«Απορροφώντας αυτόν τον κόσμο, τον έχεις κάνει βάρος σου. Ανυψώσου πάνω από τον κόσμο, υπάρχει και άλλη οπτική».- Τζελαλεντίν Ρουμί
Μπορεί να έχετε ακούσει τον όρο ενσυναίσθηση και μετά από βαθύτερη έρευνα, συνειδητοποιήσατε ότι την έχετε. Όταν κάποιος κατανοήσει πως υπάρχει ένας εντελώς αποδεκτός λόγος για τον οποίο αισθάνεται αγχωμένος ή φοβισμένος όταν βρίσκεται με συγκεκριμένους ανθρώπους, τότε έχει κατακτήσει το βασικό κομμάτι ενός περίπλοκου πάζλ.
Αυτό που πολλοί άνθρωποι μπορεί να μην συνειδητοποιούν είναι ότι όλοι στην πραγματικότητα έχουν ενσυναίσθηση, μέχρι ένα σημείο. Ακριβώς όπως όλοι έχουμε διαίσθηση, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, ως ενεργητικά όντα είμαστε σε μια συνεχή κατάσταση όπου απορροφούμε και εκπέμπουμε ενεργητικές δονήσεις όπου και αν πάμε.
Ενώ πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν χρόνια στο να χτίζουν τοίχους ώστε να μην νιώθουν τα συναισθήματα των άλλων ή και τα δικά τους, οι ενεργητικά ευαίσθητες ψυχές (οι ονομαζόμενοι άνθρωποι με «ενσυναίσθηση») είναι αυτοί που συχνά κατακλύζονται από τα συναισθήματα των άλλων.
Η ζωή με αυτόν τον τρόπο μπορεί να έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αυτοί που είναι συντονισμένοι με τις ικανότητες τους μπορούν να καταλάβουν ποιος είναι ειλικρινής και ποιος δεν είναι και συχνά είναι τόσο συναισθηματικά έξυπνοι που είναι αρκετά εύκολο γι αυτούς να επεξεργαστούν τα συναισθήματα τους που δεν έχουν θεραπευτεί σε αντίθεση με εκείνους που δεν είναι συνδεδεμένοι με αυτό το κομμάτι του εαυτού τους.
Τα μειονεκτήματα της ενσυναίσθησης είναι ότι μπορεί να είναι αρκετά καταπιεστική και μπορεί να προκαλέσει άγχος καθώς και φόβο προς συγκεκριμένους ανθρώπους ή μεγάλες ομάδες ανθρώπων. Όταν όχι μόνο απορροφάτε τον πόνο των γύρω σας αλλά επίσης δεν έχετε ιδέα ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα και ποια παίρνετε από τους άλλους, μπορεί να είναι αρκετά απογοητευτικό.
Υπάρχει τρόπος για να ανακτήσει την δύναμη του ένα άτομο με ενσυναίσθηση, να σταματήσει να απορροφά τα αρνητικά συναισθήματα των άλλων και να αρχίσει να τα θεραπεύει;
Το κλειδί είναι η αυτοπεποίθηση
«Όλα ξεκινούν να αλλάζουν όταν αρχίζεις να εκπέμπεις την δική σου συχνότητα και όχι να απορροφάς αυτές των γύρω σου. Όταν αρχίζεις να αποτυπώνεις την πρόθεση σου στο σύμπαν και όχι να λαμβάνεις ένα αποτύπωμα από την ύπαρξη.» - Μπάρμπαρα Μαρσίνιακ
Το ατυχές κομμάτι του να είστε ενεργητικά ευαίσθητοι είναι ότι συχνά είστε επιρρεπείς στην ανασφάλεια, στο να ευχαριστείτε τους άλλους, στο να έχετε την νοοτροπία του θύματος ή στην αλληλεξάρτηση.
Όταν έχετε ζήσει όλη την ζωή σας λαμβάνοντας τον πόνο και την ταλαιπωρία ανθρώπων που δεν γνωρίζετε, η υποσυνείδητη τάση σας οδηγεί στο να «παίζετε ωραία» ώστε οι άλλοι να σας συμπαθήσουν και να αισθάνονται καλά ώστε να είστε κι εσείς καλά.
Και ενώ αυτό μπορεί να λειτουργεί μερικές φορές, τελικά θα συναντήσετε κάποιον που είναι αποφασισμένος να είναι λυπημένος, μίζερος ή επικριτικός. Ένα ανασφαλές άτομο με ενσυναίσθηση θα ταιριάξει με την δόνηση του δυστυχισμένου ατόμου γιατί, και πάλι, η υποσυνείδητη πεποίθηση είναι ότι για να σας συμπαθήσει κάποιος, πρέπει να είστε σαν αυτόν.
Αν αυτός ο κάποιος έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση στην αρνητική προοπτική του από ό, τι εσείς στην θετική σας, σας τραβά μαζί του στην αρνητικότητα. Σχεδόν ο καθένας μας έχει βιώσει ένα άτομο που έχει την δύναμη να μας παρασύρει σε καβγά, σε κουτσομπολιά ή σε παράπονα όταν κανονικά δεν θα συμπεριφερόμασταν με τέτοιον τρόπο.
Ενεργητικά, όσοι συγκεντρώνονται περισσότερο στην αρνητική προοπτική θα είναι πιο ισχυροί από κάποιον που είναι θετικός, αλλά όχι εντελώς σίγουρος για την προοπτική του.
Γι 'αυτό η αυτοπεποίθηση είναι το κλειδί. Προκειμένου να αρχίσουμε να αποτυπώνουμε την πρόθεση μας στην ύπαρξη μας αντί να απορροφάμε τις χαμηλότερες δονήσεις των άλλων, πρέπει να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι και καθοριστικοί στην πίστη μας στην αγάπη, στο φως, στην θεραπεία και στην κυριαρχία της αγάπης έναντι του φόβου. Πρέπει να είμαστε εντελώς θετικοί και συμπονετικοί.
Δεν χρειάζεται να σημαίνει ότι θα ανταποκρίνεστε στην θλίψη ή στην αρνητικότητα των άλλων με μια απάντηση που απορρίπτει εντελώς την αλήθεια της στιγμής, δηλαδή το ότι αισθάνονται φοβισμένοι ή αναστατωμένοι.
Σημαίνει ότι αντί να αντιδράτε με μια επιβεβαίωση ή ενθάρρυνση των αρνητικών τους προοπτικών, να ανταποκρίνεστε με κατανόηση και υποστήριξη.
Στην ουσία, αντί να χαμηλώνουμε τον εαυτό μας για να τους συναντήσουμε εκεί που βρίσκονται, ανταποκρινόμαστε με μια υψηλότερη δόνηση που τους αναγκάζει να ανέβουν στην συχνότητα μας.
Για παράδειγμα, αν ένας φίλος σας πει «έχω κουραστεί τίποτα να μην πηγαίνει καλά για μένα, απλώς φαίνεται ότι ποτέ δεν θα είμαι ευτυχισμένος/η», μπορείτε να απαντήσετε κάπως έτσι: «καταλαβαίνω πλήρως, έχω νιώσει έτσι κι εγώ. Ωστόσο είσαι τόσο ταλαντούχο άτομο! Αξίζεις να είσαι ευτυχισμένος/η, να κάνεις πράγματα και να είσαι με ανθρώπους που σε κάνουν να νιώθεις πολύτιμος/η.»
Αυτή η απάντηση προσφέρει κατανόηση στα συναισθήματα τους, αλλά δεν τα τροφοδοτεί. Παρατηρήστε ότι όσο πιο σίγουρη είναι μια ενεργητικά ευαίσθητη ψυχή με το δικό της φως, τόσο πιο ήρεμη θα είναι.
Το να αναπνεύσετε βαθιά και να παραμείνετε ήρεμοι και συγκεντρωμένοι σε κάθε αλληλεπίδραση θα αποδειχθούν απαραίτητα όταν προσπαθείτε να μείνετε στο ενεργειακό σας πεδίο. Χωρίς αμφιβολία, το άτομο που θα αναπνέει πιο αργά και πιο βαθιά (και θα είναι το πιο ήρεμο) θα υπαγορεύει την ενέργεια κάθε κατάστασης. Με απλά λόγια, το πιο ήρεμο άτομο πάντα νικά σε ένα ενεργειακό «παιχνίδι».
Από την ενσυναίσθηση στην θεραπεία
«Όλη η ενέργεια είναι ενέργεια και μπορούμε να μετατρέψουμε την ενέργεια του πόνου μας σε κινητήρια και θεραπευτική ενέργεια, όχι μόνο για τον εαυτό μας, αλλά και για τους άλλους.» - Christina Gutierrez
Το καλύτερο κομμάτι του να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου αρχίζουμε να θεραπεύουμε και να ξεριζώνουμε τα καταπιεσμένα συναισθήματα μας είναι ότι αρχίζουμε να ενσωματώνουμε μια τόσο υψηλή συχνότητα που και μόνο η παρουσία μας είναι σαν θεραπευτικός κρύσταλλος για τους άλλους.
Δεν νιώθουμε πλέον αλληλοεξαρτώμενοι, δεν είμαστε πάντα εκεί για όλους και ούτε λέμε αυτό που νομίζουμε ότι χρειάζεται να πούμε για να μην θυμώσουν οι άλλοι μαζί μας, αλλά παραμένουμε σταθεροί και συγκεντρωμένοι στο φως μας.
Ο κόσμος δεν μας φαίνεται πλέον ένα τρομακτικό και συντριπτικό μέρος όπου αισθανόμαστε πως δεν μπορούμε παρά να απορροφήσουμε τα αρνητικά και αθεράπευτα συναισθήματα των άλλων, αλλά γίνεται η δική μας παιδική χαρά της συνείδησης όπου εξελισσόμαστε μαζί με τους άλλους.
Τελικά η υψηλή μας δόνηση, παρατείνει τις πτυχές που αντικατοπτρίζονται από εμάς όσων συναντάμε, που σημαίνει ευτυχέστερες, πιο υγιείς και περισσότερο ολοκληρωτικές αλληλεπιδράσεις με τους άλλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου