Έχουμε την πεποίθηση ότι τα περισσότερα πράγματα που κάνουμε, είναι και σωστά.
Εναντιωνόμαστε στους άλλους, όταν δε συμβαδίζουν οι πράξεις τους, με τον τρόπο που έχουμε σκεφτεί κι αν μάλιστα μας ''αγγίζουν'' και κάποιες απ' αυτές, ''φίδι, που τους έφαγε''. Γινόμαστε ''θηρία'' να τους κατασπαράξουμε.
Η απαίτησή μας, σε συνειδητό ή ασυνείδητο επίπεδο είναι μέσα στις σχέσεις μας, να έχουμε τον πρώτο λόγο. Γιατί;
Μα φυσικά γιατί ο/η άλλος/η, κάνει τα περισσότερα λάθη, είναι πιο ανώριμος/η από εμάς και σαφώς αυτά που κάνει δεν μας αρέσουν.
Σκεφτόμαστε: ''Πόσο ωραία θα ήταν τα πράγματα, αν οι άλλοι καταλάβαιναν, πόσο δίκιο έχουμε; Αν μας κάλυπταν τις ανάγκες μας, όπως το έχουμε φανταστεί εμείς; ''.
Αν μιλήσουμε δε, για πιο προσωπική σχέση, μετά από λίγο καιρό, η σκέψη που καρφώνεται στο μυαλό μας είναι: '' Ο άνθρωπος που επιλέξαμε να ζήσουμε, είναι τελικά ο λάθος άνθρωπος. Μεγάλη βλακεία κάναμε...και πως να τον ξεφορτωθείς!!!''.
Κι όλα αυτά, γιατί ασχολούμαστε με τους άλλους κι έχουμε παραλείψει ''τραγικά'', ν' ασχοληθούμε με τον εαυτό μας.
Όλα στρέφονται γύρω από εμάς, αλλά χωρίς πραγματικά να εμβαθύνουμε σε μας.
Αν αποδεχτούμε τον εαυτό μας και εν συνεχεία τον αγαπήσουμε, με όλα τα χαρακτηριστικά του, ξέρετε πόσο εύκολα μπορούμε ν' αποδεχτούμε και ν' αγαπήσουμε τους άλλους;
Ίσως για το θέμα που μιλάμε, η ρήση του Ελβετού ψυχιάτρου Karl Jung, μας φανεί χρήσιμη. Μας λέει ότι: '' Όλα όσα μας ενοχλούν στους άλλους μπορούν να μας οδηγήσουν στην κατανόηση του εαυτού μας''.
Υ.Γ. Πιθανόν κάποιοι/ες φίλοι/ες, να μη συμφωνήσουν με τα παραπάνω. Δικαίωμά τους. Αυτό που θα πρότεινα πάντως, σε μια τέτοια περίπτωση, είναι: ''Να αρχίσουν ν' αμφιβάλλουν για τον τρόπο προσέγγισής τους. Ίσως, ανακαλύψουν και κάποια ''σκοτεινά'' σημεία του εαυτού τους.
Να είστε πάντα υγιείς, αισιόδοξοι και εμπνευσμένοι!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου