Ειλικρίνεια στη φιλία. Όλοι την θέλουμε μέχρι να την έχουμε, γιατί στο θεωρητικό του πράγματος, όλοι θέλουμε δίπλα μας ανθρώπους να μας λένε την αλήθεια, αλλά πρακτικά, δεν είναι πάντα τόσο εύκολο να την αντέξουμε.
“Με θέλει πιστεύεις;”
“Να του τηλεφωνήσω εγώ λες;”
“Το χειρίστηκα σωστά πιστεύεις;”
Πόσες φορές δεν ζητάμε τη γνώμη των φίλων μας για κάτι που κάναμε ή που θέλουμε να κάνουμε; Πόσες φορές δεν ρωτάμε την άποψη των φίλων μας, για τον τρόπο που χειριστήκαμε μια κατάσταση ή για το αν έχει μέλλον, κάτι που διακαώς επιθυμούμε;
Πόσες φορές όμως, δεν τους ρωτάμε απλά και μόνο για να ακούσουμε αυτό που ποθούμε; Πόσες φορές δεν τους ρωτάμε, απλά και μόνο για να μας πουν “Ναι! Συνέχισε έτσι!” ή “Μπράβο! Δεν θα μπορούσες να το χειριστείς καλύτερα!” ή “Σίγουρα σε θέλει! Μη μασάς! Θα πέσει το κάστρο!”.
Αν περιμένεις να ακούσεις από έναν πραγματικό φίλο, αυτό που θέλεις κι όχι την πραγματική του άποψη, απλά μην τον ρωτάς. Αν δεν μπορείς να αντέξεις την αλήθεια της τρίτης ματιάς, με όλη την αλήθεια και την ωμότητα που απαιτεί η ερώτησή σου, απλά μην την κάνεις.
Αν δεν είσαι έτοιμος να δεχτείς μια απάντηση, η αλήθεια της οποίας θα φτάσει μέχρι κόκαλο, απλά μην ρωτάς. Γιατί η “δουλειά” ενός αληθινού φίλου είναι αυτή. Να σου ανοίγει τα μάτια, δείχνοντάς σου και τη σκοτεινή πλευρά.
Για τα υπόλοιπα… αυτά τα λόγια τα πολύχρωμα και τα διανθισμένα με περικοκλάδες, υπάρχουν οι αυλοκόλακες. Αυτοί που θα σου πουν αυτό που θες να ακούσεις και μόλις γυρίσεις την πλάτη σου, θα σου σκάψουν έναν λάκκο ναααα (με το συμπάθειο!).
Η φιλία, θέλει αλήθεια για να ανθίσει.
Θέλει αλήθεια για να δημιουργήσει γερές ρίζες, που δεν θα ξεριζωθούν με το πρώτο αεράκι. Θέλει αλήθεια και πολύ αγάπη για να την ποτίζεις. Μόνο έτσι θα φτιάξετε κάτι αιώνιο, αειθαλές.
Αν είμαστε φίλοι αληθινοί, καρδιακοί, μην περιμένεις χάιδεμα αυτιών από μένα. Μην περιμένεις στρογγυλεμένες αλήθειες και μισόλογα. Αν είμαστε φίλοι αληθινοί, καρδιακοί, το καλύτερο που έχω για σένα είναι η απόλυτα αληθινή άποψή μου. Μια αλήθεια σκληρή, άκαμπτη.
Αν είμαστε φίλοι, περίμενε μόνο αυτό που θα έλεγα και στον ίδιο μου τον εαυτό, αν βίωνε την ίδια κατάσταση. Γιατί αν είμαστε φίλοι, έτσι ακριβώς θα σε αντιμετωπίζω πάντα. Σαν να είσαι εγώ. Με την ίδια αγάπη και την ίδια προσοχή.
Αν είμαστε φίλοι λοιπόν, πρόσεχε όταν μου ζητάς τη γνώμη μου, γιατί θα στην πω…
Κική Γιοβανοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου