Μια μέρα ζωής ακόμα…
Αυτό προσδοκώ…
Μια μέρα ζωής ακόμα, που σαν θα ξημερώσει, στα γόνατα θα ευγνωμονώ για το δώρο αυτό!
Μια μέρα που θα μου θυμίζει συνεχώς, το σ’ αγαπώ να λέω στους ανθρώπους που αγαπάω, το σε ευχαριστώ να λέω στους ανθρώπους που ευγνωμονώ, το σε συγχωρώ να λέω στους ανθρώπους που σε σύγκρουση έχω έρθει εγώ.
Μια μέρα, που θα είναι η ευκαιρία μου για να δράσω και να κάνω όλα αυτά που τη νύχτα στο ονείρεμά μου ήρθαν.
Που θα ξεδιψάσει αυτήν την ακόρεστη δίψα της καρδιάς μου για δημιουργία.
Που θα στάξει πάλι και απόψε τον ιδρώτα από το μέτωπό μου, καθώς το όνειρο, σε πραγματικότητα θα θέλει να αναγεννηθεί.
Μια μέρα, που δικαίωμα για σχέδια καινούργια μου δίνει, καθώς είναι η πρώτη μέρα του υπόλοιπου της δικής μου ζωής, και μπορώ τώρα σε αυτήν να επιλέξω, το ποιοι θα με επηρεάσουν, με ποιους θα συνταξιδέψω, ποιους από την πόρτα στη ζωή μου θα βάλω, και ποιους από το παράθυρο έξω θα πετάξω.
Μια μέρα που θα ρουφήξω το κάθε της λεπτό, αφήνοντας χρόνο ιδιαίτερο για τη σκέψη, για τη δράση, για το συναίσθημα, για τη διασκέδαση.
Θα τη ζήσω έτσι, που θα κάνω την πλάση όλη να καταλάβει το πόσο πολύτιμος της είμαι, ώστε δικαιωματικά όταν η μέρα αυτή θα φεύγει, να ελπίζω σε καινούργιες ανατολές.
Γιατί οι μέρες δεν χαρίζονται… αλλά κερδίζονται.
Απόσπασμα από το βιβλίο μου "Πες μου Δάσκαλε" των εκδόσεων iwrite.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου