Κι εκεί που νομίζεις πως στέρεψες από ιδέες, παρόλο που χίλιες σκέψεις γυρίζουν στο μυαλό σου, όλα σου φαίνονται κοινότυπα και ξαναειπωμένα, μέχρι που σε μια παρέα κάτι ακούς κι ο εγκέφαλος σου παίρνει φωτιά. Αυτό λοιπόν έπαθα κι εγώ!
Όλες μου οι ιδέες μου φαίνονταν ίδιες, μέχρι που βρέθηκα σε μια παρέα και πάνω στη ροή της κουβέντας κάποιο αρσενικό είπε, πως είναι βαρετό και ρηχό,το ότι πλέον μένουμε μόνο στην εξωτερική εμφάνιση. Εντυπωσιάστηκα.
Λέω, υπάρχουν ακόμα τέτοιο άντρες; Αυτοί που δίνουν βάση και στη προσωπικότητα και που μπορούν να ερωτευτούν με βάση αυτή; Σε μια εποχή που οι άνθρωποι τείνουν να γίνουν, για να μη πω είναι, τόσο ίδιοι; Αυτή η “καταραμένη” μόδα έχει κάνει τους ανθρώπους να είναι σαν από κλωνοποίηση. Εντάξει υπερβάλλω λίγο, αλλά παραδεχτείτε πως αυτό έχει μια δόση αλήθειας.
Ανήκω σε μια εποχή και μια γενιά, που η πλειοψηφία των γυναικών θέλουν να μοιάζουν σαν να βγήκαν από περιοδικό. Σε μια εποχή που η λέξη ομορφιά είναι σχεδόν τυποποιημένη. Κι έτσι μ’ αυτά τα στάνταρ λειτουργούν για την επιλογή συντρόφου κι από τη μεριά της γυναίκας.
Σε μια άλλη συζήτηση πάλι άκουσα κάποιον να λέει, ότι ζούμε στην κουλτούρα του δοχείου, που προτιμάει το περιεχόμενο. Άλλη μια φορά εντυπωσιάστηκα και σκέφτηκα πως ευτυχώς υπάρχει ακόμα ελπίδα! Μετά όμως προβληματίστηκα.
Πόσο αλήθεια αυτά τα λόγια ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Πόσο αλήθεια είναι ικανός ο άλλος να δει το περιεχόμενο και να βάλει σε δεύτερη μοίρα το “δοχείο”;
Να μην προσέξει ένα ωραίο κορμί κι ένα λαμπερό πρόσωπο, αλλά να δώσει βάση σ’ ένα λαμπερό αληθινό βλέμμα; Σε μια δυνατή, πλούσια προσωπικότητα με άποψη, με χαρακτήρα;
Θεωρώ τελικά πως οι άνθρωποι που είπαν αυτές τις ατάκες και μ’ εντυπωσίασαν, είπαν απλά λόγια. Όχι γιατί δεν τα πίστευαν, αλλά γιατί είμαι σίγουρη πως κι εκείνοι πέφτουν στην παγίδα του “δοχείου”.
Κακά τα ψέματα, ζούμε στην εποχή της επιφάνειας. Σίγουρα όμως θα υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις, γιατί αυτές είναι που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και σε αυτές ελπίζουμε!
Λένα Μπατσκίνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου