Θέλετε να ξεσκονίσουμε παρέα και να το ευχαριστηθούμε με όλο μας το είναι; Θα είναι ένα ξεσκόνισμα διαφορετικό από το συνηθισμένο μα το ίδιο αποτελεσματικό. Θα αστράψουμε!
Οδηγίες ξεσκονίσματος :
Επιλέγουμε τη μέρα που θα έχουμε όρεξη για δουλειές. Βάζουμε τη μουσική εκείνη που μας φτιάχνει ακόμα περισσότερο και χορεύουμε στους ρυθμούς της.
Μόλις δημιουργήσουμε την ιδανική ατμόσφαιρα, παίρνουμε το υγρό καθαρίσματος και νοητά ψεκάζουμε όλους εκείνους που θαμπώνουν το μυαλό μας, τις σκέψεις μας, τη λάμψη και τη φρεσκάδα μας.
Ρίξτε όσους ψεκασμούς θέλετε! Μη λυπηθείτε το απορρυπαντικό, δεν κοστίζει τίποτα μπροστά στην ηρεμία σας! Ρίξτε μέχρι να νιώσετε τεράστια ανακούφιση!
Πολύ σημαντικό! Ξεσκονίστε άφοβα… Μη διστάσετε να διώξετε οποιονδήποτε σκόνισε την καρδιά σας! Εκείνοι δε σκέφτηκαν τις στιγμές που σας θάμπωναν κι αφού τους το επιτρέψατε τόσο εύκολα με την ίδια ευκολία να επαναπροσδιορίσετε.
Επαναλαμβάνετε τη διαδικασία όσες φορές χρειαστεί.
Χαμογελάστε και γελάστε δυνατά! Πείτε «είμαι σωματικά και πνευματικά υγιής! Είμαι ευτυχισμένος!»
Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την ευτυχία μας
Μα η ευτυχία δεν είναι ο σκοπός; Και ποιοι είναι υπεύθυνοι για την ευτυχία σας; Αποκλειστικά εσείς! Εμείς προκαλούμε και φτιάχνουμε την ευτυχία μας. Πώς νιώθετε; Είμαι σίγουρη πως όλοι σκεφτήκατε κατευθείαν τα άτομα που απειλούνται προς ξεσκόνισμα, για να μην πω προς εξαφάνιση.
Είναι γύρω σας και σας ρουφούν την ενέργεια, το μεδούλι, σας παίρνουν κάθε χρώμα από πάνω σας και σας μαυρίζουν κάθε κύτταρο, έτσι ώστε να μην μπορεί να διαπεράσει καμία αχτίδα ηλίου, καμία αχτίδα λάμψης.
Είναι οι λεγόμενοι τοξικοί άνθρωποι, αλλά επειδή κουράστηκα να ακούω συνέχεια αυτή τη λέξη, μιας και είναι της «μοδός», προτίμησα να χρησιμοποιήσω αυτή την πλατιά παρομοίωση, αυτή την αλληγορία, μια μεγάλη μεταφορά, για να το νιώσουμε περισσότερο.
Σκεφτείτε, λοιπόν, τα έπιπλά σας, τα οποία είναι του κουτιού που λένε. Τι λάμψη έχουν και πόσο όμορφα μυρίζει αυτό το καινούριο! Όταν η σκόνη έρχεται και τα καλύπτει, τα καθαρίζετε συνέχεια ειδικά στην αρχή, για να μη χαθεί αυτή η λάμψη και αυτός είναι και ο βασικός σκοπός, η διατήρησή τους.
Με το πέρασμα όμως του χρόνου ίσως να συνηθίσετε αυτή τη σκόνη και να αναβάλλετε συνεχώς το καθάρισμα με αποτέλεσμα τα έπιπλα να χάνουν σιγά σιγά όντως τη λάμψη και την αξία τους.
Τοξικοί άνθρωποι
Το ίδιο ακριβώς παθαίνουμε και με αυτούς τους ανθρώπους. Πιστεύω τα χαρακτηριστικά πάνω κάτω είναι κοινά για όλους, ανεξαρτήτως φύλου. Ένα ιδιαίτερο γνώρισμά τους είναι η αύρα που εκπέμπουν. Δε σας έχει τύχει να βρίσκεστε σε μια παρέα κι ενώ περνάτε υπέροχα, γελάτε και διασκεδάζετε, να έρχεται ένα άτομο και δια μαγείας να μην έχεις μιλιά, να μην ξέρεις τι να πεις και να έχει χαλάσει τελείως η διάθεσή σου;
Χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα. Η παρουσία του και μόνο φτάνει! Αν ναι, βρήκατε το κατάλληλο σημείο αναγνωρίσεως (είμαι σίγουρη πως από μέσα σου είπες πολλά ναι).
Αυτοί οι άνθρωποι είναι ένα κεφάλαιο από μόνοι τους! Βασικά όχι κεφάλαιο, κεφάλαια, αλλά δε χρειάζεται στο παρόν άρθρο να τους αφιερώσουμε πολύ χρόνο και χώρο, απλά να πάρουμε μια μικρή γεύση για το επόμενο.
Να πάρουμε μια μικρή γεύση για τους υπεράνω κάθε υποψίας, για εκείνους που εξωτερικά λάμπουν σαν τον χρυσό κι εσωτερικά είναι σκουριασμένα σίδερα, για εκείνες τις σκονισμένες καρδιές που κυριεύονται από ανασφάλειες, εμμονές, αισθήματα κατωτερότητας και πάθη, για εκείνους που κριτικάρουν τους άλλους καλύπτοντας τη δική τους αδιάφορη ζωή, γιατί έτσι γεμίζουν τα πνευμόνια τους με οξυγόνο.
Ας πάρουμε μια μικρή γεύση για εκείνους που πνίγονται μέσα στο «είναι» τους και κοκκινίζουν από αλλεργία στο ίδιο τους το περιβάλλον, που το δάχτυλό τους δείχνει πάντα εσένα ως υπαίτιο όλων των κακών, γιατί δεν έχουν το θάρρος να παραδεχτούν τα λάθη τους, που σου υψώνουν τη φωνή και σε υποτιμούν για να σηκώσουν ανάστημα και να σου επιβληθούν, γιατί διαφορετικά δεν μπορούν να σε φτάσουν.
Η έλλειψη αγάπης
Κι ας επιστρέψουμε σε μας! Τώρα τι αξίζει; Να οργιστούμε μαζί τους; Όχι, δε νομίζω. Είναι άδικο και ανούσιο να οργιστείς με μια καρδιά που στην πραγματικότητα δεν έχει αγαπήσει και δεν έχει αγαπηθεί. Υπολείπεται σε αγάπη.
Αυτός ο άνθρωπος που δεν αγαπά τον εαυτό του, πώς περιμένεις ν’ αγαπήσει εσένα; Ίσως και γι’ αυτό δίνεις και ευκαιρίες, γιατί στενοχωριέσαι για τη συναισθηματική κατάντια του και εθελοτυφλείς στην υποκριτική λάμψη του.
Έτσι, λοιπόν, εσύ κι εγώ κι όλοι που επιτρέψαμε να υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στη ζωή μας είμαστε σαν τα παλαιωμένα έπιπλα που έχασαν τη λάμψη τους δίνοντάς την σ’ αυτούς τους ανθρώπους.
Κι όσο περισσότερο το αφήνεις τόσο περισσότερο βουλιάζεις. Χάνεις το χαμόγελό σου, την ενέργειά σου, τη διάθεση για δημιουργία, για ανάπτυξη, κάθεσαι κατσουφιασμένος και κοιμάσαι συνεχώς. Κοιτιέσαι στον καθρέφτη, μονολογείς και απορείς πώς έγινες έτσι.
Σκέφτεσαι τη ζωντάνια σου, την αυτοπεποίθησή σου, την αισιοδοξία σου. Και τώρα; Τι έγινε τώρα; Πώς την πάτησες έτσι; Πώς θα λύσεις τον κόμπο στο στομάχι που σε εμποδίζει να ξεφύγεις; Γιατί όχι απλά θέλεις να φύγεις, αλλά η απόσταση να γίνει μίλια μακριά. Αλλά κάτι σε σταματά. Τι σε σταματά; Μήπως η ψευδαίσθηση της καλοσύνης;
Από την αυτοεκτίμηση στον εγωισμό
Άκου την καρδιά και τη διαίσθησή σου και σίγουρα δε θα χάσεις. Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν; Ηρέμησε και σκέψου τι θέλεις από τη ζωή. Αναλογίσου πόσο κοστίζει όλο αυτό την ευτυχία σου. Βάλε αρχικά τα όριά σου, συζήτησε ό,τι σε προβληματίζει και ζήτησε από αυτόν τον άνθρωπο να μην κάνει πράγματα που σε ενοχλούν είτε αυτός είναι σύντροφος, φίλος, μητέρα, πατέρας.
Δώσε χρόνο, αλλά πρόσεξε την ποσότητα του χρόνου, ώστε να μη χάσεις όλη σου την ενέργεια. Προστάτεψε την καρδιά σου, για να μη μείνει κενή.
Αγάπα τον εαυτό σου περισσότερο, περισσότερο απ’ όλους και μη φοβάσαι να το πεις, δεν είναι εγωιστικό, είναι αξιοσέβαστο και δημιουργικό, για να μπορείς να δώσεις.
Μην περιμένεις να το καταλάβουν όλοι, φτάνει να το καταλάβεις εσύ. Η ζωή και οι επιλογές είναι μπροστά σου και δε σου μένει παρά να ξεδιαλύνεις το τοπίο για να βλέπεις καθαρά και να ακολουθείς μονοπάτια γεμάτα φως που θα σε οδηγήσουν στην ανάπτυξη. Οι άνθρωποι που σου αξίζουν είναι εκεί έξω και σε περιμένουν! Απλά πίστεψέ το!
Η δύναμή σου είσαι εσύ
Τι περιμένεις λοιπόν; Πάρε το καθαριστικό και ψέκασε ό,τι σε σκοτώνει και σε βαλτώνει. Ακολούθησε τις οδηγίες χρήσης και θα δεις τη ζωή σου να αλλάζει εκθαμβωτικά. Ο μάγος της ζωής σου είσαι εσύ και με το ραβδάκι σου και τη μαγική χρυσόσκονη μεταμόρφωσε μεμιάς τον εαυτό σου κι εξαφάνισε ό,τι σε ταλαιπωρεί.
Αξίζει να δεις τη λάμψη και την καθαρότητα της ψυχής σου. Δεν ξέρεις τι θαύματα μπορείς να κάνεις και μην ξεχνάς πως ευγνωμονούμε γι’ αυτό. Είσαι στους τυχερούς, αν δεις την ευκαιρία! Ο δρόμος της προόδου και της ανάπτυξης είναι μπροστά σου! Αν σε άγγιξαν όλα αυτά, μην αγχώνεσαι… Σε νιώθω! Ξεσκονίστε άφοβα, λοιπόν, χωρίς ενδοιασμούς!
Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου Αναστασία Πατρώνα
Εκπαιδευτικός – φιλόλογος.
Πιστοποιημένο σεμινάριο στις μαθησιακές δυσκολίες και επιμόρφωση στη σχολική ψυχολογία. Σε εξέλιξη, πιστοποίηση στη Συμβουλευτική και τον Επαγγελματικό προσανατολισμό, καθώς και στη διεθνή πιστοποίηση ως Life Coach & Μentor.
Αρθρογράφος: Αναστασία Πατρώνα
Επικοινωνία: patronanatasa@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου