Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα γίνει μια προσπάθεια να αποτυπωθούν κάποιες βασικές φάσεις που περνάει ένα άτομο κατά τη διάρκεια μιας δουλειάς με τον εαυτό του ή μιας διαδικασίας προσωπικής ανάπτυξης και γνωριμίας με τον εαυτό του.
Τα βήματα αυτά είναι ενδεικτικά μιας και κάθε άτομο είναι μοναδικό και ιδιαίτερο και ως εκ τούτου ορίζει και τα δικά του βήματα. Ας ξεκινήσουμε το ταξίδι!
«Θέλει αρετή και τόλμη» να ξεκινήσει κανείς το ταξίδι για να ανταμώσει τον εαυτό του.
Κάποιοι το ξεκινούν μετά από πολλή περισυλλογή, κάποιοι άλλοι το αποφασίζουν άμεσα ως αναγκαστική διέξοδο, κάποιοι παρατούν το ταξίδι στη μέση και επιστρέφουν νωρίς στη βάση τους, κάποιοι το συνεχίζουν μέχρι τέλους και κάποιοι άλλοι είναι ευτυχείς χωρίς να έχει περάσει ποτέ η σκέψη της αυτογνωσίας από το μυαλό τους.
Ο καθένας μας έχει τη δική του προσωπική ένταση, κουβαλάει τα δικά του βιώματα, έχει το δικό του διαμορφωμένο τρόπο σκέψης, τις όποιες αναστολές, φόβους, προσδοκίες, στόχους και όνειρα, γι’ αυτό και η απόφαση να ξεκινήσει κάποιος το προσωπικό ταξίδι αναζήτησης του εαυτού του δεν είναι το ίδιο απλή και εύκολη για όλους.
Η στιγμή της απόφασης
Πώς συνήθως αποφασίζει κάποιος ότι ήρθε η στιγμή να κάνει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό για τη ζωή του και να ξεκινήσει μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία ή ακόμα καλύτερα μια διαδικασία γνωριμίας με το μέσα του;
Οι φράσεις που συχνότερα ακούγονται στην αρχή μιας τέτοιας διαδικασίας και φανερώνουν τον βασικό λόγο που κινητοποιεί κάποιον να περάσει το κατώφλι ενός ειδικού είναι «είμαι σε αδιέξοδο», «δεν ξέρω τι άλλο να κάνω», «δεν πήγαινε άλλο» ή «επαναλαμβάνεται συνέχεια το ίδιο», «δεν έχω που να μιλήσω» και «θέλω να νιώσω καλύτερα».
Θα λέγαμε ότι τρία πράγματα συνήθως κάνουν τους ανθρώπους να θέλουν να αλλάξουν ή να δοκιμάσουν κάτι νέο:
· Όταν υποφέρουν σε μεγάλο βαθμό. Έχουν ζήσει πολλές φορές το ίδιο σενάριο, έχουν ταλαιπωρηθεί, δεν αντέχουν άλλο, εκλιπαρούν για ανακούφιση και θέλουν να αλλάξουν.
· Όταν η αργής μορφής και ήπια απόγνωση, πλήξη και ανία που κυριαρχεί στη ζωή τους, φτάνει να γίνει τόσο έντονη που δεν αντέχεται.
· Όταν ανακαλύπτουν ξαφνικά ότι μπορούν να αλλάξουν έστω τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα μέχρι στιγμής, να διευρύνουν λίγο τον ορίζοντα της σκέψης και της συνείδησής τους και να αποκτήσουν νέες διεξόδους μέσω οποιασδήποτε προσπάθειας αυτογνωσίας και ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους.
Οι εσωτερικές δυνάμεις
Από τη στιγμή που υπάρχουμε, γνωρίζουμε ότι έχουμε μπροστά μας να ζήσουμε μια ζωή που κάποια στιγμή θα φτάσει στο τέλος της. Έτσι γεννιούνται μέσα μας οι βασικές δυνάμεις που πάλλονται η μία την άλλη και συνεχίζουν τη δράση τους σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Από τη μία η δύναμη της αυτοσυντήρησης που μας «συμβουλεύει» να είμαστε προσεκτικοί, επιφυλακτικοί, να λειτουργούμε με μικρά βήματα και να επιζητάμε την ασφάλεια και τη σιγουριά σε ό, τι κάνουμε και από την άλλη η δύναμη της αστείρευτης επιθυμίας για ζωή που μας παροτρύνει να τολμήσουμε, να ρισκάρουμε και να εξερευνήσουμε ό, τι καινούριο, χτίζοντας και δημιουργώντας χωρίς φόβο και χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Μπροστά σε κάθε βήμα και σημαντική μας απόφαση εμφανίζονται κι αυτές οι αρχέγονες και ακατάλυτες ορμές. Έτσι και στην αρχή του ταξιδιού μπορεί ο φόβος για το άγνωστο να είναι μεγάλος, αλλά είναι επίσης μεγάλη η επιθυμία μας να κάνουμε πραγματικότητα κάποια όνειρά μας και να καταφέρουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά με τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Κίνητρο αλλαγής
Πάντα χαίρομαι και ταυτόχρονα συγκινούμαι όταν βλέπω στα μάτια του υποψήφιου «ταξιδιώτη» ότι ακόμα ονειρεύεται και θέλει βαθιά μέσα του να ζει ευτυχισμένος κόντρα στις όποιες δυσκολίες μπορεί να συναντήσει, γι’ αυτό και πάντα συγχαίρω τη γενναία απόφασή του να ξεκινήσει.
Η αλλαγή λοιπόν ξεκινά με μια βαθιά συνειδητή απόφαση και περιλαμβάνει κάποιες φορές μια μακρόχρονη και συχνά δύσκολη διαδικασία. Ωστόσο το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας δικαιώνει το τέλος κάθε αγώνα και οδηγεί στο καλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου