Αυτός που έχει πραγματικά προβλήματα, έχει κατανόηση.
Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, είναι αυτοί που είναι ταπεινοί και πάντα έχουν έναν καλό λόγο να σου πουν. Που θα καταλάβουν εσένα αμέσως. Που θα θελήσουν να σε ανακουφίσουν. Γιατί γνωρίζουν την πραγματική διάσταση του πόνου.
Αυτός όμως που δεν έχει κατανόηση, έχει ενεργοποιήσει την δική του διάθεση για γκρίνια και παντού βλέπει προβλήματα. Έχει μάθει να γκρινιάζει ακόμη και για τα πιο απλά. Και όταν θα του αναφέρεις ένα σου πρόβλημα, θα έχει την ανάγκη να σου πει «το δικό μου είναι μεγαλύτερο».
Ο άνθρωπος που έχει περάσει από πραγματικά μονοπάτια πόνου, έχει ενεργοποιήσει μέσα του την συμπόνια. Γιατί έχει φτάσει να γνωρίσει την καρδιά του. Ξέρει τι θα πει πόνος, ξέρει τι θα πει ψυχή και καρδιά.
Ενώ ο άνθρωπος που γκρινιάζει δεν έχει συναντήσει την καρδιά του, γιατί ο πόνος του είναι μέσα στο μυαλό του και δεν έχει αγγίξει την καρδιά του.
Η διαφορά του πόνου στην καρδιά και του πόνου από το μυαλό είναι μεγάλη.
Όταν η καρδιά πονέσει ενεργεί προς την ψυχή. Όταν πονέσει το μυαλό ενεργεί προς θυμό, οργή, έχθρα, εκδίκηση.
Ο Πόνος της καρδιάς γίνεται οδηγός λοιπόν για κατανόηση, αποδοχή, αγκαλιά, περίθαλψη.
Ενώ ο πόνος του μυαλού γίνεται οδηγός διεκδίκησης, μάχης και «πολέμου».
Δωροθέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου