Η ζωή έχει κάτι περίεργα μονοπάτια που σε μπερδεύουν. Σε πηγαίνουν από εδώ… σε πηγαίνουν από εκεί, για να “σε καταλήξουν” στον σκοπό σου. Όποιος είναι αυτός. Τον ξέρεις, δεν τον ξέρεις. Τον πραγματώσεις, δεν τον πραγματώσεις. Η ζωή έχει έναν περίεργο τρόπο να σου αφήνει μια αίσθηση άδειας ολοκλήρωσης, η οποία σε κάνει να νιώθεις πιο τίποτα και από το τίποτα και ταυτόχρονα πιο σημαντικός και από τα πάντα.
Σε όλες αυτές τις αντιθέσεις της ζωής έρχονται όσα τελειώνουν και όλα τα ατελείωτα μαζί, για να φωνάξουν: “Είμαστε εδώ και ήρθαμε για να μείνουμε”.
Βλέπεις ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να κατανοήσει πως όλες αυτές οι ανολοκλήρωτες και ολοκληρωμένες καταστάσεις που βιώνει είναι ένα και το αυτό και χρειάζεται μόνο έναν διαβήτη για να δει τα πράγματα όπως πραγματικά είναι…!
Τι; Δεν κατάλαβες σε ποιους διαβήτες αναφέρομαι; Μα σε αυτούς που κάνουν τους κύκλους και σε εκείνους που ξεκινούν τις ιστορίες. Και σε εκείνους τους διαβήτες που με βία τις τελειώνουν.
Και για όλους αυτούς τους διαβήτες που αιώνια κάνουν κύκλους και “γράφουν” τις ζωές μας σε ένα φύλλο χαρτί, μαθαίνοντάς μας, ότι δεν μάθαμε στους προηγούμενους κύκλους.
Δεν είναι τίποτα… μην τρομάζεις. Η ζωή είναι ωραία, απλώς έχει και αυτή τις στεναχώριες της, τις χαρές της, τις πίκρες της αλλά και τις επιτυχίες της. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ισορροπία άλλωστε στο σύμπαν.
Αυτό μας το δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες. Μην το ξεχνάς. Μέτρον Άριστον, έλεγαν και ποια είμαι εγώ να τους αμφισβητήσω; Όλα πρέπει να τα έχουμε με μέτρο. Όλα να είναι ισορροπημένα.
Ό,τι τελείωσε προσπάθησε να το αφήσεις να φύγει όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Κράτα μια θετική σκέψη για αυτό μέσα στο σεντούκι με τους θησαυρούς της ψυχής σου και άστο να φύγει. Είναι ότι πιο υγιές μπορείς να κάνεις.
Εμπεριέχει πόνο, μα και περισσή γνώση. Ότι είναι ατελείωτο δέξου το, έχει λόγο που είναι έτσι. Κάποιος το έφτιαξε με αυτό τον τρόπο. Να δρας πάντα με ότι καλύτερο έχεις εντός σου. Αυτό αρκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου