Μήπως τελικά πειθαρχία δεν σημαίνει απαραίτητα τιμωρία, αλλά ακριβώς το αντίθετο; Ρωτήσαμε τους ειδικούς: Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι σχετικά με την πειθαρχία που επιβάλλουν οι γονείς, τι θα κάνατε; Τι θα τους επισημαίνατε;
1. Η πειθαρχία πρέπει να «ταιριάζει» με την σκανταλιά
«Μου αντιμίλησες; Δεν θα πας στην φίλη σου να παίξετε!» Δίκαιο; Καθόλου. Οι άσχετες τιμωρίες προκαλούν μόνο σύγχυση και δυσαρέσκεια. Το μόνο που διδάσκουν είναι να φοβούνται τα παιδιά μην αποκαλυφθούν. Η τιμωρία πρέπει να σχετίζεται με την σκανταλιά. Αν τους απαγορεύετε κάτι άσχετο με την πράξη τους, δεν θα αλλάξει η συμπεριφορά τους. «Γιατί; Επειδή η ταλαιπωρία δεν είναι κίνητρο.
Ακόμα και τα μικρά παιδιά ξέρουν το δίκαιο και το άδικο. Το άδικο πληγώνει και προκαλεί θυμό. Η κατάλληλη τιμωρία, όμως επιβάλλεται ευκολότερα. Τα παιδιά συνήθως καταλαβαίνουν ότι την αξίζουν. Η διάρκεια και η έκταση της τιμωρίας, επίσης, μετράνε. Τις εξωσχολικές δραστηριότητες, ωστόσο, όπως η μουσική, ο αθλητισμός και ο χορός, αφήστε τις εκτός.
2. Πειθαρχία = Όχι πάρα πολλοί κανόνες
«Μην αγγίζετε το laptop! Μην χοροπηδάτε στο κρεβάτι! Μην… Μην… Μην…» Οι ατελείωτοι κανόνες το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να βάζουν τα παιδιά στον πειρασμό να τους παρακούσουν. Φτιάξτε μερικούς βασικούς κανόνες, εξηγήστε γιατί υπάρχουν και μετά μην πείτε τίποτα. Αφήστε τα παιδιά να τους καταλάβουν μόνα τους.
Στα μικρά παιδιά, πάρτε τους το παιχνίδι, που χρησιμοποιούν ως όπλο και μην πείτε λέξη. Σταδιακά, το παιδί σας θα συνειδητοποιήσει ότι το Α οδηγεί στο Β και το Β δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό. Στους έφηβους να είστε απλοί και να μην στέκεστε σε κάθε τους δυσαρέσκεια. Μιλήστε τους: «Ποιος είναι ο κανόνας μας; Τι έχουμε συμφωνήσει; Είμαστε σίγουροι ότι θα το σκεφτείς και δεν θα το ξανακάνεις».
3. Πειθαρχία = Θετική συμπεριφορά
Η πειθαρχία θεωρείται ότι είναι το επακόλουθο μιας κακής συμπεριφοράς. Στην πραγματικότητα είναι το αντίστροφο. Οι γονείς πρέπει να «ανατρέφουν» την καλή συμπεριφορά. Δηλαδή; Σκεφτείτε την φράση : «Πιάσε στα πράσα ένα παιδί όταν κάνει κάτι… καλό!». «Όταν επισημαίνεις την επιτυχία, ενσταλάζεις την εμπιστοσύνη στα παιδιά», λέει η Linda Sonna, Ph.D., συγγραφέας του The Everything Tween Book.
Να είστε σύντομοι, σαφείς και μιλάτε στο παιδί με όμορφα λόγια. Αλλιώς το παιδί μπορεί να το βρει ενοχλητικό και να μην πιάσει το μήνυμα. Εκτός από τον έπαινο, επιβραβεύστε τα παιδιά όταν το αξίζουν.
4. Πειθαρχία… χωρίς τιμωρία
Που και που μπορείτε να αναθέτετε τις συνέπειες στο… σύμπαν ή στην θεία δίκη. Το να επιτρέψετε την εμφάνιση φυσικών συνεπειών είναι το τέλεια δίκαιο σύστημα. Τα μαθήματα ζωής είναι τα καλύτερα μαθήματα. Ή αλλιώς αφήστε το πάθημα να του γίνει μάθημα.
Ο 15 χρονος γιος σας «σερφάρει» ως αργά το βράδυ και δεν μπορεί να ξυπνήσει το πρωί; Θα μπορούσατε να τον τιμωρήσετε ή να τον στείλετε στο σχολείο χωρίς πρωινό, φορώντας ρούχα που δεν ταιριάζουν. Το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του. Μπορείτε επίσης να αφήσετε το παιδί σας να κάνει τον δικαστή. Ακόμη και παιδιά ηλικίας τεσσάρων ετών μπορεί να καταλήξουν σε λογικές, κατάλληλες συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου