Μου λες πως θέλεις σεβασμό, αγάπη και τα ψάχνεις, μα τα ψάχνεις σε λάθος μέρη.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να τα βρεις μέσα σου.
Κατοικούν εκεί;
Βασιλεύουν εκεί;
Αν ναι, τότε θα τα λάβεις και απ’ τους άλλους.
Γιατί να σε σεβαστεί κάποιος αν δε σέβεσαι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου. Και δε λέω μόνο στα λόγια μα και στην πράξη.
Σέβομαι τον εαυτό μου πάει να πει διεκδικώ για μένα το καλύτερο.
Σέβομαι σημαίνει πως πιστεύω πως αξίζω το καλύτερο.
Δεν αναλώνομαι σε σχέσεις εφήμερες.
Δε μένω σε δουλειές που δε μου ταιριάζουν απλά και μόνο επειδή το έφεραν οι συνθήκες.
Σέβομαι τον εαυτό μου σημαίνει διεκδικώ.
Διεκδικώ την εξέλιξη μου.
Προσπαθώ για την εξέλιξη μου και δεν αφήνομαι στην τύχη μου.
Με σέβομαι όταν συνέχεια μαθαίνω και δεν πιστεύω πως ξέρω τα πάντα, αλλά και ούτε αισθάνομαι ενοχές που δεν ξέρω τα πάντα.
Σέβομαι τον εαυτό μου θα πει πως αναγνωρίζω το δικαίωμα μου να κάνω λάθος χωρίς να με κατακλύζουν οι τύψεις.
Με σέβομαι όταν δεν με στήνω στα τρία μέτρα σε κάθε παράπτωμα.
Δείχνω σεβασμό στο άτομο μου όταν παύω να είμαι εγωιστής και δίνομαι.
Χαρίζω την αγάπη μου και τις γνώσεις μου απλόχερα.
Δίνω αγάπη όχι για να τη πάρω σε αντάλλαγμα αλλά γιατί ξέρω πως γι’ αυτό ήρθα σε αυτή τη γη.
Για να αγαπώ.
Το ξέρω πως όλα τρέχουν τόσο γρήγορα και ξεχνάμε ακόμα και αυτά τα βασικά.
Βυθιζόμαστε στη ρουτίνα, χορεύουμε στο ρυθμό που παίζουν οι έγνοιες μας και προχωράμε.
Τυλιγμένοι απ’ το πανί της θλίψης και υπάρχουν φορές που ούτε καν το γνωρίζουμε.
Χαμογελάμε για να μας δουν.
Για να πιστέψουν οι άλλοι ότι είμαστε καλά.
Έτσι κλεισμένοι σε αυτό το ψέμα ξεγελάμε και εμάς του ίδιους.
Ναι είμαι χαρούμενος λέω.. μα να ξέρεις έχω ξεχάσει να ζω.
Έχω ξεχάσει ν’ αγαπάω.
Τα θέλω όλα δικά μου.
Και επειδή δεν τα ‘χω όχι δεν αξίζω την ευτυχία.
Και έτσι προχωρώ.
Μέχρι τον επόμενο σταθμό.
Περιμένω κάποιον να μου χαρίσει την ευτυχία.
Μα υπάρχει κάτι που μας χαρίστηκε και αυτό είναι η ζωή μας.
Το ξεχνάμε κι αυτό μαζί με τόσα άλλα.
Μπαίνει στη λίστα των δεδομένων.
Τόσο αντιφατικό.
Η ζωή ένα δεδομένο.
Μόνο δυνατά γεγονότα μας ταρακουνάνε.
Και μας κάνουν να σεβαστούμε αυτό το υπέρτατο αγαθό.
Ευχαριστούμε το Θεό, το σύμπαν που υπάρχουμε.
Και αυτό δεν πρέπει να το λέμε μόνο αλλά και να το πράττουμε.
Δίνοντας στη ζωή μας νόημα.
Για τον καθένα μας είναι τόσο ξεχωριστό.
Είναι τόσο μοναδικό σαν το dna μας, την ταυτότητα μας.
Αυτή είναι η ταυτότητα μας.
Το νόημα μας.
Πόση δύναμη κλείνεται σε αυτά τα πέντε γράμματα.
Και αυτή είναι όλη δική σου.
Και αν το έχεις χάσει για λίγο, ποτέ δεν είναι αργά να ψάξεις να το βρεις σε νέες πηγές.
Που θα αξίζουν τον μόχθο σου.
Θα αξίζουν τον χρόνο σου.
Τον χάρτη τον έχεις κάπου κρυμμένο μέσα σου.
Ακολούθησε τα σημάδια.
Και αυτά θα σε βγάλουν στη στεριά.
Γεωργία Μαυρίδου.
LoveLetters
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου