Ένας νεαρός λέει : '' Ό,τι έχω πετύχει χάθηκε. Αισθάνομαι τεράστια λύπη και δεν μπορώ να διακρίνω το τέλος της - ή μήπως δεν υπάρχει τέλος ;'' Πολλοί θα πρέπει να σε ζηλέψουν. Αν ξέρεις ότι απέτυχαν τα πάντα, είναι τούτο η αρχή ενός νέου ταξιδιού. Αν ξέρεις πως ότι έχω πετύχει χάθηκε, πρόκειται για την αρχή μιας νέας αναζήτησης κάποιου πράγματος το οποίο δεν μπορεί να χαθεί. Όταν απογοητευθεί κανείς τελείως με τον κόσμο και όλες του τις επιτυχίες, τότε μόνον γίνεται πνευματικός.
Ίσως να μην το συνειδητοποιείς, αλλά κάτι έχει αρχίσει να κινείται, μια νέα χαρά αναδύεται πίσω από το πέπλο της λύπης - η χαρά μιας νέας αναζήτησης, μιας νέας περιπέτειας, μιας νέας ζωής, ενός νέου τρόπου ύπαρξης.
''Δεν μπορώ να διακρίνω το τέλος της - ή μήπως δεν υπάρχει τέλος;'' Υπάρχει η αρχή του νου και υπάρχει το τέλος του νου, υπάρχει η αρχή του εγώ και υπάρχει το τέλος του εγώ, αλλά δεν υπάρχει αρχή σε σένα και τέλος σε σένα.
Και δεν υπάρχει αρχή του μυστηρίου της ύπαρξης και τέλος δικό σου. Πρόκειται για μια συνεχιζόμενη διαδικασία. Μυστήρια επί μυστηρίων σε περιμένουν, γι΄αυτό και υπάρχει ο ενθουσιασμός και η έκσταση.
Νιώσε εκστατικός που δεν υπάρχει τέλος στη ζωή, που όταν έχεις φτάσει σε μια κορυφή, ξαφνικά μια άλλη κορυφή αρχίζει να σου δίνει πρόκληση - μια ψηλότερη κορυφή, μια πιο κοπιαστική αναρρίχηση, μια πιο επικίνδυνη προσέγγιση. Κι όταν έχεις φτάσει στην άλλη κορυφή, θα υπάρξει κάποια άλλη κορυφή κορυφές επί κορυφών. Πρόκειται για τα αιώνια Ιμαλάια της ζωής.
Σκέψου κάποιο σημείο όπου φτάνεις και τώρα δεν έχει απομείνει τίποτα. Θα νιώσεις απόλυτη πλήξη τότε η πλήξη θα αποτελεί τότε τη μοναδική σου μοίρα! Και η ζωή δεν αποτελεί πλήξη, αποτελεί χορό.
Η ζωή δεν αποτελεί πλήξη, αποτελεί αγαλλίαση, αφθονία. Θα συμβούν πάρα πολλά πράγματα και θα απομένουν πάντοτε πάρα πολλά πράγματα που θα συμβούν. Το μυστήριο δεν τελειώνει ποτέ, δεν μπορεί να τελειώσει.
Γι΄αυτό και λέγεται μυστήριο, δεν μπορείς καν να το γνωρίσεις. Δεν θα αποτελέσει ποτέ γνώση, γι΄αυτό και λέγεται μυστήριο κάτι μέσα του είναι αιώνια φευγαλέο. Και αυτή είναι η όλη χαρά της ζωής. Η μεγάλη αίγλη της ζωής είναι το γεγονός ότι σε κρατά αιώνια απασχολημένο, σε αναζήτηση, σε εξερεύνηση.
Η ζωή είναι εξερεύνηση, η ζωή είναι περιπέτεια. Η έκσταση είναι η ίδια μας η φύση΄ είναι απλούστατα ανώφελο να μην είσαι εκστατικός. Είναι φυσικό πράγμα, αυθόρμητο, να είσαι εκστατικός.
Δεν απαιτείται προσπάθεια για να είσαι εκστατικός, ενώ απαιτείται μεγάλη προσπάθεια για να είσαι δυστυχισμένος. Γι΄αυτό και φαίνεσαι τόσο κουρασμένος, διότι η δυστυχία είναι πράγματι σκληρή δουλειά είναι πραγματικά δύσκολο να τη συντηρείς, διότι κάνεις κάτι ενάντια στη φύση.
Πηγαίνεις αντίθετα στο ρεύμα -αυτό σημαίνει δυστυχία. Και τι είναι ευδαιμονία; Να πηγαίνεις με τη ροή του ποταμού -τόσο πολύ που να χάνεται η διάκριση ανάμεσα σε σένα και το ποτάμι. Είσαι το ποτάμι.
Πώς γίνεται να είναι δύσκολο το πράγμα; Για να πας με το ποτάμι δεν χρειάζεται κολύμπι απλώς επιπλέεις στο ποτάμι και το ποτάμι σε πάει στον ωκεανό. Το ποτάμι πάει ήδη προς τον ωκεανό. Η ζωή είναι ένα ποτάμι. Μην την σπρώχνεις και δεν θα είσαι δυστυχισμένος.
Osho, The Book of Wisdom, Ομιλία # 4
Αναδρομές σε προηγούμενες ζωές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου