Να ξαναγίνουμε παιδιά!
Να βρούμε ότι έχουμε χάσει.
Να θυμηθούμε ότι έχουμε ξεχάσει.
Να μπούμε μέσα μας να συνδεθούμε με εκείνο το μέρος που κατοικεί η αγνότητα, η αθωότητα.
Να ενωθούμε με εκείνο το καθάριο κομμάτι της ειλικρίνειας και της αλήθειας!
Να βγάλουμε τα σκουπίδια του εγωισμού μας, που εμποδίζουν την καρδιά να λειτουργήσει.
Να φανερώσουμε ότι θάψαμε γιατί πιστέψαμε ότι έτσι θα προστατευτούμε.
Να ξαναγίνουμε παιδιά!
Για να απαλύνει ο πόνος.
Για να είναι ακόμα και ο θάνατος, μια ζωγραφιά χαρούμενη στο χαρτί με ανεξίτηλα χρώματα που δεν θα σβήσει ποτέ γιατί θυμίζει τη ζωή!
Να ξαναγίνουμε παιδιά για να έρθει η χαρά στα χείλη να καθίσει, για να έρθει το παιχνίδι να μας πάρει αγκαλιά.
Να ξαναγίνουμε παιδιά για να νιώθουμε περισσότερο και να σκεφτόμαστε λιγότερο.
Να ξαναγίνουμε παιδιά για να έρθει η σκέψη να ηρεμήσει, κάθε φόβος να καταλαγιάσει, κάθε έγνοια να κάτσει λίγο στην άκρη.
Ναι! Να ξαναγίνουμε παιδιά έστω και για λίγο για να θυμηθούμε εκείνο το άρωμα της παιδικής μας ηλικίας που έχουν οι λέξεις όπως…
Αφήνομαι
Δε φοβάμαι
Χαίρομαι
Ανεμελιά
Ξεγνοιασιά
Παιχνίδι
Φτου κ βγαίνω!
Λίνα Παυλοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου