Δάσκαλε η κατάσταση μου η οικονομική με έχει φέρει σε σημείο να ντρέπομαι, να νιώθω απόγνωση, να πνίγομαι, να θυμώνω, να πονώ και έτσι θέλω να απομονώνομαι από όλους. Τι να κάνω ?
Η ντροπή παιδί μου, μας δείχνει ότι έχεις ήθος και συνείδηση, αλλιώς δεν θα ένιωθες ντροπή. Η ντροπή που νιώθεις σου δείχνει ότι είσαι ένας άνθρωπος. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθεις έτσι και να πονάς που άθελά σου έφερες συνανθρώπους σου στο σημείο να τους χρωστάς χρήματα.
Αυτόματα λοιπόν φτάνεις στα πρώτα βήματα της ταπείνωσης. Η ταπείνωση είναι ένα σκαλί ανόδου και όχι καθόδου. Ο άνθρωπος που φτάνει να ταπεινωθεί στα μάτια των συνανθρώπων του, να νιώθει την ευθύνη των πράξεών του ακόμη και όταν ο ίδιος δεν φέρει ευθύνη άμεσα αλλά έμμεσα, αυτός είναι ένας σπουδαίος άνθρωπος.
Στην οικονομική κατάσταση που έφτασες θυμήσου, πώς έφτασες ? Ποια ήταν τα λάθη σου ? Μήπως ήταν λάθος που τόλμησες ? Μήπως ήταν λάθος που ονειρεύτηκες ? Μήπως ήταν λάθος που δημιούργησες και πίστεψες ?
Όχι παιδί μου δεν ήταν λάθος.
Ήταν σπουδαία βήματα αυτά που έκανες. Κάθε άνθρωπος που τολμά να κάνει άλματα γνωρίζει ότι μέσα στο «παιχνίδι» υπάρχει και το πέφτω. Νομίζεις ότι αυτός που κάνει το άλμα εις μήκος δεν έχει πέσει ?
Περισσότερες φορές έπεσε για να φτάσει να τελειοποιήσει το άλμα του. Έτσι κι εσύ τόλμησες και έπεσες. Δεν έχει σημασία πόσες φορές θα πέσεις, αλλά να φτάσεις να τελειοποιήσεις το άλμα σου.
Σίγουρα δίπλα σου έχεις και θα έχεις ανθρώπους που πιστεύουν σε σένα. Πίστεψε στον εαυτό σου και πάλι. Νιώσε ότι τα λάθος βήματα που έγιναν δεν είχαν αυτή την πρόθεση, δηλαδή να φέρεις κάποιους συνανθρώπους σου σε τέτοια κατάσταση, να τους χρωστάς.
Το ότι ντρέπεσαι όπως είπαμε στην αρχή μας δείχνει το μέγεθος της ανθρωπιάς σου. Οπότε ένας άνθρωπος της δικής σου αξίας, μπορεί να ζητήσει συγνώμη. Να συζητήσει και να εξηγήσει πως έφτασε σε αυτόν τον δρόμο.
Επίσης να θυμάσαι πως σε αυτό το «παιχνίδι» πέφτω, δεν είσαι μόνος σου, αλλά ούτε ο μόνος. Είστε όλοι σε ένα σημείο πέφτω. Πνίγεσαι και νιώθεις απόγνωση έτσι απομονώνεσαι. Η απομόνωση είναι ένας δρόμος για ανασύνταξη και προσευχή. Να αναζητήσουμε τα λάθη μας και να βγούμε με διαφορετική γνώση ξανά στη ζωή.
Ήρθες για να ζήσεις βασιλιάς, μέσα από μία περιουσία που σου ανήκει. Αυτή η περιουσία δεν χάνεται αλλά πολλαπλασιάζεται μέσα από τα βήματα που μοιάζουν με κάθοδο.
Αυτά που μοιάζουν κάθοδο μέσα από την πίστη και την προσευχή θα γίνουν άνοδος και μάλιστα άνοδος χωρίς φόβο. Γιατί η υλική άνοδος έχει και τους σεισμούς που δεν έχεις ιδέα πότε θα χτυπήσουν, αυτούς δεν μπορείς να τους προβλέψεις. Όμως η πνευματική άνοδο δεν έχει πέφτω, δεν έχει σεισμούς άρα δεν έχεις κανένα κίνδυνο να πέσεις.
Η σπουδαιότητα του να είσαι άνθρωπος αυτή είναι, ο δρόμος της πτώσης από την υλική υπόσταση να σε οδηγήσει στην σίγουρη αγκαλιά της Πίστης.
Μέσα από την προσευχή σου ζήτα συγνώμη από όλους όσους χρωστάς και πονάς, γι αυτό, μέσα από την καρδιά σου. Τότε όλο το τοπίο θα αλλάξει. Η πίστη μπορεί να μετακινήσει βουνά. Η δική σου πίστη έχει δύναμη. Μπορείς να την ενεργοποιήσεις μέσα από την αγάπη και τη συγνώμη.
Τα σκαλοπάτια : ντροπή, απόγνωση, θυμός, πνίγομαι μπορούν να σε οδηγήσουν στο μεγαλύτερο σου άλμα ασφάλειας και σιγουριάς. Μπράβο που τα τόμησες, μπράβο που έχεις συνείδηση, μπράβο που τόλμησες να ονειρευτείς, μπράβο που τόλμησες να κάνεις πράγματα στη ζωή σου. Μπράβο που το παραδέχεσαι ότι ντρέπεσαι.
Όλο αυτό είναι ένας υπέροχος Φωτεινός οδηγός αγάπης και ταπείνωσης το εγώ για να φτάσεις να συναντήσεις τον Ιερό σου Εαυτό.
Κάθε φορά που νιώθεις να πνίγεσαι δοκίμασε το «Κύριε Ελέησον». Όχι για μία φορά αλλά για μερικά λεπτά. Αν συνεχίσεις να νιώθεις άσχημα συνέχισε το μέχρι να φτάσεις να νιώθεις ανακούφιση. Ο πόνος θα μαλακώσει και παράλληλα θα έχεις επιτρέψει στον Θεό να περιθάλψει τις πληγές σου και να σε βοηθήσει στις υποθέσεις σου. Πίστεψε το μπορείς και αξίζεις το καλύτερο.
Δωροθέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου