Κι όμως, συμβαίνει πολλές φορές! Για να μάθουμε την αλήθεια, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε το ψέμα.
Ζούμε μέσα σε ένα μεγάλο ψέμα∙ η κοινωνία, ο πολιτισμός, η εκπαίδευση, η κυβέρνηση, η θρησκεία και τα μέσα ενημέρωσης βουλιάζουν στην φθορά και στην διαφθορά.
Παράλληλα, υπάρχει μια διαβολική δύναμη που φθείρει και καταστρέφει την ανθρωπότητα, το οικοσύστημα, μια δύναμη που αντικρίζουμε καθημερινά γύρω μας, ζει μαζί μας, μας θρέφει χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι στην ουσία μας οδηγεί στον θάνατο.
Ο κόσμος μας ζει μέσα σε μια καταστροφική δίνη, γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα, πόλεμοι, περιβαλλοντικές καταστροφές… Και σκεφτόμαστε: «Μα τι κάνω εδώ;», «Γιατί πρέπει να ζω σε αυτές τις συνθήκες, σε μια κοινωνία διεφθαρμένη, κατεστραμμένη και καταστροφική;».
Έχετε ακούσει για το μεγάλο ψέμα; Ήρθε η ώρα να το δείτε, να γνωρίσετε αυτό που είναι κρυμμένο πίσω από τις ψευδαισθήσεις, κι αυτό που θα αντικρίσετε δεν είναι τίποτε άλλο από την απόλυτη, γυμνή αλήθεια. Και μην ξεχνάτε ότι η αλήθεια, είτε όμορφη είτε δύσμορφη, απελευθερώνει.
Γεννηθήκαμε μέσα σε ένα μεγάλο ψέμα που μας χάιδεψε σαν αλήθεια κι εμείς το πιστέψαμε…Οικογένεια, κοινωνία, θρησκεία, πολιτισμός, μέσα ενημέρωσης, εκπαιδευτικό σύστημα… συνένοχοι στον ίδιο ψέμα κι εμείς πιασμένοι στον ιστό του ψεύδους, ένα ψεύδος έτοιμο να μας κατασπαράξει.
Πόσο δύσκολο είναι για τους ανθρώπους να αναγνωρίσουν αυτή την ψευδαίσθηση, αρνούνται να δουν τον ιστό του ψεύδους και επιτίθενται σε όσους κραυγάζουν απελπισμένα, ζητώντας βοήθεια. Ο ιστός σφίγγει γύρω τους και εκείνοι ναρκώνονται από το ψέμα και πέφτουν σε αργό λήθαργο.
Υπάρχει διέξοδος; Ναι, αλλά το μονοπάτι της ελευθερίας είναι δύσβατο, πρέπει να μπορεί κανείς να έχει εκείνη την ενόραση που θα τον κάνει να δει μέσα από τις ψευδαισθήσεις, να σπάσει τα δεσμά της συμβατικότητας και των επιρροών.
Κάθε φορά που σπάμε κάποια δεσμά, οι προοπτικές μας ανοίγουν, αλλάζουν, αλλάζοντας και την προοπτική του εαυτού μας και του κόσμου ολόκληρου.
Για παράδειγμα, αν καταφέρετε να διαλογιστείτε με έναν διαφορετικό τρόπο, να αμφισβητήσετε στείρες θρησκευτικές πεποιθήσεις, να βγείτε από το κουτάκι σας, να ξεφύγετε από τη δεδομένη και πεπερασμένη πίστη κι επιρροή, θα δείτε ένα άλλο τοπίο: θα δείτε το ψέμα αγκαλιά με την αυταπάτη.
Αυτό θα σας απελευθερώσει, αλλά η αυταπάτη καραδοκεί κι είναι εύκολο να πιαστεί κάποιος στην παγίδα της. Είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά και πρέπει κάποιος να περάσει δια πυρός και σιδήρου, να ξεσκίσει αγαπημένες πεποιθήσεις, να σκοτώσει αυτό, το οποίο κάποτε πίστεψε κι αγάπησε. Η ελευθερία είναι μονόδρομος!
Ξέρετε πώς είναι η ελευθερία; Μας θυμίζει τον Πλάτωνα και την Αλληγορία του Σπηλαίου.
Ελευθερία και αλήθεια ζούνε μαζί, είναι ένα. Είναι σαν ένα σπήλαιο γεμάτο σκιές∙ μόλις μπούμε στο σπήλαιο, οι σκιές θα μας παγιδεύσουν, ενώ εμείς ασφυκτιούμε∙ οι σκιές είναι οι παλιές μας πεποιθήσεις, αλλά η αλήθεια μας δίνει τη δύναμη να τις πνίξουμε.
Οι πεποιθήσεις αυτές αργοπεθαίνουν μέσα στο σπήλαιό τους και τότε θα βγει κι ο ήλιος, η αλήθεια θα λάμψει, θα διαλύσει τις σκιές. Κι εμείς θα σωθούμε, θα ανακτήσουμε την ακεραιότητα του εαυτού μας.
Η αλήθεια είναι μια έξαψη, μια αναλαμπή και αναδύεται όταν καταπνίξουμε το ψεύδος, τις αυταπάτες, με τις οποίες δυστυχώς έχουμε στενούς δεσμούς, είναι ο χώρος μέσα στον οποίον είμαστε/νιώθουμε ασφαλείς.
Δεν είναι δυνατόν να βρισκόμαστε στον κόσμο της αυταπάτης και παράλληλα να είμαστε πεφωτισμένοι, ό,τι κι αν λένε ορισμένοι πνευματικοί άνθρωποι.
Μας λένε να είμαστε ευτυχισμένοι, να εκπληρώνουμε τις επιθυμίες μας, να έχουμε ηρεμία, τον ιδανικό σύντροφο, να σκεφτόμαστε θετικά και να ισορροπούμε τα τσάκρας μας.
Κι όμως, τι σχέση έχει αυτό με την αφύπνιση; καμία! Είναι ένα εγκώμιο του εγώ που μας οδηγεί πίσω στο σπήλαιο, την αιχμαλωσία, είναι το καταφύγιο της μάζας, όχι των αρίστων.
Να’μαστε λοιπόν εγκλωβισμένοι στο μεγάλο ψέμα∙ αισθανόμαστε να μας αγγίζει μια διαβολική, απόκοσμη παρουσία, που απλώνει τα πλοκάμια της παντού, μολύνοντας κάθε σπιθαμή γης, κάθε ανύποπτη ψυχή!
Μια ολόκληρη κοινωνία βρίσκεται αιχμάλωτη της καταστροφικής της μανίας, πολιτικοί, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, κρατικοί θεσμοί, λόγιοι, τα πάντα είναι μολυσμένα. Πώς γίνεται να μην βλέπει κανένας την αλήθεια;
Την ώρα που ο κλοιός αυτός σφίγγει ασφυκτικά γύρω μας, ο ίδιος αυτός ο κλοιός απελευθερώνει και μια έμφυτη δυνατότητα που λειτουργεί ευεργετικά και αποκτά σταδιακά όλο και πιο ξεκάθαρο πρόσωπο.
Αυτή η δυνατότητα μας δείχνει την αυταπάτη∙ μας δείχνει ότι αυτό που αντικρίζουμε δεν είναι αλήθεια. Σιγά-σιγά η αυταπάτη αρχίζει να σβήνει, χάνει τη μορφή της, δίνοντας εικόνα στην αλήθεια.
Όσο πιο ισχυρός ο κλοιός της αυταπάτης, τόσο πιο δυνατές οι αυταπάτες, μεγαλώνουν αφύσικα, είναι πλέον γιγάντιες και προφανείς, ορατές για τους άριστους, για όσους έχουν ανοιχτά τα μάτια της ψυχής.
Φαντάζεστε τι θα ακολουθήσει; Οι φύλακες της αυταπάτης θα μας βυθίσουν σε μια ακατάπαυστη ύπνωση, έναν ανεξέλεγκτο λήθαργο για να μη δούμε την γιγάντια αυταπάτη.
Αυτή η τεχνική της ύπνωσης δεν είναι τίποτε άλλο από μια τεχνική ιδεολογικής χειραγώγησης, ελέγχου του μυαλού, που απομακρύνει κάθε ίχνος αντίδρασης!
Κι όμως, κάποιοι από εμάς αφυπνίζονται και αντικρίζουν την αλήθεια, ξεριζώνουν τον εαυτό τους από την ομίχλη του ψεύδους κι αυτός ο ξεριζωμός πονάει, αλλά είναι και η προσωπική μας κάθαρση.
Ας εκφράσουμε τις ψευδείς μας πεποιθήσεις, κάποιες είναι πολύ καλά εδραιωμένες μέσα μας, άλλες τις θεωρούμε ιερές, πεποιθήσεις που δεν πρόκειται να αμφισβητήσουμε ποτέ.
Αυτές οι πεποιθήσεις είναι θρησκευτικές, πνευματικές, ιστορικές, ό,τι θεωρεί κανείς ιερό. Είναι εξαίρετα ισχυρές, είναι τα πιο ισχυρά δεσμά μας στον ιστό.
Αυτή είναι και η λανθασμένη αντίληψη της ταυτότητάς μας. Πολλοί από εμάς έχουμε κατασκευάσει μια λαμπερή πρόσοψη, στην οποία πιστεύουμε ευλαβικά, είναι η ταυτότητά μας. Κι όμως είμαστε τόσο απομακρυσμένοι από τον πραγματικό μας εαυτό που δεν μπορούμε να δούμε το αληθινό εγώ μας.
Αυτοί οι άνθρωποι ζουν στην περιφέρεια της συνείδησης, μιας περιοχής που μας αποξενώνει από την αλήθεια και μας κολλάει στο ψέμα, τοποθετώντας πάνω στο πρόσωπό μας μια μάσκα αυταπάτης.
Πόσοι θεωρούν τον εαυτό τους ακέραιο, ενώ στην ουσία είναι εγωιστές, ανέντιμοι, άθλιοι! Είναι διότι δεν βλέπουν το αληθινό τους εγώ.
Προσωπικά θεωρούσα τον εαυτό μου τρυφερό, καλοσυνάτο, πνευματικό, μορφωμένο. Ήρθε όμως η στιγμή της αφύπνισης και αισθάνθηκα ένα περίεργο φως να λάμπει μέσα μου.
Τότε συνειδητοποίησα ότι είμαι εγωκεντρικός, εξαρτημένος, περιφρονητικός, χειριστικός, ανέντιμος, χωρίς ακεραιότητα χαρακτήρα.
Ήταν, όντως, ένα δυσάρεστο ξύπνημα! Όλοι ζούμε μέσα σε φαντασιώσεις και πρέπει να διαλύσουμε τα δεσμά τους. Αυτό χρειάζεται εντιμότητα, γενναιότητα και θέληση.
Να’ μαστε λοιπόν!
Ζωντανοί, μέσα σε ένα μεγάλο ψέμα, παρατηρούμε ατάραχοι, σαν υπνωτισμένοι την απόκοσμη παρουσία να κινεί τα νήματα και να αιχμαλωτίζει τη Μητέρα Γη.
Μια απόκοσμη, σατανική παρουσία που υπνωτίζει τις μάζες και τις οδηγεί ακούσια σε μια ανεξέλεγκτη υποταγή, καταργώντας κάθε ανθρώπινο και θεόσταλτο δικαίωμα. Η κοινωνία γίνεται κοπάδι, ένα κοπάδι τυφλών αμνών.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ έχω εισιτήριο πρώτης θέσης σε αυτή την παράσταση. Βλέπω το μεγάλο ψέμα παντού, το παρατηρώ και το αφουγκράζομαι, το γνωρίζω, βλέπω πώς λειτουργεί, πώς επιδρά και προσπαθώ να το αποκαλύψω σε όλο του το μεγαλείο! Δυστυχώς δεν είναι εύκολο!
Κείμενο – Απόδοση Λ.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου