Είσαι αυτός που με αναγκάζει να μετακινούμαι.
Να τολμώ να βγαίνω από το καβούκι μου.
Να σταματάω για να απλώνομαι, να εκφράζομαι.
Είσαι η κίνηση,
η συγκεκριμένη κίνηση στο χάος μου.
Είσαι η έκφραση της ουσίας μου,
κι εγώ δεν κλείνομαι σε πλάνα για να σε περιορίζω.
Μπορεί να φαίνεσαι «πεζός» και «ακαλλιέργητος» στους αδαείς,
αλλά χρειάζεται θάρρος για να εισχωρήσει κάποιος στην αθωότητα σου.
Είναι η στήριξη και η προστασία σου,
που μου επιτρέπουν να το βρίσκω.
Είσαι αυτός που με προσγειώνει,
ώστε να ελέγχω τον βηματισμό μου.
Είσαι αυτός που τολμά
να μου επιτρέπει να πετάω.
Δεν φοβάσαι την απόσταση ή το ύψος ή το βάθος,
που είναι αναγκαία για να υπάρξει ρυθμός :
στροφές, ένταση, παράλληλα βήματα, συγχώνευση.
Είσαι το όνειρο που έγινε πραγματικότητα,
η πρόκληση που δημιουργεί το μέλλον.
Είσαι η γνώση στη δική μου άγνοια,
η παραδοχή σε ό,τι ανακαλύπτω.
Είσαι το απόσταγμα της πολυτάραχης ζωής μου,
ακλόνητος φάρος στο δρόμο μου.
Είσαι η ήρεμη δύναμη κάτω από τα φτερά μου,
που σιωπηλά με ωθεί να πετάω ψηλότερα.
Είσαι η υπομονή που όσο κι αν κλονίζεται,
παραμένει ακέραιη και αφοσιωμένη.
Είσαι η δράση στην έμπνευση μου,
ακούραστη, μεγαλόπρεπα ταπεινή.
Είσαι η μεταμφίεση της Αλήθειας,
σε έναν κόσμο που επιμένει στο ψέμα…
Το ψέμα ότι όλ' αυτά υπάρχουν «εκεί έξω» ενώ δεν αναγνωρίζονται «μέσα»...
Χριστιάνα Σοφία - synthesieautou.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου