε την προσμονή για να σμίξουν με τις οικογένειες τους, να πιουν έναν καφέ όποτε βρουν την ευκαιρία με έναν φίλο τους, και όχι καθημερινά. 

Αυτή η προσμονή! Και η ανάγκη για υγεία και επιβίωση, αναπνέοντας το καθαρό οξυγόνο, δίχως πολλά αυτοκίνητα(πολλές φορές και καθόλου), δίχως τις σπατάλες του τώρα. 

Οι φορές που θα έσμιγαν οι φιλίες, ήταν λίγες. Ένας εκκλησιασμός, ένα πανηγύρι, ένας γάμος. Μετά τον εκκλησιασμό ένας καφές στο μοναδικό καφενείο του χωριού. Ασταμάτητος χορός και τραγούδι σε ένα πανηγύρι, αμέτρητες ευχές και χαμόγελα σε ένα γάμο. 

Τι ήταν όλα αυτά; Ήταν ένας άλλος τομέας, αυτός της εισχώρησης κατά κάποιον τρόπο στην κοινωνικότητα, στις κοινωνικές σχέσεις και στην ανάπτυξη αυτών. 

Τι γινόταν σ’ ένα γάμο τότε; Σε μία κοινωνική συνάθροιση; Γεννιόταν ο έρωτας, αυτό το υπέροχο συναίσθημα. Το βλέμμα του νέου προς αυτήν που αγαπούσε, ένα σφιχτό πιάσιμο στο χέρι κατά τη διάρκεια ενός παραδοσιακού χορού! 

Ένας γάμος, ήταν κατά κάποιον τρόπο το κάλεσμα, για όλους όσους περίμεναν να βιώσουν τέτοιου είδους συναισθήματα, μετά από τις δυσκολίες της καθημερινότητας. 

Ολημερίς στον αγρό, στα κοπάδια, οι άντρες. Οι γυναίκες δουλειές κάτω από το κεραμίδι τους. Πως ξεπερνούσαν αυτόν τον υποτιθέμενο «εγκλεισμό»; Όλο αυτό ήταν πόνος καθημερινός γι αυτούς. 

Κι όμως έβρισκαν, να κάνουν γέλιο, χαρά και τραγούδι τον κάθε πόνο, τον έρωτα, την αγάπη, την ξενιτιά. Άλλωστε οι ερωτευμένοι, κάθε γυναίκας όνομα το έκαναν τραγούδι. Και πόσο δεν έχει τραγουδιστεί το κάθε γυναικείο όνομα. 

Η κάθε νέα γυναίκα άλλωστε, φρόντιζε να κεντρίζει το ενδιαφέρον, είτε με τη στάμνα της, είτε με την καθημερινή φορεσιά της, είτε με τη γιορτινή, είτε με τη νυφιάτικη. Όσο πιο πολλά τα βιώματα, τόσο πιο πολλά τραγούδια. 

Όλα αυτά κάποτε ήταν καθημερινότητα, και τώρα αποτελεί Παράδοση, την οποία εμείς, λίγοι ή πολλοί θα το κρίνει η Ιστορία, προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να την κρατήσουμε αυτούσια, αναλλοίωτη, και να την μεταδώσουμε ως φλόγα άσβεστη στις επόμενες γενιές. 

Κι απ’ την άλλη μεριά, αυτό, τη σήμερον ημέρα, εκφράζεται μέσα από τους πολιτιστικούς συλλόγους και τις τοπικές κοινωνίες οι οποίες διατηρούν ζωντανά τα βιώματα τους, με εκδηλώσεις και πανηγύρια, ώστε να μεταφερθούμε για λίγο στην τότε εποχή και να νιώσουμε αυτούς τους πονεμένους ανθρώπους της. 

Καθημερινά, όλο και περισσότεροι αναζητούν τη συμμετοχή τους σε κάθε πολιτιστικό φορέα. Άλλοι για ψυχαγωγία, άλλοι για γυμναστική και ελάχιστοι για την πραγματική γνώση της Παράδοσης. Το τι πρέσβευαν οι παλαιότεροι, γιατί έπλασαν το κάθε τραγούδι, τι τους παρακίνησε να συνθέσουν ένα στίχο πονεμένο ή της αγάπης. 

Και το ερώτημα γεννάται τελικά: Βοήθησε η καραντίνα, να νιώσουμε για λίγο κάτοικοι του τότε; Ή απλά παριστάνουμε ότι αγαπάμε τα χωριά μας, τις λίμνες μας και τα βουνά μας; Η απομάκρυνση από τα χωριά μας, μας οδήγησε σε έναν άλλον τρόπο ζωής και είναι ολοφάνερο. 

Εγκλωβιστήκαμε και δεν κρατήσαμε κάτι από τον παλαιό τρόπο ζωής, τις αγνές προθέσεις, την καλοσύνη, και την αγάπη για τον συνάνθρωπο και το περιβάλλον. 

Και τώρα που ήρθε η καραντίνα, ο τρόπος που ζούμε πλέον είναι σαν να μιλεί: «Στερνή μου γνώση, να σ ‘ είχα πρώτα!». Τώρα αναγκαστικά διαφεύγουμε στα χωριά, στον καθαρό αέρα. Μα γιατί; Γιατί οι τέσσερις τοίχοι μας στοιχειώνουν, μας φοβίζουν και ζητάμε την αθωότητα της τότε εποχής. 

Κάποτε θελήσαμε να ζήσουμε μακριά απ΄ τα χωριά μας για να κοινωνικοποιηθούμε, να διευρύνουμε τους ορίζοντες μας, και να προκόψουμε. Και τώρα επιστρέφουμε να προκόψουμε στους γενέθλιους τόπους, να δούμε καθαρό ουρανό και ανοιχτούς ορίζοντες, γιατί μας τους κρύβουν οι πολυκατοικίες. 

Συμπερασματικά λοιπόν, δίχως να στρουθοκαμηλίζουμε, ανέκαθεν ήμασταν άνθρωποι του χωριού, και αφήναμε ψευδώς να φανεί μια κάποια ευτυχία και καλοπέραση μακριά απ τα χωριά μας, τις οικογένειές μας, τους λατρεμένους μας παππούδες και γιαγιάδες, τα γάργαρα νερά του τόπου μας.

Και τώρα τα αποζητούμε με λαχτάρα. Συγκεντρωθήκαμε, προσαρμοστήκαμε πλέον, στις νέες δυσκολίες της δικής μας καθημερινότητας που προέκυψε, και αρχίσαμε να νιώθουμε καλά, αρχίσαμε να μαγειρεύουμε υγιεινά με προϊόντα της δικής μας γης, μακριά από τέσσερις τοίχους, από καυσαέρια και θορύβους. Και ο θόρυβος της φύσης πλέον μας ηρεμεί το μυαλό, κατευνάζει τις ψυχές μας. 

Κι όταν θα δεήσει ο Μεγαλοδύναμος να επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας, ίσως βγούμε πιο καλοί άνθρωποι, πιο συνειδητοποιημένοι, με μεγαλύτερες αντοχές, κι ας είμαστε φτωχότεροι. 

Μία επανεκκίνηση που απ’ ότι φαίνεται θα μας λυτρώσει, θα καθαρίσει το μυαλό μας. Και τότε τα τραγούδια μας θα θυμίζουν και πάλι παλιές εποχές, θα αγαπούμε την Παράδοση, θα γλεντάμε, δίχως κακές σκέψεις. 

Γιατί στο τέλος, το παλιό και το αγνό θα είναι μέσα μας, και θα μας οδηγήσουν στο να διατηρήσουμε ήθη και έθιμα, γιατί τελικά μας έκανε καλό η καραντίνα! 

Σταμπουλής Αστέριος, 

Καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, 

Χοροδιδάσκαλος Ελληνικών Παραδοσιακών Χορών. 

https://www.newsitamea.gr

Όλγκα Τοκάρτσουκ : «Μήπως αυτός είναι τελικά ο φυσιολογικός ρυθμός της ζωής;»

Η κάτοχος του Νόμπελ Λογοτεχνίας Όλγκα Τοκάρτσουκ βλέπει από το παράθυρό της τη νέα πραγματικότητα που μας περιμένει στη γωνία και γράφει αυτό το βαθύ, σπάνιο κείμενο. 

O ιός ήταν αυτός που μας υπενθύμισε αυτό το οποίο αρνιόμασταν με τόσο πάθος : ότι είμαστε ευάλωτα πλάσματα φτιαγμένα από το πιο λεπτό υλικό. Ότι πεθαίνουμε – ότι είμαστε θνητοί. 

Είχα την αίσθηση από πάντα σχεδόν ότι ο κόσμος είναι υπερβολικά πολύς, υπερβολικά γρήγορος, υπερβολικά έντονος, υπερβολικά θορυβώδης. Συνεπώς δεν βιώνω κάποιο «τραύμα απομόνωσης» και δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να μη συναντώ άλλους ανθρώπους. 

Δεν λυπάμαι που έκλεισαν τα σινεμά. Μου είναι εντελώς αδιάφορο που τα εμπορικά κέντρα έβαλαν προσωρινό λουκέτο. Ανησυχώ και στενοχωριέμαι, φυσικά, όταν σκέφτομαι όλους τους ανθρώπους που χάνουν τις δουλειές τους. Όταν όμως έμαθα για την επερχόμενη καραντίνα, ένιωσα κάτι σαν ανακούφιση. 

Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι ένιωσαν το ίδιο, ακόμα κι αν ένιωθαν επίσης και κάποια ντροπή γι' αυτό. Η εσωστρέφειά μου, τόσα χρόνια στραγγαλισμένη και κακοποιημένη από τους υπερδραστήριους εξωστρεφείς, τίναξε τη σκόνη από πάνω της και βγήκε από την ντουλάπα... 

 Η ζωή συνεχίζεται, όπως συνεχίζεται, αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό ρυθμό. Τακτοποίησα επιτέλους την ντουλάπα μου και μάζεψα πλήθος διαβασμένες εφημερίδες για να τις πάω στον κάδο ανακύκλωσης. Πήρα το ποδήλατό μου από το μαγαζί που το είχα παρατήσει για επισκευή. 

Άρχισα να απολαμβάνω πιο πολύ το μαγείρεμα. Μου έρχονται διαρκώς στο μυαλό εικόνες από τα παιδικά μου χρόνια. Υπήρχε τόσο πολύ περισσότερος χρόνος τότε, και μπορούσες να τον «χαραμίσεις» και να τον «σκοτώσεις», ξοδεύοντας ώρες με το να χαζεύεις απλά έξω από το παράθυρο, να παρατηρείς τα μυρμήγκια, να κρύβεσαι κάτω από το τραπέζι και να φαντάζεσαι ότι είσαι σε κιβωτό ή απλά να ξεφυλλίζεις την εγκυκλοπαίδεια. 

Μπροστά στα μάτια μας εξατμίζεται ο καπνός από το πολιτισμικό παράδειγμα που μας διαμόρφωσε τα τελευταία διακόσια χρόνια: ότι είμαστε οι πρωτομάστορες της δημιουργίας, ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, ότι ο κόσμος μας ανήκει. Μια νέα εποχή πλησιάζει. 

Μήπως τελικά έχουμε επιστρέψει στον φυσιολογικό ρυθμό της ζωής; Μήπως ο ιός δεν αποτελεί διατάραξη της κανονικότητας, αλλά ακριβώς το αντίθετο – μήπως δηλαδή αφύσικος ήταν ο φρενήρης κόσμος πριν από τον ιό; 

 Στο κάτω-κάτω ο ιός ήταν αυτός που μας υπενθύμισε αυτό το οποίο αρνιόμασταν με τόσο πάθος : ότι είμαστε ευάλωτα πλάσματα φτιαγμένα από το πιο λεπτό υλικό. Ότι πεθαίνουμε – ότι είμαστε θνητοί. Ότι δεν μας διαχωρίζει από τον υπόλοιπο πλανήτη η «ανθρωπιά» ή η εξαιρετικότητά μας. 

Ότι ο κόσμος είναι ένα είδος μεγάλου δικτύου στο οποίο εμπλεκόμαστε ποικιλοτρόπως, συνδεδεμένοι με τα υπόλοιπα όντα με αόρατα νήματα επιρροής και εξάρτησης. Ότι ασχέτως της απόστασης που χωρίζει τις πατρίδες μας ή τις γλώσσες που μιλάμε, ή το χρώμα του δέρματός μας, υποκύπτουμε στις ίδιες ασθένειες, μοιραζόμαστε τους ίδιους φόβους, πεθαίνουμε με τον ίδιο θάνατο. 

Όλγκα Τοκάρτσουκ : «Έχω γίνει η ψυχοθεραπεύτρια του παρελθόντος» Ο ιός μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι όσο αδύναμοι και ευάλωτοι κι αν νιώθουμε μπροστά στον κίνδυνο, περιτριγυριζόμαστε επίσης από ανθρώπους που είναι πιο ευάλωτοι, και για τους οποίους η βοήθειά μας είναι απαραίτητη. 

Μας υπενθύμισε πόσο ευπαθείς είναι οι ηλικιωμένοι γονείς μας και πόσο έχουν ανάγκη την φροντίδα μας. Μας υπέδειξε ότι οι φρενήρεις ρυθμοί που κινούμαστε θέτουν σε κίνδυνο τον κόσμο μας. Και ανέδειξε ένα ερώτημα το οποίο σπανίως έχουμε το κουράγιο να κάνουμε στον εαυτό μας : 

Τι είναι ακριβώς αυτό για την αναζήτηση του οποίου συνεχίζουμε να αναλωνόμαστε; Ο φόβος μήπως μολυνθούμε μας υπενθύμισε τις φωλιές όπου μεγαλώσαμε και όπου νιώθουμε ασφαλείς. Σε μια τέτοια περίσταση, ακόμα και οι πιο επιμελείς και ακούραστοι ταξιδιώτες θα αναζητήσουν κάποιο είδος σπιτιού. 

Την ίδια ώρα, μας αποκαλύφθηκαν θλιβερές αλήθειες – όπως ότι σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή κινδύνου, οι σκέψεις μας υποχώρησαν για άλλη μια φορά στο περιορισμένο και αποκλειστικό πεδίο των εθνών και των συνόρων. 

 Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς, έχουμε δει όλοι μας πόσο αδύναμη είναι στην πράξη η ιδέα μιας ευρωπαϊκής κοινότητας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εγκαταλείψει τον αγώνα, αναθέτοντας αποφάσεις ύψιστης κρισιμότητας στα εθνικά κράτη. 

Οι παλιοί σωβινισμοί έχουν επιστρέψει, φέροντας μαζί τους τον διαχωρισμό ανάμεσα σε «εμάς» και στους «ξένους» – με άλλα λόγια όλα αυτά εναντία στα οποία πολεμήσαμε τόσες δεκαετίες με την ελπίδα ότι δεν θα διαμορφώσουν ποτέ ξανά τη σκέψη μας. 

Ο φόβος του ιού μεταφέρει την αταβιστική πεποίθηση ότι πρέπει το φταίξιμο να πέσει στους ξένους, ότι αυτοί εισήγαγαν την απειλή. Στην Ευρώπη, ο ιός είναι «από αλλού». Εδώ στην Πολωνία, όποιος επιστρέφει από το εξωτερικό, θεωρείται ύποπτος. Ο ιός μας υπενθυμίζει ότι τα σύνορα ζουν και βασιλεύουν. 

Πολύ φοβάμαι επίσης ότι ο ιός θα μας θυμίσει έντονα μια άλλη παλιά αλήθεια: πόσο δεν είμαστε καθόλου ίσοι. Κάποιοι από μας θα πετάξουν με ιδιωτικά αεροπλάνα σε μακρινά νησιά ή σε πολυτελή καταφύγια στα βουνά, την ώρα που οι περισσότεροι θα παραμείνουν στις πόλεις..., 

κάποιοι θα πρέπει να φροντίζουν για τη λειτουργία των σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας, κάποιοι θα πρέπει να δουλεύουν στα καταστήματα ειδών πρώτης ανάγκης ή στα νοσοκομεία, ρισκάροντας τη ζωή τους. 

Κάποιοι θα βγάλουν χρήματα από την πανδημία και κάποιοι άλλοι θα χάσουν τα πάντα. Πιστεύουμε ότι μένουμε σπίτι και διαβάζουμε βιβλία ή βλέπουμε τηλεόραση, αλλά στην ουσία, καθώς σιγά-σιγά συνειδητοποιούμε ότι τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο, προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για τη μάχη που θα δοθεί με διακύβευμα μια νέα πραγματικότητα την οποία δεν μπορούμε καν να φανταστούμε... 

Μπροστά στα μάτια μας εξατμίζεται ο καπνός από το πολιτισμικό παράδειγμα που μας διαμόρφωσε τα τελευταία διακόσια χρόνια: ότι είμαστε οι πρωτομάστορες της δημιουργίας, ότι μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, ότι ο κόσμος μας ανήκει. Μια νέα εποχή πλησιάζει. 

Από το κείμενο της Όλγκα Τοκάρτσουκ που δημοσιεύτηκε στο New Yorker με τίτλο "A New World Through My Window" Απόδοση: Δ. Πολιτάκης * Τα βιβλία της Όλγκα Τοκάρτσουκ κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. 

www.lifo.gr

https://www.lifo.gr

Dr Joseph Murphy : Πως να παραμείνετε για πάντα νέοι...!!!!

Όσα θα διαβάσετε παρακάτω αποτελούν αποσπάσματα από το βιβλίο “Με τη δύναμη του υποσυνείδητου νιώστε υγεία και ευεξία” Εκδόσεις Διόπτρα το οποίο έχει γράψει ο ψυχολόγος, χημικός αλλά και ιερέας Dr Joseph Murphy ο οποίος έχει γράψει ένα από τα μεγαλύτερα best seller βιβλία αυτοβοήθειας “Η Δύναμη του Υποσυνείδητου” 

Ο Dr Murphy πιστεύει ότι το κλειδί της αιώνιας νεότητας κρύβεται στο νου και στον τρόπο σκέψης. Απολαύστε το όμορφο ταξίδι που προσφέρει ο συγγραφέας με τον δικό του μοναδικό τρόπο. 

Ούτε καν φανταζόμαστε πόσο περιοριζόμαστε από τις πεποιθήσεις μας. Αγνοούμε τη δύναμη με την οποία επηρεάζουν τη ζωή μας. 

Πολλοί άνθρωποι μειώνουν τη διάρκεια της ζωής τους κατά πολλά χρόνια, εξαιτίας των βαθιά ριζωμένων πεποιθήσεων τους ότι είναι αδύνατον να ζήσουν έπειτα από κάποια ηλικία. Αυτό το όριο ίσως να είναι η ηλικία στην οποία πέθαναν οι γονείς τους. Συχνά ακούμε : «Δεν περιμένω να ζήσω και πολύ - οι γονείς μου πέθαναν νέοι». 

Πρόσφατα, στη Νέα Υόρκη, ένας υγιέστατος άντρας είπε στα μέλη της οικογενείας του ότι θα πέθαινε στα επόμενα γενέθλια του. Το πρωί ανήμερα των γενεθλίων του, τα μέλη της οικογενείας του αναστατώθηκαν ακούγοντας την άρνηση του να πάει στη δουλειά του, με την αιτιολογία ότι θα πέθαινε σίγουρα πριν από τα μεσάνυχτα. 

Τότε, τα μέλη της οικογενείας του κάλεσαν το γιατρό. Αυτός εξέτασε τον άντρα και είπε πως έχαιρε άκρας υγείας. Όμως ο άντρας αρνιόταν να φάει, αποδυναμωνόταν ολοένα και περισσότερο καθώς η μέρα περνούσε και, πραγματικά, πέθανε πριν από τα μεσάνυχτα. Πίστευε ότι θα πέθαινε τόσο ακράδαντα ώστε τελικά αυτή η πεποίθηση του κατέστειλε πλήρως τις ζωτικές διεργασίες του οργανισμού του. 

Τώρα, αν η πεποίθηση αυτού του άντρα άλλαζε από κάποιον που είχε επιρροή πάνω του, ή αν πίστευε ότι θα ζούσε μέχρι τα βαθιά γεράματα, προφανώς θα είχε ζήσει πολλά χρόνια ακόμη. 

Αν έχετε πείσει τον εαυτό σας, μέσω της εκπαίδευσης που λάβατε ή εξαιτίας των απόψεων των μαζών, ότι γύρω στα 50 σας, τα σημάδια της γήρανσης θα είναι εμφανή πάνω σας, τότε στα 60 ο νους σας θα έχει αποδιοργανωθεί και θα έχετε πάψει να ενδιαφέρεστε για τη ζωή. 

Αν πιστεύετε ότι μετά τη σύνταξη θα είστε άχρηστος στην κοινωνία, δεν υπάρχει καμία δύναμη στον κόσμο που θα μπορέσει να αποτρέψει την τάχιστη εκφύλιση του οργανισμού σας. 

Η σκέψη είναι αυτή που κινεί τα νήματα. 

Αν πιστεύετε ότι θα γεράσετε, αυτό θα συμβεί αναπόφευκτα. Αν πιστεύετε ότι θα παραμείνετε νέοι, ότι θα είστε για πάντα χρήσιμοι στην κοινωνία, το σώμα σας θα ανταποκριθεί ανάλογα. Η γήρανση αρχίζει στο νου. 

Η εκδήλωση των σημαδιών της γήρανσης είναι προϊόν παλαιών, βαθιά ριζωμένων ιδεών. Βλέπουμε τους συνομηλίκους μας να αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια εκφύλισης και πιστεύουμε ότι είναι ώρα να αρχίσουμε να τα εμφανίζουμε και εμείς. 

Τελικά, όντως εμφανίζουμε και εμείς σημάδια γήρανσης, αφού πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτό είναι αναπόφευκτο. Βέβαια, αυτό είναι αναπόφευκτο μόνο εξαιτίας των βαθιά ριζωμένων πεποιθήσεων μας. 

Αν αρνηθούμε να γεράσουμε, αν επιμείνουμε στη νοοτροπία της νεανικότητας, τα σημάδια της γήρανσης θα μείνουν μακριά μας. 

Το ελιξίριο της νιότης βρίσκεται μέσα στο νου μας. Δεν μπορούμε να είμαστε νέοι μόνο και μόνο φροντίζοντας την εξωτερική μας εμφάνιση. Πρώτα πρέπει να απαλλαγούμε από τη σκέψη της γήρανσης. 

Όσο τρέφουμε αυτή τη σκέψη, τα καλλυντικά και τα νεανικά ρούχα θα βελτιώνουν ελάχιστα την εμφάνιση μας. Πρώτα πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Πρέπει να ξεριζώσουμε από μέσα μας τις σκέψεις που παρήγαγαν τη γήρανση. 

Αν εμπεδώσουμε τη νοοτροπία της νεανικότητας, ώστε να νιώθουμε πάντα νέοι, έχουμε ήδη κερδίσει τη μισή μάχη ενάντια στη γήρανση. Να είστε βέβαιοι πως αυτό που νιώθετε για την ηλικία σας, θα εκφραστεί στο σώμα σας. 

Αν θέλουμε να παρατείνουμε τη νιότη μας, πρέπει να νιώθουμε νέοι, ανεξάρτητα από την ηλικία μας. Το σώμα εκδηλώνει τις συνήθεις σκέψεις μας. Τίποτα στον κόσμο δεν θα μας χαρίσει νεανική εμφάνιση, αν εμείς είμαστε πεπεισμένοι ότι γερνάμε. 

Τίποτα δεν καθυστερεί τη γήρανση πιο αποτελεσματικά από τις αισιόδοξες, ελπιδοφόρες σκέψεις της νιότης, από τα νεανικά όνειρα και ιδανικά, από όλες τις αρετές που συνδέονται με τη νιότη. 

Το πρόβλημα μας είναι ότι ο νους μας γερνά πρόωρα. Οι αντίξοες συνθήκες της σύγχρονης ζωής σκληραίνουν τον εγκέφαλο και τα νευρικά κύτταρα, τα οποία θα έπρεπε να είναι σφριγηλά και ελαστικά. Η καθημερινή ρουτίνα διαταράσσει τις λεπτές ισορροπίες του νου και την ευαισθησία μας απέναντι στη ζωή. 

Μερικοί άνθρωποι παίρνουν τη ζωή πολύ σοβαρά. Πιστεύουν ότι όλα εξαρτώνται από τις προσπάθειες τους, είναι μονίμως αγχωμένοι και το πρόσωπο τους είναι συνοφρυωμένο. Αυτοί οι άνθρωποι εμφανίζουν ρυτίδες πρόωρα. Οι ιστοί τους σκληραίνουν, ακολουθώντας τα μοτίβα των σκέψεων τους. 

Ο αυταρχισμός επίσης προκαλεί πρόωρη γήρανση, αφού προάγει μοτίβα άκαμπτα, αρτηριοσκληρωτικά και αφύσικα. 

Όσοι βιώνουν την όμορφη πλευρά της ζωής και καλλιεργούν τη νηφαλιότητα, δεν γερνούν τόσο γρήγορα όσο οι απαισιόδοξοι. 

Πολλοί άνθρωποι γερνούν πρόωρα επειδή σταματούν να εξελίσσονται. Είναι λυπηρό ότι εκατομμύρια άνθρωποι φαίνεται να παύουν να είναι δεκτικοί απέναντι σε νέες ιδέες μετά τη μέση ηλικία. Πολλοί πέφτουν σε διανοητικό τέλμα μετά τα 40 ή τα 50 τους. 

Μην πιστεύετε ότι πρέπει να «μαζευτείτε», να σταματήσετε να εξελίσσεστε και να προοδεύετε, επειδή πέρασαν μερικά χρόνια. Ενστερνιζόμενοι αυτή τη συλλογιστική, ανοίγετε διάπλατα τις πόρτες στην εκφύλιση. Ποτέ μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να χάσει τη νεανική νοοτροπία. 

Μη λέτε ποτέ ότι δεν μπορείτε να κάνετε κάτι όπως το κάνατε στα νιάτα σας. Ζήστε τη ζωή όπως τη ζουν οι νέοι. Μη φοβάστε να ξαναγίνετε παιδιά, ανεξάρτητα από την ηλικία σας. Φροντίστε το νου και τη ζωή σας, ώστε να μην εκφράζει τη γήρανση σε κανένα τομέα της. 

Μην ξεχνάτε, η παλιομοδίτικη νοοτροπία είναι αυτή που πυροδοτεί τις διαδικασίες της γήρανσης. Μη σταματάτε να εξελίσσεστε. Να ενδιαφέρεστε για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σας. Η διακοπή της εξέλιξης ισοδυναμεί με θάνατο! 

Έχει αποδειχτεί πως η πεποίθηση ότι θα πεθάνουμε σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, σε συγκεκριμένη ηλικία, επαληθεύεται, αφού έχει προηγηθεί εκφύλιση πολλών λειτουργιών του οργανισμού. 

Αν θέλετε να διατηρήσετε τη νεανικότητά σας, ξεχάστε τις δυσάρεστες εμπειρίες. Μια 80χρονη κυρία ρωτήθηκε πώς κατάφερνε να παραμένει τόσο νεανική. «Έχω μάθει να ξεχνώ τα δυσάρεστα πράγματα», απάντησε. 

Αν δεν συνεχίσετε να εξελίσσεστε, αν δεν διατηρήσετε ζωντανό το ενδιαφέρον σας για τα πράγματα αυτού του κόσμου, είναι αδύνατον να παραμείνετε νέοι. Είμαστε συγκοινωνούντα δοχεία με τον υπόλοιπο κόσμο. 

Αν απομονωθούμε από τον κόσμο, θα μαραζώσουμε. Ένας νους αποκομμένος από τις τελευταίες εξελίξεις και τις αιώνιες αρχές, σύντομα παύει να εξελίσσεται. 

Το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι να γεράσουμε πρόωρα. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να σκεφτόμαστε, να φοβόμαστε, να προσδοκάμε ότι γερνάμε και να προετοιμαζόμαστε γι’ αυτό. 

Αν μάλιστα αρχίσουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους συνομηλίκους μας που γέρασαν πρόωρα, θεωρώντας ότι πρέπει να συμβεί το ίδιο και σε εμάς η «επιτυχία» είναι εξασφαλισμένη! 

Αν σκεφτόμαστε διαρκώς το «τέλος», αν κάνουμε σχέδια για το θάνατο μας, αν προετοιμαζόμαστε για τα χρόνια της ανημπόριας, είναι σαν να λέμε στον εαυτό μας ότι οι δυνάμεις μας φθίνουν, ότι η ζωή κυλά μέσα από τα δάχτυλα μας. Αυτή η νοοτροπία τελικά μας αποσυνδέει από την αρχή της ζωής, και το σώμα ανταποκρίνεται ανάλογα. 

Η πεποίθηση πως οι δυνάμεις μας έχουν πάρει την κατιούσα, ότι αποδυναμωνόμαστε, ότι η ζωτικότητα μας χάνεται, ότι γερνάμε λόγω ηλικίας, έχει ολέθρια επίδραση στο νου και σε όλες τις λειτουργίες του οργανισμού μας. Τελικά, αυτές οι πεποιθήσεις εκφυλίζουν το χαρακτήρα μας. 

Αυτό οφείλεται στο ότι δεν χρησιμοποιούμε τις αντιγηραντικές μας δυνάμεις. Οι αυτο-ανανεωτικές ενέργειες του σώματος καταστέλλονται από την πεποίθηση της γήρανσης και της ανημπόριας. Και τελικά, υποκύπτουμε στη νόσηση και την εκφύλιση. 

Ο δρ Metchnikoff, από το Ινστιτούτο Παστέρ του Παρισιού, έλεγε ότι πρέπει να ζούμε τουλάχιστον 120 χρόνια. Από μόνοι μας μειώνουμε τη διάρκεια της ζωής μας εξαιτίας των πλανερών σκέψεων, των κακών συνηθειών και των πεποιθήσεων μας που αφορούν στη γήρανση. 

Αν πιστεύετε ότι ο εγκέφαλος σας πρέπει να απολιθωθεί, ότι οι διανοητικές σας δυνάμεις πρέπει να σας εγκαταλείψουν όταν φτάσετε στα 50, προσβάλλετε τον Δημιουργό σας. Στα 50 σας, πρέπει να σφύζετε από νεανικότητά. Τι δουλειά έχουν τα σημάδια της γήρανσης με τη νιότη; 

Τι σχέση έχουν οι λευκές τρίχες και οι ρυτίδες με τη νιότη; Οι διανοητικές μας δυνάμεις πρέπει συνεχώς να ανθίζουν. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι ο νους αναγκαστικά εκφυλίζεται με το πέρασμα του χρόνου. 

Τα μόνα σημάδια που μαρτυρούν την πολύχρονη παρουσία σας σε αυτό τον πλανήτη, πρέπει να είναι η σοφία και το διανοητικό σας σθένος. Ένα άτομο που έχει ζήσει για πολλά χρόνια, πρέπει να εκδηλώνει δύναμη, κάλλος, μεγαλοπρέπεια, μεγαθυμία. 

Ενόσω πιστεύετε πως είστε εξήντα, θα μοιάζετε με εξηντάρη. Αυτή η σκέψη θα εκδηλωθεί στο πρόσωπο και σε όλη σας την εμφάνιση. Αν είστε πεπεισμένοι, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι θα φαίνεστε γέροι έπειτα από κάποια ηλικία, αυτό θα εκδηλωθεί στην έκφραση του προσώπου σας. Το σώμα είναι ο πίνακας ανακοινώσεων του νου. 

Από την άλλη, αν έχετε μια νεανική εικόνα για τον εαυτό σας, προάγετε την ανάπλαση όλων σας των κυττάρων. Όσο για την εκφύλιση, ούτε καν θα σας πλησιάσει. 

Αν θέλετε να παραμείνετε νέοι, να ξέρετε ότι πρέπει να αποβάλλετε τις πεποιθήσεις σας περί γήρανσης. 

Ο μεγαλύτερος εχθρός για τη διατήρηση της νεανικότητας είναι η βαθμιαία απώλεια ενδιαφέροντος για τα δρώμενα και τη διασκέδαση. Όταν πάψετε να έχετε τις φιλοδοξίες των νέων, όταν αποφεύγετε την άθληση και το παιχνίδι με τα παιδιά, διακηρύσσετε πως είστε γέρος, πως έχετε αρχίσει να σκληραίνετε, πως έχετε χάσει τη νεανικότητά σας και τη χαρά της νιότης. 

Να συναναστρέφεστε νέους - αυτό συμβάλλει τα μέγιστα στη διατήρηση της νιότης. 

Ένας ηλικιωμένος ρωτήθηκε πώς κατάφερνε να έχει τόσο νεανική εμφάνιση παρά την προχωρημένη ηλικία του. Απάντησε πως είχε διατελέσει γυμνασιάρχης πάνω από 30 χρόνια, ότι του άρεσε να μετέχει στη ζωή και στα αθλήματα των νέων, και ότι είχε τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες φιλοδοξίες με τους νέους. 

Είπε ότι αυτό τον είχε βοηθήσει να σκέφτεται νεανικά και προοδευτικά, κρατώντας μακριά τη γεροντική νοοτροπία. Όταν αυτός ο άντρας μιλά, η ηλικία του δεν εκφράζεται καθόλου στα λεγόμενα του, ούτε στις ιδέες του, και εκπέμπει αισιοδοξία. Είναι ανανεωτικό να κάθεσαι δίπλα του. 

Για να μη γεράσει ο νους σας, πρέπει να είναι συνεχώς δραστήριος. Το γνωμικό «Να εξελίσσεσαι διαρκώς, ειδάλλως θα πεθάνεις», είναι ένα μότο που απαντάται σε όλο το σύμπαν. 

Να πιστεύετε ακράδαντα ότι το φυσικό σας δικαίωμα είναι να παραμείνετε νέοι. Να λέτε διαρκώς στον εαυτό σας ότι δεν θα εμφανίσετε σημάδια γήρανσης, ότι ο Δημιουργός που έπλασε την ανθρωπότητα καθ’ εικόνα και ομοίωση Του, δεν μπορεί να θέλει να τη βλέπει να αποδυναμώνεται, και ότι η γήρανση είναι προϊόν εσφαλμένων σκέψεων. 

Να λέτε συνεχώς : «Είμαι πάντα καλά, πάντα νέος. Μόνο οι σκέψεις μου έχουν τη δύναμη να με γεράσουν. Ο Δημιουργός θέλει να εξελίσσομαι διαρκώς. Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να παραιτηθεί από το φυσικό μου δικαίωμα, που είναι η νεανικότητα». 

Μη δίνετε καμία σημασία σε όσους λένε «Γερνάς», «Η ηλικία σου φαίνεται». Απορρίψτε αυτές τις δηλώσεις. Πείτε στον εαυτό σας : «Η αρχή της Ζωής δεν γερνά. Η αλήθεια δεν γερνά. Είμαι η αρχή της Ζωής. Είμαι η Αλήθεια». 

Ποτέ μην πηγαίνετε για ύπνο σκεπτόμενοι τη γήρανση. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να νιώθετε νέοι τη νύχτα, να αποδιώχνετε όλα τα σημάδια, τις πεποιθήσεις και τα αισθήματα της προχωρημένης ηλικίας και να απαλλάσσεστε από τις έγνοιες που αλλοιώνουν τον εγκέφαλο και το πρόσωπο σας. Η στενοχώρια σκληραίνει τα εγκεφαλικά κύτταρα. 

Αποκοιμηθείτε σκεπτόμενοι τα ιδανικά και τις επιθυμίες σας. Καθώς ο νους συνεχίζει να δουλεύει κατά τη διάρκεια του ύπνου, αυτά τα ιδανικά, οι επιθυμίες, γίνονται πιο αληθινά. Είναι γνωστό ότι οι αρνητικές σκέψεις πριν κοιμηθούμε σπέρνουν τον όλεθρο στον οργανισμό μας. Πριν αποκοιμηθείτε, παραδοθείτε μόνο σε αγνές, υψηλόφρονες σκέψεις. 

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε μόλις ξυπνάτε το πρωί, ειδικά εάν είστε μεσήλικος ή ηλικιωμένος, είναι να φαντάζεστε τις αρετές της νιότης. 

Πείτε στον εαυτό σας : «Είμαι νέος, πάντα νέος, εύρωστος και εύθυμος. Δεν γερνάω, αφού ο αληθινός μου εαυτός είναι η Θεϊκή Αρχή - και η Θεϊκή Αρχή δεν γερνάει ποτέ. Μόνο οι αρνητικές μου σκέψεις μπορούν να με κάνουν να γεράσω». 

Το σημαντικό είναι να εντυπώσουμε στο νου μας τα μοτίβα της νιότης, αντί αυτών της γήρανσης. Όπως ο γλύπτης υλοποιεί το έργο που έχει στο νου του, έτσι και οι διεργασίες του οργανισμού μας αναπαράγουν στο σώμα τα μοτίβα των σκέψεων μας. 

Πρέπει να απαλλαγούμε από την ιδέα που είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας και πρεσβεύει ότι όσο περισσότερο ζούμε, όσο περισσότερες εμπειρίες έχουμε, όσο περισσότερη δουλειά κάνουμε, τόσο πιο γρήγορα φθειρόμαστε, γερνάμε και αχρηστευόμαστε. 

Πρέπει να μάθουμε ότι αυτά που κάνουμε δεν πρέπει να μας εξαντλούν, αλλά να αναπληρώνουν τη ζωτικότητα και τον ενθουσιασμό μας. Είναι φυσικός νόμος : η δράση αυξάνει τη δύναμη. Από πού, λοιπόν, προκύπτει η ιδέα ότι ο άνθρωπος πρέπει να φθείρεται δρώντας δυναμικά; 

Η φύση μας έχει προικίσει με τη δύναμη της διαρκούς ανανέωσης της νιότης μας. Κανένα κύτταρο του σώματος μας δεν γερνά. Το σώμα μας ανανεώνεται συνεχώς. Τα πιο δραστήρια κύτταρα είναι και αυτά που ανανεώνονται συχνότερα. Κατά συνέπεια, η διαδικασία της γήρανσης είναι αφύσικη. 

Είναι γνωστό ότι τα κύτταρα ορισμένων μυών ανανεώνονται κάθε λίγες ημέρες ενώ άλλα κάθε μερικές εβδομάδες ή μήνες. Τα οστικά κύτταρα ανανεώνονται με πιο αργούς ρυθμούς, αλλά εκτιμάται ότι το 80 με 90 τοις εκατό όλων των κυττάρων ανανεώνονται κάθε 6 με 24 μήνες. 

Οι επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι η χημεία του σώματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη νοοτροπία της νιότης. Κάθε δυσαρμονική σκέψη πυροδοτεί μια χημική αλλαγή στα κύτταρα, η οποία συνεπάγεται κυτταρική φθορά. 

Κατ’ αυτό τον τρόπο, αυτό που αποκαλούμε «ηλικία», αποτυπώνεται στα κύτταρα. Η αποτύπωση είναι οι σκέψεις μας. Αν οι σκέψεις μας είναι σκέψεις γήρανσης, αυτό αποτυπώνεται στα κύτταρα. 

Αν οι σκέψεις μας διέπονται από το πνεύμα της νεανι-κότητας, τα κύτταρα μας παραμένουν σφριγηλά. Με άλλα λόγια, οι διεργασίες που πυροδοτούν τη γήρανση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις σκέψεις μας. Μην ξεχνάτε ότι τα δισεκατομμύρια κύτταρα που απαρτίζουν το σώμα μας, επηρεάζονται από κάθε σκέψη που περνά από τον εγκέφαλο μας. 

Το να βάζουμε πεπαλαιωμένες σκέψεις σε νέα κύτταρα είναι σαν να βάζουμε φρέσκο νερό σε παλιές φιάλες. Είναι ανούσιο. Το αποτέλεσμα είναι ότι κύτταρα ηλικίας μόλις δύο ετών μοιάζουν για 50 ή 60 ετών, εξαιτίας των σκέψεων μας. Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα οι πεπαλαιωμένες σκέψεις κάνουν τα κύτταρα να γερνούν. 

Όλες οι δυσαρμονικές σκέψεις παρακωλύουν την ανάπλαση των κυττάρων μας. Επομένως, είναι σημαντικό να καλλιεργούμε συνήθειες που προάγουν την κυτταρική ανάπλαση. 

Η σκληρότητα, ο εγωισμός, ο φόβος, οι επιβλαβείς συνήθειες επισπεύδουν τη γήρανση. 

Η απαισιοδοξία είναι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της νιότης. Οι απαισιόδοξοι άνθρωποι γερνούν πρόωρα επειδή επικεντρώνονται στη «μαύρη» πλευρά της ζωής. 

Οι απαισιόδοξοι δεν προοδεύουν και έχουν λησμονήσει το πνεύμα της νιότης. Η οπισθοδρομική τους στάση κατακερματίζει τη νεανικότητά τους. Τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της νιότης είναι η αισιοδοξία και η ευθυμία. 

Ό,τι είναι αφύσικο προάγει τη γήρανση. Αν είμαστε εξημμένοι και θλιμμένοι, είναι αδύνατον να παραμείνουμε νέοι, όσες προσπάθειες και αν καταβάλλουμε. Οι νοητικές μας διεργασίες καθορίζουν την κατάσταση του οργανισμού μας, ανάλογα με τα μοτίβα που καλλιεργούμε. 

Ο εγωισμός είναι αφύσικος και σκληραίνει τον εγκέφαλο και τα νευρικά κύτταρα. Έχουμε πλαστεί να είμαστε καλοσυνάτοι και χαρούμενοι. Η χαρά ευνοεί τη νεανικότητά. 

Ο εγωισμός εχθρεύεται τη χαρά, επειδή παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές της ζωής - συγκεκριμένα, τη δικαιοσύνη. Ενστικτωδώς, όλοι καταδικάζουμε την εγωιστική συμπεριφορά, αφού νιώθουμε ότι αντιτίθεται στις αρχές του αληθινού μας εαυτού, στην υγεία και την αρμονία. 

Πολλοί τρέμουν και μόνο με την ιδέα της τρίτης ηλικίας, θεωρώντας την τραγωδία. Αγνοούν ότι μπορεί να είναι μια περίοδος διαρκούς χαράς. 

Πολλοί ευκατάστατοι δεν απολαμβάνουν τα πλούτη τους, επειδή φοβούνται ότι μπορεί να τα χάσουν ανά πάσα στιγμή. 

Κάθε δυσαρμονική σκέψη κόβει χρόνια από τη ζωή. 

Ενόσω τρέφετε σκέψεις προσκόλλησης και φθόνου, τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να εμποδίσει την επίσπευση της γήρανσης. Ενόσω παρέχετε άσυλο σε αυτούς τους εχθρούς της νιότης, είναι αδύνατον να παραμείνετε νέοι. Οι νέες σκέψεις προάγουν την ανανέωση της ζωής. Τα στερεότυπα και οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην πρόοδο, επισπεύδει τη γήρανση. 

Οποιαδήποτε σκέψη κυριαρχεί στο νου οποιαδήποτε στιγμή, έχει άμεση επίδραση στον οργανισμό μας. Οτιδήποτε σκεφτόμαστε καταγράφεται στο κύτταρο και εκδηλώνεται στο χαρακτήρα και στην έκφραση και εμφάνιση του ατόμου. 

Εάν οι σκέψεις σας αφορούν στην αιώνια νιότη και στην ανανέωση, οι διεργασίες της γήρανσης σταματούν. Όλος ο οργανισμός λειτουργεί βάσει της επικρατούσας σκέψης. Για παράδειγμα, όσοι είναι συνεχώς θλιμμένοι και καταδυναστεύονται από τις φοβίες τους, γερνούν πιο γρήγορα. 

Καμία φαρμακευτική ουσία στον κόσμο δεν μπορεί να προλάβει τη σκλήρυνση που συνεπάγεται η γήρανση. Ένα πράγμα μόνο μπορεί να την αντιστρέψει, και αυτό είναι η καλλιέργεια των σωστών σκέψεων. 

Η επίδραση του νου στο σώμα είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη. Είναι νόμος απαράβατος. 

Όλα τα κύτταρα φέρουν ένα μηχανισμό ο οποίος στηρίζει την υγεία και την ακεραιότητα τους, και μπορεί να λειτουργήσει στο έπακρο αν τον ενισχύσουμε με τις σκέψεις μας. Αυτή η δυνητική δύναμη των κυττάρων μπορεί να ενισχυθεί από τις σωστές σκέψεις και συνήθειες, επιβραδύνοντας τις διεργασίες της γήρανσης. 

Ο αποτελεσματικότερος τρόπος ενεργοποίησης αυτής της δύναμης, είναι να είμαστε πάντα χαρούμενοι και αισιόδοξοι. Ενόσω ο νους είναι στραμμένος στη φωτεινή πλευρά της ζωής, καμία σκιά δεν μπορεί να τον πλησιάσει. 

Να λέτε συνεχώς στον εαυτό σας: «Εάν η φύση ανανεώνει το σώμα μου κάθε λίγους μήνες, εάν τα δισεκατομμύρια κύτταρα του σώματος μου ανανεώνονται διαρκώς, εάν τα γηραιότερα κύτταρα είναι το πολύ δύο ετών, τότε γιατί να φαίνονται σαν να είναι 60 ή 75 ετών;». 

Ένα κύτταρο ηλικίας δύο ετών δεν μπορεί να έχει εμφάνιση κυττάρου 75 ετών. Ωστόσο, ξέρουμε πώς οι πεποιθήσεις μας περί γήρανσης το κάνουν να συμβαίνει. Αν το σώμα είναι πάντα νέο, θα πρέπει και να δείχνει πάντα νέο. 

Και θα είχε πάντα νεανική εμφάνιση, αν δεν το επιβαρύναμε με τις σφαλερές μας πεποιθήσεις. Έχουμε ταλέντο στο να γερνάμε τα κύτταρα μας. Εντούτοις, είναι πολύ εύκολο να αντικαταστήσουμε τη σκέψη της γήρανσης με τη σκέψη της νιότης. 

Αν θέλετε να μείνετε νέοι, πρέπει να μάθετε τα μυστικά της αυτο-ανανέωσης. Οι σκέψεις φθόνου, η υπέρμετρη σοβαρότητα, η νοητική σύγχυση, το στρες, η θλίψη, η ζήλια και η λαγνεία μειώνουν τη διάρκεια της ζωής. 

Καλλιεργήστε την πίστη στην αθάνατη Αρχή της υγείας των κυττάρων σας. Θα διαπιστώσετε ότι είναι πολύ ανανεωτικό. Όλοι ξέρουμε ότι μέσα μας υπάρχει κάτι που δεν αρρωσταίνει ποτέ και δεν πεθαίνει ποτέ, το οποίο μας συνδέει με το Θείο. 

Ο διαλογισμός σε αυτή τη μεγάλη αλήθεια έχει θαυμαστή θεραπευτική επίδραση. 

Ορισμένοι άνθρωποι φαίνεται να ανανεώνονται συνεχώς. Δεν δείχνουν να κουράζονται, και αυτό οφείλεται στο ότι ανανεώνουν το νου τους διαρκώς. Για να προλάβουμε τη γήρανση, πρέπει να έχουμε ζωντανή μπροστά μας την εικόνα της νιότης, σε όλο της το μεγαλείο. Για να φαινόμαστε νέοι, πρέπει να νιώθουμε νέοι. 

Παρότι δεν το συνειδητοποιούν, πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τις πεποιθήσεις τους περί γήρανσης σαν σμίλη που βαθαίνει τις ρυτίδες. Οι πεποιθήσεις τους γερνάνε τα κύτταρα τους που έχουν ηλικία λίγων μηνών, κάνοντας τα να φαίνονται 40, 50 ή 60 ετών. 

Ποτέ μη σκέφτεστε ότι γερνάτε. Αν νιώθετε ότι γερνάτε, μην παύετε να λέτε: «Είμαι νέος, αφού τα κύτταρα μου ανανεώνονται συνεχώς. Η ζωή μου ανανεώνεται διαρκώς από την Άπειρη Πηγή της Ζωής. Ανανεώνομαι κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, επειδή ζω, κινούμαι και έχω ταυτίσει την ύπαρξη μου με Εκείνον, που είναι η Πηγή της ζωής μου». Όποτε μπορείτε, να το λέτε και φωναχτά. 

Φροντίστε να κρατήσετε ζωντανή αυτή την εικόνα της διαρκούς ανανέωσης, ώστε να νιώσετε την απόλαυση της νεανικής ανάπλασης σε όλο τον οργανισμό σας. Μην κρατάτε στο νου σας σκέψεις γήρανσης. 

Αν πιστεύετε ότι γερνάτε, αν περπατάτε, μιλάτε, ντύνεστε και φέρεστε σαν ηλικιωμένος, αυτό θα εκδηλωθεί στις εκφράσεις, το πρόσωπο, τη συμπεριφορά και στο σώμα σας. 

Να διαλογίζεστε στην αλήθεια ότι ο αληθινός σας εαυτός δεν γερνάει ποτέ, αφού είναι ένα με τη Θεϊκή Αρχή. Να φαντάζεστε ότι τα κύτταρα του σώματος σας αναπλάθονται συνεχώς. Να διαλογίζεστε διαρκώς στην εικόνα της ανανέωσης, και οι πεποιθήσεις σας περί γήρανσης θα ξεφτίσουν. 

Οι σκέψεις της νεανικότητας θα εκτοπίσουν τις σκέψεις της γήρανσης. Αν πραγματικά νιώσετε ότι όλα σας τα κύτταρα αναπλάθονται διαρκώς, το σώμα σας θα παραμείνει νεανικό. 

Η καλλιέργεια των υψηλοφρόνων ιδανικών διατηρεί τη νιότη. Το πνεύμα δεν γερνάει αν συνεχώς αναζητούμε υψηλότερα, ευγενέστερα ιδανικά. Οτιδήποτε μας εξελίσσει, συμβάλλει και στη διατήρηση της νιότης. Η γήρανση της ψυχής είναι αυτή που επιφέρει τη γήρανση του σώματος. 

Η ζωή πρέπει να είναι μια διαρκής χαρά. 

Η νιότη είναι συνώνυμο της χαράς. Αν δεν απολαμβάνουμε τη ζωή, αν δεν νιώθουμε πως είναι απόλαυση να είμαστε ζωντανοί, αν δεν θεωρούμε πως είναι μεγάλο προνόμιο η δουλειά που επιτελούμε σε αυτό τον κόσμο, είναι βέβαιο ότι θα γεράσουμε πρόωρα. 

Να έχετε πάντα θετική στάση. 

Να ζείτε σύμφωνα με τα ιδανικά σας, και οι διεργασίες της γήρανσης δεν θα σας αγγίξουν. Τα ιδανικά μας είναι αυτά που μας διατηρούν νέους. Συνήθως, συνδέουμε τη γήρανση με την αποδυνάμωση, την εκφύλιση, τη νόσηση. Η λέξη «γήρανση» δεν παραπέμπει στην υγεία και το σφρίγος. 

Γι’ αυτό, να σκέφτεστε τον εαυτό σας υγιή και εύρωστο. Να διαλογίζεστε στην υγεία. Νιώστε το πνεύμα της νιότης και της ελπίδας να ξεχειλίζει από μέσα σας. Διαλογιστείτε στην τελειότερη εικόνα υγείας και κάλλους. 

Το ελιξίριο της αθανασίας το οποίο οι αλχημιστές αναζητούσαν διακαώς επί αιώνες, βρίσκεται μέσα μας. Το μυστικό βρίσκεται στη νοοτροπία μας. Η αέναη ανανέωση είναι εφικτή μόνο μέσω της ορθής σκέψης. Είμαστε τόσο γέροι όσο και οι σκέψεις μας. Αυτό που πιστεύουμε για τον εαυτό μας, καθορίζει την εμφάνιση μας. 

Ας βάλουμε το κάλλος στη ζωή μας, με το να καλλιεργούμε όμορφες σκέψεις και υψηλά ιδανικά. Δεν υπάρχει κανένα αποτελεσματικότερο φάρμακο για την πρόληψη της γήρανσης από την αγάπη -την αγάπη για τη δουλειά μας, τους συνανθρώπους μας, όλη την πλάση. 

Η αγάπη είναι ο κορυφαίος παράγοντας για την ανάπλαση των κυττάρων. Η αγάπη αφυπνίζει τα πιο ευγενικά αισθήματα, τις πιο λεπτές ποιότητες της ανθρώπινης φύσης. 

Να βλέπετε την καλή όψη σε όλα τα πράγματα. 

Όταν σκέφτεστε κάποιον, να έχετε στο νου σας την ανώτερη εικόνα αυτού του ατόμου - αυτήν που θα ήθελε για εκείνον ο Θεός. Μη σκέφτεστε ποτέ κανέναν αποδυναμωμένο και θλιμμένο. Αυτό θα έχει θαυμάσια επίδραση όχι μόνο στους άλλους, αλλά και σε εσάς. Αρνηθείτε να δείτε την αδυναμία οπουδήποτε. Μείνετε πιστοί στα ανώτερα ιδανικά σας. Ο αγνός νους είναι αυτός που ζει περισσότερο. 

Η αρμονία και η γαλήνη είναι προϋποθέσεις απαραίτητες για τη διατήρηση της νιότης. Κάθε δυσαρμονία και ανισορροπία προάγει τη γήρανση. Ο διαλογισμός στις αιώνιες αλήθειες εμπλουτίζει τα ιδανικά και ανανεώνει τη ζωή, αφού καταστρέφει το φόβο, την αβεβαιότητα και τη θλίψη. 

Η γήρανση απαντάται μόνο στα κύτταρα που έχουν εκφυλιστεί εξαιτίας των σφαλερών σκέψεων και των κακών συνηθειών. Η ευερεθιστότητα φθείρει τα κύτταρα με γοργό ρυθμό. 

Όσοι συνεισφέρουν στην ευημερία του κοινωνικού συνόλου, όσοι επιτελούν το έργο τους με ευσυνειδησία, παρατείνουν τη νιότη τους. Τόσο η πρόωρη γήρανση όσο και η παράταση της νιότης, είναι ζήτημα συνήθειας. 

Η σοφία και η σταθερότητα του χαρακτήρα μας πρέπει να είναι οι μόνες ενδείξεις που μαρτυρούν την πολύχρονη παρουσία μας στη γη. Θα πρέπει να είμαστε πιο δημιουργικοί από ποτέ στα 50, 60, ακόμη και στα 70 μας. 

Αν ο εγκέφαλος μας δεν εκφυλιστεί από τη θλίψη, το φόβο, τον εγωισμό και τη νόσηση, ο νους θα αποκτά ολοένα και περισσότερη δύναμη και σταθερότητα. 

Αν είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι ότι οι ζωτικές διεργασίες του οργανισμού μας προάγουν τη νιότη και όχι τη γήρανση, αυτό θα συμβεί. Αν κάπου είναι γραμμένο ότι εξαιτίας των ανομημάτων και της άγνοιας μας, μπορούμε να ζήσουμε μόνο μέχρι τα 60 ή 70, πρέπει να ξέρουμε ότι οι καιροί έχουν αλλάξει και ότι δεν πρέπει να αυτο-περιοριζόμαστε από τέτοιου είδους δηλώσεις. 

Ο πάνσοφος και ευσπλαγχνικός Δημιουργός μας δεν θα μας έδινε αυτή τη λαχτάρα για τη μακροζωία και τη νεανικότητα, αν δεν υπήρχε η δυνατότητα για την υλοποίηση τους. 

Σκεφτείτε το: 

Όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται πως έχουν ελάχιστο χρόνο στη διάθεση τους για να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Όλοι λαχταράμε τη μακροβιότητα. Επίσης, υπάρχει και η αναλογία νιότης-γήρανσης στο ζωικό βασίλειο, που δεν συμφωνεί με τα δικά μας δεδομένα. Όλα αυτά δείχνουν ότι είμαστε πλασμένοι για να ζούμε πολλά χρόνια, απαλλαγμένοι από τη νόσηση. 

Τίποτα δεν δείχνει ότι ο άνθρωπος πλάστηκε για να είναι ανάπηρος, αδύναμος και άχρηστος έπειτα από λίγα χρόνια ζωής. Απεναντίας, όλα δείχνουν ότι πλαστήκαμε για να εξελισσόμαστε συνεχώς και να αποκτάμε σοφία και πληρότητα καθώς τα χρόνια περνούν. 

Ο Δημιουργός δεν θέλει να είναι κανείς αποδυναμωμένος. Η κατάπτωση και η εκφύλιση αντιτίθενται στους νόμους της ζωής. Το πεπρωμένο μας είναι να εξελισσόμαστε διαρκώς. 

Ο Δημιουργός δεν θέλει την κατάπτωση για κανέναν. Αυτό είναι ασύμβατο με την ίδια Του τη φύση. Το «Προς τα εμπρός και προς τα επάνω» είναι γραμμένο σε κάθε μόριο αυτού του σύμπαντος. Φανταστείτε ένα Δημιουργό που θα έπλαθε ανθρώπους καθ’ εικόνα και ομοίωση Του μόνο για λίγα χρόνια, αφού αργότερα θα έπρεπε να εκφυλιστούν, να καταπέσουν και να μείνουν ανάπηροι! 

Δεν υπάρχει Θεός σε αυτή την εικόνα. Ό,τι πλάθει ο Θεός, φέρει τη σφραγίδα της διηνεκούς προόδου, της αέναης εξέλιξης. Στα σχέδια Του δεν υπάρχει οπισθοδρόμηση, όλα προοδεύουν σύμφωνα με το θεϊκό σχέδιο. 

Ένας ανάπηρος, αβοήθητος ηλικιωμένος αποτελεί παρωδία του «καθ’εικόνα και ομοίωση». Ο Θεός δεν μπορεί να εκφυλιστεί, να καταπέσει. Είναι η αιώνια εξέλιξη. 

Αν οι άνθρωποι μπορούσαν να συλλάβουν αυτή την ιδέα, αν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν τον αληθινό θεϊκό τους εαυτό, αν καταλάβαιναν ότι η Θεϊκότητα δεν οπισθοδρομεί και δεν γερνάει ποτέ, θα αποτίνασσαν τις φοβίες και τη θλίψη, ό,τι παρακωλύει την πρόοδο τους θα υποχωρούσε, και η γήρανση θα εξέλιπε. 

Θα έρθει μια εποχή κατά την οποία οι άνθρωποι θα θεωρούν ότι η γήρανση είναι κάτι αρνητικό, κάτι σαν φάντασμα της αληθινής μας φύσης. Οι ιδέες μας πρέπει να είναι σαν τα τριαντάφυλλα - κάθε φορά που κόβουμε ένα από το φυτό, εμφανίζεται ο οφθαλμός ενός καινούργιου. 

Ποτέ μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να πιστέψει πως η ηλικία σας δεν σας επιτρέπει να κάνετε κάτι, επειδή οι πεποιθήσεις σας θα εκδηλωθούν ως ρυτίδες και γερασμένη έκφραση. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Οι σκέψεις μας καθορίζουν το πεπρωμένο μας. 

Αν επιθυμείτε μακροζωία, να αγαπάτε τη δουλειά σας και να συνεχίζετε να την κάνετε. Μην καταθέσετε τα όπλα στα πενήντα, πιστεύοντας ότι οι δυνάμεις σας σας έχουν εγκαταλείψει ή ότι είναι ώρα να ξεκουραστείτε. Να κάνετε διακοπές όποτε το χρειάζεστε, αλλά μην εγκαταλείπετε το έργο σας. Στο έργο σας βρίσκεται ζωή και νιότη. 

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ 

• Η τέλεια υγεία και η ευρωστία είναι ανέφικτες για όσους πιστεύουν ότι η ζωή τους έχει πάρει την κατιούσα, και ότι οι δυνάμεις τους θα πρέπει να τους εγκαταλείπουν με τα χρόνια. Ο νους τους θέτει τις δικές του προθεσμίες. Οι πεποιθήσεις τους ορθώνουν περιορισμούς. 

• Γερνάμε μόνο όταν παύουμε να ενδιαφερόμαστε για τη ζωή, όταν η καρδιά μας πάψει να είναι ευαίσθητη και σκληρύνει. Όσο η ζωή μας αγγίζει, δεν γερνάμε. 

• Αν διαλογιζόμαστε στην αρχή της αιώνιας νεότητας και διατρανώνουμε τη θεϊκή διάσταση της ύπαρξης μας, είναι αδύνατον να γεράσουμε πρόωρα. Η καλλιέργεια αυτής της σκέψης θα εκδηλωθεί στο σώμα ως αρμονία, κάλλος και χάρη, αντί να πάρει τη μορφή ρυτίδων. 

Είμαστε τόσο νέοι όσο το πνεύμα μας. Το πρόσωπο δεν μπορεί να προδώσει την ηλικία μας, παρεκτός εάν έχει λάβει τη συναίνεση του νου. Ο νους είναι ο διαμορφωτής. 

• Η σκέψη είναι αυτή που κινεί τα νήματα. Αν πιστεύετε ότι θα γεράσετε, αυτό θα συμβεί αναπόφευκτα. Αν πιστεύετε ότι θα παραμείνετε νέοι, ότι θα είστε για πάντα χρήσιμοι στην κοινωνία, το σώμα σας θα ανταποκριθεί ανάλογα. Η γήρανση αρχίζει στο νου. Το ελιξίριο της νιότης βρίσκεται μέσα στο νου μας. 

• Μην ξεχνάτε, η παλιομοδίτικη νοοτροπία είναι αυτή που πυροδοτεί τις διαδικασίες της γήρανσης. Μη σταματάτε να εξελίσσεστε. Να ενδιαφέρεστε για οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σας. Η διακοπή της εξέλιξης ισοδυναμεί με θάνατο! 

• Η ζωή πρέπει να είναι μια διαρκής χαρά. Η νιότη είναι συνώνυμο της χαράς. Αν δεν απολαμβάνουμε τη ζωή, αν δεν νιώθουμε πως είναι απόλαυση να είμαστε ζωντανοί, αν δεν θεωρούμε ότι είναι μεγάλο προνόμιο η δουλειά που επιτελούμε σε αυτό τον κόσμο, είναι βέβαιο ότι θα γεράσουμε πρόωρα. 

• Να λέτε συνεχώς: «Είμαι πάντα καλά, πάντα νέος. Μόνο οι σκέψεις μου έχουν τη δύναμη να με γεράσουν. Ο Δημιουργός θέλει να εξελίσσομαι συνεχώς. Δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να παραιτηθεί από το φυσικό μου δικαίωμα, που είναι η νεανικότητα». 

• Η φύση μας έχει προικίσει με τη δύναμη της διαρκούς ανανέωσης της νιότης μας. Κανένα κύτταρο του σώματος μας δεν γερνά. Το σώμα μας ανανεώνεται συνεχώς. Τα πιο δραστήρια κύτταρα είναι και αυτά που ανανεώνονται συχνότερα. Κατά συνέπεια, η διαδικασία της γήρανσης είναι αφύσικη. 

• Αν θέλετε να μείνετε νέοι, πρέπει να μάθετε τα μυστικά της αυ-το-ανανέωσης. Οι σκέψεις φθόνου, η υπέρμετρη σοβαρότητα, η νοητική σύγχυση, το στρες, η θλίψη, η ζήλια και η λαγνεία μειώνουν τη διάρκεια της ζωής. 

• Ποτέ μη σκέφτεστε ότι γερνάτε. Αν νιώθετε ότι γερνάτε, μην παύετε να λέτε: «Είμαι νέος, αφού τα κύτταρα μου ανανεώνονται συνεχώς. Η ζωή μου ανανεώνεται διαρκώς από την Άπειρη Πηγή της Ζωής. Ανανεώνομαι κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, επειδή ζω, κινούμαι και έχω ταυτίσει την ύπαρξη μου με Εκείνον, που είναι η Πηγή της ζωής μου». 

• Ποτέ μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να πιστέψει πως η ηλικία σας δεν σας επιτρέπει να κάνετε κάτι, επειδή οι πεποιθήσεις σας θα εκδηλωθούν ως ρυτίδες και γερασμένη έκφραση. Είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Οι σκέψεις μας καθορίζουν το πεπρωμένο μας. 

• Έχουμε τρία αντίδοτα: συμπόνια, εξέλιξη και διαλλακτικότητα. Όσοι έχουν καλλιεργήσει αυτές τις τρεις θεϊκές αρετές, μένουν νέοι για πάντα. 

• Οι μεγαλύτεροι εχθροί της γήρανσης είναι η χαρά και η αισιοδοξία. Αν θέλετε να νικήσετε τη γήρανση, να είστε συμπονετικοί απέναντι σε όλους. Αποφύγετε τη στενοχώρια, το φθόνο, την κακοβουλία και τη ζήλια. 

Αποφύγετε τις μικροπρέπειες που πικραίνουν την καρδιά, βαθαίνουν τις ρυτίδες και θολώνουν το βλέμμα. Η πηγή της νεότητας είναι η αγνή καρδιά, το υγιές σώμα και ο προοδευτικός νους, που είναι αποφασισμένος να μην καταπονηθεί στο πέρασμα του χρόνου. Αυτή η πηγή βρίσκεται μέσα σε όλους. 

https://enallaktikidrasi.com

Οι δοκιμασίες είναι μαθήματα που απέτυχες να μάθεις…!!!!

Οι δοκιμασίες δεν είναι παρά μαθήματα που απέτυχες να μάθεις, παρουσιαζόμενα για άλλη μια φορά. 

Έτσι, εκεί που έκανες μια λανθασμένη επιλογή στο παρελθόν, μπορείς τώρα να κάνεις μια καλύτερη, κι έτσι ν’ αποφύγεις τον πόνο που εκείνο που είχες επιλέξει πριν σου προκάλεσε.  «A Course In Miracles» 

**Οι αντιξοότητες έχουν σαν αποτέλεσμα την εκμαίευση ταλέντων τα οποία, σε ευνοϊκές περιπτώσεις, θα παρέμεναν ανενεργά. Horace 65-68 B.C. 

Οι δυσκολίες είναι ευκαιρίες για καλύτερα πράγματα, είναι σκαλοπάτια για υψηλότερη εμπειρία. 

Ίσως κάποια μέρα να είσαι ευγνώμων για κάποια προσωρινή αποτυχία σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. 

Όταν μια πόρτα κλείνει, πάντα μια άλλη ανοίγει, όπως το θέλει ο φυσικός νόμος, για να ισορροπήσει. Brian Adams (από το «How to Succeed») 

Στην πραγματικότητα, δεν έχουμε προβλήματα

– έχουμε ευκαιρίες για τις οποίες θα έπρεπε να δίνουμε ευχαριστίες. 

Ένα λάθος που αρνηθήκαμε να διορθώσουμε έχει πολλές ζωές. 

Χρειάζεται κουράγιο να αντιμετωπίσει κανείς τις δικές του ανεπάρκειες, και σοφία για να κάνει κάτι γι’ αυτές. Edgar Cayce 

Ο πόνος αυτός καθαυτός είναι απλά πόνος. 

Αλλά η εμπειρία του πόνου, σε συνδυασμό με κατανόηση ότι ο πόνος εξυπηρετεί έναν αξιόλογο σκοπό, είναι βάσανο. 

Το βάσανο μπορεί κανείς να το αντέξει διότι υπάρχει μια αιτία πίσω απ’ αυτό η οποία αξίζει την προσπάθεια. 

Και τι είναι περισσότερο άξιο του πόνου σου από την εξέλιξη της ψυχής σου; Gary Zukav – from «Seat of the Soul» 

Όταν καλωσορίζεις τα συναισθήματά σου ως διδασκάλους, κάθε συναίσθημα φέρνει καλά νέα, ακόμη κι εκείνα που είναι οδυνηρά. Gary Zukav and Linda Francis – (from «The Heart of the Soul»)

Η αλήθεια είναι ότι οι ποιοτικά καλύτερες στιγμές μας είναι πιο πιθανό να συμβούν όταν νιώθουμε βαθιά ανήσυχοι, δυστυχείς ή ανικανοποίητοι. 

Διότι μόνο σε τέτοιες στιγμές, παρακινημένοι από τη δυσφορία μας, είναι πιθανό να βγούμε από το τέλμα μας και ν’ αρχίσουμε να ψάχνουμε για διαφορετικούς τρόπους ή πιο αληθινές απαντήσεις. M. Scott Peck 

Ο χαρακτήρας δεν μπορεί ν’ αναπτυχθεί στα εύκολα και στα ήσυχα. 

Μόνο μέσω της εμπειρίας της δοκιμασίας και των βασάνων μπορεί η ψυχή να ενδυναμωθεί, η φιλοδοξία να εμπνευστεί και η επιτυχία να πραγματοποιηθεί. Hellen Keller 

Βρισκόμαστε όλοι στο λούκι, αλλά μερικοί από μας κοιτάζουμε τα αστέρια. Oscar Wilde 

Ψάχνουμε για λύσεις σε πολλές μεριές, αλλά πού βρίσκεται η λύση; 

Η λύση βρίσκεται στην ανθρώπινη καρδιά. Άγνωστος 

Όταν δεν μπορούμε πια ν’ αλλάξουμε μια κατάσταση, προκαλούμαστε ν’ αλλάξουμε τον εαυτό μας. Victor Frankl- (from «Man’s Search for Meaning») 

Όλοι προσκολλούμαστε στο παρελθόν. Και επειδή προσκολλούμαστε στο παρελθόν, δεν είμαστε διαθέσιμοι για το παρόν. Άγνωστος 

Όσο μεγαλύτερο το εμπόδιο, τόσο μεγαλύτερη η δόξα στο ξεπέρασμά του. Moliere 

Δεν υπάρχει αγωνία σαν αυτή που νιώθεις όταν κρατάς μέσα σου μια ανομολόγητη ιστορία. Maya Angelou 

Η αλλαγή δεν είναι ποτέ απώλεια, είναι μόνο αλλαγή. Vernon Howard (1918-1992) Author and Mystic 

Ό,τι είναι, είναι. 

Ό,τι δεν είναι, δεν είναι. 

Απορροφάσαι τόσο με εκείνο που δεν είναι, ώστε χάνεις αυτό που είναι. Άγνωστος 

Κράτησε το πρόσωπό σου στο φως του Ήλιου και δεν θα δεις τις Σκιές. Helen Keller 

Όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει αλλά συχνά κοιτάζουμε για τόσο μεγάλο διάστημα και τόσο λυπημένα πάνω στην κλειστή πόρτα που δεν βλέπουμε εκείνη που έχει ανοίξει για εμάς. Alexander Graham Bell 

Οι απογοητεύσεις μπορούν να σας κρατάνε στο παρελθόν

και να εμποδίζουν τα πιο θαυμάσια πράγματα να λάβουν χώρα στη ζωή σας. Άγνωστος 

Όταν είναι αρκετά σκοτεινά, μπορείς να δεις τ’ αστέρια. Charles A. Beard, American Historian (1874-1949) 

Τα πράγματα έχουν την καλύτερη κατάληξη για τους ανθρώπους που κάνουν το καλύτερο για τα πράγματα που τους παρουσιάζονται. Art Linkletter, Actor/TV Show Host 

Ευκαιρίες για να βρείτε βαθύτερες δυνάμεις μέσα σας έρχονται όταν η ζωή φαίνεται υπερβολικά προκλητική. Joseph Cambell (1904-1987) 

Αντιμετώπισε κάθε δυσκολία σαν πρόκληση, ένα σκαλοπάτι,

και ποτέ να μη νικιέσαι από τίποτα κι από κανέναν. Eileen Caddy (from «The down of Change») 

Η αντιξοότητα συστήνει έναν άνθρωπο στον εαυτό του. Άγνωστος 

Ό,τι δεν με καταστρέφει, με κάνει ισχυρότερο. Friedrich Wilhelm Nietzsche (1844-1990) 

Εάν νομίζεις ότι ολόκληρη η ζωή σου πάει λάθος, απλά διότι τόσο πολύ απ’ αυτή πάει λάθος, τότε είσαι λάθος. 

Τις περισσότερες φορές που πράγματα πάνε λάθος, προορίζονται να πάνε λάθος ώστε να μπορέσουμε να υπερβούμε εκείνο που πρέπει να υπερβούμε. Άγνωστος 

Όταν νιώθεις ότι έχεις φτάσει στο τέλος και δεν μπορείς να κάνεις ούτε ένα βήμα παραπέρα, όταν η ζωή φαίνεται να έχει στραγγίσει από κάθε σκοπό, τι θαυμάσια ευκαιρία ν’ αρχίσεις πάλι από την αρχή,να γυρίσεις μια καινούργια σελίδα. Eileen Caddy 

Οι ιδεολογίες μας χωρίζουν. Τα όνειρα και η αγωνία μας φέρνουν κοντά. Eugen Ionescu (1909-1994) 

Η εσωτερική σιωπή προάγει την καθαρότητα του νου. 

Μας κάνει να εκτιμάμε τον εσωτερικό κόσμο. 

Μας εκπαιδεύει να πηγαίνουμε μέσα μας,στην πηγή της  ειρήνης και της έμπνευσης, όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και προκλήσεις. Deepak Chopra 

Το ανθρώπινο ον είναι ένας οίκος φιλοξενίας. 

Κάθε πρωί και μια νέα άφιξη : μια χαρά, μια μελαγχολία, μια κακία,κάποια στιγμιαία συνειδητοποίηση, έρχεται σαν απρόσμενος επισκέπτης. 

Καλωσόρισε και περιποιήσου τες όλες! 

Ακόμη κι αν είναι ένα πλήθος από λύπες,οι οποίες βιαίως αδειάζουν τον οίκο σου από την επίπλωσή του,ακόμη και τότε, να συμπεριφέρεσαι σε κάθε επισκέπτη με τιμή. 

Μπορεί να σε καθαρίζει για κάποια νέα ευχαρίστηση. 

Τη σκοτεινή σκέψη, το ίδιο, τη ντροπή, την κακία,συνάντησέ τες στην πόρτα γελώντας, και κάλεσέ τες μέσα. 

Να είσαι ευγνώμων για οποιονδήποτε έρχεται,διότι κάθε επισκέπτης έχει αποσταλεί σαν οδηγός από το υπερπέραν. 

Malal al-Din Rumi 

enallaktikidrasi.com

https://www.awakengr.com

Το μεγάλο ταμπού : Τι γνωρίζουμε για τον θάνατο ;

Μία γυναίκα ανάβει ένα κερί στη μνήμη των αποθανόντων συγγενών της, ενόψει της Ημέρας των Αγίων Πάντων, σε ένα νεκροταφείο στην κοινότητα Μπινανγκοναν στην επαρχία Ριζάλ, ανατολικά της Μανίλας. 

Η πανδημία Covid-19 αναζωπύρωσε το φόβο πολλών ανθρώπων για το θάνατο. Όμως, έξι στους δέκα ξέρουν ελάχιστα έως καθόλου πράγματα για τις τελευταίες ώρες της ζωής, πριν επέλθει ο θάνατος. 

Αρκετοί - οι τέσσερις στους δέκα - έχουν απλώς ακούσει μερικά πράγματα από συζητήσεις με την οικογένεια και με φίλους τους, ενώ περίπου οι μισοί έχουν προσωπική εμπειρία, έχοντας σταθεί στο πλευρό ανθρώπων που πέθαιναν. 

Ένας στους πέντε έχει μάθει τι σημαίνει να πεθαίνεις, έχοντας συζητήσει αυτό το θέμα με γιατρούς ή έχοντας παρακολουθήσει κάποιο επιστημονικό ντοκιμαντέρ. Αλλά ένας στους τρεις δεν θέλει ούτε να ακούσει, ούτε να ρωτήσει, ούτε να απαντήσει σε οτιδήποτε σχετίζεται με το τέλος της ζωής, κάτι που αποκαλύπτει πόσο ταμπού είναι το ζήτημα για πολλούς ανθρώπους. 

Τα παραπάνω προκύπτουν από έρευνα της βρετανικής Ακαδημίας Ιατρικών Επιστημών, σε συνεργασία με την εταιρεία Ipsos MORI. Σύμφωνα με την έρευνα, η βασική ανησυχία των συγγενών και φίλων είναι ότι οι άνθρωποι τους που πεθαίνουν, θα νιώθουν πόνο, τρόμο ή πανικό, καθώς η ζωή τους τελειώνει σε μερικές ώρες ή λεπτά. 

Οι κινηματογραφικές ταινίες, οι θεατρικές παραστάσεις και οι τηλεοπτικές σειρές αποτελούν πηγή πληροφόρησης για αρκετό κόσμο σχετικά με το τέλος της ζωής. 

Όμως, η τηλεόραση και τα φιλμ σπάνια παρουσιάζουν ''φυσιολογικούς'' θανάτους, ενώ για πολλούς ανθρώπους ο θάνατος είναι μια ήρεμη, ειρηνική και ανώδυνη διαδικασία. 

Η βρετανική ιατρική Ακαδημία θεωρεί αναγκαίο να ενθαρρυνθούν οι συζητήσεις για το θάνατο και να σπάσει το ταμπού, θεωρώντας ότι πρέπει να κάνουμε περισσότερα, ώστε να δώσουμε στους ανθρώπους αξιόπιστες πληροφορίες για το τι συμβαίνει στο τέλος της ζωής και να ενθαρρύνουμε τις συζητήσεις γι' αυτό το σημαντικό θέμα. 

Ακολουθεί μια σύνοψη των γνώσεων για το τέλος της ζωής 

Σημάδια ότι ο θάνατος πλησιάζει 

Υπάρχουν ενδείξεις τις τελευταίες εβδομάδες, μέρες και ώρες της ζωής ενός ανθρώπου ότι το τέλος είναι κοντά. Η αναγνώριση αυτών των σημαδιών θα βοηθήσει τους συγγενείς και φίλους να προετοιμασθούν καλύτερα. 

- Σωματικές αλλαγές: Το δέρμα γίνεται πιο λεπτό και ωχρό λόγω επιβράδυνσης της κυκλοφορίας του αίματος, ενώ σκούρες κηλίδες μπορεί να εμφανιστούν στα χέρια, στα πόδια και στο πρόσωπο εξαιτίας πήξης του αίματος. 

Οι τρίχες των μαλλιών αδυνατίζουν, όπως και όλο το σώμα, ενώ τα δόντια μπορεί να αποχρωματιστούν ή να εμφανίσουν σκούρα σημάδια. Η αναπνοή γίνεται πιο δύσκολη και θορυβώδης, καθώς ο θνήσκων δεν μπορεί να βήξει ή να καταπιεί και εκκρίσεις σωρεύονται στο πίσω μέρος του λαιμού του. 

Συχνά χασμουριέται, προσπαθώντας να εισπνεύσει περισσότερο οξυγόνο. Η αναπνοή μπορεί να εναλλάσσεται κατά διαστήματα από θορυβώδης σε ήρεμη, ενώ προς το τέλος συχνά αναπνέει μόνο κατά περιόδους, καθώς μια εισπνοή ακολουθείται από παύση για αρκετά δευτερόλεπτα, εωσότου υπάρξει η επόμενη εισπνοή. 

Μερικές φορές τα άνω και κάτω άκρα γίνονται πολύ κρύα, ενώ τα ούρα μπορεί να πάρουν το χρώμα του τσαγιού και να έχουν διαπεραστική οσμή λόγω δυσλειτουργίας των νεφρών ή να υπάρξει ακράτεια ούρων και κοπράνων, καθώς οι μύες ουροδόχου κύστης και εντέρου υπολειτουργούν. 

Οι αλλαγές στο μεταβολισμό μπορεί να δημιουργήσουν μια διακριτή μυρωδιά (σαν ασετόν), ενώ αν ο άνθρωπος πεθαίνει από καρκίνο του εντέρου ή του στομάχου, η οσμή μπορεί να είναι αρκετά δυσάρεστη. 

- Ψυχικές αλλαγές: Ο εξωτερικός κόσμος αρχίσει να χάνει τη σημασία του για τον άνθρωπο που πεθαίνει, ο οποίος δεν θέλει πια να φύγει από το δωμάτιο ή το κρεβάτι του και δεν έχει όρεξη για πολλές κουβέντες. Η διάθεση, ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του μπορεί να αλλάξουν. 

Μερικοί άνθρωποι ίσως γίνουν ασυνήθιστα αγχώδεις και ανήσυχοι, σε μερικές περιπτώσεις προσπαθώντας μέσα στη σύγχυση τους να αφαιρέσουν ορούς ή άλλο ιατρικό εξοπλισμό από το σώμα τους (τότε θα χρειαστεί η χορήγηση φαρμάκων για να ηρεμήσουν). Κάποιοι που ήσαν άθεοι, ίσως ξαφνικά δείξουν ενδιαφέρον για θρησκευτικές ή πνευματικές διδασκαλίες. 

- Αυξημένος ύπνος: Ο άνθρωπος αρχίζει να κοιμάται για πολλές ώρες, καθώς ακόμη και η παραμικρή σωματική προσπάθεια μπορεί να του είναι εξαντλητική, ενώ ο οργανισμός του εστιάζει όλη την προσπάθεια του στο να κρατηθεί ζωντανός. Πολύ κοντά στο τέλος, ο θνήσκων μπορεί να χάνει όλο και συχνότερα τη συνείδηση για τους γύρω του. 

- Μείωση της όρεξης: Το σώμα δεν χρειάζεται πια καύσιμα και έτσι χάνει την επιθυμία να φάει και να πιεί. Ο θνήσκων αρχίζει να χάνει βάρος, μερικές φορές πολύ γρήγορα. Είναι σημαντικό να μη ζοριστεί να φάει ή να πιεί, αν δεν το θέλει. 

- Αλλαγές στον τρόπο έκφρασης: Μπορεί να αρχίσει να λέει φράσεις όπως ότι «φεύγει», «πετάει», «γυρνάει στο σπίτι του», «έρχονται να τον πάρουν», «πάει ταξίδι» κ.α. Μπορεί επίσης να νιώσει την ανάγκη να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη του στους γύρω του που τον φροντίζουν. 

- Ειδικές παρακλήσεις: Ίσως θελήσει κάτι ξεχωριστό, όπως να επισκεφτεί ένα συγκεκριμένο μέρος, να περιβάλλεται από τα αγαπημένα λουλούδια του, να ακούει ορισμένη μουσική, να έχει δίπλα του οικογενειακές φωτογραφίες, να δει μετά από καιρό κάποιον σημαντικό άνθρωπο στη ζωή του κ.α. 

Η στάση όσων είναι δίπλα του 

Είναι αδύνατο να προβλεφθεί πότε θα έλθει η στιγμή του θανάτου. Αρκετοί άνθρωποι «ακροβατούν» μεταξύ ζωής και θανάτου για ώρες ή και για μέρες, οπότε είναι εύκολο ακόμη και για όσους συμπαραστέκονται στον θνήσκοντα, να «χάσουν» την τελευταία στιγμή της ζωής του. 

Η ακοή είναι η τελευταία αίσθηση που φεύγει, συνεπώς ο θνήσκων συνήθως μπορεί να ακούσει τι του λένε, ακόμη και όταν δεν έχει άλλα σημάδια αισθήσεων και δείχνει ότι δεν έχει συνείδηση. 

Οι δικοί του μπορούν να χαμηλώσουν το φως στο δωμάτιο του θνήσκοντος και να κρατήσουν το φωτεινό φως του ήλιου μακριά από το πρόσωπο του. Η έντονη σωματική επαφή μπορεί να του είναι επώδυνη ή ενοχλητική. 

Είναι καλύτερα να κάθεται κανείς δίπλα στο κρεβάτι του, να του πιάνει το χέρι και να του μιλάει απαλά ή να του το χαϊδεύει, επιδιώκοντας μια επικοινωνία σε βαθύτερο επίπεδο. Ακόμη και φαινομενικά χωρίς συνείδηση, ο θνήσκων μπορεί να ανταποκριθεί ανεπαίσθητα με ένα σφίξιμο των δαχτύλων του. 

Είναι φυσικό κανείς να νιώσει κανείς ένοχος, επειδή θα ήθελε να αποφύγει τη δοκιμασία να σταθεί στο πλευρό ενός ανθρώπου που πεθαίνει. Είναι μια φυσική και κατανοητή αντίδραση σε μια πολύ αγχωτική κατάσταση. 

Η στιγμή του θανάτου 

Ο θάνατος μπορεί να συμβεί με πολλούς τρόπους, αλλά γενικά συμβαίνει πολύ γρήγορα. Μερικές φορές ο θνήσκων βγάζει μερικά αγκομαχητά, καθώς η καρδιά και οι πνεύμονες του σταματούν. Ο σφυγμός σταματά, το δέρμα και η έκφραση του προσώπου αλλάζουν, το σώμα μοιάζει πια σαν περίβλημα κενό περιεχομένου. 

Μερικές φορές συγγενείς και φίλοι έχουν αναφέρει επίμαχα από επιστημονική άποψη, ασυνήθιστα και ανεξήγητα φαινόμενα, όπως ατμούς πάνω από το σώμα του πεθαμένου, ένα φως να γεμίζει το δωμάτιο, μια ξαφνική αλλαγή θερμοκρασίας στο χώρο, μια βαριά ατμόσφαιρα στον αέρα ή ακόμη πιο παράξενα πράγματα, όπως ρολόγια που σταματούν τη στιγμή του θανάτου, κατοικίδια ζώα που συμπεριφέρονται περίεργα, πουλιά που εμφανίζονται στο παράθυρο κ.α. 

Κάποιοι που βρίσκονταν αλλού τη στιγμή του θανάτου, έχουν αναφέρει ότι «είδαν» ή ένιωσαν το νεκρό και ήξεραν πότε ακριβώς πέθανε, προτού αυτό ανακοινωθεί επίσημα. 

Δεν είναι σπάνιο όσοι ήσαν παρόντες στη στιγμή του θανάτου κάποιου, να νιώσουν «αποσυνδεμένοι» από όλους και όλα γύρω τους, σαν να ζουν σε όνειρο και όχι στην πραγματικότητα. 

Μερικοί νιώθουν θλίψη και συντριβή, άλλοι ανακούφιση, μερικοί είναι θυμωμένοι, άλλοι ένοχοι. Μερικοί έχουν ανάγκη να μείνουν μόνοι τους με το νεκρό, άλλοι όχι. 

Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος για να νιώσει κανείς ένα θάνατο. Αρκετοί συνειδητοποιούν εκ των πραγμάτων τη δική τους θνητότητα. Για πολλούς η ζωή τους δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. 

EPA/MARK R. CRISTINO 

Πηγή: ΑΜΠΕ 

https://www.naftemporiki.gr