Η ικανότητα και η προθυμία του να είμαστε φιλομαθείς είναι βασική προϋπόθεση για να φτάσουμε ψηλά. Το να παραμένουμε σε ένα επίπεδο πάλης και θυματοποίησης δείχνει αντίσταση και άρνηση σε ό,τι και αν σου πουν, όποιος και αν στο πει. Εσύ τα ξέρεις όλα, άρα δεν νοιάζεσαι. Ή καλύτερα… ταμπουρώνεσαι πίσω από αυτό και στυλώνεις τα πόδια, κρατώντας το μυαλό κλειστό.
Η συχνή απάντηση που λαμβάνω συνεχώς είναι “Το ξέρω! Το έχω διαβάσει!». Και οι δύο αυτές φράσεις είναι σημάδια αμυντικογενή και κάποιου που νομίζει (θέλει να πιστεύει) ότι ξέρει τα πάντα και συνεπώς δεν ακούει τίποτα. Άλλωστε, το να έχεις ήδη ακούσει ή διαβάσει κάτι, δεν σημαίνει ότι και το εφαρμόζεις σε καθημερινή βάση.
Το να είσαι πρόθυμος να ακούσεις, να μάθεις, θα πρέπει να έχεις το μυαλό ενός μαθητή. Κάποιου που θέλει και χαίρεται να μαθαίνει. Κάποιου που αντιλαμβάνεται ότι πάντα υπάρχει κάτι χρήσιμο που δεν ξέρει και ότι από όλους μπορεί να μάθει κάτι.
Είναι η στάση ενός ταπεινού ανθρώπου που δεν έχει καβαλήσει το καλάμι του «ξερόλα»!
«’Εν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα» έλεγε ο Σωκράτης και η φράση αυτή χαρακτηρίζεται ως η αρχή της σοφίας. Γιατί λοιπόν κάποιοι δεν είναι πρόθυμοι να ακούσουν, να μάθουν, να εξερευνήσουν νέες δυνατότητες και ιδέες; Τη στιγμή μάλιστα που η κατάστασή τους χαρακτηρίζεται από στασιμότητα και μιζέρια. Τι τους κάνει να προτιμούν να μένουν στα ίδια, αρνούμενοι να κάτσουν στο θρανίο της μάθησης;
Για κάποιους είναι δύσκολο να παραδεχτούν ότι δεν ξέρουν. Νομίζουν ότι μειώνεται η προσωπικότητά τους, το εγώ τους. Γι αυτό και υπερβάλλουν, προσποιούμενοι ότι γνωρίζουν περισσότερα από ό,τι πράγματι ξέρουν.
Δυσκολεύονται να φανούν λειψοί, ατελείς, ημιμαθείς. Πληγώνονται όταν κάποιος άλλος φαίνεται να ξέρει περισσότερα ή καλύτερα από αυτούς, για αυτό και σηκώνουν αμυντική ασπίδα και χώνουν το κεφάλι τους στην άμμο.
«Γηράσκω αεί διδασκόμενος» έλεγε ένας άλλος σοφός, ο Σόλων. Πάντα υπάρχει κάτι που δεν ξέρουμε, πάντα υπάρχει κάποιος που ξέρει καλύτερα από εμάς. Το σοφό δεν είναι να το αρνιόμαστε αλλά να θέλουμε να το μάθουμε και να το αξιοποιήσουμε. Να το προσθέσουμε στα όσα χρήσιμα ξέρουμε. Όσο περισσότερη περιέργεια έχουμε, τόσο πιο ζωντανοί και ενεργοί παραμένουμε.
Ο άνθρωπος γερνάει όταν εγκαταλείπει τη φιλομάθεια και δεν διψά για βελτίωση. Το στάσιμο νερό βρωμίζει γρήγορα. Γίνεται τοξικό, αρρωσταίνει.
Είναι συχνό φαινόμενο, πολλοί άνθρωποι να κατεβάζουν τα ρολά με το που τελειώνουν την επίσημη εκπαίδευση. Με το που κρεμούν το πτυχίο στον τοίχο του γραφείου τους, κλείνουν την πόρτα στη μάθηση, στην εξέλιξη, στις νέες ανακαλύψεις. Έτσι όμως χάνουν συνεχώς έδαφος και προσφέρουν ξεπερασμένες υπηρεσίες στους πελάτες τους.
Ξεπερνιούνται, μένουν πίσω. Και η απροθυμία τους να μάθουν, τους καταδικάζει. Το μόνο που λένε, με ύφος, είναι: “Το ξέρω! Το έχω διαβάσει!”. Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει κάτι ξανά και ξανά και την 20η φορά σου κάνει «κλικ» και ανακαλύπτεις μια αλήθεια, μια ιδέα.
Ο σωστός άνθρωπος επιλέγει να είναι δια βίου μαθητής. Το να μην ξέρει τα πάντα δεν τον πληγώνει, ούτε έχει πρόβλημα να το παραδεχτεί. Χαίρεται να ακούει, να μαθαίνει, να μοιράζεται. Όλοι είμαστε μαθητές της ζωής. Δεν υπάρχει λόγος να το αρνιόμαστε, ούτε να το πολεμάμε.
Ποτέ δεν είναι αργά να μάθουμε κάτι. Ποτέ δεν είμαστε μεγάλοι (γέροι) για νέες ιδέες.
Δες τον κόσμο με τα μάτια του πρόθυμου μαθητή και ας έχεις τα χρονάκια σου και στο τέλος κάθε μέρας κάνε την ανασκόπησή σου και συλλογίσου τι έμαθες, τι βελτίωσες, τι άλλαξες. Κάθε μέρα είναι ένα νέο μάθημα, μια ευκαιρία ανάπτυξης, ένας νέος σταθμός στο ταξίδι σου.
Τι θα πάρεις μαζί σου; Τι θα αφήσεις πίσω σου. Αυτό σημαίνει άνθρωπος. Συνεχή προσπάθεια για κάτι καλύτερο. Γι αυτό χρειάζεται πρόθυμο μυαλό. Να είσαι μαθητής.
Ποτέ δεν είσαι πολύ γέρος για να μάθεις, ούτε πολύ νέος για να διδάξεις. Αυτά που μαθαίνεις στη ζωή αποκτούν μεγάλη αξία όταν τα προσφέρεις και τα μοιράζεσαι με άλλους. Πάντα ξέρεις κάτι, που μπορεί να ωφελήσει κάποιον άλλο. Μην το κρατάς κρυμμένο, μην το φυλακίζεις. Μοιράσου το.
Γίνε γενναιόδωρος. Όταν έχει τη νοοτροπία μόνο να παίρνεις γίνεσαι μίζερος, τσιφούτης, ανικανοποίητος φαταούλας. Όταν κάνεις το καλό, η ζωή σου ομορφαίνει. Όταν δίνεις, είναι εύκολο και να πάρεις. Έτσι είναι η ζωή. «Δούναι και λαβείν».
Ξύπνα λοιπόν το πρωί με δίψα να μάθεις και διάθεση να δώσεις. Το μοίρασμα το γνώσεων είναι κινητήριος δύναμη της κοινωνίας. Το μοίρασμα των γνώσεων είναι ο δρόμος για μια υψηλότερη συνειδητότητα και εξελιγμένη ύπαρξη. Υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός γνώσεων.
Μην αρνείσαι να πιεις. Μην κρατάς αμυντική στάση, λέγοντας « Τα έχω ακούσει! Τα ξέρω!» Μην κρατάς μικρό κύπελλο. Γίνε διψασμένος μαθητής και πιες από τον πλούτο της γνώσης των άλλων.
Photo: Author/Depositphotos
Συγγραφέας Γιάννης Αραχωβίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου